Merge pull request #405 from adiel-mittmann/master

Minor corrections

data/tlg0562/tlg001/tlg0562.tlg001.perseus-grc1.xml

@@ -226,7 +226,7 @@
 <div2 type="chapter" n="15">
 <div3 type="section" n="1">
 <p>Παρὰ Μαξίμου τὸ κρατεῖν ἑαυτοῦ καὶ κατὰ μηδὲν
-περίφορον εἷναι· καὶ τὸ εὔθυμον ἔν τε ταῖς ἄλλαις περιστάσεσι
+περίφορον εἶναι· καὶ τὸ εὔθυμον ἔν τε ταῖς ἄλλαις περιστάσεσι
 
 καὶ ἐν ταῖς νόσοις· καὶ τὸ εὔκρατον τοῦ ἤθους καὶ
 μειλίχιον καὶ γεραρόν· καὶ τὸ οὐ σχετλίως κατεργαστικὸν
@@ -2677,7 +2677,7 @@
 <div2 type="chapter" n="42">
 <div3 type="section" n="1">
 <p>Πάντες εἰς ἓν ἀποτέλεσμα συνεργοῦμεν, οἱ μὲν εἰδότως καὶ παρακολουθητικῶς, οἱ δὲ ἀνεπιστάτως, ὥσπερ
-καὶ τοὺς καθεύδοντας, οἶμαι, ὁ Ἡράκλειτος ἐργάτας εἷναι
+καὶ τοὺς καθεύδοντας, οἶμαι, ὁ Ἡράκλειτος ἐργάτας εἶναι
 λέγει καὶ συνεργοὺς τῶν ἐν τῷ κόσμῳ γινομένων. ἄλλος
 δὲ κατ̓ ἄλλο συνεργεῖ, ἐκ περιουσίας δὲ καὶ ὁ μεμφόμενος
 καὶ ὁ ἀντιβαίνειν πειρώμενος καὶ ἀναιρεῖν τὰ γινόμενα· καὶ γὰρ τοῦ τοιούτου ἔχρῃζεν ὁ κόσμος. λοιπὸν οὖν
@@ -3193,7 +3193,7 @@
 <div2 type="chapter" n="35">
 <div3 type="section" n="1">
 <p>ʽἯι οὖν ὑπάρχει διανοίᾳ μεγαλοπρέπεια καὶ θεωρία
-παντὸς μὲν χρόνου, πάσης δὲ οὐσίας, ἆρα οἴει τούτῳ μέγα τι δοκεῖν εἷναι τὸν ἀνθρώπινον βίον; ἀδύνατον, ἦ δ̓ ὅς.
+παντὸς μὲν χρόνου, πάσης δὲ οὐσίας, ἆρα οἴει τούτῳ μέγα τι δοκεῖν εἶναι τὸν ἀνθρώπινον βίον; ἀδύνατον, ἦ δ̓ ὅς.
 οὐκοῦν καὶ θάνατον οὐ δεινόν τι ἡγήσεται ὁ τοιοῦτος; ἥκιστά γε.ʼ
 </p>
 </div3>
@@ -3207,7 +3207,7 @@
 </div2>
 <div2 type="chapter" n="37">
 <div3 type="section" n="1">
-<p>Αἰσχρόν ἐστι τὸ μὲν πρόσωπον ὑπήκοον εἷναι
+<p>Αἰσχρόν ἐστι τὸ μὲν πρόσωπον ὑπήκοον εἶναι
 καὶ σχηματίζεσθαι καὶ κατακοσμεῖσθαι, ὡς κελεύει ἡ
 διάνοια, αὐτὴν δ̓ ὑφ̓ ἑαυτῆς μὴ σχηματίζεσθαι καὶ κατακοσμεῖσθαι.
 </p>
@@ -3479,7 +3479,7 @@
 κελευσθεὶς ἄγειν γεννικώτερον ἔδοξεν ἀντιβῆναι καὶ
 ʽἐν ταῖς ὁδοῖς ἐβρενθύετοʼ, περὶ οὗ καὶ μάλιστ̓ ἄν τις ἐπιστήσειεν, εἴπερ ἀληθὲς ἦν· ἀλλ̓ ἐκεῖνο δεῖ σκοπεῖν,
 ποίαν τινὰ τὴν ψυχὴν εἶχε Σωκράτης καὶ εἰ ἐδύνατο
-ἀρκεῖσθαι τῷ δίκαιος εἷναι τὰ πρὸς ἀνθρώπους καὶ ὅσιος
+ἀρκεῖσθαι τῷ δίκαιος εἶναι τὰ πρὸς ἀνθρώπους καὶ ὅσιος
 τὰ πρὸς θεούς, μήτε εἰκῇ πρὸς τὴν κακίαν ἀγανακτῶν μηδὲ
 μὴν δουλεύων τινὸς ἀγνοίᾳ, μήτε τῶν ἀπονεμομένων ἐκ τοῦ ὅλου ὡς ξένον τι δεχόμενος ἢ ὡς ἀφόρητον ὑπομένων,
 μήτε τοῖς τοῦ σαρκιδίου πάθεσιν ἐμπαρέχων συμπαθῆ τὸν νοῦν·