From 9021f1ca4b7fd8d6b07ed1e1f7adf05ec3628cb0 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Gregory Crane Date: Sat, 22 Jul 2017 16:50:38 +0200 Subject: [PATCH 1/6] fixed the location of a tag --- data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml | 9 +++++---- 1 file changed, 5 insertions(+), 4 deletions(-) diff --git a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml index 68ef74782..5b7ecf3d3 100644 --- a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml +++ b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml @@ -6811,12 +6811,13 @@ εὕδειν, ἢ ἐπὶ νῆα θοὴν ἐλθόντʼ ἐς ἑταίρους ἢ αὐτοῦ· πομπὴ δὲ θεοῖς ὑμῖν τε μελήσει. - + ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ, κηληθμῷ δʼ ἔσχοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα. τοῖσιν δʼ Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων. + Φαίηκες, πῶς ὔμμιν ἀνὴρ ὅδε φαίνεται εἶναι εἶδός τε μέγεθός τε ἰδὲ φρένας ἔνδον ἐίσας; @@ -13196,7 +13197,7 @@ ἂψ δʼ αὖτις κατʼ ἄρ ἕζετʼ ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη. Ἀντίνοος δʼ ἐνένιπεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε· - λειῶδες, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων, + Λειῶδες, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων, δεινόν τʼ ἀργαλέον τε, —νεμεσσῶμαι δέ τʼ ἀκούων— εἰ δὴ τοῦτό γε τόξον ἀριστῆας κεκαδήσει θυμοῦ καὶ ψυχῆς, ἐπεὶ οὐ δύνασαι σὺ τανύσσαι. @@ -13970,7 +13971,7 @@ τύπτον ἐπιστροφάδην· τῶν δὲ στόνος ὤρνυτʼ ἀεικὴς κράτων τυπτομένων, δάπεδον δʼ ἅπαν αἵματι θῦε. - λειώδης δʼ Ὀδυσῆος ἐπεσσύμενος λάβε γούνων, + Λειώδης δʼ Ὀδυσῆος ἐπεσσύμενος λάβε γούνων, καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· @@ -14044,7 +14045,7 @@ ὣς φάτο, τοῦ δʼ ἤκουσε Μέδων πεπνυμένα εἰδώς· πεπτηὼς γὰρ ἔκειτο ὑπὸ θρόνον, ἀμφὶ δὲ δέρμα ἕστο βοὸς νεόδαρτον, ἀλύσκων κῆρα μέλαιναν. - αἶψα δʼ ἀπὸ θρόνου ὦρτο, θοῶς δʼ ἀπέδυνε βοείην + αἶψα δʼ ἀπὸ θρόνου ὦρτο, θοῶς δʼ ἀπέδυνε βοείην. Τηλέμαχον δʼ ἄρʼ ἔπειτα προσαΐξας λάβε γούνων, καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· From eadc4bae1125861943089b4bdf71031265b6d92c Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Gregory Crane Date: Sat, 22 Jul 2017 16:56:29 +0200 Subject: [PATCH 2/6] fixed another tag --- data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml | 4 +++- 1 file changed, 3 insertions(+), 1 deletion(-) diff --git a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml index 5b7ecf3d3..c0657303f 100644 --- a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml +++ b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml @@ -6001,7 +6001,8 @@ ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον· - Εὐρύλοχʼ, ἦ τοι μὲν σὺ μένʼ αὐτοῦ τῷδʼ ἐνὶ χώρῳ + + Εὐρύλοχʼ, ἦ τοι μὲν σὺ μένʼ αὐτοῦ τῷδʼ ἐνὶ χώρῳ ἔσθων καὶ πίνων κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ· αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι, κρατερὴ δέ μοι ἔπλετʼ ἀνάγκη. @@ -6395,6 +6396,7 @@ ἀρνειὸν κατέδησεν ὄιν θῆλύν τε μέλαιναν, ῥεῖα παρεξελθοῦσα· τίς ἂν θεὸν οὐκ ἐθέλοντα ὀφθαλμοῖσιν ἴδοιτʼ ἢ ἔνθʼ ἢ ἔνθα κιόντα; +
From 73b2d495ffd0a3257685fd4c2904907f1cb0d4af Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Gregory Crane Date: Tue, 12 Sep 2017 15:19:29 -0400 Subject: [PATCH 3/6] fixed some missing quote tags --- .../tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml | 810 +++++++++--------- 1 file changed, 411 insertions(+), 399 deletions(-) diff --git a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml index c0657303f..9078a3f5e 100644 --- a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml +++ b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml @@ -6003,399 +6003,412 @@ προσέειπον· Εὐρύλοχʼ, ἦ τοι μὲν σὺ μένʼ αὐτοῦ τῷδʼ ἐνὶ χώρῳ - ἔσθων καὶ πίνων κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ· - αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι, κρατερὴ δέ μοι ἔπλετʼ ἀνάγκη. - - - ὣς εἰπὼν παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης. - ἀλλʼ ὅτε δὴ ἄρʼ ἔμελλον ἰὼν ἱερὰς ἀνὰ βήσσας - Κίρκης ἵξεσθαι πολυφαρμάκου ἐς μέγα δῶμα, - ἔνθα μοι Ἑρμείας χρυσόρραπις ἀντεβόλησεν - ἐρχομένῳ πρὸς δῶμα, νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς, - πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη· - ἔν τʼ ἄρα μοι φῦ χειρί, ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε· - - - πῇ δὴ αὖτʼ, ὦ δύστηνε, διʼ ἄκριας ἔρχεαι - οἶος, - χώρου ἄιδρις ἐών; ἕταροι δέ τοι οἵδʼ ἐνὶ Κίρκης - ἔρχαται ὥς τε σύες πυκινοὺς κευθμῶνας ἔχοντες. - ἦ τοὺς λυσόμενος δεῦρʼ ἔρχεαι; οὐδέ σέ φημι - αὐτὸν νοστήσειν, μενέεις δὲ σύ γʼ, ἔνθα περ ἄλλοι. - ἀλλʼ ἄγε δή σε κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω. - τῆ, τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἐς δώματα Κίρκης - ἔρχευ, ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ. - πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης. - τεύξει τοι κυκεῶ, βαλέει δʼ ἐν φάρμακα σίτῳ. - ἀλλʼ οὐδʼ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται· οὐ γὰρ ἐάσει - φάρμακον ἐσθλόν, ὅ τοι δώσω, ἐρέω δὲ ἕκαστα. - ὁππότε κεν Κίρκη σʼ ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ, - δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ - Κίρκῃ ἐπαῖξαι, ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων. - ἡ δέ σʼ ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι· - ἔνθα σὺ μηκέτʼ ἔπειτʼ ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν, - ὄφρα κέ τοι λύσῃ θʼ ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ· - ἀλλὰ κέλεσθαί μιν μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι, - μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο, - μή σʼ ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃ. - - - - ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον ἀργεϊφόντης - ἐκ γαίης ἐρύσας, καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε. - ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος· - μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί· χαλεπὸν δέ τʼ ὀρύσσειν - ἀνδράσι γε θνητοῖσι, θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται. - Ἑρμείας μὲν ἔπειτʼ ἀπέβη πρὸς μακρὸν Ὄλυμπον - νῆσον ἀνʼ ὑλήεσσαν, ἐγὼ δʼ ἐς δώματα Κίρκης - ἤια, πολλὰ δέ μοι κραδίη πόρφυρε κιόντι. - ἔστην δʼ εἰνὶ θύρῃσι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο· - ἔνθα στὰς ἐβόησα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς. - ἡ δʼ αἶψʼ ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε φαεινὰς - καὶ κάλει· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ. - εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου - καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· - τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπαι, ὄφρα πίοιμι, - ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε, κακὰ φρονέουσʼ ἐνὶ θυμῷ. - αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, οὐδέ μʼ ἔθελξε, - ῥάβδῳ πεπληγυῖα ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν· - - ἔρχεο νῦν συφεόνδε, μετʼ ἄλλων λέξο ἑταίρων. - - - ὣς φάτʼ, ἐγὼ δʼ ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ - Κίρκῃ ἐπήιξα ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων. - ἡ δὲ μέγα ἰάχουσα ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων, - καί μʼ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· - - - τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ - τοκῆες; - θαῦμά μʼ ἔχει ὡς οὔ τι πιὼν τάδε φάρμακʼ ἐθέλχθης· - οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακʼ ἀνέτλη, - ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων. - σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν. - ἦ σύ γʼ Ὀδυσσεύς ἐσσι πολύτροπος, ὅν τέ μοι αἰεὶ - φάσκεν ἐλεύσεσθαι χρυσόρραπις ἀργεϊφόντης, - ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ. - ἀλλʼ ἄγε δὴ κολεῷ μὲν ἄορ θέο, νῶι δʼ ἔπειτα - εὐνῆς ἡμετέρης ἐπιβείομεν, ὄφρα μιγέντε - εὐνῇ καὶ φιλότητι πεποίθομεν ἀλλήλοισιν. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον· - - ὦ Κίρκη, πῶς γάρ με κέλεαι σοὶ ἤπιον εἶναι, - ἥ μοι σῦς μὲν ἔθηκας ἐνὶ μεγάροισιν ἑταίρους, - αὐτὸν δʼ ἐνθάδʼ ἔχουσα δολοφρονέουσα κελεύεις - ἐς θάλαμόν τʼ ἰέναι καὶ σῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς, - ὄφρα με γυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃς. - οὐδʼ ἂν ἐγώ γʼ ἐθέλοιμι τεῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς, - εἰ μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι - μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο. - - - - ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀπώμνυεν, ὡς ἐκέλευον. - αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον, - καὶ τότʼ ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς. - - ἀμφίπολοι δʼ ἄρα τέως μὲν ἐνὶ μεγάροισι πένοντο - τέσσαρες, αἵ οἱ δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασι· - γίγνονται δʼ ἄρα ταί γʼ ἔκ τε κρηνέων ἀπό τʼ ἀλσέων - ἔκ θʼ ἱερῶν ποταμῶν, οἵ τʼ εἰς ἅλαδε προρέουσι. - τάων ἡ μὲν ἔβαλλε θρόνοις ἔνι ῥήγεα καλὰ - πορφύρεα καθύπερθʼ, ὑπένερθε δὲ λῖθʼ ὑπέβαλλεν· - ἡ δʼ ἑτέρη προπάροιθε θρόνων ἐτίταινε τραπέζας - ἀργυρέας, ἐπὶ δέ σφι τίθει χρύσεια κάνεια· - ἡ δὲ τρίτη κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἐκίρνα - ἡδὺν ἐν ἀργυρέῳ, νέμε δὲ χρύσεια κύπελλα· - ἡ δὲ τετάρτη ὕδωρ ἐφόρει καὶ πῦρ ἀνέκαιε - πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ· ἰαίνετο δʼ ὕδωρ. - αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ, - ἔς ῥʼ ἀσάμινθον ἕσασα λόʼ ἐκ τρίποδος μεγάλοιο, - θυμῆρες κεράσασα, κατὰ κρατός τε καὶ ὤμων, - ὄφρα μοι ἐκ κάματον θυμοφθόρον εἵλετο γυίων. - αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ, - ἀμφὶ δέ με χλαῖναν καλὴν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα, - εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου - καλοῦ δαιδαλέου, ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· - χέρνιβα δʼ ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε φέρουσα - καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος, - νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν. - σῖτον δʼ αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα, - εἴδατα πόλλʼ ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων. - ἐσθέμεναι δʼ ἐκέλευεν· ἐμῷ δʼ οὐχ ἥνδανε θυμῷ, - ἀλλʼ ἥμην ἀλλοφρονέων, κακὰ δʼ ὄσσετο θυμός. - - Κίρκη δʼ ὡς ἐνόησεν ἔμʼ ἥμενον οὐδʼ ἐπὶ σίτῳ - χεῖρας ἰάλλοντα, κρατερὸν δέ με πένθος ἔχοντα, - ἄγχι παρισταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· - - - τίφθʼ οὕτως, Ὀδυσεῦ, κατʼ ἄρʼ ἕζεαι ἶσος - ἀναύδῳ, - θυμὸν ἔδων, βρώμης δʼ οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος; - ἦ τινά που δόλον ἄλλον ὀίεαι· οὐδέ τί σε χρὴ - δειδίμεν· ἤδη γάρ τοι ἀπώμοσα καρτερὸν ὅρκον. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον· - - ὦ Κίρκη, τίς γάρ κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος εἴη, - πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος, - πρὶν λύσασθʼ ἑτάρους καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι; - ἀλλʼ εἰ δὴ πρόφρασσα πιεῖν φαγέμεν τε κελεύεις, - λῦσον, ἵνʼ ὀφθαλμοῖσιν ἴδω ἐρίηρας ἑταίρους. - - - - ὣς ἐφάμην, Κίρκη δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει - ῥάβδον ἔχουσʼ ἐν χειρί, θύρας δʼ ἀνέῳξε συφειοῦ, - ἐκ δʼ ἔλασεν σιάλοισιν ἐοικότας ἐννεώροισιν. - οἱ μὲν ἔπειτʼ ἔστησαν ἐναντίοι, ἡ δὲ διʼ αὐτῶν - ἐρχομένη προσάλειφεν ἑκάστῳ φάρμακον ἄλλο. - τῶν δʼ ἐκ μὲν μελέων τρίχες ἔρρεον, ἃς πρὶν ἔφυσε - φάρμακον οὐλόμενον, τό σφιν πόρε πότνια Κίρκη· - ἄνδρες δʼ ἂψ ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν, - καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι. - ἔγνωσαν δέ μʼ ἐκεῖνοι ἔφυν τʼ ἐν χερσὶν ἕκαστος. - πᾶσιν δʼ ἱμερόεις ὑπέδυ γόος, ἀμφὶ δὲ δῶμα - σμερδαλέον κονάβιζε· θεὰ δʼ ἐλέαιρε καὶ αὐτή. - - ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων· - - διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, - ἔρχεο νῦν ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης. - νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσατε ἤπειρόνδε, - κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσατε ὅπλα τε πάντα· - αὐτὸς δʼ ἂψ ἰέναι καὶ ἄγειν ἐρίηρας ἑταίρους. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς - ἀγήνωρ, - βῆν δʼ ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης. - εὗρον ἔπειτʼ ἐπὶ νηὶ θοῇ ἐρίηρας ἑταίρους - οἴκτρʼ ὀλοφυρομένους, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντας. - ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἄγραυλοι πόριες περὶ βοῦς ἀγελαίας, - ἐλθούσας ἐς κόπρον, ἐπὴν βοτάνης κορέσωνται, - πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ἐναντίαι· οὐδʼ ἔτι σηκοὶ - ἴσχουσʼ, ἀλλʼ ἁδινὸν μυκώμεναι ἀμφιθέουσι· - μητέρας· ὣς ἔμʼ ἐκεῖνοι ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσι, - δακρυόεντες ἔχυντο· δόκησε δʼ ἄρα σφίσι θυμὸς - ὣς ἔμεν, ὡς εἰ πατρίδʼ ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν - τρηχείης Ἰθάκης, ἵνα τʼ ἔτραφεν ἠδʼ ἐγένοντο. - καί μʼ ὀλοφυρόμενοι ἔπεα πτερόεντα προσηύδων· - - - σοὶ μὲν νοστήσαντι, διοτρεφές, ὣς ἐχάρημεν, - ὡς εἴ τʼ εἰς Ἰθάκην ἀφικοίμεθα πατρίδα γαῖαν· - ἀλλʼ ἄγε, τῶν ἄλλων ἑτάρων κατάλεξον ὄλεθρον. - - - ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐγὼ προσέφην μαλακοῖς ἐπέεσσι· - - νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε, - κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλα τε πάντα· - αὐτοὶ δʼ ὀτρύνεσθε ἐμοὶ ἅμα πάντες ἕπεσθαι, - ὄφρα ἴδηθʼ ἑτάρους ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης - πίνοντας καὶ ἔδοντας· ἐπηετανὸν γὰρ ἔχουσιν. - - - - ὣς ἐφάμην, οἱ δʼ ὦκα ἐμοῖς ἐπέεσσι πίθοντο. - Εὐρύλοχος δέ μοι οἶος ἐρύκανε πάντας ἑταίρους· - καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· - - - ἆ δειλοί, πόσʼ ἴμεν; τί κακῶν ἱμείρετε - τούτων; - Κίρκης ἐς μέγαρον καταβήμεναι, ἥ κεν ἅπαντας - ἢ σῦς ἠὲ λύκους ποιήσεται ἠὲ λέοντας, - οἵ κέν οἱ μέγα δῶμα φυλάσσοιμεν καὶ ἀνάγκῃ, - ὥς περ Κύκλωψ ἔρξʼ, ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο - ἡμέτεροι ἕταροι, σὺν δʼ ὁ θρασὺς εἵπετʼ Ὀδυσσεύς· - τούτου γὰρ καὶ κεῖνοι ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ γε μετὰ φρεσὶ μερμήριξα, - σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ, - τῷ οἱ ἀποπλήξας κεφαλὴν οὖδάσδε πελάσσαι, - καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχεδόν· ἀλλά μʼ ἑταῖροι - μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἐρήτυον ἄλλοθεν ἄλλος· - - - διογενές, τοῦτον μὲν ἐάσομεν, εἰ σὺ - κελεύεις, - αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι· - ἡμῖν δʼ ἡγεμόνευʼ ἱερὰ πρὸς δώματα Κίρκης. - - - ὣς φάμενοι παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης. - οὐδὲ μὲν Εὐρύλοχος κοίλῃ παρὰ νηὶ λέλειπτο, - ἀλλʼ ἕπετʼ· ἔδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔκπαγλον ἐνιπήν. - - τόφρα δὲ τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη - ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ, - ἀμφὶ δʼ ἄρα χλαίνας οὔλας βάλεν ἠδὲ χιτῶνας· - δαινυμένους δʼ ἐὺ πάντας ἐφεύρομεν ἐν μεγάροισιν. - οἱ δʼ ἐπεὶ ἀλλήλους εἶδον φράσσαντό τʼ ἐσάντα, - κλαῖον ὀδυρόμενοι, περὶ δὲ στεναχίζετο δῶμα. - ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων· - - - μηκέτι νῦν θαλερὸν γόον ὄρνυτε· οἶδα καὶ - αὐτὴ - ἠμὲν ὅσʼ ἐν πόντῳ πάθετʼ ἄλγεα ἰχθυόεντι, - ἠδʼ ὅσʼ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντʼ ἐπὶ χέρσου. - ἀλλʼ ἄγετʼ ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον, - εἰς ὅ κεν αὖτις θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι λάβητε, - οἷον ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν - τρηχείης Ἰθάκης. νῦν δʼ ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι, - αἰὲν ἄλης χαλεπῆς μεμνημένοι, οὐδέ ποθʼ ὕμιν - θυμὸς ἐν εὐφροσύνῃ, ἐπεὶ ἦ μάλα πολλὰ πέποσθε. - - - ὣς ἔφαθʼ, ἡμῖν δʼ αὖτʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ. - ἔνθα μὲν ἤματα πάντα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν - ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ· - ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐνιαυτὸς ἔην, περὶ δʼ ἔτραπον ὧραι - μηνῶν φθινόντων, περὶ δʼ ἤματα μακρὰ τελέσθη, - καὶ τότε μʼ ἐκκαλέσαντες ἔφαν ἐρίηρες ἑταῖροι· - - - δαιμόνιʼ, ἤδη νῦν μιμνήσκεο πατρίδος αἴης, - εἴ τοι θέσφατόν ἐστι σαωθῆναι καὶ ἱκέσθαι - οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν. - - - - ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ. - ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα - ἥμεθα, δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ· - ἦμος δʼ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν, - οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα. - αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς - γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς· - καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων· - - - ὢ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν ἥν περ - ὑπέστης, - οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη, - ἠδʼ ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ - ἀμφʼ ἔμʼ ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι. - - - ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων· - - διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, - μηκέτι νῦν ἀέκοντες ἐμῷ ἐνὶ μίμνετε οἴκῳ. - ἀλλʼ ἄλλην χρὴ πρῶτον ὁδὸν τελέσαι καὶ ἱκέσθαι - εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης, - ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο, - μάντηος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι· - τῷ καὶ τεθνηῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια, - οἴῳ πεπνῦσθαι, τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ· - κλαῖον δʼ ἐν λεχέεσσι καθήμενος, οὐδέ νύ μοι κῆρ - ἤθελʼ ἔτι ζώειν καὶ ὁρᾶν φάος ἠελίοιο. - αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενος τʼ ἐκορέσθην, - καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπον· - - - ὢ Κίρκη, τίς γὰρ ταύτην ὁδὸν ἡγεμονεύσει; - εἰς Ἄϊδος δʼ οὔ πώ τις ἀφίκετο νηὶ μελαίνῃ. - - - - ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων· - - διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, - μή τί τοι ἡγεμόνος γε ποθὴ παρὰ νηὶ μελέσθω, - ἱστὸν δὲ στήσας, ἀνά θʼ ἱστία λευκὰ πετάσσας - ἧσθαι· τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ Βορέαο φέρῃσιν. - ἀλλʼ ὁπότʼ ἂν δὴ νηὶ διʼ Ὠκεανοῖο περήσῃς, - ἔνθʼ ἀκτή τε λάχεια καὶ ἄλσεα Περσεφονείης, - μακραί τʼ αἴγειροι καὶ ἰτέαι ὠλεσίκαρποι, - νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι ἐπʼ Ὠκεανῷ βαθυδίνῃ, - αὐτὸς δʼ εἰς Ἀίδεω ἰέναι δόμον εὐρώεντα. - ἔνθα μὲν εἰς Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε ῥέουσιν - Κώκυτός θʼ, ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ, - πέτρη τε ξύνεσίς τε δύω ποταμῶν ἐριδούπων· - ἔνθα δʼ ἔπειθʼ, ἥρως, χριμφθεὶς πέλας, ὥς σε κελεύω, - βόθρον ὀρύξαι, ὅσον τε πυγούσιον ἔνθα καὶ ἔνθα, - ἀμφʼ αὐτῷ δὲ χοὴν χεῖσθαι πᾶσιν νεκύεσσιν, - πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέι οἴνῳ, - τὸ τρίτον αὖθʼ ὕδατι· ἐπὶ δʼ ἄλφιτα λευκὰ παλύνειν. - πολλὰ δὲ γουνοῦσθαι νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα, - ἐλθὼν εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν, ἥ τις ἀρίστη, - ῥέξειν ἐν μεγάροισι πυρήν τʼ ἐμπλησέμεν ἐσθλῶν, - Τειρεσίῃ δʼ ἀπάνευθεν ὄιν ἱερευσέμεν οἴῳ - παμμέλανʼ, ὃς μήλοισι μεταπρέπει ὑμετέροισιν. - αὐτὰρ ἐπὴν εὐχῇσι λίσῃ κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν, - ἔνθʼ ὄιν ἀρνειὸν ῥέζειν θῆλύν τε μέλαιναν - εἰς Ἔρεβος στρέψας, αὐτὸς δʼ ἀπονόσφι τραπέσθαι - ἱέμενος ποταμοῖο ῥοάων· ἔνθα δὲ πολλαὶ - ψυχαὶ ἐλεύσονται νεκύων κατατεθνηώτων. - δὴ τότʼ ἔπειθʼ ἑτάροισιν ἐποτρῦναι καὶ ἀνῶξαι - μῆλα, τὰ δὴ κατάκειτʼ ἐσφαγμένα νηλέι χαλκῷ, - δείραντας κατακῆαι, ἐπεύξασθαι δὲ θεοῖσιν, - ἰφθίμῳ τʼ Ἀίδῃ καὶ ἐπαινῇ Περσεφονείῃ· - αὐτὸς δὲ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ - ἧσθαι, μηδὲ ἐᾶν νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα - αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι. - ἔνθα τοι αὐτίκα μάντις ἐλεύσεται, ὄρχαμε λαῶν, - ὅς κέν τοι εἴπῃσιν ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύθου - νόστον θʼ, ὡς ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτίκα δὲ χρυσόθρονος ἤλυθεν Ἠώς. - ἀμφὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν· - αὐτὴ δʼ ἀργύφεον φᾶρος μέγα ἕννυτο νύμφη, - λεπτὸν καὶ χαρίεν, περὶ δὲ ζώνην βάλετʼ ἰξυῖ - καλὴν χρυσείην, κεφαλῇ δʼ ἐπέθηκε καλύπτρην. - - αὐτὰρ ἐγὼ διὰ δώματʼ ἰὼν ὤτρυνον ἑταίρους - μειλιχίοις ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον· - - - μηκέτι νῦν εὕδοντες ἀωτεῖτε γλυκὺν ὕπνον, - ἀλλʼ ἴομεν· δὴ γάρ μοι ἐπέφραδε πότνια Κίρκη. - - - ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ. - οὐδὲ μὲν οὐδʼ ἔνθεν περ ἀπήμονας ἦγον ἑταίρους. - Ἐλπήνωρ δέ τις ἔσκε νεώτατος, οὔτε τι λίην - ἄλκιμος ἐν πολέμῳ οὔτε φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς· - ὅς μοι ἄνευθʼ ἑτάρων ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης, - ψύχεος ἱμείρων, κατελέξατο οἰνοβαρείων. - κινυμένων δʼ ἑτάρων ὅμαδον καὶ δοῦπον ἀκούσας - ἐξαπίνης ἀνόρουσε καὶ ἐκλάθετο φρεσὶν ᾗσιν - ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν, - ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσεν· ἐκ δέ οἱ αὐχὴν - ἀστραγάλων ἐάγη, ψυχὴ δʼ Ἄϊδόσδε κατῆλθεν. - - ἐρχομένοισι δὲ τοῖσιν ἐγὼ μετὰ μῦθον ἔειπον· - - φάσθε νύ που οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν - ἔρχεσθʼ· ἄλλην δʼ ἧμιν ὁδὸν τεκμήρατο Κίρκη, - εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης - ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο. - - - ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δὲ κατεκλάσθη φίλον ἦτορ, - ἑζόμενοι δὲ κατʼ αὖθι γόων τίλλοντό τε χαίτας· - ἀλλʼ οὐ γάρ τις πρῆξις ἐγίγνετο μυρομένοισιν. - - ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης - ᾔομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες, - τόφρα δʼ ἄρʼ οἰχομένη Κίρκη παρὰ νηὶ μελαίνῃ - ἀρνειὸν κατέδησεν ὄιν θῆλύν τε μέλαιναν, - ῥεῖα παρεξελθοῦσα· τίς ἂν θεὸν οὐκ ἐθέλοντα - ὀφθαλμοῖσιν ἴδοιτʼ ἢ ἔνθʼ ἢ ἔνθα κιόντα; + ἔσθων καὶ πίνων κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ· + αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι, κρατερὴ δέ μοι ἔπλετʼ ἀνάγκη. + + + ὣς εἰπὼν παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης. + ἀλλʼ ὅτε δὴ ἄρʼ ἔμελλον ἰὼν ἱερὰς ἀνὰ βήσσας + Κίρκης ἵξεσθαι πολυφαρμάκου ἐς μέγα δῶμα, + ἔνθα μοι Ἑρμείας χρυσόρραπις ἀντεβόλησεν + ἐρχομένῳ πρὸς δῶμα, νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς, + πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη· + ἔν τʼ ἄρα μοι φῦ χειρί, ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε· + + + πῇ δὴ αὖτʼ, ὦ δύστηνε, διʼ ἄκριας ἔρχεαι + οἶος, + χώρου ἄιδρις ἐών; ἕταροι δέ τοι οἵδʼ ἐνὶ Κίρκης + ἔρχαται ὥς τε σύες πυκινοὺς κευθμῶνας ἔχοντες. + ἦ τοὺς λυσόμενος δεῦρʼ ἔρχεαι; οὐδέ σέ φημι + αὐτὸν νοστήσειν, μενέεις δὲ σύ γʼ, ἔνθα περ ἄλλοι. + ἀλλʼ ἄγε δή σε κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω. + τῆ, τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἐς δώματα Κίρκης + ἔρχευ, ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ. + πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης. + τεύξει τοι κυκεῶ, βαλέει δʼ ἐν φάρμακα σίτῳ. + ἀλλʼ οὐδʼ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται· οὐ γὰρ ἐάσει + φάρμακον ἐσθλόν, ὅ τοι δώσω, ἐρέω δὲ ἕκαστα. + ὁππότε κεν Κίρκη σʼ ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ, + δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ + Κίρκῃ ἐπαῖξαι, ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων. + ἡ δέ σʼ ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι· + ἔνθα σὺ μηκέτʼ ἔπειτʼ ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν, + ὄφρα κέ τοι λύσῃ θʼ ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ· + ἀλλὰ κέλεσθαί μιν μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι, + μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο, + μή σʼ ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃ. + + + + ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον ἀργεϊφόντης + ἐκ γαίης ἐρύσας, καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε. + ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος· + μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί· χαλεπὸν δέ τʼ ὀρύσσειν + ἀνδράσι γε θνητοῖσι, θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται. + Ἑρμείας μὲν ἔπειτʼ ἀπέβη πρὸς μακρὸν Ὄλυμπον + νῆσον ἀνʼ ὑλήεσσαν, ἐγὼ δʼ ἐς δώματα Κίρκης + ἤια, πολλὰ δέ μοι κραδίη πόρφυρε κιόντι. + ἔστην δʼ εἰνὶ θύρῃσι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο· + ἔνθα στὰς ἐβόησα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς. + ἡ δʼ αἶψʼ ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε φαεινὰς + καὶ κάλει· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ. + εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου + καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· + τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπαι, ὄφρα πίοιμι, + ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε, κακὰ φρονέουσʼ ἐνὶ θυμῷ. + αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, οὐδέ μʼ ἔθελξε, + ῥάβδῳ πεπληγυῖα ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν· + + ἔρχεο νῦν συφεόνδε, μετʼ ἄλλων λέξο ἑταίρων. + + + ὣς φάτʼ, ἐγὼ δʼ ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ + μηροῦ + Κίρκῃ ἐπήιξα ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων. + ἡ δὲ μέγα ἰάχουσα ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων, + καί μʼ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· + + + τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ + τοκῆες; + θαῦμά μʼ ἔχει ὡς οὔ τι πιὼν τάδε φάρμακʼ ἐθέλχθης· + οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακʼ ἀνέτλη, + ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων. + σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν. + ἦ σύ γʼ Ὀδυσσεύς ἐσσι πολύτροπος, ὅν τέ μοι αἰεὶ + φάσκεν ἐλεύσεσθαι χρυσόρραπις ἀργεϊφόντης, + ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ. + ἀλλʼ ἄγε δὴ κολεῷ μὲν ἄορ θέο, νῶι δʼ ἔπειτα + εὐνῆς ἡμετέρης ἐπιβείομεν, ὄφρα μιγέντε + εὐνῇ καὶ φιλότητι πεποίθομεν ἀλλήλοισιν. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος + προσέειπον· + + ὦ Κίρκη, πῶς γάρ με κέλεαι σοὶ ἤπιον εἶναι, + ἥ μοι σῦς μὲν ἔθηκας ἐνὶ μεγάροισιν ἑταίρους, + αὐτὸν δʼ ἐνθάδʼ ἔχουσα δολοφρονέουσα κελεύεις + ἐς θάλαμόν τʼ ἰέναι καὶ σῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς, + ὄφρα με γυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃς. + οὐδʼ ἂν ἐγώ γʼ ἐθέλοιμι τεῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς, + εἰ μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι + μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο. + + + + ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀπώμνυεν, ὡς + ἐκέλευον. + αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον, + καὶ τότʼ ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς. + + ἀμφίπολοι δʼ ἄρα τέως μὲν ἐνὶ μεγάροισι + πένοντο + τέσσαρες, αἵ οἱ δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασι· + γίγνονται δʼ ἄρα ταί γʼ ἔκ τε κρηνέων ἀπό τʼ ἀλσέων + ἔκ θʼ ἱερῶν ποταμῶν, οἵ τʼ εἰς ἅλαδε προρέουσι. + τάων ἡ μὲν ἔβαλλε θρόνοις ἔνι ῥήγεα καλὰ + πορφύρεα καθύπερθʼ, ὑπένερθε δὲ λῖθʼ ὑπέβαλλεν· + ἡ δʼ ἑτέρη προπάροιθε θρόνων ἐτίταινε τραπέζας + ἀργυρέας, ἐπὶ δέ σφι τίθει χρύσεια κάνεια· + ἡ δὲ τρίτη κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἐκίρνα + ἡδὺν ἐν ἀργυρέῳ, νέμε δὲ χρύσεια κύπελλα· + ἡ δὲ τετάρτη ὕδωρ ἐφόρει καὶ πῦρ ἀνέκαιε + πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ· ἰαίνετο δʼ ὕδωρ. + αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ, + ἔς ῥʼ ἀσάμινθον ἕσασα λόʼ ἐκ τρίποδος μεγάλοιο, + θυμῆρες κεράσασα, κατὰ κρατός τε καὶ ὤμων, + ὄφρα μοι ἐκ κάματον θυμοφθόρον εἵλετο γυίων. + αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ, + ἀμφὶ δέ με χλαῖναν καλὴν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα, + εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου + καλοῦ δαιδαλέου, ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· + χέρνιβα δʼ ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε φέρουσα + καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος, + νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν. + σῖτον δʼ αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα, + εἴδατα πόλλʼ ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων. + ἐσθέμεναι δʼ ἐκέλευεν· ἐμῷ δʼ οὐχ ἥνδανε θυμῷ, + ἀλλʼ ἥμην ἀλλοφρονέων, κακὰ δʼ ὄσσετο θυμός. + + Κίρκη δʼ ὡς ἐνόησεν ἔμʼ ἥμενον οὐδʼ ἐπὶ σίτῳ + χεῖρας ἰάλλοντα, κρατερὸν δέ με πένθος ἔχοντα, + ἄγχι παρισταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· + + + τίφθʼ οὕτως, Ὀδυσεῦ, κατʼ ἄρʼ ἕζεαι ἶσος + ἀναύδῳ, + θυμὸν ἔδων, βρώμης δʼ οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος; + ἦ τινά που δόλον ἄλλον ὀίεαι· οὐδέ τί σε χρὴ + δειδίμεν· ἤδη γάρ τοι ἀπώμοσα καρτερὸν ὅρκον. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος + προσέειπον· + + ὦ Κίρκη, τίς γάρ κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος εἴη, + πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος, + πρὶν λύσασθʼ ἑτάρους καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι; + ἀλλʼ εἰ δὴ πρόφρασσα πιεῖν φαγέμεν τε κελεύεις, + λῦσον, ἵνʼ ὀφθαλμοῖσιν ἴδω ἐρίηρας ἑταίρους. + + + + ὣς ἐφάμην, Κίρκη δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει + ῥάβδον ἔχουσʼ ἐν χειρί, θύρας δʼ ἀνέῳξε συφειοῦ, + ἐκ δʼ ἔλασεν σιάλοισιν ἐοικότας ἐννεώροισιν. + οἱ μὲν ἔπειτʼ ἔστησαν ἐναντίοι, ἡ δὲ διʼ αὐτῶν + ἐρχομένη προσάλειφεν ἑκάστῳ φάρμακον ἄλλο. + τῶν δʼ ἐκ μὲν μελέων τρίχες ἔρρεον, ἃς πρὶν ἔφυσε + φάρμακον οὐλόμενον, τό σφιν πόρε πότνια Κίρκη· + ἄνδρες δʼ ἂψ ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν, + καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι. + ἔγνωσαν δέ μʼ ἐκεῖνοι ἔφυν τʼ ἐν χερσὶν ἕκαστος. + πᾶσιν δʼ ἱμερόεις ὑπέδυ γόος, ἀμφὶ δὲ δῶμα + σμερδαλέον κονάβιζε· θεὰ δʼ ἐλέαιρε καὶ αὐτή. + + ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων· + + διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, + ἔρχεο νῦν ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης. + νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσατε ἤπειρόνδε, + κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσατε ὅπλα τε πάντα· + αὐτὸς δʼ ἂψ ἰέναι καὶ ἄγειν ἐρίηρας ἑταίρους. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς + ἀγήνωρ, + βῆν δʼ ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης. + εὗρον ἔπειτʼ ἐπὶ νηὶ θοῇ ἐρίηρας ἑταίρους + οἴκτρʼ ὀλοφυρομένους, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντας. + ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἄγραυλοι πόριες περὶ βοῦς ἀγελαίας, + ἐλθούσας ἐς κόπρον, ἐπὴν βοτάνης κορέσωνται, + πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ἐναντίαι· οὐδʼ ἔτι σηκοὶ + ἴσχουσʼ, ἀλλʼ ἁδινὸν μυκώμεναι ἀμφιθέουσι· + μητέρας· ὣς ἔμʼ ἐκεῖνοι ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσι, + δακρυόεντες ἔχυντο· δόκησε δʼ ἄρα σφίσι θυμὸς + ὣς ἔμεν, ὡς εἰ πατρίδʼ ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν + τρηχείης Ἰθάκης, ἵνα τʼ ἔτραφεν ἠδʼ ἐγένοντο. + καί μʼ ὀλοφυρόμενοι ἔπεα πτερόεντα προσηύδων· + + + σοὶ μὲν νοστήσαντι, διοτρεφές, ὣς + ἐχάρημεν, + ὡς εἴ τʼ εἰς Ἰθάκην ἀφικοίμεθα πατρίδα γαῖαν· + ἀλλʼ ἄγε, τῶν ἄλλων ἑτάρων κατάλεξον ὄλεθρον. + + + ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐγὼ προσέφην μαλακοῖς + ἐπέεσσι· + + νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε, + κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλα τε πάντα· + αὐτοὶ δʼ ὀτρύνεσθε ἐμοὶ ἅμα πάντες ἕπεσθαι, + ὄφρα ἴδηθʼ ἑτάρους ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης + πίνοντας καὶ ἔδοντας· ἐπηετανὸν γὰρ ἔχουσιν. + + + + ὣς ἐφάμην, οἱ δʼ ὦκα ἐμοῖς ἐπέεσσι πίθοντο. + Εὐρύλοχος δέ μοι οἶος ἐρύκανε πάντας ἑταίρους· + καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· + + + ἆ δειλοί, πόσʼ ἴμεν; τί κακῶν ἱμείρετε + τούτων; + Κίρκης ἐς μέγαρον καταβήμεναι, ἥ κεν ἅπαντας + ἢ σῦς ἠὲ λύκους ποιήσεται ἠὲ λέοντας, + οἵ κέν οἱ μέγα δῶμα φυλάσσοιμεν καὶ ἀνάγκῃ, + ὥς περ Κύκλωψ ἔρξʼ, ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο + ἡμέτεροι ἕταροι, σὺν δʼ ὁ θρασὺς εἵπετʼ Ὀδυσσεύς· + τούτου γὰρ καὶ κεῖνοι ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ γε μετὰ φρεσὶ μερμήριξα, + σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ, + τῷ οἱ ἀποπλήξας κεφαλὴν οὖδάσδε πελάσσαι, + καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχεδόν· ἀλλά μʼ ἑταῖροι + μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἐρήτυον ἄλλοθεν ἄλλος· + + + διογενές, τοῦτον μὲν ἐάσομεν, εἰ σὺ + κελεύεις, + αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι· + ἡμῖν δʼ ἡγεμόνευʼ ἱερὰ πρὸς δώματα Κίρκης. + + + ὣς φάμενοι παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης. + οὐδὲ μὲν Εὐρύλοχος κοίλῃ παρὰ νηὶ λέλειπτο, + ἀλλʼ ἕπετʼ· ἔδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔκπαγλον ἐνιπήν. + + τόφρα δὲ τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη + ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ, + ἀμφὶ δʼ ἄρα χλαίνας οὔλας βάλεν ἠδὲ χιτῶνας· + δαινυμένους δʼ ἐὺ πάντας ἐφεύρομεν ἐν μεγάροισιν. + οἱ δʼ ἐπεὶ ἀλλήλους εἶδον φράσσαντό τʼ ἐσάντα, + κλαῖον ὀδυρόμενοι, περὶ δὲ στεναχίζετο δῶμα. + ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων· + + + μηκέτι νῦν θαλερὸν γόον ὄρνυτε· οἶδα καὶ + αὐτὴ + ἠμὲν ὅσʼ ἐν πόντῳ πάθετʼ ἄλγεα ἰχθυόεντι, + ἠδʼ ὅσʼ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντʼ ἐπὶ χέρσου. + ἀλλʼ ἄγετʼ ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον, + εἰς ὅ κεν αὖτις θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι λάβητε, + οἷον ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν + τρηχείης Ἰθάκης. νῦν δʼ ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι, + αἰὲν ἄλης χαλεπῆς μεμνημένοι, οὐδέ ποθʼ ὕμιν + θυμὸς ἐν εὐφροσύνῃ, ἐπεὶ ἦ μάλα πολλὰ πέποσθε. + + + ὣς ἔφαθʼ, ἡμῖν δʼ αὖτʼ ἐπεπείθετο θυμὸς + ἀγήνωρ. + ἔνθα μὲν ἤματα πάντα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν + ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ· + ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐνιαυτὸς ἔην, περὶ δʼ ἔτραπον ὧραι + μηνῶν φθινόντων, περὶ δʼ ἤματα μακρὰ τελέσθη, + καὶ τότε μʼ ἐκκαλέσαντες ἔφαν ἐρίηρες ἑταῖροι· + + + δαιμόνιʼ, ἤδη νῦν μιμνήσκεο πατρίδος + αἴης, + εἴ τοι θέσφατόν ἐστι σαωθῆναι καὶ ἱκέσθαι + οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν. + + + + ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς + ἀγήνωρ. + ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα + ἥμεθα, δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ· + ἦμος δʼ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν, + οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα. + αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς + γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς· + καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων· + + + ὢ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν ἥν περ + ὑπέστης, + οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη, + ἠδʼ ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ + ἀμφʼ ἔμʼ ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι. + + + ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων· + + διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, + μηκέτι νῦν ἀέκοντες ἐμῷ ἐνὶ μίμνετε οἴκῳ. + ἀλλʼ ἄλλην χρὴ πρῶτον ὁδὸν τελέσαι καὶ ἱκέσθαι + εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης, + ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο, + μάντηος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι· + τῷ καὶ τεθνηῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια, + οἴῳ πεπνῦσθαι, τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον + ἦτορ· + κλαῖον δʼ ἐν λεχέεσσι καθήμενος, οὐδέ νύ μοι κῆρ + ἤθελʼ ἔτι ζώειν καὶ ὁρᾶν φάος ἠελίοιο. + αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενος τʼ ἐκορέσθην, + καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπον· + + + ὢ Κίρκη, τίς γὰρ ταύτην ὁδὸν ἡγεμονεύσει; + εἰς Ἄϊδος δʼ οὔ πώ τις ἀφίκετο νηὶ μελαίνῃ. + + + + ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων· + + διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, + μή τί τοι ἡγεμόνος γε ποθὴ παρὰ νηὶ μελέσθω, + ἱστὸν δὲ στήσας, ἀνά θʼ ἱστία λευκὰ πετάσσας + ἧσθαι· τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ Βορέαο φέρῃσιν. + ἀλλʼ ὁπότʼ ἂν δὴ νηὶ διʼ Ὠκεανοῖο περήσῃς, + ἔνθʼ ἀκτή τε λάχεια καὶ ἄλσεα Περσεφονείης, + μακραί τʼ αἴγειροι καὶ ἰτέαι ὠλεσίκαρποι, + νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι ἐπʼ Ὠκεανῷ βαθυδίνῃ, + αὐτὸς δʼ εἰς Ἀίδεω ἰέναι δόμον εὐρώεντα. + ἔνθα μὲν εἰς Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε ῥέουσιν + Κώκυτός θʼ, ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ, + πέτρη τε ξύνεσίς τε δύω ποταμῶν ἐριδούπων· + ἔνθα δʼ ἔπειθʼ, ἥρως, χριμφθεὶς πέλας, ὥς σε κελεύω, + βόθρον ὀρύξαι, ὅσον τε πυγούσιον ἔνθα καὶ ἔνθα, + ἀμφʼ αὐτῷ δὲ χοὴν χεῖσθαι πᾶσιν νεκύεσσιν, + πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέι οἴνῳ, + τὸ τρίτον αὖθʼ ὕδατι· ἐπὶ δʼ ἄλφιτα λευκὰ παλύνειν. + πολλὰ δὲ γουνοῦσθαι νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα, + ἐλθὼν εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν, ἥ τις ἀρίστη, + ῥέξειν ἐν μεγάροισι πυρήν τʼ ἐμπλησέμεν ἐσθλῶν, + Τειρεσίῃ δʼ ἀπάνευθεν ὄιν ἱερευσέμεν οἴῳ + παμμέλανʼ, ὃς μήλοισι μεταπρέπει ὑμετέροισιν. + αὐτὰρ ἐπὴν εὐχῇσι λίσῃ κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν, + ἔνθʼ ὄιν ἀρνειὸν ῥέζειν θῆλύν τε μέλαιναν + εἰς Ἔρεβος στρέψας, αὐτὸς δʼ ἀπονόσφι τραπέσθαι + ἱέμενος ποταμοῖο ῥοάων· ἔνθα δὲ πολλαὶ + ψυχαὶ ἐλεύσονται νεκύων κατατεθνηώτων. + δὴ τότʼ ἔπειθʼ ἑτάροισιν ἐποτρῦναι καὶ ἀνῶξαι + μῆλα, τὰ δὴ κατάκειτʼ ἐσφαγμένα νηλέι χαλκῷ, + δείραντας κατακῆαι, ἐπεύξασθαι δὲ θεοῖσιν, + ἰφθίμῳ τʼ Ἀίδῃ καὶ ἐπαινῇ Περσεφονείῃ· + αὐτὸς δὲ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ + ἧσθαι, μηδὲ ἐᾶν νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα + αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι. + ἔνθα τοι αὐτίκα μάντις ἐλεύσεται, ὄρχαμε λαῶν, + ὅς κέν τοι εἴπῃσιν ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύθου + νόστον θʼ, ὡς ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτίκα δὲ χρυσόθρονος ἤλυθεν Ἠώς. + ἀμφὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν· + αὐτὴ δʼ ἀργύφεον φᾶρος μέγα ἕννυτο νύμφη, + λεπτὸν καὶ χαρίεν, περὶ δὲ ζώνην βάλετʼ ἰξυῖ + καλὴν χρυσείην, κεφαλῇ δʼ ἐπέθηκε καλύπτρην. + + αὐτὰρ ἐγὼ διὰ δώματʼ ἰὼν ὤτρυνον ἑταίρους + μειλιχίοις ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον· + + + μηκέτι νῦν εὕδοντες ἀωτεῖτε γλυκὺν ὕπνον, + ἀλλʼ ἴομεν· δὴ γάρ μοι ἐπέφραδε πότνια Κίρκη. + + + ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δʼ ἐπεπείθετο θυμὸς + ἀγήνωρ. + οὐδὲ μὲν οὐδʼ ἔνθεν περ ἀπήμονας ἦγον ἑταίρους. + Ἐλπήνωρ δέ τις ἔσκε νεώτατος, οὔτε τι λίην + ἄλκιμος ἐν πολέμῳ οὔτε φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς· + ὅς μοι ἄνευθʼ ἑτάρων ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης, + ψύχεος ἱμείρων, κατελέξατο οἰνοβαρείων. + κινυμένων δʼ ἑτάρων ὅμαδον καὶ δοῦπον ἀκούσας + ἐξαπίνης ἀνόρουσε καὶ ἐκλάθετο φρεσὶν ᾗσιν + ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν, + ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσεν· ἐκ δέ οἱ αὐχὴν + ἀστραγάλων ἐάγη, ψυχὴ δʼ Ἄϊδόσδε κατῆλθεν. + + ἐρχομένοισι δὲ τοῖσιν ἐγὼ μετὰ μῦθον ἔειπον· + + φάσθε νύ που οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν + ἔρχεσθʼ· ἄλλην δʼ ἧμιν ὁδὸν τεκμήρατο Κίρκη, + εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης + ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο. + + + ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δὲ κατεκλάσθη φίλον ἦτορ, + ἑζόμενοι δὲ κατʼ αὖθι γόων τίλλοντό τε χαίτας· + ἀλλʼ οὐ γάρ τις πρῆξις ἐγίγνετο μυρομένοισιν. + + ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα + θαλάσσης + ᾔομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες, + τόφρα δʼ ἄρʼ οἰχομένη Κίρκη παρὰ νηὶ μελαίνῃ + ἀρνειὸν κατέδησεν ὄιν θῆλύν τε μέλαιναν, + ῥεῖα παρεξελθοῦσα· τίς ἂν θεὸν οὐκ ἐθέλοντα + ὀφθαλμοῖσιν ἴδοιτʼ ἢ ἔνθʼ ἢ ἔνθα κιόντα;
@@ -6813,12 +6826,11 @@ εὕδειν, ἢ ἐπὶ νῆα θοὴν ἐλθόντʼ ἐς ἑταίρους ἢ αὐτοῦ· πομπὴ δὲ θεοῖς ὑμῖν τε μελήσει. - - - ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο - σιωπῇ, - κηληθμῷ δʼ ἔσχοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα. - τοῖσιν δʼ Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων. + + + ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ, + κηληθμῷ δʼ ἔσχοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα. + τοῖσιν δʼ Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων. Φαίηκες, πῶς ὔμμιν ἀνὴρ ὅδε φαίνεται εἶναι From 6bf46c46a69419be957f530452f7e37758d1cec0 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Gregory Crane Date: Sat, 30 Sep 2017 07:57:11 +0200 Subject: [PATCH 4/6] fixed two errors: peiqwn instead of teiqwn in 797; en instead of es in 801 --- data/tlg0011/tlg007/tlg0011.tlg007.perseus-grc2.xml | 4 ++-- 1 file changed, 2 insertions(+), 2 deletions(-) diff --git a/data/tlg0011/tlg007/tlg0011.tlg007.perseus-grc2.xml b/data/tlg0011/tlg007/tlg0011.tlg007.perseus-grc2.xml index 1c8c200b0..9ea45d953 100644 --- a/data/tlg0011/tlg007/tlg0011.tlg007.perseus-grc2.xml +++ b/data/tlg0011/tlg007/tlg0011.tlg007.perseus-grc2.xml @@ -1950,7 +1950,7 @@ Revision 1.4 1999/11/05 22:48:43 amahoney convert to TEI P3 τὸ σὸν δʼ ἀφῖκται δεῦρʼ ὑπόβλητον στόμα, πολλὴν ἔχον στόμωσιν· ἐν δὲ τῷ λέγειν κάκʼ ἂν λάβοις τὰ πλείονʼ ἢ σωτήρια. - ἀλλʼ οἶδα γάρ σε ταῦτα μὴ τείθων, ἴθι· + ἀλλʼ οἶδα γάρ σε ταῦτα μὴ πείθων, ἴθι· ἡμᾶς δʼ ἔα ζῆν ἐνθάδʼ· οὐ γὰρ ἂν κακῶς οὐδʼ ὧδʼ ἔχοντες ζῷμεν, εἰ τερποίμεθα. @@ -1958,7 +1958,7 @@ Revision 1.4 1999/11/05 22:48:43 amahoney convert to TEI P3 Κρέων πότερα νομίζεις δυστυχεῖν ἔμʼ ἐς τὰ σά, - ἤ σʼ εἰς τὰ σαυτοῦ μᾶλλον, ἐς τῷ νῦν λόγῳ; + ἤ σʼ εἰς τὰ σαυτοῦ μᾶλλον, ἐν τῷ νῦν λόγῳ; Οἰδίπους From 242ec2f95bfeded487455c7ee12cb046f9773555 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Gregory Crane Date: Tue, 2 Jan 2018 16:05:38 -0500 Subject: [PATCH 5/6] This is the text from the 1866 3rd edition of Lobeck's Ajax. --- .../tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml | 3798 +++++++++++++++++ 1 file changed, 3798 insertions(+) create mode 100644 data/tlg0011/tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml diff --git a/data/tlg0011/tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml b/data/tlg0011/tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml new file mode 100644 index 000000000..2c8a75ef2 --- /dev/null +++ b/data/tlg0011/tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml @@ -0,0 +1,3798 @@ + + + + + + + Ajax + Machine readable text + Sophocles + Francis Storr + Perseus Project, Tufts University + Gregory Crane + + Prepared under the supervision of + Gregory Crane + + GRC as volunteer. + + About 90Kb + + Trustees of Tufts University + Medford, MA + Perseus Project + + + + + Sophocles + Sophoclis Aiax: commentario perpetuo illustravit Christ. Augustus Lobeck. Editio Tertia. + Christian Lobeck + + Berlin + Weidmann + 1866 + + + + + + + + +

This pointer pattern extracts line

+ + + + + + + + + Greek + + + + + Created the initial rough version. + + + + + +
+ + + ΑΘΗΝΑ ΟΔΥΣΣΕΥΣ. ΑΙΑΣ. + + + + +ΑΘΗΝΑ + + Ἀεὶ μὲν, ὦ παῖ Λαρτίου, δἐδορκά σε +πεῖράν τιν' ἐχθρῶν ἁρπάσαι θηρώμενον. +καὶ νῦν ἐπὶ σκηναῖς σε ναυτικαῖς ὁρῶ +Αἴαντος, ἔνθα τάξιν ἐσχάτην ἔχει, +πάλαι κυνηγετοῦντα καὶ μετρούμενον +ἴχνη τὰ κείνου νεοχάραχθ', ὅπως ἴδῃς +εἴτ' ἔνδον, εἴτ' οὐκ ἔνδον· εὑ δέ σ' ἐκφέρει +κυνὸς Λακαίνης ὥς τις εὔρινος βάσις. +ἔνδον γὰρ ἁνὴρ ἄρτι τυγχάνει κάρα +στάζων ἱδρῶτι καὶ χέρας ζιφοκτόνους, + +καί σ' οὐδὲν εἴσω τἧςδε παπταίνειν πύλης +ἔτ' ἔργον ἐστὶν, ἐννέπειν δ' ὅτου χάριν +σπουδὴν ἔθου τήνδ', ὡς παρ' εἰδυίας μάθης. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ + ὦ φθέγμ' Ἀθανᾶς, φιλτάτης ἐμοὶ θεῶν, +ὡς εὔμαθές σου, κἂν ἄποπτος ᾖς, ὅμως + +φώνημ' ἀκούω καὶ ξυναρπάζω φρενὶ, +χαλκοστόμου κώδωνος ὡς Τυρσηνικῆς. +καὶ νῦν ἐπέγνως εὖ μ' ἐπ' ἀνδρὶ δυςμενῖ +βάσιν κυκλοῦντ', Αἴαντι τῷ σακεσφόρῳ. +κεῖνον γὰρ, οὐδἐν' ἄλλον, ἰχνεύω πάλαι. + +νυκτὸς γὰρ ἡμᾶς τἧςδε πρᾶγος ἄσκοπον +ἔχει περάνας, εἴπερ εἴργασται τάδε. +ἴσμεν γὰρ οὐδὲν τρανὲς ἀλλ' ἀλώμεθα. +κἀγὼ 'θελοντὴς τῷδ' ὑπεζύγην πόνῳ. + + + +ἐφθαρμένας γὰρ ἀρτίως εὑρίσκομεν + +λείας ἁπάσας καὶ κατηναρισμένας· +ἐκ χειρὸς, αὐτοῖς ποιμνίων ἐπιστάταις. +τήνδ' οὖν ἐκείνῳ πᾶς τις αἰτίαν νέuει. +καὶ μοί τις ὀπτὴρ αὐτὸν εὶςιδὼν μόνον +πηδῶντα πεδία σὺν νεορράντῳ ξίφει, +φράζει τε κἀδήλωσεν· εὐθέως δ' ἐγὼ +κατ' ἴχνος ᾄσσω· καὶ τὰ μὲν σημαίνομαι, +τὰ ὸ' ἐκπέπληγμαι, κοὐκ ἔχω μαθεῖν ὅτου· +καιρὸν δ' ἐφήκεις· πάντα γὰρ, τά τ' οὖν πάρος, +τά τ' εὶσἐπειτα, σῇ κυβερνῶμαι χερί. + + + + +ΑΘΗΝΑ +ἐγνων, Ὀδυσσεῦ, καὶ πάλαι φύλαξ ἔβην +τῇ σῇ πρόθυμος εἰς ὁδὸν κυνηγίᾳ. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +ἦ καὶ, φίλη δέσποινα, πρὸς καιρὸν πονῶ; + + + + +ΑΘΗΝΑ +Ὡς ἔστιν ἀνδρὸς τοῦδε τἄργα ταῦτά σοι. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Καὶ πρὸς τί δυςλόγιστον ὧδ' ᾖξεν χέρα; + + + + +ΑΘΗΝΑ +Χόλῳ βαρυνθεὶς τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Τί δῆτα ποίμναις τήνδ' ἐπεμπίπτει βάσιν; + + + + +ΑΘΗΝΑ +Δοκῶν ὲν ὑμῖν χεῖρα χραίνεσθαι φόνῳ. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +ἦ καὶ τὸ βούλευμ' ὡς ἐπ' Ἀργείοις τόδ' ἦν; + + + +ΑΘΗΝΑ +Κὰν ὲξἐπραξεν, εἰ κατημέλησ' ἐγώ. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Ποίαισι τόλμαις ταῖςδε καὶ φρενῶν θράσει; + + + + +ΑΘΗΝΑ +Νύκτωρ ὲφ' ὑμάς δόλιος ὁρμᾶται μόνος. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Ἡ καὶ παρέστη κἀπὶ τἐρμ' ἀφίκετο; + + + + +ΑΘΗΝΑ +Καὶ δὴ 'πὶ δισσαῖς ἦν στρατηγίσιν πύλαις. + + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Καὶ πῶς ἐπέσχε χεῖρα μαιμῶσαν φόνου; + + + + +ΑΘΗΝΑ +Ἐγώ σφ' ἀπείργω δυςφόρους ἐπ' ὄμμασι +γνώμας βαλοῦσα τῆς ἀνηκέστου χαράς, +καὶ πρός τε ποίμνας ὲκτρέπω σύμμικτά τε +λείας, ἄδαστα βουκόλων φρουρήματα· +ἔνθ' εkπεσὼν ἔκειρε πολύκερων φόνον, + +κύκλῳ ῥαχίζων· κἀδόκει μὲν ἔσθ' ὅτε +δισσοὺς Ἀτρείδας αὐτόχειρ κτείνειν ἔχων, +ὅτ' ἄλλοτ' ἄλλον, ἐμπίτνων, στρατηλατῶν. +ἐγὼ δὲ φοιτῶντ' ἄνδρα μανιάσιν νόσοις +ὤτρυνον, εἰςέβαλλον εἰς ἕρκη κακά. + +κἀπειτ , ἐπειδὴ τοῦδ' ἐλώφησεν πόνου, +τοὺς ζῶντας αὖ δεσμοῖσι συνδήσας βοῶν +ποίμνας τε πάσας εἰς δόμους κομίζεται, +ὡς ἄνδρας, οὐχ ὡς εὔκερων ἄγραν ἔχων. +καὶ νῦν κατ' οἴκους ζυνδέτους αἰκίζεται. + +δείξω δὲ καὶ σοὶ τήνδε περιφανῆ νόσον, +ὡς πᾶσιν Ἀργείοισιν εἰσιδὼν θροῇς. +θαρσῶν δὲ μίμνε μηδὲ συμφορὰν δέχου +τὸν ἄνδρ'· ἐγὼ γὰρ ὀμμάτων ἀποστρόφους +αὐγὰς ἀπείρξω, σὴν πρόςοψιν εἰςιδεῖν. + +οὗτος, σὲ, τὸν τὰς αἰχμαλωτίδας χέρας +δεσμοῖς ἀπευθύνοντα, προςμολεἷν καλῶ. +Αἴαντα φωνῶ· στεῖχε δωμάτων πάρος, + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Τί δρᾷς, Ἀθάνα; μηδαμῶς σφ' ἔξω κάλει. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Οὐ σῖγ' ἀνέξει, μηδὲ δειλίαν ἀρεῖς; + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +μὴ πρὸς θεῶν· ἀλλ' ἔνδον ἀρκείτω μένων. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Τί μὴ γένηται; πρόςθεν οὐκ ἀνὴρ ὅδ' ἦν; + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +ἐχθρός γε τῷδε τἀνδρὶ καὶ τανῦν ἔτι. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Οὔκουν γέλως ἥδιστος εἰς ἐχθροὺς γελᾷν; + + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ τοῦτον ὲν δόμοις μένειν. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Μεμῃνότ' ἄνδρα περιφανῶς ὀκνεῖς ἰδεῖν; + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Φρονοῦντα γάρ νιν οὐκ ἂν ἐξέστην ὄκνῳ. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Ἀλλ' οὐδὲ νῦν σε μὴ παρόντ' ἴδῃ πέλας. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Πῶς, εἴπερ ὀφθαλμοῖς γε τοῖς αὐτοῖς ὁρᾷ; + + + +ΑΘΗΝΑ +ἐγὼ σκοτώσω βλέφαρα καὶ δεδορκότα. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Γένοιτο μέντ' ἂν πᾶν, θεοῦ τεχνωμένου. + + + + +ΑΘΗΝΑ + +Σίγα νυν ἑστὼς καὶ μέν' ὡς κυρεῖς ἔχων. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Μένοιμ' ἄν· ἤθελον δ' ἂν ἐκτὸς ὢν τυχεῖν. + + + + +ΑΘΗΝΑ +ὦ οὗτος, Αἴας, δεύτερόν σε προςκαλῶ. +τί βαιὸν οὕτως ἐντρέπει τῆς ξυμμάχου; + + + + +ΑΙΑΣ +ὦ χαῖρ', Ἀθάνα, χαῖρε Διογενὲς τέκνον, +ὡς εὖ παρέστης· καί σε παγχρύσοις ἐγὼ +στέψω λαφύροις τἡςδε τῆς ἄγρας χάριν. + +ΑΗΝΛ. Καλῶς ἔλεξας· ἀλλ' ἐκεῖνό μοι φράσον, +ἔβαψας ἔγχος εὖ πρὸς Ἀργείων στρατῷ; + + + + +ΑΙΑΣ +Κόμπος πάρεστι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι τὸ μή. + + + + ΑΘΗΝΑ +ἦ καὶ πρὸς Ἀτρείδαισιν ᾔχμασας χέρα; + + + + +ΑΙΑΣ +ὥστ' οὔποτ' Αἴαντ' οἵδ' ἀτιμάσουσ' ἔτι. + + + + +ΑΘΗΝΑ +τεθνᾶσιν ἅνδρες, ὡς τὸ σὸν ζυνὴκ' ἐγώ; + + + +ΑΙΑΣ +Θανόντες ἤδη τἄμ' ἀφαιρείσθων ὅπλα. + + + + + +ΑΘΗΝΑ +εἶεν· τί γὰρ δὴ παῖς ὁ τοῦ Λαερτίου; +ποῦ σοι τύχης ἕστηκεν; ἢ πέφευγέ σε; + + + + +ΑΙΑΣ +ἦ τοὐπίτριπτον κίναδος ἐξήρου μ', ὅπου; + + + + +ΑΘΗΝΑ +Ἔγωγ'· Ὀδυσσέα, τὸν σὸν ἐνστάτην, λέγω. + + + + +ΑΙΑΣ +ἥδιστος, ὦ δέσποινα, δεσμώτης ἔσω + +θακεῖ· θανεῖν γὰρ αὐτὸν οὔ τί πω θέλω. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Πρὶν ἂν τί δρόσης ἢ τί κερδάνῃς πλέον; + + + + +ΑΙΑΣ +Πρὶν ἂν δεθεὶς πρὸς κίον' ἑρκείου στέγης — + + + + +ΑΘΗΝΑ +Τί δῆτα τὸν δύστηνον ἐργάσει κακόν; + + + + +ΑΙΑΣ +Μάστιγι πρῶτον νῶτα φοινιχθεὶς θάνῃ. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Mὴ δῆτα τὸν δύστηνον ὧδέ γ' αἰκίσῃ. + + + + +ΑΙΑΣ +Χαίρειν, Ἀθάνα, τἄλλ' ἐγώ σ' ἐφίεμαι, +κεῖνος δὲ τίσει τήνδε κοὐκ ἄλλην δίκην. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Σὺ δ' οὖν, ἐπειδὴ τέρψις ἥδε σοι τὸ δρᾷν, +χρῶ χειρί· φείδου μηδὲν ὧνπερ ὲννοεῖς. + + + + +ΑΙΑΣ +Χωρῶ πρὸς ἔργον· τοῦτό σοι δ' ἐφίεμαι, +τοιάνδ' ἀεί μοι ξύμμαχον παρεστάναι. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Ὁρᾷς, Ὀδυσσεῦ, τὴν θεῶν ἰσχὺν, ὅση; +τούτου τις ἄν σοι τἀνδρὸς ἢ προνούστερος, +ἢ δρᾷν ἀμείνων εὑρέθη τὰ καίρια; + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ + +ἐγὼ μὲν οὐδέν' οἶδ'· ἐποικτείρω δέ νιν +δύστηνον ἔμπας, καίπερ ὄντα δυςμενὴ, +ὁθούνεκ' ἄτῃ ξυγκατέζευκται κακῇ, +οὐδὲν τὸ τούτου μᾶλλον ἢ τοὐμὸν σκοπῶν. + + +ὁρῶ γὰρ ἡμάς οὐδὲν ὄντας ἄλλο πλὴν + +εἴδωλ', ὅσοιπερ ζῶμεν, ἢ κούφην σκιάν. + + + + +ΑΘΗΝΑ +Τοιαῦτα τοίνυν εἰσορῶν, ὑπέρκοπον +μηδέν ποτ' εἴπῃς αὐτὸς εἰς θεοὺς ἔπος, +μηδ' ὄγκον ἄρῃς μηδέν', εἴ τινος πλέον + +ἢ χειρὶ βρίθεις ἢ μακροῦ πλούτου βάθει. + +ὡς ἡμέρα κλίνει τε κἀνάγει πάλιν +ἅπαντα τἀνθρώπεια· τοὺς δὲ σώφρονας +θεοὶ φιλοῦσι καὶ στυγοῦσι τοὺς κακούς. + + + + +ΠΑΡΟΛΟΣ ΧΟΡΟΥ +Τελαμώνιε πaῖ, τῆς ἀμφιρύτου + +Σαλαμῖνος ἔχων βάθρον ἀγχιάλου, + +σὲ μὲν εὖ πράσσοντ' ἐπιχαίρω· +σὲ δ' ὅταν πληγὴ Δῖός ἢ ζαμενὴς +λόγος ἐκ Δαναῶν κακόθρους ἐπιβῇ, +μέγαν ὄκνον ἔχω καὶ πεφόβημαι + +πτηνῆς ὡς ὄμμα πελείας. + +Ὡς καὶ τῆς νῦν φθιμένης νυκτὸς +ιιεγάλοι θόρυβοι κατέχουσ' ἡμᾶς +ἔπι δυςκλείᾳ, σὲ τὸν ἱππομανῆ +λειμῶν' ὲπιβάντ' ὀλέσαι Δαναῶν + +βοτὰ καὶ λείαν, + +ἥπερ δορίληπτος ἔτ' ἦν λοιπὴ, +κτείνοντ' αἴθωνι σιδήρῳ. + +Τοιούςδε λόγους ψιθύρους πράσσων +εἰς ὦτα φέρει πᾶσιν Ὀδυσσεὺς, + +καὶ σφόδρα πείθει· περὶ γὰρ σοῦ νῦν + +εὔπειστα λέγει· καὶ πᾶς ὁ κλύων +τοῦ λἐξαντος χαίρει μᾶλλον, + +τοῖς σοῖς ἄχεσιν καθυβρίζων. +Τῶν γὰρ μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς + +οὐκ ἂν ἁμάρτοι· κατὰ δ' ἄν τις ἐμοῦ + +τοιαῦτα λέγων οὐκ ἂν πείθοι· +πρὸς γὰρ τὸν ἔχονθ' ὁ φθόνος ἕρπει. +καίτοι σμικροὶ μεγάλων χωρὶς +σφαλερὸν πύργου ῥῦμα πέλονται· + + +μετὰ γὰρ μεγάλων βαιὸς ἄριστ' ἂν, + + + +καὶ μέγας ὀρθοῖθ' ὑπὸ μικροτέρων. +ἀλλ' οὐ δυνατὸν τοὺς ἀνοήτους +τούτων γνώμας προδιδάσκειν. + +ὑπὸ τοιούτων ἀνδρῶν θορυβεῖ, + +χἠμεῖς οὐδὲν σθένομεν πρὸς ταῦτ' + +ἀπαλέξασθαι σοῦ χωρὶς, ἄναξ. +ἀλλ', ὅτε γὰρ δὴ τὸ σὸν ὄμμ' ἀπέδρav, +παταγοῦσιν ἅτε πτηνῶν ἀγέλαι, +μέγαν αἰγυπιὸν δ' ὑποδείσαντες + +τάχ' ἂν, ἐξαίφνης εἰ σὺ φανείης, + +σιγῇ πτήξειαν ἄφωνοι. + + +ᾖ ῥά σε Ταυροπόλα Αιὸς Ἄρτεμις, + +ὦ μεγάλα φάτις, ὦ + +μᾶτερ αἰσχύνας ἐμᾶς, +ὥρμασε πανδάμους ἐπὶ βοῦς ἀγελαίας, + +ἦ πού τινος νίκας ἀκάρπωτον χάριν, + +ἤ ῥα κλυτῶν ἐνάρων +ψευσθεῖσ', ἀδώροις εἴτ' ὲλαφηβολἐαις. +ἢ χαλκοθώραξ ἥντιν' Ἐννυάλιος + +μομφὰν ἔχων + +ξυνοῦ δορὸς, ἐννυχίοις μαχαναῖς + +ἐτίσατο λώβαν. + + + +Οὐ,τοτε γὰρ φρενόθεν γ' ἐπ' ἀριστερὰ, + +παῖ Τελαμῶνος, ἔβας + +τόσσον ὲν ποίμναις πίτνων· + +ἥκοι γὰρ ἂν θεία νόσος· ἀλλ' ἀπερύκοι +καὶ Ζεὺς κακὰν καὶ Φοῖβος Ἀργείων φάτιν · + +εἰ δ' ὑποβαλλόμενοι +κλέπτουσι μύθους οἱ μεγάλοι βασιλῆς +ἢ τᾶς ἀσώτου Σισυφιδᾶν γενεᾶς, + +μὴ, μή μ', ἄναξ, +ἔθ' ὦδ' ἐφάλοις κλισίαις ὄμμ' ἔχων + +κακὰν φάτιν ἄρῃ. + + +Ἀλλ' ἄνα ἐς ἐδράνων, ὅπου μακραίωνι + +στηρίζει ποτὲ τᾷδ' ἀγωνίῳ σχολᾷ + + + +ἄταν οὐρανίαν φλέγων +ἐχθρῶν δ' ὕβρις ὧδ' ἀτάρβηθ' +ὁρμᾶται ὲν εὐανέμοις βάσσαις, +πάντων καγχαζόντων +γλώσσαις βαρυάλγητα· + +ἐμοὶ δ' ἄχος ἕστακεν. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Ναὸς ἀρωγοὶ τῆς Αἴαντος, +γενεᾶς χθονίων ἀπ' Ἐρεχθειδᾶν, +ἔχομεν στοναχὰς οἱ κηδόμενοι +τοῦ Τελαμῶνος τηλόθεν οἴκου. + +νῦν γὰρ ὁ δεινὸς, μέγας, ὠμοκρατὴς + +Αἴας θολερός +κεῖται χειμῶνι νοσήσας. + + + + +ΧΟΡΟΣ +τί δ' ἐνήλλακται τῆς ἀμερίας +νὺξ ἥδε βάρος; + +παῖ τοῦ Φρυγίου Τελεύταντος, + +λέγ', ἐπεὶ σὲ, λέχος δουριάλωτον, +στέρξας ἀνέχει θούριος Αἴας, + +ὥστ' οὐκ ἂν ἄιδρις ὑπείποις. + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Πῶς δῆτα λέγω λόγον ἄῤῥητον; + +θανάτῳ γὰρ ἴσον πάθος ἐκπεύσει. + +μανίᾳ γὰρ ἁλοὺς ἧμιν ὁ κλεινὸς +νύκτερος Αἴας ἀπελωβήθη. +τοιαῦτ' ἂν ἴδοις σκηνῆς ἔνδον +χειροδάικτα σφάγι' αίμοβαφῆ, + +κείνου χρηστήρια τἀνδρός. + + + + +ΧΟΡΟΣ + + + +Οἵαν ἐδήλωσας ἀνδρὸς +αἴθοπος ἀγγελίαν, +ἄτλατον οὐδὲ φευκτὰν, +τῶν μεγάλων Δαναῶν ὕπο κλῃζομέναν, + +τὰν ὁ μέγας μῦθος ἀέξει. +Οἴ μοι, φοβοῦμαι τὸ προςἐρπον· περίφαντος ἀνὴρ +θανεῖται, παραπλήκτῳ χερὶ συγκατακτὰς + + + +κελαινοῖς ξίφεσιν βοτὰ καὶ + +βοτῆρας ἱππονώμους. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +ὦ μοι, κεῖθεν, κεῖθεν ἄρ' ἡμῖν + +δεσμῶτιν ἄγων ἤλυθε ποίμναν· +ὧν τὴν μὲν ἔσω σφάζ' ἐπὶ γαίας, + +τὰ δέ πλευροκοπῶν διχ' ἀνερρήγνυ. + +δύο δ' ἀργίποδας κριοὺς ἀνελὼν + +τοῦ μὲν κεφαλὴν καὶ γλῶσσαν ἄκραν + +ῥιπτεῖ θερίσας, τὸν δ' ὀρθὸν ἄνω +κίονι δήσας + +μέγαν ίπποδέτην ῥυτῆρα λαβὼν + +παίει λιγυρᾷ μάστιγι διπλῆ, + +κακὰ δεννάζων ῥήμαθ', ἃ δαίμων +κοὐδεὶς ἀνδρῶν ἐδίδαξεν. + + + + +ΧΟΡΟΣ + + +Ὥρα τιν' ἤδη κάρα κα- + +λύμμασι κρυψάμενον + +ποδοῖν κλοπὰν ἀρέσθαι, + +ἢ θοὸν εἰρεσίας ζυγὸν ἑζόμενον +ποντοπόρῳ ναὶ μεθεῖναι. + +τοίας ἐρέσσουσιν ἀπειλὰς δικρατεῖς Ἀτρεῖδαι + +καθ' ἡμῶν· πεφόβημαι λιθόλευστον Ἄρη +ξυναλγεῖν μετά τοῦδε τυπεὶς, + +τὸν αἶσ' ἄπλατος ἴσχει. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Οὐκ ἔτι· λαμπρᾶς γὰρ ἄτερ στεροπᾶς +ᾄξας ὀξὺς νότος ὣς, λήγει. +καὶ νῦν φρόνιμος νέον ἄλγος ἔχει. +τὸ γὰρ ὲςλεύσσειν οἰκεῖα πάθη, + +μηδενὸς ἄλλου παραπράξαντος +μεγάλας ὀδύνας ὑποτείνει. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Ἀλλ' εἰ πέπαυται, κάρτ' ἂν εὐτυχεῖν +δοκῶ. φρούδου γὰρ ἤδη τοῦ κακοῦ μείων λόγος. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Πότερα δ' ἂν, εἰ νέμοι τις αἵρεσιν, λάβοις, + + + +φίλους ἀνιῶν αὐτὸς ἡδονὰς ἔχειν, + +ἢ κοινὸς ὲν κοινοῖσι λυπεῖσθαι ξυνών; + + + + +ΧΟΡΟΣ +Τό τοι διπλάζον, ὦ γύναι, μεῖζον κακόν. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Ἡμεῖς ἄρ' οὐ νοσοῦντες ἀτώμεσθα νῦν. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Πῶς τοῦτ' ἔλεξας; οὐ κάτοιδ' ὅπως λέγεις. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Ἀνὴρ ἐκεῖνος, ἡνίκ' ἦν ὲν τῇ νόσῳ, +αὐτὸς μὲν ἥδεθ' οἷσιν εἰιχετ' ὲν κακοῖς, +ἡμᾶς δὲ τοὺς φρονοῦντας ἠνία ξυνών· +νῦν δ', ὡς ἔληξε κἀνέπνευσε τῆς νόσου, +κεῖνός τε λύπῃ πᾶς ἐλήλαται κακῇ, + +ἡμάς θ' ὁμοίως οὐδὲν ἧσσον ἢ πάρος. +ἆρ' ἔστι ταῦτα δὶς τόσ' ἐξ ἁπλῶν κακά; + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Ξύμφημι δή σοι καὶ δέδοικα μὴ 'κ θεοῦ + +πληγή τις ἥκῃ· πῶς γὰρ, εἰ πεπαυμένος + +μηδέν τι μᾶλλον ἢ νοσῶν εὐφραίνεται; + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Ὡς ὧδ' ἐχόντων τῶνδ' ἐπίστασθαί σε χρή, + + + + +ΧΟΡΟΣ +Τις γάρ ποτ' ἀρχὴ τοῦ κακοῦ προςέπτατο ; +δήλωσον ἡμῖν, τοῖς ξυναλγοῦσιν τύχας. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Ἅπαν μαθήσει τοὖργον, ὡς κοινωνὸς ὤν. +κεῖνος γὰρ ἄκρας νυκτὸς, ἡνίχ' ἕσπεροι + +λαμπτῆρες οὐκἐτ' ᾖθον, ἄμφηκες λαβὼν +ὲμαίετ' ἔγχος ἐξόδους ἕρπειν κενάς. +κἀγὼ 'πιπλήσσω καὶ λέγω, τί χρῆμα δρᾷς, +Αἴας; τί τήνδ' ἄκλητος οὔθ' ὑπ' ἀγγέλων +κληθεὶς ἀφορμᾷς πεῖραν, οὔτε του κλύων + +σάλπιγγος; ἀλλὰ νῦν γε πᾶς εὕδει στρατός. — +ὁ δ' εἶπε πρός με βαί', ἀεὶ δ' ὑμνούμενα, +γύναι, γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει. +κἀγὼ μαθοῦσ' ἔληξ', ὁ δ' ἐσσύθη μόνος. +καὶ τὰς ὲκεῖ μὲν οὐκ ἔχω λέγειν πάθας. + + + +ἔσω δ' ὲςῆλθε συνδέτους ἄγων ὁμοῦ + +ταύρους, κύνας βοτῆρας, εὔκερών τ' ἄγραν. + +καὶ τοὺς μὲν ηὐχένιζε, τοὺς δ' ἄνω τρέπων + +ἔσφαζε κἀρράχιζε, τοὺς δὲ δεσμίους +ᾐκίζεθ', ὥστε φῶτας, ὲν ποίμναις πίτνων. + +τέλος δ' ὑπάξας διὰ θυρῶν, σκιᾷ τινὶ + +λόγους ἀνέσπα, τοὺς μὲν Ἀτρειδῶν κάτα, + +τοὺς δ' ἀμφ' Ὀδυσσεῖ, ξυντιθεὶς γέλων πολὺν, + +ὅσην κατ' αὐτῶν ὕβριν ἐκτίσαιτ' ἰών· +κἄπειτ' ἐπᾴξας αὖθις ἐς δόμους πάλιν, + +ἔμφρων μόλις πως ξὺν χρόνῳ καθίσταται, + +καὶ πλῆρες ἄτης ὡς διοπτεύει στέγος, + +παίσας κάρα 'θώὐζεν· ὲν δ' ἐρειπίοις + +νεκρῶν ὲρειφθεὶς ἕζετ' ἀρνείου φόνου, +κόμην ἀπρὶξ ὄνυξι συλλαβὼν χερί. + +καὶ τὸν μὲν ἧστο πλεῖστον ἄφθογγος χρόνον· + +ἔπειτ' ἐμοὶ τὰ δείν' ἐπηπείλησ' ἔπη, + +εἰ μὴ φανοίην πᾶν τὸ συντυχὸν πάθος, + +κἀνήρετ', ὲν τῷ πράγματος κυρεῖ ποτἐ. +κἀγὼ, φίλοι, δείσασα τοὐ ἑιργασμένον + +ἔλεξα πᾶν, ὅσονπερ ἐξηπιστάμην, + +ὁ δ' εὐθὺς ἐξῴμωξεν οἰμωγὰς λυγρὰς, + +ἃς οὔποτ' αὐτοῦ πρόσθεν εἰςήκουσ' ἐγώ. + +πρὸς γὰρ κακοῦ τε καὶ βαρυψύχου γόους +τοιούςδ' ἀεί ποτ' ἀνδρὸς ὲξηγεῖτ' ἔχειν. + +ἀλλ' ἀψόφητος ὀξέων κωκυμάτων + +ὑπεστέναζε, ταῦρος ὣς βρυχώμενος. + +νῦν δ' ὲν τοιᾷδε κείμενος κακῇ τύχῃ + +ἄσιτος ἀνὴρ, ἄποτος, ὲν μέσοις βοτοῖς +σιδηροκμῆσιν ἥσυχος θακεῖ πεσών. + +καὶ δῆλός έστιν ὥς τι δρασείων κακόν. + +τοιαῦτα γάρ πως καὶ λέγει κὠδύρεται. + +Ἀλλ', ὦ φίλοι, τούτων γὰρ οὕνεκ' ἐστάλην, + +ἀρήξατ' εξελθόντες, εἰ δύνασθέ τι. + φίλων γὰρ οἱ τοιοίδε νικῶνται λόγοις. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Τέκμησσα, δεινὰ, παῖ Τελεύταντος, λέγεις +ἡμῖν, τὸν ἄνδρα διαπεφοιβάσθαι κακοῖς. + + + + + + +ΑΙΑΣ +Ἰώ μοί μοι. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Τάχ', ὡς ἔοικε μᾶλλον. ἢ οὐκ ἠκούσατε +Αἴαντος, οἵαν τήνδε θωύσσει βοήν; + + + + +ΑΙΑΣ + +Ἰώ μοί μοι. + + + + + +ΧΟΡΟΣ + +ἀνὴρ ἔοικεν ἢ νοσεῖν ἢ τοῖς πάλαι +νοσήμασι ξυνοῦσι λυπεῖσθαι παρών. + + + + +ΑΙΑΣ +Ἰὼ παῖ, παῖ. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Ὤ μοι τάλαιν', Εὐρύσακες, ἀμφὶ σοὶ βοᾷ. + +τί ποτε μενοινᾷ; ποῦ ποτ' εἶ; τάλαιν' ἐγώ. + + + + +ΑΙΑΣ +Τεῦκρον καλῶ, ποῦ Τεῦκρος; ἦ τὸν εἰςαεὶ +λεηλατήσει χρόνον; ἐγὼ δ' ἀπόλλυμαι. + + + + +ΧΟΡΟΣ +ἀνὴρ φρονεῖν ἔοικεν· ἀλλ' ἀνοίγετε. +τάχ' ἄν τιν' αἰδῶ κἀπ' ἐμοὶ βλέψας λάβοι. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Ἴδου, διοίγω· προςβλἐπειν δ' ἔξεστί σοι +τὰ τοῦδε πράγη, καὐτὸς ὡς ἔχων κυρεῖ. +Ἀνοίγεται ἡ σκηνή. + + + +ΑΙΑΣ + + Ἰὼ + +φίλοι ναυβάται, μόνοι ἐμῶν φίλων +μόνοι τ' ἐμμένοντες ὀρθῷ νόμῳ, + +ἴδεσθέ μ' οἶον ἄρτι κῦμα φοινίας ὑπὸ ζάλης +ἀμφίδρομον κυκλεῖται. + + + + +ΧΟΡΟΣ +οἴ μ', ὡς ἔοικας ὀρθὰ μαρτυρεῖν ἄγαν. +δηλοῖ δὲ τοὖργον, ὡς ἀφροντίστως ἔχει. + + + + +ΑΙΑΣ + +ἰὼ + +γένος ναίας ἀρωγὸν τέχνας, +ἅλιον ὅς ἐπέβας ἐλίσσων πλάταν, + + + +σέ τοι, σέ τοι μόνον δέδορκα ποιμένων ὲπαρκέσοντ'. + +ἀλλά με συνδάϊξον. + + + + +ΧΟΡΟΣ +εὔφημα φώνει· μὴ κακὸν κακῷ διδοὺς + +ἄκος, πλέον τὸ πῆμα τῆς ἄτης τίθει. + + + + +ΑΙΑΣ + +ὁρᾷς τὸν θρασὺν, τὸν εὐκάρδιον, +τὸν ὲν δαΐοις ἄτρεστον μάχαις, + +ὲν ἀφόβοις με θηρσὶ δεινὸν χέρας; +οἴ μοι γέλωτος, οἶον ὑβρίσθην ἄρα. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +μὴ δέσποτ' Αἴας, λίσσομαί σ', αὔδα τάδε. + + + + +ΑΙΑΣ +Οὐκ ἐκτός; οὐκ ἄψορρον ὲκνεμεῖ πόδα; + +αἰαῖ, αἰαῖ. + + + + +ΧΟΡΟΣ +ὦ πρὸς θεῶν, ὕπεικε καὶ φρόνησον εὖ. + + + + +ΑΙΑΣ + +ὦ, δύςμορος, ὅς χερὶ μὲν + +μεθῆκα τοὺς ἀλάστορας, + +ὲν δ' ἑλίκεσσι βουσὶ καὶ +κλυτοῖς πεσὼν αἰπολίοις, + +ἐρεμνὸν αἷμ' ἔδευσα. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Τί δῆτ' ἂν ἀλγοίης ἐπ' ἐξειργασμένοις· + +οὐ γὰρ γένοιτ' ἂν ταῦθ' ὅπως οὐχ ὧδ' ἔχειν. + + + + +ΑΙΑΣ + +Ἰὼ πάνθ' ὁρῶν, ἀπάντων ἀεὶ + +κακῶν ὄργανον, τέκνον Λἀρτίου, + +κακοπινέστατόν τ' ἄλημα στρατοῦ, +ἦ που πολὺν γέλωθ' ὑφ' ἡδονἠς ἄγεις. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Ξὺν τώ θεῷ πᾶς καὶ γελᾷ κὠδύρεται. + + + + +ΑΙΑΣ +Ἴδοιμι δή νιν, καίπερ ὧδ' ἀτώμενος. + +ἴω μοί μοι. + + + + + + +ΧΟΡΟΣ +Μηδὲν μέγ' εἴπῃς· οὐχ ὁρᾷς, ἵν' εἶ κακοῦ; + + + + +ΑΙΑΣ + + +ὦ Ζεῦ, προγόνων προπάτωρ, +πῶς ἂν τὸν αἱμυλώτατον, + +ἐχθρὸν ἄλημα, τούς τε δισ- + +σάρχας ὀλέσσας βασιλῆς, + +τέλος θάνοιμι καὐτός! + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +ὅταν κατεύχῃ ταῦθ', ὁμοῦ κἀμοὶ θανεῖν +εὔχου· τί γὰρ δεῖ ζῆν με, σοῦ τεθνηκότος; + + + + +ΑΙΑΣ +Ἰὼ σκότος, ἐμὸν φάος, + +ἔρεβος ὦ φαεννότατον ὡς ἐμοί· + +ἕλεσθ', ἕλεσθέ μ' οἰκήτορα, + +ἕλεσθέ μ', οὔτε γὰρ θεῶν + +γένος, οὔθ' ἁμερίων +ἔτ' ἄξιος βλέπειν τίν' + +εἰς ὄνασιν ἀνθοώπων. + +ἀλλά μ' ἁ Δῖός +ἀλκίμα θεὸς + +ὀλέθριον αἰκίζει. +ποὶ τις οὖν φύγῃ; +ποῖ μολὼν μενῶ; + +εἰ τὰ μὲν φθίνει, φίλοι, + +τοῖςδ' ὁμοῦ πέλας, + +μωραῖς δ' ἄγραις προςκειμεθα, +πᾶς δὲ στρατὸς δίπαλτος ἄν με +χειρὶ φονεύοι. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +ὦ δυστάλαινα, τοιάδ' ἄνδρα χρήσιμον + +φωνεῖν, ὁ πρόσθεν οὗτος οὐκ ἔτλη ποτ' ἄν. + + + + +ΑΙΑΣ + ἰὼ πόροι ἁλίρροθοι, + +πάραλά τ' ἄντρα καὶ νέμος ἐπάκτιον, +πολύν, πολύν με δαρόν τε δὴ +κατείχετ' ἀμφὶ Τροίαν + +χρόνον· ἀλλ' οὐκ ἔτι μ', οὐκ + + + +ἔτ' ἀμπνοὰς ἔχοντα· +τοῦτό τις φρονῶν ἴστω. +ὦ Σκαμάνδριοι +γείτονες ῥοαὶ +εὔφρονες Ἀργείοις, + +οὐκ ἔτ' ἄνδρα μὴ +τόνδ' ἴδητ', ἔπος +ὲξερέω μἐγ', οἷον οὔ +τινα Τροία στρατοῦ +δέρχθη, χθονὸς μολόντ' ἀπὸ + +Ἑλλανίδος· τανῦν δ' ἄτιμος +ὧδε πρόκειμαι. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Οὔτοι σ' ἀπείργειν, οὔθ' ὅπως ἐῶ λέγειν +ἔχω κακοῖς τοιοῖςδε συμπεπτωκότα. + + + +ΑΙΑΣ + +Αἰαῖ· τίς ἄν ποτ' ᾤεθ' ὧδ' ἐπώνυμον + +τοὐμὸν ξυνοίσειν ὄνομα τοῖς ἐμοῖς κακοῖς; +νῦν γὰρ πάρεστι καὶ δὶς αἰάζειν ἐμοὶ, +καὶ τρίς· τοιούτοις γὰρ κακοῖς ἐντυγχάνω · +ὅτου πατὴρ μὲν τἧςδ' ἀπ' Ἰδαίας χθονὸς, +τὰ πρῶτα καλλιστεῖ' ἀριστεύσας στρατοῦ, + +πρὸς οἶκον ἦλθε πάσαν εὔκλειαν φέρων. +ἐγὼ δ' ὁ κείνου παῖς, τὸν αὐτὸν εἰς τόπον +Τροίας ἐπελθὼν οὐκ ἐλάσσονι σθένει, +οὐδ' ἔργα μείω χειρὸς ἀρκέσας ἐμῆς, +ἄτιμος Ἀργείοισιν ὧδ' ἀπόλλυμαι. + +καίτοι τοσοῦτόν γ' ὲζεπίστασθαι δοκῶ, +εἰ ζῶν Ἀχιλλεὺς τῶν ὅπλων τῶν ὧν πέρι +κρίνειν ἔμελλε κράτος ἀριστείας τινὶ, +οὐκ ἄν τις αὔτ' ἔμαρψεν ἄλλος ἀντ' ἐμοῦ. +νῦν δ' αὔτ' Ἀτρεῖδαι φωτὶ παντουργῷ φρένας + +ἔπραξαν, ἀνδρὸς τοῦδ' ἀπώσαντες κράτη. +κεἰ μὴ τόδ' ὄμμα καὶ φρένες διάστροφοι +γνώμης ἀπῇξαν τῆς ἐμῆς, οὐκ ἄν ποτε +δίκην κατ' ἄλλου φωτὸς ὧδ' ἐψήφισαν. +νῦν δ' ἡ Δῖός γοργῶπις ἀδάματος θεὰ + +ἤδη μ' ἐπ' αὐτοῖς χεῖρ' ἐπεντύνοντ' ἐμὴν + + + +ἔσφηλεν, ἐμβαλοῦσα λυσσώδη νόσον, +ὥστ' ὲν τοιοῖςδε χεῖρας αἱμάξαι βοτοῖς· +κεῖνοι δ' ἐπεγγελῶσιν ἐκπεφευγότες, + +ἐμοῦ μὲν οὐχ ἑκόντος· εἰ δέ τις θεῶν + +βλάπτοι, φύγοι γ ἂν χὠ κακὸς τὸν κρείσσονα. +καὶ νῦν τί χρὴ δρᾷν; ὅστις ἐμφανῶς θεοῖς +ἐχθαίρομαι, μισεῖ δέ μ' Ἑλλήνων στρατός· +ἔχθει δὲ Τροία πᾶσα καὶ πεδία τάδε. + +πότερα πρὸς οἴκους, ναυλόχους λιπὼν ἕδρας, + +μόνους τ' Ἀτρείδας, πέλαγος Αἰγαῖον περῶ; +καὶ ποῖον ὄμμα πατρὶ δηλώσω φανεὶς +Τελαμῶνι; πῶς με τλήσεταί ποτ' εἰςιδεῖν +γυμνὸν φανέντα τῶν ἀριστείων ἄτερ, + +ὦν αὐτὸς ἔσχε στέφανον εὐκλείας μέγαν; + +οὐκ ἔστι τοὖργον τλητόν· ἀλλὰ δῆτ' ἰὼν +πρὸς ἔρυμα Τρώων, ξυμπεσὼν μόνος μόνοις +καὶ δρῶν τι χρηστὸν, εἶτα λοίσθιον θάνω; +ἀλλ' ὧδέ γ' Ἀτρείδας ἂν εὐφράναιμί που. + +οὐκ ἔστι ταῦτα· πεῖρά τις ζητητέα + +τοιάδ', ἀφ' ἧς γέροντι δηλώσω πατρὶ, +μή τοι φύσιν γ' ἄσπλαγχνος ἐκ κείνου γεγώς. +αἰσχρὸν γὰρ ἄνδρα τοῦ μακροῦ χρῄζειν βίου, + +κακοῖσιν ὅστις μηδὲν ἐξαλλάσσεται. +τί γὰρ παρ' ἦμαρ ἡμέρα τέρπειν ἔχει + +προςθεῖσα κἀναθεῖσα τοῦ γε κατθανεῖν; +οὐκ ἂν πριαίμην οὐδενὸς λόγου βροτὸν, +ὅστις κεναῖσιν ἐλπίσιν θερμαίνεται. +ἀλλ' ἢ καλῶς ζῆν ἢ καλῶς τεθνηκέναι +τὸν εὐγενῆ χρή· πάντ' ἀκήκοας λόγον. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Οὐδεὶς ἐρεῖ ποθ', ὡς ὑπόβλητον λόγον, +Αἴας, ἔλεξας, ἀλλὰ τῆς σαυτοῦ φρενός. +παῦσαί γε μέντοι καὶ δὸς ἀνδράσιν φίλοις +γνώμης κρατῆσαι, τάςδε φροντἐδας μεθείς. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +ὦ δἐσποτ' Αἴας, τῆς ἀναγκαίας τύχης + +οὐκ ἔστιν οὐδὲν μεῖζον ἀθρώποις κακ(ν. + + + +ἐγὼ δ' ἐλευθέρου μὲν ἐξέφυν πατρὸς, + +εἴπερ τινὸς, σθένοντος ὲν πλούτῳ, Φρύγων· + +νῦν δ' εἰμὶ δούλη· θεοῖς γὰρ ὧδ' ἔδοξέ που, +καὶ σῇ μάλιστα χειρί· τοιγαροῦν, ἐπεὶ + +τὸ σὸν λέχος ξυνῆλθον, εὗ φρονῶ τὰ σὰ, + +καί σ' ἀντιάζω πρός τ' ὲᾳεστἐου Δῖός +εὐνῆς τε τῆς σῆς, ἧς συνηλλάχθης ἐμοὶ, +μή μ' ἀξιώσῃς βάξιν ἀλγεινὴν λαβεῖν + +τῶν σῶν ὑπ' ἐχθρῶν, χειρίαν ἀφεὶς τινί. + +ἢν γὰρ θάνῃς σὺ καἰ τελευτήσας ἀφῇς, +ταύτῃ νόμιζε κἀμὲ τῇ τόθ' ἡμέρᾳ +βίᾳ ξυναρπασθεῖσαν Ἀργείων ὕπο +ζῆν παιδὶ τῷ σῷ δουλίαν ἕξειν τροφήν. + +καί τις πικρὸν πρόςφθεγμα δεσποτῶν ἐρεῖ, + +λόγοις ἰάπτων, ἴδετε τὴν ὁμευνέτιν +Αἴαντος, ὃς μέγιστον ἴσχυσε στρατοῦ, +οἷας λατρείας ἀνθ' ὅσου ζήλου τρἐφει! +τοιαῦτ' ἐρεῖ τις· κἀμὲ μὲν δαίμων ἐλᾷ + +σοὶ δ' αἰσχρὰ τἄπη ταῦτα καὶ τῷ σῷ γένει. + +ἀλλ' αἴδεσαι μὲν πατέρα τὸν σὸν ὲν λυγρῷ +γήρᾳ προλείπων· αἴδεσαι δὲ μητέρα +πολλῶν ἐτῶν κληροῦχον, ἥ σε πολλάκις +θεοῖς ἀρᾶται ζῶντα πρὸς δόμους μολεῖν. + +οἴκτειρε δ', ὦναξ, παῖδα τὸν σὸν, εἰ νέας + +τροφῆς στερηθεὶς σοῦ διοίσεται μόνος +ὑπ' ὀρφανιστῶν μὴ φίλων, ὅσον κακὸν +κείνῳ τε κάμοι τοῦθ', ὅταν θάνῃς, νεμεῖς. +ἐμοὶ γάρ οὐκ ἔτ' ἐστὶν εἰς ὅ τι βλέπω, + +πλὴν σοῦ· σὺ γάρ μοι πατρίδ' ᾔστωσας δορὶ, + +καὶ μητέρ' ἄλλη μοῖρα τὸν φύσαντά τε +καθεῖλεν Ἅιδου θανασίμους οἰκήτορας. +τίς δἧτ' ἐμοὶ γένοιτ' ἂν ἀντὶ σοῦ πατρίς; +τίς πλοῦτος; ὲν σοὶ πᾶσ' ἔγωγε σώζομαι. + +ὁ20 ἀλλ' ἴσχε κἀμοῦ μνῆστιν· ἀνδρί τοι χρεὼν + +μνήμην προφάναι, τερπνὸν εἰ τί που πάθοι. +χάρις χάριν γάρ έστιν ἡ τίκτουσ' ἀεί· +ὅτου δ' ἀπορρεῖ μνῆστις εὖ πεπονθότος, +οὐκ ἂν γένοιτ' ἔθ' οὗτος εὐγενὴς ἀνήρ. + + + + + + +ΧΟΡΟΣ +Αἴας, ἔχειν σ' ἂν οἶκτον, ὡς κἀγὼ, φρενὶ, + +θἐλοιμ' ἄν· αἰνοίης γὰρ ἂν τὰ τῆςδ' ἔπη. + + + + +ΑΙΑΣ +Καὶ κάρτ' ἐπαίνου τεύξεται πρὸς γοῦν ἐμοῦ, +ἐὰν μόνον τὸ ταχθὲν εὖ τολμᾷ τελεῖν. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Ἀλλ', ὦ φίλ' Αἴας, πάντ' ἔγωγε πείσομαι. + + + +ΑΙΑΣ +κόμιζέ νύν μοι παῖδα τὸν ἐμὸν, ὡς ἴδω. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Καὶ μὴν φόβοισί γ' αὐτὸν ἐξελυσάμην. + + + + +ΑΙΑΣ +ἐν τοῖςδε τοῖς κακοῖσιν, ἢ τί μοι λέγεις; + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +μὴ σοί γέ που δύστηνος ἀντήσας θάνοι. + + + + +ΑΙΑΣ +Πρέπων γέ τἂν ἦν δαίμονος τοὐμοῦ τόδε. + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Ἀλλ' οὖν ἐγὼ 'φύλαξα, τοῦτό γ' ἀρκέσαι. + + + + +ΑΙΑΣ +ἐπῄνεσ' ἔργον καὶ πρόνοιαν ἣν ἔθου. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Τι δἦτ' ἂν ὡς ἐκ τῶνδ' ἂν ὠφελοῖμί σε; + + + + +ΑΙΑΣ +Δός μοι προσειπεῖν αὐτὸν ἐμφανῆ τ ἰδεῖν. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Καὶ μὴν πέλας γε προςπόλοις φυλάσσεται. + + + +ΑΙΑΣ +Τί δῆτα μέλλει μὴ οὐ παρουσίαν ἔχειν; + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +ὦ παῖ, πατὴρ καλεῖ σε· δεῦρο προσπόλων +ἄγ' αὐτὸν, ὅςπερ χερσὶν εὐθύνων κυρεῖς. + + + + +ΑΙΑΣ +ἕρποντι φωνεῖς ἢ λελειμμένῳ λόγου; + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Καὶ δὴ κομίζει προςπόλων ὅδ' ὲγγύθεν. + + + +Αἶρ' αὐτὸν, αἶρε δεῦρο · ταρβήσει γὰρ οὒ, + +νεοσφαγῆ που τόνδε προςλεύσσων φόνον, +εἴπερ δικαίως ἔστ' ἐμός τὰ πατρόθεν. +ἀλλ' αὐτίκ' ὠμοῖς αὐτὸν ὲν νόμοις πατρὸς +δεῖ πωλοδαμνεῖν κἀξομοιοῦσθαι φύσιν. + +ὦ παῖ, γένοιο πατρὸς εὐτυχέστερος, + +τὰ δ' ἄλλ' ὅμοιος· καὶ γένοι' ἂν οὐ κακὸς. +καίτοι σε καὶ νῦν τοῦτό γε ζηλοῦν ἔχω, +ὁθούνεκ' οὐδὲν τῶνδ' ὲπαισθάνει κακῶν. +ἐν τῷ φρονεῖν γὰρ μηδὲν, ἥδιστος βίος, +τὸ μὴ φρονεῖν γὰρ κάρτ' ἀνώδυνον κακὸν, + +ἕως τὸ χαίρειν καὶ τὸ λυπεῖσθαι μάθῃς. + +ὅταν δ' ἵκῃ πρὸς τοῦτο, δεῖ σ' ὅπως πατρὸς +δείξεις ἐν ἐχθροῖς, οἷος ἐς οἴου 'τράφης. +τέως δὲ κούφοις πνεύμασιν βόσκου, νέαν + +ψυχὴν ἀτάλλων, μητρὶ τῇδε χαρμονήν. + +οὔτοι σ' Ἀχαιῶν, οἶδα, μή τις ὑβρίσῃ + +στυγναῖσι λώβαις, οὐδὲ χωρὶς ὄντ' ἐμοῦ. + +τοῖον πυλωρὸν φύλακα Τεῦκρον ἀμφὶ σοὶ + +λείψω τροφῆς ἄοκνον ἔμπα, κεἰ τανῦν + +τηλωπὸς οἰχνεῖ, δυςμενῶν θήραν ἔχων. + +ἀλλ' ἄνδρες ἀσπιστῆρες, ἐνάλιος λεὼς, + +ὑμῖν τε κοινὴν τήνδ' ἐπισκήπτω χάριν, + +κείνῳ τ' ἐμὴν ἀγγείλατ' ἐντολὴν, ὅπως + +τὸν παῖδα τόνδε πρὸς δόμους ἐμοὺς ἄγων + +Τελαμῶνι δείξει μητρί τ', Ἐριβοίᾳ λέγω, + +ὥς σφιν γένηται γηροβοσκὸς εἰςαεὶ, + +ἔς τ' ἂν μυχοὺς κίχωσι τοῦ κάτω θεοῦ. + +καὶ τἀμὰ τεύχη μήτ' ἀγωνάρχαι τινὲς + +θήσουσ Ἀχαιοῖς, μήθ' ὁ λυμεὼν ἐμός. + +ἀλλ' αὐτό μοι σὺ, παῖ, λαβὼν, ἐπώνυμον, + +Εὐρύσακες, ἴσχε, διὰ πολυῤρόφου στρέφων + +πόρπακος, ἑπτάβοιον ἄρρηκτον σάκος. + +τὰ δ' ἄλλα τεύχη κοίν' ἐμοὶ τεθάψεται. + +ἀλλ' ὡς τάχος τὸν παῖδα τόνδ' ἤδη δέχου, + +καὶ δῶμα πάκτου, μηδ ' ἐπισκήνους γόους + +δάκρυε· κάρτα τοι φιλοίκτιστον γυνή. + + + +πύκαζε θάσσον· οὐ πρὸς ἰατροῦ σοφοῦ, + +θροεῖν ὲπῳδὰς πρὸς τομῶντι πήματι. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Δέδοικ' ἀκούων τήνδε τὴν προθυμίαν, +οὐ γάρ μ' ἀρέσκει γλῶσσά σου τεθηγμένη. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +ὦ δέσποτ' Αἴας, τί ποτε δρασείεις φρενί; + +ΑΙΑΣ μὴ κρῖνε, μὴ 'ξέταζε, σωφρονεῖν καλόν. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Οἴ μ', ὡς ἀθυμῶ! καί σε πρὸς τοῦ σοῦ τέκνου +καὶ θεῶν ἱκνοῦμαι, μὴ προδοὺς ἡμᾶς γένῃ. + + + +ΑΙΑΣ +Ἄγαν γε λυπεῖς· οὐ κάτοισθ', ἐγὼ θεοῖς + +ὡς οὐδὲν ἀρκεῖν εἴμ' ὀφειλέτης ἔτι; + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +εὔφημα φώνει. + + + + +ΑΙΑΣ +τοῖς ἀκούουσιν λέγε. + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Σὺ δ' οὐχὶ πείσει; + + + + + +ΑΙΑΣ + +πόλλ' ἄγαν ἤδη θροεῖς. + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Ταρβῶ γὰρ, ὦναξ. + + + + + +ΑΙΑΣ + +οὐ ξυνέρξεθ' ὡς τάχος; + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +πρὸς θεῶν μαλάσσου. + + +ΑΙΑΣ + +μῶρά μοι δοκεῖς φρονεῖν, +εἰ τοὐμὸν ἦθος ἄρτι παιδεύειν νοεῖς. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +ὦ κλεινὰ Σαλαμὶς, σὺ μέν που +ναίεις ἁλίπλαγκτος, εὐδαίμων, +πᾶσιν περίφαντος ἀεί· +ἐγὼ δ' ὁ τλάμων παλαιὸς ἀφ' οὗ χρόνος + + + +Ἰδαίᾳ μίμνω + +λειμωνίᾳ πόᾳ μήλων, + +ἀνήριθμος, αἰὲν εὐνώμᾳ + +χρόνῳ τρυχόμενος, +κακὰν ὲλπιδ' ἔχων, + +ἔτι μέ ποτ' ἀνύσειν +τὸν ἀπότροπον ἀίδηλον Ἅιδαν. + + +Καί μοι δυςθεράπευτος Αἴας +ξύνεστιν ἔφεδρος, ὤ μοί μοι, + +θείᾳ μανίᾳ ξύναυλος· + +ὅν ἐξεπέμψω πρὶν δὴ ποτὲ θουρίῳ + +κρατοῦντ' ὲν Ἄρει · + +νῦν δ' αὖ φρενὸς οἰοβώτας + +φίλοις μέγα πένθος εὕρηται. + +τὰ πρὶν δ' ἔργα χεροῖν + +μεγίστας ἀρετάς, +ἄφιλα παρ' ἀφίλοις + +ἔπεσ' ἔπεσε μελέοις Ἀτρείδαις. + + + + + +ἦ που παλαιὰ, μὲν ἔντροφος ἁμέρᾳ +λευκῷ δὲ γήρᾳ μάτηρ νιν ὅταν νοσοῦντα + +φρενομόρως ἀκούσῃ +αἴλινον, αἴλινον, +οὐδ' οἰκτράς γόον ὄρνιθος ἀηδοῦς +ἥσει δύςμορος, +ἀλλ' ὀξυτόνους μὲν ᾠδὰς + +θρηνήσει, χερόπληκτοι δ' +ἐν στέρνοισι πεσοῦνται +δοῦποι, καὶ πολιᾶς ἄμυγμα χαίτας. + + +Κρείσσων γὰρ Ἅιδᾳ κεύθων ὁ νοσῶν μάταν, + +ὃς ἐκ πατρῴας ἥκων γενεᾶς ἄριστος + +πολυπόνων Ἀχαιῶν, + +οὐκ ἔτι συντρόφοις +ὀργαῖς ἔμπεδος, ἀλλ' ἐκτὸς ὁμιλεῖ. + + + +ὦ τλᾶμον πάτερ! +οἵαν σε μένει πυθέσθαι + +παιδὸς δύςφορον ἄταν, +ἂν οὔπω τις ἔθρεψεν +αἰὼν Αἰακιδᾶν ἄτερθε τοῦδε. + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ. ΧΟΡΟΣ. ΑΙΑΣ. + +ΑΙΑΣ + + +Ἅπανθ' ὁ μακρὸς κἀναρίθμητος χρόνος +φύει τ' ἄδηλα καὶ φανέντα κρύπτεται· + +κοὐκ ἔστ' ἄελπτον οὐδὲν, ἀλλ' ἁλίσκεται + +χὠ δεινὸς ὅρκος καἰ περισκελεῖς φρένες. + +κἀγὼ γὰρ, ὃς τὰ δείν' ἐκαρτέρουν τότε, + +βαφῇ σίδηρος ὣς, ἐθηλύνθην στόμα +πρὸς τἡςδε τῆς γυναικός· οἰκτείρω δὲ νιν + +χήραν παρ' ἐχθροῖς, παῖδά τ' ὀρφανὸν λιπεῖν. + +ἀλλ' εἶμι πρός τε λουτρὰ καὶ παρακτίους + +λειμῶνας, ὡς ἂν λύμαθ' ἁγνίσας ἐμὰ + +μῆνιν βαρεῖαν ἐξαλεύσωμαι θεάς· + +μολών τε, χῶρον ἔνθ' ἂν ἀστιβῆ κίχω, + +κρύψω τόδ' ἔγχος τοὐμὸν, ἔχθιστον βελῶν, + +γαίας ὀρύξας ἔνθα μή τις ὄψεται. + +ἀλλ' αὐτὸ νὺξ Ἀιδὴς τε σωζόντων κάτω. + +ἐγὼ γὰρ ἐξ οὖ χειρὶ τοῦτ' ἐδεξάμην +παρ' Ἕκτορος δώρημα δυσμενεστάτου, + +οὔπω τι κεδνὸν ἔσχον Ἀργείων πάρα. + +ἀλλ' ἔστ' ἀληθὴς ἡ βροτῶν παροιμία, + +ἐχθρῶν ἄδωρα δῶρα κοὐκ ὀνήσιμα. +τοιγὰρ τὸ λοιπὸν εἰσόμεσθα μὲν θεοῖς +εἴκειν, μαθησόμεσθα δ' Ἀτρείδας σέβειν. + +ἄρχοντές εἰσιν, ὥςθ' ὑπεικτέον · τί μή; + +καὶ γάρ τὰ δεινὰ καὶ τὰ καρτερώτατα + +τιμαῖς ὑπείκει· τοῦτο μὲν νιφοστιβεῖς + +χειμῶνες ἐκχωροῦσιν εὐκάρπῳ θέρει· +ἐξίσταται δὲ νυκτὸς αἰανὴς κύκλος + +τῇ λευκοπώλῳ φέγγος ἡμψᾳ φλέγειν. + + + +δεινῶν τ' ἄημα πνευμάτων ἐκοίμισε +στένοντα πόντον· ὲν δ' ὁ παγκρατὴς ὕπνος + +λύει πεδήσας οὐδ' ἀεὶ λαβὼν ἔχει. + +ἡμεῖς δὲ πῶς οὐ γνωσόμεσθα σωφρονεῖν; + +ἐγὼ δ', ἐπίσταμαι γὰρ ἀρτίως ὅτι + +ὅ τ' ἐχθρὸς ἡμῖν ἐς τοσόνδ' ἐχθαρτέος, +ὡς καὶ φιλήσων αὖθις· ἔς τε τὸν φίλον + +τοσαῦθ' ὑπουργῶν ὠφελεῖν βουλήσομαι, + +ὡς αἰὲν οὐ μενοῦντα· τοῖς πολλοῖσι γὰρ + +βροτῶν ἄπιστός ὲσθ' ἑταιρίας λιμήν. + +ἀλλ' ἀμφὶ μὲν τούτοισιν εὖ σχήσει· σὺ δὲ + +ἔσω θεοῖς ἐλθοῦσα διὰ τέλους, γύναι, + +εὔχου τελεῖσθαι, τοὐμὸν ὧν ἐρᾷ κέαρ. +ὑμεῖς θ , ἑταῖροι, ταὐτὰ τῇδέ μοι τάδε + +τιμᾶτε, Τεύκρῳ τ', ἢν μόλῃ, σημήνατε +μέλειν μὲν ἡμῶν, εὐνοεῖν δ ὑμῖν ἄμα. +ἐγὼ γὰρ εἶμ' ὲκεῖσ', ὅποι πορευτέον· + +ύμεῖς δ' ἃ φράζω δρᾶτε, καὶ τάχ' ἄν μ' ἴσως +πύθοισθε, κεἰ νῦν δυστυχῶ, σεσωσμένον. + + + + +ΧΟΡΟΣ +ἔφριζ' ἔρωτι, περιχαρὴς δ' ἀνεπτόμαν. +ἰὼ, ἰὼ, Πὰν, Πὰν, +ὦ Πὰν, Πὰν ἁλίπλαγκτε Κυλλανίας χιονοκτύπου + +πετραίας ἀπὸ δειράδος + +φάνηθ', ὦ θεῶν χοροποί' ἄναξ, + +ὅπως μοι Νύσια Κνώσι' ὀρχήματ' +αὐτοδαῆ ξυνὼν ἰάψῃς. + +νῦν γὰρ ἐμοὶ μέλει χορεῦσαι. + +Ἰκαρίων δ' ὑπὲρ πελαγέων + +μολὼν ἄναξ Ἀπόλλων + + +ὁ Δάλιος, εὔγνωστος +ἐμοὶ ξυνείης διὰ παντὸς εὔφρων. + + +ἔλυσε γὰρ αἰνὸν ἄχος ἀπ' ὀμμάτων Ἄρης. +ἰὼ, ἰὼ. νῦν αὖ, +νῦν, ὦ Ζεῦ, πάρα λευκὸν εὐάμερον πελάσαι φάος + + + +θοῶν ὠκυάλων νεῶν, + +ὅτ' Αἴας λαθίπονος πάλιν, +θεῶν δ' αὖ πά θύτα θέσμι' ὲζήνυσ' +εὐνομίᾳ σέβων μεγίστᾳ. +πάνθ' ὁ μέγας χρόνος μαραίνει τε καὶ φλέγει, + +κοὐδὲν ἀναύδητον φατισαιμ' ἂν + +εὖτέ γ' ἐξ ἀέλπτων + +Αἴας μετανεγνώσθη + +θυμῶν Ἀτρείδαις μεγάλων τε νεικέων. + +ΑΓΓΕΛΟΣ. ΧΟΡΟΣ. ΤΕΚΜΗΣΣΑ + + + + +ΑΓΓΕΛΟΣ + +Ἄνδρες φίλοι, τὸ πρῶτον ἀγγεῖλαι θέλω, + +Τεῦκρος πάρεστιν ἄρτι Μυσίων ἀπὸ + +κρημνῶν· μέσον δὲ προςμολὼν στρατήγιον +κυδάζεται τοῖς πᾶσιν Ἀργείοις ὁμοῦ. +στείχοντα γὰρ πρόσωθεν αὐτὸν ὲν κύκλῳ + +μαθόντες ἀμφέστησαν, εἶτ' ὀνείδεσιν + +ἤρασσον ἔνθεν κἄνθεν, οὔ τις ἔσθ' ὅς οὒ, + +τὸν τοῦ μανέντος κἀπιβουλευτοῦ στρατοῦ + +ξύναιμον ἀποκαλοῦντες. ὡς οὐκ ἀρκέσοι + +τὸ μὴ οὐ πέτροισι πᾶς καταξανθεὶς θανεῖν. + +ὥστ' ἐς τοσοῦτον ἦλθον, ὥστε καὶ χεροῖν + +κολεῶν ἐρυστά διεπεραιώθη ξίφη. + +λήγει δ' ἔρις δραμοῦσα τοῦ προσωτάτω +ἀνδρῶν γερόντων ὲν ξυναλλαγῇ λόγου. +ἀλλ ἡμὶν Αἴας ποῦ 'στιν, ὡς φράσω τάδε; +τοῖς κυρίοις γὰρ πάντα χρὴ δηλοῦν λόγον, + + + + +ΧΟΡΟΣ +Οὐγ ἔνδον, ἀλλὰ φροῦδος ἀρτίως, νέας + +βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τρόποις. + + + + + +ΑΓΓΕΛΟΣ + +Ἰοῦ, ἰού! +βραδεῖαν ἡμᾶς ἆρ' ὁ τήνδε τὴν ὁδὸν +πέμπων ἔπεμψεν, ἢ 'φάνην ἐγὼ βραδύς; + + + + + + +ΧΟΡΟΣ +Τί δ' ἐστὶ χρείας τῆςδ' ὑπεσπανισμένον; + + + + + +ΑΓΓΕΛΟΣ + +Τὸν ἄνδρ' ἀπηύδα Τεῦκρος ἔνδοθεν στέγης + +μὴ 'ξω παρήκειν, πρὶν παρὼν αὐτὸς τύχῃ. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Ἀλλ' οἴχεταί τοι, πρὸς τὸ κέρδιστον τραπεὶς + +γνώμης, θεοῖσιν ὡς καταλλαχθῇ χόλου. + + + + +ΑΓΓΕΛΟΣ +Ταῦτ' ἐστὶ τἄπη μωρίας πολλῆς πλέα, + +εἶπέρ τι Κάλχας εὖ φρονῶν μαντεύεται. + + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Ποῖον; τί δ' εἰδὼς τοῦδε πράγματος πέρι; + + + + +ΑΓΓΕΛΟΣ + +Τοσοῦτον οἶδα καὶ παρὼν ἐτύγχανον. + +ἐκ γὰρ ξυνέδρου καὶ τυραννικοῦ κύκλου + +Κάλχας μεταστὰς οἶος Ἀτρειδῶν δίχα + +ἐς χεῖρα Τεύκρου δεξιὰν φιλοφρόνως + +θεὶς εἶπε κἀπέσκηψε παντοίᾳ τέχνῃ + +εἷρξαι κατ' ἦμαρ τοὐμφανὲς τὸ νῦν τόδε + +Αἴανθ' ὑπὸ σκηναῖσι, μηδ' ἀφέντ' ὲᾷν, + +εἰ ζῶντ' ἐκεῖνον εἰςιδεἷν θέλοι ποτέ. + +ἐλᾷ γὰρ αὐτὸν τἧδε θἠμέρᾳ μόνῃ + +δίας Ἀθανᾶς μῆνις, ὡς ἔφη λέγων. + +τά γὰρ περισσὰ κἀνόνητα σώματα + +πίπτειν βαρείαις πρὸς θεῶν δυςπραξίαις + +ἔφασχ' ὁ μάντις, ὅστις ἀνθρώπου φύσιν + +βλαστὼν, ἔπειτα μὴ κατ' ἄνθρωπον φρονεῖ. + +κεῖνος δ' ἀπ' οἴκων εὐθὺς ἐξορμώμενος + +ἄνους καλῶς λέγοντος εὑρέθη πατρός. + +ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐννέπει, τέκνον, δορὶ + +βούλου κρατεῖν μὲν, ξὺν θεῷ δ' ἀεὶ κρατεῖν. + +ὁ ò' ὑψικόμπως κἀφρόνως ἠμείψατο, + +Πάτερ, θεοῖς μὲν κἂν ὁ μηδὲν ὢν ὁμοῦ + +κράτος κατακτήσαιτ'· ἐγὼ δὲ καὶ δίχα + +κείνων πέποιθα τοῦτ' ἐπισπάσειν κλέος. + +τοσόνδ' ἐκόμπει μῦθον · εἶτα δεύτερον + +δίας Ἀθανᾶς, ἡνἐκ' ὀτρύνουσά νιν + + + +ηὐδᾶτ' ὲπ' ὲχθροῖς χεῖρα φοινίαν τρέπειν, + +τότ' ἀντιφωνεῖ δεινὸν ἀῤῥητόν τ' ἔπος· + +Ἄνασσα, τοῖς ἄλλοισιν Ἀργέων πέλας + +ἵστω, καθ' ἡμᾶς δ' οὔποτ ἐκρήξει μάχη. + +τοιοῖςδε τοῖς λόγοισιν ἀστεργῆ θεᾶς +ἐκτήσατ' ὀργὴν, οὐ κατ' ἄνθρωπον φρονῶν. +ἀλλ' εἴπερ ἔστι τᾗδ' ἔθ' ἡμέρᾳ, τάχ' ἂν + +γενοίμεθ' αὐτοῦ ξὺν θεῷ σωτήριοι. + +τοσαῦθ' ὁ μάντις εἶφ'· ὁ δ' εὐθὺς ἐξ ἕδρας + +πέμπει με σοὶ φέροντα τάςδ' ἐπιστολὰς +Τεῦκρος φυλάσσειν · εἰ δ' ἀπεστερήμεθα, +οὐκ έστιν ἁνὴρ κεῖνος, εἰ Κάλχας σοφός. + + + + +ΧΟΡΟΣ +ὦ δαΐα Τέκμησσα, δύςιιορον γένος, + +ὅρα μολοῦσα τόνδ', ὁποῖ' ἔπη θροεῖ. + +ξυρεῖ γὰρ ὲν χρῷ τοῦτο, μὴ χαίρειν τινά. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Τί μ' αὖ τάλαιναν, ἀρτίως πεπαυμένην +κακῶν ἀτρύτων, ἐξ ἕδρας ἀνίστατε; + + + + +ΧΟΡΟΣ +Τοῦδ' εὶςάκουε τἀνδρὸς, ὡς ἥκει φέρων + +Αἴαντος ἡμῖν πρᾶξιν, ἣν ἤλγησ' ὲγώ. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Οἴ μοι, τί φὴς, ἄνθρωπε; μῶν ὀλώλαμεν; + + + + +ΑΓΓΕΛΟΣ +Οὐκ οἶδα τὴν σὴν πρᾶξιν, Αἴαντος δ' ὅτι, +θυραῖος εἴπερ έστιν, οὐ θαρσῶ πέρι. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Καὶ μὴν θυραῖος, ὥστε μ' ὠδίνειν τί φής; + + + + +ΑΓΓΕΛΟΣ +ἐκεῖνον εἴργειν Τεῦκρος ὲξεφίεται + +σκηνῆς ὕπαυλον, μηδ' ἀφιέναι μόνον. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +ποῦ d' ἔστι Τεῦκρος; κἀπὶ τῷ λέγει τάδε; + + + + +ΑΓΓΕΛΟΣ +Πάρεστ' ἐκεῖνος ἄρτι· τήνδε δ' ἔξοδον +ὀλεθρίαν Αἴαντος ἐλπίζει φέρειν. + + + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Οἴ μοι τάλαινα, τοῦ ποτ' ἀνθρώπων μαθών; + + + + +ΑΓΓΕΛΟΣ + +Τοῦ Θεστορεἰου μάντεως, καθ' ἡμέραν + +τὴν νῦν, ὅτ' αὐτῷ θάνατον ἢ βίον φέρει. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + + +Οἴ 'γὼ, φίλοι, πρόστητ' ἀναγκαίας τύχης· + +καὶ σπεύσαθ', οἱ μὲν Τεῦκρον ὲν τάχει μολεῖν, +οἱ δ' ἑσπέρους ἀγκῶνας, οἵ δ' ἀντηλίους + +ζητεῖτ' ἰόντες τἀνδρὸς ἔξοδον κακήν. + +ἔγνωκα γὰρ δὴ φωτὸς ἠπατημένη + +καὶ τῆς παλαιᾶς χάριτος ἐκβεβλημένη. + +οἴ μοι, τί δράσω, τέκνον; οὐχ ἱδρυτέον. + +ἀλλ' εἶμι κἀγὼ κεῖσ' ὅποιπερ ἂν σθένω. + +χωρῶμεν, ἐγκονῶμεν, οὐχ ἕδρας ἀκμὴ, + +σώζειν θέλοντες ἄνδρα γ' ὅς σπεύδει θανεῖν. + + + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Χωρεῖν ἕτοιμος, κοὐ λόγῳ δείξω μόνον. + +τάχος γὰρ ἔργου καὶ ποδῶν ἄμ' ἕψεται. + +Χοροῦ μετάστασις. + +Ἐκκύκλημα. + + + + +ΑΙΑΣ + +Ὁ μὲν σφαγεὺς ἕστηκεν, ᾗ τομώτατος + +γένοιτ' ἂν , εἰ τῳ καὶ λογίζεσθαι σχολὴ, + +δῶρον μὲν ἀνὁρὸς Ἕκτορος ξένων ἐμοὶ + +μάλιστα μισηθέντος ἐχθίστου θ' ὁρᾷν. + +πέπηγε δ' ὲν γῇ πολεμίᾳ τῇ Τρῳάδι + +σιδηροβρῶτι θηγάνη νεηκονής · + +ἔπηξα δ' αὐτὸν εὖ περιστείλας ἐγὼ, + +εὐνούστατον τῷδ' ἀνδρὶ διὰ τάχους θανεῖν. + +οὕτω uev εὐσκευοῦμεν· ἐκ δὲ τῶνδέ μοι + +σὺ πρῶτος, ὦ Ζεῦ, καὶ γὰρ εἰκὸς, ἄρκεσον. + +αἰτήσομαι δέ σ' οὐ μακρὸν γέρας λαχεῖν. + +πέμψον τιν' ἡμῖν ἄγγελον κακὴν φάτιν +Τεύκρῳ φέροντα, πρῶτος ὥς με βαστάσῃ +πεπτῶτα τῷδε περὶ νεορράντῳ ξίφει, + + + +καὶ μὴ πρὸς ἐχθρῶν του κατοπτευθεὶς πάρος + +ῥιφθῶ κυσὶν πρόβλητος οἰωνοῖς θ' ἕλωρ. + +τοσαῦτά σ', ὦ Ζεῦ, προςτρέπω· καλῶ θ' ἄμα +πομπαῖον Ἑρμῆν χθόνιον, εὖ με κοιμίσαι +ξὺν ἀσφαδάστῳ καὶ ταχεῖ πηδήματι + +πλευρὰν διαρρήξαντα τώδε φασγάνῳ. + +καλῶ δ' ἀρωγοὺς τὰς ἀεί τε παρθένους + +ἀεί θ' ὁρώσας πάντα τἀν βροτοῖς πάθη, +σεμνὰς Ἐριννῦς τανύποδας, μαθεῖν ἐμὲ, +πρὸς τῶν Ἀτρειδῶν ὡς διόλλυμαι τάλας. + +καί σφας κακοὺς κάκιστα καὶ πανωλέθρους + +ξυναρπάσειαν, ὥσπερ εἰςορῶσ' ἐμὲ + +αὐτοσφαγῆ πίπτοντα, τὼς αὐτοσφαγεῖς +πρὸς τῶν φιλίστων ἐκγόνων ὀλοίατο. +ἴτ', ὦ τᾳἰχεῖαι ποίνιμοί τ' Ἐριννύες, + +γεύεσθε, μὴ φείδεσθε πανδήμου στρατοῦ. + +σὺ δ', ὦ τὸν αἰπὺν οὐρανὸν διφρηλατῶν, + +Ἥλιε, πατρῴαν τὴν ἐμὴν ὅταν χθόνα + ἴδης, ἐπισχὼν χρυσόνωτον ἡνίαν, +ἄγγειλον ἄτας τὰς ἐμὰς μόρον τ' ἐμὸν + +γέροντι πατρὶ, τῇ τε δυστήνῳ τροφῷ. + +ἦ που τάλαινα, τήνδ' ὅταν κλύῃ φάτιν, + +ἡσσει μέγαν κωκυτὸν ὲν πάση πόλει. + +ἀλλ' οὐδὲν ἔργον ταῦτα θρηνεῖσθαι μάτην· + +ἀλλ' ἀρκτέον τὸ πρᾶγμα σὺν τάχει τινί. + +ὦ Θάνατε, Θάνατε, νῦν μ' ἐπίσκεψαι μολών! + +καίτοι σὲ μὲν κἀκεῖ προςαυδήσω ξυνών. + +σὲ δ', ὦ φαεννῆς ἡμέρας τὸ νῦν σέλας, +καὶ τὸν διφρευτὴν ἥλιον προςεννέπω, + +πανύστατον δὴ, κοὔποτ' αὖθις ὕστερον. + +ὦ φέγγος, ὦ γῆς ἱερὸν οἰκείας πέδον + +Σαλαμῖνος, co πατρῷον ἑστίας βάθρον, + +κλειναί τ' Ἀθῆναι καὶ τὸ σύντροφον γένος, +κρῆναι τε ποταμοί θ' οἵδε καὶ τὰ Τρωϊκὰ +πεδία προςαυδῶ, χαίρετ', ὦ τροφῆς ἐμοί· + +τοῦθ' ὑμὶν Αἴας τοὖπος ὕστατον θροεῖ· + +τὰ δ' ἄλλ' ὲν Ἅιδου τοῖς κάτω μυθήσομαι. + + + +ἐπιπάροδος Xoροῦ. + + + +ΧΟΡΟΣ. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. TEΥΚΡΟΣ. ΜΕΝΕΛΑΟΣ. + + + + + +ΗΜΙΧΟΡΟΣ Α + +Πόνος πόνῳ πόνον φέρει. +πᾷ,πᾷ, +πᾷ γὰρ οὐκ ἔβαν ἐγώ; +κοὐδεὶς ὲιΛσταταἰ με συμμαθεῖν τόπος. + +ἰδοὺ, ἰδοὺ, + +δοῦπον αὖ κλύω τινά. + + + + +ΗΜΙΧΟΡΟΣ Β +Ἡμῶν γε ναὸς κοινόπλουν ὁμιλίαν. + + + + +ΗΜΙΧΟΡΟΣ Α +Τί οὖν δή; + + + + +ΗΜΙΧΟΡΟΣ Β + +Πὰν ἐστίβηται πλευρὸν ἕσπερον νεῶν. + + + + +ΗΜΙΧΟΡΟΣ Α + ἔχεις οὖν; + + + + +ΗΜΙΧΟΡΟΣ Β +Πόνου γε πλῆθος κοὐδὲν εἰς ὄψιν πλέον. + + + + +ΗΜΙΧΟΡΟΣ Α +Ἀλλ' οὐδ' ἐμοὶ δὴ τὴν ἀφ' ἡλίου βολῶν +κέλευθον ἁνὴρ οὐδαμοῦ δηλοῖ φανείς. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Τίς ἂν δῆτά μοι, τίς ἂν φιλοπόνων + +ἁλιαδᾶν ἔχων ἀΰπνους ἄγρας + +ἢ τίς Ὀλυμπιάδων θεῶν ἢ ῥυτῶν +Βοςπορίων ποταμῶν +ἴδρις, τὸν ὠμόθυμον εἰ ποθι + +πλαζόμενον λεύσσων ἀπύοι; σχέτλια γὰρ +ἐμέ γε τὸν μακρῶν ἀλάταν πόνων +οὐρίῳ μὴ πελάσαι δρόμῳ, +ἀλλ' ἀμενηνὸν ἄνδρα μὴ λεύσσειν ὅπου. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +ἰώ μοί μοι. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Τινος βοὴ πάραυλος ἐξέβη νάπους; + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Ἰὼ τλήμων. + + + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Τὴν δουρίληπτον δύςμορον νύμφην ὁρῶ +Τέκμησσαν οἴκτῳ τῷδε συγκεκραμένην. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Οἴχωκ', ὄλωλα, διαπεπόρθημαι, φίλοι. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Τί δ' ἔστιν; + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Αἴας ὅδ' ἡμῖν ἀρτίως νεοσφαγὴς +κεῖται, κρυφαίῳ φασγάνῳ περιπτυχής. + + + + +ΧΟΡΟΣ + + + +ὤ μοι ἐμῶν νόστων, + +ὤ μοι, κατέπεφνες, ἄναξ, +τόνδε συνναύταν, ὦ τάλας, + +ὦ ταλαίφρων γύναι. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Ὡς ὧδε τοῦδ' ἔχοντος, αἰάζειν πάρα. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Τίνος ποτ' ἆρ' ἔπραξε χειρὶ δύςμορος; + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Αὐτὸς πρὸς αὑτοῦ, δῆλον· ὲν γάρ οἱ χθονὶ +πηκτὸν τόδ' ἔγχος περιπετὲς κατηγορεῖ + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Ὤ μοι ἐμᾶς ἄτας, οἶος ἄρ' αἱμάχθης, + +ἄφρακτος φίλων! + +ἐγὼ δ' ὁ πάντα κωφὸς, ὁ πάντ' ἄϊδρις, +κατημέλησα· πᾷ, πᾴ +κεῖται ὁ ὅυςτράπελος, δυςώνυμος Αἴας; + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Οὔ τοι θεατός· ἀλλά νιν περιπτυχεῖ + +φάρει καλύψω τῷδε παμπήδην, ἐπεὶ +οὐδεὶς ἂν ὅστις καὶ φίλος τλαίη βλέπειν +φυσῶντ' ἄνω πρὸς ῥῖνας ἔκ τε φοινίας +πληγῆς μελανθὲν αἷμ' ἀπ' οἰκείας σφαγῆς. + +οἴ μοι, τί δράσω; τίς σε βαστάσει φίλων; + +ποῦ Τεῦκρος; ὡς ἀκμαῖος, εἰ βαίη, μόλοι, +πεπτῶτ' ἀδελφὸν τόνδε συγκαθαρμόσαι. + + + +ὦ ὅύςμορ' Αἴας, οἶος ὢν οἴως ἔχεις, + +ὡς καὶ παρ' ἐχθροῖς ἄξιος θρήνων τυχεῖν. + + + + + +ΧΟΡΟΣ + + ἔμελλες, τάλας, ἔμελλες χρόνῳ +στερεόφρων ἄρ' ἐξανύσειν κακὰν +μοῖραν ἀπειρεσίων πόνων· τοῖά μοι + +πάννυχα καὶ φαέθοντ' + +ἀνεστέναζες, ὠμόφρων, + +ἐχθοδόπ' Ἀτρείδαις οὐλίῳ σὺν πάθει, +μέγας ἄρ' ἦν ἐκεῖνος ἄρχων χρόνος + +πημάτων, ἦμος ἀριστόχειρ + +(Ἀχιλλέως) ὅπλων ἔκειτ' ἀγὼν πέρι. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Ἰώ μοί μοι. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Χωρεῖ πρὸς ἦπαρ, οἶδα, γενναία δύη. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + ἰώ μοι μοι. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +οὐδέν σ' ἀπιστῶ καὶ δὶς οἰμῶξαι, γύναι, + +τοιοῦδ' ἀποβλαφθεῖσαν ἀρτίως φίλου. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Σοὶ μὲν δοκεῖν ταῦτ' ἔστ', ἐμοὶ δ' ἄγαν φρονεῖν. + + + +ΧΟΡΟΣ + +Ξυναυδῶ. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +οἴ μοι, τέκνον, πρὸς οἷα δουλείας ζυγὰ + +χωροῦμεν, οἷοι νῷν ἐφεστᾶσι σκοποί. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Ὤ μοι ἀναλγήτων + +δισσῶν ἐθρόησας ἄναυδον + +ἔργον Ἀτρειδᾶν τῷὸ ' ἄχει, +ἀλλ' ἀπείργοι θεός. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ +Οὐκ ἂν τάδ' ἔστη τῇδε μὴ θεῶν μέτα, + + + + +ΧΟΡΟΣ +Ἄγαν γ' ὑπερβριθὲς ἄχθος ἤνυσαν. + + + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Τοιόνδε μέντοι Ζῆνός ἡ δεινὴ θεὸς + +Πάλλας φυτεύει πῆμ' Ὀδυσσέως χάριν. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +ἦ ῥα κελαινώπαν θυμὸν ἐφυβρίζει + +πολύτλας ἀνὴρ, + +γελᾷ δὲ τοῖςδε μαινομένοις ἄχεσιν +πολὺν γέλωτα, φεῦ, φεῦ, + +ξύν τε διπλοί βασιλῆς κλύοντες Ἀτρεϊδαί. + + + + +ΤΕΚΜΗΣΣΑ + +Οἶδ' οὖν γελώντων κἀπιχαιρόντων κακοῖς +τοῖς τοῦδ'· ἴσως τοι, κεἰ βλέποντα μὴ 'πόθουν, +θανόντ' ἂν οἰμώξειαν ὲν χρείᾳ δορός. +οἱ γὰρ κακοὶ γνώμαισι τἀγαθὸν χεροῖν + +ἔχοντες οὐκ ἴσασι, πρίν τις ἐκβάλῃ. + +ἐμοὶ πικρὸς τέθνηκεν ἢ κείνοις γλυκὺς, +αὑτῷ δὲ τερπνός· ὧν γὰρ ἠράσθη τυχεῖν, +ὲκτήσαθ' αὑτῷ, θάνατον, ὅνπερ ἤθελεν. +πῶς δῆτα τοῦδ' ἐπεγγελῷεν ἂν κάτα; + +θεοῖς τέθνηκεν οὕτος, οὐ κείνοισιν, οὔ. + +πρὸς ταῦτ' Ὀδυσσεὺς ἐν κενοῖς ὑβριζέτω. +Αἴας γὰρ αὐτοῖς οὐκέτ' ἐστίν· ἀλλ' ἐμοὶ +λιπὼν ἀνίας καὶ γόους ὅιοίχεται. + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ + +Ἰώ μοί μοι. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Σίγησον· αὐδὴν γὰρ δοκῶ Τεύκρου κλύειν + +βοῶντος ἄτης τῆςδ' ἐπίσκοπον μέλος. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Ὢ φίλτατ' Αἴας, ὦ ξύναιμον ὄμμ' ἐμοὶ, +ἆρ' ἠμπόληκας, ὥςπερ ἡ φάτις κρατεῖ; + + + +ΧΟΡΟΣ + +ὄλωλεν ἁνὴρ, Τεῦκρε, τοῦτ' ὲπἐστασο. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ + +ὤ μοι βαρείας ἆρα τῆς ἐμῆς τύχης. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Ὡς ὧδ' ἐχόντων — + + + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ + + +ὦ τάλας ἐγὼ, τάλας. + + + +ΧΟΡΟΣ + +Πάρα στενάζειν. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ + +ὦ περισπερχὲς πάθος ! + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Ἄγαν γε, Τεῦκρε. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +φεῦ τάλας! τί γὰρ τέκνον +τὸ τοῦδε, ποῦ μοι γῆς κυρεῖ τῆς Τρῳάδος; + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Μόνος παρὰ σκηναῖσιν. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ + +οὐχ ὅσον τάχος +δῆτ' αὐτὸν ἄξεις δεῦρο, μήτις ὡς κενῆς +σκύμνον λεαίνης δυςμενῶν ἀναρπάσῃ; +ἴθ', ἐγκόνει, ξύγκαμνε· τοῖς θανοῦσί τοι +φιλοῦσι πάντες κειμένοις ὲπεγγελἧν. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Καὶ μὴν ἔτι ζῶν, Τεῦκρε, τοῦδέ σοι μέλειν + +ὲφιεθ' ‘ἀνὴρ κεῖνος, ὥςπερ οὖν μέλει. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +ὦ τῶν ἁπάντων δὴ θεαμάτων ἐμοὶ +ἄλγιστον, ὧν προςεῖδον ὀφθαλμοῖς ὲγώ· +ὁδός θ' ὁδῶν πασῶν ἀνιάσασα δὴ + +μάλιστα τοὐμὸν σπλάγχνον, ἢν δὴ νῦν ἔβην, + +ὦ φίλτατ' Αἴας, τὸν σὸν ὡς ἐπῃσθόμην +μόρον, διώκων κᾀξιχνοσκοπούμενος. +ὀξεῖα γάρ σου βάξις, ὡς θεοῦ τινος, +διῆλθ' Ἀχαιοὺς πάντας, ὡς οἴχει θανὼν, + +‘ἀγὼ κλύων δείλαιος, ὲκποδὼν μὲν ὢν, +ὑπεστέναζον, νῦν δ' ὁρῶν, ἀπόλλυμαι. + +οἴ μοι. +ἴθ', ἐκκάλυψον, ὡς ἴδω τὸ πᾶν κακόν. +ὦ δυςθέατον ὄμμα καὶ τόλμης πικρὰς, + +ὅσας ἀνίας μοι κατασπείρας φθίνεις. + +ποῖ γὰρ μολεῖν μοι δυνατὸν, ἐς ποίους βροτοὺς, + + + +τοῖς σοῖς ἀρήξαντ' ὲν πόνοισι μηδαμοῦ; + +ἦ πού με Τελαμὼν, σὸς πατὴρ ἐμός θ' ἄμα, +δἐξαιτ' ἂν εὐπρόςωπος, ἵλεως τ' ἴσως, + +χωροῦντ' ἄνευ σοῦ; πῶς γὰρ οὔχ; ὅτῳ πάρα + +μηδ' εὐτυχοῦντι μηδὲν ἥδιον γελᾷν. + +οὗτος τί κρύψει; ποῖον οὐκ ὲρεῖ κακόν; + +τὸν ἐκ δορὸς γεγῶτα πολεμίου νόθον, +τὸν δειλίᾳ προδόντα καὶ κακανδρίᾳ + +σὲ, φίλτατ' Αἴας, ἢ δόλοισιν, ὡς τὰ σὰ + +κράτη θανόντος καὶ δόμους νέμοιμι σοὺς. + +τοιαῦτ' ἀνὴρ δύςοργος, ὲν γήρᾳ βαρὺς, + +ἔρει πρὸς οὐδὲν εἰς ἔριν θυμούμενος. +τέλος δ' ἀπωστὸς γῆς ἀποῤῥιφθήσομαι, + +δοῦλος λόγοισιν ἀντ' ἐλευθέρου φανεὶς. + +τοιαῦτα μὲν κατ' οἶκον· ὲν Τροίᾳ δ' ἐμοὶ + +πολλοὶ μὲν ἐχθροὶ, παῦρα δ' ὠφελήσιμα. + +καὶ ταῦτα πάντα σοῦ θανόντος εὑρόμην. +οἴ μοι, τί δράσω; πῶς σ' ἀποσπάσω πικροῦ + +τοῦδ' αἰόλου κνώδοντος; ὦ τάλας, ὑφ' οὖ + +φονέως ἄρ' ἐξέπνευσας· εἶδες, ὡς χρόνῳ + +ἔμελλέ σ' Ἕκτωρ, καὶ θανὼν, ἀποφθίσειν; + +σκέψασθε, πρὸς θεῶν, τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν. +Ἕκτωρ μὲν, ᾧ δὴ τοῦδ' ἐδωρήθη πάρα, + +ζωστῆρι πρισθεὶς ἱππικῶν ἐξ ἀντύγων + +ὲγνάπτετ' αἰὲν, ἔς τ' ἀπέψυξεν βίον. + +οὗτος δ' ἐκείνου τήνδε δωρεὰν ἔχων + +πρὸς τοῦδ' ὄλωλε θανασίμῳ πεσήματι. +ἆρ' οὐκ Ἐριννὺς τοῦτ' ἐχάλκευσε ξίφος, + +κἀκεῖνον Ἀιδὴς, δημιουργὸς ἄγριος, + +ἐγὼ μὲν οὖν καὶ ταῦτα καὶ τὰ πάντ' ἀεὶ + +φάσκοιμ' ἂν ἀνθρώποισι μηχανὴν θεούς· + +ὅτῳ δὲ μὴ τάδ' ἐστὶν ὲν γνώμῃ φίλα, +κεῖνος τὰ κείνου στεργέτω, κἀγὼ τάδε. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +μὴ τεῖνε μακρὰν, ἀλλ' ὅπως κρύψεις τάφῳ + +φράζου τὸν ἄνδρα, χὤ τι μυθήσει τάχα. + +βλέπω γὰρ ἐχθρὸν φῶτα, καὶ τάχ' ἂν κακοῖς + +γελῶν ἂ δὴ κακοῦργος ὲξίκοιτ' ἀνήρ. + + + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Τίς δ' ἔστιν, ὅντιν' ἄνδρα προςλεύσσεις στρατοῦ; + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Μενέλαος, ᾦ δὴ τόνδε πλοῦν ἐστείλαμεν. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Ορῶ· μαθεῖν γὰρ, ἐγγὺς ὢν, οὐ δυςπετής. + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ + +Οὗτος, σὲ φωνῶ· τόνδε τὸν νεκρὸν χεροῖν +μὴ ξυγκομίζειν, ἀλλ' ἐᾷν, ὅπως ἔχει. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Τινος χάριν τοσόνδ' ἀνάλωσας λόγον; + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Δοκοῦντ' ἐμοὶ, δοκοῦντα δ', ὅς κραίνει στρατου. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Οὔκουν ἂν εἴποις, ἥντιν' αἰτίαν προθείς; + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Ὁθούνεκ' αὐτὸν ἐλπίσαντες οἴκοθεν +ἄξειν Ἀχαιοῖς ξύμμαχόν τε καὶ φίλον, +ἐξεύρομεν ζητοῦντες ἐχθίω Φρυγῶν. + +ὅστις στρατῷ ξύμπαντι βουλεύσας φόνον, + +νύκτωρ ἐπεστράτευσεν, ὡς ἕλοι δορί. +κεἰ μὴ θεῶν τις τήνδε πεῖραν ἔσβεσεν, +ἡμεῖς μὲν ἂν τήνδ', ἢν ὁδ' εἴληχεν, τύχην, +θανόντες ἂν προὐκείμεθ' αἰσχίστῳ μόρῳ· + +οὗτος δ' ἂν ἔζη· νῦν ὅ' ἐνήλλαξεν θεὸς, + +τὴν τοῦδ' ὕβριν πρὸς μῆλα καὶ ποίμνας πεσεῖν. +ὧν οὕνεκ' αὐτὸν οὔ τις ἔστ' ἀνὴρ σθένων + +τοσοῦτον, ὥστε σῶμα τυμβεῦσαι τάφῳ, + +ἀλλ' ἀμφὶ χλωρὰν ψάμαθον ἐκβεβλημένος + +ὄρνισι φορβὴ παραλίοις γενήσεται. + +πρὸς ταῦτα μηδὲν δεινὸν ὲξάρῃς μένος. + +εἰ γὰρ βλέποντος μὴ 'δυνήθημεν κρατεῖν, + +πάντως θανόντος γ' ἄρξομεν, κἂν μὴ θέλῃς, + +χερσὶν παρευθύνοντες, οὐ γὰρ ἔσθ' ὅπου + +λόγων ἀκοῦσαι ζῶν ποτ' ἠθέλησ' ἐμῶν. + +καίτοι κακοῦ πρὸς ἀνδρὸς, ἄνδρα δημότην + + + +μηδὲν δικαιοῦν τῶν ἐφεστώτων κλύειν. + +οὐ γάρ ποτ' οὔτ' ἂν ὲν πόλει νόμοι καλῶς +φέροιντ' ἂν ἔνθα μὴ καθεστήκῃ δέος· + +οὔτ' ἂν στρατός γε σωφρόνως ἄρχοιτ' ἔτι, + +μηδέν φόβου πρόβλημα μηδ' αἰδοῦς ἔχων. + +ἀλλ' ἄνδρα χρὴ, κἂν σῶμα γεννήσῃ μέγα, + +δοκεῖν πεσεῖν ἂν, κἂν ἀπὸ σμικροῦ κακοῦ. +δέος γὰρ ᾦ πρόςεστιν αἰσχύνη θ' ὁμοῦ, + +σωτηρίαν ἔχοντα τόνδ' ἐπίστασο. + +ὅπου δ' ὑβρίζειν, δρᾷν θ' ἁ βούλεται, πάρα, + +ταύτην νόμιζε τὴν πόλιν χρόνῳ ποτὲ + +ἐξ οὐρίων δραμοῦσαν εἰς βυθὸν πεσεῖν. + +ἀλλ' ἑστάτω μοι καὶ δέος τι καίριον, + +καὶ μὴ δοκῶμεν, δρῶντες ἂν ἡδώμεθα + +οὐκ ἀντιτίσειν αὖθις, ‘ἂν λυπώμεθα. + +ἕρπει παραλλὰξ ταῦτα· πρόσθεν οὗτος ἦν + +αἴθων ὑβριστής· νὺν δ' ἐγὼ μἐγ αὖ φρονῶ, +καὶ σοὶ προφωνῶ τόνδε μὴ θάπτειν, ὅπως + +μὴ τόνδε θάπτων αὐτὸς εἰς ταφὰς πέσῃς. + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Μενέλαε, μὴ γνώμας ὑποστήσας σοφὰς, + +εἶτ' αὐτὸς ὲν θανοῦσιν ὑβριστὴς γένῃ. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ + +οὐκ ἄν ποτ', ἄνδρες, ἄνδρα θαυμάσαιμ' ἔτι, +ὅς μηδὲν ὢν γοναῖσιν εἶθ' ἁμαρτάνει, + +ὅθ' οἱ δοκοῦντες εὐγενεῖς πεφυκέναι, + +τοιαῦθ' ἁμαρτάνουσιν ἐν λόγοις ἔπη. + +ἄγ' εἴπ' ἀπ' ἀρχῆς αὖθις, ἦ σὺ φῄς ἄγειν + +τὸν ἄνδρ' Ἀχαιοῖς δεῦρο σύμμαχον λαβών; +οὐκ αὐτὸς ἐξέπλευσεν, ὡς αὑτοῦ κρατῶν; + +ποῦ σὺ στρατηγεῖς τοῦδε; ποῦ δὲ σοὶ λεῶν + +ἔξεστ' ἀνάσσειν, ὧν ὅδ' ἡγεῖτ' οἴκοθεν; + +Σπάρτης ἀνάσσων ἦλθες, οὐχ ἡμῶν κρατῶν. + +οὐδ' ἔσθ' ὅπου σοὶ τόνδε κοσμῆσαι πλέον +ἀρχῆς ἔκειτο θεσμὸς, ἢ καὶ τῷδε σέ. + +ὕπαρχος ἄλλων δεῦρ' ἔπλευσας, οὐχ ὅλων + +στρατηγὸς, ὥςτ' Αἴαντος ἡγεῖσθαί ποτε. + +ἀλλ' ὧνπερ ἄρχεις ἄρχε, καὶ τὰ σἐμν' ἔπη + + + +κόλαζ' ἐκείνους· τόνδε δ' εἴτε μὴ σὺ φῄς, + +εἴθ' ἅτερος στρατηγὸς εἰς ταφὰς ἐγὼ + +θήσω δικαίως, οὐ τὸ σὸν δείσας στόμα. + +οὐ γάρ τι τῆς σῆς οὕνεκ' ἐστρατεύσατο +γυναικὸς, ὥςπερ οἱ πόνου πολλοῦ πλέῳ· +ἀλλ' οὕνεχ' ὅρκων, οἶσιν ἦν ἐνώμοτος, +σοῦ δ' οὐδέν· οὐ γὰρ ἠξίου τοὺς μηδένας. + +πρὸς ταῦτα πλείοις δεῦρο κήρυκας λαβὼν + +καὶ τὸν στρατηγὸν ἧκε· τοῦ δὲ σοῦ ψόφου +οὐκ ἂν στραφείην, ἔς τ' ἂν ᾖς, οἷός περ εἶ, + + + + +ΧΟΡΟΣ +Οὐδ' αὖ τοιαύτην γλῶσσαν ὲν κακοῖς φιλῶ. + +τὰ σκληρὰ γάρ τοι, κἂν ὑπέρδικ' ᾖ, δάκνει. + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +ὁ τοξότης ἔοικεν οὐ σμικρὸν φρονεῖν. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Οὐ γὰρ βάναυσον τὴν τέγνην ἐκτησάμην. + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Μέγ' ἄν τι κομπάσειας, ἀσπίδ' εἰ λάβοις. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Κἂν ψιλὸς ἀρκέσαιμι σοί γ' ὡπλισμένῳ. + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Η γλῶσσά σου τὸν θυμὸν ὡς δεινὸν τρέφει. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Ξὺν τῷ δικαίῳ γὰρ μέγ' ἔξεστιν φρονεῖν. + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Δίκαια γὰρ τόνδ' εὐτυχεῖν, κτείναντά με; + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Κτείναντα; δεινόν γ' εἶπας, εἰ καὶ ζῆς θανών. + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Θεὸς γὰρ ἐκσώζει με, τῷδε δ' οἴχομαι. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +μὴ νυν ἀτίμα θεοὺς, θεοῖς σεσωσμένος. + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +ἑγὼ γὰρ ἂν ψέξαιμι δαιμόνων νόμους; + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +εἰ τοὺς θανόντας οὐκ ἐᾷς θάπτειν παρών. + + + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Τούς γ' αὐτὸς αὑτοῦ πολεμίους· οὐ γὰρ καλόν. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ + +ᾖ σοὶ γὰρ Αἴας πολέμιος προὔστη ποτέ; + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Μισοῦντ' ἐμίσει· καὶ σὺ τοῦτ' ἠπίστασο. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Κλέπτης γὰρ αὐτοῦ ψηφοποιὸς εὑρέθης. UBS + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +ἐν τοῖς δικασταῖς, κοὐκ ἐμοὶ, τόδ' ἐσφάλη. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Πόλλ' ἂν κακῶς λάθρα σὺ κλέψειας κακά. + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Τοῦτ' εἰς ἀνίαν τοὖπος ἔρχεται τινί. + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Οὐ μᾶλλον, ὡς ἔοικεν, ἢ λυπήσομεν. + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +ἕv σοι φράσω· τόνδ' ἐστὶν οὐχὶ θαπτέον. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Σὺ δ' ἀντακούσει τοῦτον, ὡς τεθάψεται. + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Ἤδη ποτ' εἶδον ἄνδρ ἐγὼ γλώσσῃ θρασὺν, +ναύτας ἐφορμήσαντα χειμῶνος τὸ πλεῖν, + +ᾦ φθέγμ' ἂν οὐκ ἂν εὗρες, ὴνίκ' ἐκ κακῷ + +χειμῶνος εἴχετ', ἀλλ' ὑφ' εἵματος κρυφεὶς, + +πατεῖν παρεῖχε τῷ θέλοντι ναυτίλων. +οὕτω δὲ καὶ σὲ καὶ τὸ σὸν λάβρον στόμα, +σμικροῦ νέφους τάχ' ἄν τις ἐκπνεύοας μέγας + +χειμὼν κατασβέσειε τὴν πολλὴν βοήν. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +ἐγὼ δέ γ' ἄνδρ' ὄπωπα μωρίας πλέων, + +ὅς ὲν κακοῖς ὕβριζε τοῖσι τῶν πέλας. +κἆτ' αὐτὸν εἰσιδών τις ἐμφερὴς ἐμοὶ, +ὀργήν θ' ὁμοῖος, εἶπε τοιοῦτον λόγον· +Ἄνθρωπε, μὴ δρᾶ τοὺς τεθνηκότας κακῶς· + +εἰ γὰρ ποιήσεις, ἴσθι πημανούμενος. + +τοιαῦτ' ἄνολβον ἄνδρ' ἐνουθέτει παρών. + + + +ὁρῶ δέ τοί νιν, κἄστιν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, +οὐδείς ποτ' ἄλλος ἢ σύ· μῶν ᾐνιξάμην; + + + + +ΜΕΝΕΛΑΟΣ +Ἄπειμι· καὶ γὰρ αἰσχρὸν, εἰ πύθοιτό τις, + +λόγοις κολάζειν, ᾧ βιάζεσθαι πάρα. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Ἄφερπέ νυν · κἀμοὶ γὰρ αἴσχιστον κλύειν +ἀνδρὸς ματαίου, φλαῦρ' ἔπη μυθουμένου. + + + +ΧΟΡΟΣ + +ἔσται μεγάλης ἔριδός τις ἀγών. +ἀλλ', ὡς δύνασαι, Τεῦκρε, ταχύνας + +σπεῦσον κοίλην κάπετόν τιν' ἰδεῖν + +τῷδ', ἔνθα βροτοῖς τὸν ἀείμνηστον +τάφον εὐρώεντα καθέξει. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Καὶ μὴν ἐς αὐτὸν καιρὸν οἵδε πλησίον +πάρεισιν ἀνδρὸς τοῦδε παῖς τε καὶ γυνὴ, + +τάφον περιστελοῦντε δυστήνου νεκροῦ, + +ὦ παῖ, πρόςελθε δεῦρο καὶ σταθεὶς Πέλας +ἱκέτης ἔφαψαι πατρὸς ὅς σ' ἐγείνατο. +θάκει δὲ προςτρόπαιος ὲν χεροῖν ἔχων +κόμας ἐμὰς καὶ τἧςὅε καὶ σαυτοῦ τρίτου, + +ἱκτήριον θησαυρόν· εἰ δέ τις στρατοῦ + +βίᾳ σ' ἀποσπάσειε τοῦδε τοῦ νεκροῦ. +κακὸς κακῶς ἄθαπτος ἐκπέσοι χθονὸς +γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος, + +αὕτως ὅπωςπερ τόνδ' ἐγὼ τέμνω πλόκον. + +ἔχ' αὐτὸν, ὦ παῖ, καὶ φίλασσε, μηδέ σε + +κινησάτω τις, ἀλλὰ προςπεσὼν ἔχου. +ὑμεῖς τε μὴ γυναῖκες ἀντ' ἀνδρῶν πέλας +παρἐστατ', ἀλλ' ἀρήγετ', ἔς τ' ἐγὼ μόλω +τάφου μεληθεὶς τῷδε, κἂν μηδεὶς ἐᾷ. + + + + + + +ΧΟΡΟΣ + +Τις ἄρα νέατος; ἐς πότε λήξει +πολυπλάγκτων ἐτέων ἀριθμὸς, +τὰν ἄπαυστον αἰὲν ἐμοὶ + +δορυσσόντων μόχθων + +ἄταν ἐπάγων + + + + + +ἀνὰ τὰν εὐρώδη Τροίαν. + +δύστανον ὄνειδος + + + +ὄφελε πρότερον αἰθέρα δῦναι +μέγαν ἢ τὸν πολύκοινον Ἅιδαν +κεῖνος ἀνὴρ, ὃς στυγερῶν + +ἔδειξ' ὅπλων Ἕλλα- + +σιν κοινὸν Ἄρη. +ὦ πόνοι πρόγονοι πόνων. +κεῖνος γὰρ ἔπερσεν ἀνθρώπους. + + +ἐκεῖνος οὐ στεφάνων, + +οὔτε βαθειᾶν κυλίκων + +νεῖμεν ἐμοὶ τέρψιν ὁμιλεῖν, + +οὔτε γλυκὺν αὐλῶν ὄτοβον, + +δύςμορος, οὔτ' ἐννυχίαν +τέρψιν ἰαύειν· ἐρώτων δ' + +ἐρώτων ἀπέπαυσεν, ὤ μοι! + +κεῖμαι δ' ἀμέριμνος οὕτως, + +ἀεὶ πυκιναῖς δρόσοις + +τεγγόμενος κόμας, +λυγρᾶς μνήματα Τροίας. + + + +Καὶ πρὶν μὲν ἐννυχίου + +δείματος ἦν μοι προβολὰ + +καὶ βελέων θούριος Αἴας· + +νῦν δ' οὗτος ἀνεῖται στυγερῷ +δαίμονι· τίς μοι, τίς ἔτ' οὖν + +τέρψις ὲπέσται,- γενοίμαν, + +ἵν' ὑλᾶεν ἔπεστι πόντου + +πρόβλημ' ἁλίκλυστον, ἄκραν + +ὑπὸ πλάκα Σουνίου, + +τὰς ἱερὰς ὅπως + +προςείποιμ' ἂν Ἀθανᾶς. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ. ΧΟΡΟΣ. ΟΔΥΣΣΕΥΣ. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Καὶ μὴν ἰδὼν ἔσπευσα τὸν στρατηλάτην +Ἀγαμέμνον' ἡμῖν δεῦρο τόνδ' ὁρμώμενον· + +δῆλος δὲ μοὐστὶ σκαιὸν ἐκλύσων στόμα. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ + +Σὲ δὴ τὰ δεινὰ ῥήματ' ἀγγέλλουσι μοι + +τλῆναι καθ' ἡμῶν ὧδ' ἀνοιμωκτεὶ χανεῖν; +σέ τοι, τὸν ἐκ τῆς αἰχμαλωτίδος λέγω. +ἦ που τραφεὶς ἂν μητρὸς εὐγενοῦς ἄπο + +ὑψήλ' ἐκόμπεις, κἀπ' ἄκρων ὡδοιπόρεις, + +ὅτ' οὐδὲν ὢν τοῦ μηδὲν ἀντέστης ὕπερ. + +κοὔτε στρατηγοὺς οὔτε ναυάρχους μολεῖν + +ἡμᾶς Ἀχαιῶν οὔτε σοῦ διωμόσω, + +ἀλλ' αὐτὸς ἄρχων, ὡς σὺ φῂς, Αἴας ἔπλει. + +ταῦτ' οὐκ ἀκούειν μεγάλα πρὸς δούλων κακά; + +ποίου κέκραγας ἀνδρὸς ὧδ' ὑπέρφρονα; + +ποῦ βάντος ἢ ποῦ στάντος, οὗπερ οὐκ ἐγώ; +οὐκ ἆρ' Ἀχαιοῖς ἄνδρες εἰσὶ, πλὴν ὅδε; +πικροὺς ἔοιγμεν τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων + +ἀγῶνας Ἀργείοισι κηρύξαι τότε, + +εἰ πανταχοῦ φανούμεθ' ἐκ Τεύκρου κακοὶ, + +κοὐκ ἀρκέσει ποθ' ὑμὶν, οὐδ' ἡσσημένοις, +εἴκειν ἅ τοῖς πολλοῖσιν ἤρεσκεν κριταῖς. +ἀλλ' αἰὲν ἡμᾶς ἢ κακοῖς βαλεῖτέ που, + +ἢ σὺν δόλῳ κεντήσεθ' οἱ λελειμμένοι. + +ἐκ τῶνδε μέντοι τῶν τρόπων οὐκ ἄν ποτε + +κατάστασις γένοιτ' ἂν οὐδενὸς νόμου, + +εἰ τοὺς δίκη νικῶντας ὲξωθήσομεν + +καὶ τοὺς ὄπισθεν εἰς τὸ πρόσθεν ἄξομεν. + +ἀλλ' εἰρκτέον τάδ' ἐστίν· οὐ γὰρ οἱ πλατεῖς, + +οὐδ' εὐρύνωτοι φῶτες ἀσφαλέστατοι, + +ἀλλ' οἱ φρονοῦντες εὖ κρατοῦσι πανταχοῦ. +μέγας δὲ πλευρὰ βοῦς ὑπὸ σμικρᾶς ὅμως +μάστιγος ὀρθὸς εἰς ὁδὸν πορεύεται. + +καὶ σοὶ προςέρπον τοῦτ' ὲγὼ τὸ φάρμακον + +ὁρῶ τάχ , εἰ μὴ νοῦν κατακτήσει τινά. + + + +ὃς ἀνδρὸς οὐκέτ' ὄντος, ἀλλ' ἤδη σκιᾶς, + +θαρσῶν ὑβρίζεις κἀξελευὅεροστομεῖς. + +οὐ ὅωφρονήσεις; οὐ μαὅὼν ὃς εἶ φύσιν, + +ἄλλον τιν' ἄξεις ἄνδρα δεὖρ' ἐλεύθερον, + +ὅστις πρὸς ἡμᾶς ἀντὶ σοῦ λέξει τὰ σά; + +σοῦ γὰρ λέγοντος οὐκέτ' ἂν μάθοιμ' ἐγώ· +τὴν βάρβαρον γὰρ γλῶσσαν οὐκ ἐπαίω. + + + + +ΧΟΡΟΣ +εἴθ' ὑμὶν ἀμφοῖν νοῦς γένοιτο σωφρονεῖν! +τούτου γὰρ οὐδὲν σφῷν ἔχω λῷον φράσαι. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ + +φεῦ! τοῦ θανόντος ὡς ταχεῖά τις βροτοῖς +χάρις διαρρεῖ καὶ προδοῦσ' ἁλίσκεται, +εἰ σοῦ γ' ὅδ' ἁνὴρ οὐδ' ἐπὶ σμικρῶν λόγων, +Αἴας, ἔτ' ἴσχει μνῆστιν, οὗ σὺ πολλάκις +τὴν σὴν προτείνων προὔκαμες ψυχὴν δορί. + +ἀλλ' οἴχεται δὴ πάντα ταὖτ' ἐῤῥιμμἐνα. +ὦ πολλὰ λέξας ἄρτι κἀνόνητ' ἔπη, +οὐ μνημονεύεις οὐκέτ' οὐδὲν, ἡνίκα +ἑρκέων ποθ' ὑμᾶς οὗτος ὲγκεγλεισμένους, +ἤδη τὸ μηδὲν ὄντας ἐν τροπῇ δορὸς, + +ἐῤῥύσατ' ἐλθὼν μοῦνος· ἀμφὶ μὲν νεῶν +ἄκροισιν ἤδη ναυτικοῖς ἑδωλίοις +πυρὸς φλέγοντος, εἰς δὲ ναυτικὰ σκάφη + +πηδῶντος ἄρδην Ἕκτορος τάφρων ὕπερ; + +τίς ταῦτ' ἀπεῖρξεν; οὐχ ὅδ' ἢν ὁ δρῶν τάδε, + +ὃν οὐδαμοῦ φὴς οὐδὲ συμβῆναι ποδί; + +ἆρ' ὑμὶν οὗτος ταῦτ' ἔδρασεν ἔνδικα; + +χὤτ' αὖθις αὐτός Ἕκτορος μόνος μόνου, + +λαχών τε κἀκέλευστος, ἦλθ' ἐναντίος, + +οὐ δραπέτην τὸν κλῆρον ἐς μέσον καθεὶς + +ὑγράς ἀρούρας βῶλον, ἀλλ' ὅς εὐλόφου + +κυνῆς ἔμελλε πρῶτος ἅλμα κουφιεῖν; + +ὅδ' ἦν ὁ πράσσων ταῦτα, σὺν δ' ἐγὼ παρὼν + +ὁ δοῦλος, οὑκ τῆς βαρβάρου μητρὸς γεγώς. + +δύστηνε, ποῖ βλέπων ποτ' αὐτὰ καὶ θροεῖς; + +οὐκ οἶσθα, σοῦ πατρὸς μὲν ὅς προὔφυ πατὴρ, + +ἀρχαῖον ὄντα Πέλοπα βάρβαρον Φρύγα; + + + +Ἀτρέα δ', ὅς αὖ σ' ἔσπειρε, δυςσεβἐστατον, +προθἐντ' ἀδελφῷ δεῖπνον οἰκείων τέκνων; + +αὐτὸς δὲ μητρὸς ἐξέφυς Κρήσσης, ἐφ' ᾗ + +λαβὼν ἐπακτὸν ἄνδρ' ὁ φιτύσας πατὴρ + +ἐφῆκεν ἐλλοῖς ἰχθύσιν διαφθοράν. +τοιοῦτος ὢν τοιῷδ' ὀνειδίζεις σποράν; +ὅς ἐκ πατρὸς μέν εἰμι Τελαμῶνος γεγὼς, + +ὅστις στρατοῦ τὰ πρὥτ' ἀριστεύσας ἐμὴν + +ἴσχει ξύνευνον μητέρ', ἣ φύσει μὲν ἦν + +βασίλεια, Λαομέδοντος; ἔκκριτον δέ νιν +δώρημ' ἐκείνῳ 'δῶκεν Ἀλκμήνης γόνος. +ἆρ' ὧδ' ἄριστος ἐξ ἀριστέοιν δυοῖν + +βλαστὼν ἂν αἰσχύνοιμι τοὺς πρὸς αἵματος; + +οὓς νῦν σὺ τοιοῖςδ' ὲν πόνοισι κειμένους + +ὠθεῖς ἀθάπτους, οὐδ' ἐπαισχύνει λέγων; +εὖ νῦν τόδ' ἴσθι, τοῦτον εἰ βαλεῖτέ που, +βαλεῖτε χἠμᾶς, τρεῖς ὁμοῦ ξυγκειμἐνους. + +ἐπεὶ καλόν μοι τοῦδ' ὑπερπονουμένῳ + +θανεῖν προδήλως μᾶλλον ἢ τῆς σῆς ὑπὲρ + +γυναικὸς, ἢ τοῦ σοῦ θ' ὁμαίμονος λέγω, + +πρὸς ταῦθ', ὅρα μὴ τοὐμὸν, ἀλλὰ καὶ τὸ σόν. + +ὡς εἴ με πημανεῖς τι, βουλήσει ποτὲ + +καὶ δειλὸς εἶναι μᾶλλον, ἡ 'ν ἐμοὶ θρασύς. + + + + +ΧΟΡΟΣ +Ἄναξ Ὀδυσσεῦ, καιρὸν ἴσθ' ἐληλυθὼς, + +εἰ μὴ ξυνάψων, ἀλλὰ συλλύσων πάρει. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Τί δ' ἔστιν, ἄνδρες; τηλόθεν γὰρ ᾐσθόμην +βοὴν Ἀτρειδῶν τῷδ' ἐπ' ἀλκίμῳ νεκρῷ. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Οὐ γὰρ κλύοντές ἐσμεν αἰσχίστους λόγους, + +ἄναξ Ὀδυσσεῦ, τοῦδ' ὑπ' ἀνδρὸς ἀρτίως; + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ + +Ποίους; ἐγὼ γὰρ ἀνδρὶ συγγνώμην ἔχω +κλύοντι φλαῦρα, συμβαλεῖν ἔπη κακά. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +ἤκουσεν αἰσχρὰ, δρῶν γὰρ ἦν τοιαῦτά με. + + + + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Τί γάρ σ' ἔδρασεν, ὥστε καὶ βλάβην ἔχειν; + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ + +Οὔ φησ' ἐάσειν τόνδε τὸν νεκρὸν ταφῆς +ἄμοιρον, ἀλλὰ πρὸς βίαν θάψειν ἐμοῦ. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +ἐξεστιν οὖν εἰπόντι τἀληθῆ φίλῳ, + +σοὶ μηδὲν ἧσσον ἢ πάρος ξυνηρετεῖν; + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +εἴπ'· ἦ γὰρ εἴην οὐκ ἂν εὖ φρονῶν, ἐπεὶ + +φίλον σ' ἐγὼ μέγιστον Ἀργείων νέμω. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Ἄκουέ νυν· τὸν ἄνδρα τόνδε, πρὸς θεῶν, +μὴ τλῇς ἄθαπτον ὧδ' ἀναλγήτως βαλεῖν· +μηδ' ἡ βία σε μηδαμῶς νικησάτω +τοσόνδε μισεῖν, ὥστε τὴν δίκην πατεῖν. + +κἀμοὶ γὰρ ἦν ποθ' οὗτος ἔχθιστος στρατοῦ, +ἐξ οὗ 'κράτησα τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων. +ἀλλ' αὐτὸν ἔμπας ὄντ' ἐγὼ τοιόνδ' ἐμοὶ, +οὔκουν ἀτιμάσαιμ' ἂν, ὥστε μὴ λέγειν +ἕν' ἄνδρ' ἰδεῖν ἄριστον Ἀργείων, ὅσοι + +Τροίαν ἀφικόμεσθα, πλὴν Ἀχιλλέως. + +ὥστ' οὐκ ἂν ὲνδίκως γ' ἀτιμάζοιτό σοι. +οὐ γάρ τι τοῦτον, ἀλλὰ τοὺς θεῶν νόμους +φθείροις ἄν· ἄνδρα δ' οὐ δίκαιον, εἰ θάνοι, +βλάπτειν τὸν ἐσθλὸν, οὐδ' ἐὰν μισῶν κυρῇς. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Σὺ ταῦτ', Ὀδυσσεῦ, τοῦδ' ὑπερμαχεῖς ἐμοί; + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +ἔγωγ'· ἐμίσουν δ', ὴνίκ' ἦν μισεῖν καλόν. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Οὐ γὰρ θανόντι καὶ προςεμβἡναί σε χρή; + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +μὴ χαῖρ', Ἀτρείδη, κέρδεσιν τοῖς μὴ καλοῖς. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Τόν τοι τύραννον εὐσεβεῖν οὐ ῥᾴδιον. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ + +Ἀλλ' εὖ λέγουσι τοῖς φίλοις τιμὰς νέμειν. + + + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Κλύειν τὸν ἐσθλὸν ἄνδρα χρὴ τῶν ὲν τέλει. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Παῦσαι· κρατεῖς τοι τῶν φίλων νικώμενος. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Μέμνησ' ὁποίῳ φωτὶ τὴν χάριν δίδως. + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Ὁδ' ἐχθρὸς ‘ἀνὴρ, ἀλλὰ γενναῖος ποτ' ἦν. + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +τί ποτε ποιήσεις; ἐχθρὸν ὧδ' αἰδῇ νέκυν; + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Νίκᾳ γὰρ ἡ 'ρετή με τῆς ἔχθρας πολύ. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Τοιοίδε μέντοι φῶτες ἔμπληκτοι βροτοῖς, + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +ἦ κάρτα πολλοὶ νῦν φίλοι καὖθις πικροί. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Τοιούςδ' ἐπαινεῖς δῆτα σὺ κτάσθαι φίλους; + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Σκληρὰν ἐπαινεῖν οὐ φιλῶ ψυχὴν ἐγώ. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Ἡμᾶς σὺ δειλοὺς τῇδε θἠμέρᾳ φανεῖς. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Ἄνδρας μὲν οὖν Ἕλλησι πᾶσιν ἐνδίκους. + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Ἄνωγας οὖν με τὸν νεκρὸν θάπτειν ἐᾷν. + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +ἔγωγε· καὶ γὰρ αὐτὸς ὲνθάδ' ἵζομαι. + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +ἦ πάνθ' ὁμοῖα πᾶς ἀνὴρ αὑτῷ πονεῖ. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Τῷ γάρ με μᾶλλον εἰκὸς ἢ 'μαυτῷ πονεῖν; + + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Σὸν ἆρα τοὖργον, οὐκ ἐμὸν κεκλήσεται. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ +Ὡς ἂν ποιήσῃς, πανταχῆ χρηστός γ' ἔσει. + + + +ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ +Ἀλλ' εὖ γε μέντοι τοῦτ' ἐπίστασ', ὡς ἐγὼ + + + +σοὶ μὲν νἐμοιμ' ἂν τἧςδε καὶ μείζω χάριν. +οὗτος δὲ κἀκεῖ κἀνθάδ' ὢν ἔμοιγ' ὁμῶς +ἔχθιστος ἔσται· σοὶ δὲ δρᾷν ἔξεσθ' ἃ χρή. + + + + +ΧΟΡΟΣ +ὅστις σ', Ὀδυσσεῦ, μὴ λέγει γνώμῃ σοφὸν + +φῦναι, τοιοῦτον ὄντα, μῶρός ἐστ' ἀνήρ. + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ + +Καὶ νῦν γε Τεύκρῳ τἀπὸ τοῦδ' ἀγγέλλομαι, +ὅσον τότ' ἐχθρὸς ἦν, τοσόνδ' εἶναι φίλος. +καὶ τὸν θανόντα τόνδε συνθάπτειν θέλω, +καὶ ξυμπονεῖν καὶ μηδὲν ἐλλείπειν, ὅσον +χρὴ τοῖς ἀρίστοις ἀνδράσιν πονεῖν βροτούς. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ + +Ἄριστ' Ὀδυσσεῦ, πάντ' ἔχω σ' ἐπαινέσαι +λόγοισι· καί μ' ἔψευσας ἐλπίδος πολύ. +τούτῳ γὰρ ὢν ἔχθιστος Ἀργείων ἀνὴρ, +μόνος παρέστης χερσὶν, οὐδ' ἔτλης παρὼν +θανόντι τῷδε ζῶν ἐφυβρίσαι μέγα, + +ὡς ὁ στρατηγὸς οὑπιβρόντητος μολὼν, +αὐτός τε χὠ ξύναιμος, ἠθελησάτην +λωβητὸν αὐτὸν ὲκβαλεῖν, ταφῆς ἄτερ. +τοιγὰρ σφ' Ὀλύμπου τοῦδ' ὁ πρεςβεύων πατὴρ, +μνήμων τ' Ἐριννὺς καὶ τελεςφόρος Δίκη + +κακοὺς κακῶς φθείρειαν, ὥςπερ ἤθελον +τὸν ἄνδρα λώβαις ἐκβαλεῖν ἀναξίως. + +σὲ δ', ὦ γεραιοῦ σπέρμα Λαέρτου πατρὸς, + +τάφου μὲν ὀκνῶ τοῦδ' ὲπιψαυfειν ἐᾷν, +μὴ τῷ θανόντι τοῦτο δυςχερὲς ποιῶ. + +τὰ δ' ἄλλα καὶ ξύμπρασσε, κεἴ τινα στρατοῦ +θέλεις κομίζειν, οὐδὲν ἄλγος ἕξομεν. +ἐγὼ δὲ τἄλλα πάντα πορσυνῶ · σὺ δὲ +ἀνὴρ καθ' ἡμᾶς ἐσθλὸς ὢν ἐπίστασο. + + + + + +ΟΔΥΣΣΕΥΣ + +Ἀλλ' ἤθελον μέν' εἰ δὲ μή 'στί σοι φίλον + +πράσσειν τάδ' ἡμᾶς, εἰμ' ἐπαινἐσας τὸ σόν. + + + + +ΤΕΥΚΡΟΣ +Ἅλις · ἤδη γὰρ πολὺς ἐκτέταται +χρόνος· ἀλλ' οἱ μὲν κοίλην κάπετον + + + +χερσὶ ταχύνετε, τοὶ δ' ὑψίβατον + +τρίποδ' ἀμφίπυρον λουτρῶν ὁσέων + +θέσθ' ἐπίκαιρον· μία δ' ἐκ κλισίας + +ἀνδρῶν ἴλη τὸν ὑπασπίδιον +κόσμον φερέτω. + +Παῖ, σὺ δὲ πατρός γ', ὅσον ἰσχύεις, +φιλότητι θιγὼν πλευρὰς σὺν ἐμοὶ + +τάςδ' ἐπικούφιζ'· ἔτι γὰρ θερμαὶ + +σύριγγες ἄνω φυσῶσι μέλαν + +μένος· ἀλλ' ἄγε πᾶς φίλος ὅστις ἀνὴρ + +φησὶ παρεῖναι, σούσθω, βάτω, +τῷδ' ἀνδρὶ πονῶν τῷ πάντ' ἀγαθῷ + +κοὐδενί πώ ποτε λῴονι θνητῶν + +Αἴαντος, ὅτ' ἦν, τότε φωνῶ. + + + + +ΧΟΡΟΣ +ἦ πολλὰ βροτοῖς ἔστιν ἰδοῦσιν γνῶναι· +πρὶν ἰδεῖν δ', οὐδεὶς μάντις + +τῶν μελλόντων ὅ τι πράξει. + +
+ + + + + + From fb2ff50c30ae486eccabd0871372cf8d26f222a3 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: gregorycrane Date: Mon, 30 Apr 2018 15:45:48 -0400 Subject: [PATCH 6/6] This belong in canonical-greekLit --- .../tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml | 3798 ----------------- 1 file changed, 3798 deletions(-) delete mode 100644 data/tlg0011/tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml diff --git a/data/tlg0011/tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml b/data/tlg0011/tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml deleted file mode 100644 index 2c8a75ef2..000000000 --- a/data/tlg0011/tlg003/tlg0011.tlg003.1st1K-grc1.xml +++ /dev/null @@ -1,3798 +0,0 @@ - - - - - - - Ajax - Machine readable text - Sophocles - Francis Storr - Perseus Project, Tufts University - Gregory Crane - - Prepared under the supervision of - Gregory Crane - - GRC as volunteer. - - About 90Kb - - Trustees of Tufts University - Medford, MA - Perseus Project - - - - - Sophocles - Sophoclis Aiax: commentario perpetuo illustravit Christ. Augustus Lobeck. Editio Tertia. - Christian Lobeck - - Berlin - Weidmann - 1866 - - - - - - - - -

This pointer pattern extracts line

- - - - - - - - - Greek - - - - - Created the initial rough version. - - - - - -
- - - ΑΘΗΝΑ ΟΔΥΣΣΕΥΣ. ΑΙΑΣ. - - - - -ΑΘΗΝΑ - - Ἀεὶ μὲν, ὦ παῖ Λαρτίου, δἐδορκά σε -πεῖράν τιν' ἐχθρῶν ἁρπάσαι θηρώμενον. -καὶ νῦν ἐπὶ σκηναῖς σε ναυτικαῖς ὁρῶ -Αἴαντος, ἔνθα τάξιν ἐσχάτην ἔχει, -πάλαι κυνηγετοῦντα καὶ μετρούμενον -ἴχνη τὰ κείνου νεοχάραχθ', ὅπως ἴδῃς -εἴτ' ἔνδον, εἴτ' οὐκ ἔνδον· εὑ δέ σ' ἐκφέρει -κυνὸς Λακαίνης ὥς τις εὔρινος βάσις. -ἔνδον γὰρ ἁνὴρ ἄρτι τυγχάνει κάρα -στάζων ἱδρῶτι καὶ χέρας ζιφοκτόνους, - -καί σ' οὐδὲν εἴσω τἧςδε παπταίνειν πύλης -ἔτ' ἔργον ἐστὶν, ἐννέπειν δ' ὅτου χάριν -σπουδὴν ἔθου τήνδ', ὡς παρ' εἰδυίας μάθης. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ - ὦ φθέγμ' Ἀθανᾶς, φιλτάτης ἐμοὶ θεῶν, -ὡς εὔμαθές σου, κἂν ἄποπτος ᾖς, ὅμως - -φώνημ' ἀκούω καὶ ξυναρπάζω φρενὶ, -χαλκοστόμου κώδωνος ὡς Τυρσηνικῆς. -καὶ νῦν ἐπέγνως εὖ μ' ἐπ' ἀνδρὶ δυςμενῖ -βάσιν κυκλοῦντ', Αἴαντι τῷ σακεσφόρῳ. -κεῖνον γὰρ, οὐδἐν' ἄλλον, ἰχνεύω πάλαι. - -νυκτὸς γὰρ ἡμᾶς τἧςδε πρᾶγος ἄσκοπον -ἔχει περάνας, εἴπερ εἴργασται τάδε. -ἴσμεν γὰρ οὐδὲν τρανὲς ἀλλ' ἀλώμεθα. -κἀγὼ 'θελοντὴς τῷδ' ὑπεζύγην πόνῳ. - - - -ἐφθαρμένας γὰρ ἀρτίως εὑρίσκομεν - -λείας ἁπάσας καὶ κατηναρισμένας· -ἐκ χειρὸς, αὐτοῖς ποιμνίων ἐπιστάταις. -τήνδ' οὖν ἐκείνῳ πᾶς τις αἰτίαν νέuει. -καὶ μοί τις ὀπτὴρ αὐτὸν εὶςιδὼν μόνον -πηδῶντα πεδία σὺν νεορράντῳ ξίφει, -φράζει τε κἀδήλωσεν· εὐθέως δ' ἐγὼ -κατ' ἴχνος ᾄσσω· καὶ τὰ μὲν σημαίνομαι, -τὰ ὸ' ἐκπέπληγμαι, κοὐκ ἔχω μαθεῖν ὅτου· -καιρὸν δ' ἐφήκεις· πάντα γὰρ, τά τ' οὖν πάρος, -τά τ' εὶσἐπειτα, σῇ κυβερνῶμαι χερί. - - - - -ΑΘΗΝΑ -ἐγνων, Ὀδυσσεῦ, καὶ πάλαι φύλαξ ἔβην -τῇ σῇ πρόθυμος εἰς ὁδὸν κυνηγίᾳ. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -ἦ καὶ, φίλη δέσποινα, πρὸς καιρὸν πονῶ; - - - - -ΑΘΗΝΑ -Ὡς ἔστιν ἀνδρὸς τοῦδε τἄργα ταῦτά σοι. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Καὶ πρὸς τί δυςλόγιστον ὧδ' ᾖξεν χέρα; - - - - -ΑΘΗΝΑ -Χόλῳ βαρυνθεὶς τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Τί δῆτα ποίμναις τήνδ' ἐπεμπίπτει βάσιν; - - - - -ΑΘΗΝΑ -Δοκῶν ὲν ὑμῖν χεῖρα χραίνεσθαι φόνῳ. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -ἦ καὶ τὸ βούλευμ' ὡς ἐπ' Ἀργείοις τόδ' ἦν; - - - -ΑΘΗΝΑ -Κὰν ὲξἐπραξεν, εἰ κατημέλησ' ἐγώ. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Ποίαισι τόλμαις ταῖςδε καὶ φρενῶν θράσει; - - - - -ΑΘΗΝΑ -Νύκτωρ ὲφ' ὑμάς δόλιος ὁρμᾶται μόνος. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Ἡ καὶ παρέστη κἀπὶ τἐρμ' ἀφίκετο; - - - - -ΑΘΗΝΑ -Καὶ δὴ 'πὶ δισσαῖς ἦν στρατηγίσιν πύλαις. - - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Καὶ πῶς ἐπέσχε χεῖρα μαιμῶσαν φόνου; - - - - -ΑΘΗΝΑ -Ἐγώ σφ' ἀπείργω δυςφόρους ἐπ' ὄμμασι -γνώμας βαλοῦσα τῆς ἀνηκέστου χαράς, -καὶ πρός τε ποίμνας ὲκτρέπω σύμμικτά τε -λείας, ἄδαστα βουκόλων φρουρήματα· -ἔνθ' εkπεσὼν ἔκειρε πολύκερων φόνον, - -κύκλῳ ῥαχίζων· κἀδόκει μὲν ἔσθ' ὅτε -δισσοὺς Ἀτρείδας αὐτόχειρ κτείνειν ἔχων, -ὅτ' ἄλλοτ' ἄλλον, ἐμπίτνων, στρατηλατῶν. -ἐγὼ δὲ φοιτῶντ' ἄνδρα μανιάσιν νόσοις -ὤτρυνον, εἰςέβαλλον εἰς ἕρκη κακά. - -κἀπειτ , ἐπειδὴ τοῦδ' ἐλώφησεν πόνου, -τοὺς ζῶντας αὖ δεσμοῖσι συνδήσας βοῶν -ποίμνας τε πάσας εἰς δόμους κομίζεται, -ὡς ἄνδρας, οὐχ ὡς εὔκερων ἄγραν ἔχων. -καὶ νῦν κατ' οἴκους ζυνδέτους αἰκίζεται. - -δείξω δὲ καὶ σοὶ τήνδε περιφανῆ νόσον, -ὡς πᾶσιν Ἀργείοισιν εἰσιδὼν θροῇς. -θαρσῶν δὲ μίμνε μηδὲ συμφορὰν δέχου -τὸν ἄνδρ'· ἐγὼ γὰρ ὀμμάτων ἀποστρόφους -αὐγὰς ἀπείρξω, σὴν πρόςοψιν εἰςιδεῖν. - -οὗτος, σὲ, τὸν τὰς αἰχμαλωτίδας χέρας -δεσμοῖς ἀπευθύνοντα, προςμολεἷν καλῶ. -Αἴαντα φωνῶ· στεῖχε δωμάτων πάρος, - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Τί δρᾷς, Ἀθάνα; μηδαμῶς σφ' ἔξω κάλει. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Οὐ σῖγ' ἀνέξει, μηδὲ δειλίαν ἀρεῖς; - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -μὴ πρὸς θεῶν· ἀλλ' ἔνδον ἀρκείτω μένων. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Τί μὴ γένηται; πρόςθεν οὐκ ἀνὴρ ὅδ' ἦν; - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -ἐχθρός γε τῷδε τἀνδρὶ καὶ τανῦν ἔτι. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Οὔκουν γέλως ἥδιστος εἰς ἐχθροὺς γελᾷν; - - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ τοῦτον ὲν δόμοις μένειν. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Μεμῃνότ' ἄνδρα περιφανῶς ὀκνεῖς ἰδεῖν; - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Φρονοῦντα γάρ νιν οὐκ ἂν ἐξέστην ὄκνῳ. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Ἀλλ' οὐδὲ νῦν σε μὴ παρόντ' ἴδῃ πέλας. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Πῶς, εἴπερ ὀφθαλμοῖς γε τοῖς αὐτοῖς ὁρᾷ; - - - -ΑΘΗΝΑ -ἐγὼ σκοτώσω βλέφαρα καὶ δεδορκότα. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Γένοιτο μέντ' ἂν πᾶν, θεοῦ τεχνωμένου. - - - - -ΑΘΗΝΑ - -Σίγα νυν ἑστὼς καὶ μέν' ὡς κυρεῖς ἔχων. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Μένοιμ' ἄν· ἤθελον δ' ἂν ἐκτὸς ὢν τυχεῖν. - - - - -ΑΘΗΝΑ -ὦ οὗτος, Αἴας, δεύτερόν σε προςκαλῶ. -τί βαιὸν οὕτως ἐντρέπει τῆς ξυμμάχου; - - - - -ΑΙΑΣ -ὦ χαῖρ', Ἀθάνα, χαῖρε Διογενὲς τέκνον, -ὡς εὖ παρέστης· καί σε παγχρύσοις ἐγὼ -στέψω λαφύροις τἡςδε τῆς ἄγρας χάριν. - -ΑΗΝΛ. Καλῶς ἔλεξας· ἀλλ' ἐκεῖνό μοι φράσον, -ἔβαψας ἔγχος εὖ πρὸς Ἀργείων στρατῷ; - - - - -ΑΙΑΣ -Κόμπος πάρεστι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι τὸ μή. - - - - ΑΘΗΝΑ -ἦ καὶ πρὸς Ἀτρείδαισιν ᾔχμασας χέρα; - - - - -ΑΙΑΣ -ὥστ' οὔποτ' Αἴαντ' οἵδ' ἀτιμάσουσ' ἔτι. - - - - -ΑΘΗΝΑ -τεθνᾶσιν ἅνδρες, ὡς τὸ σὸν ζυνὴκ' ἐγώ; - - - -ΑΙΑΣ -Θανόντες ἤδη τἄμ' ἀφαιρείσθων ὅπλα. - - - - - -ΑΘΗΝΑ -εἶεν· τί γὰρ δὴ παῖς ὁ τοῦ Λαερτίου; -ποῦ σοι τύχης ἕστηκεν; ἢ πέφευγέ σε; - - - - -ΑΙΑΣ -ἦ τοὐπίτριπτον κίναδος ἐξήρου μ', ὅπου; - - - - -ΑΘΗΝΑ -Ἔγωγ'· Ὀδυσσέα, τὸν σὸν ἐνστάτην, λέγω. - - - - -ΑΙΑΣ -ἥδιστος, ὦ δέσποινα, δεσμώτης ἔσω - -θακεῖ· θανεῖν γὰρ αὐτὸν οὔ τί πω θέλω. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Πρὶν ἂν τί δρόσης ἢ τί κερδάνῃς πλέον; - - - - -ΑΙΑΣ -Πρὶν ἂν δεθεὶς πρὸς κίον' ἑρκείου στέγης — - - - - -ΑΘΗΝΑ -Τί δῆτα τὸν δύστηνον ἐργάσει κακόν; - - - - -ΑΙΑΣ -Μάστιγι πρῶτον νῶτα φοινιχθεὶς θάνῃ. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Mὴ δῆτα τὸν δύστηνον ὧδέ γ' αἰκίσῃ. - - - - -ΑΙΑΣ -Χαίρειν, Ἀθάνα, τἄλλ' ἐγώ σ' ἐφίεμαι, -κεῖνος δὲ τίσει τήνδε κοὐκ ἄλλην δίκην. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Σὺ δ' οὖν, ἐπειδὴ τέρψις ἥδε σοι τὸ δρᾷν, -χρῶ χειρί· φείδου μηδὲν ὧνπερ ὲννοεῖς. - - - - -ΑΙΑΣ -Χωρῶ πρὸς ἔργον· τοῦτό σοι δ' ἐφίεμαι, -τοιάνδ' ἀεί μοι ξύμμαχον παρεστάναι. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Ὁρᾷς, Ὀδυσσεῦ, τὴν θεῶν ἰσχὺν, ὅση; -τούτου τις ἄν σοι τἀνδρὸς ἢ προνούστερος, -ἢ δρᾷν ἀμείνων εὑρέθη τὰ καίρια; - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ - -ἐγὼ μὲν οὐδέν' οἶδ'· ἐποικτείρω δέ νιν -δύστηνον ἔμπας, καίπερ ὄντα δυςμενὴ, -ὁθούνεκ' ἄτῃ ξυγκατέζευκται κακῇ, -οὐδὲν τὸ τούτου μᾶλλον ἢ τοὐμὸν σκοπῶν. - - -ὁρῶ γὰρ ἡμάς οὐδὲν ὄντας ἄλλο πλὴν - -εἴδωλ', ὅσοιπερ ζῶμεν, ἢ κούφην σκιάν. - - - - -ΑΘΗΝΑ -Τοιαῦτα τοίνυν εἰσορῶν, ὑπέρκοπον -μηδέν ποτ' εἴπῃς αὐτὸς εἰς θεοὺς ἔπος, -μηδ' ὄγκον ἄρῃς μηδέν', εἴ τινος πλέον - -ἢ χειρὶ βρίθεις ἢ μακροῦ πλούτου βάθει. - -ὡς ἡμέρα κλίνει τε κἀνάγει πάλιν -ἅπαντα τἀνθρώπεια· τοὺς δὲ σώφρονας -θεοὶ φιλοῦσι καὶ στυγοῦσι τοὺς κακούς. - - - - -ΠΑΡΟΛΟΣ ΧΟΡΟΥ -Τελαμώνιε πaῖ, τῆς ἀμφιρύτου - -Σαλαμῖνος ἔχων βάθρον ἀγχιάλου, - -σὲ μὲν εὖ πράσσοντ' ἐπιχαίρω· -σὲ δ' ὅταν πληγὴ Δῖός ἢ ζαμενὴς -λόγος ἐκ Δαναῶν κακόθρους ἐπιβῇ, -μέγαν ὄκνον ἔχω καὶ πεφόβημαι - -πτηνῆς ὡς ὄμμα πελείας. - -Ὡς καὶ τῆς νῦν φθιμένης νυκτὸς -ιιεγάλοι θόρυβοι κατέχουσ' ἡμᾶς -ἔπι δυςκλείᾳ, σὲ τὸν ἱππομανῆ -λειμῶν' ὲπιβάντ' ὀλέσαι Δαναῶν - -βοτὰ καὶ λείαν, - -ἥπερ δορίληπτος ἔτ' ἦν λοιπὴ, -κτείνοντ' αἴθωνι σιδήρῳ. - -Τοιούςδε λόγους ψιθύρους πράσσων -εἰς ὦτα φέρει πᾶσιν Ὀδυσσεὺς, - -καὶ σφόδρα πείθει· περὶ γὰρ σοῦ νῦν - -εὔπειστα λέγει· καὶ πᾶς ὁ κλύων -τοῦ λἐξαντος χαίρει μᾶλλον, - -τοῖς σοῖς ἄχεσιν καθυβρίζων. -Τῶν γὰρ μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς - -οὐκ ἂν ἁμάρτοι· κατὰ δ' ἄν τις ἐμοῦ - -τοιαῦτα λέγων οὐκ ἂν πείθοι· -πρὸς γὰρ τὸν ἔχονθ' ὁ φθόνος ἕρπει. -καίτοι σμικροὶ μεγάλων χωρὶς -σφαλερὸν πύργου ῥῦμα πέλονται· - - -μετὰ γὰρ μεγάλων βαιὸς ἄριστ' ἂν, - - - -καὶ μέγας ὀρθοῖθ' ὑπὸ μικροτέρων. -ἀλλ' οὐ δυνατὸν τοὺς ἀνοήτους -τούτων γνώμας προδιδάσκειν. - -ὑπὸ τοιούτων ἀνδρῶν θορυβεῖ, - -χἠμεῖς οὐδὲν σθένομεν πρὸς ταῦτ' - -ἀπαλέξασθαι σοῦ χωρὶς, ἄναξ. -ἀλλ', ὅτε γὰρ δὴ τὸ σὸν ὄμμ' ἀπέδρav, -παταγοῦσιν ἅτε πτηνῶν ἀγέλαι, -μέγαν αἰγυπιὸν δ' ὑποδείσαντες - -τάχ' ἂν, ἐξαίφνης εἰ σὺ φανείης, - -σιγῇ πτήξειαν ἄφωνοι. - - -ᾖ ῥά σε Ταυροπόλα Αιὸς Ἄρτεμις, - -ὦ μεγάλα φάτις, ὦ - -μᾶτερ αἰσχύνας ἐμᾶς, -ὥρμασε πανδάμους ἐπὶ βοῦς ἀγελαίας, - -ἦ πού τινος νίκας ἀκάρπωτον χάριν, - -ἤ ῥα κλυτῶν ἐνάρων -ψευσθεῖσ', ἀδώροις εἴτ' ὲλαφηβολἐαις. -ἢ χαλκοθώραξ ἥντιν' Ἐννυάλιος - -μομφὰν ἔχων - -ξυνοῦ δορὸς, ἐννυχίοις μαχαναῖς - -ἐτίσατο λώβαν. - - - -Οὐ,τοτε γὰρ φρενόθεν γ' ἐπ' ἀριστερὰ, - -παῖ Τελαμῶνος, ἔβας - -τόσσον ὲν ποίμναις πίτνων· - -ἥκοι γὰρ ἂν θεία νόσος· ἀλλ' ἀπερύκοι -καὶ Ζεὺς κακὰν καὶ Φοῖβος Ἀργείων φάτιν · - -εἰ δ' ὑποβαλλόμενοι -κλέπτουσι μύθους οἱ μεγάλοι βασιλῆς -ἢ τᾶς ἀσώτου Σισυφιδᾶν γενεᾶς, - -μὴ, μή μ', ἄναξ, -ἔθ' ὦδ' ἐφάλοις κλισίαις ὄμμ' ἔχων - -κακὰν φάτιν ἄρῃ. - - -Ἀλλ' ἄνα ἐς ἐδράνων, ὅπου μακραίωνι - -στηρίζει ποτὲ τᾷδ' ἀγωνίῳ σχολᾷ - - - -ἄταν οὐρανίαν φλέγων -ἐχθρῶν δ' ὕβρις ὧδ' ἀτάρβηθ' -ὁρμᾶται ὲν εὐανέμοις βάσσαις, -πάντων καγχαζόντων -γλώσσαις βαρυάλγητα· - -ἐμοὶ δ' ἄχος ἕστακεν. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Ναὸς ἀρωγοὶ τῆς Αἴαντος, -γενεᾶς χθονίων ἀπ' Ἐρεχθειδᾶν, -ἔχομεν στοναχὰς οἱ κηδόμενοι -τοῦ Τελαμῶνος τηλόθεν οἴκου. - -νῦν γὰρ ὁ δεινὸς, μέγας, ὠμοκρατὴς - -Αἴας θολερός -κεῖται χειμῶνι νοσήσας. - - - - -ΧΟΡΟΣ -τί δ' ἐνήλλακται τῆς ἀμερίας -νὺξ ἥδε βάρος; - -παῖ τοῦ Φρυγίου Τελεύταντος, - -λέγ', ἐπεὶ σὲ, λέχος δουριάλωτον, -στέρξας ἀνέχει θούριος Αἴας, - -ὥστ' οὐκ ἂν ἄιδρις ὑπείποις. - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Πῶς δῆτα λέγω λόγον ἄῤῥητον; - -θανάτῳ γὰρ ἴσον πάθος ἐκπεύσει. - -μανίᾳ γὰρ ἁλοὺς ἧμιν ὁ κλεινὸς -νύκτερος Αἴας ἀπελωβήθη. -τοιαῦτ' ἂν ἴδοις σκηνῆς ἔνδον -χειροδάικτα σφάγι' αίμοβαφῆ, - -κείνου χρηστήρια τἀνδρός. - - - - -ΧΟΡΟΣ - - - -Οἵαν ἐδήλωσας ἀνδρὸς -αἴθοπος ἀγγελίαν, -ἄτλατον οὐδὲ φευκτὰν, -τῶν μεγάλων Δαναῶν ὕπο κλῃζομέναν, - -τὰν ὁ μέγας μῦθος ἀέξει. -Οἴ μοι, φοβοῦμαι τὸ προςἐρπον· περίφαντος ἀνὴρ -θανεῖται, παραπλήκτῳ χερὶ συγκατακτὰς - - - -κελαινοῖς ξίφεσιν βοτὰ καὶ - -βοτῆρας ἱππονώμους. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -ὦ μοι, κεῖθεν, κεῖθεν ἄρ' ἡμῖν - -δεσμῶτιν ἄγων ἤλυθε ποίμναν· -ὧν τὴν μὲν ἔσω σφάζ' ἐπὶ γαίας, - -τὰ δέ πλευροκοπῶν διχ' ἀνερρήγνυ. - -δύο δ' ἀργίποδας κριοὺς ἀνελὼν - -τοῦ μὲν κεφαλὴν καὶ γλῶσσαν ἄκραν - -ῥιπτεῖ θερίσας, τὸν δ' ὀρθὸν ἄνω -κίονι δήσας - -μέγαν ίπποδέτην ῥυτῆρα λαβὼν - -παίει λιγυρᾷ μάστιγι διπλῆ, - -κακὰ δεννάζων ῥήμαθ', ἃ δαίμων -κοὐδεὶς ἀνδρῶν ἐδίδαξεν. - - - - -ΧΟΡΟΣ - - -Ὥρα τιν' ἤδη κάρα κα- - -λύμμασι κρυψάμενον - -ποδοῖν κλοπὰν ἀρέσθαι, - -ἢ θοὸν εἰρεσίας ζυγὸν ἑζόμενον -ποντοπόρῳ ναὶ μεθεῖναι. - -τοίας ἐρέσσουσιν ἀπειλὰς δικρατεῖς Ἀτρεῖδαι - -καθ' ἡμῶν· πεφόβημαι λιθόλευστον Ἄρη -ξυναλγεῖν μετά τοῦδε τυπεὶς, - -τὸν αἶσ' ἄπλατος ἴσχει. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Οὐκ ἔτι· λαμπρᾶς γὰρ ἄτερ στεροπᾶς -ᾄξας ὀξὺς νότος ὣς, λήγει. -καὶ νῦν φρόνιμος νέον ἄλγος ἔχει. -τὸ γὰρ ὲςλεύσσειν οἰκεῖα πάθη, - -μηδενὸς ἄλλου παραπράξαντος -μεγάλας ὀδύνας ὑποτείνει. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Ἀλλ' εἰ πέπαυται, κάρτ' ἂν εὐτυχεῖν -δοκῶ. φρούδου γὰρ ἤδη τοῦ κακοῦ μείων λόγος. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Πότερα δ' ἂν, εἰ νέμοι τις αἵρεσιν, λάβοις, - - - -φίλους ἀνιῶν αὐτὸς ἡδονὰς ἔχειν, - -ἢ κοινὸς ὲν κοινοῖσι λυπεῖσθαι ξυνών; - - - - -ΧΟΡΟΣ -Τό τοι διπλάζον, ὦ γύναι, μεῖζον κακόν. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Ἡμεῖς ἄρ' οὐ νοσοῦντες ἀτώμεσθα νῦν. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Πῶς τοῦτ' ἔλεξας; οὐ κάτοιδ' ὅπως λέγεις. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Ἀνὴρ ἐκεῖνος, ἡνίκ' ἦν ὲν τῇ νόσῳ, -αὐτὸς μὲν ἥδεθ' οἷσιν εἰιχετ' ὲν κακοῖς, -ἡμᾶς δὲ τοὺς φρονοῦντας ἠνία ξυνών· -νῦν δ', ὡς ἔληξε κἀνέπνευσε τῆς νόσου, -κεῖνός τε λύπῃ πᾶς ἐλήλαται κακῇ, - -ἡμάς θ' ὁμοίως οὐδὲν ἧσσον ἢ πάρος. -ἆρ' ἔστι ταῦτα δὶς τόσ' ἐξ ἁπλῶν κακά; - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Ξύμφημι δή σοι καὶ δέδοικα μὴ 'κ θεοῦ - -πληγή τις ἥκῃ· πῶς γὰρ, εἰ πεπαυμένος - -μηδέν τι μᾶλλον ἢ νοσῶν εὐφραίνεται; - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Ὡς ὧδ' ἐχόντων τῶνδ' ἐπίστασθαί σε χρή, - - - - -ΧΟΡΟΣ -Τις γάρ ποτ' ἀρχὴ τοῦ κακοῦ προςέπτατο ; -δήλωσον ἡμῖν, τοῖς ξυναλγοῦσιν τύχας. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Ἅπαν μαθήσει τοὖργον, ὡς κοινωνὸς ὤν. -κεῖνος γὰρ ἄκρας νυκτὸς, ἡνίχ' ἕσπεροι - -λαμπτῆρες οὐκἐτ' ᾖθον, ἄμφηκες λαβὼν -ὲμαίετ' ἔγχος ἐξόδους ἕρπειν κενάς. -κἀγὼ 'πιπλήσσω καὶ λέγω, τί χρῆμα δρᾷς, -Αἴας; τί τήνδ' ἄκλητος οὔθ' ὑπ' ἀγγέλων -κληθεὶς ἀφορμᾷς πεῖραν, οὔτε του κλύων - -σάλπιγγος; ἀλλὰ νῦν γε πᾶς εὕδει στρατός. — -ὁ δ' εἶπε πρός με βαί', ἀεὶ δ' ὑμνούμενα, -γύναι, γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει. -κἀγὼ μαθοῦσ' ἔληξ', ὁ δ' ἐσσύθη μόνος. -καὶ τὰς ὲκεῖ μὲν οὐκ ἔχω λέγειν πάθας. - - - -ἔσω δ' ὲςῆλθε συνδέτους ἄγων ὁμοῦ - -ταύρους, κύνας βοτῆρας, εὔκερών τ' ἄγραν. - -καὶ τοὺς μὲν ηὐχένιζε, τοὺς δ' ἄνω τρέπων - -ἔσφαζε κἀρράχιζε, τοὺς δὲ δεσμίους -ᾐκίζεθ', ὥστε φῶτας, ὲν ποίμναις πίτνων. - -τέλος δ' ὑπάξας διὰ θυρῶν, σκιᾷ τινὶ - -λόγους ἀνέσπα, τοὺς μὲν Ἀτρειδῶν κάτα, - -τοὺς δ' ἀμφ' Ὀδυσσεῖ, ξυντιθεὶς γέλων πολὺν, - -ὅσην κατ' αὐτῶν ὕβριν ἐκτίσαιτ' ἰών· -κἄπειτ' ἐπᾴξας αὖθις ἐς δόμους πάλιν, - -ἔμφρων μόλις πως ξὺν χρόνῳ καθίσταται, - -καὶ πλῆρες ἄτης ὡς διοπτεύει στέγος, - -παίσας κάρα 'θώὐζεν· ὲν δ' ἐρειπίοις - -νεκρῶν ὲρειφθεὶς ἕζετ' ἀρνείου φόνου, -κόμην ἀπρὶξ ὄνυξι συλλαβὼν χερί. - -καὶ τὸν μὲν ἧστο πλεῖστον ἄφθογγος χρόνον· - -ἔπειτ' ἐμοὶ τὰ δείν' ἐπηπείλησ' ἔπη, - -εἰ μὴ φανοίην πᾶν τὸ συντυχὸν πάθος, - -κἀνήρετ', ὲν τῷ πράγματος κυρεῖ ποτἐ. -κἀγὼ, φίλοι, δείσασα τοὐ ἑιργασμένον - -ἔλεξα πᾶν, ὅσονπερ ἐξηπιστάμην, - -ὁ δ' εὐθὺς ἐξῴμωξεν οἰμωγὰς λυγρὰς, - -ἃς οὔποτ' αὐτοῦ πρόσθεν εἰςήκουσ' ἐγώ. - -πρὸς γὰρ κακοῦ τε καὶ βαρυψύχου γόους -τοιούςδ' ἀεί ποτ' ἀνδρὸς ὲξηγεῖτ' ἔχειν. - -ἀλλ' ἀψόφητος ὀξέων κωκυμάτων - -ὑπεστέναζε, ταῦρος ὣς βρυχώμενος. - -νῦν δ' ὲν τοιᾷδε κείμενος κακῇ τύχῃ - -ἄσιτος ἀνὴρ, ἄποτος, ὲν μέσοις βοτοῖς -σιδηροκμῆσιν ἥσυχος θακεῖ πεσών. - -καὶ δῆλός έστιν ὥς τι δρασείων κακόν. - -τοιαῦτα γάρ πως καὶ λέγει κὠδύρεται. - -Ἀλλ', ὦ φίλοι, τούτων γὰρ οὕνεκ' ἐστάλην, - -ἀρήξατ' εξελθόντες, εἰ δύνασθέ τι. - φίλων γὰρ οἱ τοιοίδε νικῶνται λόγοις. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Τέκμησσα, δεινὰ, παῖ Τελεύταντος, λέγεις -ἡμῖν, τὸν ἄνδρα διαπεφοιβάσθαι κακοῖς. - - - - - - -ΑΙΑΣ -Ἰώ μοί μοι. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Τάχ', ὡς ἔοικε μᾶλλον. ἢ οὐκ ἠκούσατε -Αἴαντος, οἵαν τήνδε θωύσσει βοήν; - - - - -ΑΙΑΣ - -Ἰώ μοί μοι. - - - - - -ΧΟΡΟΣ - -ἀνὴρ ἔοικεν ἢ νοσεῖν ἢ τοῖς πάλαι -νοσήμασι ξυνοῦσι λυπεῖσθαι παρών. - - - - -ΑΙΑΣ -Ἰὼ παῖ, παῖ. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Ὤ μοι τάλαιν', Εὐρύσακες, ἀμφὶ σοὶ βοᾷ. - -τί ποτε μενοινᾷ; ποῦ ποτ' εἶ; τάλαιν' ἐγώ. - - - - -ΑΙΑΣ -Τεῦκρον καλῶ, ποῦ Τεῦκρος; ἦ τὸν εἰςαεὶ -λεηλατήσει χρόνον; ἐγὼ δ' ἀπόλλυμαι. - - - - -ΧΟΡΟΣ -ἀνὴρ φρονεῖν ἔοικεν· ἀλλ' ἀνοίγετε. -τάχ' ἄν τιν' αἰδῶ κἀπ' ἐμοὶ βλέψας λάβοι. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Ἴδου, διοίγω· προςβλἐπειν δ' ἔξεστί σοι -τὰ τοῦδε πράγη, καὐτὸς ὡς ἔχων κυρεῖ. -Ἀνοίγεται ἡ σκηνή. - - - -ΑΙΑΣ - - Ἰὼ - -φίλοι ναυβάται, μόνοι ἐμῶν φίλων -μόνοι τ' ἐμμένοντες ὀρθῷ νόμῳ, - -ἴδεσθέ μ' οἶον ἄρτι κῦμα φοινίας ὑπὸ ζάλης -ἀμφίδρομον κυκλεῖται. - - - - -ΧΟΡΟΣ -οἴ μ', ὡς ἔοικας ὀρθὰ μαρτυρεῖν ἄγαν. -δηλοῖ δὲ τοὖργον, ὡς ἀφροντίστως ἔχει. - - - - -ΑΙΑΣ - -ἰὼ - -γένος ναίας ἀρωγὸν τέχνας, -ἅλιον ὅς ἐπέβας ἐλίσσων πλάταν, - - - -σέ τοι, σέ τοι μόνον δέδορκα ποιμένων ὲπαρκέσοντ'. - -ἀλλά με συνδάϊξον. - - - - -ΧΟΡΟΣ -εὔφημα φώνει· μὴ κακὸν κακῷ διδοὺς - -ἄκος, πλέον τὸ πῆμα τῆς ἄτης τίθει. - - - - -ΑΙΑΣ - -ὁρᾷς τὸν θρασὺν, τὸν εὐκάρδιον, -τὸν ὲν δαΐοις ἄτρεστον μάχαις, - -ὲν ἀφόβοις με θηρσὶ δεινὸν χέρας; -οἴ μοι γέλωτος, οἶον ὑβρίσθην ἄρα. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -μὴ δέσποτ' Αἴας, λίσσομαί σ', αὔδα τάδε. - - - - -ΑΙΑΣ -Οὐκ ἐκτός; οὐκ ἄψορρον ὲκνεμεῖ πόδα; - -αἰαῖ, αἰαῖ. - - - - -ΧΟΡΟΣ -ὦ πρὸς θεῶν, ὕπεικε καὶ φρόνησον εὖ. - - - - -ΑΙΑΣ - -ὦ, δύςμορος, ὅς χερὶ μὲν - -μεθῆκα τοὺς ἀλάστορας, - -ὲν δ' ἑλίκεσσι βουσὶ καὶ -κλυτοῖς πεσὼν αἰπολίοις, - -ἐρεμνὸν αἷμ' ἔδευσα. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Τί δῆτ' ἂν ἀλγοίης ἐπ' ἐξειργασμένοις· - -οὐ γὰρ γένοιτ' ἂν ταῦθ' ὅπως οὐχ ὧδ' ἔχειν. - - - - -ΑΙΑΣ - -Ἰὼ πάνθ' ὁρῶν, ἀπάντων ἀεὶ - -κακῶν ὄργανον, τέκνον Λἀρτίου, - -κακοπινέστατόν τ' ἄλημα στρατοῦ, -ἦ που πολὺν γέλωθ' ὑφ' ἡδονἠς ἄγεις. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Ξὺν τώ θεῷ πᾶς καὶ γελᾷ κὠδύρεται. - - - - -ΑΙΑΣ -Ἴδοιμι δή νιν, καίπερ ὧδ' ἀτώμενος. - -ἴω μοί μοι. - - - - - - -ΧΟΡΟΣ -Μηδὲν μέγ' εἴπῃς· οὐχ ὁρᾷς, ἵν' εἶ κακοῦ; - - - - -ΑΙΑΣ - - -ὦ Ζεῦ, προγόνων προπάτωρ, -πῶς ἂν τὸν αἱμυλώτατον, - -ἐχθρὸν ἄλημα, τούς τε δισ- - -σάρχας ὀλέσσας βασιλῆς, - -τέλος θάνοιμι καὐτός! - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -ὅταν κατεύχῃ ταῦθ', ὁμοῦ κἀμοὶ θανεῖν -εὔχου· τί γὰρ δεῖ ζῆν με, σοῦ τεθνηκότος; - - - - -ΑΙΑΣ -Ἰὼ σκότος, ἐμὸν φάος, - -ἔρεβος ὦ φαεννότατον ὡς ἐμοί· - -ἕλεσθ', ἕλεσθέ μ' οἰκήτορα, - -ἕλεσθέ μ', οὔτε γὰρ θεῶν - -γένος, οὔθ' ἁμερίων -ἔτ' ἄξιος βλέπειν τίν' - -εἰς ὄνασιν ἀνθοώπων. - -ἀλλά μ' ἁ Δῖός -ἀλκίμα θεὸς - -ὀλέθριον αἰκίζει. -ποὶ τις οὖν φύγῃ; -ποῖ μολὼν μενῶ; - -εἰ τὰ μὲν φθίνει, φίλοι, - -τοῖςδ' ὁμοῦ πέλας, - -μωραῖς δ' ἄγραις προςκειμεθα, -πᾶς δὲ στρατὸς δίπαλτος ἄν με -χειρὶ φονεύοι. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -ὦ δυστάλαινα, τοιάδ' ἄνδρα χρήσιμον - -φωνεῖν, ὁ πρόσθεν οὗτος οὐκ ἔτλη ποτ' ἄν. - - - - -ΑΙΑΣ - ἰὼ πόροι ἁλίρροθοι, - -πάραλά τ' ἄντρα καὶ νέμος ἐπάκτιον, -πολύν, πολύν με δαρόν τε δὴ -κατείχετ' ἀμφὶ Τροίαν - -χρόνον· ἀλλ' οὐκ ἔτι μ', οὐκ - - - -ἔτ' ἀμπνοὰς ἔχοντα· -τοῦτό τις φρονῶν ἴστω. -ὦ Σκαμάνδριοι -γείτονες ῥοαὶ -εὔφρονες Ἀργείοις, - -οὐκ ἔτ' ἄνδρα μὴ -τόνδ' ἴδητ', ἔπος -ὲξερέω μἐγ', οἷον οὔ -τινα Τροία στρατοῦ -δέρχθη, χθονὸς μολόντ' ἀπὸ - -Ἑλλανίδος· τανῦν δ' ἄτιμος -ὧδε πρόκειμαι. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Οὔτοι σ' ἀπείργειν, οὔθ' ὅπως ἐῶ λέγειν -ἔχω κακοῖς τοιοῖςδε συμπεπτωκότα. - - - -ΑΙΑΣ - -Αἰαῖ· τίς ἄν ποτ' ᾤεθ' ὧδ' ἐπώνυμον - -τοὐμὸν ξυνοίσειν ὄνομα τοῖς ἐμοῖς κακοῖς; -νῦν γὰρ πάρεστι καὶ δὶς αἰάζειν ἐμοὶ, -καὶ τρίς· τοιούτοις γὰρ κακοῖς ἐντυγχάνω · -ὅτου πατὴρ μὲν τἧςδ' ἀπ' Ἰδαίας χθονὸς, -τὰ πρῶτα καλλιστεῖ' ἀριστεύσας στρατοῦ, - -πρὸς οἶκον ἦλθε πάσαν εὔκλειαν φέρων. -ἐγὼ δ' ὁ κείνου παῖς, τὸν αὐτὸν εἰς τόπον -Τροίας ἐπελθὼν οὐκ ἐλάσσονι σθένει, -οὐδ' ἔργα μείω χειρὸς ἀρκέσας ἐμῆς, -ἄτιμος Ἀργείοισιν ὧδ' ἀπόλλυμαι. - -καίτοι τοσοῦτόν γ' ὲζεπίστασθαι δοκῶ, -εἰ ζῶν Ἀχιλλεὺς τῶν ὅπλων τῶν ὧν πέρι -κρίνειν ἔμελλε κράτος ἀριστείας τινὶ, -οὐκ ἄν τις αὔτ' ἔμαρψεν ἄλλος ἀντ' ἐμοῦ. -νῦν δ' αὔτ' Ἀτρεῖδαι φωτὶ παντουργῷ φρένας - -ἔπραξαν, ἀνδρὸς τοῦδ' ἀπώσαντες κράτη. -κεἰ μὴ τόδ' ὄμμα καὶ φρένες διάστροφοι -γνώμης ἀπῇξαν τῆς ἐμῆς, οὐκ ἄν ποτε -δίκην κατ' ἄλλου φωτὸς ὧδ' ἐψήφισαν. -νῦν δ' ἡ Δῖός γοργῶπις ἀδάματος θεὰ - -ἤδη μ' ἐπ' αὐτοῖς χεῖρ' ἐπεντύνοντ' ἐμὴν - - - -ἔσφηλεν, ἐμβαλοῦσα λυσσώδη νόσον, -ὥστ' ὲν τοιοῖςδε χεῖρας αἱμάξαι βοτοῖς· -κεῖνοι δ' ἐπεγγελῶσιν ἐκπεφευγότες, - -ἐμοῦ μὲν οὐχ ἑκόντος· εἰ δέ τις θεῶν - -βλάπτοι, φύγοι γ ἂν χὠ κακὸς τὸν κρείσσονα. -καὶ νῦν τί χρὴ δρᾷν; ὅστις ἐμφανῶς θεοῖς -ἐχθαίρομαι, μισεῖ δέ μ' Ἑλλήνων στρατός· -ἔχθει δὲ Τροία πᾶσα καὶ πεδία τάδε. - -πότερα πρὸς οἴκους, ναυλόχους λιπὼν ἕδρας, - -μόνους τ' Ἀτρείδας, πέλαγος Αἰγαῖον περῶ; -καὶ ποῖον ὄμμα πατρὶ δηλώσω φανεὶς -Τελαμῶνι; πῶς με τλήσεταί ποτ' εἰςιδεῖν -γυμνὸν φανέντα τῶν ἀριστείων ἄτερ, - -ὦν αὐτὸς ἔσχε στέφανον εὐκλείας μέγαν; - -οὐκ ἔστι τοὖργον τλητόν· ἀλλὰ δῆτ' ἰὼν -πρὸς ἔρυμα Τρώων, ξυμπεσὼν μόνος μόνοις -καὶ δρῶν τι χρηστὸν, εἶτα λοίσθιον θάνω; -ἀλλ' ὧδέ γ' Ἀτρείδας ἂν εὐφράναιμί που. - -οὐκ ἔστι ταῦτα· πεῖρά τις ζητητέα - -τοιάδ', ἀφ' ἧς γέροντι δηλώσω πατρὶ, -μή τοι φύσιν γ' ἄσπλαγχνος ἐκ κείνου γεγώς. -αἰσχρὸν γὰρ ἄνδρα τοῦ μακροῦ χρῄζειν βίου, - -κακοῖσιν ὅστις μηδὲν ἐξαλλάσσεται. -τί γὰρ παρ' ἦμαρ ἡμέρα τέρπειν ἔχει - -προςθεῖσα κἀναθεῖσα τοῦ γε κατθανεῖν; -οὐκ ἂν πριαίμην οὐδενὸς λόγου βροτὸν, -ὅστις κεναῖσιν ἐλπίσιν θερμαίνεται. -ἀλλ' ἢ καλῶς ζῆν ἢ καλῶς τεθνηκέναι -τὸν εὐγενῆ χρή· πάντ' ἀκήκοας λόγον. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Οὐδεὶς ἐρεῖ ποθ', ὡς ὑπόβλητον λόγον, -Αἴας, ἔλεξας, ἀλλὰ τῆς σαυτοῦ φρενός. -παῦσαί γε μέντοι καὶ δὸς ἀνδράσιν φίλοις -γνώμης κρατῆσαι, τάςδε φροντἐδας μεθείς. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -ὦ δἐσποτ' Αἴας, τῆς ἀναγκαίας τύχης - -οὐκ ἔστιν οὐδὲν μεῖζον ἀθρώποις κακ(ν. - - - -ἐγὼ δ' ἐλευθέρου μὲν ἐξέφυν πατρὸς, - -εἴπερ τινὸς, σθένοντος ὲν πλούτῳ, Φρύγων· - -νῦν δ' εἰμὶ δούλη· θεοῖς γὰρ ὧδ' ἔδοξέ που, -καὶ σῇ μάλιστα χειρί· τοιγαροῦν, ἐπεὶ - -τὸ σὸν λέχος ξυνῆλθον, εὗ φρονῶ τὰ σὰ, - -καί σ' ἀντιάζω πρός τ' ὲᾳεστἐου Δῖός -εὐνῆς τε τῆς σῆς, ἧς συνηλλάχθης ἐμοὶ, -μή μ' ἀξιώσῃς βάξιν ἀλγεινὴν λαβεῖν - -τῶν σῶν ὑπ' ἐχθρῶν, χειρίαν ἀφεὶς τινί. - -ἢν γὰρ θάνῃς σὺ καἰ τελευτήσας ἀφῇς, -ταύτῃ νόμιζε κἀμὲ τῇ τόθ' ἡμέρᾳ -βίᾳ ξυναρπασθεῖσαν Ἀργείων ὕπο -ζῆν παιδὶ τῷ σῷ δουλίαν ἕξειν τροφήν. - -καί τις πικρὸν πρόςφθεγμα δεσποτῶν ἐρεῖ, - -λόγοις ἰάπτων, ἴδετε τὴν ὁμευνέτιν -Αἴαντος, ὃς μέγιστον ἴσχυσε στρατοῦ, -οἷας λατρείας ἀνθ' ὅσου ζήλου τρἐφει! -τοιαῦτ' ἐρεῖ τις· κἀμὲ μὲν δαίμων ἐλᾷ - -σοὶ δ' αἰσχρὰ τἄπη ταῦτα καὶ τῷ σῷ γένει. - -ἀλλ' αἴδεσαι μὲν πατέρα τὸν σὸν ὲν λυγρῷ -γήρᾳ προλείπων· αἴδεσαι δὲ μητέρα -πολλῶν ἐτῶν κληροῦχον, ἥ σε πολλάκις -θεοῖς ἀρᾶται ζῶντα πρὸς δόμους μολεῖν. - -οἴκτειρε δ', ὦναξ, παῖδα τὸν σὸν, εἰ νέας - -τροφῆς στερηθεὶς σοῦ διοίσεται μόνος -ὑπ' ὀρφανιστῶν μὴ φίλων, ὅσον κακὸν -κείνῳ τε κάμοι τοῦθ', ὅταν θάνῃς, νεμεῖς. -ἐμοὶ γάρ οὐκ ἔτ' ἐστὶν εἰς ὅ τι βλέπω, - -πλὴν σοῦ· σὺ γάρ μοι πατρίδ' ᾔστωσας δορὶ, - -καὶ μητέρ' ἄλλη μοῖρα τὸν φύσαντά τε -καθεῖλεν Ἅιδου θανασίμους οἰκήτορας. -τίς δἧτ' ἐμοὶ γένοιτ' ἂν ἀντὶ σοῦ πατρίς; -τίς πλοῦτος; ὲν σοὶ πᾶσ' ἔγωγε σώζομαι. - -ὁ20 ἀλλ' ἴσχε κἀμοῦ μνῆστιν· ἀνδρί τοι χρεὼν - -μνήμην προφάναι, τερπνὸν εἰ τί που πάθοι. -χάρις χάριν γάρ έστιν ἡ τίκτουσ' ἀεί· -ὅτου δ' ἀπορρεῖ μνῆστις εὖ πεπονθότος, -οὐκ ἂν γένοιτ' ἔθ' οὗτος εὐγενὴς ἀνήρ. - - - - - - -ΧΟΡΟΣ -Αἴας, ἔχειν σ' ἂν οἶκτον, ὡς κἀγὼ, φρενὶ, - -θἐλοιμ' ἄν· αἰνοίης γὰρ ἂν τὰ τῆςδ' ἔπη. - - - - -ΑΙΑΣ -Καὶ κάρτ' ἐπαίνου τεύξεται πρὸς γοῦν ἐμοῦ, -ἐὰν μόνον τὸ ταχθὲν εὖ τολμᾷ τελεῖν. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Ἀλλ', ὦ φίλ' Αἴας, πάντ' ἔγωγε πείσομαι. - - - -ΑΙΑΣ -κόμιζέ νύν μοι παῖδα τὸν ἐμὸν, ὡς ἴδω. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Καὶ μὴν φόβοισί γ' αὐτὸν ἐξελυσάμην. - - - - -ΑΙΑΣ -ἐν τοῖςδε τοῖς κακοῖσιν, ἢ τί μοι λέγεις; - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -μὴ σοί γέ που δύστηνος ἀντήσας θάνοι. - - - - -ΑΙΑΣ -Πρέπων γέ τἂν ἦν δαίμονος τοὐμοῦ τόδε. - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Ἀλλ' οὖν ἐγὼ 'φύλαξα, τοῦτό γ' ἀρκέσαι. - - - - -ΑΙΑΣ -ἐπῄνεσ' ἔργον καὶ πρόνοιαν ἣν ἔθου. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Τι δἦτ' ἂν ὡς ἐκ τῶνδ' ἂν ὠφελοῖμί σε; - - - - -ΑΙΑΣ -Δός μοι προσειπεῖν αὐτὸν ἐμφανῆ τ ἰδεῖν. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Καὶ μὴν πέλας γε προςπόλοις φυλάσσεται. - - - -ΑΙΑΣ -Τί δῆτα μέλλει μὴ οὐ παρουσίαν ἔχειν; - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -ὦ παῖ, πατὴρ καλεῖ σε· δεῦρο προσπόλων -ἄγ' αὐτὸν, ὅςπερ χερσὶν εὐθύνων κυρεῖς. - - - - -ΑΙΑΣ -ἕρποντι φωνεῖς ἢ λελειμμένῳ λόγου; - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Καὶ δὴ κομίζει προςπόλων ὅδ' ὲγγύθεν. - - - -Αἶρ' αὐτὸν, αἶρε δεῦρο · ταρβήσει γὰρ οὒ, - -νεοσφαγῆ που τόνδε προςλεύσσων φόνον, -εἴπερ δικαίως ἔστ' ἐμός τὰ πατρόθεν. -ἀλλ' αὐτίκ' ὠμοῖς αὐτὸν ὲν νόμοις πατρὸς -δεῖ πωλοδαμνεῖν κἀξομοιοῦσθαι φύσιν. - -ὦ παῖ, γένοιο πατρὸς εὐτυχέστερος, - -τὰ δ' ἄλλ' ὅμοιος· καὶ γένοι' ἂν οὐ κακὸς. -καίτοι σε καὶ νῦν τοῦτό γε ζηλοῦν ἔχω, -ὁθούνεκ' οὐδὲν τῶνδ' ὲπαισθάνει κακῶν. -ἐν τῷ φρονεῖν γὰρ μηδὲν, ἥδιστος βίος, -τὸ μὴ φρονεῖν γὰρ κάρτ' ἀνώδυνον κακὸν, - -ἕως τὸ χαίρειν καὶ τὸ λυπεῖσθαι μάθῃς. - -ὅταν δ' ἵκῃ πρὸς τοῦτο, δεῖ σ' ὅπως πατρὸς -δείξεις ἐν ἐχθροῖς, οἷος ἐς οἴου 'τράφης. -τέως δὲ κούφοις πνεύμασιν βόσκου, νέαν - -ψυχὴν ἀτάλλων, μητρὶ τῇδε χαρμονήν. - -οὔτοι σ' Ἀχαιῶν, οἶδα, μή τις ὑβρίσῃ - -στυγναῖσι λώβαις, οὐδὲ χωρὶς ὄντ' ἐμοῦ. - -τοῖον πυλωρὸν φύλακα Τεῦκρον ἀμφὶ σοὶ - -λείψω τροφῆς ἄοκνον ἔμπα, κεἰ τανῦν - -τηλωπὸς οἰχνεῖ, δυςμενῶν θήραν ἔχων. - -ἀλλ' ἄνδρες ἀσπιστῆρες, ἐνάλιος λεὼς, - -ὑμῖν τε κοινὴν τήνδ' ἐπισκήπτω χάριν, - -κείνῳ τ' ἐμὴν ἀγγείλατ' ἐντολὴν, ὅπως - -τὸν παῖδα τόνδε πρὸς δόμους ἐμοὺς ἄγων - -Τελαμῶνι δείξει μητρί τ', Ἐριβοίᾳ λέγω, - -ὥς σφιν γένηται γηροβοσκὸς εἰςαεὶ, - -ἔς τ' ἂν μυχοὺς κίχωσι τοῦ κάτω θεοῦ. - -καὶ τἀμὰ τεύχη μήτ' ἀγωνάρχαι τινὲς - -θήσουσ Ἀχαιοῖς, μήθ' ὁ λυμεὼν ἐμός. - -ἀλλ' αὐτό μοι σὺ, παῖ, λαβὼν, ἐπώνυμον, - -Εὐρύσακες, ἴσχε, διὰ πολυῤρόφου στρέφων - -πόρπακος, ἑπτάβοιον ἄρρηκτον σάκος. - -τὰ δ' ἄλλα τεύχη κοίν' ἐμοὶ τεθάψεται. - -ἀλλ' ὡς τάχος τὸν παῖδα τόνδ' ἤδη δέχου, - -καὶ δῶμα πάκτου, μηδ ' ἐπισκήνους γόους - -δάκρυε· κάρτα τοι φιλοίκτιστον γυνή. - - - -πύκαζε θάσσον· οὐ πρὸς ἰατροῦ σοφοῦ, - -θροεῖν ὲπῳδὰς πρὸς τομῶντι πήματι. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Δέδοικ' ἀκούων τήνδε τὴν προθυμίαν, -οὐ γάρ μ' ἀρέσκει γλῶσσά σου τεθηγμένη. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -ὦ δέσποτ' Αἴας, τί ποτε δρασείεις φρενί; - -ΑΙΑΣ μὴ κρῖνε, μὴ 'ξέταζε, σωφρονεῖν καλόν. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Οἴ μ', ὡς ἀθυμῶ! καί σε πρὸς τοῦ σοῦ τέκνου -καὶ θεῶν ἱκνοῦμαι, μὴ προδοὺς ἡμᾶς γένῃ. - - - -ΑΙΑΣ -Ἄγαν γε λυπεῖς· οὐ κάτοισθ', ἐγὼ θεοῖς - -ὡς οὐδὲν ἀρκεῖν εἴμ' ὀφειλέτης ἔτι; - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -εὔφημα φώνει. - - - - -ΑΙΑΣ -τοῖς ἀκούουσιν λέγε. - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Σὺ δ' οὐχὶ πείσει; - - - - - -ΑΙΑΣ - -πόλλ' ἄγαν ἤδη θροεῖς. - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Ταρβῶ γὰρ, ὦναξ. - - - - - -ΑΙΑΣ - -οὐ ξυνέρξεθ' ὡς τάχος; - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -πρὸς θεῶν μαλάσσου. - - -ΑΙΑΣ - -μῶρά μοι δοκεῖς φρονεῖν, -εἰ τοὐμὸν ἦθος ἄρτι παιδεύειν νοεῖς. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -ὦ κλεινὰ Σαλαμὶς, σὺ μέν που -ναίεις ἁλίπλαγκτος, εὐδαίμων, -πᾶσιν περίφαντος ἀεί· -ἐγὼ δ' ὁ τλάμων παλαιὸς ἀφ' οὗ χρόνος - - - -Ἰδαίᾳ μίμνω - -λειμωνίᾳ πόᾳ μήλων, - -ἀνήριθμος, αἰὲν εὐνώμᾳ - -χρόνῳ τρυχόμενος, -κακὰν ὲλπιδ' ἔχων, - -ἔτι μέ ποτ' ἀνύσειν -τὸν ἀπότροπον ἀίδηλον Ἅιδαν. - - -Καί μοι δυςθεράπευτος Αἴας -ξύνεστιν ἔφεδρος, ὤ μοί μοι, - -θείᾳ μανίᾳ ξύναυλος· - -ὅν ἐξεπέμψω πρὶν δὴ ποτὲ θουρίῳ - -κρατοῦντ' ὲν Ἄρει · - -νῦν δ' αὖ φρενὸς οἰοβώτας - -φίλοις μέγα πένθος εὕρηται. - -τὰ πρὶν δ' ἔργα χεροῖν - -μεγίστας ἀρετάς, -ἄφιλα παρ' ἀφίλοις - -ἔπεσ' ἔπεσε μελέοις Ἀτρείδαις. - - - - - -ἦ που παλαιὰ, μὲν ἔντροφος ἁμέρᾳ -λευκῷ δὲ γήρᾳ μάτηρ νιν ὅταν νοσοῦντα - -φρενομόρως ἀκούσῃ -αἴλινον, αἴλινον, -οὐδ' οἰκτράς γόον ὄρνιθος ἀηδοῦς -ἥσει δύςμορος, -ἀλλ' ὀξυτόνους μὲν ᾠδὰς - -θρηνήσει, χερόπληκτοι δ' -ἐν στέρνοισι πεσοῦνται -δοῦποι, καὶ πολιᾶς ἄμυγμα χαίτας. - - -Κρείσσων γὰρ Ἅιδᾳ κεύθων ὁ νοσῶν μάταν, - -ὃς ἐκ πατρῴας ἥκων γενεᾶς ἄριστος - -πολυπόνων Ἀχαιῶν, - -οὐκ ἔτι συντρόφοις -ὀργαῖς ἔμπεδος, ἀλλ' ἐκτὸς ὁμιλεῖ. - - - -ὦ τλᾶμον πάτερ! -οἵαν σε μένει πυθέσθαι - -παιδὸς δύςφορον ἄταν, -ἂν οὔπω τις ἔθρεψεν -αἰὼν Αἰακιδᾶν ἄτερθε τοῦδε. - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ. ΧΟΡΟΣ. ΑΙΑΣ. - -ΑΙΑΣ - - -Ἅπανθ' ὁ μακρὸς κἀναρίθμητος χρόνος -φύει τ' ἄδηλα καὶ φανέντα κρύπτεται· - -κοὐκ ἔστ' ἄελπτον οὐδὲν, ἀλλ' ἁλίσκεται - -χὠ δεινὸς ὅρκος καἰ περισκελεῖς φρένες. - -κἀγὼ γὰρ, ὃς τὰ δείν' ἐκαρτέρουν τότε, - -βαφῇ σίδηρος ὣς, ἐθηλύνθην στόμα -πρὸς τἡςδε τῆς γυναικός· οἰκτείρω δὲ νιν - -χήραν παρ' ἐχθροῖς, παῖδά τ' ὀρφανὸν λιπεῖν. - -ἀλλ' εἶμι πρός τε λουτρὰ καὶ παρακτίους - -λειμῶνας, ὡς ἂν λύμαθ' ἁγνίσας ἐμὰ - -μῆνιν βαρεῖαν ἐξαλεύσωμαι θεάς· - -μολών τε, χῶρον ἔνθ' ἂν ἀστιβῆ κίχω, - -κρύψω τόδ' ἔγχος τοὐμὸν, ἔχθιστον βελῶν, - -γαίας ὀρύξας ἔνθα μή τις ὄψεται. - -ἀλλ' αὐτὸ νὺξ Ἀιδὴς τε σωζόντων κάτω. - -ἐγὼ γὰρ ἐξ οὖ χειρὶ τοῦτ' ἐδεξάμην -παρ' Ἕκτορος δώρημα δυσμενεστάτου, - -οὔπω τι κεδνὸν ἔσχον Ἀργείων πάρα. - -ἀλλ' ἔστ' ἀληθὴς ἡ βροτῶν παροιμία, - -ἐχθρῶν ἄδωρα δῶρα κοὐκ ὀνήσιμα. -τοιγὰρ τὸ λοιπὸν εἰσόμεσθα μὲν θεοῖς -εἴκειν, μαθησόμεσθα δ' Ἀτρείδας σέβειν. - -ἄρχοντές εἰσιν, ὥςθ' ὑπεικτέον · τί μή; - -καὶ γάρ τὰ δεινὰ καὶ τὰ καρτερώτατα - -τιμαῖς ὑπείκει· τοῦτο μὲν νιφοστιβεῖς - -χειμῶνες ἐκχωροῦσιν εὐκάρπῳ θέρει· -ἐξίσταται δὲ νυκτὸς αἰανὴς κύκλος - -τῇ λευκοπώλῳ φέγγος ἡμψᾳ φλέγειν. - - - -δεινῶν τ' ἄημα πνευμάτων ἐκοίμισε -στένοντα πόντον· ὲν δ' ὁ παγκρατὴς ὕπνος - -λύει πεδήσας οὐδ' ἀεὶ λαβὼν ἔχει. - -ἡμεῖς δὲ πῶς οὐ γνωσόμεσθα σωφρονεῖν; - -ἐγὼ δ', ἐπίσταμαι γὰρ ἀρτίως ὅτι - -ὅ τ' ἐχθρὸς ἡμῖν ἐς τοσόνδ' ἐχθαρτέος, -ὡς καὶ φιλήσων αὖθις· ἔς τε τὸν φίλον - -τοσαῦθ' ὑπουργῶν ὠφελεῖν βουλήσομαι, - -ὡς αἰὲν οὐ μενοῦντα· τοῖς πολλοῖσι γὰρ - -βροτῶν ἄπιστός ὲσθ' ἑταιρίας λιμήν. - -ἀλλ' ἀμφὶ μὲν τούτοισιν εὖ σχήσει· σὺ δὲ - -ἔσω θεοῖς ἐλθοῦσα διὰ τέλους, γύναι, - -εὔχου τελεῖσθαι, τοὐμὸν ὧν ἐρᾷ κέαρ. -ὑμεῖς θ , ἑταῖροι, ταὐτὰ τῇδέ μοι τάδε - -τιμᾶτε, Τεύκρῳ τ', ἢν μόλῃ, σημήνατε -μέλειν μὲν ἡμῶν, εὐνοεῖν δ ὑμῖν ἄμα. -ἐγὼ γὰρ εἶμ' ὲκεῖσ', ὅποι πορευτέον· - -ύμεῖς δ' ἃ φράζω δρᾶτε, καὶ τάχ' ἄν μ' ἴσως -πύθοισθε, κεἰ νῦν δυστυχῶ, σεσωσμένον. - - - - -ΧΟΡΟΣ -ἔφριζ' ἔρωτι, περιχαρὴς δ' ἀνεπτόμαν. -ἰὼ, ἰὼ, Πὰν, Πὰν, -ὦ Πὰν, Πὰν ἁλίπλαγκτε Κυλλανίας χιονοκτύπου - -πετραίας ἀπὸ δειράδος - -φάνηθ', ὦ θεῶν χοροποί' ἄναξ, - -ὅπως μοι Νύσια Κνώσι' ὀρχήματ' -αὐτοδαῆ ξυνὼν ἰάψῃς. - -νῦν γὰρ ἐμοὶ μέλει χορεῦσαι. - -Ἰκαρίων δ' ὑπὲρ πελαγέων - -μολὼν ἄναξ Ἀπόλλων - - -ὁ Δάλιος, εὔγνωστος -ἐμοὶ ξυνείης διὰ παντὸς εὔφρων. - - -ἔλυσε γὰρ αἰνὸν ἄχος ἀπ' ὀμμάτων Ἄρης. -ἰὼ, ἰὼ. νῦν αὖ, -νῦν, ὦ Ζεῦ, πάρα λευκὸν εὐάμερον πελάσαι φάος - - - -θοῶν ὠκυάλων νεῶν, - -ὅτ' Αἴας λαθίπονος πάλιν, -θεῶν δ' αὖ πά θύτα θέσμι' ὲζήνυσ' -εὐνομίᾳ σέβων μεγίστᾳ. -πάνθ' ὁ μέγας χρόνος μαραίνει τε καὶ φλέγει, - -κοὐδὲν ἀναύδητον φατισαιμ' ἂν - -εὖτέ γ' ἐξ ἀέλπτων - -Αἴας μετανεγνώσθη - -θυμῶν Ἀτρείδαις μεγάλων τε νεικέων. - -ΑΓΓΕΛΟΣ. ΧΟΡΟΣ. ΤΕΚΜΗΣΣΑ - - - - -ΑΓΓΕΛΟΣ - -Ἄνδρες φίλοι, τὸ πρῶτον ἀγγεῖλαι θέλω, - -Τεῦκρος πάρεστιν ἄρτι Μυσίων ἀπὸ - -κρημνῶν· μέσον δὲ προςμολὼν στρατήγιον -κυδάζεται τοῖς πᾶσιν Ἀργείοις ὁμοῦ. -στείχοντα γὰρ πρόσωθεν αὐτὸν ὲν κύκλῳ - -μαθόντες ἀμφέστησαν, εἶτ' ὀνείδεσιν - -ἤρασσον ἔνθεν κἄνθεν, οὔ τις ἔσθ' ὅς οὒ, - -τὸν τοῦ μανέντος κἀπιβουλευτοῦ στρατοῦ - -ξύναιμον ἀποκαλοῦντες. ὡς οὐκ ἀρκέσοι - -τὸ μὴ οὐ πέτροισι πᾶς καταξανθεὶς θανεῖν. - -ὥστ' ἐς τοσοῦτον ἦλθον, ὥστε καὶ χεροῖν - -κολεῶν ἐρυστά διεπεραιώθη ξίφη. - -λήγει δ' ἔρις δραμοῦσα τοῦ προσωτάτω -ἀνδρῶν γερόντων ὲν ξυναλλαγῇ λόγου. -ἀλλ ἡμὶν Αἴας ποῦ 'στιν, ὡς φράσω τάδε; -τοῖς κυρίοις γὰρ πάντα χρὴ δηλοῦν λόγον, - - - - -ΧΟΡΟΣ -Οὐγ ἔνδον, ἀλλὰ φροῦδος ἀρτίως, νέας - -βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τρόποις. - - - - - -ΑΓΓΕΛΟΣ - -Ἰοῦ, ἰού! -βραδεῖαν ἡμᾶς ἆρ' ὁ τήνδε τὴν ὁδὸν -πέμπων ἔπεμψεν, ἢ 'φάνην ἐγὼ βραδύς; - - - - - - -ΧΟΡΟΣ -Τί δ' ἐστὶ χρείας τῆςδ' ὑπεσπανισμένον; - - - - - -ΑΓΓΕΛΟΣ - -Τὸν ἄνδρ' ἀπηύδα Τεῦκρος ἔνδοθεν στέγης - -μὴ 'ξω παρήκειν, πρὶν παρὼν αὐτὸς τύχῃ. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Ἀλλ' οἴχεταί τοι, πρὸς τὸ κέρδιστον τραπεὶς - -γνώμης, θεοῖσιν ὡς καταλλαχθῇ χόλου. - - - - -ΑΓΓΕΛΟΣ -Ταῦτ' ἐστὶ τἄπη μωρίας πολλῆς πλέα, - -εἶπέρ τι Κάλχας εὖ φρονῶν μαντεύεται. - - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Ποῖον; τί δ' εἰδὼς τοῦδε πράγματος πέρι; - - - - -ΑΓΓΕΛΟΣ - -Τοσοῦτον οἶδα καὶ παρὼν ἐτύγχανον. - -ἐκ γὰρ ξυνέδρου καὶ τυραννικοῦ κύκλου - -Κάλχας μεταστὰς οἶος Ἀτρειδῶν δίχα - -ἐς χεῖρα Τεύκρου δεξιὰν φιλοφρόνως - -θεὶς εἶπε κἀπέσκηψε παντοίᾳ τέχνῃ - -εἷρξαι κατ' ἦμαρ τοὐμφανὲς τὸ νῦν τόδε - -Αἴανθ' ὑπὸ σκηναῖσι, μηδ' ἀφέντ' ὲᾷν, - -εἰ ζῶντ' ἐκεῖνον εἰςιδεἷν θέλοι ποτέ. - -ἐλᾷ γὰρ αὐτὸν τἧδε θἠμέρᾳ μόνῃ - -δίας Ἀθανᾶς μῆνις, ὡς ἔφη λέγων. - -τά γὰρ περισσὰ κἀνόνητα σώματα - -πίπτειν βαρείαις πρὸς θεῶν δυςπραξίαις - -ἔφασχ' ὁ μάντις, ὅστις ἀνθρώπου φύσιν - -βλαστὼν, ἔπειτα μὴ κατ' ἄνθρωπον φρονεῖ. - -κεῖνος δ' ἀπ' οἴκων εὐθὺς ἐξορμώμενος - -ἄνους καλῶς λέγοντος εὑρέθη πατρός. - -ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐννέπει, τέκνον, δορὶ - -βούλου κρατεῖν μὲν, ξὺν θεῷ δ' ἀεὶ κρατεῖν. - -ὁ ò' ὑψικόμπως κἀφρόνως ἠμείψατο, - -Πάτερ, θεοῖς μὲν κἂν ὁ μηδὲν ὢν ὁμοῦ - -κράτος κατακτήσαιτ'· ἐγὼ δὲ καὶ δίχα - -κείνων πέποιθα τοῦτ' ἐπισπάσειν κλέος. - -τοσόνδ' ἐκόμπει μῦθον · εἶτα δεύτερον - -δίας Ἀθανᾶς, ἡνἐκ' ὀτρύνουσά νιν - - - -ηὐδᾶτ' ὲπ' ὲχθροῖς χεῖρα φοινίαν τρέπειν, - -τότ' ἀντιφωνεῖ δεινὸν ἀῤῥητόν τ' ἔπος· - -Ἄνασσα, τοῖς ἄλλοισιν Ἀργέων πέλας - -ἵστω, καθ' ἡμᾶς δ' οὔποτ ἐκρήξει μάχη. - -τοιοῖςδε τοῖς λόγοισιν ἀστεργῆ θεᾶς -ἐκτήσατ' ὀργὴν, οὐ κατ' ἄνθρωπον φρονῶν. -ἀλλ' εἴπερ ἔστι τᾗδ' ἔθ' ἡμέρᾳ, τάχ' ἂν - -γενοίμεθ' αὐτοῦ ξὺν θεῷ σωτήριοι. - -τοσαῦθ' ὁ μάντις εἶφ'· ὁ δ' εὐθὺς ἐξ ἕδρας - -πέμπει με σοὶ φέροντα τάςδ' ἐπιστολὰς -Τεῦκρος φυλάσσειν · εἰ δ' ἀπεστερήμεθα, -οὐκ έστιν ἁνὴρ κεῖνος, εἰ Κάλχας σοφός. - - - - -ΧΟΡΟΣ -ὦ δαΐα Τέκμησσα, δύςιιορον γένος, - -ὅρα μολοῦσα τόνδ', ὁποῖ' ἔπη θροεῖ. - -ξυρεῖ γὰρ ὲν χρῷ τοῦτο, μὴ χαίρειν τινά. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Τί μ' αὖ τάλαιναν, ἀρτίως πεπαυμένην -κακῶν ἀτρύτων, ἐξ ἕδρας ἀνίστατε; - - - - -ΧΟΡΟΣ -Τοῦδ' εὶςάκουε τἀνδρὸς, ὡς ἥκει φέρων - -Αἴαντος ἡμῖν πρᾶξιν, ἣν ἤλγησ' ὲγώ. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Οἴ μοι, τί φὴς, ἄνθρωπε; μῶν ὀλώλαμεν; - - - - -ΑΓΓΕΛΟΣ -Οὐκ οἶδα τὴν σὴν πρᾶξιν, Αἴαντος δ' ὅτι, -θυραῖος εἴπερ έστιν, οὐ θαρσῶ πέρι. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Καὶ μὴν θυραῖος, ὥστε μ' ὠδίνειν τί φής; - - - - -ΑΓΓΕΛΟΣ -ἐκεῖνον εἴργειν Τεῦκρος ὲξεφίεται - -σκηνῆς ὕπαυλον, μηδ' ἀφιέναι μόνον. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -ποῦ d' ἔστι Τεῦκρος; κἀπὶ τῷ λέγει τάδε; - - - - -ΑΓΓΕΛΟΣ -Πάρεστ' ἐκεῖνος ἄρτι· τήνδε δ' ἔξοδον -ὀλεθρίαν Αἴαντος ἐλπίζει φέρειν. - - - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Οἴ μοι τάλαινα, τοῦ ποτ' ἀνθρώπων μαθών; - - - - -ΑΓΓΕΛΟΣ - -Τοῦ Θεστορεἰου μάντεως, καθ' ἡμέραν - -τὴν νῦν, ὅτ' αὐτῷ θάνατον ἢ βίον φέρει. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - - -Οἴ 'γὼ, φίλοι, πρόστητ' ἀναγκαίας τύχης· - -καὶ σπεύσαθ', οἱ μὲν Τεῦκρον ὲν τάχει μολεῖν, -οἱ δ' ἑσπέρους ἀγκῶνας, οἵ δ' ἀντηλίους - -ζητεῖτ' ἰόντες τἀνδρὸς ἔξοδον κακήν. - -ἔγνωκα γὰρ δὴ φωτὸς ἠπατημένη - -καὶ τῆς παλαιᾶς χάριτος ἐκβεβλημένη. - -οἴ μοι, τί δράσω, τέκνον; οὐχ ἱδρυτέον. - -ἀλλ' εἶμι κἀγὼ κεῖσ' ὅποιπερ ἂν σθένω. - -χωρῶμεν, ἐγκονῶμεν, οὐχ ἕδρας ἀκμὴ, - -σώζειν θέλοντες ἄνδρα γ' ὅς σπεύδει θανεῖν. - - - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Χωρεῖν ἕτοιμος, κοὐ λόγῳ δείξω μόνον. - -τάχος γὰρ ἔργου καὶ ποδῶν ἄμ' ἕψεται. - -Χοροῦ μετάστασις. - -Ἐκκύκλημα. - - - - -ΑΙΑΣ - -Ὁ μὲν σφαγεὺς ἕστηκεν, ᾗ τομώτατος - -γένοιτ' ἂν , εἰ τῳ καὶ λογίζεσθαι σχολὴ, - -δῶρον μὲν ἀνὁρὸς Ἕκτορος ξένων ἐμοὶ - -μάλιστα μισηθέντος ἐχθίστου θ' ὁρᾷν. - -πέπηγε δ' ὲν γῇ πολεμίᾳ τῇ Τρῳάδι - -σιδηροβρῶτι θηγάνη νεηκονής · - -ἔπηξα δ' αὐτὸν εὖ περιστείλας ἐγὼ, - -εὐνούστατον τῷδ' ἀνδρὶ διὰ τάχους θανεῖν. - -οὕτω uev εὐσκευοῦμεν· ἐκ δὲ τῶνδέ μοι - -σὺ πρῶτος, ὦ Ζεῦ, καὶ γὰρ εἰκὸς, ἄρκεσον. - -αἰτήσομαι δέ σ' οὐ μακρὸν γέρας λαχεῖν. - -πέμψον τιν' ἡμῖν ἄγγελον κακὴν φάτιν -Τεύκρῳ φέροντα, πρῶτος ὥς με βαστάσῃ -πεπτῶτα τῷδε περὶ νεορράντῳ ξίφει, - - - -καὶ μὴ πρὸς ἐχθρῶν του κατοπτευθεὶς πάρος - -ῥιφθῶ κυσὶν πρόβλητος οἰωνοῖς θ' ἕλωρ. - -τοσαῦτά σ', ὦ Ζεῦ, προςτρέπω· καλῶ θ' ἄμα -πομπαῖον Ἑρμῆν χθόνιον, εὖ με κοιμίσαι -ξὺν ἀσφαδάστῳ καὶ ταχεῖ πηδήματι - -πλευρὰν διαρρήξαντα τώδε φασγάνῳ. - -καλῶ δ' ἀρωγοὺς τὰς ἀεί τε παρθένους - -ἀεί θ' ὁρώσας πάντα τἀν βροτοῖς πάθη, -σεμνὰς Ἐριννῦς τανύποδας, μαθεῖν ἐμὲ, -πρὸς τῶν Ἀτρειδῶν ὡς διόλλυμαι τάλας. - -καί σφας κακοὺς κάκιστα καὶ πανωλέθρους - -ξυναρπάσειαν, ὥσπερ εἰςορῶσ' ἐμὲ - -αὐτοσφαγῆ πίπτοντα, τὼς αὐτοσφαγεῖς -πρὸς τῶν φιλίστων ἐκγόνων ὀλοίατο. -ἴτ', ὦ τᾳἰχεῖαι ποίνιμοί τ' Ἐριννύες, - -γεύεσθε, μὴ φείδεσθε πανδήμου στρατοῦ. - -σὺ δ', ὦ τὸν αἰπὺν οὐρανὸν διφρηλατῶν, - -Ἥλιε, πατρῴαν τὴν ἐμὴν ὅταν χθόνα - ἴδης, ἐπισχὼν χρυσόνωτον ἡνίαν, -ἄγγειλον ἄτας τὰς ἐμὰς μόρον τ' ἐμὸν - -γέροντι πατρὶ, τῇ τε δυστήνῳ τροφῷ. - -ἦ που τάλαινα, τήνδ' ὅταν κλύῃ φάτιν, - -ἡσσει μέγαν κωκυτὸν ὲν πάση πόλει. - -ἀλλ' οὐδὲν ἔργον ταῦτα θρηνεῖσθαι μάτην· - -ἀλλ' ἀρκτέον τὸ πρᾶγμα σὺν τάχει τινί. - -ὦ Θάνατε, Θάνατε, νῦν μ' ἐπίσκεψαι μολών! - -καίτοι σὲ μὲν κἀκεῖ προςαυδήσω ξυνών. - -σὲ δ', ὦ φαεννῆς ἡμέρας τὸ νῦν σέλας, -καὶ τὸν διφρευτὴν ἥλιον προςεννέπω, - -πανύστατον δὴ, κοὔποτ' αὖθις ὕστερον. - -ὦ φέγγος, ὦ γῆς ἱερὸν οἰκείας πέδον - -Σαλαμῖνος, co πατρῷον ἑστίας βάθρον, - -κλειναί τ' Ἀθῆναι καὶ τὸ σύντροφον γένος, -κρῆναι τε ποταμοί θ' οἵδε καὶ τὰ Τρωϊκὰ -πεδία προςαυδῶ, χαίρετ', ὦ τροφῆς ἐμοί· - -τοῦθ' ὑμὶν Αἴας τοὖπος ὕστατον θροεῖ· - -τὰ δ' ἄλλ' ὲν Ἅιδου τοῖς κάτω μυθήσομαι. - - - -ἐπιπάροδος Xoροῦ. - - - -ΧΟΡΟΣ. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. TEΥΚΡΟΣ. ΜΕΝΕΛΑΟΣ. - - - - - -ΗΜΙΧΟΡΟΣ Α - -Πόνος πόνῳ πόνον φέρει. -πᾷ,πᾷ, -πᾷ γὰρ οὐκ ἔβαν ἐγώ; -κοὐδεὶς ὲιΛσταταἰ με συμμαθεῖν τόπος. - -ἰδοὺ, ἰδοὺ, - -δοῦπον αὖ κλύω τινά. - - - - -ΗΜΙΧΟΡΟΣ Β -Ἡμῶν γε ναὸς κοινόπλουν ὁμιλίαν. - - - - -ΗΜΙΧΟΡΟΣ Α -Τί οὖν δή; - - - - -ΗΜΙΧΟΡΟΣ Β - -Πὰν ἐστίβηται πλευρὸν ἕσπερον νεῶν. - - - - -ΗΜΙΧΟΡΟΣ Α - ἔχεις οὖν; - - - - -ΗΜΙΧΟΡΟΣ Β -Πόνου γε πλῆθος κοὐδὲν εἰς ὄψιν πλέον. - - - - -ΗΜΙΧΟΡΟΣ Α -Ἀλλ' οὐδ' ἐμοὶ δὴ τὴν ἀφ' ἡλίου βολῶν -κέλευθον ἁνὴρ οὐδαμοῦ δηλοῖ φανείς. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Τίς ἂν δῆτά μοι, τίς ἂν φιλοπόνων - -ἁλιαδᾶν ἔχων ἀΰπνους ἄγρας - -ἢ τίς Ὀλυμπιάδων θεῶν ἢ ῥυτῶν -Βοςπορίων ποταμῶν -ἴδρις, τὸν ὠμόθυμον εἰ ποθι - -πλαζόμενον λεύσσων ἀπύοι; σχέτλια γὰρ -ἐμέ γε τὸν μακρῶν ἀλάταν πόνων -οὐρίῳ μὴ πελάσαι δρόμῳ, -ἀλλ' ἀμενηνὸν ἄνδρα μὴ λεύσσειν ὅπου. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -ἰώ μοί μοι. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Τινος βοὴ πάραυλος ἐξέβη νάπους; - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Ἰὼ τλήμων. - - - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Τὴν δουρίληπτον δύςμορον νύμφην ὁρῶ -Τέκμησσαν οἴκτῳ τῷδε συγκεκραμένην. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Οἴχωκ', ὄλωλα, διαπεπόρθημαι, φίλοι. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Τί δ' ἔστιν; - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Αἴας ὅδ' ἡμῖν ἀρτίως νεοσφαγὴς -κεῖται, κρυφαίῳ φασγάνῳ περιπτυχής. - - - - -ΧΟΡΟΣ - - - -ὤ μοι ἐμῶν νόστων, - -ὤ μοι, κατέπεφνες, ἄναξ, -τόνδε συνναύταν, ὦ τάλας, - -ὦ ταλαίφρων γύναι. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Ὡς ὧδε τοῦδ' ἔχοντος, αἰάζειν πάρα. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Τίνος ποτ' ἆρ' ἔπραξε χειρὶ δύςμορος; - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Αὐτὸς πρὸς αὑτοῦ, δῆλον· ὲν γάρ οἱ χθονὶ -πηκτὸν τόδ' ἔγχος περιπετὲς κατηγορεῖ - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Ὤ μοι ἐμᾶς ἄτας, οἶος ἄρ' αἱμάχθης, - -ἄφρακτος φίλων! - -ἐγὼ δ' ὁ πάντα κωφὸς, ὁ πάντ' ἄϊδρις, -κατημέλησα· πᾷ, πᾴ -κεῖται ὁ ὅυςτράπελος, δυςώνυμος Αἴας; - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Οὔ τοι θεατός· ἀλλά νιν περιπτυχεῖ - -φάρει καλύψω τῷδε παμπήδην, ἐπεὶ -οὐδεὶς ἂν ὅστις καὶ φίλος τλαίη βλέπειν -φυσῶντ' ἄνω πρὸς ῥῖνας ἔκ τε φοινίας -πληγῆς μελανθὲν αἷμ' ἀπ' οἰκείας σφαγῆς. - -οἴ μοι, τί δράσω; τίς σε βαστάσει φίλων; - -ποῦ Τεῦκρος; ὡς ἀκμαῖος, εἰ βαίη, μόλοι, -πεπτῶτ' ἀδελφὸν τόνδε συγκαθαρμόσαι. - - - -ὦ ὅύςμορ' Αἴας, οἶος ὢν οἴως ἔχεις, - -ὡς καὶ παρ' ἐχθροῖς ἄξιος θρήνων τυχεῖν. - - - - - -ΧΟΡΟΣ - - ἔμελλες, τάλας, ἔμελλες χρόνῳ -στερεόφρων ἄρ' ἐξανύσειν κακὰν -μοῖραν ἀπειρεσίων πόνων· τοῖά μοι - -πάννυχα καὶ φαέθοντ' - -ἀνεστέναζες, ὠμόφρων, - -ἐχθοδόπ' Ἀτρείδαις οὐλίῳ σὺν πάθει, -μέγας ἄρ' ἦν ἐκεῖνος ἄρχων χρόνος - -πημάτων, ἦμος ἀριστόχειρ - -(Ἀχιλλέως) ὅπλων ἔκειτ' ἀγὼν πέρι. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Ἰώ μοί μοι. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Χωρεῖ πρὸς ἦπαρ, οἶδα, γενναία δύη. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - ἰώ μοι μοι. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -οὐδέν σ' ἀπιστῶ καὶ δὶς οἰμῶξαι, γύναι, - -τοιοῦδ' ἀποβλαφθεῖσαν ἀρτίως φίλου. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Σοὶ μὲν δοκεῖν ταῦτ' ἔστ', ἐμοὶ δ' ἄγαν φρονεῖν. - - - -ΧΟΡΟΣ - -Ξυναυδῶ. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -οἴ μοι, τέκνον, πρὸς οἷα δουλείας ζυγὰ - -χωροῦμεν, οἷοι νῷν ἐφεστᾶσι σκοποί. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Ὤ μοι ἀναλγήτων - -δισσῶν ἐθρόησας ἄναυδον - -ἔργον Ἀτρειδᾶν τῷὸ ' ἄχει, -ἀλλ' ἀπείργοι θεός. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ -Οὐκ ἂν τάδ' ἔστη τῇδε μὴ θεῶν μέτα, - - - - -ΧΟΡΟΣ -Ἄγαν γ' ὑπερβριθὲς ἄχθος ἤνυσαν. - - - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Τοιόνδε μέντοι Ζῆνός ἡ δεινὴ θεὸς - -Πάλλας φυτεύει πῆμ' Ὀδυσσέως χάριν. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -ἦ ῥα κελαινώπαν θυμὸν ἐφυβρίζει - -πολύτλας ἀνὴρ, - -γελᾷ δὲ τοῖςδε μαινομένοις ἄχεσιν -πολὺν γέλωτα, φεῦ, φεῦ, - -ξύν τε διπλοί βασιλῆς κλύοντες Ἀτρεϊδαί. - - - - -ΤΕΚΜΗΣΣΑ - -Οἶδ' οὖν γελώντων κἀπιχαιρόντων κακοῖς -τοῖς τοῦδ'· ἴσως τοι, κεἰ βλέποντα μὴ 'πόθουν, -θανόντ' ἂν οἰμώξειαν ὲν χρείᾳ δορός. -οἱ γὰρ κακοὶ γνώμαισι τἀγαθὸν χεροῖν - -ἔχοντες οὐκ ἴσασι, πρίν τις ἐκβάλῃ. - -ἐμοὶ πικρὸς τέθνηκεν ἢ κείνοις γλυκὺς, -αὑτῷ δὲ τερπνός· ὧν γὰρ ἠράσθη τυχεῖν, -ὲκτήσαθ' αὑτῷ, θάνατον, ὅνπερ ἤθελεν. -πῶς δῆτα τοῦδ' ἐπεγγελῷεν ἂν κάτα; - -θεοῖς τέθνηκεν οὕτος, οὐ κείνοισιν, οὔ. - -πρὸς ταῦτ' Ὀδυσσεὺς ἐν κενοῖς ὑβριζέτω. -Αἴας γὰρ αὐτοῖς οὐκέτ' ἐστίν· ἀλλ' ἐμοὶ -λιπὼν ἀνίας καὶ γόους ὅιοίχεται. - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ - -Ἰώ μοί μοι. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Σίγησον· αὐδὴν γὰρ δοκῶ Τεύκρου κλύειν - -βοῶντος ἄτης τῆςδ' ἐπίσκοπον μέλος. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Ὢ φίλτατ' Αἴας, ὦ ξύναιμον ὄμμ' ἐμοὶ, -ἆρ' ἠμπόληκας, ὥςπερ ἡ φάτις κρατεῖ; - - - -ΧΟΡΟΣ - -ὄλωλεν ἁνὴρ, Τεῦκρε, τοῦτ' ὲπἐστασο. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ - -ὤ μοι βαρείας ἆρα τῆς ἐμῆς τύχης. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Ὡς ὧδ' ἐχόντων — - - - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ - - -ὦ τάλας ἐγὼ, τάλας. - - - -ΧΟΡΟΣ - -Πάρα στενάζειν. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ - -ὦ περισπερχὲς πάθος ! - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Ἄγαν γε, Τεῦκρε. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -φεῦ τάλας! τί γὰρ τέκνον -τὸ τοῦδε, ποῦ μοι γῆς κυρεῖ τῆς Τρῳάδος; - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Μόνος παρὰ σκηναῖσιν. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ - -οὐχ ὅσον τάχος -δῆτ' αὐτὸν ἄξεις δεῦρο, μήτις ὡς κενῆς -σκύμνον λεαίνης δυςμενῶν ἀναρπάσῃ; -ἴθ', ἐγκόνει, ξύγκαμνε· τοῖς θανοῦσί τοι -φιλοῦσι πάντες κειμένοις ὲπεγγελἧν. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Καὶ μὴν ἔτι ζῶν, Τεῦκρε, τοῦδέ σοι μέλειν - -ὲφιεθ' ‘ἀνὴρ κεῖνος, ὥςπερ οὖν μέλει. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -ὦ τῶν ἁπάντων δὴ θεαμάτων ἐμοὶ -ἄλγιστον, ὧν προςεῖδον ὀφθαλμοῖς ὲγώ· -ὁδός θ' ὁδῶν πασῶν ἀνιάσασα δὴ - -μάλιστα τοὐμὸν σπλάγχνον, ἢν δὴ νῦν ἔβην, - -ὦ φίλτατ' Αἴας, τὸν σὸν ὡς ἐπῃσθόμην -μόρον, διώκων κᾀξιχνοσκοπούμενος. -ὀξεῖα γάρ σου βάξις, ὡς θεοῦ τινος, -διῆλθ' Ἀχαιοὺς πάντας, ὡς οἴχει θανὼν, - -‘ἀγὼ κλύων δείλαιος, ὲκποδὼν μὲν ὢν, -ὑπεστέναζον, νῦν δ' ὁρῶν, ἀπόλλυμαι. - -οἴ μοι. -ἴθ', ἐκκάλυψον, ὡς ἴδω τὸ πᾶν κακόν. -ὦ δυςθέατον ὄμμα καὶ τόλμης πικρὰς, - -ὅσας ἀνίας μοι κατασπείρας φθίνεις. - -ποῖ γὰρ μολεῖν μοι δυνατὸν, ἐς ποίους βροτοὺς, - - - -τοῖς σοῖς ἀρήξαντ' ὲν πόνοισι μηδαμοῦ; - -ἦ πού με Τελαμὼν, σὸς πατὴρ ἐμός θ' ἄμα, -δἐξαιτ' ἂν εὐπρόςωπος, ἵλεως τ' ἴσως, - -χωροῦντ' ἄνευ σοῦ; πῶς γὰρ οὔχ; ὅτῳ πάρα - -μηδ' εὐτυχοῦντι μηδὲν ἥδιον γελᾷν. - -οὗτος τί κρύψει; ποῖον οὐκ ὲρεῖ κακόν; - -τὸν ἐκ δορὸς γεγῶτα πολεμίου νόθον, -τὸν δειλίᾳ προδόντα καὶ κακανδρίᾳ - -σὲ, φίλτατ' Αἴας, ἢ δόλοισιν, ὡς τὰ σὰ - -κράτη θανόντος καὶ δόμους νέμοιμι σοὺς. - -τοιαῦτ' ἀνὴρ δύςοργος, ὲν γήρᾳ βαρὺς, - -ἔρει πρὸς οὐδὲν εἰς ἔριν θυμούμενος. -τέλος δ' ἀπωστὸς γῆς ἀποῤῥιφθήσομαι, - -δοῦλος λόγοισιν ἀντ' ἐλευθέρου φανεὶς. - -τοιαῦτα μὲν κατ' οἶκον· ὲν Τροίᾳ δ' ἐμοὶ - -πολλοὶ μὲν ἐχθροὶ, παῦρα δ' ὠφελήσιμα. - -καὶ ταῦτα πάντα σοῦ θανόντος εὑρόμην. -οἴ μοι, τί δράσω; πῶς σ' ἀποσπάσω πικροῦ - -τοῦδ' αἰόλου κνώδοντος; ὦ τάλας, ὑφ' οὖ - -φονέως ἄρ' ἐξέπνευσας· εἶδες, ὡς χρόνῳ - -ἔμελλέ σ' Ἕκτωρ, καὶ θανὼν, ἀποφθίσειν; - -σκέψασθε, πρὸς θεῶν, τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν. -Ἕκτωρ μὲν, ᾧ δὴ τοῦδ' ἐδωρήθη πάρα, - -ζωστῆρι πρισθεὶς ἱππικῶν ἐξ ἀντύγων - -ὲγνάπτετ' αἰὲν, ἔς τ' ἀπέψυξεν βίον. - -οὗτος δ' ἐκείνου τήνδε δωρεὰν ἔχων - -πρὸς τοῦδ' ὄλωλε θανασίμῳ πεσήματι. -ἆρ' οὐκ Ἐριννὺς τοῦτ' ἐχάλκευσε ξίφος, - -κἀκεῖνον Ἀιδὴς, δημιουργὸς ἄγριος, - -ἐγὼ μὲν οὖν καὶ ταῦτα καὶ τὰ πάντ' ἀεὶ - -φάσκοιμ' ἂν ἀνθρώποισι μηχανὴν θεούς· - -ὅτῳ δὲ μὴ τάδ' ἐστὶν ὲν γνώμῃ φίλα, -κεῖνος τὰ κείνου στεργέτω, κἀγὼ τάδε. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -μὴ τεῖνε μακρὰν, ἀλλ' ὅπως κρύψεις τάφῳ - -φράζου τὸν ἄνδρα, χὤ τι μυθήσει τάχα. - -βλέπω γὰρ ἐχθρὸν φῶτα, καὶ τάχ' ἂν κακοῖς - -γελῶν ἂ δὴ κακοῦργος ὲξίκοιτ' ἀνήρ. - - - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Τίς δ' ἔστιν, ὅντιν' ἄνδρα προςλεύσσεις στρατοῦ; - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Μενέλαος, ᾦ δὴ τόνδε πλοῦν ἐστείλαμεν. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Ορῶ· μαθεῖν γὰρ, ἐγγὺς ὢν, οὐ δυςπετής. - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ - -Οὗτος, σὲ φωνῶ· τόνδε τὸν νεκρὸν χεροῖν -μὴ ξυγκομίζειν, ἀλλ' ἐᾷν, ὅπως ἔχει. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Τινος χάριν τοσόνδ' ἀνάλωσας λόγον; - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Δοκοῦντ' ἐμοὶ, δοκοῦντα δ', ὅς κραίνει στρατου. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Οὔκουν ἂν εἴποις, ἥντιν' αἰτίαν προθείς; - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Ὁθούνεκ' αὐτὸν ἐλπίσαντες οἴκοθεν -ἄξειν Ἀχαιοῖς ξύμμαχόν τε καὶ φίλον, -ἐξεύρομεν ζητοῦντες ἐχθίω Φρυγῶν. - -ὅστις στρατῷ ξύμπαντι βουλεύσας φόνον, - -νύκτωρ ἐπεστράτευσεν, ὡς ἕλοι δορί. -κεἰ μὴ θεῶν τις τήνδε πεῖραν ἔσβεσεν, -ἡμεῖς μὲν ἂν τήνδ', ἢν ὁδ' εἴληχεν, τύχην, -θανόντες ἂν προὐκείμεθ' αἰσχίστῳ μόρῳ· - -οὗτος δ' ἂν ἔζη· νῦν ὅ' ἐνήλλαξεν θεὸς, - -τὴν τοῦδ' ὕβριν πρὸς μῆλα καὶ ποίμνας πεσεῖν. -ὧν οὕνεκ' αὐτὸν οὔ τις ἔστ' ἀνὴρ σθένων - -τοσοῦτον, ὥστε σῶμα τυμβεῦσαι τάφῳ, - -ἀλλ' ἀμφὶ χλωρὰν ψάμαθον ἐκβεβλημένος - -ὄρνισι φορβὴ παραλίοις γενήσεται. - -πρὸς ταῦτα μηδὲν δεινὸν ὲξάρῃς μένος. - -εἰ γὰρ βλέποντος μὴ 'δυνήθημεν κρατεῖν, - -πάντως θανόντος γ' ἄρξομεν, κἂν μὴ θέλῃς, - -χερσὶν παρευθύνοντες, οὐ γὰρ ἔσθ' ὅπου - -λόγων ἀκοῦσαι ζῶν ποτ' ἠθέλησ' ἐμῶν. - -καίτοι κακοῦ πρὸς ἀνδρὸς, ἄνδρα δημότην - - - -μηδὲν δικαιοῦν τῶν ἐφεστώτων κλύειν. - -οὐ γάρ ποτ' οὔτ' ἂν ὲν πόλει νόμοι καλῶς -φέροιντ' ἂν ἔνθα μὴ καθεστήκῃ δέος· - -οὔτ' ἂν στρατός γε σωφρόνως ἄρχοιτ' ἔτι, - -μηδέν φόβου πρόβλημα μηδ' αἰδοῦς ἔχων. - -ἀλλ' ἄνδρα χρὴ, κἂν σῶμα γεννήσῃ μέγα, - -δοκεῖν πεσεῖν ἂν, κἂν ἀπὸ σμικροῦ κακοῦ. -δέος γὰρ ᾦ πρόςεστιν αἰσχύνη θ' ὁμοῦ, - -σωτηρίαν ἔχοντα τόνδ' ἐπίστασο. - -ὅπου δ' ὑβρίζειν, δρᾷν θ' ἁ βούλεται, πάρα, - -ταύτην νόμιζε τὴν πόλιν χρόνῳ ποτὲ - -ἐξ οὐρίων δραμοῦσαν εἰς βυθὸν πεσεῖν. - -ἀλλ' ἑστάτω μοι καὶ δέος τι καίριον, - -καὶ μὴ δοκῶμεν, δρῶντες ἂν ἡδώμεθα - -οὐκ ἀντιτίσειν αὖθις, ‘ἂν λυπώμεθα. - -ἕρπει παραλλὰξ ταῦτα· πρόσθεν οὗτος ἦν - -αἴθων ὑβριστής· νὺν δ' ἐγὼ μἐγ αὖ φρονῶ, -καὶ σοὶ προφωνῶ τόνδε μὴ θάπτειν, ὅπως - -μὴ τόνδε θάπτων αὐτὸς εἰς ταφὰς πέσῃς. - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Μενέλαε, μὴ γνώμας ὑποστήσας σοφὰς, - -εἶτ' αὐτὸς ὲν θανοῦσιν ὑβριστὴς γένῃ. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ - -οὐκ ἄν ποτ', ἄνδρες, ἄνδρα θαυμάσαιμ' ἔτι, -ὅς μηδὲν ὢν γοναῖσιν εἶθ' ἁμαρτάνει, - -ὅθ' οἱ δοκοῦντες εὐγενεῖς πεφυκέναι, - -τοιαῦθ' ἁμαρτάνουσιν ἐν λόγοις ἔπη. - -ἄγ' εἴπ' ἀπ' ἀρχῆς αὖθις, ἦ σὺ φῄς ἄγειν - -τὸν ἄνδρ' Ἀχαιοῖς δεῦρο σύμμαχον λαβών; -οὐκ αὐτὸς ἐξέπλευσεν, ὡς αὑτοῦ κρατῶν; - -ποῦ σὺ στρατηγεῖς τοῦδε; ποῦ δὲ σοὶ λεῶν - -ἔξεστ' ἀνάσσειν, ὧν ὅδ' ἡγεῖτ' οἴκοθεν; - -Σπάρτης ἀνάσσων ἦλθες, οὐχ ἡμῶν κρατῶν. - -οὐδ' ἔσθ' ὅπου σοὶ τόνδε κοσμῆσαι πλέον -ἀρχῆς ἔκειτο θεσμὸς, ἢ καὶ τῷδε σέ. - -ὕπαρχος ἄλλων δεῦρ' ἔπλευσας, οὐχ ὅλων - -στρατηγὸς, ὥςτ' Αἴαντος ἡγεῖσθαί ποτε. - -ἀλλ' ὧνπερ ἄρχεις ἄρχε, καὶ τὰ σἐμν' ἔπη - - - -κόλαζ' ἐκείνους· τόνδε δ' εἴτε μὴ σὺ φῄς, - -εἴθ' ἅτερος στρατηγὸς εἰς ταφὰς ἐγὼ - -θήσω δικαίως, οὐ τὸ σὸν δείσας στόμα. - -οὐ γάρ τι τῆς σῆς οὕνεκ' ἐστρατεύσατο -γυναικὸς, ὥςπερ οἱ πόνου πολλοῦ πλέῳ· -ἀλλ' οὕνεχ' ὅρκων, οἶσιν ἦν ἐνώμοτος, -σοῦ δ' οὐδέν· οὐ γὰρ ἠξίου τοὺς μηδένας. - -πρὸς ταῦτα πλείοις δεῦρο κήρυκας λαβὼν - -καὶ τὸν στρατηγὸν ἧκε· τοῦ δὲ σοῦ ψόφου -οὐκ ἂν στραφείην, ἔς τ' ἂν ᾖς, οἷός περ εἶ, - - - - -ΧΟΡΟΣ -Οὐδ' αὖ τοιαύτην γλῶσσαν ὲν κακοῖς φιλῶ. - -τὰ σκληρὰ γάρ τοι, κἂν ὑπέρδικ' ᾖ, δάκνει. - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -ὁ τοξότης ἔοικεν οὐ σμικρὸν φρονεῖν. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Οὐ γὰρ βάναυσον τὴν τέγνην ἐκτησάμην. - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Μέγ' ἄν τι κομπάσειας, ἀσπίδ' εἰ λάβοις. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Κἂν ψιλὸς ἀρκέσαιμι σοί γ' ὡπλισμένῳ. - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Η γλῶσσά σου τὸν θυμὸν ὡς δεινὸν τρέφει. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Ξὺν τῷ δικαίῳ γὰρ μέγ' ἔξεστιν φρονεῖν. - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Δίκαια γὰρ τόνδ' εὐτυχεῖν, κτείναντά με; - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Κτείναντα; δεινόν γ' εἶπας, εἰ καὶ ζῆς θανών. - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Θεὸς γὰρ ἐκσώζει με, τῷδε δ' οἴχομαι. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -μὴ νυν ἀτίμα θεοὺς, θεοῖς σεσωσμένος. - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -ἑγὼ γὰρ ἂν ψέξαιμι δαιμόνων νόμους; - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -εἰ τοὺς θανόντας οὐκ ἐᾷς θάπτειν παρών. - - - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Τούς γ' αὐτὸς αὑτοῦ πολεμίους· οὐ γὰρ καλόν. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ - -ᾖ σοὶ γὰρ Αἴας πολέμιος προὔστη ποτέ; - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Μισοῦντ' ἐμίσει· καὶ σὺ τοῦτ' ἠπίστασο. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Κλέπτης γὰρ αὐτοῦ ψηφοποιὸς εὑρέθης. UBS - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -ἐν τοῖς δικασταῖς, κοὐκ ἐμοὶ, τόδ' ἐσφάλη. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Πόλλ' ἂν κακῶς λάθρα σὺ κλέψειας κακά. - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Τοῦτ' εἰς ἀνίαν τοὖπος ἔρχεται τινί. - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Οὐ μᾶλλον, ὡς ἔοικεν, ἢ λυπήσομεν. - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -ἕv σοι φράσω· τόνδ' ἐστὶν οὐχὶ θαπτέον. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Σὺ δ' ἀντακούσει τοῦτον, ὡς τεθάψεται. - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Ἤδη ποτ' εἶδον ἄνδρ ἐγὼ γλώσσῃ θρασὺν, -ναύτας ἐφορμήσαντα χειμῶνος τὸ πλεῖν, - -ᾦ φθέγμ' ἂν οὐκ ἂν εὗρες, ὴνίκ' ἐκ κακῷ - -χειμῶνος εἴχετ', ἀλλ' ὑφ' εἵματος κρυφεὶς, - -πατεῖν παρεῖχε τῷ θέλοντι ναυτίλων. -οὕτω δὲ καὶ σὲ καὶ τὸ σὸν λάβρον στόμα, -σμικροῦ νέφους τάχ' ἄν τις ἐκπνεύοας μέγας - -χειμὼν κατασβέσειε τὴν πολλὴν βοήν. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -ἐγὼ δέ γ' ἄνδρ' ὄπωπα μωρίας πλέων, - -ὅς ὲν κακοῖς ὕβριζε τοῖσι τῶν πέλας. -κἆτ' αὐτὸν εἰσιδών τις ἐμφερὴς ἐμοὶ, -ὀργήν θ' ὁμοῖος, εἶπε τοιοῦτον λόγον· -Ἄνθρωπε, μὴ δρᾶ τοὺς τεθνηκότας κακῶς· - -εἰ γὰρ ποιήσεις, ἴσθι πημανούμενος. - -τοιαῦτ' ἄνολβον ἄνδρ' ἐνουθέτει παρών. - - - -ὁρῶ δέ τοί νιν, κἄστιν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, -οὐδείς ποτ' ἄλλος ἢ σύ· μῶν ᾐνιξάμην; - - - - -ΜΕΝΕΛΑΟΣ -Ἄπειμι· καὶ γὰρ αἰσχρὸν, εἰ πύθοιτό τις, - -λόγοις κολάζειν, ᾧ βιάζεσθαι πάρα. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Ἄφερπέ νυν · κἀμοὶ γὰρ αἴσχιστον κλύειν -ἀνδρὸς ματαίου, φλαῦρ' ἔπη μυθουμένου. - - - -ΧΟΡΟΣ - -ἔσται μεγάλης ἔριδός τις ἀγών. -ἀλλ', ὡς δύνασαι, Τεῦκρε, ταχύνας - -σπεῦσον κοίλην κάπετόν τιν' ἰδεῖν - -τῷδ', ἔνθα βροτοῖς τὸν ἀείμνηστον -τάφον εὐρώεντα καθέξει. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Καὶ μὴν ἐς αὐτὸν καιρὸν οἵδε πλησίον -πάρεισιν ἀνδρὸς τοῦδε παῖς τε καὶ γυνὴ, - -τάφον περιστελοῦντε δυστήνου νεκροῦ, - -ὦ παῖ, πρόςελθε δεῦρο καὶ σταθεὶς Πέλας -ἱκέτης ἔφαψαι πατρὸς ὅς σ' ἐγείνατο. -θάκει δὲ προςτρόπαιος ὲν χεροῖν ἔχων -κόμας ἐμὰς καὶ τἧςὅε καὶ σαυτοῦ τρίτου, - -ἱκτήριον θησαυρόν· εἰ δέ τις στρατοῦ - -βίᾳ σ' ἀποσπάσειε τοῦδε τοῦ νεκροῦ. -κακὸς κακῶς ἄθαπτος ἐκπέσοι χθονὸς -γένους ἅπαντος ῥίζαν ἐξημημένος, - -αὕτως ὅπωςπερ τόνδ' ἐγὼ τέμνω πλόκον. - -ἔχ' αὐτὸν, ὦ παῖ, καὶ φίλασσε, μηδέ σε - -κινησάτω τις, ἀλλὰ προςπεσὼν ἔχου. -ὑμεῖς τε μὴ γυναῖκες ἀντ' ἀνδρῶν πέλας -παρἐστατ', ἀλλ' ἀρήγετ', ἔς τ' ἐγὼ μόλω -τάφου μεληθεὶς τῷδε, κἂν μηδεὶς ἐᾷ. - - - - - - -ΧΟΡΟΣ - -Τις ἄρα νέατος; ἐς πότε λήξει -πολυπλάγκτων ἐτέων ἀριθμὸς, -τὰν ἄπαυστον αἰὲν ἐμοὶ - -δορυσσόντων μόχθων - -ἄταν ἐπάγων - - - - - -ἀνὰ τὰν εὐρώδη Τροίαν. - -δύστανον ὄνειδος - - - -ὄφελε πρότερον αἰθέρα δῦναι -μέγαν ἢ τὸν πολύκοινον Ἅιδαν -κεῖνος ἀνὴρ, ὃς στυγερῶν - -ἔδειξ' ὅπλων Ἕλλα- - -σιν κοινὸν Ἄρη. -ὦ πόνοι πρόγονοι πόνων. -κεῖνος γὰρ ἔπερσεν ἀνθρώπους. - - -ἐκεῖνος οὐ στεφάνων, - -οὔτε βαθειᾶν κυλίκων - -νεῖμεν ἐμοὶ τέρψιν ὁμιλεῖν, - -οὔτε γλυκὺν αὐλῶν ὄτοβον, - -δύςμορος, οὔτ' ἐννυχίαν -τέρψιν ἰαύειν· ἐρώτων δ' - -ἐρώτων ἀπέπαυσεν, ὤ μοι! - -κεῖμαι δ' ἀμέριμνος οὕτως, - -ἀεὶ πυκιναῖς δρόσοις - -τεγγόμενος κόμας, -λυγρᾶς μνήματα Τροίας. - - - -Καὶ πρὶν μὲν ἐννυχίου - -δείματος ἦν μοι προβολὰ - -καὶ βελέων θούριος Αἴας· - -νῦν δ' οὗτος ἀνεῖται στυγερῷ -δαίμονι· τίς μοι, τίς ἔτ' οὖν - -τέρψις ὲπέσται,- γενοίμαν, - -ἵν' ὑλᾶεν ἔπεστι πόντου - -πρόβλημ' ἁλίκλυστον, ἄκραν - -ὑπὸ πλάκα Σουνίου, - -τὰς ἱερὰς ὅπως - -προςείποιμ' ἂν Ἀθανᾶς. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ. ΧΟΡΟΣ. ΟΔΥΣΣΕΥΣ. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Καὶ μὴν ἰδὼν ἔσπευσα τὸν στρατηλάτην -Ἀγαμέμνον' ἡμῖν δεῦρο τόνδ' ὁρμώμενον· - -δῆλος δὲ μοὐστὶ σκαιὸν ἐκλύσων στόμα. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ - -Σὲ δὴ τὰ δεινὰ ῥήματ' ἀγγέλλουσι μοι - -τλῆναι καθ' ἡμῶν ὧδ' ἀνοιμωκτεὶ χανεῖν; -σέ τοι, τὸν ἐκ τῆς αἰχμαλωτίδος λέγω. -ἦ που τραφεὶς ἂν μητρὸς εὐγενοῦς ἄπο - -ὑψήλ' ἐκόμπεις, κἀπ' ἄκρων ὡδοιπόρεις, - -ὅτ' οὐδὲν ὢν τοῦ μηδὲν ἀντέστης ὕπερ. - -κοὔτε στρατηγοὺς οὔτε ναυάρχους μολεῖν - -ἡμᾶς Ἀχαιῶν οὔτε σοῦ διωμόσω, - -ἀλλ' αὐτὸς ἄρχων, ὡς σὺ φῂς, Αἴας ἔπλει. - -ταῦτ' οὐκ ἀκούειν μεγάλα πρὸς δούλων κακά; - -ποίου κέκραγας ἀνδρὸς ὧδ' ὑπέρφρονα; - -ποῦ βάντος ἢ ποῦ στάντος, οὗπερ οὐκ ἐγώ; -οὐκ ἆρ' Ἀχαιοῖς ἄνδρες εἰσὶ, πλὴν ὅδε; -πικροὺς ἔοιγμεν τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων - -ἀγῶνας Ἀργείοισι κηρύξαι τότε, - -εἰ πανταχοῦ φανούμεθ' ἐκ Τεύκρου κακοὶ, - -κοὐκ ἀρκέσει ποθ' ὑμὶν, οὐδ' ἡσσημένοις, -εἴκειν ἅ τοῖς πολλοῖσιν ἤρεσκεν κριταῖς. -ἀλλ' αἰὲν ἡμᾶς ἢ κακοῖς βαλεῖτέ που, - -ἢ σὺν δόλῳ κεντήσεθ' οἱ λελειμμένοι. - -ἐκ τῶνδε μέντοι τῶν τρόπων οὐκ ἄν ποτε - -κατάστασις γένοιτ' ἂν οὐδενὸς νόμου, - -εἰ τοὺς δίκη νικῶντας ὲξωθήσομεν - -καὶ τοὺς ὄπισθεν εἰς τὸ πρόσθεν ἄξομεν. - -ἀλλ' εἰρκτέον τάδ' ἐστίν· οὐ γὰρ οἱ πλατεῖς, - -οὐδ' εὐρύνωτοι φῶτες ἀσφαλέστατοι, - -ἀλλ' οἱ φρονοῦντες εὖ κρατοῦσι πανταχοῦ. -μέγας δὲ πλευρὰ βοῦς ὑπὸ σμικρᾶς ὅμως -μάστιγος ὀρθὸς εἰς ὁδὸν πορεύεται. - -καὶ σοὶ προςέρπον τοῦτ' ὲγὼ τὸ φάρμακον - -ὁρῶ τάχ , εἰ μὴ νοῦν κατακτήσει τινά. - - - -ὃς ἀνδρὸς οὐκέτ' ὄντος, ἀλλ' ἤδη σκιᾶς, - -θαρσῶν ὑβρίζεις κἀξελευὅεροστομεῖς. - -οὐ ὅωφρονήσεις; οὐ μαὅὼν ὃς εἶ φύσιν, - -ἄλλον τιν' ἄξεις ἄνδρα δεὖρ' ἐλεύθερον, - -ὅστις πρὸς ἡμᾶς ἀντὶ σοῦ λέξει τὰ σά; - -σοῦ γὰρ λέγοντος οὐκέτ' ἂν μάθοιμ' ἐγώ· -τὴν βάρβαρον γὰρ γλῶσσαν οὐκ ἐπαίω. - - - - -ΧΟΡΟΣ -εἴθ' ὑμὶν ἀμφοῖν νοῦς γένοιτο σωφρονεῖν! -τούτου γὰρ οὐδὲν σφῷν ἔχω λῷον φράσαι. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ - -φεῦ! τοῦ θανόντος ὡς ταχεῖά τις βροτοῖς -χάρις διαρρεῖ καὶ προδοῦσ' ἁλίσκεται, -εἰ σοῦ γ' ὅδ' ἁνὴρ οὐδ' ἐπὶ σμικρῶν λόγων, -Αἴας, ἔτ' ἴσχει μνῆστιν, οὗ σὺ πολλάκις -τὴν σὴν προτείνων προὔκαμες ψυχὴν δορί. - -ἀλλ' οἴχεται δὴ πάντα ταὖτ' ἐῤῥιμμἐνα. -ὦ πολλὰ λέξας ἄρτι κἀνόνητ' ἔπη, -οὐ μνημονεύεις οὐκέτ' οὐδὲν, ἡνίκα -ἑρκέων ποθ' ὑμᾶς οὗτος ὲγκεγλεισμένους, -ἤδη τὸ μηδὲν ὄντας ἐν τροπῇ δορὸς, - -ἐῤῥύσατ' ἐλθὼν μοῦνος· ἀμφὶ μὲν νεῶν -ἄκροισιν ἤδη ναυτικοῖς ἑδωλίοις -πυρὸς φλέγοντος, εἰς δὲ ναυτικὰ σκάφη - -πηδῶντος ἄρδην Ἕκτορος τάφρων ὕπερ; - -τίς ταῦτ' ἀπεῖρξεν; οὐχ ὅδ' ἢν ὁ δρῶν τάδε, - -ὃν οὐδαμοῦ φὴς οὐδὲ συμβῆναι ποδί; - -ἆρ' ὑμὶν οὗτος ταῦτ' ἔδρασεν ἔνδικα; - -χὤτ' αὖθις αὐτός Ἕκτορος μόνος μόνου, - -λαχών τε κἀκέλευστος, ἦλθ' ἐναντίος, - -οὐ δραπέτην τὸν κλῆρον ἐς μέσον καθεὶς - -ὑγράς ἀρούρας βῶλον, ἀλλ' ὅς εὐλόφου - -κυνῆς ἔμελλε πρῶτος ἅλμα κουφιεῖν; - -ὅδ' ἦν ὁ πράσσων ταῦτα, σὺν δ' ἐγὼ παρὼν - -ὁ δοῦλος, οὑκ τῆς βαρβάρου μητρὸς γεγώς. - -δύστηνε, ποῖ βλέπων ποτ' αὐτὰ καὶ θροεῖς; - -οὐκ οἶσθα, σοῦ πατρὸς μὲν ὅς προὔφυ πατὴρ, - -ἀρχαῖον ὄντα Πέλοπα βάρβαρον Φρύγα; - - - -Ἀτρέα δ', ὅς αὖ σ' ἔσπειρε, δυςσεβἐστατον, -προθἐντ' ἀδελφῷ δεῖπνον οἰκείων τέκνων; - -αὐτὸς δὲ μητρὸς ἐξέφυς Κρήσσης, ἐφ' ᾗ - -λαβὼν ἐπακτὸν ἄνδρ' ὁ φιτύσας πατὴρ - -ἐφῆκεν ἐλλοῖς ἰχθύσιν διαφθοράν. -τοιοῦτος ὢν τοιῷδ' ὀνειδίζεις σποράν; -ὅς ἐκ πατρὸς μέν εἰμι Τελαμῶνος γεγὼς, - -ὅστις στρατοῦ τὰ πρὥτ' ἀριστεύσας ἐμὴν - -ἴσχει ξύνευνον μητέρ', ἣ φύσει μὲν ἦν - -βασίλεια, Λαομέδοντος; ἔκκριτον δέ νιν -δώρημ' ἐκείνῳ 'δῶκεν Ἀλκμήνης γόνος. -ἆρ' ὧδ' ἄριστος ἐξ ἀριστέοιν δυοῖν - -βλαστὼν ἂν αἰσχύνοιμι τοὺς πρὸς αἵματος; - -οὓς νῦν σὺ τοιοῖςδ' ὲν πόνοισι κειμένους - -ὠθεῖς ἀθάπτους, οὐδ' ἐπαισχύνει λέγων; -εὖ νῦν τόδ' ἴσθι, τοῦτον εἰ βαλεῖτέ που, -βαλεῖτε χἠμᾶς, τρεῖς ὁμοῦ ξυγκειμἐνους. - -ἐπεὶ καλόν μοι τοῦδ' ὑπερπονουμένῳ - -θανεῖν προδήλως μᾶλλον ἢ τῆς σῆς ὑπὲρ - -γυναικὸς, ἢ τοῦ σοῦ θ' ὁμαίμονος λέγω, - -πρὸς ταῦθ', ὅρα μὴ τοὐμὸν, ἀλλὰ καὶ τὸ σόν. - -ὡς εἴ με πημανεῖς τι, βουλήσει ποτὲ - -καὶ δειλὸς εἶναι μᾶλλον, ἡ 'ν ἐμοὶ θρασύς. - - - - -ΧΟΡΟΣ -Ἄναξ Ὀδυσσεῦ, καιρὸν ἴσθ' ἐληλυθὼς, - -εἰ μὴ ξυνάψων, ἀλλὰ συλλύσων πάρει. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Τί δ' ἔστιν, ἄνδρες; τηλόθεν γὰρ ᾐσθόμην -βοὴν Ἀτρειδῶν τῷδ' ἐπ' ἀλκίμῳ νεκρῷ. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Οὐ γὰρ κλύοντές ἐσμεν αἰσχίστους λόγους, - -ἄναξ Ὀδυσσεῦ, τοῦδ' ὑπ' ἀνδρὸς ἀρτίως; - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ - -Ποίους; ἐγὼ γὰρ ἀνδρὶ συγγνώμην ἔχω -κλύοντι φλαῦρα, συμβαλεῖν ἔπη κακά. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -ἤκουσεν αἰσχρὰ, δρῶν γὰρ ἦν τοιαῦτά με. - - - - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Τί γάρ σ' ἔδρασεν, ὥστε καὶ βλάβην ἔχειν; - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ - -Οὔ φησ' ἐάσειν τόνδε τὸν νεκρὸν ταφῆς -ἄμοιρον, ἀλλὰ πρὸς βίαν θάψειν ἐμοῦ. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -ἐξεστιν οὖν εἰπόντι τἀληθῆ φίλῳ, - -σοὶ μηδὲν ἧσσον ἢ πάρος ξυνηρετεῖν; - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -εἴπ'· ἦ γὰρ εἴην οὐκ ἂν εὖ φρονῶν, ἐπεὶ - -φίλον σ' ἐγὼ μέγιστον Ἀργείων νέμω. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Ἄκουέ νυν· τὸν ἄνδρα τόνδε, πρὸς θεῶν, -μὴ τλῇς ἄθαπτον ὧδ' ἀναλγήτως βαλεῖν· -μηδ' ἡ βία σε μηδαμῶς νικησάτω -τοσόνδε μισεῖν, ὥστε τὴν δίκην πατεῖν. - -κἀμοὶ γὰρ ἦν ποθ' οὗτος ἔχθιστος στρατοῦ, -ἐξ οὗ 'κράτησα τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων. -ἀλλ' αὐτὸν ἔμπας ὄντ' ἐγὼ τοιόνδ' ἐμοὶ, -οὔκουν ἀτιμάσαιμ' ἂν, ὥστε μὴ λέγειν -ἕν' ἄνδρ' ἰδεῖν ἄριστον Ἀργείων, ὅσοι - -Τροίαν ἀφικόμεσθα, πλὴν Ἀχιλλέως. - -ὥστ' οὐκ ἂν ὲνδίκως γ' ἀτιμάζοιτό σοι. -οὐ γάρ τι τοῦτον, ἀλλὰ τοὺς θεῶν νόμους -φθείροις ἄν· ἄνδρα δ' οὐ δίκαιον, εἰ θάνοι, -βλάπτειν τὸν ἐσθλὸν, οὐδ' ἐὰν μισῶν κυρῇς. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Σὺ ταῦτ', Ὀδυσσεῦ, τοῦδ' ὑπερμαχεῖς ἐμοί; - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -ἔγωγ'· ἐμίσουν δ', ὴνίκ' ἦν μισεῖν καλόν. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Οὐ γὰρ θανόντι καὶ προςεμβἡναί σε χρή; - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -μὴ χαῖρ', Ἀτρείδη, κέρδεσιν τοῖς μὴ καλοῖς. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Τόν τοι τύραννον εὐσεβεῖν οὐ ῥᾴδιον. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ - -Ἀλλ' εὖ λέγουσι τοῖς φίλοις τιμὰς νέμειν. - - - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Κλύειν τὸν ἐσθλὸν ἄνδρα χρὴ τῶν ὲν τέλει. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Παῦσαι· κρατεῖς τοι τῶν φίλων νικώμενος. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Μέμνησ' ὁποίῳ φωτὶ τὴν χάριν δίδως. - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Ὁδ' ἐχθρὸς ‘ἀνὴρ, ἀλλὰ γενναῖος ποτ' ἦν. - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -τί ποτε ποιήσεις; ἐχθρὸν ὧδ' αἰδῇ νέκυν; - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Νίκᾳ γὰρ ἡ 'ρετή με τῆς ἔχθρας πολύ. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Τοιοίδε μέντοι φῶτες ἔμπληκτοι βροτοῖς, - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -ἦ κάρτα πολλοὶ νῦν φίλοι καὖθις πικροί. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Τοιούςδ' ἐπαινεῖς δῆτα σὺ κτάσθαι φίλους; - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Σκληρὰν ἐπαινεῖν οὐ φιλῶ ψυχὴν ἐγώ. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Ἡμᾶς σὺ δειλοὺς τῇδε θἠμέρᾳ φανεῖς. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Ἄνδρας μὲν οὖν Ἕλλησι πᾶσιν ἐνδίκους. - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Ἄνωγας οὖν με τὸν νεκρὸν θάπτειν ἐᾷν. - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -ἔγωγε· καὶ γὰρ αὐτὸς ὲνθάδ' ἵζομαι. - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -ἦ πάνθ' ὁμοῖα πᾶς ἀνὴρ αὑτῷ πονεῖ. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Τῷ γάρ με μᾶλλον εἰκὸς ἢ 'μαυτῷ πονεῖν; - - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Σὸν ἆρα τοὖργον, οὐκ ἐμὸν κεκλήσεται. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ -Ὡς ἂν ποιήσῃς, πανταχῆ χρηστός γ' ἔσει. - - - -ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ -Ἀλλ' εὖ γε μέντοι τοῦτ' ἐπίστασ', ὡς ἐγὼ - - - -σοὶ μὲν νἐμοιμ' ἂν τἧςδε καὶ μείζω χάριν. -οὗτος δὲ κἀκεῖ κἀνθάδ' ὢν ἔμοιγ' ὁμῶς -ἔχθιστος ἔσται· σοὶ δὲ δρᾷν ἔξεσθ' ἃ χρή. - - - - -ΧΟΡΟΣ -ὅστις σ', Ὀδυσσεῦ, μὴ λέγει γνώμῃ σοφὸν - -φῦναι, τοιοῦτον ὄντα, μῶρός ἐστ' ἀνήρ. - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ - -Καὶ νῦν γε Τεύκρῳ τἀπὸ τοῦδ' ἀγγέλλομαι, -ὅσον τότ' ἐχθρὸς ἦν, τοσόνδ' εἶναι φίλος. -καὶ τὸν θανόντα τόνδε συνθάπτειν θέλω, -καὶ ξυμπονεῖν καὶ μηδὲν ἐλλείπειν, ὅσον -χρὴ τοῖς ἀρίστοις ἀνδράσιν πονεῖν βροτούς. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ - -Ἄριστ' Ὀδυσσεῦ, πάντ' ἔχω σ' ἐπαινέσαι -λόγοισι· καί μ' ἔψευσας ἐλπίδος πολύ. -τούτῳ γὰρ ὢν ἔχθιστος Ἀργείων ἀνὴρ, -μόνος παρέστης χερσὶν, οὐδ' ἔτλης παρὼν -θανόντι τῷδε ζῶν ἐφυβρίσαι μέγα, - -ὡς ὁ στρατηγὸς οὑπιβρόντητος μολὼν, -αὐτός τε χὠ ξύναιμος, ἠθελησάτην -λωβητὸν αὐτὸν ὲκβαλεῖν, ταφῆς ἄτερ. -τοιγὰρ σφ' Ὀλύμπου τοῦδ' ὁ πρεςβεύων πατὴρ, -μνήμων τ' Ἐριννὺς καὶ τελεςφόρος Δίκη - -κακοὺς κακῶς φθείρειαν, ὥςπερ ἤθελον -τὸν ἄνδρα λώβαις ἐκβαλεῖν ἀναξίως. - -σὲ δ', ὦ γεραιοῦ σπέρμα Λαέρτου πατρὸς, - -τάφου μὲν ὀκνῶ τοῦδ' ὲπιψαυfειν ἐᾷν, -μὴ τῷ θανόντι τοῦτο δυςχερὲς ποιῶ. - -τὰ δ' ἄλλα καὶ ξύμπρασσε, κεἴ τινα στρατοῦ -θέλεις κομίζειν, οὐδὲν ἄλγος ἕξομεν. -ἐγὼ δὲ τἄλλα πάντα πορσυνῶ · σὺ δὲ -ἀνὴρ καθ' ἡμᾶς ἐσθλὸς ὢν ἐπίστασο. - - - - - -ΟΔΥΣΣΕΥΣ - -Ἀλλ' ἤθελον μέν' εἰ δὲ μή 'στί σοι φίλον - -πράσσειν τάδ' ἡμᾶς, εἰμ' ἐπαινἐσας τὸ σόν. - - - - -ΤΕΥΚΡΟΣ -Ἅλις · ἤδη γὰρ πολὺς ἐκτέταται -χρόνος· ἀλλ' οἱ μὲν κοίλην κάπετον - - - -χερσὶ ταχύνετε, τοὶ δ' ὑψίβατον - -τρίποδ' ἀμφίπυρον λουτρῶν ὁσέων - -θέσθ' ἐπίκαιρον· μία δ' ἐκ κλισίας - -ἀνδρῶν ἴλη τὸν ὑπασπίδιον -κόσμον φερέτω. - -Παῖ, σὺ δὲ πατρός γ', ὅσον ἰσχύεις, -φιλότητι θιγὼν πλευρὰς σὺν ἐμοὶ - -τάςδ' ἐπικούφιζ'· ἔτι γὰρ θερμαὶ - -σύριγγες ἄνω φυσῶσι μέλαν - -μένος· ἀλλ' ἄγε πᾶς φίλος ὅστις ἀνὴρ - -φησὶ παρεῖναι, σούσθω, βάτω, -τῷδ' ἀνδρὶ πονῶν τῷ πάντ' ἀγαθῷ - -κοὐδενί πώ ποτε λῴονι θνητῶν - -Αἴαντος, ὅτ' ἦν, τότε φωνῶ. - - - - -ΧΟΡΟΣ -ἦ πολλὰ βροτοῖς ἔστιν ἰδοῦσιν γνῶναι· -πρὶν ἰδεῖν δ', οὐδεὶς μάντις - -τῶν μελλόντων ὅ τι πράξει. - -
- - - - - -