From 617f6e7abbf88526cfa679fc2a4a6059fb4ac307 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: lcerrato Date: Mon, 8 May 2023 20:07:59 -0400 Subject: [PATCH] (greek_conversion) tlg0062 file removal final batch and other minor work #1399 --- .../tlg066/tlg0062.tlg066.perseus-grc2.xml | 2 +- data/tlg0062/tlg067/__cts__.xml | 19 +- .../tlg0062.tlg067.perseus-grc1.tracking.json | 14 - .../tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.xml | 1033 ------- .../tlg0062.tlg068.perseus-grc1.tracking.json | 14 - .../tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.xml | 2555 ----------------- .../tlg0062.tlg069.perseus-grc1.tracking.json | 14 - .../tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.xml | 2358 --------------- .../tlg0062.tlg070.perseus-grc1.tracking.json | 14 - .../tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.xml | 855 ------ .../tlg0062.tlg071.perseus-grc1.tracking.json | 14 - .../tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.xml | 148 - manifest.txt | 10 + 13 files changed, 18 insertions(+), 7032 deletions(-) delete mode 100644 data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.tracking.json delete mode 100644 data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.xml delete mode 100644 data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.tracking.json delete mode 100644 data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.xml delete mode 100644 data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.tracking.json delete mode 100644 data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.xml delete mode 100644 data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.tracking.json delete mode 100644 data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.xml delete mode 100644 data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.tracking.json delete mode 100644 data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.xml diff --git a/data/tlg0062/tlg066/tlg0062.tlg066.perseus-grc2.xml b/data/tlg0062/tlg066/tlg0062.tlg066.perseus-grc2.xml index 5da9bc27e..3ff4df3dc 100644 --- a/data/tlg0062/tlg066/tlg0062.tlg066.perseus-grc2.xml +++ b/data/tlg0062/tlg066/tlg0062.tlg066.perseus-grc2.xml @@ -4,7 +4,7 @@ - Νεκρικοὶ Διάλογοι +Νεκρικοὶ Διάλογοι Lucian Karl Jacobitz Perseus Project, Tufts University diff --git a/data/tlg0062/tlg067/__cts__.xml b/data/tlg0062/tlg067/__cts__.xml index 4edd29a24..355c02942 100644 --- a/data/tlg0062/tlg067/__cts__.xml +++ b/data/tlg0062/tlg067/__cts__.xml @@ -1,16 +1,11 @@ - - Dialogi Marini - - - - Dialogi Marini - - Perseus:bib:oclc,7623348, Luciani Samosatensis Opera, Vol I. Lucian. Karl Jacobitz. in aedibus B. G. Teubneri. Leipzig. 1896. Keyboarding. - - - + + Dialogi Marini + + + Ἐνάλιοι Διάλογοι + Lucian. Luciani Samosatensis Opera, Vol. 1. Jacobitz, Karl, editor. Leipzig: Teuber, 1909. - + \ No newline at end of file diff --git a/data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.tracking.json b/data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.tracking.json deleted file mode 100644 index a32529003..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.tracking.json +++ /dev/null @@ -1,14 +0,0 @@ -{ - "epidoc_compliant": false, - "fully_unicode": true, - "git_repo": "canonical-greekLit", - "has_cts_metadata": true, - "has_cts_refsDecl": true, - "id": "2008.01.0525", - "last_editor": "", - "note": "", - "src": "texts/sdl/Lucian/67_gk.xml", - "status": "migrated", - "target": "canonical-greekLit/data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.xml", - "valid_xml": true -} \ No newline at end of file diff --git a/data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.xml b/data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.xml deleted file mode 100644 index 76856e502..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc1.xml +++ /dev/null @@ -1,1033 +0,0 @@ - - - - - - Dialogi Marini - Lucian - Karl Jacobitz - Google Digital Humanities Awards Program - - - Trustees of Tufts University - Medford, MA - Perseus Project - - - - Luciani Samosatensis Opera, Vol I - Lucian - Karl Jacobitz - in aedibus B. G. Teubneri - Leipzig - 1896 - - - - - - -

This pointer pattern extracts book and section

- - -

This pointer pattern extracts book

- - - - - - - - - - Greek - - - - - - -
- δορις ανδ γαλαταεα -
- - - Δῶρις -

καλὸν ἐραστήν, ὦ Γαλάτεια, τὸν Σικελὸν τοῦτον ποιμένα φασὶν ἐπιμεμηνέναι σοί.

- - -

μὴ σκῶπτε, Δωρί· Ποσειδῶνος γαρ υἱός ἐστιν, ὁποῖος ἂν ᾖ -

- - - Δῶρις -

τί οὖν; εἰ καὶ τοῦ Διὸς αὐτοῦ παῖς ὢν ἄγριος οὕτω καὶ λάσιος ἐφαίνετο καί, τὸ πάντων - ἀμορφότατον, μονόφθαλμος, οἴει τὸ γένος ἄν τι ὀνῆσαι αὐτὸν πρὸς τὴν μορφήν;

- - -

οὐδὲ τὸ λάσιον αὐτοῦ καί, ὡς φής, ἄγριον ἄμορφόν ἐστιν — ἀνδρῶδες γάρ — ὅ τε ὀφθαλμὸς - ἐπιπρέπει τῷ μετώπῳ οὐδὲν ἐνδεέστερον ὁρῶν ἢ εἰ δύʼ ἦσαν.

- - - Δῶρις -

ἔοικας, ὦ Γαλάτεια, οὐκ ἐραστὴν ἀλλʼ ἐρώμενον ἔχειν τὸν Πολύφημον, οἷα ἐπαινεῖς αὐτόν. - -

- - -

οὐκ ἐρώμενον, ἀλλὰ τὸ πάνυ ὀνειδιστικὸν

- -
-
- -

τοῦτο οὐ φέρω ὑμῶν, καί μοι δοκεῖτε ὑπὸ φθόνου αὐτὸ ποιεῖν, ὅτι ποιμαίνων ποτὲ ἀπὸ τῆς - σκοπῆς παιζούσας ἡμᾶς ἰδὼν ἐπὶ τῆς ᾐόνος ἐν τοῖς πρόποσι τῆς Αἴτνης, καθʼ ὃ μεταξὺ τοῦ ὄρους - καὶ τῆς θαλάττης αἰγιαλὸς ἀπομηκύνεται, ὑμᾶς μὲν οὐδὲ προσέβλεψεν, ἐγὼ δὲ ἐξ ἁπασῶν ἡ - καλλίστη ἔδοξα, καὶ μόνῃ ἐμοὶ ἐπεῖχε τὸν ὀφθαλμόν. ταῦτα ὑμᾶς ἀνιᾷ· δεῖγμα γάρ, ὡς ἀμείνων - εἰμὶ καὶ ἀξιέραστος, ὑμεῖς δὲ παρώφθητε.

- - - Δῶρις -

εἰ ποιμένι καὶ ἐνδεεῖ τὴν ὄψιν καλὴ ἔδοξας, ἐπίφθονος οἴει γεγονέναι; καίτοι τί ἄλλο ἐν σοὶ - ἐπαινέσαι εἶχεν ἢ τὸ λευκὸν μόνον; καὶ τοῦτο, οἶμαι, ὅτι ξυνήθης ἐστὶ τυρῷ καὶ γάλακτι· πάντα - οὖν τὰ ὅμοια τούτοις ἡγεῖται καλά. ἐπεὶ τά γε ἄλλα ὁπόταν - ἐθελήσῃς μαθεῖν, οἵα τυγχάνεις οὖσα τὴν ὄψιν, ἀπὸ πέτρας

- -
-
- -

τινός, εἴ ποτε γαλήνη εἴη, ἐπικύψασα ἐς τὸ ὕδωρ ἰδὲ σεαυτὴν οὐδὲν ἄλλο ἢ χρόαν λευκὴν - ἀκριβῶς· οὐκ ἐπαινεῖται δὲ τοῦτο, ἢν μὴ ἐπιπρέπῃ αὐτῷ καὶ τὸ ἐρύθημα.

- - -

καὶ μὴν ἐγὼ μὲν ἡ ἀκράτως λευκὴ ὅμως ἐραστὴν ἔχω κἂν τοῦτον, ὑμῶν δὲ οὐκ ἔστιν ἥντινα ἢ - ποιμὴν ἢ ναύτης ἢ πορθμεὺς ἐπαινεῖ· ὁ δέ γε Πολύφημος τό τε ἄλλα καὶ μουσικός ἐστι. - -

- - - Δῶρις -

σιώπα, ὦ Γαλάτεια· ἠκούσαμεν αὐτοῦ ᾅδοντος ὁπότε ἐκώμασε πρῴην ἐπὶ σέ· - Ἀφροδίτη φίλη, ὄνον ἄν τις ὀγκᾶσθαι ἔδοξε. καὶ αὐτὴ δὲ ἡ πηκτὶς οἵα; κρανίον ἐλάφου γυμνὸν - τῶν σαρκῶν, καὶ τὰ μὲν κέρατα πήχεις ὥσπερ ἦσαν, ζυγώσας δὲ αὐτὰ καὶ ἐνάψας τὰ νεῦρα, οὐδὲ - κόλλοπι περιστρέψας, ἐμελῴδει ἄμουσόν τι καὶ ἀπῳδόν, ἄλλο μὲν αὐτὸς βοῶν, ἄλλο δὲ ἡ λύρα - ὑπήχει, ὥστε οὐδὲ κατέχειν τὸν γέλωτα ἐδυνάμεθα ἐπὶ τῷ ἐρωτικῷ ἐκείνῳ ᾅσματι· ἡ μὲν γὰρ Ἠχὼ - οὐδὲ ἀποκρίνεσθαι αὐτῷ ἤθελεν οὕτω λάλος οὖσα βρυχωμένῳ, ἀλλʼ ᾐσχύνετο, εἰ φανείη μιμουμένη - τραχεῖαν ᾠδὴν καὶ καταγέλαστον.

- -
-
- -

- ἔφερε δὲ ὁ ἐπέραστος ἐν ταῖς ἀγκάλαις ἀθυρμάτιον ἄρκτου - σκύλακα τὸ λάσιον αὐτῷ προσεοικότα. τίς οὖν οὐκ ἂν φθονήσειέ σοι, ὦ Γαλάτεια, τοιούτου - ἐραστοῦ;

- - -

οὐκοῦν σύ, Δωρί, δεῖξον ἡμῖν τὸν σεαυτῆς, καλλίω δῆλον ὅτι ὄντα καὶ ᾠδικώτερον καὶ - κιθαρίζειν ἄμεινον ἐπιστάμενον.

- - - Δῶρις -

ἀλλʼ ἐραστὴς μὲν οὐδεὶς ἔστι μοι οὐδὲ σεμνύνομαι ἐπέραστος εἶναι· τοιοῦτος δὲ οἷος ὁ Κύκλωψ - ἐστί, κινάβρας ἀπόζων ὥσπερ τράγος, ὠμοφάγος, ὥς φασι, καὶ σιτούμενος τοὺς ἐπιδημοῦντας τῶν - ξένων, σοὶ γένοιτο καὶ σὺ ἀντερῴης αὐτοῦ.

- -
-
-
- ξψξλοπς ανδ ποσειδων - -
- - Κύκλωψ -

ὦ πάτερ, οἷα πέπονθα ὑπὸ τοῦ καταράτου ξένου, ὃς μεθύσας ἐξετύφλωσέ με κοιμωμένῳ - ἐπιχειρήσας.

- - - Ποσειδῶν -

τίς δὲ ἦν ὁ ταῦτα τολμήσας, ὦ Πολύφημε;

- - - Κύκλωψ -

τὸ μὲν πρῶτον Οὖτιν αὑτὸν ἀπεκάλει, ἐπεὶ δὲ διέφυγε καὶ ἔξω ἦν βέλους, Ὀδυσσεὺς - ὀνομάζεσθαι ἔφη -

- - - Ποσειδῶν -

οἶδα ὃν λέγεις, τὸν Ἰθακήσιον· ἐξ Ἰλίου δʼ ἀνέπλει. ἀλλὰ πῶς ταῦτα ἔπραξεν οὐδὲ πάνυ - εὐθαρσὴς ὤν; -

- - - Κύκλωψ -

κατέλαβον ἐν τῷ ἄντρῳ ἀπὸ τῆς νομῆς ἀναστρέψας πολλούς τινας, ἐπιβουλεύοντας δῆλον ὅτι - τοῖς ποιμνίοις· ἐπεὶ γὰρ ἐπέθηκα τῇ θύρᾳ τὸ πῶμα — πέτρα δέ ἐστι παμμεγέθης — καὶ τὸ πῦρ - ἀνέκαυσα ἐναυσάμενος ὃ ἔφερον δένδρον ἀπὸ τοῦ ὄρους, ἐφάνησαν ἀποκρύπτειν αὑτοὺς πειρώμενοι· - ἐγὼ δὲ συλλαβών τινας αὐτῶν, ὥσπερ εἰκὸς ἦν, κατέφαγον λῃστάς γε ὄντας. ἐνταῦθα ὁ - πανουργότατος ἐκεῖνος, εἴτε Οὖτις εἴτε Ὀδυσσεὺς ἦν, δίδωσί μοι πιεῖν φάρμακόν τι ἐγχέας, ἡδὺ - μὲν καὶ εὔοσμον, ἐπιβουλότατον δὲ καὶ ταραχωδέστατον· ἅπαντα γὰρ εὐθὺς ἐδόκει μοι - περιφέρεσθαι πιόντι καὶ τὸ σπήλαιον αὐτὸ ἀνεστρέφετο καὶ οὐκέτι ὅλως ἐν - ἐμαυτοῦ

- -
-
- -

ἤμην, τέλος δὲ ἐς ὕπνον κατεσπάσθην. ὁ δὲ ἀποξύνας τὸν μοχλὸν καὶ πυρώσας γε προσέτι - ἐτύφλωσέ με καθεύδοντα, καὶ ἀπʼ ἐκείνου τυφλός εἰμί σοι, ὦ Πόσειδον. -

- - - Ποσειδῶν -

ὡς βαθὺν ἐκοιμήθης, ὦ τέκνον, ὃς οὐκ ἐξέθορες μεταξὺ τυφλούμενος. ὁ δʼ οὖν Ὀδυσσεὺς πῶς - διέφυγεν; οὐ γὰρ ἂν εὖ οἶδʼ ὅτι ἠδυνήθη ἀποκινῆσαι τὴν πέτραν ἀπὸ τῆς θύρας.

- - - Κύκλωψ -

ἀλλʼ ἐγὼ ἀφεῖλον, ὡς μᾶλλον αὐτὸν λάβοιμι ἐξιόντα, καὶ καθίσας παρὰ τὴν θύραν ἐθήρων τὰς - χεῖρας ἐκπετάσας, μόνα παρεὶς τὰ πρόβατα ἐς τὴν νομήν, ἐντειλάμενος τῷ κριῷ ὁπόσα ἐχρῆν - πράττειν αὐτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ. -

- - - Ποσειδῶν -

μανθάνω· ὑπʼ ἐκείνοις ἔλαθον ὑπεξελθόντες· σὲ δὲ τοὺς ἄλλους Κύκλωπας ἔδει ἐπιβοήσασθαι - ἐπʼ αὐτόν.

- - - Κύκλωψ -

συνεκάλεσα, ὦ πάτερ, καὶ ἧκον· ἐπεὶ δὲ ἤροντο τοῦ ἐπιβουλεύοντος - τοὔνομα κἀγὼ ἔφην ὅτι Οὐτίς

- -
-
- -

ἐστι, μελαγχολᾶν οἰηθέντες με ᾤχοντο ἀπιόντες. οὕτω κατεσοφίσατό με ὁ κατάρατος τῷ ὀνόματι. - καὶ ὃ μάλιστα ἠνίασέ με, ὅτι καὶ ὀνειδίζων ἐμοὶ τὴν συμφοράν, Οὐδὲ ὁ πατήρ, φησίν, ὁ Ποσειδῶν - ἰάσεταί σε.

- - - Ποσειδῶν -

θάρρει, ὦ τέκνον· ἀμυνοῦμαι γὰρ αὐτόν, ὡς μάθῃ ὅτι, καὶ εἰ πήρωσίν μοι ὀφθαλμῶν ἰᾶσθαι - ἀδύνατον, τὰ γοῦν τῶν πλεόντων τὸ σώζειν αὐτοὺς καὶ ἀπολλύναι ἐπʼ ἐμοί ἐστι· πλεῖ - δὲ ἔτι.

- -
-
-
- ποσειδον ανδ αλπηειος -
- - - Ποσειδῶν -

τί τοῦτο, Ἀλφειέ; μόνος τῶν ἄλλων ἐμπεσὼν ἐς τὸ πέλαγος οὔτε ἀναμίγνυσαι τῇ ἅλμῃ, ὡς ἔθος - ποταμοῖς ἅπασιν, οὔτε ἀναπαύεις σεαυτὸν διαχυθείς, ἀλλὰ διὰ τῆς θαλάττης ξυνεστὼς καὶ γλυκὺ - φυλάττων τὸ ῥεῖθρον, ἀμιγὴς ἔτι καὶ καθαρὸς ἐπείγῃ οὐκ οἶδα ὅπου βύθιος ὑποδὺς καθάπερ οἱ - λάροι καὶ ἐρῳδιοί; καὶ ἔοικας ἀνακύψειν που καὶ αὖθις ἀναφανεῖν σεαυτόν.

- -
-
- - Ἀλφειός -

ἐρωτικόν τι τὸ πρᾶγμά ἐστιν, ὦ Πόσειδον, ὥστε μὴ ἔλεγχε· ἠράσθης δὲ καὶ αὐτὸς πολλάκις. -

- - - Ποσειδῶν -

γυναικός, ὦ Ἀλφειέ, ἢ νύμφης ἐρᾷς ἢ καὶ τῶν Νηρηίδων αὐτῶν μιᾶς;

- - - Ἀλφειός -

οὔκ, ἀλλὰ πηγῆς, ὦ Πόσειδον.

- - - Ποσειδῶν -

ἡ δὲ ποῦ σοι γῆς αὕτη ῥεῖ;

- - - Ἀλφειός -

Νησιῶτίς ἐστι Σικελή· Ἀρέθουσαν αὐτὴν καλοῦσιν. -

- -
-
- - Ποσειδῶν -

οἶδα οὐκ ἄμορφον, ὦ Ἀλφειέ, τὴν Ἀρέθουσαν, ἀλλὰ διαυγής τέ ἐστι καὶ διὰ καθαροῦ ἀναβλύζει - καὶ τὸ ὕδωρ ἐπιπρέπει ταῖς ψηφίσιν ὅλον ὑπὲρ αὐτῶν φαινόμενον ἀργυροειδές. -

- - - Ἀλφειός -

ὡς ἀληθῶς οἶσθα τὴν πηγήν, ὦ Πόσειδον· παρʼ ἐκείνην οὖν ἀπέρχομαι.

- - - Ποσειδῶν -

ἀλλʼ ἄπιθι μὲν καὶ εὐτύχει ἐν τῷ ἔρωτι· ἐκεῖνο δέ μοι εἰπέ, ποῦ τὴν Ἀρέθουσαν εἶδες αὐτὸς - μὲν Αρκὰς ὤν, ἡ δὲ ἐν Συρακούσαις ἐστίν;

- - - Ἀλφειός -

ἐπειγόμενόν με κατέχεις, ὦ Πόσειδον, περίεργα ἐρωτῶν.

- - - Ποσειδῶν -

εὖ λέγεις· χώρει παρὰ τὴν ἀγαπωμένην, καὶ ἀναδὺς ἀπὸ τῆς θαλάττης ξυναυλίᾳ μίγνυσο τῇ πηγῇ - καὶ ἓν ὕδωρ γίγνεσθε.

- -
-
-
- μενελαυς ανδ προτευς -
- - - Μενέλαος -

ἀλλὰ ὕδωρ μέν σε γίγνεσθαι, ὦ Πρωτεῦ, οὐκ ἀπίθανον, ἐνάλιόν γε ὄντα, καὶ δένδρον, ἔτι - φορητόν, καὶ ἐς λέοντα δὲ ὁπότε ἀλλαγείης, ὅμως οὐδὲ τοῦτο ἔξω πίστεως· εἰ δὲ καὶ πῦρ - γίγνεσθαι δυνατὸν ἐν θαλάττῃ οἰκοῦντα, τοῦτο πάνυ θαυμάζω καὶ ἀπιστῶ.

- - - Πρωτεύς -

μὴ θαυμάσῃς, ὦ Μενέλαε· γίγνομαι γάρ.

- - - Μενέλαος -

εἶδον καὶ αὐτός· ἀλλά μοι δοκεῖς — εἰρήσεται γὰρ πρὸς σέ — γοητείαν τινὰ προσάγειν τῷ - πράγματι καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐξαπατᾶν τῶν ὁρώντων αὐτὸς οὐδὲν τοιοῦτο γιγνόμενος. -

- -
-
- - Πρωτεύς -

καὶ τίς ἂν ἡ ἀπάτη ἐπὶ τῶν οὕτως ἐναργῶν γένοιτο; οὐκ ἀνεῳγμένοις τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδες, ἐς - ὅσα μετεποίησα ἐμαυτόν; εἰ δὲ ἀπιστεῖς καὶ τὸ πρᾶγμα ψευδὲς εἶναι δοκεῖ, φαντασία τις πρὸ τῶν - ὀφθαλμῶν ἱσταμένη, ἐπειδὰν πῦρ γένωμαι, προσένεγκέ μοι, ὦ γενναιότατε, τὴν χεῖρα· εἴσῃ γάρ, - εἰ ὁρῶμαι μόνον ἢ καὶ τὸ κάειν τότε μοι πρόσεστιν.

- - - Μενέλαος -

οὐκ ἀσφαλὴς ἡ πεῖρα, ὦ Πρωτεῦ. -

- - - Πρωτεύς -

σὺ δέ μοι, Μενέλαε, δοκεῖς οὐδὲ πολύπουν ἑωρακέναι πώποτε οὐδὲ ὃ πάσχει ὁ ἰχθυς οὗτος - εἰδέναι.

- - - Μενέλαος -

ἀλλὰ τὸν μὲν πολύπουν εἶδον, ἃ πάσχει δέ, ἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ. -

- - - Πρωτεύς -

ὁποίᾳ ἂν πέτρᾳ προσελθὼν ἁρμόσῃ τὰς κοτύλας καὶ προσφὺς ἔχηται κατὰ τὰς - πλεκτάνας, ἐκείνῃ

- -
-
- -

ὅμοιον ἀπεργάζεται ἑαυτὸν καὶ μεταβάλλει τὴν χρόαν μιμούμενος τὴν πέτραν, ὡς ἂν λάθῃ τοὺς - ἁλιέας μὴ διαλλάττων μηδὲ φανερὸς ὢν διὰ τοῦτο, ἀλλὰ ἐοικὼς τῷ λίθῳ.

- - - Μενέλαος -

φασὶ ταῦτα· τὸ δὲ σὸν πολλῷ παραδοξότερον, ὦ Πρωτεῦ.

- - - Πρωτεύς -

οὐκ οἶδα, ὦ Μενέλαε, τίνι ἂν ἄλλῳ πιστεύσειας τοῖς ἑαυτοῦ ὀφθαλμοῖς ἀπιστῶν.

- - - Μενέλαος -

εἶδον· ἀλλὰ τὸ πρᾶγμα τεράστιον, ὁ αὐτὸς πῦρ καὶ ὕδωρ.

- -
-
-
- πανοπε ανδ γαλενε -
- - - Πανόπη -

εἶδες, ὦ Γαλήνη, χθὲς οἷα ἐποίησεν ἡ Ἔρις παρὰ τὸ δεῖπνον ἐν Θετταλίᾳ, διότι μὴ καὶ αὐτὴ - ἐκλήθη ἐς τὸ συμπόσιον;

- - -

οὐ ξυνειστιώμην ὑμῖν ἔγωγε· ὁ γὰρ Ποσειδῶν ἐκέλευσέ με, ὦ Πανόπη, ἀκύμαντον ἐν τοσούτῳ - φυλάττειν τὸ πέλαγος. τί δʼ οὖν ἐποίησεν ἡ Ἔρις μὴ παροῦσα;

- -
-
- - Πανόπη -

ἡ Θέτις μὲν ἤδη καὶ ὁ Πηλεὺς ἀπεληλύθεσαν ἐς τὸν θάλαμον ὑπὸ τῆς Ἀμφιτρίτης καὶ τοῦ - Ποσειδῶνος παραπεμφθέντες, ἡ Ἔρις δὲ ἐν τοσούτῳ λαθοῦσα πάντας — ἐδυνήθη δὲ ῥᾳδίως, τῶν μὲν - πινόντων, ἐνίων δὲ κροτούντων ἢ τῷ Ἀπόλλωνι κιθαρίζοντι ἢ ταῖς Μούσαις ᾀδούσαις προσεχόντων - τὸν νοῦν — ἐνέβαλεν ἐς τὸ ξυμπόσιον μῆλόν τι πάγκαλον, χρυσοῦν ὅλον, ὦ - Γαλήνη· ἐπεγέγραπτο δὲ ἡ καλὴ λαβέτω. κυλινδούμενον δὲ τοῦτο ὥσπερ ἐξεπίτηδες ἧκεν - ἔνθα Ἥρα τε καὶ Ἀφροδίτη καὶ Ἀθηνᾶ κατεκλίνοντο. κἀπειδὴ ὁ - Ἑρμῆς ἀνελόμενος ἐπελέξατο τὰ γεγραμμένα, αἱ μὲν Νηρηίδες ἡμεῖς ἀπεσιωπήσαμεν. τί γὰρ ἔδει - ποιεῖν ἐκείνων παρουσῶν; αἱ δὲ ἀντεποιοῦντο ἑκάστη καὶ αὑτῆς εἶναι τὸ μῆλον ἠξίουν, καὶ εἰ μή - γε ὁ Ζεὺς διέστησεν αὐτάς, καὶ ἄχρι χειρῶν ἂν τὸ πρᾶγμα προὐχώρησεν. ἀλλʼ ἐκεῖνος, Αὐτὸς μὲν - οὐ κρινῶ, φησί, περὶ τούτου, — καίτοι ἐκεῖναι αὐτὸν δικάσαι ἠξίουν — ἄπιτε δὲ ἐς τὴν Ἴδην - παρὰ τὸν Πριάμου παῖδα, ὃς οἶδέ τε διαγνῶναι τὸ κάλλιον φιλόκαλος ὤν, καὶ οὐκ ἂν ἐκεῖνος - κρίναι κακῶς.

- - -

τί οὖν αἱ θεαί, ὦ Πανόπη;

- - - Πανόπη -

τήμερον, οἶμαι, ἀπίασιν ἐς τὴν Ἴδην, καί τις ἥξει μετὰ μικρὸν ἀπαγγέλλων ἡμῖν τὴν - κρατοῦσαν.

- - -

ἤδη σοί φημι, οὐκ ἄλλη κρατήσει τῆς Ἀφροδίτης ἀγωνιζομένης, ἢν μὴ πάνυ ὁ διαιτητὴς - ἀμβλυώττῃ.

- -
-
-
- τριτον, αμψμονε, ανδ ποσειδον -
- - - Τρίτων -

ἐπὶ τὴν Λέρναν, ὦ Πόσειδον, παραγίνεται καθʼ ἑκάστην ἡμέραν ὑδρευσομένη παρθένος, πάγκαλόν - τι χρῆμα· οὐκ οἶδα ἔγωγε καλλίω παῖδα ἰδών.

- - - Ποσειδῶν -

ἐλευθέραν τινά, ὦ Τρίτων, λέγεις, ἢ θεράπαινά τις ὑδροφόρος ἐστίν;

- -
-
- - Τρίτων -

οὐ μὲν οὖν, ἀλλὰ τοῦ Αἰγυπτίου ἐκείνου θυγάτηρ, μία τῶν πεντήκοντα καὶ αὐτή, Ἀμυμώνη - τοὔνομα· ἐπυθόμην γὰρ ἥτις καλοῖτο καὶ τὸ γένος. ὁ Δαναὸς δὲ σκληραγωγεῖ τὰς θυγατέρας καὶ - αὐτουργεῖν διδάσκει καὶ πέμπει ὕδωρ τε ἀρυσομένας καὶ πρὸς τὰ ἄλλα - παιδεύει ἀόκνους εἶναι αὐτάς. -

- - - Ποσειδῶν -

μόνη δὲ παραγίνεται μακρὰν οὕτω τὴν ὁδὸν ἐξ Ἄργους ἐς Λέρναν;

- - - Τρίτων -

μόνη· πολυδίψιον δὲ τὸ Ἄργος, ὡς οἶσθα· ὥστε ἀνάγκη ἀεὶ ὑδροφορεῖν.

- - - Ποσειδῶν -

ὦ Τρίτων, οὐ μετρίως διετάραξάς με εἰπὼν τὰ περὶ τῆς παιδός· ὥστε ἴωμεν ἐπʼ αὐτήν.

- - - Τρίτων -

ἴωμεν· ἤδη γοῦν καιρὸς τῆς ὑδροφορίας· καὶ σχεδόν που κατὰ μέσην τὴν ὁδόν ἐστιν ἰοῦσα ἐς - τὴν Λέρναν.

- -
-
- - Ποσειδῶν -

οὐκοῦν ζεῦξον τὸ ἅρμα· ἢ τοῦτο μὲν πολλὴν ἔχει τὴν διατριβὴν ὑπάγειν τοὺς ἵππους τῇ ζεύγλῃ - καὶ τὸ ἅρμα ἐπισκευάζειν, σὺ δὲ ἀλλὰ δελφῖνά μοί τινα τῶν ὠκέων παράστησον· ἐφιππάσομαι γὰρ - ἐπʼ αὐτοῦ τάχιστα.

- - - Τρίτων -

ἰδού σοι οὑτοσὶ δελφίνων ὁ ὠκύτατος.

- - - Ποσειδῶν -

εὖ γε· ἀπελαύνωμεν· σὺ δὲ παρανήχου, ὦ Τρίτων. κἀπειδὴ πάρεσμεν ἐς τὴν Λέρναν, ἐγὼ μὲν - λοχήσω ἐνταῦθά που, σὺ δὲ ἀποσκόπει· ὁπόταν αἴσθῃ προσιοῦσαν αὐτὴν —

- - - Τρίτων -

αὕτη σοι πλησίον. -

- - - Ποσειδῶν -

καλή, ὦ Τρίτων, καὶ ὡραία παρθένος· ἀλλὰ συλληπτέα ἡμῖν ἐστιν.

- - - Ἀμυμώνη -

ἄνθρωπε, ποῖ με ξυναρπάσας ἄγεις; ἀνδραποδιστὴς εἶ, καὶ ἔοικας ἡμῖν ὑπʼ Αἰγύπτου τοῦ θείου - ἐπιπεμφθῆναι· ὥστε βοήσομαι τὸν πατέρα.

- - - Τρίτων -

σιώπησον, ὦ Ἀμυμώνη· Ποσειδῶν ἐστι.

- - - Ἀμυμώνη -

τί Ποσειδῶν λέγεις; τί βιάζῃ με, ὦ ἄνθρωπε, καὶ ἐς τὴν θάλατταν καθέλκεις; ἐγὼ δὲ - ἀποπνιγήσομαι ἡ ἀθλία καταδῦσα.

- -
-
- - Ποσειδῶν -

θάρρει, οὐδὲν δεινὸν μὴ πάθῃς· ἀλλὰ καὶ πηγὴν ἐπώνυμόν σοι ἀναδοθῆναι ἐάσω ἐνταῦθα πατάξας - τῇ τριαίνῃ τὴν πέτραν πλησίον τοῦ κλύσματος, καὶ σὺ εὐδαίμων ἔσῃ καὶ - μόνη τῶν ἀδελφῶν οὐχ ὑδροφορήσεις ἀποθανοῦσα.

- -
-
-
- νοτυς ανδ ζεπηυρος -
- - - Νότος -

ταύτην, ὦ Ζέφυρε, τὴν δάμαλιν, ἣν διὰ τοῦ πελάγους ἐς Αἴγυπτον ὁ Ἑρμῆς ἄγει, ὁ Ζεὺς - διεκόρευσεν ἁλοὺς ἔρωτι;

- - - Ζέφυρος -

ναί, ὦ Νότε· οὐ δάμαλις δὲ τότε, ἀλλὰ παῖς ἦν τοῦ ποταμοῦ Ἰνάχου· νῦν δὲ ἡ Ἥρα τοιαύτην - ἐποίησεν αὐτὴν ζηλοτυπήσασα, ὅτι καὶ πάνυ ἑώρα ἐρῶντα τὸν Δία.

- - - Νότος -

νῦν οὖν ἔτι ἐρᾷ τῆς βοός;

- - - Ζέφυρος -

καὶ μάλα, καὶ διὰ τοῦτο ἐς Αἴγυπτον αὐτὴν ἔπεμψε καὶ ἡμῖν προσέταξε μὴ κυμαίνειν τὴν - θάλατταν ἔστʼ ἂν διανήξηται, ὡς ἀποτεκοῦσα ἐκεῖ — κυεῖ δὲ ἤδη — θεὸς γένοιτο καὶ αὐτὴ καὶ τὸ - τεχθέν. -

- - - Νότος -

ἡ δάμαλις θεός;

- - - Ζέφυρος -

καὶ μάλα, ὦ Νότε· ἄρξει τε, ὡς ὁ Ἑρμῆς ἔφη, τῶν πλεόντων καὶ ἡμῶν ἔσται δέσποινα, ὅντινα - ἂν ἡμῶν ἐθέλῃ ἐκπέμψαι ἢ κωλῦσαι ἐπιπνεῖν.

- - - Νότος -

Θεραπευτέα τοιγαροῦν, ὦ Ζέφυρε, ἤδη δέσποινά γε οὖσα.

- - - Ζέφυρος -

νὴ Δίʼ· εὐνουστέρα γὰρ ἂν οὕτω γένοιτο. ἀλλʼ ἤδη γὰρ διεπέρασε καὶ ἐξένευσεν ἐς τὴν γῆν. - ὁρᾷς ὅπως οὐκέτι μὲν τετραποδιστὶ βαδίζει, ἀνορθώσας δὲ αὐτὴν ὁ Ἑρμῆς γυναῖκα παγκάλην αὖθις - ἐποίησε;

- - - Νότος -

παράδοξα γοῦν ταῦτα, ὦ Ζέφυρε· οὐκέτι τὰ κέρατα οὐδὲ οὐρὰ καὶ δίχηλα τὰ σκέλη, ἀλλʼ - ἐπέραστος κόρη. ὁ μέντοι Ἑρμῆς τί παθὼν μεταβέβληκεν ἑαυτὸν καὶ ἀντὶ νεανίου κυνοπρόσωπος - γεγένηται; -

- - - Ζέφυρος -

μὴ πολυπραγμονῶμεν, ὅτε ἄμεινον ἐκεῖνος οἶδε τὰ πρακτέα.

- -
-
-
- ποσειδον ανδ τηε δολπηινς -
- - - Ποσειδῶν -

εὖ γε, ὦ Δελφῖνες, ὅτι ἀεὶ φιλάνθρωποί ἐστε, καὶ πάλαι μὲν τὸ τῆς Ἰνοῦς παιδίον ἐπὶ τὸν - Ἰσθμὸν ἐκομίσατε ὑποδεξάμενοι ἀπὸ τῶν Σκειρωνίδων μετὰ τῆς -

- -
-
- -

μητρὸς ἐμπεσόν, καὶ νῦν σὺ τὸν κιθαρῳδὸν τουτονὶ τὸν ἐκ Μηθύμνης ἀναλαβὼν ἐξενήξω ἐς - Ταίναρον αὐτῇ σκευῇ καὶ κιθάρᾳ, οὐδὲ περιεῖδες κακῶς ὑπὸ τῶν ναυτῶν ἀπολλύμενον.

- - - δελφῖνες -

μὴ θαυμάσῃς, ὦ Πόσειδον, εἰ τοὺς ἀνθρώπους εὖ ποιοῦμεν ἐξ ἀνθρώπων γε καὶ αὐτοὶ ἰχθύες - γενόμενοι.

- - - Ποσειδῶν -

καὶ μέμφομαί γε τῷ Διονύσῳ, ὅτι ὑμᾶς καταναυμαχήσας μετέβαλε, δέον χειρώσασθαι μόνον, - ὥσπερ τοὺς ἄλλους ὑπηγάγετο. πῶς δʼ οὖν τὰ κατὰ τὸν Ἀρίονα τοῦτον ἐγένετο, ὦ Δελφίν; - -

- -
-
- - δελφῖνες -

ὁ Περίανδρος, οἶμαι, ἔχαιρεν αὐτῷ καὶ πολλάκις μετεπέμπετο αὐτὸν ἐπὶ τῇ τέχνῃ, ὁ δὲ - πλουτήσας παρὰ τοῦ τυράννου ἐπεθύμησε πλεύσας οἴκαδε ἐς τὴν Μήθυμναν ἐπιδείξασθαι τὸν - πλοῦτον, καὶ ἐπιβὰς πορθμείου τινὸς κακούργων ἀνδρῶν ὡς ἔδειξε πολὺν ἄγων χρυσόν τε καὶ - ἄργυρον, ἐπεὶ κατὰ μέσον τὸ Αἰγαῖον ἐγένοντο, ἐπιβουλεύουσιν αὐτῷ οἱ ναῦται· ὁ δὲ — ἠκροώμην - γὰρ ἅπαντα παρανέων τῷ σκάφει — ἐπεὶ ταῦτα ὑμῖν δέδοκται, ἔφη, ἀλλὰ τὴν σκευὴν ἀναλαβόντα με - καὶ ᾅσαντα θρῆνόν τινα ἐπʼ ἐμαυτῷ ἑκόντα ἐάσατε ῥῖψαι ἐμαυτόν. ἐπέτρεψαν οἱ ναῦται καὶ - ἀνέλαβε τὴν σκευὴν καὶ ᾖσε πάνυ λιγυρόν, καὶ ἔπεσεν ἐς τὴν θάλατταν ὡς - αὐτίκα πάντως ἀποθανούμενος· ἐγὼ δὲ ὑπολαβὼν καὶ ἀναθέμενος αὐτὸν ἐξενηξάμην ἔχων ἐς - Ταίναρον.

- - - Ποσειδῶν -

ἐπαινῶ σε τῆς φιλομουσίας· ἄξιον γὰρ τὸν μισθὸν ἀποδέδωκας αὐτῷ ἀκροάσεως.

- -
-
-
- ποσειδον ανδ νερειδες -
- - - Ποσειδῶν -

τὸ μὲν στενὸν τοῦτο, ἔνθα ἡ παῖς κατηνέχθη, Ἑλλήσποντος ἀπʼ αὐτῆς καλείσθω· τὸν δὲ νεκρὸν - ὑμεῖς, ὦ Νηρηίδες, παραλαβοῦσαι τῇ Τρῳάδι προσενέγκατε, ὡς ταφείη ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων.

- -
-
- - Ἀμφιτρίτη -

μηδαμῶς, ὦ Πόσειδον, ἀλλʼ ἐνταῦθα ἐν τῷ ἐπωνύμῳ πελάγει τεθάφθω· ἐλεοῦμεν γὰρ αὐτὴν - οἴκτιστα ὑπὸ τῆς μητρυιᾶς πεπονθυῖαν.

- -
-
- - Ποσειδῶν -

τοῦτο μέν, ὦ Ἀμφιτρίτη, οὐ θέμις· οὐδὲ ἄλλως καλὸν ἐνταῦθά που κεῖσθαι ὑπὸ τῇ ψάμμῳ αὐτήν, - ἀλλʼ ὅπερ ἔφην ἐν τῇ Τρῳάδι ἢ ἐν Χερρονήσῳ τεθάψεται. ἐκεῖνο δὲ παραμύθιον οὐ μικρὸν ἔσται - αὐτῇ, ὅτι μετʼ ὀλίγον τὰ αὐτὰ καὶ ἡ Ἰνὼ πείσεται καὶ ἐμπεσεῖται ὑπὸ τοῦ Ἀθάμαντος διωκομένη - ἐς τὸ πέλαγος ἀπʼ ἄκρου τοῦ Κιθαιρῶνος, καθʼ ὅπερ καθήκει ἐς τὴν θάλατταν, ἔχουσα καὶ τὸν - υἱὸν ἐπὶ τῆς ἀγκάλης. ἀλλὰ κἀκείνην σῶσαι δεήσει χαρισαμένους τῷ Διονύσῳ· τροφὸς γὰρ αὐτοῦ - καὶ τίτθη ἡ Ἰνώ. -

- - - Ἀμφιτρίτη -

οὐκ ἐχρῆν οὕτω πονηρὰν οὖσαν.

- -
-
- - Ποσειδῶν -

ἀλλὰ τῷ Διονύσῳ ἀχαριστεῖν, ὦ Ἀμφιτρίτη, οὐκ ἄξιον.

- - - Νηρηίδες -

αὕτη δὲ ἄρα τί παθοῦσα κατέπεσεν ἀπὸ τοῦ κριοῦ; ὁ ἀδελφὸς δὲ ὁ Φρίξος ἀσφαλῶς ὀχεῖται; -

- - - Ποσειδῶν -

εἰκότως· νεανίας γὰρ καὶ δυνατὸς ἀντέχειν πρὸς τὴν φοράν, ἡ δὲ ὑπʼ ἀηθείας ἐπιβᾶσα - ὀχήματος παραδόξου καὶ ἀπιδοῦσα ἐς βάθος ἀχανές, ἐκπλαγεῖσα καὶ τῷ - θάλπει ἅμα συσχεθεῖσα καὶ ἰλιγγιάσασα πρὸς τὸ σφοδρὸν τῆς πτήσεως ἀκρατὴς ἐγένετο τῶν κεράτων - τοῦ

- -
-
- -

κριοῦ, ὧν τέως ἐπείληπτο, καὶ κατέπεσεν ἐς τὸ πέλαγος.

- - - Νηρηίδες -

οὔκουν ἐχρῆν τὴν μητέρα τὴν Νεφέλην βοηθῆσαι πιπτούσῃ;

- - - Ποσειδῶν -

ἐχρῆν ἀλλʼ ἡ Μοῖρα τῆς Νεφέλης πολλῷ δυνατωτέρα.

- -
-
-
- ιρις ανδ ποσειδον -
- - - Ἶρις -

τὴν νῆσον τὴν πλανωμένην, ὦ Πόσειδον, ἣν ἀποσπασθεῖσαν τῆς Σικελίας ὕφαλον ἔτι νήχεσθαι - συμβέβηκε, ταύτην, φησὶν ὁ Ζεύς, στῆσον ἤδη καὶ ἀνάφηνον καὶ ποίησον ἤδη δῆλον ἐν τῷ Αἰγαίῳ - μέσῳ βεβαίως μένειν στηρίξας πάνυ ἀσφαλῶς· δεῖται γάρ τι αὐτῆς.

- - - Ποσειδῶν -

πεπράξεται ταῦτα, ὦ Ἶρι. τίνα δὲ ὅμως παρέξει αὐτῷ τὴν χρείαν ἀναφανεῖσα καὶ μηκέτι - πλέουσα;

- - - Ἶρις -

τὴν Λητὼ ἐπʼ αὐτῆς δεῖ ἀποκυῆσαι· ἤδη γὰρ πονήρως ὑπὸ τῶν ὠδίνων ἔχει.

- - - Ποσειδῶν -

τί οὖν; οὐχ ἱκανὸς ὁ οὐρανὸς ἐντεκεῖν; εἰ δὲ μὴ οὗτος, ἀλλʼ ἥ γε γῆ πᾶσα οὐκ ἂν δύναιτο - ὑποδέξασθαι τὰς γονὰς αὐτῆς;

- - - Ἶρις -

οὔκ, ὦ Πόσειδον· ἡ Ἥρα γὰρ ὅρκῳ μεγάλῳ κατέλαβε τὴν γῆν, μὴ παρασχεῖν τῇ Λητοῖ τῶν ὠδίνων - ὑποδοχήν. ἡ τοίνυν νῆσος αὕτη ἀνώμοτός ἐστιν· ἀφανὴς γὰρ ἦν. -

- - - Ποσειδῶν -

συνίημι. στῆθι, ὦ νῆσε, καὶ ἀνάδυθι αὖθις ἐκ τοῦ βυθοῦ καὶ μηκέτι ὑποφέρου, ἀλλὰ βεβαίως - μένε καὶ ὑπόδεξαι, ὦ εὐδαιμονεστάτη, τοῦ ἀδελφοῦ τα τέκνα δύο, τοὺς καλλίστους τῶν θεῶν· καὶ - ὑμεῖς, ὦ Τρίτωνες, διαπορθμεύσατε τὴν Λητὼ ἐς αὐτήν· καὶ γαληνὰ ἅπαντα - ἔστω. τὸν δράκοντα δέ, ὃς νῦν ἐξοιστρεῖ αὐτὴν φοβῶν, τὰ νεογνὰ ἐπειδὰν τεχθῇ, αὐτίκα μέτεισι - καὶ τιμωρήσει τῇ μητρί. σὺ δὲ ἀπάγγελλε τῷ Διὶ πάντα

- -
-
- -

εἶναι εὐτρεπῆ· ἕστηκεν ἡ Δῆλος· ἡκέτω ἡ Λητὼ ἤδη καὶ τικτέτω.

- -
-
-
- χαντηυς ανδ τηαλασσα -
- - - Ξάνθος -

δέξαι με, ὦ θάλασσα, δεινὰ πεπονθότα καὶ κατάσβεσόν μου τὰ τραύματα.

- - - Θάλασσα -

τί τοῦτο, ὦ Ξάνθε; τίς σε κατέκαυσεν;

- - - Ξάνθος -

ὁ Ἥφαιστος. ἀλλʼ ἀπηνθράκωμαι ὅλος ὁ κακοδαίμων καὶ ζέω.

- - - Θάλασσα -

διὰ τί δαί σοι καὶ ἐνέβαλε τὸ πῦρ;

- - - Ξάνθος -

διὰ τὸν ταύτης υἱὸν τῆς Θέτιδος· ἐπεὶ γὰρ φονεύοντα τοὺς Φρύγας ἱκετεύσας οὐκ ἔπαυσα τῆς - ὀργῆς, ἀλλʼ ὑπὸ τῶν νεκρῶν ἐνέφραττέ μοι τὸν ῥοῦν, ἐλεήσας τοὺς ἀθλίους ἐπῆλθον ἐπικλύσαι - ἐθέλων, ὡς φοβηθεὶς ἀπόσχοιτο τῶν ἀνδρῶν. ἐνταῦθα ὁ - Ἥφαιστος — ἔτυχε γὰρ πλησίον που ὤν — πᾶν ὅσον, οἶμαι, πῦρ εἶχε καὶ ὅσον ἐν τῇ Αἴτνῃ καὶ εἴ - ποθι ἄλλοθι, φέρων ἐπῆλθέ μοι, καὶ ἔκαυσε μὲν τὰς πτελέας καὶ μυρίκας, ὤπτησε δὲ καὶ τοὺς - κακοδαίμονας ἰχθῦς καὶ τὰς ἐγχέλεις, αὐτὸν δὲ ἐμὲ ὑπερκαχλάσαι ποιήσας μικροῦ δεῖν ὅλον ξηρὸν - εἴργασται. ὁρᾷς γοῦν, ὅπως διάκειμαι ὑπὸ τῶν ἐγκαυμάτων.

- -
-
- -

- - - Θάλασσα -

θολερός, ὦ Ξάνθε, καὶ θερμός, ὡς εἰκός, τὸ αἷμα μὲν ἀπὸ τῶν νεκρῶν, ἡ θέρμη δέ, ὡς φής, - ἀπὸ τοῦ πυρός· καὶ εἰκότως, ὦ Ξάνθε, ὃς ἐπὶ τὸν ἐμὸν υἱωνὸν ὥρμησας οὐκ αἰδεσθεὶς ὅτι - Νηρηίδος υἱὸς ἦν. -

- - - Ξάνθος -

οὐκ ἔδει οὖν ἐλεῆσαι γείτονας ὄντας τοὺς Φρύγας;

- - - Θάλασσα -

τὸν Ἥφαιστον δὲ οὐκ ἔδει ἐλεῆσαι Θέτιδος υἱὸν ὄντα τὸν Ἀχιλλέα,

- -
-
-
- δορις ανδ τηετις -
- - - Δῶρις -

τί δακρύεις, ὦ Θέτι;

- - - Θέτις -

καλλίστην, ὦ Δωρί, κόρην εἶδον ἐς κιβωτὸν ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἐμβληθεῖσαν, αὐτήν τε καὶ βρέφος - αὐτῆς ἀρτιγέννητον· ἐκέλευσε δὲ ὁ πατὴρ τοὺς ναύτας ἀναλαβόντας τὸ κιβώτιον, ἐπειδὰν πολὺ ἀπὸ - τῆς γῆς ἀποσπάσωσιν, ἀφεῖναι ἐς τὴν θάλατταν, ὡς ἀπόλοιτο ἡ ἀθλία, καὶ αὐτὴ καὶ τὸ βρέφος. -

- - - Δῶρις -

τίνος δὲ ἕνεκα, ὦ ἀδελφή; εἰπέ, εἴ τι ἔμαθες ἀκριβῶς ἅπαντα.

- - - Θέτις -

ὁ Ἀκρίσιος ὁ πατὴρ αὐτῆς καλλίστην οὖσαν ἐπαρθένευεν ἐς χαλκοῦν τινα θάλαμον ἐμβαλών· - εἶτα, εἰ μὲν ἀληθὲς οὐκ ἔχω εἰπεῖν, φασὶ δʼ οὖν τὸν Δία χρυσὸν γενόμενον ῥυῆναι διὰ τοῦ - ὀρόφου ἐπʼ αὐτήν, δεξαμένην δὲ ἐκείνην ἐς τὸν κόλπον καταρρέοντα τὸν θεὸν ἐγκύμονα γενέσθαι. - τοῦτο αἰσθόμενος ὁ πατήρ, ἄγριός τις καὶ ζηλότυπος γέρων, ἠγανάκτησε καὶ ὑπό τινος - μεμοιχεῦσθαι οἰηθεὶς αὐτὴν ἐμβάλλει ἐς τὴν κιβωτὸν ἄρτι τετοκυῖαν. -

- - - Δῶρις -

ἡ δὲ τί ἔπραττεν, ὦ Θέτι, ὁπότε καθίετο;

- - - Θέτις -

ὑπὲρ αὐτῆς μὲν ἐσίγα, ὦ Δωρί, καὶ ἔφερε τὴν καταδίκην, τὸ βρέφος δὲ παρῃτεῖτο μὴ ἀποθανεῖν - δακρύουσα καὶ τῷ πάππῳ δεικνύουσα αὐτό, κάλλιστον ὄν· τὸ δὲ ὑπʼ ἀγνοίας τῶν κακῶν ὑπεμειδία - πρὸς τὴν θάλατταν. ὑποπίμπλαμαι αὖθις τοὺς ὀφθαλμοὺς δακρύων

- -
-
- -

μνημονεύουσα αὐτῶν.

- - - Δῶρις -

κἀμὲ δακρῦσαι ἐποίησας. ἀλλʼ ἤδη τεθνᾶσιν;

- - - Θέτις -

οὐδαμῶς· νήχεται γὰρ ἔτι ἡ κιβωτὸς ἀμφὶ τὴν Σέριφον ζῶντας αὐτοὺς φυλάττουσα.

- - - Δῶρις -

τί οὖν οὐχὶ σώζομεν αὐτὴν τοῖς ἁλιεῦσι τούτοις ἐμβαλοῦσαι ἐς τὰ δίκτυα τοῖς Σεριφίοις; οἱ - δὲ ἀνασπάσαντες σώσουσι δῆλον ὅτι.

- - - Θέτις -

εὖ λέγεις, οὕτω ποιῶμεν· μὴ γὰρ ἀπολέσθω μήτε αὐτὴ μήτε τὸ παιδίον οὕτως ὂν καλόν.

- -
-
-
- ενιπευς ανδ ποσειδον -
- - - Ἐνιπεύς -

οὐ καλὰ ταῦτα, ὦ Πόσειδον· εἰρήσεται γὰρ τἀληθές· ὑπελθών μου τὴν ἐρωμένην εἰκασθεὶς ἐμοὶ - διεκόρευσας τὴν παῖδα· ἡ δὲ ᾤετο ὑπʼ ἐμοῦ ταῦτα πεπονθέναι καὶ διὰ τοῦτο παρεῖχεν ἑαυτήν. -

- - - Ποσειδῶν -

σὺ γάρ, ὦ Ἐνιπεῦ, ὑπεροπτικὸς ἦσθα καὶ βραδύς, ὃς κόρης οὕτω καλῆς φοιτώσης ὁσημέραι παρὰ - σέ, ἀπολλυμένης ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, ὑπερεώρας καὶ ἔχαιρες λυπῶν αὐτήν, ἡ δὲ περὶ τὰς ὄχθας - ἁλύουσα καὶ ἐπεμβαίνουσα καὶ λουομένη ἐνίοτε ηὔχετό σοι ἐντυχεῖν, σὺ δὲ ἐθρύπτου πρὸς αὐτήν. - -

- - - Ἐνιπεύς -

τί οὖν; διὰ τοῦτο ἐχρῆν σε προαρπάσαι τὸν ἔρωτα καὶ καθυποκρίνασθαι Ἐνιπέα ἀντὶ Ποσειδῶνος - εἶναι καὶ κατασοφίσασθαι τὴν Τυρὼ ἀφελῆ κόρην οὖσαν;

- - - Ποσειδῶν -

ὀψὲ ζηλοτυπεῖς, ὦ Ἐνιπεῦ, ὑπερόπτης πρότερον ὤν· ἡ Τυρὼ δὲ οὐδὲν δεινὸν πέπονθεν οἰομένη - ὑπὸ σοῦ διακεκορεῦσθαι.

- - - Ἐνιπεύς -

οὐ μὲν οὖν· ἔφησθα γὰρ ἀπιὼν ὅτι Ποσειδῶν δῶν ἦσθα, ὃ καὶ μάλιστα - ἐλύπησεν αὐτήν· καὶ ἐγὼ τοῦτο ἠδίκημαι, ὅτι τὰ ἐμὰ σὺ ηὐφραίνου τότε καὶ περιστήσας πορφύρεόν - τι κῦμα, ὅπερ ὑμᾶς συνέκρυπτεν ἅμα, συνῆσθα τῇ παιδὶ ἀντʼ ἐμοῦ.

- - - Ποσειδῶν -

ναί· σὺ γὰρ οὐκ ἤθελες, ὦ Ἐνιπεῦ.

- -
-
-
- τριτον ανδ νηριδες -
- - - Τρίτων -

τὸ κῆτος ὑμῶν, ὦ Νηρηίδες, ὃ ἐπὶ τὴν τοῦ Κηφέως θυγατέρα τὴν Ἀνδρομέδαν ἐπέμψατε, οὔτε τὴν - παῖδα ἠδίκησεν, ὡς οἴεσθε, καὶ αὐτὸ ἤδη τέθνηκεν.

- - - Νηρηίδες -

ὑπὸ τίνος, ὦ Τρίτων; ἢ ὁ Κηφεὺς καθάπερ δέλεαρ προθεὶς τὴν κόρην ἀπέκτεινεν ἐπιών, λοχήσας - μετὰ πολλῆς δυνάμεως;

- - - Τρίτων -

οὔκ· ἀλλὰ ἴστε, οἶμαι, ὦ Ἰφιάνασσα, τὸν Περσέα, τὸ τῆς Δανάης παιδίον, ὃ μετὰ τῆς μητρὸς - ἐν τῇ κιβωτῷ ἐμβληθὲν ἐς τὴν θάλατταν ὑπὸ τοῦ μητροπάτορος ἐσώσατε οἰκτείρασαι αὐτούς.

- - - Ἰφιάνασσα -

οἶδα ὃν λέγεις· εἰκὸς δὲ ἤδη νεανίαν εἶναι καὶ μάλα γενναῖόν τε καὶ καλὸν ἰδεῖν.

- - - Τρίτων -

οὗτος ἀπέκτεινε τὸ κῆτος.

- - - Ἰφιάνασσα -

διὰ τί, ὦ Τρίτων; οὐ γὰρ δὴ σῶστρα ἡμῖν τοιαῦτα ἐκτίνειν αὐτὸν ἐχρῆν. -

- - - Τρίτων -

ἐγὼ ὑμῖν φράσω τὸ πᾶν ὡς ἐγένετο· ἐστάλη μὲν οὗτος ἐπὶ τὰς Γοργόνας ἆθλόν τινα τοῦτον τῷ - βασιλεῖ ἐπιτελῶν, ἐπεὶ δὲ ἀφίκετο ἐς τὴν Λιβύην —

- - - Ἰφιάνασσα -

πῶς, ὦ Τρίτων; μόνος; ἢ καὶ ἄλλους συμμάχους ἦγεν; ἄλλως γὰρ δύσπορος ἡ ὁδός.

- - - Τρίτων -

διὰ τοῦ ἀέρος· ὑπόπτερον γὰρ αὐτὸν ἡ Αθηνᾶ ἔθηκεν. ἐπεὶ δʼ οὖν ἧκεν ὅπου διῃτφντο, αἱ μὲν - ἐκάθευδον, οἶμαι, ὁ δὲ ἀποτεμὼν τῆς Μεδούσης την κεφαλὴν ᾤχετο - ἀποπτάμενος.

- -
-
- - Ἰφιάνασσα -

πῶς ἰδών; ἀθέατοι γάρ εἰσιν· ἢ ὃς ἂν ἴδῃ, οὐκ ἄν τι ἄλλο μετὰ ταύτας ἴδοι.

- - - Τρίτων -

ἡ Ἀθηνᾶ τὴν ἀσπίδα προφαίνουσα — τοιαῦτα γὰρ ἤκουσα διηγουμένου αὐτοῦ πρὸς τὴν Ἀνδρομέδαν - καὶ πρὸς τὸν Κηφέα ὕστερον — ἡ Ἀθηνᾶ δὴ ἐπὶ τῆς ἀσπίδος ἀποστιλβούσης ὥσπερ ἐπὶ τοῦ κατόπτρου - παρέσχεν αὐτῷ ἰδεῖν τὴν εἰκόνα τῆς Μεδούσης· εἶτα λαβόμενος τῇ λαιᾷ τῆς κόμης, ἐνορῶν δʼ ἐς - τὴν εἰκόνα, τῇ δεξιᾷ τὴν ἅρπην ἔχων, ἀπέτεμε τὴν κεφαλὴν αὐτῆς, καὶ πρὶν ἀνεγρέσθαι τὰς - ἀδελφὰς ἀνέπτατο. ἐπεὶ δὲ κατὰ τὴν παράλιον ταύτην - Αἰθιοπίαν ἐγένετο, ἤδη πρόσγειος πετόμενος, ὁρᾷ τὴν Ἀνδρομέδαν προκειμένην ἐπί τινος πέτρας - προβλῆτος προσπεπατταλευμένην, καλλίστην, ὦ θεοί, καθειμένην τὰς κόμας, ἡμίγυμνον πολὺ - ἔνερθεν τῶν μαστῶν· καὶ τὸ μὲν πρῶτον οἰκτείρας τὴν τύχην αὐτῆς ἀνηρώτα τὴν αἰτίαν τῆς - καταδίκης, κατὰ μικρὸν δὲ ἁλοὺς ἔρωτι — ἐχρῆν γὰρ σεσῶσθαι τὴν παῖδα — βοηθεῖν διέγνω· καὶ - ἐπειδὴ τὸ κῆτος ἐπῄει μάλα φοβερὸν ὡς καταπιόμενον τὴν Ἀνδρομέδαν, ὑπεραιωρηθεὶς ὁ νεανίσκος - πρόκωπον ἔχων τὴν ἅρπην τῇ μὲν καθικνεῖται, τῇ δὲ προδεικνὺς τὴν Γοργόνα λίθον ἐποίει αὐτό, - τὸ δὲ τέθνηκεν ὁμοῦ καὶ πέπηγεν αὐτοῦ τὰ πολλά,

- -
-
- -

ὅσα εἶδε τὴν Μέδουσαν· ὁ δὲ λύσας τὰ δεσμὰ τῆς παρθένου, ὑποσχὼν τὴν χεῖρα ὑπεδέξατο - ἀκροποδητὶ κατιοῦσαν ἐκ τῆς πέτρας ὀλισθηρᾶς οὔσης, καὶ νῦν γαμεῖ ἐν τοῦ Κηφέως καὶ ἀπάξει - αὐτὴν ἐς Ἄργος, ὥστε ἀντὶ θανάτου γάμον οὐ τὸν τυχόντα εὕρετο. -

- - - Ἰφιάνασσα -

ἐγὼ μὲν οὐ πάνυ τῷ γεγονότι ἄχθομαι· τί γὰρ ἡ παῖς ἠδίκει ἡμᾶς, εἴ τι ἡ μήτηρ - ἐμεγαλαυχεῖτο καὶ ἠξίου καλλίων εἶναι; -

- - - Δῶρις -

ὅτι οὕτως ἂν ἤλγησεν ἐπὶ τῇ θυγατρὶ μήτηρ γε οὖσα.

- - - Ἰφιάνασσα -

μηκέτι μεμνώμεθα, ὦ Δωρί, ἐκείνων, εἴ τι βάρβαρος γυνὴ ὑπὲρ τὴν ἀξίαν ἐλάλησεν· ἱκανὴν γὰρ - ἡμῖν τιμωρίαν ἔδωκε φοβηθεῖσα ἐπὶ τῇ παιδί. χαίρωμεν οὖν τῷ γάμῳ.

- -
-
-
- ζεπηψρυς ανδ νοτυς -
- - - Ζέφυρος -

οὐ πώποτε πομπὴν ἐγὼ μεγαλοπρεπεστέραν εἶδον ἐν τῇ θαλάττῃ, ἀφʼ οὗ γέ εἰμι καὶ πνέω. σὺ δὲ - οὐκ εἶδες, ὦ Νότε;

- - - Νότος -

τίνα ταύτην λέγεις, ὦ Ζέφυρε, τὴν πομπήν; ἢ τίνες οἱ πέμποντες ἦσαν;

- - - Ζέφυρος -

ἡδίστου θεάματος ἀπελείφθης, οἷον οὐκ ἂν ἄλλο ἴδοις ἔτι.

- - - Νότος -

περὶ τὴν ἐρυθρὰν γὰρ θάλατταν εἰργαζόμην, ἐπέπνευσα δὲ καὶ μέρος τῆς Ἰνδικῆς, ὅσα παράλια - τῆς χώρας· οὐδὲν οὖν οἶδα ὧν λέγεις.

- - - Ζέφυρος -

ἀλλὰ τὸν Σιδώνιον Ἀγήνορα οἶδας;

- - - Νότος -

ναί· τὸν τῆς Εὐρώπης πατέρα. τί μην;

- - - Ζέφυρος -

περὶ αὐτῆς ἐκείνης διηγήσομαί σοι.

- - - Νότος -

μῶν ὅτι ὁ Ζεὺς ἐραστὴς τῆς παιδὸς ἐκ πολ λοῦ; τοῦτο γὰρ καὶ πάλαι ἠπιστάμην.

- - - Ζέφυρος -

οὐκοῦν τὸν μὲν ἔρωτα οἶσθα, τὰ μετὰ ταῦτα δὲ ἤδη ἄκουσον. ἡ μὲν Εὐρώπη κατεληλύθει ἐπὶ τὴν ἠϊόνα παίζουσα τὰς ἡλικιώτιδας παραλαβοῦσα, ὁ Ζεὺς δὲ

- -
-
- -

ταύρῳ εἰκάσας ἑαυτὸν συνέπαιζεν αὐταῖς κάλλιστος φαινόμενος· λευκός τε γὰρ ἦν ἀκριβῶς καὶ - τὰ κέρατα εὐκαμπὴς καὶ τὸ βλέμμα ἥμερος· ἐσκίρτα οὖν καὶ αὐτὸς ἐπὶ τῆς ἠϊόνος καὶ ἐμυκᾶτο - ἥδιστον, ὥστε τὴν Εὐρώπην τολμῆσαι καὶ ἀναβῆναι αὐτόν. ὡς δὲ τοῦτο - ἐγένετο, δρομαῖος μὲν ὁ Ζεὺς ὥρμησεν ἐπὶ τὴν θάλατταν φέρων αὐτὴν καὶ ἐνήχετο ἐμπεσών, ἡ δὲ - πάνυ ἐκπλαγὴς τῷ πράγματι τῇ λαιᾷ μὲν εἴχετο τοῦ κέρατος, ὡς μὴ ἀπολισθάνοι, τῇ ἑτέρᾳ δὲ - ἠνεμωμένον τὸν πέπλον ξυνεῖχεν. -

- - - Νότος -

ἡδὺ τοῦτο θέαμα εἶδες, ὦ Ζέφυρε, καὶ ἐρωτικόν, νηχόμενον τὸν Δία φέροντα τὴν ἀγαπωμένην. -

- -
-
- - Ζέφυρος -

καὶ μὴν τὰ μετὰ ταῦτα ἡδίω παρὰ πολύ, ὦ Νότε· ἥ τε γὰρ θάλαττα εὐθὺς ἀκύμων ἐγένετο καὶ - τὴν γαλήνην ἐπισπασαμένη λείαν παρεῖχεν ἑαυτήν, ἡμεῖς δὲ πάντες ἡσυχίαν ἄγοντες οὐδὲν ἄλλο ἢ - θεαταὶ μόνον τῶν γιγνομένων παρηκολουθοῦμεν, Ἔρωτες δὲ παραπετόμενοι μικρὸν ἐκ τῆς θαλάττης, - ὡς ἐνίοτε ἄκροις τοῖς ποσὶν ἐπιψαύειν τοῦ ὕδατος, ἡμμένας τὰς δᾷδας φέροντες ᾖδον ἅμα τὸν - ὑμέναιον, αἱ Νηρηίδες δὲ ἀναδῦσαι παρίππευον ἐπὶ τῶν δελφίνων ἐπικροτοῦσαι ἡμίγυμνοι αἱ - πολλαί, τό τε τῶν Τριτώνων γένος καὶ εἴ τι ἄλλο μὴ φοβερὸν ἰδεῖν τῶν θαλαττίων ἅπαντα - περιεχόρευε τὴν παῖδα· ὁ μὲν γὰρ Ποσειδῶν ἐπιβεβηκὼς ἅρματος, παροχουμένην τὴν Ἀμφιτρίτην - ἔχων προῆγε γεγηθὼς ὁδοποιῶν νηχομένῳ τῷ ἀδελφῷ· ἐπὶ πᾶσι δὲ τὴν Ἀφροδίτην δύο Τρίτωνες - ἔφερον ἐπὶ κόγχης κατακειμένην, ἄνθη παντοῖα ἐπιπάττουσαν τῇ νύμφῃ. ταῦτα ἐκ Φοινίκης ἄχρι τῆς Κρήτης ἐγένετο· ἐπεὶ δὲ ἐπέβη τῇ νήσῳ, ὁ μὲν ταῦρος - οὐκέτι ἐφαίνετο, ἐπιλαβόμενος δὲ τῆς χειρὸς ὁ Ζεὺς ἀπῆγε τὴν Εὐρώπην ἐς τὸ Δικταῖον ἄντρον - ἐρυθριῶσαν καὶ κάτω ὁρῶσαν· ἠπίστατο γὰρ ἤδη ἐφʼ ὅτῳ ἄγοιτο. ἡμεῖς δὲ ἐμπεσόντες ἄλλο ἄλλος - τοῦ πελάγους μέρος διεκυμαίνομεν.

- - - Νότος -

ὦ μακάριε Ζέφυρε τῆς θέας· ἐγὼ δὲ γρῦπας καὶ ἐλέφαντας καὶ μέλανας ἀνθρώπους ἑώρων.

- -
-
- - - diff --git a/data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.tracking.json b/data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.tracking.json deleted file mode 100644 index 0d7adb0d7..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.tracking.json +++ /dev/null @@ -1,14 +0,0 @@ -{ - "epidoc_compliant": false, - "fully_unicode": true, - "git_repo": "canonical-greekLit", - "has_cts_metadata": false, - "has_cts_refsDecl": false, - "id": "2008.01.0526", - "last_editor": "", - "note": "", - "src": "texts/sdl/Lucian/68_gk.xml", - "status": "migrated", - "target": "canonical-greekLit/data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.xml", - "valid_xml": true -} \ No newline at end of file diff --git a/data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.xml b/data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.xml deleted file mode 100644 index b1a4984e4..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc1.xml +++ /dev/null @@ -1,2555 +0,0 @@ - - - - -Dialogi deorum -Lucian -Karl Jacobitz -Google Digital Humanities Awards Program - - -Trustees of Tufts University -Medford, MA -Perseus Project - - - - -Luciani Samosatensis Opera, Vol I -Lucian -Karl Jacobitz - -in aedibus B. G. Teubneri -Leipzig -1896 - - - -

Keyboarding

- - - - - - - - - - -Greek -English - - - - - - - -Προμηθεύς, Ζεύς. - - -Προμηθεύς -

λῦσόν με, ὦ Ζεῦ· δεινὰ γὰρ ἤδη πέπονθα. - -

- - -Ζεύς -

λύσω σε, φής, ὃν ἐχρῆν βαρυτέρας πέδας -ἔχοντα καὶ τὸν Καύκασον ὅλον ὑπὲρ κεφαλῆς ἐπικείμενον -ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν μὴ μόνον κείρεσθαι τὸ ἧπαρ, -ἀλλὰ καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐξορύττεσθαι, ἀνθʼ ὧν τοιαῦθʼ -ἡμῖν ζῷα τοὺς ἀνθρώπους ἔπλασας καὶ τὸ πῦρ ἔκλεψας -καὶ γυναῖκας ἐδημιούργησας; ἃ μὲν γὰρ ἐμὲ ἐξηπάτησας -ἐν τῇ νομῇ τῶν κρεῶν ὀστᾶ πιμελῇ κεκαλυμμένα -παραθεὶς καὶ τὴν ἀμείνω τῶν μοιρῶν σεαυτῷ φυλάττων, -τί χρὴ λέγειν; -

- - -Προμηθεύς -

οὔκουν ἱκανὴν ἤδη τὴν δίκην ἐκτέτικα τοσοῦτον - χρόνον τῷ Καυκάσῳ προσηλωμένος τὸν κάκιστα -ὀρνέων ἀπολούμενον αἰετὸν τρέφων τῷ ἥπατι; -

- - -Ζεύς -

οὐδὲ πολλοστημόριον τοῦτο ὧν σε δεῖ παθεῖν. -

- - -Προμηθεύς -

καὶ μὴν οὐκ ἀμισθί με λύσεις, ἀλλά σοι -μηνύσω τι, ὦ Ζεῦ, πάνυ ἀναγκαῖον. -

- - -Ζεύς -

- - - - -

Κατασοφίζῃ με, ὦ Προμηθεῦ. -

- - -Προμηθεύς -

καὶ τί πλέον ἕξω; οὐ γὰρ ἀγνοήσεις αὖθις -ἔνθα ὁ Καύκασός ἐστιν, οὐδὲ ἀπορήσεις δεσμῶν, ἤν -τι τεχνάζων ἁλίσκωμαι. -

- - -Ζεύς -

εἰπὲ πρότερον, ὅντινα μισθὸν ἀποτίσεις -αναγκαῖον ἡμῖν ὄντα. -

- - -Προμηθεύς -

ἢν εἴπω ἐφʼ ὅ τι βαδίζεις νῦν, ἀξιόπιστος -ἔσομαί σοι καὶ περὶ τῶν ὑπολοίπων μαντευόμενος; - -ΖΕΥΣ Πῶς γὰρ οὔ; -

- - -Προμηθεύς -

παρὰ τὴν Θέτιν, συνεσόμενος αὐτῇ. -

- - -Ζεύς -

τουτὶ μὲν ἔγνως· τί δʼ οὖν τὸ ἐπὶ τούτῳ; -δοκεῖς γὰρ ἀληθές τι ἐρεῖν. -

- - -Προμηθεύς -

μηδέν, ὦ Ζεῦ, κοινωνήσῃς τῇ Νηρηΐδι· -ἢν γὰρ αὕτη κυοφορήσῃ ἐκ σοῦ, τὸ τεχθὲν ἴσα ἐργάσεταί -σε οἷα καὶ σὺ ἔδρασας — -

- - -Ζεύς -

τοῦτο φής, ἐκπεσεῖσθαί με τῆς ἀρχῆς; -

- - -Προμηθεύς -

μὴ γένοιτο, ὦ Ζεῦ. πλὴν τοιοῦτό γε ἡ μῖξις αὐτῆς ἀπειλεῖ. -

- - -Ζεύς -

χαιρέτω τοιγαροῦν ἡ Θέτις· σὲ δὲ ὁ Ἥφαιστος -ἐπὶ τούτοις λυσάτω. -

- - - - -Ἔρως, Ζεύς. - - -Ἔρως -

ἀλλʼ εἰ καί τι ἥμαρτον, ὦ Ζεῦ, σύγγνωθί - -μοι· παιδίον γάρ εἰμι καὶ ἔτι ἄφρων. -

- - -Ζεύς -

σὺ παιδίον ὁ Ἔρως, ὃς ἀρχαιότερος εἶ πολὺ -Ἰαπετοῦ; ἢ διότι μὴ πώγωνα μηδὲ πολιὰς ἔφυσας, διὰ -ταῦτα καὶ βρέφος ἀξιοῖς νομίζεσθαι γέρων καὶ πανοῦργος ὤν; -

- - -Ἔρως -

τί δαί σε μέγα ἠδίκησα ὁ γέρων ὡς φὴς ἐγώ, -διότι με καὶ πεδῆσαι διανοῇ; -

- - -Ζεύς -

σκόπει, ὦ κατάρατε, εἰ μικρά, ὃς ἐμοὶ μὲν -οὕτως ἐντρυφᾷς, ὥστε οὐδέν ἐστιν ὃ μὴ πεποίηκάς με, -σάτυρον, ταῦρον, χρυσόν, κύκνον, αἰετόν· ἐμοῦ δὲ ὅλως -οὐδεμίαν ἥντινα ἐρασθῆναι πεποίηκας, οὐδὲ συνῆκα ἡδὺς -γυναικὶ διὰ σὲ γεγενημένος, ἀλλά με δεῖ μαγγανεύειν -ἐπʼ αὐτὰς καὶ κρύπτειν ἐμαυτόν· αἱ δὲ τὸν μὲν ταῦρον -ἢ κυκνον φιλοῦσιν, ἐμὲ δὲ ἢν ἴδωσι, τεθνᾶσιν ὑπὸ τοῦ δέους. - -

- - -Ἔρως -

- - - - -

εἰκότως· οὐ γὰρ φέρουσιν, ὦ Ζεῦ, θνηταὶ -οὖσαι τὴν σὴν πρόσοψιν. -

- - -Ζεύς -

πῶς οὖν τὸν Ἀπόλλω ὁ Βράγχος καὶ ὁ Ὑάκινθος φιλοῦσιν; -

- - -Ἔρως -

ἀλλὰ ἡ Δάφνη κἀκεῖνον ἔφευγε καίτοι κομήτην -καὶ ἀγένειον ὄντα. εἰ δʼ ἐθέλεις ἐπέραστος εἶναι, -μὴ ἐπίσειε τὴν αἰγίδα μηδὲ τὸν κεραυνὸν φέρε, ἀλλʼ ὡς -ἥδιστον ποίει σεαυτὸν ἑκατέρωθεν καθειμένος βοστρύχους, -τῇ μίτρᾳ τούτους ἀνειλημμένος, πορφυρίδα ἔχε, - ὑποδέου χρυσίδας, ὑπʼ αὐλῷ καὶ τυμπάνοις εὔρυθμα -βαῖνε, καὶ ὄψει ὅτι πλείους ἀκολουθήσουσί σοι τῶν Διονύσου Μαινάδων. -

- - -Ζεύς -

ἄπαγε· οὐκ ἂν δεξαίμην ἐπέραστος εἶναι -τοιοῦτος γενόμενος. -

- - -Ἔρως -

οὐκοῦν, ὦ Ζεῦ, μηδὲ ἐρᾶν θέλε· ῥᾴδιον γὰρ τοῦτό γε. -

- - -Ζεύς -

οὔκ, ἀλλὰ ἐρᾶν μέν, ἀπραγμονέστερον δὲ -αὐτῶν ἐπιτυγχάνειν· ἐπὶ τούτοις αὐτοῖς ἀφίημί σε. -

- - - - -Ζεύς, Ἑρμῆς. - - -Ζεύς -

τὴν τοῦ Ἰνάχου παῖδα τὴν καλὴν οἶσθα. ὦ Ερμῆ; -

- - -Ἑρμῆς -

ναί· τὴν Ἰὼ λέγεις. -

- - -Ζεύς -

οὐκέτι παῖς ἐκείνη ἐστίν, ἀλλὰ δάμαλις. -

- - -Ἑρμῆς -

τεράστιον τοῦτο· τῷ τρόπῳ δʼ ἐνηλλάγη; -

- - -Ζεύς -

ζηλοτυπήσασα ἡ Ἥρα μετέβαλεν αὐτήν. ἀλλα -καὶ καινὸν ἄλλο τι δεινὸν ἐπιμεμηχάνηται τῇ κακοδαίμονι· -βουκόλον τινὰ πολυόμματον Ἄργον τοὔνομα -ἐπέστησεν, ὃς νέμει τὴν δάμαλιν ἄϋπνος ὤν. -

- - -Ἑρμῆς -

τί οὖν ἡμᾶς χρὴ ποιεῖν; - -

- - -Ζεύς -

καταπτάμενος ἐς τὴν Νεμεαν — ἐκεῖ δέ που -ὁ Ἄργος βουκολεῖ — ἐκεῖνον ἀπόκτεινον, τὴν δὲ Ἰὼ διὰ -τοῦ πελάγους ἐς τὴν Αἴγυπτον ἀγαγὼν Ἶσιν ποίησον· καὶ -τὸ λοιπὸν ἔστω θεὸς τῶν ἐκεῖ καὶ τὸν Νεῖλον ἀναγέτω -καὶ τοὺς ἀνέμους ἐπιπεμπέτω καὶ σωζέτω τοὺς πλέοντας. -

- - - - -Ζεύς, Γανυμήδης. - - -Ζεύς -

ἄγε, ὦ Γανύμηδες — ἥκομεν γὰρ ἔνθα - -ἐχρῆν — φίλησόν με ἤδη, ὅπως εἰδῇς οὐκέτι ῥάμφος ἀγκύλον -ἔχοντα οὐδʼ ὄνυχας ὀξεῖς οὐδὲ πτερά, οἷος ἐφαινόμην -σοι πτηνὸς εἶναι δοκῶν. -

- - -Γανυμήδης -

ἄνθρωπε, οὐκ αἰετὸς ἄρτι ἦσθα καὶ καταπτάμενος -ἥρπασάς με ἀπὸ μέσου τοῦ ποιμνίου; πῶς οὖν -τὰ μὲν πτερά σοι ἐκεῖνα ἐξερρύηκε, σὺ δὲ ἄλλος ἤδη ἀναπέφηνας; -

- - -Ζεύς -

ἀλλʼ οὔτε ἄνθρωπον ὁρᾷς, ὦ μειράκιον, -οὔτε αἰετόν, ὁ δὲ πάντων βασιλεὺς τῶν θεῶν οὗτός εἰμι -πρὸς τὸν καιρὸν ἀλλάξας ἐμαυτόν. -

- - -Γανυμήδης -

τί φής; σὺ γὰρ εἶ ὁ Πὰν ἐκεῖνος; εἶτα πῶς -σύριγγα οὐκ ἔχεις οὐδὲ κέρατα οὐδὲ λάσιος εἶ τὰ σκέλη; -

- - -Ζεύς -

μόνον γὰρ ἐκεῖνον ἡγῇ θεόν; -

- - -Γανυμήδης -

ναί· καὶ θύομέν γε αὐτῷ ἔνορχιν τράγον ἐπὶ -τὸ σπήλαιον ἄγοντες, ἔνθα ἕστηκε· σὺ δὲ ἀνδραποδιστής -τις εἶναί μοι δοκεῖς. -

- - -Ζεύς -

- - - - -

εἰπέ μοι, Διὸς δὲ οὐκ ἤκουσας ὄνομα -οὐδὲ βωμὸν εἶδες ἐν τῷ Γαργάρῳ τοῦ ὕοντος καὶ βροντῶντος -καὶ ἀστραπὰς ποιοῦντος; -

- - -Γανυμήδης -

σύ, ὦ βέλτιστε, φὴς εἶναι, ὃς πρῴην κατέχεας -ἡμῖν τὴν πολλὴν χάλαζαν, ὁ οἰκεῖν ὑπεράνω λεγόμενος, -ὁ ποιῶν τὸν ψόφον, ᾧ τὸν κριὸν ὁ πατὴρ ἔθυσεν; - -εἶτα τί ἀδικήσαντά με ἀνήρπασας, ὦ βασιλεῦ τῶν θεῶν; -τὰ δὲ πρόβατα ἴσως οἱ λύκοι διαρπάσονται ἤδη ἐρήμοις ἐπιπεσόντες. -

- - -Ζεύς -

ἔτι γὰρ μέλει σοι τῶν προβάτων ἀθανάτῳ -γεγενημένῳ καὶ ἐνταῦθα συνεσομένῳ μεθʼ ἡμῶν; -

- - -Γανυμήδης -

τί λέγεις; οὐ γὰρ κατάξεις με ἤδη ἐς τὴν -Ἴδην τήμερον; -

- - -Ζεύς -

οὐδαμῶς· ἐπεὶ μάτην αἰετὸς ἂν εἴην ἀντὶ -θεοῦ γεγενημένος. -

- - -Γανυμήδης -

οὐκοῦν ἐπιζητήσει με ὁ πατὴρ καὶ ἀγανακτήσει -μὴ εὑρίσκων, καὶ πληγὰς ὕστερον λήψομαι καταλιπων τὸ ποίμνιον. -

- - -Ζεύς -

ποῦ γὰρ ἐκεῖνος ὄψεταί σε; -

- - -Γανυμήδης -

μηδαμῶς· ποθῶ γὰρ ἤδη αὐτόν. εἰ δὲ ἀπάξεις -με, ὑπισχνοῦμαί σοι καὶ ἄλλον παρʼ αὐτοῦ κριὸν -τυθήσεσθαι λύτρα ὑπὲρ ἐμοῦ. ἔχομεν δὲ τὸν τριετῆ, τὸν -μέγαν, ὃς ἡγεῖται πρὸς τὴν νομήν. -

- - -Ζεύς -

- - - - -

ὡς ἀφελὴς ὁ παῖς ἐστι καὶ ἁπλοϊκὸς καὶ -αὐτὸ δὴ τοῦτο παῖς ἔτι. — ἀλλʼ, ὦ Γανύμηδες, ἐκεῖνα -μὲν πάντα χαίρειν ἔα καὶ ἐπιλάθου αὐτῶν, τοῦ τε ποιμνίου -καὶ τῆς Ἴδης. σὺ δὲ — ἤδη γὰρ ἐπουράνιος εἶ — -πολλὰ εὖ ποιήσεις ἐντεῦθεν καὶ τὸν πατέρα καὶ πατρίδα, -καὶ ἀντὶ μὲν τυροῦ καὶ γάλακτος ἀμβροσίαν ἔδῃ καὶ νέκταρ - πίῃ· τοῦτο μέντοι καὶ τοῖς ἄλλοις ἡμῖν αὐτὸς παρέξεις -ἐγχέων· τὸ δὲ μέγιστον, οὐκέτι ἄνθρωπος, ἀλλʼ -ἀθάνατος γενήσῃ, καὶ ἀστέρα σου φαίνεσθαι ποιήσω κάλλιστον, -καὶ ὅλως εὐδαίμων ἔσῃ. -

- - -Γανυμήδης -

ἢν δὲ παίζειν ἐπιθυμήσω, τίς συμπαίξεταί -μοι; ἐν γὰρ τῇ Ἴδῃ πολλοὶ ἡλικιῶται ἦμεν. -

- - -Ζεύς -

ἔχεις κἀνταῦθα τὸν συμπαιξόμενόν σοι -τουτονὶ τὸν Ἔρωτα καὶ ἀστραγάλους μάλα πολλούς. θάρρει -μόνον καὶ φαιδρὸς ἴσθι καὶ μηδὲν ἐπιπόθει τῶν κάτω - -

- - -Γανυμήδης -

- - - - -

τί δαὶ ὑμῖν χρήσιμος ἂν γενοίμην; ἢ ποιμαίνειν -δεήσει κἀνταῦθα; -

- - -Ζεύς -

οὔκ, ἀλλʼ οἰνοχοήσεις καὶ ἐπὶ τοῦ νέκταρος -τετάξῃ καὶ ἐπιμελήσῃ τοῦ συμποσίου. -

- - -Γανυμήδης -

τοῦτο μὲν οὐ χαλεπόν· οἶδα γὰρ ὡς χρὴ -ἐγχέαι τὸ γάλα καὶ ἀναδοῦναι τὸ κισσύβιον. -

- - -Ζεύς -

ἰδού, πάλιν οὗτος γάλακτος μνημονεύει καὶ -ἀνθρώποις διακονήσεσθαι οἴεται· ταυτὶ δʼ ὁ οὐρανός -ἐστι, καὶ πίνομεν, ὥσπερ ἔφην, τὸ νέκταρ. -

- - -Γανυμήδης -

ἥδιον, ὦ Ζεῦ, τοῦ γάλακτος; -

- - -Ζεύς -

εἴσῃ μετʼ ὀλίγον καὶ γευσάμενος οὐκέτι ποθήσεις τὸ γάλα. -

- - -Γανυμήδης -

κοιμήσομαι δὲ ποῦ τῆς νυκτός; ἢ μετὰ τοῦ -ἡλικιώτου Ἔρωτος; -

- - -Ζεύς -

οὔκ, ἀλλὰ διὰ τοῦτό σε ἀνήρπασα, ὡς ἅμα καθεύδοιμεν. -

- - -Γανυμήδης -

μόνος γὰρ οὐκ ἂν δύναιο, ἀλλὰ ἥδιόν σοι -καθεύθειν μετʼ ἐμοῦ; -

- - -Ζεύς -

ναί, μετά γε τοιούτου οἷος εἶ σύ, Γανύμηδες, οὕτω καλός. -

- - -Γανυμήδης -

- - - - -

τί γάρ σε πρὸς τὸν ὕπνον ὀνήσει τὸ κάλλος; -

- - -Ζεύς -

ἔχει τι θέλγητρον ἡδὺ καὶ μαλακώτερον -ἐπάγει αὐτόν. -

- - -Γανυμήδης -

καὶ μὴν ὅ γε πατὴρ ἤχθετό μοι συγκαθευδοντι -καὶ διηγεῖτο ἕωθεν, ὡς ἀφεῖλον αὐτοῦ τὸν ὕπνον -στρεφόμενος καὶ λακτίζων καί τι φθεγγόμενος μεταξὺ -ὁπότε καθεύδοιμι· ὥστε παρὰ τὴν μητέρα ἔπεμπέ με -κοιμησόμενον ὡς τὰ πολλά. ὥρα δή σοι, εἰ διὰ τοῦτο, ὡς -φής, ἀνήρπασάς με, καταθεῖναι αὖθις ἐς τὴν γῆν, ἢ -πράγματα ἕξεις ἀγρυπνῶν· ἐνοχλήσω γάρ σε συνεχῶς στρεφόμενος. -

- - -Ζεύς -

τοῦτʼ αὐτό μοι τὸ ἥδιστον ποιήσεις, εἰ - -ἀγρυπνήσαιμι μετὰ σοῦ φιλῶν πολλάκις καὶ περιπτύσσων. -

- - -Γανυμήδης -

αὐτὸς ἂν εἰδείης· ἐγὼ δὲ κοιμήσομαι σοῦ καταφιλοῦντος. -

- - -Ζεύς -

εἰσόμεθα τότε ὃ πρακτέον. νῦν δὲ ἄπαγε -αὐτόν, ὦ Ἑρμῆ, καὶ πιόντα τῆς ἀθανασίας ἄγε οἰνοχοήσοντα -ἡμῖν διδάξας πρότερον ὡς χρὴ ὀρέγειν τὸν σκύφον. -

- - - - -Ἥρα, Ζεύς. - - - -Ἥρα -

ἐξ οὗ τὸ μειράκιον τοῦτο, ὦ Ζεῦ, τὸ - -Φρύγιον ἀπὸ τῆς Ἴδης ἁρπάσας δεῦρο ἀνήγαγες, ἔλαττόν -μοι τὸν νοῦν προσέχεις. -

- - -Ζεύς -

καὶ τοῦτο γάρ, ὦ Ἥρα, ζηλοτυπεῖς ἤδη ἀφελὲς -οὕτω καὶ ἀλυπότατον; ἐγὼ δὲ ᾤμην ταῖς γυναιξὶ μόναις -χαλεπήν σε εἶναι, ὁπόσαι ἂν ὁμιλήσωσί μοι. -

- - -Ἥρα -

- - - - -

οὐδʼ ἐκεῖνα μὲν εὖ ποιεῖς οὐδὲ πρέποντα -σεαυτῷ, ὃς ἁπάντων θεῶν δεσπότης ὢν ἀπολιπὼν ἐμὲ -τὴν νόμῳ γαμετὴν ἐπὶ τὴν γῆν κάτει μοιχεύσων χρυσίον -ἢ σάτυρος ἢ ταῦρος γενόμενος. πλὴν ἀλλʼ ἐκεῖναι μέν σοι -κἂν ἐν γῇ μένουσι, τὸ δὲ Ἰδαῖον τουτὶ παιδίον ἁρπάσας -ἀνέπτης, ὦ γενναιότατε θεῶν, καὶ συνοικεῖ ἡμῖν ἐπὶ κεφαλήν -μοι ἐπαχθέν, οἰνοχοοῦν δὴ τῷ λόγῳ. οὕτως ἠπόρεις -οἰνοχόων, καὶ ἀπηγορεύκασιν ἄρα ἥ τε Ἥβη καὶ ὁ - Ἥφαιστος διακονούμενοι; σὺ δὲ καὶ τὴν κύλικα οὐκ ἂν -ἄλλως λάβοις παρʼ αὐτοῦ ἢ φιλήσας πρότερον αὐτὸν -ἁπάντων ὁρώντων, καὶ τὸ φίλημά σοι ἥδιον τοῦ νέκταρος, -καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ διψῶν πολλάκις αἰτεῖς πιεῖν· ὁτὲ -δὲ και ἀπογευσάμενος μόνον ἔδωκας ἐκείνῳ, καὶ πιόντος -ἀπολαβων τὴν κύλικα ὅσον ὑπόλοιπον ἐν αὐτῇ πίνεις, -ὅθεν καὶ ὁ παῖς ἔπιε καὶ ἔνθα προσήρμοσε τὰ χείλη, - -ἵνα καὶ πίνῃς ἅμα καὶ φιλῇς· πρῴην δὲ ὁ βασιλεὺς -καὶ ἁπάντων πατὴρ ἀποθέμενος τὴν αἰγίδα καὶ τὸν κεραυνὸν -ἐκάθησο ἀστραγαλίζων μετʼ αὐτοῦ ὁ πώγωνα -τηλικοῦτον καθειμένος. ἅπαντα οὖν ὁρῶ ταῦτα, ὥστε μὴ -οἴου λανθάνειν. -

- - -Ζεύς -

- - - - -

καὶ τί δεινόν, ὦ Ἥρα, μειράκιον οὕτω -καλὸν μεταξὺ πίνοντα καταφιλεῖν καὶ ἥδεσθαι ἀμφοῖν -καὶ τῷ φιλήματι καὶ τῷ νέκταρι; ἢν γοῦν ἐπιτρέψω αὐτῷ -κἂν ἅπαξ φιλῆσαί σε, οὐκέτι μέμψῃ μοι προτιμότερον -τοῦ νέκταρος οἰομένῳ τὸ φίλημα εἶναι. -

- - -Ἥρα -

Παιδεραστῶν οὗτοι λόγοι. ἐγὼ δὲ μὴ οὕτω -μανείην, ὡς τὰ χείλη προσενεγκεῖν τῷ μαλθακῷ τούτῳ -Φρυγὶ οὕτως ἐκτεθηλυμένῳ. -

- - -Ζεύς -

μή μοι λοιδοροῦ, ὦ γενναιοτάτη, τοῖς παιδικοῖς· -οὑτοσὶ γὰρ ὁ θηλυδρίας, ὁ βάρβαρος, ὁ μαλθακός -ἡδίων ἐμοὶ καὶ ποθεινότερος — οὐ βούλομαι δὲ εἰπεῖν, -μή σε παροξύνω ἐπὶ πλέον. -

- - -Ἥρα -

- - - - -

εἴθε καὶ γαμήσειας αὐτὸν ἐμοῦ γε οὕνεκα· -μέμνησο γοῦν οἷά μοι διὰ τὸν οἰνοχόον τοῦτον ἐμπαροινεῖς. -

- - -Ζεύς -

οὔκ, ἀλλὰ τὸν Ἥφαιστον ἔδει τὸν σὸν υἱὸν -οἰνοχοεῖν ἡμῖν χωλεύοντα, ἐκ τῆς καμίνου ἥκοντα, ἔτι -τῶν σπινθήρων ἀνάπλεων, ἄρτι τὴν πυράγραν ἀποτεθειμένον, -καὶ ἀπʼ ἐκείνων αὐτοῦ τῶν δακτύλων λαμβάνειν -ἡμᾶς τὴν κύλικα καὶ ἐπισπασαμένους γε φιλῆσαι -μεταξύ, ὃν οὐδʼ ἂν ἡ μήτηρ σὺ ἡδέως φιλήσειας ὑπὸ -τῆς ἀσβόλου κατῃθαλωμένον τὸ πρόσωπον. ἡδίω ταῦτα· -οὐ γάρ; καὶ παρὰ πολὺ ὁ οἰνοχόος ἐκεῖνος ἐμπρέπει τῷ -συμποσίῳ τῶν θεῶν, ὁ Γανυμήδης δὲ καταπεμπτέος αὖθις -ἐς τὴν Ἴδην· καθάριος γὰρ καὶ ῥοδοδάκτυλος καὶ ἐπισταμένως -ὀρέγει τὸ ἔκπωμα, καὶ ὅ σε λυπεῖ μάλιστα, καὶ -φιλεῖ ἥδιον τοῦ νέκταρος. - -

- - -Ἥρα -

- - - - -

νῦν καὶ χωλός, ὦ Ζεῦ, ὁ Ἥφαιστος καὶ οἱ -δάκτυλοι αὐτοῦ ἀνάξιοι τῆς σῆς κύλικος καὶ ἀσβόλου μεστός -ἐστι, καὶ ναυτιᾷς ὁρῶν αὐτόν, ἐξ ὅτου τὸν καλὸν -κομήτην τοῦτον ἡ Ἴδη ἀνέθρεψε· πάλαι δὲ οὐχ ἑώρας -ταῦτα, οὐδʼ οἱ σπινθῆρες οὐδὲ ἡ κάμινος ἀπέτρεπόν σε - μὴ οὐχὶ πίνειν παρʼ αὐτοῦ. -

- - -Ζεύς -

λυπεῖς, ὦ Ἥρα, σεαυτήν, οὐδὲν ἄλλο, κἀμοὶ -ἐπιτείνεις τὸν ἔρωτα ζηλοτυποῦσα· εἰ δὲ ἄχθῃ παρὰ -παιδὸς ὡραίου δεχομένη τὸ ἔκπωμα, σοὶ μὲν ὁ υἱὸς οἰνοχοείτω, -σὺ δέ, ὦ Γανύμηδες, ἐμοὶ μόνῳ ἀναδίδου τὴν -κύλικα καὶ ἐφʼ ἑκάστῃ δὶς φίλει με καὶ ὅτε πλήρη ὀρέγοις -κᾆτα αὖθις ὁπότε παρʼ ἐμοῦ ἀπολαμβάνοις. τί τοῦτο; -δακρύεις; μὴ δέδιθι· οἰμώξεται γάρ, ἤν τίς σε λυπεῖν θέλῃ. -

- - - - -Ἥρα, Ζεύς. - - -Ἥρα -

τὸν Ἰξίονα τοῦτον, ὦ Ζεῦ, ποῖόν τινα τὸν - -τρόπον ἡγῇ; -

- - -Ζεύς -

ἄνθρωπον εἶναι χρηστόν, ὦ Ἥρα, καὶ συμποτικόν· -οὐ γὰρ ἂν συνῆν ἡμῖν ἀνάξιος τοῦ συμποσίου ὤν. -

- - -Ἥρα -

ἀλλὰ ἀνάξιός ἐστιν, ὑβριστής γε ὤν· ὥστε -μηκέτι συνέστω. -

- - -Ζεύς -

τί δαὶ ὕβρισε; χρὴ γάρ, οἶμαι, κἀμὲ εἰδέναι. - -

- - -Ἥρα -

τί δʼ ἄλλο; — καίτοι αἰσχύνομαι εἰπεῖν αὐτό· -τοιοῦτόν ἐστιν ὃ ἐτόλμησε. -

- - -Ζεύς -

καὶ μὴν διὰ τοῦτο καὶ μᾶλλον εἴποις ἄν, -ὅσῳ καὶ αἰσχροῖς ἐπεχείρησε. μῶν οὖν ἐπείρα τινά; συνίημι -γὰρ ὁποῖόν τι τὸ αἰσχρόν, ὅπερ ἂν σὺ ὀκνήσειας εἰπεῖν. - -

- - -Ἥρα -

- - - - -

αὐτὴν ἐμέ, οὐκ ἄλλην τινά, ὦ Ζεῦ, πολὺν -ἤδη χρόνον. καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἠγνόουν τὸ πρᾶγμα, -διότι ἀτενὲς ἀφεώρα ἐς ἐμέ· ὁ δὲ καὶ ἔστενε καὶ ὑπεδάκρυε, -καὶ εἴ ποτε πιοῦσα παραδοίην τῷ Γανυμήδει τὸ -ἔκπωμα, ὁ δὲ ᾔτει ἐν αὐτῷ ἐκείνῳ πιεῖν καὶ λαβὼν ἐφίλει -μεταξὺ καὶ πρὸς τοὺς ὀφθαλμοὺς προσῆγε καὶ αὖθις -ἀφεώρα ἐς ἐμέ· ταῦτα δὲ ἤδη συνίειν ἐρωτικὰ ὄντα. καὶ -ἐπὶ πολὺ μὲν ᾐδούμην λέγειν πρὸς σὲ καὶ ᾤμην παύσεσθαι -τῆς μανίας τὸν ἄνθρωπον· ἐπεὶ δὲ καὶ λόγους ἐτόλμησέ -μοι προσενεγκεῖν, ἐγὼ μὲν ἀφεῖσα αὐτὸν ἔτι δακρύοντα -καὶ προκυλινδούμενον, ἐπιφραξαμένη τὰ ὦτα, -ὡς μηδὲ ἀκούσαιμι αὐτοῦ ὑβριστικὰ ἱκετεύοντος, ἀπῆλθον -σοὶ φράσουσα· σὺ δὲ αὐτὸς ὅρα, ὅπως μέτει τὸν ἄνδρα. -

- - -Ζεύς -

- - - - -

εὖ γε ὁ κατάρατος ἐπʼ ἐμὲ αὐτὸν καὶ μέχρι -τῶν Ἥρας γάμων; τοσοῦτον ἐμεθύσθη τοῦ νέκταρος; -ἀλλʼ ἡμεῖς τούτων αἴτιοι καὶ πέρα τοῦ μετρίου φιλάνθρωποι, -οἵ γε καὶ συμπότας αὐτοὺς ἐποιησάμεθα. -συγγνωστοὶ οὖν, εἰ πιόντες ὅμοια ἡμῖν καὶ ἰδόντες οὐράνια -κάλλη καὶ οἷα οὔ ποτε εἶδον ἐπὶ γῆς, ἐπεθύμησαν -ἀπολαῦσαι αὐτῶν ἔρωτι ἁλόντες· ὁ δʼ ἔρως βίαιόν τί -ἐστι καὶ οὐκ ἀνθρώπων μόνον ἄρχει, ἀλλὰ καὶ ἡμῶν αὐτῶν ἐνίοτε. -

- - -Ἥρα -

σοῦ μὲν καὶ πάνυ οὗτός γε δεσπότης ἐστὶ καὶ -ἄγει σε καὶ φέρει τῆς ῥινός, φασίν, ἕλκων, καὶ σὺ ἕπῃ -αὐτῷ ἔνθα ἂν ἡγῆταί σοι, καὶ ἀλλάττῃ ῥᾳδίως ἐς ὅ τι -ἂν κελεύσῃ, καὶ ὅλως κτῆμα καὶ παιδιὰ τοῦ ἔρωτος σύ -γε· καὶ νῦν τῷ Ἰξίονι οἶδα καθότι συγγνώμην ἀπονέμεις -ἅτε καὶ αὐτὸς μοιχεύσας ποτὲ αὐτοῦ τὴν γυναῖκα, ἥ σοι -τὸν Πειρίθουν ἔτεκεν. -

- - -Ζεύς -

- - - - -

ἔτι γὰρ σὺ μέμνησαι ἐκείνων, εἴ τι ἐγὼ -ἔπαιξα ἐς γῆν κατελθών; ἀτὰρ οἶσθα ὅ μοι δοκεῖ περὶ - -τοῦ Ἰξίονος; κολάζειν μὲν μηδαμῶς αὐτὸν μηδὲ ἀπωθεῖν -τοῦ συμποσίου· σκαιὸν γάρ· ἐπεὶ δὲ ἐρᾷ καὶ ὡς -φὴς δακρύει καὶ ἀφόρητα πάσχει — -

- - -Ἥρα -

τί, ὦ Ζεῦ; δέδια γᾴρ, μή τι ὑβριστικὸν καὶ σὺ εἴπῃς. -

- - -Ζεύς -

οὐδαμῶς· ἀλλʼ εἴδωλον ἐκ νεφέλης πλασάμενοι - αὐτῇ σοι ὅμοιον, ἐπειδὰν λυθῇ τὸ συμπόσιον κἀκεῖνος -ἀγρυπνῇ, ὡς τὸ εἰκός, ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, παρακατακλίνωμεν -αὐτῷ φέροντες· οὕτω γὰρ ἂν παύσαιτο -ἀνιώμενος οἰηθεὶς τετυχηκέναι τῆς ἐπιθυμίας. -

- - -Ἥρα -

ἄπαγε, μὴ ὥρασιν ἵκοιτο τῶν ὑπὲρ αὐτον ἐπιθυμῶν. -

- - -Ζεύς -

ὅμως ὑπόμεινον, ὦ Ἥρα. ἢ τί γὰρ ἂν καὶ -πάθοις δεινὸν ἀπὸ τοῦ πλάσματος, εἰ νεφέλῃ ὁ Ἰξίων συνέσται; -

- - -Ἥρα -

- - - - -

ἀλλὰ ἡ νεφέλη ἐγὼ εἶναι δόξω, καὶ τὸ αἰσχρὸν -ἐπʼ ἐμὲ ποιήσει διὰ τὴν ὁμοιότητα. -

- - -Ζεύς -

οὐδὲν τοῦτο φής· οὔτε γὰρ ἡ νεφέλη ποτὲ -Ἥρα γένοιτʼ ἂν οὔτε σὺ νεφέλη· ὁ δʼ Ἰξίων μόνον ἐξαπατηθήσεται. -

- - -Ἥρα -

ἀλλὰ οἱ πάντες ἄνθρωποι ἀπειρόκαλοί εἰσιν· -αὐχήσει κατελθὼν ἴσως καὶ διηγήσεται ἅπασι λέγων συγγεγενῆσθαι -τῇ Ἥρᾳ καὶ σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί, καί που -τάχʼ ἂν ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ, οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ συνῆν. -

- - -Ζεύς -

οὐκοῦν, ἤν τι τοιοῦτον εἴπῃ, ἐς τὸν ᾅδην -ἐμπεσὼν τροχῷ ἄθλιος προσδεθεὶς συμπεριενεχθήσεται -μετʼ αὐτοῦ ἀεὶ καὶ πόνον ἄπαυστον ἕξει δίκην διδοὺς οὐ -τοῦ ἔρωτος — οὐ γὰρ δὴ δεινὸν τοῦτό γε — ἀλλὰ τῆς μεγαλαυχίας. - -

- - - - -Ἥφαιστος, Ἀπόλλων. - - -Ἥφαιστος -

ἑώρακας, ὦ Ἄπολλον, τὸ τῆς Μαίας βρέφος - -τὸ ἄρτι τεχθέν; ὡς καλόν τέ ἐστι καὶ προσμειδιᾷ -πᾶσι καὶ δηλοῖ ἤδη μέγα τι ἀγαθὸν ἀποβησόμενον. -

- - -Ἀπόλλων -

ἐκεῖνο τὸ βρέφος, ὦ Ἥφαιστε, ἦ μέγα ἀγαθόν, -ὃ τοῦ Ἰαπετοῦ πρεσβύτερόν ἐστιν ὅσον ἐπὶ τῇ πανουργίᾳ; -

- - -Ἥφαιστος -

καὶ τί ἂν ἀδικῆσαι δύναιτο ἀρτίτοκον ὄν; -

- - -Ἀπόλλων -

ἐρώτα τὸν Ποσειδῶνα, οὗ τὴν τρίαιναν ἔκλεψεν, -ἢ τὸν Ἄρη· καὶ τούτου γὰρ ἐξείλκυσε λαθὸν ἐκ τοῦ -κολεοῦ τὸ ξίφος, ἵνα μὴ ἐμαυτὸν λέγω, ὃν ἀφώπλισε τοῦ τόξου καὶ τῶν βελῶν. -

- - -Ἥφαιστος -

- - - - -

τὸ νεογνὸν ταῦτα, ὃ μόλις ἕστηκε, τὸ ἐν -τοῖς σπαργάνοις; -

- - -Ἀπόλλων -

εἴσῃ, ὦ Ἥφαιστε, ἤν σοι προσέλθῃ μόνον. -

- - -Ἥφαιστος -

καὶ μὴν προσῆλθεν ἤδη. -

- - -Ἀπόλλων -

τί οὖν; πάντα ἔχεις τὰ ἐργαλεῖα καὶ οὐδὲν ἀπόλωλεν αὐτῶν; -

- - -Ἥφαιστος -

πάντα, ὦ Ἄπολλον. -

- - -Ἀπόλλων -

ὅμως ἐπίσκεψαι ἀκριβῶς. -

- - -Ἥφαιστος -

μὰ Δία, τὴν πυράγραν οὐχ ὁρῶ. -

- - -Ἀπόλλων -

ἀλλʼ ὄψει που ἐν τοῖς σπαργάνοις αὐτὴν τοὺ βρέφους. -

- - -Ἥφαιστος -

οὕτως ὀξύχειρ ἐστὶ καθάπερ ἐν τῇ γαστρὶ ἐκ -μελετήσας τὴν κλεπτικήν; -

- - -Ἀπόλλων -

- - - - -

οὐ γὰρ ἤκουσας αὐτοῦ καὶ λαλοῦντος ἤδη -στωμύλα καὶ ἐπίτροχα· ὁ δὲ καὶ διακονεῖσθαι ἡμῖν ἐθέλει. -χθὲς δὲ προκαλεσάμενος τὸν Ἔρωτα κατεπάλαισεν -εὐθὺς οὐκ οἶδʼ ὅπως ὑφελὼν τὼ πόδε· εἶτα μεταξὺ ἐπαινούμενος -τῆς Ἀφροδίτης μὲν τὸν κεστὸν ἔκλεψε προσπτυξαμένης - -αὐτὸν ἐπὶ τῇ νίκῃ, τοῦ Διὸς δὲ γελῶντος ἔτι - τὸ σκῆπτρον· εἰ δὲ μὴ βαρύτερος ὁ κεραυνὸς ἦν καὶ πολὺ -τὸ πῦρ εἶχε, κἀκεῖνον ἂν ὑφείλετο. -

- - -Ἥφαιστος -

γοργόν τινα τὸν παῖδα φής. -

- - -Ἀπόλλων -

οὐ μόνον, ἀλλʼ ἤδη καὶ μουσικόν. -

- - -Ἥφαιστος -

τῷ τοῦτο τεκμαίρεσθαι ἔχεις; - -

- - -Ἀπόλλων -

- - - - -

χελώνην που νεκρὰν εὑρὼν ὄργανον ἀπʼ -αὐτῆς· συνεπήξατο· πήχεις γὰρ ἐναρμόσας καὶ ζυγώσας, -ἔπειτα κολλάβους ἐμπήξας καὶ μαγάδα ὑποθεὶς καὶ ἐντεινάμενος - ἑπτὰ χορδὰς ἐμελῴδει πάνυ γλαφυρόν, ὦ Ἥφαιστε, -καὶ ἐναρμόνιον, ὡς κἀμὲ αὐτῷ φθονεῖν πάλαι κιθαρίζειν -ἀσκοῦντα. ἔλεγε δὲ ἡ Μαῖα, ὡς μηδὲ μένοι τὰς -νύκτας ἐν τῷ οὐρανῷ, ἀλλʼ ὑπὸ περιεργίας ἄχρι τοῦ ᾅδου -κατίοι, κλέψων τι κἀκεῖθεν δηλαδή. ὑπόπτερος δʼ ἐστὶ -καὶ ῥάβδον τινὰ πεποίηται θαυμασίαν τὴν δύναμιν, ᾗ -ψυχαγωγεῖ καὶ κατάγει τοὺς νεκρούς. -

- - -Ἥφαιστος -

ἐγὼ ἐκείνην ἔδωκα αὐτῷ παίγνιον εἶναι. -

- - -Ἀπόλλων -

τοιγαροῦν ἀπέδωκέ σοι τὸν μισθόν, τὴν πυράγραν — -

- - -Ἥφαιστος -

εὖ γε ὑπέμνησας· ὥστε βαδιοῦμαι ἀποληψόμενος -αὐτήν, εἴ που ὡς φὴς εὑρεθείη ἐν τοῖς σπαργάνοις. -

- - - - -Ἥφαιστος, Ζεύς. - - -Ἥφαιστος -

τί με, ὦ Ζεῦ, χρὴ ποιεῖν; ἥκω γάρ, ὡς ἐκέλευσας, - - ἔχων τὸν πέλεκυν ὀξύτατον, εἰ καὶ λίθον δέοι -μιᾷ πληγῇ διακόψαι. -

- - -Ζεύς -

εὖ γε, ὦ Ἥφαιστε· ἀλλὰ δίελέ μου τὴν κεφαλὴν ἐς δύο κατενεγκών. -

- - -Ἥφαιστος -

πειρᾷ μου, εἰ μέμηνα; πρόσταττε δʼ οὖν τι -ἄλλο ὅπερ ἐθέλεις σοι γενέσθαι. - -

- - -Ζεύς -

τοῦτο αὐτό, διαιρεθῆναί μοι το κρανίον· -εἰ δὲ ἀπειθήσεις, οὐ νῦν πρῶτον ὀργιζομένου πειράσῃ. -ἀλλὰ χρὴ καθικνεῖσθαι παντὶ τῷ θυμῷ, μηδὲ μέλλειν· -ἀπόλλυμαι γὰρ ὑπὸ ὠδίνων, αἵ μοι τὸν ἐγκέφαλον ἀναστρέφουσιν. -

- - -Ἥφαιστος -

ὅρα, ὦ Ζεῦ, μὴ κακόν τι ποιήσωμεν· ὀξὺς -γὰρ ὁ πέλεκύς ἐστι καὶ οὐκ ἀναιμωτὶ οὐδὲ κατὰ τὴν Εἰλήθυιαν μαιώσεταί σε. -

- - -Ζεύς -

Κατένεγκε μόνον, ὦ Ἥφαιστε, θαρρῶν· οἶδα ἐγὼ τὸ συμφέρον. -

- - -Ἥφαιστος -

ἄκων μέν, κατοίσω δέ· τί γὰρ χρὴ ποιεῖν σοῦ -κελεύοντος; τί τοῦτο; κόρη ἔνοπλος; μέγα, ὦ Ζεῦ, κακὸν -εἶχες ἐν τῇ κεφαλῇ· εἰκότως γοῦν ὀξύθυμος ἦσθα -τηλικαύτην ὑπὸ τῇ μήνιγγι παρθένον ζῳογονῶν καὶ ταῦτα -ἔνοπλον· ἦ που στρατόπεδον, οὐ κεφαλὴν ἐλελήθεις -ἔχων. ἡ δὲ πηδᾷ καὶ πυρριχίζει καὶ τὴν ἀσπίδα τινάσσει -καὶ τὸ δόρυ πάλλει καὶ ἐνθουσιᾷ, καὶ τὸ μέγιστον, καλὴ -πάνυ καὶ ἀκμαία γεγένηται ἤδη ἐν βραχεῖ· γλαυκῶπις -μέν, ἀλλὰ κοσμεῖ καὶ τοῦτο ἡ κόρυς. ὥστε, ὦ Ζεῦ, μαίωτρά -μοι ἀπόδος ἐγγυήσας ἤδη αὐτήν. -

- - -Ζεύς -

ἀδύνατα αἰτεῖς, ὦ Ἥφαιστε· παρθένος γὰρ -ἀεὶ ἐθελήσει μένειν. ἐγὼ δʼ οὖν τό γε ἐπʼ ἐμοὶ οὐδὲν ἀντιλέγω. -

- - -Ἥφαιστος -

τοῦτʼ ἐβουλόμην· ἐμοὶ μελήσει τὰ λοιπά, καὶ ἤδη συναρπάσω αὐτήν. -

- - -Ζεύς -

εἴ σοι ῥᾴδιον, οὕτω ποίει· πλὴν οἶδα ὅτι ἀδυνάτων ἐρᾷς. - -

- - - - -Ποσειδῶν, Ἑρμῆς. - - - -Ποσειδῶν -

ἔστιν, ὦ Ἑρμῆ, νῦν ἐντυχεῖν τῷ Διί; - -

- - -Ἑρμῆς -

οὐδαμῶς, ὦ Πόσειδον. -

- - -Ποσειδῶν -

ὅμως προσάγγειλον αὐτῷ. -

- - -Ἑρμῆς -

μὴ ἐνόχλει, φημί· ἄκαιρον γάρ ἐστιν, ὥστε -οὐκ ἂν ἴδοις αὐτὸν ἐν τῷ παρόντι -

- - -Ποσειδῶν -

μῶν τῇ Ἥρᾳ σύνεστιν; -

- - -Ἑρμῆς -

οὔκ, ἀλλʼ ἑτεροῖόν τί ἐστι. -

- - -Ποσειδῶν -

συνίημι· ὁ Γανυμήδης ἔνδον. -

- - -Ἑρμῆς -

οὐδὲ τοῦτο· ἀλλὰ μαλακῶς ἔχει αὐτός. -

- - -Ποσειδῶν -

πόθεν, ὦ Ἑρμῆ; δεινὸν γὰρ τοῦτο φής. -

- - -Ἑρμῆς -

αἰσχύνομαι εἰπεῖν, τοιοῦτόν ἐστιν. -

- - -Ποσειδῶν -

ἀλλὰ οὐ χρὴ πρὸς ἐμὲ θεῖόν γε ὄντα. -

- - -Ἑρμῆς -

τέτοκεν ἀρτίως, ὦ Πόσειδον. - -

- - -Ποσειδῶν -

ἄπαγε, τέτοκεν ἐκεῖνος; ἐκ τίνος; οὐκοῦν -ἐλελήθει ἡμᾶς ἀνδρόγυνος ὤν; ἀλλὰ οὐδὲ ἐπεσήμανεν ἡ -γαστὴρ αὐτῷ ὄγκον τινά. -

- - -Ἑρμῆς -

εὖ λέγεις· οὐ γὰρ ἐκείνη εἶχε τὸ ἔμβρυον. -

- - -Ποσειδῶν -

οἶδα· ἐκ τῆς κεφαλῆς ἔτεκεν αὖθις ὥσπερ -τὴν Ἀθηνᾶν· τοκάδα γὰρ τὴν κεφαλὴν ἔχει. -

- - -Ἑρμῆς -

οὔκ, ἀλλὰ ἐν τῷ μηρῷ ἐκύει τὸ ἐκ τῆς Σεμέλης βρέφος. -

- - -Ποσειδῶν -

εὖ γε ὁ γενναῖος, ὡς ὅλος ἡμῖν κυοφορεῖ καὶ -πανταχόθι τοῦ σώματος. ἀλλὰ τίς ἡ Σεμέλη ἐστί; -

- - -Ἑρμῆς -

- - - - -

Θηβαία, τῶν Κάδμου θυγατέρων μία. -ταύτῃ συνελθὼν ἐγκύμονα ἐποίησεν. -

- - -Ποσειδῶν -

εἶτα ἔτεκεν, ὦ Ἑρμῆ, ἀντʼ ἐκείνης; -

- - -Ἑρμῆς -

καὶ μάλα, εἰ καὶ παράδοξον εἶναί σοι δοκεῖ· -τὴν μὲν γὰρ Σεμέλην ὑπελθοῦσα ἡ Ἥρα — οἶσθα ὡς ζηλότυπός -ἐστι — πείθει αἰτῆσαι παρὰ τοῦ Διὸς μετὰ βροντῶν - -καὶ ἀστραπῶν ἥκειν παρʼ αὐτήν· ὡς δὲ ἐπείσθη καὶ -ἧκεν ἔχων καὶ τὸν κεραυνόν, ἀνεφλέγη ὁ ὄροφος, καὶ ἡ -Σεμέλη μὲν διαφθείρεται ὑπὸ τοῦ πυρός, ἐμὲ δὲ κελεύει -ἀνατεμόντα τὴν γαστέρα τῆς γυναικὸς ἀνακομίσαι ἀτελὲς -ἔτι αὐτῷ τὸ ἔμβρυον ἑπτάμηνον· καὶ ἐπειδὴ ἐποίησα, -διελὼν τὸν ἑαυτοῦ μηρὸν ἐντίθησιν, ὡς ἀποτελεσθείη -ἐνταῦθα, καὶ νῦν τρίτῳ ἤδη μηνὶ ἐξέτεκεν αὐτὸ καὶ μαλακῶς -ἀπὸ τῶν ὠδίνων ἔχει. -

- - -Ποσειδῶν -

νῦν οὖν ποῦ τὸ βρέφος ἐστίν; -

- - -Ἑρμῆς -

ἐς τὴν Νῦσαν ἀποκομίσας ἔδωκα ταῖς Νυμφαις -ἀνατρέφειν Διόνυσον ἐπονομασθέντα. -

- - -Ποσειδῶν -

οὐκοῦν ἀμφότερα τοῦ Διονύσου τούτου καὶ -μήτηρ καὶ πατὴρ ὁ ἀδελφός ἐστιν; -

- - -Ἑρμῆς -

ἔοικεν. ἄπειμι δʼ οὖν ὕδωρ αὐτῷ πρὸς τὸ -τραῦμα οἴσων καὶ τὰ ἄλλα ποιήσων ἃ νομίζεται ὥσπερ λεχοῖ. -

- - - - -Ἑρμῆς, Ἥλιος. - - -Ἑρμῆς -

ὠ Ἥλιε, μὴ ἐλάσῃς τήμερον, ὁ Ζεύς φησι, - -μηδὲ αὔριον μηδὲ ἐς τρίτην ἡμέραν, ἀλλὰ ἔνδον μένε, -καὶ τὸ μεταξὺ μία τις ἔστω νὺξ μακρά· ὥστε λυέτωσαν -μὲν αἱ Ὧραι αὖθις τοὺς ἵππους, σὺ δὲ σβέσον τὸ πῦρ -καὶ ἀνάπαυε διὰ μακροῦ σεαυτόν. -

- - -Ἥλιος -

καινὰ ταῦτα, ὦ Ἑρμῆ, καὶ ἀλλόκοτα ἥκεις -παραγγέλλων. ἀλλὰ μὴ παραβαίνειν τι ἔδοξα ἐν τῷ δρόμῳ -καὶ ἔξω ἐλάσαι τῶν ὅρων, κᾆτά μοι ἄχθεται καὶ τὴν νύκτα -τριπλασίαν τῆς ἡμέρας ποιῆσαι διέγνωκεν; -

- - -Ἑρμῆς -

οὐδὲν τοιοῦτον, οὐδὲ ἐς ἀεὶ τοῦτο ἔσται· -δεῖται δέ τι νῦν αὐτὸς ἐπιμηκεστέραν γενέσθαι οἱ τὴν νύκτα. - - -

- - -Ἥλιος -

ποῦ δὲ καὶ ἔστιν ἢ πόθεν ἐξεπέμφθης ἀγγελῶν ταῦτά μοι; -

- - -Ἑρμῆς -

ἐκ Βοιωτίας, ὦ Ἥλιε, παρὰ τῆς Ἀμφιτρύωνος, -ᾗ σύνεστιν ἐρῶν αὐτῆς. -

- - -Ἥλιος -

εἶτα οὐχ ἱκανὴ νὺξ μία; -

- - -Ἑρμῆς -

οὐδαμῶς· τεχθῆναι γάρ τινα δεῖ ἐκ τῆς ὁμιλίας -ταύτης μέγαν καὶ πολύαθλον θεόν· τοῦτον οὖν ἐν -μιᾷ νυκτὶ ἀποτελεσθῆναι ἀδύνατον. -

- - -Ἥλιος -

- - - - -

ἀλλὰ τελεσιουργείτω μὲν ἀγαθῇ τύχῃ. ταῦτα -δʼ οὖν, ὦ Ἑρμῆ, οὐκ ἐγίνετο ἐπὶ τοῦ Κρόνου — αὐτοὶ -γὰρ ἡμεῖς ἐσμέν — οὐδὲ· ἀπόκοιτός ποτε ἐκεῖνος παρὰ -τῆς Ῥέας ἦν οὐδὲ ἀπολιπὼν ἂν τὸν οὐρανὸν ἐν Θήβαις -ἐκοιμᾶτο, ἀλλὰ ἡμέρα μὲν ἡμέρα, νὺξ δὲ κατὰ μέτρον τὸ -αὐτῆς ἀνάλογον ταῖς ὥραις, ξένον δὲ ἢ παρηλλαγμένον -οὐδέν, οὐδʼ ἂν ἐκοινώνησέ ποτε ἐκεῖνος θνητῇ γυναικί· -νῦν δὲ δυστήνου γυναίου ἕνεκα χρὴ ἀνεστράφθαι τὰ -πάντα καὶ ἀκαμπεστέρους μὲν γενέσθαι τοὺς ἵππους ὑπὸ -τῆς ἀργίας, δύσπορον δὲ τὴν ὁδὸν ἀτριβῆ μένουσαν τριῶν -ἑξῆς ἡμερῶν, τοὺς δὲ ἀνθρώπους ἀθλίως ἐν σκοτεινῷ -διαβιοῦν. τοιαῦτα ἀπολαύσονται τῶν Διὸς ἐρώτων -καὶ καθεδοῦνται περιμένοντες, ἔστʼ ἂν ἐκεῖνος ἀποτελέσῃ -τὸν ἀθλητήν, ὃν λέγεις, ὑπὸ μακρῷ τῷ ζόφῳ. - -

- - -Ἑρμῆς -

σιώπα, ὦ Ἥλιε, μή τι κακὸν ἀπολαύσῃς τῶν -λόγων. ἐγὼ δὲ παρὰ τὴν Σελήνην ἀπελθὼν καὶ τὸν -Ὕπνον ἀπαγγελῶ κἀκείνοις ἅπερ ὁ Ζεὺς ἐπέστειλε, τὴν -μὲν σχολῇ προβαίνειν, τὸν δὲ Ὕπνον μὴ ἀνιέναι τοὺς -ἀνθρώπους, ὡς ἀγνοήσωσι μακρὰν οὕτω τὴν νύκτα γεγενημένην. - -

- - - - -Ἀφροδίτη, Σελήνης. - - -Ἀφροδίτη -

τί ταῦτα, ὦ Σελήνη, φασὶ ποιεῖν σε; ὁπόταν - -κατὰ τὴν Καρίαν γένῃ, ἱστάναι μέν σε τὸ ζεῦγος -ἀφορῶσαν ἐς τὸν Ἐνδυμίωνα καθεύδοντα ὑπαίθριον ἅτε -κυνηγέτην ὄντα, ἐνίοτε δὲ καὶ καταβαίνειν παρʼ αὐτὸν -ἐκ μέσης τῆς ὁδοῦ; -

- - -Σελήνης -

ἐρώτα, ὦ Ἀφροδίτη, τὸν σὸν υἱόν, ὅς μοι τούτων αἴτιος. -

- - -Ἀφροδίτη -

ἔα· ἐκεῖνος ὑβριστής ἐστιν· ἐμὲ γοῦν αὐτὴν -τὴν μητέρα οἷα δέδρακεν, ἄρτι μὲν ἐς τὴν Ἴδην κατάγων -Ἀγχίσου ἕνεκα τοῦ Ἰλιέως, ἄρτι δὲ ἐς τὸν Λίβανον ἐπὶ -τὸ Ἀσσύριον ἐκεῖνο μειράκιον, ὃ καὶ τῇ Φερσεφάττῃ ἐπέραστον -ποιήσας ἐξ ἡμισείας ἀφείλετό με τὸν ἐρώμενον· -ὥστε πολλάκις ἠπείλησα, εἰ μὴ παύσεται τοιαῦτα ποιῶν, -κλάσειν μὲν αὐτοῦ τὰ τόξα καὶ τὴν φαρέτραν, περιαιρήσειν -δὲ καὶ τὰ πτερά· ἤδη δὲ καὶ πληγὰς αὐτῷ ἐνέτεινα -ἐς τὰς πυγὰς τῷ σανδάλῳ· ὁ δὲ οὐκ οἶδʼ ὅπως τὸ παραυτίκα -δεδιὼς καὶ ἱκετεύων μετʼ ὀλίγον ἐπιλέλησται ἁπάντων.

- - - - -

ἀτὰρ εἰπέ μοι, καλὸς ὁ Ἐνδυμίων ἐστίν; εὐπαραμύθητον -γὰρ οὕτως τὸ δεινόν. -

- - -Σελήνης -

ἐμοὶ μὲν καὶ πάνυ καλός, ὦ Ἀφροδίτη, δοκεῖ, -καὶ μάλιστα ὅταν ὑποβαλόμενος ἐπὶ τῆς πέτρας τὴν -χλαμύδα καθεύδῃ τῇ λαιᾷ μὲν ἔχων τὰ ἀκόντια ἤδη ἐκ -τῆς χειρὸς ὑπορρέοντα, ἡ δεξιὰ δὲ περὶ τὴν κεφαλὴν ἐς -τὸ ἄνω ἐπικεκλασμένη ἐπιπρέπῃ τῷ προσώπῳ περικειμένη, -ὁ δὲ ὑπὸ τοῦ ὕπνου λελυμένος ἀναπνέῃ τὸ ἀμβρόσιον -ἐκεῖνο ἆσθμα. τότε τοίνυν ἐγὼ ἀψοφητὶ κατιοῦσα -ἐπʼ ἄκρων τῶν δακτύλων βεβηκυῖα, ὡς ἂν μὴ ἀνεγρόμενος -ἐκταραχθείη — οἶσθα· τί οὖν ἄν σοι λέγοιμι τὰ μετὰ -ταῦτα; πλὴν ἀπόλλυμαί γε ὑπὸ τοῦ ἔρωτος. - -

- - - - -Ἀφροδίτη, Ἔρως. - - - -Ἀφροδίτη -

ὦ τέκνον Ἔρως, ὅρα οἷα ποιεῖς· οὐ τὰ ἐν - -τῇ γῇ λέγω, ὁπόσα τοὺς ἀνθρώπους ἀναπείθεις καθʼ αὑτῶν -ἢ κατʼ ἀλλήλων ἐργάζεσθαι, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ, -ὃς τὸν μὲν Δία πολύμορφον ἐπιδεικνύεις ἀλλάττων -ἐς ὅ τι ἄν σοι ἐπὶ τοῦ καιροῦ δοκῇ, τὴν Σελήνην δὲ -καθαιρεῖς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, τὸν Ἥλιον δὲ παρὰ τῇ Κλυμένῃ -βραδύνειν ἐνίοτε ἀναγκάζεις ἐπιλελησμένον τῆς ἱππασίας· -ἃ μὲν γὰρ ἐς ἐμὲ τὴν μητέρα ὑβρίζεις, θαρρῶν -ποιεῖς. ἀλλὰ σύ, ὦ τολμηρότατε, καὶ τὴν Ῥέαν αὐτὴν -γραῦν ἤδη καὶ μητέρα τοσούτων θεῶν οὖσαν ἀνέπεισας -παιδεραστεῖν καὶ τὸ Φρύγιον μειράκιον ποθεῖν, καὶ νῦν -ἐκείνη μέμηνεν ὑπὸ σοῦ καὶ ζευξαμένη τοὺς λέοντας, παραλαβοῦσα -καὶ τοὺς Κορύβαντας ἅτε μανικοὺς καὶ αὐτοὺς -ὄντας, ἄνω καὶ κάτω τὴν Ἴδην περιπολοῦσιν, ἡ μὲν -ὀλολύζουσα ἐπὶ τῷ Ἄττῃ, οἱ Κορύβαντες δὲ ὁ μὲν αὐτῶν -τέμνεται ξίφει τὸν πῆχυν, ὁ δὲ ἀνεὶς τὴν κόμην ἵεται μεμηνὼς - διὰ τῶν ὀρῶν, ὁ δὲ αὐλεῖ τῷ κέρατι, ὁ δὲ ἐπιβομβεῖ -τῷ τυμπάνῳ ἢ ἐπικτυπεῖ τῷ κυμβάλῳ, καὶ ὅλως θόρυβος -καὶ μανία τὰ ἐν τῇ Ἴδῃ ἅπαντά ἐστι. δέδια τοίνυν -ἅπαντα, δέδια ἡ τὸ τοιοῦτον σὲ κακὸν ἐγὼ τεκοῦσα μὴ -ἀπομανεῖσά ποτε ἡ Ῥέα ἢ καὶ μᾶλλον ἔτι ἐν αὑτῇ οὖσα -κελεύσῃ τοὺς Κορύβαντας συλλαβόντας σε διασπάσασθαι -ἢ τοῖς λέουσι παραβαλεῖν· ταῦτα δέδια κινδυνεύοντά σε ὁρῶσα. -

- - -Ἔρως -

- - - - -

θάρρει, μῆτερ, ἐπεὶ καὶ τοῖς λέουσιν αὐτοῖς -ἤδη ξυνήθης εἰμί, καὶ πολλάκις ἐπαναβὰς ἐπὶ τὰ -νῶτα καὶ τῆς κόμης λαβόμενος ἡνιοχῶ αὐτούς, οἱ δὲ σαίνουσί -με καὶ τὴν χεῖρα δεχόμενοι ἐς τὸ στόμα περιλιχμησάμενοι -ἀποδιδόασί μοι. αὐτὴ μὲν γὰρ ἡ Ῥέα πότε ἂν - -ἐκείνη σχολὴν ἀγάγοι ἐπʼ ἐμὲ ὅλη οὖσα ἐν τῷ Ἄττῃ; καιτοι -τί ἐγὼ ἀδικῶ δεικνὺς τὰ καλὰ οἷά ἐστιν; ὑμεῖς δὲ μὴ -ἐφίεσθε τῶν καλῶν· μὴ τοίνυν ἐμὲ αἰτιᾶσθε τούτων. ἢ -θέλεις σύ, ὦ μῆτερ, αὐτὴ μηκέτι ἐρᾶν μήτε σὲ τοῦ Ἄρεως -μήτε ἐκεῖνον σοῦ; -

- - -Ἀφροδίτη -

ὡς δεινὸς εἶ καὶ κρατεῖς ἁπάντων· ἀλλα -μεμνήσῃ μού ποτε τῶν λόγων. -

- - - - -Ζεύς, Ἀσκληπιός, Ἡρακλῆς. - - -Ζεύς -

παύσασθε, ὦ Ἀσκληπιὲ καὶ Ἡράκλεις, - -ἐρίζοντες πρὸς ἀλλήλους ὥσπερ ἄνθρωποι· ἀπρεπῆ γὰρ -ταῦτα καὶ ἀλλότρια τοῦ συμποσίου τῶν θεῶν. -

- - -Ἡρακλῆς -

ἀλλὰ ἐθέλεις, ὦ Ζεῦ, τουτονὶ τὸν φαρμακέα -προκατακλίνεσθαί μου; -

- - -Ἀσκληπιός -

νὴ Δία· καὶ ἀμείνων γάρ εἰμι. -

- - -Ἡρακλῆς -

κατὰ τί, ὦ ἐμβρόντητε; ἢ διότι σε ὁ Ζεὺς -ἐκεραύνωσεν ἃ μὴ θέμις ποιοῦντα, νῦν δὲ κατʼ ἔλεον αὖθις -ἀθανασίας μετείληφας; -

- - -Ἀσκληπιός -

ἐπιλέλησαι γὰρ καὶ σύ, ὦ Ἡράκλεις, ἐν τῇ -Οἴτῃ καταφλεγείς, ὅτι μοι ὀνειδίζεις τὸ πῦρ; -

- - -Ἡρακλῆς -

οὔκουν ἴσα καὶ ὅμοια βεβίωται ἡμῖν, ὃς -Διὸς μὲν υἱός εἰμι, τοσαῦτα δὲ πεπόνηκα ἐκκαθαίρων -τὸν βίον, θηρία καταγωνιζόμενος καὶ ἀνθρώπους ὑβριστὰς -τιμωρούμενος· σὺ δὲ ῥιζοτόμος εἶ καὶ ἀγύρτης, -νοσοῦσι μὲν ἴσως ἀνθρώποις χρήσιμος ἐπιθήσειν τῶν -φαρμάκων, ἀνδρῶδες δὲ οὐδὲν ἐπιδεδειγμενος. -

- - -Ἀσκληπιός -

- - - - -

εὖ λέγεις, ὅτι σου τὰ ἐγκαύματα ἰασάμην, -ὅτε πρῴην ἀνῆλθες ἡμίφλεκτος ὑπʼ ἀμφοῖν διεφθαρμένος -τὸ σῶμα, καὶ τοῦ χιτῶνος καὶ μετὰ τοῦτο τοῦ πυρός· -ἐγὼ δὲ εἰ καὶ μηδὲν ἄλλο, οὔτε ἐδούλευσα ὥσπερ σὺ οὔτε - -ἔξαινον ἔρια ἐν Λυδίᾳ πορφυρίδα ἐνδεδυκὼς καὶ παιόμενος -ὑπὸ τῆς Ὀμφάλης χρυσῷ σανδάλῳ, ἀλλὰ οὐδὲ μελαγχολήσας -ἀπέκτεινα τὰ τέκνα καὶ τὴν γυναῖκα. -

- - -Ἡρακλῆς -

εἰ μὴ παύσῃ λοιδορούμενός μοι, αὐτίκα μάλα -εἴσῃ ὡς οὐ πολύ σε ὀνήσει ἡ ἀθανασία, ἐπεὶ ἀράμενός σε -ῥίψω ἐπὶ κεφαλὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε μηδὲ τὸν Παιῶνα - ἰάσασθαί σε τὸ κρανίον συντριβέντα. -

- - -Ζεύς -

παύσασθε, φημί, καὶ μὴ ἐπιταράττετε ἡμῖν -τὴν ξυνουσίαν, ἢ ἀμφοτέρους ἀποπέμψομαι ὑμᾶς τοῦ -ξυμποσίου. καίτοι εὔγνωμον, ὦ Ἡράκλεις, προκατακλίνεσθαί -σου τὸν Ἀσκληπιὸν ἅτε καὶ πρότερον ἀποθανόντα. -

- - - - -Ἑρμῆς, Ἀπόλλων. - - -Ἑρμῆς -

τί σκυθρωπός, ὦ Ἄπολλον; - -

- - -Ἀπόλλων -

ὅτι, ὦ Ἑρμῆ, δυστυχῶ ἐν τοῖς ἐρωτικοῖς. -

- - -Ἑρμῆς -

ἄξιον μὲν λύπης τὸ τοιοῦτο· σὺ δὲ τί δυστυχεῖς; -ἢ τὸ κατὰ τὴν Δάφνην σε λυπεῖ ἔτι; - -

- - -Ἀπόλλων -

οὐδαμῶς· ἀλλὰ ἐρώμενον πενθῶ τὸν Λάκωνα -τὸν Οἰβάλου. -

- - -Ἑρμῆς -

τέθνηκε γάρ, εἰπέ μοι, ὁ Ὑάκινθος; -

- - -Ἀπόλλων -

καὶ μάλα. -

- - -Ἑρμῆς -

πρὸς τίνος, ὦ Ἄπολλον; ἢ τίς οὕτως ἀνέραστος -ἦν ὡς ἀποκτεῖναι τὸ καλὸν ἐκεῖνο μειράκιον; -

- - -Ἀπόλλων -

αὐτοῦ ἐμοῦ τὸ ἔργον. -

- - -Ἑρμῆς -

οὐκοῦν ἐμάνης, ὦ Ἄπολλον; -

- - -Ἀπόλλων -

οὔκ, ἀλλὰ δυστύχημά τι ἀκούσιον ἐγένετο. -

- - -Ἑρμῆς -

πῶς; ἐθέλω γὰρ ἀκοῦσαι τὸν τρόπον. -

- - -Ἀπόλλων -

- - - - -

δισκεύειν ἐμάνθανε κἀγὼ συνεδίσκευον -αὐτῷ, ὁ δὲ κάκιστα ἀνέμων ἀπολούμενος ὁ Ζέφυρος ἤρα - -μὲν ἐκ πολλοῦ καὶ αὐτός, ἀμελούμενος δὲ καὶ μὴ φέρων -τὴν ὑπεροψίαν, ἐγὼ μὲν ἀνέρριψα, ὥσπερ εἰώθειμεν, τὸν -δίσκον ἐς τὸ ἄνω, ὁ δὲ ἀπὸ τοῦ Ταϋγέτου καταπνεύσας -ἐπὶ κεφαλὴν τῷ παιδὶ ἐνέσεισε φέρων αὐτόν, ὥστε ἀπὸ -τῆς πληγῆς αἷμά τε ῥυῆναι πολὺ καὶ τὸν παῖδα εὐθέως -ἀποθανεῖν. ἀλλὰ ἐγὼ τὸν μὲν Ζέφυρον αὐτίκα ἠμυνάμην -κατατοξεύσας, φεύγοντι ἐπισπόμενος ἄχρι τοῦ ὄρους, -τῷ παιδὶ δὲ καὶ τὸν τάφον μὲν ἐχωσάμην ἐν Ἀμύκλαις, -ὅπου ὁ δίσκος αὐτὸν κατέβαλε, καὶ ἀπὸ τοῦ αἵματος ἄνθος -ἀναδοῦναι τὴν γῆν ἐποίησα ἥδιστον, ὦ Ἑρμῆ, καὶ -εὐανθέστατον ἀνθέων ἁπάντων, ἔτι καὶ γράμματα ἔχον -ἐπαιάζοντα τῷ νεκρῷ. ἆρά σοι ἀλόγως λελυπῆσθαι δοκῶ; -

- - -Ἑρμῆς -

ναί, ὦ Ἄπολλον· ᾔδεις γὰρ θνητὸν πεποιημένος -τὸν ἐρώμενον· ὥστε μὴ ἄχθου ἀποθανόντος. -

- - - - -Ἑρμῆς, Ἀπόλλων. - - - -Ἑρμῆς -

τὸ δὲ καὶ χωλὸν αὐτὸν ὄντα καὶ χαλκέα - -τὴν τέχνην, ὦ Ἄπολλον, τὰς καλλίστας γεγαμηκέναι, -τήν τε Ἀφροδίτην καὶ τὴν Χάριν. -

- - -Ἀπόλλων -

Εὐποτμία τις, ὦ Ἑρμῆ· πλὴν ἐκεῖνό γε θαυμάζω, -τὸ ἀνέχεσθαι συνούσας αὐτῷ, καὶ μάλιστα ὅταν -ὁρῶσιν ἱδρῶτι ῥεόμενον, ἐς τὴν κάμινον ἐπικεκυφότα, -πολὺν αἴθαλον ἐπὶ τοῦ προσώπου ἔχοντα· καὶ ὅμως τοιοῦτον -ὄντα περιβάλλουσί τε αὐτὸν καὶ φιλοῦσι καὶ ξυγκαθεύδουσι. -

- - -Ἑρμῆς -

τοῦτο καὶ αὐτὸς ἀγανακτῶ καὶ τῷ Ἡφαίστῳ -φθονῶ· σὺ δὲ κόμα, ὦ Ἄπολλον, καὶ κιθάριζε καὶ μέγα -ἐπὶ τῷ κάλλει φρόνει, κἀγὼ ἐπὶ τῇ εὐεξίᾳ καὶ τῇ λύρᾳ· -εἶτα, ἐπειδὰν κοιμᾶσθαι δέῃ, μόνοι καθευδήσομεν. -

- - -Ἀπόλλων -

- - - - -

ἐγὼ μὲν καὶ ἄλλως ἀναφρόδιτός εἰμι ἐς τὰ - -ἐρωτικά· δύο γοῦν, οὓς μάλιστα ἠγάπησα, τὴν Δάφνην -καὶ τὸν Ὑάκινθον, ἡ μὲν Δάφνη οὕτως ἐμίσησέ με, ὥστε -εἵλετο ξύλον γενέσθαι μᾶλλον ἢ ἐμοὶ ξυνεῖναι, τὸν Ὑάκινθον -δὲ ὑπὸ τοῦ δίσκου ἀπώλεσα, καὶ νῦν ἀντʼ ἐκείνων στεφάνους ἔχω. -

- - -Ἑρμῆς -

ἐγὼ δὲ ἤδη ποτὲ τὴν Ἀφροδίτην — ἀλλὰ οὐ χρὴ αὐχεῖν. -

- - -Ἀπόλλων -

οἶδα, καὶ τὸν Ἑρμαφρόδιτον ἐκ σοῦ λέγεται -τεκεῖν. πλὴν ἐκεῖνό μοι εἰπέ, εἴ τι οἶσθα, πῶς οὐ ζηλοτυπεῖ -ἡ Ἀφροδίτη τὴν Χάριν ἢ ἡ Χάρις ταύτην; -

- - -Ἑρμῆς -

- - - - -

ὅτι, ὦ Ἄπολλον, ἐκείνη μὲν αὐτῷ ἐν τῇ -Λήμνῳ σύνεστιν, ἡ δὲ Ἀφροδίτη ἐν τῷ οὐρανῷ· ἄλλως -τε περὶ τὸν Ἄρη ἔχει τὰ πολλὰ κἀκείνου ἐρᾷ, ὥστε ὀλίγον -αὐτῇ τοῦ χαλκέως τούτου μέλει. -

- - -Ἀπόλλων -

καὶ ταῦτα οἴει τὸν Ἥφαιστον εἰδέναι; - -

- - -Ἑρμῆς -

οἶδεν· ἀλλὰ τί ἂν δρᾶσαι δύναιτο γενναῖον -ὁρῶν νεανίαν καὶ στρατιώτην αὐτόν; ὥστε τὴν ἡσυχίαν -ἄγει· πλὴν ἀπειλεῖ γε δεσμά τινα ἐπιμηχανήσεσθαι αὐτοῖς -καὶ συλλήψεσθαι σαγηνεύσας ἐπὶ τῆς εὐνῆς. -

- - -Ἀπόλλων -

οὐκ οἶδα· εὐξαίμην δʼ ἂν αὐτὸς ὁ ξυλληφθησόμενος εἶναι. -

- - - - -Ἥρα, Λητώ. - - -Ἥρα -

καλὰ μέν, ὦ Λητοῖ, καὶ τὰ τέκνα ἔτεκες τῷ Διί. - -

- - -Λητώ -

οὐ πᾶσαι, ὦ Ἥρα, τοιούτους τίκτειν δυνάμεθα, -οἷος ὁ Ἥφαιστός ἐστιν. -

- - -Ἥρα -

ἀλλὰ οὗτος μὲν ὁ χωλὸς ὅμως χρήσιμός γε -ἐστι τεχνίτης ὢν ἄριστος καὶ κατακεκόσμηκεν ἡμῖν τὸν -οὐρανὸν καὶ τὴν Ἀφροδίτην ἔγημε καὶ σπουδάζεται πρὸς - -αὐτῆς, οἱ δὲ σοὶ παῖδες ἡ μὲν αὐτῶν ἀρρενικὴ πέρα τοῦ -μετρίου καὶ ὄρειος, καὶ τὸ τελευταῖον ἐς τὴν Σκυθίαν -ἀπελθοῦσα πάντες ἴσασιν οἷα ἐσθίει ξενοκτονοῦσα καὶ -μιμουμένη τοὺς Σκύθας αὐτοὺς ἀνθρωποφάγους ὄντας· -ὁ δὲ Ἀπόλλων προσποιεῖται μὲν πάντα εἰδέναι καὶ τοξεύειν -καὶ κιθαρίζειν καὶ ἰατρὸς εἶναι καὶ μαντεύεσθαι καὶ -καταστησάμενος ἐργαστήρια τῆς μαντικῆς τὸ μὲν ἐν Δελφοῖς, -τὸ δὲ ἐν Κλάρῳ καὶ ἐν Διδύμοις ἐξαπατᾷ τοὺς χρωμένους -αὐτῷ λοξὰ καὶ ἐπαμφοτερίζοντα πρὸς ἑκάτερον -τῆς ἐρωτήσεως ἀποκρινόμενος, ὡς ἀκίνδυνον εἶναι τὸ -σφάλμα. καὶ πλουτεῖ μὲν ἀπὸ τοῦ τοιούτου· πολλοὶ γὰρ -οἱ ἀνόητοι καὶ παρέχοντες αὑτοὺς καταγοητεύεσθαι· πλὴν -οὐκ ἀγνοεῖταί γε ὑπὸ τῶν ξυνετωτέρων τὰ πολλὰ τερατευόμενος· -αὐτὸς γοῦν ὁ μάντις ἠγνόει μὲν ὅτι φονεύσει -τὸν ἐρώμενον τῷ δίσκῳ, οὐ προεμαντεύσατο δὲ ὡς -φεύξεται αὐτὸν ἡ Δάφνη, καὶ ταῦτα οὕτω καλὸν καὶ κομήτην -ὄντα. ὥστε οὐχ ὁρῶ καθότι καλλιτεκνοτέρα τῆς -Νιόβης ἔδοξας. -

- - -Λητώ -

- - - - -

ταῦτα μέντοι τὰ τέκνα, ἡ ξενοκτόνος καὶ -ὁ ψευδόμαντις, οἶδα, ὅπως λυπεῖ σε ὁρώμενα ἐν τοῖς -θεοῖς, καὶ μάλιστα ὁπόταν ἡ μὲν ἐπαινῆται ἐς τὸ κάλλος, ὁ -δὲ κιθαρίζῃ ἐν τῷ συμποσίῳ θαυμαζόμενος ὑφʼ ἁπάντων. -

- - -Ἥρα -

ἐγέλασα, ὦ Λητοῖ· ἐκεῖνος θαυμαστός, ὃν -ὁ Μαρσύας, εἰ τὰ δίκαια αἱ Μοῦσαι δικάσαι ἤθελον, -ἀπέδειρεν ἂν αὐτὸς κρατήσας τῇ μουσικῇ· νῦν δὲ κατασοφισθεὶς -ἄθλιος ἀπόλωλεν ἀδίκως ἁλούς· ἡ δὲ καλή σου -παρθένος οὕτω καλή ἐστιν, ὥστε ἐπεὶ ἔμαθεν ὀφθεῖσα -ὑπὸ τοῦ Ἀκταίωνος, φοβηθεῖσα μὴ ὁ νεανίσκος ἐξαγορεύσῃ -τὸ αἶσχος αὐτῆς, ἐπαφῆκεν αὐτῷ τοὺς κύνας· ἐῶ -γὰρ λέγειν ὅτι οὐδὲ τὰς τεκούσας ἐμαιοῦτο παρθένος γε αὐτὴ οὖσα. -

- - -Λητώ -

μέγα, ὦ Ἥρα, φρονεῖς, ὅτι ξύνει τῷ Διὶ καὶ - -συμβασιλεύεις αὐτῷ, καὶ διὰ τοῦτο ὑβρίζεις ἀδεῶς· πλὴν -ἀλλʼ ὄψομαί σε μετʼ ὀλίγον αὖθις δακρύουσαν, ὁπόταν σε -καταλιπὼν ἐς τὴν γῆν κατίῃ ταῦρος ἢ κύκνος γενόμενος. -

- - - - -Ἀπόλλων, Ἑρμῆς. - - -Ἀπόλλων -

τί γελᾷς, ὦ Ἑρμῆ; - -

- - -Ἑρμῆς -

ὅτι γελοιότατα, ὦ Ἄπολλον, εἶδον. -

- - -Ἀπόλλων -

εἰπὲ οὖν, ὡς καὶ αὐτὸς ἀκούσας ἔχω ξυγγελᾶν. -

- - -Ἑρμῆς -

ἡ Ἀφροδίτη ξυνοῦσα τῷ Ἄρει κατείληπται -καὶ ὁ Ἥφαιστος ἔδησεν αὐτοὺς ξυλλαβών. -

- - -Ἀπόλλων -

πῶς; ἡδὺ γάρ τι ἐρεῖν ἔοικας. -

- - -Ἑρμῆς -

ἐκ πολλοῦ, οἶμαι, ταῦτα εἰδὼς ἐθήρευεν αὐτούς, -καὶ περὶ τὴν εὐνὴν ἀφανῆ δεσμὰ περιθεὶς εἰργάζετο -ἀπελθὼν ἐπὶ τὴν κάμινον· εἶτα ὁ μὲν Ἄρης ἐσέρχεται -λαθών, ὡς ᾤετο, καθορᾷ δὲ αὐτὸν ὁ Ἥλιος καὶ λέγει -πρὸς τὸν Ἥφαιστον. ἐπεὶ δὲ ἐπέβησαν τοῦ λέχους καὶ ἐν -ἔργῳ ἦσαν καὶ ἐντὸς ἐγεγένηντο τῶν ἀρκύων, περιπλέκεται - μὲν αὐτοῖς τὰ δεσμά, ἐφίσταται δὲ ὁ Ἥφαιστος. -ἐκείνη μὲν οὖν — καὶ γὰρ ἔτυχε γυμνὴ οὖσα — οὐκ εἶχεν -ὅπως ἐγκαλύψαιτο αἰδουμένη, ὁ δὲ Ἄρης τὰ μὲν -πρῶτα διαφυγεῖν ἐπειρᾶτο καὶ ἤλπιζε ῥήξειν τὰ δεσμά, -ἔπειτα δὲ συνεὶς ἐν ἀφύκτῳ ἐχόμενον ἑαυτὸν ἱκέτευε. -

- - -Ἀπόλλων -

- - - - -

τί οὖν; ἀπέλυσεν αὐτοὺς ὁ Ἥφαιστος; -

- - -Ἑρμῆς -

οὐδέπω, ἀλλὰ ξυγκαλέσας τοὺς θεοὺς ἐπιδείκνυται -τὴν μοιχείαν αὐτοῖς· οἱ δὲ γυμνοὶ ἀμφότεροι -κάτω νενευκότες ξυνδεδεμένοι ἐρυθριῶσι, καὶ τὸ θέαμα -ἥδιστον ἐμοὶ ἔδοξε μονονουχὶ αὐτὸ γινόμενον τὸ ἔργον. -

- - -Ἀπόλλων -

ὁ δὲ χαλκεὺς ἐκεῖνος οὐκ αἰδεῖται καὶ αὐτὸς -ἐπιδεικνύμενος τὴν αἰσχύνην τοῦ γάμου; -

- - -Ἑρμῆς -

μὰ Δίʼ, ὅς γε καὶ ἐπιγελᾷ ἐφεστὼς αὐτοῖς. - -ἐγὼ μέντοι, εἰ χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν, ἐφθόνουν τῷ Ἄρει -μὴ μόνον μοιχεύσαντι τὴν καλλίστην θεόν, ἀλλὰ καὶ δεδεμένῳ μετʼ αὐτῆς. -

- - -Ἀπόλλων -

οὐκοῦν καὶ δεδέσθαι ἂν ὑπέμεινας ἐπὶ τούτῳ; -

- - -Ἑρμῆς -

σὺ δʼ οὐκ ἄν, ὦ Ἄπολλον; ἰδὲ μόνον ἐπελθών· -ἐπαινέσομαι γάρ σε, ἤν μὴ τὰ ὅμοια καὶ αὐτὸς εὔξῃ ἰδών. -

- - - - -Ἥρα, Ζεύς. - - -Ἥρα -

ἐγὼ μὲν ᾐσχυνόμην ἄν, ὦ Ζεῦ, εἴ μοι - -τοιοῦτος υἱὸς ἦν θῆλυς οὕτω καὶ διεφθαρμένος ὑπὸ τῆς -μέθης, μίτρᾳ μὲν ἀναδεδεμένος τὴν κόμην, τὰ πολλὰ δὲ -μαινομέναις ταῖς γυναιξὶ συνών, ἁβρότερος αὐτῶν ἐκείνων, -ὑπὸ τυμπάνοις καὶ αὐλῷ καὶ κυμβάλοις χορεύων, -καὶ ὅλως παντὶ μᾶλλον ἐοικὼς ἢ σοὶ τῷ πατρί. -

- - -Ζεύς -

καὶ μὴν οὗτός γε ὁ θηλυμίτρης, ὁ ἁβρότερος -τῶν γυναικῶν οὐ μόνον, ὦ Ἥρα, τὴν Λυδίαν ἐχειρώσατο -καὶ τοὺς κατοικοῦντας τὸν Τμῶλον ἔλαβε καὶ -τοὺς Θρᾷκας ὑπηγάγετο, ἀλλὰ καὶ ἐπʼ Ἰνδοὺς ἐλάσας τῷ -γυναικείῳ τούτῳ στρατιωτικῷ τούς τε ἐλέφαντας εἷλε καὶ -τῆς χώρας ἐκράτησε καὶ τὸν βασιλέα πρὸς ὀλίγον ἀντιστῆναι -τολμήσαντα αἰχμάλωτον ἀπήγαγε, καὶ ταῦτα πάντα -ἔπραξεν ὀρχούμενος ἅμα καὶ χορεύων θύρσοις χρώμενος -κιττίνοις, μεθύων, ὡς φής, καὶ ἐνθεάζων. εἰ δέ -τις ἐπεχείρησε λοιδορήσασθαι αὐτῷ ὑβρίσας ἐς τὴν τελετήν, -καὶ τοῦτον ἐτιμωρήσατο ἢ καταδήσας τοῖς κλήμασιν -ἢ διασπασθῆναι ποιήσας ὑπὸ τῆς μητρὸς ὥσπερ νεβρόν. -ὁρᾷς ὡς ἀνδρεῖα ταῦτα καὶ οὐκ ἀνάξια τοῦ πατρός; εἰ δὲ -παιδιὰ καὶ τρυφὴ πρόσεστιν αὐτοῖς, οὐδεὶς φθόνος, καὶ -μάλιστα εἰ λογίσαιτό τις, οἷος ἂν οὗτος νήφων ἦν, ὅπου -ταῦτα μεθύων ποιεῖ. - -

- - -Ἥρα -

- - - - -

σύ μοι δοκεῖς ἐπαινέσεσθαι καὶ τὸ εὕρημα -αὐτοῦ, τὴν ἄμπελον καὶ τὸν οἶνον, καὶ ταῦτα ὁρῶν οἷα -οἱ μεθυσθέντες ποιοῦσι σφαλλόμενοι καὶ πρὸς ὕβριν τρεπόμενοι - καὶ ὅλως μεμηνότες ὑπὸ τοῦ ποτοῦ· τὸν γοῦν -Ἰκάριον, ᾧ πρώτῳ ἔδωκε τὸ κλῆμα, οἱ ξυμπόται αὐτοὶ -διέφθειραν παίοντες ταῖς δικέλλαις. -

- - -Ζεύς -

οὐδὲν τοῦτο φής· οὐ γὰρ ὁ οἶνος ταῦτα -οὐδὲ ὁ Διόνυσος ποιεῖ, τὸ δὲ ἄμετρον τῆς πόσεως καὶ τὸ -πέρα τοῦ καλῶς ἔχοντος ἐμφορεῖσθαι τοῦ ἀκράτου. ὃς δʼ -ἂν ἔμμετρα πίνῃ, ἱλαρώτερος μὲν καὶ ἡδίων γένοιτʼ ἄν· -οἷον δὲ ὁ Ἰκάριος ἔπαθεν, οὐδὲν ἂν ἐργάσαιτο οὐδένα -τῶν ξυμποτῶν. ἀλλὰ σὺ ἔτι ζηλοτυπεῖν ἔοικας, ὦ Ἥρα, -καὶ τῆς Σεμέλης μνημονεύειν, ἥ γε διαβάλλεις τοῦ Διονύσου τὰ κάλλιστα. -

- - - - -Ἀφροδίτη, Ἔρως. - - -Ἀφροδίτη -

τί δήποτε, ὦ Ἔρως, τοὺς μὲν ἄλλους - -θεοὺς κατηγωνίσω ἅπαντας, τὸν Δία, τὸν Ποσειδῶ, τὸν - Ἀπόλλω, τὴν Ῥέαν, ἐμὲ τὴν μητέρα, μόνης δὲ ἀπέχῃ τῆς -Ἀθηνᾶς καὶ ἐπʼ ἐκείνης ἄπυρος μέν σοι ἡ δᾴς, κενὴ δὲ -οἰστῶν ἡ φαρέτρα, σὺ δὲ ἄτοξος εἶ καὶ ἄστοχος; -

- - -Ἔρως -

δέδια, ὦ μῆτερ, αὐτήν· φοβερὰ γάρ ἐστι καὶ -χαροπὴ καὶ δεινῶς ἀνδρική· ὁπόταν γοῦν ἐντεινάμενος -τὸ τόξον ἴω ἐπʼ αὐτήν, ἐπισείουσα τὸν λόφον ἐκπλήττει -με καὶ ὑπότρομος γίνομαι καὶ ἀπορρεῖ μου τὰ τοξεύματα ἐκ τῶν χειρῶν. -

- - -Ἀφροδίτη -

ὁ Ἄρης γὰρ οὐ φοβερώτερος ἦν; καὶ ὅμως -ἀφώπλισας αὐτὸν καὶ νενίκηκας. -

- - -Ἔρως -

ἀλλὰ ἐκεῖνος ἑκὼν προσίεταί με καὶ προσκαλεῖται, -ἡ Ἀθηνᾶ δὲ ὑφορᾶται ἀεί, καί ποτε ἐγὼ μὲν ἄλλως - -παρέπτην πλησίον ἔχων τὴν λαμπάδα, ἡ δέ, εἴ μοι -πρόσει, φησί, νὴ τὸν πατέρα, τῷ δορατίῳ σε διαπείρασα -ἢ τοῦ ποδὸς λαβομένη καὶ ἐς τὸν Τάρταρον ἐμβαλοῦσα -ἢ αὐτὴ διασπασαμένη διαφθερῶ. πολλὰ τοιαῦτα ἠπείλησε· -καὶ ὁρᾷ δὲ δριμὺ καὶ ἐπὶ τοῦ στήθους ἔχει πρόσωπόν -τι φοβερὸν ἐχίδναις κατάκομον, ὅπερ ἐγὼ μάλιστα -δέδια· μορμολύττεται γάρ με καὶ φεύγω, ὅταν ἴδω αὐτό. -

- - -Ἀφροδίτη -

- - - - -

ἀλλὰ τὴν μὲν Ἀθηνᾶν δέδιας, ὡς φής, καὶ -τὴν Γοργόνα, καὶ ταῦτα μὴ φοβηθεὶς τὸν κεραυνὸν τοῦ -Διός. αἱ δὲ Μοῦσαι διὰ τί σοι ἄτρωτοι καὶ ἔξω βελῶν -εἰσιν; ἢ κἀκεῖναι λόφους ἐπισείουσι καὶ Γοργόνας προφαίνουσιν; -

- - -Ἔρως -

αἰδοῦμαι αὐτάς, ὦ μῆτερ· σεμναὶ γάρ εἰσι καὶ -ἀεί τι φροντίζουσι καὶ περὶ ᾠδὴν ἔχουσι καὶ ἐγὼ παρίσταμαι -πολλάκις αὐταῖς κηλούμενος ὑπὸ τοῦ μέλους. -

- - -Ἀφροδίτη -

ἔα καὶ ταύτας, ὅτι σεμναί· τὴν δὲ Ἄρτεμιν -τίνος ἕνεκα οὐ τιτρώσκεις; -

- - -Ἔρως -

τὸ μὲν ὅλον οὐδὲ καταλαβεῖν αὐτὴν οἷόν τε -φεύγουσαν ἀεὶ διὰ τῶν ὀρῶν· εἶτα καὶ ἴδιόν τινα ἔρωτα ἤδη ἐρᾷ. -

- - -Ἀφροδίτη -

τίνος, ὦ τέκνον; -

- - -Ἔρως -

θήρας καὶ ἐλάφων καὶ νεβρῶν, αἱρεῖν τε διώκουσα -καὶ κατατοξεύειν, καὶ ὅλως πρὸς τῷ τοιούτῳ ἐστίν· -ἐπεὶ τόν γε ἀδελφὸν αὐτῆς, καίτοι τοξότην καὶ αὐτὸν -ὄντα καὶ ἑκηβόλον — -

- - -Ἀφροδίτη -

οἶδα, ὦ τέκνον, πολλὰ ἐκεῖνον ἐτόξευσας. - -

- - - - - -This is listed as a separate work, the Council of the Gods - - - -

- - - - -Ἄρης, Ἑρμῆς. - - -Ἄρης -

ἤκουσας, ὦ Ἑρμῆ, οἷα ἠπείλησεν ἡμῖν ὁ - -Ζεύς, ὡς ὑπεροπτικὰ καὶ ὡς ἀπίθανα; ἢν ἐθελήσω, φησίν, -ἐγὼ μὲν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ σειρὰν καθήσω, ὑμεῖς δὲ -ἀποκρεμασθέντες κατασπᾶν βιάσεσθέ με, ἀλλὰ μάτην -πονήσετε· οὐ γὰρ δὴ καθελκύσετε· εἰ δὲ ἐγὼ θελήσαιμι -ἀνελκύσαι, οὐ μόνον ὑμᾶς, ἀλλὰ καὶ τὴν γῆν ἅμα καὶ -τὴν θάλατταν συναρτήσας μετεωριῶ· καὶ τἆλλα ὅσα καὶ - σὺ ἀκήκοας. ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν καθʼ ἕνα πάντων ἀμείνων -καὶ ἰσχυρότερός ἐστιν οὐκ ἂν ἀρνηθείην, ὁμοῦ δὲ τῶν -τοσούτων ὑπερφέρειν, ὡς μὴ καταπονήσειν αὐτόν, κἂν -τὴν γῆν κἂν τὴν θάλατταν προσλάβωμεν, οὐκ ἂν πεισθείην. -

- - -Ἑρμῆς -

- - - - -

εὐφήμει, ὦ Ἄρες· οὐ γὰρ ἀσφαλὲς λέγειν - -τὰ τοιαῦτα, μὴ καί τι κακὸν ἀπολαύσωμεν τῆς φλυαρίας. -

- - -Ἄρης -

οἴει γάρ με πρὸς πάντας ἂν ταῦτα εἰπεῖν, οὐχὶ -δὲ πρὸς μόνον σέ, ὃν ἐχεμυθεῖν ἠπιστάμην; ὃ δʼ οὖν -μάλιστα γελοῖον ἔδοξέ μοι ἀκούοντι μεταξὺ τῆς ἀπειλῆς, -οὐκ ἂν δυναίμην σιωπῆσαι πρὸς σέ· μέμνημαι γὰρ οὐ -πρὸ πολλοῦ, ὁπότε ὁ Ποσειδῶν καὶ ἡ Ἥρα καὶ ἡ Ἀθηνᾶ -ἐπαναστάντες ἐπεβούλευον συνδῆσαι λαβόντες αὐτόν, ὡς -παντοῖος ἦν δεδιώς, καὶ ταῦτα τρεῖς ὄντας, καὶ εἰ μή γε -ἡ Θέτις κατελεήσασα ἐκάλεσεν αὐτῷ σύμμαχον Βριάρεων -ἑκατόγχειρα ὄντα, κἂν ἐδέδετο ἂν αὐτῷ κεραυνῷ καὶ -βροντῇ. ταῦτα λογιζομένῳ ἐπῄει μοι γελᾶν ἐπὶ τῇ καλλιρρημοσύνῃ αὐτοῦ. -

- - -Ἑρμῆς -

σιώπα, φημί· οὐ γὰρ ἀσφαλὲς οὔτε σοὶ λέγειν -οὔτʼ ἐμοὶ ἀκούειν τὰ τοιαῦτα. -

- - - - -Πάν, Ἑρμῆς. - - - -Πάν -

χαῖρε, ὦ πάτερ Ερμῆ. - -

- - -Ἑρμῆς -

καὶ σύ γε. ἀλλὰ πῶς ἐγὼ σὸς πατήρ; -

- - -Πάν -

οὐχ ὁ Κυλλήνιος Ἑρμῆς ὢν τυγχάνεις; -

- - -Ἑρμῆς -

καὶ μάλα. πῶς οὖν υἱὸς ἐμὸς εἶ; -

- - -Πάν -

Μοιχίδιός εἰμι, ἐξαίρετός σοι γενόμενος. -

- - -Ἑρμῆς -

νὴ Δία, τράγου ἴσως τινὸς μοιχεύσαντος αἶγα· -ἐμοὶ γὰρ πῶς, κέρατα ἔχων καὶ ῥῖνα τοιαύτην καὶ -πώγωνα λάσιον καὶ σκέλη διχαλὰ καὶ τραγικὰ καὶ οὐρὰν -ὑπὲρ τὰς πυγάς; -

- - -Πάν -

ὁπόσα ἂν ἀποσκώψῃς με, τὸν σεαυτοῦ υἱόν, -ὦ πάτερ, ἐπονείδιστον ἀποφαίνεις, μᾶλλον δὲ σεαυτόν, -ὃς τοιαῦτα γεννᾷς καὶ παιδοποιεῖς, ἐγὼ δὲ ἀναίτιος. - -

- - -Ἑρμῆς -

τίνα δὲ καὶ φής σου μητέρα; ἤ που ἔλαθον -αἶγα μοιχεύσας ἔγωγε; -

- - -Πάν -

οὐκ αἶγα ἐμοίχευσας, ἀλλʼ ἀνάμνησον σεαυτόν, -εἴ ποτε ἐν Ἀρκαδίᾳ παῖδα ἐλευθέραν ἐβιάσω. τί δακὼν -τὸν δάκτυλον ζητεῖς καὶ ἐπὶ πολὺ ἀπορεῖς; τὴν Ἰκαρίου λέγω Πηνελόπην. - -

- - -Ἑρμῆς -

εἶτα τί παθοῦσα ἐκείνη ἀντʼ ἐμοῦ τράγῳ σε -ὅμοιον ἔτεκεν; -

- - -Πάν -

- - - - -

αὐτῆς ἐκείνης λόγον σοι ἐρῶ· ὅτε γάρ με -ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὴν Ἀρκαδίαν, Ὦ παῖ, μήτηρ μέν σοι, ἔφη, -ἐγώ εἰμι, Πηνελόπη ἡ Σπαρτιᾶτις, τὸν πατέρα δὲ γίνωσκε -θεὸν ἔχων Ἑρμῆν Μαίας καὶ Διός. εἰ δὲ κερασφόρος -καὶ τραγοσκελὴς εἶ, μὴ λυπείτω σε· ὁπότε γάρ -μοι συνῄει ὁ πατὴρ ὁ σός, τράγῳ ἑαυτὸν ἀπείκασεν, ὡς -λάθοι, καὶ διὰ τοῦτο ὅμοιος ἀπέβης τῷ τράγῳ. -

- - -Ἑρμῆς -

νὴ Δία, μέμνημαι ποιήσας τοιοῦτόν τι. ἐγὼ - οὖν ὁ ἐπὶ κάλλει μέγα φρονῶν, ἔτι ἀγένειος αὐτὸς ὢν -σὸς πατὴρ κεκλήσομαι καὶ γέλωτα ὀφλήσω παρὰ πᾶσιν -ἐπὶ τῇ εὐπαιδίᾳ; -

- - -Πάν -

- - - - -

καὶ μὴν οὐ καταισχυνῶ σε, ὦ πάτερ· μουσικός -τε γάρ εἰμι καὶ συρίζω πάνυ καπυρόν, καὶ ὁ Διόνυσος -οὐδὲν ἐμοῦ ἄνευ ποιεῖν δύναται, ἀλλὰ ἑταῖρον καὶ -θιασώτην πεποίηταί με, καὶ ἡγοῦμαι αὐτῷ τοῦ χοροῦ· -καὶ τὰ ποίμνια δὲ εἰ θεάσαιό μου, ὁπόσα περὶ Τεγέαν καὶ -ἀνὰ τὸ Παρθένιον ἔχω, πάνυ ἡσθήσῃ· ἄρχω δὲ καὶ τῆς -Ἀρκαδίας ἁπάσης· πρῴην δὲ καὶ Ἀθηναίοις συμμαχήσας - οὕτως ἠρίστευσα Μαραθῶνι, ὥστε καὶ ἀριστεῖον ᾑρέθη -μοι, τὸ ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει σπήλαιον. ἢν γοῦν ἐς Ἀθήνας -ἔλθῃς, εἴσῃ ὅσον ἐκεῖ τοῦ Πανὸς ὄνομα. -

- - -Ἑρμῆς -

- - - - -

εἰπὲ δέ μοι, γεγάμηκας, ὦ Πάν, ἤδη; -τοῦτο γάρ, οἶμαι, καλοῦσί σε. - -

- - -Πάν -

οὐδαμῶς, ὦ πάτερ· ἐρωτικὸς γάρ εἰμι καὶ -οὐκ ἂν ἀγαπήσαιμι συνὼν μιᾷ. -

- - -Ἑρμῆς -

ταῖς οὖν αἰξὶ δηλαδὴ ἐπιχειρεῖς. -

- - -Πάν -

σὺ μὲν σκώπτεις, ἐγὼ δὲ τῇ τε Ἠχοῖ καὶ τῇ -Πίτυϊ σύνειμι καὶ ἀπάσαις ταῖς τοῦ Διονύσου Μαινάσι -καὶ πάνυ σπουδάζομαι πρὸς αὐτῶν. -

- - -Ἑρμῆς -

οἶσθα οὖν, ὦ τέκνον, ὅ τι χαρίσῃ τὸ πρῶτον αἰτοῦντί μοι; -

- - -Πάν -

πρόσταττε, ὦ πάτερ· ἡμεῖς μὲν ἴδωμεν ταῦτα. -

- - -Ἑρμῆς -

καὶ πρόσιθί μοι καὶ φιλοφρονοῦ· πατέρα δὲ -ὅρα μὴ καλέσῃς με ἄλλου ἀκούοντος. -

- - - - -Ἀπόλλων, Διόνυσος. - - - -Ἀπόλλων -

τί ἂν λέγοιμεν; ὁμομητρίους, ὦ Διόνυσε, - -ἀδελφοὺς εἶναι Ἔρωτα καὶ Ἑρμαφρόδιτον καὶ Πρίαπον -ἀνομοιοτάτους ὄντας τὰς μορφὰς καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα; -ὁ μὲν γὰρ πάγκαλος καὶ τοξότης καὶ δύναμιν οὐ μικρὰν -περιβεβλημένος ἁπάντων ἄρχων, ὁ δὲ θῆλυς καὶ ἡμίανδρος -καὶ ἀμφίβολος τὴν ὄψιν· οὐκ ἂν διακρίναις εἴτʼ -ἔφηβός ἐστιν εἴτε καὶ παρθένος· ὁ δὲ καὶ πέρα τοῦ εὐπρεποῦς -ἀνδρικὸς ὁ Πρίαπος. -

- - -Διόνυσος -

μηδὲν θαυμάσῃς, ὦ Ἄπολλον· οὐ γὰρ Ἀφροδίτη -αἰτία τούτου, ἀλλὰ οἱ πατέρες διάφοροι γεγενημένοι, -ὅπου γε καὶ ὁμοπάτριοι πολλάκις ἐκ μιᾶς γαστρός, -ὁ μὲν ἄρσην, ἡ δὲ θήλεια, ὥσπερ ὑμεῖς, γίνονται. -

- - -Ἀπόλλων -

ναί· ἀλλʼ ἡμεῖς ὅμοιοί ἐσμεν καὶ ταὐτὰ ἐπιτηδεύομεν· -τοξόται γὰρ ἄμφω. -

- - -Διόνυσος -

μέχρι μὲν τόξου τὰ αὐτά, ὦ Ἄπολλον, ἐκεῖνα -δὲ οὐχ ὅμοια, ὅτι ἡ μὲν Ἄρτεμις ξενοκτονεῖ ἐν Σκύθαις, -σὺ δὲ μαντεύῃ καὶ ἰᾷ τοὺς κάμνοντας. - -

- - -Ἀπόλλων -

οἴει γὰρ τὴν ἀδελφὴν χαίρειν τοῖς Σκύθαις. -ἥ γε καὶ παρεσκεύασται, ἤν τις Ἕλλην ἀφίκηταί ποτε ές -τὴν Ταυρικήν, συνεκπλεῦσαι μετʼ αὐτοῦ μυσαττομένη τὰς σφαγάς; -

- - -Διόνυσος -

- - - - -

εὖ γε ἐκείνη ποιοῦσα. ὁ μέντοι Πρίαπος, -γελοῖον γάρ τί σοι διηγήσομαι, πρῴην ἐν Λαμψάκῳ γενόμενος, -ἐγὼ μὲν παρῄειν τὴν πόλιν, ὁ δὲ ὑποδεξάμενός -με καὶ ξενίσας παρʼ αὑτῷ, ἐπειδὴ ἀνεπαυσάμεθα ἐν τῷ -συμποσίῳ ἱκανῶς ὑποβεβρεγμένοι, κατʼ αὐτάς που μέσας -νύκτας ἐπαναστὰς ὁ γενναῖος — αἰδοῦμαι δὲ λέγειν -

- - -Ἀπόλλων -

ἐπείρα σε, Διόνυσε; -

- - -Διόνυσος -

τοιοῦτόν ἐστι. -

- - -Ἀπόλλων -

σὺ δὲ τί πρὸς ταῦτα; -

- - -Διόνυσος -

τί γὰρ ἄλλο ἢ ἐγέλασα; -

- - -Ἀπόλλων -

εὖ γε, τὸ μὴ χαλεπῶς μηδὲ ἀγρίως· συγγνωστὸς -γάρ, εἰ καλόν σε οὕτως ὄντα ἐπείρα. -

- - -Διόνυσος -

τούτου μὲν ἕνεκα καὶ ἐπὶ σὲ ἄν, ὦ Ἄπολλον, - ἀγάγοι τὴν πεῖραν· καλὸς γὰρ σὺ καὶ κομήτης, ὡς καὶ -νήφοντα ἄν σοι τὸν Πρίαπον ἐπιχειρῆσαι. -

- - -Ἀπόλλων -

ἀλλʼ οὐκ ἐπιχειρήσει γε, ὦ Διόνυσε· ἔχω γὰρ -μετὰ τῆς κόμης καὶ τόξα. -

- - - - -Ἑρμῆς, Μαῖα. - - -Ἑρμῆς -

ἔστι γάρ τις, ὦ μῆτερ, ἐν οὐρανῷ θεὸς - -ἀθλιώτερος ἐμοῦ; -

- - -Μαῖα -

μὴ λέγε, ὦ Ἑρμῆ, τοιοῦτον μηδέν. -

- - -Ἑρμῆς -

τί μὴ λέγω, ὃς τοσαῦτα πράγματα ἔχω μόνος -κάμνων καὶ πρὸς τοσαύτας ὑπηρεσίας διασπώμενος; -ἕωθεν μὲν γὰρ ἐξαναστάντα σαίρειν τὸ συμπόσιον δεῖ καὶ -διαστρώσαντα τὴν κλισίαν εὐθετίσαντά τε ἕκαστα παρεστάναι - -τῷ Διὶ καὶ διαφέρειν τὰς ἀγγελίας τὰς παρʼ αὐτοῦ -ἄνω καὶ κάτω ἡμεροδρομοῦντα, καὶ ἐπανελθόντα ἔτι -κεκονιμένον παρατιθέναι τὴν ἀμβροσίαν· πρὶν δὲ τὸν -νεώνητον τοῦτον οἰνοχόον ἥκειν, καὶ τὸ νέκταρ ἐγὼ ἐνέχεον. -τὸ δὲ πάντων δεινότατον, ὅτι μηδὲ νυκτὸς καθεύδω -μόνος τῶν ἄλλων, ἀλλὰ δεῖ με καὶ τότε τῷ Πλούτωνι -ψυχαγωγεῖν καὶ νεκροπομπὸν εἶναι καὶ παρεστάναι -τῷ δικαστηρίῳ· οὐ γὰρ ἱκανά μοι τὰ τῆς ἡμέρας ἔργα, -ἐν παλαίστραις εἶναι κἀν ταῖς ἐκκλησίαις κηρύττειν -καὶ ῥήτορας ἐκδιδάσκειν, ἀλλʼ ἔτι καὶ νεκρικὰ συνδιαπράττειν -μεμερισμένον.

- - - - -

καίτοι τὰ μὲν τῆς Λήδας τέκνα -παρʼ ἡμέραν ἑκάτερος ἐν οὐρανῷ ἢ ἐν ᾅδου εἰσίν, ἐμοὶ -δὲ καθʼ ἑκάστην ἡμέραν κἀκεῖνα καὶ ταῦτα ποιεῖν ἀναγκαῖον, -καὶ οἱ μὲν Ἀλκμήνης καὶ Σεμέλης ἐκ γυναικῶν -δυστήνων γενόμενοι εὐωχοῦνται ἀφρόντιδες, ὁ δὲ Μαίας -τῆς Ἀτλαντίδος διακονοῦμαι αὐτοῖς. καὶ νῦν ἄρτι ἥκοντά -με ἀπὸ Σιδῶνος παρὰ τῆς Κάδμου θυγατρός, ἐφʼ ἣν πέπομφέ -με ὀψόμενον ὅ τι πράττει ἡ παῖς, μηδὲ ἀναπνεύσαντα -πέπομφεν αὖθις ἐς τὸ Ἄργος ἐπισκεψόμενον τὴν -Δανάην, εἶτʼ ἐκεῖθεν ἐς Βοιωτίαν, φησίν, ἐλθὼν ἐν παρόδῳ -τὴν Ἀντιόπην ἰδέ. καὶ ὅλως ἀπηγόρευκα ἤδη. εἰ -γοῦν δυνατὸν ἦν, ἡδέως ἂν ἠξίωσα πεπρᾶσθαι, ὥσπερ -οἱ ἐν γῇ κακῶς δουλεύοντες. -

- - -Μαῖα -

ἔα ταῦτα, ὦ τέκνον· χρὴ γὰρ πάντα ὑπηρετεῖν -τῷ πατρὶ νεανίαν ὄντα. καὶ νῦν ὥσπερ ἐπέμφθης, -σόβει ἐς Αργος, εἶτα ἐς τὴν Βοιωτίαν, μὴ καὶ πληγὰς -βραδύνων λάβῃς ὀξύχολοι γὰρ οἱ ἐρῶντες. -

- - - - -Ζεύς, Ἥλιος. - - -Ζεύς -

οἷα πεποίηκας, ὦ Τιτάνων κακιστε; ἀπολώλεκας - -τὰ ἐν τῇ γῇ ἅπαντα, μειρακίῳ ἀνοήτῳ πιστεύσας - -τὸ ἅρμα, ὃς τὰ μὲν κατέφλεξε πρόσγειος ἐνεχθείς, -τὰ δὲ ὑπὸ κρύους διαφθαρῆναι ἐποίησε πολὺ αὐτῶν ἀποσπάσας -το πῦρ, καὶ ὅλως οὐδὲν ὅ τι οὐ ξυνετάραξε καὶ -ξυνέχεε, καὶ εἰ μὴ ἐγὼ ξυνεὶς τὸ γιγνόμενον κατέβαλον -αὐτὸν τῷ κεραυνῷ, οὐδὲ λείψανον ἀνθρώπων ἐπέμεινεν -ἄν· τοιοῦτον ἡμῖν ἡνίοχον τὸν καλὸν ἐκεῖνον καὶ διφρηλάτην ἐκπέπομφας. -

- - -Ἥλιος -

ἥμαρτον, ὦ Ζεῦ, ἀλλὰ μὴ χαλέπαινε, εἰ ἐπείσθην -υἱῷ πολλὰ ἱκετεύοντι· πόθεν γὰρ ἂν καὶ ἤλπισα -τηλικοῦτο γενήσεσθαι κακόν; -

- - -Ζεύς -

οὐκ ᾔδεις, ὅσης ἐδεῖτο ἀκριβείας τὸ πρᾶγμα -καὶ ὡς, εἰ βραχύ τις ἐκβαίη τῆς ὁδοῦ, οἴχεται πάντα; -ἠγνόεις δὲ καὶ τῶν ἵππων τὸν θυμόν, ὡς δεῖ ξυνέχειν -ἀνάγκῃ τὸν χαλινόν; εἰ γὰρ ἐνδοίη τις, ἀφηνιάζουσιν -εὐθύς, ὥσπερ ἀμέλει καὶ τοῦτον ἐξήνεγκαν, ἄρτι μὲν ἐπὶ -τὰ λαιά, μετʼ ὀλίγον δὲ ἐπὶ τὰ δεξιά, καὶ ἐς τὸ ἐναντίον -τοῦ δρόμου ἐνίοτε, καὶ ἄνω καὶ κάτω, ὅλως ἔνθα ἐβούλοντο -αὐτοί· ὁ δὲ οὐκ εἶχεν ὅ τι χρήσαιτο αὐτοῖς. -

- - -Ἥλιος -

- - - - -

πάντα μὲν ἠπιστάμην ταῦτα καὶ διὰ τοῦτο - ἀντεῖχον ἐπὶ πολὺ καὶ οὐκ ἐπίστευον αὐτῷ τὴν ἔλασιν· -ἐπεὶ δὲ κατελιπάρησε δακρύων καὶ ἡ μήτηρ Κλυμένη μετʼ -αὐτοῦ, ἀναβιβασάμενος ἐπὶ τὸ ἅρμα ὑπεθέμην, ὅπως -μὲν χρὴ βεβηκέναι αὐτόν, ἐφʼ ὁπόσον δὲ ἐς τὸ ἄνω ἀφέντα -ὑπερενεχθῆναι, εἶτα ἐς τὸ κάταντες αὖθις ἐπινεύειν -καὶ ὡς ἐγκρατῆ εἶναι τῶν ἡνιῶν καὶ μὴ ἐφιέναι τῷ θυμῷ -τῶν ἵππων· εἶπον δὲ καὶ ἡλίκος ὁ κίνδυνος, εἰ μὴ ὀρθὴν -ἐλαύνοι· ὁ δὲ — παῖς γὰρ ἦν — ἐπιβὰς τοσούτου -πυρὸς καὶ ἐπικύψας ἐς βάθος ἀχανὲς ἐξεπλάγη, ὡς τὸ -εἰκός· οἱ δὲ ἵπποι ὡς ᾔσθοντο οὐκ ὄντα ἐμὲ τὸν ἐπιβεβηκότα, -καταφρονήσαντες τοῦ μειρακίου ἐξετράποντο -τῆς ὁδοῦ καὶ τὰ δεινὰ ταῦτα ἐποίησαν· ὁ δὲ τὰς ἡνίας -ἀφείς, οἶμαι δεδιὼς μὴ ἐκπέσῃ αὐτός, εἴχετο τῆς ἄντυγος. - -ἀλλὰ ἐκεῖνός τε ἤδη ἔχει τὴν δίκην κἀμοί, ὦ Ζεῦ, -ἱκανὸν τὸ πένθος. -

- - -Ζεύς -

- - - - -

ἱκανὸν λέγεις τοιαῦτα τολμήσας; νῦν μὲν -οὖν συγγνώμην ἀπονέμω σοι, ἐς δὲ τὸ λοιπόν, ἤν τι -ὅμοιον παρανομήσῃς ἤ τινα τοιοῦτον σεαυτοῦ διάδοχον -ἐκπέμψῃς, αὐτίκα εἴσῃ, ὁπόσον τοῦ σοῦ πυρὸς ὁ κεραυνὸς -πυρωδέστερος. ὥστε ἐκεῖνον μὲν αἱ ἀδελφαὶ θαπτέτωσαν -ἐπὶ τῷ Ἠριδανῷ, ἵναπερ ἔπεσεν ἐκδιφρευθείς, -ἤλεκτρον ἐπʼ αὐτῷ δακρύουσαι καὶ αἴγειροι γενέσθωσαν -ἐπὶ τῷ πάθει, σὺ δὲ ξυμπηξάμενος τὸ ἅρμα — κατέαγε -δὲ καὶ ὁ ῥυμὸς αὐτοῦ καὶ ἅτερος τῶν τροχῶν συντέτριπται -— ἔλαυνε ὑπαγαγὼν τοὺς ἵππους. ἀλλὰ μέμνησο τούτων ἁπάντων. -

- - - - -Ἀπόλλων, Ἑρμῆς. - - -Ἀπόλλων -

ἔχεις μοι εἰπεῖν, ὦ Ἑρμῆ, πότερος ὁ Κάστωρ - -ἐστὶ τούτων ἢ πότερος ὁ Πολυδεύκης; ἐγὼ γὰρ οὐκ -ἂν διακρίναιμι αὐτούς. -

- - -Ἑρμῆς -

ὁ μὲν χθὲς ἡμῖν ξυγγενόμενος ἐκεῖνος Κάστωρ -ἦν, οὗτος δὲ Πολυδεύκης. -

- - -Ἀπόλλων -

πῶς διαγινώσκεις; ὅμοιοι γάρ. -

- - -Ἑρμῆς -

ὅτι οὗτος μέν, ὦ Ἄπολλον, ἔχει ἐπὶ τοῦ -προσώπου τὰ ἴχνη τῶν τραυμάτων ἃ ἔλαβε παρὰ τῶν -ἀνταγωνιστῶν πυκτεύων, καὶ μάλιστα ὁπόσα ὑπὸ τοῦ -Βέβρυκος Ἀμύκου ἐτρώθη τῷ Ἰάσονι συμπλέων, ἅτερος -δὲ οὐδὲν τοιοῦτον ἐμφαίνει, ἀλλὰ καθαρός ἐστι καὶ ἀπαθὴς τὸ πρόσωπον. -

- - -Ἀπόλλων -

ὤνησας διδάξας τὰ γνωρίσματα, ἐπεὶ τά γε -ἄλλα πάντα ἴσα, τοῦ ᾠοῦ τὸ ἡμίτομον καὶ ἀστὴρ ὑπεράνω -καὶ ἀκόντιον ἐν τῇ χειρὶ καὶ ἵππος ἑκατέρῳ λευκός, - - - ὥστε πολλάκις ἐγὼ τὸν μὲν προσεῖπον Κάστορα Πολυδεύκην - ὄντα, τὸν δὲ τῷ τοῦ Πολυδεύκους ὀνόματι. ἀτὰρ - εἰπέ μοι καὶ τόδε, τί δήποτε οὐκ ἄμφω ξύνεισιν ἡμῖν, -ἀλλʼ ἐξ ἡμισείας ἄρτι μὲν νεκρός, ἄρτι δὲ θεός ἐστιν ἅτερος αὐτῶν; -

- - -Ἑρμῆς -

- - - - -

ὑπὸ φιλαδελφίας τοῦτο ποιοῦσιν· ἐπεὶ γὰρ -ἔδει ἕνα μὲν τεθνάναι τῶν Λήδας υἱέων, ἕνα δὲ ἀθάνατον -εἶναι, ἐνείμαντο οὕτως αὐτοὶ τὴν ἀθανασίαν. -

- - -Ἀπόλλων -

οὐ ξυνετήν, ὦ Ἑρμῆ, τὴν νόμην, οἵ γε οὐδὲ -ὄψονται οὕτως ἀλλήλους, ὅπερ ἐπόθουν, οἶμαι, μάλιστα· -πῶς γάρ, ὁ μὲν παρὰ θεοῖς, ὁ δὲ παρὰ τοῖς φθιτοῖς ὤν; -πλὴν ἀλλʼ ὥσπερ ἐγὼ μαντεύομαι, ὁ δὲ Ἀσκληπιὸς ἰᾶται, - σὺ δὲ παλαίειν διδάσκεις παιδοτρίβης ἄριστος ὤν, -ἡ δὲ Ἄρτεμις μαιεύεται καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστος ἔχει τινὰ -τέχνην ἢ θεοῖς ἢ ἀνθρώποις χρησίμην, οὗτοι δὲ τί ποιήσουσιν -ἡμῖν; ἢ ἀργοὶ εὐωχήσονται τηλικοῦτοι ὄντες; -

- - -Ἑρμῆς -

οὐδαμῶς, ἀλλὰ προστέτακται αὐτοῖν ὑπηρετεῖν -τῷ Ποσειδῶνι καὶ καθιππεύειν δεῖ τὸ πέλαγος καὶ -ἐάν που ναύτας χειμαζομένους ἴδωσιν, ἐπικαθίσαντας -ἐπὶ τὸ πλοῖον σώζειν τοὺς ἐμπλέοντας. -

- - -Ἀπόλλων -

ἀγαθήν, ὦ Ἑρμῆ, καὶ σωτήριον λέγεις τὴν τέχνην. -

- - - - - - diff --git a/data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.tracking.json b/data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.tracking.json deleted file mode 100644 index 68dcba323..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.tracking.json +++ /dev/null @@ -1,14 +0,0 @@ -{ - "epidoc_compliant": false, - "fully_unicode": true, - "git_repo": "canonical-greekLit", - "has_cts_metadata": false, - "has_cts_refsDecl": false, - "id": "2008.01.0527", - "last_editor": "", - "note": "", - "src": "texts/sdl/Lucian/69_gk.xml", - "status": "migrated", - "target": "canonical-greekLit/data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.xml", - "valid_xml": true -} \ No newline at end of file diff --git a/data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.xml b/data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.xml deleted file mode 100644 index b411fed6c..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc1.xml +++ /dev/null @@ -1,2358 +0,0 @@ - - - - -Dialogi meretricii -Lucian -Karl Jacobitz -Google Digital Humanities Awards Program - - -Trustees of Tufts University -Medford, MA -Perseus Project - - - - -Luciani Samosatensis Opera, Vol III -Lucian -Karl Jacobitz - -in aedibus B. G. Teubneri -Leipzig -1896 - - - -

Keyboarding

- - - - - - - - - - -Greek - - - - - - - - -Γλυκέρα καὶ Θαίς - - -Γλυκέρα -

τὸν στρατιώτην ἐκεῖνον, Θαΐ, τὸν Ἀκαρνᾶνα, - -ὅς πάλαι μὲν Ἀβρότονον εἶχε, μετὰ ταῦτα δὲ -ἠράσθη ἐμοῦ, τὸν εὐπάρυφον λέγω, τὸν ἐν τῇ χλαμύδι, -οἶσθα αὐτόν, ἢ ἐπιλέλησαι τὸν ἄνθρωπον; -

- - -Θαίς -

οὔκ, ἀλλὰ οἶδα, ὦ Γλυκέριον, καὶ συνέπιε -μεθʼ ἡμῶν πέρυσιν ἐν τοῖς Ἁλώοις. τί δὲ τοῦτο; ἐῴκεις -γάρ τι περὶ αὐτοῦ διηγεῖσθαι. -

- - -Γλυκέρα -

Γοργόνα αὐτὸν ἡ παμπόνηρος, φίλη δοκοῦσα -εἶναι, ἀπέσπασεν ἀπʼ ἐμοῦ ὑπελθοῦσα. -

- - -Θαίς -

καὶ νῦν σοὶ μὲν ἐκεῖνος οὐ πρόσεστι, Γοργόναν -δὲ ἑταίραν πεποίηται; -

- - -Γλυκέρα -

ναί, ὦ Θαΐ, καὶ τὸ πρᾶγμα οὐ μετρίως μου ἥψατο. -

- - - - -Θαίς -

πονηρὸν μέν ὦ Γλυκέριον, οὐκ ἀδόκητον -δέ, ἀλλʼ εἰωθὸς γίγνεσθαι ὑφʼ ἡμῶν τῶν ἑταιρῶν. οὔκουν -χρὴ οὔτε ἀνιᾶσθαι ἄγαν οὔτε μέμφεσθαι τῇ Γοργόνῃ· -οὐδὲ γὰρ σὲ Ἀβρότονον ἐπʼ αὐτῷ πρότερον ἐμέμψατο, -καίτοι φίλαι ἦτε. ἀτὰρ ἐκεῖνο θαυμάξω, τί καὶ ἐπῄνεσεν -αὐτῆς ὁ στρατιώτης οὗτος, ἐκτὸς εἰ μὴ παντάπασι -τυφλός ἐστιν, ὃς οὐχ ἑωράκει τὰς μὲν τρίχας αὐτὴν ἀραιὰς -ἔχουσαν καὶ ἐπὶ πολὺ τοῦ μετώπου ἀπηγμένας· τὰ χείλη -δὲ πελιδνὰ καὶ νεκρικὰ καὶ τράχηλος λεπτὸς καὶ ἐπίσημοι -ἐν αὐτῷ αἱ φλέβες καὶ ῥὶς μακρά. ἓν μόνον, εὐμήκης -ἐστὶ καὶ ὀρθὴ καὶ μειδιᾷ πάνυ ἐπαγωγόν. -

- - -Γλυκέρα -

οἴει γάρ, ὦ Θαΐ, τῷ κάλλει ᾑρῆσθαι τὸν -Ακαρνᾶυα; οὐκ οἶσθα ὡς φαρμακὶς ἡ Χρυσάριον ἡ μήτηρ - -αὐτῆς, Θετταλάς τινας ᾠδὰς ἐπισταμένη καὶ τὴν -σελήνην κατάγουσα; φασὶ δὲ αὐτὴν καὶ πέτεσθαι τῆς -νυκτός· ἐκείνη ἐξέμηνε τὸν ἄνθρωπον πιεῖν τῶν φαρμάκων -ἐγχέασα, καὶ νῦν τρυγῶσιν αὐτόν. -

- - -Θαίς -

καὶ σύ, ὦ Γλυκέριον, ἄλλον τρυγήσεις, τοῦτον δὲ χαίρειν ἔα.

- - - - -Μύρτιον καὶ Πάμφιλος και Δῶρις. - - -Μύρτιον -

γαμεῖς, ὦ Πάμφιλε, τὴν Φείδωνος τοῦ - -ναυκλήρου θυγατέρα καὶ ἤδη σε γεγαμηκέναι φασίν· οἱ -τοσοῦτοι δὲ ὅρκοι οὓς ὤμοσας καὶ τὰ δάκρυα ἐν ἀκαρεῖ -πάντα οἴχεται, καὶ ἐπιλέλησαι Μυρτίου νῦν, καὶ ταῦτα, -ὦ Πάμφιλε, ὁπότε κύω μῆνα ὄγδοον ἤδη. τοῦτο γοῦν -καὶ μόνον ἐπριάμην τοῦ σοῦ ἔρωτος, ὅτι μου τηλικαύτην -πεποίηκας τὴν γαστέρα καὶ μετὰ μικρὸν παιδοτροφεῖν -δεήσει, πρᾶγμα ἑταίρᾳ βαρύτατον· οὐ γὰρ ἐκθήσω - τὸ τεχθέν, καὶ μάλιστα εἰ ἄρρεν γένοιτο, ἀλλὰ Πάμφιλον -ὀνομάσασα ἐγὼ μὲν ἕξω παραμύθιον τοῦ ἔρωτος, σοὶ -δὲ ὀνειδιεῖ ποτε προσελθὼν ἐκεῖνος, ὡς ἄπιστος γεγένησαι -περὶ τὴν ἀθλίαν αὐτοῦ μητέρα. γαμεῖς δʼ οὐ καλὴν -παρθένον· εἶδον γὰρ αὐτὴν ἔναγχος ἐν τοῖς Θεσμοφορίοις -μετὰ τῆς μητρός, οὐδέπω εἰδυῖα ὅτι διʼ αὐτὴν οὐκέτι -ὄψομαι Πάμφιλον. καὶ σὺ δʼ οὖν πρότερον ἰδοῦ αὐτὴν -καὶ τὸ πρόσωπον καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἰδέ, μή σε ἀνιάτω, -εἰ πάνυ γλαυκοῦς ἔχει αὐτοὺς μηδὲ ὅτι διάστροφοί εἰσι -καὶ ἐς ἀλλήλους ὁρῶσι· μᾶλλον δὲ τὸν Φείδωνα ἑώρακας -τὸν πατέρα τῆς νύμφης, τὸ πρόσωπον αὐτοῦ οἶσθα, ὥστε -οὐδὲν ἔτι δεήσει τὴν θυγατέρα ἰδεῖν. -

- - -Πάμφιλος -

- - - - -

ἔτι σου ληρούσης, ὦ Μύρτιον, ἀκούσομαι -παρθένους καὶ γάμους ναυκληρικοὺς διεξιούσης; ἐγὼ - -δὲ ἢ σιμήν τινα ἢ καλὴν νύμφην οἶδα; ἢ ὅτι Φείδων ὁ -Ἀλωπεκῆθεν—οἶμαι γὰρ ἐκεῖνον λέγειν σε—θυγατέρα -ὅλως εἶχεν ὡραίαν ἤδη γάμου; ἀλλʼ οὐδὲ φίλος ἐστὶν οὗτος -τῷ πατρί· μέμνημαι γὰρ ὡς πρῴην ἐδικάσατο περὶ -συμβολαίου ναυτικοῦ· τάλαντον, οἶμαι, ὀφείλων γὰρ τῷ -πατρὶ οὐκ ἤθελεν ἐκτίνειν, ὁ δὲ παρὰ τοὺς ναυτοδίκας -ἀπήγαγεν αὐτόν, καὶ μόλις ἐξέτισεν αὐτό, οὐδʼ ὅλον, ὡς -ὁ πατὴρ ἔφασκεν. εἰ δὲ καὶ γαμεῖν ἐδέδοκτό μοι, τὴν Δημέου -θυγατέρα τὴν τοῦ πέρυσιν ἐστρατηγηκότος ἀφείς, -καὶ ταῦτα πρὸς μητρὸς ἀνεψιὰν οὖσαν, τὴν Φείδωνος -ἐγάμουν ἄν; σὺ δὲ πόθεν ταῦτα ἤκουσας; ἢ τινὰς σεαυτῇ, -ὦ Μύρτιον, κενὰς ζηλοτυπίας σκιαμαχοῦσα ἐξεῦρες; -

- - -Μύρτιον -

- - - - -

οὔκουν γαμεῖς, ὦ Πάμφιλε; -

- - -Πάμφιλος -

μέμηνας, ὦ Μύρτιον, ἢ κραιπαλᾷς; καίτοι -χθὲς οὐ πάνυ ἐμεθύσθημεν. -

- - -Μύρτιον -

ἡ Δωρὶς αὕτη ἐλύπησέ με· πεμφθεῖσα γὰρ -ὡς ἔρια ὠνήσαιτό μοι ἐπὶ τὴν γαστέρα καὶ εὔξαιτο τῇ -Λοχείᾳ ὡς ὑπὲρ ἐμοῦ, Λεσβίαν ἔφη ἐντυχοῦσαν αὐτῇ -... μᾶλλον δὲ σὺ αὐτή, ὦ Δωρί, λέγε ἅπερ ἀκήκοας, εἴ -γε μὴ ἐπλάσω ταῦτα. -

- - -Δῶρις -

ἀλλʼ ἐπιτριβείην, ὦ δέσποινα, εἴ τι ἐψευσάμην· -ἐπεὶ γὰρ κατὰ τὸ πρυτανεῖον ἐγενόμην, ἐνέτυχέ μοι -ἡ Λεσβία μειδιῶσα καὶ φησίν, Ὁ ἐραστὴς ὑμῶν ὁ Πάμφιλος -γαμεῖ τὴν Φείδωνος θυγατέρα· εἰ δὲ ἀπιστοίην, -ἠξίου με παρακύψασαν ἐς τὸν στενωπὸν ὑμῶν ἰδεῖν πάντα -κατεστεφανωμένα καὶ αὐλητρίδας καὶ θόρυβον καὶ ὑμέναιον ᾅδοντάς τινας. -

- - -Πάμφιλος -

τί οὖν; παρέκυψας, ὦ Δωρί; -

- - -Δῶρις -

καὶ μάλα, καὶ εἶδον ἅπαντα ὡς ἔφη. -

- - -Πάμφιλος -

- - - - -

μανθάνω τὴν ἀπάτην· οὔτε πάντα ἡ -Λεσβία, Δωρί, πρὸς σὲ ἐψεύσατο καὶ σὺ τἀληθῆ ἀπήγγελκας -Μυρτίω. πλὴν μάτην γε ἐταράχθητε οὔτε γα χρ παρʼ - -ἡμῖν οἱ γάμοι, ἀλλὰ νῦν ἀνεμνήσθην ἀκούσας τῆς μητρός, -ὁπότε χθὲς ἀνέστρεψα παρʼ ὑμῶν· ἔφη γάρ, Ὦ -Πάμφιλε, ὁ μὲν ἡλικιώτης σοι Χαρμίδης τοῦ γείτονος -Αρισταινέτου υἱὸς γαμεῖ ἤδη καὶ σωφρονεῖ, σὺ δὲ μέχρι -τίνος ἑταίρᾳ σύνει; τοιαῦτα παρακούων αὐτῆς ἐς ὕπνον -κατηνέχθην· εἶτα ἕωθεν προῆλθον ἀπὸ τῆς οἰκίας, ὥστε -οὐδὲν εἶδον ὧν ἡ Δωρὶς ὕστερον εἶδεν. εἰ δὲ ἀπιστεῖς, -αὖθις ἀπελθοῦσα, ὦ Δωρί, ἀκριβῶς ἰδὲ μὴ τὸν στενωπόν, -ἀλλὰ τὴν θύραν, ποτέρα ἐστὶν ἡ κατεστεφανωμένη· -εὑρήσεις γὰρ τὴν τῶν γειτόνων. -

- - -Μύρτιον -

Ἀπέσωσας, ὦ Πάμφιλε· ἀπηγξάμην γὰρ ἄν, -εἴ τι τοιοῦτο ἐγένετο. -

- - -Πάμφιλος -

ἀλλʼ οὐκ ἂν ἐγένετο, μηδʼ οὕτω μανείην, -ὡς ἐκλαθέσθαι Μυρτίου, καὶ ταῦτα ἤδη μοι κυούσης παιδίον.

- - - - - - μήτηρ καὶ Φίλιννα. - - -μήτηρ -

Ἐμάνης, ὦ Φίλιννα, ἢ τί ἔπαθες ἐν τῷ - -ξυμποσίῳ χθές; ἧκε γὰρ παρʼ ἐμὲ Δίφιλος ἕωθεν δακρύων -καὶ διηγήσατό μοι ἃ ἔπαθεν ὑπὸ σοῦ· μεμεθύσθαι -γάρ σε καὶ ἐς τὸ μέσον ἀναστᾶσαν ὀρχήσασθαι αὐτοῦ -διακωλύοντος καὶ μετὰ ταῦτα φιλῆσαι Λαμπρίαν τὸν -ἑταῖρον αὐτοῦ, καὶ ἐπεὶ ἐχαλέπηνέ σοι, καταλιποῦσαν -αὐτὸν ἀπελθεῖν πρὸς τὸν Λαμπρίαν καὶ περιβαλεῖν ἐκεῖνον, -ἑαυτὸν δὲ ἀποπνίγεσθαι τούτων γιγνομένων. ἀλλʼ -οὐδὲ τῆς νυκτός, οἶμαι, συνεκάθευδες μετʼ αὐτοῦ, καταλιποῦσα -δὲ δακρύοντα μόνη ἐπὶ τοῦ πλησίον σκίμποδος -κατέκεισο ᾅδουσα καὶ λυποῦσα ἐκεῖνον. -

- - -Φίλιννα -

- - - - -

τὰ γὰρ αὐτοῦ σοι, ὦ μῆτερ, οὐ διηγήσατο· -οὐ γὰρ ἂν συνηγόρευες αὐτῷ ὑβριστῇ γε ὄντι, ὃς ἐμοῦ - -ἀφέμενος ἐκοινολογεῖτο Θαΐδι τῇ Λαμπρίου ἑταίρᾳ, μηδέπω -ἐκείνου παρόντος· ἐπεὶ δὲ χαλεπαίνουσαν εἶδέ με -καὶ διένευσα αὐτῷ οἷα ποιεῖ, τοῦ ὠτὸς ἄκρου ἐφαψάμενος -ἀνακλάσας τὸν αὐχένα τῆς Θαΐδος ἐφίλησεν οὕτω -προσφυῶς, ὥστε μόλις ἀπέσπασε τὰ χείλη, εἶτʼ ἐγὼ μὲν -ἐδάκρυον, ὁ δὲ ἐγέλα καὶ πρὸς τὴν Θαΐδα πολλὰ πρὸς τὸ -οὖς ἔλεγε κατʼ ἐμοῦ δηλαδή, καὶ ἡ Θαῒς ἐμειδία βλέπουσα -πρὸς ἐμέ. ὡς δὲ προσιόντα ᾔσθοντο τὸν Λαμπρίαν καὶ -ἐκορέσθησάν ποτε φιλοῦντες ἀλλήλους, ἐγὼ μὲν ὅμως -παρʼ αὐτὸν κατεκλίθην, ὡς μὴ καὶ τοῦτο προφασίζοιτο -ὕστερον, ἡ Θαῒς δὲ ἀναστᾶσα ὠρχήσατο πρώτη ἀπογυμνοῦσα -ἐπὶ πολὺ τὰ σφυρὰ ὡς μόνη καλὰ ἔχουσα, καὶ -ἐπειδὴ ἐπαύσατο, ὁ Λαμπρίας μὲν ἐσίγα καὶ εἶπεν οὐδέν, -Δίφιλος δὲ ὑπερεπῄνει τὸ εὔρυθμον καὶ τὸ κεχορηγημένον, -καὶ ὅτι εὖ πρὸς τὴν κιθάραν ὁ ποὺς καὶ τὸ σφυρὸν -ὡς καλὸν καὶ ἄλλα μυρία, καθάπερ τὴν Καλάμιδος Σωσάνδραν -ἐπαινῶν, ἀλλʼ οὐχὶ Θαΐδα, ἣν καὶ σὺ οἶσθα συλλουομένην -ἡμῖν οἵα ἐστί, Θαῒς δὲ οἷα καὶ ἔσκωψεν εὐθὺς -ἐς ἐμέ· εἰ γάρ τις, ἔφη, μὴ αἰσχύνεται λεπτὰ ἔχουσα τὰ -σκέλη, ὀρχήσεται καὶ αὐτὴ ἐξαναστᾶσα. τί ἂν λέγοιμι, ὦ -μῆτερ; ἀνέστην γὰρ καὶ ὠρχησάμην. τί γὰρ ἔδει ποιεῖν; -ἀνασχέσθαι καὶ ἐπαληθεύειν τὸ σκῶμμα καὶ τὴν Θαΐδα -ἐᾶν τυραννεῖν τοῦ συμποσίου; -

- - -μήτηρ -

- - - - -

φιλοτιμότερον μέν, ὦ θύγατερ· οὐδὲ -φροντίζειν γὰρ ἐχρῆν· λέγε δʼ ὅμως τὰ μετὰ ταῦτα. -

- - -Φίλιννα -

οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἐπῄνουν, ὁ Δίφιλος δὲ μόνος -ὕπτιον καταβαλὼν ἑαυτὸν ἐς τὴν ὀροφὴν ἀνέβλεπεν, -ἄχρι δὴ καμοῦσα ἐπαυσάμην. -

- - -μήτηρ -

τὸ φιλῆσαι δὲ τὸν Λαμπρίαν ἀληθὲς ἦν καὶ -τὸ μεταβᾶσαν περιπλέκεσθαι αὐτῷ; τί σιγᾷς; οὐκέτι γὰρ -ταῦτα συγγνώμης ἄξια. -

- - -Φίλιννα -

ἀντιλυπεῖν ἐβουλόμην αὐτόν. - -

- - -μήτηρ -

εἶτα οὐδὲ συνεκάθευδες, ἀλλὰ καὶ ᾖδες ἐκείνου -δακρύοντος; οὐκ αἰσθάνῃ, ὦ θύγατερ, ὅτι πτωχαί -ἐσμεν, οὐδὲ μέμησαι ὅσα παρʼ αὐτοῦ ἐλάβομεν ἢ οἷον -δὴ τὸν πέρυσι χειμῶνα διηγάγομεν ἄν, εἰ μὴ τοῦτον ἡμῖν -ἡ Ἀφροδίτη ἔπεμψε; - -

- - -Φίλιννα -

τί οὖν; ἀνέχωμαι διὰ τοῦτο ὑβριζομένη ὑπʼ αὐτοῦ; -

- - -μήτηρ -

Ὀργίζου μέν, μη ἀνθύβριζε δέ. οὐκ οἶσθα ὅτι -ὑβριζόμενοι παύονται οἱ ἐρῶντες καὶ ἐπιτιμῶσιν ἑαυτοῖς; -σὺ δὲ πάνυ χαλεπὴ ἀεὶ τῷ ἀνθρώπῳ γεγένησαι, καὶ ὅρα -μὴ κατὰ τὴν παροιμίαν ἀπορρήξωμεν πάνυ τείνουσαι τὸ καλώδιον.

- - - - -μέλιττα καὶ Βάκχις. - - -Μέλιττα -

εἴ τινα οἶσθα, Βακχί, γραῦν, οἷαι πολλαὶ - -Θετταλαὶ λέγονται ἐπᾴδουσαι καὶ ἐρασμίους ποιοῦσαι, εἰ -καὶ πάνυ μισουμένη γυνὴ τυγχάνοι, οὕτως ὄναιο, παραλαβοῦσα -ἧκέ μοι· θαἰμάτια γὰρ καὶ τὰ χρυσία ταῦτα -προείμην ἡδέως, εἰ μόνον ἴδοιμι ἐπʼ ἐμὲ αὖθις ἀναστρέψαντα -Χαρῖνον μισήσαντα τὴν Σιμίχην ὡς νῦν ἐμέ. -

- - -Βάκχις -

τί φής; οὐκέτι σύνεστιν — ἀλλὰ παρὰ τὴν -Σιμίχην, ὦ Μέλιττα, οἴχεται Χαρῖνος — διʼ ἣν τοσαύτας -ὀργὰς τῶν γονέων ἠνέσχετο οὐ βουληθεὶς τὴν πλουσίαν -ἐκείνην γῆμαι πέντε προικὸς τάλαντα, ὡς ἔλεγον, ἐπιφερομένην; -μέμνημαι γὰρ ταῦτά σου ἀκούσασα. -

- - -Μέλιττα -

ἅπαντα ἐκεῖνα οἴχεται, ὦ Βακχί, καὶ πέμπτην -ταύτην ἡμέραν οὐδʼ ἑώρακα ὅλως αὐτόν, ἀλλὰ πίνουσι -παρὰ τῷ συνεφήβῳ Παμμένει αὐτός τε καὶ Σιμίχη. -

- - -Βάκχις -

- - - - -

δεινά, ὦ Μέλιττα, πέπονθας. ἀλλὰ τι -καὶ ὑμᾶς διέστησεν; ἔοικε γὰρ οὐ μικρὸν τοῦτʼ εἶναι. - -

- - -Μέλιττα -

τὸ μὲν ὅλον οὐδὲ εἰπεῖν ἔχω· πρῴην δὲ ἀνελθὼν -ἐκ Πειραιῶς — κατεληλύθει γὰρ, οἶμαι, χρέος τι -άπαιτήσων πέμψαντος τοῦ πατρός — οὔτε με προσέβλεψεν -ἐσελθὼν οὔτε προσήκατο ὡς ἔθος προσδραμοῦσαν, -ἀποσεισάμενος δὲ περιπλακῆναι θέλουσαν, Ἄπιθι, φησί, -πρὸς τὸν ναύκληρον Ἑρμότιμον ἢ τὰ ἐπὶ τῶν τοίχων γεγραμμένα -ἐν τῷ Κεραμεικῷ ἀνάγνωθι, ὅπου κατεστηλίτευται -ὑμῶν τὰ ὀνόματα. τίνα Ἑρμότιμον, τίνα, ἔφην, -ἢ ποίαν στήλην λέγεις; ὁ δὲ οὐδὲν ἀποκρινάμενος οὐδὲ -δειπνήσας ἐκάθευδεν ἀποστραφείς. πόσα οἴει ἐπὶ τούτῳ -μεμηχανῆσθαί με περιλαμβάνουσαν ἐπισιρέφουσαν φιλοῦσαν -ἀπεστραμμένου τὸ μετάφρενον; ὁ δʼ οὐδʼ ὁπωστιοῦν -ὑπεμαλάχθη, ἀλλʼ εἴ μοι, φησίν, ἐπὶ πλέον ἐνοχλήσειας, -ἄπειμι ἤδη, εἰ καὶ μέσαι νύκτες εἰσίν. -

- - -Βάκχις -

- - - - -

ὅμως ᾔδεις τὸν Ἑρμότιμον; -

- - -Μέλιττα -

ἀλλά με ἴδοις, ὦ Βακχί, ἀθλιώτερον διάγουσαν -ἢ νῦν ἔχω, εἴ τινα ἐγὼ ναύκληρον Ἑρμότιμον οἶδα. -πλὴν ἀλλʼ ὁ μὲν ἕωθεν ἀπεληλύθει τοῦ ἀλεκτρυόνος εὐθὺς -ᾅσαντος ἀνεγρόμενος, ἐγὼ δὲ ἐμεμνήμην ὅτι κατὰ -τοίχου τινὸς ἔλεγε καταγεγράφθαι τοὔνομα ἐν Κεραμεικῷ· -ἔπεμψα οὖν Ἀκίδα κατασκεψομένην· ἡ δʼ ἄλλο μὲν -οὐδὲν εὗρε, τοῦτο δὲ μόνον ἐπιγεγραμμένον ἐσιόντων -ἐπὶ τὰ δεξιὰ πρὸς τῷ Διπύλῳ, Μέλιττα φιλεῖ Ἑρμότιμον, -καὶ μικρὸν αὖθις ὑποκάτω, Ὁ ναύκληρος Ἑρμότιμος φιλεῖ Μέλιτταν. -

- - -Βάκχις -

ὢ τῶν περιέργων νεανίσκων. συνίημι γάρ. -λυπῆσαί τις θέλων τὸν Χαρῖνον ἐπέγραψε ζηλότυπον -ὄντα εἰδώς· ὁ δὲ αὐτίκα ἐπίστευσεν. εἰ δέ που ἴδοιμι -αὐτόν, διαλέξομαι. ἄπειρός ἐστι καὶ παῖς ἔτι. -

- - -Μέλιττα -

ποῦ δʼ ἂν ἴδοις ἐκεῖνον, ὃς ἐγκλεισάμενος -ἑαυτὸν σύνεστι τῇ Σιμίχῃ; οἱ γονεῖς δὲ ἔτι παρʼ ἐμοὶ ζητοῦσιν -λυξιαν. ιιι. 16 - - -αὐτόν. ἀλλʼ εἴ τινα εὕροιμι, ὦ Βακχί, γραῦν, ὡς - ἔφην· ἀποσώσειε γὰρ ἂν φανεῖσα. -

- - -Βάκχις -

- - - - -

ἔστιν, ὦ φιλτάτη, ὅτι χρησίμη φαρμακίς, -Σύρα τὸ γένος, ὠμὴ ἔτι καὶ συμπεπηγυῖα, ἥ μοί -ποτε Φανίαν χαλεπαίνοντα κἀκεῖνον εἰκῆ, ὥσπερ Χαρῖνος, -διήλλαξε μετὰ μῆνας ὅλους τέτταρας, ὅτε ἐγὼ μὲν -ἤδη ἀπεγνώκειν, ὁ δὲ ὑπὸ τῶν ἐπῳδῶν ἧκεν αὖθις ἐπʼ ἐμέ. -

- - -Μέλιττα -

τί δὲ ἔπραξεν ἡ γραῦς, εἴπερ ἔτι μέμνησαι; -

- - -Βάκχις -

λαμβάνει μὲν οὐδὲ πολύν, ὦ Μέλιττα, τὸν -μισθόν, ἀλλὰ δραχμὴν καὶ ἄρτον· ἐπικεῖσθαι δὲ δεῖ μετὰ -τῶν ἁλῶν καὶ ὀβολοὺς ἑπτὰ καὶ θεῖον καὶ δᾷδα. ταῦτα -δὲ ἡ γραῦς λαμβάνει, καὶ κρατῆρα κεκερᾶσθαι δεῖ καὶ -πίνειν ἐκείνην μόνην. δεήσει δέ τι αὐτοῦ ἀνδρὸς εἶναι, -οἷον ἱμάτια ἢ κρηπῖδας ἢ ὀλίγας τῶν τριχῶν ἤ τι τῶν τοιούτων. -

- - -Μέλιττα -

ἔχω τὰς κρηπῖδας αὐτοῦ. -

- - -Βάκχις -

- - - - -

ταύτας κρεμάσασα ἐκ παττάλου ὑποθυμιᾷ -τῷ θείῳ, πάττουσα καὶ τῶν ἁλῶν ἐπὶ τὸ πῦρ· ἐπιλέγει -δὲ ἀμφοῖν τὰ ὀνόματα καὶ τὸ ἐκείνου καὶ τὸ σόν. -εἶτα ἐκ τοῦ κόλπου προκομίσασα ῥόμβου ἐπιστρέφει -ἐπῳδήν τινα λέγουσα ἐπιτρόχῳ τῇ γλώττῃ, βαρβαρικὰ -καὶ φρικώδη ὀνόματα. ταῦτα ἐποίησε τότε. καὶ μετʼ οὐ -πολὺ Φανίας, ἅμα καὶ τῶν συνεφήβων ἐπιτιμησάντων -αὐτῷ καὶ τῆς Φοιβίδος, ᾗ συνῆν, πολλὰ αἰτούσης, ἧκέ -μοι, τί πλέον; ὑπὸ τῆς ἐπῳδῆς ἀγόμενος. ἔτι δὲ καὶ τοῦτό -με σφόδρα κατὰ τῆς Φοιβίδος τὸ μίσηθρον ἐδιδάξατο, τηρήσασαν -τὸ ἴχνος, ἐπὰν ἀπολίποι, ἀμαυρώσασαν ἐπιβῆναι -μὲν τῷ ἀριστερῷ ἐκείνης τὸν ἐμὸν δεξιόν, τῷ δεξιῷ - δὲ τὸν ἀριστερὸν ἔμπαλιν καὶ λέγειν, Ἐπιβέβηκά σοι καὶ -ὑπεράνω εἰμί· καὶ ἐποίησα ὡς προσέταξε. -

- - -Μέλιττα -

μὴ μέλλε, μὴ μέλλε, ὦ Βακχί, κάλει ἤδη τὴν - - -Σύραν. σὺ δέ, ὦ Ἀκί, τὸν ἄρτον καὶ τὸ θεῖον καὶ τα -ἄλλα πάντα πρὸς τὴν ἐπῳδὴν εὐτρέπιζε.

- - - - -Κλωνάριον καὶ Λέαινα. - - -Κλωνάριον -

καινὰ περὶ σοῦ ἀκούομεν, ὦ Λέαινα, - -τὴν Λεσβίαν Μέγιλλαν τὴν πλουσίαν ἐρᾶν σου ὥσπερ -ἄνδρα καὶ συνεῖναι ὑμᾶς οὐκ οἶδʼ ὅ τι ποιούσας μετʼ ἀλλήλων. -τί τοῦτο; ἠρυθρίασας; ἀλλʼ εἰπὲ εἰ ἀληθῆ ταῦτά ἐστιν. -

- - -Λέαινα -

ἀληθῆ, ὦ Κλωνάριον· αἰσχύνομαι δέ, ἀλλόκοτον γάρ τί ἐστι. -

- - -Κλωνάριον -

πρὸς τῆς κουροτρόφου τί τὸ πρᾶγμα, ἢ τί -βούλεται ἡ γυνή; τί δὲ καὶ πράττετε, ὅταν συνῆτε; ὁρᾷς; -οὐ φιλεῖς με· οὐ γὰρ ἂν ἀπεκρύπτου τὰ τοιαῦτα. -

- - -Λέαινα -

φιλῶ μέν σε, εἰ καί τινα ἄλλην. ἡ γυνὴ δὲ -δεινῶς ἀνδρική ἐστιν. -

- - -Κλωνάριον -

- - - - -

οὐ μανθάνω ὅ τι καὶ λέγεις, εἰ μή τις -ἑταιρίστρια τυγχάνει οὖσα· τοιαύτας γάρ ἐν Λέσβῳ λέγουσι -γυναῖκας ἀρρενωπούς, ὑπʼ ἀνδρῶν μὲν οὐκ ἐθελούσας -αὐτὸ πάσχειν, γυναιξὶ δὲ αὐτὰς πλησιαζούσας ὥσπερ ἄνδρας. -

- - -Λέαινα -

τοιοῦτόν τι. -

- - -Κλωνάριον -

οὐκοῦν, ὦ Λέαινα, τοῦτο αὐτὸ καὶ διήγησαι, -ὅπως μὲν ἐπείρα τὸ πρῶτον, ὅπως δὲ καὶ σὺ συνεπείσθης καὶ τὰ μετὰ ταῦτα. -

- - -Λέαινα -

πότον τινὰ συγκροτοῦσαι αὐτ1ή τε καὶ Δημώνασσα -ἡ Κορινθία, πλουτοῦσα δὲ καὶ αὐτὴ καὶ ὁμότεχνος -οὖσα τῇ Μεγίλλῃ, παρέλαβον κἀμὲ κιθαρίζειν αὐταῖς· -ἐπεὶ δὲ ἐκιθάρισα καὶ ἀωρὶ ἦν καὶ ἔδει καθεύδειν, -αἱ δὲ ἐμέθυον, Ἄγε δή, ἔφη, ὦ Λέαινα, ἡ Μέγιλλα, -16%2 - -κοιμᾶσθαι γὰρ ἤδη καλόν, ἐνταῦθα κάθευδε μεθʼ ἡμῶν -μέση ἀμφοτέρων. -

- - -Κλωνάριον -

ἐκάθευδες; τὸ μετὰ τοῦτο τί ἐγένετο; -

- - -Λέαινα -

- - - - -

κατεφίλουν με τὸ πρῶτον ὥσπερ οἱ ἄνδρες, -οὐκ αὐτὸ μόνον προσαρμόζουσαι τὰ χείλη, ἀλλʼ -ὑπανοίγουσαι τὸ στόμα, καὶ περιέβαλλον καὶ τοὺς μαστοὺς -ἀπέθλιβον· ἡ Δημώνασσα δὲ καὶ ἔδακνε μεταξὺ -καταφιλοῦσα· ἐγὼ δὲ οὐκ εἶχον εἰκάσαι ὅ τι τὸ πρᾶγμα -εἴη. χρόνῳ δὲ ἡ Μέγιλλα ὑπόθερμος ἤδη οὖσα τὴν μὲν -πηνήκην ἀφείλετο τῆς κεφαλῆς, ἐπέκειτο δὲ πάνυ ὁμοία -καὶ προσφυής, καὶ ἐν χρῷ ὤφθη αὐτὴ καθάπερ οἱ σφόδρα -ἀνδρώδεις τῶν ἀθλητῶν ἀποκεκαρμένη· κἀγὼ ἐταράχθην -ἰδοῦσα. ἡ δέ, Ὦ Λέαινα, φησίν, ἑώρακας ἤδη - οὕτω καλὸν νεανίσκον; ἀλλʼ οὐχ ὁρῶ γε, ἔφην ἐγώ, νεανίσκον -ἐνταῦθα, ὦ Μέγιλλα. μή με καταθήλυνε, ἔφη, -Μέγιλλος γὰρ ἐγὼ λέγομαι καὶ γεγάμηκα πρόπαλαι ταύτην -τὴν Δημώνασσαν, καὶ ἔστιν ἐμὴ γυνή. ἐγέλασα, ὦ -Κλωνάριον, ἐπὶ τούτῳ καὶ ἔφην, Οὐκοῦν σύ, ὦ Μέγιλλε, -ἀνήρ τις ὢν ἐλελήθεις ἡμᾶς, καθάπερ τὸν Ἀχιλλέα φασὶν -ἐν ταῖς παρθένοις κρυπτόμενον ταῖς ἁλουργίσι; καὶ -ὅπερ οἱ ἄνδρες; ἐκεῖνο μέν ἔφη, ὦ Λέαινα, οὐκ ἔχω· -δέομαι δὲ οὐδὲ πάνυ αὐτοῦ· ἴδιον δέ τινα τρόπον ἡδίω -παρὰ πολὺ ὁμιλοῦντα ὄψει με. ἀλλὰ μὴ Ἑρμαφρόδιτος -εἶ, ἔφην, οἷοι πολλοὶ εἶναι λέγονται ἀμφότερα ἔχοντες; -ἔτι γὰρ ἠγνόουν, ὦ Κλωνάριον, τὸ πρᾶγμα. οὔ, φησίν, -ἀλλὰ τὸ πὰν ἀνήρ εἰμι.

- - - - -

ἤκουσα, ἔφην ἐγώ, τῆς Βοιωτίας -αὐλητρίδος Ἰσμηνοδώρας διηγουμένης τὰ ἐφέστια -παρʼ αὐτοῖς, ὡς γένοιτό τις ἐν Θήβαις ἐκ γυναικὸς ἀνήρ, -ὁ δʼ αὐτὸς καὶ μάντις ἄριστος, οἶμαι, Τειρεσίας τοὔνομα. -μὴ οὖν καὶ σὺ τοιοῦτόν τι πέπονθας; οὔκουν, ὦ Λέαινα, -ἔφη, ἀλλὰ ἐγεννήθην μὲν ὁμοία ταῖς ἄλλαις ὑμῖν, - -ἡ γνώμη δὲ καὶ ἡ ἐπιθυμία καὶ τἆλλα πάντα ἀνδρός ἐστί -μοι. καὶ ἱκανὴ γοῦν σοι, ἔφην, ἐπιθυμία; πάρεχε γοῦν, -ὦ Λέαινα, εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη, καὶ γνώσῃ οὐδὲν ἐνδέουσάν -με τῶν ἀνδρῶν· ἔχω γάρ τι ἀντὶ τοῦ ἀνδρείου. ἀλλὰ -πάρεχε, ὄψει γάρ. παρέσχον, ὦ Κλωνάριον, ἱκετευούσης -πολλὰ καὶ ὅρμον τινά μοι δούσης τῶν πολυτελῶν καὶ -ὀθόνας τῶν λεπτῶν. εἶτʼ ἐγὼ μὲν ὥσπερ ἄνδρα περιελάμβανον, -ἡ δὲ ἐφίλει τε καὶ ἐποίει καὶ ἤσθμαινε καὶ ἐδόκει -μοι ἐς ὑπερβολὴν ἥδεσθαι. -

- - -Κλωνάριον -

τί ἐποίει, ὦ Λέαινα, ἢ τίνα τρόπον; τοῦτο γὰρ μάλιστα εἰπέ. -

- - -Λέαινα -

μὴ ἀνάκρινε ἀκριβῶς, αἰσχρὰ γάρ· ὥστε -μὰ τὴν οὐρανίαν οὐκ ἄν εἴποιμι.

- - - - -Κρωβύλη καὶ Κόρινανα. - - -Κρωβύλη -

ὦ Κόριννα, ὡς μὲν οὐ πάνυ δεινὸν ἦν, - -ὅ ἐνόμιζες, τὸ γυναῖκα γενέσθαι ἐκ παρθένου, μεμάθηκας -ἤδη, μετὰ μειρακίου μὲν ὡραίου γενομένη, μυᾶν δὲ -τὸ πρῶτον μίσθωμα κομισαμένη, ἐξ ἧς ὅρμον αὐτίκα ὠνήσομαί σοι. -

- - -Κόρινανα -

ναί, Μαννάριον. ἐχέτω δὲ καὶ ψήφους τινὰς -πυραυγεῖς οἷος ὁ Φιλαινίδος ἐστίν. -

- - -Κρωβύλη -

ἔσται τοιοῦτος. ἄκουε δὲ καὶ τἆλλα παρʼ -ἐμοῦ ἅ σε χρὴ ποιεῖν καὶ ὅπως προσφέρεσθαι τοῖς ἀνδράσιν· -ἄλλη μὲν γὰρ ἡμῖν ἀποστροφὴ τοῦ βίου οὐκ -ἔστιν, ὦ θύγατερ, ἀλλὰ δύο ἔτη ταῦτα ἐξ οὗ τέθνηκεν -ὁ μακαρίτης σου πατήρ, οὐκ οἶσθα ὅπως ἀπεζήσαμεν; -ὅτε δὲ ἐκεῖνος ἔζη, πάντα ἦν ἡμῖν ἱκανά· ἐχάλκευε γὰρ -καὶ μέγα ἦν ὄνομα αὐτοῦ ἐν Πειραιεῖ, καὶ πάντων ἐστὶν -ἀκοῦσαι διομνυμένων ἦ μὴν μετὰ Φιλῖνον μηκέτι ἔσεσθαι - -ἄλλον χαλκέα. μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν τὸ μὲν πρῶτον ἀποδομένη -τὰς πυράγρας καὶ τὸν ἄκμονα καὶ σφῦραν δύο -μνῶν, ἀπὸ τούτων διετράφημεν· εἶτα νῦν μὲν ὑφαίνουσα, -νῦν δὲ κρόκην κατάγουσα ἢ στήμονα κλώθουσα -ἐποριζόμην τὰ σιτία μόλις· ἔβοσκον δὲ σέ, ὦ θύγατερ, -τὴν ἐλπίδα περιμένουσα. -

- - -Κόρινανα -

- - - - -

τὴν μνᾶν λέγεις; -

- - -Κρωβύλη -

οὔκ, ἀλλὰ ἐλογιζόμην ὡς τηλικαύτη γενομένη -θρέψεις μὲν ἐμέ, σεαυτὴν δὲ κατακοσμήσεις ῥᾳδίως -καὶ πλουτήσεις καὶ ἐσθῆτας ἕξεις ἁλουργεῖς καὶ θεραπαίνας. -

- - -Κόρινανα -

πῶς ἔφης, μῆτερ, ἢ τί λέγεις; -

- - -Κρωβύλη -

συνοῦσα μὲν τοῖς νεανίσκοις καὶ συμπίνουσα -μετʼ αὐτῶν καὶ συγκαθεύδουσα ἐπὶ μισθῷ. -

- - -Κόρινανα -

καθάπερ ἡ Δαφνίδος θυγάτηρ Λύρα; -

- - -Κρωβύλη -

ναί. -

- - -Κόρινανα -

ἀλλʼ ἐκείνη ἑταίρα ἐστίν. -

- - -Κρωβύλη -

οὐδὲν τοῦτο δεινόν· καὶ σὺ γὰρ πλουτήσεις -ὡς ἐκείνη καὶ πολλοὺς ἐραστὰς ἕξεις. τί ἐδάκρυσας, -ὦ Κόριννα; οὐχ ὁρᾷς ὁπόσαι καὶ ὡς περισπούδαστοί εἰσιν -αἱ ἑταῖραι καὶ ὅρα χρήματα λαμβάνουσι; τὴν Δαφνίδα -γοῦν ἐγὼ οἶδα, ὦ φίλη Ἀδράστεια, ῥάκη, πρὶν αὐτὴν - ἀκμάσαι τὴν ὥραν, περιβεβλημένην· ἀλλὰ νῦν ὁρᾷς οἵα -πρόεισι, χρυσὸς καὶ ἐσθῆτες εὐανθεῖς καὶ θεράπαιναι τέτταρες. -

- - -Κόρινανα -

- - - - -

πῶς δὲ ταῦτα ἐκτήσατο ἡ Λύρα; -

- - -Κρωβύλη -

τὸ μὲν πρῶτον κατακοσμοῦσα ἑαυτὴν εὐπρεπῶς -καὶ εὐσταλὴς οὖσα καὶ φαιδρὰ πρὸς ἅπαντας, -οὐκ ἄχρι τοῦ καγχάζειν ῥᾳδίως καθάπερ σὺ εἴωθας, ἀλλὰ -μειδιῶσα ἡδὺ καὶ ἐπαγωγόν, εἶτα προσομιλοῦσα δεξιῶς -καὶ μήτε φενακίζουσα, εἴ τις προσέλθοι ἢ προπέμψειε, -μήτε αὐτὴ ἐπιλαμβανομένη τῶν ἀνδρῶν. ἢν δέ ποτε καὶ - -ἀπέλθῃ ἐπὶ δεῖπνον λαβοῦσα μίσθωμα, οὔτε μεθύσκεται, -— καταγέλαστον γὰρ καὶ μισοῦσιν οἱ ἄνδρες τὰς τοιαύτας -— οὔτε ὑπερεμφορεῖται τοῦ ὄψου ἀπειροκάλως, ἀλλὰ -προσάπτεται μὲν ἄκροις τοῖς δακτύλοις, σιωπῇ δὲ τὰς ἐνθέσεις -οὐκ ἐπʼ ἀμφοτέρας παραβύεται τὰς γνάθους, πίνει -δὲ ἠρέμα, οὐ χανδόν, ἀλλʼ ἀναπαυομένη. -

- - -Κόρινανα -

κἂν εἰ διψῶσα, ὦ μῆτερ, τύχοι; -

- - -Κρωβύλη -

τότε μάλιστα, ὦ Κόριννα. καὶ οὔτε πλέον -τοῦ δέοντος φθέγγεται οὔτε ἀποσκώπτει ἔς τινα τῶν -παρόντων, ἐς μόνον δὲ τὸν μισθωσάμενον βλέπει· καὶ -διὰ τοῦτο ἐκεῖνοι φιλοῦσιν αὐτήν. καὶ ἐπειδὰν κοιμᾶσθαι -δέῃ, ἀσελγὲς οὐδὲν οὐδὲ ἀμελὲς ἐκείνη ἄν τι ἐργάσαιτο, -ἀλλὰ ἐξ ἅπαντος ἓν τοῦτο θηρᾶται, ὡς ὑπαγάγοιτο -καὶ ἐραστὴν ποιήσειεν ἐκεῖνον· ταῦτα γὰρ αὐτὴν -ἅπαντες ἐπαινοῦσιν. εἰ δὴ καὶ σὺ ταῦτα ἐκμάθοις, μακάριαι -καὶ ἡμεῖς ἐσόμεθα· ἐπεὶ τά γε ἄλλα παρὰ πολὺ -αὐτῆς ἀλλʼ οὐδέν, ὦ φίλη Ἀδράστεια, φημί, ζώοις μόνον. -

- - -Κόρινανα -

- - - - -

εἰπέ μοι, ὦ μῆτερ, οἱ μισθούμενοι παντες -τοιοῦτοί εἰσιν οἷος ὁ Εὔκριτος, μεθʼ οὗ χθὲς ἐκάθευδον; -

- - -Κρωβύλη -

οὐ πάντες, ἀλλʼ ἔνιοι μὲν ἀμείνους, οἱ δὲ -καὶ ἤδη ἀνδρώδεις, οἱ δὲ καὶ οὐ πάνυ μορφῆς εὐφυῶς ἔχοντες. -

- - -Κόρινανα -

καὶ τοιούτοις συγκαθεύδειν δεήσει; -

- - -Κρωβύλη -

μάλιστα, ὦ θύγατερ· οὗτοι μέν τοι καὶ -πλείονα διδόασιν· οἱ καλοὶ δὲ αὐτὸ μόνον καλοὶ θέλουσιν -εἶναι. καὶ σοὶ δὲ μελέτω ἀεὶ τοῦ πλείονος, εἰ θέλεις -ἐν βραχεῖ λέγειν ἁπάσας ἐνδειξάσας σε τῷ δακτύλῳ, Οὐχ -ὁρᾷς τὴν Κόρινναν τὴν τῆς Κρωβύλης θυγατέρα ὡς -ὑπερπλουτεῖ καὶ τρισευδαίμονα πεποίηκε τὴν μητέρα; τί -φής; ποιήσεις ταῦτα; ποιήσεις, οἶδα ἐγώ, καὶ προέξεις - -ἁπασῶν ῥᾳδίως. νῦν δʼ ἄπιθι λουσομένη, εἰ ἀφίκοιτο καὶ -τήμερον τὸ μειράκιον ὁ Εὔκριτος· ὑπισχνεῖτο γάρ.

- - - - -μήτηρ καὶ Μουσάριον. - - -μήτηρ -

ἂν δʼ ἔτι τοιοῦτον ἐραστὴν εὕρωμεν, ὦ - -Μουσάριον, οἷος ὁ Χαιρέας ἐστί, θῦσαι μὲν τῇ πανδήμῳ -δεήσει λευκὴν μηκάδα, τῇ οὐρανίᾳ δὲ τῇ ἐν κήποις δάμαλιν, - στεφανῶσαι δὲ καὶ τὴν πλουτοδότειραν, καὶ ὅλως -μακάριαι καὶ τρισευδαίμονες ἐσόμεθα. νῦν ὁρᾷς παρὰ -τοῦ νεανίσκου ἡλίκα λαμβάνομεν, ὃς ὀβολὸν μὲν οὐδεπώποτέ -σοι δέδωκεν, οὐκ ἐσθῆτα, οὐχ ὑποδήματα, οὐ -μύρον, ἀλλὰ προφάσεις ἀεὶ καὶ ὑποσχέσεις καὶ μακραὶ -ἐλπίδες καὶ πολὺ τό, ἐὰν ὁ πατὴρ . . καὶ κύριος γένωμαι -τῶν πατρῴων, καὶ πάντα σά. σὺ δὲ καὶ ὀμωμοκέναι αὐτὸν -φὴς ὅτι νόμῳ σε γαμετὴν ποιήσεται. -

- - -Μουσάριον -

ὤμοσε γάρ, ὦ μῆτερ, κατὰ ταῖν θεοῖν καὶ τῆς Πολιάδος. -

- - -μήτηρ -

καὶ πιστεύεις δηλαδή· καὶ διὰ τοῦτο πρῴην -οὐκ ἔχοντι αὐτῷ καταθεῖναι συμβολὴν τὸν δακτύλιον δέδωκας -ἀγνοούσης ἐμοῦ, ὁ δὲ ἀποδόμενος κατέπιε, καὶ -πάλιν τὰ δύο περιδέραια τὰ Ἰωνικά, ἕλκοντα ἑκάτερον -δύο δαρεικούς, ἅ σοι ὁ Χῖος Πραξίας ὁ ναύκληρος ἐκόμισε -ποιησάμενος ἐν Ἐρέσῳ· ἐδεῖτο γὰρ Χαιρέας ἔρανον -συνεφήβοις ἀπενεγκεῖν. ὀθόνας γὰρ καὶ χιτωνίσκους τί -ἂν λέγοιμι; καὶ ὅλως ἕρμαιόν τι ἡμῖν καὶ μέγα ὄφελος συμπέπτωκεν οὗτος. -

- - -Μουσάριον -

- - - - -

ἀλλὰ καλὸς καὶ ἀγένειος, καὶ φησὶν ἐραν -καὶ δακρύει καὶ Δεινομάχης καὶ Λάχητος υἱός ἐστι τοῦ -Ἀρεοπαγίτου καὶ φησὶν ἡμᾶς γαμήσειν καὶ μεγάλας ἐλπίδας - ἔχομεν παρʼ αὐτοῦ, ἢν ὁ γέρων μόνον καταμύσῃ. - -

- - -μήτηρ -

οὐκοῦν, ὦ Μουσάριον, ἐὰν ὑποδήσασθαι -δέῃ, καὶ ὁ σκυτοτόμος αἰτῇ τὸ δίδραχμον, ἐροῦμεν πρὸς -αὐτόν, Ἀργύριον μὲν οὐκ ἔχομεν, σὺ δὲ τῶν ἐλπίδων -ὀλίγας παρʼ ἡμῶν λαβέ· καὶ πρὸς τὸν ἀλφιτοπώλην τὰ -αὐτά· καὶ ἢν τὸ ἐνοίκιον αἰτώμεθα, Περίμεινον, φήσομεν, -ἔστʼ ἂν Λάχης ὁ Κολυττεὺς ἀποθάνῃ· ἀποδώσομεν -γάρ σοι μετὰ τοὺς γάμους. οὐκ αἰσχύνῃ μόνη τῶν ἑταιρῶν -οὐκ ἐλλόβιον οὐχ ὅρμον οὐ ταραντινίδιον ἔχουσα; -

- - -Μουσάριον -

- - - - -

τί οὖν, ὦ μῆτερ; ἐκεῖναι εὐτυχέστεραί -μου καὶ καλλίους εἰσίν; -

- - -μήτηρ -

οὔκ, ἀλλὰ συνετώτεραι καὶ ἴσασιν ἑταιρίζειν, -οὐδὲ πιστεύουσι ῥηματίοις καὶ νεανίσκοις ἐπʼ ἄκρου -τοῦ χείλους τοὺς ὅρκους ἔχουσι· σὺ δὲ εἶ πιστὴ καὶ φίλανδρος -οὐδὲ προσίῃ ἄλλον τινὰ ὅτι μὴ μόνον Χαιρέαν· -καὶ πρῴην μὲν ὅτε ὁ γεωργὸς ὁ Ἀχαρνεὺς ἧκε δύο μνᾶς -κομίζων, ἀγένειος καὶ αὐτός — οἴνου δὲ τιμὴν ἀπειλήφει -τοῦ πατρὸς πέμψαντος — σὺ δὲ ἐκεῖνον μὲν ἀπεμύκτισας, -καθεύδεις δὲ μετὰ τοῦ Ἀδώνιδος Χαιρέου. -

- - -Μουσάριον -

τί οὖν; ἐχρῆν Χαιρέαν καταλείψασαν παραδέξασθαι -τὸν ἐργάτην ἐκεῖνον κινάβρας ἀπόζοντα; -λεῖός μοι, φασί, Χαιρέας καὶ χοιρίσκος Ἀχαρνικός. -

- - -μήτηρ -

ἔστω· ἐκεῖνος ἀγροῖκος καὶ πονηρὸν ἀποπνεῖ. -τί καὶ Ἀντιφῶντα τὸν Μενεκράτους μνᾶν ὑπισχνούμενον -οὐδὲ τοῦτον ἐδέξω; οὐ καλὸς ἦν καὶ ἀστεῖος καὶ ἡλικιώτης Χαιρέου; -

- - -Μουσάριον -

- - - - -

ἀλλʼ ἠπείλησε Χαιρέας ἀποσφάξειν ἀμφοτέρους, -εἰ λάβοι μέ ποτε μετʼ αὐτοῦ. -

- - -μήτηρ -

πόσοι δὲ καὶ ἄλλοι ταῦτα ἀπειλοῦσιν; οὐκοῦν -ἀνέραστος σὺ μενεῖς διὰ τοῦτο καὶ σωφρονήσεις καθάπερ -οὐχ ἑταίρα, τῆς δὲ Θεσμοφόρου ἱέρειά τις οὖσα; -ἐῶ τἆλλα. τήμερον Ἁλῶά ἐστι. τί δέ σοι δέδωκεν ἐς τὴν ἑορτήν; - -

- - -Μουσάριον -

οὐκ ἔχει, ὦ μαννάριον. -

- - -μήτηρ -

μόνος οὗτος οὐ τέχνην εὕρηκεν ἐπὶ τὸν πατέρα, -οὐκ οἰκέτην καθῆκεν ἐξαπατήσοντα, οὐκ ἀπὸ τῆς -μητρὸς ᾔτησεν ἀπειλήσας ἀποπλευσεῖσθαι στρατευσόμενος, -εἰ μὴ λάβοι, ἀλλὰ κάθηται ἡμᾶς ἐπιτρίβων μήτε αὐτὸς -διδοὺς μήτε παρὰ τῶν διδόντων ἐῶν λαμβάνειν; σὺ -δὲ οἴει, ὦ Μουσάριον, ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ἀεὶ ἔσεσθαι; -ἢ τὰ αὐτὰ φρονήσειν Χαιρέαν, ὅταν πλουτῇ μὲν αὐτός, -ἡ δὲ μήτηρ γάμον πολυτάλαντον ἐξεύρῃ αὐτῷ; μνησθήσεται -ἔτι, οἴει, τότε τῶν δακρύων ἢ τῶν φιλημάτων ἢ -τῶν ὅρκων πέντε ἴσως τάλαντα προικὸς βλέπων; -

- - -Μουσάριον -

μνησθήσεται ἐκεῖνος· δεῖγμα δέ, ὡς οὐδὲ -νῦν γεγάμηκεν, ἀλλὰ καταναγκαζόμενος καὶ βιαζόμενος ἠρνήσατο. -

- - -μήτηρ -

γένοιτο μὴ ψεύδεσθαι. ἀναμνήσω δέ σε, ὦ Μουσάριον, τότε.

- - - - - - Ἀμπελὶς καὶ Χρυσίς. - - -Ἀμπελίς -

ὅστις δέ, ὦ Χρυσί, μήτε ζηλοτυπεῖ μήτε - -ὀργίζεται μήτε ἐρράπισέ ποτε ἢ περιέκειρεν ἢ τὰ ἱμάτια -περιέσχισεν, ἔτι ἐραστὴς ἐκεῖνός ἐστιν; -

- - -Χρυσίς -

οὐκοῦν ταῦτα μόνα ἐρῶντος, ὦ Ἀμπελί, δείγματα; -

- - -Ἀμπελίς -

ναί, τοῦτʼ ἀνδρὸς θερμοῦ· ἐπεὶ τἆλλα, φιλήματα -καὶ δάκρυα καὶ ὅρκοι καὶ τὸ πολλάκις ἥκειν ἀρχομένου -ἔρωτος σημεῖον καὶ φυομένου ἔτι· τὸ δὲ πῦρ -ὅλον ἐκ τῆς ζηλοτυπίας ἐστίν. ὥστε εἰ καὶ σέ, ὡς φής, ὁ -Γοργίας ῥαπίζει καὶ ζηλοτυπεῖ, χρηστὰ ἔλπιζε καὶ εὔχου ἀεὶ τὰ αὐτὰ ποιεῖν. -

- - -Χρυσίς -

τὰ αὐτά; τί λέγεις; ἀεὶ ῥαπίζειν με; -

- - -Ἀμπελίς -

οὐχί, ἀλλʼ ἀνιᾶσθαι, εἰ μὴ πρὸς μόνον αὐτὸν - -βλέποις. ἐπεὶ εἰ μὴ ἐρᾷ γε, τί ἂν ἔτι ὀργίζοιτο, εἰ σύ -τινα ἕτερον ἐραστὴν ἔχεις; -

- - -Χρυσίς -

ἀλλʼ οὐδὲ ἔχω ἔγωγε· ὁ δὲ μάτην ὑπέλαβε -τὸν πλούσιόν μου ἐρᾶν, διότι ἄλλως ἐμνημόνευσά ποτε αὐτοῦ. -

- - -Ἀμπελίς -

- - - - -

καὶ τοῦτο ἡδὺ τὸ ὑπὸ πλουσίων οἴεσθαι -σπουδάζεσθαί σε· οὕτω γὰρ ἀνιάσεται μᾶλλον καὶ φιλοτιμήσεται, -ὡς μὴ ὑπερβάλοιντο αὐτὸν οἱ ἀντερασταί. -

- - -Χρυσίς -

καὶ μὴν οὗτός γε μόνον ὀργίζεται καὶ ῥαπίζει, δίδωσι δὲ οὐδέν. -

- - -Ἀμπελίς -

ἀλλὰ δώσει· ζηλότυποι γὰρ καὶ μάλιστα λυπηθήσονται. -

- - -Χρυσίς -

οὐκ οἶδʼ ὅπως ῥαπίσματα λαμβάνειν βούλει με, ὦ Ἀμπελίδιον. -

- - - - -Ἀμπελίς -

οὔκ, ἀλλʼ. ὡς οἶμαι, μεγάλοι ἔρωτες γίγνονται, -εἰ πύθοιτο ἀμελεῖσθαι, εἰ δὲ πιστεύσει μόνος ἔχειν, -ἀπομαραίνεταί πως ἡ ἐπιθυμία. ταῦτα λέγω πρὸς σὲ εἴκοσιν -ὅλοις ἔτεσιν ἑταιρήσασα, σὺ δὲ ὀκτωκαιδεκαέτις, -οἶμαι, ἢ ἔλαττον οὖσα τυγχάνεις. εἰ βούλει δέ, καὶ διηγήσομαι -ἃ ἔπαθόν ποτε οὐ πάνυ πρὸ πολλῶν ἐτῶν· ἤρα -μου Δημόφαντος ὁ δανειστὴς ὁ κατόπιν οἰκῶν τῆς Ποικίλης. -οὗτος οὐδεπώποτε πλέον τι πέντε δραχμῶν δέδωκε -καὶ ἠξίου δεσπότης εἶναι. ἤρα δέ, ὦ Χρυσί, ἐπιπόλαιόν -τινα ἔρωτα οὔτε ὑποστένων οὔτε δακρύων οὔτε -ἀωρὶ παραγιγνόμενος ἐπὶ τὰς θύρας, ἀλλʼ αὐτὸ μόνον -συνεκάθευδέ μοι ἐνίοτε, καὶ τοῦτο διὰ μακροῦ. ἐπειδὴ -δὲ ἐλθόντα ποτὲ ἀπέκλεισα — Καλλίδης γὰρ ὁ γραφεὺς -ἔνδον ἦν δέκα δραχμὰς πεπομφώς — τὸ μὲν πρῶτον -ἀπῆλθέ μοι λοιδορησάμενος· ἐπεὶ δὲ πολλαὶ μὲν διῆλθον -ἡμέραι, ἐγὼ δὲ οὐ προσέπεμπον, ὁ Καλλίδης δὲ ἔνδον -ἦν αὖθις, ὑποθερμαινόμενος ἤδη τότε ὁ Δημόφαντος -καὶ αὐτὸς ἀναφλέγεται ἐς τὸ πρᾶγμα καὶ ἐπιστάς ποτε - -ἀνεῳγμένην τηρήσας τὴν θύραν ἔκλαεν, ἔτυπτεν, ἠπείλει -φονεύσειν, περιερρήγνυε τὴν ἐσθῆτα, ἅπαντα ἐποίει, -καὶ τέλος τάλαντον δοὺς μόνος εἶχεν ὀκτὼ ὅλους μῆνας. - ἡ γυνὴ δὲ αὐτοῦ πρὸς ἅπαντας ἔλεγεν ὡς ὑπὸ φαρμάκων -ἐκμήναιμι αὐτόν. τὸ δὲ ἦν ἄρα ζηλοτυπία τὸ φάρμακον. -ὥστε, ὦ Χρυσί, καὶ σὺ χρῶ ἐπὶ τὸν Γοργίαν τῷ αὐτῷ -φαρμάκῳ· πλούσιος δὲ ὁ νεανίσκος ἔσται, ἤν τι ὁ πατὴρ αὐτοῦ πάθῃ.

- - - - -Δορκὰς, Παννυχὶς, Φιλόστρατος, Πολέμων. - - -Δορκάς -

ἀπολώλαμεν, ὦ κεκτημένη, ἀπολώλαμεν, - -ὁ Πολέμων ἀπὸ τῆς στρατείας ἀνέστρεψε πλουτῶν, ὥς -φασιν· ἑώρακα δὲ κἀγὼ αὐτὸν ἐφεστρίδα περιπόρφυρον -ἐμπεπορπημένον καὶ ἀκολούθους ἅμα πολλούς. καὶ οἱ -φίλοι ὡς εἶδον, συνέθεον ἐπʼ αὐτὸν ἀσπασόμενοι· ἐν -τοσούτῳ δὲ τὸν θεράποντα ἰδοῦσα κατόπιν ἑπόμενον, ὃς -συναποδεδημήκει μετʼ αὐτοῦ, ἠρόμην καὶ, Εἰπέ μοι, -ἔφην, ὦ Παρμένων, ἀσπασαμένη πρότερον αὐτόν, πῶς -ἡμῖν ἐπράξατε καὶ εἴ τι ἄξιον τῶν πολέμων ἔχοντες ἐπανεληλύθατε; -

- - -Παννυχίς -

οὐκ ἔδει τοῦτο εὐθύς, ἀλλʼ ἐκεῖνα, ὅτι μὲν -ἐσώθητε, πολλὴ χάρις τοῖς θεοῖς, καὶ μάλιστα τῷ ξενίῳ -Διὶ καὶ Ἀθηνᾷ στρατίᾳ· ἡ δέσποινα δὲ ἐπυνθάνετο ἀεὶ - τί πράττοιτε καὶ ἔνθα εἴητε; εἰ δὲ καὶ τοῦτο προσέθηκας, -ὡς καὶ ἐδάκρυε καὶ ἀεὶ ἐμέμνητο Πολέμωνος, ἄμεινον ἦν παρὰ πολύ. -

- - -Δορκάς -

- - - - -

προεῖπον εὐθὺς ἐν ἀρχῇ ἅπαντα· πρὸς δὲ -σὲ οὐκ ἂν εἶπον, ἀλλὰ ἃ ἤκουσα ἐβουλόμην εἰπεῖν. ἐπεὶ -πρός γε Παρμένοντα οὕτως ἠρξάμην· ἦ που, ὦ Παρμένων, -ἐβόμβει τὰ ὦτα ὑμῖν; ἀεὶ γὰρ ἐμέμνητο ἡ κεκτημένη - -μετὰ δακρύων, καὶ μάλιστα εἴ τις ἐληλύθει ἐκ τῆς -μάχης καὶ πολλοὶ τεθνάναι ἐλέγοντο, ἐσπάραττε τότε τὰς -κόμας καὶ τὰ στέρνα ἐτύπτετο καὶ ἐπένθει πρὸς τὴν ἀγγελίαν ἑκάστην. -

- - -Παννυχίς -

εὖ γε, ὦ Δορκάς, οὕτως ἐχρῆν. -

- - -Δορκάς -

εἶτα ἑξῆς μετʼ οὐ πολὺ ἠρόμην ἐκεῖνα. ὁ -δέ, Πάνυ λαμπρῶς, φησίν, ἀνεστρέψαμεν. -

- - -Παννυχίς -

οὕτως κἀκεῖνος οὐδὲν προειπών, ὡς ἐμέμνητό -μου ὁ Πολέμων ἢ ἐπόθει ἢ ηὔχετο ζῶσαν καταλαβεῖν; -

- - -Δορκάς -

καὶ μάλα πολλὰ τοιαῦτα ἔλεγε. τὸ δʼ οὖν -κεφάλαιον ἐξήγγειλε πλοῦτον πολύν, χρυσόν, ἐσθῆτα, -ἀκολούθους, ἐλέφαντα· τὸ μὲν γὰρ ἀργύριον μηδὲ -ἀριθμῷ ἄγειν αὐτόν, ἀλλὰ μεδίμνῳ ἀπομεμετρημένον -πολλοὺς μεδίμνους. εἶχε δὲ καὶ αὐτὸς Παρμένων δακτύλιον -ἐν τῷ μικρῷ δακτύλῳ, μέγιστον, πολύγωνον, καὶ -ψῆφος ἐνεβέβλητο τῶν τριχρώμων, ἐρυθρά τε ἦν ἐπιπολῆς. -εἴασα δʼ οὖν αὐτὸν ἐθέλοντά μοι διηγεῖσθαι ὡς τὸν -Ἅλυν διέβησαν καὶ ὡς ἀπέκτειναν Τιριδάταν τινὰ καὶ -ὡς διέπρεψεν ὁ Πολέμων ἐν τῇ πρὸς Πισίδας μάχῃ· ἀπέδραμον -δέ σοι ταῦτα προσαγγελοῦσα, ὡς περὶ τῶν παρόντων -σκέψαιο. εἰ γὰρ ἐλθὼν ὁ Πολέμων — ἥξει δὲ πάντως -ἀποσεισάμενος τοὺς γνωρίμους — ἀναπυθόμενος -εὕροι τὸν Φιλόστρατον ἔνδον παρʼ ἡμῖν, τί οἴει ποιήσειν αὐτόν; -

- - -Παννυχίς -

- - - - -

Ἐξευρίσκωμεν, ὦ Δορκάς, ἐκ τῶν παρόντων -σωτήριον· οὔτε γὰρ τοῦτον ἀποπέμψαι καλὸν τάλαντον -ἔναγχος δεδωκότα καὶ τἆλλα ἔμπορον ὄντα καὶ πολλὰ -ὑπισχνούμενον, οὔτε Πολέμωνα τοιοῦτον ἐπανήκοντα -χρήσιμον μὴ παραδέχεσθαι· προσέτι γὰρ καὶ ζηλότυπός -ἐστιν, ὃς καὶ πενόμενος ἔτι πολὺ ἀφόρητος ἦν· νῦν δὲ -τί οὐκ ἂν ἐκεῖνος ποιήσειεν; - -

- - -Δορκάς -

ἀλλὰ καὶ προσέρχεται. -

- - -Παννυχίς -

Ἐκλύομαι, ὦ Δορκάς, ὑπὸ τῆς ἀπορίας καὶ τρέμω. -

- - -Δορκάς -

ἀλλὰ καὶ Φιλόστρατος προσέρχεται. -

- - -Παννυχίς -

τίς γένωμαι; πῶς ἄν με ἡ γῆ καταπίοι; -

- - -Φιλόστρατος -

- - - - -

τί οὐ πίνομεν, ὦ Παννυχί; -

- - -Παννυχίς -

ἄνθρωπε, ἀπολώλεκάς με. σὺ δὲ χαῖρε, Πολέμων, χρόνιος φανείς. -

- - -Πολέμων -

οὗτος οὖν τίς ἐστιν ὁ προσιὼν ὑμῖν; σιωπᾷς; -εὖ γε, ὦ Παννυχί. ἐγὼ δὲ πεμπταῖος ἐκ Πυλῶν -διέπτην ἐπειγόμενος ἐπὶ τοιαύτην γυναῖκα. καὶ δίκαια -μέντοι πέπονθα, καί σοι χάριν ἔχω· οὐκέτι γὰρ ἁρπασθήσομαι ὑπὸ σοῦ. -

- - -Φιλόστρατος -

σὺ δὲ τίς εἶ, ὦ βέλτιστε; -

- - -Πολέμων -

ὅτι Πολέμων ὁ Στειριεὺς Πανδιονίδος φυγῆς, -ἀκούεις; χιλιαρχήσας τὸ πρῶτον, νῦν δὲ ἐξαναστήσας -πεντακισχιλίαν ἀσπίδα, ἐραστὴς Παννυχίδος, ὅτε -ᾤμην ἔτι ἀνθρώπινα φρονεῖν αὐτήν. -

- - -Φιλόστρατος -

ἀλλὰ τὰ νῦν σοι, ὦ ξεναγέ, Παννυχὶς ἐμή -ἐστι, καὶ τάλαντον εἴληφε, λήψεται δὲ ἤδη καὶ ἕτερον, - ἐπειδὰν τὰ φορτία διαθώμεθα. καὶ νῦν ἀκολούθει μοι, -ὦ Παννυχί, τοῦτον δὲ παρʼ Ὀδρύσαις χιλιαρχεῖν ἔα. -

- - -Δορκάς -

ἐλευθέρα μέν ἐστι καὶ ἀκολουθήσει, ἢν ἐθέλῃ. -

- - -Παννυχίς -

τί ποιῶ, Δορκάς; -

- - -Δορκάς -

εἰσιέναι ἄμεινον, ὀργιζομένῳ οὐχ οἷόν τε -παρεῖναι Πολέμωνι, καὶ μᾶλλον ἐπιταθήσεται ζηλοτυπῶν. -

- - -Παννυχίς -

εἰ θέλεις, εἰσίωμεν. -

- - -Πολέμων -

- - - - -

ἀλλὰ προλέγω ὑμῖν ὅτι τὸ ὕστατον πίεσθε -τήμερον, ἢ μάτην ἐγὼ τοσούτοις φόνοις ἐγγεγυμνασμἕ??ʼ -πάρειμι. τοὺς Θρᾷκας, ὦ Παρμένων· ὡπλισμένοι -ʽ??ʼ ἐμφράξαντες τὸν στενωπὸν τῇ φάλαγγι· ἐπὶ - -μετώπου μὲν τὸ ὁπλιτικόν, παρʼ ἑκάτερα δὲ οἱ σφενδονῆται -καὶ τοξόται, οἱ δὲ ἄλλοι κατόπιν. -

- - -Φιλόστρατος -

ὡς βρεφυλλίοις ταῦτα, ὦ μισθοφόρε, ἡμῖν λέγεις -καὶ μορμολύττῃ· σὺ γὰρ ἀλεκτρυόνα πώποτε ἀπέκτεινας -ἢ πόλεμον εἶδες; ἐρυμάτιον ἐφρούρεις τάχα διμοιρίτης -ὤν, ἵνα καὶ τοῦτο προσχαρίσωμαί σοι. -

- - -Πολέμων -

καὶ μὴν εἴσῃ μετʼ ὀλίγον, ἐπειδὰν προσιόντας -ἡμᾶς ἐπὶ δόρυ θεάσῃ στίλβοντας τοῖς ὅπλοις. -

- - -Φιλόστρατος -

ἥκετε μόνον συσκευασάμενοι. ἐγὼ δὲ καὶ Τίβιος -οὗτος — μόνος γὰρ οὗτος ἕπεταί μοι — βάλλοντες -ὑμᾶς λίθοις τε καὶ ὀστράκοις οὕτω διασκεδάσομεν, ὡς -μηδὲ ὅποι οἴχοισθε ἔχοιτε εἰδέναι.

- - - - - -χελιδόνιον και Δροσίς - - -Χελιδόνιον -

οὐκέτι φοιτᾷ παρὰ σέ, ὦ Δροσί, τὸ μειράκιον - -ὁ Κλεινίας; οὐ γὰρ ἑώρακα, πολὺς ἤδη χρόνος, αὐτὸν παρʼ ὑμῖν. -

- - -Δροσίς -

οὐκέτι, ὦ Χελιδόνιον· ὁ γὰρ διδάσκαλος -αὐτὸν εἶρξε μηκέτι μοι προσιέναι. -

- - -Χελιδόνιον -

τίς οὗτος; μή τι τὸν παιδοτρίβην Διότιμον -λέγεις; ἐπεὶ ἐκεῖνός γε φίλος ἐστίν. -

- - -Δροσίς -

οὔκ, ἀλλʼ ὁ κάκιστα φιλοσόφων ἀπολούμενος Ἀρισταίνετος. -

- - -Χελιδόνιον -

τὸν σκυθρωπὸν λέγεις, τὸν δασύν, τὸν βαθυπώγωνα, -ὃς εἴωθε μετὰ τῶν μειρακίων περιπατεῖν ἐν τῇ Ποικίλῃ; -

- - -Δροσίς -

ἐκεῖνόν φημι τὸν ἀλαζόνα, ὃν κάκιστα ἐπίδοιμι -ἀπολούμενον, ἑλκόμενον τοῦ πώγωνος ὑπὸ δημίου. -

- - -Χελιδόνιον -

- - - - -

τί παθὼν δὲ ἐκεῖνος τοιαῦτα ἔπεισε τὸν Κλεινίαν; - -

- - -Δροσίς -

οὐκ οἶδα, ὦ Χελιδόνιον. ἀλλὰ μηδέποτε -ἀπόκοιτός μου γενόμενος ἀφʼ οὗ γυναικὶ ὁμιλεῖν ἤρξατο -— πρῶτον δὲ ὡμίλησέ μοι — τριῶν τούτων ἑξῆς ἡμερῶν - οὐδὲ προσῆλθε τῷ στενωπῷ· ἐπεὶ δὲ ἠνιώμην — οὐκ οἶδα -δὲ ὅπως τι ἔπαθον ἐπʼ αὐτῷ — ἔπεμψα τὴν Νεβρίδα περισκεψομένην -αὐτὸν ἢ ἐν ἀγορᾷ διατρίβοντα ἢ ἐν Ποικίλῃ· -ἡ δὲ περιπατοῦντα ἔφη ἰδοῦσα μετὰ τοῦ Ἀρισταινέτου -νεῦσαι πόρρω, ἐκεῖνον δὲ ἐρυθριάσαντα κάτω ὁρᾶν καὶ -μηκέτι παρενεγκεῖν τὸν ὀφθαλμόν. εἶτʼ ἐβάδιζον ἅμα ἐς -τὴν πόλιν· ἡ δὲ ἄχρι τοῦ Διπύλου ἀκολουθήσασα, ἐπεὶ -μηδʼ ὅλως ἐπεστράφη, ἐπανῆκεν οὐδὲν σαφὲς ἀπαγγεῖλαι -ἔχουσα. πῶς με οἴει διάγειν τὸ μετὰ ταῦτα οὐκ ἔχουσαν -εἰκάσαι ὅ τι μοι πέπονθεν ὁ μειρακίσκος; ἀλλὰ μὴ ἐλύπησέ -τι αὐτόν, ἔλεγον, ἤ τινος ἄλλης ἠράσθη μισήσας -ἐμέ; ἀλλʼ ὁ πατὴρ διεκώλυσεν αὐτόν; πολλὰ τοιαῦτα -ἔστρεφον. ἤδη δὲ περὶ δείλην ὀψίαν ἧκεν ὁ Δρόμων τὸ -γραμμάτιον τουτὶ παρʼ αὐτοῦ κομίζων. ἀνάγνωθι λαβοῦσα, -ὦ Χελιδόνιον· οἶσθα γὰρ δή που γράμματα. -

- - -Χελιδόνιον -

- - - - -

Φέρʼ ἴδωμεν· τὰ γράμματα οὐ πάνυ σαφῆ, -ἀλλὰ ἐπισεσυρμένα δηλοῦντα ἔπειξίν τινα τοῦ γεγραφότος. -λέγει δέ πῶς μὲν ἐφίλησά σε, ὦ Δροσί, τοὺς θεοὺς -ποιοῦμαι μάρτυρας. -

- - -Δροσίς -

αἰαῖ τάλαν, οὐδὲ τὸ χαίρειν προσέγραψε. -

- - -Χελιδόνιον -

-καὶ νῦν δὲ οὐ κατὰ μῖσος, ἀλλὰ κατʼ ἀνάγκη -ἀφίσταμαί σου· ὁ πατὴρ γὰρ Ἀρισταινέτῳ παρέδωκέ με -φιλοσοφεῖν αὐτῷ, κἀκεῖνος — ἔμαθε γὰρ τὰ καθʼ ἡμᾶς - ἅπαντα — πάνυ πολλὰ ἐπετίμησέ μοι ἀπρεπὲς εἶναι λέγων -ἑταίρᾳ συνεῖναι Ἀρχιτέλους καὶ Ἐρασικλείας υἱὸν -ὄντα· πολὺ γὰρ ἄμεινον εἶναι τὴν ἀρετὴν προτιμᾶν τῆς ἡδονῆς. -

- - -Δροσίς -

μὴ ὥρασιν ἵκοιτο ὁ λῆρος ἐκεῖνος τοιαῦτα παιδεύων τὸ μειράκιον. - -

- - -Χελιδόνιον -

"Ὥστε ἀνάγκη πείθεσθαι αὐτῷ· παρακολουθεῖ -γὰρ ἀκριβῶς παραφυλάττων, καὶ ὅλως οὐδὲ προς2βλέπειν -ἄλλῳ οὐδενὶ ἔξεστιν ὅτι μὴ ἐκείνῳ· εἰ δὲ σωφρονοῖμι -καὶ πάντα πεισθείην αὐτῷ, ὑπισχνεῖται πάνυ -εὐδαίμονα ἔσεσθαί με καὶ ἐνάρετον καταστήσεσθαι τοῖς -πόνοις προγεγυμνασμένον. ταῦτά σοι μόλις ἔγραψα ὑποκλέψας -ἐμαυτόν. σὺ δέ μοι εὐτύχει καὶ μέμνησο Κλεινίου." -

- - -Δροσίς -

- - - - -

τί σοι δοκεῖ ἡ ἐπιστολή, ὦ Χελιδόνιον; -

- - -Χελιδόνιον -

τὰ μὲν ἄλλα ἡ ἀπὸ Σκυθῶν ῥῆσις, τὸ δὲ -μέμνησο Κλεινίου ἔχει τινὰ ὑπόλοιπον ἐλπίδα. -

- - -Δροσίς -

κἀμοὶ οὕτως, ἔδοξεν· ἀπόλλυμαι δʼ οὖν ὑπὸ -τοῦ ἔρωτος. ὁ μέντοι Δρόμων ἔφασκε παιδεραστήν τινα -εἶναι τὸν Ἀρισταίνετον καὶ ἐπὶ προφάσει τῶν μαθημάτων -συνεῖναι τοῖς ὡραιοτάτοις τῶν νέων καὶ ἰδίᾳ λογοποιεῖσθαι -πρὸς τὸν Κλεινίαν ὑποσχέσεις τινὰς ὑπισχνούμενον -ὡς ἰσόθεον ἀποφανεῖ αὐτόν. ἀλλὰ καὶ ἀναγιγηνώσκει -μετʼ αὐτοῦ ἐρωτικούς τινας λάγους τῶν παλαιῶν φιλοσόφων -πρὸς τοὺς μαθητάς, καὶ ὅλος περὶ τὸ μειράκιόν -ἐστιν. ἠπείλει δὲ καὶ τῷ πατρὶ τοῦ Κλεινίου κατερεῖν ταῦτα. -

- - -Χελιδόνιον -

ἐχρῆν, ὦ Δροσί, γαστρίσαι τὸν Δρόμωνα. -

- - -Δροσίς -

Ἐγάστρισα, καὶ ἄνευ δὲ τούτου ἐμός ἐστι· -κέκνισται γὰρ κἀκεῖνος τῆς Νεβρίδος. -

- - -Χελιδόνιον -

θάρρει, πάντα ἔσται καλῶς. ἐγὼ δὲ καὶ ἐπιγράψειν -μοι δοχῶ ἐπὶ τοῦ τοίχου ἐν κεραμεικῷ, ἔνθα ὁ -Ἀρχιτέλης εἴωθε περιπατεῖν, Ἀρισταίνετος διαφθείρει -Κλεινίαν, ὥστε καὶ ἐκ τούτου συνδραμεῖν τῇ παρὰ τοῦ -Δρόμωνος διαβολῇ. -

- - -Δροσίς -

πῶς δʼ ἂν λάθοις ἐπιγράψασα; -

- - -Χελιδόνιον -

τῆς νυκτός, ὦ Δροσί, ἄνθρακά ποθεν λαβοῦσα. - - -

- - -Δροσίς -

εὖ γε, συστράτευε μόνον, ὦ Χελιδόνιον, -κατὰ τοῦ ἀλαζόνος Ἀρισταινέτου.

- - - - -Τρύφαινα καὶ Χαρμίδης. - - -Τρύφαινα -

ἑταίραν δέ τις παραλαβὼν πέντε δραχμὰς - -τὸ μίσθωμα δοὺς καθεύδει ἀποστραφεὶς δακρύων καὶ -στένων; ἀλλʼ οὔτε πέπωκας ἡδέως, οἶμαι, οὔτε δειπνῆσαι -μόνος ἠθέλησας· ἔκλαες γὰρ καὶ παρὰ τὸ δεῖπνον, -ἑώρων γάρ· καὶ νῦν δὲ οὐ διαλέλοιπας ἀνολολύζων ὥς2περ -βρέφος. ταῦτα οὖν, ὦ Χαρμίδη, τίνος ἕνεκα ποιεῖς; -μὴ ἀποκρύψῃ με, ὡς ἂν καὶ τοῦτο ἀπολαύσω τῆς νυκτὸς -ἀγρυπνήσασα μετὰ σοῦ. -

- - -Χαρμίδης -

ἔρως με ἀπόλλυσιν, ὦ Τρύφαινα, καὶ -οὐκέτʼ ἀντέχω πρὸς τὸ δεινόν. -

- - -Τρύφαινα -

ἀλλʼ ὅτι μὲν οὐκ ἐμοῦ ἐρᾷς, δῆλον· οὐ γὰρ -ἂν ἔχων με ἠμέλεις καὶ ἀπωθοῦ περιπλέκεσθαι θέλουσαν -καὶ τέλος διετείχιζες τὸ μεταξὺ ἡμῶν τῷ ἱματίῳ δεδιὼς -μὴ ψαύσαιμί σου. τίς δὲ ὅμως ἐκείνη ἐστίν, εἰπέ· τάχα - γὰρ ἄν τι καὶ συντελέσαιμι πρὸ τὸν ἔρωτα, οἶδα γὰρ ὡς -χρὴ τὰ τοιαῦτα διακονεῖσθαι. -

- - -Χαρμίδης -

καὶ μὴν οἶσθα καὶ πάνυ ἀκριβῶς αὐτὴν -κἀκείνη σέ· οὐ γὰρ ἀφανὴς ἑταίρα ἐστίν. -

- - -Τρύφαινα -

- - - - -

εἰπὲ τοὔνομα, ὦ Χαρμίδη. -

- - -Χαρμίδης -

Φιλημάτιον, ὦ Τρύφαινα. -

- - -Τρύφαινα -

ὁποτέραν λέγεις; δύο γάρ εἰσι· τὴν ἐκ Πειραιῶς, -τὴν ἄρτι διακεκορευμένην, ἧς ἐρᾷ Δάμυλλος ὁ -τοῦ νῦν στρατηγοῦντος υἱός, ἢ τὴν ἑτέραν, ἣν Παγίδα ἐπικαλοῦσιν; -

- - -Χαρμίδης -

ἐκείνην, καὶ ἑάλωκα ὁ κακοδαίμων καὶ -συνείλημμαι πρὸς αὐτῆς. - -

- - -Τρύφαινα -

οὐκοῦν διʼ ἐκείνην ἔκλαες; -

- - -Χαρμίδης -

καὶ μάλα. -

- - -Τρύφαινα -

πολύς δὲ χρόνος ἔστι σοι ἐρῶντι ἢ νεοτελής τις εἶ; -

- - -Χαρμίδης -

οὐ νεοτελής, ἀλλὰ μῆνες ἑπτὰ σχεδὸν ἀπὸ -Διονυσίων, ὅτε πρῶτον εἶδον αὐτην. -

- - -Τρύφαινα -

εἶδες δὲ ὅλην ἀκριβῶς, ἢ τὸ πρόσωπον μόνον -καὶ ὅσα τοῦ σώματος φανερά, ἃ εἶδες Φιληματίου, -καὶ ὡς χρῆν γυναῖκα πέντε καὶ τετταράκοντα ἔτη γεγονυῖαν ἤδη; -

- - -Χαρμίδης -

καὶ μὴν ἐπόμνυται δύο καὶ εἴκοσιν εἰς τὸν -ἐσόμενον Ἐλαφηβολιῶνα τελέσειν. -

- - -Τρύφαινα -

- - - - -

σὺ δὲ ποτέροις πιστεύσειας ἄν, τοῖς ἐκείνης -ὅρκοις ἢ τοῖς σεαυτοῦ ὀφθαλμοῖς; ἐπίσκεψαι γὰρ -ἀκριβῶς ὑποβλέψας ποτὲ τοὺς κροτάφους αὐτῆς, ἔνθα -μόνον τὰς αὐτῆς τρίχας ἔχει· τὰ δὲ ἄλλα φενάκη βαθεῖα. -περὶ δὲ τοὺς κροτάφους ὁπόταν ἀσθενήσῃ τὸ φάρμακον, -ᾧ βάπτεται, ὑπολευκαίνεται τὰ πολλά. καίτοι τί τοῦτο; -βίασαί ποτε καὶ γυμνὴν ἰδεῖν. -

- - -Χαρμίδης -

οὐδεπώποτέ μοι πρὸς τοῦτο ἐνέδωκεν. -

- - -Τρύφαινα -

εἰκότως· ἠπίστατο γὰρ μυσαχθησόμενόν σε -τὰς αὐτῆς λεύκας. ὅλη δὲ ἀπὸ τοῦ αὐχένος ἐς τὰ γόνατα -παρδάλει ἔοικεν. ἀλλὰ σὺ ἐδάκρυες τοιαύτῃ μὴ συνών; -ἦ που τάχα καὶ ἐλύπει σε καὶ ὑπερεώρα; -

- - -Χαρμίδης -

ναί, ὦ Τρύφαινα, καίτοι τοσαῦτα παρʼ -ἐμοῦ λαμβάνουσα. καὶ νῦν ἐπειδὴ χιλίας αἰτούσῃ οὐκ εἶχον -διδόναι ῥᾳδίως ἅτε ὑπὸ πατρὶ φειδομένῳ τρεφόμενος, -Μοσχίωνα ἐσδεξαμένη ἀπέκλεισέ με, ἀνθʼ ὧν λυπῆσαι -καὶ αὐτὸς θέλων αὐτὴν σὲ παρείληφα. -

- - -Τρύφαινα -

μὰ τὴν Ἀφροδίτην οὐκ ἄν ἧκον, εἴ μοι -προεῖπέ τις ὡς ἐπὶ τούτοις παραλαμβανοίμην, λυπῆσαι -17%2 - -ἄλλην, καὶ ταῦτα Φιλημάτιον τὴν σορόν. ἀλλʼ ἄπειμι, καὶ -γὰρ ἤδη τρίτον τοῦτο ᾖσεν ἀλεκτρυών. -

- - -Χαρμίδης -

- - - - -

μὴ σύ γε οὕτως ταχέως, ὦ Τρύφαινα· -εἰ γὰρ ἀληθῆ ἐστιν ἃ φὴς περὶ Φιληματίου, τὴν πηνήκην -καὶ ὅτι βάπτεται καὶ τὸ τῶν ἄλλων ἀλφῶν, οὐδὲ προς2βλέπειν -ἂν ἔτι δυναίμην αὐτῇ. -

- - -Τρύφαινα -

ἐροῦ τὴν μητέρα, εἴ ποτε λέλουται μετʼ αὐτῆς· -περὶ γὰρ τῶν ἐτῶν κἂν ὁ πάππος διηγήσεταί σοι, εἴ γε ζῇ ἔτι. -

- - -Χαρμίδης -

οὐκοῦν ἐπειδὴ τοιαύτη ἐκείνη, ἀφῃρήσθω -μὲν ἤδη τὸ διατείχισμα, περιβάλλωμεν δὲ ἀλλήλους καὶ -φιλῶμεν καὶ ἀληθῶς συνῶμεν· Φιλημάτιον δὲ πολλὰ χαιρέτω.

- - - - -Ἰόεσσα καὶ Πυθίας και Λυσ́ιας. - - -Ἰόεσσα -

Θρύπτῃ, ὦ Λυσία, πρὸς ἐμέ; καὶ καλῶς, - -ὅτι μήτε ἀργύριον πώποτε ᾔτησά σε μὴτʼ ἀπέκλεισα ἐλθόντα, -ἔνδον ἕτερος, εἰποῦσα, μήτε παραλογισάμενον - τὸν πατέρα ἢ ὑφελόμενον τῆς μητρὸς ἠνάγκασα ἐμοὶ τι -κομίσαι ὁποῖα αἱ ἄλλαι ποιοῦσιν, ἀλλʼ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς -ἄμισθον, ἀξύμβολον εἰσεδεξάμην. οἶσθα ὅσους ἐραστὰς -παρεπεμψάμην, Ἠθοκλέα τὸν πρυτανεύοντα νῦν καὶ Πασίωνα -τὸν ναύκληρον καὶ τὸν συνέφηβόν σου Μέλισσον, -καίτοι ἔναγχος ἀποθανόντος αὐτῷ τοῦ πατρὸς καὶ κύριον -αὐτὸν ὄντα τῆς οὐσίας· ἐγὼ δὲ σὲ τὸν Φάωνα μόνον εἶχον -οὔτε τινὰ προσβλέπουσα ἕτερον οὔτε προσιεμένη ὅτι -μὴ σέ· ᾤμην γὰρ ἡ ἀνόητος ἀληθῆ εἶναι ἃ ὤμνυες, καὶ -διὰ τοῦτό σοι προσέχουσα ὥσπερ ἡ Πηνελόπη ἐσωφρόνουν, -ἐπιβοωμένης τῆς μητρὸς καὶ πρὸς τὰς φίλας ἐγκαλούσης. -σὺ δὲ ἐπείπερ ἔμαθες ὑποχείριον ἔχων με τετηκυῖαν - -ἐπὶ σοί, ἄρτι μὲν Λυκαίνῃ προσέπαιζες ἐμοῦ ὁρώσης, -ὡς λυποίης ἐμέ, ἄρτι δὲ σὺν ἐμοὶ κατακείμενος ἐπῄνεις -Μαγίδιον τὴν ψάλτριαν· ἐγὼ δʼ ἐπὶ τούτοις δακρύω -καὶ συνίημι ὑβριζομένη. πρῴην δὲ ὁπότε συνεπίνετε -Θράσων καὶ σὺ καὶ Δίφιλος, παρῆσαν καὶ ἡ αὐλητρὶς -Κυμβάλιον καὶ Πυραλλὶς ἐχθρὰ οὖσα ἐμοί. σὺ δὲ τοῦτʼ -εἰδὼς τὴν Κυμβάλιον μὲν οὔ μοι πάνυ ἐμέλησεν ὅτι πεντάκις -ἐφίλησας· σεαυτὸν γὰρ ὕβριζες τοιαύτην φιλῶν· -Πυραλλίδα δὲ ὅσον ἐνένευες, καὶ πιὼν ἄν ἐκείνῃ μὲν -ὑπέδειξας τὸ ποτήριον, ἀποδιδοὺς δὲ τῷ παιδὶ πρὸς τὸ -οὖς ἐκέλευες, εἰ μὴ Πυραλλὶς αἰτήσειε, μὴ ἂν ἄλλῳ -ἐγχέαι· τέλος δὲ τοῦ μήλου ἀποδακών, ὁπότε τὸν Δίφιλον -εἶδες ἀσχολούμενον — ἐλάλει γὰρ Θράσωνι — προκύψας πως -εὐστόχως προσηκόντισας ἐς τὸν κόλπον αὐτῆς, -οὐδὲ λαθεῖν γε πειρώμενος ἐμέ· ἡ δὲ φιλήσασα μεταξὺ -τῶν μαστῶν ὑπὸ τῷ ἀποδέσμῳ παρεβύσατο.

- - - - -

ταῦτα -οὖν τίνος ἕνεκα ποιεῖς; τί σε ἢ μέγα ἢ μικρὸν ἠδίκησα, -ἢ ἐλύπησα ἐγώ; τίνα ἕτερον εἶδον; οὐ πρὸς μόνον σὲ -ζῶ; οὐ μέγα, ὦ Λυσία, τοῦτο ποιεῖς γύναιον ἄθλιον λυπῶν -μεμηνὸς ἐπὶ σοί; ἔστι τις θεὸς ἡ Ἀδράστεια καὶ τὰ -τοιαῦτα ὁρᾷ· σὺ δέ ποτε λυπήσῃ τάχα, ἂν ἀκούσῃς τι -περὶ ἐμοῦ, κειμένην με ἤτοι βρόχῳ ἐμαυτὴν ἀποπνίξασαν -ἤ ἐς τὸ φρέαρ ἐπὶ κεφαλὴν ἐμπεσοῦσαν, ἢ ἕνα γέ τινα -τρόπον εὑρήσω θανάτου, ὡς μηκέτʼ ἐνοχλοίην βλεπομένη. -πομπεύσεις τότε ὡς μέγα καὶ λαμπρὸν ἔργον ἐργασάμενος. -τί με ὑποβλέπεις καὶ πρίῃ τοὺς ὀδόντας; εἰ -γάρ τι ἐγκαλεῖς, εἰπε, Πυθιὰς ἡμῖν αὕτη δικασάτω. τί -τοῦτο; οὐδὲ ἀποκρινάμενος ἀπέρχῃ καταλιπών με; ὁρᾷς, -ὦ Πυθιάς, οἷα πάσχω ὑπὸ Λυσίου; -

- - -Πυθίας -

ὢ τῆς ἀγριότητος, τὸ μηδὲ ἐπικλασθῆναι δακρυούσης· -λίθος, οὐκ ἄνθρωπός ἐστι. πλὴν ἀλλʼ εἴ γε -χρὴ τἀληθὲς εἰπεῖν, σύ, ὦ Ἰόεσσα, διέφθειρας αὐτὸν - -ὑπεραγαπῶσα καὶ τοῦτο ἐμφαίνουσα. ἐχρῆν δὲ μὴ πάνυ -αὐτὸν ζηλοῦν· ὑπερόπται γὰρ αἰσθανόμενοι γίγνονται -παὖ, ὦ τάλαινα, δακρύουσα, καὶ ἤν μοι πείθῃ, ἅπαξ - ἢ δὶς ἀπόκλεισον ἐλθόντα· ὄψει γὰρ ἀνακαιόμενον αὐτὸν -πάνυ καὶ ἀντιμεμηνότα ἀληθῶς. -

- - -Ἰόεσσα -

ἀλλὰ μηδʼ εἴπῃς, ἄπαγε. ἀποκλείσω Λυσίαν; -εἴθε μὴ αὐτὸς ἀποσταίη φθάσας. -

- - -Πυθίας -

ἀλλʼ ἐπανέρχεται αὖθις. -

- - -Ἰόεσσα -

ἀπολώλεκας ἡμᾶς, ὦ Πυθιάς· ἠκρόαταί σου ἴσως ἀπόκλεισον λεγούσης. -

- - -Λυσ́ιας -

- - - - -

οὐχὶ ταύτης ἕνεκεν, ὦ Πυθιάς, ἐπανελήλυθα, -ἣν οὐδʼ ἂν προσβλέψαιμι ἔτι τοιαύτην οὖσαν, ἀλλὰ -διὰ σέ, ὡς μὴ καταγιγνώσκῃς ἐμοῦ καὶ λέγῃς, ἄτεγκτος ὁ Λυσίας ἐστίν. -

- - -Πυθίας -

ἀμέλει καὶ ἔλεγον, ὦ Λυσία. -

- - -Λυσ́ιας -

φέρειν οὖν ἐθέλεις, ὦ Πυθιάς, Ἰόεσσαν ταύτην -τὴν νῦν δακρύουσαν αὐτὸν ἐπιστάντα αὐτῇ ποτε -μετὰ νεανίου καθευδούσῃ ἐμοῦ ἀποστάσῃ; -

- - -Πυθίας -

Λυσία, τὸ μὲν ὅλον ἑταίρα ἐστί. πότε δʼ οὖν -κατέλαβες αὐτοὺς συγκαθεύδοντας; -

- - -Λυσ́ιας -

ἕκτην σχεδὸν ταύτην ἡμέραν, νὴ Δίʼ, ἕκτην -γε, δευτέρᾳ ἱσταμένου· τὸ τήμερον δὲ ἑβδόμη ἐστίν. ὁ -πατὴρ εἰδὼς ὡς πάλαι ἐρῴην ταυτησὶ τῆς χρηστῆς, ἐνέκλεισέ -με παραγγείλας τῷ θυρωρῷ μὴ ἀνοίγειν· ἐγὼ δέ, -οὐ γὰρ ἔφερον μὴ οὐχὶ συνεῖναι αὐτῇ, τὸν Δρόμωνα ἐκέλευσα -παρακύψαντα παρὰ τὸν θριγκὸν τῆς αὐλῆς, ᾗ ταπεινότατον -ἦν, ἀναδέξασθαί με ἐπὶ τῶν νώτων· ῥᾷον - γὰρ οὕτως ἀναβήσεσθαι ἔμελλον. τί ἂν μακρὰ λέγοιμι; -ὑπερέβην, ἧκον, τὴν αὔλειον εὗρον ἀποκεκλεισμένην -ἐπιμελῶς· μέσαι γὰρ νύκτες ἦσαν. οὐκ ἔκοψα δʼ οὖν, -ἀλλʼ ἐπάρας ἠρέμα τὴν θύραν, ἤδη δὲ καὶ ἄλλοτʼ ἐπεποιήκειν -αὐτό, παραγαγὼν τὸν στροφέα παρεισῆλθον - -ἀψοφητί. ἐκάθευδον δὲ πάντες, εἶτα ἐπαφώμενος τοῦ τοίχου ἐφίσταμαι τῇ κλίνῃ. -

- - -Ἰόεσσα -

- - - - -

τί ἐρεῖς, ὦ Δάματερ; ἀγωνιῶ γάρ. -

- - -Λυσ́ιας -

ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἑώρων τὸ ᾆσθμα ἕν, τὸ μὲν -πρῶτον ᾤμην τὴν Λυδὴν αὐτῇ συγκαθεύδειν· τὸ δʼ οὐκ -ἦν, ὦ Πυθιάς, ἀλλʼ ἐφαψάμενος εὗρον ἀγένειόν τινα -πάνυ ἁπαλόν, ἐν χρῷ κεκαρμένον, μύρων καὶ αὐτὸν -ἀποπνέοντα. τοῦτο ἰδὼν εἰ μὲν καὶ ξίφος ἔχων ἦλθον, -οὐκ ἂν ὤκνησα, εὖ ἴστε. τί γελᾶτε, ὦ Πυθιάς; γέλωτος -ἄξια δοκῶ σοι διηγεῖσθαι; -

- - -Ἰόεσσα -

τοῦτό σε, ὦ Λυσία, λελύπηκεν; ἡ Πυθιὰς -αὕτη μοι συνεκάθευδε. -

- - -Πυθίας -

μὴ λέγε, ὦ Ἰόεσσα, πρὸς αὐτόν. -

- - -Ἰόεσσα -

τί μὴ λέγω; Πυθιὰς ἦν, φίλτατε, μετακληθεῖσα -ὑπʼ ἐμοῦ, ὡς ἅμα καθεύδοιμεν· ἐλυπούμην γὰρ σὲ μὴ ἔχουσα. -

- - -Λυσ́ιας -

- - - - -

Πυθιὰς ὁ ἐν χρῷ κεκαρμένος; εἶτα διʼ ἕκτης -ἡμέρας ἀνεκόμησε τοσαύτην κόμην; -

- - -Ἰόεσσα -

ἀπὸ τῆς νόσου ἐξυρήσατο, ὦ Λυσία· ὑπέρρεον -γὰρ αὐτῇ αἱ τρίχες. νῦν δὲ καὶ τὴν πηνήκην ἐπέθετο. -δεῖξον, ὦ Πυθιάς, δεῖξον οὕτως ὄν, πεῖσον αὐτόν. -ἰδοὺ τὸ μειράκιον ὁ μοιχὸς ὃν ἐζηλοτύπεις. -

- - -Λυσ́ιας -

οὐκ ἐχρῆν οὖν, ὦ Ἰόεσσα, καὶ ταῦτα ἐρωντα -ἐφαψάμενον αὐτόν; -

- - -Ἰόεσσα -

οὐκοῦν σὺ μὲν ἤδη πέπεισαι· βούλει δὲ -ἀντιλυπήσω σε καὶ αὐτή; ὀργίζομαι γὰρ δικαίως ἐν τῷ μέρει. -

- - -Λυσ́ιας -

μηδαμῶς, ἀλλὰ πίνωμεν ἤδη, καὶ Πυθιὰς -μεθʼ ἡμῶν· ἄξιον γὰρ αὐτὴν παρεῖναι ταῖς σπονδαῖς. -

- - -Ἰόεσσα -

παρέσται. οἷα πέπονθα διὰ σέ, ὦ γενναιότατε -νεανίσκων Πυθίας. -

- - -Πυθίας -

ἀλλὰ καὶ διήλλαξα ὑμᾶς ὁ αὐτός, ὥστε μή - -μοι χαλέπαινε. πλὴν τὸ δεῖνα, ὅρα, ὦ Λυσία, μή τινι -εἴπῃς τὸ περὶ τῆς κόμης.

- - - - -Λεόντιχος, Χηνίδας και Ὑμνίς. - - -Λεόντιχος -

ἐν δὲ τῇ πρὸς τοὺς Γαλάτας μάχῃ εἰπέ, - -ὦ Χηνίδα, ὅπως μὲν προεξήλασα τῶν ἄλλων ἱππέων ἐπὶ -τοῦ ἵππου τοῦ λευκοῦ, ὅπως δὲ οἱ Γαλάται καίτοι ἄλκιμοι -ὄντες ἔτρεσαν εὐθὺς ὡς εἶδόν με καὶ οὐδεὶς ἔτι ὑπέστη. -τότε τοίνυν ἐγὼ τὴν μὲν λόγχην ἀκοντίσας διέπειρα -τὸν ἵππαρχον αὐτῶν καὶ τὸν ἵππον, ἐπὶ δὲ τὸ συνεστηκὸς -ἔτι αὐτῶν — ἦσαν γάρ τινες οἳ ἔμενον διαλύσαντες μὲν -τὴν φάλαγγα, ἐς πλαίσιον δὲ συναγαγόντες αὑτούς — ἐπὶ -τούτους ἐγὼ σπασάμενος τὴν σπάθην ἅπαντα τῷ θυμῷ -ἐπελάσας ἀνατρέπω μὲν ὅσον ἑπτὰ τοὺς προεστῶτας αὐτῶν -τῇ ἐμβολῇ τοῦ ἵππου· τῷ ξίφει δὲ κατενεγκὼν διέτεμον - τῶν λοχαγῶν ἑνὸς ἐς δύο τὴν κεφαλὴν αὐτῷ κράνει. -ὑμεῖς δέ, ὦ Χηνίδα, μετʼ ὀλίγον ἐπέστητε ἤδη φευγόντων. -

- - -Χηνίδας -

- - - - -

ὅτε γάρ, ὦ Λεόντιχε, περὶ Παφλαγονίαν -ἐμονομάχησας τῷ σατράπῃ, οὐ μεγάλα ἐπεδείξω καὶ τότε; -

- - -Λεόντιχος -

καλῶς ὑπέμνησας οὐκ ἀγεννοῦς οὐδʼ ἐκείνης -τῆς πράξεως· ὁ γὰρ σατράπης μέγιστος ὤν, ὁπλομάχων -ἄριστος δοκῶν εἶναι, καταφρονήσας τοῦ Ἑλληνικοῦ, -προπηδήσας ἐς τὸ μέσον προὐκαλεῖτο εἴ τις ἐθέλοι αὐτῷ -μονομαχῆσαι. οἱ μὲν οὖν ἄλλοι κατεπεπλήγεσαν οἱ λοχαγοὶ -καὶ οἱ ταξίαρχοι καὶ ὁ ἡγεμὼν αὐτὸς καίτοι οὐκ ἀγεννὴς -ἄνθρωπος ὤν· Ἀρίσταιχμος γὰρ ἡμῶν ἡγεῖτο Αἰτωλὸς -ἀκοντιστὴς ἄριστος, ἐγὼ δὲ ἐχιλιάρχουν ἔτι. τολμήσας -δʼ ὅμως καὶ τοὺς ἑταίρους ἐπιλαμβανομένους ἀποσεισάμενος, -ἐδεδοίκεσαν γὰρ ὑπὲρ ἐμοῦ ὁρῶντες ἀποστίλβοντα - -μὲν τὸν βάρβαρον ἐπιχρύσοις τοῖς ὅπλοις, μέγαν δὲ καὶ -φοβερὸν ὄντα τὸν λόφον καὶ κραδαίνοντα τὴν λόγχην... -

- - -Χηνίδας -

κἀγὼ ἔδεισα τότε, ὦ Λεόντιχε, καὶ οἶσθα -ὡς εἰχόμην σου δεόμενος μὴ προκινδυνεύειν· ἀβίωτα -γὰρ εἶναί μοι σοῦ ἀποθανόντος. -

- - -Λεόντιχος -

- - - - -

ἀλλʼ ἐγὼ τολμήσας παρῆλθον ἐς τὸ -μέσον οὐ χεῖρον τοῦ Παφλαγόνος ὡπλισμένος, ἀλλὰ -πάγχρυσος καὶ αὐτός, ὥστε βοὴ εὐθὺς ἐγένετο καὶ παρʼ -ἡμῶν καὶ παρὰ τῶν βαρβάρων· ἐγνώρισαν γὰρ με κἀκεῖνοι -ἰδόντες ἀπὸ τῆς πέλτης μάλιστα καὶ τῶν φαλάρων -καὶ τοῦ λόφου. εἰπέ, ὦ Χηνίδα, τίνι με τότε πάντες εἴκαζον; -

- - -Χηνίδας -

τίνι δὲ ἄλλῳ ἢ Ἀχιλλεῖ νὴ Δία τῷ Θέτιδος -καὶ Πηλέως; οὕτως ἔπρεπέ μέν σοι ἡ κόρυς, ἡ φοινικὶς -δὲ ἐπήνθει καὶ ἡ πέλτη ἐμάρμαιρεν. -

- - -Λεόντιχος -

ἐπεὶ δὲ συνέστημεν, ὁ βάρβαρος πρότερος -τιτρώσκει με ὀλίγον ὅσον ἐπιψαύσας τῷ δόρατι μικρὸν -ὑπὲρ τὸ γόνυ, ἐγὼ δὲ διελάσας τὴν ἀσπίδα τῇ σαρίσῃ -παίω διαμπὰξ ἐς τὸ στέρνον. εἶτʼ ἐπιδραμὼν ἀπεδειροτόμησα -τῇ σπάθῃ ῥᾳδίως καὶ τὰ ὅπλα ἔχων ἐπανῆλθον -ἅμα καὶ τὴν κεφαλὴν ἐπὶ τῆς σαρίσης πεπηγυῖαν κομίσων -λελουμένος τῷ φόνῳ. -

- - -Ὑμνίς -

- - - - -

ἄπαγε, ὦ Λεόντιχε, μιαρὰ ταῦτα καὶ φοβερὰ -περὶ σαυτοῦ διηγῇ, καὶ οὐκ ἂν ἔτι σε οὐδὲ προσβλέψειέ -τις οὕτω χαίροντα τῷ λύθρῳ, οὐχ ὅπως συμπίοι -ἢ συγκοιμηθείη. ἔγωγε οὖν ἄπειμι. -

- - -Λεόντιχος -

διπλάσιον ἀπόλαβε τὸ μίσθωμα. -

- - -Ὑμνίς -

οὐκ ἂν ὑπομείναιμι ἀνδροφόνῳ συγκαθεύδειν. -

- - -Λεόντιχος -

μὴ δέδιθι, ὦ Ὑμνί· ἐν Παφλαγόσιν -ἐκεῖνα πέπρακται, νῦν δὲ εἰρήνην ἄγω. -

- - -Ὑμνίς -

ἀλλʼ ἐναγὴς ἄνθρωπος εἶ, καὶ τὸ αἷμα κατέσταζέ - -σου ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ βαρβάρου, ἣν ἔφερες ἐπὶ -τῇ σαρίσῃ. εἶτʼ ἐγὼ τοιοῦτον ἄνδρα περιβαλῶ καὶ φιλήσω; -μή, ὦ Χάριτες, γένοιτο· οὐδὲν γὰρ οὗτος ἀμείνων τοῦ δημίου. -

- - -Λεόντιχος -

καὶ μὴν εἴ με εἶδες ἐν τοῖς ὅπλοις, εὖ οἶδα, ἠράσθης ἄν. -

- - -Ὑμνίς -

ἀκούουσα μόνον, ὦ Λεόντιχε, ναυτιῶ καὶ -φρίττω καὶ τὰς σκιάς μοι δοκῶ ὁρᾶν καὶ τὰ εἴδωλα τῶν -πεφονευμένων καὶ μάλιστα τοῦ ἀθλίου λοχαγοῦ ἐς δύο -τὴν κεφαλὴν διῃρημένου. τί οἴει, τὸ ἔργον αὐτὸ καὶ τὸ -αἷμα εἰ θεασαίμην καὶ κειμένους τοὺς νεκρούς; ἐκθανεῖν - γάρ μοι δοκῶ, ἣ οὐδʼ ἀλεκτρυόνα πώποτε φονευόμενον εἶδον. -

- - -Λεόντιχος -

οὕτως ἀγεννής, ὦ Ὑμνί, καὶ μικρόψυχος -εἶ; ἐγὼ δὲ ᾤμην ἡσθήσεσθαί σε ἀκούουσαν. -

- - -Ὑμνίς -

ἀλλὰ τέρπε τοῖς διηγήμασι τούτοις εἴ τινας -Λημνιάδας ἢ Δαναΐδας εὕροις· ἐγὼ δʼ ἀποτρέχω παρὰ -τὴν μητέρα, ἕως ἔτι ἡμέρα ἐστίν. ἕπου καὶ σύ, ὦ Γραμμί· -σὺ δὲ ἔρρωσο, χιλιάρχων ἄριστε καὶ φονεῦ ὁπόσων ἂν ἐθέλῃς. -

- - -Λεόντιχος -

- - - - -

μεῖνον, ὦ Ὑμνί, μεῖνον — ἀπελήλυθε. -

- - -Χηνίδας -

σὺ γάρ, ὦ Λεόντιχε, ἀφελῆ παιδίσκην κατεφόβησας -ἐπισείων λόφους καὶ ἀπιθάνους ἀριστείας διεξιών· -ἐγὼ δὲ ἑώρων εὐθὺς ὅπως χλωρὰ ἐγένετο ἔτι σου -τὰ κατὰ τὸν λοχαγὸν ἐκεῖνα διηγουμένου καὶ συνέστειλε -τὸ πρόσωπον καὶ ὑπέφριξεν, ἐπεὶ καὶ διακόψαι τὴν κεφαλὴν ἔφης. -

- - -Λεόντιχος -

ὤιμην ἐρασμιώτερος αὐτῇ φανεῖσθαι. -ἀλλὰ καὶ σύ με προσαπολώλεκας, ὦ Χηνίδα, τὸ μονομάχιον ὑποβαλών. -

- - -Χηνίδας -

οὐκ ἔδει γὰρ συνεπιψεύδεσθαί σοι ὁρῶντα -τὴν αἰτίαν τῆς ἀλαζονείας; σὺ δὲ πολὺ φοβερώτερον αὐτὸ - -ἐποίησας. ἔστω γάρ, ἀπέτεμες τοῦ κακοδαίμονος Παφλαγόνος -τὴν κεφαλήν, τί καὶ κατέπηξας αὐτὴν ἐπὶ τῆς σαρίσης, -ὥστε σου καταρρεῖν τὸ αἷμα; -

- - -Λεόντιχος -

- - - - -

τοῦτο μιαρὸν ὡς ἀληθῶς, ὦ Χηνίδα, -ἐπεὶ τά γε ἄλλα οὐ κακῶς συνεπέπλαστο, ἄπιθι δʼ οὖν καὶ -πεῖσον αὐτὴν συγκαθευδήσουσαν. -

- - -Χηνίδας -

λέγω οὖν ὡς ἐψεύσω ἅπαντα γενναῖος αὐτῇ δόξαι βουλόμενος; -

- - -Λεόντιχος -

αἰσχρόν, ὦ Χηνίδα. -

- - -Χηνίδας -

καὶ μὴν οὐκ ἄν ἄλλως ἀφίκοιτο. ἑλοῦ τοίνυν -θάτερον ἢ μισεῖσθαι ἀριστεὺς εἶναι δοκῶν ἢ καθεύδειν -μετὰ Ὑμνίδος ἐψεῦσθαι ὁμολογῶν. -

- - -Λεόντιχος -

χαλεπὰ μὲν ἄμφω· αἱροῦμαι δʼ ὅμως τὴν -Ὑμνίδα. ἄπιθι οὖν καὶ λέγε, ὦ Χηνίδα, ἐψεῦσθαι μέν, μὴ πάντα δέ.

- - - - -Δωρίων και Μυρτάλη. - - -Δωρίων -

νῦν με ἀποκλείεις, ὦ Μυρτάλη, νῶν, ὅτε - -πένης ἐγενόμην διὰ σέ, ὅτε δέ σοι τὰ τοσαῦτα ἐκόμιζον, -ἐρώμενος, ἀνήρ, δεσπότης, πάντʼ ἦν ἐγώ. ἐπεὶ δʼ ἐγὼ -μὲν αὖος ἤδη ἀκριβῶς, σὺ δὲ τὸν Βιθυνὸν ἔμπορον εὕρηκας -ἐραστήν, ἀποκλείομαι μὲν ἐγὼ καὶ πρὸ τῶν θυρῶν -ἕστηκα δακρύων, ὁ δὲ τῶν νυκτῶν φιλεῖται καὶ μόνος ἔνδον -ἐστὶ καὶ παννυχίζεται, καὶ κυεῖν φὴς ἀπʼ αὐτοῦ. -

- - -Μυρτάλη -

ταῦτά με ἀποπνίγει, Δωρίων, καὶ μάλιστα -ὁπόταν λέγῃς ὡς πολλὰ ἔδωκας καὶ πένης γεγένησαι -δι’ ἐμέ. λόγισαι γοῦν ἅπαντα ἐξ ἀρχῆς ὁπόσα μοι ἐκόμισας. -

- - -Δωρίων -

- - - - -

εὖ γε, ὦ Μυρτάλη, λογισώμεθα. ὑποδήματα -ἐκ Σικυῶνος τὸ πρῶτον δύο δραχμῶν· τίθει δύο δραχμάς. - -

- - -Μυρτάλη -

ἀλλʼ ἐκοιμήθης νύκτας δύο. - -

- - -Δωρίων -

καὶ ὁπότε ἧκον ἐκ Συρίας, ἀλάβαστρον μύρου -ἐκ Φοινίκης, δύο καὶ τοῦτο δραχμῶν νὴ τὸν Ποσειδῶ. -

- - -Μυρτάλη -

ἐγὼ δέ σοι ἐκπλέοντι τὸ μικρὸν ἐκεῖνο χιτώνιον -τὸ μέχρι τῶν μηρῶν, ὡς ἔχοις ἐρέττων, Ἐπιούρου -τοῦ πρωρέως ἐκλαθομένου αὐτὸ παρʼ ἡμῖν, ὁπότε ἐκάθευδε παρʼ ἐμοί. -

- - -Δωρίων -

ἀπέλαβεν αὐτὸ γνωρίσας ὁ Ἐπίουρος πρῴην -ἐν Σάμῳ μετὰ πολλῆς γε, ὦ θεοί, τῆς μάχης. κρόμμυα -δὲ ἐκ Κύπρου καὶ σαπέρδας πέντε καὶ πέρκας τέτταρας, -ὁπότε κατεπλεύσαμεν ἐκ Βοσπόρου, ἐκόμισά σοι. τί οὖν; -καὶ ἄρτους ὀκτὼ ναυτικοὺς ἐν γυργάθῳ ξηροὺς καὶ ἰσχάδων -βῖκον ἐκ Καρίας καὶ ὕστερον ἐκ Πατάρων σανδάλια -ἐπίχρυσα, ὦ ἀχάριστε· καὶ τυρόν ποτε μέμνημαι τὸν μέγαν ἐκ Γυθίου. -

- - -Μυρτάλη -

πέντε ἴσως δραχμῶν, ὦ Δωρίων, πάντα ταῦτα -

- - -Δωρίων -

- - - - -

ὦ Μυρτάλη, ὅσα ναύτης ἄνθρωπος ἐδυνάμην -μισθοῦ ἐπιπλέων. νῦν γὰρ ἤδη τοίχου ἄρχω τοῦ -δεξιοῦ καὶ σὺ ἡμῶν ὑπερορᾷς, πρῴην δὲ ὁπότε τὰ Ἀφροδίσια -ἦν, οὐχὶ δραχμὴν ἔθηκα πρὸς τοῖν ποδοῖν τῆ Ἀφροδίτης -σοῦ ἕνεκεν ἀργυρᾶν; καὶ πάλιν τῇ μητρὶ εἰς ὑποδήματα -δύο δραχμὰς καὶ Λυδῇ ταύτῃ πολλάκις εἰς τὴν -χεῖρα νῦν μὲν δύο, νῦν δὲ τέτταρας ὀβολούς. ταῦτα πάντα -συντεθέντα οὐσία ναύτου ἀνδρὸς ἦν. - -

- - -Μυρτάλη -

τὰ κρόμμυα καὶ οἱ σαπέρδαι, ὦ Δωρίων; -

- - -Δωρίων -

ναί· οὐ γὰρ εἶχον πλείω κομίζειν· οὐ γὰρ -ἂν ἤρεττον, εἴ γε πλουτῶν ἐτύγχανον. τῇ μητρὶ δὲ οὐδὲ -κεφαλίδα μίαν σκορόδου ἐκόμισα πώποτε. ἡδέως δʼ ἂν -ἔμαθον ἅτινά σοι παρὰ τοῦ Βιθυνοῦ τὰ δῶρα -

- - -Μυρτάλη -

τουτὶ πρῶτον ὁρᾷς τὸ χιτώνιον; ἐκεῖνος -ἐπρίατο, καὶ τὸν ὅρμον τὸν παχύτερον. - -

- - -Δωρίων -

ἐκεῖνος; ᾔδειν γάρ σε πάλαι ἔχουσαν. -

- - -Μυρτάλη -

ἀλλʼ ὃν ᾔδεις, πολὺ λεπτότερος ἦν καὶ -σμαράγδους οὐκ εἶχε. καὶ ἐλλόβια ταυτὶ καὶ δάπιδα, καὶ -πρῴην δύο μνᾶς, καὶ τὸ ἐνοίκιον κατέβαλεν ὑπὲρ ἡμῶν, -οὐ σάνδαλα Παταρικὰ καὶ τυρὸν Γυθιακὸν καὶ φληνάφους. -

- - -Δωρίων -

- - - - -

ἀλλὰ ἐκεῖνο οὐ λέγεις, οἵῳ ὄντι συγκαθεύδεις -αὐτῷ; ἔτη μὲν ὑπὲρ τὰ πεντήκοντα πάντως, ἀναφαλαντίας -καὶ τὴν χρόαν οἷος κάραβος. οὐδὲ τοὺς ὀδόντας -αὐτοῦ ὁρᾷς; αἱ μὲν γὰρ χάριτες, ὦ Διοσκόρω, πολλαί, -καὶ μάλιστα ὁπόταν ᾅδῃ καὶ ἁβρὸς εἶναι θέλῃ, ὄνος -αὐτολυρίζων, φασίν. ἀλλὰ ὄναιο αὐτοῦ ἀξία γε οὖσα καὶ -γένοιτο ὑμῖν παιδίον ὅμοιον τῷ πατρί, ἐγὼ δὲ καὶ αὐτὸς -εὑρήσω Δελφίδα ἢ Κυμβάλιόν τινα τῶν κατʼ ἐμὲ ἢ τὴν -γείτονα ὑμῶν τὴν αὐλητρίδα ἢ πάντως τινά. δάπιδας δὲ -καὶ ὅρμους καὶ διμναῖα μισθώματα οὐ πάντες ἔχομεν. -

- - -Μυρτάλη -

ὦ μακαρία ἐκείνη, ἥτις ἐραστὴν σέ, ὦ Δωρίων, -ἕξει· κρόμμυα γὰρ αὐτῇ οἴσεις ἐκ Κύπρου καὶ τυρόν, -ὅταν ἐκ Γυθίου καταπλέῃς.

- - - - -Κοχλὶς καὶ Παρθενὶς. - - -Κοχλίς -

τί δακρύεις, ὦ Παρθενί, ἢ πόθεν κατεαγότας τοὺς αὐλοὺς φέρεις; - -

- - -Παρθενίς -

ὁ στρατιώτης ὁ Αἰτωλὸς ὁ μέγας ὁ Κροκάλης -ἐρῶν ἐρράπισέ με αὐλοῦσαν εὑρὼν παρὰ τῇ Κροκάλῃ -ὑπὸ τοῦ ἀντεραστοῦ αὐτοῦ Γόργου μεμισθωμένην καὶ -τούς τε αὐλούς μου συνέτριψε καὶ τὴν τράπεζαν μεταξὺ -δειπνούντων ἀνέτρεψε καὶ τὸν κρατῆρα ἐξέχεεν ἐπεισπαίσας· -καὶ τὸν μὲν ἀγροῖκον ἐκεῖνον τὸν Γόργον ἀπὸ τοῦ -συμποσίου κατασπάσας τῶν τριχῶν ἔπαιον περιστάντες - -αὐτός τε ὁ στρατιώτης — Δεινόμαχος, οἶμαι, καλεῖται -— καὶ ὁ συστρατιώτης αὐτοῦ· ὥστε οὐκ οἶδα εἰ βιώσεται -ὁ ἄνθρωπος, ὦ Κοχλί· αἷμά τε γὰρ ἐρρύη πολὺ ἀπὸ - τῶν ῥινῶν καὶ τὸ πρόσωπον ὅλον ἐξῴδηκεν αὐτοῦ καὶ πελιδνόν ἐστιν. -

- - -Κοχλίς -

- - - - -

ἐμάνη ὁ ἄνθρωπος ἢ μέθη τις ἦν καὶ παροινία τὸ πρᾶγμα; -

- - -Παρθενίς -

ζηλοτυπία τις, ὦ Κοχλί, καὶ ἔρως ἔκτοπος· -ἡ Κροκάλη δέ, οἶμαι, δύο τάλαντα αἰτήσασα, εἰ βούλεται -μόνος ἔχειν αὐτήν, ἐπεὶ μὴ ἐδίδου ὁ Δεινόμαχος, ἐκεῖνον -μὲν ἀπέκλεισεν ἥκοντα προσαράξασά γε αὐτῷ τὰς -θύρας, ὡς ἐλέγετο, τὸν Γόργον δὲ Οἰνοέα τινά γεωργὸν -εὔπορον ἐκ πολλοῦ ἐρῶντα καὶ χρηστὸν ἄνθρωπον προς2ιεμένη -ἔπινε μετʼ αὐτοῦ κἀμὲ παρέλαβεν αὐλήσουσαν -παρʼ αὐτοῖς. ἤδη δὲ προχωροῦντος τοῦ πότου ἐγὼ μὲν -ὑπέκρεκόν τι τῶν Λυδίων. ὁ γεωργὸς δὲ ἤδη ἀνίστατο -ὀρχησόμενος, ἡ Κροκάλη δὲ ἐκρότει, καὶ πάντα ἦν ἡδέα· -ἐν τοσούτῳ δὲ κτύπος ἠκούετο καὶ βοὴ καὶ ἡ αὔλειος -ἠράσσετο, καὶ μετὰ μικρὸν ἐπεισέπαισαν ὅσον ὀκτὼ νεανίσκοι -μάλα καρτεροὶ καὶ ὁ Μεγαρεὺς ἐν αὐτοῖς. εὐθὺς -οὖν ἀνετέτραπτο πάντα καὶ ὁ Γόργος, ὥσπερ ἔφην, -ἐπαίετο καὶ ἐπατεῖτο χαμαὶ κείμενος· ἡ Κροκάλη δὲ οὐκ -οἶδʼ ὅπως ἔφθη ὑπεκφυγοῦσα παρὰ τὴν γείτονα Θεσπιάδα· - ἐμὲ δὲ ῥαπίσας ὁ Δεινόμαχος, Ἐκφθείρου, φησί, -κατεαγότας μοι τοὺς αὐλοὺς προσρίψας. καὶ νῦν ἀποτρέχω -φράσουσα ταῦτα τῷ δεσπότῃ· ἀπέρχεται δὲ καὶ ὁ -γεωργὸς ὀψόμενός τινας φίλους τῶν ἀστικῶν, οἳ παραδώσουσι -τοῖς πρυτανεῦσι τὸν Μεγαρέα. -

- - -Κοχλίς -

- - - - -

ταῦτʼ ἐστὶν ἀπολαῦσαι τῶν στρατιωτικῶν -τούτων ἐρώτων, πληγὰς καὶ δίκας· τὰ δὲ ἄλλα ἡγεμόνες -εἶναι καὶ χιλίαρχοι λέγοντες, ἤν τι δοῦναι δέῃ, -Περίμεινον, φασί, τὴν σύνταξιν, ὁπόταν απολάβω τὴν - -μισθοφοράν, καὶ ποιήσω πάντα. ἐπιτριβεῖεν δʼ οὖν ἀλαζόνες -ὄντες· ἔγω γʼ οὖν εὖ ποιῶ μὴ προσιεμένη αὐτοὺς -τὸ παράπαν. ἁλιεύς τις ἐμοὶ γένοιτο ἢ ναύτης ἢ γεωργὸς -ἰσότιμος κολακεύειν εἰδὼς μικρὰ καὶ κομίζων πολλά, οἱ -δὲ τοὺς λόφους ἐπισείοντες οὗτοι καὶ τὰς μάχας διηγούμενοι, ψόφοι, ὦ Παρθενί. -

- - - - - - diff --git a/data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.tracking.json b/data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.tracking.json deleted file mode 100644 index 73118cc32..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.tracking.json +++ /dev/null @@ -1,14 +0,0 @@ -{ - "epidoc_compliant": false, - "fully_unicode": true, - "git_repo": "canonical-greekLit", - "has_cts_metadata": false, - "has_cts_refsDecl": false, - "id": "2008.01.0528", - "last_editor": "", - "note": "", - "src": "texts/sdl/Lucian/70_gk.xml", - "status": "migrated", - "target": "canonical-greekLit/data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.xml", - "valid_xml": true -} \ No newline at end of file diff --git a/data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.xml b/data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.xml deleted file mode 100644 index ac3ee2ebc..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc1.xml +++ /dev/null @@ -1,855 +0,0 @@ - - - - -Soleocista -Lucian -Karl Jacobitz -Google Digital Humanities Awards Program - - -Trustees of Tufts University -Medford, MA -Perseus Project - - - - -Luciani Samosatensis Opera, Vol III -Lucian -Karl Jacobitz - -in aedibus B. G. Teubneri -Leipzig -1896 - - - -

Keyboarding

- - - - - - - - - -Greek - - - - - - - -ψευδοσοφιστὴς ἢ σολοικιστής. - - -Λυκῖνος -

- Ἆρά γε ὁ γνῶναι τὸν σολοικίζοντα -δεινὸς οὗτος καὶ φυλάξασθαι μὴ σολοικίσαι δυνατός; -

- - -σολοικιστής -

- Ἐμοὶ μὲν δοκεῖ. - -

- - -Λυκῖνος -

- Ὁ δέ γε μὴ φυλάξασθαι οὐδὲ γνῶναι τὸν οὕτως ἔχοντα; -

- - -σολοικιστής -

- Ἀληθῆ λὲγεις. -

- - -Λυκῖνος -

- Σὺ δὲ αὐτὸς φὴς οὐ σολοικίζειν, ἢ πῶς λέγωμεν περὶ σοῦ; -

- - -σολοικιστής -

- Ἀπαίδευτος γὰρ ἂν εἴην, εἰ σολοικίζοιμι τηλικοῦτος ὤν. -

- - -Λυκῖνος -

- Οὐκοῦν καὶ ἕτερον φωρᾶσαι δυνήσῃ τοῦτο -δρῶντα καὶ ἐλέγξαι τὸν ἀρνούμενον; -

- - -σολοικιστής -

- Παντάπασί γε. - -

- - -Λυκῖνος -

- Ἴθι νῦν ἐμοῦ λαβοῦ σολοικίζοντος, ἄρτι δὲ σολοικιῶ. -

- - -σολοικιστής -

- Οὐκοῦν εἰπέ. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἀλλ’ ἔγωγε ἤδη τὸ δεινὸν εἴργασμαι, σὺ δὲ -οὐκ ἐπέγνως. -

- - -σολοικιστής -

- Παίζεις ἔχων; -

- - -Λυκῖνος -

- Μὰ τοὺς θεούς· ἐπεὶ σολοικίσας ἔλαθόν σε -ὡς οὐκ ἐπιστάμενού. αὖθις δὲ σκόπει· οὐ γάρ σέ φημι - δύνασθαι κατανοῆσαι, ἐπεὶ ἃ μέν οἶσθ̓, ἃ δ’ οὐκ οἶσθα. -

- - -σολοικιστής -

- Εἰπὲ μόνον. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἀλλὰ καὶ νῦν σεσολοίκισταί μοι, σὺ δ’ οὐκ ἔγνως. -

- - -σολοικιστής -

- Πῶς γάρ, σοῦ μηδὲν λέγοντος; -

- - -Λυκῖνος -

- Ἐγὼ μὲν λέγω καὶ σολοικίζω, σὺ δ’ οὐχ ἕπῃ -τοῦτο δρῶντι· ἐπεὶ ὄφελον καὶ νῦν ἀκολουθῆσαι δυνήσῃ. -

- - - - -σολοικιστής -

- - Θαυμαστὰ λέγεις, εἰ μὴ δυνήσομαι καταμαθεῖν σολοικισμόν. -

- - -Λυκῖνος -

- Καὶ πῶς ἂν δύναιο τὸν ἕνα μαθεῖν τοὺς τρεῖς ἀγνοήσας; -

- - -σολοικιστής -

- Τίνας τρεῖς; -

- - -Λυκῖνος -

- Ὅλους ἀρτιγενείους. -

- - -σολοικιστής -

- Ἐγὼ μέν σε παίζειν δοκῶ. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἐγὼ δέ σε ἀγνοεῖν τὸν ἁμαρτάνοντα ἐν τοῖς - λόγοις. -

- - -σολοικιστής -

- Καὶ πῶς ἄν τις μάθοι μηδενὸς εἰρημένου; -

- - -Λυκῖνος -

- Λέλεκται καὶ σεσολοίκισται τετραπλῇ, σὺ δ᾽ -οὐκ ἔγνως. μέγα οὖν ἆθλον κατέπραξας ἄν, εἴπερ ἔγνως. -

- - -σολοικιστής -

- Οὐ μέγα μέν, ἀναγκαῖον δὲ τῷ ὁμολογήσαντι. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἀλλ’ οὐδὲ νῦν ἔγνως. -

- - -σολοικιστής -

- Πότε νῦν; -

- - -Λυκῖνος -

- Ὅτε τὸ ἆθλον ἔφην σε καταπρᾶξαι. -

- - -σολοικιστής -

- Οὐκ οἶδα ὅ τι λέγεις. -26%2 - -

- - -Λυκῖνος -

- Ὀρθῶς ἔφης· οὐ γὰρ οἶσθα. καὶ προϊθί γε ἐς -τὸ ἔμπροσθεν· οὐ γὰρ ἐθέλεις ἕπεσθαι, συνήσων ἄν, -εἴπερ ἐθελήσειας. - -

- - - - -σολοικιστής -

- - Ἀλλ’ ἐγὼ βούλομαι· σὺ δ’ οὐδὲν εἶπας ὧν -ἄνθρωποι σολοικίζοντες λέγουσι. -

- - -Λυκῖνος -

- Τὸ γὰρ νῦν ῥηθὲν μικρόν τί σοι φαίνεται -κακὸν εἶναι; ὅμως δὲ ἀκολούθησον αὖθις, ἐπεὶ οὐκ ἔμαθες ἐκδραμόντα. -

- - -σολοικιστής -

- Μὰ τοὺς θεοὺς οὐκ ἔγωγε. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἀλλὰ μὴν μεθῆκα θεῖν λαγὼ ταχέως. ἆρα - - παρῇξεν; ἀλλὰ καὶ νῦν ἔξεστιν ἰδεῖν τὸν λαγώ· εἰ δὲ -μή, πολλοὶ γενόμενοι λαγῲ λήσουσί σε ἐν σολοικισμῷ πεσόντες. -

- - -σολοικιστής -

- Οὐ λήσουσι. -

- - -Λυκῖνος -

- Καὶ μὴν ἔλαθόν γε. -

- - -σολοικιστής -

- Θαυμαστὰ λέγεις. - -

- - -Λυκῖνος -

- Σὺ δὲ ὑπὸ τῆς ἄγαν παιδείας διέφθορας, ὥστε -μηδ’ αὐτὸ τοῦτο σολοικίζοντας κατανοῆσαι· οὐ γὰρ πρός2εστιν αὐτῷ τὸ τίνα. -

- - - - -σολοικιστής -

- - Ταῦτα μὲν οὐκ οἶδα πῶς λέγεις· ἐγὼ δὲ -πολλοὺς ἤδη σολοικίζοντας κατενόησα. -

- - -Λυκῖνος -

- Κἀμὲ τοίνυν εἴσῃ τότε, ὅταν τι τῶν παιδίων - - γένῃ τῶν τὰς τίτθας θηλαζόντων. ἢ εἰ οὐ νῦν ἔγνως σολοικίζοντά -με, οὐδὲ αὐξάνοντα παιδία σολοικισμὸν ποιήσει -τῷ μηδὲν εἰδότι. -

- - -σολοικιστής -

- Ἀληθῆ λέγεις. -

- - -Λυκῖνος -

- Καὶ μὴν εἰ ταῦτα ἀγνοήσομεν, οὐδὲν γνωσόμεθα -τῶν ἑαυτῶν, ἐπεὶ καὶ τόδε σολοικισθὲν ἀπέφυγέ - - σε. μὴ τοίνυν ἔτι λέγειν, ὡς ἱκανὸς εἶ κατιδεῖν τὸν σολοικίζοντα, -καὶ αὐτὸς μὴ σολοικίζειν.

- - - - -

κἀγὼ μὲν οὕτως. -Σωκράτης δὲ ὁ ἀπὸ Μόψου, ᾧ συνεγενόμην ἐν Αἰγύπτῳ, -τὰ τοιαῦτα ἔλεγεν ἀνεπαχθῶς καὶ οὐκ ἤλεγχε τὸν ἁμαρτάνοντα. - - πρὸς μέντοι γε τὸν ἐρωτήσαντα πηνίκα ἔξεισι; - Τίς γὰρ ἄν, ἔφη, ἀποκριθείη σοι περὶ τῆς τήμερον ὡς -ἐξιών; ἑτέρου δὲ φήσαντος, Ἱκανὰ ἔχω τὰ πατρῷα, Πῶς -φής; εἶπε· τέθνηκε γὰρ ὁ πατήρ σοι; ἄλλου δὲ αὖθις - λέγοντος, Πατριώτης ἔστι μοι· Ἐλάνθανες ἄρα ἡμᾶς, -ἔφη, βάρβαρος ὤν. ἄλλου δὲ εἰπόντος, Ὁ δεῖνά ἐστι μεθύσης, -Μητρός, εἶπεν, ἢ πῶς λέγεις; ἑτέρου δὲ ἐκλελογχότας, - Διπλασιάζεις, ἔφη, τοὺς ἐξειληχότας. εἰπόντος -δέ τινος, Λῆμμα πάρεστιν αὐτῷ, διὰ τῶν δύο μ, -Οὐκοῦν, ἔφη, λήψεται, εἰ λῆμμα αὐτῷ πάρεστιν. ἑτέρου - δὲ εἰπόντος, Πρόσεισιν ὁ μεῖραξ οὑμὸς φίλος, Ἔπειτα, -ἔφη, λοιδορεῖς φίλον ὄντα; πρὸς δὲ τὸν εἰπόντα, Δεδίττομαι -τὸν ἄνδρα καὶ φεύγω, Σύ, ἔφη, καὶ ὅταν τινὰ εὐλαβηθῇς, -διώξῃ. ἄλλου δὲ εἰπόντος, Τῶν φίλων ὁ κορυφαιότατος, - Χάριέν γε, ἔφη, τὸ τῆς κορυφῆς ποιεῖν τι -ἐπάνω. καὶ ἐξορμῶ δέ τινος εἰπόντος, Καὶ τίς ἐστιν, εἶπεν, -ὃν ἐξορμᾷς; ἐξ ἐπιπολῆς δέ τινος εἰπόντος, Ἐκ τῆς - ἐπιπολῆς εἶπεν, ὡς ἐκ τῆς πιθάκνης. λέγοντος δέ τινος -Συνετάξατό μοι, Καὶ λόχον δέ, ἔφη, Ξενοφῶν εἶπε συνετάξατο. -ἄλλου δὲ εἰπόντος, Περιέστην αὐτὸν ὥστε λαθεῖν, -Θαυμαστόν, ἔφη, εἰ εἷς ὤν περιέστης τὸν ἕνα. ἑτέρου -δὲ λέγοντος, Συνεκρίνετο αὐτῷ, Καὶ διεκρίνετο -πάντως, εἶπεν.

- - - - -

εἰώθει δὲ καὶ πρὸς τοὺς σολοικίζοντας - Ἀττικῶς παίζειν ἀνεπαχθῶς· πρὸς γοῦν τὸν εἰπόντα, -Νῶϊ τοῦτο δοκεῖ, Σύ, ἔφη, καὶ νῶϊν ἐρεῖς ὡς ἁμαρτάνομεν. -ἑτέρου δὲ σπουδῇ διηγουμένου τι τῶν ἐπιχωρίων -καὶ εἰπόντος, Ἡ δὲ τῷ Ἡρακλεῖ μιχθεῖσα, Οὐκ ἄρα, ἔφη, -ὁ Ἡρακλῆς ἐμίχθη αὐτῇ; καρῆναι δέ τινος εἰπόντος ὡς - δέοιτο, Τί γάρ, ἔφη, σοὶ δεινὸν εἴργασται καὶ ἄξιον ἀτιμίας; -καὶ ζυγομαχεῖν δέ τινος εἰπόντος, Πρὸς τὸν ἐχθρόν, -εἶπε, ζυγομαχεῖς; ἑτέρου δὲ εἰπόντος βασανίζεσθαι τὸν -παῖδα αὐτῷ νοσοῦντα, Ἐπὶ τῷ, ἔφη, ἢ τί βουλομένου - - τοῦ βασανίζοντος; προκόπτει δέ τινος εἰπόντος ἐν τοῖς -μαθήμασιν, Ὁ δὲ Πλάτων, ἔφη, τοῦτο ἐπιδιδόναι καλεῖ. -ἐρομένου δέ τινος εἰ μελετήσει ὁ δεῖνα, Πῶς οὖν, ἔφη, - - ἐμὲ ἐρωτῶν εἰ μελετήσομαι, λέγεις ὅτι ὁ δεῖνα;

- - - - -

ἀττικίζοντος -δέ τινος καὶ τεθνήξει εἰπόντος ἐπὶ τοῦ τρίτου, -Βέλτιον, ἔφη, καὶ ἐνταῦθα μὴ ἀττικίζειν καταρώμενον. -καὶ πρὸς τὸν εἰπόντα δὲ στοχάζομαι αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ φείδομαι - - αὐτοῦ, Μή τι, ἔφη, διήμαρτες βαλών; ἀφιστᾶν -δέ τινος εἰπόντος καὶ ἑτέρου ἀφιστάνειν, Ἄμφω μέν, ἔφη, -οὐκ οἶδα. πρὸς δὲ τὸν λέγοντα πλὴτ εἰ μή, Ταῦτα, ἔφη, -διπλᾶ χαρίζῃ. καὶ χρᾶσθαι δέ τινος εἰπόντος, Ψευδαττικόν, -κόν, ἔφη, τὸ ῥῆμα. τῷ δὲ λέγοντι ἔκτοτε, Καλόν, ἔφη, - - τὸ εἰπεῖν ἐκπέρυσι, ὁ γὰρ Πλάτων ἐς τότε λέγει. τῷ δὲ -ἰδού ἐπὶ τοῦ ἰδέ χρωμένου τινός, Ἕτερα ἀνθ’ ἑτέρων, -ἔφη, σημαίνεις. ἀντιλαμβάνομαι δὲ ἐπὶ τοῦ συνίημι λέγοντός -τινος, θαυμάζειν ἔφη πῶς ἀντιποιούμενος τοῦ - - λέγοντος φὴς μὴ ἀντιποιεῖσθαι. βράδιον δέ τινος εἰπόντος, -Οὐκ ἔστιν, ἔφη, ὅμοιον τῷ τάχιον. βαρεῖν δέ τινος -εἰπόντος, Οὐκ ἔστιν, ἔφη, τὸ βαρύνειν, ὡς νενόμικας. -λέλογχα δὲ τὸ τὸ εἴληχα λέγοντος, Ὀλίγον, ἔφη, καὶ παρ’ - - οἷς ἁμαρτάνεται. ἵπτασθαι δὲ ἐπὶ τοῦ πέτεσθαι πολλῶν -λεγόντων, Ὅτι μὲν ἀπὸ τῆς πτήσεως τὸ ὄνομα, σαφῶς -ἴσμεν. περιστερὸν δέ τινος εἰπόντος ὡς δὴ Ἀττικόν, Καὶ -τὸν φάττον ἐροῦμεν, ἔφη. φακὸν δέ τινος εἰπόντος ἐδηδοκέναι, -Καὶ πῶς ἄν, ἔφη, φακόν τις φάγοι; ταῦτα μὲν τὰ Σωκράτεια.

- - - - -

Ἐπανίωμεν δέ, εἰ δοκεῖ, ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν τῶν -προτέρων λόγων. κἀγὼ μὲν καλῶ τοὺς βελτίστους εἶναι -ὅλους, σὺ δὲ γνώρισον· οἶμαι γάρ σε κἂν νῦν δυνήσεσθαι -τοσούτων γε ἐπακούσαντα τῶν ἑξῆς λεγομένων. - -

- - -σολοικιστής -

- Ἴσως μὲν οὐδὲ νῦν δυνήσομαί σου λέγοντος· ὅμως εἰπέ. - -

- - -Λυκῖνος -

- Καὶ πῶς φὴς οὐ δυνήσεσθαι; ἡ γὰρ θύρα -σχεδὸν ἀνέῳγέ σοι τῆς γνωρίσεως αὐτῶν. -

- - -σολοικιστής -

- Εἰπὲ τοίνυν. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἀλλὰ εἶπον. -

- - -σολοικιστής -

- Οὐδέν γε, ὥστε ἐμὲ μαθεῖν. -

- - -Λυκῖνος -

- Οὐ γὰρ ἔμαθες τὸ ἀνέῳγεν; -

- - -σολοικιστής -

- Οὐκ ἔμαθον. -

- - -Λυκῖνος -

- Τί οὖν πεισόμεθα, εἰ μηδὲ νῦν ἀκολουθήσεις -τοῖς λεγομένοις; καίτοι πρός γε τὰ κατ’ ἀρχὰς ῥηθέντα -ὑπὸ σοῦ ἐγὼ μὲν ᾤμην ἱππεῖς ἐς πεδίον καλεῖν. σὺ δὲ - τοὺς ἱππεῖς κατενόησας; ἀλλὰ ἔοικας οὐ φροντίζειν τῶν -λόγων, μάλιστα οὓς νῦν κατὰ σφᾶς αὐτοὺς διήλθομεν. -

- - -σολοικιστής -

- Ἐγὼ μὲν φροντίζω, σὺ δὲ ἀδήλως αὐτοὺς διεξέρχῃ. -

- - - - -Λυκῖνος -

- - Πάνυ γοῦν ἄδηλόν ἐστι τὸ κατὰ σφᾶς αὐτοὺς -ἐφ’ ἡμῶν λεγόμενον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν δῆλον· σὲ δὲ -οὐδεὶς ἂν θεῶν ἀγνοοῦντα παύσειε πλήν γε ὁ Ἀπόλλων. -μαντεύεται γοῦν ἐκεῖνος πᾶσι τοῖς ἐρωτῶσι, σὺ δὲ οὐδὲ - τὸν μαντευόμενον κατενόησας. -

- - -σολοικιστής -

- Μὰ τοὺς θεούς, οὐ γὰρ ἔμαθον. -

- - -Λυκῖνος -

- Εἰ ἄρα καθ’ εἷς λανθάνει σε περιιών; -

- - -σολοικιστής -

- Ἐοίκασί γε. -

- - -Λυκῖνος -

- Ὁ δὲ καθ’ εἷς πῶς παρῆλθεν; -

- - -σολοικιστής -

- Οὐδὲ τοῦτο ἔμαθον. -

- - -Λυκῖνος -

- Οἶσθα δέ τινα μνηστευόμενον αὑτῷ γάμον; -

- - -σολοικιστής -

- Τί οὖν τοῦτο; -

- - -Λυκῖνος -

- Ὅτι σολοικίζειν ἀνάγκη τὸν μνηστευόμενον αὑτῷ. -

- - -σολοικιστής -

- Τί οὖν πρὸς τοὐμὸν πρᾶγμα, εἰ σολοικίζει τις μνηστευόμενος; -

- - -Λυκῖνος -

- Ὅτι ἀγνοεῖ ὁ φάσκων εἰδέναι. καὶ τὸ μὲν οὕτως - - ἔχει. εἰ δέ τις λέγοι σοι παρελθὼν ὡς ἀπολίποι τὴν -γυναῖκα, ἆρ’ ἂν ἐπιτρέποις αὐτῷ; -

- - -σολοικιστής -

- Τί γὰρ οὐκ ἂν ἐπιτρέποιμι, εἰ φαίνοιτο ἀδικούμενος; -

- - -Λυκῖνος -

- Εἰ δὲ σολοικίζων φαίνοιτο, ἐπιτρέποις ἂν αὐτῷ τοῦτο; -

- - -σολοικιστής -

- Οὐκ ἔγωγε. - -

- - -Λυκῖνος -

- Ὀρθῶς γὰρ λέγεις· οὐ γὰρ ἐπιτρεπτέον σολοικίζοντι -τῷ φίλῳ, ἀλλὰ διδακτέον ὅπως τοῦτο μὴ τείσεται. -καὶ εἴ τίς γε νῦν ψοφοίη τὴν θύραν ἐσιὼν ἢ ἐξιὼν -κόπτοι, τί φήσομέν σε πεπονθέναι; -

- - -σολοικιστής -

- Ἐμὲ μὲν οὐδέν, ἐκεῖνον δὲ ἐπεσελθεῖν βούλεσθαι ἢ ἐξιέναι. -

- - -Λυκῖνος -

- Σὲ δὲ ἀγνοοῦντα τὸν κόπτοντα ἤ ψοφοῦντα -οὐδὲν ὅλως πεπονθέναι δόξομεν ἀπαίδευτον ὄντα; -

- - -σολοικιστής -

- Ὑβριστὴς εἶ. -

- - -Λυκῖνος -

- Τί λέγεις; ὑβριστὴς ἐγώ; νῦν δὴ γενήσομαί - - σοι διαλεγόμενος. ἔοικε δὲ σολοικίσαι τὸ νῦν δὴ γενήσομαι, -σὺ δ’ οὐκ ἔγνως. -

- - - - -σολοικιστής -

- - Παῦσαι πρὸς τῆς Ἀθηνᾶς· ἀλλ’ εἰπέ τι -τοιοῦτον, ὥστε κἀμὲ μαθεῖν. -

- - -Λυκῖνος -

- Καὶ πῶς ἄν μάθοις; -

- - -σολοικιστής -

- Εἴ μοι πάντα ἐπέλθοις, ὅσα φὴς σολοικίσας -ἐμὲ λαθεῖν καὶ παρ’ ὅ τι ἕκαστον σεσολοίκισται. -

- - -Λυκῖνος -

- Μηδαμῶς, ὦ ἄριστε· μακρὸν γὰρ ἢν ποιήσαιμεν -τὸν διάλογον. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἔξεστί σοι -καθ’ ἕκαστον αὐτῶν πυνθάνεσθαι· νῦν δὲ ἕτερ’ ἄττα -ἐπέλθωμεν, εἰ δοκεῖ, καὶ πρῶτόν γε αὐτὸ τοῦτο τὸ ἄττα -μὴ δασέως, ἀλλὰ ψιλῶς ἐξενεγκεῖν· ὀρθῶς φαίνεται ῥηθὲν -μετὰ τοῦ ἕτερα συντιθέμενον· μὴ γὰρ οὕτως ἄλογον -ἦν ἄν. ἔπειτα τὸ τῆς ὕβρεως, ἥν με φὴς ὑβρίσαι σε, εἰ -μὴ οὕτω λέγοιμι, ἀλλ’ εἰς σέ, φαίην ἴδιον. - -

- - -σολοικιστής -

- Ἐγὼ μὲν οὐκ ἔχω εἰπεῖν. -

- - -Λυκῖνος -

- Ὅτι τὸ μὲν σὲ ὑβρίζειν τὸ σῶμά ἐστι τὸ σὸν -ἤτοι πληγαῖς ἢ δεσμοῖς ἢ καὶ ἄλλῳ τρόπῳ, τὸ δὲ ἐς σέ, -ὅταν εἴς τι τῶν σῶν γίγνηται ἡ ὕβρις· καὶ γὰρ ὅστις γυναῖκα - φίλον καὶ ὅστις γε οἰκέτην. πλὴν γὰρ περὶ πραγμάτων -οὕτως ἔχει σοι· ἐπεὶ τὸ ἐς πρᾶγμα ὑβρίζειν λέλεκται, -οἷον ἐς τὴν παροιμίαν, ὡς ὁ Πλάτων φησὶν ἐν τῷ Συμποσίῳ. -

- - -σολοικιστής -

- Κατανοῶ τὸ διάφορον. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἆρ’ οὖν καὶ τοῦτο κατανοεῖς, ὅτι τὸ ταῦτά -ὑπαλλάττειν σολοικίζειν καλοῦσιν; -

- - -σολοικιστής -

- Ἀλλὰ δὲ τὸ ὑπαλλάττειν εἴ τις ἐναλλάττειν -λέγει, τί σοι δόξει λέγειν; -

- - -σολοικιστής -

- Ἐμοὶ μὲν ταὐτὸν λέγειν δόξει. -

- - -Λυκῖνος -

- Καὶ πῶς ἂν εἴη ταὐτὸν τῷ ὑπαλλάττειν τὸ -ἐναλλάττειν, εἴπερ τὸ μὲν ἑτέρου πρὸς ἕτερον γίγνεται, -τοῦ μὴ ὀρθοῦ πρὸς τὸ ὀρθόν, τὸ δὲ τοῦ μὴ ὄντος πρὸς τὸ ὄν; -

- - -σολοικιστής -

- Κατέμαθον ὅτι τὸ μὲν ὑπαλλάττειν τὸ μὴ κύριον -ἀντὶ τοῦ κυρίου λέγειν ἐστί, τὸ δ’ ἐναλλάττειν ποτὲ -μὲν τῷ κυρίῳ, ποτὲ δὲ τῷ μὴ κυρίῳ χρῆσθαι. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἔχει τινὰ καὶ ταῦτα κατανόησιν οὐκ ἄχαριν, -τὸ δὲ σπουδάζειν πρός τινα τὴν οἰκείαν ὠφέλειαν τοῦ - σπουδάζοντος ἐμφαίνει, τὸ δὲ περί τινα τὴν ἐκείνου περὶ -ὅν σπουδάζει. καὶ ταῦτα ἴσως μὲν ὑποσυγκέχυται, ἴσως -δὲ καὶ ἀκριβοῦται παρά τισί· βέλτιον δὲ τὸ ἀκριβοῦν ἑκάστῳ. -

- - -σολοικιστής -

- Ὀρθῶς γὰρ λέγεις. -

- - - - -Λυκῖνος -

- - Τό γε μὴν καθέζεσθαι καὶ -τὸ κάθισον τοῦ κάθησο ἆρ’ οἶσθ’ ὅτι διενήνοχεν; - -

- - -σολοικιστής -

- Οὐκ οἶδα. τὸ καθέσθητι ἤκουόν σου λεγοντος ὡς ἔστιν ἔκφυλον. -

- - -Λυκῖνος -

- Καὶ ὀρθῶς γε ἤκουσας. ἀλλὰ τὸ κάθισον τοῦ -κάθησο διαφέρειν φημί. -

- - -σολοικιστής -

- Καὶ τῷ ποτ’ ἂν εἴη διαφέρον; -

- - -Λυκῖνος -

- Τῷ τὸ μὲν πρὸς τὸν ἑστῶτα λέγεσθαι τὸ κάθισον, -τὸ δὲ πρὸς τὸν καθεζόμενον· -ἧσ’, ὦ ξεῖν̓, ἡμεῖς δὲ καὶ ἄλλοθι δήομεν ἕδρην, -ἀντὶ τοῦ μένε καθεζόμενος. πάλιν οὖν εἰρήσθω ὅτι τὸ -ταῦτα παραλλάττειν ἁμαρτάνειν ἐστί. τὸ δὲ καθίζω τοῦ - - ʼκαθέζομαι ἆρά σοι δοκεῖ μικρῷ τινι διαφέρειν; εἴπερ τὸ -μὲν καὶ ἕτερον δρῶμεν, τὸ καθίζειν λέγω, τὸ δὲ μόνους -ἡμᾶς αὐτοὺς τὸ καθέζεσθαι. -

- - - - -σολοικιστής -

- - Καὶ ταῦτα ἱκανῶς διελήλυθας, καὶ δὴ -λέγε· οὕτω γάρ σε δεῖ προδιδάσκειν. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἑτέρως γὰρ λέγοντος οὐ κατανοεῖς; οὐκ οἶσθα -οἷόν ἐστι ξυγγραφεὺς ἀνήρ; -

- - -σολοικιστής -

- Πάνυ οἶδα νῦν γέ σου ἀκούσας ταῦτα λέγοντος. -

- - -Λυκῖνος -

- Ἐπεὶ καὶ τὸ καταδουλοῦν σὺ μὲν ἴσως ταὐτὸν -τῷ καταδουλοῦσθαι νενόμικας, ἐγὼ δὲ οἶδα διαφορὰν οὐκ ὀλίγην ἔχον. -

- - -σολοικιστής -

- Τίνα ταύτην; -

- - -Λυκῖνος -

- Ὅτι τὸ μὲν ἑτέρῳ τὸ καταδουλοῦν, τὸ δ’ ἑαυτῷ γίγνεται. -

- - -σολοικιστής -

- Καλῶς λέγεις. -

- - -Λυκῖνος -

- Καὶ ἄλλα δέ σοι πολλὰ ὑπάρχει μανθάνειν, -εἴπερ μὴ αὐτὸς εἰδέναι οὐκ εἰδὼς δόξεις -

- - -σολοικιστής -

- Ἀλλ’ οὐκ ἂν δόξαιμι. -

- - -Λυκῖνος -

- Οὐκοῦν τὰ λοιπὰ ἐσαῦθις ἀναβαλώμεθα, νῦν -δὲ διαλύσωμεν τὸν διάλογον. -

- - - - - diff --git a/data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.tracking.json b/data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.tracking.json deleted file mode 100644 index cceff4cb9..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.tracking.json +++ /dev/null @@ -1,14 +0,0 @@ -{ - "epidoc_compliant": false, - "fully_unicode": true, - "git_repo": "canonical-greekLit", - "has_cts_metadata": false, - "has_cts_refsDecl": false, - "id": "2008.01.0529", - "last_editor": "", - "note": "", - "src": "texts/sdl/Lucian/71_gk.xml", - "status": "migrated", - "target": "canonical-greekLit/data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.xml", - "valid_xml": true -} \ No newline at end of file diff --git a/data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.xml b/data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.xml deleted file mode 100644 index ff7763794..000000000 --- a/data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc1.xml +++ /dev/null @@ -1,148 +0,0 @@ - - - - -Podagra -Lucian -Karl Jacobitz -Google Digital Humanities Awards Program - - -Trustees of Tufts University -Medford, MA -Perseus Project - - - - -Luciani Samosatensis Opera, Vol III -Lucian -Karl Jacobitz - -in aedibus B. G. Teubneri -Leipzig -1896 - - - -

Keyboarding

- - - - - - - - - -Greek - - - - - - - - -πόδαγρος, χόρος, ποδάγρα, ἄγγελος, ἰατροὶ, βάσανοι - -πόδαγρος -

- ὦ στυγνὸν οὔνομʼ, ὦ θεοῖς στυγούμενον, -ποδάγρα, πολυστένακτε, Κωκυτοῦ τέκνον, -ἣν Ταρτάρου κευθμῶσιν ἐν βαθυσκίοις -Μέγαιρʼ Ἐρινὺς γαστρὸς ἐξεγείνατο -μαζοῖσί τʼ ἐξέθρεψε, καὶ πικρῷ βρέφει -εἰς χεῖλος ἐστάλαξεν Ἀλληκτὼ γάλα, -τίς τὴν δυσώνυμόν σε δαιμόνων ἄρα -εἰς φῶς ἀνῆκεν; ἦλθες ἀνθρώποις βλάβος. -εἰ γὰρ τεθνῶσιν ἀμπλακημάτων τίσις -βροτοῖς ὀπηδεῖ τῶν ἔδρασαν ἐν φάει, -οὐ Τάνταλον ποτοῖσιν, οὐδʼ Ἰξίονα -τροχῷ στροβητόν, οὐδὲ Σίσυφον πέτρῳ -ἔδει κολάζειν ἐν δόμοισι Πλουτέως, -ἁπλῶς δὲ πάντας τοὺς κακῶς δεδρακότας - - τοῖς σοῖς προσάπτειν ἀρθροκηδέσιν πόνοις, -ὥς μου τὸ λυπρὸν καὶ ταλαίπωρον δέμας -χειρῶν ἀπʼ ἄκρων εἰς ἄκρας ποδῶν βάσεις -ἰχῶρι φαύλῳ καὶ πικρῷ χυμῷ χολῆς -πνεύματι βιαίῳ τόδε διασφίγγον πόρους - ἕστηκε καὶ μεμυκὸς ἐπιτείνει πόνους. -σπλάγχνων δʼ ἐπʼ αὐτῶν διάπυρον τρέχει κακόν, -δίναισι φλογμῶν σάρκα πυρπολούμενον, -ὁποῖα κρητὴρ μεστὸς Αἰτναίου πυρὸς -ἢ Σικελὸς αὐλὼν ἁλιπόρου διασφάγος, - ὅπου δυσεξέλικτα κυματούμενος -σήραγξι πετρῶν σκολιὸς εἱλεῖται κλύδων. -ὦ δυστέκμαρτον πᾶσιν ἀνθρώποις τέλος, -ὡς εἰς μάτην σε πάντες ἀμφιθάλπομεν -ἐλπίδι ματαίᾳ μωρὰ βουκολούμενοι. -

- - -χόρος -

- ἀνὰ Δίνδυμον Κυβήβης -Φρύγες ἔνθεον ὀλολυγὴν -ἁπαλῷ τελοῦσιν Ἄττῃ, -καὶ πρὸς μέλος κεραύλου -Φρυγίου κατʼ ὄρεα Τμώλου - κῶμον βοῶσι Λυδοί· -παραπλῆγες δʼ ἀμφὶ ῥόπτροις -κελαδοῦσι Κρητὶ ῥυθμῷ -νόμον Κορύβαντες εὐάν. -κλάζει βρίθουσα σάλπιγξ - Ἄρει κρέκουσα θούρῳ -πολεμηίαν ἀϋτήν. -ἡμεῖς δὲ σοί, Ποδάγρα, -πρώταις ἔαρος ἐν ὥραις -μύσται τελοῦμεν οἴκτους, - ὅτε πᾶς χλοητόκοισι -ποίαις τέθηλε λειμών, - -Ζεφύρου δὲ δένδρα πνοιαῖς -ἁπαλοῖς κομᾷ πετήλοις, -ἁ δύσγαμος κατʼ οἴκους -μερόπων θροεῖ χελιδών, -καὶ νυκτέροις καθʼ ὕλαν -τὸν Ἴτυν στένει δακρύουσʼ -Ἀτθὶς γόοις ἀηδών. -

- - -πόδαγρος -

- ὤμοι πόνων ἀρωγόν, ὦ τρίτου ποδὸς -μοῖραν λελογχὸς βάκτρον, ἐξέρειδέ μου -βάσιν τρέμουσαν καὶ κατίθυνον τρίβον, -ἴχνος βέβαιον ὡς ἐπιστήσω πέδῳ. -ἔγειρε, τλῆμον, γυῖα δεμνίων ἄπο -καὶ λίπε μελάθρων τὴν ὑπώροφον στέγην. -σκέδασον δʼ ἀπʼ ὄσσων νύχιον ἀέρος βάθος -μολὼν θύραζε καὶ πρὸς ἡλίου φάος -ἀθόλωτον αὔραν πνεύματος φαιδροῦ σπάσον· -δέκατον γὰρ ἤδη τοῦτο πρὸς πέμπτῳ φάει, -ἐξ οὗ ζόφῳ σύγκλειστος ἡλίου δίχα -εὐναῖς ἐν ἀστρώτοισι τείρομαι δέμας. -ψυχὴ μὲν οὖν μοι καὶ προθυμία πάρα -βάσεις ἀμείβειν ἐπὶ θύρας ὡρμημένῳ, -δέμας δὲ νωθρὸν οὐχ ὑπηρετεῖ πόθοις. -ὅμως δʼ ἐπείγου, θυμέ, γιγνώσκων ὅτι -πτωχὸς ποδαγρῶν, περιπατεῖν μὲν ἂν θέλῃ -καὶ μὴ δύνηται, τοῦτον ἐν νεκροῖς τίθει. -ἀλλʼ εἶα. -τίνες γὰρ οἵδε βάκτρα νωμῶντες χεροῖν, -κάρηνα φύλλοις ἀκτέας καταστεφεῖς; -τίνι δαιμόνων ἄγουσι κωμαστὴν χορόν; -μῶν, Φοῖβε Παιάν, σὸν γεραίρουσιν σέβας; -ἀλλʼ οὐ στέφονται Δελφίδος φύλλῳ δάφνης. -ἢ μή τις ὕμνος Βακχίῳ κωμάζεται; - -

- - - - - - diff --git a/manifest.txt b/manifest.txt index 1b3af0d4e..4f42f772f 100644 --- a/manifest.txt +++ b/manifest.txt @@ -1534,6 +1534,16 @@ /data/tlg0062/tlg065/tlg0062.tlg065.perseus-grc2.xml /data/tlg0062/tlg066/__cts__.xml /data/tlg0062/tlg066/tlg0062.tlg066.perseus-grc2.xml +/data/tlg0062/tlg067/__cts__.xml +/data/tlg0062/tlg067/tlg0062.tlg067.perseus-grc2.xml +/data/tlg0062/tlg068/__cts__.xml +/data/tlg0062/tlg068/tlg0062.tlg068.perseus-grc2.xml +/data/tlg0062/tlg069/__cts__.xml +/data/tlg0062/tlg069/tlg0062.tlg069.perseus-grc2.xml +/data/tlg0062/tlg070/__cts__.xml +/data/tlg0062/tlg070/tlg0062.tlg070.perseus-grc2.xml +/data/tlg0062/tlg071/__cts__.xml +/data/tlg0062/tlg071/tlg0062.tlg071.perseus-grc2.xml /data/tlg0085/__cts__.xml /data/tlg0085/tlg001/__cts__.xml /data/tlg0085/tlg001/tlg0085.tlg001.perseus-eng2.xml