Οἰδίπους
diff --git a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml
index 76914f4e2..9f1fb3b44 100644
--- a/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml
+++ b/data/tlg0012/tlg002/tlg0012.tlg002.perseus-grc2.xml
@@ -6001,400 +6001,415 @@
ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος
προσέειπον·
- Εὐρύλοχʼ, ἦ τοι μὲν σὺ μένʼ αὐτοῦ τῷδʼ ἐνὶ χώρῳ
- ἔσθων καὶ πίνων κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ·
- αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι, κρατερὴ δέ μοι ἔπλετʼ ἀνάγκη.
-
-
- ὣς εἰπὼν παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ ἄρʼ ἔμελλον ἰὼν ἱερὰς ἀνὰ βήσσας
- Κίρκης ἵξεσθαι πολυφαρμάκου ἐς μέγα δῶμα,
- ἔνθα μοι Ἑρμείας χρυσόρραπις ἀντεβόλησεν
- ἐρχομένῳ πρὸς δῶμα, νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς,
- πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη·
- ἔν τʼ ἄρα μοι φῦ χειρί, ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
-
-
- πῇ δὴ αὖτʼ, ὦ δύστηνε, διʼ ἄκριας ἔρχεαι
- οἶος,
- χώρου ἄιδρις ἐών; ἕταροι δέ τοι οἵδʼ ἐνὶ Κίρκης
- ἔρχαται ὥς τε σύες πυκινοὺς κευθμῶνας ἔχοντες.
- ἦ τοὺς λυσόμενος δεῦρʼ ἔρχεαι; οὐδέ σέ φημι
- αὐτὸν νοστήσειν, μενέεις δὲ σύ γʼ, ἔνθα περ ἄλλοι.
- ἀλλʼ ἄγε δή σε κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω.
- τῆ, τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἐς δώματα Κίρκης
- ἔρχευ, ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ.
- πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης.
- τεύξει τοι κυκεῶ, βαλέει δʼ ἐν φάρμακα σίτῳ.
- ἀλλʼ οὐδʼ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται· οὐ γὰρ ἐάσει
- φάρμακον ἐσθλόν, ὅ τοι δώσω, ἐρέω δὲ ἕκαστα.
- ὁππότε κεν Κίρκη σʼ ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ,
- δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
- Κίρκῃ ἐπαῖξαι, ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.
- ἡ δέ σʼ ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι·
- ἔνθα σὺ μηκέτʼ ἔπειτʼ ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν,
- ὄφρα κέ τοι λύσῃ θʼ ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ·
- ἀλλὰ κέλεσθαί μιν μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι,
- μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο,
- μή σʼ ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃ.
-
-
-
- ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον ἀργεϊφόντης
- ἐκ γαίης ἐρύσας, καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε.
- ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος·
- μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί· χαλεπὸν δέ τʼ ὀρύσσειν
- ἀνδράσι γε θνητοῖσι, θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται.
- Ἑρμείας μὲν ἔπειτʼ ἀπέβη πρὸς μακρὸν Ὄλυμπον
- νῆσον ἀνʼ ὑλήεσσαν, ἐγὼ δʼ ἐς δώματα Κίρκης
- ἤια, πολλὰ δέ μοι κραδίη πόρφυρε κιόντι.
- ἔστην δʼ εἰνὶ θύρῃσι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο·
- ἔνθα στὰς ἐβόησα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς.
- ἡ δʼ αἶψʼ ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε φαεινὰς
- καὶ κάλει· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ.
- εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου
- καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν·
- τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπαι, ὄφρα πίοιμι,
- ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε, κακὰ φρονέουσʼ ἐνὶ θυμῷ.
- αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, οὐδέ μʼ ἔθελξε,
- ῥάβδῳ πεπληγυῖα ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
-
- ἔρχεο νῦν συφεόνδε, μετʼ ἄλλων λέξο ἑταίρων.
-
-
- ὣς φάτʼ, ἐγὼ δʼ ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
- Κίρκῃ ἐπήιξα ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.
- ἡ δὲ μέγα ἰάχουσα ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων,
- καί μʼ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
-
-
- τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ
- τοκῆες;
- θαῦμά μʼ ἔχει ὡς οὔ τι πιὼν τάδε φάρμακʼ ἐθέλχθης·
- οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακʼ ἀνέτλη,
- ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων.
- σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν.
- ἦ σύ γʼ Ὀδυσσεύς ἐσσι πολύτροπος, ὅν τέ μοι αἰεὶ
- φάσκεν ἐλεύσεσθαι χρυσόρραπις ἀργεϊφόντης,
- ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ.
- ἀλλʼ ἄγε δὴ κολεῷ μὲν ἄορ θέο, νῶι δʼ ἔπειτα
- εὐνῆς ἡμετέρης ἐπιβείομεν, ὄφρα μιγέντε
- εὐνῇ καὶ φιλότητι πεποίθομεν ἀλλήλοισιν.
-
-
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
-
- ὦ Κίρκη, πῶς γάρ με κέλεαι σοὶ ἤπιον εἶναι,
- ἥ μοι σῦς μὲν ἔθηκας ἐνὶ μεγάροισιν ἑταίρους,
- αὐτὸν δʼ ἐνθάδʼ ἔχουσα δολοφρονέουσα κελεύεις
- ἐς θάλαμόν τʼ ἰέναι καὶ σῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
- ὄφρα με γυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃς.
- οὐδʼ ἂν ἐγώ γʼ ἐθέλοιμι τεῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
- εἰ μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι
- μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο.
-
-
-
- ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀπώμνυεν, ὡς ἐκέλευον.
- αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον,
- καὶ τότʼ ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς.
-
- ἀμφίπολοι δʼ ἄρα τέως μὲν ἐνὶ μεγάροισι πένοντο
- τέσσαρες, αἵ οἱ δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασι·
- γίγνονται δʼ ἄρα ταί γʼ ἔκ τε κρηνέων ἀπό τʼ ἀλσέων
- ἔκ θʼ ἱερῶν ποταμῶν, οἵ τʼ εἰς ἅλαδε προρέουσι.
- τάων ἡ μὲν ἔβαλλε θρόνοις ἔνι ῥήγεα καλὰ
- πορφύρεα καθύπερθʼ, ὑπένερθε δὲ λῖθʼ ὑπέβαλλεν·
- ἡ δʼ ἑτέρη προπάροιθε θρόνων ἐτίταινε τραπέζας
- ἀργυρέας, ἐπὶ δέ σφι τίθει χρύσεια κάνεια·
- ἡ δὲ τρίτη κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἐκίρνα
- ἡδὺν ἐν ἀργυρέῳ, νέμε δὲ χρύσεια κύπελλα·
- ἡ δὲ τετάρτη ὕδωρ ἐφόρει καὶ πῦρ ἀνέκαιε
- πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ· ἰαίνετο δʼ ὕδωρ.
- αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ,
- ἔς ῥʼ ἀσάμινθον ἕσασα λόʼ ἐκ τρίποδος μεγάλοιο,
- θυμῆρες κεράσασα, κατὰ κρατός τε καὶ ὤμων,
- ὄφρα μοι ἐκ κάματον θυμοφθόρον εἵλετο γυίων.
- αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ,
- ἀμφὶ δέ με χλαῖναν καλὴν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα,
- εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου
- καλοῦ δαιδαλέου, ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν·
- χέρνιβα δʼ ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε φέρουσα
- καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος,
- νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν.
- σῖτον δʼ αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα,
- εἴδατα πόλλʼ ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων.
- ἐσθέμεναι δʼ ἐκέλευεν· ἐμῷ δʼ οὐχ ἥνδανε θυμῷ,
- ἀλλʼ ἥμην ἀλλοφρονέων, κακὰ δʼ ὄσσετο θυμός.
-
- Κίρκη δʼ ὡς ἐνόησεν ἔμʼ ἥμενον οὐδʼ ἐπὶ σίτῳ
- χεῖρας ἰάλλοντα, κρατερὸν δέ με πένθος ἔχοντα,
- ἄγχι παρισταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
-
-
- τίφθʼ οὕτως, Ὀδυσεῦ, κατʼ ἄρʼ ἕζεαι ἶσος
- ἀναύδῳ,
- θυμὸν ἔδων, βρώμης δʼ οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος;
- ἦ τινά που δόλον ἄλλον ὀίεαι· οὐδέ τί σε χρὴ
- δειδίμεν· ἤδη γάρ τοι ἀπώμοσα καρτερὸν ὅρκον.
-
-
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
-
- ὦ Κίρκη, τίς γάρ κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος εἴη,
- πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος,
- πρὶν λύσασθʼ ἑτάρους καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι;
- ἀλλʼ εἰ δὴ πρόφρασσα πιεῖν φαγέμεν τε κελεύεις,
- λῦσον, ἵνʼ ὀφθαλμοῖσιν ἴδω ἐρίηρας ἑταίρους.
-
-
-
- ὣς ἐφάμην, Κίρκη δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει
- ῥάβδον ἔχουσʼ ἐν χειρί, θύρας δʼ ἀνέῳξε συφειοῦ,
- ἐκ δʼ ἔλασεν σιάλοισιν ἐοικότας ἐννεώροισιν.
- οἱ μὲν ἔπειτʼ ἔστησαν ἐναντίοι, ἡ δὲ διʼ αὐτῶν
- ἐρχομένη προσάλειφεν ἑκάστῳ φάρμακον ἄλλο.
- τῶν δʼ ἐκ μὲν μελέων τρίχες ἔρρεον, ἃς πρὶν ἔφυσε
- φάρμακον οὐλόμενον, τό σφιν πόρε πότνια Κίρκη·
- ἄνδρες δʼ ἂψ ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν,
- καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι.
- ἔγνωσαν δέ μʼ ἐκεῖνοι ἔφυν τʼ ἐν χερσὶν ἕκαστος.
- πᾶσιν δʼ ἱμερόεις ὑπέδυ γόος, ἀμφὶ δὲ δῶμα
- σμερδαλέον κονάβιζε· θεὰ δʼ ἐλέαιρε καὶ αὐτή.
-
- ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων·
-
- διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
- ἔρχεο νῦν ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης.
- νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσατε ἤπειρόνδε,
- κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσατε ὅπλα τε πάντα·
- αὐτὸς δʼ ἂψ ἰέναι καὶ ἄγειν ἐρίηρας ἑταίρους.
-
-
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς
- ἀγήνωρ,
- βῆν δʼ ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης.
- εὗρον ἔπειτʼ ἐπὶ νηὶ θοῇ ἐρίηρας ἑταίρους
- οἴκτρʼ ὀλοφυρομένους, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντας.
- ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἄγραυλοι πόριες περὶ βοῦς ἀγελαίας,
- ἐλθούσας ἐς κόπρον, ἐπὴν βοτάνης κορέσωνται,
- πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ἐναντίαι· οὐδʼ ἔτι σηκοὶ
- ἴσχουσʼ, ἀλλʼ ἁδινὸν μυκώμεναι ἀμφιθέουσι·
- μητέρας· ὣς ἔμʼ ἐκεῖνοι ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσι,
- δακρυόεντες ἔχυντο· δόκησε δʼ ἄρα σφίσι θυμὸς
- ὣς ἔμεν, ὡς εἰ πατρίδʼ ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν
- τρηχείης Ἰθάκης, ἵνα τʼ ἔτραφεν ἠδʼ ἐγένοντο.
- καί μʼ ὀλοφυρόμενοι ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
-
-
- σοὶ μὲν νοστήσαντι, διοτρεφές, ὣς ἐχάρημεν,
- ὡς εἴ τʼ εἰς Ἰθάκην ἀφικοίμεθα πατρίδα γαῖαν·
- ἀλλʼ ἄγε, τῶν ἄλλων ἑτάρων κατάλεξον ὄλεθρον.
-
-
- ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐγὼ προσέφην μαλακοῖς ἐπέεσσι·
-
- νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε,
- κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλα τε πάντα·
- αὐτοὶ δʼ ὀτρύνεσθε ἐμοὶ ἅμα πάντες ἕπεσθαι,
- ὄφρα ἴδηθʼ ἑτάρους ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης
- πίνοντας καὶ ἔδοντας· ἐπηετανὸν γὰρ ἔχουσιν.
-
-
-
- ὣς ἐφάμην, οἱ δʼ ὦκα ἐμοῖς ἐπέεσσι πίθοντο.
- Εὐρύλοχος δέ μοι οἶος ἐρύκανε πάντας ἑταίρους·
- καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
-
-
- ἆ δειλοί, πόσʼ ἴμεν; τί κακῶν ἱμείρετε
- τούτων;
- Κίρκης ἐς μέγαρον καταβήμεναι, ἥ κεν ἅπαντας
- ἢ σῦς ἠὲ λύκους ποιήσεται ἠὲ λέοντας,
- οἵ κέν οἱ μέγα δῶμα φυλάσσοιμεν καὶ ἀνάγκῃ,
- ὥς περ Κύκλωψ ἔρξʼ, ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο
- ἡμέτεροι ἕταροι, σὺν δʼ ὁ θρασὺς εἵπετʼ Ὀδυσσεύς·
- τούτου γὰρ καὶ κεῖνοι ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο.
-
-
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ γε μετὰ φρεσὶ μερμήριξα,
- σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ,
- τῷ οἱ ἀποπλήξας κεφαλὴν οὖδάσδε πελάσσαι,
- καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχεδόν· ἀλλά μʼ ἑταῖροι
- μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἐρήτυον ἄλλοθεν ἄλλος·
-
-
- διογενές, τοῦτον μὲν ἐάσομεν, εἰ σὺ
- κελεύεις,
- αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι·
- ἡμῖν δʼ ἡγεμόνευʼ ἱερὰ πρὸς δώματα Κίρκης.
-
-
- ὣς φάμενοι παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης.
- οὐδὲ μὲν Εὐρύλοχος κοίλῃ παρὰ νηὶ λέλειπτο,
- ἀλλʼ ἕπετʼ· ἔδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔκπαγλον ἐνιπήν.
-
- τόφρα δὲ τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη
- ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ,
- ἀμφὶ δʼ ἄρα χλαίνας οὔλας βάλεν ἠδὲ χιτῶνας·
- δαινυμένους δʼ ἐὺ πάντας ἐφεύρομεν ἐν μεγάροισιν.
- οἱ δʼ ἐπεὶ ἀλλήλους εἶδον φράσσαντό τʼ ἐσάντα,
- κλαῖον ὀδυρόμενοι, περὶ δὲ στεναχίζετο δῶμα.
- ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων·
-
-
- μηκέτι νῦν θαλερὸν γόον ὄρνυτε· οἶδα καὶ
- αὐτὴ
- ἠμὲν ὅσʼ ἐν πόντῳ πάθετʼ ἄλγεα ἰχθυόεντι,
- ἠδʼ ὅσʼ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντʼ ἐπὶ χέρσου.
- ἀλλʼ ἄγετʼ ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον,
- εἰς ὅ κεν αὖτις θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι λάβητε,
- οἷον ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν
- τρηχείης Ἰθάκης. νῦν δʼ ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι,
- αἰὲν ἄλης χαλεπῆς μεμνημένοι, οὐδέ ποθʼ ὕμιν
- θυμὸς ἐν εὐφροσύνῃ, ἐπεὶ ἦ μάλα πολλὰ πέποσθε.
-
-
- ὣς ἔφαθʼ, ἡμῖν δʼ αὖτʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
- ἔνθα μὲν ἤματα πάντα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν
- ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
- ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐνιαυτὸς ἔην, περὶ δʼ ἔτραπον ὧραι
- μηνῶν φθινόντων, περὶ δʼ ἤματα μακρὰ τελέσθη,
- καὶ τότε μʼ ἐκκαλέσαντες ἔφαν ἐρίηρες ἑταῖροι·
-
-
- δαιμόνιʼ, ἤδη νῦν μιμνήσκεο πατρίδος αἴης,
- εἴ τοι θέσφατόν ἐστι σαωθῆναι καὶ ἱκέσθαι
- οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν.
-
-
-
- ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
- ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
- ἥμεθα, δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
- ἦμος δʼ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν,
- οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.
- αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς
- γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς·
- καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
-
-
- ὢ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν ἥν περ
- ὑπέστης,
- οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη,
- ἠδʼ ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ
- ἀμφʼ ἔμʼ ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι.
-
-
- ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων·
-
- διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
- μηκέτι νῦν ἀέκοντες ἐμῷ ἐνὶ μίμνετε οἴκῳ.
- ἀλλʼ ἄλλην χρὴ πρῶτον ὁδὸν τελέσαι καὶ ἱκέσθαι
- εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης,
- ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο,
- μάντηος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι·
- τῷ καὶ τεθνηῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια,
- οἴῳ πεπνῦσθαι, τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν.
-
-
- ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ·
- κλαῖον δʼ ἐν λεχέεσσι καθήμενος, οὐδέ νύ μοι κῆρ
- ἤθελʼ ἔτι ζώειν καὶ ὁρᾶν φάος ἠελίοιο.
- αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενος τʼ ἐκορέσθην,
- καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
-
-
- ὢ Κίρκη, τίς γὰρ ταύτην ὁδὸν ἡγεμονεύσει;
- εἰς Ἄϊδος δʼ οὔ πώ τις ἀφίκετο νηὶ μελαίνῃ.
-
-
-
- ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων·
-
- διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
- μή τί τοι ἡγεμόνος γε ποθὴ παρὰ νηὶ μελέσθω,
- ἱστὸν δὲ στήσας, ἀνά θʼ ἱστία λευκὰ πετάσσας
- ἧσθαι· τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ Βορέαο φέρῃσιν.
- ἀλλʼ ὁπότʼ ἂν δὴ νηὶ διʼ Ὠκεανοῖο περήσῃς,
- ἔνθʼ ἀκτή τε λάχεια καὶ ἄλσεα Περσεφονείης,
- μακραί τʼ αἴγειροι καὶ ἰτέαι ὠλεσίκαρποι,
- νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι ἐπʼ Ὠκεανῷ βαθυδίνῃ,
- αὐτὸς δʼ εἰς Ἀίδεω ἰέναι δόμον εὐρώεντα.
- ἔνθα μὲν εἰς Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε ῥέουσιν
- Κώκυτός θʼ, ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ,
- πέτρη τε ξύνεσίς τε δύω ποταμῶν ἐριδούπων·
- ἔνθα δʼ ἔπειθʼ, ἥρως, χριμφθεὶς πέλας, ὥς σε κελεύω,
- βόθρον ὀρύξαι, ὅσον τε πυγούσιον ἔνθα καὶ ἔνθα,
- ἀμφʼ αὐτῷ δὲ χοὴν χεῖσθαι πᾶσιν νεκύεσσιν,
- πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέι οἴνῳ,
- τὸ τρίτον αὖθʼ ὕδατι· ἐπὶ δʼ ἄλφιτα λευκὰ παλύνειν.
- πολλὰ δὲ γουνοῦσθαι νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα,
- ἐλθὼν εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν, ἥ τις ἀρίστη,
- ῥέξειν ἐν μεγάροισι πυρήν τʼ ἐμπλησέμεν ἐσθλῶν,
- Τειρεσίῃ δʼ ἀπάνευθεν ὄιν ἱερευσέμεν οἴῳ
- παμμέλανʼ, ὃς μήλοισι μεταπρέπει ὑμετέροισιν.
- αὐτὰρ ἐπὴν εὐχῇσι λίσῃ κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν,
- ἔνθʼ ὄιν ἀρνειὸν ῥέζειν θῆλύν τε μέλαιναν
- εἰς Ἔρεβος στρέψας, αὐτὸς δʼ ἀπονόσφι τραπέσθαι
- ἱέμενος ποταμοῖο ῥοάων· ἔνθα δὲ πολλαὶ
- ψυχαὶ ἐλεύσονται νεκύων κατατεθνηώτων.
- δὴ τότʼ ἔπειθʼ ἑτάροισιν ἐποτρῦναι καὶ ἀνῶξαι
- μῆλα, τὰ δὴ κατάκειτʼ ἐσφαγμένα νηλέι χαλκῷ,
- δείραντας κατακῆαι, ἐπεύξασθαι δὲ θεοῖσιν,
- ἰφθίμῳ τʼ Ἀίδῃ καὶ ἐπαινῇ Περσεφονείῃ·
- αὐτὸς δὲ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
- ἧσθαι, μηδὲ ἐᾶν νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα
- αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι.
- ἔνθα τοι αὐτίκα μάντις ἐλεύσεται, ὄρχαμε λαῶν,
- ὅς κέν τοι εἴπῃσιν ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύθου
- νόστον θʼ, ὡς ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα.
+
+ Εὐρύλοχʼ, ἦ τοι μὲν σὺ μένʼ αὐτοῦ τῷδʼ ἐνὶ χώρῳ
+ ἔσθων καὶ πίνων κοίλῃ παρὰ νηὶ μελαίνῃ·
+ αὐτὰρ ἐγὼν εἶμι, κρατερὴ δέ μοι ἔπλετʼ ἀνάγκη.
+
+
+ ὣς εἰπὼν παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης.
+ ἀλλʼ ὅτε δὴ ἄρʼ ἔμελλον ἰὼν ἱερὰς ἀνὰ βήσσας
+ Κίρκης ἵξεσθαι πολυφαρμάκου ἐς μέγα δῶμα,
+ ἔνθα μοι Ἑρμείας χρυσόρραπις ἀντεβόλησεν
+ ἐρχομένῳ πρὸς δῶμα, νεηνίῃ ἀνδρὶ ἐοικώς,
+ πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη·
+ ἔν τʼ ἄρα μοι φῦ χειρί, ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
+
+
+ πῇ δὴ αὖτʼ, ὦ δύστηνε, διʼ ἄκριας ἔρχεαι
+ οἶος,
+ χώρου ἄιδρις ἐών; ἕταροι δέ τοι οἵδʼ ἐνὶ Κίρκης
+ ἔρχαται ὥς τε σύες πυκινοὺς κευθμῶνας ἔχοντες.
+ ἦ τοὺς λυσόμενος δεῦρʼ ἔρχεαι; οὐδέ σέ φημι
+ αὐτὸν νοστήσειν, μενέεις δὲ σύ γʼ, ἔνθα περ ἄλλοι.
+ ἀλλʼ ἄγε δή σε κακῶν ἐκλύσομαι ἠδὲ σαώσω.
+ τῆ, τόδε φάρμακον ἐσθλὸν ἔχων ἐς δώματα Κίρκης
+ ἔρχευ, ὅ κέν τοι κρατὸς ἀλάλκῃσιν κακὸν ἦμαρ.
+ πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια δήνεα Κίρκης.
+ τεύξει τοι κυκεῶ, βαλέει δʼ ἐν φάρμακα σίτῳ.
+ ἀλλʼ οὐδʼ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται· οὐ γὰρ ἐάσει
+ φάρμακον ἐσθλόν, ὅ τοι δώσω, ἐρέω δὲ ἕκαστα.
+ ὁππότε κεν Κίρκη σʼ ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ,
+ δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
+ Κίρκῃ ἐπαῖξαι, ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.
+ ἡ δέ σʼ ὑποδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι·
+ ἔνθα σὺ μηκέτʼ ἔπειτʼ ἀπανήνασθαι θεοῦ εὐνήν,
+ ὄφρα κέ τοι λύσῃ θʼ ἑτάρους αὐτόν τε κομίσσῃ·
+ ἀλλὰ κέλεσθαί μιν μακάρων μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι,
+ μή τί τοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο,
+ μή σʼ ἀπογυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃ.
+
+
+
+ ὣς ἄρα φωνήσας πόρε φάρμακον ἀργεϊφόντης
+ ἐκ γαίης ἐρύσας, καί μοι φύσιν αὐτοῦ ἔδειξε.
+ ῥίζῃ μὲν μέλαν ἔσκε, γάλακτι δὲ εἴκελον ἄνθος·
+ μῶλυ δέ μιν καλέουσι θεοί· χαλεπὸν δέ τʼ ὀρύσσειν
+ ἀνδράσι γε θνητοῖσι, θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται.
+ Ἑρμείας μὲν ἔπειτʼ ἀπέβη πρὸς μακρὸν Ὄλυμπον
+ νῆσον ἀνʼ ὑλήεσσαν, ἐγὼ δʼ ἐς δώματα Κίρκης
+ ἤια, πολλὰ δέ μοι κραδίη πόρφυρε κιόντι.
+ ἔστην δʼ εἰνὶ θύρῃσι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο·
+ ἔνθα στὰς ἐβόησα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς.
+ ἡ δʼ αἶψʼ ἐξελθοῦσα θύρας ὤιξε φαεινὰς
+ καὶ κάλει· αὐτὰρ ἐγὼν ἑπόμην ἀκαχήμενος ἦτορ.
+ εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου
+ καλοῦ δαιδαλέου· ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν·
+ τεῦχε δέ μοι κυκεῶ χρυσέῳ δέπαι, ὄφρα πίοιμι,
+ ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε, κακὰ φρονέουσʼ ἐνὶ θυμῷ.
+ αὐτὰρ ἐπεὶ δῶκέν τε καὶ ἔκπιον, οὐδέ μʼ ἔθελξε,
+ ῥάβδῳ πεπληγυῖα ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
+
+ ἔρχεο νῦν συφεόνδε, μετʼ ἄλλων λέξο ἑταίρων.
+
+
+ ὣς φάτʼ, ἐγὼ δʼ ἄορ ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ
+ μηροῦ
+ Κίρκῃ ἐπήιξα ὥς τε κτάμεναι μενεαίνων.
+ ἡ δὲ μέγα ἰάχουσα ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων,
+ καί μʼ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
+
+
+ τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ
+ τοκῆες;
+ θαῦμά μʼ ἔχει ὡς οὔ τι πιὼν τάδε φάρμακʼ ἐθέλχθης·
+ οὐδὲ γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακʼ ἀνέτλη,
+ ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων.
+ σοὶ δέ τις ἐν στήθεσσιν ἀκήλητος νόος ἐστίν.
+ ἦ σύ γʼ Ὀδυσσεύς ἐσσι πολύτροπος, ὅν τέ μοι αἰεὶ
+ φάσκεν ἐλεύσεσθαι χρυσόρραπις ἀργεϊφόντης,
+ ἐκ Τροίης ἀνιόντα θοῇ σὺν νηὶ μελαίνῃ.
+ ἀλλʼ ἄγε δὴ κολεῷ μὲν ἄορ θέο, νῶι δʼ ἔπειτα
+ εὐνῆς ἡμετέρης ἐπιβείομεν, ὄφρα μιγέντε
+ εὐνῇ καὶ φιλότητι πεποίθομεν ἀλλήλοισιν.
+
+
+ ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος
+ προσέειπον·
+
+ ὦ Κίρκη, πῶς γάρ με κέλεαι σοὶ ἤπιον εἶναι,
+ ἥ μοι σῦς μὲν ἔθηκας ἐνὶ μεγάροισιν ἑταίρους,
+ αὐτὸν δʼ ἐνθάδʼ ἔχουσα δολοφρονέουσα κελεύεις
+ ἐς θάλαμόν τʼ ἰέναι καὶ σῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
+ ὄφρα με γυμνωθέντα κακὸν καὶ ἀνήνορα θήῃς.
+ οὐδʼ ἂν ἐγώ γʼ ἐθέλοιμι τεῆς ἐπιβήμεναι εὐνῆς,
+ εἰ μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν ὅρκον ὀμόσσαι
+ μή τί μοι αὐτῷ πῆμα κακὸν βουλευσέμεν ἄλλο.
+
+
+
+ ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀπώμνυεν, ὡς
+ ἐκέλευον.
+ αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὄμοσέν τε τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον,
+ καὶ τότʼ ἐγὼ Κίρκης ἐπέβην περικαλλέος εὐνῆς.
+
+ ἀμφίπολοι δʼ ἄρα τέως μὲν ἐνὶ μεγάροισι
+ πένοντο
+ τέσσαρες, αἵ οἱ δῶμα κάτα δρήστειραι ἔασι·
+ γίγνονται δʼ ἄρα ταί γʼ ἔκ τε κρηνέων ἀπό τʼ ἀλσέων
+ ἔκ θʼ ἱερῶν ποταμῶν, οἵ τʼ εἰς ἅλαδε προρέουσι.
+ τάων ἡ μὲν ἔβαλλε θρόνοις ἔνι ῥήγεα καλὰ
+ πορφύρεα καθύπερθʼ, ὑπένερθε δὲ λῖθʼ ὑπέβαλλεν·
+ ἡ δʼ ἑτέρη προπάροιθε θρόνων ἐτίταινε τραπέζας
+ ἀργυρέας, ἐπὶ δέ σφι τίθει χρύσεια κάνεια·
+ ἡ δὲ τρίτη κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἐκίρνα
+ ἡδὺν ἐν ἀργυρέῳ, νέμε δὲ χρύσεια κύπελλα·
+ ἡ δὲ τετάρτη ὕδωρ ἐφόρει καὶ πῦρ ἀνέκαιε
+ πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ· ἰαίνετο δʼ ὕδωρ.
+ αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ,
+ ἔς ῥʼ ἀσάμινθον ἕσασα λόʼ ἐκ τρίποδος μεγάλοιο,
+ θυμῆρες κεράσασα, κατὰ κρατός τε καὶ ὤμων,
+ ὄφρα μοι ἐκ κάματον θυμοφθόρον εἵλετο γυίων.
+ αὐτὰρ ἐπεὶ λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ,
+ ἀμφὶ δέ με χλαῖναν καλὴν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα,
+ εἷσε δέ μʼ εἰσαγαγοῦσα ἐπὶ θρόνου ἀργυροήλου
+ καλοῦ δαιδαλέου, ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν·
+ χέρνιβα δʼ ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε φέρουσα
+ καλῇ χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος,
+ νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν.
+ σῖτον δʼ αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα,
+ εἴδατα πόλλʼ ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων.
+ ἐσθέμεναι δʼ ἐκέλευεν· ἐμῷ δʼ οὐχ ἥνδανε θυμῷ,
+ ἀλλʼ ἥμην ἀλλοφρονέων, κακὰ δʼ ὄσσετο θυμός.
+
+ Κίρκη δʼ ὡς ἐνόησεν ἔμʼ ἥμενον οὐδʼ ἐπὶ σίτῳ
+ χεῖρας ἰάλλοντα, κρατερὸν δέ με πένθος ἔχοντα,
+ ἄγχι παρισταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
+
+
+ τίφθʼ οὕτως, Ὀδυσεῦ, κατʼ ἄρʼ ἕζεαι ἶσος
+ ἀναύδῳ,
+ θυμὸν ἔδων, βρώμης δʼ οὐχ ἅπτεαι οὐδὲ ποτῆτος;
+ ἦ τινά που δόλον ἄλλον ὀίεαι· οὐδέ τί σε χρὴ
+ δειδίμεν· ἤδη γάρ τοι ἀπώμοσα καρτερὸν ὅρκον.
+
+
+ ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος
+ προσέειπον·
+
+ ὦ Κίρκη, τίς γάρ κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος εἴη,
+ πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος,
+ πρὶν λύσασθʼ ἑτάρους καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι;
+ ἀλλʼ εἰ δὴ πρόφρασσα πιεῖν φαγέμεν τε κελεύεις,
+ λῦσον, ἵνʼ ὀφθαλμοῖσιν ἴδω ἐρίηρας ἑταίρους.
+
+
+
+ ὣς ἐφάμην, Κίρκη δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει
+ ῥάβδον ἔχουσʼ ἐν χειρί, θύρας δʼ ἀνέῳξε συφειοῦ,
+ ἐκ δʼ ἔλασεν σιάλοισιν ἐοικότας ἐννεώροισιν.
+ οἱ μὲν ἔπειτʼ ἔστησαν ἐναντίοι, ἡ δὲ διʼ αὐτῶν
+ ἐρχομένη προσάλειφεν ἑκάστῳ φάρμακον ἄλλο.
+ τῶν δʼ ἐκ μὲν μελέων τρίχες ἔρρεον, ἃς πρὶν ἔφυσε
+ φάρμακον οὐλόμενον, τό σφιν πόρε πότνια Κίρκη·
+ ἄνδρες δʼ ἂψ ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν,
+ καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι.
+ ἔγνωσαν δέ μʼ ἐκεῖνοι ἔφυν τʼ ἐν χερσὶν ἕκαστος.
+ πᾶσιν δʼ ἱμερόεις ὑπέδυ γόος, ἀμφὶ δὲ δῶμα
+ σμερδαλέον κονάβιζε· θεὰ δʼ ἐλέαιρε καὶ αὐτή.
+
+ ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων·
+
+ διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
+ ἔρχεο νῦν ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης.
+ νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσατε ἤπειρόνδε,
+ κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσατε ὅπλα τε πάντα·
+ αὐτὸς δʼ ἂψ ἰέναι καὶ ἄγειν ἐρίηρας ἑταίρους.
+
+
+ ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς
+ ἀγήνωρ,
+ βῆν δʼ ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης.
+ εὗρον ἔπειτʼ ἐπὶ νηὶ θοῇ ἐρίηρας ἑταίρους
+ οἴκτρʼ ὀλοφυρομένους, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντας.
+ ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἄγραυλοι πόριες περὶ βοῦς ἀγελαίας,
+ ἐλθούσας ἐς κόπρον, ἐπὴν βοτάνης κορέσωνται,
+ πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ἐναντίαι· οὐδʼ ἔτι σηκοὶ
+ ἴσχουσʼ, ἀλλʼ ἁδινὸν μυκώμεναι ἀμφιθέουσι·
+ μητέρας· ὣς ἔμʼ ἐκεῖνοι ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσι,
+ δακρυόεντες ἔχυντο· δόκησε δʼ ἄρα σφίσι θυμὸς
+ ὣς ἔμεν, ὡς εἰ πατρίδʼ ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν
+ τρηχείης Ἰθάκης, ἵνα τʼ ἔτραφεν ἠδʼ ἐγένοντο.
+ καί μʼ ὀλοφυρόμενοι ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
+
+
+ σοὶ μὲν νοστήσαντι, διοτρεφές, ὣς
+ ἐχάρημεν,
+ ὡς εἴ τʼ εἰς Ἰθάκην ἀφικοίμεθα πατρίδα γαῖαν·
+ ἀλλʼ ἄγε, τῶν ἄλλων ἑτάρων κατάλεξον ὄλεθρον.
+
+
+ ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐγὼ προσέφην μαλακοῖς
+ ἐπέεσσι·
+
+ νῆα μὲν ἂρ πάμπρωτον ἐρύσσομεν ἤπειρόνδε,
+ κτήματα δʼ ἐν σπήεσσι πελάσσομεν ὅπλα τε πάντα·
+ αὐτοὶ δʼ ὀτρύνεσθε ἐμοὶ ἅμα πάντες ἕπεσθαι,
+ ὄφρα ἴδηθʼ ἑτάρους ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης
+ πίνοντας καὶ ἔδοντας· ἐπηετανὸν γὰρ ἔχουσιν.
+
+
+
+ ὣς ἐφάμην, οἱ δʼ ὦκα ἐμοῖς ἐπέεσσι πίθοντο.
+ Εὐρύλοχος δέ μοι οἶος ἐρύκανε πάντας ἑταίρους·
+ καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
+
+
+ ἆ δειλοί, πόσʼ ἴμεν; τί κακῶν ἱμείρετε
+ τούτων;
+ Κίρκης ἐς μέγαρον καταβήμεναι, ἥ κεν ἅπαντας
+ ἢ σῦς ἠὲ λύκους ποιήσεται ἠὲ λέοντας,
+ οἵ κέν οἱ μέγα δῶμα φυλάσσοιμεν καὶ ἀνάγκῃ,
+ ὥς περ Κύκλωψ ἔρξʼ, ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο
+ ἡμέτεροι ἕταροι, σὺν δʼ ὁ θρασὺς εἵπετʼ Ὀδυσσεύς·
+ τούτου γὰρ καὶ κεῖνοι ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο.
+
+
+ ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐγώ γε μετὰ φρεσὶ μερμήριξα,
+ σπασσάμενος τανύηκες ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ,
+ τῷ οἱ ἀποπλήξας κεφαλὴν οὖδάσδε πελάσσαι,
+ καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχεδόν· ἀλλά μʼ ἑταῖροι
+ μειλιχίοις ἐπέεσσιν ἐρήτυον ἄλλοθεν ἄλλος·
+
+
+ διογενές, τοῦτον μὲν ἐάσομεν, εἰ σὺ
+ κελεύεις,
+ αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι·
+ ἡμῖν δʼ ἡγεμόνευʼ ἱερὰ πρὸς δώματα Κίρκης.
+
+
+ ὣς φάμενοι παρὰ νηὸς ἀνήιον ἠδὲ θαλάσσης.
+ οὐδὲ μὲν Εὐρύλοχος κοίλῃ παρὰ νηὶ λέλειπτο,
+ ἀλλʼ ἕπετʼ· ἔδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔκπαγλον ἐνιπήν.
+
+ τόφρα δὲ τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη
+ ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπʼ ἐλαίῳ,
+ ἀμφὶ δʼ ἄρα χλαίνας οὔλας βάλεν ἠδὲ χιτῶνας·
+ δαινυμένους δʼ ἐὺ πάντας ἐφεύρομεν ἐν μεγάροισιν.
+ οἱ δʼ ἐπεὶ ἀλλήλους εἶδον φράσσαντό τʼ ἐσάντα,
+ κλαῖον ὀδυρόμενοι, περὶ δὲ στεναχίζετο δῶμα.
+ ἡ δέ μευ ἄγχι στᾶσα προσηύδα δῖα θεάων·
+
+
+ μηκέτι νῦν θαλερὸν γόον ὄρνυτε· οἶδα καὶ
+ αὐτὴ
+ ἠμὲν ὅσʼ ἐν πόντῳ πάθετʼ ἄλγεα ἰχθυόεντι,
+ ἠδʼ ὅσʼ ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντʼ ἐπὶ χέρσου.
+ ἀλλʼ ἄγετʼ ἐσθίετε βρώμην καὶ πίνετε οἶνον,
+ εἰς ὅ κεν αὖτις θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι λάβητε,
+ οἷον ὅτε πρώτιστον ἐλείπετε πατρίδα γαῖαν
+ τρηχείης Ἰθάκης. νῦν δʼ ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι,
+ αἰὲν ἄλης χαλεπῆς μεμνημένοι, οὐδέ ποθʼ ὕμιν
+ θυμὸς ἐν εὐφροσύνῃ, ἐπεὶ ἦ μάλα πολλὰ πέποσθε.
+
+
+ ὣς ἔφαθʼ, ἡμῖν δʼ αὖτʼ ἐπεπείθετο θυμὸς
+ ἀγήνωρ.
+ ἔνθα μὲν ἤματα πάντα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν
+ ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
+ ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐνιαυτὸς ἔην, περὶ δʼ ἔτραπον ὧραι
+ μηνῶν φθινόντων, περὶ δʼ ἤματα μακρὰ τελέσθη,
+ καὶ τότε μʼ ἐκκαλέσαντες ἔφαν ἐρίηρες ἑταῖροι·
+
+
+ δαιμόνιʼ, ἤδη νῦν μιμνήσκεο πατρίδος
+ αἴης,
+ εἴ τοι θέσφατόν ἐστι σαωθῆναι καὶ ἱκέσθαι
+ οἶκον ἐς ὑψόροφον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν.
+
+
+
+ ὣς ἔφαν, αὐτὰρ ἐμοί γʼ ἐπεπείθετο θυμὸς
+ ἀγήνωρ.
+ ὣς τότε μὲν πρόπαν ἦμαρ ἐς ἠέλιον καταδύντα
+ ἥμεθα, δαινύμενοι κρέα τʼ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ·
+ ἦμος δʼ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθεν,
+ οἱ μὲν κοιμήσαντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.
+ αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς
+ γούνων ἐλλιτάνευσα, θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς·
+ καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·
+
+
+ ὢ Κίρκη, τέλεσόν μοι ὑπόσχεσιν ἥν περ
+ ὑπέστης,
+ οἴκαδε πεμψέμεναι· θυμὸς δέ μοι ἔσσυται ἤδη,
+ ἠδʼ ἄλλων ἑτάρων, οἵ μευ φθινύθουσι φίλον κῆρ
+ ἀμφʼ ἔμʼ ὀδυρόμενοι, ὅτε που σύ γε νόσφι γένηαι.
+
+
+ ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων·
+
+ διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
+ μηκέτι νῦν ἀέκοντες ἐμῷ ἐνὶ μίμνετε οἴκῳ.
+ ἀλλʼ ἄλλην χρὴ πρῶτον ὁδὸν τελέσαι καὶ ἱκέσθαι
+ εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης,
+ ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο,
+ μάντηος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι·
+ τῷ καὶ τεθνηῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια,
+ οἴῳ πεπνῦσθαι, τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν.
+
+
+ ὣς ἔφατʼ, αὐτὰρ ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον
+ ἦτορ·
+ κλαῖον δʼ ἐν λεχέεσσι καθήμενος, οὐδέ νύ μοι κῆρ
+ ἤθελʼ ἔτι ζώειν καὶ ὁρᾶν φάος ἠελίοιο.
+ αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίων τε κυλινδόμενος τʼ ἐκορέσθην,
+ καὶ τότε δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπον·
+
+
+ ὢ Κίρκη, τίς γὰρ ταύτην ὁδὸν ἡγεμονεύσει;
+ εἰς Ἄϊδος δʼ οὔ πώ τις ἀφίκετο νηὶ μελαίνῃ.
+
+
+
+ ὣς ἐφάμην, ἡ δʼ αὐτίκʼ ἀμείβετο δῖα θεάων·
+
+ διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
+ μή τί τοι ἡγεμόνος γε ποθὴ παρὰ νηὶ μελέσθω,
+ ἱστὸν δὲ στήσας, ἀνά θʼ ἱστία λευκὰ πετάσσας
+ ἧσθαι· τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ Βορέαο φέρῃσιν.
+ ἀλλʼ ὁπότʼ ἂν δὴ νηὶ διʼ Ὠκεανοῖο περήσῃς,
+ ἔνθʼ ἀκτή τε λάχεια καὶ ἄλσεα Περσεφονείης,
+ μακραί τʼ αἴγειροι καὶ ἰτέαι ὠλεσίκαρποι,
+ νῆα μὲν αὐτοῦ κέλσαι ἐπʼ Ὠκεανῷ βαθυδίνῃ,
+ αὐτὸς δʼ εἰς Ἀίδεω ἰέναι δόμον εὐρώεντα.
+ ἔνθα μὲν εἰς Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε ῥέουσιν
+ Κώκυτός θʼ, ὃς δὴ Στυγὸς ὕδατός ἐστιν ἀπορρώξ,
+ πέτρη τε ξύνεσίς τε δύω ποταμῶν ἐριδούπων·
+ ἔνθα δʼ ἔπειθʼ, ἥρως, χριμφθεὶς πέλας, ὥς σε κελεύω,
+ βόθρον ὀρύξαι, ὅσον τε πυγούσιον ἔνθα καὶ ἔνθα,
+ ἀμφʼ αὐτῷ δὲ χοὴν χεῖσθαι πᾶσιν νεκύεσσιν,
+ πρῶτα μελικρήτῳ, μετέπειτα δὲ ἡδέι οἴνῳ,
+ τὸ τρίτον αὖθʼ ὕδατι· ἐπὶ δʼ ἄλφιτα λευκὰ παλύνειν.
+ πολλὰ δὲ γουνοῦσθαι νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα,
+ ἐλθὼν εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν, ἥ τις ἀρίστη,
+ ῥέξειν ἐν μεγάροισι πυρήν τʼ ἐμπλησέμεν ἐσθλῶν,
+ Τειρεσίῃ δʼ ἀπάνευθεν ὄιν ἱερευσέμεν οἴῳ
+ παμμέλανʼ, ὃς μήλοισι μεταπρέπει ὑμετέροισιν.
+ αὐτὰρ ἐπὴν εὐχῇσι λίσῃ κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν,
+ ἔνθʼ ὄιν ἀρνειὸν ῥέζειν θῆλύν τε μέλαιναν
+ εἰς Ἔρεβος στρέψας, αὐτὸς δʼ ἀπονόσφι τραπέσθαι
+ ἱέμενος ποταμοῖο ῥοάων· ἔνθα δὲ πολλαὶ
+ ψυχαὶ ἐλεύσονται νεκύων κατατεθνηώτων.
+ δὴ τότʼ ἔπειθʼ ἑτάροισιν ἐποτρῦναι καὶ ἀνῶξαι
+ μῆλα, τὰ δὴ κατάκειτʼ ἐσφαγμένα νηλέι χαλκῷ,
+ δείραντας κατακῆαι, ἐπεύξασθαι δὲ θεοῖσιν,
+ ἰφθίμῳ τʼ Ἀίδῃ καὶ ἐπαινῇ Περσεφονείῃ·
+ αὐτὸς δὲ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος παρὰ μηροῦ
+ ἧσθαι, μηδὲ ἐᾶν νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα
+ αἵματος ἆσσον ἴμεν, πρὶν Τειρεσίαο πυθέσθαι.
+ ἔνθα τοι αὐτίκα μάντις ἐλεύσεται, ὄρχαμε λαῶν,
+ ὅς κέν τοι εἴπῃσιν ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύθου
+ νόστον θʼ, ὡς ἐπὶ πόντον ἐλεύσεαι ἰχθυόεντα.
+
+
+ ὣς ἔφατʼ, αὐτίκα δὲ χρυσόθρονος ἤλυθεν Ἠώς.
+ ἀμφὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν·
+ αὐτὴ δʼ ἀργύφεον φᾶρος μέγα ἕννυτο νύμφη,
+ λεπτὸν καὶ χαρίεν, περὶ δὲ ζώνην βάλετʼ ἰξυῖ
+ καλὴν χρυσείην, κεφαλῇ δʼ ἐπέθηκε καλύπτρην.
+
+ αὐτὰρ ἐγὼ διὰ δώματʼ ἰὼν ὤτρυνον ἑταίρους
+ μειλιχίοις ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον·
+
+
+ μηκέτι νῦν εὕδοντες ἀωτεῖτε γλυκὺν ὕπνον,
+ ἀλλʼ ἴομεν· δὴ γάρ μοι ἐπέφραδε πότνια Κίρκη.
+
+
+ ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δʼ ἐπεπείθετο θυμὸς
+ ἀγήνωρ.
+ οὐδὲ μὲν οὐδʼ ἔνθεν περ ἀπήμονας ἦγον ἑταίρους.
+ Ἐλπήνωρ δέ τις ἔσκε νεώτατος, οὔτε τι λίην
+ ἄλκιμος ἐν πολέμῳ οὔτε φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς·
+ ὅς μοι ἄνευθʼ ἑτάρων ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης,
+ ψύχεος ἱμείρων, κατελέξατο οἰνοβαρείων.
+ κινυμένων δʼ ἑτάρων ὅμαδον καὶ δοῦπον ἀκούσας
+ ἐξαπίνης ἀνόρουσε καὶ ἐκλάθετο φρεσὶν ᾗσιν
+ ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν,
+ ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσεν· ἐκ δέ οἱ αὐχὴν
+ ἀστραγάλων ἐάγη, ψυχὴ δʼ Ἄϊδόσδε κατῆλθεν.
+
+ ἐρχομένοισι δὲ τοῖσιν ἐγὼ μετὰ μῦθον ἔειπον·
+
+ φάσθε νύ που οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
+ ἔρχεσθʼ· ἄλλην δʼ ἧμιν ὁδὸν τεκμήρατο Κίρκη,
+ εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης
+ ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο.
+
+
+ ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δὲ κατεκλάσθη φίλον ἦτορ,
+ ἑζόμενοι δὲ κατʼ αὖθι γόων τίλλοντό τε χαίτας·
+ ἀλλʼ οὐ γάρ τις πρῆξις ἐγίγνετο μυρομένοισιν.
+
+ ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα
+ θαλάσσης
+ ᾔομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες,
+ τόφρα δʼ ἄρʼ οἰχομένη Κίρκη παρὰ νηὶ μελαίνῃ
+ ἀρνειὸν κατέδησεν ὄιν θῆλύν τε μέλαιναν,
+ ῥεῖα παρεξελθοῦσα· τίς ἂν θεὸν οὐκ ἐθέλοντα
+ ὀφθαλμοῖσιν ἴδοιτʼ ἢ ἔνθʼ ἢ ἔνθα κιόντα;
-
- ὣς ἔφατʼ, αὐτίκα δὲ χρυσόθρονος ἤλυθεν Ἠώς.
- ἀμφὶ δέ με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα ἕσσεν·
- αὐτὴ δʼ ἀργύφεον φᾶρος μέγα ἕννυτο νύμφη,
- λεπτὸν καὶ χαρίεν, περὶ δὲ ζώνην βάλετʼ ἰξυῖ
- καλὴν χρυσείην, κεφαλῇ δʼ ἐπέθηκε καλύπτρην.
-
- αὐτὰρ ἐγὼ διὰ δώματʼ ἰὼν ὤτρυνον ἑταίρους
- μειλιχίοις ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον·
-
-
- μηκέτι νῦν εὕδοντες ἀωτεῖτε γλυκὺν ὕπνον,
- ἀλλʼ ἴομεν· δὴ γάρ μοι ἐπέφραδε πότνια Κίρκη.
-
-
- ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δʼ ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
- οὐδὲ μὲν οὐδʼ ἔνθεν περ ἀπήμονας ἦγον ἑταίρους.
- Ἐλπήνωρ δέ τις ἔσκε νεώτατος, οὔτε τι λίην
- ἄλκιμος ἐν πολέμῳ οὔτε φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς·
- ὅς μοι ἄνευθʼ ἑτάρων ἱεροῖς ἐν δώμασι Κίρκης,
- ψύχεος ἱμείρων, κατελέξατο οἰνοβαρείων.
- κινυμένων δʼ ἑτάρων ὅμαδον καὶ δοῦπον ἀκούσας
- ἐξαπίνης ἀνόρουσε καὶ ἐκλάθετο φρεσὶν ᾗσιν
- ἄψορρον καταβῆναι ἰὼν ἐς κλίμακα μακρήν,
- ἀλλὰ καταντικρὺ τέγεος πέσεν· ἐκ δέ οἱ αὐχὴν
- ἀστραγάλων ἐάγη, ψυχὴ δʼ Ἄϊδόσδε κατῆλθεν.
-
- ἐρχομένοισι δὲ τοῖσιν ἐγὼ μετὰ μῦθον ἔειπον·
-
- φάσθε νύ που οἶκόνδε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
- ἔρχεσθʼ· ἄλλην δʼ ἧμιν ὁδὸν τεκμήρατο Κίρκη,
- εἰς Ἀίδαο δόμους καὶ ἐπαινῆς Περσεφονείης
- ψυχῇ χρησομένους Θηβαίου Τειρεσίαο.
-
-
- ὣς ἐφάμην, τοῖσιν δὲ κατεκλάσθη φίλον ἦτορ,
- ἑζόμενοι δὲ κατʼ αὖθι γόων τίλλοντό τε χαίτας·
- ἀλλʼ οὐ γάρ τις πρῆξις ἐγίγνετο μυρομένοισιν.
-
- ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσης
- ᾔομεν ἀχνύμενοι θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες,
- τόφρα δʼ ἄρʼ οἰχομένη Κίρκη παρὰ νηὶ μελαίνῃ
- ἀρνειὸν κατέδησεν ὄιν θῆλύν τε μέλαιναν,
- ῥεῖα παρεξελθοῦσα· τίς ἂν θεὸν οὐκ ἐθέλοντα
- ὀφθαλμοῖσιν ἴδοιτʼ ἢ ἔνθʼ ἢ ἔνθα κιόντα;
@@ -6811,12 +6826,12 @@
εὕδειν, ἢ ἐπὶ νῆα θοὴν ἐλθόντʼ ἐς ἑταίρους
ἢ αὐτοῦ· πομπὴ δὲ θεοῖς ὑμῖν τε μελήσει.
+
+
+ ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ,
+ κηληθμῷ δʼ ἔσχοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.
+ τοῖσιν δʼ Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων.
-
- ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο
- σιωπῇ,
- κηληθμῷ δʼ ἔσχοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.
- τοῖσιν δʼ Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων.
Φαίηκες, πῶς ὔμμιν ἀνὴρ ὅδε φαίνεται εἶναι
εἶδός τε μέγεθός τε ἰδὲ φρένας ἔνδον ἐίσας;
@@ -13196,7 +13211,7 @@
ἂψ δʼ αὖτις κατʼ ἄρ ἕζετʼ ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη.
Ἀντίνοος δʼ ἐνένιπεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
- λειῶδες, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων,
+ Λειῶδες, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων,
δεινόν τʼ ἀργαλέον τε, —νεμεσσῶμαι δέ τʼ ἀκούων—
εἰ δὴ τοῦτό γε τόξον ἀριστῆας κεκαδήσει
θυμοῦ καὶ ψυχῆς, ἐπεὶ οὐ δύνασαι σὺ τανύσσαι.
@@ -13970,7 +13985,7 @@
τύπτον ἐπιστροφάδην· τῶν δὲ στόνος ὤρνυτʼ ἀεικὴς
κράτων τυπτομένων, δάπεδον δʼ ἅπαν αἵματι θῦε.
- λειώδης δʼ Ὀδυσῆος ἐπεσσύμενος λάβε γούνων,
+ Λειώδης δʼ Ὀδυσῆος ἐπεσσύμενος λάβε γούνων,
καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
@@ -14044,7 +14059,7 @@
ὣς φάτο, τοῦ δʼ ἤκουσε Μέδων πεπνυμένα εἰδώς·
πεπτηὼς γὰρ ἔκειτο ὑπὸ θρόνον, ἀμφὶ δὲ δέρμα
ἕστο βοὸς νεόδαρτον, ἀλύσκων κῆρα μέλαιναν.
- αἶψα δʼ ἀπὸ θρόνου ὦρτο, θοῶς δʼ ἀπέδυνε βοείην
+ αἶψα δʼ ἀπὸ θρόνου ὦρτο, θοῶς δʼ ἀπέδυνε βοείην.
Τηλέμαχον δʼ ἄρʼ ἔπειτα προσαΐξας λάβε γούνων,
καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·