diff --git a/data/tlg0007/tlg090/tlg0007.tlg090.perseus-grc2.xml b/data/tlg0007/tlg090/tlg0007.tlg090.perseus-grc2.xml new file mode 100644 index 000000000..7d674320c --- /dev/null +++ b/data/tlg0007/tlg090/tlg0007.tlg090.perseus-grc2.xml @@ -0,0 +1,912 @@ + + + + + + +Περὶ τοῦ Ε τοῦ ἐν Δελφοῖς +Plutarch +Grēgorios N. Vernardakēs +Perseus Project, Tufts University +Gregory Crane + +Prepared under the supervision of +Lisa Cerrato +Rashmi Singhal +Bridget Almas + +The National Endowment for the Humanities + + +Trustees of Tufts University +Medford, MA +Perseus Project +2010-12-13 + + + + +Plutarch +Moralia +Grēgorios N. Vernardakēs + +Leipzig +Teubner +1891 + +3 + +The Internet Archive + + + + + + +

optical character recognition

+ + +

Text encoded in accordance with the latest EpiDoc standards

+

The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE +Architecture

+ + +

This pointer pattern extracts sections

+ + + + + + +Greek +Latin + English + + + +tagged and parsed +EpiDoc and CTS Conversion + + + + +
+
+ +

+ +στιχιδίοις τισὶν οὐ φαύλως ἔχουσιν, ὦ φίλε Σαραπίων, ἐνέτυχον πρῴην, ἃ Δικαίαρχος +Εὐριπίδην +Εὐριπίδην] Nauck. p. 673 (ed. II) οἴεται πρὸς Ἀρχέλαον +εἰπεῖν· + ʼοὐ βούλομαι πλουτοῦντι. δωρεῖσθαι πένης, + +μὴ μʼ ἄφρονα κρίνῃς ἢ διδοὺς αἰτεῖν δοκῶ. + χαρίζεται; μὲν γὰρ οὐδὲν ὁ διδοὺς ἀπʼ ὀλίγων μικρὰ τοῖς πολλὰ κεκτημένοις, ἀπιστούμενος δʼ +ἀντὶ μηδενὸς διδόναι κακοηθείας καὶ ἀνελευθερίας προσλαμβάνει δόξαν. ὅρα δὴ ὅσον ἐλευθεριότητι καὶ +κάλλει τὰ χρηματικὰ δῶρα λείπεται τῶν ἀπὸ λόγου σοφίας, ἃ +ἃ Madvigius καὶ διδόναι καλόν ἐστι καὶ διδόντας ἀνταιτεῖν +ὅμοια παρὰ τῶν λαμβανόντων. ἐγὼ γοῦν πρὸς σὲ καὶ διὰ σὲ +διὰ σὲ] διὰ σοῦ R τοῖς +αὐτόθι φίλοις τῶν Πυθικῶν λόγων ἐνίους ὥσπερ ἀπαρχὰς; ἀποστέλλων, ὁμολογῶ προσδοκᾶν ἑτέρους καὶ πλείονας καὶ βελτίονας παρʼ ὑμῶν, ἅτε δὴ καὶ πόλει χρωμένων +μεγάλῃ καὶ σχολῆς + μᾶλλον ἐν βιβλίοις πολλοῖς καὶ +παντοδαπαῖς διατριβαῖς εὐπορούντων. ὁ δʼ οὖν φίλος Ἀπόλλων ἔοικε τὰς μὲν περὶ τὸν βίον ἀπορίας +ἰᾶσθαι καὶ διαλύειν θεμιστεύων τοῖς χρωμένοις, τὰς δὲ περὶ τὸν λόγον +αὐτὸς ἐνιέναι καὶ προβάλλειν τῷ φύσει φιλοσόφῳ, τῆ ψυχῇ malim τῷ φύσει φιλοσόφω τῆς ψυχῆς, cf. +Vit. Per. c. 1 ὄρεξιν ἐμποιῶν ἀγωγὸν ἐπὶ τὴν ἀλήθειαν, ὡς ἄλλοις τε πολλοῖς δῆλόν ἐστι καὶ τῇ + +τῇ R: τῇ περὶ + τοῦ Ε +Ε *: ΕΙ + καθιερώσει. τοῦτο γὰρ εἰκὸς οὐ κατὰ τύχην οὐδʼ οἷον ἀπὸ κλήρου τῶν γραμμάτων μόνον ἐν +προεδρίᾳ + παρὰ τῷ θεῷ γενέσθαι καὶ λαβεῖν +ἀναθήματος τάξιν ἱεροῦ καὶ θεάματος ἀλλʼ ἢ δύναμιν αὐτοῦ κατιδόντας ἰδίαν καὶ περιττὴν ἢ συμβόλῳ +χρωμένους πρὸς ἕτερόν τι τῶν ἀξίων σπουδῆς τοὺς ἐν ἀρχῇ περὶ +περὶ] τὰ περὶ Cobetus τὸν +θεὸν φιλοσοφήσαντας, οὕτω προσέσθαι. πολλάκις οὖν ἄλλοτε τὸν λόγον +ἐν τῇ σχολῇ προβαλλόμενον ἐκκλίνας ἀτρέμα καὶ παρελθὼν, ἔναγχος ὑπὸ τῶν υἱῶν ἐλήφθην ξένοις τισὶ +συμφιλοτιμούμενος, οὓς εὐθὺς ἐκ Δελφῶν ἀπαίρειν μέλλοντας οὐκ ἦν εὐπρεπὲς παράγειν οὐδὲ +παραιτεῖσθαι, πάντως + ἀκοῦσαί τι προθυμουμένους. ὡς δὲ +καθίσας παρὰ +παρὰ W: περὶ + τὸν νεὼν τὰ μὲν αὐτὸς ἠρξάμην ζητεῖν, τὰ δʼ ἐκείνους ἐρωτᾶν, ὑπὸ τοῦ τόπου καὶ τῶν λόγων +αὐτῶν · lacunam significavi. +Excidisse vid. ἀνεμνήσθην vel simile quid ἃ πάλαι ποτὲ καθʼ +ὃν καιρὸν ἐπεδήμει Νέρων ἠκούσαμεν Ἀμμωνίου καί τινων ἄλλων +διεξιόντων, ἐνταῦθα τῆς αὐτῆς ἀπορίας ὁμοίως ἐμπεσούσης. +

+
+
+

ὅτι μὲν γὰρ οὐχ ἧττον ὁ θεὸς φιλόσοφος ἢ μάντις, ἐδόκει +ἐδόκει Turnebus: δοκεῖ + πᾶσιν ὀρθῶς πρὸς τοῦτο τῶν ὀνομάτων ἕκαστον Ἀμμώνιος τίθεσθαι καὶ διδάσκειν, ὡς Πύθιος μέν +ἐστι τοῖς ἀρχομένοις μανθάνειν καὶ διαπυνθάνεσθαι· Δήλιος δὲ καὶ +Φαναῖος οἷς ἤδη τι δηλοῦται καὶ +ὑποφαίνεται τῆς ἀληθείας· Ἰσμήνιος δὲ τοῖς ἔχουσι τὴν ἐπιστήμην, καὶ Λεσχηνόριος +Λεσχηνόριος Duebnerus: λέσχην +ὅριος + ὅταν ἐνεργῶσι καὶ ἀπολαύωσι χρώμενοι τῷ διαλέγεσθαι καὶ φιλοσοφεῖν πρὸς ἀλλήλους. ἐπεὶ δὲ + τοῦ φιλοσοφεῖν ἔφη +ἔφη] ἀρχὴ? τὸ ζητεῖν + +ζητεῖν] ζητεῖν ἢ? cf. Plat. +Theaet. p. 155 d τὸ · θαυμάζειν καὶ ἀπορεῖν, εἰκότως τὰ πολλὰ τῶν περὶ τὸν θεὸν ἔοικεν +αἰνίγμασι κατακεκρύφθαι, καὶ λόγον τινὰ ποθοῦντα διὰ τί καὶ διδασκαλίαν ordo verborum est ποθοῦντα καὶ +λόγον - καὶ διδασκαλίαν + τῆς αἰτίας· οἷον ἐπὶ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀθανάτου, τὸ κάεσθαι μόνον αὐτόθι τῶν, ξύλων ἐλάτην καὶ δάφνην ἐπιθυμιᾶσθαι, καὶ τὸ δύο Μοίρας ἱδρῦσθαι πανταχοῦ τριῶν +νομιζομένων, τὸ μηδεμιᾷ γυναικὶ πρὸς τὸ χρηστήριον εἶναι προσελθεῖν· καὶ τὸ τοῦ τρίποδος, καὶ ὅσα τοιαῦτα, τοῖς μὴ παντάπασιν +ἀλόγοις καὶ ἀψύχοις ὑφειμένα δελεάζει καὶ παρακαλεῖ πρὸς τὸ σκοπεῖν +τι καὶ ἀκούειν καὶ διαλέγεσθαι περὶ αὐτῶν. ὅρα δὲ καὶ ταυτὶ τὰ προγράμματα, τὸ γνῶθι σαυτόν καὶ τὸ +μηδὲν ἄγαν, ὅσας ζητήσεις κεκίνηκε φιλοσόφους καὶ ὅσον λόγων πλῆθος ἀφʼ ἑκάστου καθάπερ ἀπὸ +σπέρματος ἀναπέφυκεν · ὧν οὐδενὸς ἧττον οἶμαι γόνιμον λόγων +λόγων Madvigius: λόγον + εἶναι τὸ νῦν ζητούμενον.

+
+
+

εἰπόντος δὲ ταῦτα τοῦ Ἀμμωνίου; Λαμπρίας ὁ ἀδελφὸς εἶπε καὶ μὴν ὃν ἡμεῖς ἀκηκόαμεν +λόγον ἁπλοῦς τίς ἐστι καὶ κομιδῇ βραχύς. λέγουσι γὰρ + ἐκείνους; τοὺς σοφοὺς ὑπʼ ἐνίων δὲ +σοφιστὰς προσαγορευθέντας αὐτοὺς μὲν εἶναι πέντε, Χίλωνα καὶ Θαλῆν καὶ Σόλωνα καὶ Βίαντα καὶ +Πιττακόν· ἐπεὶ δὲ Κλεόβουλος ὁ Λινδίων τύραννος, εἶτα Περίανδρος ὁ Κορίνθιος, οὐδὲν αὐτοῖς ἀρετῆς +μετὸν οὐδὲ σοφίας, ἀλλὰ δυνάμει καὶ φίλοις καὶ χάρισι καταβιαζόμενοι τὴν δόξαν, ἐνέβαλον εἰς τοὔνομα τῶν σοφῶν καί τινας γνώμας καὶ λόγους ἐξέπεμπον καὶ διέσπειρον +εἰς τὴν Ἑλλάδα τοῖς ὑπʼ ἐκείνων λεγομένοις ὁμοίους· δυσχεράναντας ἄρα τοὺς ἄνδρας ἐξελέγχειν μὲν οὐκ +ἐθέλειν τὴν ἀλαζονείαν οὐδὲ + φανερῶς ὑπὲρ δόξης ἀπεχθάνεσθαι καὶ +διαμάχεσθαι πρὸς ἀνθρώπους μέγα δυναμένους, ἐνταῦθα δὲ συνελθόντας αὐτοὺς καθʼ αὑτοὺς καὶ +διαλεχθέντας ἀλλήλοις, ἀναθεῖναι τῶν γραμμάτων ὃ τῇ τε τάξει πέμπτον ἐστὶ καὶ τοῦ ἀριθμοῦ τὰ πέντε +δηλοῖ, μαρτυρομένους μὲν ὑπὲρ αὑτῶν πρὸς τὸν θεὸν ὅτι πέντʼ εἰσί, +τὸν δʼ ἕβδομον καὶ τὸν ἕκτον +τὸν δὲ ἕκτον καὶ τὸν ἕβδομον R ἀποποιουμένους καὶ +ἀποβάλλοντας ὡς οὐ προσήκοντας αὑτοῖς· ὅτι δʼ οὐκ ἀπὸ σκοποῦ ταῦτα λέγεται, γνοίη τις ἂν ἀκούσας τῶν +κατὰ τὸ ἱερὸν τὸ μὲν χρυσοῦν Λιβίοις τῆς Καίσαρος γυναικὸς +ὀνομαζόντων, τὸ δὲ χαλκοῦν Ἀθηναίων +τὸ δὲ πρῶτον καὶ παλαιότατον τῇ δʼ οὐσίᾳ ξύλινον ἔτι νῦν τῶν σοφῶν καλοῦσιν, ὡς οὐχ ἑνὸς ἀλλὰ κοινὸν +ἀνάθημα πάντων γενόμενον.

+
+
+

ὁ μὲν οὖν Ἀμμώνιος ἡσυχῆ διεμειδίασεν, ὑπονοήσας ἰδίᾳ τὸν Λαμπρίαν δόξῃ κεχρῆσθαι, +πλάττεσθαι δʼ, ἱστορίαν καὶ ἀκοὴν ἑτέρων πρὸς τὸ ἀνυπεύθυνον. ἕτερος δέ τις ἔφη τῶν παρόντων, ὡς + ὅμοια ταῦτʼ ἐστὶν οἷς πρῴην ὁ Χαλδαῖος ἐφλυάρει ξένος, ἑπτὰ μὲν +εἶναι τὰ φωνὴν ἰδίαν ἀφιέντα τῶν γραμμάτων, ἑπτὰ δὲ τοὺς κίνησιν αὐτοτελῆ καὶ ἀσύνδετον ἐν οὐρανῷ +κινουμένους ἀστέρας εἶναι δὲ τῇ τάξει +δεύτερον τὸ τʼ Ε τῶν φωνηέντων ἀπʼ ἀρχῆς καὶ τὸν ἥλιον ἀπὸ σελήνης +τῶν πλανήτων· ἡλίῳ δʼ Ἀπόλλωνα τὸν αὐτὸν ὡς ἔπος εἰπεῖν πάντας Ἕλληνας νομίζειν. ἀλλὰ ταυτὶ μέν +ἔφη παντάπασιν ἐκ πίνακος καὶ πυλαίας. ὁ δὲ Λαμπρίας ἔλαθεν, ὡς ἔοικε, τοὺς ἀφʼ ἱεροῦ κινήσας ἐπὶ + τὸν αὑτοῦ λόγον. ἃ μὲν γὰρ ἐκεῖνος εἶπεν, οὐδεὶς ἐγίγνωσκε Δελφῶν· +τὴν δὲ κοινὴν καὶ περιηγητικὴν δόξαν εἰς τὸ μέσον προῆγον, οὔτε τὴν ὄψιν ἀξιοῦντες οὔτε τὸν φθόγγον +ἀλλὰ τοὔνομα μόνον τοῦ γράμματος ἔχειν τι σύμβολον. + +

+
+
+

ἔστι γάρ ὡς ὑπολαμβάνουσι Δελφοὶ καὶ +καὶ] del. Stegmannus τότε +καὶ τότε W: καὶ τε + προηγορῶν ἔλεγε Νίκανδρος ὁ ἱερεὺς σχῆμα +σχῆμα M: ὄχημα + καὶ μορφὴ τῆς πρὸς τὸν, θεὸν ἐντεύξεως, καὶ τάξιν ἡγεμονικὴν ἐν τοῖς ἐρωτήμασιν ἔχει τῶν +χρωμένων ἑκάστοτε καὶ διαπυνθανομένων, εἰ νικήσουσιν, εἰ +γαμήσουσιν, εἰ συμφέρει πλεῖν, εἰ γεωργεῖν, εἰ ἀποδημεῖν. τοῖς δὲ διαλεκτικοῖς χαίρειν ἔλεγε σοφὸς ὁ +θεός, οὐδὲν οἰομένοις ἐκ τοῦ εἰ μορίου καὶ τοῦ μετʼ αὐτοῦ ἀξιώματος πρᾶγμα +γίγνεσθαι, πάσας τὰς ἐρωτήσεις ὑποτεταγμένας τούτῳ καὶ νοῶν ὡς πράγματα καὶ προσιέμενος. ἐπεὶ δʼ +ἴδιον τὸ ἐρωτᾶν ὡς μάντιν ἐστὶν ἡμῖν +καὶ τὸ εὔχεσθαι κοινὸν ὡς πρὸς θεὸν, οὐχ ἧττον οἴονται τῆς πευστικῆς +τὴν εὐκτικὴν τὸ γράμμα περιέχειν δύναμιν· εἰ γὰρ ὤφελον φησὶν ἕκαστος τῶν εὐχομένων. καὶ Ἀρχίλοχος + +Ἀρχίλοχος] Bergkius 2 p. 402 + εἰ γὰρ ὣς +ὥς W: ὡς + ἐμοὶ γένοιτο χεῖρα Νεοβούλης θιγεῖν. +θίγειν mei codd. + + καὶ τοῦ εἴθε τὴν δευτέραν συλλαβὴν παρέλκεσθαί supplendum vid. τὴν δευτέραν συλλαβὴν ὥσπερ καὶ τὸ +ʼθὴνʼ + φασιν, οἷον τὸ Σώφρονος ἃμα τέκνων θην δευομένα· καὶ τὸ +Ὁμηρικὸν +Ὁμηρικόν] P 29 + ὥς θην καὶ σὸν ἐγὼ λύσω μένος· + ἐν δὲ τῷ εἰ τὸ εὐκτικὸν καὶ ἀποχρώντως δηλοῦσθαι.

+
+
+

ταῦτα τοῦ Νικάνδρου διελθόντος, οἶσθα γὰρ δὴ Θέωνα τὸν ἑταῖρον, ἤρετο τὸν Ἀμμώνιον, εἰ διαλεκτικῇ παρρησίας μέτεστιν +οὕτω περιυβρισμένῃ +οὕτω περιυβρισμένῃ] αὑτῆς +περιυβρισμένης? ἀκηκουίᾳ· +ἀκηκουίᾳ *: ἀκηκοῦια + τοῦ δʼ Ἀμμωνίου λέγειν παρακελευομένου καὶ βοηθεῖν, ἀλλʼ +ὅτι μέν ἔφη διαλεκτικώτατος ὁ θεός ἐστιν, οἱ πολλοὶ τῶν χρησμῶν δηλοῦσιν τοῦ γὰρ αὐτοῦ δήπουθέν +ἐστι καὶ λύειν καὶ ποιεῖν ἀμφιβολίας. ἔτι δʼ, ὥσπερ Πλάτων +Πλάτων] cf. p. 579 c ἔλεγε, χρησμοῦ δοθέντος ὅπως τὸν ἐν +Δήλῳ βωμὸν διπλασιάσωσιν, ὃ τῆς ἄκρας; ἕξεως περὶ γεωμετρίαν ἔργον +ἐστίν, οὐ τοῦτο προστάττειν τὸν θεὸν ἀλλὰ καὶ +καὶ] deleverim γεωμετρεῖν διακελεύεσθαι τοῖς Ἕλλησιν · +οὕτως ἄρα χρησμοὺς ἀμφιβόλους ἐκφέρων +ὁ θεὸς αὔξει καὶ συνίστησι διαλεκτικὴν ὡς ἀναγκαίαν τοῖς μέλλουσιν ὀρθῶς αὐτοῦ συνήσειν. ἐν δὲ διαλεκτικῇ δήπου μεγίστην ἔχει δύναμιν ὁ συναπτικὸς οὑτοσὶ +σύνδεσμος, ἅτε δὴ τὸ λογικώτατον σχηματίζων ἀξίωμα · πῶς γὰρ τοιοῦτο τὸ συνημμένον, εἴ γε τῆς μὲν +ὑπάρξεως τῶν πραγμάτων ἔχει καὶ τὰ θηρία γνῶσιν, ἀκολούθου δὲ +θεωρίαν καὶ κρίσιν ἀνθρώπῳ μόνῳ παραδέδωκεν ἡ φύσις; ὅτι γάρ ἡμέρα καὶ φῶς ἔστιν αἰσθάνονται δήπου +καὶ λύκοι καὶ κύνες καὶ ὄρνιθες· ὅτι +δʼ εἰ ἡμέρα, φῶς ἔστιν οὐδὲν ἄλλο συνίησι πλὴν ἄνθρωπος, ἡγουμένου καὶ λήγοντος ἐμφάσεώς τε καὶ συναρτήσεως τούτων πρὸς ἄλληλα καὶ σχέσεως καὶ διαφορᾶς μόνος ἔχων +ἔννοιαν, ἐξ αἱ ἀποδείξεις τὴν κυριωτάτην ἀρχὴν λαμβάνουσιν. ἐπεὶ τοίνυν φιλοσοφία μέν ἐστι περὶ +ἀλήθειάν ἀληθείας δὲ φῶς ἀπόδειξις ἀποδείξεως δʼ ἀρχὴ τὸ +συνημμένον, εἰκότως ἡ τοῦτο συνέχουσα καὶ ποιοῦσα δύναμις ὑπὸ σοφῶν ἀνδρῶν τῷ μάλιστα τὴν ἀλήθειαν ἠγαπηκότι θεῷ καθιερώθη· καὶ μάντις +μὲν ὁ θεὸς μαντικὴ δὲ τέχνη περὶ τὸ μέλλον ἐκ τῶν παρόντων ἢ παρῳχημένων. οὐδενὸς γὰρ. οὔτʼ ἀναίτιος ἡ γένεσις οὔτʼ ἄλογος ἡ πρόγνωσις· ἀλλʼ ἐπεὶ πάντα τοῖς γεγονόσι +τὰ γιγνόμενα τά τε γενησόμενα τοῖς γιγνομένοις ἕπεται καὶ συνήρτηται κατὰ διέξοδον ἀπʼ ἀρχῆς εἰς +τέλος περαίνουσαν, ὁ τὰς αἰτίας εἰς ταὐτὸ συνδεῖν τε πρὸς ἄλληλα καὶ +συμπλέκειν φυσικῶς ἐπιστάμενος οἶδε καὶ προλέγειν τὰ τʼ ἐόντα +τʼ ἐόντα Homerus: τε ὄντα + τὰ τʼ ἐσσόμενα πρὸ τʼ ἐόντα. +Hom. A 70 καὶ καλῶς Ὅμηρος +πρῶτον ἔταξε τὰ παρόντα εἶτα τὸ μέλλον καὶ τὸ παρῳχημένον· ἀπὸ γὰρ +τοῦ ὄντος ὁ συλλογισμὸς κατὰ τὴν τοῦ +συνημμένου δύναμιν, ὡς εἰ τόδʼ ἐστί, τόδε προηγεῖται καὶ πάλιν εἰ τόδʼ ἐστί, τόδε γενήσεται τὸ +γὰρ τεχνικὸν καὶ λογικὸν ὥσπερ εἴρηται γνῶσις ἀκολουθίας, τὴν δὲ +πρόσληψιν ἡ αἴσθησις τῷ λόγῳ δίδωσιν. ὅθεν, εἰ καὶ γλίσχρον +γλίσχρον W: αἰσχρὸν + εἰπεῖν, οὐκ ἀποστρέψομαι τοῦτον εἶναι τὸν τῆς ἀληθείας τρίποδα τὸν λόγον, ὃς τὴν τοῦ +λήγοντος πρὸς τὸ προηγούμενου ἀκολουθίαν θέμενος εἶτα προσλαβὼν τὴν ὕπαρξιν ἐπάγει τὸ συμπέρασμα τῆς ἀποδείξεως. τὸν οὖν Πύθιον, εἰ δὴ μουσικῇ θʼ ἣδεται καὶ κύκνων φωναῖς καὶ κιθάρας +ψόφοις, τί θαυμαστόν ἐστι διαλεκτικῆς φιλίᾳ τοῦτʼ ἀσπάζεσθαι τοῦ λόγου τὸ μέρος καὶ ἀγαπᾶν, ᾧ +μάλιστα καὶ πλείστῳ προσχρωμένους ὁρᾷ τοὺς φιλοσόφους; ὁ δʼ +Ἡρακλῆς, οὔπω τὸν Προμηθέα λελυκὼς οὐδὲ τοῖς περὶ τὸν Χείρωνα καὶ Ἄτλαντα σοφισταῖς διειλεγμένος +ἀλλὰ νέος ὢν καὶ κομιδῇ Βοιώτιος, ἀναιρῶν τὴν διαλεκτικὴν καὶ καταγελῶν τοῦ εἰ τὸ πρῶτον, τὸ +δεύτερον +εἰ τὸ πρῶτον, καὶ τὼ δεύτερον 'si primum, est et secundum' +Emperius ὑποσπᾶν ἔδοξε βίᾳ τὸν τρίποδα καὶ διαμάχεσθαι πρὸς + τὸν θεὸν ὑπὲρ τῆς τέχνης· ἐπεὶ προϊών +γε τῷ χρόνῳ καὶ οὗτος ἔοικε μαντικώτατος ὁμοῦ γενέσθαι καὶ διαλεκτικώτατος. +

+
+
+

παυσαμένου δὲ τοῦ Θέωνος, Εὔστροφον Ἀθηναῖον οἶμαι τὸν εἰπόντα εἶναι πρὸς ἡμᾶς +ὁρᾷς, ὡς ἀμύνει τῇ διαλεκτικῇ Θέων προθύμως, μονονοὺ τὴν λεοντῆν +ἐπενδυσάμενος; οὕτως +οὕτως W: οὐπω + οὐδʼ ἡμᾶς +ὑμᾶς R: ἡμᾶς + τοὺς πάντα συλλήβδην πράγματα καὶ φύσεις καὶ ἀρχὰς θείων ὁμοῦ καὶ ἀνθρωπείων ἐν ἀριθμῷ +τιθεμένους, καὶ πολὺ μάλιστα τῶν καλῶν καὶ τιμίων τοῦτον ἡγεμόνα +ποιουμένους καὶ κύριον, εἰκὸς +εἰκὸς Exemplum Turnebi: εἰδὼς + ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλʼ +ἀπάρξασθαι τῷ θεῷ τῆς φίλης μαθηματικῆς, αὐτὸ μὲν ἐφʼ ἑαυτοῦ μήτε δυνάμει μήτε μορφῇ μήτε τῷ ῥήματι +τὸ Ε τῶν ἄλλων στοιχείων διαφέρειν ἡγουμένους, ὡς δὲ μεγάλου πρὸς τὰ ὅλα καὶ κυρίου σημεῖον ἀριθμοῦ τετιμῆσθαι τῆς πεμπάδος, ἀφʼ οὗ τὸ ἀριθμεῖν οἱ σοφοὶ πεμπάζειν +ὠνόμαζον. ταῦτα δὲ πρὸς ἡμᾶς ἔλεγεν οὐ παίζων ὁ Εὔστροφος, ἀλλʼ ἐπεὶ τηνικαῦτα προσεκείμην τοῖς +μαθήμασιν ἐμπαθῶς, τάχα δʼ ἔμελλον +δʼ ἔμελλον R: δὲ μέλλων + εἰς πάντα τιμήσειν τὸ μηδὲν ἄγαν ἐν Ἀκαδημείᾳ +Ἀκαδημείᾳ *: ἀκαδημίᾳ + γενόμενος.

+
+
+

εἶπον οὖν κάλλιστα τὸν Εὔστροφον τῷ ἀριθμῷ λύειν τὴν ἀπορίαν; ἐπεὶ γάρ ἔφην εἰς +τὸ ἄρτιον νενεμημένου παντὸς ἀριθμοῦ +καὶ τὸ περιττὸν τὸν ἡ μὲν μονὰς ἀμφοτέρων ἐπίκοινός ἐστι τῇ δυνάμει +(διὸ καὶ προστιθεμένη τὸν μὲν περιττὸν ἀριθμὸν ἄρτιον ποιεῖ τὸν δʼ ἄρτιον περιττόν̓) ἀρχὴν δὲ τοῦ μὲν ἀρτίου τὰ δύο τοῦ δὲ περιττοῦ τὰ τρία ποιοῦνται, τὰ δὲ πέντε +γεννᾶται τούτων πρὸς ἀλλήλους μιγνυμένων εἰκότως; ἔσχηκε τιμὴν πρῶτος ἐκ πρώτων ἀποτελούμενος, καὶ +γάμος ἐπωνόμασται τῇ τοῦ ἀρτίου πρὸς τὸ θῆλυ περιττοῦ δʼ αὖ πρὸς τὸ +ἄρρεν ὁμοιότητι· ταῖς γὰρ εἰς ἴσα τομαῖς τῶν ἀριθμῶν, ὁ μὲν ἄρτιος πάντῃ διιστάμενος ὑπολείπει τινὰ +δεκτικὴν ἀρχὴν οἷον ἐν ἑαυτῷ καὶ χώραν, ἐν δὲ τῷ περιττῷ ταὐτὸ +ταὐτὸ *: τὸ αὐτὸ + παθόντι μέσον ἀεὶ περίεστι τῆς νεμήσεως γόνιμον· +γόνιμον] μόριον Emperius +ᾗ γονιμώτερός ἐστι τοῦ ἑτέρου, καὶ μιγνύμενος ἀεὶ κρατεῖ κρατεῖται δʼ οὐδέποτε γίγνεται γὰρ ἐξ +ἀμφοῖν κατʼ οὐδεμίαν μῖξιν ἄρτιος ἀλλὰ κατὰ πάσας περιττός. ἔτι δὲ μᾶλλον αὐτὸς ἐπιβάλλων αὑτῷ καὶ +συντιθέμενος δείκνυσι τὴν διαφορὰν ἑκάτερος· ἄρτιος μὲν γὰρ οὐδεὶς +ἀρτίῳ συνελθὼν περισσὸν παρέσχεν οὐδʼ ἐξέβη τὸ οἰκεῖον ὑπʼ ἀσθενείας ἄγονος +ἄγονος X: ἀπόγονος + ὢν ἑτέρου καὶ ἀτελής περισσοὶ +δὲ μιγνύμενοι περισσοῖς ἀρτίους πολλοὺς διὰ τὸ πάντῃ γόνιμον ἀποτελοῦσι. τὰς δʼ ἄλλας οὐκ ἄν τις ἐν καιρῷ νῦν ἐπεξίοι δυνάμεις καὶ διαφορὰς τῶν ἀριθμῶν. ὡς οὖν +ἄρρενός τε τοῦ πρώτου καὶ θήλεος ὁμιλίᾳ +ὁμιλίᾳ W: ὁ μὴ διὰ + τὰ πέντε γιγνόμενα γάμον οἱ Πυθαγόρειοι προσεῖπον. ἔστι δʼ καὶ φύσις λέλεκται τῷ περὶ αὑτὸν + +αὐτὸν *: αὐτὸν + πολυπλασιασμῷ πάλιν εἰς ἑαυτὸν περαίνων. ὡς γὰρ ἡ φύσις +λαβοῦσα πυρὸν ἐν σπέρματι καὶ χεαμένη πολλὰ μὲν ἐν μέσῳ φύει σχήματα καὶ +εἴδη, διʼ ὧν ἐπὶ τέλος ἐξάγει τὸ ἔργον, ἐπὶ πᾶσι δὲ πυρὸν ἀνέδειξεν ἀποδοῦσα τὴν ἀρχὴν ἐν τῷ τέλει +τοῦ παντός· οὕτω τῶν λοιπῶν ἀριθμῶν, ὅταν αὑτοὺς πολλαπλασιάσωσιν, εἰς ἑτέρους τελευτώντων + + τῇ αὐξήσει, μόνος ὁ τῶν πέντε καὶ ἓξ +γενόμενος τοσαυτάκις αὑτοὺς +αὐτοὺς *: αὐτοὺς + ἀναφέρουσι καὶ ἀνασῴζουσιν. ἑξάκις γὰρ τὰ ἓξ τριακονταὲξ, καὶ πεντάκις τὰ πέντε εἰκοσιπέντε +γίγνεται. καὶ πάλιν ὁ μὲν τῶν ἓξ ἅπαξ τοῦτο ποιεῖ καὶ μοναχῶς αὐτὸς ἀφʼ ἑαυτοῦ τετράγωνος γιγνόμενος· τῇ δὲ πεμπάδι +πεμπάδι *: πεντάδι + καὶ τοῦτο μὲν συμβέβηκε κατὰ πολυαπλασιασμόν, ἰδίως δὲ τὸ κατὰ σύνθεσιν ἢ ἑαυτὴν +ἢ ἑαυτὴν Stegmannus: καθʼ ἑαυτὴν + ἢ +ἢ M: ἦ + τὴν +τὴν * δεκάδα ποιεῖν παρὰ μέρος ἐπιβάλλουσαν +ἐπιβάλλουσαν (ἐπιβαλλούσῃ +Madvigius) Emperius: ἐπιβαλλούσης + αὑτῇ, +αὐτῇ *: ἑαυτῇ + καὶ τοῦτο γίγνεσθαι μέχρι παντὸς, ἀπομιμουμένου τοῦ ἀριθμοῦ +τὴν τὰ ὅλα διακοσμοῦσαν ἀρχήν. ὡς γὰρ ἐκείνην φυλάττουσαν +φυλάττουσαν] πλάττουσαν +Bernaysius. ἐναλλάττουσαν Madvigius ἐκ μὲν ἑαυτῆς τὸν +κόσμον ἐκ δὲ τοῦ κόσμου πάλιν αὖ +αὖ] del. Stegmannus ἑαυτὴν ἀποτελεῖν πυρὸς τʼ +ἀνταμείβεσθαι ita W: ἀνταμοίβηται + + πάντα φησὶν ὁ Ἡράκλειτος +Ηράκλειτος] Bywater. p. 10 καὶ πῦρ ἁπάντων, ὅκωσπερ +ὅκωσπερ *: ἑκ ὥσπερ + χρυσοῦ χρήματα καὶ χρημάτων χρυσός· οὕτως ἡ τῆς πεμπάδος + +πεμπάδος *: πεντάδος + πρὸς ἑαυτὴν σύνοδος οὐδὲν οὔτʼ ἀτελὲς οὔτʼ ἀλλότριον γεννᾶν πέφυκεν, ἀλλʼ ὡρισμένας ἔχει +μεταβολάς· ἢ γὰρ αὑτὴν ἢ τὴν δεκάδα γεννᾷ, τουτέστιν ἢ τὸ οἰκεῖον ἢ τὸ τέλειον.

+
+
+

ἐὰν οὖν ἔρηταί τις, τί ταῦτα πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα, φήσομεν +οὐχὶ μόνον ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸν +Διόνυσον, ᾧ τῶν Δελφῶν οὐδὲν ἧττον ἢ τῷ Ἀπόλλωνι μέτεστιν. ἀκούομεν οὖν τῶν θεολόγων τὰ μὲν ἐν +ποιήμασι τὰ δʼ ἄνευ μέτρου λεγόντων καὶ ὑμνούντων, ὡς ἄφθαρτος ὁ +θεὸς καὶ ἀίδιος πεφυκώς, ὑπὸ δή τινος εἱμαρμένης γνώμης καὶ λόγου μεταβολαῖς ἑαυτοῦ χρώμενος, ἄλλοτε +μὲν εἰς πῦρ ἀνῆψε τὴν φύσιν +τὴν φύσιν R: τῇ φύσει + πάνθʼ ὁμοιώσας πᾶσιν, ἄλλοτε δὲ παντοδαπὸς ἔν τε μορφαῖς καὶ ἐν πάθεσι καὶ δυνάμεσι + διαφόροις γιγνόμενος, ὡς γίγνεται νῦν, +ὡς γίγνεται νῦν] γίγνεται ὡς νῦν +W γίγνεται μὲν R κόσμος ὀνομάζεται δὲ +δὲ] del. Emperius τῷ γνωριμωτάτῳ τῶν ὀνομάτων. κρυπτόμενοι +δὲ τοὺς πολλοὺς οἱ σοφώτεροι τὴν μὲν εἰς πῦρ μεταβολὴν Ἀπόλλωνά τε τῇ μονώσει Φοῖβόν τε τῷ καθαρῷ καὶ ἀμιάντῳ καλοῦσι. τῆς δʼ εἰς πνεύματα +πνεύματα] πνεῦμά τε M καὶ +ὓδωρ καὶ γῆν καὶ ἄστρα καὶ φυτῶν ζῴων τε γενέσεις τροπῆς αὐτοῦ καὶ διακοσμήσεως τὸ μὲν πάθημα καὶ +τὴν μεταβολὴν διασπασμόν τινα καὶ διαμελισμὸν αἰνίττονται· Διόνυσον δὲ καὶ Ζαγρέα καὶ Νυκτέλιον καὶ +Ἰσοδαίτην αὐτὸν ὀνομάζουσι, καὶ φθοράς τινας καὶ ἀφανισμοὺς +ἐμφανισμοὺς Herwerdenus. cf. p. 371 b οἱ τὰς +οἱ τὰς] εἶτα δʼ +Stegmannus ἀποβιώσεις +ἀναβιώσεις idem cum Amyoto coll. p. 364 f. καὶ +παλιγγενεσίας, οἰκεῖα ταῖς εἰρημέναις μεταβολαῖς αἰνίγματα καὶ μυθεύματα περαίνουσι· καὶ ᾅδουσι τῷ +μὲν διθυραμβικὰ μέλη παθῶν μεστὰ καὶ μεταβολῆς πλάνην τινὰ καὶ διαφόρησιν ἐχούσης· + + + μιξοβόαν γὰρ Αἰσχύλος +Αἰσχύλος] Nauck p. 106 (ed. II hic et infra) φησὶ πρέπει + διθύραμβον ὁμαρτεῖν + σύγκωμον +σύγκωμον Tyrwhittius: σύγκοινον + Διονύσῳ; + τῷ δὲ παιᾶνα, τεταγμένην καὶ σώφρονα μοῦσαν. ἀγήρων τε +τοῦτον ἀεὶ καὶ νέον ἐκεῖνον δὲ πολυειδῆ καὶ πολύμορφον ἐν γραφαῖς καὶ πλάσμασι δημιουργοῦσι· καὶ +ὅλως τῷ μὲν ὁμοιότητα καὶ τάξιν καὶ σπουδὴν ἄκρατον, τῷ δὲ μεμιγμένην τινὰ παιδιᾷ καὶ ὕβρει καὶ +σπουδῇ καὶ μανίᾳ προσφέροντες +προφέροντες? ἀνωμαλίαν, +εὔιον ὀρσιγύναικα +εὔιον ὀρσιγύναικα R: ἐυινόρει +γυναῖκα. cf. Bergkius 3 p. 730 μαινομέναις Διόνυσον ἀνθέοντα τιμαῖσ ἀνακαλοῦσιν, +οὐ φαύλως ἑκατέρας μεταβολῆς τὸ οἰκεῖον λαμβάνοντες. ἐπεὶ δʼ οὐκ ἴσος τῶν περιόδων ἐν ταῖς μεταβολαῖς χρόνος, ἀλλὰ μείζων ὁ τῆς +ἑτέρας ἣν κόρον· +κόρον κὲ] cf. Bywater p. 11 καλοῦσιν, ὁ δὲ τῆς χρησμοσύνησ ἐλάττων, τὸ κατὰ λόγον τηροῦντες ἐνταῦθα τὸν μὲν ἄλλον ἐνιαυτὸν +παιᾶνι χρῶνται περὶ τὰς θυσίας, ἀρχομένου δὲ χειμῶνος ἐπεγείραντες διθύραμβον τὸν δὲ παιᾶνα +καταπαύσαντες, τρεῖς μῆνας ἀντʼ ἐκείνου τοῦτον κατακαλοῦνται τὸν θεὸν · ὅπερ τρία πρὸς ἕν, τοῦτο τὴν διακόσμησιν οἰόμενοι χρόνῳ πρὸς τὴν ἐκπύρωσιν εἶναι. +

+
+
+

ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἱκανοῦ καιροῦ μᾶλλον ἀπομεμήκυνται· δῆλον δʼ ὅτι συνοικειοῦσιν +αὐτῷ +αὐτῷ M: αὐτὸν οἱ + τὴν πεμπάδα, +πεμπάδα *: πεντάδα + νῦν μὲν αὐτὴν +αὐτὴν R: αὐτῇ + ἑαυτὴν ὡς τὸ πῦρ αὖθις + δὲ τὴν δεκάδα ποιοῦσαν ἐξ ἑαυτῆς ὡς +τὸν κόσμον. τῆς δὲ δὴ μάλιστα κεχαρισμένης τῷ θεῷ μουσικῆς οὐκ οἰόμεθα τούτῳ +τῷ ἀριθμῷ· μετεῖναι; τὸ γὰρ πλεῖστον ὡς ἔνι +ἔνι] del. Stegmannus εἰπεῖν ἔργον ἁρμονικῆς περὶ τὰς +συμφωνίας ἐστίν. αὗται δʼ ὅτι πέντε καὶ οὐ πλείους, cf. Plat. Rep. p. 531 b ὁ λόγος +ἐξελέγχει τὸν ἐν χορδαῖς καὶ τρυπήμασι ταῦτα θηρᾶν ἀλόγως τῇ αἰσθήσει βουλόμενον. πᾶσαι γὰρ ἐν +λόγοις τὴν γένεσιν ἀριθμῶν λαμβάνουσιν· καὶ λόγος ἐστὶ τῆς μὲν διὰ τεσσάρων ἐπίτριτος, τῆς δὲ διὰ +πέντε ἡμιόλιος, διπλάσιος δὲ τῆς διὰ πασῶν, τῆς δὲ διὰ πασῶν καὶ +διὰ πέντε τριπλάσιος, τῆς δὲ δὶς διὰ πασῶν τετραπλάσιος. ἣν δὲ ταύταις ἐπεισάγουσιν οἱ ἁρμονικοὶ διὰ πασῶν καὶ διὰ τεσσάρων +ὀνομάζοντες, ἔξω μέτρου βαίνουσαν, οὐκ ἄξιόν ἐστι δέχεσθαι, τῆς ἀκοῆς τῷ ἀλόγῳ παρὰ τὸν λόγον ὥσπερ νόμον χαριζομένους. ἵνα τοίνυν ἀφῶ πέντε τετραχόρδων θέσεις, καὶ +πέντε τοὺς πρώτους, εἴτε τόνους ἢ τρόπους; εἴθʼ ἁρμονίας χρὴ καλεῖν, ὧν +ὧν W: ὡς + ἐπιτάσει καὶ ὑφέσει τρεπομένων κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον αἱ λοιπαὶ βαρύτητές εἰσι καὶ +ὀξύτητες ἆρʼ οὐχὶ πολλῶν, μᾶλλον δʼ ἀπείρων διαστημάτων ὄντων, τὰ +μελῳδούμενα μόνα πέντʼ ἐστί, δίεσις +καὶ ἡμιτόνιον καὶ τόνος καὶ τριημιτόνιον καὶ δίτονον, ἄλλο δʼ οὐδὲν οὔτε μικρότερον οὔτε μεῖζον ἐν +φωναῖς χωρίον ὀξύτητι καὶ βαρύτητι περατούμενον μελῳδητόν ἐστι; +

+
+
+

πολλὰ δʼ ἄλλα τοιαῦτʼ ἔφην ἐγὼ παρελθὼν τὸν Πλάτωνα +Πλάτωνα] Tim. p. 31 a προσάξομαι λέγοντα κόσμον ἕνα, ὡς εἴπερ εἰσὶ παρὰ τοῦτον ἕτεροι καὶ μὴ μόνος οὗτος εἷς, +εἶς W: εἰς + πέντε τοὺς πάντας ὄντας καὶ μὴ πλείονας. μὴν ἀλλὰ κἂν εἷς οὗτος μονογενής, ὡς οἴεται καὶ +Ἀριστοτέλης, +Αριστοτέλης] de Coelo I 89 τρόπον τινὰ καὶ τοῦτον ἐκ πέντε +συγκείμενον κόσμων καὶ συνηρμοσμένον εἶναι· ὧν ὁ μὲν ἐστι γῆς ὁ δʼ ὕδατος, τρίτος δὲ πυρὸς καὶ +τέταρτος ἀέρος· τὸν δὲ πέμπτον οὐρανὸν +οὐρανὸν] οἱ μὲν οὐρανὸν W +οἱ δὲ φῶς οἱ δʼ αἰθέρα καλοῦσιν, οἱ δʼ αὐτὸ τοῦτο πέμπτην οὐσίαν, τὸ κύκλῳ περιφέρεσθαι μόνῃ τῶν +σωμάτων κατὰ φύσιν ἐστίν, οὐκ ἐξ ἀνάγκης οὔτʼ ἄλλως συμβεβηκὸς + +συμβεβηκός M: συμβεβηκότος + δὴ καὶ τὰ πέντε καὶ κάλλιστα καὶ τελεώτατα σχήματα τῶν ἐν τῇ φύσει κατανοήσας, πυραμίδα καὶ +κύβον καὶ ὀκτάεδρον καὶ εἰκοσάεδρον καὶ δωδεκάεδρον, ἕκαστον οἰκείως ἑκάστῳ προσένειμεν. +

+
+
+

εἰσὶ δʼ οἳ καὶ τὰς τῶν αἰσθήσεων δυνάμεις ἰσαρίθμους οὔσας τοῖς πρώτοις ἐκείνοις συνοικειοῦσι, τὴν μὲν ἁφὴν ὁρῶντες +ἀντίτυπον οὖσαν καὶ γεώδη, τὴν δὲ γεῦσιν ὑγρότητι τῶν γευστῶν τὰς ποιότητας προσιεμένην. ἀὴρ δὲ +πληγεὶς ἐν ἀκοῇ γίγνεται φωνὴ καὶ ψόφος. δυεῖν δὲ τῶν λοιπῶν ὀσμὴ +μέν, ἣν ἡ ὄσφρσις εἴληχεν, ἀναθυμίασις οὖσα καὶ γεννωμένη θερμότητι πυρῶδές ἐστιν· αἰθέρι δὲ καὶ +φωτὶ διὰ συγγένειαν διαλαμπούσης τῆς ὄψεως γίγνεται κρᾶσις ἀμφοῖν ὁμοιοπαθὴς καὶ σύμπηξις. ἄλλην δʼ + οὔτε τὸ ζῷον αἴσθησιν οὔτε ὁ κόσμος ἔχει φύσιν ἁπλῆν καὶ ἄμικτον ἀλλὰ θαυμαστή τις, ὡς ἔοικε, διανομὴ γέγονε τῶν πέντε πρὸς τὰ πέντε καὶ σύλληξις.

+
+
+

ἅμα δέ πως ἐπιστήσας καὶ διαλιπών οἷον εἶπον ὦ Εὔστροφε, πεπόνθαμεν, ὀλίγου +παρελθόντες τὸν Ὅμηρον, +Ὁμηρον] O 109 ὡς οὐχὶ πρῶτον εἰς πέντε νείμαντα μερίδας τὸν +κόσμον, ὃς τὰς μὲν ἐν μέσῳ τρεῖς ἀποδέδωκε τοῖς τρισὶ θεοῖς, δύο δὲ τὰς ἄκρας ὄλυμπον καὶ γῆν, ὧν ἡ +μέν ἐστι τῶν κάτω πέρας ἡ δὲ τῶν ἄνω, κοινὰς καὶ ἀνεμήτους ἀφῆκεν. ἀλλʼ ἀνοιστέος ὁ λόγοσ ὡς Εὐριπίδης +Εὐριπίδης] Nauck. p. 674 φησίν. οἱ γὰρ τὴν τετράδα +σεμνύναντες +σεμνύνοντες W οὐ φαύλως διδάσκουσιν, ὅτι τῷ ταύτης + λόγῳ πᾶν σῶμα γένεσιν ἔσχηκεν. ἐπεὶ +γὰρ ἐν μήκει καὶ πλάτει βάθος λαβόντι πᾶν τὸ στερεόν ἐστι, καὶ μήκους μὲν προϋφίσταται στιγμὴ κατὰ +μονάδα ταττομένη, μῆκος δʼ ἀπλατὲς ἡ γραμμὴ καλεῖται καὶ μῆκος + +μῆκος] δυάς R ἐστιν, ἡ δʼ +ἐπὶ πλάτος γραμμῆς κίνησις ἐπιφανείας γένεσιν ἐν τριάδι παρέσχε, βάθους δὲ τούτοις προσγενομένου διὰ +τεττάρων εἰς στερεὸν ἡ αὔξησις προβαίνει· παντὶ δῆλον, ὅτι μέχρι δεῦρο τὴν φύσιν ἡ τετρὰς προαγαγοῦσα, μέχρι τοῦ σῶμα τελειῶσαι καὶ παρασχεῖν ἁπτὸν +ἁπτὸν idem: διττὸν + ὄγκον καὶ ἀντίτυπον, εἶτʼ +ἀπολέλοιπεν ἐνδεᾶ τοῦ μεγίστου. τὸ γὰρ ἄψυχον ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν ὀρφανὸν καὶ ἀτελὲς καὶ πρὸς οὐδʼ +ὁτιοῦν, μὴ χρωμένης ψυχῆς, ἐπιτήδειον· ἡ δὲ τὴν ψυχὴν ἐμποιοῦσα +κίνησις ἢ διάθεσις, μεταβολῇ διὰ πέντε γιγνομένη, τῇ φύσει τὸ τέλειον ἀποδίδωσι, καὶ τοσούτῳ +κυριώτερον ἔχει τῆς τετράδος λόγον, ὅσῳ τιμῇ διαφέρει τοῦ ἀψύχου τὸ ζῷον. +ἔτι δʼ ἰσχύσασα μᾶλλον ἡ τῶν πέντε συμμετρία καὶ δύναμις οὐκ εἴασεν εἰς ἄπειρα γένη προελθεῖν τὸ +ἔμψυχον, ἀλλὰ πέντε τῶν ζώντων ἁπάντων ἰδέας παρέσχεν. εἰσὶ γὰρ θεοὶ +δήπου καὶ δαίμονες καὶ ἥρωες καὶ μετὰ +τούτους τὸ τέταρτον ἄνθρωποι γένος, ἔσχατον δὲ καὶ πέμπτον τὸ ἄλογον καὶ θηριῶδες;. ἔτι δʼ εἰ τὴν +ψυχὴν αὐτὴν κατὰ φύσιν διαιροῖς, πρῶτον αὐτῆς καὶ ἀμαυρότατόν ἐστι τὸ θρεπτικὸν δεύτερον δὲ τὸ αἰσθητικὸν, εἶτα τὸ ἐπιθυμητικὸν εἶτʼ ἐπὶ τούτῳ τὸ θυμοειδές· εἰς δὲ τὴν +τοῦ λογιστικοῦ δύναμιν ἐξικομένη καὶ τελεώσασα τὴν φύσιν ὥσπερ ἐν ἄκρῳ τῷ πέμπτῳ καταπέπαυται.

+
+
+

τοσαύτας δὲ καὶ τηλικαύτας ἔχοντος τοῦ ἀριθμοῦ +δυνάμεις, καλὴ καὶ ἡ γένεσίς ἐστιν, οὐχ ἣν ἤδη διήλθομεν, ἐκ δυάδος οὖσα καὶ τριάδος, ἀλλʼ ἣν ἡ ἀρχὴ + +ἡ ἀρχὴ *: ἀρχὴ + τῷ πρώτῳ συνελθοῦσα τετραγώνῳ +παρέσχεν. ἀρχὴ μὲν γὰρ ἀριθμοῦ παντὸς ἡ μονάς, τετράγωνος δὲ πρῶτος ἡ τετράς ἐκ δὲ τούτων, ὥσπερ + ἰδέας καὶ ὕλης πέρας ἐχούσης, ἡ πεμπάς. εἰ δὲ δὴ καὶ τὴν μονάδα +τετράγωνον ὀρθῶς ἔνιοι τίθενται, δύναμιν οὖσαν ἑαυτῆς καὶ περαίνουσαν εἰς ἑαυτήν, ἐκ δυεῖν πεφυκυῖα +τῶν πρώτων τετραγώνων ἡ πεμπὰς οὐκ ἀπολέλοιπεν ὑπερβολὴν εὐγενείας. +

+
+
+

τὸ δὲ μέγιστον ἔφην δέδια μὴ ῥηθὲν πιέζῃ τὸν Πλάτωνα ἡμῶν, ὡς ἐκεῖνος ἔλεγε +πιέζεσθαι τῷ τῆς σελήνης ὀνόματι τὸν Ἀναξαγόραν, παμπάλαιον οὖσαν τινα τὴν περὶ τῶν φωτισμῶν δόξαν + + αὑτοῦ, ἰδίαν ποιούμενον. +ἰδίαν αὐτοῦ? ἦ γὰρ οὐ ταῦτʼ εἴρηκεν ἐν Κρατύλῳ; +Κρατύλῳ] p. 409 a πάνυ μὲν οὖν ὁ Εὔστροφος ἔφη, τί δʼ +ὅμοιον πέφυκεν οὐ συνορῶ. καὶ μὴν οἶσθα δήπουθεν, ὅτι πέντε μὲν ἐν Σοφιστῇ +Σοφιστῇ] p. 256 c τὰς κυριωτάτας· ἀποδείκνυσιν ἀρχάς, τὸ ὂν τὸ ταὐτὸν τὸ ἕτερον, τέταρτον δὲ καὶ πέμπτον ἐπὶ τούτοις +κίνησιν καὶ στάσιν. ἄλλῳ δʼ αὖ τρόπῳ διαιρέσεως ἐν Φιλήβῳ +Φιλήβῳ] p. 23 c χρώμενος, ἓν μὲν εἶναί φησι τὸ ἄπειρον +ἕτερον δὲ τὸ +τὸ * πέρας· τούτων δὲ μιγνυμένων πᾶσαν συνίστασθαι + γένεσιν. αἰτίαν δʼ, ὑφʼ ἧς μίγνυται, τέταρτον γένος τίθεται· καὶ +πέμπτον ἡμῖν ὑπονοεῖν ἀπολέλοιπεν, ᾧ +τὰ μιχθέντα πάλιν ἴσχει διάκρισιν καὶ διάστασιν. τεκμαίρομαι δὲ ταῦτʼ ἐκείνων ὥσπερ εἰκόνας +λέγεσθαι, τοῦ μὲν ὄντος τὸ γιγνόμενον, κινήσεως δὲ τὸ ἄπειρον, τὸ +δὲ πέρας τῆς στάσεως, ταὐτοῦ δὲ τὴν μιγνύουσαν ἀρχήν, θατέρου δὲ τὴν διακρίνουσαν. εἰ δʼ ἕτερα ταῦτʼ +ἐστί, κἀκείνως ἂν εἴη καὶ οὕτως ἐν πέντε γένεσι +γένεσι Turnebus: γενέσεσι + καὶ διαφοραῖς. πυθόμενος, +πυθόμενος] αἶς πειθόμενος +W φήσει δή τις, ταῦτα πρότερος +ἢ πρότερος Duebnerus συνιδὼν Πλάτωνος, δύο +δύο] δοκεῖ τὸ W Ε + καθιέρωσε τῷ θεῷ, δήλωμα καὶ σύμβολον τοῦ ἀριθμοῦ τῶν πάντων cf. Plat. Phileb. p. 66 c ἀλλὰ +μὴν καὶ τἀγαθὸν ἐν πέντε γένεσι φανταζόμενον κατανοήσας, ὧν πρῶτόν ἐστι τὸ μέτριον δεύτερον δὲ τὸ σύμμετρον, καὶ τρίτον ὁ νοῦς +καὶ τέταρτον αἱ περὶ ψυχὴν ἐπιστῆμαι καὶ τέχναι καὶ δόξαι ἀληθεῖς, +πέμπτον +πέμπτον δʼ an καὶ +πέμπτον? εἴ τις ἡδονὴ καθαρὰ καὶ πρὸς τὸ λυποῦν ἄκρατος, +ἐνταῦθα λήγει τὸ Ὀρφικὸν ὑπειπών ἕκτῃ δʼ ἐν γενεῇ καταπαύσατε θεσμὸν +θεσμὸν Badhamus: θυμὸν (κόσμον Plato) ἀοιδῆς.

+
+
+

ἐπὶ τούτοισ ἔφην εἰρημένοις πρὸς ὑμᾶς ἓν +βραχύ τοῖς περὶ Νίκανδρον ἀείσω ξυνετοῖσι τῇ γὰρ ἕκτῃ τοῦ νέου μηνὸς ὅταν κατάγῃ εἷς +κατάγῃ εἶς *: κατάγη εἰς + τὴν Πυθίαν εἰς τὸ +τὸ W: τι + πρυτανεῖον, ὁ πρῶτος ὑμῖν γίγνεται τῶν τριῶν κλήρων εἰς, τὰ πέντε, πρὸς ἀλλήλους ἐκείνης τὰ +τρία τοῦ δὲ τὰ δύο βάλλοντες. +εἶς τὰ πέντε - βάλλοντος *: εἰς τὰ πέντε +πρὸς ἀλλήλους ἐκείνης τὰ τρία οὐδὲ τὰ δύο βάλλοντες + ἦ γὰρ οὐχ οὕτως ἔχει; καὶ ὁ Νίκανδρος οὕτωσ εἶπεν ἡ δʼ αἰτία πρὸς ἑτέρους ἄρρητός ἐστι. +οὐκοῦν ἔφην ἐγὼ μειδιάσας ἄχρι οὗ τἀληθὲς; ἡμῖν ὁ θεὸς ἱεροῖς γενομένοις γνῶναι παράσχῃ, +προσκείσεται καὶ τοῦτο τοῖς ὑπὲρ τῆς πεμπάδος λεγομένοις. τοιοῦτο μὲν καὶ ὁ τῶν ἀριθμητικῶν καὶ ὁ τῶν μαθηματικῶν ἐγκωμίων τοῦ Ε λόγος, ὡς ἐγὼ μέμνημαι, πέρας ἔσχεν. +

+
+
+

ὁ δʼ Ἀμμώνιος, ἅτε δὴ καὶ αὐτὸς οὐ τὸ φαυλότατον ἐν μαθηματικῇ φιλοσοφίας +τιθέμενος, ἥσθη τε τοῖς λεγομένοις καὶ εἶπεν οὐκ ἄξιον πρὸς ταῦτα +λίαν ἀκριβῶς ἀντιλέγειν τοῖς νέοις, πλὴν ὅτι τῶν ἀριθμῶν ἕκαστος οὐκ ὀλίγα βουλομένοις ἐπαινεῖν καὶ ὑμνεῖν παρέξει. καὶ +τί δεῖ περὶ τῶν ἄλλων λέγειν; ἡ γὰρ ἱερὰ τοῦ Ἀπόλλωνος ἑβδομὰς ἀναλώσει τὴν ἡμέραν πρότερον ἢ λόγῳ +τὰς δυνάμεις αὐτῆς ἁπάσας ἐπεξελθεῖν. εἶτα τῷ κοινῷ νόμῳ πολεμοῦντασ ἅμα καὶ τῷ πολλῷ χρόνῳ +τῷ πολλῷ χρόνῳ] cf. p. 359 f. τοὺς σοφοὺς ἀποφανοῦμεν +ἄνδρας, εἰ τὴν ἑβδομάδα τῆς προεδρίας παρώσαντες τῷ θεῷ τὴν πεμπάδα καθιέρωσαν +καθιέρωσαν M: καθιερώσουσιν + ὡς μᾶλλόν τι προσήκουσαν. οὔτʼ οὖν ἀριθμὸν οὔτε τάξιν οὔτε +σύνδεσμον οὔτʼ ἄλλο τῶν ἐλλιπῶν +μορίων οὐδὲν οἶμαι τὸ γράμμα σημαίνειν· ἀλλʼ ἔστιν αὐτοτελὴς τοῦ θεοῦ προσαγόρευσις καὶ προσφώνησις, +ἅμα τῷ ῥήματι τὸν φθεγγόμενον εἰς ἔννοιαν καθιστᾶσα τῆς τοῦ θεοῦ δυνάμεως. ὁ μὲν γὰρ θεὸς ἕκαστον ἡμῶν ἐνταῦθα προσιόντα οἷον ἀσπαζόμενος προσαγορεύει τὸ +τό] τῷ M γνῶθι σαυτόν, +ὃ δὴ τοῦ χαῖρε οὐδὲν μεῖόν ἐστιν. ἡμεῖς δὲ πάλιν ἀμειβόμενοι τὸν θεὸν εἶ φαμέν, ὡς ἀληθῆ καὶ +ἀψευδῆ καὶ μόνην μόνῳ προσήκουσαν τὴν τοῦ εἶναι προσαγόρευσιν +ἀποδιδόντες.

+
+
+

Ἡμῖν μὲν γὰρ ὄντως τοῦ εἶναι μέτεστιν οὐδέν, ἀλλὰ πᾶσα θνητὴ φύσις ἐν μέσῳ +γενέσεως καὶ φθορᾶς γενομένη φάσμα παρέχει καὶ δόκησιν ἀμυδρὰν καὶ ἀβέβαιον αὑτῆς· ἂν δὲ τὴν διάνοιαν ἐπερείσῃς λαβέσθαι βουλόμενος, ὥσπερ ἡ σφοδρὰ περίδραξις ὕδατος τῷ πιέζειν εἰς ταὐτὸ +καὶ συνάγειν διαρρέον ἀπόλλυσι τὸ περιλαμβανόμενον, οὕτω τῶν παθητῶν καὶ μεταβλητῶν +παθητῶν καὶ μεταβλητῶν Eusebius Praep. Ev. XI 11: παθημάτων καὶ μεταβάντων + ἑκάστου τὴν ἄγαν ἐνάργειαν ὁ λόγος διώκων ἀποσφάλλεται τῇ μὲν εἰς τὸ γιγνόμενον αὐτοῦ τῇ δʼ εἰς τὸ φθειρόμενον, οὐδενὸς λαβέσθαι μένοντος οὐδʼ ὄντος ὄντως +δυνάμενος. ποταμῷ γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷ αὐτῷ καθʼ Ἡράκλειτον +Ἡράκλειτον] Bywater p. 16 οὐδὲ θνητῆς οὐσίας δὶς ἅψασθαι +κατὰ ἕξιν cf. p. 447 a +ἀλλʼ ὀξύτητι καὶ τάχει μεταβολῆς σκίδνησι +σκίδνησι] deest subiectum (θεὸς?) καὶ πάλιν +συνάγει, μᾶλλον δʼ οὐδὲ πάλιν οὐδʼ ὕστερον ἀλλʼ ἅμα συνίσταται καὶ +ἀπολείπει +μᾶλλον δὲ οὐδὲ - ἀπολείπει Eusebius καὶ πρόσεισι καὶ +ἄπεισι, ὅθεν οὐδʼ εἰς τὸ εἶναι περαίνει τὸ γιγνόμενον αὐτῆς τῷ μηδέποτε λήγειν μηδʼ ἵστασθαι +ἵστασθαι idem: ἡττᾶσθαι + τὴν γένεσιν, ἀλλʼ ἀπὸ σπέρματος ἀεὶ μεταβάλλουσαν ἔμβρυον ποιεῖν εἶτα βρέφος εἶτα παῖδα, +μειράκιον ἐφεξῆς, νεανίσκον, εἶτʼ ἄνδρα, πρεσβύτην, γέροντα, τὰς +πρώτας φθείρουσαν γενέσεις καὶ ἡλικίας; ταῖς ἐπιγιγνομέναις. ἀλλʼ ἡμεῖς ἕνα φοβούμεθα γελοίως +θάνατον, ἢδη τοσούτους τεθνηκότες καὶ θνήσκοντες. οὐ γὰρ μόνον, ὡς Ἡράκλειτος +Ἡράκλειτος] Bywater p. 11. p. 32 ἔλεγε, πυρὸς θάνατος + ἀέρι γένεσις, καὶ ἀέρος θάνατος; ὕδατι γένεσις, ἀλλʼ ἔτι σαφέστερον ἐπʼ αὐτῶν ἡμῶν· +ἡμῶν Eusebius: ἢ διʼ ὧν + φθείρεται μὲν μὲν γὰρ +γὰρ R ὁ ἀκμάζων +ὁ ἀκμάζων Eusebius: ἀκμάζων + γενομένου γέροντος, ἐφθάρη δʼ ὁ νέος εἰς τὸν ἀκμάζοντα, καὶ ὁ παῖς; εἰς τὸν νέον, εἰς δὲ τὸν +παῖδα τὸ νήπιον ὃ τʼ ἐχθὲς +ὅ τʼ ἐχθὲς *: ὁ τεχθεὶς + εἰς τὸν σήμερον τέθνηκεν, ὁ δὲ σήμερον εἰς τὸν αὔριον +ἀποθνήσκει; μένει δʼ οὐδεὶς οὐδʼ ἔστιν εἷς, ἀλλὰ γιγνόμεθα πολλοὶ, περὶ ἕν τι +τι Eusebius φάντασμα καὶ κοινὸν ἐκμαγεῖον ὕλης +περιελαυνομένης καὶ ὀλισθανούσης ἐπεὶ πῶς οἱ αὐτοὶ μένοντες ἑτέροις χαίρομεν νῦν, ἑτέροις πρότερον, + +πρότερον idem + τἀναντία φιλοῦμεν ἢ μισοῦμεν καὶ θαυμάζομεν καὶ ψέγομεν; ἄλλοις δὲ χρώμεθα λόγοις ἄλλοις πάθεσιν, οὐκ +εἶδος οὐ μορφὴν οὐ διάνοιαν ἔτι τὴν αὐτὴν ἔχοντες; οὔτε γὰρ ἄνευ μεταβολῆς ἕτερα πάσχειν. εἰκός, οὔτε μεταβάλλων ὁ αὐτός ἐστιν· εἰ δʼ ὁ αὐτὸς οὐκ ἔστιν, οὐδʼ ἔστιν, ἀλλὰ +τοῦτʼ +ἀλλὰ τοῦτʼ scripsi cum Emperio: ἅμα +τοῦτο + αὐτὸ μεταβάλλει γιγνόμενοσἕτερος ἐξ ἑτέρου. ψεύδεται δʼ ἡ αἴσθησις ἀγνοίᾳ τοῦ ὄντος εἶναι τὸ +φαινόμενον.

+
+
+

τί οὖν ὄντως ὄν ἐστι; τὸ ἀίδιον καὶ ἀγένητον καὶ +ἄφθαρτον, ᾧ χρόνος μεταβολὴν οὐδὲ εἷς, ἐπάγει. κινητὸν γάρ τι καὶ κινουμένῃ συμφανταζόμενον ὕλῃ καὶ +ῥέον ἀεὶ καὶ μὴ στέγον, +στέγον Eusebius: στερρὸν + ὥσπερ ἀγγεῖον φθορᾶς καὶ γενέσεως, ὁ χρόνος· οὗ γε δὴ τὸ μὲν ἔπειτα καὶ τὸ πρότερον καὶ τὸ ἔσται λεγόμενον καὶ τὸ γέγονεν, αὐτόθεν ἐξομολόγησίς ἐστι τοῦ μὴ ὄντος· τὸ γὰρ ἐν τῷ +εἶναι τὸ μηδέπω γεγονὸς ἢ πεπαυμένον ἤδη τοῦ εἶναι λέγειν ὡς ἔστιν, εὔηθες καὶ ἄτοπον. ᾧ δὲ μάλιστα +τὴν νόησιν ἐπερείδοντες +ἐπερείδοντες idem: ὑπεριδόντες + τοῦ χρόνου, τὸ ἐνέστηκε καὶ τὸ πάρεστι καὶ τὸ νῦν +φθεγγόμεθα, τοῦτʼ αὖ πάλιν ἅπαν +ἅπαν R: ἄγαν (ἅγαν cod. D) ἐκλυόμενος +ἐκλυόμενος Eusebius: ἐκδυόμενος + ὁ λόγος ἀπόλλυσιν. ἐκθλίβεται γὰρ εἰς τὸ μέλλον καὶ τὸ παρῳχημένον ὥσπερ ἀκμὴ βουλομένοις + +βουλομένοις idem: βουλόμενος + + ἰδεῖν, ἐξ ἀνάγκης διιστάμενον. εἰ δὲ +ταὐτὰ τῷ μετροῦντι πέπονθεν ἡ μετρουμένη +ἡ μετρουμένη idem: ἢ μέτρον μὲν +ἡ + φύσις, οὐδὲν αὐτῆς μένον οὐδʼ ὄν ἐστιν, ἀλλὰ γιγνόμενα +πάντα καὶ φθειρόμενα κατὰ τὴν πρὸς τὸν χρόνον συννέμησιν. +συννέμησιν Eusebius: συνεμίγη + ὅθεν οὐδʼ ὅσιόν +οὐδʼ ὅσιον] οὐδὲν τοιοῦτον +idem ἐστιν οὐδʼ ἐπὶ +οὐδʼ ἐπὶ *: οὐδὲ (ἐπὶ Eusebius) τοῦ ὄντος λέγειν, ὡς ἦν ἢ ἔσται· ταῦτα γὰρ ἐγκλίσεις +τινές εἰσι καὶ μεταβάσεις καὶ παραλλάξεις τοῦ μένειν ἐν τῷ εἶναι μὴ +πεφυκότος.

+
+
+

ἀλλʼ ἔστιν ὁ θεὸς, χρὴ φάναι, καὶ ἔστι κατʼ οὐδένα χρόνον ἀλλὰ κατὰ τὸν αἰῶνα τὸν +ἀκίνητον καὶ ἄχρονον καὶ ἀνέγκλιτον καὶ οὗ πρότερον οὐδέν ἐστιν οὐδʼ ὕστερον οὐδὲ μέλλον οὐδὲ +παρῳχημένον οὐδὲ πρεσβύτερον +οὐδὲ μέλλον - πρεσβύτερον Eusebius οὐδὲ νεώτερον ἀλλʼ εἷς +ὢν ἑνὶ τῷ νῦν τὸ ἀεὶ πεπλήρωκε, καὶ μόνον ἐστὶ τὸ κατὰ τοῦτον ὄντως ὄντως ὄν, +οὖν idem οὐ γεγονὸς οὐδʼ ἐσόμενον οὐδʼ ἀρξάμενον οὐδὲ +παυσόμενον. οὕτως οὖν αὐτὸν +αὐτὸν W: αὐτὸ + δεῖ σεβομένους ἀσπάζεσθαι καὶ προσαγορεύειν, +προσαγορεύειν Eusebius: προσεθίζειν + + ἢ καὶ νὴ Δία, ὡς ἔνιοι τῶν παλαιῶν, εἶἕν. οὐ γὰρ πολλὰ τὸ θεῖόν +ἐστιν, ὡς ἡμῶν ἕκαστος ἐκ μυρίων διαφορῶν ἐν πάθεσι γιγνομένων, ἄθροισμα παντοδαπὸν καὶ πανηγυρικῶς +μεμιγμένον· ἀλλʼ ἓν εἶναι δεῖ τὸ ὄν, ὥσπερ ὂν τὸ ἕν. ἡ δʼ ἑτερότης, διαφορᾷ τοῦ ὄντος, εἰς γένεσιν ἐξίσταται τοῦ μὴ ὄντος. ὅθεν εὖ καὶ τὸ πρῶτον ἔχει τῷ θεῷ τῶν ὀνομάτων καὶ τὸ δεύτερον +καὶ τὸ τρίτον. Ἀπόλλων μὲν γὰρ οἷον ἀρνούμενος τὰ πολλὰ καὶ τὸ πλῆθος ἀποφάσκων ἐστίν, Ἰήιος +Ἰήιος X: ἴητος + δʼ ὡς εἷς καὶ μόνος· Φοῖβον δὲ δήπου τὸ καθαρὸν καὶ ἁγνὸν +οἱ παλαιοὶ πᾶν ὠνόμαζον, ὡς ἔτι Θεσσαλοὶ τοὺς ἱερέας ἐν ταῖς ἀποφράσιν +ἡμέραις αὐτοὺς ἐφʼ ἑαυτῶν ἔξω διατρίβοντας, οἶμαι, φοιβονομεῖσθαι λέγουσι. τὸ δʼ ἓν εἰλικρινὲς καὶ +καθαρόν· ἑτέρου γὰρ μίξει πρὸς ἕτερον ὁ μιασμός, ὥς που καὶ Ὅμηρος + +Ὁμηρος] Δ 141 ἐλέφαντα +τινὰ +τινὰ] + φοινισσόμενον βαφῇ μιαίνεσθαι φησί· καὶ τὰ μιγνύμενα τῶν χρωμάτων οἱ βαφεῖς φθείρεσθαι καί +φθοράν τὴν μῖξιν ὀνομάζουσιν. +οὐκοῦν ἕν τʼ εἶναι καὶ ἄκρατον ἀεὶ τῷ ἀφθάρτῳ καὶ καθαρῷ προσήκει. +

+
+
+

τοὺς δʼ Ἀπόλλωνα καὶ ἥλιον ἡγουμένους τὸν αὐτὸν ἀσπάζεσθαι μὲν ἄξιόν ἐστι καὶ +φιλεῖν διʼ εὐφημίαν, ὃ μάλιστα τιμῶσιν ὧν ἴσασι καὶ ποθοῦσιν, εἰς τοῦτο τιθέντας τοῦ θεοῦ τὴν +ἐπίνοιαν. ὡς δὲ νῦν ἐν τῷ καλλίστῳ τῶν ἐνυπνίων τὸν θεὸν ὀνειροπολοῦντας +ὀνειροπολοῦντας R: ὀνειροπολοῦντες + + ἐγείρωμεν καὶ παρακαλῶμεν ἀνωτέρω προάγειν καὶ θεάσασθαι +θεᾶσθαι? τὸ ὕπαρ +ὕπαρ W: ὑπὲρ + αὐτοῦ καὶ τὴν οὐσίαν· τιμᾶν δὲ καὶ τὴν εἰκόνα τήνδε καὶ σέβεσθαι τὸ περὶ αὐτὴν γόνιμον, ὡς +ἀνυστόν ἐστιν αἰσθητῷ νοητοῦ καὶ +φερομένῳ μένοντος, ἐμφάσεις τινὰς καὶ εἴδωλα διαλάμπουσαν ἁμωσγέπως +τῆς περὶ ἐκεῖνον εὐμενείας καὶ μακαριότητος. ἐκστάσεις δʼ αὐτοῦ καὶ μεταβολὰς πῦρ ἀφιέντος, αἳ αὐτὸν +ἀνασπῶσιν +αἲ αὐτὸν ἀνασπῶσιν *: ἑαυτὸν ἅμα +σπῶσιν + ὡς λέγουσιν, αὖθις τε καταθλίβοντος ἐνταῦθα καὶ +καὶ R κατατείνοντος εἰς γῆν +εἰς γῆν] εἰσὶ μει ξοδδ. + καὶ θάλασσαν καὶ ἀνέμους καὶ ζῷα, καὶ τὰ δεινὰ παθήματα καὶ +ζῴων καὶ φυτῶν, οὐδʼ ἀκούειν ὅσιον ἢ τοῦ ποιητικοῦ +ποιητικοῦ] cf. Hom. O 362 παιδὸς ἔσται φαυλότερος, ἣν ἐκεῖνος ἔν τινι ψαμάθῳ συντιθεμένῃ καὶ διαχεομένῃ πάλιν ὑφʼ αὑτοῦ παίζει +παίζει] cf. Bywater p. 33 παιδιάν, ταύτῃ περὶ τὰ ὅλα +χρώμενος ἀεί, καὶ τὸν κόσμον οὐκ ὄντα πλάττων εἶτʼ ἀπολλύων γενόμενον. τοὐναντίον γὰρ ὅσου ἁμωσγέπως ἐγγέγονε τῷ κόσμῳ, τοῦτο συνδεῖ τὴν οὐσίαν καὶ κρατεῖ τῆς περὶ τὸ σωματικὸν ἀσθενείας +ἐπὶ φθορὰν φερομένης. καί μοι δοκεῖ μάλιστα πρὸς τοῦτον τὸν λόγον ἀντιταττόμενον τὸ ῥῆμα καὶ +μαρτυρόμενον εἶ φάναι πρὸς τὸν θεόν, ὡς οὐδέποτε γιγνομένης περὶ +αὐτὸν ἐκστάσεως καὶ μεταβολῆς, ἀλλʼ +ἑτέρῳ τινὶ θεῷ, μᾶλλον δὲ δαίμονι τεταγμένῳ περὶ τὴν ἐν φθορᾷ καὶ γενέσει φύσιν, τοῦτο ποιεῖν καὶ +πάσχειν προσῆκον· +προσὴκον R: προσὴκεν + ὡς δῆλόν ἐστιν ἀπὸ τῶν ὀνομάτων εὐθὺς οἷον ἐναντίων ὄντων καὶ ἀντιφώνων. λέγεται γὰρ ὁ μὲν Ἀπόλλων ὁ δὲ Πλούτων, καὶ ὁ μὲν Δήλιος ὁ δʼ Ἀιδωνεύς, καὶ ὁ μὲν +Φοῖβος ὁ δὲ Σκότιος· καὶ παρʼ ᾧ μὲν αἱ Μοῦσαι καὶ ἡ Μνημοσύνη, παρʼ ᾧ δʼ ἡ Λήθη καὶ ἡ Σιωπή· καὶ ὁ +μὲν Θεώριος καὶ Φαναῖος, ὁ δὲ + νυκτὸς ἀιδνᾶς ἀεργηλοῖὸ θʼ +θʼ idem: τε + Ὕπνου κοίρανος· Bergkius +3 p. 719 + καὶ ὁ μὲν + βροτοῖσι θεῶν +βροτοῖσι θεῶν] βροτοῖσιν ἐὼν mei +codd. cf. Hom. I 158 ἔχθιστος ἁπάντων πρὸς ὃν δὲ Πίνδαρος +Πίνδαρος] Bergkius 1 p. 433 εἴρηκεν οὐκ ἀηδῶς κατεκρίθη δὲ θνατοῖς ἀγανώτατος +δὲ θνατοῖς ἀγανώτατος W ex p. 413 c. 1102 f.: δεονατοῖς ἀγονώτατος + ἔμμεν. + εἰκότως οὖν ὁ Εὐριπίδης, +Εὐριπίδης] Suppl. 975 εἶπε + λοιβαὶ +λοιβαί] λοιβαί τε +Euripides νεκύων φθιμένων + ἀοιδαί, τὰς +τὰς idem: ἃς ὁ + χρυσοκόμα +Ἀπόλλων οὐκ ἐνδέχεται. + + καὶ πρότερος ἔτι τούτου ὁ Στησίχορος, +Στησίχορος] Bergkius 3 p. 224 + + μάλα τοι μάλιστα +μάλιστα] μελιστᾶν +Bergkius + + παιγμοσύνας τε +τε idem φιλεῖ μολπὰς τʼ Ἀπόλλων, + κάδεα δὲ +κάδεα δὲ idem: κήδεά τε + στοναχάς τʼ Ἀίδας ἔλαχε. + Σοφοκλῆς +Σοφοκλῆς] Nauck p. 311 δὲ καὶ τῶν ὀργάνων ἑκατέρῳ προσνέμων + ἑκάτερον δῆλός ἐστι διὰ τούτων, οὐ νάβλα + +οὐ νάβλα Sophocles: ἐν αὐλᾶ vel +οὐ ναῦλα + κωκυτοῖσιν οὐ λύρα φίλα καὶ γὰρ ὁ αὐλὸς +αὐλός] αὐτὸς mei codd. +ὀψὲ καὶ πρῴην ἐτόλμησε φωνὴν ἐφʼ +ἱμερτοῖσιν +ἐφʼ ἱμερτοῖσιν] ἐφινερθίσιν +mei ἀφιέναι· τὸν δὲ πρῶτον χρόνον εἵλκετο πρὸς τὰ πένθη, καὶ τὴν περὶ ταῦτα λειτουργίαν +λειτουργίαν R: αὐτουργίαν + οὐ μάλʼ ἔντιμον οὐδὲ φαιδρὰν εἶχεν, εἶτʼ ἐμίχθη πάντα πᾶσι. + +πάντα πᾶσι Emperius: παντάπασι + μάλιστα δὲ τὰ θεῖα πρὸς τὰ δαιμόνια συγχέοντες εἰς ταραχὴν αὑτοὺς +αὐτοὺς? κατέστησαν. ἀλλά γε τῷ Ε τὸ γνῶθι σαυτόν +σαυτόν *: σεαυτόν + ἔοικέ πως ἀντικεῖσθαι καὶ τρόπον τινὰ πάλιν συνᾴδειν· τὸ μὲν γὰρ ἐκπλήξει καὶ σεβασμῷ πρὸς τὸν θεὸν ὡς ὄντα διὰ παντὸς ἀναπεφώνηται, τὸ δʼ ὑπόμνησίς ἐστι τῷ +θνητῷ τῆς περὶ αὐτὸν φύσεως καὶ ἀσθενείας.

+
+
+ + +