diff --git a/data/tlg0011/tlg007/tlg0011.tlg007.perseus-grc2.xml b/data/tlg0011/tlg007/tlg0011.tlg007.perseus-grc2.xml index 62194da20..22f16c4ab 100644 --- a/data/tlg0011/tlg007/tlg0011.tlg007.perseus-grc2.xml +++ b/data/tlg0011/tlg007/tlg0011.tlg007.perseus-grc2.xml @@ -1918,16 +1918,16 @@ With an English translation by F. Storr. The Loeb classical library, τὸ σὸν δʼ ἀφῖκται δεῦρʼ ὑπόβλητον στόμα, πολλὴν ἔχον στόμωσιν· ἐν δὲ τῷ λέγειν κάκʼ ἂν λάβοις τὰ πλείονʼ ἢ σωτήρια. - ἀλλʼ οἶδα γάρ σε ταῦτα μὴ τείθων, ἴθι· + ἀλλʼ οἶδα γάρ σε ταῦτα μὴ πείθων, ἴθι· ἡμᾶς δʼ ἔα ζῆν ἐνθάδʼ· οὐ γὰρ ἂν κακῶς - οὐδʼ ὧδʼ ἔχοντες ζῷμεν, εἰ τερποίμεθα. + οὐδʼ ὧδʼ ἔχοντες ζῷμεν, εἰ τερποίμεθα. Κρέων πότερα νομίζεις δυστυχεῖν ἔμʼ ἐς τὰ σά, - ἤ σʼ εἰς τὰ σαυτοῦ μᾶλλον, ἐς τῷ νῦν λόγῳ; + ἤ σʼ εἰς τὰ σαυτοῦ μᾶλλον, ἐνἐς τῷ νῦν λόγῳ; Οἰδίπους diff --git a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml index 76914f4e2..9f1fb3b44 100644 --- a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml +++ b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml @@ -6001,400 +6001,415 @@ ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον· - Εὐρύλοχʼ, ἦ τοι μὲν σὺ μένʼ αὐτοῦ τῷδʼ ἐνὶ χώρῳ - ἔσθων καὶ πίνων κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ· - αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι, κρατερὴ δέ μοι ἔπλετʼ ἀνάγκη. - - - ὣς εἰπὼν παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης. - ἀλλʼ ὅτε δὴ ἄρʼ ἔμελλον ἰὼν ἱερὰς ἀνὰ βήσσας - Κίρκης ἵξεσθαι πολυφαρμάκου ἐς μέγα δῶμα, - ἔνθα μοι Ἑρμείας χρυσόρραπις ἀντεβόλησεν - ἐρχομένῳ πρὸς δῶμα, νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς, - πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη· - ἔν τʼ ἄρα μοι φῦ χειρί, ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε· - - - πῇ δὴ αὖτʼ, ὦ δύστηνε, διʼ ἄκριας ἔρχεαι - οἶος, - χώρου ἄιδρις ἐών; ἕταροι δέ τοι οἵδʼ ἐνὶ Κίρκης - ἔρχαται ὥς τε σύες πυκινοὺς κευθμῶνας ἔχοντες. - ἦ τοὺς λυσόμενος δεῦρʼ ἔρχεαι; οὐδέ σέ φημι - αὐτὸν νοστήσειν, μενέεις δὲ σύ γʼ, ἔνθα περ ἄλλοι. - ἀλλʼ ἄγε δή σε κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω. - τῆ, τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἐς δώματα Κίρκης - ἔρχευ, ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ. - πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης. - τεύξει τοι κυκεῶ, βαλέει δʼ ἐν φάρμακα σίτῳ. - ἀλλʼ οὐδʼ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται· οὐ γὰρ ἐάσει - φάρμακον ἐσθλόν, ὅ τοι δώσω, ἐρέω δὲ ἕκαστα. - ὁππότε κεν Κίρκη σʼ ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ, - δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ - Κίρκῃ ἐπαῖξαι, ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων. - ἡ δέ σʼ ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι· - ἔνθα σὺ μηκέτʼ ἔπειτʼ ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν, - ὄφρα κέ τοι λύσῃ θʼ ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ· - ἀλλὰ κέλεσθαί μιν μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι, - μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο, - μή σʼ ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃ. - - - - ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον ἀργεϊφόντης - ἐκ γαίης ἐρύσας, καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε. - ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος· - μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί· χαλεπὸν δέ τʼ ὀρύσσειν - ἀνδράσι γε θνητοῖσι, θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται. - Ἑρμείας μὲν ἔπειτʼ ἀπέβη πρὸς μακρὸν Ὄλυμπον - νῆσον ἀνʼ ὑλήεσσαν, ἐγὼ δʼ ἐς δώματα Κίρκης - ἤια, πολλὰ δέ μοι κραδίη πόρφυρε κιόντι. - ἔστην δʼ εἰνὶ θύρῃσι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο· - ἔνθα στὰς ἐβόησα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς. - ἡ δʼ αἶψʼ ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε φαεινὰς - καὶ κάλει· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ. - εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου - καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· - τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπαι, ὄφρα πίοιμι, - ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε, κακὰ φρονέουσʼ ἐνὶ θυμῷ. - αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, οὐδέ μʼ ἔθελξε, - ῥάβδῳ πεπληγυῖα ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν· - - ἔρχεο νῦν συφεόνδε, μετʼ ἄλλων λέξο ἑταίρων. - - - ὣς φάτʼ, ἐγὼ δʼ ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ - Κίρκῃ ἐπήιξα ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων. - ἡ δὲ μέγα ἰάχουσα ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων, - καί μʼ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· - - - τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ - τοκῆες; - θαῦμά μʼ ἔχει ὡς οὔ τι πιὼν τάδε φάρμακʼ ἐθέλχθης· - οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακʼ ἀνέτλη, - ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων. - σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν. - ἦ σύ γʼ Ὀδυσσεύς ἐσσι πολύτροπος, ὅν τέ μοι αἰεὶ - φάσκεν ἐλεύσεσθαι χρυσόρραπις ἀργεϊφόντης, - ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ. - ἀλλʼ ἄγε δὴ κολεῷ μὲν ἄορ θέο, νῶι δʼ ἔπειτα - εὐνῆς ἡμετέρης ἐπιβείομεν, ὄφρα μιγέντε - εὐνῇ καὶ φιλότητι πεποίθομεν ἀλλήλοισιν. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον· - - ὦ Κίρκη, πῶς γάρ με κέλεαι σοὶ ἤπιον εἶναι, - ἥ μοι σῦς μὲν ἔθηκας ἐνὶ μεγάροισιν ἑταίρους, - αὐτὸν δʼ ἐνθάδʼ ἔχουσα δολοφρονέουσα κελεύεις - ἐς θάλαμόν τʼ ἰέναι καὶ σῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς, - ὄφρα με γυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃς. - οὐδʼ ἂν ἐγώ γʼ ἐθέλοιμι τεῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς, - εἰ μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι - μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο. - - - - ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀπώμνυεν, ὡς ἐκέλευον. - αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον, - καὶ τότʼ ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς. - - ἀμφίπολοι δʼ ἄρα τέως μὲν ἐνὶ μεγάροισι πένοντο - τέσσαρες, αἵ οἱ δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασι· - γίγνονται δʼ ἄρα ταί γʼ ἔκ τε κρηνέων ἀπό τʼ ἀλσέων - ἔκ θʼ ἱερῶν ποταμῶν, οἵ τʼ εἰς ἅλαδε προρέουσι. - τάων ἡ μὲν ἔβαλλε θρόνοις ἔνι ῥήγεα καλὰ - πορφύρεα καθύπερθʼ, ὑπένερθε δὲ λῖθʼ ὑπέβαλλεν· - ἡ δʼ ἑτέρη προπάροιθε θρόνων ἐτίταινε τραπέζας - ἀργυρέας, ἐπὶ δέ σφι τίθει χρύσεια κάνεια· - ἡ δὲ τρίτη κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἐκίρνα - ἡδὺν ἐν ἀργυρέῳ, νέμε δὲ χρύσεια κύπελλα· - ἡ δὲ τετάρτη ὕδωρ ἐφόρει καὶ πῦρ ἀνέκαιε - πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ· ἰαίνετο δʼ ὕδωρ. - αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ, - ἔς ῥʼ ἀσάμινθον ἕσασα λόʼ ἐκ τρίποδος μεγάλοιο, - θυμῆρες κεράσασα, κατὰ κρατός τε καὶ ὤμων, - ὄφρα μοι ἐκ κάματον θυμοφθόρον εἵλετο γυίων. - αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ, - ἀμφὶ δέ με χλαῖναν καλὴν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα, - εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου - καλοῦ δαιδαλέου, ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· - χέρνιβα δʼ ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε φέρουσα - καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος, - νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν. - σῖτον δʼ αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα, - εἴδατα πόλλʼ ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων. - ἐσθέμεναι δʼ ἐκέλευεν· ἐμῷ δʼ οὐχ ἥνδανε θυμῷ, - ἀλλʼ ἥμην ἀλλοφρονέων, κακὰ δʼ ὄσσετο θυμός. - - Κίρκη δʼ ὡς ἐνόησεν ἔμʼ ἥμενον οὐδʼ ἐπὶ σίτῳ - χεῖρας ἰάλλοντα, κρατερὸν δέ με πένθος ἔχοντα, - ἄγχι παρισταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· - - - τίφθʼ οὕτως, Ὀδυσεῦ, κατʼ ἄρʼ ἕζεαι ἶσος - ἀναύδῳ, - θυμὸν ἔδων, βρώμης δʼ οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος; - ἦ τινά που δόλον ἄλλον ὀίεαι· οὐδέ τί σε χρὴ - δειδίμεν· ἤδη γάρ τοι ἀπώμοσα καρτερὸν ὅρκον. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον· - - ὦ Κίρκη, τίς γάρ κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος εἴη, - πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος, - πρὶν λύσασθʼ ἑτάρους καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι; - ἀλλʼ εἰ δὴ πρόφρασσα πιεῖν φαγέμεν τε κελεύεις, - λῦσον, ἵνʼ ὀφθαλμοῖσιν ἴδω ἐρίηρας ἑταίρους. - - - - ὣς ἐφάμην, Κίρκη δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει - ῥάβδον ἔχουσʼ ἐν χειρί, θύρας δʼ ἀνέῳξε συφειοῦ, - ἐκ δʼ ἔλασεν σιάλοισιν ἐοικότας ἐννεώροισιν. - οἱ μὲν ἔπειτʼ ἔστησαν ἐναντίοι, ἡ δὲ διʼ αὐτῶν - ἐρχομένη προσάλειφεν ἑκάστῳ φάρμακον ἄλλο. - τῶν δʼ ἐκ μὲν μελέων τρίχες ἔρρεον, ἃς πρὶν ἔφυσε - φάρμακον οὐλόμενον, τό σφιν πόρε πότνια Κίρκη· - ἄνδρες δʼ ἂψ ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν, - καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι. - ἔγνωσαν δέ μʼ ἐκεῖνοι ἔφυν τʼ ἐν χερσὶν ἕκαστος. - πᾶσιν δʼ ἱμερόεις ὑπέδυ γόος, ἀμφὶ δὲ δῶμα - σμερδαλέον κονάβιζε· θεὰ δʼ ἐλέαιρε καὶ αὐτή. - - ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων· - - διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, - ἔρχεο νῦν ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης. - νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσατε ἤπειρόνδε, - κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσατε ὅπλα τε πάντα· - αὐτὸς δʼ ἂψ ἰέναι καὶ ἄγειν ἐρίηρας ἑταίρους. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς - ἀγήνωρ, - βῆν δʼ ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης. - εὗρον ἔπειτʼ ἐπὶ νηὶ θοῇ ἐρίηρας ἑταίρους - οἴκτρʼ ὀλοφυρομένους, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντας. - ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἄγραυλοι πόριες περὶ βοῦς ἀγελαίας, - ἐλθούσας ἐς κόπρον, ἐπὴν βοτάνης κορέσωνται, - πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ἐναντίαι· οὐδʼ ἔτι σηκοὶ - ἴσχουσʼ, ἀλλʼ ἁδινὸν μυκώμεναι ἀμφιθέουσι· - μητέρας· ὣς ἔμʼ ἐκεῖνοι ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσι, - δακρυόεντες ἔχυντο· δόκησε δʼ ἄρα σφίσι θυμὸς - ὣς ἔμεν, ὡς εἰ πατρίδʼ ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν - τρηχείης Ἰθάκης, ἵνα τʼ ἔτραφεν ἠδʼ ἐγένοντο. - καί μʼ ὀλοφυρόμενοι ἔπεα πτερόεντα προσηύδων· - - - σοὶ μὲν νοστήσαντι, διοτρεφές, ὣς ἐχάρημεν, - ὡς εἴ τʼ εἰς Ἰθάκην ἀφικοίμεθα πατρίδα γαῖαν· - ἀλλʼ ἄγε, τῶν ἄλλων ἑτάρων κατάλεξον ὄλεθρον. - - - ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐγὼ προσέφην μαλακοῖς ἐπέεσσι· - - νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε, - κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλα τε πάντα· - αὐτοὶ δʼ ὀτρύνεσθε ἐμοὶ ἅμα πάντες ἕπεσθαι, - ὄφρα ἴδηθʼ ἑτάρους ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης - πίνοντας καὶ ἔδοντας· ἐπηετανὸν γὰρ ἔχουσιν. - - - - ὣς ἐφάμην, οἱ δʼ ὦκα ἐμοῖς ἐπέεσσι πίθοντο. - Εὐρύλοχος δέ μοι οἶος ἐρύκανε πάντας ἑταίρους· - καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· - - - ἆ δειλοί, πόσʼ ἴμεν; τί κακῶν ἱμείρετε - τούτων; - Κίρκης ἐς μέγαρον καταβήμεναι, ἥ κεν ἅπαντας - ἢ σῦς ἠὲ λύκους ποιήσεται ἠὲ λέοντας, - οἵ κέν οἱ μέγα δῶμα φυλάσσοιμεν καὶ ἀνάγκῃ, - ὥς περ Κύκλωψ ἔρξʼ, ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο - ἡμέτεροι ἕταροι, σὺν δʼ ὁ θρασὺς εἵπετʼ Ὀδυσσεύς· - τούτου γὰρ καὶ κεῖνοι ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ γε μετὰ φρεσὶ μερμήριξα, - σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ, - τῷ οἱ ἀποπλήξας κεφαλὴν οὖδάσδε πελάσσαι, - καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχεδόν· ἀλλά μʼ ἑταῖροι - μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἐρήτυον ἄλλοθεν ἄλλος· - - - διογενές, τοῦτον μὲν ἐάσομεν, εἰ σὺ - κελεύεις, - αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι· - ἡμῖν δʼ ἡγεμόνευʼ ἱερὰ πρὸς δώματα Κίρκης. - - - ὣς φάμενοι παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης. - οὐδὲ μὲν Εὐρύλοχος κοίλῃ παρὰ νηὶ λέλειπτο, - ἀλλʼ ἕπετʼ· ἔδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔκπαγλον ἐνιπήν. - - τόφρα δὲ τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη - ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ, - ἀμφὶ δʼ ἄρα χλαίνας οὔλας βάλεν ἠδὲ χιτῶνας· - δαινυμένους δʼ ἐὺ πάντας ἐφεύρομεν ἐν μεγάροισιν. - οἱ δʼ ἐπεὶ ἀλλήλους εἶδον φράσσαντό τʼ ἐσάντα, - κλαῖον ὀδυρόμενοι, περὶ δὲ στεναχίζετο δῶμα. - ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων· - - - μηκέτι νῦν θαλερὸν γόον ὄρνυτε· οἶδα καὶ - αὐτὴ - ἠμὲν ὅσʼ ἐν πόντῳ πάθετʼ ἄλγεα ἰχθυόεντι, - ἠδʼ ὅσʼ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντʼ ἐπὶ χέρσου. - ἀλλʼ ἄγετʼ ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον, - εἰς ὅ κεν αὖτις θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι λάβητε, - οἷον ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν - τρηχείης Ἰθάκης. νῦν δʼ ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι, - αἰὲν ἄλης χαλεπῆς μεμνημένοι, οὐδέ ποθʼ ὕμιν - θυμὸς ἐν εὐφροσύνῃ, ἐπεὶ ἦ μάλα πολλὰ πέποσθε. - - - ὣς ἔφαθʼ, ἡμῖν δʼ αὖτʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ. - ἔνθα μὲν ἤματα πάντα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν - ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ· - ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐνιαυτὸς ἔην, περὶ δʼ ἔτραπον ὧραι - μηνῶν φθινόντων, περὶ δʼ ἤματα μακρὰ τελέσθη, - καὶ τότε μʼ ἐκκαλέσαντες ἔφαν ἐρίηρες ἑταῖροι· - - - δαιμόνιʼ, ἤδη νῦν μιμνήσκεο πατρίδος αἴης, - εἴ τοι θέσφατόν ἐστι σαωθῆναι καὶ ἱκέσθαι - οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν. - - - - ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ. - ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα - ἥμεθα, δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ· - ἦμος δʼ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν, - οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα. - αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς - γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς· - καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων· - - - ὢ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν ἥν περ - ὑπέστης, - οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη, - ἠδʼ ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ - ἀμφʼ ἔμʼ ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι. - - - ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων· - - διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, - μηκέτι νῦν ἀέκοντες ἐμῷ ἐνὶ μίμνετε οἴκῳ. - ἀλλʼ ἄλλην χρὴ πρῶτον ὁδὸν τελέσαι καὶ ἱκέσθαι - εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης, - ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο, - μάντηος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι· - τῷ καὶ τεθνηῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια, - οἴῳ πεπνῦσθαι, τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν. - - - ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ· - κλαῖον δʼ ἐν λεχέεσσι καθήμενος, οὐδέ νύ μοι κῆρ - ἤθελʼ ἔτι ζώειν καὶ ὁρᾶν φάος ἠελίοιο. - αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενος τʼ ἐκορέσθην, - καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπον· - - - ὢ Κίρκη, τίς γὰρ ταύτην ὁδὸν ἡγεμονεύσει; - εἰς Ἄϊδος δʼ οὔ πώ τις ἀφίκετο νηὶ μελαίνῃ. - - - - ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων· - - διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, - μή τί τοι ἡγεμόνος γε ποθὴ παρὰ νηὶ μελέσθω, - ἱστὸν δὲ στήσας, ἀνά θʼ ἱστία λευκὰ πετάσσας - ἧσθαι· τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ Βορέαο φέρῃσιν. - ἀλλʼ ὁπότʼ ἂν δὴ νηὶ διʼ Ὠκεανοῖο περήσῃς, - ἔνθʼ ἀκτή τε λάχεια καὶ ἄλσεα Περσεφονείης, - μακραί τʼ αἴγειροι καὶ ἰτέαι ὠλεσίκαρποι, - νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι ἐπʼ Ὠκεανῷ βαθυδίνῃ, - αὐτὸς δʼ εἰς Ἀίδεω ἰέναι δόμον εὐρώεντα. - ἔνθα μὲν εἰς Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε ῥέουσιν - Κώκυτός θʼ, ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ, - πέτρη τε ξύνεσίς τε δύω ποταμῶν ἐριδούπων· - ἔνθα δʼ ἔπειθʼ, ἥρως, χριμφθεὶς πέλας, ὥς σε κελεύω, - βόθρον ὀρύξαι, ὅσον τε πυγούσιον ἔνθα καὶ ἔνθα, - ἀμφʼ αὐτῷ δὲ χοὴν χεῖσθαι πᾶσιν νεκύεσσιν, - πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέι οἴνῳ, - τὸ τρίτον αὖθʼ ὕδατι· ἐπὶ δʼ ἄλφιτα λευκὰ παλύνειν. - πολλὰ δὲ γουνοῦσθαι νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα, - ἐλθὼν εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν, ἥ τις ἀρίστη, - ῥέξειν ἐν μεγάροισι πυρήν τʼ ἐμπλησέμεν ἐσθλῶν, - Τειρεσίῃ δʼ ἀπάνευθεν ὄιν ἱερευσέμεν οἴῳ - παμμέλανʼ, ὃς μήλοισι μεταπρέπει ὑμετέροισιν. - αὐτὰρ ἐπὴν εὐχῇσι λίσῃ κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν, - ἔνθʼ ὄιν ἀρνειὸν ῥέζειν θῆλύν τε μέλαιναν - εἰς Ἔρεβος στρέψας, αὐτὸς δʼ ἀπονόσφι τραπέσθαι - ἱέμενος ποταμοῖο ῥοάων· ἔνθα δὲ πολλαὶ - ψυχαὶ ἐλεύσονται νεκύων κατατεθνηώτων. - δὴ τότʼ ἔπειθʼ ἑτάροισιν ἐποτρῦναι καὶ ἀνῶξαι - μῆλα, τὰ δὴ κατάκειτʼ ἐσφαγμένα νηλέι χαλκῷ, - δείραντας κατακῆαι, ἐπεύξασθαι δὲ θεοῖσιν, - ἰφθίμῳ τʼ Ἀίδῃ καὶ ἐπαινῇ Περσεφονείῃ· - αὐτὸς δὲ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ - ἧσθαι, μηδὲ ἐᾶν νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα - αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι. - ἔνθα τοι αὐτίκα μάντις ἐλεύσεται, ὄρχαμε λαῶν, - ὅς κέν τοι εἴπῃσιν ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύθου - νόστον θʼ, ὡς ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα. + + Εὐρύλοχʼ, ἦ τοι μὲν σὺ μένʼ αὐτοῦ τῷδʼ ἐνὶ χώρῳ + ἔσθων καὶ πίνων κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ· + αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι, κρατερὴ δέ μοι ἔπλετʼ ἀνάγκη. + + + ὣς εἰπὼν παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης. + ἀλλʼ ὅτε δὴ ἄρʼ ἔμελλον ἰὼν ἱερὰς ἀνὰ βήσσας + Κίρκης ἵξεσθαι πολυφαρμάκου ἐς μέγα δῶμα, + ἔνθα μοι Ἑρμείας χρυσόρραπις ἀντεβόλησεν + ἐρχομένῳ πρὸς δῶμα, νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς, + πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη· + ἔν τʼ ἄρα μοι φῦ χειρί, ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε· + + + πῇ δὴ αὖτʼ, ὦ δύστηνε, διʼ ἄκριας ἔρχεαι + οἶος, + χώρου ἄιδρις ἐών; ἕταροι δέ τοι οἵδʼ ἐνὶ Κίρκης + ἔρχαται ὥς τε σύες πυκινοὺς κευθμῶνας ἔχοντες. + ἦ τοὺς λυσόμενος δεῦρʼ ἔρχεαι; οὐδέ σέ φημι + αὐτὸν νοστήσειν, μενέεις δὲ σύ γʼ, ἔνθα περ ἄλλοι. + ἀλλʼ ἄγε δή σε κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω. + τῆ, τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἐς δώματα Κίρκης + ἔρχευ, ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ. + πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης. + τεύξει τοι κυκεῶ, βαλέει δʼ ἐν φάρμακα σίτῳ. + ἀλλʼ οὐδʼ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται· οὐ γὰρ ἐάσει + φάρμακον ἐσθλόν, ὅ τοι δώσω, ἐρέω δὲ ἕκαστα. + ὁππότε κεν Κίρκη σʼ ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ, + δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ + Κίρκῃ ἐπαῖξαι, ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων. + ἡ δέ σʼ ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι· + ἔνθα σὺ μηκέτʼ ἔπειτʼ ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν, + ὄφρα κέ τοι λύσῃ θʼ ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ· + ἀλλὰ κέλεσθαί μιν μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι, + μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο, + μή σʼ ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃ. + + + + ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον ἀργεϊφόντης + ἐκ γαίης ἐρύσας, καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε. + ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος· + μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί· χαλεπὸν δέ τʼ ὀρύσσειν + ἀνδράσι γε θνητοῖσι, θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται. + Ἑρμείας μὲν ἔπειτʼ ἀπέβη πρὸς μακρὸν Ὄλυμπον + νῆσον ἀνʼ ὑλήεσσαν, ἐγὼ δʼ ἐς δώματα Κίρκης + ἤια, πολλὰ δέ μοι κραδίη πόρφυρε κιόντι. + ἔστην δʼ εἰνὶ θύρῃσι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο· + ἔνθα στὰς ἐβόησα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς. + ἡ δʼ αἶψʼ ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε φαεινὰς + καὶ κάλει· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ. + εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου + καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· + τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπαι, ὄφρα πίοιμι, + ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε, κακὰ φρονέουσʼ ἐνὶ θυμῷ. + αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, οὐδέ μʼ ἔθελξε, + ῥάβδῳ πεπληγυῖα ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν· + + ἔρχεο νῦν συφεόνδε, μετʼ ἄλλων λέξο ἑταίρων. + + + ὣς φάτʼ, ἐγὼ δʼ ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ + μηροῦ + Κίρκῃ ἐπήιξα ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων. + ἡ δὲ μέγα ἰάχουσα ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων, + καί μʼ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· + + + τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ + τοκῆες; + θαῦμά μʼ ἔχει ὡς οὔ τι πιὼν τάδε φάρμακʼ ἐθέλχθης· + οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακʼ ἀνέτλη, + ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων. + σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν. + ἦ σύ γʼ Ὀδυσσεύς ἐσσι πολύτροπος, ὅν τέ μοι αἰεὶ + φάσκεν ἐλεύσεσθαι χρυσόρραπις ἀργεϊφόντης, + ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ. + ἀλλʼ ἄγε δὴ κολεῷ μὲν ἄορ θέο, νῶι δʼ ἔπειτα + εὐνῆς ἡμετέρης ἐπιβείομεν, ὄφρα μιγέντε + εὐνῇ καὶ φιλότητι πεποίθομεν ἀλλήλοισιν. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος + προσέειπον· + + ὦ Κίρκη, πῶς γάρ με κέλεαι σοὶ ἤπιον εἶναι, + ἥ μοι σῦς μὲν ἔθηκας ἐνὶ μεγάροισιν ἑταίρους, + αὐτὸν δʼ ἐνθάδʼ ἔχουσα δολοφρονέουσα κελεύεις + ἐς θάλαμόν τʼ ἰέναι καὶ σῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς, + ὄφρα με γυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃς. + οὐδʼ ἂν ἐγώ γʼ ἐθέλοιμι τεῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς, + εἰ μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι + μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο. + + + + ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀπώμνυεν, ὡς + ἐκέλευον. + αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον, + καὶ τότʼ ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς. + + ἀμφίπολοι δʼ ἄρα τέως μὲν ἐνὶ μεγάροισι + πένοντο + τέσσαρες, αἵ οἱ δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασι· + γίγνονται δʼ ἄρα ταί γʼ ἔκ τε κρηνέων ἀπό τʼ ἀλσέων + ἔκ θʼ ἱερῶν ποταμῶν, οἵ τʼ εἰς ἅλαδε προρέουσι. + τάων ἡ μὲν ἔβαλλε θρόνοις ἔνι ῥήγεα καλὰ + πορφύρεα καθύπερθʼ, ὑπένερθε δὲ λῖθʼ ὑπέβαλλεν· + ἡ δʼ ἑτέρη προπάροιθε θρόνων ἐτίταινε τραπέζας + ἀργυρέας, ἐπὶ δέ σφι τίθει χρύσεια κάνεια· + ἡ δὲ τρίτη κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἐκίρνα + ἡδὺν ἐν ἀργυρέῳ, νέμε δὲ χρύσεια κύπελλα· + ἡ δὲ τετάρτη ὕδωρ ἐφόρει καὶ πῦρ ἀνέκαιε + πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ· ἰαίνετο δʼ ὕδωρ. + αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ, + ἔς ῥʼ ἀσάμινθον ἕσασα λόʼ ἐκ τρίποδος μεγάλοιο, + θυμῆρες κεράσασα, κατὰ κρατός τε καὶ ὤμων, + ὄφρα μοι ἐκ κάματον θυμοφθόρον εἵλετο γυίων. + αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ, + ἀμφὶ δέ με χλαῖναν καλὴν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα, + εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου + καλοῦ δαιδαλέου, ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν· + χέρνιβα δʼ ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε φέρουσα + καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος, + νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν. + σῖτον δʼ αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα, + εἴδατα πόλλʼ ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων. + ἐσθέμεναι δʼ ἐκέλευεν· ἐμῷ δʼ οὐχ ἥνδανε θυμῷ, + ἀλλʼ ἥμην ἀλλοφρονέων, κακὰ δʼ ὄσσετο θυμός. + + Κίρκη δʼ ὡς ἐνόησεν ἔμʼ ἥμενον οὐδʼ ἐπὶ σίτῳ + χεῖρας ἰάλλοντα, κρατερὸν δέ με πένθος ἔχοντα, + ἄγχι παρισταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· + + + τίφθʼ οὕτως, Ὀδυσεῦ, κατʼ ἄρʼ ἕζεαι ἶσος + ἀναύδῳ, + θυμὸν ἔδων, βρώμης δʼ οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος; + ἦ τινά που δόλον ἄλλον ὀίεαι· οὐδέ τί σε χρὴ + δειδίμεν· ἤδη γάρ τοι ἀπώμοσα καρτερὸν ὅρκον. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος + προσέειπον· + + ὦ Κίρκη, τίς γάρ κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος εἴη, + πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος, + πρὶν λύσασθʼ ἑτάρους καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι; + ἀλλʼ εἰ δὴ πρόφρασσα πιεῖν φαγέμεν τε κελεύεις, + λῦσον, ἵνʼ ὀφθαλμοῖσιν ἴδω ἐρίηρας ἑταίρους. + + + + ὣς ἐφάμην, Κίρκη δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει + ῥάβδον ἔχουσʼ ἐν χειρί, θύρας δʼ ἀνέῳξε συφειοῦ, + ἐκ δʼ ἔλασεν σιάλοισιν ἐοικότας ἐννεώροισιν. + οἱ μὲν ἔπειτʼ ἔστησαν ἐναντίοι, ἡ δὲ διʼ αὐτῶν + ἐρχομένη προσάλειφεν ἑκάστῳ φάρμακον ἄλλο. + τῶν δʼ ἐκ μὲν μελέων τρίχες ἔρρεον, ἃς πρὶν ἔφυσε + φάρμακον οὐλόμενον, τό σφιν πόρε πότνια Κίρκη· + ἄνδρες δʼ ἂψ ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν, + καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι. + ἔγνωσαν δέ μʼ ἐκεῖνοι ἔφυν τʼ ἐν χερσὶν ἕκαστος. + πᾶσιν δʼ ἱμερόεις ὑπέδυ γόος, ἀμφὶ δὲ δῶμα + σμερδαλέον κονάβιζε· θεὰ δʼ ἐλέαιρε καὶ αὐτή. + + ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων· + + διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, + ἔρχεο νῦν ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης. + νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσατε ἤπειρόνδε, + κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσατε ὅπλα τε πάντα· + αὐτὸς δʼ ἂψ ἰέναι καὶ ἄγειν ἐρίηρας ἑταίρους. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς + ἀγήνωρ, + βῆν δʼ ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης. + εὗρον ἔπειτʼ ἐπὶ νηὶ θοῇ ἐρίηρας ἑταίρους + οἴκτρʼ ὀλοφυρομένους, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντας. + ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἄγραυλοι πόριες περὶ βοῦς ἀγελαίας, + ἐλθούσας ἐς κόπρον, ἐπὴν βοτάνης κορέσωνται, + πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ἐναντίαι· οὐδʼ ἔτι σηκοὶ + ἴσχουσʼ, ἀλλʼ ἁδινὸν μυκώμεναι ἀμφιθέουσι· + μητέρας· ὣς ἔμʼ ἐκεῖνοι ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσι, + δακρυόεντες ἔχυντο· δόκησε δʼ ἄρα σφίσι θυμὸς + ὣς ἔμεν, ὡς εἰ πατρίδʼ ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν + τρηχείης Ἰθάκης, ἵνα τʼ ἔτραφεν ἠδʼ ἐγένοντο. + καί μʼ ὀλοφυρόμενοι ἔπεα πτερόεντα προσηύδων· + + + σοὶ μὲν νοστήσαντι, διοτρεφές, ὣς + ἐχάρημεν, + ὡς εἴ τʼ εἰς Ἰθάκην ἀφικοίμεθα πατρίδα γαῖαν· + ἀλλʼ ἄγε, τῶν ἄλλων ἑτάρων κατάλεξον ὄλεθρον. + + + ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐγὼ προσέφην μαλακοῖς + ἐπέεσσι· + + νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε, + κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλα τε πάντα· + αὐτοὶ δʼ ὀτρύνεσθε ἐμοὶ ἅμα πάντες ἕπεσθαι, + ὄφρα ἴδηθʼ ἑτάρους ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης + πίνοντας καὶ ἔδοντας· ἐπηετανὸν γὰρ ἔχουσιν. + + + + ὣς ἐφάμην, οἱ δʼ ὦκα ἐμοῖς ἐπέεσσι πίθοντο. + Εὐρύλοχος δέ μοι οἶος ἐρύκανε πάντας ἑταίρους· + καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· + + + ἆ δειλοί, πόσʼ ἴμεν; τί κακῶν ἱμείρετε + τούτων; + Κίρκης ἐς μέγαρον καταβήμεναι, ἥ κεν ἅπαντας + ἢ σῦς ἠὲ λύκους ποιήσεται ἠὲ λέοντας, + οἵ κέν οἱ μέγα δῶμα φυλάσσοιμεν καὶ ἀνάγκῃ, + ὥς περ Κύκλωψ ἔρξʼ, ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο + ἡμέτεροι ἕταροι, σὺν δʼ ὁ θρασὺς εἵπετʼ Ὀδυσσεύς· + τούτου γὰρ καὶ κεῖνοι ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ γε μετὰ φρεσὶ μερμήριξα, + σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ, + τῷ οἱ ἀποπλήξας κεφαλὴν οὖδάσδε πελάσσαι, + καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχεδόν· ἀλλά μʼ ἑταῖροι + μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἐρήτυον ἄλλοθεν ἄλλος· + + + διογενές, τοῦτον μὲν ἐάσομεν, εἰ σὺ + κελεύεις, + αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι· + ἡμῖν δʼ ἡγεμόνευʼ ἱερὰ πρὸς δώματα Κίρκης. + + + ὣς φάμενοι παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης. + οὐδὲ μὲν Εὐρύλοχος κοίλῃ παρὰ νηὶ λέλειπτο, + ἀλλʼ ἕπετʼ· ἔδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔκπαγλον ἐνιπήν. + + τόφρα δὲ τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη + ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ, + ἀμφὶ δʼ ἄρα χλαίνας οὔλας βάλεν ἠδὲ χιτῶνας· + δαινυμένους δʼ ἐὺ πάντας ἐφεύρομεν ἐν μεγάροισιν. + οἱ δʼ ἐπεὶ ἀλλήλους εἶδον φράσσαντό τʼ ἐσάντα, + κλαῖον ὀδυρόμενοι, περὶ δὲ στεναχίζετο δῶμα. + ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων· + + + μηκέτι νῦν θαλερὸν γόον ὄρνυτε· οἶδα καὶ + αὐτὴ + ἠμὲν ὅσʼ ἐν πόντῳ πάθετʼ ἄλγεα ἰχθυόεντι, + ἠδʼ ὅσʼ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντʼ ἐπὶ χέρσου. + ἀλλʼ ἄγετʼ ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον, + εἰς ὅ κεν αὖτις θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι λάβητε, + οἷον ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν + τρηχείης Ἰθάκης. νῦν δʼ ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι, + αἰὲν ἄλης χαλεπῆς μεμνημένοι, οὐδέ ποθʼ ὕμιν + θυμὸς ἐν εὐφροσύνῃ, ἐπεὶ ἦ μάλα πολλὰ πέποσθε. + + + ὣς ἔφαθʼ, ἡμῖν δʼ αὖτʼ ἐπεπείθετο θυμὸς + ἀγήνωρ. + ἔνθα μὲν ἤματα πάντα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν + ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ· + ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐνιαυτὸς ἔην, περὶ δʼ ἔτραπον ὧραι + μηνῶν φθινόντων, περὶ δʼ ἤματα μακρὰ τελέσθη, + καὶ τότε μʼ ἐκκαλέσαντες ἔφαν ἐρίηρες ἑταῖροι· + + + δαιμόνιʼ, ἤδη νῦν μιμνήσκεο πατρίδος + αἴης, + εἴ τοι θέσφατόν ἐστι σαωθῆναι καὶ ἱκέσθαι + οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν. + + + + ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς + ἀγήνωρ. + ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα + ἥμεθα, δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ· + ἦμος δʼ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν, + οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα. + αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς + γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς· + καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων· + + + ὢ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν ἥν περ + ὑπέστης, + οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη, + ἠδʼ ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ + ἀμφʼ ἔμʼ ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι. + + + ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων· + + διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, + μηκέτι νῦν ἀέκοντες ἐμῷ ἐνὶ μίμνετε οἴκῳ. + ἀλλʼ ἄλλην χρὴ πρῶτον ὁδὸν τελέσαι καὶ ἱκέσθαι + εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης, + ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο, + μάντηος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι· + τῷ καὶ τεθνηῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια, + οἴῳ πεπνῦσθαι, τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον + ἦτορ· + κλαῖον δʼ ἐν λεχέεσσι καθήμενος, οὐδέ νύ μοι κῆρ + ἤθελʼ ἔτι ζώειν καὶ ὁρᾶν φάος ἠελίοιο. + αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενος τʼ ἐκορέσθην, + καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπον· + + + ὢ Κίρκη, τίς γὰρ ταύτην ὁδὸν ἡγεμονεύσει; + εἰς Ἄϊδος δʼ οὔ πώ τις ἀφίκετο νηὶ μελαίνῃ. + + + + ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων· + + διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ, + μή τί τοι ἡγεμόνος γε ποθὴ παρὰ νηὶ μελέσθω, + ἱστὸν δὲ στήσας, ἀνά θʼ ἱστία λευκὰ πετάσσας + ἧσθαι· τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ Βορέαο φέρῃσιν. + ἀλλʼ ὁπότʼ ἂν δὴ νηὶ διʼ Ὠκεανοῖο περήσῃς, + ἔνθʼ ἀκτή τε λάχεια καὶ ἄλσεα Περσεφονείης, + μακραί τʼ αἴγειροι καὶ ἰτέαι ὠλεσίκαρποι, + νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι ἐπʼ Ὠκεανῷ βαθυδίνῃ, + αὐτὸς δʼ εἰς Ἀίδεω ἰέναι δόμον εὐρώεντα. + ἔνθα μὲν εἰς Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε ῥέουσιν + Κώκυτός θʼ, ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ, + πέτρη τε ξύνεσίς τε δύω ποταμῶν ἐριδούπων· + ἔνθα δʼ ἔπειθʼ, ἥρως, χριμφθεὶς πέλας, ὥς σε κελεύω, + βόθρον ὀρύξαι, ὅσον τε πυγούσιον ἔνθα καὶ ἔνθα, + ἀμφʼ αὐτῷ δὲ χοὴν χεῖσθαι πᾶσιν νεκύεσσιν, + πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέι οἴνῳ, + τὸ τρίτον αὖθʼ ὕδατι· ἐπὶ δʼ ἄλφιτα λευκὰ παλύνειν. + πολλὰ δὲ γουνοῦσθαι νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα, + ἐλθὼν εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν, ἥ τις ἀρίστη, + ῥέξειν ἐν μεγάροισι πυρήν τʼ ἐμπλησέμεν ἐσθλῶν, + Τειρεσίῃ δʼ ἀπάνευθεν ὄιν ἱερευσέμεν οἴῳ + παμμέλανʼ, ὃς μήλοισι μεταπρέπει ὑμετέροισιν. + αὐτὰρ ἐπὴν εὐχῇσι λίσῃ κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν, + ἔνθʼ ὄιν ἀρνειὸν ῥέζειν θῆλύν τε μέλαιναν + εἰς Ἔρεβος στρέψας, αὐτὸς δʼ ἀπονόσφι τραπέσθαι + ἱέμενος ποταμοῖο ῥοάων· ἔνθα δὲ πολλαὶ + ψυχαὶ ἐλεύσονται νεκύων κατατεθνηώτων. + δὴ τότʼ ἔπειθʼ ἑτάροισιν ἐποτρῦναι καὶ ἀνῶξαι + μῆλα, τὰ δὴ κατάκειτʼ ἐσφαγμένα νηλέι χαλκῷ, + δείραντας κατακῆαι, ἐπεύξασθαι δὲ θεοῖσιν, + ἰφθίμῳ τʼ Ἀίδῃ καὶ ἐπαινῇ Περσεφονείῃ· + αὐτὸς δὲ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ + ἧσθαι, μηδὲ ἐᾶν νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα + αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι. + ἔνθα τοι αὐτίκα μάντις ἐλεύσεται, ὄρχαμε λαῶν, + ὅς κέν τοι εἴπῃσιν ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύθου + νόστον θʼ, ὡς ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα. + + + ὣς ἔφατʼ, αὐτίκα δὲ χρυσόθρονος ἤλυθεν Ἠώς. + ἀμφὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν· + αὐτὴ δʼ ἀργύφεον φᾶρος μέγα ἕννυτο νύμφη, + λεπτὸν καὶ χαρίεν, περὶ δὲ ζώνην βάλετʼ ἰξυῖ + καλὴν χρυσείην, κεφαλῇ δʼ ἐπέθηκε καλύπτρην. + + αὐτὰρ ἐγὼ διὰ δώματʼ ἰὼν ὤτρυνον ἑταίρους + μειλιχίοις ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον· + + + μηκέτι νῦν εὕδοντες ἀωτεῖτε γλυκὺν ὕπνον, + ἀλλʼ ἴομεν· δὴ γάρ μοι ἐπέφραδε πότνια Κίρκη. + + + ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δʼ ἐπεπείθετο θυμὸς + ἀγήνωρ. + οὐδὲ μὲν οὐδʼ ἔνθεν περ ἀπήμονας ἦγον ἑταίρους. + Ἐλπήνωρ δέ τις ἔσκε νεώτατος, οὔτε τι λίην + ἄλκιμος ἐν πολέμῳ οὔτε φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς· + ὅς μοι ἄνευθʼ ἑτάρων ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης, + ψύχεος ἱμείρων, κατελέξατο οἰνοβαρείων. + κινυμένων δʼ ἑτάρων ὅμαδον καὶ δοῦπον ἀκούσας + ἐξαπίνης ἀνόρουσε καὶ ἐκλάθετο φρεσὶν ᾗσιν + ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν, + ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσεν· ἐκ δέ οἱ αὐχὴν + ἀστραγάλων ἐάγη, ψυχὴ δʼ Ἄϊδόσδε κατῆλθεν. + + ἐρχομένοισι δὲ τοῖσιν ἐγὼ μετὰ μῦθον ἔειπον· + + φάσθε νύ που οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν + ἔρχεσθʼ· ἄλλην δʼ ἧμιν ὁδὸν τεκμήρατο Κίρκη, + εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης + ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο. + + + ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δὲ κατεκλάσθη φίλον ἦτορ, + ἑζόμενοι δὲ κατʼ αὖθι γόων τίλλοντό τε χαίτας· + ἀλλʼ οὐ γάρ τις πρῆξις ἐγίγνετο μυρομένοισιν. + + ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα + θαλάσσης + ᾔομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες, + τόφρα δʼ ἄρʼ οἰχομένη Κίρκη παρὰ νηὶ μελαίνῃ + ἀρνειὸν κατέδησεν ὄιν θῆλύν τε μέλαιναν, + ῥεῖα παρεξελθοῦσα· τίς ἂν θεὸν οὐκ ἐθέλοντα + ὀφθαλμοῖσιν ἴδοιτʼ ἢ ἔνθʼ ἢ ἔνθα κιόντα; - - ὣς ἔφατʼ, αὐτίκα δὲ χρυσόθρονος ἤλυθεν Ἠώς. - ἀμφὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν· - αὐτὴ δʼ ἀργύφεον φᾶρος μέγα ἕννυτο νύμφη, - λεπτὸν καὶ χαρίεν, περὶ δὲ ζώνην βάλετʼ ἰξυῖ - καλὴν χρυσείην, κεφαλῇ δʼ ἐπέθηκε καλύπτρην. - - αὐτὰρ ἐγὼ διὰ δώματʼ ἰὼν ὤτρυνον ἑταίρους - μειλιχίοις ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον· - - - μηκέτι νῦν εὕδοντες ἀωτεῖτε γλυκὺν ὕπνον, - ἀλλʼ ἴομεν· δὴ γάρ μοι ἐπέφραδε πότνια Κίρκη. - - - ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ. - οὐδὲ μὲν οὐδʼ ἔνθεν περ ἀπήμονας ἦγον ἑταίρους. - Ἐλπήνωρ δέ τις ἔσκε νεώτατος, οὔτε τι λίην - ἄλκιμος ἐν πολέμῳ οὔτε φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς· - ὅς μοι ἄνευθʼ ἑτάρων ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης, - ψύχεος ἱμείρων, κατελέξατο οἰνοβαρείων. - κινυμένων δʼ ἑτάρων ὅμαδον καὶ δοῦπον ἀκούσας - ἐξαπίνης ἀνόρουσε καὶ ἐκλάθετο φρεσὶν ᾗσιν - ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν, - ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσεν· ἐκ δέ οἱ αὐχὴν - ἀστραγάλων ἐάγη, ψυχὴ δʼ Ἄϊδόσδε κατῆλθεν. - - ἐρχομένοισι δὲ τοῖσιν ἐγὼ μετὰ μῦθον ἔειπον· - - φάσθε νύ που οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν - ἔρχεσθʼ· ἄλλην δʼ ἧμιν ὁδὸν τεκμήρατο Κίρκη, - εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης - ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο. - - - ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δὲ κατεκλάσθη φίλον ἦτορ, - ἑζόμενοι δὲ κατʼ αὖθι γόων τίλλοντό τε χαίτας· - ἀλλʼ οὐ γάρ τις πρῆξις ἐγίγνετο μυρομένοισιν. - - ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης - ᾔομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες, - τόφρα δʼ ἄρʼ οἰχομένη Κίρκη παρὰ νηὶ μελαίνῃ - ἀρνειὸν κατέδησεν ὄιν θῆλύν τε μέλαιναν, - ῥεῖα παρεξελθοῦσα· τίς ἂν θεὸν οὐκ ἐθέλοντα - ὀφθαλμοῖσιν ἴδοιτʼ ἢ ἔνθʼ ἢ ἔνθα κιόντα;
@@ -6811,12 +6826,12 @@ εὕδειν, ἢ ἐπὶ νῆα θοὴν ἐλθόντʼ ἐς ἑταίρους ἢ αὐτοῦ· πομπὴ δὲ θεοῖς ὑμῖν τε μελήσει. + + + ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ, + κηληθμῷ δʼ ἔσχοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα. + τοῖσιν δʼ Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων. - - ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο - σιωπῇ, - κηληθμῷ δʼ ἔσχοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα. - τοῖσιν δʼ Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων. Φαίηκες, πῶς ὔμμιν ἀνὴρ ὅδε φαίνεται εἶναι εἶδός τε μέγεθός τε ἰδὲ φρένας ἔνδον ἐίσας; @@ -13196,7 +13211,7 @@ ἂψ δʼ αὖτις κατʼ ἄρ ἕζετʼ ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη. Ἀντίνοος δʼ ἐνένιπεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε· - λειῶδες, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων, + Λειῶδες, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων, δεινόν τʼ ἀργαλέον τε, —νεμεσσῶμαι δέ τʼ ἀκούων— εἰ δὴ τοῦτό γε τόξον ἀριστῆας κεκαδήσει θυμοῦ καὶ ψυχῆς, ἐπεὶ οὐ δύνασαι σὺ τανύσσαι. @@ -13970,7 +13985,7 @@ τύπτον ἐπιστροφάδην· τῶν δὲ στόνος ὤρνυτʼ ἀεικὴς κράτων τυπτομένων, δάπεδον δʼ ἅπαν αἵματι θῦε. - λειώδης δʼ Ὀδυσῆος ἐπεσσύμενος λάβε γούνων, + Λειώδης δʼ Ὀδυσῆος ἐπεσσύμενος λάβε γούνων, καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· @@ -14044,7 +14059,7 @@ ὣς φάτο, τοῦ δʼ ἤκουσε Μέδων πεπνυμένα εἰδώς· πεπτηὼς γὰρ ἔκειτο ὑπὸ θρόνον, ἀμφὶ δὲ δέρμα ἕστο βοὸς νεόδαρτον, ἀλύσκων κῆρα μέλαιναν. - αἶψα δʼ ἀπὸ θρόνου ὦρτο, θοῶς δʼ ἀπέδυνε βοείην + αἶψα δʼ ἀπὸ θρόνου ὦρτο, θοῶς δʼ ἀπέδυνε βοείην. Τηλέμαχον δʼ ἄρʼ ἔπειτα προσαΐξας λάβε γούνων, καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·