fixed some typos

data/phi0448/phi002/phi0448.phi002.perseus-lat2.xml

@@ -944,13 +944,13 @@
 <div type="textpart" subtype="section" n="2"><p>hunc pro suis beneficiis Caesar idoneum iudicaverat, quem cum mandatis ad Cn. Pompeium mitteret, eundemque apud Cn. Pompeium auctoritatem habere intellegebat.</p></div> 
 <div type="textpart" subtype="section" n="3"><p>erat autem haec summa mandatorum: debere utrumque pertinaciae finem facere et ab armis discedere neque amplius fortunam periclitari.</p></div> 
 <div type="textpart" subtype="section" n="4"><p>satis esse magna utrimque incommoda accepta, quae pro disciplina et praeceptis habere possent, ut reliquos casus timerent: </p></div> 
-<div type="textpart" subtype="section" n="5"><p>illum Italia expulsum amissa Sicilia et Sardinia duabusque Hispaniis et cohortibus in; Italia atque Hispania civium Romanorum <num>c</num> atque <num>xxx</num>; se morte Curionis et detrimento Africani exercitus et Antoni militumque deditione ad Curictam.</p></div> 
+<div type="textpart" subtype="section" n="5"><p>illum Italia expulsum amissa Sicilia et Sardinia duabusque Hispaniis et cohortibus in Italia atque Hispania civium Romanorum <num>c</num> atque <num>xxx</num>; se morte Curionis et detrimento Africani exercitus et Antoni militumque deditione ad Curictam.</p></div> 
 <div type="textpart" subtype="section" n="6"><p>proinde sibi ac rei publicae parcerent, cum quantum in bello fortuna posset, iam ipsi incommodis suis satis essent documento.</p></div> 
 <div type="textpart" subtype="section" n="7"><p>hoc unum esse tempus de pace agendi, dum sibi uterque confideret et pares ambo viderentur; si vero alteri paulum modo tribuisset fortuna, non esse usurum condicionibus pacis eum, qui superior videretur, neque fore aequa parte contentum, qui se omnia habiturum confideret.</p></div> 
 <div type="textpart" subtype="section" n="8"><p>condiciones pacis quoniam antea convenire non potuissent, Romae ab senatu et a populo peti debere.</p></div> 
-<div type="textpart" subtype="section" n="9"><p>interesse id rei publicae et ipsis placere oportere, si uterque in contione statim iuravisset se triduo proximo exercitum dimissurum.</p></div> 
+<div type="textpart" subtype="section" n="9"><p>interea et rei publicae et ipsis placere oportere, si uterque in contione statim iuravisset se triduo proximo exercitum dimissurum.</p></div> 
 <div type="textpart" subtype="section" n="10"><p>depositis armis auxiliisque, quibus nunc confiderent, necessario populi senatusque iudicio fore utrumque contentum.</p></div> 
-<div type="textpart" subtype="section" n="11"><p>haec quo facilius Pompeio probari possent, omnes suas terrestris <sic>urbiumque</sic> copias dimissurum.</p></div></div> 
+<div type="textpart" subtype="section" n="11"><p>haec quo facilius Pompeio probari possent, omnis suas terrestris <sic>urbiumque</sic> copias dimissurum.</p></div></div> 
 <div type="textpart" subtype="chapter" n="11"> 
 <div type="textpart" subtype="section" n="1"><p>Vibullius expositus Corcyrae non minus necessarium esse existimavit de repentino adventu Caesaris Pompeium fieri certiorem, uti ad id consilium capere posset, ante quam de mandatis agi inciperetur, atque ideo continuato nocte ac die itinere atque omnibus oppidis mutatis ad celeritatem iumentis ad Pompeium contendit, ut adesse Caesarem nuntiaret.</p></div> 
 <div type="textpart" subtype="section" n="2"><p>Pompeius erat eo tempore in Candavia iterque ex Macedonia in hiberna Apolloniam Dyrrachiumque habebat. sed re nova perturbatus maioribus itineribus Apolloniam petere coepit, ne Caesar orae maritimae civitates occuparet.</p></div>