اقتصاد چین در سال 2020 چطور بود؟

گفتنی است سرعت رشد اقتصادی بسیار سریع‌تر از رشد ۲.۲ درصدی در سال ۲۰۲۰ است که این مساله نشان دهنده افزایش اعتماد مصرف‌کننده ها و شرکت‌ها در این کشور آسیایی می باشد که در مهار این ویروس مهلک موفق عمل کرده است.

با این حال، در دوره زمانی اکتبر تا دسامبر ۲۰۲۱، دومین اقتصاد بزرگ جهان تنها ۴ درصد رشد را تجربه کرد، چون نگرانی های ناشی از شیوع ویروس کرونا چشم انداز رشد اقتصادی را تیره کرده بود.

اقتصاد چین در دهه های گذشته با رشد خیلی سریع و پرشتاب خود بسیاری را شگفت زده کرده است به طوری که متقاضیان بسیاری را به خود جذب کرده است. از زمان شروع به کار و اصلاح اقتصاد چین در سال 1978، تولید ناخالص داخلی GDP به طور میانگین تقریبا 10% در سال افزایش داشته است. بیش از 850 میلیون نفر از فقر خارج شده اند. هم اکنون چین پرجمعیت ترین کشور جهان با 1.39 میلیارد نفر در رده دوم بزرگترین اقتصاد جهان قرار دارد. در سال های اخیر رشد اقتصاد کشور چین به دلیل تنش و جنگ اقتصادی با کشور آمریکا روندی آهسته به خود گرفته است.

اکنون، افراد با زندگی در چین درآمد متوسطی را کسب می کنند ​​و درآمد سرانه آنها هنوز هم در حدود یک چهارم کشورهای پردرآمد است. حدود 373 میلیون چینی روزانه در زیر فقر با درآمد متوسط 5.5$ (دلار) زندگی می کنند.

تاریخچه اقتصاد چین بعد از مرگ مائو زدونگ در سال 1976، دنگ شیائوپینگ که هسته اصلی نسل دوم رهبری در چین بود رهبر این کشور شد. اصلاحات جسورانه ای را ایجاد نمود که باعث شکل گیری اقتصاد چین شد. سیاست های اصلاحات اقتصادی در دوره دنگ باعث شد نقش سازوکارهای بازار افزایش یابد و کنترل دولت بر اقتصاد نیز کم شود. دنگ اقداماتی از قبیل گشودن کشور به سرمایه گذاری های خارجی، تشویق کارآفرینی در چین، ایجاد مناطق ویژه اقتصادی و معرفی مشوق های بازار در شرکت های دولتی بود. همچنین، چین شروع به مشارکت در اقتصاد جهانی کرد و این کشور در سال 1980 به صندوق بین المللی پول (IMF) و بانک جهانی هم پیوست. بعد از دنگ، در اوایل دهه 1990، جیانگ زمین رهبر این کشور شد. او نیز اصلاحات اقتصادی بنیادینی را ایجاد نمود.

اقتصاد و ساختار تجاری چین چین از سال 1993 مازادهای تجاری مداومی را تجربه کرده به طوری که اکنون در سال 2020، چین پشت ایالات متحده به عنوان دومین کشور بزرگ جهان شناخته می شود. بازگشایی کشور و برنامه های سرمایه گذاری گسترده دولت باعث شده که این کشور به قطب اصلی تولید تبدیل شود. این وضعیت رشد تجارت را به ویژه پس از پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی در 2001 موجب شد. به عنوان اقتصادی که به شدت در سیستم تجارت جهانی ادغام شده بود، این کشور از سال 2000 از پیشرفت مداوم در تجارت خود بهره مند شد. در سال 2003، چین با هنگ کنگ و ماکائو توافق نامه همکاری اقتصادی را امضاء کرد. همچنین توافق نامه تجارت آزاد (FTA) بین چین و کشورهای دیگر آن در ژانویه 2010 عملی شد که سومین منطقه بزرگ تجارت آزاد جهان را از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی ایجاد کرد.

واردات و صادرات چین چین بزرگترین اقتصاد صادراتی جهان و 33 مین اقتصاد پیچیده براساس شاخص پیچیدگی اقتصادی (ECI) می باشد. در سال 2020، چین همچنین بزرگترین صادر کننده جهان و دومین وارد کننده در جهان می باشد. صادرات و واردات یکی از فاکنورهای اصلی رشد اقتصاد در چین است. همانطور که می دانید چین با تکیه بر نیروی کار خود بیشترین تولیدات در جهان را دارد. به دنبال آن بزرگترین صادر کننده جهان است. به طور کلی سهم چین از اقتصاد جهان حدود 15.5% می باشد که بخش عظیمی از آن مربوط به صادرات و واردات می باشد. بیشترین صادرات چین در بخش های تجهیزات پخش، رایانه ها، قطعات ماشین آلات اداری، مدارها و موبایل است. واردات اصلی چین شامل نفت خام، مدارها، سنگ آهن، اتومبیل و بنزین می باشد.

اقتصاد چین رشد بی سابقه ۱۸.۳ درصد را در سه ماهه اول ۲۰۲۱ ثبت کرد تولید ناخالص داخلی این کشور در سه ماهه اول سال جاری میلادی 18.3 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافت که بیشترین رشد را از زمانی که چین سوابق اقتصادی خود را در سال 1992 شروع به ثبت کرد، نشان می دهد.

به گفته اقتصاددانان، این جهش بزرگ نشان دهنده کسادی عمیق فعالیت در اوایل سال 2020 است اما چین را در مسیر رشد اقتصادی بین 8 تا 9 درصد در سال 2021 نگه می دارد. این رقم بالاتر از هدف رسمی دولت چین یعنی بیش از 6 درصد است.