From 1e8bc5a6337f3eedc905921d8d9e8a45328d6202 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: lcerrato Date: Fri, 12 Jul 2019 14:34:38 -0400 Subject: [PATCH] (tlg0007_review) fixing irregular section count between two greek texts tlg081; removing old files #633 --- .../tlg0007.tlg081.perseus-grc1.tracking.json | 14 - .../tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.xml | 3675 --------------- .../tlg0007.tlg081.perseus-grc2.tracking.json | 14 - .../tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.xml | 4121 ----------------- .../tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc3.xml | 12 +- .../tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc4.xml | 2317 ++++----- 6 files changed, 1169 insertions(+), 8984 deletions(-) delete mode 100644 data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.tracking.json delete mode 100644 data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.xml delete mode 100644 data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.tracking.json delete mode 100644 data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.xml diff --git a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.tracking.json b/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.tracking.json deleted file mode 100644 index 4d4ca755c..000000000 --- a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.tracking.json +++ /dev/null @@ -1,14 +0,0 @@ -{ - "epidoc_compliant": false, - "fully_unicode": true, - "git_repo": "canonical-greekLit", - "has_cts_metadata": false, - "has_cts_refsDecl": false, - "id": "2008.01.0191", - "last_editor": "", - "note": "", - "src": "texts/sdl/Plutarch/alteds/plut.081_loeb_gk.xml", - "status": "migrated", - "target": "canonical-greekLit/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.xml", - "valid_xml": true -} \ No newline at end of file diff --git a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.xml b/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.xml deleted file mode 100644 index 84f4987ea..000000000 --- a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc1.xml +++ /dev/null @@ -1,3675 +0,0 @@ - - - - -Regum et imperatorum apophthegmata -Machine readable text -Plutarch -Frank Cole Babbitt -Perseus Project, Tufts University -Gregory Crane - -Prepared under the supervision of -Lisa Cerrato -William Merrill -Elli Mylonas -David Smith - -The National Endowment for the Humanities - - - -Trustees of Tufts University -Medford, MA -Perseus Project - - - - - -Plutarch -Moralia - -with an English Translation by -Frank Cole Babbitt - - -Cambridge, MA -Harvard University Press -London -William Heinemann Ltd. -1931 - -3 - - - - - - - -

optical character recognition

- - - - - - - - - - - - -Greek - - - - -5/10 - -RS - - -tagged and parsed - - - - - - - - -Πλούταρχος Τραιανῶι αὐτοκράτορι εὖ πράττειν - - -

-Ἀρταξέρξης ὁ Περσῶν βασιλεύς, ὦ μέγιστε -αὐτόκρατορ Καῖσαρ Τραϊανέ, οὐχ ἧττον οἰόμενος βασιλικὸν καὶ φιλάνθρωπον εἶναι τοῦ μεγάλα διδόναι τὸ μικρὰ λαμβάνειν εὐμενῶς καὶ προθύμως, -ἐπεί, παρελαύνοντος αὐτοῦ καθʼ -ὁδὸν, αὐτουργὸς ἄνθρωπος καὶ ἰδιώτης οὐδὲν ἔχων ἕτερον ἐκ τοῦ ποταμοῦ ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις ὕδωρ ὑπολαβὼν προσήνεγκεν, ἡδέως ἐδέξατο καὶ ἐμειδίασε, τῇ προθυμίᾳ τοῦ διδόντος οὐ τῇ χρείᾳ τοῦ διδομένου τὴν χάριν μετρήσας. -

-

-ὁ δὲ Λυκοῦργος εὐτελεστάτας ἐποίησεν ἐν Σπάρτῃ τὰς θυσίας, ἵνα ἀεὶ τοὺς θεοὺς τιμᾶν ἑτοίμως δύνωνται καὶ ῥᾳδίως ἀπὸ τῶν παρόντων. τοιαύτῃ δή τινι γνώμῃ κἀμοῦ λιτά σοι δῶρα καὶ ξένια καὶ κοινὰς ἀπαρχὰς προσφέροντος ἀπὸ φιλοσοφίας, ἅμα τῇ προθυμίᾳ καὶ τὴν χρείαν - -ἀπόδεξαι τῶν ἀπομνημονευμάτων, εἰ πρόσφορον -ἔχει τι -πρόσφορον ... τι] ὅρον ... τινὰ in nearly all mss. Apparently the first part of πρόσφορον was omitted early, and τι was changed to correspond. πρὸς κατανόησιν ἠθῶν καὶ προαιρέσεων ἡγεμονικῶν, ἐμφαινομένων τοῖς λόγοις μᾶλλον ἢ ταῖς πράξεσιν αὐτῶν. καίτοι καὶ βίους ἔχει τὸ σύνταγμα τῶν ἐπιφανεστάτων παρά τε Ῥωμαίοις - καὶ παρʼ Ἕλλησιν ἡγεμόνων καὶ νομοθετῶν καὶ αὐτοκρατόρων ἀλλὰ τῶν μὲν πράξεων αἱ πολλαὶ τύχην ἀναμεμιγμένην ἔχουσιν, αἱ δὲ γιγνόμεναι παρὰ τὰ ἔργα καὶ τὰ πάθη καὶ τὰς τύχας ἀποφάσεις καὶ ἀναφωνήσεις, ὥσπερ ἐν κατόπτροις καθαρῶς παρέχουσι τὴν ἑκάστου διάνοιαν ἀποθεωρεῖν. ᾗ -ᾗ omitted in most mss. which add δὲ after Σειράμνης. καὶ Σειράμνης ὁ Πέρσης πρὸς τοὺς θαυμάζοντας ὅτι τῶν λόγων αὐτοῦ νοῦν ἐχόντων -αἱ πράξεις οὐ κατορθοῦνται, τῶν μὲν λόγων ἔφη κύριος αὐτὸς εἶναι, τῶν δὲ πράξεων τὴν τύχην μετὰ τοῦ βασιλέως. -

-

-ἐκεῖ μὲν οὖν ἅμα αἱ ἀποφάσεις τῶν ἀνδρῶν τὰς πράξεις παρακειμένας ἔχουσαι, σχολάζουσαν -φιληκοΐαν περιμένουσιν ἐνταῦθα δὲ καὶ τοὺς -λόγους αὐτοὺς καθʼ αὑτοὺς ὥσπερ δείγματα τῶν βίων καὶ σπέρματα συνειλεγμένους οὐδὲν οἴομαί σοι τὸν καιρὸν ἐνοχλήσειν, ἐν βραχέσι πολλῶν -ἀναθεώρησιν ἀνδρῶν ἀξίων μνήμης γενομένων λαμβάνοντι. -

- - - - -ἀποφθέγματα ΚύρουThese headings are regularly omitted in the mss. - - -

Πέρσαι τῶν γρυπῶν ἐρῶσι -ἐρῶσι] ἐρῶσι καὶ καλλίστους ὑπολαμβάνουσι in many mss. διὰ τὸ Κῦρον ἀγαπηθέντα μάλιστα τῶν βασιλέων γεγονέναι γρυπὸν τὸ εἶδος. -

- - -

ἔλεγε δὲ Κῦρος ἑτέροις ἀναγκάζεσθαι τἀγαθὰ πορίζειν τοὺς αὑτοῖς μὴ θέλοντας· ἄρχειν δὲ μηδενὶ προσήκειν, ὃς οὐ κρείττων ἐστὶ τῶν ἀρχομένων.

- - -

-βουλομένους δὲ τοὺς Πέρσας ἀντὶ τῆς ἑαυτῶν οὔσης ὀρεινῆς καὶ τραχείας πεδιάδα καὶ μαλακὴν χώραν λαβεῖν οὐκ εἴασεν, εἰπὼν ὅτι καὶ τῶν φυτῶν τὰ σπέρματα καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ βίοι ταῖς -χώραις συνεξομοιοῦνται.

- - - -Δαρείου - -

Δαρεῖος ὁ Ξέρξου πατὴρ ἑαυτὸν ἐγκωμιάζων ἔλεγεν ἐν ταῖς μάχαις καὶ παρὰ τὰ δεινὰ γίγνεσθαι -φρονιμώτερος. -

- - -

τοὺς δὲ φόρους τοῖς ὑπηκόοις τάξας -μετεπέμψατο τοὺς πρώτους τῶν ἐπαρχιῶν καὶ περὶ τῶν φόρων ἠρώτησε, μὴ βαρεῖς εἰσι· φησάντων -δὲ μετρίως ἔχειν ἐκέλευσε τελεῖν τοὺς ἡμίσεις - ἕκαστον. - -

- - -

ῥοιὰν δὲ μεγάλην ἀνοίξας, πυθομένου τινὸς -τί ἂν ἔχειν βούλοιτο τοσοῦτον ὅσον ἐστὶ τῶν κόκκων τὸ πλῆθος, εἶπε, Ζωπύρους · ἦν δὲ ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ φίλος ὁ Ζώπυρος. -

- - -

ἐπεὶ δὲ αὐτὸς ἑαυτὸν αἰκισάμενος ὁ -Ζώπυρος καὶ τὴν ῥῖνα καὶ τὰ ὦτα περικόψας ἐξηπάτησε Βαβυλωνίους καὶ πιστευθεὶς ὑπʼ αὐτῶν παρέδωκε Δαρείῳ τὴν πόλιν, πολλάκις ὁ Δαρεῖος εἶπεν οὐκ -ἂν ἐθελῆσαι λαβεῖν ἑκατὸν Βαβυλῶνας ἐπὶ τῷ μὴ -Ζώπυρον ἔχειν ὁλόκληρον.

- - - -Σεμιράμιδος - -

Σεμίραμις δὲ ἑαυτῇ κατασκευάσασα τάφον -ἐπέγραψεν , ὅστις ἂν χρημάτων δεηθῇ βασιλεύς, -διελόντα τὸ μνημεῖον ὅσα βούλεται λαβεῖν. Δαρεῖος οὖν διελὼν χρήματα μὲν οὐχ εὗρε, γράμμασι δὲ ἑτέροις ἐνέτυχε τάδε φράζουσιν, εἰ μὴ κακὸς ἦσθʼ -ἦσθʼ] ἦς Stobaeus, Flor. x. 53. ἀνὴρ καὶ χρημάτων ἄπληστος, οὐκ -ἂν νεκρῶν θήκας ἐκίνεις. -

- - - -Ξέρξου - -

Ξέρξῃ τῷ Δαρείου περὶ τῆς βασιλείας ἀμφισβητῶν ὁ ἀδελφὸς Ἀριαμένης κατέβαινεν ἐκ τῆς Βακτριανῆς· ἔπεμψεν οὖν αὐτῷ δῶρα, φράσαι κελεύσας τοὺς διδόντας, τούτοις σε τιμᾷ νῦν -Ξέρξης ὁ ἀδελφός· ἐὰν δὲ βασιλεὺς ἀναγορευθῇ, - πάντων ἔσῃ παρʼ αὐτῷ μέγιστος. ἀποδειχθέντος δὲ τοῦ Ξέρξου βασιλέως, ὁ μὲν Ἀριαμένης εὐθὺς προσεκύνησε καὶ τὸ διάδημα περιέθηκεν, ὁ -δὲ Ξέρξης ἐκείνῳ τὴν δευτέραν μεθʼ ἑαυτὸν ἔδωκε τάξιν. -

- - -

ὀργισθεὶς δὲ Βαβυλωνίοις ἀποστᾶσι καὶ κρατήσας προσέταξεν ὅπλα μὴ φέρειν, ἀλλὰ -ψάλλειν καὶ αὐλεῖν καὶ πορνοβοσκεῖν καὶ καπηλεύειν καὶ φορεῖν κολπωτοὺς χιτῶνας. -

- - -

Ἀττικὰς δὲ ἰσχάδας οὐκ ἂν ἔφη φαγεῖν -ὠνίους κομισθείσας, ἀλλʼ ὅταν τὴν φέρουσαν κτήσηται -χώραν. -

- - -

Ἕλληνας δὲ κατασκόπους ἐν τῷ στρατοπέδῳ λαβὼν οὐδὲν ἠδίκησεν, ἀλλὰ τὴν στρατιὰν ἀδεῶς - ἐπιδεῖν κελεύσας ἀφῆκεν.

- - - -Ἀρταξέρξου - -

Ἀρτοξέρξης ὁ Ξέρξου, ὁ μακρόχειρ προσαγορευθεὶς διὰ τὸ τὴν ἑτέραν χεῖρα μακροτέραν ἔχειν, ἔλεγεν ὅτι τὸ προσθεῖναι τοῦ ἀφελεῖν -βασιλικώτερόν ἐστι. -

- - -

πρῶτος δὲ πρωτοβολεῖν ἐκέλευσε τῶν συγκυνηγετούντων τοὺς δυναμένους καὶ βουλομένους. -

- - -

πρῶτος δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι τῶν - ἡγεμονικῶν τιμωρίαν ἔταξεν, ἀντὶ τοῦ τὸ σῶμα μαστιγοῦν καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτίλλειν, -ἀποτίλλειν F.C.B.: ἀποτίλλεσθαι. Some mss. give a slightly abbreviated version, but the sense is quite clear, and is confirmed by Moral. 565 a. μαστιγοῦσθαι μὲν ἀποδυσαμένων τὰ ἱμάτια τίλλεσθαι δὲ τὴν τιάραν ἀποθεμένων.

- - -

-Σατιβαρζάνην δὲ τὸν κατακοιμιστὴν -αἰτούμενόν τι παρʼ αὐτοῦ τῶν μὴ δικαίων αἰσθόμενος ἐπὶ τρισμυρίοις δαρεικοῖς τοῦτο ποιοῦντα, -προσέταξε τῷ ταμίᾳ τρισμυρίους δαρεικοὺς κομίσαι· καὶ διδοὺς -διδοὺς] διαδοὺς in most mss. αὐτῷ, λάβε, εἶπεν, ὦ Σατιβαρζάνη· ταῦτα μὲν γὰρ δοὺς οὐκHartman would omit οὐκ. ἔσομαι πενέστερος, ἐκεῖνα δὲ πράξας ἀδικώτερος. -

- - - - -Κύρου τοῦ νετερου - - -

Κῦρος ὁ νεώτερος τοὺς Λακεδαιμονίους συμμαχεῖν αὑτῷ παρακαλῶν ἔλεγε τοῦ ἀδελφοῦ καρδίαν ἔχειν βαρυτέραν καὶ πλείονα πίνειν ἄκρατον αὐτοῦ καὶ φέρειν βέλτιον ἐκεῖνον δὲ μόλις ἐν ταῖς θήραις - ἐπὶ τῶν ἵππων μένειν, ἐν δὲ τοῖς δεινοῖς μηδὲ ἐπὶ τοῦ θρόνου. παρεκάλει δὲ ἀποστέλλειν ἄνδρας πρὸς αὑτόν, ἐπαγγελλόμενος τοῖς μὲν πεζοῖς -ἵππους δώσειν, τοῖς δὲ ἵππους ἔχουσιν ἅρματα, τοῖς -δὲ χωρία κεκτημένοις κώμας, τοὺς δὲ κώμας ἔχοντας πόλεων κυρίους ποιήσειν ἀργυρίου δὲ καὶ χρυσίου οὐκ ἀριθμὸν ἀλλὰ σταθμὸν ἔσεσθαι.

- - - - -Ἀρταχέρχου τοῦ Μνήμονος - -

Ἀρταξέρξης ὁ τούτου μὲν ἀδελφὸς Μνήμων -δὲ καλούμενος, οὐ μόνον τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἑαυτὸν ἀνέδην παρεῖχεν, ἀλλὰ καὶ τὴν γυναῖκα τὴν γνησίαν ἐκέλευσε τῆς ἁρμαμάξης τὰς αὐλαίας -περιελεῖν, ὅπως οἱ δεόμενοι κατὰ τὴν ὁδὸν ἐντυγχάνωσι. -

- - - -

πένητος δὲ ἀνθρώπου μῆλον ὑπερφυὲς μεγέθει προσενέγκαντος αὐτῷ δεξάμενος ἡδέως, νὴ τὸν Μίθραν, εἶπεν, οὗτός μοι δοκεῖ καὶ πόλιν -ἂν ἐκ μικρᾶς μεγάλην πιστευθεὶς ἀπεργάσασθαι. -

- - -

ἐν δὲ φυγῇ τινι τῆς ἀποσκευῆς αὐτοῦ διαρπαγείσης, ξηρὰ σῦκα φαγὼν καὶ κρίθινον -ἄρτον, οἵας, εἶπεν, ἡδονῆς ἄπειρος ἤμην. -

- - - -Παρυσάτιδος - -

Παρύσατις ἡ Κύρου καὶ Ἀρταξέρξου μήτηρ ἐκέλευε τὸν βασιλεῖ μέλλοντα μετὰ παρρησίας διαλέγεσθαι βυσσίνοις χρῆσθαι ῥήμασι. -

- - - - - -Ὀρόντου - - -

Ὀρόντης, ὁ βασιλέως Ἀρταξέρξου γαμβρός, ἀτιμίᾳ περιπεσὼν διὰ κατηγορίαν -διὰ κατηγορίαν F.C.B. from Diodorus, xv. 10: διʼ ὀργὴν - καὶ καταγνωσθεὶς ἔφη, καθάπερ οἱ τῶν ἀριθμητικῶν δάκτυλοι νῦν -μὲν μυριάδας νῦν δὲ μονάδας τιθέναι -τιθέναι] Cobet would omit. δύνανται, τὸ - αὐτὸ καὶ τοὺς τῶν βασιλέων φίλους, νῦν μὲν τὸ πᾶν δύνασθαι νῦν δὲ τοὐλάχιστον.

- - - -Μέμνονος - -

Μέμνων, ὁ Ἀλεξάνδρῳ πολεμῶν ὑπὲρ Δαρείου τοῦ βασιλέως, μισθοφόρον τινὰ πολλὰ βλάσφημα καὶ ἀσελγῆ περὶ Ἀλεξάνδρου λέγοντα τῇ λόγχῃ - πατάξας, ἐγώ σε, εἶπε, τρέφω μαχούμενον, -ἀλλʼ -οὐ λοιδορησόμενον Ἀλεξάνδρῳ. -

- - - -Ἄιγυπτιων βασιλέων ἔθος - -

οἱ Αἰγυπτίων βασιλεῖς κατὰ νόμον ἑαυτῶν τοὺς δικαστὰς ἐξώρκιζον ὅτι κἂν βασιλεύς τι προστάξῃ κρῖναι τῶν μὴ δικαίων, οὐ κρινοῦσι.

- - - -Πόλτος - -

Πόλτυς ὁ Θρᾳκῶν βασιλεὺς ἐν τῷ Τρωϊκῷ πολέμῳ πρεσβευσαμένων πρὸς αὐτὸν ἅμα τῶν Τρώων καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἐκέλευσε τὸν Ἀλέξανδρον ἀποδόντα τὴν Ἑλένην δύο παρʼ αὐτοῦ λαβεῖν καλὰς γυναῖκας.

- - - - -Τήπος - -

Τήρης ὁ Σιτάλκου πατὴρ ἔλεγεν ὁπότε σχολάζοι καὶ μὴ στρατεύοιτο, τῶν ἱπποκόμων οἴεσθαι μηδὲν διαφέρειν.

- - - - -Κότυς - -

Κότυς τῷ δωρησαμένῳ πάρδαλιν ἀντεδωρήσατο λέοντα. φύσει δὲ ὢν ὀξὺς εἰς ὀργὴν καὶ πικρὸς τῶν ἁμαρτανόντων ἐν ταῖς διακονίαις κολαστής, σκεύη ποτὲ κεραμεᾶ ξένου κομίσαντος εὔθραυστα καὶ λεπτά, πιθανῶς δὲ καὶ περιττῶς εἰργασμένα γλυφαῖς τισι καὶ τορείαις, τῷ μὲν ξένῳ ἔδωκε δῶρα, τὰ δὲ σκεύη πάντα συνέτριψεν, ὅπως, - εἶπε, μὴ διʼ ὀργὴν πικρότερον κολάζω τοὺς συντρίβοντας. -

- - - -Ἰδανθύρσου - -

Ἰδάνθυρσος -Ἰδάνθυρσος as in the mss. of Herodotus: ἰδάθυρσος. ὁ Σκυθῶν βασιλεύς, ἐφʼ ὃν διέβη Δαρεῖος, ἔπειθε τοὺς Ἰώνων τυράννους τὸ τοῦ -Ἴστρου ζεῦγμα λύσαντας ἀπαλλάττεσθαι· μὴ βουληθέντας δὲ διὰ τὴν πρὸς τὸν Δαρεῖον πίστιν, -ἀνδράποδα χρηστὰ καὶ ἄδραστα ἐκάλει.

- - - -Ἀτέου - -

Ἀτέας ἔγραφε πρὸς τὸν Φίλιππον, σὺ μὲν ἄρχεις Μακεδόνων ἀνθρώποις μεμαθηκότων πολεμεῖν· - ἐγὼ δὲ Σκυθῶν, οἳ καὶ λιμῷ καὶ δίψει μάχεσθαι -δύνανται. -

-

τοὺς δὲ πρέσβεις τοῦ Φιλίππου ψήχων τὸν -ἵππον ἠρώτησεν, εἰ τοῦτο ποιεῖ Φίλιππος. -

-

Ἰσμηνίαν δὲ τὸν ἄριστον αὐλητὴν λαβὼν αἰχμάλωτον ἐκέλευσεν αὐλῆσαι· θαυμαζόντων δὲ τῶν - ἄλλων, αὐτὸς ὤμοσεν ἥδιον ἀκούειν τοῦ ἵππου -χρεμετίζοντος.

- - - -Σκιλούρου - -

Σκιλοῦρος ὀγδοήκοντα -ὀγδοήκοντα] ὁ ὀγδοήκοντα van Herwerden. παῖδας ἄρρενας ἀπολιπὼν, ἐπεὶ τελευτᾶν ἔμελλε, δέσμην ἀκοντίων ἑκάστῳ προτείνων -ἐκέλευε καταθραῦσαι· πάντων δὲ ἀπαγορευσάντων, καθʼ ἓν αὐτὸς ἐξελὼν ἀκόντιον ἅπαντα ῥᾳδίως συνέκλασε, διδάσκων ἐκείνους, ὅτι -συνεστῶτες ἰσχυροὶ διαμενοῦσιν, ἀσθενεῖς δʼ ἔσονται διαλυθέντες καὶ στασιάσαντες.

- - - -Γέλωνος - -

-Γέλων ὁ τύραννος, ὅτε Καρχηδονίους πρὸς -Ἱμέρᾳ, κατεπολέμησεν, εἰρήνην ποιούμενος πρὸς αὐτοὺς ἠνάγκασεν ἐγγράψαι ταῖς ὁμολογίαις ὅτι καὶ τὰ τέκνα παύσονται τῷ Κρόνῳ καταθύοντες. -

- - -

ἐξῆγε δὲ τοὺς Συρακουσίους πολλάκις ὡς ἐπὶ στρατείαν κατὰ -κατὰ F.C.B., cf. for example 337 d: καὶ. φυτείαν, ὅπως ἥ τε χώρα βελτίων γένηται γεωργουμένη καὶ μὴ χείρονες αὐτοὶ σχολάζοντες. -

- - -

αἰτῶν δὲ χρήματα τοὺς πολίτας, ἐπεὶ ἐθορύβησαν, αἰτεῖν εἶπεν ὡς ἀποδώσων, καὶ ἀπέδωκε μετὰ τὸν πόλεμον.

- - -

-ἐν δὲ συμποσίῳ λύρας περιφερομένης, - -ἁρμοζομένων τῶν ἄλλων ἐφεξῆς καὶ ᾀδόντων, αὐτὸς τὸν ἵππον εἰσαγαγεῖν κελεύσας ἐλαφρῶς καὶ ῥᾳδίως ἀνεπήδησεν ἐπʼ αὐτόν.

- - - -Ἱέρωνος - -

Ἱέρων ὁ μετὰ Γέλωνα τύραννος ἔλεγε μηδένα τῶν παρρησιαζομένων πρὸς αὐτὸν ἄκαιρον εἶναι. -

- - -

τοὺς δὲ ἀπόρρητον λόγον ἐκφέροντας ἀδικεῖν -ᾤετο καὶ τοὺς πρὸς οὓς ἐκφέρουσι· μισοῦμεν γὰρ -οὐ μόνον τοὺς ἐκφέροντας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀκούσαντας ἃ μὴ βουλόμεθα. -

- - -

λοιδορηθεὶς δὲ ὑπό τινος εἰς τὴν δυσωδίαν τοῦ στόματος, ᾐτιᾶτο τὴν αὑτοῦ γυναῖκα μηδέποτε - περὶ τούτου φράσασαν ἡ δὲ εἶπεν, ᾤμην γὰρ τοιοῦτον ἅπαντας τοὺς ἄνδρας ὄζειν. -

- - -

πρὸς δὲ Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον εἰπόντα -μόλις οἰκέτας δύο τρέφειν, ἀλλʼ Ὅμηρος, εἶπεν, -ὃν σὺ διασύρεις, πλείονας ἢ μυρίους τρέφει -τεθνηκώς. -

- - -

Ἐπίχαρμον δὲ τὸν κωμῳδιοποιόν, -κωμῳδιοποιόν (the preferred form) Bernardakis: κωμῳδοποιόν. -ὅτι τῆς γυναικὸς αὐτοῦ παρούσης εἶπέ τι τῶν ἀπρεπῶν, ἐζημίωσε.

- - - -Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου - -

Διονύσιος ὁ πρεσβύτερος, κληρουμένων κατὰ - γράμμα τῶν δημηγορούντων, ὡς ἔλαχε Μ, πρὸς - τὸν εἰπόντα, μωρολογεῖς, -μωρολογεῖς] μωρολογήσεις Kronenberg. Διονύσιε· -μοναρχήσω μὲν οὖν, εἶπε, καὶ δημηγορήσας εὐθὺς -ᾑρέθη στρατηγὸς ὑπὸ τῶν Συρακουσίων. -

- - -

ἐπεὶ δʼ ἐν ἀρχῇ τῆς τυραννίδος ἐπολιορκεῖτο, συστάντων ἐπʼ αὐτὸν τῶν πολιτῶν, οἱ μὲν φίλοι συνεβούλευον ἀπαλλαγῆναι τῆς ἀρχῆς, εἰ μὴ βούλεται κρατηθεὶς ἀποθανεῖν· ὁ δὲ βοῦν ἰδὼν -σφαττόμενον ὑπὸ μαγείρου καὶ πίπτοντα ταχέως, -εἶτα οὐκ ἀηδές -ἀηδές] εὐηθές Wyttenbach: ἀειδές Parmentier. ἐστιν, εἶπεν, οὕτω βραχὺν ὄντα τὸν θάνατον φοβηθέντας ἡμᾶς ἀρχὴν ἐγκαταλιπεῖν τηλικαύτην; -

- - -

τὸν δὲ υἱὸν αἰσθόμενος, ᾧ τὴν ἀρχὴν -ἀπολιπεῖν ἔμελλεν, ἀνδρὸς ἐλευθέρου διαφθείραντα γύναιον, ἠρώτησε μετʼ -ὀργῆς, τί τοιοῦτον αὐτῷ -σύνοιδεν. εἰπόντος δὲ τοῦ νεανίσκου, σὺ γὰρ οὐκ -εἶχες πατέρα τύραννον, -οὐδὲ σύ, εἶπεν, υἱὸν -ἕξεις, ἐὰν μὴ παύσῃ ταῦτα ποιῶν. -

- - -

πάλιν δὲ πρὸς αὐτὸν εἰσελθὼν καὶ θεασάμενος ἐκπωμάτων χρυσῶν καὶ ἀργυρῶν πλῆθος -ἀνεβόησεν, οὐκ ἔστιν ἐν σοὶ τύραννος, ὃς ἀφʼ -ὧν λαμβάνεις ἀπʼ ἐμοῦ ποτηρίων τοσούτων φίλον οὐδένα σεαυτῷ πεποίηκας. -

- - -

χρήματα δὲ εἰσπράττων τοὺς Συρακουσίους, εἶτα ὁρῶν ὀδυρομένους καὶ δεομένους καὶ λέγοντας - ὡς οὐκ ἔχουσιν, ἐκέλευσεν ἕτερα πράττειν, καὶ δὶς -ἢ τρὶς τοῦτο ἐποίησεν· ἐπεὶ δὲ προστάξας πλείονα γελᾶν ἤκουσεν αὐτοὺς καὶ σκώπτειν ἐν ἀγορᾷ - περιιόντας, ἐκέλευσε παύσασθαι· νῦν γὰρ οὐδὲν ἔχουσιν, εἶπεν, ὅτε καταφρονοῦσιν ἡμῶν. -

- - -

τῆς δὲ μητρὸς αὐτοῦ παρήλικος μὲν οὔσης δοθῆναι δὲ ἀνδρὶ βουλομένης, ἔφη τοὺς μὲν τῆς -πόλεως βιάσασθαι νόμους δύνασθαι, τοὺς δὲ τῆς φύσεως μὴ δύνασθαι. -

- - -

πικρῶς δὲ τοὺς ἄλλους κακούργους κολάζων, ἐφείδετο τῶν λωποδυτῶν, ὅπως παύσωνται οἱ -Συρακούσιοι τοῦ δειπνεῖν καὶ μεθύσκεσθαι μετʼ ἀλλήλων. -

- - -

ξένου δέ τινος ἰδίᾳ φράσειν φάσκοντος αὐτῷ καὶ διδάξειν ὅπως προειδήσει τοὺς ἐπιβουλεύοντας, - ἐκέλευσεν εἰπεῖν· ἐπεὶ δὲ προσελθών, δός, εἶπε, -μοι τάλαντον, ἵνα δόξῃς ἀκηκοέναι τὰ σημεῖα τῶν ἐπιβουλευόντων, ἔδωκε προσποιούμενος ἀκηκοέναι καὶ θαυμάζων -θαυμάζων Stobaeus, Flor. iii. 65: θαυμάζειν. τὴν μέθοδον τοῦ ἀνθρώπου. -

- - -

πρὸς δὲ τὸν πυθόμενον εἰ σχολάζοι, -μηδέποτε, εἶπεν, ἐμοὶ τοῦτο συμβαίη. -

- - -

δύο δὲ ἀκούσας νεανίσκους πολλὰ -βλάσφημα περὶ αὐτοῦ καὶ τῆς τυραννίδος εἰρηκέναι παρὰ πότον, ἀμφοτέρους ἐκάλεσεν ἐπὶ δεῖπνον -ὁρῶν δὲ τὸν μὲν παροινοῦντα καὶ ληροῦντα πολλά, τὸν δὲ σπανίως καὶ μετʼ εὐλαβείας ταῖς πόσεσι - χρώμενον, ἐκεῖνον μὲν ἀπέλυσεν ὡς φύσει -παροινήσαντα καὶ διὰ μέθην κακολογήσαντα, τοῦτον δὲ ἀνεῖλεν ὡς δύσνουν καὶ πολέμιον ἐκ προαιρέσεως. -

- - -

αἰτιωμένων δέ τινων, ὅτι τιμᾷ καὶ - -προάγεται πονηρὸν ἄνθρωπον καὶ δυσχεραινόμενον ὑπὸ τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ καὶ βούλομαι, εἶπεν, -εἶναι τὸν ἐμοῦ μᾶλλον μισούμενον. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Κορινθίων πρέσβεις δῶρα διδόντος αὐτοῦ παρῃτοῦντο διὰ τὸν νόμον, ὃς οὐκ εἴα δῶρα λαμβάνειν παρὰ δυνάστου πρεσβεύοντας, δεινὸν ἔφη πρᾶγμα ποιεῖν αὐτούς, ὃ μόνον αἱ τυραννίδες ἀγαθὸν ἔχουσιν ἀναιροῦντας καὶ διδάσκοντας ὅτι καὶ τὸ εὖ παθεῖν ὑπὸ τυράννου φοβερόν ἐστιν. -

- - -

ἀκούσας δέ τινα τῶν πολιτῶν χρυσίον - ἔχειν οἴκοι κατορωρυγμένον ἐκέλευσεν ἐνεγκεῖν πρὸς αὐτὸν ἐπεὶ δὲ παρακλέψας ὀλίγον ὁ ἄνθρωπος καὶ μεταστὰς εἰς ἑτέραν πόλιν ἐωνήσατο χωρίον, -μεταπεμψάμενος αὐτὸν ἐκέλευσε πᾶν ἀπολαβεῖν, -ἠργμένον χρῆσθαι τῷ πλούτῳ καὶ μηκέτι ποιοῦντα -τὸ χρήσιμον ἄχρηστον.

- - - -Διονυσίου τοῦ νεωτέρου - -

ὁ δὲ νεώτερος Διονύσιος ἔλεγε πολλοὺς τρέφειν σοφιστάς, οὐ θαυμάζων ἐκείνους ἀλλὰ διʼ ἐκείνων θαυμάζεσθαι βουλόμενος. -

- - -

Πολυξένου δὲ τοῦ διαλεκτικοῦ φήσαντος -αὐτὸν ἐξελέγχειν, ἀμέλει τοῖς λόγοις, εἶπεν, -ἐγὼ δέ σε τοῖς ἔργοις ἐλέγχω· τὰ γὰρ σεαυτοῦ καταλιπὼν ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ θεραπεύεις. -

- - -

ἐκπεσὼν δὲ τῆς ἀρχῆς, πρὸς μὲν τὸν εἰπόντα, τί σε Πλάτων καὶ φιλοσοφία ὠφέλησε; - - -τὸ τηλικαύτην, ἔφη, τύχης μεταβολὴν ῥᾳδίως -ὑπομένειν.

- - -

ἐρωτηθεὶς δὲ πῶς ὁ μὲν πατήρ αὐτοῦ πένης ὢν καὶ ἰδιώτης ἐκτήσατο τὴν Συρακουσίων ἀρχήν, αὐτὸς δὲ ἔχων καὶ τυράννου παῖς ὢν πῶς ἀπέβαλεν· ὁ μὲν πατήρ, ἔφη, μισουμένης δημοκρατίας ἐνέπεσε -ἐνέπεσε] ἐπέστη some mss. τοῖς πράγμασιν, ἐγὼ δὲ φθονουμένης τυραννίδος. -

- - -

-ὑπὸ ἄλλου δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐρωτηθείς, ὁ πατήρ, ἔφη, μοι τὴν τυραννίδα τὴν ἑαυτοῦ κατέλιπεν, οὐ τὴν τύχην. -

- - - -Ἀγαθοκλέους - -

Ἀγαθοκλῆς υἱὸς ἦν κεραμέως· γενόμενος δὲ κύριος Σικελίας καὶ βασιλεὺς ἀναγορευθεὶς εἰώθει κεραμεᾶ ποτήρια τιθέναι παρὰ τὰ χρυσᾶ, καὶ τοῖς νέοις ἐπιδεικνύμενος λέγειν ὅτι τοιαῦτα ποιῶν -πρότερον νῦν τοιαῦτα ποιεῖ διὰ τὴν ἐπιμέλειαν καὶ τὴν ἀνδρείαν. -

- - -

πολιορκοῦντος δὲ πόλιν αὐτοῦ, τῶν ἀπὸ τοῦ τείχους τινὲς ἐλοιδοροῦντο λέγοντες ὅτι, ὦ - κεραμεῦ, τὸν μισθὸν πῶς ἀποδώσεις τοῖς -στρατιώταις; ὁ δὲ πρᾶος καὶ μειδιῶν εἶπεν, αἴκα ταύταν ἕλω. λαβὼν δὲ κατὰ κράτος ἐπίπρασκε τοὺς αἰχμαλώτους καὶ ἔλεγεν, ἐάν με πάλιν λοιδορῆτε, πρὸς τοὺς κυρίους ὑμῶν ἔσται μοι ὁ -λόγος. - -

- - -

ἐγκαλούντων δὲ τοῖς ναύταις αὐτοῦ τῶν -Ἰθακησίων, ὅτι τῇ νήσῳ προσβαλόντες τῶν θρεμμάτων τινὰ ἀπέσπασαν, ὁ δὲ ὑμέτερος, ἔφη, -βασιλεὺς ἐλθὼν πρὸς ἡμᾶς, οὐ μόνον τὰ πρόβατα λαβὼν ἀλλὰ καὶ τὸν ποιμένα προσεκτυφλώσας ἀπῆλθε. -

- - - -Δίωνος - -

Δίων ὁ Διονύσιον ἐκβαλὼν ἐκ τῆς τυραννίδος, ἀκούσας ἐπιβουλεύειν αὐτῷ Κάλλιππον, ᾧ μάλιστα τῶν φίλων καὶ ξένων ἐπίστευεν, οὐχ ὑπέμεινεν - ἐλέγξαι βέλτιον εἶναι φήσας ἀποθανεῖν ἢ ζῆν μὴ μόνον τοὺς πολεμίους ἀλλὰ καὶ τοὺς φίλους φυλαττόμενον.

- - - -Ἀρχελάου - -

Ἀρχέλαος αἰτηθεὶς παρὰ πότον ποτήριον χρυσοῦν ὑπό τινος τῶν συνήθων οὐ μὴν ἐπιεικῶν, ἐκέλευσεν Εὐριπίδῃ -τὸν παῖδα δοῦναι· θαυμάσαντος δὲ τοῦ ἀνθρώπου, σὺ μὲν γάρ εἶπεν, -αἰτεῖν, οὗτος δὲ λαμβάνειν ἄξιός ἐστι καὶ μὴ -αἰτῶν. -

- - -

ἀδολέσχου δὲ κουρέως ἐρωτήσαντος αὐτόν, -πῶς σε κείρω; -σιωπῶν, ἔφη. -

- - -

τοῦ δὲ Εὐριπίδου τὸν καλὸν Ἀγάθωνα -περιλαμβάνοντος ἐν τῷ συμποσίῳ καὶ καταφιλοῦντος - - ἤδη γενειῶντα, πρὸς τοὺς φίλους εἶπε, μὴ -θαυμάσητε· τῶν γὰρ καλῶν καὶ τὸ μετόπωρον -καλόν ἐστιν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Τιμόθεος ὁ κιθαρῳδὸς ἐλπίσας -πλείονα, λαβὼν δὲ ἐλάττονα, δῆλος ἦν ἐγκαλῶν -αὐτῷ, καί ποτε ᾄδων τουτὶ τὸ κομμάτιον, - - &λδθυο;σὺ δὲ τὸν γηγενέταν ἄργυρον αἰνεῖς,&ρδθυο; - -ἀπεσήμαινεν εἰς ἐκεῖνον· ὑπέκρουσεν ὁ Ἀρχέλαος -αὐτῷ - - &λδθυο;σὺ δέ γε αἰτεῖς.&ρδθυο; - -

- - -

ὕδωρ δέ τινος αὐτοῦ κατασκεδάσαντος, ὑπὸ τῶν φίλων παροξυνόμενος ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλʼ οὐκ ἐμοῦ, φησίν, ἀλλʼ ἐκείνου κατεσκέδασεν ὃν ἔδοξεν ἐμὲ εἶναι. -

- - - - -Φιλίππου τοῦ Ἀλεξάνδρου Πατρός - -

Φίλιππον τὸν Ἀλεξάνδρου πατέρα Θεόφραστος -ἱστόρηκεν οὐ μόνον μέγαν -μέγαν added by F.C.B. μεταξὺ τῶν βασιλέων, ἀλλὰ καὶ τῇ τύχῃ καὶ τῷ τρόπῳ μείζονα γενέσθαι καὶ μετριώτερον. -ἱστόρηκε τῶν μεταξὺ βασιλέων οὐ μόνον τῇ τύχῃ μείζονα, ἀλλὰ καὶ τῷ τρόπῳ γενέσθαι μετριώτερον Wyttenbach. -

- - -

Ἀθηναίους μὲν οὖν μακαρίζειν ἔλεγεν, εἰ -καθʼ -ἕκαστον ἐνιαυτὸν αἱρεῖσθαι δέκα στρατηγοὺς εὑρίσκουσιν αὐτὸς γὰρ ἐν πολλοῖς ἔτεσιν ἕνα μόνον στρατηγὸν εὑρηκέναι, Παρμενίωνα. -

- - -

πολλῶν δὲ κατορθωμάτων αὐτῷ καὶ καλῶν -ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ προσαγγελθέντων, ὦ τύχη, εἶπε, - -μικρόν τι μοι κακὸν ἀντὶ τῶν τοσούτων καὶ τηλικούτων ἀγαθῶν ποίησον. -

- - -

ἐπεὶ δὲ νικήσαντι τοὺς Ἕλληνας αὐτῷ -συνεβούλευον ἔνιοι φρουραῖς τὰς πόλεις κατέχειν, ἔφη μᾶλλον πολὺν χρόνον ἐθέλειν χρηστὸς ἢ δεσπότης -ὀλίγον καλεῖσθαι. -

- - -

τὸν δὲ λοίδορον ἐξελάσαι τῶν φίλων κελευόντων, οὐκ ἔφη ποιήσειν, ἵνα μὴ περιιὼν ἐν πλείοσι κακῶς λέγῃ. -

- - -

Σμικύθου δὲ Νικάνορα διαβάλλοντος ὡς ἀεὶ -κακῶς λέγοντα τὸν Φίλιππον καὶ τῶν ἑταίρων οἰομένων δεῖν μεταπέμπεσθαι καὶ κολάζειν, ἀλλὰ μήν, ἔφη, Νικάνωρ οὐ φαυλότατός ἐστι -Μακεδόνων ἐπισκεπτέον οὖν, μή τι γίνεται παρʼ ἡμᾶς. - -παρʼ ἡμᾶς] παρʼ ἡμῖν E, perhaps rightly. -ὡς οὖν ἔγνω τὸν Νικάνορα θλιβόμενον ἰσχυρῶς ὑπὸ πενίας ἠμελημένον δὲ ὑπʼ αὐτοῦ, προσέταξε -δωρεάν τινα αὐτῷ δοθῆναι. πάλιν οὖν τοῦ -Σμικύθου λέγοντος ὅτι θαυμαστὰ περὶ αὐτοῦ πρὸς -ἅπαντας ἐγκώμια λέγων ὁ Νικάνωρ διατελεῖ, -ὁρᾶτε οὖν, εἶπεν, ὅτι παρʼ ἡμᾶς αὐτούς -παρʼ ἡμᾶς αὐτούς] πρὸς ἡμῶν αὐτῶν E, perhaps rightly. ἐστι -καὶ τὸ καλῶς καὶ τὸ κακῶς ἀκούειν. -

- - -

τοῖς δὲ τῶν Ἀθηναίων δημαγωγοῖς ἔφη χάριν ἔχειν, ὅτι λοιδοροῦντες αὐτὸν βελτίονα ποιοῦσι καὶ τῷ λόγῳ καὶ τῷ ἤθει· πειρῶμαι γὰρ αὐτοὺς ἅμα καὶ τοῖς λόγοις καὶ τοῖς ἔργοις -ψευδομένους ἐλέγχειν. -

- - -

τῶν δὲ Ἀθηναίων, ὅσοι περὶ Χαιρώνειαν - ἑάλωσαν, ἀφεθέντων ὑπʼ αὐτοῦ δίχα λύτρων, τὰ σὲ -ἱμάτια καὶ στρώματα προσαπαιτούντων καὶ τοῖς -Μακεδόσιν ἐγκαλούντων, γελάσας ὁ Φίλιππος εἶπεν, οὐ δοκοῦσιν ὑμῖν Ἀθηναῖοι νομίζειν ἐν ἀστραγάλοις ὑφʼ ἡμῶν νενικῆσθαι; -

- - -

τῆς δὲ κλειδὸς αὐτῷ καταγείσης ἐν πολέμῳ καὶ τοῦ θεραπεύοντος ἰατροῦ πάντως τι καθʼ -ἡμέραν αἰτοῦντος, λάμβανε, ἔφη, ὅσα βούλει· -τὴν γὰρ κλεῖν ἔχεις. -

- - -

δυοῖν δὲ ἀδελφῶν Ἀμφοτεροῦ καὶ -Ἑκατεροῦ, τὸν μὲν Ἑκατερὸν ἔμφρονα καὶ πρακτικὸν -ὁρῶν, τὸν δὲ Ἀμφοτερὸν εὐήθη καὶ ἀβέλτερον ἔφη τὸν μὲν Ἑκατερὸν ἀμφότερον εἶναι, τὸν δὲ Ἀμφοτερὸν οὐδέτερον.

- - -

-τοὺς δὲ συμβουλεύοντας αὐτῷ πικρῶς χρῆσθαι τοῖς Ἀθηναίοις ἀτόπους ἔλεγεν εἶναι κελεύοντας ἄνθρωπον ὑπὲρ δόξης πάντα ποιοῦντα καὶ πάσχοντα ἀποβαλεῖν τὸ τῆς δόξης θέατρον. -

- - -

γενόμενος δὲ κριτὴς δυοῖν πονηρῶν ἐκέλευσε τὸν μὲν φεύγειν ἐκ Μακεδονίας τὸν δὲ ἕτερον -διώκειν. -

- - -

μέλλων δὲ καταστρατοπεδεύειν ἐν χωρίῳ καλῷ καὶ πυθόμενος ὅτι χόρτος οὐκ ἔστι τοῖς ὑποζυγίοις, οἷος, εἶπεν, ὁ βίος ἡμῶν ἐστίν, εἰ -καὶ πρὸς τὸν τῶν ὄνων καιρὸν ὀφείλομεν ζῆν; -

- - -

φρούριον δέ τι βουλόμενος λαβεῖν ὀχυρόν, - ὡς ἀπήγγειλαν οἱ κατάσκοποι χαλεπὸν εἶναι παντάπασι καὶ ἀνάλωτον, ἠρώτησεν εἰ χαλεπὸν - -οὕτως ἐστίν, ὥστε μηδὲ ὄνον προσελθεῖν χρυσίον κομίζοντα. -

- - -

τῶν δὲ περὶ Λασθένην τὸν Ὀλύνθιον ἐγκαλούντων καὶ ἀγανακτούντων, ὅτι προδότας αὐτοὺς ἔνιοι τῶν περὶ τὸν Φίλιππον ἀποκαλοῦσι, σκαιοὺς ἔφη φύσει καὶ ἀγροίκους εἶναι Μακεδόνας καὶ τὴν -σκάφην σκάφην λέγοντας. -

- - -

τῷ δὲ υἱῷ παρῄνει πρὸς χάριν ὁμιλεῖν τοῖς -Μακεδόσι, κτώμενον ἑαυτῷ τὴν παρὰ τῶν πολλῶν δύναμιν, -δύναμιν] εὐμένειαν or εὔνοιαν Wyttenbach. ἕως ἔξεστι βασιλεύοντος ἄλλου -φιλάνθρωπον εἶναι.

- - -

-συνεβούλευε δὲ τῶν ἐν ταῖς πόλεσι δυνατῶν -καὶ τοὺς ἀγαθοὺς φίλους κτᾶσθαι καὶ τοὺς -πονηρούς, εἶτα οἷς μὲν χρῆσθαι οἷς δʼ ἀποχρῆσθαι. -

- - -

πρὸς δὲ Φίλωνα τὸν Θηβαῖον εὐεργέτην αὐτοῦ γενόμενον καὶ ξένον, ὁπηνίκα διῆγεν ἐν Θήβαις ὁμηρεύων, ὕστερον δὲ μηδεμίαν παρʼ αὐτοῦ δωρεὰν προσδεχόμενον, μή με, εἶπεν, -ἀφαιροῦ τὸ ἀνίκητον, εὐεργεσίας καὶ χάριτος ἡττώμενον. -

- - -

ληφθέντων δὲ πολλῶν αἰχμαλώτων, ἐπίπρασκεν αὐτοὺς ἀνεσταλμένῳ τῷ χιτῶνι καθήμενος οὐκ εὐπρεπῶς· εἷς οὖν τῶν πωλουμένων ἀνεβόησε, -φεῖσαί μου, Φίλιππε, πατρικὸς γάρ εἰμί σου φίλος ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ Φιλίππου, πόθεν, - ἄνθρωπε, γενόμενος καὶ πῶς; -ἐγγύς, ἔφη, -φράσαι σοι βούλομαι προσελθών. ὡς οὖν - προσήχθη, μικρόν, ἔφη, κατωτέρω τὴν χλαμύδα ποίησον, ἀσχημονεῖς γὰρ οὕτω -καθήμενος· καὶ ὁ Φίλιππος, ἄφετε αὐτόν, εἶπεν, -ἀληθῶς γὰρ εὔνους ὢν καὶ φίλος ἐλάνθανεν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ ὑπό τινος ξένου κληθεὶς ἐπὶ -δεῖπνον ἐν ὁδῷ -ἐν ὁδῷ] ἐν ἀγρῷ (?), cf. -ἐπὶ χώρας -Moralia, 123 f and 707 b. πολλοὺς ἐπήγετο καὶ τὸν ξένον -ἑώρα θορυβούμενον, ἦν γάρ οὐχ ἱκανὰ τὰ παρεσκευασμένα, προπέμπων τῶν φίλων ἑκάστῳ, - πλακοῦντι χώραν ἐκέλευεν ἀπολείπειν· οἱ δὲ -πειθόμενοι καὶ προσδοκῶντες οὐκ ἤσθιον πολλά, καὶ πᾶσιν οὕτως ἤρκεσεν. -

- - -

Ἱππάρχου τοῦ Εὐβοέως ἀποθανόντος, δῆλος -ἦν βαρέως φέρων· εἰπόντος δέ τινος, ἀλλὰ μὴν -ὡραῖος ὢν ἐκεῖνος ἀποτέθνηκεν, -ἑαυτῷ γε, εἶπεν, ἐμοὶ δὲ ταχέως· ἔφθη γὰρ τελευτῆσαι πρὶν ἢ παρʼ ἐμοῦ χάριν ἀξίαν τῆς φιλίας ἀπολαβεῖν. -

- - -

πυθόμενος δʼ ἐγκαλεῖν αὐτῷ τὸν -Ἀλέξανδρον, ὅτι παῖδας ἐκ πλειόνων ποιεῖται γυναικῶν, -οὐκοῦν, ἔφη, πολλοὺς ἔχων περὶ τῆς βασιλείας - ἀνταγωνιστὰς γενοῦ καλὸς κἀγαθός, ἵνα μὴ διʼ ἐμὲ τῆς βασιλείας τύχῃς ἀλλὰ διὰ σεαυτόν. ἐκέλευε δʼ αὐτὸν Ἀριστοτέλει προσέχειν καὶ φιλοσοφεῖν, ὅπως, ἔφη, μὴ πολλὰ τοιαῦτα πράξῃς, ἐφʼ οἷς ἐγὼ πεπραγμένοις μεταμέλομαι. -

- - -

τῶν δὲ Ἀντιπάτρου φίλων τινὰ κατατάξας εἰς τοὺς δικαστάς, εἶτα τὸν πώγωνα βαπτόμενον - -αἰσθανόμενος καὶ τὴν κεφαλήν, ἀνέστησεν εἰπὼν τὸν ἄπιστον ἐν θριξὶ μὴ νομίζειν ἀξιόπιστον ἐν -πράγμασιν. -

- - -

Μαχαίτᾳ δέ τινα κρίνων δίκην καὶ ὑπονυστάζων οὐ πάνυ προσεῖχε τοῖς δικαίοις ἀλλὰ κατέκρινεν ἐκείνου δὲ ἀναβοήσαντος ἐκκαλεῖσθαι τὴν κρίσιν, διοργισθεὶς ἐπὶ τίνα; εἶπε· καὶ ὁ Μαχαίτας, ἐπὶ σέ, βασιλεῦ, αὐτόν, ἂν ἐγρηγορὼς - καὶ προσέχων ἀκούῃς. τότε μὲν οὖν ἀνέστη· -γενόμενος δὲ μᾶλλον ἐφʼ ἑαυτῷ καὶ γνοὺς ἀδικούμενον τὸν Μαχαίταν τὴν μὲν κρίσιν οὐκ ἔλυσε, τὸ -δὲ τίμημα τῆς δίκης αὐτὸς ἐξέτεισεν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Ἅρπαλος ὑπὲρ συγγενοῦς καὶ οἰκείου Κράτητος ἀδικημάτων δίκην ἔχοντος ἠξίου τὴν ζημίαν εἰσενεγκεῖν ἀφεθῆναι δὲ τῆς κρίσεως, ἵνα μὴ λοιδορηθῇ, βέλτιόν ἐστιν, εἶπε, τοῦτον αὐτὸν -αὐτὸν] διʼ αὑτὸν Pantazides. ἢ ἡμᾶς διὰ τοῦτον κακῶς ἀκούειν. -

- - -

ἀγανακτούντων δὲ τῶν φίλων, ὅτι -συρίττουσιν αὐτὸν ἐν Ὀλυμπίοις εὖ πεπονθότες οἱ -Πελοποννήσιοι, τί οὖν, εἶπεν, ἐὰν κακῶς πάθωσι; -

- - -

κοιμηθεὶς δὲ πλείονα χρόνον ἐπὶ στρατείας εἶτα διαναστάς, ἀσφαλῶς, εἶπεν, ἐκάθευδον Ἀντίπατρος γὰρ ἐγρηγόρει. -

- - -

πάλιν δὲ ἡμέρας καθεύδοντος αὐτοῦ καὶ τῶν - -ἠθροισμένων ἐπὶ θύραις Ἑλλήνων ἀγανακτούντων καὶ ἐγκαλούντων, ὁ Παρμενίων, μὴ θαυμάσητε,ʼ εἶπεν, εἰ καθεύδει νῦν Φίλιππος· ὅτε γὰρ -ἐκαθεύδετε ὑμεῖς, οὗτος ἐγρηγόρει. -

- - -

ψάλτην δέ τινα βουλομένου παρὰ δεῖπνον ἐπανορθοῦν αὐτοῦ καὶ λαλεῖν περὶ κρουμάτων, ὁ -ψάλτης, μὴ γένοιτό σοι, εἶπεν, ὦ βασιλεῦ, κακῶς οὕτως, ἵνα ταῦτα ἐμοῦ βέλτιον εἰδῇς. -

- - -

-ἐπεὶ δὲ διενεχθέντος αὐτοῦ πρὸς -Ὀλυμπιάδα τὴν γυναῖκα καὶ τὸν υἱὸν ἧκε Δημάρατος -ὁ Κορίνθιος, ἐπυνθάνετο πῶς πρὸς ἀλλήλους ἔχουσιν -ἔχουσιν] Hatzidakis would add ὁμονοίας from Moralia, 70 c, and Life of Alexander, chap. ix., but it is not absolutely necessary. οἱ Ἕλληνες καὶ ὁ Δημάρατος, πάνυ γοῦν, ἔφη, σοὶ περὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων ὁμονοίας -ὁ λόγος ἐστίν, οὕτω πρὸς σὲ τῶν οἰκειοτάτων -ἐχόντων. ὁ δὲ συμφρονήσας ἐπαύσατο τῆς ὀργῆς καὶ διηλλάγη πρὸς αὐτούς. -

- - -

πρεσβύτιδος δὲ πενιχρᾶς ἀξιούσης ἐπʼ αὐτοῦ κριθῆναι καὶ πολλάκις ἐνοχλούσης, ἔφη μὴ σχολάζειν ἡ δὲ πρεσβῦτις ἐκκραγοῦσα, καὶ μὴ - βασίλευε, εἶπεν. ὁ δὲ θαυμάσας τὸ ῥηθὲν οὐ μόνον ἐκείνης ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων εὐθὺς διήκουσεν.

- - - -Ἀλέξανδρος - -

Ἀλέξανδρος ἔτι παῖς ὤν, πολλὰ τοῦ Φιλίππου κατορθοῦντος, οὐκ ἔχαιρεν, ἀλλὰ πρὸς τοὺς - -συντρεφομένους ἔλεγε παῖδας, ἐμοὶ δὲ ὁ πατὴρ οὐδὲν ἀπολείψει. τῶν δὲ παίδων λεγόντων ὅτι -σοὶ ταῦτα κτᾶται -τί δὲ ὄφελος, εἶπεν, -ἐὰν ἔχω μὲν πολλὰ πράξω δὲ μηδέν; -

- - -

ἐλαφρὸς δὲ ὢν καὶ ποδώκης καὶ παρακαλούμενος ὑπὸ τοῦ πατρὸς -Ὀλύμπια δραμεῖν στάδιον, -εἴγε, ἔφη, βασιλεῖς ἕξειν ἔμελλον -ἀνταγωνιστάς. -

- - -

-ἀχθείσης δὲ παιδίσκης πρὸς αὐτὸν ὡς -συναναπαυσομένης περὶ ἑσπέραν βαθεῖαν, ἠρώτησεν -ὅ τι τηνικαῦτα· τῆς δὲ εἰπούσης, περιέμενον γὰρ τὸν ἄνδρα κατακλῖναι, -κατακλῖναι] κατακλινῆναι van Herwerden. - πικρῶς ἐπετίμησε τοῖς παισὶν ὡς μικροῦ διʼ αὐτοὺς μοιχὸς -γενόμενος. -

- - -

Ἐπιθυμιῶντι δὲ τοῖς θεοῖς ἀφειδῶς αὐτῷ καὶ -πολλάκις ἐπιδραττομένῳ τοῦ λιβανωτοῦ, παρὼν Λεωνίδης ὁ παιδαγωγός, οὕτως, εἶπεν, ὦ παῖ, δαψιλῶς ἐπιθυμιάσεις, ὅταν τῆς λιβανωτοφόρου κρατήσῃς. ὡς οὖν ἐκράτησεν, ἔπεμψεν - ἐπιστολὴν πρὸς αὐτὸν ἀπέσταλκά σοι τάλαντα -ἑκατὸν -ἐκατὸν omitted in nearly all mss. but is in the Life of Alexander, chap. xxv. λιβανωτοῦ καὶ κασίας, ἵνα μηκέτι μικρολογῇ περὶ τοὺς θεούς, εἰδὼς ὅτι καὶ τῆς ἀρωματοφόρου κρατοῦμεν. -

- - -

μέλλων δὲ τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ μάχην μάχεσθαι παρεκάλει τοὺς Μακεδόνας ἀφθόνως δειπνεῖν καὶ -πάντα φέρειν εἰς μέσον, ὡς αὔριον δειπνήσοντας ἐκ -τῶν πολεμίων. - -

- - -

Περίλλου δέ τινος τῶν φίλων αἰτήσαντος προῖκα τοῖς θυγατρίοις, ἐκέλευσε πεντήκοντα τάλαντα λαβεῖν· αὐτοῦ δὲ φήσαντος ἱκανὰ εἶναι, -δέκα, σοί γε, ἔφη, λαβεῖν, ἐμοὶ δʼ οὐχ ἱκανὰ δοῦναι. -

- - -

Ἀναξάρχῳ δὲ τῷ φιλοσόφῳ δοῦναι τὸν διοικητὴν ἐκέλευσεν ὅσον ἂν αἰτήσῃ· τοῦ δὲ διοικητοῦ φήσαντος ὡς ἑκατὸν αἰτεῖ τάλαντα, καλῶς, - ἔφη, ποιεῖ γινώσκων ὅτι φίλον ἔχει καὶ -δυνάμενον τηλικαῦτα δωρεῖσθαι, καὶ βουλόμενον. -

- - -

ἐν δὲ τῇ Μιλήτῳ πολλοὺς ἀνδριάντας ἀθλητῶν θεασάμενος Ὀλύμπια καὶ Πύθια νενικηκότων, -καὶ ποῦ τὰ τηλικαῦτα, ἔφη, ἦν σώματα, ὅτε -οἱ βάρβαροι ὑμῶν τὴν πόλιν ἐπολιόρκουν; -

- - -

τῆς δὲ τῶν Καρῶν βασιλίσσης Ἄδας ὄψα καὶ πέμματα παρεσκευασμένα περιττῶς διὰ -δημιουργῶν καὶ μαγείρων φιλοτιμουμένης ἀεὶ πέμπειν πρὸς αὐτόν, ἔφη κρείττονας ἔχειν αὐτὸς -ὀψοποιούς, πρὸς μὲν ἄριστον τὴν νυκτοπορίαν πρὸς δὲ δεῖπνον τὴν ὀλιγαριστίαν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ παρεσκευασμένων πάντων πρὸς - μάχην, ἠρώτησαν οἱ στρατηγοὶ μή τι πρὸς τούτοις -ἕτερον; οὐδέν, εἶπεν, ἢ ξυρᾶν τὰ γένεια τῶν -Μακεδόνων -θαυμάσαντος δὲ τοῦ Παρμενίωνος, -οὐκ οἶδας, εἶπεν, ὅτι βελτίων οὐκ ἔστιν ἐν -μάχαις λαβὴ πώγωνος; - -

- - -

Δαρείου δὲ διδόντος -δὲ διδόντος Bernardakis: διδόντος or δὲ δόντος. αὐτῷ μύρια τάλαντα -καὶ τὴν Ἀσίαν νείμασθαι πρὸς αὐτὸν ἐπίσης, καὶ Παρμενίωνος εἰπόντος, ἔλαβον ἂν εἰ Ἀλέξανδρος ἤμην, -κἀγὼ νὴ Δία, εἶπεν, εἰ Παρμενίων -ἤμην. ἀπεκρίνατο δὲ Δαρείῳ μήτε τὴν γῆν ἡλίους δύο μήτε τὴν Ἀσίαν δύο βασιλεῖς -ὑπομένειν.

- - -

-μέλλοντι δὲ αὐτῷ περὶ τῶν ὅλων ἐν -Ἀρβήλοις κινδυνεύειν πρὸς ἑκατὸν μυριάδας ἀντιτεταγμένας προσῄεσαν οἱ φίλοι, τῶν στρατιωτῶν -κατηγοροῦντες ὡς ἐν ταῖς σκηναῖς διαλαλούντων καὶ συντιθεμένων, ὅπως μηδὲν τῶν λαφύρων εἰς τὸ -βασιλικὸν ἀνοίσουσιν ἀλλʼ αὐτοὶ κερδανοῦσιν. ὁ -δὲ μειδιάσας, ἀγαθά, φησίν, ἀγγέλλετε· νικᾶν γὰρ ἀνδρῶν οὐ φεύγειν παρεσκευασμένων ἀκούω διαλογισμούς. καὶ προσιόντες αὐτῷ πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν ἔλεγον ὦ βασιλεῦ, θάρρει καὶ μὴ φοβοῦ τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων, αὐτὸν γὰρ ἡμῶν τὸν γράσον οὐχ ὑπομενοῦσι. -

- - -

Παραταττομένου δὲ τοῦ στρατεύματος ἰδών - τινα τῶν στρατιωτῶν τὸ ἀκόντιον ἐναγκυλούμενον ἐξέωσε τῆς φάλαγγος ὡς ἄχρηστον, ὃς -παρασκευάζεται δὴ νῦν, ὅτε χρῆσθαι δεῖ τοῖς ὅπλοις. -

- - -

ἐπιστολὴν δὲ παρὰ τῆς μητρὸς ἀναγινώσκων ἀπορρήτους κατʼ Ἀντιπάτρου διαβολὰς ἔχουσαν, -ἅμα τοῦ Ἡφαιστίωνος ὥσπερ εἰώθει συναναγινώσκοντος, οὐκ ἐκώλυσεν ὡς δὲ ἀνέγνω τὸν δακτύλιον ἀφελόμενος τὸν ἑαυτοῦ τῷ στόματι τῷ ἐκείνου τὴν -σφραγῖδα ἐπέθηκεν. - -

- - -

ἐν δὲ Ἄμμωνος ὑπὸ τοῦ προφήτου παῖς Διὸς προσαγορευθεὶς οὐδέν γε, ἔφη, θαυμαστόν, πάντων μὲν γὰρ ὁ Ζεὺς φύσει πατήρ ἐστιν, ἑαυτοῦ δὲ ποιεῖται τοὺς ἀρίστους. -

- - -

-τοξεύματι δὲ πληγεὶς εἰς τὸ σκέλος, ὡς πολλοὶ συνέδραμον τῶν πολλάκις εἰωθότων αὐτὸν θεὸν προσαγορεύειν, διαχυθεὶς τῷ προσώπῳ, -τουτὶ μὲν αἷμα, εἶπεν, ὡς ὁρᾶτε, καὶ οὐκ - -ἰχώρ, οἷόσπέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν. - - -

- - -

ἐπαινούντων δὲ ἐνίων τοῦ Ἀντιπάτρου τὴν εὐτέλειαν ὡς ἀθρύπτως διαιτωμένου καὶ αὐστηρῶς, -ἔξωθεν, εἶπεν, Ἀντίπατρος λευκοπάρυφός ἐστι, τὰ δὲ ἔνδον ὁλοπόρφυρος. -

- - -

ἐν δὲ χειμῶνι καὶ ψύχει τῶν φίλων τινὸς ἑστιῶντος αὐτόν, ἐσχάραν δὲ μικρὰν καὶ πῦρ -ὀλίγον εἰσενέγκαντος, ἢ ξύλα ἢ λιβανωτὸν -εἰσενεγκεῖν ἐκέλευσεν. - Ἀντιπατρίδου δὲ καλὴν ψάλτριαν ἐπὶ τὸ -δεῖπνον ἀγαγόντος, κινηθεὶς τῇ ὄψει πρὸς αὐτὴν ὁ -Ἀλέξανδρος ἠρώτησε τὸν Ἀντιπατρίδην, μή τι -τυγχάνοι τῆς γυναικὸς ἐρῶν· ἐκείνου δὲ ὁμολογήσαντος, ὦ μιαρέ, εἶπεν,- οὐκ ἀπάξεις εὐθὺς ἐκ τοῦ συμποσίου τὴν γυναῖκα; -

- - -

πάλιν δὲ Πύθωνα τὸν Εὐίου τοῦ αὐλητοῦ -ἐρώμενον Κάσανδρος ἐβιάζετο φιλῆσαι· τὸν οὖν Εὔιον ὁρῶν ἀχθόμενον ἀνεπήδησε μετʼ ὀργῆς ἐπὶ τὸν Κάσανδρον, κεκραγώς, ἀλλʼ -οὐδʼ -ἐρασθῆναί τινος ἔξεστι διʼ ὑμᾶς. - -

- - -

ἀποστέλλοντος δὲ αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων - τοὺς νοσώδεις καὶ ἀναπήρους ἐπὶ θάλατταν, ἐνεδείχθη τις εἰς τοὺς νοσοῦντας ἀπογεγραμμένος ἑαυτὸν οὐ νοσῶν. ἐπεὶ οὖν εἰς ὄψιν ἀχθεὶς καὶ ἀνακρινόμενος ὡμολόγησε προφασίζεσθαι διʼ ἔρωτα -Τελεσίππας ἀπιούσης ἐπὶ θάλατταν, ἠρώτησεν ὁ Ἀλέξανδρος, πρὸς τίνα δεῖ περὶ τῆς Τελεσίππας διαλέγεσθαι· πυθόμενος δὲ ἐλευθέραν οὖσαν, -οὐκοῦν, ἔφη, ὦ Ἀντιγένη, πείθωμεν τὴν Τελεσίππαν, ἵνα μείνῃ μεθʼ -ἡμῶν βιάζεσθαι γὰρ ἐλευθέραν οὖσαν οὐχ ἡμέτερον. -

- - -

τῶν δὲ μισθοφορούντων Ἑλλήνων παρὰ τοῖς πολεμίοις ὑποχειρίων γενομένων, τοὺς μὲν -Ἀθηναίους ἐκέλευσεν ἐν πέδαις φυλάττειν ὅτι τροφὴν ἔχοντες ἐκ δημοσίου μισθοφοροῦσι καὶ τοὺς -Θετταλοὺς ὅτι γῆν -γῆν Hatzidakis and Kronenberg: τὴν. ἀρίστην κεκτημένοι οὐ γεωργοῦσι· τοὺς δὲ Θηβαίους ἀφῆκεν εἰπὼν ὅτι -μόνοις τούτοις οὔτε πόλις οὔτε χώρα διʼ ἡμᾶς -ἀπολέλειπται. -

- - -

τῶν δὲ Ἰνδῶν τὸν ἄριστα τοξεύειν δοκοῦντα καὶ λεγόμενον διὰ δακτυλίου τὸν ὀιστὸν ἀφιέναι -λαβὼν αἰχμάλωτον ἐκέλευσεν ἐπιδείξασθαι, καὶ -μὴ βουλόμενον ὀργισθεὶς ἀνελεῖν προσέταξε· ἐπεὶ -δὲ ἀγόμενος -ἀγόμενος] ἀπαγόμενος Maximus et Antonius, Sententiae, p. 569. ὁ ἄνθρωπος ἔλεγε πρὸς τοὺς ἄγοντας, -ὅτι πολλῶν ἡμερῶν οὐ μεμελέτηκε καὶ ἐφοβήθη διαπεσεῖν, ἀκούσας ὁ Ἀλέξανδρος ἐθαύμασε καὶ - ἀπέλυσε μετὰ δώρων αὐτόν, ὅτι μᾶλλον ἀποθανεῖν ὑπέμεινεν ἢ τῆς δόξης ἀνάξιος φανῆναι.

- - -

-ἐπεὶ δὲ Ταξίλης, εἷς τῶν -Ἰνδῶν βασιλεὺς -ὤν, ἀπαντήσας προεκαλεῖτο μὴ μάχεσθαι μηδὲ -πολεμεῖν Ἀλέξανδρον, ἀλλʼ εἰ μέν ἐστιν ἥττων, εὖ πάσχειν, εἰ δὲ βελτίων, εὖ ποιεῖν, ἀπεκρίνατο περὶ αὐτοῦ τούτου μαχητέον εἶναι, πότερος εὖ ποιῶν -περιγένηται. -

- - -

περὶ δὲ τῆς λεγομένης Ἀόρνου πέτρας ἐν -Ἰνδοῖς ἀκούσας ὅτι τὸ μὲν χωρίον δυσάλωτὸν -ἐστιν, ὁ δὲ ἔχων αὐτὸ δειλός ἐστι νῦν, ἔφη, -τὸ χωρίον εὐάλωτόν ἐστιν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ ἄλλος ἔχων πέτραν ἄληπτον δοκοῦσαν εἶναι ἐνεχείρισεν ἑαυτὸν μετὰ τῆς πέτρας τῷ -Ἀλεξάνδρῳ, καὶ τῆς δυνάμεως ἐκέλευσεν ἄρχειν -καὶ προσέθηκε χώραν, εἰπὼν ὅτι -φρονεῖν μοι δοκεῖ ὁ ἄνθρωπος, ἀνδρὶ μᾶλλον ἀγαθῷ πιστεύσας ἑαυτὸν ἢ ὀχυρῷ τόπῳ. -

- - -

μετὰ δὲ τὴν τῆς πέτρας ἅλωσιν τῶν φίλων -λεγόντων ὑπερβεβληκέναι τὸν Ἡρακλέα ταῖς -πράξεσιν, ἀλλʼ ἐγώ, εἶπε, τὰς ἐμὰς πράξεις μετὰ τῆς ἡγεμονίας ἑνὸς οὐ νομίζω ῥήματος -ῥήματος] πράγματος (?); Heracles was not noted for his words! γράμματος E. Capps. ἀνταξίας εἶναι τοῦ Ἡρακλέους. - -

- - -

τῶν δὲ φίλων τινὰς αἰσθόμενος ἐν τῷ κυβεύειν οὐ παίζοντας -οὐ παίζοντας] συμπαίζοντας Bernardakis. The question is, of course, whether they played professionally or would not play at all; (σπ)ου(δῃ), a not uncommon attendant of παίζω, would make the first alternative unequivocal, and οὐ συμπαίζοντας (E. Capps) would do the same for the second. ἐζημίωσε. -

- - -

τῶν δὲ πρώτων φίλων καὶ κρατίστων τιμᾶν μὲν ἐδόκει Κρατερὸν μάλιστα πάντων, φιλεῖν δὲ Ἡφαιστίωνα. κρατερὸς μὲν γάρ, ἔφη, φιλοβασιλεύς ἐστιν, Ἡφαιστίων δὲ φιλαλέξανδρος. -

- - -

-Ξενοκράτει δὲ τῷ φιλοσόφῳ πεντήκοντα τάλαντα πέμψας, ὡς οὐκ ἐδέξατο μὴ δεῖσθαι φήσας, ἠρώτησεν εἰ μηδὲ φίλον ἔχει Ξενοκράτης· -ἐμοὶ μὲν γάρ, ἔφη, μόλις ὁ Δαρείου πλοῦτος εἰς τοὺς φίλους ἤρκεσεν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Πῶρος ἐρωτηθεὶς ὑπʼ -αὐτοῦ μετὰ τὴν μάχην, πῶς σοι χρήσωμαι; -βασιλικῶς, εἶπε, καὶ προσερωτηθείς, καὶ μή τι ἄλλο; -πάντα, εἶπεν, ἐν τῷ ʼ βασιλικῶς ʼ ἔνεστι θαυμάσας καὶ τὴν σύνεσιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀνδραγαθίαν πλείονα χώραν ἧς πρότερον εἶχε προσέθηκε,

- - -

-πυθόμενος δὲ ὑπό τινος λοιδορεῖσθαι, -βασιλικόν, ἔφη, ἐστὶν εὖ ποιοῦντα κακῶς ἀκούειν. -

- - -

ἀποθνῄσκων δὲ πρὸς τοὺς ἑταίρους ἀπιδὼν -ἔφη, μέγαν ὁρῶ μου τὸν ἐπιτάφιον ἐσόμενον. - -

- - -

τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ Δημάδης ὁ ῥήτωρ -ὅμοιον ἔφη -διὰ τὴν ἀναρχίαν ὁρᾶσθαι τὸ στρατόπεδον τῶν Μακεδόνων ἐκτετυφλωμένῳ τῷ Κύκλωπι. -

- - - -Πτολεμαίου τοῦ Λάγου - -

Πτολεμαῖος ὁ Λάγου τὰ πολλὰ παρὰ τοῖς φίλοις ἐδείπνει καὶ ἐκάθευδεν εἰ δέ ποτε δειπνίζοι, τοῖς ἐκείνων ἐχρῆτο μεταπεμπόμενος ἐκπώματα καὶ -στρώματα καὶ τραπέζας· αὐτὸς δὲ οὐκ ἐκέκτητο πλείω τῶν ἀναγκαίων, ἀλλὰ τοῦ πλουτεῖν ἔλεγε -τὸ πλουτίζειν εἶναι βασιλικώτερον.

- - - -Ἀντιγόνου - - -

Ἀντίγονος εἰσέπραττε χρήματα συντόνως· -εἰπόντος δέ τινος, ἀλλʼ οὐκ Ἀλέξανδρος ἦν τοιοῦτος, -εἰκότως, εἶπεν, ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἐθέριζε τὴν Ἀσίαν, ἐγὼ δὲ καλαμῶμαι. -

- - -

τῶν δὲ στρατιωτῶν ἰδών τινας ἐν τοῖς -θώραξι καὶ τοῖς κράνεσι σφαιρίζοντας ἥσθη, καὶ τοὺς -ἡγεμόνας αὐτῶν μετεπέμπετο ἐπαινέσαι -βουλόμενος· ὡς δὲ ἤκουσεν ὅτι πίνουσιν, τὰς ἐκείνων ἡγεμονίας τοῖς στρατιώταις ἔδωκε. -

- - -

θαυμαζόντων δὲ πάντων ὅτι γέρων γενόμενος - ἠπίως ἐχρῆτο καὶ πράως τοῖς πράγμασι, πρότερον μὲν γάρ, εἶπε, δυνάμεως ἐδεόμην, νῦν δὲ δόξης καὶ εὐνοίας. -

- - -

πρὸς δὲ τὸν υἱὸν Φίλιππον πυθόμενον - πλειόνων παρόντων, πότε μέλλομεν ἀναζευγνύναι; -τί δέδοικας; εἶπε, μὴ μόνος τῆς σάλπιγγος οὐκ ἀκούσῃς -ἀκούσῃς -Moralia, 506 d: ἀκούσῃ.; -

- - -

σπουδάσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου λαβεῖν κατάλυσιν παρὰ γυναικὶ χήρᾳ τρεῖς ἐχούσῃ θυγατέρας εὐπρεπεῖς, καλέσας τὸν ἐπὶ τῶν ξενίων εἶπεν, οὐκ ἐξάξεις μου τὸν υἱὸν ἀπὸ τῆς στενοχωρίας; -

- - -

νοσήσας δὲ μακρὰν νόσον ὡς ἀνέρρωσεν, -οὐδέν, ἔφη, χεῖρον· ὑπέμνησε γὰρ ἡμᾶς ἡ -νόσος μὴ μέγα φρονεῖν ὡς ὄντας θνητούς. -

- - -

-Ἑρμοδότου δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς ποιήμασιν Ἡλίου παῖδα γράψαντος, οὐ ταῦτά μοι, ἔφη, σύνοιδεν -ὁ λασανοφόρος. -

- - -

εἰπόντος δέ τινος ὅτι -πάντα καλὰ καὶ δίκαια τοῖς βασιλεῦσι, ναὶ μὰ Δία, εἶπε, τοῖς τῶν βαρβάρων· ἡμῖν δὲ μόνα καλὰ τὰ καλὰ καὶ μόνα -δίκαια τὰ δίκαια. -

- - -

Μαρσύου τοῦ ἀδελφοῦ δίκην ἔχοντος, ἀξιοῦντος δὲ τὴν κρίσιν αὐτῷ γενέσθαι κατʼ οἰκίαν, -ἔσται μὲν οὖν, εἶπεν, ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ πάντων ἀκουόντων εἰ μηδὲν ἀδικοῦμεν. -

- - -

ἐπεὶ δέ ποτε χειμῶνος ἐν τόποις σπανίζουσι -τῶν ἐπιτηδείων ἠνάγκασε καταζεῦξαι καὶ τῶν στρατιωτῶν τινες ἐλοιδόρουν αὐτὸν ἀγνοοῦντες ὅτι - πλησίον ἐστίν, τῇ βακτηρίᾳ τὴν σκηνὴν διαστείλας - -οἰμώξετε, εἶπεν, εἰ μὴ μακρότερον ἀποστάντες -λοιδορήσετε ἡμᾶς. -

- - -

Ἀριστοδήμου δὲ τῶν φίλων τινὸς ἐκ -μαγείρου γεγονέναι δοκοῦντος, συμβουλεύοντος δὲ -αὐτῷ τῶν ἀναλωμάτων καὶ τῶν δωρεῶν ἀφαιρεῖν, -οἱ λόγοι σου, εἶπεν, ὦ Ἀριστόδημε, -περιζώματος ὄζουσιν. -

- - -

Ἀθηναίων δὲ δοῦλον αὐτοῦ τιμώμενον -τιμώμενον] γενόμενον Cobet. εἰς τὴν πολιτείαν ὡς ἐλεύθερον ἐγγραψάντων, οὐκ -ἄν,, εἶπεν, ἐβουλόμην ἕνα Ἀθηναῖον ὑπʼ ἐμοῦ -μαστιγοῦσθαι. -μαστιγοῦσθαι] μεμαστιγῶσθαι Pantazides and S. A. Naber, but μαστιγοῦσθαι can be defended as an imperfect infinitive. - - -

- - -

νεανίσκου δέ τινος τῶν Ἀναξιμένους τοῦ ῥήτορος μαθητῶν λόγον ἐσκεμμένον ἐκ παρασκευῆς - εἰπόντος ἐπʼ -αὐτοῦ, βουλόμενός τι μαθεῖν ἠρώτησεν· -ἀποσιωπήσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου, τί λέγεις; -εἶπεν, ἢ - -ταῦτʼ ἐστὶ τἀν δέλτοισιν ἐγγεγραμμένα; - - -

- - -

ἑτέρου δὲ ῥήτορος ἀκούων λέγοντος ὅτι χιονοβόλος ἡ ὥρα γενομένη λιποβοτανεῖν -λιποβοτανεῖν Bernardakis: λειποβοτανεῖν. ἐποίησε τὴν χώραν, οὐ παύσῃ μοι, εἶπεν, ὡς ὄχλῳ -χρώμενος; -

- - -

Θρασύλλου δὲ τοῦ κυνικοῦ δραχμὴν αἰτήσαντος αὐτόν, ἀλλʼ οὐ βασιλικόν, ἔφη, τὸ δόμα· τοῦ δὲ εἰπόντος, οὐκοῦν τάλαντον δός μοι, -ἀλλʼ οὐ κυνικόν, ἔφη, τὸ λῆμμα. -

- - -

πέμπων δὲ Δημήτριον τὸν υἱὸν μετὰ νεῶν - πολλῶν καὶ δυνάμεων ἐλευθερώσοντα τοὺς Ἕλληνας - ἔλεγε τὴν δόξαν ὥσπερ ἀπὸ σκοπῆς τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν οἰκουμένην πυρσεύεσθαι. -

- - -

Ἀνταγόρου δὲ τοῦ ποιητοῦ γόγγρον ἕψοντος καὶ αὐτοῦ τὴν λοπάδα σείοντος, ἐπιστὰς ἐξόπισθεν, -οἴει, φησί, τὸν Ὅμηρον, ὦ Ἀνταγόρα, γόγγρον ἕψειν τὰς τοῦ Ἀγαμέμνονος γράφοντα πράξεις; καὶ ὁ Ἀνταγόρας, σὺ δέ, εἶπεν, -ὦ βασιλεῦ, τὸν Ἀγαμέμνονα νομίζεις πράττοντα τὰς πράξεις ἐκείνας πολυπραγμονεῖν, εἴ τις ἐν τῷ -στρατοπέδῳ γόγγρον ἕψει; -

- - -

-ἐπεὶ δʼ ὄναρ ἰδὼν χρυσοῦν θέρος ἐξαμῶντα Μιθριδάτην ἐβουλεύσατο κτεῖναι, καὶ Δημητρίῳ τῷ -υἱῷ φράσας ὥρκωσε σιωπήσειν, -σιωπήσειν, Life of Demetrius, chap. iv. is probably right: σιωπῆσαι. παραλαβὼν -παραλαβὼν F.C.B.: ὁ δὲ παραλαβὼν. Some slight change is required to make the sentence grammatical. Bernardakis accomplishes the same result by omitting Ἐπεὶ δʼ and ὁ Δημήτριος. τὸν -Μιθριδάτην ὁ Δημήτριος καὶ συμπεριπατῶν παρὰ -θάλατταν ἐν τῷ αἰγιαλῷ κατέγραψε τῷ -σαυρωτῆρι τοῦ δόρατος, φεῦγε, Μιθριδᾶτα. ἐκεῖνος -δὲ νοήσας ἔφυγεν εἰς Πόντον κἀκεῖ βασιλεύων διετέλεσε.

- - - -Δημητρίου - -

Ῥοδίους δὲ πολιορκῶν ὁ Δημήτριος ἔλαβεν -ἔν τινι προαστείῳ πίνακα Πρωτογένους τοῦ - - ζωγράφου τὸν -Ἰάλυσον γράφοντος ἐπικηρυκευσαμένων δὲ τῶν Ῥοδίων καὶ φείσασθαι τοῦ πίνακος παρακαλούντων, ἔφη μᾶλλον ἂν -ἂν added by Bernardakis. τὰς τοῦ πατρὸς εἰκόνας -} τὴν γραφὴν ἐκείνην διαφθεῖραι. σπεισάμενος δὲ τοῖς Ῥοδίοις τὴν ἑλέπολιν ἀπέλιπε -παρʼ αὐτοῖς, ὑπόδειγμα τῆς αὑτοῦ μεγαλουργίας -ἐκείνων δὲ ἀνδρείας ἐσομένην. -

- - -

ἀποστάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων, ἑλὼν τὴν πόλιν ἤδη κακῶς ὑπὸ σιτοδείας ἔχουσαν, εὐθὺς -ἐκκλησίας αὐτῷ συναχθείσης, ἐπέδωκε δωρεὰν -σῖτον αὐτοῖς· δημηγορῶν δὲ περὶ τούτων -ἐβαρβάρισε· τῶν δὲ καθημένων τινὸς ὡς ἔδει τὸ ῥῆμα -λεχθῆναι παραφωνήσαντος, οὐκοῦν, ἔφη, καὶ -τῆς ἐπανορθώσεως ταύτης ἄλλους ὑμῖν πεντακισχιλίους ἐπιδίδωμι μεδίμνους. -

- - - -Ἀντιγόνου τοῦ Δευτέρου - -

Ἀντίγονος ὁ δεύτερος, Δημητρίου τοῦ πατρὸς -ἁλόντος καὶ πέμψαντός τινα τῶν φίλων καὶ -κελεύοντος μὴ προσέχειν, ἄν τι γράφῃ βιασθεὶς ὑπὸ Σελεύκου, μηδὲ παραχωρεῖν τῶν πόλεων, αὐτὸς -ἔγραψε πρὸς Σέλευκον ἐξιστάμενος αὐτῷ τῆς -ἀρχῆς ἁπάσης καὶ παραδιδοὺς ὅμηρον ἑαυτὸν ἐπὶ -τῷ τὸν πατέρα Δημήτριον ἀπολυθῆναι. - -

- - -

μέλλων δὲ ναυμαχεῖν πρὸς τοὺς Πτολεμαίου - στρατηγούς, εἰπόντος τοῦ κυβερνήτου πολὺ -πλείονας εἶναι τὰς τῶν πολεμίων ναῦς, ἐμὲ δέ, ἔφη, -αὐτὸν παρόντα πρὸς πόσας ἀντιτάττεις; -

- - -

ὑποχωρῶν δέ ποτε τοῖς πολεμίοις ἐπερχομένοις οὐκ ἔφη φεύγειν, ἀλλὰ διώκειν τὸ συμφέρον ὀπίσω κείμενον. -

- - -

ἐπεὶ δὲ νεανίσκος ἀνδρείου πατρός, αὐτὸς -δὲ μὴ πάνυ δοκῶν ἀγαθὸς εἶναι στρατιώτης ἠξίου τὰς τοῦ πατρὸς λαμβάνειν ἀποφοράς, ἀλλʼ -ἐγώ, εἶπεν, ὦ μειράκιον, ἀνδραγαθίας οὐ πατραγαθίας μισθοὺς καὶ δωρεὰς δίδωμι. -

- - -

Ζήνωνος δὲ τοῦ Κιτιέως ἀποθανόντος, ὃν μάλιστα τῶν φιλοσόφων ἐθαύμασεν, ἔλεγε τὸ θέατρον αὐτοῦ τῶν πράξεων ἀνῃρῆσθαι.

- - - - -Λυσιμάχου - -

Λυσίμαχος ἐν Θρᾴκῃ κρατηθεὶς ὑπὸ -Δρομιχαίτου καὶ διὰ δίψαν ἑαυτὸν καὶ τὸ στράτευμα -παραδούς, ὡς ἔπιεν αἰχμάλωτος γενόμενος, ὦ -θεοί, εἶπεν, ὡς μικρᾶς ἡδονῆς ἕνεκα δοῦλον ἐμαυτὸν ἐκ βασιλέως ʼπεποίηκα. -

- - -

πρὸς δὲ Φιλιππίδην τὸν κωμῳδιοποιὸν -κωμῳδιοποιὸν, the preferred form, Bernardakis: κωμῳδοποιὸν. φίλον -ὄντα καὶ συνήθη, τίνος σοι, εἶπε, τῶν ἐμῶν - μεταδῶ; κἀκεῖνος, οὗ βούλει, πλὴν τῶν ἀπορρήτων. -

- - - -Ἀντιπάτρου - - -

Ἀντίπατρος ἀκούσας τὴν Παρμενίωνος ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τελευτήν, εἰ μὲν ἐπεβούλευσεν Ἀλεξάνδρῳ -Παρμενίων, εἶπε, τίνι πιστευτέον; -εἰ δὲ μή, τί πρακτέον; -

- - -

Δημάδου δὲ τοῦ ῥήτορος ἤδη πρεσβύτου γεγονότος ἔφη καθάπερ ἱερείου διαπεπραγμένου καταλείπεσθαι μόνην τὴν γαστέρα καὶ τὴν γλῶτταν.

- - - -Ἀντιόχου τοῦ Τρίτου - -

Ἀντίοχος ὁ τρίτος ἔγραψε ταῖς πόλεσιν, ἂν -τι γράψῃ παρὰ τοὺς νόμους κελεύων γενέσθαι, μὴ προσέχειν ὡς ἠγνοηκότι. -

- - -

τὴν δὲ τῆς Ἀρτέμιδος ἱέρειαν ἰδὼν ὑπερβολῇ καλὴν φανεῖσαν εὐθὺς ἀνέζευξεν ἐξ Ἐφέσου, φοβούμενος μὴ παρὰ γνώμην ἐκβιασθῇ πρᾶξαί τι τῶν οὐχ ὁσίων.

- - -Αντιοχοψ τοψ Ιεπακος -

Ἀντίοχος ὁ ἐπικληθεὶς Ἱέραξ ἐπολέμει περὶ τῆς - βασιλείας πρὸς τὸν ἀδελφὸν Σέλευκον· ἐπεὶ δὲ ὁ Σέλευκος ἡττηθεὶς ὑπὸ Γαλατῶν οὐδαμοῦ φανερὸς - -ἦν ἀλλʼ ἐδόκει κατακεκόφθαι, θεὶς τὴν πορφύραν -ὁ Ἀντίοχος φαιὸν ἱμάτιον ἀνέλαβε. μετʼ ὀλίγον -δὲ πυθόμενος τὸν ἀδελφὸν σῴζεσθαι, εὐαγγέλια, τοῖς θεοῖς ἔθυσε καὶ τὰς πόλεις τὰς ὑφʼ ἑαυτῷ -ἐαυτῷ (cf. 211 a) Hatzidakis: ἐαυτὸν or ἑαυτοῦ. στεφανηφορεῖν ἐποίησεν.

- - - -Ἐυμένους - -

Εὐμένης ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ Περσέως ἔδοξε -τεθνάναι· τῆς δὲ φήμης εἰς Πέργαμον κομισθείσης, -Ἄτταλος ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ περιθέμενος τὸ διάδημα -καὶ τὴν γυναῖκα γήμας ἐβασίλευσε· πυθόμενος δὲ -προσιόντα ζῶντα τὸν ἀδελφὸν ἀπήντησεν ὥσπερ -εἰώθει μετὰ τῶν σωματοφυλάκων δοράτιον ἔχων· -ὁ δὲ Εὐμένης φιλοφρόνως ἀσπασάμενος αὐτὸν καὶ -πρὸς τὸ οὖς εἰπών, - - &λδθυο;μὴ σπεῦδε γῆμαι πρὶν τελευτήσαντʼ ἴδῃς,&ρδθυο; - -οὐδὲν ἄλλο παρὰ πάντα τὸν βίον οὔτʼ εἶπεν -ὕποπτον οὔτε ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ τελευτῶν ἐκείνῳ τὴν γυναῖκα καὶ τὴν βασιλείαν ἀπέλιπεν. ἀνθʼ ὧν ἐκεῖνος οὐδὲν ἐξ ἑαυτοῦ τέκνον ἔθρεψε, πολλῶν -γενομένων, ἀλλὰ τῷ Εὐμένους υἱῷ τὴν βασιλείαν ἔτι ζῶν ἐνηλίκῳ γενομένῳ παρέδωκε. - -

- - - -Πύρρου τοῦ Ἠπειρώτου - -

Πύρρον οἱ υἱοὶ παῖδες ὄντες ἠρώτων, τίνι - -καταλείψει τὴν βασιλείαν καὶ ὁ Πύρρος εἶπεν, -ὃς ἂν ὑμῶν ὀξυτέραν -ὀξυτέραν] ὀξυτάτην Blass. ἔχῃ τὴν μάχαιραν. -

- - -

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον Πύθων ἢ Καφισίας -Καφισίας, the reading of the mss. of other authors who mention him. Also the name of a sculptor is so spelled in an inscription: καφίσιος. αὐλητὴς ἀμείνων, Πολυσπέρχων, -Πολυσπέρχων Xylander, from the Life of Pyrrhus, chap. viii. as well as other writers: πολυπέρχων or πολυσπέρχης. - ἔφη, -στρατηγός. -

- - -

ἐπεὶ δὲ συμβαλὼν Ῥωμαίοις δὶς ἐνίκησε πολλοὺς τῶν φίλων καὶ τῶν ἡγεμόνων ἀπολέσας, -ἂν ἔτι, ἔφη, μίαν μάχην Ῥωμαίους νικήσωμεν, ἀπολώλαμεν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Σικελίας ἀποτυχὼν ἐξέπλει, μεταστραφεὶς ὀπίσω πρὸς τοὺς φίλους, οἵαν, ἔφη, - -Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ἀπολείπομεν παλαίστραν. -

- - -

τῶν δὲ στρατιωτῶν Ἀετὸν αὐτὸν -προσαγορευόντων, τί γάρ, εἶπεν, οὐ μέλλω, τοῖς -ὑμετέροις ὅπλοις ὥσπερ ὠκυπτέροις αἰρόμενος; -

- - -

ἀκούσας δὲ ὅτι νεανίσκοι πολλὰ βλάσφημα περὶ αὐτοῦ πίνοντες εἰρήκασιν, ἐκέλευσεν ἀχθῆναι -μεθʼ -ἡμέραν πρὸς αὐτὸν ἅπαντας· ἀχθέντων δέ, τὸν πρῶτον ἠρώτησεν εἰ ταῦτα εἰρήκασι περὶ αὐτοῦ καὶ ὁ νεανίσκος, ταῦτα, εἶπεν, ὦ βασιλεῦ· πλείονα δʼ ἂν τούτων εἰρήκειμεν, εἰ πλείονα οἶνον -εἴχομεν. -

- - - - -Ἀντιόχου - -

Ἀντίοχος ὁ στρατεύσας δεύτερον ἐπὶ Πάρθους, ἔν τινι κυνηγεσίῳ καὶ διωγμῷ τῶν φίλων -καὶ - θεραπόντων ἀποπλανηθείς, εἰς ἔπαυλιν πενήτων -ἀνθρώπων ἀγνοούμενος εἰσῆλθε· καὶ παρὰ τὸ δεῖπνον ἐμβαλὼν λόγον περὶ τοῦ βασιλέως ἤκουσεν, ὅτι -τἆλλα χρηστός ἐστιν, φίλοις δὲ μοχθηροῖς -ἐπιτρέπων τὰ πλεῖστα παρορᾷ καὶ πολλάκις ἀμελεῖ τῶν ἀναγκαίων διὰ τὸ λίαν φιλόθηρος εἶναι. τότε μὲν οὖν ἐσιώπησεν ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τῶν δορυφόρων -παραγενομένων ἐπὶ τὴν ἔπαυλιν φανερὸς γενόμενος, -προσφερομένης τῆς πορφύρας αὐτῷ καὶ τοῦ -διαδήματος, ἀλλὰ ἀφʼ ἧς, εἶπεν ἡμέρας ὑμᾶς ἀνείληφα, πρῶτον ἐχθὲς ἀληθινῶν λόγων ἤκουσα -περὶ ἐμαυτοῦ. -

- - -

-τῶν δὲ Ἰουδαίων, πολιορκοῦντος αὐτοῦ τὰ -Ἱεροσόλυμα, πρὸς τὴν μεγίστην ἑορτὴν -αἰτησαμένων ἑπτὰ ἡμερῶν ἀνοχάς, οὐ μόνον ἔδωκε -ταύτας, ἀλλὰ καὶ ταύρους χρυσόκερως παρασκευασάμενος καὶ θυμιαμάτων καὶ ἀρωμάτων πλῆθος ἄχρι τῶν πυλῶν ἐπόμπευσε· καὶ παραδοὺς -τοῖς ἐκείνων ἱερεῦσι τὴν θυσίαν αὐτὸς ἐπανῆλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον. οἱ δὲ Ἰουδαῖοι θαυμάσαντες εὐθὺς ἑαυτοὺς μετὰ τὴν ἑορτὴν ἐνεχείρισαν.

- - - -Θεμιστοκλέους - -

Θεμιστοκλῆς ἔτι μειράκιον ὢν ἐν πότοις -ἐκυλινδεῖτο καὶ γυναιξὶν ἐπεὶ δὲ Μιλτιάδης στρατηγῶν - - ἐνίκησεν ἐν Μαραθῶνι τοὺς βαρβάρους, οὐκέτι ἦν -ἐντυχεῖν ἀτακτοῦντι Θεμιστοκλεῖ· πρὸς δὲ τοὺς θαυμάζοντας τὴν μεταβολὴν ἔλεγεν ὡς οὐκ ἐᾷ -με καθεύδειν οὐδὲ ῥᾳθυμεῖν τὸ Μιλτιάδου τρόπαιον. -

- - -

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον Ἀχιλλεὺς ἐβούλετʼ ἂν -ἢ Ὅμηρος εἶναι, σὺ δʼ αὐτός, ἔφη, πότερον ἤθελες ὁ νικῶν Ὀλυμπίασιν -Ὀλυμπίασιν Bernardakis: ἐν ὀλυμπιάσιν. ἢ ὁ κηρύττων τοὺς νικῶντας εἶναι; -

- - -

Ξέρξου δὲ καταβαίνοντος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα -τῷ μεγάλῳ στόλῳ, φοβηθεὶς Ἐπικύδην τὸν -δημαγωγὸν αἰσχροκερδῆ καὶ δειλὸν ὄντα μὴ στρατηγὸς γενόμενος ἀπολέσῃ τὴν πόλιν, ἔπεισεν ἀργυρίῳ τῆς στρατηγίας ἀποστῆναι. -

- - -

Ἀδειμάντου δὲ ναυμαχεῖν μὴ τολμῶντος, -εἰπόντος πρὸς τὸν Θεμιστοκλέα τοὺς Ἕλληνας παρακαλοῦντα καὶ προτρέποντα, ὦ Θεμιστόκλεις, τοὺς ἐν τοῖς ἀγῶσι προεξανισταμένους μαστιγοῦσιν ἀεί, -ἀεί] Wyttenbach would omit, but the embellishment does not seem out of place. - -ναί, εἶπεν, ὦ Ἀδείμαντε, τοὺς -δὲ λειπομένους οὐ στεφανοῦσιν. -

- - -

Ἐπαραμένου δὲ τοῦ Εὐρυβιάδου τὴν βακτηρίαν ὡς πατάξοντος, πάταξον μὲν οὖν, εἶπεν, -ἄκουσον δέ. - -

- - -

μὴ πείθων δὲ τὸν Εὐρυβιάδην ἐν τοῖς στενοῖς ναυμαχῆσαι, κρύφα πρὸς τὸν βάρβαρον -ἔπεμψε παραινῶν μὴ δεδιέναι τοὺς Ἕλληνας -ἀποδιδράσκοντας· ἐπεὶ δὲ πεισθεὶς ἐκεῖνος ἡττήθη ναυμαχήσας ὅπου συνέφερε τοῖς Ἕλλησι, πάλιν - ἔπεμψε πρὸς αὐτὸν κελεύων φεύγειν ἐπὶ τὸν -Ἑλλήσποντον τὴν ταχίστην ὡς τῶν Ἑλλήνων -διανοουμένων λύειν τὴν γέφυραν, ἵνα σῴζων τοὺς Ἕλληνας ἐκεῖνον δοκῇ σῴζειν. -

- - -

τοῦ δὲ Σεριφίου πρὸς αὐτὸν εἰπόντος, ὡς οὐ -διʼ αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν ἔνδοξός ἐστιν, -ἀληθῆ λέγεις, εἶπεν, ἀλλʼ -οὔτʼ ἂν ἐγὼ Σερίφιος ὢν ἐγενόμην ἔνδοξος οὔτε σὺ Ἀθηναῖος. -

- - -

Ἀντιφάτου δὲ τοῦ καλοῦ πρότερον μὲν ἐρῶντα τὸν Θεμιστοκλέα φεύγοντος καὶ -καταφρονοῦντος, ἐπεὶ δὲ δόξαν ἔσχε μεγάλην καὶ δύναμιν, προσερχομένου καὶ κολακεύοντος, ὦ -μειράκιον, εἶπεν, ὀψὲ μὲν ἀμφότεροι ἀλλὰ -ἀλλὰ] δʼ ἅμα, Life of Themistocles, chap. xviii., is preferred here by some editors. νοῦν ἐσχήκαμεν. -

- - -

-πρὸς δὲ Σιμωνίδην ἐξαιτούμενόν τινα κρίσιν οὐ δικαίαν ἔφη μήτʼ ἂν ἐκεῖνον γενέσθαι -ποιητὴν ἀγαθὸν ᾄδοντα παρὰ μέλος μήτʼ αὐτὸν ἄρχοντα χρηστὸν δικάζοντα παρὰ τὸν νόμον. - -

- - -

τὸν δὲ υἱὸν ἐντρυφῶντα τῇ μητρὶ πλεῖστον -Ἑλλήνων ἔλεγε δύνασθαι· τῶν γάρ Ἑλλήνων ἄρχειν Ἀθηναίους, Ἀθηναίων δʼ ἑαυτόν, ἑαυτοῦ -δὲ τὴν ἐκείνου μητέρα, τῆς δὲ μητρὸς ἐκεῖνον.

- - -

-τῶν δὲ τὴν θυγατέρα μνωμένων αὐτοῦ τὸν ἐπιεικῆ τοῦ πλουσίου προτιμήσας ἄνδρα ἔφη ζητεῖν χρημάτων δεόμενον μᾶλλον ἢ χρήματα ἀνδρός. -

- - -

χωρίον δὲ πωλῶν ἐκέλευσε κηρύττειν ὅτι καὶ γείτονα χρηστὸν ἔχει. -

- - -

τῶν δὲ Ἀθηναίων αὐτὸν προπηλακιζόντων, -τί κοπιᾶτε, εἶπεν, ὑπὸ τῶν αὐτῶν πολλάκις εὐχρηστούμενοι; καὶ ταῖς πλατάνοις ἀπείκαζεν -αὑτόν, αἷς ὑποτρέχουσι χειμαζόμενοι, γενομένης -δὲ εὐδίας τίλλουσι παρερχόμενοι καὶ κολούουσιν. -κολούουσιν] λοιδοροῦσι in some mss. and editions; but the passages cited in note d support κολούουσιν. -

- - -

τοὺς δὲ Ἐρετριεῖς ἐπισκώπτων ἔλεγεν ὥσπερ τευθίδας μάχαιραν μὲν ἔχειν καρδίαν δὲ μὴ -ἔχειν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ ἐξέπεσε τῶν Ἀθηνῶν -Ἀθηνῶν Cobet: ἀθηναίων. τὸ πρῶτον, -εἶτα καὶ τῆς Ἑλλάδος, ἀναβὰς πρὸς βασιλέα καὶ κελευόμενος λέγειν ἔφη τὸν λόγον ἐοικέναι τοῖς ποικίλοις στρώμασιν ὡς γὰρ ἐκεῖνα, καὶ τοῦτον - ἐκτεινόμενον μὲν ἐπιδεικνύναι τὰ εἴδη, - συστελλόμενον δὲ κρύπτειν καὶ διαφθείρειν. -

- - -

ᾐτήσατο -δὲ καὶ χρόνον ὅπως τὴν Περσικὴν διάλεκτον καταμαθὼν διʼ ἑαυτοῦ καὶ μὴ διʼ ἑτέρου ποιήσαιτο τὴν πρὸς αὐτὸν ἔντευξιν. -ἔντευξιν] ἔνδειξεν some mss. -

- - -

πολλῶν δὲ δωρεῶν ἀξιωθεὶς καὶ ταχὺ πλούσιος γενόμενος πρὸς τοὺς παῖδας εἶπεν, ὦ παῖδες, ἀπωλόμεθʼ ἄν, εἰ μὴ ἀπωλώλειμεν. -

- - - -Μυρωνίδου - -

Μυρωνίδης παρήγγειλεν ἔξοδον Ἀθηναίοις ἐπὶ Βοιωτοὺς στρατεύων· ἐνστάσης δὲ τῆς ὥρας καὶ τῶν λοχαγῶν λεγόντων μηδέπω πάντας παρεῖναι, - -πάρεισιν, εἶπεν, οἱ μέλλοντες μάχεσθαι · καὶ χρησάμενος αὐτοῖς προθύμοις ἐνίκησε τοὺς πολεμίους.

- - - -Ἀριστείδου - -

Ἀριστείδης δὲ ὁ δίκαιος ἀεὶ καθʼ αὑτὸν ἐπολιτεύετο καὶ τὰς ἑταιρείας ἔφευγεν, ὡς τῆς ἀπὸ τῶν φίλων δυνάμεως ἀδικεῖν ἐπαιρούσης. -

- - -

ἐπεὶ δὲ τῶν Ἀθηναίων ὁρμωμένων ἐπὶ τὸν ἐξοστρακισμὸν ἄνθρωπος ἀγράμματος καὶ ἄγροικος -ὄστρακον ἔχων προσῆλθεν αὐτῷ κελεύων -ἐγγράψαι τὸ ὄνομα τοῦ Ἀριστείδου, γινώσκεις - γάρ, ἔφη, τὸν Ἀριστείδην; τοῦ δὲ ἀνθρώπου - -γιγνώσκειν μὲν οὐ φήσαντος, ἄχθεσθαι δὲ τῇ -τοῦ δικαίου προσηγορίᾳ, σιωπήσας ἐνέγραψε -τὸ ὄνομα τῷ ὀστράκῳ καὶ ἀπέδωκεν. -

- - -

ἐχθρὸς δὲ ὢν τοῦ Θεμιστοκλέους καὶ πρεσβευτὴς ἐκπεμφθεὶς σὺν αὐτῷ, βούλει, φησίν, -ὦ Θεμιστόκλεις ἐπὶ τῶν ὅρων τὴν ἔχθραν ἀπολίπωμεν; ἂν γὰρ δοκῇ, πάλιν αὐτὴν ἐπανιόντες -ληψόμεθα. -

- - -

τάξας δὲ τοὺς φόρους τοῖς Ἕλλησι τοσούτῳ -πτωχότερος ἐπανῆλθεν ὅσον εἰς τὴν ἀποδημίαν ἀνήλωσεν. -

- - -

Αἰσχύλου δὲ ποιήσαντος εἰς Ἀμφιάραον, - - -οὐ γὰρ δοκεῖν ἄριστος -ἄριστος] δίκαιος, Life of Aristeides, chap. iii. ἀλλʼ εἶναι θέλει, - - βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενος, - - - ἐξ -ἐξ] ἀφʼ in some mss. ἧς τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα· - - -καὶ λεγομένων τούτων, πάντες εἰς Ἀριστείδην -ἀπέβλεψαν.

- - - -Περικλέους - -

Περικλῆς, ὁπότε μέλλοι στρατηγεῖν, -ἀναλαμβάνων τὴν χλαμύδα πρὸς ἑαυτὸν ἔλεγε, πρόσεχε, - Περίκλεις, ἐλευθέρων μέλλεις ἄρχειν, καὶ -Ἑλλήνων καὶ Ἀθηναίων. -

- - -

ἐκέλευσε δὲ τοὺς Ἀθηναίους τὴν Αἴγιναν ὥσπερ λήμην ἀφαιρεῖν τοῦ Πειραιῶς. -

- - -

πρὸς δὲ φίλον τινὰ ψευδοῦς μαρτυρίας δεόμενον, ᾗ προσῆν καὶ ὅρκος, ἔφησε μέχρι τοῦ -βωμοῦ φίλος εἶναι.

- - -

-μέλλων δὲ ἀποθνήσκειν αὐτὸς ἑαυτὸν -ἐμακάριζεν ὅτι μηδεὶς Ἀθηναίων μέλαν ἱμάτιον διʼ αὐτὸν ἐνεδύσατο.

- - - -Ἀλκιβιάδου - -

Ἀλκιβιάδης ἔτι παῖς ὢν ἐλήφθη λαβὴν ἐν παλαίστρᾳ· καὶ μὴ δυνάμενος διαφυγεῖν ἔδακε τὴν χεῖρα τοῦ καταπαλαίοντος· εἰπόντος δὲ ἐκείνου, -δάκνεις ὡς αἱ γυναῖκες, -οὐ μὲν οὖν, εἶπεν, -ἀλλʼ -ὡς οἱ λέοντες. -

- - -

ἔχων δὲ κύνα πάγκαλον ἐωνημένον -ἐωνημένον] ἐωνημένος Hartman, possible but not imperative. ἑπτακισχιλίων δραχμῶν, ἀπέκοψεν αὐτοῦ τὴν οὐράν -ὅπως, ἔφη, τοῦτο λέγωσιν Ἀθηναῖοι περὶ ἐμοῦ, καὶ μηδὲν ἄλλο πολυπραγμονῶσι. -

- - -

-προσελθὼν δὲ διδασκαλείῳ ῥαψῳδίαν - -Ἰλιάδος ᾔτει· τοῦ δὲ διδασκάλου μηδὲν ἔχειν Ὁμήρου φήσαντος, ἐντρίψας αὐτῷ κόνδυλον παρῆλθεν. -

- - -

ἐλθὼν δὲ ἐπὶ θύρας τοῦ Περικλέους καὶ πυθόμενος αὐτὸν μὴ σχολάζειν ἀλλὰ σκοπεῖν ὅπως -ἀποδώσει λόγους Ἀθηναίοις, οὐ βέλτιον, ἔφη, -σκοπεῖν ἦν, ὅπως οὐκ -οὐκ Cobet: μὴ οὐκ. ἀποδώσει; -

- - -

καλούμενος δὲ ἐπὶ κρίσιν θανατικὴν ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ Σικελίας ἔκρυψεν ἑαυτόν, εἰπὼν εὔηθες -εὔηθες Aelian, Var. Hist. xiii. 38: εὐήθη. εἶναι τὸν δίκην ἔχοντα ζητεῖν ἀποφυγεῖν, ἐξὸν φυγεῖν. -

- - -

εἰπόντος δέ τινος, οὐ πιστεύεις τῇ πατρίδι - τὴν περὶ σεαυτοῦ κρίσιν; -ἐγὼ μέν, ἔφη, -οὐδὲ τῇ μητρί, μή πως ἀγνοήσασα τὴν μέλαιναν -βάλῃ ψῆφον ἀντὶ τῆς λευκῆς. -

- - -

ἀκούσας δὲ ὅτι θάνατος αὐτοῦ κατέγνωσται -καὶ τῶν σὺν αὐτῷ, δείξωμεν οὖν αὐτοῖς, εἶπεν, -ὅτι ζῶμεν · καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους -τρεψάμενος τὸν Δεκελεικὸν ἤγειρεν ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους πόλεμον. -

- - - - -Λαμάχου - - -

Λάμαχος ἐπετίμα τινὶ τῶν λοχαγῶν ἁμαρτόντι· τοῦ δὲ φήσαντος μηκέτι τοῦτο ποιήσειν, οὐκ -ἔστιν, εἶπεν, ἐν πολέμῳ δὶς ἁμαρτεῖν. - -

- - - - -Ἰφικράτους - -

Ἰφικράτης, δοκῶν υἱὸς εἶναι σκυτοτόμου, - κατεφρονεῖτο· δόξαν δὲ τότε πρῶτον ἔσχεν ὅτε -τραυματίας -τραυματίας] ναυμαχίας οὔσης or ἐν ναυμαχιᾳ is suggested by Bernardakis, but ναυμαχῶν, from Ulpian on Demosthen. Contra Midiam, would be simpler. Some mss. have τραυματίαν and one τρασμένος (i.e. -τετραυματισμένος = τραυματίας). πολέμιον ἄνδρα μετὰ τῶν ὅπλων ζῶντα συναρπάσας εἰς τὴν ἑαυτοῦ τριήρη -μετήνεγκεν. -

- - -

ἐν δὲ φιλίᾳ καὶ συμμάχῳ χώρᾳ στρατοπεδεύων καὶ χάρακα βαλλόμενος καὶ τάφρον ὀρύττων ἐπιμελῶς πρὸς τὸν εἰπόντα τί γὰρ φοβούμεθα; χειρίστην ἔφησε στρατηγοῦ φωνὴν εἶναι τὴν οὐκ -ἂν προσεδόκησα. -

- - -

παραταττόμενος δὲ τοῖς βαρβάροις ἔφη δεδιέναι μὴ τὸν Ἰφικράτην οὐκ ἴσασιν, ᾧ καταπλήττεται τοὺς ἄλλους πολεμίους. -

- - -

κρινόμενος δὲ θανάτου, πρὸς τὸν -συκοφάντην , οἷα ποιεῖς, ὦ ἄνθρωπε, εἶπε, πολέμου περιεστῶτος, τὴν πόλιν περὶ ἐμοῦ πείθων -βουλεύεσθαι καὶ μὴ μετʼ ἐμοῦ. -

- - -

πρὸς δὲ Ἁρμόδιον τὸν τοῦ παλαιοῦ -Ἁρμοδίου ἀπόγονον, εἰς δυσγένειαν αὐτῷ -λοιδορούμενον, ἔφη, τὸ μὲν ἐμὸν ἀπʼ ἐμοῦ γένος ἄρχεται, -τὸ δὲ σὸν ἐν σοὶ παύεται. -

- - -

ῥήτορος δέ τινος ἐπερωτῶντος αὐτὸν ἐν ἐκκλησίᾳ, τίς ὢν μέγα φρονεῖς; πότερον ἱππεὺς - -ἢ ὁπλίτης -ἱππεὺς ἢ ὁπλίτης Stobaeus, Florilegium, liv. 52: ἱππεὺς. Cf. Moralia, 440 b. ἢ τοξότης ἢ πελταστής -ἢ πελταστής Bernardakis: ἢ πελταστὴς ἢ πεζός or ἢ πεζὸς ἢ πελταστής; but it is not imperative that such readings be always consistent!; -οὐδείς, ἔφη, τούτων, ἀλλʼ -ὁ πᾶσι τούτοις ἐπιστάμενος -ἐπιτάττειν. -

- - - -Τιμοθέου - -

Τιμόθεος εὐτυχὴς ἐνομίζετο στρατηγὸς εἶναι καὶ φθονοῦντες αὐτῷ τινες ἐζῳγράφουν τὰς πόλεις - εἰς κύρτον αὐτομάτως ἐκείνου καθεύδοντος ἐνδυομένας· ἔλεγεν οὖν ὁ Τιμόθεος, εἰ τηλικαύτας -πόλεις λαμβάνω καθεύδων, τί με οἴεσθε ποιήσειν -ἐγρηγορότα; -

- - -

τῶν δὲ τολμηρῶν στρατηγῶν τινος τραῦμα τοῖς Ἀθηναίοις δεικνύντος, ἐγὼ δέ, εἶπεν, -ᾐσχύνθην ὅτι μου στρατηγοῦντος ὑμῶν ἐν Σάμῳ καταπελτικὸν βέλος ἐγγὺς ἔπεσε. -

- - -

τῶν δὲ ῥητόρων τὸν Χάρητα προαγόντων καὶ τοιοῦτον ἀξιούντων εἶναι τὸν Ἀθηναίων -στρατηγόν, οὐ τὸν στρατηγόν, εἶπεν ὁ Τιμόθεος, -ἀλλὰ τὸν τῷ στρατηγῷ τὰ στρώματα κομίζοντα. -

- - - - -Χαβρίου - -

Χαβρίας ἔλεγε κάλλιστα στρατηγεῖν τοὺς μάλιστα γινώσκοντας τὰ τῶν πολεμίων. -

- - -

δίκην δὲ φεύγων προδοσίας μετὰ -Ἰφικράτους, ἐπιτιμῶντος αὐτῷ τοῦ -Ἰφικράτους ὅτι κινδυνεύων εἰς τὸ γυμνάσιον βαδίζει καὶ τὴν - εἰωθυῖαν ὥραν ἀριστᾷ, τοιγαροῦν, εἶπεν, ἂν ἄλλο -τι γνῶσι περὶ ἡμῶν Ἀθηναῖοι, σὲ μὲν αὐχμῶντα καὶ ἄσιτον, ἐμὲ -δὲ ἠριστηκότα καὶ ἀληλιμμένον -ἀποκτενοῦσιν.

- - -

εἰώθει δὲ λέγειν ὅτι φοβερώτερόν ἐστιν ἐλάφων στρατόπεδον ἡγουμένου λέοντος ἢ λεόντων ἐλάφου.

- - - -Ἡγησίππου - -

-Ἡγησίππου τοῦ Κρωβύλου προσαγορευομένου παροξύνοντος τοὺς Ἀθηναίους ἐπὶ Φίλιππον, -ὑπεφώνησέ τις ἐκ τῆς ἐκκλησίας, πόλεμον -εἰσηγῇ; -ναὶ μὰ Δία, εἶπε, καὶ μέλανα ἱμάτια καὶ δημοσίας ἐκφορὰς καὶ λόγους -ἐπιταφίους, εἰ μέλλομεν ἐλεύθεροι βιώσεσθαι καὶ μὴ -ποιήσειν τὸ προσταττόμενον Μακεδόσι. -

- - - -Πυθέου - -

Πυθέας ἔτι μειράκιον ὢν παρῆλθεν ἀντερῶν τοῖς περὶ -Ἀλεξάνδρου γραφομένοις ψηφίσμασιν· -εἰπόντος δέ τινος, σὺ νέος ὢν τολμᾷς λέγειν περὶ -τηλικούτων; -καὶ μὴν Ἀλέξανδρος, εἶπεν, ὃν -ψηφίζεσθε θεόν, ἐμοῦ νεώτερός ἐστι. -

- - - - -Φωκίωνος τοῦ Ἀθηναίου - - -

Φωκίων ὁ Ἀθηναῖος ὑπʼ οὐδενὸς οὔτε γελῶν -ὤφθη οὔτε δακρύων. -

- - -

ἐκκλησίας δὲ γενομένης πρὸς τὸν εἰπόντα, -σκεπτομένῳ, ὦ Φωκίων, ἔοικας, -ὀρθῶς, ἔφη, τοπάζεις· σκέπτομαι γάρ εἴ τι δύναμαι -περιελεῖν ὧν μέλλω λέγειν πρὸς Ἀθηναίους. -

- - -

μαντείας δὲ γενομένης Ἀθηναίοις, ὡς εἷς ἀνὴρ ἔστιν ἐν τῇ πόλει ταῖς πάντων ἐναντιούμενος -γνώμαις, καὶ τῶν Ἀθηναίων ζητεῖν κελευόντων ὅστις ἐστὶ καὶ βοώντων, Φωκίων ἑαυτὸν ἔφησε τοῦτον εἶναι· μόνῳ γὰρ αὐτῷ μηδὲν ἀρέσκειν ὧν -οἱ πολλοὶ πράττουσι καὶ λέγουσιν. - ἐπεὶ δὲ λέγων ποτὲ γνώμην πρὸς τὸν δῆμον εὐδοκίμει καὶ πάντας ὁμαλῶς ἑώρα τὸν λόγον -ἀποδεχομένους, ἐπιστραφεὶς πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν, -οὐ δήπου κακόν τι λέγων ἐμαυτὸν λέληθα; -

- - -

πρὸς δὲ θυσίαν τινὰ τῶν Ἀθηναίων αἰτούντων ἐπιδόσεις καὶ τῶν ἄλλων ἐπιδιδόντων, κληθεὶς -πολλάκις, αἰσχυνοίμην ἄν, εἶπεν, ὑμῖν -ἐπιδιδούς, τούτῳ δὲ μὴ ἀποδιδούς, ἅμα δεικνύων τὸν -δανειστήν. -

- - -

Δημοσθένους δὲ τοῦ ῥήτορος εἰπόντος, ἀποκτενοῦσὶ -σε Ἀθηναῖοι, ἐὰν μανῶσι, -ναί, -εἶπεν, ἐμὲ μὲν ἂν μανῶσι, σὲ δὲ ἂν σωφρονῶσι. - -

- - -

-Ἀριστογείτονος δὲ τοῦ συκοφάντου μέλλοντος ἀποθνῄσκειν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ κατακρίτου -γεγονότος καὶ δεομένου τὸν Φωκίωνα πρὸς αὐτὸν ἐλθεῖν, τῶν δὲ φίλων οὐκ ἐώντων πρὸς ἄνθρωπον -πονηρὸν βαδίζειν, -καὶ ποῦ τις ἄν, εἶπεν, ἥδιον Ἀριστογείτονι λαλήσειεν; -

- - -

ὀργιζομένων δὲ τοῖς Βυζαντίοις τῶν Ἀθηναίων μὴ δεξαμένοις -δεξαμένοις, Hartman, is clearly right from the Life of Phocion, chap. xiv. (747 f οὐδὲ αἱ πόλεις ἐδέχοντο ...): δεξαμένων. τῇ πόλει Χάρητα πεμφθέντα μετὰ δυνάμεως βοηθὸν αὐτοῖς πρὸς Φίλιππον, εἰπὼν ὁ Φωκίων ὅτι -δεῖ μὴ τοῖς ἀπιστοῦσι τῶν συμμάχων, ἀλλὰ τοῖς ἀπιστουμένοις ὀργίζεσθαι τῶν στρατηγῶν αὐτὸς ᾑρέθη στρατηγός· καὶ πιστευθεὶς - ὑπὸ τῶν Βυζαντίων ἐποίησε τὸν Φίλιππον ἀπελθεῖν ἄπρακτον. -

- - -

Ἀλεξάνδρου δὲ τοῦ βασιλέως ἑκατὸν τάλαντα δωρεὰν αὐτῷ πέμψαντος, ἠρώτησε τοὺς κομίζοντας -τί δήποτε, πολλῶν ὄντων Ἀθηναίων, αὐτῷ μόνῳ ταῦτα δίδωσιν Ἀλέξανδρος· εἰπόντων δὲ ἐκείνων -ὡς μόνον αὐτὸν ἡγεῖται καλὸν κἀγαθὸν εἶναι, οὐκοῦν, ἔφη, ἐασάτω με καὶ δοκεῖν καὶ εἶναι τοιοῦτον. -

- - -

αἰτοῦντος δὲ Ἀλεξάνδρου τριήρεις, καὶ τοῦ δήμου κελεύοντος ὀνομαστὶ παριέναι τὸν Φωκίωνα καὶ συμβουλεύειν, ἀναστὰς ἔφη, συμβουλεύω τοίνυν ὑμῖν ἢ κρατεῖν τοῖς ὅπλοις αὐτοὺς ἢ φίλους εἶναι τῶν κρατούντων. -

- - -

-λόγου δὲ περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς - ἐμπεσόντος ἀδεσπότου, καὶ τῶν ῥητόρων -ἀναπηδώντων εὐθὺς ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ μὴ μέλλειν ἀλλὰ πολεμεῖν ἤδη κελευόντων, ὁ Φωκίων ἠξίου περιμεῖναι καὶ γνῶναι βεβαίως. εἰ γὰρ τήμερον, ἔφη, τέθνηκε, καὶ αὔριον ἔσται καὶ εἰς τρίτην -εἰς τρίτην Wyttenbach from the Life of Phocion, chap. xxii.: εἰσέτι. -τεθνηκώς. -

- - -

τοῦ δὲ Λεωσθένους εἰς τὸν πόλεμον -ἐμβαλόντος τὴν πόλιν ἐλπίσι λαμπραῖς πρὸς τὸ τῆς ἐλευθερίας ὄνομα καὶ τῆς ἡγεμονίας ἐπαιρομένην, τοὺς λόγους αὐτοῦ ταῖς κυπαρίττοις ἀπείκαζε· -καλοὶ γὰρ ὄντες ἔφη καὶ ὑψηλοὶ καρπὸν οὐκ ἔχουσι. κατωρθωμένων δὲ τῶν πρώτων καὶ τῆς πόλεως εὐαγγέλια θυούσης, ἐρωτηθεὶς εἰ ταῦτα - ἤθελεν αὑτῷ -αὑτῷ F.C.B. from the Life of Phocion, chap. xxiii.; αὐτῷ Wyttenbach: οὕτω. πεπρᾶχθαι, πεπρᾶχθαι μὲν οὖν, ἔφη, ταῦτα, βεβουλεῦσθαι δὲ ἐκεῖνα. -

- - -

τῇ δὲ Ἀττικῇ τῶν Μακεδόνων προσβαλόντων καὶ πορθούντων τὴν παραλίαν, ἐξήγαγε. τοὺς -ἐν ἡλικίᾳ· πολλῶν δὲ συντρεχόντων πρὸς αὐτὸν καὶ -παρεγκελευομένων ἐκεῖνον τὸν λόφον καταλαβεῖν, ἐνταῦθα τάξαι τὴν δύναμιν, ὦ Ἡράκλεις, εἶπεν, ὡς πολλοὺς ὁρῶ στρατηγούς, στρατιώτας -δὲ ὀλίγους οὐ μὴν ἀλλὰ συμβαλὼν ἐκράτησε καὶ διέφθειρε Μικίωνα -Μικίωνα] the Life of Phocion, chap. xxv.: Νικίωνα. τὸν ἄρχοντα τῶν Μακεδόνων. -

- - -

μετʼ ὀλίγον δὲ χρόνον οἱ μὲν Ἀθηναῖοι τῷ - πολέμῳ κρατηθέντες ἐδέξαντο φρουρὰν ὑπʼ Ἀντιπάτρου Μενύλλου δὲ τοῦ τῆς φρουρᾶς ἄρχοντος -χρήματα τῷ Φωκίωνι διδόντος, ἀγανακτήσας εἶπε - -μήτε ἐκεῖνον Ἀλεξάνδρου βελτίονα εἶναι, καὶ -χείρονα τὴν αἰτίαν ἐφʼ ᾗ λήψεται νῦν τότε μὴ δεξάμενος. -

- - -

Ἀντίπατρος δʼ ἔφη, ὡς δυοῖν αὐτῷ φίλων Ἀθήνησιν ὄντων οὔτε Φωκίωνα λαβεῖν πέπεικεν οὔτε Δημάδην διδοὺς ἐμπέπληκεν. -

- - -

ἀξιοῦντος δὲ Ἀντιπάτρου ποιῆσαί τι τῶν -μὴ δικαίων αὐτόν, οὐ δύνασαι, εἶπεν, -Ἀντίπατρε, καὶ φίλῳ Φωκίωνι χρῆσθαι καὶ κόλακι. -

- - - -

μετὰ δὲ τὴν Ἀντιπάτρου τελευτὴν δημοκρατίας Ἀθηναίοις γενομένης -κατεγνώσθη θάνατος -τοῦ Φωκίωνος ἐν ἐκκλησίᾳ καὶ τῶν φίλων· οἱ μὲν -οὖν ἄλλοι κλαίοντες ἤγοντο τῷ δὲ Φωκίωνι σιωπῇ βαδίζοντι τῶν ἐχθρῶν τις ἐνέπτυσεν ἀπαντήσας εἰς -τὸ πρόσωπον. ὁ δὲ πρὸς τοὺς ἄρχοντας ἀποβλέψας, -οὐ παύσει τις, εἶπε, τοῦτον ἀσχημονοῦντα; -

- - -

τῶν δὲ μελλόντων συναποθνῄσκειν ἑνὸς -ὀδυρομένου καὶ ἀγανακτοῦντος, οὐκ ἀγαπᾷς, εἶπεν, ὦ Θούδιππε, μετὰ Φωκίωνος ἀποθανούμενος; -

- - -

ἤδη δὲ τῆς κύλικος αὐτῷ προσφερομένης, -ἐρωτηθεὶς εἴ τι λέγει πρὸς τὸν υἱόν, ἔγωγε, -ἔγωγε E. Kurtz: ἐγώ σοι, suggested long ago, is preferred by Hatzidakis: ἐγώ σε. Perhaps αὐτῷ, Aelian, Var. Hist. xii. 49 (i.e. -αὐτῷ γε) is right. - - εἶπεν, ἐντέλλομαι καὶ παρακαλῶ μηδὲν Ἀθηναίοις μνησικακεῖν. - -

- - - -Πεισιστράτου - -

Πεισίστρατος ὁ Ἀθηναίων τύραννος, ἐπεὶ τῶν φίλων τινὲς ἀποστάντες αὐτοῦ Φυλὴν -κατέλαβον, ἦλθε πρὸς αὐτοὺς στρωματόδεσμον αὐτὸς κομίζων. πυνθανομένων δὲ ἐκείνων τί βούλεται, -πείσας ὑμᾶς, εἶπεν, ἀπαγαγεῖν ἢ μὴ πείσας μένειν μεθʼ ὑμῶν, διὰ τοῦτο ἀφῖγμαι -συνεσκευασμένος. -

- - -

Διαβληθείσης δὲ τῆς μητρὸς πρὸς αὐτόν, ὡς -ἐρᾷ τινος νεανίσκου καὶ κρύφα σύνεστι φοβουμένῳ καὶ παραιτουμένῳ τὰ πολλά, καλέσας ἐπὶ δεῖπνον τὸν νεανίσκον ἠρώτησε δειπνήσαντα, πῶς γέγονεν; ἡδέως, δὲ φήσαντος, ταῦτά σοι, - -ἔφη, καθʼ ἡμέραν ἔσται, ἐὰν τῇ μητρί μου ἀρέσκῃς. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Θρασύβουλος ἐρῶν αὐτοῦ τῆς θυγατρὸς ἐφίλησεν ἀπαντήσας, παροξυνόμενος ἐπʼ αὐτὸν ὑπὸ τῆς γυναικός, ἂν τοὺς φιλοῦντας, εἶπε, μισῶμεν, τί ποιήσομεν τοὺς μισοῦντας; καὶ ἔδωκε γυναῖκα τῷ Θρασυβούλῳ τὴν παρθένον. -

- - -

Κωμαστῶν δέ τινων περιτυχόντων αὐτοῦ τῇ γυναικὶ καὶ πολλὰ πραξάντων ἀσελγῆ καὶ εἰπόντων, μεθʼ ἡμέραν δὲ τοῦ Πεισιστράτου δεομένων καὶ δακρυόντων, ὑμεῖς μέν, ἔφη, πειρᾶσθε σωφρονεῖν τὸ λοιπὸν ἡ δʼ ἐμὴ γυνὴ τὸ παράπαν ἐχθὲς οὐδαμῇ προῆλθε. -

- - -

-τῶν δὲ παίδων, αὐτοῦ γαμεῖν ἑτέραν γυναῖκα μέλλοντος, διαπυνθανομένων μή τι -μεμφόμενος αὐτοὺς εἴη, ἥκιστα, εἶπεν, ἀλλʼ ἐπαινῶν - -καὶ βουλόμενος ἑτέρους μοι παῖδας τοιούτους γενέσθαι. -

- - - -Δηιμητρίου τοῦ Φαληρέως - -

Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ -παρῄνει τὰ περὶ βασιλείας καὶ ἡγεμονίας βιβλία -κτᾶσθαι καὶ ἀναγινώσκειν· ἃ γὰρ οἱ φίλοι τοῖς βασιλεῦσιν οὐ θαρροῦσι παραινεῖν, ταῦτα ἐν τοῖς -βιβλίοις γέγραπται. -

- - - - -Λυκουρ́γου - -

Λυκοῦργος ὁ Λακεδαιμόνιος εἴθισε τοὺς πολίτας κομᾶν λέγων ὅτι τοὺς μὲν καλοὺς ἡ κόμη εὐπρεπεστέρους ποιεῖ, τοὺς δὲ αἰσχροὺς φοβερωτέρους. -

- - -

πρὸς δὲ τὸν κελεύοντα ποιεῖν ἐν τῇ πόλει δημοκρατίαν σὺ πρῶτος, εἶπεν. ἐν τῇ οἰκίᾳ σου ποίησον δημοκρατίαν. -

- - -

ἐκέλευε δὲ τὰς οἰκίας ποιεῖν ἀπὸ πρίονος καὶ πελέκεως μόνον αἰσχύνεσθαι -αἰσχύνεσθαι] αἰσχυνεῖσθαι Hartman and S. A. Naber; but the Life of Lycurgus, chap. xiii. suggests that the present is right. γὰρ εἰς οἰκίας λιτὰς ἐκπώματα καὶ στρώματα καὶ τραπέζας πολυτελεῖς εἰσφέροντας. -

- - -

πυγμὴν δὲ καὶ παγκράτιον ἀγωνίζεσθαι -ἐκώλυσεν, ἵνα μηδὲ παίζοντες ἀπαυδᾶν ἐθίζωνται. - -

- - -

-στρατεύειν δὲ πολλάκις ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς -ἐκώλυσεν, ὅπως μὴ ποιῶσι μαχιμωτέρους. ὕστερον -γοῦν τοῦ Ἀγησιλάου τρωθέντος, ὁ Ἀνταλκίδας -εἶπεν καλὰ διδασκάλια παρὰ Θηβαίων λαμβάνειν αὐτὸν ἐθίσαντα καὶ διδάξαντα πολεμεῖν ἄκοντας.

- - - -Χαρίλλου - -

Χάριλλος ὁ βασιλεὺς ἐρωτηθεὶς διὰ τί νόμους -ὀλίγους οὕτω Λυκοῦργος ἔθηκεν, ἀπεκρίνατο τοὺς χρωμένους ὀλίγοις λόγοις μὴ δεῖσθαι νόμων πολλῶν. -

- - -

τῶν δὲ εἱλώτων τινὸς θρασύτερον αὐτῷ προσφερομένου, ναὶ -ναὶ Cobet: νὴ. τὼ σιώ, εἶπε, κατέκτανον -ἄν τυ, αἰ -ἄν τυ, αἰ Cobet: τεῦ εἰ. μὴ ὠργιζόμαν. -

- - -

πρὸς δὲ τὸν πυθόμενον διὰ τί κομῶσιν εἶπεν -ὅτι τῶν κόσμων ἀδαπανώτατος οὗτός ἐστι.

- - - -Τηλέκλου - -

-Τήλεκλος ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν ἀδελφὸν -ἐγκαλοῦντα τοῖς πολίταις ὡς ἀγνωμονέστερον αὐτῷ προσφερομένοις ἢ ἐκείνῳ, σὺ γάρ, εἶπεν, οὐκ οἶδας ἀδικεῖσθαι. -

- - - - -Θεοπόμπου - -

Θεόπομπος ἔν τινι πόλει πρὸς τὸν ἐπιδεικνύμενον τὸ τεῖχος αὐτῷ καὶ πυνθανόμενον, εἰ δοκεῖ -καλὸν καὶ ὑψηλὸν εἶναι, οὐ δὴ γυναικῶν; - -οὐ δὴ γυναικών F.C.B. from Moralia, 212 e, 215 d, 230 c (γυναικών also S. A. Naber): οὐ δεῖ, or οὐδʼ εἰ, γυναικῶν. εἶπεν.

- - - -Ἀρχιδάμου - -

Ἀρχίδαμος, ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ τῶν συμμάχων ἀξιούντων ὁρίσαι τοὺς φόρους αὐτοῖς, εἶπεν, ὁ πόλεμος οὐ τεταγμένα σιτεῖται. -

- - - - -ΒρασίδουProbably the genitive of all these Doric names should end in α, but the mss. do not show any consistency or uniformity which might serve as a guide. - - -

Βρασίδας ἐν ἰσχάσι συλλαβὼν μῦν καὶ δηχθεὶς ἀφῆκεν εἶτα πρὸς τοὺς παρόντας, οὐδὲν -οὕτως, ἔφη, μικρόν ἐστιν, ὃ μὴ σῴζεται τολμῶν ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιχειροῦντας. -

- - -

ἐν δὲ μάχῃ διὰ τῆς ἀσπίδος ἀκοντισθεὶς καὶ -τὸ δόρυ τοῦ τραύματος ἐξελκύσας -ἐξελκύσας -Moralia 219 c: ἑλκύσας. αὐτῷ τούτῳ τὸν πολέμιον ἀπέκτεινεν ἐπερωτηθεὶς δὲ πῶς ἐτρώθη, -προδούσης με τῆς ἀσπίδος, εἶπεν. -

- - -

ἐπειδὴ συνέβη πεσεῖν αὐτὸν ἐλευθεροῦντα - τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης Ἕλληνας, οἱ δὲ πεμφθέντες εἰς Λακεδαίμονα πρέσβεις τῇ μητρὶ προσῆλθον αὐτοῦ, - πρῶτον μὲν ἠρώτησεν εἰ καλῶς ὁ Βρασίδας -ἀπέθανεν ἐγκωμιαζόντων δὲ τῶν Θρᾳκῶν αὐτὸν καὶ λεγόντων ὡς οὐδεὶς ἄλλος ἔσται τοιοῦτος, ἀγνοεῖτε, εἶπεν, ὦ ξένοι· Βρασίδας μὲν γὰρ ἦν ἀνὴρ ἀγαθός, ἁ δὲ Λακεδαίμων πολλὼς ἔχει τήνω -κάρρονας.

- - - -Ἄγιδος - -

Ἆγις ὁ βασιλεὺς οὐκ ἔφη τοὺς Λακεδαιμονίους ἐρωτᾶν πόσοι εἰσίν, ἀλλὰ ποῦ εἰσὶν οἱ -πολέμιοι. -

- - -

ἐν δὲ Μαντινείᾳ κωλυόμενος διαμάχεσθαι τοῖς πολεμίοις πλείοσιν οὖσιν, εἶπεν, ἀνάγκη πολλοῖς μάχεσθαι τὸν ἄρχειν πολλῶν βουλόμενον. -

- - -

ἐπαινουμένων δὲ τῶν Ἠλείων ἐπὶ τῷ τὰ -Ὀλύμπια καλῶς ἄγειν, τί δέ, εἶπε, ποιοῦσι θαυμαστόν, εἰ διʼ ἐτῶν τεττάρων μιᾷ ἡμέρᾳ - χρῶνται τῇ δικαιοσύνῃ; ἐπιμενόντων δὲ τοῖς ἐπαίνοις, ἔφη, τί θαυμαστὸν εἰ πράγματι καλῷ καλῶς χρῶνται, τῇ δικαιοσύνῃ; -

- - -

πρὸς δὲ ἄνθρωπον πονηρὸν ἐρωτῶντα -πολλάκις τίς ἄριστος εἴη Σπαρτιατῶν, εἶπεν, ὁ τὶν -τὶν Cobet: τύνη. -ἀνομοιότατος. -

- - -

ἑτέρου δὲ πυνθανομένου πόσοι εἰσὶν -οἱ -οἱ (not in the mss.) is found in the other quotations of the passage. - Λακεδαιμόνιοι, ὅσοι, εἶπεν, ἱκανοὶ τοὺς κακοὺς ἀπείργειν. ὁ Καὶ τὸ αὐτὸ ἑτέρου πυνθανομένου, πολλοί σοι, ἔφη, δόξουσιν εἶναι, ἐὰν αὐτοὺς ἴδῃς -μαχομένους. -

- - - -Λυσάνδρου - - -

Λύσανδρος, Διονυσίου τοῦ τυράννου -πέμψαντος ἱμάτια ταῖς θυγατράσιν αὐτοῦ τῶν πολυτελῶν, οὐκ ἔλαβεν, εἰπὼν δεδιέναι μὴ διὰ ταῦτα μᾶλλον αἰσχραὶ φανῶσιν. -

- - -

πρὸς δὲ τοὺς ψέγοντας αὐτὸν ἐπὶ τῷ διʼ ἀπάτης τὰ πολλὰ πράττειν ὡς ἀνάξιον τοῦ Ἡρακλέους, ἔλεγεν ὅπου μὴ ἐφικνεῖται ἡ λεοντῆ, προσραπτέον εἶναι τὴν ἀλωπεκῆν. -

- - -

πρὸς δὲ Ἀργείους δικαιότερα τῶν Λακεδαιμονίων λέγειν περὶ τῆς ἀμφισβητουμένης χώρας δοκοῦντας, σπασάμενος τὴν μάχαιραν, ὁ ταύτης, -ταύτης] ταύτῃ Pantazides. - ἔφη, κρατῶν βέλτιστα περὶ γῆς ὅρων διαλέγεται. -

- - -

τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους ὁρῶν ὀκνοῦντας -προσμάχεσθαι τοῖς τείχεσι τῶν Κορινθίων, ὡς -εἶδε λαγὼν ἐξαλλόμενον ἐκ τῆς τάφρου, τοιούτους, -ἔφη, φοβεῖσθε πολεμίους, ὧν οἱ λαγοὶ διʼ ἀργίαν ἐν τοῖς τείχεσιν ἐγκαθεύδουσιν; -

- - -

Μεγαρέως δὲ ἀνδρὸς ἐν κοινῷ συλλόγῳ - παρρησίᾳ χρησαμένου πρὸς αὐτόν, οἱ λόγοι σου, εἶπε, πόλεως δέονται. -

- - - -Ἀγησιλάου - -

Ἀγησίλαος ἔλεγε τοὺς τὴν Ἀσίαν -κατοικοῦντας ἐλευθέρους μὲν κακοὺς εἶναι, δούλους δὲ ἀγαθούς. -

- - -

εἰθισμένων δὲ αὐτῶν τὸν Περσῶν βασιλέα μέγαν προσαγορεύειν, τί δαὶ -δαὶ (cf. Moralia 213 c) Hatzidakis: δὲ. ἐκεῖνος, εἶπεν, -ἐμοῦ μείζων, εἰ μὴ δικαιότερος καὶ σωφρονέστερος; -

- - -

περὶ ἀνδρείας καὶ δικαιοσύνης ἐρωτηθεὶς -ποτέρα βελτίων, οὐδὲν ἀνδρείας, ἔφη, χρῄζομεν, ἐὰν πάντες ὦμεν δίκαιοι. -

- - -

-νυκτὸς δὲ μέλλων κατὰ τάχος ἀναζευγνύειν -ἐκ τῆς πολεμίας καὶ τὸν ἐρώμενον ὁρῶν -ἀπολειπόμενον διʼ ἀσθένειαν καὶ δακρύοντα, χαλεπόν, εἶπεν, ἅμα ἐλεεῖν καὶ φρονεῖν. -

- - -

Μενεκράτους δὲ τοῦ ἰατροῦ Διὸς -προσαγορευομένου, γράψαντος ἐπιστολὴν πρὸς αὐτόν, -Μενεκράτης Ζεὺς βασιλεῖ Ἀγησιλάῳ χαίρειν, ἀντέγραψεν, βασιλεὺς Ἀγησίλαος Μενεκράτει ὑγιαίνειν. - -

- - -

Λακεδαιμονίων δὲ νικησάντων Ἀθηναίους καὶ τοὺς συμμάχους ἐν Κορίνθῳ, πυθόμενος τὸ - πλῆθος τῶν πολεμίων νεκρῶν, φεῦ τᾶς Ἑλλάδος, εἶπεν, ἃ τοσούτους ὑφʼ αὑτᾶς ἀπολώλεκεν, ὅσοις ἀρκεῖ τοὺς βαρβάρους νικῆν ἅπαντας. -

- - -

χρησμὸν δὲ λαβὼν ἐν Ὀλυμπίᾳ παρὰ τοῦ Διὸς ὃν ἤθελεν, εἶτα τῶν ἐφόρων κελευόντων καὶ τὸν Πύθιον ἐρωτῆσαι περὶ τῶν αὐτῶν, εἰς Δελφοὺς παραγενόμενος ἠρώτησε τὸν θεὸν εἰ ἅπερ τῷ πατρὶ δοκεῖ καὶ αὐτῷ. -

- - -

παραιτούμενος δέ τινα τῶν φίλων παρὰ τοῦ Καρὸς Ἱδριέως, -Ἱδριέως Xylander (from Moralia, 209 e, and Life of Agesilaus, chap. xiii.): ἰκριέως or ἰκαριέως. ἔγραψε πρὸς αὐτόν, Νικίας εἰ μὲν οὐκ ἀδικεῖ, ἄφες· εἰ δὲ ἀδικεῖ, ἐμοὶ ἄφες· πάντως δὲ ἄφες. -

- - -

τοῦ δὲ μιμουμένου τὴν τῆς ἀηδόνος φωνὴν ἀκοῦσαι παρακαλούμενος, αὐτᾶς, εἶπεν, ἄκουκα πολλάκις. -

- - -

-μετὰ δὲ τὴν ἐν Λεύκτροις μάχην, πάντας τοὺς τρέσαντας ἀτίμους εἶναι τοῦ νόμου κελεύοντος, ὁρῶντες οἱ ἔφοροι τὴν πόλιν ἀνδρῶν ἔρημον -οὖσαν ἐβούλοντο τὴν ἀτιμίαν λῦσαι, καὶ νομοθέτην ἀπέδειξαν τὸν Ἀγησίλαον· ὁ δὲ προελθὼν εἰς τὸ μέσον ἐκέλευσε τοὺς νόμους ἀπὸ τῆς αὔριον κυρίους εἶναι. - -

- - -

ἐπεὶ δὲ πεμφθεὶς τῷ βασιλεῖ τῶν -Αἰγυπτίων σύμμαχος ἐπολιορκεῖτο μετʼ αὐτοῦ, -πολλαπλασιόνων ὄντων τῶν πολεμίων καὶ -περιταφρευόντων τὸ στρατόπεδον, κελεύσαντος ἐπεξιέναι καὶ διαμάχεσθαι τοῦ βασιλέως, οὐκ ἔφη διακωλύσειν τοὺς πολεμίους ἴσους αὐτοῖς γενέσθαι βουλομένους. ἔτι δὲ μικρὸν ἀπολιπούσης τῆς τάφρου -συνάψαι, κατὰ τοῦτο παρατάξας -παρατάξας] παρέταξε Hartman. τὸ διαλεῖπον καὶ πρὸς ἴσους ἴσοις -ἴσοις E. Kurtz (from Moralia, 215 a): ἴσοι. ἀγωνισάμενος ἐνίκησεν. -ἀγωνισάμενος ἐνίκησεν Hatzidakis and F.C.B. (from Moralia, 215 a): ἀγωνισάμενοι ἐνίκησαν. -

- - -

ἀποθνῄσκων δὲ τοὺς φίλους ἐκέλευσε μηδεμίαν πλαστὰν -πλαστὰν the reading elsewhere (cf. note b): πλαθὰν. μηδὲ μιμηλὰν ποιήσασθαι, τὰς εἰκόνας οὕτω προσαγορεύων· εἰ γάρ τι καλὸν ἔργον πεποίηκα, τοῦτό μου μνημεῖον ἐστιν -ἔστιν] ἔσται Hatzidakis from Moralia, 215 a, perhaps rightly.· εἰ δὲ -μηδέν, οὐδʼ οἱ πάντες ἀνδριάντες. -

- - - -Ἀρχιδάμου τοῦ Ἀγησιάλου - -

-Ἀρχίδαμος ὁ Ἀγησιλάου καταπελτικὸν ἰδὼν βέλος τότε πρῶτον ἐκ Σικελίας κομισθὲν ἀνεβόησεν, -ὦ Ἡράκλεις, ἀπόλωλεν ἀνδρὸς ἀρετά. -

- - - -Ἄγιδος τοῦ Νεωτέρου - -

ὁ δὲ νεώτερος Ἆγις, Δημάδου λέγοντος ὅτι -τὰ Λακωνικὰ ξίφη διὰ μικρότητα καταπίνουσιν οἱ - θαυματοποιοί, καὶ μήν, ἔφη, μάλιστα οἱ Λακεδαιμόνιοι τῶν πολεμίων τοῖς ξίφεσιν ἐφικνοῦνται. -

- - -

τῷ δὲ προδότῃ παραδοῦναι στρατιώτας τῶν -ἐφόρων κελευόντων, οὐκ ἔφη πιστεύειν τοὺς ἀλλοτρίους τῷ προδόντι τοὺς ἰδίους.

- - - -Κλεομένους - -

Κλεομένης πρὸς τὸν ὑπισχνούμενον αὐτῷ δώσειν - ἀλεκτρυόνας ἀποθνῄσκοντας ἐν τῷ μάχεσθαι, μὴ -σύ γε, εἶπεν, ἀλλὰ δός μοι τοὺς κατακτείνοντας -ἐν τῷ μάχεσθαι. -

- - - -Παιδαρήτου - -

Παιδάρητος -Παιδάρητος in Moralia, 231 b, and Life of Lycurgus, chap. xxv. The mss. of Thucydides viii. give Πεδάριτος: παιδάρετος. οὐκ ἐγκριθεὶς εἰς τοὺς τριακοσίους, -ἥτις ἦν ἐν τῇ πόλει πρωτεύουσα τιμὴ τῇ τάξει, -ἱλαρὸς καὶ μειδιῶν ἀπῄει, χαίρειν λέγων εἰ τριακοσίους ἡ πόλις ἔχει πολίτας ἑαυτοῦ βελτίονας.

- - - -Δαμωνίδου - -

Δαμωνίδας δὲ ταχθεὶς εἰς τὴν τελευταίαν τοῦ χοροῦ τάξιν ὑπὸ τοῦ τὸν χορὸν ἱστάντος, εὖγε, εἶπεν, ἐξεῦρες πῶς καὶ αὕτη -αὕτη F.C.B. from Moralia, 149 a, where the mss. have a similar error: αὐτός, probably due to ἔντιμος: οὗτος Pantazides, ὁ τόπος Bernardakis would add. ἔντιμος γένηται.ʼ - -

- - - -Νικοστράτου - -

-Νικόστρατος ὁ τῶν Ἀργείων στρατηγὸς ὑπὸ Ἀρχιδάμου χωρίον τι προδοῦναι παρακαλούμενος ἐπὶ χρήμασι πολλοῖς καὶ γάμῳ Λακαίνης ἣν βούλεται δίχα τῶν βασιλικῶν, ἀπεκρίνατο μὴ εἶναι τὸν Ἀρχίδαμον ἀφʼ Ἡρακλέους· τὸν μὲν γὰρ Ἡρακλέα περιιόντα τοὺς κακοὺς κολάζειν, -Ἀρχίδαμον δὲ τοὺς ἀγαθοὺς κακοὺς ποιεῖν.

- - - -Ἐυδαμίδου - -

Εὐδαμίδας -Εὐδαμίδας Xylander from Moralia, 220 d: εὐδαιμονίδας. ἰδὼν ἐν Ἀκαδημείᾳ -Ἀκαδημείᾳ the better spelling: ἀκαδημίᾳ. Ξενοκράτην πρεσβύτερον ἤδη μετὰ τῶν μαθητῶν φιλοσοφοῦντα καὶ πυθόμενος ὅτι τὴν ἀρετὴν ζητεῖ, πότε οὖν, εἶπεν, αὐτῇ χρήσεται; -

- - -

-πάλιν ἀκούσας φιλοσόφου διαλεχθέντος ὅτι μόνος ἀγαθὸς στρατηγὸς ὁ σοφός ἐστιν, ὁ μὲν λόγος, ἔφη, θαυμαστός, ὁ δὲ λέγων οὐ -περισεσάλπισται. - -περισεσάλπιγκται Stobaeus, Florilegium, liv. 65. -

- - - - -Ἀντιόχου - - -

Ἀντίοχος ἐφορεύων, ὡς ἤκουσεν ὅτι Μεσσηνίοις Φίλιππος τὴν χώραν ἔδωκεν, ἠρώτησεν εἰ καὶ τὸ κρατεῖν αὐτοῖς μαχομένοις περὶ τῆς χώρας ἔδωκεν.

- - - -Ἀνταλκίδου - -

Ἀνταλκίδας πρὸς τὸν Ἀθηναῖον ἀμαθεῖς ἀποκαλοῦντα τοὺς Λακεδαιμονίους, μόνοι γοῦν, - -εἶπεν, ἡμεῖς οὐδὲν μεμαθήκαμεν κακὸν παρʼ -ὑμῶν. -

- - -

-ἑτέρου δὲ Ἀθηναίου πρὸς αὐτὸν εἰπόντος, -ἀλλὰ μὴν ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ Κηφισοῦ πολλάκις -ὑμᾶς ἐδιώξαμεν, -ἡμεῖς δὲ οὐδέποτε, εἶπεν, -ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ Εὐρώτα. -

- - -

σοφιστοῦ δὲ μέλλοντος ἀναγινώσκειν ἐγκώμιον Ἡρακλέους, ἔφη, τίς γὰρ αὐτὸν ψέγει; -

- - - - Ἐπαμεινώνδου - -

Ἐπαμεινώνδου τοῦ Θηβαίου στρατηγοῦντος, οὐδέποτε πανικὸς θόρυβος ἐνέπεσεν εἰς τὸ στρατόπεδον. -

- - -

ἔλεγε δὲ τὸν ἐν πολέμῳ θάνατον εἶναι -κάλλιστον. -

- - -

τῶν δὲ ὁπλιτῶν δεῖν ἀπέφαινεν εἶναι τὸ -σῶμα γεγυμνασμένον οὐκ ἀθλητικῶς μόνον ἀλλὰ - καὶ στρατιωτικῶς· διὸ καὶ τοῖς πολυσάρκοις -ἐπολέμει, καί τινα τοιοῦτον ἀπήλασε τῆς στρατιᾶς εἰπὼν ὅτι μόλις αὐτοῦ σκέπουσι τὴν γαστέρα ἀσπίδες τρεῖς ἢ τέσσαρες, διʼ ἣν οὐχ ἑώρακεν -αὑτοῦ τὸ αἰδοῖον. -

- - -

οὕτω δὲ ἦν εὐτελὴς περὶ τὴν δίαιταν ὥστε -κληθεὶς ἐπὶ δεῖπνον ὑπὸ γείτονος εὑρὼν πεμμάτων - -καὶ ὄψων καὶ μύρων παρασκευὴν ἀπῆλθεν εὐθύς, -εἰπών, ἐγώ σε θύειν ᾠόμην οὐχ ὑβρίζειν. -

- - -

τοῦ δὲ μαγείρου τοῖς συνάρχουσιν ἡμερῶν τινων δαπάνην ἀπολογιζομένου, πρὸς μόνον -ἠγανάκτησε τὸ πλῆθος τοῦ ἐλαίου· θαυμασάντων δὲ τῶν συναρχόντων, οὐ τὸ τῆς δαπάνης ἔφη λυπεῖν αὐτόν, ἀλλʼ εἰ τοσοῦτον ἔλαιον ἐντὸς παραδέδεκται τοῦ σώματος. -

- - -

ἑορτὴν δὲ τῆς πόλεως ἀγούσης καὶ πάντων -ἐν πότοις καὶ συνουσίαις ὄντων, ἀπήντησέ τινι τῶν συνήθων αὐχμηρὸς καὶ σύννους βαδίζων -θαυμάζοντος δὲ καὶ πυνθανομένου τί δὴ μόνος οὕτως ἔχων περίεισιν, ὅπως, εἶπεν, ἐξῇ πᾶσιν ὑμῖν μεθύειν καὶ ῥᾳθυμεῖν. -

- - -

ἄνθρωπον δὲ φαῦλον ἐξημαρτηκότα τι τῶν μετρίων, τοῦ μὲν Πελοπίδα παρακαλοῦντος, οὐκ ἀφῆκε, τῆς δʼ ἐρωμένης δεηθείσης, ἀφῆκεν, εἰπὼν - ὅτι τοιαῦτα πρέπει λαμβάνειν ἑταιριδίοις, ἀλλὰ μὴ στρατηγοῖς. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Λακεδαιμονίων ἐπιστρατευομένων ἀνεφέροντο χρησμοὶ τοῖς Θηβαίοις, οἱ μὲν ἧτταν οἱ -δὲ νίκην φράζοντες, ἐκέλευε τοὺς μὲν ἐπὶ δεξιὰ τοῦ βήματος θεῖναι τοὺς δὲ ἐπʼ ἀριστερά. τεθέντων -δὲ πάντων, ἀναστὰς εἶπεν, ἐὰν μὲν ἐθελήσητε τοῖς ἄρχουσι πείθεσθαι καὶ τοῖς πολεμίοις ὁμόσε χωρεῖν, οὗτοι ὑμῖν εἰσὶν οἱ χρησμοί, δείξας τοὺς βελτίονας· ἐὰν δὲ ἀποδειλιάσητε πρὸς τὸν κίνδυνον, ἐκεῖνοι, πρὸς τοὺς χείρονας ἰδών. - -

- - -

πάλιν δὲ προσάγων τοῖς πολεμίοις, βροντῆς γενομένης καὶ τῶν περὶ αὐτὸν πυνθανομένων τί σημαίνειν οἴεται τὸν θεόν, ἐμβεβροντῆσθαι τοὺς πολεμίους εἶπεν ὅτι τοιούτων χωρίων ἐγγὺς ὄντων, -ἐν τοιούτοις στρατοπεδεύουσιν. -

- - -

ἥδιστον δὲ πάντων αὑτῷ τῶν γεγονότων καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἔλεγε τὸ τοῦ -τὸ τοῦ Bernardakis, comparing the other versions in Plutarch: τὸ τῶν γειναμένων αὐτὸν τοῦ. πατρὸς ἔτι ζῶντος καὶ τῆς μητρὸς ἐν Λεύκτροις νικῆσαι Λακεδαιμονίους. -

- - -

εἰωθὼς δὲ φαίνεσθαι τὸν ἄλλον χρόνον ἀληλιμμένος τὸ σῶμα καὶ φαιδρὸς τῷ προσώπῳ, μετὰ τὴν μάχην ἐκείνην τῇ ὑστεραίᾳ προῆλθεν αὐχμηρὸς καὶ ταπεινός· τῶν δὲ φίλων ἐρωτώντων -μή τι λυπηρὸν αὐτῷ συμπέπτωκεν, οὐδέν, εἶπεν, ἀλλʼ ἐχθὲς ᾐσθόμην ἐμαυτοῦ μεῖζον ἢ καλῶς ἔχει φρονήσαντος· διὸ σήμερον κολάζω τὴν - ἀμετρίαν τῆς χαρᾶς. -

- - -

εἰδὼς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας ἐπικρυπτομένους -τὰ τοιαῦτα συμπτώματα, καὶ βουλόμενος ἐξελέγξαι -τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς αὐτῶν, οὐχ ὁμοῦ πᾶσι νεκρῶν ἀναίρεσιν ἀλλʼ -ἑκάστοις κατὰ πόλιν ἔδωκεν, ὥστε πλείονας ἢ χιλίους ὄντας ὀφθῆναι τοὺς -Λακεδαιμονίων. -

- - -

Ἰάσονος δὲ τοῦ Θετταλῶν μονάρχου -συμμάχου μὲν εἰς Θήβας παραγενομένου, δισχιλίους δὲ χρυσοῦς τῷ -Ἐπαμεινώνδᾳ πέμψαντος ἰσχυρῶς πενομένῳ, τὸ μὲν χρυσίον οὐκ ἔλαβε, τὸν δὲ - Ἰάσονα θεασάμενος, ἀδίκων, ἔφη, χειρῶν ἄρχεις αὐτὸς δὲ πεντήκοντα δραχμὰς -δανεισάμενος παρά τινος τῶν πολιτῶν, ἐφόδιον τῆς -στρατιᾶς, ἐνέβαλεν εἰς Πελοπόννησον. -

- - -

αὖθις δὲ τοῦ Περσῶν βασιλέως τρισμυρίους δαρεικοὺς ἀποστείλαντος αὐτῷ, καθήψατο πικρῶς Διομέδοντος, εἰ τοσοῦτον πλοῦν πέπλευκε διαφθερῶν Ἐπαμεινώνδαν· πρὸς δὲ τὸν βασιλέα λέγειν -ἐκέλευσεν ὅτι τὰ συμφέροντα Θηβαίοις φρονῶν -ἔξει προῖκα φίλον -Ἐπαμεινώνδαν, τὰ δὲ μὴ συμφέροντα πολέμιον. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Ἀργεῖοι μὲν ἐγένοντο σύμμαχοι Θηβαίων, Ἀθηναίων δὲ πρέσβεις εἰς Ἀρκαδίαν παραγενόμενοι κατηγόρουν ἀμφοτέρων, καὶ -Καλλίστρατος ὁ ῥήτωρ ὠνείδισε τὸν Ὀρέστην καὶ τὸν Οἰδίποδα ταῖς πόλεσιν, ἐπαναστὰς ὁ Ἐπαμεινώνδας, -ὁμολογοῦμεν, ἔφη, καὶ παρʼ ἡμῖν πατροκτόνον γενέσθαι καὶ παρʼ Ἀργείοις μητροκτόνον· ἀλλὰ τοὺς ταῦτα δράσαντας ἡμεῖς μὲν ἐξεβάλομεν, Ἀθηναῖοι δὲ ὑπεδέξαντο. -

- - -

πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας πολλὰ καὶ -μεγάλα τῶν Θηβαίων κατηγορήσαντας, οὗτοι μέντοι, εἶπεν, ὑμᾶς βραχυλογοῦντας ἔπαυσαν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Ἀλέξανδρον τὸν Φεραίων τύραννον - πολέμιον ὄντα Θηβαίων Ἀθηναῖοι φίλον ἐποιήσαντο καὶ σύμμαχον ὑποσχόμενον αὐτοῖς ἡμιωβολίου τὴν μνᾶν κρεῶν ὤνιον παρέξειν, ἡμεῖς δέ, ἔφη ὁ Ἐπαμεινώνδας, ξύλα προῖκα παρέξομεν - -Ἀθηναίοις ἐπὶ τὰ κρέα ταῦτα· τὴν γὰρ χώραν αὐτῶν τεμοῦμεν, ἂν πολυπραγμονῶσι. -

- - -

τοὺς δὲ Βοιωτοὺς ὑπὸ σχολῆς ἐκλυομένους ἀεὶ βουλόμενος ἐν τοῖς ὅπλοις συνέχειν, ὁπότε -βοιωτάρχης αἱρεθείη, παραινῶν -παραινῶν] παριὼν S. A. Naber. ἔλεγεν, ἔτι -βουλεύσασθε, ἄνδρες· ἐὰν γὰρ ἐγὼ στρατηγῶ, στρατευτέον ἐστὶν ὑμῖν· καὶ τὴν χώραν ὑπτίαν -οὖσαν καὶ ἀναπεπταμένην πολέμου ὀρχήστραν -προσηγόρευεν, ὡς μὴ δυναμένους κρατεῖν αὐτῆς, -ἂν μὴ τὴν χεῖρα διὰ πόρπακος ἔχωσι.

- - -

-τοῦ δὲ Χαβρίου περὶ Κόρινθον ὀλίγους τινὰς τῶν Θηβαίων ὑπὸ τὰ τείχη φιλομαχοῦντας -καταβαλόντος καὶ στήσαντος τρόπαιον, ὁ -Ἐπαμεινώνδας καταγελῶν ἔφη, ἐνταῦθα δεῖ οὐ τρόπαιον ἀλλὰ ἙκάταιονThere can be little doubt that Epameinondas said Ἑκάταιον, although the mss. have a later form Ἑκατήσιον. ἑστάναι τὴν γὰρ Ἑκάτην -ἐπιεικῶς ἐν ταῖς πρὸ τῶν πυλῶν ἱδρύοντο τριόδοις. -

- - -

ἀπαγγείλαντος δέ τινος ὡς Ἀθηναῖοι στράτευμα καινοῖς κεκοσμημένον ὅπλοις εἰς -Πελοπόννησον ἀπεστάλκασι, τί οὖν, εἶπεν, Ἀντιγενίδας στένει -στένει] ὑστερεῖ S. A. Naber. καινοὺς Τελλῆνος αὐλοὺς ἔχοντος; ἦν δὲ αὐλητὴς ὁ μὲν Τελλὴν -Τέλλην Hatzidakis: Τέλλης. κάκιστος, ὁ δὲ Ἀντιγενίδας κάλλιστος.

- - -

-τὸν δὲ ὑπασπιστὴν αἰσθόμενος εἰληφότα χρήματα πολλὰ παρʼ ἀνδρὸς αἰχμαλώτου γεγονότος, - -ἐμοὶ μέν, εἶπεν, ἀπόδος τὴν ἀσπίδα, σεαυτῷ -δὲ πρίω καπηλεῖον, ἐν ᾧ καταζήσεις· οὐκέτι γὰρ ἐθελήσεις κινδυνεύειν ὁμοίως εἷς τῶν πλουσίων γεγονὼς καὶ μακαρίων. -

- - -

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον ἑαυτὸν ἡγεῖται βελτίονα στρατηγὸν ἢ Χαβρίαν ἢ Ἰφικράτην δύσκριτον, -εἶπεν, ἕως ζῶμεν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ ἐκ τῆς Λακωνικῆς ὑποστρέψας ἔφευγε θανάτου δίκην μετὰ τῶν συστρατήγων, ὡς ἐπιβαλὼν τῇ βοιωταρχίᾳ παρὰ τὸν νόμον -τέσσαρας μῆνας, τοὺς μὲν συνάρχοντας ἐκέλευεν εἰς ἑαυτὸν ἀναφέρειν τὴν αἰτίαν ὡς ἐκβιασθέντας, αὐτὸς δὲ οὐκ ἔφη βελτίονας ἔχειν τῶν ἔργων -λόγους· εἰ δὲ δεῖ τι πάντως εἰπεῖν πρὸς τοὺς δικαστάς, ἀξιοῦν, ἂν ἀποκτείνωσιν αὐτόν, -ἐπιγράψαι τῇ στήλῃ τὴν καταδίκην, ὅπως οἱ Ἕλληνες εἰδῶσιν ὅτι μὴ βουλομένους Θηβαίους -Ἐπαμεινώνδας ἠνάγκασε τὴν Λακωνικὴν πυρπολῆσαι, πεντακοσίοις ἐνιαυτοῖς ἀδῄωτον οὖσαν οἰκίσαι δὲ Μεσσήνην διʼ ἐτῶν τριάκοντα καὶ διακοσίων συντάξαι δὲ καὶ συναγαγεῖν εἰς ταὐτὸν Ἀρκάδας· ἀποδοῦναι δὲ τοῖς Ἕλλησι τὴν αὐτονομίαν. ταῦτα γὰρ ἐπράχθη κατʼ ἐκείνην τὴν στρατείαν. ἐξῆλθον - - οὖν οἱ δικασταὶ σὺν πολλῷ γέλωτι μηδὲ τὰς -ψήφους ἐπʼ αὐτὸν ἀναλαβόντες. -

- - -

ἐν δὲ τῇ τελευταίᾳ μάχῃ τρωθεὶς καὶ κομισθεὶς ἐπὶ σκηνὴν ἐκάλει Δαΐφαντον, εἶτα μετʼ ἐκεῖνον -Ἰολαΐδαν -Ἰολαΐδαν Aelian, Varia Historia, xii. 3: ἰολλίδαν (or ὑολλίδαν).· τεθνάναι δὲ τοὺς ἄνδρας πυθόμενος ἐκέλευε διαλύεσθαι πρὸς τοὺς πολεμίους, ὡς οὐκ -ὄντος αὐτοῖς στρατηγοῦ. καὶ τῷ λόγῳ τὸ ἔργον ἐμαρτύρησεν ὡς εἰδότος ἄριστα τοὺς πολίτας.

- - - -Πελοπίδου - -

Πελοπίδας ὁ συστράτηγος Ἐπαμεινώνδου, -Ἐπαμεινώνδου F.C.B. Cf. No. 6 infra: ἐπαμινώνδα, but there is no uniformity in the mss. Bernardakis would read the dative, Ἐπαμεινώνδᾳ, which is probably wrong. τῶν φίλων αὐτὸν ἀμελεῖν λεγόντων πράγματος - ἀναγκαίου, χρημάτων συναγωγῆς, ἀναγκαῖα τὰ χρήματα νὴ Δία, εἶπε, τούτῳ Νικοδήμῳ, -Νικοδήμῳ, Life of Pelopidas, chap. iii.: νικομήδει. S. A. Naber would read Νικόδημον, but the reading in the Life and in Aelian is against it. δείξας χωλὸν καὶ ἀνάπηρον ἄνθρωπον. -

- - -

τῆς δὲ γυναικός, ἐπὶ μάχην ἐξιόντος αὐτοῦ, δεομένης σῴζειν ἑαυτόν, ἄλλοις ἔφη δεῖν τοῦτο παραινεῖν, ἄρχοντι δὲ καὶ στρατηγῷ σῴζειν τοὺς πολίτας. - -

- - -

εἰπόντος δέ τινος τῶν στρατιωτῶν, ἐμπεπτώκαμεν εἰς τοὺς πολεμίους, -τί -μᾶλλον, εἶπεν, ἢ εἰς ἡμᾶς ἐκεῖνοι; -

- - -

ἐπεὶ δὲ παρασπονδηθεὶς ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φεραίων τυράννου καὶ δεθεὶς κακῶς αὐτὸν ἔλεγεν, εἰπόντος ἐκείνου, σπεύδεις ἀποθανεῖν; -πάνυ μὲν οὖν, εἶπεν, ἵνα μᾶλλον παροξυνθῶσι Θηβαῖοι, καὶ σὺ δίκην δῷς τάχιον. -

- - -

Θήβης δὲ τῆς τοῦ τυράννου γυναικὸς ἐλθούσης πρὸς Πελοπίδαν καὶ λεγούσης θαυμάζειν ὅτι -οὕτως ἱλαρός ἐστι δεδεμένος, αὐτὸς ἔφη μᾶλλον θαυμάζειν ἐκείνην, ὅτι μὴ δεδεμένη ὑπομένει Ἀλέξανδρον.

- - -

-Κομισαμένου δʼ αὐτὸν τοῦ Ἐπαμεινώνδου, χάριν εἶπεν ἔχειν Ἀλεξάνδρῳ· πεπειρᾶσθαι -πεπειρᾶσθαι] πεπείραται some mss. γὰρ ἑαυτοῦ νῦν μάλιστα οὐ μόνον πρὸς πόλεμον, ἀλλὰ καὶ πρὸς θάνατον εὐθαρσῶς ἔχοντος. -

- - - - - -ρωμαιων αποφθεγματα. μανιου κουριου, etc.] these headings are usually omitted in the mss. -Μανιου Κούριου - -

Μάνιος Κούριος, ἐγκαλούντων αὐτῷ τινων -ὅτι τῆς αἰχμαλώτου χώρας ὀλίγον ἑκάστῳ μέρος διένειμε τὴν δὲ πολλὴν ἐποίησε δημοσίαν, ἐπηύξατο μηδένα γενέσθαι Ῥωμαίων ὃς ὀλίγην ἡγήσεται γῆν τὴν τρέφουσαν. -

- - - -

Σαυνιτῶν δὲ μετὰ τὴν ἧτταν ἀφικομένων πρὸς αὐτὸν καὶ χρυσίον διδόντων, ἔτυχεν ἐν χύτραις ἕψων γογγυλίδας· ἀπεκρίνατο δὲ τοῖς Σαυνίταις μηδὲν χρυσίου δεῖσθαι τοιοῦτον δεῖπνον -δειπνῶν· αὑτῷ δὲ βέλτιον εἶναι τοῦ χρυσίον ἔχειν -τὸ κρατεῖν τῶν ἐχόντων.

- - - -Γαιου Φαβρικιου - -

Γάιος Φαβρίκιος τὴν ὑπὸ Πύρρου Ῥωμαίων - -ἧτταν πυθόμενος, Λαιβῖνον, -Λαιβῖνον as in the Life of Pyrrhus, chaps. xiv.-xix., and in many other authors: λαβιήνῳ. - εἶπε, Πύρρος, οὐκ Ἠπειρῶται Ῥωμαίους νενικήκασιν. -

- - -

ἐλθὼν δὲ πρὸς Πύρρον περὶ λύσεως -αἰχμαλώτων χρυσίον μὲν πολὺ διδόντος οὐκ ἔλαβε· τῇ δʼ ὑστεραίᾳ τὸν μέγιστον ἐλέφαντα τοῦ Πύρρου παρασκευάσαντος ἐξόπισθεν ἀγνοοῦντι τῷ Φαβρικίῳ ῥήξαντα φωνὴν ἐπιφανῆναι· καὶ τούτου γενομένου, ἐπιστραφεὶς ὁ Φαβρίκιος καὶ μειδιάσας, ἐμέ, εἶπεν, οὔτε τὸ χρυσίον ἐχθὲς οὔτε σήμερον τὸ θηρίον ἐξέπληξε. -

- - -

τοῦ δὲ Πύρρου παρακαλοῦντος αὐτὸν εἶναι σὺν αὐτῷ καὶ τὴν μετʼ αὐτὸν ἔχειν ἡγεμονίαν, -οὐδὲ σοί, ἔφη, τοῦτο λυσιτελές ἐστιν· Ἠπειρῶται γάρ, ἐὰν ἀμφοτέρους γνῶσιν ἡμᾶς, ὑπʼ ἐμοῦ βασιλεύεσθαι μᾶλλον ἢ σοῦ ἐθελήσουσιν. -

- - -

ὑπατεύοντι δὲ τῷ Φαβρικίῳ προσέπεμψεν - ἐπιστολὴν ὁ τοῦ Πύρρου ἰατρὸς, ἐπαγγελλόμενος, ἐὰν κελεύῃ, φαρμάκοις τὸν Πύρρον ἀποκτενεῖν ὁ -δὲ Φαβρίκιος τὴν ἐπιστολὴν πρὸς Πύρρον ἔπεμψεν, αἰσθέσθαι κελεύσας διʼ ὅ τι καὶ φίλων κάκιστός ἐστι κριτὴς καὶ πολεμίων. -

- - -

ἐπεὶ δὲ φωράσας τὴν ἐπιβουλὴν ὁ Πύρρος τὸν μὲν ἰατρὸν ἐκρέμασε, τῷ δὲ Φαβρικίῳ τοὺς -αἰχμαλώτους ἄνευ λύτρων ἀπέδωκεν, οὐκ ἐδέξατο δωρεὰν ἀλλʼ ἴσους ἀντέδωκε, μὴ δόξῃ λαμβάνειν -μισθὸν οὐδὲ γὰρ χάριτι Πύρρου μεμηνυκέναι τὴν - ἐπιβουλήν, ἀλλʼ ὅπως μὴ δοκῶσι Ῥωμαῖοι δόλῳ κτείνειν, ὡς φανερῶς νικᾶν οὐ δυνάμενοι. - -

- - - -Φαβίου Μαξίμου - -

Φάβιος Μάξιμος Ἀννίβᾳ μάχεσθαι μὴ βουλόμενος ἀλλὰ τρίβειν χρόνῳ τὴν δύναμιν αὐτοῦ, καὶ χρημάτων ἐνδεᾶ καὶ σιτίων οὖσαν, ἐπηκολούθει διὰ τῶν τραχέων καὶ ὀρεινῶν ἀντιπαρεξιών· -καταγελώντων δὲ τῶν πολλῶν καὶ παιδαγωγὸν Ἀννίβα καλούντων, μικρὰ φροντίζων ἐχρῆτο τοῖς αὑτοῦ λογισμοῖς· καὶ πρὸς τοὺς φίλους ἔλεγεν ὅτι τὸν -σκώμματα φοβούμενον καὶ λοιδορίας δειλότερον ἡγεῖται τοῦ φεύγοντος τοὺς πολεμίους. -

- - -

ἐπεὶ δὲ τοῦ συνάρχοντος Μινουκίου -καταβαλόντος τινὰς τῶν πολεμίων πολὺς ἦν λόγος ὡς - ἀνδρὸς ἀξίου τῆς Ῥώμης, μᾶλλον ἔφη τὴν εὐτυχίαν ἢ τὴν ἀτυχίαν τοῦ Μινουκίου φοβεῖσθαι. καὶ μετὰ μικρὸν ἐνέδρᾳ περιπεσόντος καὶ κινδυνεύοντος ἀπολέσθαι μετὰ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως, ἐπιβοηθήσας τῶν τε πολεμίων πολλοὺς διέφθειρε κἀκεῖνον ἔσωσεν. ὁ μὲν οὖν Ἀννίβας εἶπε πρὸς τοὺς φίλους, οὐ πολλάκις ὑμῖν προὔλεγον ἐγὼ τὴν ἀπὸ -ἀπὸ] ἐπὶ -Life of Fabius Maximus, chap. xii. τῶν ὀρῶν νεφέλην ὅτι χειμάσει ποτὲ ἐφʼ -ἡμᾶς; -

- - -

μετὰ δὲ τὴν ἐν Κάνναις ἀτυχίαν τῆς πόλεως ἄρχων κατασταθεὶς μετὰ Κλαυδίου Μαρκέλλου, - τόλμαν ἔχοντος ἀνδρὸς καὶ φιλομαχοῦντος ἀεὶ πρὸς τὸν Ἀννίβαν, αὐτὸς ἤλπιζεν, εἰ μηδεὶς μάχοιτο, ταχὺ τὴν δύναμιν τοῦ Ἀννίβα παρατεινομένην ἀπαγορεύσειν ἔλεγεν οὖν ὁ Ἀννίβας - ὅτι μᾶλλον φοβεῖται Μαρκέλλου μαχομένου Φάβιον -μὴ μαχόμενον. -

- - -

στρατιώτου δέ τινος Λευκανοῦ κατηγορηθέντος πρὸς αὐτόν, ὡς νύκτωρ ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου πλανῷτο πολλάκις ἐρῶν γυναικός, τὰ δὲ ἄλλα θαυμαστὸν ἐν τοῖς ὅπλοις πυνθανόμενος εἶναι τὸν ἄνδρα, συλλαβεῖν ἐκέλευσε τὴν ἐρωμένην αὐτοῦ -κρύφα καὶ πρὸς αὐτὸν ἀγαγεῖν· ὡς δὲ ἤχθη, -μεταπεμψάμενος τὸν ἄνθρωπον, οὐ λέληθας, ἔφη, -παρὰ τὸν νόμον ἀπονυκτερεύων ἀλλʼ οὐδὲ χρηστὸς ὢν πρότερον ἐλελήθεις· τὰ μὲν οὖν ἡμαρτημένα λελύσθω τοῖς ἠνδραγαθημένοις, τὸ δὲ λοιπὸν ἔσῃ μεθʼ ἡμῶν· ἔχω γὰρ ἐγγυητήν καὶ -προαγαγὼν συνέστησεν αὐτῷ τὸ γύναιον.

- - -

Ταραντίνους δὲ κατέχοντα φρουρᾷ τὸν Ἀννίβαν πλὴν τῆς ἀκροπόλεως ἀπαγαγὼν πορρωτάτω -διʼ ἀπάτης καὶ τὴν πόλιν ἑλὼν καὶ διαρπάσας, τοῦ γραμματέως ἐπερωτήσαντος τί περὶ τῶν ἱερῶν -ἔγνωκεν ἀγαλμάτων, ἀπολίπωμεν, ἔφη, -Ταραντίνοις τοὺς θεοὺς κεχολωμένους. -

- - -

Μάρκου δὲ Λιβίου τοῦ τὴν ἀκρόπολιν φρουροῦντος διʼ ἑαυτὸν ἑαλωκέναι τὴν πόλιν λέγοντος, -οἱ μὲν ἄλλοι κατεγέλων, ὁ δὲ Φάβιος εἶπεν - -ἀληθῆ λέγεις· εἰ γὰρ μὴ σὺ τὴν πόλιν ἀπέβαλες, οὐκ ἂν ἐγὼ ἀνέλαβον. -

- - -

ἤδη δὲ πρεσβύτερος ὤν, ὑπατεύοντος τοῦ υἱοῦ καὶ χρηματίζοντος ἐν δημοσίῳ πολλῶν παρόντων, ἀναβὰς ἐφʼ -ἵππου προῄει -ἵππου προῄει] ἵππον προσῄει -Life of Fabius Maximus, chap. xxiv.; but obviam in equo vehens venit (Aulus Gellius, ii. 2) rather favours the reading found in the Moralia.· πέμψαντος δὲ τοῦ νεανίσκου ῥαβδοῦχον καὶ καταβῆναι κελεύσαντος, -οἱ μὲν ἄλλοι διετράπησαν, αὐτὸς δὲ ὁ Φάβιος ἀποπηδήσας τοῦ ἵππου προσέδραμε παρʼ ἡλικίαν καὶ περιβαλὼν τὸν υἱόν, εὖγε, εἶπεν, ὦ παῖ, -φρονεῖς, αἰσθόμενος τίνων ἄρχεις καὶ πηλίκης ἀρχῆς μέγεθος παρείληφας. - -

- - - -Σκιπιῶνος τοῦ Πρεσβυτερου - -

Σκιπίων δὲ ὁ πρεσβύτερος τὴν ἀπὸ τῶν στρατειῶν καὶ τῆς πολιτείας -σχολὴν ἐν γράμμασι διατριβὴν ποιούμενος, ἔλεγεν ὁπότε σχολάζοι, πλείονα πράττειν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Καρχηδόνα κατὰ κράτος εἷλε καὶ τῶν στρατιωτῶν τινες αἰχμάλωτον λαβόντες εὐπρεπῆ παρθένον ἧκον κομίζοντες, αὐτῷ δὲ ἐδίδοσαν, -ἡδέως ἄν, ἔφη, ἔλαβον, εἴπερ ἦν ἰδιώτης καὶ -μὴ ἄρχων. - -

- - -

πολιορκῶν δὲ πόλιν Βαθεῖαν, ἧς -ὑπερεφαίνετο ναὸς Ἀφροδίτης, ἐκέλευσεν ἐκεῖ τὰς -ἐγγύας ὁμολογεῖν, ὡς εἰς τρίτην ἐν τῷ ἱερῷ τῆς -Ἀφροδίτης ἀκουσόμενος τῶν διαδικούντων καὶ τοῦτʼ ἐποίησεν, ὡς προεῖπε, τῆς πόλεως ἁλούσης. -

- - -

πυνθανομένου δέ τινος ἐν Σικελίᾳ τίνι πεποιθὼς ἐπὶ Καρχηδόνα μέλλει τὸν στόλον περαιοῦν, δείξας αὐτῷ ἐνόπλους ἄνδρας τριακοσίους γυμναζομένους καὶ πύργον ὑψηλὸν ὑπὲρ θαλάττης, -οὐδείς, ἔφη, τούτων ἐστὶν ὅστις ἐπὶ τὸν -πύργον ἀναβὰς τοῦτον οὐκ ἂν ἑαυτὸν ῥίψειεν ἐπὶ κεφαλὴν ἐμοῦ κελεύσαντος. -

- - -

ἐπεὶ δὲ διαβὰς τῆς τε γῆς ἐκράτει καὶ τὰ στρατόπεδα τῶν πολεμίων κατέκαυσεν, οἱ -Καρχηδόνιοι πέμψαντες ἐποιοῦντο συνθήκας, τά τε - θηρία καὶ τὰς ναῦς καὶ τὰ χρήματα δώσειν ὁμολογήσαντες· Ἀννίβου δὲ καταπλεύσαντος ἐξ -Ἰταλίας, μετεμέλοντο ταῖς ὁμολογίαις -ταῖς ὁμολογίαις] τῆς ὁμολογίας Petavius, perhaps rightly, although μεταμέλομαι is occasionally found with the dative. διὰ τὸ θαρρεῖν πυθόμενος δὲ ὁ Σκιπίων ἔφη μηδὲ βουλομένοις αὐτοῖς ἔτι τὰς σπονδὰς φυλάξειν, ἂν μὴ τάλαντα πεντακισχίλια προσεκτείσωσιν, ὅτι μετεπέμψαντο τὸν Ἀννίβαν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ νικηθέντες οἱ Καρχηδόνιοι κατὰ κράτος περὶ σπονδῶν καὶ εἰρήνης πρέσβεις ἀπέστειλαν πρὸς αὐτόν, ἐκέλευσεν εὐθὺς ἀπιέναι τοὺς ἥκοντας, -ὡς οὐκ ἀκουσόμενος πρότερον αὐτῶν ἢ Λεύκιον - Τερέντιον ἀγάγωσιν· ἦν δὲ Ῥωμαῖος ὁ Τερέντιος, ἐπιεικὴς ἀνήρ, γεγονὼς αἰχμάλωτος ὑπὸ -Καρχηδονίων· ἐπεὶ δὲ ἧκον ἄγοντες τὸν ἄνδρα, καθίσας -ἐν τῷ συμβουλίῳ παρʼ αὑτὸν -αὑτὸν Hatzidakis: αὐτὸν. ἐπὶ τοῦ βήματος, -οὕτως ἐχρημάτισε τοῖς Καρχηδονίοις καὶ κατέλυσε τὸν πόλεμον. -

- - -

ὁ δὲ Τερέντιος ἐπηκολούθησεν αὐτῷ θριαμβεύοντι πιλίον ἔχων ὥσπερ ἀπελεύθερος· -ἀποθανόντος δὲ τοῖς ἐπὶ τὴν ἐκφορὰν παραγινομένοις ἐνέχει πίνειν οἰνόμελι καὶ τὰ ἄλλα περὶ τὴν ταφὴν ἐφιλοτιμήθη. ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον. -

- - -

Ἀντιόχου δὲ τοῦ βασιλέως μετὰ τὸ διαβῆναι Ῥωμαίους ἐπʼ αὐτὸν εἰς Ἀσίαν πέμψαντος πρὸς - τὸν Σκιπίωνα περὶ διαλύσεως, ἔδει πρότερον, εἶπεν, ἀλλὰ μὴ νῦν, ὁπότε καὶ τὸν χαλινὸν καὶ τὸν ἀναβάτην προσδέδεξαι. -

- - -

χρήματα δὲ τῆς συγκλήτου λαβεῖν αὐτὸν ἐκ τοῦ ταμιείου -ταμιείου the better spelling: ταμείου. ψηφισαμένης, τῶν δὲ ταμιῶν οὐ βουλομένων ἀνοῖξαι τῆς ἡμέρας ἐκείνης, αὐτὸς -ἀνοίξειν ἔφη· καὶ γὰρ κλείεσθαι διʼ αὐτὸν πλήσαντα χρημάτων τοσούτων τὸ ταμιεῖον. -

- - -

Πετιλλίου -Πετιλλίου the usual spelling: παιτιλίου. δὲ καὶ Κοΐντου πολλὰ πρὸς τὸν δῆμον αὐτοῦ κατηγορησάντων, εἰπὼν ὅτι τῇ σήμερον ἡμέρᾳ Καρχηδονίους καὶ Ἀννίβαν ἐνίκησεν αὐτὸς μὲν ἔφη στεφανωσάμενος ἀναβαίνειν εἰς τὸ Καπετώλιον θύσων, τὸν δὲ βουλόμενον τὴν - - ψῆφον ἐκέλευσε φέρειν περὶ αὐτοῦ καὶ ταῦτα εἰπὼν ἀνέβαινεν, ὁ δὲ δῆμος ἐπηκολούθησε τοὺς -κατηγόρους ἀπολιπὼν λέγοντας.

- - - -Τίτου Κοιντίου - -

Τίτος Κοΐντιος οὕτως ἦν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς -ἐπιφανής, ὥστε πρὸ δημαρχίας καὶ στρατηγίας καὶ ἀγορανομίας ὕπατος αἱρεθῆναι. πεμφθεὶς δὲ στρατηγὸς ἐπὶ Φίλιππον εἰς λόγους ἐπείσθη συνελθεῖν αὐτῷ· τοῦ δὲ Φιλίππου λαβεῖν ὁμήρους ἀξιοῦντος, ἐκεῖνον μὲν γὰρ εἶναι μετὰ πολλῶν Ῥωμαίων, -ἑαυτὸν δὲ μόνον Μακεδόσι· σὺ γὰρ μόνον, ὁ -Κοΐντιος ἔφη, ἑαυτὸν ἐποίησας ἀποκτείνας τοὺς φίλους καὶ συγγενεῖς. -

- - - -

νικήσας δὲ μάχῃ τὸν Φίλιππον ἐκήρυξεν ἐν Ἰσθμίοις ὅτι τοὺς Ἕλληνας ἐλευθέρους καὶ -αὐτονόμους ἀφίησιν. ὅσοι δὲ Ῥωμαίων αἰχμάλωτοι -γενόμενοι ἐν τοῖς κατʼ Ἀννίβαν χρόνοις ἐδούλευον παρὰ τοῖς Ἕλλησι, τούτων ἕκαστον οἱ Ἕλληνες ἐξωνησάμενοι δραχμῶν πεντακοσίων δωρεὰν ἔδωκαν αὐτῷ, κἀκεῖνοι θριαμβεύοντι συνηκολούθησαν -ἐν Ῥώμῃ πιλία περὶ ταῖς κεφαλαῖς ἔχοντες, ὥσπερ ἔθος ἐστὶ τοῖς ἐλευθερωθεῖσι. - -

- - -

τοὺς δʼ Ἀχαιοὺς ἐπὶ τὴν Ζακυνθίων νῆσον διανοουμένους στρατεύειν ἐκέλευε φυλάττεσθαι, μὴ - καθάπερ αἱ χελῶναι τὴν κεφαλὴν προτείναντες ἔξω τῆς Πελοποννήσου κινδυνεύσωσιν. -

- - -

Ἀντιόχου δὲ τοῦ βασιλέως μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἥκοντος εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ πάντων ἐκπεπληγμένων τὰ πλήθη καὶ τοὺς ὁπλισμούς, λόγον εἶπε τοιοῦτον πρὸς τοὺς Ἀχαιούς· ἔφη γὰρ -ἐν Χαλκίδι παρά τῳ ξένῳ δειπνῶν θαυμάζειν τό τῶν κρεῶν πλῆθος· εἰπεῖν δὲ τόν ξένον ὅτι ταῦτα πάντα χοίρειά ἐστιν ἡδύσμασι καὶ σκευασίαις διαφέροντα. μὴ τοίνυν μηδὲ ὑμεῖς, ἔφη, θαυμάζετε τήν βασιλικήν δύναμιν, λογχοφόρους καὶ -καὶ] omitted in the mss. - καταφράκτους καὶ πεζεταίρους καὶ -ἀμφιπποτοξότας ἀκούοντες· πάντες γάρ εἰσιν οὗτοι Σύροι ὁπλαρίοις ἀλλήλων διαφέροντες. -

- - -

Φιλοποίμενι δὲ τῷ στρατηγῷ τῶν Ἀχαιῶν -ἱππεῖς μὲν πολλοὺς καὶ ὁπλίτας ἔχοντι, χρημάτων -δὲ οὐκ εὐποροῦντι, προσπαίζων ἔλεγεν ὅτι -χεῖρας ἔχει Φιλοποίμην καὶ σκέλη, γαστέρα δὲ οὐκ ἔχει. -καὶ γὰρ τῇ φύσει τοῦ σώματος ἦν καὶ ὁ Φιλοποίμην τοιοῦτος. -

- - - - -Γναίου Δομιτίου - - -

Γνάιος -Γνάιος Meziriacus: γάϊος. Δομίτιος, ὃν Σκιπίων ὁ μέγας ἀνθʼ ἑαυτοῦ τῷ ἀδελφῷ Λευκίῳ παρακατέστησεν ἐν τῷ -πρὸς Ἀντίοχον πολέμῳ, κατασκεψάμενος τὴν τῶν - πολεμίων φάλαγγα, καὶ τῶν περὶ αὐτὸν - ἡγεμονικῶν εὐθὺς ἐπιχειρεῖν κελευόντων, ἔφη τὴν ὥραν οὐκ ἐπαρκεῖν, ἵνα τοσαύτας μυριάδας -κατακόψαντες καὶ διαρπάσαντες τὴν ἀποσκευὴν -ἐπανελθόντες εἰς τὸ στρατόπεδον ἑαυτῶν ἐπιμεληθῶσι, -τὸ δὲ αὐτὸ ποιήσειν αὔριον καθʼ ὥραν. καὶ συμβαλὼν τῇ ὑστεραίᾳ πεντακισμυρίους τῶν -πολεμίων ἀνεῖλεν. -

- - - - -Ποπλίου Λικινίου - - -

Πόπλιος Λικίνιος ὕπατος στρατηγός, ἡττηθεὶς ὑπὸ Περσέως τοῦ Μακεδόνων βασιλέως -ἱππομαχίᾳ, δισχιλίους ὀκτακοσίους ἀπέβαλε, τοὺς μὲν πεσόντας τοὺς δὲ ἁλόντας· ἐπεὶ δὲ μετὰ τὴν μάχην -ἔπεμψεν ὁ Περσεὺς πρέσβεις περὶ σπονδῶν καὶ εἰρήνης, ἐκέλευεν ὁ νενικημένος τὸν νενικηκότα Ῥωμαίοις ἐπιτρέπειν τὰ καθʼ αὑτόν.

- - - -Παύλου Ἀιμιλίου - -

Παῦλος Αἰμίλιος δευτέραν ὑπατείαν -μετελθὼν ἀπέτυχεν ἐπεὶ δὲ τοῦ πρὸς Περσέα καὶ Μακεδόνας πολέμου μῆκος λαμβάνοντος ἀπειρίᾳ καὶ -μαλακίᾳ τῶν στρατηγῶν, ἐκεῖνον ὕπατον ἀπέδειξαν, οὐκ ἔφη χάριν ἔχειν αὐτοῖς· οὐ γὰρ αὐτὸς ἀρχῆς δεόμενος, ὡς ἐκείνων ἄρχοντος, -ᾑρῆσθαι στρατηγός. -

- - -

ἐλθὼν δὲ εἰς οἶκον ἐξ ἀγορᾶς καὶ τὴν Τερτίαν τὸ θυγάτριον εὑρὼν δεδακρυμένον ἐπυνθάνετο -τὴν αἰτίαν εἰπούσης δὲ ὅτι -Περσεὺς τέθνηκεν - ἡμῖν ʽ κυνίδιον δʼ ἦν οὕτως ὀνομαζόμενον ʽ, ἀγαθῇ τύχῃ, εἶπεν, ὦ θύγατερ, καὶ δέχομαι τὸν οἰωνόν. -

- - -

εὑρὼν δὲ ἐπὶ στρατοπέδου πολλὴν θρασύτητα καὶ λαλιὰν παραστρατηγούντων καὶ -πολυπραγμονούντων ἐκέλευσεν ἡσυχίαν ἔχειν καὶ ποιεῖν -ὀξείας τὰς μαχαίρας μόνον, αὑτῷ δὲ τῶν ἄλλων μελήσειν. -

- - -

τὰς δὲ νυκτερινὰς φυλακὰς ἐκέλευσεν -φυλάττειν ἄνευ λόγχης καὶ ξίφους, ὅπως ἀμύνασθαι τοὺς -πολεμίους ἀπεγνωκότες μᾶλλον καὶ διαμαχοῦνται πρὸς τὸν ὕπνον. -

- - -

ἐμβαλὼν δὲ διὰ τῶν ἄκρων εἰς Μακεδονίαν καὶ συντεταγμένους ἰδὼν τοὺς πολεμίους, τοῦ -Νασικᾶ παρακαλοῦντος αὐτὸν εὐθὺς ἐπιχειρεῖν -εἴγε τὴν σήν, εἶπεν, ἡλικίαν εἶχον, αἱ δὲ -πολλαί με πεῖραι κωλύουσιν ἐκ πορείας πρὸς φάλαγγα συντεταγμένην μάχεσθαι. -

- - -

νικήσας δὲ τὸν Περσέα καὶ τὰς ἐπινικίους ποιούμενος ἑστιάσεις ἔλεγε τῆς αὐτῆς ἐμπειρίας εἶναι στράτευμα φοβερώτατον πολεμίοις καὶ συμπόσιον ἥδιστον φίλοις παρασχεῖν. -

- - -

τοῦ δὲ Περσέως αἰχμαλώτου γενομένου καὶ -παρακρουομένου -παρακρουομένου] παραιτούμενος -Life of Aemilius Paulus, chap. xxxiv. τὸν θρίαμβον, ἐπὶ σοί, εἶπε, -τοῦτʼ ἐστίν, ἐξουσίαν διδοὺς αὐτῷ ἑαυτὸν ἀνελεῖν. - -

- - -

χρημάτων δὲ ἀπείρων εὑρεθέντων, αὐτὸς μὲν - οὐκ ἔλαβε, τῷ δὲ γαμβρῷ Τουβέρωνι φιάλην ἀργυρᾶν ὁλκῆς πέντε λιτρῶν ἀριστεῖον ἔδωκε. καὶ -τοῦτό φασι πρῶτον εἰς τὸν Αἰλίων -Αἰλίων -Life of Aemilius Paulus, chap. xxviii.: αἰμιλίων. οἶκον -εἰσελθεῖν κειμήλιον ἀργυροῦν. -

- - -

τεττάρων δὲ παίδων ἀρρένων αὐτῷ γεγονότων, δύο μὲν πρότερον ἐτύγχανεν ἐκδεδωκὼς -ἑτέροις θέσθαι· δυοῖν δὲ ὄντων ἐπὶ τῆς οἰκίας ὁ μὲν ἡμέραις πέντε πρὸ τοῦ θριάμβου, -τετταρεσκαίδεκα γεγονὼς ἔτη, ἀπέθανεν, ὁ δὲ ὕστερον πέντε τοῦ θριάμβου, δωδεκαέτης. προελθὼν δέ, τοῦ δήμου συναλγοῦντος αὐτῷ καὶ συμπενθοῦντος, - νῦν ἔφη περὶ τῆς πατρίδος ἀδεὴς γεγονέναι καὶ ἀκίνδυνος, ὁπότε τῶν εὐτυχημάτων τὴν νέμεσιν εἰς τὸν οἶκον ἀπερεισαμένης τῆς τύχης ὑπὲρ πάντων αὐτὸς ἀναδέδεκται.

- - - -Κάτωνος Τοῦ Πρεσβυτέρου - -

Κάτων ὁ πρεσβύτερος ἐν τῷ δήμῳ τῆς ἀσωτίας καὶ πολυτελείας καθαπτόμενος εἶπεν ὡς -χαλεπόν ἐστι λέγειν πρὸς γαστέρα ὦτα μὴ ἔχουσαν. -

- - -

θαυμάζειν δὲ πῶς σῴζεται πόλις, ἐν πωλεῖται πλείονος ἰχθὺς ἢ βοῦς. -

- - -

λοιδορῶν δέ ποτε τὴν ἐπιπολάζουσαν γυναικοκρατίαν, πάντες, εἶπεν, ἄνθρωποι τῶν γυναικῶν - ἄρχουσιν, ἡμεῖς δὲ πάντων ἀνθρώπων, ἡμῶν δὲ αἱ γυναῖκες. -

- - - -

ἔφη δὲ βούλεσθαι μᾶλλον εὐεργετήσας μὴ κομίσασθαι χάριν ἢ μὴ ὑποσχεῖν κόλασιν ἀδικήσας, καὶ πᾶσιν ἀεὶ τοῖς ἁμαρτάνουσι χωρὶς ἑαυτοῦ -δοῦναι συγγνώμην. -

- - -

παρορμῶν δὲ τοὺς ἄρχοντας ἐπιτιμᾶν τοῖς -ἁμαρτάνουσιν ἔλεγε τοὺς δυναμένους κωλύειν τοὺς κακῶς ποιοῦντας, ἐὰν μὴ κωλύωσι, κελεύειν. -

- - -

τῶν δὲ νέων ἔφη χαίρειν τοῖς ἐρυθριῶσι μᾶλλον ἢ τοῖς ὠχριῶσι. -

- - -

στρατιώτην δὲ μισεῖν, ὃς ἐν τῷ περιπατεῖν τὰς χεῖρας, ἐν δὲ τῷ μάχεσθαι τοὺς πόδας κινεῖ, -ῥέγχει δὲ μεῖζον ἢ ἀλαλάζει. -

- - - -

κάκιστον δὲ ἔλεγεν ἄρχοντα εἶναι τὸν ἄρχειν ἑαυτοῦ μὴ δυνάμενον. -

- - -

μάλιστα δὲ ἐνόμιζε δεῖν ἕκαστον ἑαυτὸν αἰδεῖσθαι· μηδένα γὰρ ἑαυτοῦ μηδέποτε χωρὶς εἶναι. -

- - -

πολλῶν δὲ ὁρῶν ἀνισταμένους ἀνδριάντας, -ἐμοῦ δέ, ἔφη, ἐρωτᾶν βούλομαι μᾶλλον τοὺς -ἀνθρώπους, διὰ τί ἀνδριὰς οὐ κεῖται Κάτωνος ἢ -διὰ τί κεῖται. -

- - -

φείδεσθαι δὲ τῆς ἐξουσίας παρεκάλει τοὺς δυναμένους, ὅπως ἀεὶ παραμένοι τὸ ἐξεῖναι. -

- - -

τοὺς δὲ τῆς ἀρετῆς τὴν τιμὴν ἀφαιροῦντας ἔλεγε τὴν ἀρετὴν ἀφαιρεῖν τῆς νεότητος. - -

- - -

τὸν δὲ ἄρχοντα ἢ κριτὴν ἔλεγε δεῖν μήτε ὑπὲρ τῶν δικαίων λιπαρεῖσθαι μήτε ὑπὲρ τῶν -ἀδίκων ἐκλιπαρεῖσθαι. -

- - - -

τὴν δὲ ἀδικίαν ἔλεγε, τοῖς ἀδικοῦσι κἂν -ἀδικοῦσι κἂν] ἀδικοῦσιν ἂν E. Kurtz. μὴ φέρῃ κίνδυνον, ἅπασι φέρειν. -

- - -

τῷ δὲ γήρᾳ πολλῶν αἰσχρῶν παρόντων ἠξίου μὴ προστιθέναι τὴν ἀπὸ τῆς κακίας αἰσχύνην. -

- - -

τὸν δὲ ὀργιζόμενον ἐνόμιζε τοῦ μαινομένου -χρόνῳ διαφέρειν. -

- - -

ἥκιστα δὲ φθονεῖσθαι τοὺς τῇ τύχῃ χρωμένους ἐπιεικῶς καὶ μετρίως· οὐ γὰρ ἡμῖν ἀλλὰ τοῖς περὶ ἡμᾶς φθονοῦσι. -

- - -

τοὺς δὲ σπουδάζοντας ἐν τοῖς γελοίοις ἔλεγεν ἐν τοῖς σπουδαίοις ἔσεσθαι καταγελάστους. -

- - -

τὰς καλὰς πράξεις ἔλεγε δεῖν καταλαμβάνειν πράξεσι καλαῖς, ἵνα μὴ τῆς δόξης ἀπορρέωσιν. -

- - -

ἐπετίμα δὲ τοῖς πολίταις ἀεὶ τοὺς αὐτοὺς - αἱρουμένοις ἄρχοντας· δόξετε γάρ, εἶπεν, μὴ πολλοῦ τὸ ἄρχειν ἄξιον ἢ μὴ πολλοὺς τοῦ ἄρχειν ἀξίους ἡγεῖσθαι. -

- - -

τὸν δὲ τοὺς παραλίους ἀγροὺς πεπρακότα προσεποιεῖτο θαυμάζειν ὡς ἰσχυρότερον τῆς -θαλάττης· ἃ γὰρ ἐκείνη μόλις ἐπικλύζει, οὗτος ῥᾳδίως καταπέπωκε. -

- - -

τιμητείαν δὲ μετιὼν καὶ τοὺς ἄλλους ὁρῶν δεομένους τῶν πολλῶν καὶ κολακεύοντας, αὐτὸς - ἐβόα τὸν δῆμον ἀποτόμου χρείαν ἔχειν ἰατροῦ καὶ μεγάλου καθαρμοῦ· δεῖν οὖν μὴ τὸν ἥδιστον, ἀλλὰ -τὸν ἀπαραίτητον αἱρεῖσθαι. καὶ ταῦτα λέγων -ᾑρέθη πρὸ πάντων. -

- - -

διδάσκων δὲ τοὺς νέους εὐθαρσῶς μάχεσθαι, - πολλάκις ἔλεγε τοῦ ξίφους τὸν λόγον μᾶλλον καὶ τὴν φωνὴν τῆς χειρὸς τρέπειν καὶ καταπλήττειν τοὺς πολεμίους. -

- - -

ἐπεὶ δὲ πολεμῶν τοῖς περὶ τὸν Βαῖτιν ποταμὸν οἰκοῦσιν εἰς κίνδυνον ὑπὸ πλήθους τῶν πολεμίων κατέστη, τῶν μὲν Κελτιβήρων ἐπὶ διακοσίοις ταλάντοις βουλομένων βοηθεῖν, τῶν δὲ Ῥωμαίων οὐκ ἐώντων ὁμολογεῖν μισθὸν -ἀνθρώποις βαρβάροις, ἁμαρτάνειν ἔφησεν αὐτούς· νικῶντας μὲν γὰρ ἀποδώσειν οὐ παρʼ αὑτῶν -αὑτῶν as in the Life of M. Cato, chap. x.: αὐτῶν. ἀλλὰ παρὰ τῶν πολεμίων ἡττωμένων δέ, μήτε τοὺς -ἀπῃτημένους -ἀπῃτημένους] ἀπαιτουμένους, ibid. μήτε τοὺς ἀπαιτοῦντας ἔσεσθαι. -

- - - -

πλείονας δὲ πόλεις ἑλών, ὥς φησι, τῶν ἡμερῶν ἃς διέτριψεν ἐν τοῖς πολεμίοις, οὐδὲν -αὐτὸς πλέον ἔλαβεν -ἔλαβεν Wyttenbach: λαβεῖν. ὧν ἔφαγε καὶ ἔπιεν ἐκ τῆς πολεμίας. -

- - -

τῶν δὲ στρατιωτῶν ἑκάστῳ λίτραν ἀργύρου διανείμας φησὶ βέλτιον εἶναι πολλοὺς ἔχοντας ἀργύριον ἢ ὀλίγους χρυσίον ἀπὸ τῆς στρατείας ἐπανελθεῖν τῶν γὰρ ἀρχόντων οὐδὲν ἄλλο δεῖν ἐν ταῖς ἐπαρχίαις ἢ τὴν δόξαν αὐξάνεσθαι. -

- - -

πέντε δὲ οἰκέτας εἶχεν ἐπὶ τῆς στρατείας, - -ὧν εἷς αἰχμάλωτα σώματα τρία πριάμενος, ὡς οὐκ ἔλαθε τὸν Κάτωνα, πρὶν εἰς ὄφιν ἐλθεῖν, ἀπήγξατο. -

- - - -

παρακληθεὶς δὲ ὑπὸ Σκιπίωνος Ἀφρικανοῦ τοῖς Ἀχαιῶν συλλαβέσθαι φυγάσιν, ὅπως εἰς τὰς πατρίδας κατέλθωσιν, προσεποιεῖτο μηδὲν αὐτῷ μέλειν τοῦ πράγματος ἐν δὲ τῇ συγκλήτῳ πολλῶν γινομένων λόγων ἀναστάς, ὥσπερ οὐκ ἔχοντες, εἶπεν, ὃ πράττωμεν, καθήμεθα περὶ Γραικῶν γεροντίων ζητοῦντες πότερον ὑπὸ τῶν παρʼ ἡμῖν -ἢ ὑπὸ τῶν ἐκεῖ νεκροφόρων ἐξενεχθῶσι. -

- - -

Ποστουμίου δὲ Ἀλβίνου -Ἀλβίνου Xylander, from the Life of Cato, chap. xii.: λαβιήνου. γράψαντος ἱστορίας -Ἑλληνιστὶ καὶ συγγνώμην παρὰ τῶν ἀκροωμένων - αἰτοῦντος, εἰρωνευόμενος ὁ Κάτων ἔφη δοτέον εἶναι συγγνώμην, εἰ τῶν Ἀμφικτυόνων -ψηφισαμένων ἀναγκασθεὶς ἔγραψεν.

- - - -Σκιπίωνος τοῦ Νεωτέρου - -

Σκιπίωνα τὸν νεώτερον λέγουσιν ἔτεσι πεντήκοντα καὶ τέτταρσιν, οἷς ἐβίωσε, μηδὲν πρίασθαι -μηδὲν ἀποδόσθαι μηδὲν οἰκοδομῆσαι, λίτρας δὲ -ἀργύρου τρεῖς καὶ τριάκοντα μόνας ἐν οὐσίᾳ μεγάλῃ δύο δὲ χρυσίου καταλιπεῖν· καὶ ταῦτα -Καρχηδόνος κύριον ὄντα καὶ μάλιστα τῶν στρατηγῶν πλουτίσαντα τοὺς στρατιώτας. -

- - -

τὸ δὲ Πολυβίου παράγγελμα διαφυλάττων - ἐπειρᾶτο μὴ πρότερον ἐξ ἀγορᾶς ἀπελθεῖν ἢ -ποιήσασθαί τινα συνήθη καὶ φίλον ἁμωσγέπως τῶν ἐντυγχανόντων. -

- - - -

ἔτι δὲ νέος ὢν τοσαύτην εἶχε δόξαν ἀνδρείας -καὶ συνέσεως ὥστε Κάτωνα μὲν τὸν πρεσβύτερον -εἰπεῖν ἐρωτηθέντα περὶ τῶν ἐν Καρχηδόνι στρατευομένων, -ἐν οἷς καὶ Σκιπίων ἦν, -οἶος πέπνυται, τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν. -

- - -

εἰς δὲ τὴν Ῥώμην ἐλθόντος ἀπὸ στρατείας, -ἀπὸ στρατείας] ἐπὶ ὑπατείαν Wyttenbach. ἐκάλουν αὐτόν, οὐκ ἐκείνῳ χαριζόμενοι, ἀλλʼ -ὡς Καρχηδόνα διʼ ἐκείνου ταχὺ καὶ ῥᾳδίως ληψόμενοι. -

- - -

ἐπεὶ δὲ παρελθὼν εἰς τὸ τεῖχος, τῶν Καρχηδονίων ἐκ τῆς ἄκρας ἀμυνομένων ῥώμῃ, συνεῖδε -ῥώμῃ, συνεῖδε F.C.B.: ἔγνω Hultsch and van Herwerden: ἔμαθε Hultsch: παρέβαλεν εἰς Pantazides: ἔχον Kronenberg: μεταξὺ S. A. Naber: μὴ σὺ. τὴν διὰ μέσου θάλατταν οὐ πάνυ βαθεῖαν οὖσαν τοῦ Πολυβίου συμβουλεύοντος αὐτῷ κατασπεῖραι τριβόλους σιδηροῦς ἢ σανίδας ἐμβάλλειν κεντρωτάς, - ὅπως μὴ διαβαίνοντες οἱ πολέμιοι προσμάχωνται -τοῖς χώμασιν, ἔφη γελοῖον εἶναι κατειληφότας τὰ τείχη καὶ τῆς πόλεως ἐντὸς ὄντας εἶτα πράττειν -ὅπως οὐ μαχοῦνται τοῖς πολεμίοις. -

- - -

εὑρὼν δὲ τὴν πόλιν ἀνδριάντων Ἑλληνικῶν καὶ ἀναθημάτων ἀπὸ Σικελίας μεστὴν οὖσαν, - ἐκήρυξε τοὺς ἀπὸ τῶν πόλεων παρόντας ἐπιγινώσκειν καὶ κομίζεσθαι. -

- - -

τῶν δὲ χρημάτων οὔτε δοῦλον οὔτε ἀπελεύθερον εἴα λαβεῖν οὐδένα, ἀλλʼ οὐδὲ πρίασθαι, πάντων ἀγόντων καὶ φερόντων. -

- - - -

Γαΐῳ δὲ Λαιλίῳ τῷ φιλτάτῳ τῶν ἑταίρων ὑπατείαν μετιόντι συμπράττων ἐπηρώτησε Πομπήιον εἰ καὶ αὐτὸς ὑπατείαν μέτεισιν· ἐδόκει δὲ ὁ Πομπήιος υἱὸς αὐλητοῦ γεγονέναι· τοῦ δὲ φήσαντος -μὴ μετιέναι, ἀλλὰ καὶ τὸν Λαίλιον ἐπαγγελλομένου -ἐπαγγελλομένου F.C.B.: ἐπαγγελλόμενος. συμπεριάξειν καὶ συναρχαιρεσιάσειν, πιστεύσαντες καὶ περιμένοντες ἐκεῖνον ἐξηπατήθησαν· ἀπηγγέλλετο γὰρ αὐτὸς ἐν ἀγορᾷ περιιὼν καὶ δεξιούμενος τοὺς πολίτας. ἀγανακτούντων δὲ τῶν ἄλλων, ὁ Σκιπίων γελάσας, ἀβελτερίᾳ γε, -γε Wyttenbach: δὲ. - εἶπεν, ἡμῶν, καθάπερ οὐκ ἀνθρώπους μέλλοντες ἀλλὰ θεοὺς παρακαλεῖν, πάλαι διατρίβομεν αὐλητὴν ἀναμένοντες. -

- - -

Ἀππίου δὲ Κλαυδίου περὶ τῆς τιμητικῆς - ἀρχῆς ἁμιλλωμένου πρὸς αὐτὸν καὶ λέγοντος, ὅτι -πάντας ὀνομαστὶ Ῥωμαίους αὐτὸς ἀσπάζεται, Σκιπίωνος ὀλίγου δεῖν ἀγνοοῦντος ἅπαντας, ἀληθῆ λέγεις, εἶπεν, ἐμοὶ γὰρ οὐκ εἰδέναι πολλοὺς -ἀλλʼ ὑπὸ μηδενὸς ἀγνοεῖσθαι μεμέληκεν. -

- - -

ἐκέλευε δὲ τοὺς πολίτας, ἐπειδὴ ἐτύγχανον πολεμοῦντες Κελτίβηρσιν, ἀμφοτέρους ἐπὶ τὴν - -στρατείαν ἐκπέμψαντας ἢ πρεσβευτὰς ἢ χιλιάρχους μάρτυρας λαμβάνειν καὶ κριτὰς τῆς ἑκάστου ἀρετῆς τοὺς πολεμοῦντας. -

- - -

ἀποδειχθεὶς δὲ τιμητὴς νεανίσκου μὲν ἀφείλετο τὸν ἵππον, ὅτι δειπνῶν πολυτελῶς, ἐν - ᾧ χρόνῳ Καρχηδὼν ἐπολεμεῖτο, μελίπηκτον εἰς σχῆμα τῆς πόλεως διαπλάσας καὶ τοῦτο Καρχηδόνα προσειπὼν προύθηκε διαρπάσαι τοῖς παροῦσι καὶ πυνθανομένου τοῦ νεανίσκου τὴν αἰτίαν διʼ ἣν -ἀφῄρηται τὸν ἵππον, ἐμοῦ γάρ, ἔφη, πρότερος Καρχηδόνα διήρπασας. -

- - -

Γάιον δὲ Λικίνιον ἰδὼν παρερχόμενον, -οἶδα, ἔφη, τοῦτον ἐπιωρκηκότα τὸν ἄνδρα· μηδενὸς δὲ κατηγοροῦντος, οὐ δύναμαι κατήγορος αὐτὸς -αὐτὸς] αὑτὸς van Herwerden. εἶναι καὶ δικαστής. -

- - -

Ἐκπεμφθέντα δʼ αὐτὸν -αὐτὸν ... τρίτον] τρίτον αὐτόν Hartman, presumably on the basis of Justin xxxviii. 8. 8; but it is also true that this was the third important commission given to Scipio from the Senate. ὑπὸ τῆς βουλῆς τρίτον, ὥς φησι Κλειτόμαχος, - -ἀνθρώπων ὕβριν -ὕβριν from Moralia 777 a: πόλεων or πολέων. τε καὶ εὐνομίην ἐφορῶντα, - -πόλεων ἐθνῶν βασιλέων ἐπίσκοπον, ὡς εἰς -Ἀλεξάνδρειαν ἧκε καὶ τῆς νεὼς ἀποβὰς ἐβάδιζε κατὰ τῆς κεφαλῆς ἔχων τὸ ἱμάτιον, ἠξίουν ἀποκαλύψασθαι -περιθέοντες οἱ Ἀλεξανδρεῖς καὶ δεῖξαι ποθοῦσιν -αὐτοῖς τὸ πρόσωπον. τοῦ δὲ ἀποκαλυψαμένου, κραυγὴν καὶ κρότον ἐποίησαν. τοῦ δὲ βασιλέως - μόλις ἁμιλλωμένου βαδίζουσιν αὐτοῖς διʼ ἀργίαν καὶ τρυφὴν τοῦ σώματος, ὁ Σκιπίων ἀτρέμα -ἀτρέμα] ἠρέμα? πρὸς - τὸν Παναίτιον ψιθυρίσας εἶπεν, ἤδη τι τῆς ἐπιδημίας ἡμῶν Ἀλεξανδρεῖς ἀπολελαύκασι· διʼ ἡμᾶς γὰρ ἑωράκασι τὸν βασιλέα περιπατοῦντα. -

- - -

Συναπεδήμει δὲ αὐτῷ φίλος μὲν εἷς -φιλόσοφος Παναίτιος, οἰκέται δὲ πέντε· καὶ τούτων -τούτων Wyttenbach: τοῦ. ἑνὸς ἀποθανόντος ἐπὶ τῆς ξένης, ἄλλον μὴ βουλόμενος πρίασθαι ἀπὸ τῆς Ῥώμης μετεπέμψατο. -

- - -

τῶν δὲ Νομαντίνων ἀμάχων εἶναι δοκούντων καὶ πολλοὺς νενικηκότων στρατηγούς, ὕπατον ἀπέδειξε Σκιπίωνα τὸ δεύτερον ὁ δῆμος ἐπὶ τὸν -πόλεμον ὡρμημένων δὲ πολλῶν ἐπὶ τὴν στρατείαν, καὶ τοῦτο διεκώλυσεν ἡ σύγκλητος, ὡς ἐρήμου τῆς Ἰταλίας ἐσομένης. καὶ χρήματα λαβεῖν τῶν - ἑτοίμων οὐκ εἴασαν, ἀλλὰ τὰς τελωνικὰς -προσόδους ἀπέταξαν οὔπω χρόνον ἐχούσας. ὁ δὲ Σκιπίων χρημάτων μὲν οὐκ ἔφη δεῖσθαι, τὰ γὰρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν φίλων ἐξαρκέσειν· περὶ δὲ τῶν στρατιωτῶν -ἐμέμψατο, χαλεπὸν γὰρ εἶναι τὸν -πόλεμον, εἰ μὲν -διʼ ἀνδρείαν τῶν πολεμίων ἥττηνται τοσαυτάκις, -ὅτι πρὸς τοιούτους, εἰ δὲ διʼ ἀνανδρίαν τῶν πολιτῶν, ὅτι μετὰ τοιούτων. -

- - -

ἐπεὶ δὲ ἐλθὼν εἰς τὸ στρατόπεδον πολλὴν ἀταξίαν καὶ ἀκολασίαν καὶ δεισιδαιμονίαν καὶ τρυφὴν κατέλαβε, μάντεις μὲν εὐθὺς ἐξήλασε καὶ θύτας καὶ πορνοβοσκούς, σκεύη δὲ προσέταξεν - - ἀποπέμπειν ἅπαντα πλὴν χύτρας ὀβελίσκου καὶ ποτηρίου κεραμεοῦ· τῶν δὲ ἀργυρῶν -ἀργυρῶν as in Moralia, 175 e, and elsewhere: ἀργυρέων. ἔκπωμα οὐ μεῖζον δύο λιτρῶν συνεχώρησε τοῖς βουλομένοις ἔχειν· λούεσθαι δὲ ἀπεῖπε, τῶν δὲ ἀλειφομένων -τρίβειν ἕκαστον ἑαυτόν· τὰ γὰρ ὑποζύγια χεῖρας -μὴ ἔχοντα ἑτέρου τρίψοντος δεῖσθαι· προσέταξε δὲ ἀριστᾶν μὲν ἑστῶτας ἄπυρον ὄψον, δειπνεῖν δὲ -κατακειμένους ἄρτον ἢ πόλτον -πόλτον: πολτὸν or ποτὸν. ἁπλῶς καὶ κρέας -ὀπτὸν ἢ ἑφθόν· αὐτὸς δὲ σάγον ἐμπεπορπημένος μέλανα περιῄει, πενθεῖν τὴν τοῦ στρατεύματος αἰσχύνην λέγων. -

- - -

Μεμμίου δέ τινος χιλιάρχου λαβὼν -ὑποζύγια φυκτῆρας διαλίθους παρακομίζοντα καὶ Θηρικλείους, ἐμοὶ μέν, εἶπεν, ἡμέρας τριάκοντα -τριάκοντα] δὶς τριάκοντα or ἑξήκοντα Cobet. -καὶ τῇ πατρίδι, σαυτῷ δὲ τὸν βίον ἅπαντα τοιοῦτος -ὢν ἄχρηστον πεποίηκας σεαυτόν. -

- - -

ἑτέρου δὲ θυρεὸν ἐπιδείξαντος εὖ κεκοσμημένον, ὁ μὲν θυρεός, εἶπεν, ὦ νεανία, καλός, πρέπει δὲ Ῥωμαῖον ἄνδρα μᾶλλον ἐν τῇ δεξιᾷ τὰς -ἐλπίδας ἔχειν ἢ τῇ ἀριστερᾷ. -

- - -

τοῦ δὲ τὸν χάρακα ἄραντος σφόδρα -πιέζεσθαι φάσκοντος, εἰκότως, ἔφη· τῷ γὰρ ξύλῳ τούτῳ μᾶλλον ἢ τῇ μαχαίρᾳ πιστεύεις. - -

- - -

ὁρῶν δὲ τὴν ἀπόνοιαν τῶν πολεμίων ἔλεγεν ὠνεῖσθαι τοῦ χρόνου τὴν ἀσφάλειαν τὸν γὰρ ἀγαθὸν στρατηγὸν ὥσπερ ἰατρὸν ἐσχάτης δεῖσθαι - τῆς διὰ τοῦ σιδήρου θεραπείας. οὐ μὴν ἀλλʼ ἐπιθέμενος ἐν καιρῷ τοὺς Νομαντίνους ἐτρέψατο. -

- - -

τῶν δὲ πρεσβυτέρων τοὺς ἡττημένους -κακιζόντων, τί -τί] ὅ τι Bernardakis, ὅτι Hatzidakis. πεφεύγασιν οὓς τοσαυτάκις ἐδίωξαν, εἰπεῖν τινα λέγεται τῶν Νομαντίνων ὡς τὰ -πρόβατα ταὐτὰ καὶ νῦν ἐστιν, ὁ δὲ ποιμὴν ἄλλος. -

- - -

ἐπεὶ δὲ τὴν Νομαντίαν ἑλὼν καὶ θριαμβεύσας τὸ δεύτερον πρὸς Γάιον Γράκχον ὑπέρ τε τῆς βουλῆς καὶ τῶν συμμάχων κατέστη διαφορᾷ, καὶ λυπούμενος ὁ δῆμος ἐθορύβησεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ - βήματος, ἐμέ, εἶπεν, οὐδέποτε στρατοπέδων ἀλαλαγμὸς ἐθορύβησεν, οὔτι γε συγκλύδων -ἀνθρώπων, ὧν οὐ μητέρα τὴν -Ἰταλίαν ἀλλὰ μητρυιὰν οὖσαν ἐπίσταμαι. -

- - -

τῶν δὲ περὶ τὸν Γάιον βοώντων κτεῖναι -τὸν τύραννον, εἰκότως, εἶπεν, οἱ τῇ πατρίδι πολεμοῦντες ἐμὲ βούλονται προανελεῖν οὐ γὰρ -οἷόν τε τὴν Ῥώμην πεσεῖν Σκιπίωνος ἑστῶτος οὐδὲ ζῆν Σκιπίωνα τῆς Ῥώμης πεσούσης. -

- - - -Καικιλίου Μετέλλου - -

Καικίλιος Μέτελλος ὀχυρῷ χωρίῳ βουλευόμενος προσαγαγεῖν, εἰπόντος ἑκατοντάρχου πρὸς - - αὐτὸν ὡς, ἐὰν δέκα μόνους ἀποβάλῃ, -ἀποβάλῃ] ἀπολάχῃ (!) Hartman. λήψεται τὸ χωρίον, ἠρώτησεν αὐτὸν εἰ βούλοιτο εἷς τῶν δέκα γενέσθαι. -

- - -

τῶν δὲ νεωτέρων τινὸς χιλιάρχου πυνθανομένου τί μέλλει ποιεῖν, εἰ τοῦτο, -τοῦτο Wyttenbach (as in Moralia, 506 d): τοῦτον. - ἔφη, συνειδέναι μοι τὸν χιτωνίσκον ἐνόμιζον, ἀποδυσάμενος -ἂν αὐτὸν ἐπὶ. τὸ πῦρ ἐπέθηκα. -

- - -

Σκιπίωνι δὲ ζῶντι πολεμῶν, ἀποθανόντος ἠχθέσθη, καὶ τοὺς μὲν υἱοὺς ἐκέλευσεν ὑποδύντας ἄρασθαι τὸ λέχος, τοῖς δὲ θεοῖς ἔφη χάριν ἔχειν ὑπὲρ τῆς Ῥώμης, ὅτι παρʼ ἄλλοις οὐκ ἐγένετο Σκιπίων.

- - - -Γαίου Μαρίου - -

Γάιος Μάριος ἐκ γένους ἀδόξου προϊὼν εἰς - πολιτείαν διὰ τῶν στρατειῶν, ἀγορανομίαν τὴν μείζονα παρήγγειλεν· αἰσθόμενος δὲ ὅτι λείπεται τῆς αὐτῆς ἡμέρας ἐπὶ τὴν ἐλάττονα μετῆλθε· κἀκείνης ἀποτυχὼν, ὅμως οὐκ ἀπέγνω τοῦ πρωτεύσειν Ῥωμαίων. -

- - -

Ἰξίας δὲ ἔχων ἐν ἀμφοτέροις τοῖς σκέλεσι παρέσχεν ἄδετος ἐκτεμεῖν τῷ ἰατρῷ, καὶ μὴ στενάξας μηδὲ τὰς ὀφρῦς συναγαγὼν ἐνεκαρτέρησε τῇ -χειρουργίᾳ· τοῦ δὲ ἰατροῦ μεταβαίνοντος ἐπὶ - θάτερον, οὐκ ἠθέλησεν εἰπὼν οὐκ εἶναι τὸ θεράπευμα τῆς ἀλγηδόνος ἄξιον. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Λούσιος ὁ ἀδελφιδοῦς, αὐτοῦ τὸ δεύτερον ὑπατεύοντος, ἐβιάζετο τῶν ἐν ὥρᾳ στρατευομένων τινὰ ὀνόματι Τρεβώνιον, ὁ δὲ ἀπέκτεινεν -αὐτόν, καὶ πολλῶν κατηγορούντων οὐκ ἠρνήσατο - κτεῖναι τὸν ἄρχοντα, τὴν δὲ αἰτίαν εἶπε καὶ -ἀπέδειξε· κελεύσας οὖν ὁ Μάριος τὸν ἐπὶ ταῖς ἀριστείαις -διδόμενον στέφανον κομισθῆναι τῷ Τρεβωνίῳ περιέθηκε. -

- - -

τοῖς δὲ Τεύτοσι παραστρατοπεδεύσας ἐν χωρίῳ ὀλίγον ὕδωρ ἔχοντι, τῶν στρατιωτῶν διψῆν -λεγόντων, δείξας αὐτοῖς ποταμὸν ἐγγὺς ῥέοντα τῷ χάρακι -τῷ χάρακι] τοῦ ... χάρακος in the Life of C. Marius, chap. xviii., is preferable, but not imperative. τῶν πολεμίων, ἐκεῖθεν ὑμῖν ἔστιν, εἶπε, ποτὸν ὤνιον αἵματος. οἱ δὲ ἄγειν -παρεκάλουν, ἕως ὑγρὸν ἔχουσι -ἔχουσι] ἔχωσι some mss., but the indicative stands in the Life of C. Marius, chap. xviii. τὸ αἷμα καὶ μήπω πᾶν ὑπὸ τοῦ διψῆν ἐκπεπηγός. -

- - -

ἐν δὲ τοῖς Κιμβρικοῖς πολέμοις Καμαρίνων -Καμερίνων in the Life of C. Marius, chap. xxviii. Latin has e, Greek usually α. - χιλίους ἄνδρας ἀγαθοὺς γενομένους ὁμοῦ Ῥωμαίους ἐποίησε, κατʼ οὐδένα νόμον πρὸς δὲ τοὺς ἐγκαλοῦντας ἔλεγε τῶν νόμων οὐκ ἐξακοῦσαι διὰ τὸν τῶν ὅπλων ψόφον. -

- - -

ἐν δὲ τῷ ἐμφυλίῳ πολέμῳ περιταφρευόμενος - καὶ πολιορκούμενος ἐκαρτέρει, τὸν οἰκεῖον ἀναμένων καιρόν. εἰπόντος δὲ Πομπαιδίου -Πομπαιδίου Wyttenbach (as in the Life of Cato Minor, chap. ii., and elsewhere): πομπίου. Σίλωνος πρὸς αὐτόν, εἰ μέγας εἶ στρατηγός, ὦ Μάριε, καταβὰς διαγώνισαι, -σύ μὲν οὖν, εἶπεν, εἰ μέγας εἶ στρατηγός, ἀνάγκασόν με διαγωνίσασθαι καὶ μὴ βουλόμενον. -

- - - - -Κάτλου Λουτατίου - - -

Κάτλος Λουτάτιος ἐν τῷ Κιμβρικῷ πολέμῳ παρὰ τὸν Ἀτίσωνα ποταμὸν στρατοπεδεύων, ἐπεὶ - τοὺς βαρβάρους ὁρῶντες οἱ Ῥωμαῖοι διαβαίνειν -ἐπιχειροῦντας ἀνεχώρουν, μὴ δυνάμενος αὐτοὺς κατασχεῖν ὥρμησεν εἰς τοὺς πρώτους τῶν -ἀποτρεχόντων, ὅπως δοκῶσι μὴ φεύγειν τοὺς πολεμίους, ἀλλὰ τῷ στρατηγῷ κατακολουθεῖν. -

- - - - -Σύλλα - -Συλλα, the usual form: Συλλου. - - -

Σύλλας ὁ εὐτυχὴς ἀναγορευθεὶς τῶν μεγίστων εὐτυχιῶν ἐποιεῖτο δύο, τὴν Πίου Μετέλλου φιλίαν, καὶ τὸ μὴ κατασκάψαι τὰς Ἀθήνας ἀλλὰ φείσασθαι τῆς πόλεως. -

- - - - - -Γαΐου Ποπιλλίου - - -

Γάιος Ποπίλλιος ἐπέμφθη πρὸς Ἀντίοχον ἐπιστολὴν παρὰ τῆς συγκλήτου κομίζων, κελεύουσαν - ἀπάγειν ἐξ Αἰγύπτου τὸ στράτευμα καὶ μὴ -σφετερίζεσθαι τῶν Πτολεμαίου τέκνων ὀρφανῶν ὄντων τὴν βασιλείαν· προσιόντα δʼ αὐτὸν διὰ τοῦ στρατοπέδου πόρρωθεν ἀσπασαμένου τοῦ Ἀντιόχου -φιλοφρόνως, οὐκ ἀντασπασάμενος τὸ γραμματεῖον -ἐπέδωκεν· ἐπεὶ δὲ ἀναγνοὺς ἔφη βουλεύσεσθαι -καὶ δώσειν τὴν ἀπόκρισιν, τῷ κλήματι γῦρον περὶ αὐτὸν ὁ Ποπίλλιος περιέγραψεν εἰπών, ἐνταῦθα τοίνυν ἑστὼς βούλευσαι καὶ ἀπόκριναι. πάντων -δὲ τὸ φρόνημα τοῦ ἀνδρὸς καταπλαγέντων τοῦ τε Ἀντιόχου ποιήσειν ὁμολογοῦντος τὰ δοκοῦντα -Ῥωμαίοις, οὕτως ἠσπάσατο καὶ περιέπτυξεν αὐτὸν ὁ Ποπίλλιος.

- - - -Λευκούλλου - -

Λεύκουλλος ἐν Ἀρμενίᾳ μετὰ μυρίων ὁπλιτῶν καὶ χιλίων ἱππέων ἐπὶ Τιγράνην ἐχώρει -πεντεκαίδεκα; μυριάδας στρατιᾶς ἔχοντα τῇ πρὸ μιᾶς νωνῶν -νωνῶν: νόννων. ὀκτωβρίων, ἐν ᾗ πρότερον ὑπὸ Κίμβρων -ἡ μετὰ Καιπίωνος -Καιπίωνος Xylander: σκιπίωνος. διεφθάρη δύναμις. εἰπόντος -δέ τινος ὅτι Ῥωμαῖοι τὴν ἡμέραν ἀφοσιοῦνται καὶ δεδοίκασιν, οὐκοῦν, ἔφη, σήμερον -ἀγωνισώμεθα προθύμως, ἵνα καὶ ταύτην ἐξ ἀποφράδος καὶ σκυθρωπῆς ποιήσωμεν ἱλαρὰν καὶ προσφιλῆ -Ῥωμαῖοι. -

- - -

τοὺς δὲ καταφράκτους μάλιστα φοβουμένων - - τῶν στρατιωτῶν ἐκέλευσε θαρρεῖν· πλεῖον γὰρ ἔργον εἶναι τοῦ νικῆσαι τὸ τούτους σκυλεῦσαι. προσβὰς δὲ τῷ λόφῳ πρῶτος καὶ τὸ κίνημα τῶν βαρβάρων θεασάμενος ἀνεβόησε, νενικήκαμεν, -ὦ συστρατιῶται · καὶ μηδενὸς ὑποστάντος διώκων πέντε Ῥωμαίων ἀπέβαλε πεσόντας, τῶν δὲ πολεμίων ὑπὲρ δέκα μυριάδας ἀπέκτεινε.

- - - -Γναίου Πομπηίου - -

Γναῖος Πομπήιος ὑπὸ Ῥωμαίων ἠγαπήθη τοσοῦτον ὅσον ὁ πατὴρ ἐμισήθη. νέος δὲ ὢν παντάπασι τῇ Σύλλα μερίδι προσέθηκεν αὑτόν καὶ -μήτε ἄρχων μήτε βουλεύων πολλοὺς ἐκ τῆς -Ἰταλίας ἐστρατολόγησε. καὶ Σύλλα καλοῦντος οὐκ ἔφη δίχα λαφύρων οὐδὲ ἀναίμακτον ἐπιδείξειν -ἐπιδείξειν] ἐπιδεῖξαι some mss. -τῷ αὐτοκράτορι τὴν δύναμιν οὐδʼ ἦλθε πρότερον πρὶν ἢ πολλαῖς μάχαις νικῆσαι τοὺς στρατηγοὺς τῶν πολεμίων. -

- - -

ἐπεὶ δὲ πεμφθεὶς εἰς Σικελίαν ὑπὸ Σύλλα στρατηγὸς ἐπυνθάνετο τοὺς στρατιώτας ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις ἐκτρεπομένους βιάζεσθαι καὶ ἁρπάζειν, τοὺς μὲν ἄλλως πλανωμένους καὶ περιθέοντας -ἐκόλασε, τῶν δὲ πεμπομένων ὑπʼ αὐτοῦ σφραγῖδας -ἐπέβαλλε ταῖς μαχαίραις. -

- - - -

Μαμερτίνους δὲ τῆς ἐναντίας γενομένους μερίδος οἷός -οἷος Hatzidakis and Hartman: οἷός τε. ἦν ἀποσφάττειν ἅπαντας· Σθεννίου -δὲ τοῦ δημαγωγοῦ φήσαντος οὐ δίκαια ποιεῖν - αὐτὸν ἀνθʼ ἑνὸς αἰτίου πολλοὺς ἀναιτίους κολάζοντα, τοῦτον δὲ αὑτὸν εἶναι τοὺς μὲν φίλους πείσαντα, τοὺς δὲ ἐχθροὺς βιασάμενον ἑλέσθαι τὰ Μαρίου θαυμάσας ὁ Πομπήιος ἔφη συγγνώμην ἔχειν Μαμερτίνοις ὑπὸ τοιούτου πεισθεῖσιν ἀνδρός, ὃς τὴν πατρίδα τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς προτιμᾷ. καὶ τήν τε -πόλιν καὶ τὸν Σθέννιον ἀπέλυσεν. -

- - -

εἰς δὲ Λιβύην διαβὰς ἐπὶ Δομίτιον καὶ μάχῃ μεγάλῃ κρατήσας, ἀσπασαμένων αὐτὸν -αὐτοκράτορα τῶν στρατιωτῶν ἔφη μὴ δέχεσθαι τὴν τιμήν, ἕως ὀρθὸς ἕστηκεν ὁ χάραξ τῶν πολεμίων. - οἱ δέ, καίπερ ὄμβρου πολλοῦ κατέχοντος, ὁρμήσαντες διεπόρθησαν τὸ στρατόπεδον. -

- - -

ἐπανελθόντα δὲ αὐτὸν ὁ Σύλλας ταῖς μὲν ἄλλαις τιμαῖς ἐδέξατο φιλοφρόνως καὶ Μάγνον -προσηγόρευσε πρῶτος αὐτὸν θριαμβεῦσαι δὲ βουλόμενον οὐκ εἴα μηδέπω μετέχοντα βουλῆς. εἰπόντος δὲ τοῦ Πομπηίου πρὸς τοὺς παρόντας ἀγνοεῖν τὸν Σύλλαν ὅτι καὶ τὸν ἥλιον ἀνατέλλοντα πλείονες ἢ δύνοντα προσκυνοῦσιν, ὁ μὲν Σύλλας - ἀριστοκρατικὸς ἠγανάκτει, καὶ τῶν στρατιωτῶν ἐνίσταντο πολλοὶ τῷ θριάμβῳ δωρεάς τινας ἀπαιτοῦντες. ἐπεὶ δὲ ὁ Πομπήιος ἔφη μᾶλλον ἀφήσειν τὸν θρίαμβον ἢ κολακεύσειν ἐκείνους, νῦν ἔφη καὶ μέγαν ἀληθῶς ὁρᾶν καὶ ἄξιον τοῦ θριάμβου τὸν Πομπήιον. -

- - -

ἔθους δὲ ὄντος ἐν Ῥώμῃ τοῖς ἱππεῦσιν, ὅταν - στρατεύσωνται τὸν νόμιμον χρόνον, ἄγειν τὸν ἵππον εἰς ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς δύο ἄνδρας, οὓς τιμητὰς καλοῦσι, καὶ καταριθμησαμένους τὰς στρατείας καὶ τοὺς στρατηγοὺς ὑφʼ οἷς -οἷς Wyttenbach: οὓς. ἐστρατεύσαντο -τυγχάνειν ἐπαίνων ἢ ψόγων τῶν προσηκόντων ὑπατεύων ὁ Πομπήιος κατήγαγεν αὐτὸς τὸν ἵππον ἐπὶ τοὺς τιμητὰς Γέλλιον -Γέλλιον Xylander (as the name is recorded elsewhere): τέλλιον or στελλιον. καὶ Λέντλον ἐκείνων -δὲ ὥσπερ ἔθος ἐστὶ πυθομένων, εἰ πάσας ἐστράτευται τὰς στρατείας, πάσας, εἶπεν, ὑπʼ ἐμαυτῷ αὐτοκράτορι. -

- - -

τῶν δὲ Σερτωρίου γραμμάτων κρατήσας ἐν -Ἰβηρίᾳ, ἐν οἷς ἦσαν ἐπιστολαὶ πολλῶν ἡγεμόνων ἐπὶ νεωτερισμῷ καὶ μεταβολῇ τῆς πολιτείας τὸν -Σερτώριον εἰς Ῥώμην καλούντων, κατέκαυσε πάσας διδοὺς μετανοῆσαι καὶ βελτίονας γενέσθαι τοὺς πονηρούς. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Φραάτης ὁ Πάρθων βασιλεὺς -ἔπεμψε πρὸς αὐτὸν ἀξιῶν ὅρῳ χρῆσθαι τῷ Εὐφράτῃ, μᾶλλον ἔφη χρῆσθαι -χρῆσθαι] χρήσεσθαι in the Life of Pompey, chap. xxxiii. Ῥωμαίους ὅρῳ πρὸς Πάρθους τῷ δικαίῳ. -

- - - -

Λευκίου δὲ Λευκούλλου μετὰ τὰς στρατείας -ἀφεικότος αὑτὸν εἰς ἡδονὰς καὶ πολυτελῶς ζῶντος, τὸν δὲ Πομπήιον ὡς παρʼ ἡλικίαν τοῦ πολλὰ -πράττειν ὀρεγόμενον ψέγοντος, μᾶλλον ἔφη -γέροντι τὸ τρυφᾶν ἢ -ἢ] ἢ νέῳ Pantazides and S. A. Naber, but this is quite discredited by the other three versions. (Cf. note d.) τὸ ἄρχειν εἶναι παρʼ ἡλικίαν. -

- - -

νοσοῦντι δὲ αὐτῷ κίχλην ὁ ἰατρὸς λαβεῖν προσέταξεν· οἱ δὲ ζητοῦντες οὐχ εὗρον ἦν γὰρ παρʼ -ὥραν, ἔφη δέ τις εὑρεθήσεσθαι παρὰ Λευκούλλῳ -διʼ ἔτους τρεφομένας· εἶτα, ἔφη, εἰ μὴ -Λεύκουλλος ἐτρύφα, Πομπήιος οὐκ ἂν ἔζησε; καὶ χαίρειν ἐάσας τὸν ἰατρὸν ἔλαβέ τῶν εὐπορίστων. -

- - - -

ἰσχυρᾶς δὲ σιτοδείας ἐν Ῥώμῃ γενομένης, ἀποδειχθεὶς λόγῳ μὲν ἀγορᾶς ἐπιμελητής, ἔργῳ δὲ γῆς καὶ θαλάττης κύριος, ἔπλευσεν εἰς Λιβύην καὶ Σαρδόνα καὶ Σικελίαν καὶ πολὺν ἀθροίσας σῖτον ἔσπευδεν εἰς τὴν Ῥώμην. μεγάλου δὲ χειμῶνος γενομένου καὶ τῶν κυβερνητῶν ὀκνούντων, πρῶτος ἐμβὰς καὶ τὴν ἄγκυραν ἆραι κελεύσας ἀνεβόησε, - πλεῖν ἀνάγκη, -ἀνάγκη ... ἀνάγκη Iunius (as in the Life of Pompey, chap. l.): ἀναγκάζῃ ... ἀναγκάζῃ. ζῆν οὐκ ἀνάγκη. -ἀνάγκη ... ἀνάγκη Iunius (as in the Life of Pompey, chap. l.): ἀναγκάζῃ ... ἀναγκάζῃ. - -

- - -

τῆς δὲ πρὸς τὸν Καίσαρα διαφορᾶς ἀποκαλυπτομένης καὶ Μαρκελλίνου τινὸς τῶν ὑπὸ Πομπηίου προῆχθαι δοκούντων μεταβεβλημένου δὲ -πρὸς Καίσαρα πολλὰ πρὸς αὐτὸν ἐν συγκλήτῳ - λέγοντος, οὐκ αἰσχύνῃ Μαρκελλῖνε, εἶπεν, -ἐμοὶ λοιδορούμενος, διʼ ὃν ἐξ· ἀφώνου λόγιος ἐκ -δὲ πεινατικοῦ -πεινητικοῦ is preferred by Bernardakis, but both forms seem to have been in use. ἐμετικὸς γέγονας; -

- - -

πρὸς δὲ Κάτωνα πικρῶς καθαψάμενον ὅτι. πολλάκις αὐτοῦ προαγορεύοντος τὴν Καίσαρος - δύναμιν καὶ αὔξησιν οὐκ ἐπʼ ἀγαθῷ τῆς δημοκρατίας γινομένην αὐτὸς ἀντέπραττεν, ἀπεκρίνατο, τὰ -μὲν σὰ μαντικώτερα τά δʼ ἐμὰ φιλικώτερα. -

- - -

περὶ δὲ αὑτοῦ παρρησιαζόμενος εἶπεν, ὡς πᾶσαν ἀρχὴν καὶ ἔλαβε θᾶττον ἢ προσεδόκησε, καὶ -καταθοῖτο θᾶττον ἢ προσεδοκήθη. -

- - -

μετὰ δὲ τὴν ἐν Φαρσάλῳ μάχην φεύγων εἰς Αἴγυπτον, ὡς ἔμελλε διαβαίνειν ἐκ τῆς -τριήρους - εἰς ἁλιευτικὸν πλοῖον ἀποστείλαντος τοῦ βασιλέως, -ἐπιστραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ τὸν υἱὸν οὐδὲν -ἕτερον ἢ τὸ τοῦ Σοφοκλέους εἶπεν, - - -ὅστις δὲ πρὸς τύραννον ἐμπορεύεται, - - κείνου ʼστὶ δοῦλος, κἂν ἐλεύθερος μόλῃ. - - -μεταβὰς δὲ καὶ πληγεὶς ξίφει καὶ στενάξας ἅπαξ, -εἰπὼν δὲ μηδὲν ἀλλʼ ἐγκαλυψάμενος, παρέδωκεν -ἑαυτόν. -

- - - -Κικέρωνος - -

Κικέρων ὁ ῥήτωρ εἰς τοὔνομα σκωπτόμενος καὶ τῶν φίλων μεταθέσθαι κελευόντων, ἔφη τὸν Κικέρωνα ποιήσειν τῶν Κατώνων καὶ τῶν Κάτλων καὶ τῶν Σκαύρων ἐνδοξότερον. -

- - -

ἔκπωμα δὲ ἀργυροῦν τοῖς θεοῖς ἀνατιθεὶς - - τὰ μὲν πρῶτα τῶν ὀνομάτων γράμμασιν ἐσήμανεν, ἀντὶ δὲ τοῦ Κικέρωνος ἐρέβινθον ἐτόρευσε. -

- - -

τῶν δὲ ῥητόρων τοὺς μέγα βοῶντας ἔλεγε -διʼ ἀσθένειαν ἐπὶ τὴν κραυγὴν ὡς χωλοὺς ἀναβαίνειν ἐφʼ ἵππον. -

- - -

Οὐέρρου δὲ υἱὸν ἔχοντος οὐκ εὖ κεχρημένον -ἐφʼ ὥρᾳ τῷ σώματι, τὸν δὲ Κικέρωνα λοιδοροῦντος εἰς μαλακίαν καὶ κίναιδον ἀποκαλοῦντος, ἀγνοεῖς, εἶπεν, ὅτι προσήκει τοῖς τέκνοις ἐντὸς θυρῶν λοιδορεῖσθαι; -

- - -

Μετέλλου δὲ Νέπωτος εἰπόντος πρὸς αὐτὸν ὅτι πλείονας μαρτυρῶν ἀπέκτονας ἢ συνηγορῶν - σέσωκας, -καὶ γὰρ ἔστιν, ἔφη, πλεῖον ἐμοὶ πίστεως ἢ λογιότητος. -

- - -

ἐρωτῶντος δὲ τοῦ Μετέλλου τίς αὐτοῦ πατήρ ἐστι, ταύτην, ἔφη, τὴν ἀπόκρισιν χαλεπωτέραν ἡ σὴ μήτηρ πεποίηκεν. ἦν γὰρ ἡ τοῦ Μετέλλου ἀκόλαστος, ὁ δὲ Μέτελλος αὐτὸς -ὑπόκουφος καὶ ἀβέβαιος καὶ φερόμενος ταῖς ὁρμαῖς. -

- - -

Διοδότῳ δὲ τῷ διδασκάλῳ τῶν ῥητορικῶν ἀποθανόντι κόρακα λίθινον ἐπιστήσαντος αὐτοῦ, δικαίαν ἔφη τὴν ἀμοιβὴν γεγονέναι· -πέτεσθαι γὰρ τοῦτον οὐ λέγειν ἐδίδαξεν. -

- - -

Οὐατίνιον δὲ ἄνθρωπον ἑαυτῷ διάφορον καὶ - μοχθηρὸν ἄλλως ἀκούσας ὅτι τέθνηκεν, εἶτα γνοὺς -ὕστερον ὅτι ζῇ, κακός, εἶπεν, -ἀπόλοιτο κακῶς ὁ ψευσάμενος. -

- - -

πρὸς δὲ τὸν δοκοῦντα Λίβυν ἀπὸ γένους - εἶναι, φήσαντα δὲ αὐτοῦ μὴ ἀκούειν λέγοντος, καὶ μὴν οὐκ ἀτρύπητον ἔχεις τὸ οὖς, εἶπε. -

- - -

Κάστον δὲ Ποπίλλιον νομικὸν εἶναι βουλόμενον, ὄντα δὲ ἀμαθῆ καὶ ἀφυῆ, προσεκαλεῖτο -μάρτυρα πρός τινα δίκην εἰπόντος δὲ ἐκείνου μηδὲν γινώσκειν, οἴει γὰρ ἴσως, εἶπε, περὶ τῶν νομίμων ἐπερωτᾶσθαι. -

- - -

Ὁρτησίου δὲ τοῦ ῥήτορος λαβόντος μισθὸν -ἀργυρᾶν σφίγγα παρὰ τοῦ Βέρρου καὶ πρὸς τὸν -Κικέρωνα πλαγίως τι εἰπόντα φήσαντος αἰνιγμάτων -λύσεως ἀπείρως ἔχειν, καὶ μὴν ἡ σφίγξ, - ἔφη, παρὰ σοί ἐστιν. -

- - -

Οὐοκωνίῳ δὲ ἀπαντήσας μετὰ τριῶν -θυγατέρων ἀμορφοτάτων τὴν ὄψιν ἀτρέμα πρὸς τοὺς -φίλους εἶπεν -Φοίβου ποτʼ οὐκ ἐῶντος ἔσπειρεν τέκνα. -

- - -

Φαύστου δὲ τοῦ Σύλλα παιδὸς διὰ πλῆθος δανείων ἀπάρτιον προγράψαντος, ταύτην, ἔφη, -μᾶλλον ἀσπάζομαι τὴν προγραφὴν ἢ τὴν πατρῴαν. -

- - -

Πομπηίου δὲ καὶ Καίσαρος διαστάντων, ἔφη, γιγνώσκω ὃν φύγω, μὴ γιγνώσκων πρὸς -ὃν φύγω. -

- - -

καὶ Πομπήιον ἐμέμψατο τὴν πόλιν - -ἐκλιπόντα καὶ Θεμιστοκλέα μᾶλλον ἢ Περικλέα -μιμησάμενον, οὐκ ἐκείνοις τῶν πραγμάτων ἀλλὰ τούτοις ὁμοίων ὄντων. -

- - -

γενόμενος δʼ οὖν παρὰ Πομπηίῳ καὶ πάλιν μετανοῶν, ἐρωτηθεὶς ὑπὸ Πομπηίου ποῦ Πείσωνα τὸν γαμβρὸν ἀπολέλοιπεν ἔφη, παρὰ τῷ σῷ πενθερῷ. -

- - -

μεταβαλομένου δέ τινος ἀπὸ Καίσαρος πρὸς τὸν Πομπήιον, λέγοντος ὑπὸ σπουδῆς καὶ προθυμίας ἀπολελοιπέναι τὸν ἵππον, βέλτιον ἔφη αὐτὸν περὶ τοῦ ἵππου βεβουλεῦσθαι. -

- - -

πρὸς δὲ τὸν ἀπαγγέλλοντα τοὺς Καίσαρος φίλους σκυθρωποὺς εἶναι, λέγεις, ἔφη, δυσνοεῖν αὐτοὺς Καίσαρι. -

- - - -

μετὰ δὲ τὴν ἐν Φαρσάλῳ μάχην Πομπηίου μὲν φυγόντος, Νωνίου δέ τινος ἔτι παρʼ αὑτοῖς ἀετοὺς ἑπτὰ φήσαντος εἶναι καὶ διὰ τοῦτο θαρρεῖν -παρακαλοῦντος, καλῶς ἂν παρῄνεις, εἶπεν, εἰ κολοιοῖς ἐπολεμοῦμεν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Καῖσαρ κρατήσας τὰς Πομπηίου καταβεβλημένας εἰκόνας ἀνέστησε μετὰ τιμῆς, ἔφη περὶ αὐτοῦ λέγων ὁ Κικέρων ὅτι -τοὺς Πομπηίου Καῖσαρ ἀνδριάντας ἱστὰς τοὺς αὑτοῦ -τοὺς αὑτοῦ F.C.B. (cf. the Life of Cicero, chap. lx.): τοῦ ἑαυτοῦ. πήγνυσιν. -

- - -

οὕτω δὲ πολλοῦ τὸ καλῶς λέγειν ἐτίμα τε καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἠγωνία, ὥστε προκειμένης δίκης ἐπὶ τῶν ἑκατὸν ἀνδρῶν καὶ ἐπικειμένης τῆς - - ἡμέρας, Ἔρωτα ἀπαγγείλαντα αὐτῷ τὸν οἰκέτην εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ὑπερτεθῆναι τὴν δίκην ἠλευθέρωσε.

- - - -Γαίου Καίσαρος - -

Γάιος Καῖσαρ, ὅτε Σύλλαν ἔφευγεν ἔτι μειράκιον ὤν, περιέπεσε πειραταῖς· καὶ πρῶτον μὲν αἰτηθεὶς ἀργυρίου πλῆθος κατεγέλασε τῶν λῃστῶν -ὡς ἀγνοούντων ὃν ἔχουσι, καὶ διπλάσιον ὡμολόγησε -δώσειν ἔπειτα φρουρούμενος, ἕως συνῆγε τὰ χρήματα, προσέταττεν ἡσυχίαν αὐτῷ παρέχειν -κοιμωμένῳ καὶ σιωπᾶν. λόγους δὲ καὶ ποιήματα γράφων ἀνεγίνωσκεν αὐτοῖς, καὶ τοὺς μὴ λίαν ἐπαινοῦντας ἀναισθήτους καὶ βαρβάρους ἀπεκάλει καὶ μετὰ γέλωτος ἠπείλει κρεμᾶν αὐτούς· ὃ καὶ - ὀλίγον ἐποίησεν. τῶν γὰρ λύτρων -κομισθέντων ἀπολυθεὶς καὶ συναγαγὼν ἄνδρας ἐξ Ἀσίας καὶ πλοῖα συνήρπασε τοὺς λῃστὰς καὶ προσήλωσεν. -

- - -

ἐν δὲ Ῥώμῃ πρὸς Κάτλον πρωτεύοντα Ῥωμαίων εἰς ἅμιλλαν ὑπὲρ τῆς ἀρχιερωσύνης καταστὰς καὶ προπεμπόμενος ὑπὸ τῆς μητρὸς ἐπὶ τὰς -θύρας, σήμερον, εἶπεν, ὦ μῆτερ, ἀρχιερέα -τὸν τὸν ἢ φυγάδα ἕξεις. -

- - -

Πομπηίαν δὲ τὴν γυναῖκα κακῶς ἀκούσασαν ἐπὶ Κλωδίῳ παραιτησάμενος, εἶτα τοῦ Κλωδίου -φεύγοντος ἐπὶ τούτῳ δίκην μάρτυς εἰσαχθεὶς - οὐδὲν εἶπε φαῦλον περὶ τῆς γυναικός· ἐρομένου -δὲ τοῦ κατηγόρου, διὰ τί τοίνυν ἐξέβαλες αὐτήν, - - ὅτι τὴν Καίσαρος, ἔφη, γυναῖκα καὶ διαβολῆς -δεῖ καθαρὰν εἶναι. -

- - -

τὰς δʼ Ἀλεξάνδρου πράξεις ἀναγινώσκων ἐδάκρυσε καὶ πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν ὅτι ταύτην τὴν ἡλικίαν ἔχων ἐνίκησε Δαρεῖον, ἐμοὶ δὲ μέχρι νῦν οὐδὲν πέπρακται. -

- - -

πολίχνιον δὲ αὐτοῦ λυπρὸν ἐν ταῖς Ἄλπεσι -παρερχομένου, καὶ τῶν φίλων διαπορούντων εἰ καὶ -ἐνταῦθά τινες στάσεις εἰσὶ καὶ ἅμιλλαι περὶ -πρωτείων, ἐπιστὰς καὶ σύννους γενόμενος, μᾶλλον -ἄν, ἔφη, ἐβουλόμην πρῶτος ἐνταῦθα εἶναι ἢ δεύτερος ἐν Ῥώμῃ. -

- - -

τῶν δὲ τολμημάτων -τὰ παράβολα καὶ μεγάλα - πράττειν ἔφη δεῖν, ἀλλὰ μὴ βουλεύεσθαι. -

- - -

καὶ διέβη τὸν Ῥουβίκωνα ποταμὸν ἐκ τῆς Γαλατικῆς ἐπαρχίας ἐπὶ Πομπήιον, εἰπὼν πᾶσι, -πᾶσι F.C.B. (=πρὸς τοὺς παρόντας in the Life of Pompey, chap. lx.): πᾶς of the mss. could be kept and explained, but it is not found elsewhere in Plutarch with this expression, and Cobet would omit it here also; but it may have been substituted for πᾶσι under the influence of πᾶς ἀνέρριμαι κύβος, Aristoph. Frag. 673 Kock: E. Capps suggests πάξ. ἀνερρίφθω κύβος. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Πομπηίου φεύγοντος ἐπὶ θάλατταν -ἐκ -ἐκ supplied: not in mss. τῆς Ῥώμης, καὶ Μέτελλος ἔπαρχος ὢν τοῦ ταμιείου -ταμιείου the preferable form: ταμείου. βουλόμενον αὐτὸν χρήματα λαβεῖν ἐκώλυε καὶ τὸ ταμιεῖον ἀπέκλεισεν, ἠπείλησεν - ἀποκτενεῖν αὐτὸν καταπλαγέντος δὲ τοῦ Μετέλλου, -τοῦτο, εἶπεν, ὦ νεανίσκε, φῆσαί μοι -χαλεπώτερον ἦν ἢ ποιῆσαι. -

- - -

τῶν δὲ στρατιωτῶν αὐτῷ βραδέως εἰς Δυρράχιον ἐκ Βρεντεσίου κομιζομένων, λαθὼν ἅπαντας εἰς πλοῖον ἐμβὰς μικρὸν ἐπεχείρησε διαπλεῖν τὸ - πέλαγος· συγκλυζομένου δὲ τοῦ πλοίου, ποιήσας -τῷ κυβερνήτῃ φανερὸν ἑαυτὸν ἀνεβόησε, πίστευε -τῇ τύχῃ γνοὺς ὅτι Καίσαρα κομίζεις. -

- - -

τότε μὲν οὖν ἐκωλύθη, τοῦ χειμῶνος ἰσχυροῦ γενομένου καὶ τῶν στρατιωτῶν συνδραμόντων καὶ περιπαθούντων, εἰ περιμένει δύναμιν ἄλλην ὡς ἀπιστῶν αὐτοῖς· ἐπεὶ δὲ μάχης γενομένης νικῶν ὁ Πομπήιος οὐκ ἐπεξῆλθεν, ἀλλὰ ἀνεχώρησεν εἰς τὸ -στρατόπεδον, τήμερον, εἶπεν, ἦν ἡ νίκη παρὰ τοῖς πολεμίοις, ἀλλὰ τὸν εἰδότα νικᾶν οὐκ ἔχουσιν. -

- - - -

ἐν δὲ Φαρσάλῳ Πομπηίου παρατεταγμένην τὴν φάλαγγα κατὰ χώραν ἑστάναι καὶ προσδέχεσθαι τοὺς πολεμίους παρεγγυήσαντος, ἁμαρτεῖν αὐτὸν ἔλεγε τὸν ἐξ ἐπιδρομῆς μετʼ ἐνθουσιασμοῦ -τόνον καὶ ῥοῖζον ἐκλύσαντα τῶν στρατιωτῶν. - -

- - -

Φαρνάκην δὲ νικήσας τὸν Ποντικὸν ἐξ -ἐφόδου πρὸς τοὺς φίλους ἔγραψεν, ἦλθον εἶδον ἐνίκησα. -

- - -

μετὰ δὲ τὴν ἐν Λιβύῃ τῶν περὶ τὸν Σκιπίωνα φυγὴν καὶ ἧτταν Κάτωνος ἑαυτὸν ἀνελόντος, -φθονῶ σοι Κάτων, εἶπε, τοῦ θανάτου· καὶ γὰρ σὺ ἐμοὶ τῆς σῆς σωτηρίας ἐφθόνησας. -

- - - -

Ἀντώνιον δὲ καὶ Δολοβέλλαν ὑφορωμένων ἐνίων καὶ φυλάττεσθαι κελευόντων, οὐ τούτους ἔφη δεδιέναι τοὺς βαναύσους καὶ λιπῶντας, ἀλλὰ τοὺς ἰσχνοὺς καὶ ὠχροὺς ἐκείνους, δείξας Βροῦτον καὶ Κάσσιον. -

- - -

λόγου δὲ παρὰ δεῖπνον ἐμπεσόντος περὶ θανάτου ποῖος ἄριστος, ὁ ἀπροσδόκητος, εἶπε.

- - - -Καίσαρος τοῦ Σεβαστοῦ - -

Καῖσαρ ὁ πρῶτος ἐπικληθεὶς Σεβαστός, ἔτι μειράκιον ὢν Ἀντώνιον ἀπῄτει δισχιλίας - πεντακοσίας μυριάδας τοῦ πρώτου Καίσαρος ἀναιρεθέντος, -ἐκ τῆς οἰκίας ἃς -ἐκ τῆς οἰκίας ἂς] ἂς ἐκ τῆς οἰκίας ? Bernardakis: ἐκ τῆς οὐσίας (cf. the Life of Cicero, chap. xliii.) Hartman. πρὸς αὑτὸν ὁ Ἀντώνιος -μετήνεγκεν ἀποδοῦναι βουλόμενος Ῥωμαίοις τὸ καταλειφθὲν ὑπὸ Καίσαρος, ἑκάστῳ δραχμὰς ἑβδομήκοντα πέντε· τοῦ δὲ Ἀντωνίου τὰ μὲν χρήματα - κατέχοντος, ἐκεῖνον δὲ τῆς ἀπαιτήσεως ἀμελεῖν, -εἰ σωφρονεῖ, κελεύοντος, ἐκήρυττε τὰ πατρῷα καὶ ἐπίπρασκε· καὶ τὴν δωρεὰν ἀποδοὺς εὔνοιαν μὲν αὑτῷ, μῖσος δὲ ἐκείνῳ παρὰ τῶν πολιτῶν -περιεποίησεν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Ῥοιμητάλκης -Ῥοιμητάλκης the preferred spelling: ῥυμετάλκης. ὁ τῶν Θρᾳκῶν βασιλεὺς ἀπʼ Ἀντωνίου μεταβαλόμενος πρὸς αὐτὸν οὐκ -ἐμετρίαζεν παρὰ τοὺς πότους, ἀλλʼ ἦν ἐπαχθὴς -ὀνειδίζων τὴν συμμαχίαν, προπιών τινι τῶν ἄλλων βασιλέων ὁ Καῖσαρ εἶπεν, ἐγὼ προδοσίαν φιλῶ, -προδότας δʼ οὐκ ἐπαινῶ. -

- - -

τῶν δὲ Ἀλεξανδρέων μετὰ τὴν ἅλωσιν τὰ δεινότατα πείσεσθαι προσδοκώντων, ἀναβὰς ἐπὶ - τὸ βῆμα καὶ παραστησάμενος Ἄρειον τὸν -Ἀλεξανδρέα φείδεσθαι μὲν τῆς πόλεως ἔφη πρῶτον διὰ -τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος, ἔπειτα διὰ τὸν κτίστην Ἀλέξανδρον, τρίτον δὲ διʼ -Ἄρειον τὸν φίλον. -

- - -

ἀκούσας δὲ ὅτι Ἔρως ὁ τὰ ἐν Αἰγύπτῳ -διοικῶν ὄρτυγα τὸν κρατοῦντα πάντων ἐν τῷ μάχεσθαι - καὶ ἀήττητον ὄντα πριάμενος ὀπτήσας κατέφαγε, -μετεπέμψατο αὐτὸν καὶ ἀνέκρινεν ὁμολογήσαντα -σὲ ἐκέλευσεν ἱστῷ νηὸς προσηλωθῆναι. -

- - -

ἐν δὲ Σικελίᾳ Ἄρειον ἀντὶ Θεοδώρου -κατέστησε διοικητὴν ἐπιδόντος δέ τινος αὐτῷ βιβλίον, -ἐν ᾧ γεγραμμένον ἦν, φαλακρὸς ἢ -ἢ] καὶ Cobet: καὶ φαλακρὸς καὶ κλέπτης is suggested by Bernardakis. κλέπτης -Θεόδωρος ὁ Ταρσεύς· τί σοι δοκεῖ; ἀναγνοὺς -Καῖσαρ ὑπέγραψε, δοκεῖ. -

- - -

παρὰ δὲ Μαικήνα τοῦ συμβιωτοῦ καθʼ -ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐν τοῖς γενεθλίοις δῶρον ἐλάμβανε φιάλην. -

- - -

Ἀθηνοδώρῳ δὲ τῷ φιλοσόφῳ διὰ γῆρας εἰς -οἶκον ἀφεθῆναι δεηθέντι συνεχώρησεν. ἐπεὶ δὲ -ἀσπασάμενος αὐτὸν ὁ Ἀθηνόδωρος εἶπεν, ὅταν -ὀργισθῇς, Καῖσαρ, μηδὲν εἴπῃς μηδὲ ποιήσῃς -πρότερον ἢ τὰ εἴκοσι καὶ τέτταρα γράμματα διελθεῖν -πρὸς ἑαυτόν, ἐπιλαβόμενος αὐτοῦ τῆς χειρός, ἔτι -σοῦ παρόντος, ἔφη, χρείαν ἔχω καὶ κατέσχεν -αὐτὸν ἐνιαυτὸν ὅλον, εἰπὼν ὅτι - -ἔστι καὶ σιγῆς ἀκίνδυνον γέρας. -

- - -

ἀκούσας δὲ ὅτι Ἀλέξανδρος δύο καὶ τριάκοντα γεγονὼς ἔτη κατεστραμμένος τὰ πλεῖστα -διηπόρει τί ποιήσει τὸν λοιπὸν χρόνον, ἐθαύμαζεν -εἰ μὴ μεῖζον Ἀλέξανδρος ἔργον ἡγεῖτο τοῦ κτήσασθαι τὴν ἡγεμονίαν τὸ διατάξαι τὴν ὑπάρχουσαν. - -

- - -

γράψας δὲ τὸν περὶ τῶν μοιχῶν νόμον, ἐν -ᾧ διώρισται πῶς δεῖ κρίνεσθαι τοὺς ἐν αἰτίαις -αἰτίαις] αἰτίᾳ van Herwerden. γενομένους καὶ πῶς δεῖ κολάζεσθαι τοὺς -ἁλόντας, εἶτα προσπεσὼν ὑπʼ -ὀργῆς τὸν ἐπὶ -Ἰουλίᾳ -τῇ θυγατρὶ διαβεβλημένον νεανίσκον ἔτυπτε ταῖς -χερσὶν ἐκείνου δὲ ἀναβοῶντος, νόμον ἔθηκας, - ὦ Καῖσαρ, οὕτω μετενόησεν ὥστε τὴν ἡμέραν ἐκείνην παραιτήσασθαι τὸ δεῖπνον. -

- - -

Γάιον δὲ τὸν θυγατριδοῦν εἰς Ἀρμενίαν ἀποστέλλων ᾐτεῖτο παρὰ τῶν θεῶν εὔνοιαν αὐτῷ -τὴν Πομπηίου, τόλμαν δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου, τύχην -δὲ τὴν ἑαυτοῦ παρακολουθῆσαι. -

- - -

Ῥωμαίοις δὲ τῆς ἀρχῆς ἔλεγεν ἀπολείψειν διάδοχον, ὃς οὐδέποτε περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος δὶς ἐβουλεύσατο, Τιβέριον λέγων. -

- - -

θορυβοῦντας δὲ τοὺς ἐν ἀξιώματι νέους καταστεῖλαι βουλόμενος, ὡς οὐ προσεῖχον ἀλλʼ ἐθορύβουν, ἀκούσατε, εἶπε, νέοι γέροντος, οὗ νέου γέροντες ἤκουον. -

- - - -

τοῦ δὲ -Ἀθηναίων δήμου ἐξημαρτηκέναι τι δόξαντος, ἔγραψεν ἀπʼ -Αἰγίνης οἴεσθαι μὴ λανθάνειν -αὐτοὺς ὀργιζόμενος, οὐ γὰρ ἂν ἐν Αἰγίνῃ -διαχειμάσαι. -διαχειμάσαι F.C.B.: διαχειμάσειν. Or perhaps ἂν should be omitted, simply to accord with what little we know of the historical facts. ἄλλο δὲ οὐδὲν οὔτε εἶπεν αὐτοὺς -οὔτε ἐποίησε. -

- - -

τῶν δὲ Εὐρυκλέους κατηγόρων ἑνὸς - ἀφειδῶς καὶ κατακόρως παρρησιαζομένου καὶ -προαχθέντος εἰπεῖν τι τοιοῦτον, εἰ ταῦτά σοι, Καῖσαρ, οὐ φαίνεται μεγάλα, κέλευσον αὐτὸν ἀποδοῦναί μοι Θουκυδίδου τὴν ἑβδόμην διοργισθεὶς - -διοργισθεὶς Bases and Kronenberg: διὸ ὁργισθεὶς. ἀπάγειν ἐκέλευσε· πυθόμενος δέ, ὅτι τῶν ἀπὸ Βρασίδου γεγονότων ὑπόλοιπος οὗτός ἐστι, μετεπέμψατο, καὶ μέτρια νουθετήσας ἀπέλυσε. -

- - - -

Πείσωνος δὲ τὴν οἰκίαν ἐκ θεμελίων ἄχρι -πάσης στέγης ἐπιμελῶς οἰκοδομοῦντος, εὔθυμον, ἔφη, με ποιεῖς οὕτως οἰκοδομῶν, ὡς ἀιδίου τῆς Ῥώμης ἐσομένης. -

- - - - - diff --git a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.tracking.json b/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.tracking.json deleted file mode 100644 index 4d2f54f38..000000000 --- a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.tracking.json +++ /dev/null @@ -1,14 +0,0 @@ -{ - "epidoc_compliant": false, - "fully_unicode": true, - "git_repo": "canonical-greekLit", - "has_cts_metadata": false, - "has_cts_refsDecl": false, - "id": "2008.01.0192", - "last_editor": "", - "note": "", - "src": "texts/sdl/Plutarch/plut.081_teubner_gk.xml", - "status": "migrated", - "target": "canonical-greekLit/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.xml", - "valid_xml": true -} \ No newline at end of file diff --git a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.xml b/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.xml deleted file mode 100644 index 2196d501f..000000000 --- a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc2.xml +++ /dev/null @@ -1,4121 +0,0 @@ - - - - -Regum et imperatorum apophthegmata -Machine readable text -Plutarch -Gregorius N. - Bernardakis -Perseus Project, Tufts University -Gregory Crane - -Prepared under the supervision of -Lisa Cerrato -William Merrill -Elli Mylonas -David Smith - -The National Endowment for the Humanities - - - -Trustees of Tufts University -Medford, MA -Perseus Project - - - - - -Plutarch -Moralia -Gregorius N. Bernardakis - -Leipzig -Teubner -1889 - -2 - - - - - - - -

optical character recognition

- - - - - - - - - - - - -Greek -English - - - - -5/10 - -RS - - -tagged and parsed - - - - - - - - -Πλούταρχος Τραιᾶνι αὐτοκράτορι εὖ πράττειν - -

-Ἀρτοξέρξης -Ἀρτοξέρξης *: ἀραξέρξης - ὁ Περσῶν βασιλεύς, εἷ; μέγιστε - αὐτόκρατορ -αὐτοκρατορ *: αὐτοκράτορ - Καῖσαρ Τραϊανέ , οὐχ ἧττον οἰόμενος - βασιλικὸν καὶ φιλάνθρωπον εἶναι τοῦ μεγάλα διδόναι τὸ μικρὰ λαμβάνειν - εὐμενῶς καὶ προθύμως, ἐπεί, - παρελαύνοντος - αὐτοῦ καθʼ ὁδόν, αὐτουργὸς ἄνθρωπος καὶ ἰδιώτης οὐδὲν ἔχων ἕτερον - ἐκ τοῦ ποταμοῦ ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις ὕδωρ ὑπολαβὼν προσήνεγκεν, - ἡδέως ἐδέξατο καὶ ἐμειδίασε, τῇ προθυμίᾳ τοῦ διδόντος οὐ τῇ - χρείᾳ τοῦ διδομένου τὴν χάριν μετρήσας. - - ὁ δὲ Λυκοῦργος - εὐτελεστάτας ἐποίησεν ἐν Σπάρτῃ τὰς θυσίας·, ἵνα ἀεὶ τοὺς θεοὺς - τιμᾶν ἑτοίμως δύνωνται καὶ ῥᾳδίως ἀπὸ τῶν παρόντων. τοιαύτῃ δή τινι - γνώμῃ κἀμοῦ λιτά σοι δῶρα καὶ ξένια καὶ κοινὰς ἀπαρχὰς προσφέροντος - ἀπὸ φιλοσοφίας, - ἅμα τῇ προθυμίᾳ καὶ - τὴν χρείαν ἀπόδεξαι τῶν ἀπομνημονευμάτων, εἰ ὅρον ἔχει τινὰ πρὸς - κατανόησιν ἠθῶν καὶ· προαιρέσεων ἡγεμονικῶν, ἐμφαινομένων τοῖς λόγοις - μᾶλλον ἢ ταῖς πράξεσιν αὐτῶν. καίτοι καὶ βίους ἔχει - -ἔξεις., τὸ σύνταγμα Wilamowitzius τὸ σύνταγμα τῶν - ἐπιφανεστάτων παρὰ τε Ῥωμαίοις καὶ παρʼ Ἕλλησιν ἡγεμόνων καὶ - νομοθετῶν - καὶ - αὐτοκρατόρων ἀλλὰ τῶν μὲν πράξεων αἱ πολλαὶ τύχην ἀναμεμιγμένην - ἔχουσιν, αἱ δὲ γινόμεναι - παρὰ τὰ ἔργα - καὶ τὰ πάθη καὶ τὰς τύχας ἀποφάσεις καὶ ἀναφωνήσεις, ὥσπερ ἐν - κατόπτροις καθαρῶς παρέχουσι τὴν ἑκάστου διάνοιαν ἀποθεωρεῖν. ᾗ καὶ - Σειράμνης ὁ Πέρσης πρὸς τοὺς θαυμάζοντας, ὅτι τῶν λόγων αὐτοῦ νοῦν - ἐχόντων, αἱ - πράξεις οὐ κατορθοῦνται, τῶν - μὲν λόγων ἔφη κύριος αὐτὸς εἶναι, τῶν δὲ πράξεων τὴν τύχην μετὰ - τοῦ βασιλέως. ἐκεῖ μὲν οὖν ἅμα αἱ ἀποφάσεις τῶν ἀνδρῶν - τὰς πράξεις παρακειμένας - ἔχουσαι, σχολάζουσαν φιληκοΐαν περιμένουσιν ἐνταῦθα δὲ καὶ τοὺς - λόγους αὐτοὺς καθʼ αὑτοὺς ὥσπερ - δείγματα τῶν βίων καὶ σπέρματα συνειλεγμένους οὐδὲν οἴομαί σοι τὸν - καιρὸν ἐνοχλήσειν, ἐν βραχέσι πολλῶν ἀναθεώρησιν ἀνδρῶν ἀξίων μνήμης - γενομένων λαμβάνοντι.

- - - -ἀποφθεγματα Κύρου - -αποφθεγματα - κυρου] deinde κυρου. σεμιραμιδος - omniaque similia lemmata hic et infra omiserunt mei quidem codices - -

Πέρσαι τῶν γρυπῶν ἐρῶσι διὰ τὸ Κῦρον - - ἀγαπηθέντα μάλιστα τῶν βασιλέων γεγονέναι γρυπὸν τὸ εἶδος.

- - -

ἔλεγε δὲ Κῦρος ἑτέροις ἀναγκάζεσθαι τἀγαθὰ πορίζειν τοὺς αὑτοῖς μὴ - θέλοντας· ἄρχειν δὲ μηδενὶ προσήκειν, ὃς οὐ κρείττων ἐστὶ τῶν - ἀρχομένων. -

- - - -

βουλομένους δὲ τοὺς Πέρσας ἀντὶ τῆς ἑαυτῶν οὔσης ὀρεινῆς καὶ - τραχείας πεδιάδα καὶ μαλακὴν χώραν λαβεῖν οὐκ εἴασεν, εἰπὼν ὅτι καὶ - τῶν φυτῶν τὰ σπέρματα καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ βίοι ταῖς - χώραις συνεξομοιοῦνται.

- - - -Δαρείου - -

Δαρεῖος ὁ Ξέρξου πατὴρ ἑαυτὸν ἐγκωμιάζων ἔλεγεν ἐν ταῖς μάχαις καὶ - παρὰ τὰ δεινὰ γίγνεσθαι φρονιμώτερος.

- - -

τοὺς δὲ φόρους τοῖς ὑπηκόοις τάξας μετεπέμψατο - τοὺς πρώτους τῶν ἐπαρχιῶν καὶ περὶ τῶν φόρων ἠρώτησε, μὴ - βαρεῖς εἰσι· φησάντων δὲ μετρίως - ἔχειν ἐκέλευσε τελεῖν τοὺς ἡμίσεις - ἕκαστον.

- - -

ῥοιὰν δὲ μεγάλην ἀνοίξας, πυθομένου τινὸς τί ἂν ἔχειν βούλοιτο - τοσοῦτον ὅσον ἐστὶ τῶν κόκκων - τὸ πλῆθος, - εἶπε Ζωπύρους· ἦν δὲ ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ φίλος ὁ Ζώπυρος.

- - -

ἐπεὶ δὲ αὐτὸς ἑαυτὸν αἰκισάμενος ὁ Ζώπυρος καὶ τὴν ῥῖνα καὶ τὰ - ὦτα περικόψας ἐξηπάτησε Βαβυλωνίους καὶ πιστευθεὶς ὑπʼ αὐτῶν παρέδωκε -Δαρείῳ τὴν πόλιν, πολλάκις ὁ Δαρεῖος - εἶπεν οὐκ ἂν ἐθελῆσαι λαβεῖν ἑκατὸν Βαβυλῶνας ἐπὶ τῷ μὴ Ζώπυρον - ἔχειν ὁλόκληρον.

- - - -Σεμιράμιδος. - -

Σεμίραμις δὲ ἑαυτῇ κατασκευάσασα τάφον ἐπέγραψεν - “ὅστις ἂν χρημάτων δεηθῇ βασιλεύς, διελόντα - τὸ μνημεῖον ὅσα βούλεται λαβεῖν” Δαρεῖος οὖν διελὼν χρήματα μὲν οὐχ εὗρε , γράμμασι δὲ ἑτέροις - ἐνέτυχε τάδε φράζουσιν “εἰ μὴ κακὸς ἦσθʼ ἀνὴρ καὶ χρημάτων - ἄπληστος, οὐκ ἂν νεκρῶν θήκας ἐκίνεις.”

- - - -Ξέρξου - - -

Ξέρξῃ τῷ Δαρείου περὶ τῆς βασιλείας ἀμφισβητῶν ὁ ἀδελφὸς - Ἀριαμένης κατέβαινεν ἐκ τῆς Βακτριανῆς· ἔπεμψεν οὖν αὐτῷ δῶρα, - φράσαι κελεύσας τοὺς διδόντας “τούτοις σε τιμᾷ νῦν Ξέρξης ὁ - ἀδελφός· ἐὰν - δὲ βασιλεὺς ἀναγορευθῇ, πάντων ἔσῃ - - παρʼ αὐτῷ μέγιστος.” ἀποδειχθέντος δὲ τοῦ Ξέρξου βασιλέως, ὁ - μὲν Ἀριαμένης εὐθὺς· προσεκύνησε καὶ τὸ διάδημα περιέθηκεν, ὁ δὲ - Ξέρξης ἐκείνῳ τὴν δευτέραν μεθʼ ἑαυτὸν ἔδωκε τάξιν.

- - -

ὀργισθεὶς δὲ Βαβυλωνίοις ἀποστᾶσι καὶ κρατήσας - προσέταξεν ὅπλα μὴ φέρειν, ἀλλὰ ψάλλειν καὶ αὐλεῖν καὶ - πορνοβοσκεῖν καὶ καπηλεύειν καὶ φορεῖν κολπωτοὺς χιτῶνας.

- - -

Ἀττικὰς δὲ ἰσχάδας οὐκ ἂν ἔφη φαγεῖν ὠνίους κομισθείσας, ἀλλʼ - ὅταν τὴν φέρουσαν κτήσηται - χώραν.

- - -

Ἕλληνας δὲ κατασκόπους ἐν τῷ στρατοπέδῳ λαβὼν οὐδὲν ἠδίκησεν, - ἀλλὰ τὴν στρατιὰν ἀδεῶς - ἐπιδεῖν κελεύσας ἀφῆκεν.

- - - -Ἀρτοξέρξου - -

Ἀρτοξέρξης ὁ Ξέρξου, ὁ μακρόχειρ προσαγορευθεὶς - διὰ τὸ τὴν ἑτέραν χεῖρα μακροτέραν ἔχειν, ἔλεγεν ὅτι τὸ - προσθεῖναι τοῦ ἀφελεῖν βασιλικώτερόν ἐστι, -

- - -

πρῶτος δὲ πρωτοβολεῖν ἐκέλευσε τῶν συγκυνηγετούντων τοὺς δυναμένους καὶ - βουλομένους.

- - -

πρῶτος δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι τῶν ἡγεμονικῶν τιμωρίαν ἔταξεν, ἀντὶ τοῦ - τὸ σῶμα μαστιγοῦσθαι - καὶ τὴν κεφαλὴν - ἀποτίλλεσθαι, μαστιγοῦσθαι μὲν ἀποδυσαμένων τὰ ἱμάτια τίλλεσθαι δὲ τὴν - τιάραν ἀποθεμένων.

- - - -

Σατιβαρζάνην δὲ τὸν κατακοιμιστὴν αἰτούμενὸν τι παρʼ αὐτοῦ τῶν μὴ - δικαίων αἰσθόμενος ἐπὶ - τρισμυρίοις - δαρεικοῖς τοῦτο ποιοῦντα, προσέταξε τῷ ταμίᾳ τρισμυρίους δαρεικοὺς - κομίσαι· καὶ διδοὺς αὐτῷ “λάβε” εἶπεν “ὦ Σατιβαρζάνη· ταῦτα - μὲν γὰρ δοὺς οὐκ ἔσομαι πενέστερος, ἐκεῖνα δὲ πράξας - ἀδικώτερος.”

- - - -Κύρου τοῦ νεωτέρου - -

-Κῦρος ὁ νεώτερος τοὺς Λακεδαιμονίους - συμμαχεῖν αὑτῷ παρακαλῶν ἔλεγε τοῦ ἀδελφοῦ καρδίαν ἔχειν βαρυτέραν - καὶ πλείονα πίνειν ἄκρατον αὐτοῦ - καὶ φέρειν βέλτιον· ἐκεῖνον δὲ μόλις ἐν - ταῖς θήραις ἐπὶ τῶν ἵππων μένειν, ἐν δὲ τοῖς δεινοῖς μηδὲ ἐπὶ - τοῦ θρόνου. παρεκάλει δὲ ἀποστέλλειν - ἄνδρας πρὸς αὑτόν, ἐπαγγελλόμενος τοῖς μὲν πεζοῖς ἵππους δώσειν, - τοῖς δὲ ἵππους ἔχουσιν ἅρματα, τοῖς δὲ χωρία κεκτημένοις κώμας, τοὺς - δὲ κώμας ἔχοντας πόλεων κυρίους ποιήσειν ἀργυρίου δὲ καὶ χρυσίου οὐκ - ἀριθμὸν ἀλλὰ σταθμὸν ἔσεσθαι. -

- - - -Ἀρτοξέρξου τοῦ μνήμνονος - -

Ἀρτοξέρξης ὁ τούτου μὲν ἀδελφὸς Μνήμων δὲ καλούμενος, οὐ μόνον τοῖς - ἐντυγχάνουσιν ἑαυτὸν ἀνέδην παρεῖχεν , ἀλλὰ καὶ τὴν γυναῖκα τὴν - γνησίαν ἐκέλευσε τῆς ἁρμαμάξης τὰς αὐλαίας περιελεῖν, - ὅπως οἱ δεόμενοι κατὰ τὴν ὁδὸν ἐντυγχάνωσι. - -

- - -

πένητος δὲ ἀνθρώπου μῆλον ὑπερφυὲς μεγέθει προσενέγκαντος αὐτῷ - δεξάμενος ἡδέως “νὴ τὸν Μίθραν” εἶπεν “οὗτός μοι δοκεῖ καὶ - πόλιν ἂν ἐκ μικρᾶς μεγάλην πιστευθεὶς ἀπεργάσασθαι” ἐν - δὲ φυγῇ τινι τῆς ἀποσκευῆς αὐτοῦ διαρπαγείσης, - ξηρὰ σῦκα φαγὼν καὶ κρίθινον ἄρτον “οἵασ” εἶπεν “ἡδονῆς - ἄπειρος ἤμην.”

- - - -Παρυσάτιδος - -

Παρύσατις ἡ Κύρου καὶ Ἀρτοξέρξου -Ἀρτοξέρξου *: ἀρταξέρξου - μήτηρ ἐκέλευε τὸν βασιλεῖ - μέλλοντα μετὰ παρρησίας διαλέγεσθαι - - βυσσίνοις χρῆσθαι ῥήμασι.

- - - -Ὀρόντου - -

-Ὀρόντης, ὁ βασιλέως - Ἀρτοξέρξου -Ἀρτοξέρξου *: ἀραταξέρξου - γαμβρός, ἀτιμίᾳ περιπεσὼν διʼ ὀργὴν - καὶ καταγνωσθεὶς ἔφη καθάπερ οἱ τῶν ἀριθμητικῶν δάκτυλοι νῦν μὲν - μυριάδας νῦν δὲ μονάδας -μονάδας Turnebus: μονάδα - τιθέναι -τιθέναι del. Cobetus - δύνανται, τὸ αὐτὸ - καὶ τοὺς τῶν βασιλέων - φίλους, νῦν μὲν τὸ πᾶν δύνασθαι νῦν δὲ τοὐλάχιστον. -

- - - -Μέμνονος - -

Μέμνων, ὁ Ἀλεξάνδρῳ πολεμῶν ὑπὲρ Δαρείου τοῦ βασιλέως, μισθοφόρον - τινὰ πολλὰ βλάσφημα καὶ ἀσελγῆ περὶ Ἀλεξάνδρου λέγοντα τῇ λόγχῃ - πατάξας - “ἐγώ σε” εἶπε “τρέφω μαχούμενον, ἀλλʼ οὐ λοιδορησόμενον -Ἀλεξάνδρῳ.”

- - - -Ἀιγυπτίων βασίλεων ἔθος - -

οἱ Αἰγυπτίων βασιλεῖς κατὰ νόμον ἑαυτῶν τοὺς δικαστὰς ἐξώρκιζον ὅτι - κἂν βασιλεύς τι προστάξῃ κρῖναι τῶν μὴ δικαίων, οὐ κρινοῦσι

- - - -Πλούτου - -

Πόλτυς ὁ Θρᾳκῶν βασιλεὺς ἐν τῷ Τρωϊκῷ πο - πρεσβευσαμένων πρὸς αὐτὸν ἅμα τῶν Τρώων καὶ τῶν Ἀχαιῶν, - ἐκέλευσε τὸν Ἀλέξανδρον ἀποδόντα τὴν Ἑλένην δύο παρʼ αὐτοῦ λαβεῖν - καλὰς γυναῖκας.

- - - -Τήρου - -

-Τήρης ὁ Σιτάλκου - πατὴρ ἔλεγεν ὁπότε σχολάζοι - καὶ - στρατεύοιτο, τῶν ἱπποκόμων οἴεσθαι μηδὲν διαφέρειν.

- - - -Κόττους - -

Κότυς τῷ δωρησαμένῳ πάρδαλιν ἀντεδωρήσατο λέοντα. φύσει δὲ ὢν ὀξὺς - εἰς ὀργὴν καὶ πικρὸς τῶν ἁμαρτανόντων ἐν ταῖς διακονίαις κολαστής, - σκεύη ποτὲ κεραμεᾶ ξένου κομίσαντος - εὔθραυστα καὶ λεπτά, πιθανῶς δὲ καὶ περιττῶς εἰργασμένα γλυφαῖς τισι καὶ τορείαις, τῷ μὲν ξένῳ ἔδωκε δῶρα, τὰ δὲ - σκεύη πάντα - συνέτριψεν, “ὅπωσ” εἶπε “μὴ διʼ ὀργὴν πικρότερον κολάζω τοὺς - συντρίβοντας.”

- - - -Ἰδανθύρσου - -

Ἰδάνθυρσος -Ἰδάνθυρεος *: ἰδάθυρεος - ὁ Σκυθῶν βασιλεύς, ἐφʼ ὃν διέβη -Δαρεῖος, ἔπειθε τοὺς Ἰώνων τυράννους - τὸ τοῦ Ἴστρου ζεῦγμα λύσαντας ἀπαλλάττεσθαι· μὴ βουληθέντας δὲ διὰ - τὴν πρὸς τὸν Δαρεῖον πίστιν, ἀνδράποδα χρηστὰ καὶ ἄδραστα - ἐκάλει.

- - - -Ἀτέου - -

Ἀντέας ἔγραφε πρὸς τὸν Φίλιππον “σὺ μὲν ἄρχεις -Μακεδόνων ἀνθρώποις μεμαθηκότων πολεμεῖν - ἐγὼ δὲ - Σκυθῶν, οἳ καὶ λιμῷ καὶ δίψει μάχεσθαι δύνανται” Τοὺς δὲ - πρέσβεις τοῦ Φιλίππου ψήχων τὸν ἵππον ἠρώτησεν “εἰ τοῦτο ποιεῖ - Φίλιππος,ʼ” Ἰσμηνίαν δὲ τὸν ἄριστον αὐλητὴν λαβὼν αἰχμάλωτον - ἐκέλευσεν αὐλῆσαι· θαυμαζόντων δὲ τῶν - ἄλλων, αὐτὸς ὤμοσεν ἥδιον ἀκούειν τοῦ ἵππου χρεμετίζοντος.

- - - -Σχιλούρου - -

Σκιλοῦρος ὀγδοήκοντα παῖδας ἄρρενας ἀπολιπών, ἐπεὶ τελευτᾶν ἔμελλε, - δέσμην ἀκοντίων ἑκάστῳ προτείνων ἐκέλευε καταθραῦσαι· πάντων δὲ - ἀπαγορευσάντων, - καθʼ ἓν αὐτὸς ἐξελὼν - ἀκόντιον ἅπαντα ῥᾳδίως συνέκλασε· διδάσκων ἐκείνους, ὅτι συνεστῶτες - ἰσχυροὶ διαμενοῦσιν, ἀσθενεῖς δʼ ἔσονται διαλυθέντες - καὶ στασιάσαντες.

- - - -Γέλωνος. - - -

Γέλων ὁ τύραννος, ὅτε Καρχηδονίους πρὸς κατεπολέμησεν, εἰρήνην - ποιούμενος πρὸς αὐτοὺς - ἠνάγκασεν ἐγγράψαι - ταῖς ὁμολογίαις ὅτι καὶ τὰ τέκνα παύσονται τῷ καταθύοντες

- - -

ἐξῆγε δὲ τοὺς Συρακουσίους πολλάκις ὡς ἐπὶ στρατείαν εἰς -εἰς *: καὶ - φυτείαν, - ὅπως ἥ τε χώρα βελτίων - γένηται - γεωργουμένη καὶ μὴ χείρονες αὐτοὶ σχολάζοντες.

- - -

αἰτῶν δὲ χρήματα τοὺς· πολίτας, ἐπεὶ ἐθορύβησαν, αἰτεῖν εἶπεν ὡς - ἀποδώσων, καὶ ἀπέδωκε μετὰ τὸν πόλεμον.

- - - -

ἐν δὲ συμποσίῳ λύρας περιφερομένης, ἁρμοζομένων - τῶν ἄλλων ἐφεξῆς καὶ ᾀδόντων , αὐτὸς τὸν ἵππον - εἰσαγαγεῖν κελεύσας ἐλαφρῶς καὶ ῥᾳδίως ἀνεπήδησεν ἐπʼ αὐτόν.

- - - -Ἱέρωνος - -

Ἱέρων ὁ μετὰ Γέλωνα τύραννος ἔλεγε μηδένα τῶν παρρησιαζομένων πρὸς - αὐτὸν ἄκαιρον - εἶναι.

- - -

τοὺς δὲ ἀπόρρητον λόγον ἐκφέροντας ἀδικεῖν ᾤετο καὶ τοὺς πρὸς οὓς - ἐκφέρουσι· μισοῦμεν γὰρ οὐ μόνον τοὺς ἐκφέροντας ἀλλὰ καὶ τοὺς - ἀκούσαντας ἃ μὴ βουλόμεθα. -

- - -

λοιδορηθεὶς δὲ ὑπό τινος εἰς τὴν δυσωδίαν τοῦ στόματος, ᾐτιᾶτο τὴν - αὑτοῦ γυναῖκα μηδέποτε - περὶ τούτου φράσασαν· ἡ εἶπεν “ᾤμην γὰρ τοιοῦτον - ἅπαντας τοὺς ἄνδρας ὄζειν.”

- - - -

πρὸς δὲ Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον εἰπόντα μόλις οἰκέτας δύο τρέφειν “ἀλλʼ Ὅμηροσ” εἶπεν, “ὃν σὺ διασύρεις, πλείονας ἢ μυρίους - τρέφει τεθνηκώσ”

- - -

Ἐπίχαρμον δὲ τὸν κωμῳδιοποιόν, -κωμῳδιοποιόν *: κωμῳδιποιόν - ὅτι τῆς γυναικὸς αὐτοῦ - παρούσης εἶπέ τι τῶν ἀπρεπῶν, - ἐζημίωσε. -

- - - -Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου - -

Διονύσιος ὁ πρεσβύτερος, κληρουμένων κατὰ - γράμμα τῶν δημηγορούντων, ὡς ἔλαχε τὸ - Μ, πρὸς τὸν εἰπόντα “μωρολογεῖς Διονύσιε” · “μοναρχήσω μὲν οὖν” εἶπε, καὶ δημηγορήσας εὐθὺς ᾑρέθη - στρατηγὸς - ὑπὸ τῶν Συρακοσίων.

- - -

ἐπεὶ δʼ ἐν ἀρχῇ τῆς τυραννίδος ἐπολιορκεῖτο, συστάντων ἐπʼ αὐτὸν - τῶν πολιτῶν, οἱ μὲν φίλοι συνεβούλευον ἀπαλλαγῆναι τῆς ἀρχῆς, εἰ μὴ - βούλεται κρατηθεὶς ἀποθανεῖν ὁ δὲ βοῦν ἰδὼν σφαττόμενον - ὑπὸ μαγείρου καὶ πίπτοντα ταχέως “εἶτα οὐκ - ἀηδές -ἀηδές] ὄνειδος? ἐστιν” εἶπεν “οὕτω βραχὺν ὄντα - τὸν θάνατον φοβηθέντας ἡμᾶς ἀρχὴν ἐγκαταλιπεῖν τηλικαύτην;”

- - -

τὸν δὲ υἱὸν αἰσθόμενος, ᾧ τὴν ἀρχὴν ἀπολιπεῖν - - ἔμελλεν, ἀνδρὸς - ἐλευθέρου διαφθείραντα γύναιον, ἠρώτησε μετʼ ὀργῆς “τί τοιοῦτον - αὐτῷ σύνοιδεν.” εἰπόντος δὲ τοῦ νεανίσκου “σὺ γὰρ οὐκ εἶχες - πατέρα τύραννον,” “οὐδὲ σύ” εἶπεν “υἱὸν ἕξεις, ἐὰν μὴ παύσῃ ταῦτα ποιῶν.”

- - -

πάλιν δὲ πρὸς αὐτὸν εἰσελθὼν καὶ θεασάμενος - ἐκπωμάτων χρυσῶν καὶ ἀργυρῶν πλῆθος ἀνεβόησεν “οὐκ ἔστιν ἐν σοὶ - τύραννος, ὃς ἀφʼ ὧν λαμβάνεις ἀπʼ ἐμοῦ ποτηρίων τοσούτων φίλον - οὐδένα σεαυτῷ πεποίηκας.”

- - -

χρήματα δὲ εἰσπράσσων τοὺς Συρακοσίους, - - εἶτα ὁρῶν ὀδυρομένους καὶ δεομένους καὶ λέγοντας - ὡς οὐκ ἔχουσιν, ἐκέλευσεν - ἕτερα πράττειν, καὶ δὶς ἢ τρὶς τοῦτο ἐποίησεν· ἐπεὶ δὲ προστάξας - πλείονα γελᾶν ἤκουσεν αὐτοὺς καὶ σκώπτειν ἐν ἀγορᾷ περιιόντας, - ἐκέλευσε παύσασθαι “νῦν γὰρ οὐδὲν ἔχουσιν -” εἶπεν “ὅτε καταφρονοῦσιν ἡμῶν.”

- - -

τῆς δὲ μητρὸς αὐτοῦ παρήλικος μὲν οὔσης δοθῆναι δὲ ἀνδρὶ βουλομένης, - ἔφη τοὺς μὲν τῆς πόλεως βιάσασθαι νόμους δύνασθαι, τοὺς δὲ τῆς φύσεως - μὴ δύνασθαι.

- - - -

πικρῶς δὲ τοὺς ἄλλους κακούργους κολάζων ἐφείδετο τῶν λωποδυτῶν, ὅπως - παύσωνται οἱ Συρακούσιοι τοῦ δειπνεῖν καὶ μεθύσκεσθαι μετʼ ἀλλήλων.

- - -

ξένου δέ τινος ἰδίᾳ φράσειν φάσκοντος αὐτῷ - καὶ διδάξειν ὅπως προειδήσει τοὺς ἐπιβουλεύοντας, - ἐκέλευσεν εἰπεῖν· ἐπεὶ - δὲ προσελθών “δόσ” εἶπε “μοι τάλαντον, ἵνα δόξῃς ἀκηκοέναι τὰ - σημεῖα τῶν ἐπιβουλευόντων,” ἔδωκε προσποιούμενος ἀκηκοέναι καὶ - θαυμάζειν τὴν μέθοδον τοῦ ἀνθρώπου. -

- - -

πρὸς δὲ τὸν πυθόμενον εἰ σχολάζοι “μηδέποτε” εἶπεν ἐμοὶ “τοῦτο - συμβαίη.”

- - -

δύο δὲ ἀκούσας νεανίσκους πολλὰ βλάσφημα περὶ αὐτοῦ καὶ τῆς - τυραννίδος εἰρηκέναι παρὰ - πότον, ἀμφοτέρους - ἐκάλεσεν ἐπὶ δεῖπνον· ὁρῶν δὲ τὸν μὲν παροινοῦντα καὶ ληροῦντα - πολλά, τὸν δὲ σπανίως καὶ μετʼ εὐλαβείας ταῖς πόσεσι χρώμενον, - ἐκεῖνον μὲν - ἀπέλυσεν ὡς φύσει παροινήσαντα καὶ διὰ μέθην κακολογήσαντα, τοῦτον δὲ - ἀνεῖλεν ὡς - δύσνουν καὶ πολέμιον ἐκ - προαιρέσεως.

- - -

αἰτιωμένων δέ τινων, ὅτι τιμᾷ καὶ προάγεται πονηρὸν ἄνθρωπον καὶ - δυσχεραινόμενον ὑπὸ τῶν πολιτῶν, “ἀλλὰ καὶ βούλομαι” εἶπεν “εἶναι τὸν ἐμοῦ μᾶλλον μισούμενον.”

- - - -

ἐπεὶ δὲ Κορινθίων πρέσβεις δῶρα διδόντος αὐτοῦ παρῃτοῦντο διὰ τὸν - νόμον, ὃς οὐκ εἴα δῶρα λαμβάνειν παρὰ δυνάστου πρεσβεύοντας, δεινόν - ἔφη πρᾶγμα ποιεῖν αὐτούς, ὃ μόνον αἱ τυραννίδες ἀγαθὸν ἔχουσιν - ἀναιροῦντας καὶ διδάσκοντας - ὅτι καὶ τὸ - εὖ παθεῖν ὑπὸ τυράννου φοβερόν ἐστιν.

- - -

ἀκούσας δέ τινα τῶν πολιτῶν χρυσίον ἔχειν - οἴκοι κατορωρυγμένον ἐκέλευσεν ἐνεγκεῖν - πρὸς; αὐτόν· ἐπεὶ δὲ παρακλέψας ὀλίγον ὁ ἄνθρωπος καὶ - μεταστὰς εἰς ἑτέραν πόλιν ἐωνήσατο χωρίον, - μεταπεμψάμενος αὐτὸν ἐκέλευσε πᾶν ἀπολαβεῖν, ἠργμένον χρῆσθαι τῷ - πλούτῳ καὶ μηκέτι ποιοῦντα τὸ χρήσιμον ἄχρηστον. -

- - - -Διονυσίου τοῦ νεωτέρου - -

ὁ δὲ νεώτερος Διονύσιος ἔλεγε πολλοὺς τρέφειν σοφιστάς, οὐ θαυμάζων - ἐκείνους ἀλλὰ διʼ ἐκείνων θαυμάζεσθαι βουλόμενος.

- - -

Πολυξένου δὲ τοῦ διαλεκτικοῦ φήσαντος αὐτὸν - - ἐξελέγχειν, “ἀμέλει τοῖς λόγοισ” εἶπεν “ἐγὼ δὲ σε τοῖς ἔργοις ἐλέγχω· - τὰ γὰρ σεαυτοῦ καταλιπὼν ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ θεραπεύεις.”

- - -

ἐκπεσὼν δὲ τῆς ἀρχῆς, πρὸς μὲν τὸν εἰπόντα “τί σε Πλάτων καὶ - φιλοσοφία ὠφέλησε” “τὸ τηλικαύτην -” ἔφη “τύχης μεταβολὴν ῥᾳδίως ὑπομένειν.”

- - -

ἐρωτηθεὶς δὲ πῶς ὁ μὲν πατὴρ αὐτοῦ πένης ὢν καὶ ἰδιώτης ἐκτήσατο - τὴν Συρακουσίων ἀρχήν, αὐτὸς δὲ ἔχων καὶ τυράννου παῖς ὢν πῶς· - ἀπέβαλεν· “ὁ μὲν πατήρ” ἔφη “μισουμένης δημοκρατίας - ἐνέπεσε τοῖς πράγμασιν, ἐγὼ δὲ φθονουμένης - τυραννίδος.”

- - - -

ὑπὸ ἄλλου δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐρωτηθεὶς “ὁ πατήρ” ἔφη “μοι τὴν - τυραννίδα τὴν ἑαυτοῦ κατέλιπεν, οὐ τὴν τύχην.”

- - - -Ἀγαθοκλέους - - -

Ἀγαθοκλῆς υἱὸς ἦν κεραμέως γενόμενος δὲ κύριος Σικελίας καὶ - βασιλεὺς ἀναγορευθεὶς εἰώθει κεραμεᾶ ποτήρια τιθέναι παρὰ τὰ χρυσᾶ, - καὶ τοῖς νέοις ἐπιδεικνύμενος λέγειν ὅτι τοιαῦτα ποιῶν πρότερον νῦν - τοιαῦτα ποιεῖ διὰ τὴν ἐπιμέλειαν καὶ τὴν - - ἀνδρείαν. -

- - -

πολιορκοῦντος δὲ πόλιν αὐτοῦ, τῶν ἀπὸ τοῦ τείχους τινὲς ἐλοιδοροῦντο - λέγοντες ὅτι “ὦ κεραμεῦ, - τὸν μισθὸν πῶς ἀποδώσεις τοῖς στρατιώταις;ʼ” ὁ δὲ - πρᾶος καὶ μειδιῶν εἶπεν “αἴκα ταύταν ἕλω.” λαβὼν - δὲ κατὰ κράτος ἐπίπρασκε τοὺς αἰχμαλώτους καὶ - ἔλεγεν “ἐάν με πάλιν λοιδορῆτε, πρὸς τοὺς κυρίους ὑμῶν ἔσται μοι ὁ - λόγος.”

- - -

ἐγκαλούντων δὲ τοῖς ναύταις αὐτοῦ τῶν Ἰθακησίων, ὅτι τῇ νήσῳ - προσβαλόντες τῶν θρεμμάτων - τινὰ ἀπέσπασαν, “ὁ δὲ ὑμέτεροσ” ἔφη “βασιλεὺς ἐλθὼν πρὸς ἡμᾶς, οὐ μόνον - τὰ πρόβατα λαβὼν ἀλλὰ καὶ τὸν ποιμένα προσεκτυφλώσας ἀπῆλθε.”

- - - -Δίωνος - -

Δίων ὁ Διονύσιον ἐκβαλὼν ἐκ τῆς τυραννίδος, ἀκούσας ἐπιβουλεύειν - αὐτῷ Κάλλιππον, ᾧ μάλιστα - τῶν φίλων - καὶ ξένων ἐπίστευεν, οὐχ ὑπέμεινεν - ἐλέγξαι βέλτιον εἶναι φήσας ἀποθανεῖν - ἢ ζῆν μὴ μόνον τοὺς πολεμίους ἀλλὰ καὶ τοὺς φίλους φυλαττόμενον,

- - - -Ἀχελάου - -

Ἀρχέλαος αἰτηθεὶς παρὰ πότον ποτήριον χρυσοῦν - ὑπό τινος τῶν συνήθων οὐ μὴν ἐπιεικῶν, ἐκέλευσεν - Εὐριπίδῃ τὸν παῖδα δοῦναι θαυμάσαντος δὲ τοῦ ἀνθρώπου, “σὺ μὲν - γάρ” εἶπεν “αἰτεῖν, οὗτος δὲ λαμβάνειν ἄξιός ἐστι καὶ μὴ - αἰτῶν.”

- - -

ἀδολέσχου δὲ κουρέως ἐρωτήσαντος αὐτὸν - “πῶς σε κείρω;” “σιωπῶν ἔφη.”

- - -

τοῦ δὲ Εὐριπίδου τὸν καλὸν Ἀγάθωνα περιλαμβάνοντος - ἐν τῷ συμποσίῳ καὶ καταφιλοῦντος - ἢδη γενειῶντα, πρὸς τοὺς φίλους εἶπε “μὴ θαυμάσητε τῶν γὰρ καλῶν καὶ τὸ μετόπωρον καλόν ἐστιν.”

- - -

ἐπεὶ δὲ Τιμόθεος ὁ κιθαρῳδὸς ἐλπίσας πλείονα, - λαβὼν δὲ ἐλάττονα, δῆλος ἦν ἐγκαλῶν αὐτῷ, καί ποτε ᾄδων - τουτὶ τὸ κομμάτιον “σὺ δὲ τὸν γηγενέταν ἄργυρον αἰνεῖσ” ἀπεσήμαινεν εἰς ἐκεῖνον· ὑπέκρουσεν ὁ Ἀρχέλαος αὐτῷ “σὺ δέ γε - αἰτεῖς.”

- - -

ὕδωρ δέ τινος αὐτοῦ κατασκεδάσαντος, ὑπὸ - - τῶν φίλων παροξυνόμενος ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον “ἀλλʼ οὐκ ἐμοῦ” φησίν “ἀλλʼ ἐκείνου κατεσκέδασεν ὃν ἔδοξεν ἐμὲ εἶναι.”

- - - -Φιλίππου τοῦ Ἀλεξάνδρου πατρός - -

-Φίλιππον τὸν - Ἀλεξάνδρου πατέρα Θεόφραστος ἱστόρηκεν οὐ -ἱστόρηκε τῶν - μεταξὺ βασιλέων οὐ μόνον τ͂ͅ τύξῃ μείζονα, ἀλλὰ καὶ τῷ τρόπῳ - γενέσθαι μετριώτερον W μόνον μεταξὺ τῶν βασιλέων, - ἀλλὰ καὶ - τῇ τύχῃ καὶ τῷ τρόπῳ - μείζονα γενέσθαι καὶ μετριώτερον.

- - -

Ἀθηναίους μὲν οὖν μακαρίζειν ἔλεγεν, εἰ καθʼ ἕκαστον ἐνιαυτὸν - αἱρεῖσθαι δέκα στρατηγοὺς; εὑρίσκουσιν αὐτὸς γὰρ ἐν πολλοῖς ἔτεσιν - ἕνα μόνον - στρατηγὸν εὑρηκέναι, - Παρμενίωνα.

- - -

πολλῶν δὲ κατορθωμάτων αὐτῷ καὶ καλῶν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ προσαγγελθέντων, “ὦ τύχη” εἶπε “μικρὸν τι μοι κακὸν ἀντὶ τῶν τοσούτων καὶ - τηλικούτων ἀγαθῶν ποίησον”

- - - -

ἐπεὶ δὲ νικήσαντι τοὺς Ἕλληνας αὐτῷ συνεβούλευον - ἔνιοι φρουραῖς - τὰς πόλεις κατέχειν, ἔφη μᾶλλον πολὺν χρόνον ἐθέλειν χρηστὸς ἢ - δεσπότης ὀλίγον καλεῖσθαι.

- - -

τὸν δὲ λοίδορον ἐξελάσαι τῶν φίλων κελευόντων, - οὐκ ἔφη ποιήσειν, ἵνα μὴ περιιὼν ἐν πλείοσι κακῶς λέγῃ. -

- - -

Σμικύθου δὲ Νικάνορα διαβάλλοντος ὡς ἀεὶ κακῶς λέγοντα τὸν Φίλιππον - καὶ τῶν ἑταίρων οἰομένων δεῖν μεταπέμπεσθαι καὶ κολάζειν, “ἀλλὰ μήν -” ἔφη “Νικάνωρ οὐ φαυλότατός ἐστι Μακεδόνων· ἐπισκεπτέον οὖν, - μή τι γίνεται παρʼ ἡμᾶς.” ὡς οὖν ἔγνω τὸν Νικάνορα θλιβόμενον - ἰσχυρῶς ὑπὸ πενίας ἠμελημένον δὲ ὑπʼ αὐτοῦ, προσέταξε δωρεάν τινα - αὐτῷ δοθῆναι. πάλιν οὖν τοῦ Σμικύθου λέγοντος, - - ὅτι θαυμαστὰ περὶ - αὐτοῦ πρὸς ἅπαντας ἐγκώμια λέγων ὁ Νικάνωρ διατελεῖ, “ὁρᾶτε - οὖν” εἶπεν “ὅτι παρʼ ἡμᾶς αὐτούς ἐστι καὶ τὸ καλῶς καὶ τὸ - κακῶς ἀκούειν”

- - -

τοῖς δὲ τῶν Ἀθηναίων δημαγωγοῖς ἔφη χάριν - ἔχειν, ὅτι λοιδοροῦντες αὐτὸν βελτίονα ποιοῦσι καὶ τῷ λόγῳ καὶ - τῷ ἤθει· “πειρῶμαι γὰρ αὐτοὺς ἅμα καὶ τοῖς λόγοις καὶ τοῖς - ἔργοις ψευδομένους ἐλέγχειν.”

- - -

τῶν δὲ Ἀθηναίων, ὅσοι περὶ Χαιρώνειαν ἑάλωσαν, ἀφεθέντων ὑπʼ - αὐτοῦ δίχα λύτρων, τὰ δὲ - ἱμάτια καὶ - στρώματα προσαπαιτούντων καὶ τοῖς Μακεδόσιν - ἐγκαλούντων, γελάσας ὁ Φίλιππος; εἶπεν “οὐ δοκοῦσιν ὑμῖν Ἀθηναῖοι νομίζειν ἐν ἀστραγάλοις ὑφʼ ἡμῶν - νενικῆσθαι”

- - -

τῆς δὲ κλειδὸς αὐτῷ κατεαγείσης ἐν πολέμῳ καὶ τοῦ - θεραπεύοντος ἰατροῦ πάντως τι καθʼ ἡμέραν αἰτοῦντος, “λάμβανε” ἔφη “ὅσα βούλει· τὴν γὰρ κλεῖν ἔχεισ”

- - -

δυεῖν δὲ ἀδελφῶν Ἀμφοτεροῦ καὶ Ἑκατεροῦ, - τὸν μὲν Ἑκατερὸν ἔμφρονα καὶ πρακτικὸν ὁρῶν, τὸν δὲ Ἀμφοτερὸν - εὐήθη καὶ ἀβέλτερον ἔφη τὸν μὲν Ἑκατερὸν ἀμφότερον εἶναι, τὸν δὲ - Ἀμφοτερὸν οὐδέτερον

- - - -

τοὺς δὲ συμβουλεύοντας αὐτῷ πικρῶς χρῆσθαι - τοῖς Ἀθηναίοις ἀτόπους ἔλεγεν εἶναι, κελεύοντας ἄνθρωπον ὑπὲρ - δόξης πάντα ποιοῦντα καὶ πάσχοντα ἀποβαλεῖν τὸ τῆς δόξης θέατρον.

- - -

γενόμενος δὲ κριτὴς δυεῖν πονηρῶν ἐκέλευσε τὸν μὲν φεύγειν ἐκ - Μακεδονίας τὸν δὲ ἕτερον - διώκειν,

- - -

μέλλων δὲ καταστρατοπεδεύειν ἐν χωρίῳ καλῷ καὶ πυθόμενος ὅτι χόρτος - οὐκ ἔστι τοῖς ὑποζυγίοις, “οἷοσ” εἶπεν “ὁ βίος· ἡμῶν ἐστίν, - εἰ καὶ πρὸς τὸν τῶν ὄνων καιρὸν ὀφείλομεν ζῆν;ʼ”

- - - -

φρούριον δέ τι βουλόμενος λαβεῖν ὀχυρόν, - ὡς ἀπήγγειλαν οἱ κατάσκοποι χαλεπὸν - εἶναι παντάπασι καὶ ἀνάλωτον, ἠρώτησεν εἰ χαλεπὸν οὕτως ἐστίν, - ὥστε μηδὲ ὄνον προσελθεῖν χρυσίον κομίζοντα.

- - - -

τῶν δὲ περὶ Λασθένην τὸν Ὀλύνθιον ἐγκαλούντων καὶ ἀγανακτούντων, - ὅτι προδότας αὐτοὺς ἔνιοι τῶν περὶ τὸν Φίλιππον ἀποκαλοῦσι, σκαιούς - ἔφη φύσει καὶ ἀγροίκους εἶναι Μακεδόνας καὶ τὴν σκάφην σκάφην - λέγοντας -

- - -

τῷ δὲ υἱῷ παρῄνει πρὸς χάριν ὁμιλεῖν τοῖς Μακεδόσι, κτώμενον - ἑαυτῷ τὴν παρὰ τῶν πολλῶν δύναμιν, -δυναμιν] εὐμένειαν W ἕως ἔξεστι βασιλεύοντος ἄλλου - φιλάνθρωπον εἶναι. - -

- - - -

συνεβούλευε δὲ τῶν ἐν ταῖς πόλεσι δυνατῶν καὶ τοὺς ἀγαθοὺς φίλους - κτᾶσθαι καὶ τοὺς πονηρούς, εἶτα οἷς μὲν χρῆσθαι οἷς δʼ ἀποχρῆσθαι. -

- - -

πρὸς δὲ Φίλωνα τὸν Θηβαῖον εὐεργέτην αὐτοῦ γενόμενον καὶ ξένον, - ὁπηνίκα διῆγεν ἐν Θήβαις. - ὁμηρεύων, - ὕστερον δὲ μηδεμίαν παρʼ αὐτοῦ δωρεὰν προσδεχόμενον “μή με” εἶπεν “ἀφαιροῦ τὸ ἀνίκητον εὐεργεσίας καὶ χάριτος ἡττώμενον.”

- - -

ληφθέντων δὲ πολλῶν αἰχμαλώτων, ἐπίπρασκεν αὐτοὺς ἀνεσταλμένῳ τῷ - χιτῶνι καθήμενος - οὐκ εὐπρεπῶς· εἷς οὖν - τῶν πωλουμένων ἀνεβόησε “φεῖσαί μου, Φίλιππε, πατρικὸς γάρ εἰμί σου - φίλος·” ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ Φιλίππου “πόθεν, ὦ ἄνθρωπε, - γενόμενος καὶ - πῶς;ʼ” “ἐγγύσ” ἔφη “φράσαι σοι βούλομαι προσελθών·” ὡς οὖν προσήχθη “μικρόν” ἔφη - “κατωτέρω τὴν χλαμύδα ποίησον, ἀσχημονεῖς γὰρ οὕτω καθήμενος·” καὶ - ὁ Φίλιππος “ἄφετε αὐτόν” εἶπεν “ἀληθῶς γὰρ εὔνους ὢν καὶ - φίλος ἐλάνθανεν.”

- - -

ἐπεὶ δὲ ὑπό τινος ξένου κληθεὶς ἐπὶ δεῖπνον ἐν ὁδῷ πολλοὺς - ἐπήγετο καὶ τὸν ξένον ἑώρα - θορυβούμενον, - ἦν γὰρ οὐχ ἱκανὰ τὰ παρεσκευασμένα, προπέμπων τῶν φίλων ἑκάστῳ, - πλακοῦντι χώραν - - ἐκέλευεν ἀπολείπειν· οἱ δὲ πειθόμενοι καὶ προσδοκῶντες οὐκ ἢσθιον - πολλά, καὶ πᾶσιν οὓτως ἤρκεσεν. -

- - -

Ἱππάρχου τοῦ Εὐβοέως ἀποθανόντος, δῆλος ἦν βαρέως φέρων εἰπόντος - δέ τινος “ἀλλὰ μὴν ὡραῖος ὢν ἐκεῖνος ἀποτέθνηκεν” , “ἑαυτῷ - γε” εἶπεν, “ἐμοὶ δὲ ταχέως· ἔφθη γὰρ τελευτῆσαι πρὶν ἢ παρʼ - ἐμοῦ χάριν ἀξίαν τῆς φιλίας - ἀπολαβεῖν.”

- - -

πυθόμενος δʼ ἐγκαλεῖν αὐτῷ τὸν Ἀλέξανδρον, ὅτι παῖδας ἐκ πλειόνων - ποιεῖται γυναικῶν, “οὐκοῦν” ἔφη “πολλοὺς ἔχων περὶ τῆς - βασιλείας - - ἀνταγωνιστὰς γενοῦ καλὸς κἀγαθός, ἵνα μὴ διʼ - ἐμὲ τῆς βασιλείας τύχῃς ἀλλὰ διὰ σεαυτόν” ἐκέλευε δʼ - αὐτὸν Ἀριστοτέλει προσέχειν καὶ φιλοσοφεῖν, “ὅπωσ” ἔφη “μὴ - πολλὰ τοιαῦτα πράξῃς, ἐφʼ οἷς ἐγὼ πεπραγμένοις μεταμέλομαι,”

- - -

τῶν δὲ Ἀντιπάτρου φίλων τινὰ κατατάξας - - εἰς τοὺς δικαστάς, εἶτα τὸν πώγωνα βαπτόμενον αἰσθανόμενος καὶ τὴν - κεφαλήν, ἀνέστησεν εἰπὼν τὸν ἄπιστον ἐν θριξὶ μὴ νομίζειν ἀξιόπιστον - ἐν πράγμασι.

- - -

Μαχαίτᾳ δέ τινα κρίνων δίκην καὶ ὑπονυστάζων - οὐ πάνυ προσεῖχε τοῖς δικαίοις ἀλλὰ κατέκρινεν ἐκείνου δὲ - ἀναβοήσαντος ἐκκαλεῖσθαι τὴν κρίσιν, διοργισθεὶς “ἐπὶ τίνα;ʼ” εἶπε· καὶ ὁ Μαχαίτας - “ἐπὶ σὲ βασιλεῦ αὐτόν, ἂν ἐγρηγορὼς καὶ προσέχων ἀκούῃς.” τότε μὲν οὖν ἀνέστη· γενόμενος δὲ μᾶλλον - - ἐφʼ ἑαυτῷ καὶ γνοὺς ἀδικούμενον τὸν Μαχαίταν τὴν μὲν κρίσιν οὐκ - ἔλυσε, τὸ δὲ τίμημα τῆς δίκης αὐτὸς ἐξέτισεν.

- - -

ἐπεὶ δὲἍρπαλος ὑπὲρ συγγενοῦς καὶ οἰκείου Κράτητος ἀδικημάτων - δίκην ἔχοντος ἠξίου τὴν ζημίαν εἰσενεγκεῖν ἀφεθῆναι - δὲ τῆς κρίσεως, ἵνα μὴ λοιδορηθῇ, “βέλτιόν ἐστιν” εἶπε “τοῦτον αὐτὸν ἢ ἡμᾶς διὰ τοῦτον κακῶς ἀκούειν.”

- - -

ἀγανακτούντων δὲ τῶν φίλων, ὅτι συρίττουσιν - αὐτὸν ἐν Ὀλυμπίοις εὖ πεπονθότες οἱ Πελοποννήσιοι, - “τί οὖν” εἶπεν “ἐὰν κακῶς πάθωσι;ʼ”

- - -

κοιμηθεὶς δὲ πλείονα χρόνον ἐπὶ στρατείας εἶτα διαναστὰς “ἀσφαλῶσ” εἶπεν “ἐκάθευδον· Ἀντίπατρος γὰρ ἐγρηγόρει,”

- - - -

πάλιν δὲ ἡμέρας καθεύδοντος αὐτοῦ καὶ τῶν ἠθροισμένων ἐπὶ θύραις - Ἑλλήνων ἀγανακτούντων καὶ ἐγκαλούντων, ὁ Παρμενίων “μὴ - θαυμάσητε” εἶπεν “εἰ καθεύδει νῦν Φίλιππος ὅτε γὰρ ἐκαθεύδετε - ὑμεῖς, οὗτος ἐγρηγόρει.”

- - - -

ψάλτην δέ τινα βουλομένου παρὰ δεῖπνον ἐπανορθοῦν αὐτοῦ καὶ λαλεῖν - περὶ κρουμάτων, ὁ ψάλτης “μὴ γένοιτό σοι” εἶπεν “ὦ βασιλεῦ - κακῶς οὕτως, ἵνα ταῦτα ἐμοῦ βέλτιον εἰδῇς. -”

- - -

ἐπεὶ δὲ διενεχθέντος αὐτοῦ πρὸς Ὀλυμπιάδα - τὴν γυναῖκα καὶ τὸν υἱὸν ἧκε Δημάρατος ὁ Κορίνθιος, ἐπυνθάνετο, - πῶς πρὸς ἀλλήλους ἔχουσιν οἱ Ἕλληνες· καὶ ὁ Δημάρατος “πάνυ - γοῦν” ἔφη σοὶ “περὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων ὁμονοίας ὁ λόγος - ἐστίν, οὕτω πρὸς σὲ τῶν οἰκειοτάτων ἐχόντων” ὁ δὲ συμφρονήσας - ἐπαύσατο τῆς ὀργῆς καὶ διηλλάγη πρὸς - αὐτούς.

- - -

πρεσβύτιδος δὲ πενιχρᾶς ἀξιούσης ἐπʼ αὐτοῦ κριθῆναι καὶ πολλάκις - ἐνοχλούσης, ἔφη μὴ σχολάζειν· ἡ δὲ πρεσβῦτις ἐκκραγοῦσα “καὶ μὴ - βασίλευε ” εἶπεν. ὁ δὲ - θαυμάσας τὸ ῥηθὲν οὐ μόνον ἐκείνης ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων εὐθὺς - διήκουσεν.

- - - -Ἀλεξάνδρου - -

Ἀλέξανδρος ἔτι παῖς ὤν, πολλὰ τοῦ Φιλίππου κατορθοῦντος, οὐκ - ἔχαιρεν, ἀλλὰ πρὸς τοὺς συντρεφομένους - - ἔλεγε παῖδας “ἐμοὶ δὲ ὁ πατὴρ οὐδὲν ἀπολείψει” τῶν δὲ παίδων - λεγόντων ὅτι “σοὶ ταῦτα κτᾶται·” “τί δὲ ὄφελοσ” εἶπεν “ἐὰν ἔχω μὲν πολλὰ πράξω δὲ μηδέν;ʼ”

- - -

ἐλαφρὸς δὲ ὢν καὶ ποδώκης καὶ παρακαλούμενος - ὑπὸ τοῦ πατρὸς Ὀλύμπια δραμεῖν στάδιον, “εἴγε” ἔφη “βασιλεῖς ἕξειν ἔμελλον ἀνταγωνιστάς,”

- - - -

ἀχθείσης δὲ παιδίσκης πρὸς αὐτὸν ὡς συναναπαυσομένης περὶ ἑσπέραν - βαθεῖαν, ἠρώτησεν “ὅ τι τηνικαῦτα” τῆς δὲ εἰπούσης “περιέμενον - γὰρ - τὸν ἄνδρα κατακλῖναι,ʼ” -κατακλῖναι] κατακλινῆσαι - Herwerdenus πικρῶς ἐπετίμησε τοῖς παισὶν ὡς μικροῦ διʼ αὐτοὺς - μοιχὸς γενόμενος.

- - -

ἐπιθυμιῶντι δὲ τοῖς θεοῖς ἀφειδῶς αὐτῷ καὶ πολλάκις ἐπιδραττομένῳ - τοῦ λιβανωτοῦ, παρὼν Λεωνίδης ὁ παιδαγωγός “οὕτωσ” εἶπεν “ὦ - παῖ, δαψιλῶς - ἐπιθυμιάσεις, ὅταν τῆς - λιβανωτοφόρου κρατήσῃς.” ὡς οὖν ἐκράτησεν, ἔπεμψεν ἐπιστολὴν - πρὸς αὐτὸν· - “ἀπέσταλκά σοι τάλαντα ἑκατὸν -ἓκατὸν S λιβανωτοῦ - καὶ κασίας·, ἵνα μηκέτι μικρολογῇ περὶ τοὺς θεούς, εἰδὼς ὅτι καὶ - τῆς ἀρωματοφόρου κρατοῦμεν.”

- - - -

μέλλων δὲ τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ μάχην μάχεσθαι παρεκάλει - τοὺς Μακεδόνας ἀφθόνως δειπνεῖν καὶ πάντα φέρειν εἰς μέσον, ὡς - αὔριον δειπνήσοντας ἐκ τῶν πολεμίων.

- - -

Περίλλου δέ τινος τῶν φίλων αἰτήσαντος - - προῖκα τοῖς θυγατρίοις, ἐκέλευσε πεντήκοντα τάλαντα λαβεῖν αὐτοῦ δὲ - φήσαντος ἱκανὰ εἶναι δέκα, “σοὶ γε” ἔφη λαβεῖν, “ἐμοὶ δʼ οὐχ - ἱκανὰ δοῦναι.”

- - -

Ἀναξάρχῳ δὲ τῷ φιλοσόφῳ δοῦναι τὸν διοικητὴν ἐκέλευσεν ὅσον ἂν - αἰτήσῃ· τοῦ δὲ διοικητοῦ - φήσαντος ὡς - ἑκατὸν αἰτεῖ τάλαντα, “καλῶσ” ἔφη “ποιεῖ - γινώσκων ὅτι φίλον - ἔχει καὶ δυνάμενον τηλικαῦτα δωρεῖσθαι καὶ βουλόμενον.”

- - -

ἐν δὲ τῇ Μιλήτῳ πολλοὺς ἀνδριάντας ἀθλητῶν θεασάμενος Ὀλύμπια καὶ - Πύθια νενικηκότων - “καὶ ποῦ τὰ τηλικαῦτα” ἔφη “ἦν σώματα, ὅτε οἱ βάρβαροι ὑμῶν - τὴν πόλιν ἐπολιόρκουν”

- - -

τῆς δὲ τῶν Καρῶν βασιλίσσης Ἄδας ὄψα καὶ πέμματα παρεσκευασμένα - περιττῶς διὰ δημιουργῶν καὶ μαγείρων φιλοτιμουμένης ἀεὶ πέμπειν πρὸς - αὐτόν, ἔφη κρείττονας ἔχειν αὐτὸς - ὀψοποιούς, πρὸς μὲν ἄριστον τὴν νυκτοπορίαν πρὸς δὲ δεῖπνον τὴν - ὀλιγαριστίαν.

- - -

ἐπεὶ δὲ παρεσκευασμένων πάντων πρὸς - μάχην, ἠρώτησαν οἱ στρατηγοὶ μή τι πρὸς - τούτοις - ἕτερον;ʼ οὐδέν εἶπεν ἢ ξυρᾶν - τὰ γένεια τῶν Μακεδόνων· θαυμάσαντος δὲ τοῦ Παρμενίωνος “οὐκ - οἶδασ” εἶπεν “ὅτι βελτίων οὐκ ἔστιν ἐν μάχαις λαβὴ - πώγωνος;ʼ”

- - -

Δαρείου δὲ διδόντος -διδόντος *: διδόντος vel δὲ δόντος - - αὐτῷ μύρια τάλαντα καὶ τὴν Ἀσίαν νείμασθαι πρὸς - αὐτὸν ἐπίσης, καὶ Παρμενίωνος εἰπόντος “ἔλαβον ἂν εἰ Ἀλέξανδρος - ἤμην.” “κἀγὼ νὴ Δία,” εἶπεν “εἰ Παρμενίων” ἤμην. ἀπεκρίνατο δὲ - Δαρείῳ μήτε τὴν γῆν ἡλίους δύο - μήτε τὴν - Ἀσίαν δύο βασιλεῖς ὑπομένειν.

- - - -

μέλλοντι δὲ αὐτῷ περὶ τῶν ὅλων ἐν Ἀρβήλοις κινδυνεύειν πρὸς - ἑκατὸν μυριάδας ἀντιτεταγμένας προσῄεσαν οἱ φίλοι, τῶν στρατιωτῶν - κατηγοροῦντες ὡς ἐν ταῖς σκηναῖς διαλαλούντων καὶ - συντιθεμένων, ὅπως μηδὲν τῶν λαφύρων εἰς τὸ βασιλικὸν - ἀνοίσουσιν ἀλλʼ αὐτοὶ κερδανοῦσιν. ὁ δὲ μειδιάσας “ἀγαθά” φησὶν “ἀγγέλλετε· νικᾶν γὰρ ἀνδρῶν οὐ φεύγειν παρεσκευασμένων ἀκούω - διαλογισμούς.” καὶ προσιόντες αὐτῷ πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν - ἔλεγον “ὦ βασιλεῦ, θάρρει καὶ μὴ φοβοῦ τὸ - πλῆθος τῶν πολεμίων, αὐτὸν γὰρ ἡμῶν τὸν γράσον οὐχ ὑπομενοῦσι”

- - -

Παρατασσομένου δὲ τοῦ στρατεύματος ἰδών - τινα τῶν στρατιωτῶν τὸ ἀκόντιον - ἐναγκυλούμενον - ἐξέωσε τῆς φάλαγγος ὡς - ἄχρηστον, ὃς “παρασκευάζεται δὴ νῦν, ὅτε χρῆσθαι δεῖ τοῖς - ὅπλοις.”

- - -

ἐπιστολὴν δὲ παρὰ τῆς μητρὸς ἀναγινώσκων ἀπορρήτους κατʼ Ἀντιπάτρου - διαβολὰς ἔχουσαν, ἅμα τοῦ Ἡφαιστίωνος ὥσπερ εἰώθει - συναναγινώσκοντος, - οὐκ ἐκώλυσεν ὡς δὲ - ἀνέγνω, τὸν δακτύλιον ἀφελόμενος τὸν ἑαυτοῦ τῷ στόματι τῷ ἐκείνου - τὴν σφραγῖδα ἐπέθηκεν.

- - -

ἐν δὲ Ἄμμωνος ὑπὸ τοῦ προφήτου παῖς Διὸς προσαγορευθεὶς οὐδέν “γε” ἔφη “θαυμαστόν, πάντων μὲν γὰρ ὁ Ζεὺς - φύσει πατήρ ἐστιν, ἑαυτοῦ δὲ ποιεῖται τοὺς ἀρίστους. -”

- - -

τοξεύματι δὲ πληγεὶς εἰς -εἰς deleverim τὸ σκέλος, ὡς - πολλοὶ συνέδραμον τῶν πολλάκις εἰωθότων αὐτὸν - θεὸν προσαγορεύειν, διαχυθεὶς τῷ προσώπῳ “τουτὶ μὲν - αἷμα” εἶπεν “ὡς ὁρᾶτε καὶ οὐκ ἰχώρ, - οἷόσπέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν. -Hom. E 340”

- - -

ἐπαινούντων δὲ ἐνίων τοῦ Ἀντιπάτρου τὴν εὐτέλειαν ὡς ἀθρύπτως - διαιτωμένου καὶ αὐστηρῶς, “ἔξωθεν” εἶπεν “Ἀντίπατρος - λευκοπάρυφός ἐστι, τὰ - δὲ ἔνδον - ὁλοπόρφυροσ”

- - -

ἐν δὲ χειμῶνι καὶ ψύχει τῶν φίλων τινὸς ἑστιῶντος αὐτόν, ἐσχάραν δὲ - μικρὰν καὶ πῦρ ὀλίγον εἰσενέγκαντος, ἢ ξύλα ἢ λιβανωτὸν εἰσενεγκεῖν - ἐκέλευσεν. - -

- - - -

Ἀντιπατρίδου δὲ καλὴν ψάλτριαν ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἀγαγόντος, κινηθεὶς - τῇ ὄψει πρὸς αὐτὴν ὁ Ἀλέξανδρος ἠρώτησε τὸν Ἀντιπατρίδην, μή τι - τυγχάνοι τῆς γυναικὸς ἐρῶν ἐκείνου δὲ ὁμολογήσαντος, ὦ “μιαρέ” εἶπεν “οὐκ ἀπάξεις εὐθὺς ἐκ τοῦ συμποσίου - τὴν γυναῖκα;”

- - -

πάλιν δὲ Πύθωνα τὸν Εὐίου τοῦ αὐλητοῦ ἐρώμενον Κάσανδρος ἐβιάζετο - φιλῆσαι· τὸν οὖν Εὔιον ὁρῶν ἀχθόμενον ἀνεπήδησε μετʼ ὀργῆς ἐπὶ - τὸν Κάσανδρον, κεκραγώς “ἀλλʼ οὐδʼ ἐρασθῆναί τινος - ἔξεστι διʼ ὑμᾶς;ʼ”

- - -

ἀποστέλλοντος δὲ αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων - τοὺς νοσώδεις καὶ ἀναπήρους ἐπὶ - θάλασσαν, ἐνεδείχθη τις εἰς τοὺς νοσοῦντας - ἀπογεγραμμένος ἑαυτὸν οὐ νοσῶν. ἐπεὶ οὖν εἰς ὄψιν ἀχθεὶς καὶ - ἀνακρινόμενος ὡμολόγησε προφασίζεσθαι διʼ ἔρωτα Τελεσίππας ἀπιούσης - ἐπὶ θάλασσαν, ἠρώτησεν ὁ Ἀλέξανδρος - “πρὸς τίνα δεῖ περὶ τῆς Τελεσίππας διαλέγεσθαι·” πυθόμενος δὲ - ἐλευθέραν οὖσαν “οὐκοῦν” ἔφη “ὦ Ἀντιγένη, πείθωμεν τὴν - Τελεσίππαν, ἵνα μείνῃ μεθʼ ἡμῶν· βιάζεσθαι γὰρ ἐλευθέραν οὖσαν - οὐχ ἡμέτερον.”

- - -

τῶν δὲ μισθοφορούντων Ἑλλήνων παρὰ τοῖς - - πολεμίοις ὑποχειρίων γενομένων, τοὺς μὲν Ἀθηναίους - ἐκέλευσεν ἐν πέδαις - φυλάττειν ὅτι τροφὴν ἔχοντες ἐκ δημοσίου μισθοφοροῦσι καὶ τοὺς - Θεσσαλοὺς ὅτι τὴν ἀρίστην κεκτημένοι οὐ γεωργοῦσι· τοὺς δὲ Θηβαίους - ἀφῆκεν εἰπὼν ὅτι “μόνοις τούτοις οὔτε πόλις - οὔτε χώρα διʼ ἡμᾶς ἀπολέλειπται.”

- - -

τῶν δὲ Ἰνδῶν τὸν ἄριστα τοξεύειν δοκοῦντα καὶ λεγόμενον διὰ - δακτυλίου τὸν ὀιστὸν ἀφιέναι λαβὼν αἰχμάλωτον ἐκέλευσεν ἐπιδείξασθαι, - καὶ μὴ βουλόμενον ὀργισθεὶς ἀνελεῖν προσέταξε· ἐπεὶ δὲ - ἀγόμενος -ἀγόμενος] ἀπαγόμενος Sententiae Maxim. et Ant. p. 569. - ὁ ἄνθρωπος ἔλεγε πρὸς τοὺς ἄγοντας, ὅτι πολλῶν ἡμερῶν οὐ - μεμελέτηκε καὶ ἐφοβήθη διαπεσεῖν, ἀκούσας ὁ Ἀλέξανδρος ἐθαύμασε καὶ - ἀπέλυσε μετὰ δώρων αὐτόν, ὅτι μᾶλλον ἀποθανεῖν ὑπέμεινεν ἢ τῆς - δόξης ἀνάξιος φανῆναι,

- - - - -

ἐπεὶ δὲ Ταξίλης, εἷς τῶν Ἰνδῶν βασιλεὺς ὤν, ἀπαντήσας προυκαλεῖτο - μὴ μάχεσθαι μηδὲ πολεμεῖν Ἀλέξανδρον, ἀλλʼ εἰ μέν ἐστιν ἥττων, εὖ - πάσχειν, εἰ δὲ βελτίων, εὖ ποιεῖν· ἀπεκρίνατο - περὶ αὐτοῦ τούτου μαχετέον εἶναι , πότερος εὖ ποιῶν περιγένηται.

- - -

περὶ δὲ τῆς λεγομένης Ἀόρνου πέτρας ἐν -Ἰνδοῖς ἀκούσας, ὅτι τὸ μὲν χωρίον δυσάλωτόν ἐστιν, ὁ δὲ ἔχων - αὐτὸ δειλός ἐστι, “νῦν” ἔφη “τὸ χωρίον εὐάλωτόν ἐστιν.”

- - -

ἐπεὶ δὲ ἄλλος ἔχων πέτραν ἄληπτον δοκοῦσαν εἶναι ἐνεχείρισεν - ἑαυτὸν μετὰ τῆς πέτρας τῷ Ἀλεξάνδρῳ, - - καὶ τῆς δυνάμεως - ἐκέλευσεν ἄρχειν καὶ προσέθηκε χώραν, εἰπὼν ὅτι “φρονεῖν μοι δοκεῖ - ὁ ἄνθρωπος, ἀνδρὶ μᾶλλον ἀγαθῷ πιστεύσας ἑαυτὸν ἢ ὀχυρῷ - τόπῳ.”

- - -

μετὰ δὲ τὴν τῆς πέτρας ἅλωσιν τῶν φίλων - - λεγόντων ὑπερβεβληκέναι τὸν Ἡρακλέα ταῖς πράξεσιν, “ἀλλʼ ἐγώ” εἶπε “τὰς ἐμὰς πράξεις μετὰ τῆς ἡγεμονίας ἑνὸς οὐ νομίζω ῥήματος - ἀνταξίας εἶναι τοῦ Ἡρακλέουσ”

- - -

τῶν δὲ φίλων τινὰς αἰσθόμενος ἐν τῷ - - κυβεύειν οὐ παίζοντας ἐζημίωσε.

- - -

τῶν δὲ πρώτων φίλων καὶ κρατίστων τιμᾶν μὲν ἐδόκει Κρατερὸν μάλιστα - πάντων, φιλεῖν δὲ Ἡφαιστίωνα. “κρατερὸς μὲν γάρ” ἔφη “φιλοβασιλεύς ἐστιν, Ἡφαιστίων δὲ φιλαλέξανδρος -”

- - - -

Ξενοκράτει δὲ τῷ φιλοσόφῳ πεντήκοντα τάλαντα πέμψας, ὡς οὐκ ἐδέξατο - μὴ δεῖσθαι φήσας, ἠρώτησεν “εἰ μηδὲ φίλον ἔχει Ξενοκράτης ἐμοὶ - μὲν γάρ” ἔφη “μόλις ὁ Δαρείου πλοῦτος εἰς τοὺς φίλους - ἤρκεσεν.”

- - -

ἐπεὶ δὲ Πῶρος ἐρωτηθεὶς ὑπʼ αὐτοῦ μετὰ τὴν μάχην “πῶς σοι χρήσωμαι;ʼ” “βασιλικῶσ” εἶπε, καὶ προσερωτηθεὶς “καὶ μή τι ἄλλο;ʼ” “πάντα” εἶπεν “ἐν τῷ βασιλικῶς ἔνεστι·” θαυμάσας καὶ τὴν - σύνεσιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀνδραγαθίαν πλείονα χώραν ἧς πρότερον - εἶχε προσέθηκε.

- - - -

πυθόμενος δὲ ὑπό τινος λοιδορεῖσθαι “βασιλικόν” ἔφη “ἐστὶν εὖ - ποιοῦντα κακῶς ἀκούειν.”

- - -

ἀποθνῄσκων δὲ πρὸς τοὺς ἑταίρους ἀπιδὼν ἔφη μέγαν “ὁρῶ μου τὸν - ἐπιτάφιον ἐσόμενον.”

- - - -

τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ Δημάδης ὁ ῥήτωρ “ὅμοιον” ἔφη “διὰ τὴν - ἀναρχίαν ὁρᾶσθαι τὸ στρατόπεδον τῶν Μακεδόνων ἐκτετυφλωμένῳ τῷ - Κύκλωπι.”

- - - -Πτολεμαίου τοῦ Λάγου - -

Πτολεμαῖος ὁ Λάγου τὰ πολλὰ παρὰ τοῖς φίλοις ἐδείπνει καὶ ἐκάθευδεν - εἰ δέ ποτε δειπνίζοι, τοῖς - ἐκείνων ἐχρῆτο - μεταπεμπόμενος ἐκπώματα καὶ στρώματα καὶ τραπέζας· αὐτὸς δὲ οὐκ - ἐκέκτητο πλείω τῶν ἀναγκαίων, ἀλλὰ τοῦ πλουτεῖν ἔλεγε τὸ πλουτίζειν - εἶναι βασιλικώτερον.

- - - -Ἀντιγόνου - - -

Ἀντίγονος εἰσέπραττε χρήματα συντόνως· εἰπόντος - δέ τινος “ἀλλʼ οὐκ Ἀλέξανδρος ἦν τοιοῦτοσ” “εἰκότωσ” εἶπεν, “ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἐθέριζε τὴν Ἀσίαν, ἐγὼ - δὲ καλαμῶμαι.”

- - -

τῶν δὲ στρατιωτῶν ἰδών τινας ἐν τοῖς θώραξι καὶ τοῖς κράνεσι - σφαιρίζοντας ἥσθη, καὶ τοὺς - ἡγεμόνας - αὐτῶν μετεπέμπετο ἐπαινέσαι βουλόμενος· ὡς δὲ - ἤκουσεν ὅτι πίνουσιν, τὰς ἐκείνων ἡγεμονίας τοῖς στρατιώταις ἔδωκε. -

- - -

θαυμαζόντων δὲ πάντων, ὅτι γέρων γενόμενος - ἠπίως ἐχρῆτο καὶ πράως τοῖς πράγμασι, “πρότερον - μὲν γάρ” εἶπε “δυνάμεως - ἐδεόμην, νῦν δὲ δόξης καὶ εὐνοίας.”

- - -

πρὸς δὲ τὸν υἱὸν Φίλιππον πυθόμενον πλειόνων παρόντων “πότε μέλλομεν - ἀναζευγνύναι;” “τί δέδοικας;” εἶπε “μὴ μόνος τῆς σάλπιγγος οὐκ ἀκούσῃς;ʼ -ἀκούσῃς p. 506 d: ἀκούσῃ. -”

- - - -

σπουδάσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου λαβεῖν κατάλυσιν παρὰ γυναικὶ χήρᾳ τρεῖς - ἐχούσῃ θυγατέρας εὐπρεπεῖς, καλέσας τὸν ἐπὶ τῶν ξενίων εἶπεν “οὐκ - ἐξάξεις μου τὸν υἱὸν ἀπὸ τῆς στενοχωρίας;ʼ”

- - -

νοσήσας δὲ μακρὰν νόσον ὡς ἀνέρρωσεν - “οὐδέν” ἔφη “χεῖρον· ὑπέμνησε γὰρ ἡμᾶς ἡ νόσος μὴ μέγα - φρονεῖν ὡς ὄντας θνητούς.” -

- - -

Ἑρμοδότου δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς ποιήμασιν Ἡλίου παῖδα γράψαντος “οὐ - ταῦτά μοι” ἔφη “σύνοιδεν ὁ λασανοφόροσ”

- - - -

εἰπόντος δέ τινος ὅτι “πάντα καλὰ καὶ δίκαια” τοῖς βασιλεῦσι “ναὶ μὰ Δία εἶπε “τοῖς τῶν βαρβάρων” ἡμῖν δὲ μόνα καλὰ τὰ - καλὰ καὶ μόνα δίκαια τὰ δίκαια.”

- - -

Μαρσύου τοῦ ἀδελφοῦ δίκην ἔχοντος, ἀξιοῦντος - δὲ τὴν κρίσιν αὐτῷ γενέσθαι κατʼ οἰκίαν, “ἔσται μὲν - οὖν” εἶπεν “ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ πάντων ἀκουόντων, εἰ μηδὲν - ἀδικοῦμεν.”

- - -

ἐπεὶ δέ ποτε χειμῶνος ἐν τόποις σπανίζουσι τῶν - ἐπιτηδείων ἠνάγκασε καταζεῦξαι καὶ τῶν στρατιωτῶν τινες ἐλοιδόρουν - αὐτὸν ἀγνοοῦντες ὅτι πλησίον - ἐστὶν , τῇ βακτηρίᾳ τὴν σκηνὴν - διαστείλας “οἰμώξετε” εἶπεν “εἰ μὴ μακρότερον ἀποστάντες - λοιδορήσετε - ἡμᾶς.”

- - -

Ἀριστοδήμου δὲ τῶν φίλων τινὸς ἐκ μαγείρου γεγονέναι δοκοῦντος, - συμβουλεύοντος δὲ αὐτῷ τῶν ἀναλωμάτων καὶ τῶν δωρεῶν ἀφαιρεῖν, “οἱ - λόγοι σου” εἶπεν “ὦ Ἀριστόδημε, περιζώματος ὄζουσιν.”

- - - -

Ἀθηναίων δὲ δοῦλον αὐτοῦ τιμώμενον εἰς τὴν πολιτείαν ὡς ἐλεύθερον - ἐγγραψάντων, “οὐκ ἂν” εἶπεν “ἐβουλόμην ἕνα Ἀθηναῖον ὑπʼ - ἐμοῦ μαστιγοῦσθαι.”

- - -

νεανίσκου δέ τινος τῶν Ἀναξιμένους τοῦ - - ῥήτορος μαθητῶν λόγον ἐσκεμμένον ἐκ παρασκευῆς - εἰπόντος ἐπʼ αὐτοῦ, βουλόμενός τι μαθεῖν - ἠρώτησεν· ἀποσιωπήσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου “τί λέγεις;ʼ” εἶπεν “ἢ ʼταῦτʼ ἐστὶ τἀν δέλτοισιν ἐγγεγραμμένα; - ”

- - -

ἑτέρου δὲ ῥήτορος ἀκούων λέγοντος, ὅτι - - χιονοβόλος ἡ ὥρα γενομένη λιποβοτανεῖν ἐποίησε τὴν χώραν, “οὐ παύσῃ - μοι” εἶπεν “ὡς ὄχλῳ χρώμενος;ʼ”

- - -

Θρασύλλου δὲ τοῦ κυνικοῦ δραχμὴν αἰτήσαντος αὐτόν, “ἀλλʼ οὐ - βασιλικόν” ἔφη “τὸ δόμα·” τοῦ δὲ εἰπόντος “οὐκοῦν - τάλαντον δός μοι,” “ἀλλʼ οὐ κυνικόν, -” ἔφη “τὸ λῆμμα.”

- - -

πέμπων δὲ Δημήτριον τὸν υἱὸν μετὰ νεῶν πολλῶν καὶ δυνάμεων - ἐλευθερώσοντα τοὺς· Ἕλληνας - ἔλεγε τὴν δόξαν - ὥσπερ ἀπὸ σκοπῆς τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν οἰκουμένην πυρσεύεσθαι.

- - -

Ἀνταγόρου δὲ τοῦ ποιητοῦ γόγγρον ἓψοντος καὶ αὐτοῦ τὴν λοπάδα - σείοντος, ἐπιστὰς ἐξόπισθεν - “οἴει” φησὶ τὸν “Ὅμηρον, ὦ Ἀνταγόρα, γόγγρον ἕψειν τὰς τοῦ - Ἀγαμέμνονος γράφοντα πράξεις;ʼ” καὶ ὁ Ἀνταγόρας “σὺ δέ” εἶπεν “ὦ βασιλεῦ, τὸν Ἀγαμέμνονα νομίζεις πράττοντα τὰς πράξεις - ἐκείνας πολυπραγμονεῖν, εἴ τις ἐν τῷ στρατοπέδῳ γόγγρον ἕψει;”

- - - - -

ὄναρ δʼ -ὄναρ δʼ *: Ἀντίγονος - ὄναρ - ἰδὼν χρυσοῦν θέρος ἐξαμῶντα Μιθριδάτην - ἐβουλεύσατο κτεῖναι, καὶ Δημητρίῳ τῷ υἱῷ φράσας ὥρκωσε σιωπῆσαι· - ὁ δὲ παραλαβὼν τὸν Μιθριδάτην καὶ συμπεριπατῶν παρὰ θάλασσαν ἐν τῷ - αἰγιαλῷ κατέγραψε τῷ σαυρωτῆρι τοῦ δόρατος - “φεῦγε, Μιθριδᾶτα” -Μυθριδάτην *: μιθριδάτην ὁ - δημήτριος - ἐκεῖνος δὲ νοήσας ἔφυγεν εἰς Πόντον - κἀκεῖ βασιλεύων διετέλεσε.

- - - -Δημητρίου - -

Ῥοδίους δὲ πολιορκῶν ὁ Δημήτριος ἔλαβεν ἔν τινι προαστείῳ πίνακα - Πρωτογένους τοῦ ζωγράφου - τὸν Ἰάλυσον γράφοντος· “ἐπικηρυκευσαμένων δὲ τῶν -Ῥοδίων καὶ φείσασθαι τοῦ πίνακος - παρακαλούντων, ἔφη μᾶλλον ἂν -ἂν* τὰς τοῦ - πατρὸς εἰκόνας ἢ τὴν γραφὴν ἐκείνην διαφθεῖραι.” σπεισάμενος δὲ - τοῖς Ῥοδίοις τὴν ἑλέπολιν ἀπέλιπε παρʼ αὐτοῖς, ὑπόδειγμα τῆς αὑτοῦ - μεγαλουργίας ἐκείνων δὲ ἀνδρείας - - ἐσομένην. -

- - -

ἀποστάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων, ἑλὼν τὴν πόλιν ἤδη κακῶς ὑπὸ - σιτοδείας ἔχουσαν, εὐθὺς ἐκκλησίας αὐτῷ συναχθείσης, ἐπέδωκε δωρεὰν - σῖτον αὐτοῖς· δημηγορῶν δὲ περὶ τούτων ἐβαρβάρισε· τῶν - - δὲ καθημένων τινὸς - ὡς ἔδει τὸ ῥῆμα λεχθῆναι παραφωνήσαντος, “οὐκοῦν” ἔφη “καὶ - τῆς ἐπανορθώσεως ταύτης ἄλλους ὑμῖν πεντακισχιλίους ἐπιδίδωμι - μεδίμνους.”

- - - -Ἀντιγόνου τοῦ δευτέρου - -

Ἀντίγονος ὁ δεύτερος, Δημητρίου τοῦ πατρὸς - ἁλόντος καὶ πέμψαντός τινα τῶν φίλων καὶ κελεύοντος μὴ προσέχειν, - ἄν τι γράφῃ βιασθεὶς ὑπὸ Σελεύκου, μηδὲ παραχωρεῖν τῶν πόλεων, - αὐτὸς ἔγραψε πρὸς Σέλευκον ἐξιστάμενος αὐτῷ τῆς ἀρχῆς ἁπάσης καὶ - παραδιδοὺς ὅμηρον ἑαυτὸν ἐπὶ τῷ τὸν - - πατέρα Δημήτριον ἀπολυθῆναι

- - -

μέλλων δὲ ναυμαχεῖν πρὸς τοὺς Πτολεμαίου - στρατηγοὺς, εἰπόντος τοῦ κυβερνήτου πολὺ - πλείονας εἶναι τὰς τῶν πολεμίων ναῦς, “ἐμὲ δέ” ἔφη “αὐτὸν - παρόντα πρὸς πόσας ἀντιτάττεις;”

- - - -

ὑποχωρῶν δέ ποτε τοῖς πολεμίοις ἐπερχομένοις οὐκ ἔφη φεύγειν, ἀλλὰ - διώκειν τὸ συμφέρον ὀπίσω κείμενον.

- - -

ἐπεὶ δὲ νεανίσκος ἀνδρείου πατρός, αὐτὸς δὲ μὴ πάνυ δοκῶν ἀγαθὸς - εἶναι στρατιώτης ἠξίου - τὰς τοῦ πατρὸς - λαμβάνειν ἀποφοράς, “ἀλλʼ ἐγὼ” εἶπεν “ὦ μειράκιον, ἀνδραγαθίας - οὐ πατραγαθίας μισθοὺς καὶ δωρεὰς δίδωμι. ”

- - -

Ζήνωνος δὲ τοῦ Κιτιέως ἀποθανόντος, ὃν μάλιστα τῶν φιλοσόφων - ἐθαύμασεν, ἔλεγε τὸ θέατρον αὐτοῦ τῶν πράξεων ἀνῃρῆσθαι. - -

- - - -Λυσιμάχου - -

Λυσίμαχος ἐν Θρᾴκῃ κρατηθεὶς ὑπὸ Δρομιχαίτου - καὶ διὰ δίψαν ἑαυτὸν καὶ τὸ στράτευμα παραδούς, ὡς ἔπιεν - αἰχμάλωτος γενόμενος, “ὦ θεοί” εἶπεν “ὡς μικρᾶς ἡδονῆς ἕνεκα - δοῦλον ἐμαυτὸν ἐκ βασιλέως πεποίηκα.”

- - -

πρὸς δὲ Φιλιππίδην τὸν κωμῳδιοποιὸν -κωμῳδιοποιὸν *: κωμῳδοποιὸν - φίλον - ὄντα καὶ συνήθη “τίνος σοι” εἶπε “τῶν ἐμῶν - μεταδῶ;” κἀκεῖνος “οὗ βούλει πλὴν τῶν ἀπορρήτων.”

- - - -Ἀντιπάτρου - -

-Ἀντίπατρος ἀκούσας - τὴν Παρμενίωνος ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τελευτὴν “εἰ μὲν ἐπεβούλευσεν” Ἀλεξάνδρῳ Παρμενίων εἶπε “τίνι πιστευτέον; εἰ δὲ μή, τί - πρακτέον;”

- - -

Δημάδου δὲ τοῦ ῥήτορος ἤδη πρεσβύτου γεγονότος, ἔφη καθάπερ ἱερείου - διαπεπραγμένου καταλείπεσθαι μόνην τὴν γαστέρα καὶ τὴν γλῶτταν.

- - - -Ἀντιόχου τοῦ τρίτου - -

Ἀντίοχος ὁ τρίτος ἔγραψε ταῖς πόλεσιν ἄν - τι γράψῃ παρὰ τοὺς νόμους κελεύων γενέσθαι, μὴ προσέχειν ὡς - ἠγνοηκότι,

- - -

τὴν δὲ τῆς Ἀρτέμιδος ἱέρειαν ἰδὼν ὑπερβολῇ καλὴν - φανεῖσαν εὐθὺς ἀνέζευξεν ἐξ Ἐφέσου, φοβούμενος μὴ παρὰ γνώμην - ἐκβιασθῇ πρᾶξαί τι τῶν οὐχ ὁσίων.

- - - -Ἀντιόχου τοῦ Ἱέρακος - -

Ἀντίοχος τοῦ Ἱερακος. -Ἀντίοχος ὁ ἐπικληθεὶς Ἱέραξ ἐπολέμει περὶ - τῆς βασιλείας πρὸς τὸν ἀδελφὸν Σέλευκον· ἐπεὶ - δὲ ὁ Σέλευκος ἡττηθεὶς ὑπὸ Γαλατῶν οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν ἀλλʼ - ἐδόκει κατακεκόφθαι, θεὶς τὴν πορφύραν ὁ Ἀντίοχος φαιὸν ἱμάτιον - ἀνέλαβε. μετʼ ὀλίγον δὲ πυθόμενος τὸν ἀδελφὸν σῴζεσθαι, εὐαγγέλια - τοῖς - θεοῖς ἔθυσε καὶ τὰς πόλεις τὰς ὑφʼ - ἑαυτοῦ στεφανηφορεῖν ἐποίησεν.

- - - -Εὐμένους - -

Εὐμένης ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ Περσέως ἔδοξε τεθνάναι τῆς δὲ φήμης εἰς - Πέργαμον κομισθείσης, Ἄτταλος - ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ περιθέμενος τὸ διάδημα - καὶ - τὴν γυναῖκα γήμας ἐβασίλευσε· - πυθόμενος δὲ προσιόντα ζῶντα τὸν ἀδελφὸν ἀπήντησεν ὥσπερ εἰώθει μετὰ - τῶν σωματοφυλάκων δοράτιον ἔχων· ὁ δὲ Εὐμένης φιλοφρόνως ἀσπασάμενος - αὐτὸν καὶ πρὸς τὸ οὖς εἰπών - - μὴ σπεῦδε γῆμαι πρὶν τελευτήσαντʼ ἴδῃς, - οὐδὲν ἄλλο παρὰ πάντα τὸν βίον οὔτʼ εἶπεν ὕποπτον οὔτε ἐποίησεν, - ἀλλὰ καὶ τελευτῶν ἐκείνῳ τὴν γυναῖκα καὶ τὴν βασιλείαν ἀπέλιπεν. - ἀνθʼ ὧν ἐκεῖνος οὐδὲν ἐξ ἑαυτοῦ τέκνον ἔθρεψε, πολλῶν γενομένων, - ἀλλὰ τῷ Εὐμένους υἱῷ · τὴν βασιλείαν ἔτι ζῶν - ἐνηλίκῳ γενομένῳ παρέδωκε. - -

- - - - -Πύρρου τοῦ Ἠπειρώτου - -

Πύρρον οἱ υἱοὶ παῖδες ὄντες ἠρώτων, τίνι καταλείψει τὴν βασιλείαν· - καὶ ὁ Πύρρος εἶπεν “ὃς - ἂν ὑμῶν - ὀξυτέραν ἔχῃ τὴν μάχαιραν.”

- - -

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον Πύθων ἢ Καφισίας -Καφισίας - *: καφίσιος - αὐλητὴς ἀμείνων “Πολυσπέρχων” -Πολυσπέρχων X: πολυπέρχων - ἔφη “στρατηγός.”

- - -

ἐπεὶ δὲ συμβαλὼν Ῥωμαίοις δὶς ἐνίκησε πολλοὺς τῶν φίλων καὶ τῶν - ἡγεμόνων ἀπολέσας, “ἂν ἔτι” ἔφη “μίαν μάχην Ῥωμαίους νικήσωμεν, - ἀπολώλαμεν.”

- - -

ἐπεὶ δὲ Σικελίας ἀποτυχὼν ἐξέπλει, μεταστραφεὶς ὀπίσω πρὸς τοὺς - φίλους “οἵαν” ἔφη “Ῥωμαίοις - καὶ Καρχηδονίοις ἀπολείπομεν - παλαίστραν.”

- - -

τῶν δὲ στρατιωτῶν Ἀετὸν αὐτὸν προσαγορευόντων - “τί γάρ” εἶπεν “οὐ μέλλω, τοῖς ὑμετέροις ὅπλοις ὥσπερ - ὠκυπτέροις αἰρόμενος;”

- - -

ἀκούσας δὲ ὅτι νεανίσκοι πολλὰ βλάσφημα περὶ αὐτοῦ πίνοντες - εἰρήκασιν, ἐκέλευσεν ἀχθῆναι μεθʼ ἡμέραν πρὸς αὐτὸν ἅπαντας· - ἀχθέντων δὲ τὸν - πρῶτον ἠρώτησεν , εἰ - ταῦτα εἰρήκασι περὶ αὐτοῦ καὶ ὁ νεανίσκος “ταῦτα” εἶπεν “ὦ - βασιλεῦ,ʼ πλείονα δʼ ἂν τούτων εἰρήκειμεν, εἰ πλείονα οἶνον - εἴχομεν.”

- - - -Ἀντιόχου - -

Ἀντίοχος ὁ στρατεύσας δεύτερον ἐπὶ Πάρθους, ἔν τινι κυνηγεσίῳ καὶ - διωγμῷ τῶν φίλων καὶ - θεραπόντων - ἀποπλανηθείς, εἰς ἔπαυλιν πενήτων ἀνθρώπων ἀγνοούμενος εἰσῆλθε καὶ - παρὰ τὸ δεῖπνον ἐμβαλὼν λόγον περὶ τοῦ βασιλέως ἤκουσεν, ὅτι τἄλλα - χρηστός ἐστιν, φίλοις δὲ μοχθηροῖς; ἐπιτρέπων τὰ - πλεῖστα παρορᾷ καὶ πολλάκις ἀμελεῖ τῶν ἀναγκαίων διὰ τὸ - λίαν φιλόθηρος εἶναι. τότε μὲν οὖν ἐσιώπησεν· ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τῶν - δορυφόρων παραγενομένων ἐπὶ τὴν ἔπαυλιν φανερὸς γενόμενος, προσφερομένης - τῆς πορφύρας αὐτῷ καὶ τοῦ διαδήματος, “ἀλλὰ ἀφʼ - ἧσ” εἶπεν “ἡμέρας· ὑμᾶς ἀνείληφα, - πρῶτον ἐχθὲς ἀληθινῶν λόγων ἤκουσα περὶ ἐμαυτοῦ.”

- - - -

τῶν δὲ Ἰουδαίων, πολιορκοῦντος αὐτοῦ τὰ Ἱεροσόλυμα, πρὸς τὴν - μεγίστην ἑορτὴν αἰτησαμένων ἑπτὰ ἡμερῶν ἀνοχάς, οὐ μόνον ἔδωκε - ταύτας, ἀλλὰ - καὶ ταύρους χρυσόκερως - παρασκευασάμενος καὶ θυμιαμάτων καὶ ἀρωμάτων πλῆθος ἄχρι τῶν πυλῶν - ἐπόμπευσε· καὶ παραδοὺς τοῖς ἐκείνων ἱερεῦσι τὴν θυσίαν αὐτὸς - ἐπανῆλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον. οἱ δὲ Ἰουδαῖοι θαυμάσαντες εὐθὺς - ἑαυτοὺς μετὰ τὴν ἑορτὴν - ἐνεχείρισαν.

- - - -Θεμιστοκλέους - -

Θεμιστοκλῆς ἔτι μειράκιον ὢν ἐν πότοις ἐκυλινδεῖτο καὶ γυναιξὶν - ἐπεὶ δὲ Μιλτιάδης στρατηγῶν ἐνίκησεν ἐν Μαραθῶνι τοὺς βαρβάρους, - οὐκέτι ἦν - - ἐντυχεῖν ἀτακτοῦντι Θεμιστοκλεῖ· πρὸς δὲ τοὺς θαυμάζοντας, - τὴν μεταβολὴν ἔλεγεν ὡς “οὐκ ἐᾷ με καθεύδειν - οὐδὲ ῥᾳθυμεῖν τὸ Μιλτιάδου τρόπαιον.”

- - -

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον Ἀχιλλεὺς ἐβούλετʼ ἂν ἢ - Ὅμηρος εἶναι, “σὺ δʼ αὐτόσ” ἔφη “πότερον ἤθελες ὁ νικῶν - Ὀλυμπίασιν -Ὀλυμπίασιν *: ἐν - ὀλυμπιάσιν - ἢ ὁ κηρύσσων τοὺς νικῶντας - εἶναι;”

- - -

Ξέρξου δὲ καταβαίνοντος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα - - τῷ μεγάλῳ στόλῳ, φοβηθεὶς Ἐπικύδην τὸν δημαγωγὸν αἰσχροκερδῆ καὶ - δειλὸν ὄντα μὴ στρατηγὸς γενόμενος ἀπολέσῃ τὴν πόλιν, ἔπεισεν - ἀργυρίῳ τῆς στρατηγίας ἀποστῆναι.

- - -

Ἀδειμάντου δὲ ναυμαχεῖν μὴ τολμῶντος, εἰπόντος - - πρὸς τὸν - Θεμιστοκλέα τοὺς Ἕλληνας παρακαλοῦντα καὶ προτρέποντα “ὦ - Θεμιστόκλεις, τοὺς ἐν τοῖς ἀγῶσι προεξανισταμένους μαστιγοῦσιν,” “ναὶ” -ναί W: ἀεὶ ναί - εἶπεν “ὦ Ἀδείμαντε, τοὺς δὲ λειπομένους οὐ στεφανοῦσιν.”

- - - -

ἐπαραμένου δὲ τοῦ Εὐρυβιάδου τὴν βακτηρίαν ὡς πατάξοντος “πάταξον - μὲν οὖν” εἶπεν “ἄκουσον δέ.”

- - -

μὴ πείθων δὲ τὸν Εὐρυβιάδην ἐν τοῖς στενοῖς ναυμαχῆσαι, κρύφα πρὸς - τὸν βάρβαρον ἔπεμψε - παραινῶν μὴ δεδιέναι - τοὺς Ἕλληνας ἀποδιδράσκοντας ἐπεὶ δὲ πεισθεὶς ἐκεῖνος ἡττήθη - ναυμαχήσας ὅπου συνέφερε τοῖς Ἕλλησι, πάλιν ἔπεμψε πρὸς αὐτὸν - κελεύων φεύγειν - ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον τὴν ταχίστην ὡς τῶν Ἑλλήνων διανοουμένων λύειν - τὴν γέφυραν, - ἵνα σῴζων τοὺς Ἕλληνας - ἐκεῖνον δοκῇ σῴζειν.

- - -

τοῦ δὲ Σεριφίου πρὸς αὐτὸν -αὐτὸν *: αὐτὸν - εἰπόντος, ὡς οὐ διʼ αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν - πόλιν ἔνδοξός ἐστιν, “ἀληθῆ λέγεισ” εἶπεν “ἀλλʼ οὔτʼ ἂν ἐγὼ Σερίφιος ὢν - ἐγενόμην ἔνδοξος οὔτε σὺ Ἀθηναῖος.”

- - -

Ἀντιφάτου δὲ τοῦ καλοῦ πρότερον μὲν ἐρῶντα τὸν Θεμιστοκλέα φεύγοντος - καὶ καταφρονοῦντος, ἐπεὶ - δὲ δόξαν ἔσχε - μεγάλην καὶ δύναμιν, προσερχομένου καὶ κολακεύοντος, “ὦ μειράκιον” εἶπεν “ὀψὲ μὲν ἀμφότεροι ἀλλὰ νοῦν ἐσχήκαμεν.”

- - - -

πρὸς δὲ Σιμωνίδην ἐξαιτούμενόν τινα κρίσιν οὐ δικαίαν ἔφη μήτʼ ἂν - ἐκεῖνον γενέσθαι ποιητὴν - ἀγαθὸν ᾄδοντα - παρὰ μέλος μήτʼ αὐτὸν ἄρχοντα χρηστὸν δικάζοντα παρὰ τὸν νόμον.

- - -

τὸν δὲ υἱὸν ἐντρυφῶντα τῇ μητρὶ πλεῖστον Ἑλλήνων ἔλεγε δύνασθαι· - τῶν γὰρ Ἑλλήνων ἄρχειν Ἀθηναίους, Ἀθηναίων δʼ ἑαυτόν, αὑτοῦ -αὑτοῦ *: ἑαυτοῦ cf. Vit. - Them. c. 18 δὲ τὴν ἐκείνου - μητέρα, - τῆς δὲ μητρὸς ἐκεῖνον.

- - - -

τῶν δὲ τὴν θυγατέρα μνωμένων αὐτοῦ τὸν ἐπιεικῆ τοῦ πλουσίου - προτιμήσας ἄνδρα ἔφη ζητεῖν χρημάτων δεόμενον μᾶλλον ἢ χρήματα - ἀνδρός

- - -

χωρίον δὲ πωλῶν ἐκέλευσε κηρύττειν ὅτι - - καὶ γείτονα χρηστὸν ἔχει.

- - -

τῶν δὲ Ἀθηναίων αὐτὸν προπηλακιζόντων “τί κοπιᾶτε” εἶπεν “ὑπὸ - τῶν αὐτῶν πολλάκις εὐχρηστούμενοι;ʼ” καὶ ταῖς πλατάνοις ἀπείκαζεν - αὑτόν, αἷς ὑποτρέχουσι χειμαζόμενοι, γενομένης δὲ εὐδίας τίλλουσι - παρερχόμενοι καὶ κολούουσι.

- - -

τοὺς δὲ Ἐρετριεῖς ἐπισκώπτων ἔλεγεν ὥσπερ τευθίδας μάχαιραν μὲν - ἔχειν καρδίαν δὲ μὴ ἔχειν. -

- - -

ἐπεὶ δὲ ἐξέπεσε τῶν Ἀθηνῶν -Ἀθηνῶν Cobetus: ἀθηναίων - τὸ πρῶτον, εἶτα καὶ τῆς - Ἑλλάδος, ἀναβὰς πρὸς βασιλέα καὶ κελευόμενος λέγειν ἔφη τὸν λόγον - ἐοικέναι τοῖς ποικίλοις - στρώμασιν ὡς γὰρ ἐκεῖνα, καὶ τοῦτον ἐκτεινόμενον - μὲν ἐπιδεικνύναι τὰ εἴδη συστελλόμενον δὲ - κρύπτειν καὶ διαφθείρειν.

- - -

ἠιτήσατο δὲ καὶ χρόνον, ὅπως τὴν Περσικὴν διάλεκτον καταμαθὼν διʼ - ἑαυτοῦ καὶ μὴ διʼ ἑτέρου ποιήσαιτο τὴν πρὸς αὐτὸν ἔντευξιν.

- - - -

πολλῶν δὲ δωρεῶν ἀξιωθεὶς καὶ ταχὺ πλούσιος γενόμενος πρὸς τοὺς παῖδας - εἶπεν “ὦ παῖδες, ἀπωλόμεθʼ ἄν, εἰ μὴ ἀπωλώλειμεν.” -ἀπωλώλειμεν *: ἀπολώλειμεν - -

- - - -Μυρωνίδου - -

Μυρωνίδης παρήγγειλεν ἔξοδον Ἀθηναίοις ἐπὶ Βοιωτοὺς στρατεύων - ἐνστάσης δὲ τῆς ὥρας καὶ τῶν - - λοχαγῶν λεγόντων - μηδέπω πάντας παρεῖναι, “πάρεισιν” εἶπεν “οἱ μέλλοντες - μάχεσθαι·” καὶ χρησάμενος αὐτοῖς προθύμοις ἐνίκησε τοὺς - πολεμίους.

- - - -Ἀριστείδου - -

Ἀριστείδης δὲ ὁ δίκαιος ἀεὶ καθʼ αὑτὸν ἐπολιτεύετο καὶ τὰς - ἑταιρείας ἔφευγεν, ὡς τῆς ἀπὸ τῶν - φίλων - δυνάμεως ἀδικεῖν ἐπαιρούσης

- - -

ἐπεὶ δὲ τῶν Ἀθηναίων ὁρμωμένων ἐπὶ τὸν ἐξοστρακισμὸν ἄνθρωπος - ἀγράμματος καὶ ἄγροικος ὄστρακον ἔχων προσῆλθεν αὐτῷ κελεύων - ἐγγράψαι τὸ ὄνομα τοῦ Ἀριστείδου, “γινώσκεις γάρ” ἔφη “τὸν - -Ἀριστείδην ;ʼ” τοῦ δὲ ἀνθρώπου γινώσκειν μὲν οὐ φήσαντος, ἄχθεσθαι δὲ τῇ τοῦ - δικαίου προσηγορίᾳ, σιωπήσας ἐνέγραψε τὸ ὄνομα τῷ ὀστράκῳ καὶ - ἀπέδωκεν.

- - -

ἐχθρὸς δὲ ὢν τοῦ Θεμιστοκλέους καὶ πρεσβευτὴς - ἐκπεμφθεὶς σὺν αὐτῷ “βούλει” φησὶν “ὦ Θεμιστόκλεις - ἐπὶ τῶν ὅρων τὴν ἔχθραν ἀπολίπωμεν ἂν γὰρ δοκῇ, πάλιν αὐτὴν - ἐπανιόντες ληψόμεθα.”

- - -

τάξας δὲ τοὺς φόρους τοῖς Ἕλλησι τοσούτῳ πτωχότερος ἐπανῆλθεν,. - ὅσον εἰς τὴν ἀποδημίαν - ἀνήλωσεν.

- - -

Αἰσχύλου -Αἰσχύλου] Sept. adv. Th. 576 δὲ - ποιήσαντος εἰς Ἀμφιάραον - οὐ γὰρ δοκεῖν ἄριστος ἀλλʼ εἶναι θέλει, - βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς; καρπούμενος, - - - ἐξ ἧς τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα - - - καὶ λεγομένων τούτων, πάντες εἰς Ἀριστείδην ἀπέβλεψαν.

- - - -Περικλέους - -

Περικλῆς, ὁπότε μέλλοι στρατηγεῖν, ἀναλαμβάνων τὴν χλαμύδα πρὸς - ἑαυτὸν ἔλεγε “πρόσεχε, Περίκλεις, ἐλευθέρων μέλλεις ἄρχειν, καὶ - Ἑλλήνων - καὶ Ἀθηναίων.”

- - -

ἐκέλευσε δὲ τοὺς Ἀθηναίους τὴν Αἴγιναν ὥσπερ λήμην ἀφαιρεῖν τοῦ - Πειραιῶς.

- - -

πρὸς δὲ φίλον τινὰ μαρτυρίας ψευδοῦς δεόμενον, προσῆν καὶ ὅρκος, - ἔφησε μέχρι τοῦ βωμοῦ - φίλος εἶναι.

- - - -

μέλλων δὲ ἀποθνήσκειν αὐτὸς ἑαυτὸν ἐμακάριζεν , - ὅτι μηδεὶς Ἀθηναίων μέλαν ἱμάτιον διʼ αὐτὸν ἐνεδύσατο.

- - - -Ἀλκιβιάδου - -

Ἀλκιβιάδης ἔτι παῖς ὢν ἐλήφθη λαβὴν ἐν παλαίστρᾳ· καὶ μὴ - δυνάμενος διαφυγεῖν ἔδακε τὴν - χεῖρα τοῦ - καταπαλαίοντος· εἰπόντος δὲ ἐκείνου “δάκνεις ὡς αἱ γυναῖκες,” “οὐ μὲν οὖν” εἶπεν “ἀλλʼ ὡς οἱ λέοντες.”

- - -

ἔχων δὲ κύνα πάγκαλον ἐωνημένον ἑπτακισχιλίων δραχμῶν, ἀπέκοψεν - αὐτοῦ τὴν οὐρὰν “ὅπως -” ἔφη “τοῦτο λέγωσιν Ἀθηναῖοι περὶ ἐμοῦ καὶ μηδὲν ἄλλο - πολυπραγμονῶσι. -”

- - -

προσελθὼν δὲ διδασκαλείῳ ῥαψῳδίαν Ἰλιάδος ᾔτει· τοῦ δὲ διδασκάλου - μηδὲν ἔχειν Ὁμήρου φήσαντος, ἐντρίψας; αὐτῷ κόνδυλον παρῆλθεν.

- - - -

ἐλθὼν δὲ ἐπὶ θύρας τοῦ Περικλέους καὶ πυθόμενος αὐτὸν μὴ σχολάζειν - ἀλλὰ σκοπεῖν, ὅπως ἀποδώσει λόγους Ἀθηναίοις, “οὐ βέλτιον” ἔφη “σκοπεῖν ἦν, ὅπως οὐκ -οὐκ Cobetus: μὴ οὐκ - ἀποδώσει”

- - -

καλούμενος δὲ ἐπὶ κρίσιν θανατικὴν ὑπὸ - - τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ Σικελίας ἔκρυψεν ἑαυτὸν , εἰπὼν εὔηθες εἶναι - τὸ δίκην ἔχοντα ζητεῖν ἀποφυγεῖν, ἐξὸν φυγεῖν.

- - -

εἰπόντος δέ τινος “οὐ πιστεύεις τῇ πατρίδι - τὴν περὶ σεαυτοῦ κρίσιν;ʼ” “ἐγὼ μέν” ἔφη “οὐδὲ τῇ - μητρί, - μή πως ἀγνοήσασα τὴν μέλαιναν βάλῃ ψῆφον ἀντὶ τῆς λευκῆς. ”

- - -

ἀκούσας δὲ ὅτι θάνατος αὐτοῦ κατέγνωσται καὶ τῶν σὺν αὐτῷ “δείξωμεν οὖν αὐτοῖσ” εἶπεν “ὅτι ζῶμεν·” καὶ πρὸς - Λακεδαιμονίους τρεψάμενος τὸν Δεκελεικὸν ἤγειρεν ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους - πόλεμον.

- - - -Λαμάχου - -

-Λάμαχος ἐπετίμα τινὶ τῶν λοχαγῶν - ἁμαρτόντι· τοῦ δὲ φήσαντος μηκέτι τοῦτο ποιήσειν “οὐκ ἔστιν” εἶπεν “ἐν πολέμῳ δὶς ἁμαρτεῖν.”

- - - -Ἰφικράτους - -

Ἰφικράτης, δοκῶν υἱὸς εἶναι σκυτοτόμου, κατεφρονεῖτο· - δόξαν δὲ τότε πρῶτον - ἔσχε, ὅτε τραυματίας -ὅτε τραυματιας] fort. ὅτε ναυμαχίας οὔσης vel ὅτʼ ἐν ναυμαχίᾳ - - πολέμιον ἄνδρα μετὰ - τῶν ὅπλων ζῶντα συναρπάσας εἰς τὴν ἑαυτοῦ τριήρη μετήνεγκεν.

- - -

ἐν δὲ φιλίᾳ καὶ συμμάχῳ χώρᾳ στρατοπεδεύων καὶ χάρακα βαλλόμενος καὶ - τάφρον ὀρύττων ἐπιμελῶς πρὸς τὸν εἰπόντα “τί γὰρ φοβούμεθα;ʼ” χειρίστην ἔφησε στρατηγοῦ φωνὴν εἶναι τὴν “οὐκ ἂν προσεδόκησα”

- - -

παραταττόμενος δὲ τοῖς βαρβάροις ἔφη δεδιέναι, μὴ τὸν Ἰφικράτην οὐκ - ἴσασιν, ᾧ καταπλήττεται τοὺς ἄλλους πολεμίους.

- - - -

κρινόμενος δὲ θανάτου, πρὸς τὸν συκοφάντην - “οἷα ποιεῖς, ὦ ἄνθρωπε” εἶπε “πολέμου περιεστῶτος, τὴν πόλιν - περὶ ἐμοῦ πείθων βουλεύεσθαι καὶ μὴ μετʼ ἐμοῦ. ”

- - -

πρὸς δὲ Ἁρμόδιον, τὸν τοῦ παλαιοῦ Ἁρμοδίου ἀπόγονον, εἰς δυσγένειαν - αὐτῷ λοιδορούμενον ἔφη “τὸ μὲν ἐμὸν ἀπʼ ἐμοῦ γένος ἄρχεται, τὸ - δὲ σὸν ἐν σοὶ παύεται.”

- - - -

ῥήτορος δέ τινος ἐπερωτῶντος αὐτὸν ἐν ἐκκλησίᾳ “τίς ὢν μέγα - φρονεῖς; πότερον ἱππεὺς -ἱππεὺς ἢ ὁπλίτης Stob. Flor. 54, 52: ἱππεὺς. cf. p. 440 b ἢ ὁπλίτης ἢ τοξότης ἢ πελταστής;ʼ” -ἢ πελταστής *: ἢ πελταστὴς ἢ πεζός vel h)\ pezo\s h)\ peltasth/s - “οὐδείσ” ἔφη “τούτων, ἀλλʼ ὁ πᾶσι τούτοις ἐπιστάμενος - ἐπιτάττειν.”

- - - -Τιμοθέου - -

Τιμόθεος εὐτυχὴς ἐνομίζετο στρατηγὸς εἶναι - καὶ φθονοῦντες αὐτῷ τινες ἐζωγράφουν τὰς πόλεις εἰς - κύρτον αὐτομάτως ἐκείνου - καθεύδοντος ἐνδυομένας ἔλεγεν οὖν ὁ Τιμόθεος “εἰ τηλικαύτας πόλεις - λαμβάνω καθεύδων, τί με οἴεσθε ποιήσειν ἐγρηγορότα;”

- - -

τῶν δὲ τολμηρῶν στρατηγῶν τινος τραῦμα - τοῖς - Ἀθηναίοις δεικνύντος, “ἐγὼ δέ” εἶπεν “ᾐσχύνθην ὅτι μου - στρατηγοῦντος ὑμῶν ἐν Σάμῳ καταπελτικὸν βέλος ἐγγὺς ἔπεσε.”

- - -

τῶν δὲ ῥητόρων τὸν Χάρητα προαγόντων καὶ τοιοῦτον ἀξιούντων εἶναι - τὸν Ἀθηναίων στρατηγόν, - “οὐ τὸν στρατηγόν” εἶπεν ὁ Τιμόθεος “ἀλλὰ τὸν τῷ στρατηγῷ - τὰ στρώματα κομίζοντα.”

- - - -Χαβρίου - -

-Χαβρίας ἔλεγε - κάλλιστα στρατηγεῖν τοὺς μάλιστα γινώσκοντας τὰ τῶν πολεμίων. -

- - -

δίκην δὲ φεύγων προδοσίας μετὰ Ἰφικράτους, ἐπιτιμῶντος αὐτῷ τοῦ - Ἰφικράτους ὅτι κινδυνεύων εἰς τὸ γυμνάσιον βαδίζει καὶ τὴν εἰωθυῖαν - ὥραν ἀριστᾷ, “τοιγαροῦν” εἶπεν “ἂν ἄλλο τι γνῶσι περὶ - ἡμῶν Ἀθηναῖοι, σὲ μὲν αὐχμῶντα καὶ - ἄσιτον, ἐμὲ δὲ ἠριστηκότα καὶ ἀληλιμμένον ἀποκτενοῦσιν.”

- - -

εἰώθει δὲ λέγειν ὅτι φοβερώτερόν ἐστιν ἐλάφων στρατόπεδον ἡγουμένου - λέοντος ἢ λεόντων ἐλάφου.

- - - - Ἡγησίππου - - -

-Ἡγησίππου τοῦ Κρωβύλου προσαγορευομένου - παροξύνοντος τοὺς Ἀθηναίους ἐπὶ Φίλιππον, ὑπεφώνησέ τις· ἐκ τῆς - ἐκκλησίας “πόλεμον εἰσηγῇ” ναὶ μὰ Δία εἶπε “καὶ μέλανα - ἱμάτια καὶ δημοσίας ἐκφορὰς καὶ λόγους ἐπιταφίους, εἰ μέλλομεν - ἐλεύθεροι βιώσεσθαι - καὶ μὴ ποιήσειν τὸ - προσταττόμενον Μακεδόσι.”

- - - -Πυθέου - -

Πυθέας ἔτι μειράκιον ὢν παρῆλθεν ἀντερῶν τοῖς περὶ Ἀλεξάνδρου - γραφομένοις ψηφίσμασιν · εἰπόντος δέ τινος “σὺ νέος ὢν τολμᾷς· - λέγειν περὶ τηλικούτων·;ʼ” “καὶ μὴν Ἀλέξανδροσ” εἶπεν “ὃν ψηφίζεσθε - θεόν, ἐμοῦ νεώτερός ἐστι.”

- - - -Φωκίωνος τοῦ Ἀθηναίου - -

-Φωκίων ὁ Ἀθηναῖος - ὑπʼ οὐδενὸς οὔτε γελῶν ὤφθη οὔτε δακρύων.

- - -

ἐκκλησίας δὲ γενομένης πρὸς τὸν εἰπόντα “σκεπτομένῳ, Φωκίων, -Φωκίων *: ὧ φωκίων - ἔοικασ” , “ὀρθῶσ” ἔφη “τοπάζεις· - σκέπτομαι γάρ , εἴ τι δύναμαι περιελεῖν ὧν μέλλω λέγειν πρὸς - Ἀθηναίους.”

- - -

μαντείας δὲ γενομένης Ἀθηναίοις, ὡς εἷς - - ἀνὴρ ἔστιν ἐν τῇ πόλει ταῖς πάντων ἐναντιούμενος γνώμαις , καὶ τῶν - Ἀθηναίων ζητεῖν κελευόντων ὅστις ἐστὶ καὶ βοώντων, Φωκίων ἑαυτὸν - ἔφησε τοῦτον εἶναι· μόνῳ γὰρ αὐτῷ μηδὲν ἀρέσκειν ὧν οἱ πολλοὶ - πράττουσι καὶ λέγουσιν.

- - - - -

ἐπεὶ δὲ λέγων ποτὲ γνώμην πρὸς τὸν δῆμον εὐδοκίμει καὶ πάντας - ὁμαλῶς ἑώρα τὸν λόγον ἀποδεχομένους, ἐπιστραφεὶς πρὸς τοὺς φίλους - εἶπεν “οὐ δήπου κακόν τι λέγων ἐμαυτὸν λέληθα;”

- - -

πρὸς δὲ θυσίαν τινὰ τῶν Ἀθηναίων αἰτούντων - ἐπιδόσεις καὶ τῶν ἄλλων ἐπιδιδόντων, κληθεὶς πολλάκις “αἰσχυνοίμην ἄν” εἶπεν “ὑμῖν ἐπιδιδούς τούτῳ δὲ μὴ - ἀποδιδούς,” ἅμα δεικνύων τὸν δανειστήν.

- - -

Δημοσθένους δὲ τοῦ ῥήτορος εἰπόντος “ἀποκτενοῦσί - σε Ἀθηναῖοι, ἐὰν μανῶσι,” “ναί” εἶπεν “ἐμὲ μὲν ἐὰν μανῶσι, σὲ δὲ ἂν σωφρονῶσι.” -

- - -

Ἀριστογείτονος δὲ τοῦ συκοφάντου μέλλοντος ἀποθνῄσκειν ἐν τῷ - δεσμωτηρίῳ κατακρίτου γεγονότος καὶ δεομένου τὸν Φωκίωνα πρὸς αὐτὸν - ἐλθεῖν, τῶν δὲ φίλων οὐκ ἐώντων πρὸς - ἄνθρωπον πονηρὸν βαδίζειν, “καὶ ποῦ τις ἄν” εἶπεν “ἥδιον - Ἀριστογείτονι λαλήσειεν;”

- - -

ὀργιζομένων δὲ τοῖς Βυζαντίοις τῶν Ἀθηναίων , μὴ - δεξαμένων τῇ πόλει Χάρητα πεμφθέντα μετὰ δυνάμεως βοηθὸν αὐτοῖς πρὸς - Φίλιππον, εἰπὼν ὁ Φωκίων ὅτι “δεῖ μὴ τοῖς ἀπιστοῦσι τῶν συμμάχων - , ἀλλὰ τοῖς ἀπιστουμένοις ὀργίζεσθαι τῶν - στρατηγῶν” αὐτὸς ᾑρέθη στρατηγός· καὶ πιστευθεὶς - ὑπὸ τῶν Βυζαντίων - ἐποίησε τὸν Φίλιππον ἀπελθεῖν ἄπρακτον.

- - -

Ἀλεξάνδρου δὲ τοῦ βασιλέως ἑκατὸν τάλαντα δωρεὰν αὐτῷ πέμψαντος, - ἠρώτησε τοὺς κομίζοντας; - τί δήποτε, πολλῶν - ὄντων Ἀθηναίων, αὐτῷ μόνῳ ταῦτα δίδωσιν Ἀλέξανδρος εἰπόντων δὲ - ἐκείνων ὡς μόνον αὐτὸν ἡγεῖται καλὸν κἀγαθὸν εἶναι, “οὐκοῦν” ἔφη “ἐασάτω με καὶ δοκεῖν καὶ εἶναι τοιοῦτον.”

- - -

αἰτοῦντος δὲ Ἀλεξάνδρου τριήρεις καὶ τοῦ - - δήμου κελεύοντος ὀνομαστὶ παριέναι τὸν Φωκίωνα καὶ συμβουλεύειν, - ἀναστὰς ἔφη “συμβουλεύω τοίνυν ὑμῖν ἢ κρατεῖν τοῖς ὅπλοις αὐτοὺς - ἢ φίλους εἶναι τῶν κρατούντων.”

- - - -

λόγου δὲ περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς - - ἐμπεσόντος ἀδεσπότου καὶ τῶν ῥητόρων ἀναπηδώντων εὐθὺς ἐπὶ τὸ βῆμα - καὶ μὴ μέλλειν ἀλλὰ πολεμεῖν ἤδη κελευόντων, ὁ Φωκίων ἠξίου - περιμεῖναι καὶ γνῶναι βεβαίως. “εἰ γὰρ τήμερον” ἔφη “τέθνηκε, - καὶ αὔριον ἔσται καὶ εἰς τρίτην -εἰς τρίτην W: εἰσέτι - τεθνηκώς.”

- - - -

τοῦ δὲ Λεωσθένους εἰς τὸν πόλεμον ἐμβαλόντος τὴν πόλιν, ἐλπίσι - λαμπραῖς πρὸς τὸ τῆς ἐλευθερίας ὄνομα καὶ τῆς ἡγεμονίας ἐπαιρομένην, - τοὺς λόγους αὐτοῦ ταῖς κυπαρίττοις ἀπείκαζε· “καλοὶ γὰρ ὄντεσ” ἔφη “καὶ ὑψηλοὶ καρπὸν οὐκ ἔχουσι.” κατωρθωμένων δὲ τῶν πρώτων καὶ τῆς πόλεως εὐαγγέλια θυούσης, ἐρωτηθεὶς - εἰ ταῦτα ἤθελεν αὑτῷ -αὐτῷ W: οὕτω - - πεπρᾶχθαι “πεπρᾶχθαι μὲν οὖν” ἔφη “ταῦτα, - βεβουλεῦσθαι - δὲ ἐκεῖνα.”

- - -

τῇ δὲ Ἀττικῇ τῶν Μακεδόνων προσβαλόντων καὶ πορθούντων τὴν - παραλίαν, ἐξήγαγε τοὺς ἐν ἡλικίᾳ· πολλῶν δὲ συντρεχόντων πρὸς αὐτὸν - καὶ παρεγκελευομένων ἐκεῖνον τὸν λόφον καταλαβεῖν - ἐνταῦθα τάξαι τὴν δύναμιν, “ὦ Ἡράκλεισ” εἶπεν “ὡς - πολλοὺς ὁρῶ στρατηγούς, στρατιώτας δὲ ὀλίγους.” οὐ μὴν ἀλλὰ - συμβαλὼν ἐκράτησε καὶ διέφθειρε Νικίωνα -Νικίωνα] Μικίωνα Vit. Phoc. c. 25 τὸν ἄρχοντα τῶν Μακεδόνων. -

- - -

μετʼ ὀλίγον δὲ χρόνον οἱ μὲν Ἀθηναῖοι - - τῷ πολέμῳ - κρατηθέντες ἐδέξαντο φρουρὰν ὑπʼ Ἀντιπάτρου· Μενύλλου δὲ τοῦ τῆς - φρουρᾶς ἄρχοντος χρήματα τῷ Φωκίωνι διδόντος , ἀγανακτήσας εἶπε μήτε - ἐκεῖνον Ἀλεξάνδρου βελτίονα εἶναι, καὶ χείρονα - τὴν αἰτίαν, ἐφʼ λήψεται νῦν τότε μὴ δεξάμενος.

- - -

Ἀντίπατρος δὲ ἔφη, ὡς δυεῖν αὐτῷ φίλων Ἀθήνησιν ὄντων οὔτε - Φωκίωνα λαβεῖν πέπεικεν οὔτε Δημάδην διδοὺς ἐμπέπληκεν.

- - -

ἀξιοῦντος δὲ Ἀντιπάτρου ποιῆσαί τι τῶν - - μὴ δικαίων αὐτὸν “οὐ δύνασαι” εἶπεν “Ἀντίπατρε καὶ φίλῳ - Φωκίωνι χρῆσθαι καὶ κόλακι. -”

- - -

μετὰ δὲ τὴν Ἀντιπάτρου τελευτὴν δημοκρατίας - Ἀθηναίοις γενομένης κατεγνώσθη θάνατος τοῦ Φωκίωνος ἐν ἐκκλησίᾳ καὶ - τῶν φίλων· οἱ μὲν οὖν ἄλλοι κλαίοντες ἤγοντο· τῷ δὲ Φωκίωνι - σιωπῇ βαδίζοντι τῶν ἐχθρῶν τις ἐνέπτυσεν ἀπαντήσας εἰς - τὸ πρόσωπον. ὁ δὲ πρὸς τοὺς ἄρχοντας ἀποβλέψας “οὐ παύσει τισ” εἶπε “τοῦτον ἀσχημονοῦντα;”

- - -

τῶν δὲ μελλόντων συναποθνήσκειν ἑνὸς ὀδυρομένου καὶ ἀγανακτοῦντος “οὐκ ἀγαπᾷσ” εἶπεν “ὦ Θούδιππε μετὰ Φωκίωνος - ἀποθανούμενος;”

- - - -

ἤδη δὲ τῆς κύλικος αὐτῷ προσφερομένης, ἐρωτηθεὶς εἴ τι λέγει πρὸς - τὸν υἱόν “ἐγώ σε” σεʼ εἶπεν “ἐντέλλομαι καὶ παρακαλῶ μηδὲν - Ἀθηναίοις μνησικακεῖν. -”

- - - -Πεισιστράτου - -

Πεισίστρατος ὁ Ἀθηναίων τύραννος, ἐπεὶ - - τῶν φίλων τινὲς ἀποστάντες αὐτοῦ Φυλὴν κατέλαβον, ἦλθε πρὸς αὐτοὺς - στρωματόδεσμον αὐτὸς κομίζων. πυνθανομένων δὲ ἐκείνων τί βούλεται, “πείσας ὑμᾶσ” εἶπεν “ἀπαγαγεῖν ἢ μὴ πείσας μένειν μεθʼ - ὑμῶν, διὰ τοῦτο ἀφῖγμαι συνεσκευασμένος.”

- - - -

Διαβληθείσης δὲ τῆς μητρὸς πρὸς αὐτόν, ὡς ἐρᾷ τινος νεανίσκου καὶ - κρύφα σύνεστι φοβουμένῳ καὶ παραιτουμένῳ τὰ πολλά, καλέσας ἐπὶ - δεῖπνον τὸν νεανίσκον ἠρώτησε δειπνήσαντα πῶς γέγονεν· - “ἡδέωσ” δὲ φήσαντος, “ταῦτά σοι” ἔφη “καθʼ ἡμέραν - ἔσται, ἐὰν τῇ μητρί μου ἀρέσκῃσ”

- - -

ἐπεὶ δὲ Θρασύβουλος ἐρῶν αὐτοῦ τῆς θυγατρὸς ἐφίλησεν ἀπαντήσας, - παροξυνόμενος ἐπʼ αὐτὸν ὑπὸ τῆς γυναικὸς “ἂν τοὺς - φιλοῦντασ” εἶπε “μισῶμεν, τί ποιήσομεν τοὺς μισοῦντας;ʼ” καὶ - ἔδωκε γυναῖκα τῷ Θρασυβούλῳ τὴν παρθένον.

- - -

κωμαστῶν δέ τινων περιτυχόντων αὐτοῦ τῇ - - γυναικὶ καὶ πολλὰ πραξάντων ἀσελγῆ καὶ εἰπόντων, μεθʼ ἡμέραν δὲ τοῦ - Πεισιστράτου δεομένων καὶ δακρυόντων, “ὑμεῖς μέν” ἔφη “πειρᾶσθε - σωφρονεῖν τὸ λοιπόν· ἡ δʼ ἐμὴ γυνὴ τὸ παράπαν ἐχθὲς οὐδαμῇ - προῆλθε. -”

- - - -

τῶν δὲ παίδων, αὐτοῦ γαμεῖν ἑτέραν γυναῖκα μέλλοντος, διαπυνθανομένων - μή τι μεμφόμενος αὐτοὺς εἴη, “ἥκιστα” εἶπεν “ἀλλʼ ἐπαινῶν καὶ - βουλόμενος ἑτέρους μοι παῖδας τοιούτους γενέσθαι.”

- - - -Δημητρίου τοῦ Φαληρέως - -

Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ - παρῄνει τὰ περὶ βασιλείας καὶ ἡγεμονίας βιβλία κτᾶσθαι καὶ - ἀναγινώσκειν “ἃ γὰρ οἱ φίλοι τοῖς βασιλεῦσιν οὐ θαρροῦσι παραινεῖν, - ταῦτα ἐν τοῖς βιβλίοις γέγραπται. -”

- - - -Λυκούργου - -

Λυκοῦργος ὁ Λακεδαιμόνιος εἴθισε τοὺς πολίτας - κομᾶν λέγων ὅτι τοὺς μὲν καλοὺς ἡ κόμη εὐπρεπεστέρους - ποιεῖ, τοὺς δὲ αἰσχροὺς φοβερωτέρους.

- - -

πρὸς δὲ τὸν κελεύοντα ποιεῖν ἐν τῇ πόλει δημοκρατίαν “σὺ πρῶτοσ” εἶπεν “ἐν τῇ οἰκίᾳ σου - ποίησον - δημοκρατίαν. ”

- - -

ἐκέλευε δὲ τὰς οἰκίας ποιεῖν ἀπὸ πρίονος καὶ πελέκεως μόνον· - αἰσχύνεσθαι γὰρ εἰς οἰκίας λιτὰς ἐκπώματα καὶ στρώματα καὶ τραπέζας - πολυτελεῖς εἰσφέροντας.

- - - -

πυγμὴν δὲ καὶ παγκράτιον ἀγωνίζεσθαι ἐκώλυσεν, ἵνα μηδὲ παίζοντες - ἀπαυδᾶν ἐθίζωνται.

- - - -

στρατεύειν δὲ πολλάκις ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς ἐκώλυσεν, ὅπως μὴ ποιῶσι - μαχιμωτέρους. ὕστερον γοῦν τοῦ Ἀγησιλάου τρωθέντος, ὁ Ἀνταλκίδας - εἶπεν καλὰ - διδασκάλια παρὰ Θηβαίων - λαμβάνειν αὐτὸν ἐθίσαντα καὶ διδάξαντα πολεμεῖν ἄκοντας.

- - - -Χαριλάου - -

Χάριλλος ὁ βασιλεὺς ἐρωτηθεὶς διὰ τί νόμους ὀλίγους οὕτω Λυκοῦργος - ἔθηκεν, ἀπεκρίνατο τοὺς χρωμένους ὀλίγοις λόγοις μὴ δεῖσθαι νόμων - πολλῶν.

- - -

τῶν δὲ εἱλώτων τινὸς θρασύτερον αὐτῷ προσφερομένου, “ναὶ -ναὶ Cobetus: νὴ - τὼ σιώ” εἶπε “κατέκτανον ἄν τυ, αἰ -ἄν τυ, αἰ idem: τεῦ εἰ - μὴ ὠργιζόμαν.”

- - -

πρὸς δὲ τὸν πυθόμενον διὰ τί κομῶσιν εἶπεν - ὅτι τῶν κόσμων ἀδαπανώτατος οὗτός ἐστι.

- - - -Τηλέκλου - - -

Τήλεκλος ὁ βασιλεὺς πρὸς; τὸν ἀδελφὸν ἐγκαλοῦντα τοῖς πολίταις ὡς - ἀγνωμονέστερον αὐτῷ προσφερομένοις ἢ ἐκείνῳ, “σὺ γάρ” εἶπεν “οὐκ οἶδας ἀδικεῖσθαι. ”

- - - -Θεοπόμπου - -

Θεόπομπος ἔν τινι πόλει πρὸς τὸν ἐπιδεικνύμενον τὸ τεῖχος αὐτῷ καὶ - πυνθανόμενον, εἰ δοκεῖ καλὸν καὶ ὑψηλὸν εἶναι “οὐδʼ εἰ γυναικῶν” εἶπεν “ἦν.”

- - - -Ἀρχιδάμου - -

Ἀρχίδαμος, ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ τῶν - συμμάχων ἀξιούντων ὁρίσαι τοὺς φόρους αὐτοῖς, εἶπεν “ὁ - πόλεμος οὐ τεταγμένα σιτεῖται. -”

- - - -Βρασίδου - -

Βρασίδας ἐν ἰσχάσι συλλαβὼν μῦν καὶ δηχθεὶς ἀφῆκεν εἶτα πρὸς τοὺς - παρόντας “οὐδὲν οὕτωσ” ἔφη “μικρόν ἐστιν, ὃ μὴ σῴζεται - τολμῶν ἀμύνεσθαι - τοὺς ἐπιχειροῦντας.”

- - -

ἐν δὲ μάχῃ διὰ τῆς ἀσπίδος ἀκοντισθεὶς καὶ τὸ δόρυ τοῦ τραύματος - ἐξελκύσας αὐτῷ τούτῳ τὸν πολέμιον ἀπέκτεινεν· ἐπερωτηθεὶς δὲ πῶς - ἐτρώθη, “προδούσης με τῆς ἀσπίδοσ” εἶπεν.

- - - -

ἐπειδὴ συνέβη πεσεῖν αὐτὸν ἐλευθεροῦντα τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης Ἕλληνας, - οἱ δὲ πεμφθέντες εἰς Λακεδαίμονα πρέσβεις τῇ μητρὶ προσῆλθον αὐτοῦ, - πρῶτον μὲν - ἠρώτησεν εἰ καλῶς ὁ Βρασίδας ἀπέθανεν· ἐγκωμιαζόντων δὲ τῶν Θρᾳκῶν - αὐτὸν καὶ λεγόντων - ὡς οὐδεὶς ἄλλος - ἔσται τοιοῦτος, “ἀγνοεῖτε” εἶπεν “ὦ ξένοι Βρασίδας μὲν γὰρ - ἦν ἀνὴρ ἀγαθός, ἁ δὲ Λακεδαίμων πολλὼς ἔχει τήνω κάρρονας. ”

- - - -Ἀγίδος - -

Ἆγις ὁ βασιλεὺς οὐκ ἔφη τοὺς Λακεδαιμονίους ἐρωτᾶν πόσοι εἰσίν, - ἀλλὰ ποῦ εἰσὶν οἱ πολέμιοι.

- - -

ἐν δὲ Μαντινείᾳ κωλυόμενος διαμάχεσθαι τοῖς πολεμίοις πλείοσιν οὖσιν, - εἶπεν “ἀνάγκη πολλοῖς - μάχεσθαι τὸν - ἄρχειν πολλῶν βουλόμενον.”

- - -

ἐπαινουμένων δὲ τῶν Ἠλείων ἐπὶ τῷ τὰ Ὀλύμπια καλῶς ἄγειν, “τί - δέ” εἶπε “ποιοῦσι θαυμαστόν, εἰ διʼ ἐτῶν τεσσάρων μιᾷ ἡμέρᾳ - χρῶνται - τῇ - δικαιοσύνῃ;ʼ” ἐπιμενόντων δὲ τοῖς ἐπαίνοις, ἔφη - “τί θαυμαστὸν εἰ πράγματι καλῷ καλῶς χρῶνται. τῇ δικαιοσύνῃ;ʼ”

- - -

πρὸς δὲ ἄνθρωπον πονηρὸν ἐρωτῶντα πολλάκις τίς ἄριστος εἴη - Σπαρτιατῶν, εἶπεν “ὁ τὶν -τὶν Cobetus: τύνη - ἀνομοιότατος.”

- - - -

ἑτέρου δὲ πυνθανομένου πόσοι εἰσὶν οἱ -οἱ] om. mei codd. Λακεδαιμόνιοι “ὅσοι” εἶπεν “ἱκανοὶ τοὺς κακοὺς ἀπείργειν.”

- - -

καὶ τὸ αὐτὸ ἑτέρου πυνθανομένου, “πολλοί σοι” ἔφη “δόξουσιν - εἶναι, ἐὰν αὐτοὺς ἴδῃς μαχομένους -” .

- - - -Λυσάνδρου - - -

Λύσανδρος, Διονυσίου τοῦ τυράννου πέμψαντος ἱμάτια ταῖς θυγατράσιν - αὐτοῦ τῶν πολυτελῶν, οὐκ ἔλαβεν εἰπὼν δεδιέναι, μὴ διὰ ταῦτα μᾶλλον - αἰσχραὶ φανῶσιν,

- - - -

πρὸς δὲ τοὺς ψέγοντας αὐτὸν ἐπὶ τῷ διʼ ἀπάτης τὰ - πολλὰ πράσσειν ὡς ἀνάξιον τοῦ Ἡρακλέους, ἔλεγεν ὅπου μὴ ἐφικνεῖται - ἡ λεοντῆ, προσραπτέον εἶναι τὴν ἀλωπεκῆν.

- - -

πρὸς δὲ Ἀργείους δικαιότερα τῶν Λακεδαιμονίων - λέγειν περὶ τῆς ἀμφισβητουμένης χώρας δοκοῦντας , σπασάμενος - τὴν μάχαιραν “ὁ ταύτησ” ἔφη “κρατῶν βέλτιστα περὶ γῆς ὅρων - διαλέγεται.”

- - -

τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους ὁρῶν ὀκνοῦντας προσμάχεσθαι τοῖς τείχεσι τῶν - Κορινθίων, ὡς εἶδε - λαγὼν ἐξαλλόμενον ἐκ - τῆς τάφρου, “τοιούτουσ” ἔφη - “φοβεῖσθε πολεμίους, ὧν οἱ λαγοὶ διʼ ἀργίαν ἐν τοῖς τείχεσιν - ἐγκαθεύδουσιν;”

- - -

Μεγαρέως δὲ ἀνδρὸς ἐν κοινῷ συλλόγῳ παρρησίᾳ χρησαμένου πρὸς - αὐτόν, “οἱ λόγοι σου” εἶπε - “πόλεως δέονται.”

- - - -Ἀγησιλάου - -

Ἀγησίλαος ἔλεγε τοὺς τὴν Ἀσίαν κατοικοῦντας ἐλευθέρους μὲν κακοὺς - εἶναι, δούλους δὲ ἀγαθούς.

- - -

εἰθισμένων δὲ αὐτῶν τὸν Περσῶν βασιλέα μέγαν προσαγορεύειν, “τί δὲ - ἐκεῖνοσ” εἶπεν “ἐμοῦ - μείζων, εἰ - μὴ δικαιότερος καὶ σωφρονέστερος;”

- - -

περὶ ἀνδρείας καὶ δικαιοσύνης ἐρωτηθεὶς ποτέρα βελτίων “οὐδὲν - ἀνδρείασ” ἔφη “χρῄζομεν, ἐὰν πάντες ὦμεν δίκαιοι.”

- - - -

νυκτὸς δὲ μέλλων κατὰ τάχος ἀναζευγνύειν - - ἐκ τῆς πολεμίας καὶ τὸν ἐρώμενον ὁρῶν ἀπολειπόμενον διʼ ἀσθένειαν - καὶ δακρύοντα, “χαλεπόν” εἶπεν “ἅμα ἐλεεῖν καὶ φρονεῖν. ”

- - -

Μενεκράτους δὲ τοῦ ἰατροῦ Διὸς προσαγορευομένου, γράψαντος ἐπιστολὴν - πρὸς αὐτὸν “Μενεκράτης Ζεὺς βασιλεῖ Ἀγησιλάῳ χαίρειν” ἀντέγραψεν “βασιλεὺς Ἀγησίλαος Μενεκράτει ὑγιαίνειν.”

- - - -

Λακεδαιμονίων δὲ νικησάντων Ἀθηναίους καὶ τοὺς συμμάχους ἐν Κορίνθῳ, - πυθόμενος τὸ πλῆθος - - τῶν πολεμίων νεκρῶν “φεῦ τᾶς Ἑλλάδοσ” εἶπεν “ἃ τοσούτους ὑφʼ - αὑτᾶς ἀπολώλεκεν, ὅσοις ἀρκεῖ τοὺς βαρβάρους νικῆν ἅπαντας.”

- - - -

χρησμὸν δὲ λαβὼν ἐν Ὀλυμπίᾳ παρὰ τοῦ Διὸς ὃν ἢθελεν, εἶτα τῶν - ἐφόρων κελευόντων καὶ τὸν Πύθιον ἐρωτῆσαι περὶ τῶν αὐτῶν, εἰς - Δελφοὺς παραγενόμενος ἠρώτησε τὸν θεὸν εἰ ἅπερ τῷ πατρὶ δοκεῖ καὶ - αὐτῷ.

- - - -

παραιτούμενος δέ τινα τῶν φίλων παρὰ τοῦ Καρὸς Ἱδριέως, -Ἱδριέως X: ἰκριέως - ἔγραψε πρὸς - αὐτὸν “Νικίας εἰ μὲν οὐκ ἀδικεῖ, ἄφες· εἰ δὲ ἀδικεῖ, ἐμοὶ - ἄφες, πάντως δὲ ἄφες.”

- - -

τοῦ δὲ μιμουμένου τὴν τῆς ἀηδόνος φωνὴν - - ἀκοῦσαι παρακαλούμενος “αὐτᾶσ” εἶπεν “ἄκουκα πολλάκις.”

- - - -

μετὰ δὲ τὴν ἐν Λεύκτροις μάχην, πάντας τοὺς τρέσαντας ἀτίμους εἶναι - τοῦ νόμου κελεύοντος, ὁρῶντες οἱ ἔφοροι τὴν πόλιν ἀνδρῶν ἔρημον - οὖσαν - ἐβούλοντο τὴν ἀτιμίαν λῦσαι, καὶ - νομοθέτην ἀπέδειξαν τὸν Ἀγησίλαον ὁ δὲ προελθὼν εἰς τὸ μέσον - ἐκέλευσε τοὺς νόμους ἀπὸ τῆς αὔριον κυρίους εἶναι.

- - -

ἐπεὶ δὲ πεμφθεὶς τῷ βασιλεῖ τῶν Αἰγυπτίων σύμμαχος - ἐπολιορκεῖτο μετʼ αὐτοῦ, πολλαπλασιόνων ὄντων τῶν πολεμίων καὶ - περιταφρευόντων - τὸ - στρατόπεδον, κελεύσαντος ἐπεξιέναι καὶ διαμάχεσθαι τοῦ βασιλέως, “οὐκ - ἔφη διακωλύσειν τοὺς πολεμίους - ἴσους - αὐτοῖς γενέσθαι βουλομένους.” ἔτι δὲ μικρὸν ἀπολιπούσης τῆς - τάφρου συνάψαι, κατὰ τοῦτο παρατάξας τὸ διαλεῖπον καὶ πρὸς ἴσους - ἴσους ἀγωνισάμενοι ἐνίκησεν.

- - -

ἀποθνῄσκων δὲ τοὺς φίλους ἐκέλευσε μηδεμίαν - πλαθὰν μηδὲ μιμηλὰν ποιήσασθαι τὰς εἰκόνας οὕτω προσαγορεύων “εἰ γάρ τι καλὸν ἔργον πεποίηκα, τοῦτό μου μνημεῖον ἐστιν· εἰ δὲ - μηδέν, οὐδʼ οἱ πάντες ἀνδριάντες.”

- - - -Ἀρχιδάμου τοῦ Ἁγησιλάου - -

-Ἀρχίδαμος ὁ - Ἀγησιλάου καταπελτικὸν ἰδὼν βέλος - τότε - πρῶτον ἐκ Σικελίας κομισθὲν ἀνεβόησεν “ὦ Ἡράκλεις, ἀπόλωλεν - ἀνδρὸς ἀρετά.”

- - - -Ἄδιδος τοῦ νεωτέρου - -

ὁ δὲ νεώτερος Ἆγις, Δημάδου λέγοντος ὅτι τὰ Λακωνικὰ ξίφη διὰ - μικρότητα καταπίνουσιν οἱ θαυματοποιοί, “καὶ μήν” ἔφη “μάλιστα οἱ - Λακεδαιμόνιοι - τῶν πολεμίων τοῖς ξίφεσιν - ἐφικνοῦνται.”

- - -

τῷ δὲ προδότῃ παραδοῦναι στρατιώτας τῶν ἐφόρων κελευόντων, οὐκ ἔφη - πιστεύειν τοὺς ἀλλοτρίους τῷ προδόντι τοὺς ἰδίους. -

- - - -Κλεομένους - - -

Κλεομένης πρὸς τὸν ὑπισχνούμενον αὐτῷ δώσειν ἀλεκτρυόνας - ἀποθνῄσκοντας ἐν τῷ μάχεσθαι “μὴ σύ γε” εἶπεν “ἀλλὰ δός· μοι - τοὺς κατακτέννοντας ἐν τῷ μάχεσθαι.”

- - - -Παιδαρήτου - -

-Παιδάρητος -Παιδάρητος *: παιδάρετος - οὐκ ἐγκριθεὶς εἰς τοὺς - τριακοσίους, ἥτις ἦν ἐν τῇ πόλει πρωτεύουσα τιμὴ τῇ τάξει, ἱλαρὸς - καὶ μειδιῶν ἀπῄει, χαίρειν λέγων εἰ τριακοσίους ἡ πόλις ἔχει πολίτας - ἑαυτοῦ βελτίονας.

- - - -Δαμωνίδου - -

Δαμωνίδας δὲ ταχθεὶς εἰς τὴν τελευταίαν τοῦ - χοροῦ τάξιν ὑπὸ τοῦ τὸν χορὸν ἱστάντος “εὖγε” εἶπεν “ἐξεῦρες·, πῶς καὶ αὐτὸς ὁ τόπος -ὁ τόπος* ἔντιμος γένηται.”

- - - -Νικοστράτου - - -

Νικόστρατος ὁ τῶν Ἀργείων στρατηγὸς ὑπὸ Ἀρχιδάμου χωρίον τι - προδοῦναι παρακαλούμενος ἐπὶ χρήμασι πολλοῖς καὶ γάμῳ Λακαίνης, ἣν - βούλεται, - δίχα τῶν βασιλικῶν , ἀπεκρίνατο - μὴ εἶναι τὸν Ἀρχίδαμον ἀφʼ Ἡρακλέους· τὸν μὲν γὰρ Ἡρακλέα - περιιόντα τοὺς κακοὺς κολάζειν, Ἀρχίδαμον δὲ τοὺς ἀγαθοὺς κακοὺς - ποιεῖν. -

- - - -Ἐυδαμίδου - -

Εὐδαμίδας -Εὐδαμίδας X: εὐδαιμονίδας - ἰδὼν ἐν Ἀκαδημείᾳ -Ἀκαδημείᾳ *: ἀκαδημίᾳ - Ξενοκράτην πρεσβύτερον ἤδη μετὰ τῶν - μαθητῶν φιλοσοφοῦντα καὶ πυθόμενος ὅτι τὴν ἀρετὴν ζητεῖ, “πότε - οὖν” εἶπεν “αὐτῇ χρήσεται; -”

- - - -

πάλιν ἀκούσας φιλοσόφου διαλεχθέντος, ὅτι μόνος ἀγαθὸς στρατηγὸς ὁ - σοφός ἐστιν, “ὁ μὲν λόγοσ” ἔφη “θαυμαστός, ὁ δὲ λέγων οὐ - περισεσάλπισται.” -περισεσάλπγκται Stob. 54, 65 -

- - - -Ἀντιόχου - -

Ἀντίοχος ἐφορεύων, ὡς ἤκουσεν ὅτι Μεσσηνίοις Φίλιππος τὴν χώραν - ἔδωκεν, ἠρώτησεν εἰ καὶ τὸ - κρατεῖν - αὐτοῖς μαχομένοις περὶ τῆς χώρας ἔδωκεν

- - - -Ἀνταλκίδου - -

Ἀνταλκίδας πρὸς τὸν Ἀθηναῖον ἀμαθεῖς ἀποκαλοῦντα τοὺς - Λακεδαιμονίους “μόνοι γοῦν” εἶπεν “ἡμεῖς; οὐδὲν μεμαθήκαμεν - κακὸν παρʼ ὑμῶν -”

- - -

ἑτέρου δὲ Ἀθηναίου πρὸς αὐτὸν εἰπόντος - “ἀλλὰ μὴν; ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ Κηφισοῦ πολλάκις ὑμᾶς ἐδιώξαμεν” , “ἡμεῖς δὲ οὐδέποτε” εἶπεν “ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ Εὐρώτα.”

- - -

σοφιστοῦ δὲ μέλλοντος ἀναγινώσκειν ἐγκώμιον Ἡρακλέους, ἔφη “τίς - γὰρ αὐτὸν ψέγει;”

- - - - Ἐπαμεινώνδου - - -

Ἐπαμεινώνδου -Ἐπαμεινώνδου hic et infra *: ἐκαμινώνδου - τοῦ Θηβαίου στρατηγοῦντος, οὐδέποτε - πανικὸς θόρυβος ἐνέπεσεν εἰς τὸ στρατόπεδον.

- - -

ἔλεγε δὲ τὸν ἐν πολέμῳ θάνατον εἶναι κάλλιστον,

- - - -

τῶν δὲ ὁπλιτῶν δεῖν ἀπέφαινεν εἶναι τὸ σῶμα γεγυμνασμένον οὐκ - ἀθλητικῶς μόνον ἀλλὰ - καὶ στρατιωτικῶς διὸ καὶ τοῖς πολυσάρκοις ἐπολέμει, καί τινα τοιοῦτον - ἀπήλασε τῆς στρατιᾶς εἰπὼν ὅτι μόλις αὐτοῦ σκέπουσι τὴν γαστέρα - ἀσπίδες τρεῖς - ἢ τέσσαρες, διʼ ἣν οὐχ - ἑώρακεν αὑτοῦ τὸ αἰδοῖον.

- - -

οὕτω δὲ ἦν εὐτελὴς περὶ τὴν δίαιταν, ὥστε κληθεὶς ἐπὶ δεῖπνον - ὑπὸ γείτονος εὑρὼν πεμμάτων καὶ ὄψων καὶ μύρων παρασκευὴν ἀπῆλθεν - εὐθύς, εἰπών “ἐγώ σε θύειν ᾠόμην οὐχ ὑβρίζειν.”

- - - -

τοῦ δὲ μαγείρου τοῖς συνάρχουσιν ἡμερῶν τινων δαπάνην ἀπολογιζομένου, - πρὸς μόνον ἠγανάκτησε - τὸ πλῆθος τοῦ ἐλαίου· θαυμασάντων δὲ τῶν συναρχόντων, οὐ τὸ τῆς - δαπάνης ἔφη λυπεῖν αὐτόν , ἀλλʼ εἰ τοσοῦτον ἔλαιον ἐντὸς - παραδέδεκται - τοῦ σώματος.

- - -

ἑορτὴν δὲ τῆς πόλεως ἀγούσης καὶ πάντων ἐν πότοις καὶ συνουσίαις - ὄντων, ἀπήντησέ τινι τῶν συνήθων αὐχμηρὸς καὶ σύννους βαδίζων - θαυμάζοντος δὲ καὶ πυνθανομένου τί δὴ μόνος οὕτως - ἔχων περίεισιν, “ὅπως·” εἶπεν “ἐξῇ πᾶσιν ὑμῖν - μεθύειν καὶ ῥᾳθυμεῖν.”

- - -

ἄνθρωπον δὲ φαῦλον ἐξημαρτηκότα τι τῶν μετρίων, τοῦ μὲν Πελοπίδα - παρακαλοῦντος οὐκ ἀφῆκε, τῆς δʼ ἐρωμένης δεηθείσης ἀφῆκεν, εἰπὼν - ὅτι τοιαῦτα πρέπει - λαμβάνειν ἑταιριδίοις, ἀλλὰ μὴ στρατηγοῖς

- - -

ἐπεὶ δὲ Λακεδαιμονίων ἐπιστρατευομένων ἀνεφέροντο χρησμοὶ τοῖς - Θηβαίοις, οἱ μὲν ἧτταν οἱ - δὲ νίκην - φράζοντες, ἐκέλευε τοὺς μὲν ἐπὶ δεξιὰ τοῦ βήματος θεῖναι, τοὺς δὲ - ἐπʼ ἀριστερά. τεθέντων δὲ πάντων, ἀναστὰς εἶπεν “ἐὰν μὲν - ἐθελήσητε τοῖς ἄρχουσι πείθεσθαι καὶ τοῖς πολεμίοις ὁμόσε χωρεῖν, - οὗτοι ὑμῖν εἰσὶν οἱ χρησμοὶ” δείξας τοὺς βελτίονας· - “ἐὰν δὲ ἀποδειλιάσητε πρὸς τὸν κίνδυνον, ἐκεῖνοι” πρὸς τοὺς - χείρονας ἰδών.

- - -

πάλιν δὲ προσάγων τοῖς πολεμίοις, βροντῆς γενομένης καὶ τῶν περὶ αὐτὸν - πυνθανομένων τί - - σημαίνειν οἴεται τὸν θεόν, ἐμβεβροντῆσθαι τοὺς - πολεμίους εἶπεν ʼὅτι τοιούτων χωρίων ἐγγὺς ὄντων, ἐν - τοιούτοις στρατοπεδεύουσιν.

- - -

ἥδιστον δὲ πάντων αὑτῷ τῶν γεγονότων καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἔλεγε τὸ - τοῦ -τὸ τοῦ *: τὸ τῶν γειναμένων αὐτὸν τοῦ - πατρὸς ἔτι ζῶντος καὶ τῆς μητρὸς ἐν Λεύκτροις νικῆσαι - Λακεδαιμονίους.

- - - -

εἰωθὼς δὲ φαίνεσθαι τὸν ἄλλον χρόνον ἀληλιμμένος τὸ σῶμα καὶ φαιδρὸς - τῷ προσώπῳ, μετὰ τὴν μάχην ἐκείνην τῇ ὑστεραίᾳ προῆλθεν αὐχμηρὸς - καὶ ταπεινός· τῶν δὲ φίλων ἐρωτώντων μὴ τι λυπηρὸν αὐτῷ συμπέπτωκεν, “οὐδέν” εἶπεν “ἀλλʼ - ἐχθὲς - ᾐσθόμην ἐμαυτοῦ μεῖζον ἢ καλῶς ἔχει φρονήσαντος· - διὸ σήμερον κολάζω τὴν - ἀμετρίαν τῆς χαρᾶς.”

- - -

εἰδὼς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας ἐπικρυπτομένους τὰ τοιαῦτα συμπτώματα, καὶ - βουλόμενος ἐξελέγξαι τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς αὐτῶν , - οὐχ ὁμοῦ πᾶσι νεκρῶν ἀναίρεσιν ἀλλʼ ἑκάστοις κατὰ πόλιν ἔδωκεν, - ὥστε πλείονας ἢ χιλίους ὄντας ὀφθῆναι τοὺς Λακεδαιμονίων.

- - - -

Ἰάσονος δὲ τοῦ Θεσσαλῶν μονάρχου συμμάχου μὲν εἰς Θήβας - παραγενομένου, δισχιλίους δὲ χρυσοῦς τῷ Ἐπαμεινώνδᾳ πέμψαντος ἰσχυρῶς - πενομένῳ, τὸ μὲν χρυσίον οὐκ ἔλαβε , τὸν δὲ Ἰάσονα θεασάμενος “ἀδίκων” ἔφη χειρῶν “ἄρχεις·” αὐτὸς - - δὲ πεντήκοντα - δραχμὰς δανεισάμενος παρά τινος τῶν πολιτῶν, ἐφόδιον τῆς στρατιᾶς, - ἐνέβαλεν εἰς Πελοπόννησον.

- - -

αὖθις δὲ τοῦ Περσῶν βασιλέως τρισμυρίους δαρεικοὺς ἀποστείλαντος - αὐτῷ , καθήψατο πικρῶς -Διομέδοντος, εἰ - τοσοῦτον πλοῦν πέπλευκε διαφθερῶν Ἐπαμεινώνδαν· πρὸς δὲ τὸν βασιλέα - λέγειν ἐκέλευσεν ὅτι τὰ συμφέροντα Θηβαίοις φρονῶν ἕξει προῖκα φίλον - Ἐπαμεινώνδαν· τὰ δὲ μὴ συμφέροντα πολέμιον.

- - - -

ἐπεὶ δὲ Ἀργεῖοι μὲν ἐγένοντο σύμμαχοι Θηβαίων, Ἀθηναίων δὲ - πρέσβεις εἰς Ἀρκαδίαν παραγενόμενοι κατηγόρουν ἀμφοτέρων, καὶ - Καλλίστρατος - ὁ - ῥήτωρ ὠνείδισε τὸν Ὀρέστην καὶ τὸν Οἰδίποδα ταῖς πόλεσιν , - ἐπαναστὰς ὁ Ἐπαμεινώνδας - “ὁμολογοῦμεν” ἔφη “καὶ παρʼ ἡμῖν πατροκτόνον γενέσθαι καὶ παρʼ - Ἀργείοις μητροκτόνον· ἀλλὰ τοὺς ταῦτα δράσαντας ἡμεῖς μὲν - ἐξεβάλομεν, Ἀθηναῖοι δὲ ὑπεδέξαντο,”

- - -

πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας πολλὰ καὶ μεγάλα τῶν - Θηβαίων κατηγορήσαντας “οὗτοι μέντοι” εἶπεν “ὑμᾶς βραχυλογοῦντας - ἔπαυσαν.”

- - -

ἐπεὶ δὲ Ἀλέξανδρον τὸν Φεραίων τύραννον - πολέμιον ὄντα Θηβαίων Ἀθηναῖοι φίλον - ἐποιήσαντο - καὶ σύμμαχον ὑποσχόμενον αὐτοῖς - ἡμιωβολίου τὴν μνᾶν κρεῶν ὤνιον παρέξειν, “ἡμεῖς δὲ” ἔφη ὁ - Ἐπαμεινώνδας “ξύλα προῖκα παρέξομεν Ἀθηναίοις ἐπὶ τὰ· κρέα ταῦτα· - τὴν γὰρ χώραν αὐτῶν τεμοῦμεν, ἂν πολυπραγμονῶσι.”

- - - -

τοὺς δὲ Βοιωτοὺς ὑπὸ σχολῆς ἐκλυομένους ἀεὶ βουλόμενος ἐν τοῖς - ὅπλοις συνέχειν, ὁπότε βοιωτάρχης αἱρεθείη, παραινῶν ἔλεγεν “ἔτι - βουλεύσασθε, ἄνδρες· ἐὰν γὰρ ἐγὼ στρατηγῶ, στρατευτέον ἐστὶν - ὑμῖν·” καὶ τὴν χώραν ὑπτίαν οὖσαν καὶ ἀναπεπταμένην - “πολέμου ὀρχήστραν” προσηγόρευεν, ὡς μὴ δυναμένους κρατεῖν αὐτῆς, - ἂν μὴ τὴν χεῖρα διὰ πόρπακος ἔχωσι. - -

- - -

τοῦ δὲ Χαβρίου περὶ Κόρινθον ὀλίγους τινὰς τῶν Θηβαίων ὑπὸ τὰ - τείχη φιλομαχοῦντας - καταβαλόντος καὶ - στήσαντος τρόπαιον, ὁ Ἐπαμεινώνδας καταγελῶν ἔφη “ἐνταῦθα δεῖ οὐ - τρόπαιον ἀλλὰ Ἑκατήσιον ἑστάναι” τὴν γὰρ Ἑκάτην ἐπιεικῶς ἐν - ταῖς πρὸ τῶν πυλῶν ἱδρύοντο τριόδοις

- - -

ἀπαγγείλαντος δέ τινος ὡς Ἀθηναῖοι στράτευμα - καινοῖς κεκοσμημένον ὅπλοις εἰς Πελοπόννησον ἀπεστάλκασι, “τί οὖν” εἶπεν “Ἀντιγενίδας στένει καινοὺς Τέλληνος αὐλοὺς - ἔχοντος;” ἦν δὲ αὐλητὴς ὁ μὲν Τέλλης κάκιστος, ὁ δὲ - Ἀντιγενίδας κάλλιστος.

- - - -

τὸν δὲ ὑπασπιστὴν αἰσθόμενος εἰληφότα χρήματα πολλὰ - παρʼ ἀνδρὸς αἰχμαλώτου γεγονότος “ἐμοὶ μέν” εἶπεν “ἀπόδος τὴν - ἀσπίδα, σεαυτῷ δὲ πρίω καπηλεῖον, ἐν ᾧ καταζήσεις· οὐκέτι γὰρ - ἐθελήσεις κινδυνεύειν ὁμοίως εἷς τῶν πλουσίων γεγονὼς - καὶ μακαρίων.”

- - -

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον ἑαυτὸν ἡγεῖται βελτίονα στρατηγὸν ἢ Χαβρίαν ἢ - Ἰφικράτην “δύσκριτον” εἶπεν “ἕως ζῶμεν.”

- - -

ἐπεὶ δὲ ἐκ τῆς Λακωνικῆς ὑποστρέψας ἔφευγε - θανάτου δίκην μετὰ τῶν συστρατήγων, ὡς ἐπιβαλὼν τῇ - βοιωταρχίᾳ παρὰ τὸν νόμον τέσσαρας μῆνας, - τοὺς μὲν συνάρχοντας ἐκέλευεν εἰς ἑαυτὸν - ἀναφέρειν τὴν αἰτίαν ὡς ἐκβιασθέντας, αὐτὸς δὲ οὐκ ἔφη βελτίονας - ἔχειν τῶν ἔργων λόγους εἰ δὲ δεῖ τι πάντως - εἰπεῖν πρὸς τοὺς δικαστάς, ἀξιοῦν, ἂν ἀποκτείνωσιν αὐτὸν - , ἐπιγράψαι τῇ στήλῃ τὴν καταδίκην, ὅπως οἱ Ἕλληνες εἰδῶσιν ὅτι - μὴ βουλομένους Θηβαίους Ἐπαμεινώνδας ἠνάγκασε τὴν Λακωνικὴν - πυρπολῆσαι , πεντακοσίοις ἐνιαυτοῖς ἀδῄωτον οὖσαν - οἰκίσαι δὲ Μεσσήνην διʼ ἐτῶν τριάκοντα καὶ διακοσίων· - συντάξαι δὲ καὶ συναγαγεῖν εἰς ταὐτὸν Ἀρκάδας· ἀποδοῦναι δὲ τοῖς - Ἕλλησι τὴν αὐτονομίαν. ταῦτα γὰρ ἐπράχθη κατʼ ἐκείνην τὴν στρατείαν. - ἐξῆλθον οὖν οἱ - δικασταὶ σὺν πολλῷ γέλωτι μηδὲ τὰς - ψήφους - ἐπʼ αὐτὸν ἀναλαβόντες.

- - -

ἐν δὲ τῇ τελευταίᾳ μάχῃ τρωθεὶς καὶ κομισθεὶς ἐπὶ σκηνὴν ἐκάλει - Δαΐφαντον, εἶτα μετʼ ἐκεῖνον Ἰολαΐδαν· -Ἰολαΐδαν Ael. V. H. 12, 3: ἰολλίδαν - τεθνάναι δὲ τοὺς ἄνδρας - πυθόμενος ἐκέλευε διαλύεσθαι πρὸς τοὺς πολεμίους, ὡς - οὐκ ὄντος αὐτοῖς στρατηγοῦ. καὶ τῷ λόγῳ τὸ ἔργον ἐμαρτύρησεν, ὡς - εἰδότος ἄριστα τοὺς πολίτας.

- - - -Πελοπίδου - -

Πελοπίδας ὁ συστράτηγος Ἐπαμεινώνδᾳ, -Ἐπαμεινώνδᾳ *: ἐπαμινώνδα - τῶν - - φίλων αὐτὸν ἀμελεῖν λεγόντων πράγματος ἀναγκαίου, χρημάτων συναγωγῆς, “ἀναγκαῖα τὰ χρήματα νὴ Δία” εἶπε “τούτῳ” Νικοδήμῳ -Νικοδήμῳ Vit. Pel. c. 3: νικομήδει - - δείξας χωλὸν καὶ ἀνάπηρον ἄνθρωπον.

- - -

τῆς δὲ γυναικός, ἐπὶ μάχην ἐξιόντος αὐτοῦ, - δεομένης σῴζειν ἑαυτόν, ἄλλοις ἔφη δεῖν τοῦτο παραινεῖν, - ἄρχοντι δὲ καὶ στρατηγῷ σῴζειν τοὺς πολίτας.

- - -

εἰπόντος δέ τινος τῶν στρατιωτῶν “ἐμπεπτώκαμεν εἰς τοὺς πολεμίους,” “τί μᾶλλον” εἶπεν “ἢ - εἰς ἡμᾶς - ἐκεῖνοι;”

- - -

ἐπεὶ δὲ παρασπονδηθεὶς ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φεραίων τυράννου καὶ - δεθεὶς κακῶς αὐτὸν ἔλεγεν, εἰπόντος ἐκείνου “σπεύδεις - ἀποθανεῖν;ʼ” “πάνυ μὲν οὖν” εἶπεν “ἵνα μᾶλλον παροξυνθῶσι Θηβαῖοι, καὶ - σὺ δίκην δῷς τάχιον.”

- - -

Θήβης δὲ τῆς τοῦ τυράννου γυναικὸς ἐλθούσης πρὸς Πελοπίδαν καὶ - λεγούσης; θαυμάζειν, ὅτι οὕτως; ἱλαρός ἐστι δεδεμένος, αὐτὸς ἔφη - μᾶλλον θαυμάζειν ἐκείνην, ὅτι μὴ δεδεμένη ὑπομένει Ἀλέξανδρον - -

- - - -

κομισαμένου δʼ αὐτὸν τοῦ Ἐπαμεινώνδου, χάριν εἶπεν - ἔχειν Ἀλεξάνδρῳ· πεπείραται γὰρ ἑαυτοῦ νῦν μάλιστα οὐ μόνον πρὸς - πόλεμον, ἀλλὰ καὶ πρὸς θάνατον εὐθαρσῶς ἔχοντος.

- - - -Ῥωμαίων ἀποφθέγματα -Μανίου Κυρίου - -ρωμαιων αποφθεγματα. μανιου κουριου] vid. adnot. ad p. 172e - -

Μάνιος Κούριος, ἐγκαλούντων αὐτῷ τινων - - ὅτι τῆς αἰχμαλώτου χώρας ὀλίγον ἑκάστῳ μέρος διένειμε τὴν δὲ - πολλὴν ἐποίησε δημοσίαν, ἐπηύξατο μηδένα γενέσθαι Ῥωμαίων, ὃς - ὀλίγην ἡγήσεται γῆν τὴν τρέφουσαν.

- - - -

Σαυνιτῶν δὲ μετὰ τὴν ἧτταν ἀφικομένων πρὸς - αὐτὸν καὶ χρυσίον διδόντων, ἔτυχεν ἐν χύτραις -χύτραις] χύτρᾳ? ἕψων - γογγυλίδας ἀπεκρίνατο δὲ τοῖς Σαυνίταις μηδὲν χρυσίου δεῖσθαι τοιοῦτον - δεῖπνον δειπνῶν αὑτῷ δὲ βέλτιον εἶναι τοῦ χρυσίον ἔχειν τὸ κρατεῖν - τῶν ἐχόντων.

- - - -Γαίου Φαβρικίου - - -

Γάιος Φαβρίκιος τὴν ὑπὸ Πύρρου Ῥωμαίων ἧτταν πυθόμενος “Λαιβῖνον” -Λαιβῖνον *: λαβιήνῳ - εἶπε “Πύρρος, οὐκ Ἠπειρῶται Ῥωμαίους - νενικήκασιν.”

- - -

ἐλθὼν δὲ πρὸς Πύρρον περὶ λύσεως αἰχμαλώτων - χρυσίον μὲν πολὺ διδόντος οὐκ ἔλαβε· τῇ - δʼ - ὑστεραίᾳ τὸν μέγιστον ἐλέφαντα τοῦ - Πύρρου παρασκευάσαντος ἐξόπισθεν ἀγνοοῦντι τῷ Φαβρικίῳ ῥήξαντα φωνὴν ἐπιφανῆναι· καὶ τούτου γενομένου, - ἐπιστραφεὶς ὁ Φαβρίκιος καὶ μειδιάσας “ἐμέ” εἶπεν “οὔτε τὸ - χρυσίον ἐχθὲς οὔτε σήμερον τὸ θηρίον ἐξέπληξε.”

- - -

τοῦ δὲ Πύρρου παρακαλοῦντος αὐτὸν εἶναι - - σὺν αὐτῷ καὶ τὴν μετʼ αὐτὸν ἔχειν ἡγεμονίαν “οὐδὲ σοί” ἔφη “τοῦτο λυσιτελές ἐστιν· Ἠπειρῶται γὰρ ἐὰν ἀμφοτέρους γνῶσιν - ἡμᾶς, ὑπʼ ἐμοῦ βασιλεύεσθαι μᾶλλον ἢ σοῦ ἐθελήσουσιν.”

- - -

ὑπατεύοντι δὲ τῷ Φαβρικίῳ προσέπεμψεν - - ἐπιστολὴν ὁ τοῦ - Πύρρου ἰατρός, ἐπαγγελλόμενος, ἐὰν κελεύῃ, φαρμάκοις τὸν Πύρρον - ἀποκτενεῖν· ὁ δὲ Φαβρίκιος τὴν ἐπιστολὴν πρὸς Πύρρον ἔπεμψεν, - αἰσθέσθαι κελεύσας διότι καὶ φίλων κάκιστός ἐστι κριτὴς; καὶ πολεμίων. -

- - - -

ἐπεὶ δὲ φωράσας τὴν ἐπιβουλὴν ὁ Πύρρος τὸν μὲν ἰατρὸν ἐκρέμασε, - τῷ δὲ Φαβρικίῳ τοὺς αἰχμαλώτους ἄνευ λύτρων ἀπέδωκεν, οὐκ ἐδέξατο - δωρεὰν ἀλλʼ ἴσους ἀντέδωκε, μὴ δόξῃ λαμβάνειν μισθόν· οὐδὲ γὰρ - χάριτι Πύρρου μεμηνυκέναι τὴν - ἐπιβουλήν, - ἀλλʼ ὅπως μὴ δοκῶσι Ῥωμαῖοι δόλῳ κτείνειν, ὡς φανερῶς νικᾶν οὐ - δυνάμενοι. - -

- - - -Φαβίου Μαξίμου - -

Φάβιος Μάξιμος Ἀννίβᾳ μάχεσθαι μὴ βουλόμενος ἀλλὰ τρίβειν χρόνῳ - τὴν δύναμιν αὐτοῦ, καὶ χρημάτων ἐνδεᾶ καὶ σιτίων οὖσαν, ἐπηκολούθει - διὰ - τῶν τραχέων καὶ ὀρεινῶν ἀντιπαρεξιών - καταγελώντων δὲ τῶν πολλῶν καὶ παιδαγωγὸν Ἀννίβα καλούντων, μικρὰ - φροντίζων ἐχρῆτο τοῖς αὑτοῦ λογισμοῖς καὶ πρὸς τοὺς - φίλους ἔλεγεν ὅτι τὸν σκώμματα φοβούμενον καὶ λοιδορίας δειλότερον - ἡγεῖται τοῦ φεύγοντος τοὺς πολεμίους.

- - -

ἐπεὶ δὲ τοῦ συνάρχοντος Μινουκίου καταβαλόντος - τινὰς τῶν πολεμίων πολὺς ἦν· λόγος ὡς - ἀνδρὸς ἀξίου τῆς Ῥώμης, - μᾶλλον ἔφη τὴν εὐτυχίαν ἢ τὴν ἀτυχίαν τοῦ Μινουκίου φοβεῖσθαι καὶ - μετὰ μικρὸν ἐνέδρᾳ περιπεσόντος καὶ κινδυνεύοντος ἀπολέσθαι μετὰ τῆς - ἑαυτοῦ δυνάμεως, ἐπιβοηθήσας τῶν - τε - πολεμίων πολλοὺς διέφθειρε κἀκεῖνον ἔσωσεν. ὁ μὲν οὖν Ἀννίβας εἶπε - πρὸς τοὺς φίλους “οὐ πολλάκις ὑμῖν προὔλεγον ἐγὼ τὴν ἀπὸ -ἀπὸ] ἐπὶ Vit. F. Max. c. 12 τῶν - ὀρῶν νεφέλην ὅτι χειμάσει ποτὲ ἐφʼ ἡμᾶς;ʼ”

- - -

μετὰ δὲ τὴν ἐν Κάνναις ἀτυχίαν τῆς πόλεως - ἄρχων κατασταθεὶς μετὰ Κλαυδίου Μαρκέλλου, τόλμαν ἔχοντος ἀνδρὸς - καὶ φιλομαχοῦντος ἀεὶ πρὸς τὸν Ἀννίβαν, αὐτὸς ἤλπιζεν, εἰ μηδεὶς - μάχοιτο, ταχὺ τὴν δύναμιν τοῦ Ἀννίβα παρατεινομένην ἀπαγορεύσειν· - ἔλεγεν οὖν ὁ - Ἀννίβας ὅτι μᾶλλον φοβεῖται -Μαρκέλλου - μαχομένου Φάβιον μὴ μαχόμενον.

- - -

στρατιώτου δέ τινος Λευκανοῦ κατηγορηθέντος πρὸς αὐτόν, ὡς νύκτωρ ἀπὸ - τοῦ στρατοπέδου πλανῷτο πολλάκις ἐρῶν γυναικός, τὰ δὲ ἄλλα θαυμαστὸν - ἐν τοῖς ὅπλοις πυνθανόμενος εἶναι τὸν ἄνδρα, - συλλαβεῖν ἐκέλευσε τὴν ἐρωμένην αὐτοῦ κρύφα καὶ πρὸς - αὐτὸν ἀγαγεῖν· ὡς δὲ ἢχθη, μεταπεμψάμενος - τὸν ἄνθρωπον “οὐ λέληθασ” ἔφη “παρὰ τὸν νόμον ἀπονυκτερεύων ἀλλʼ οὐδὲ χρηστὸς ὢν πρότερον ἐλελήθεις· τὰ μὲν οὖν ἡμαρτημένα λελύσθω τοῖς - ἠνδραγαθημένοις, τὸ δὲ λοιπὸν ἔσῃ μεθʼ ἡμῶν· ἔχω γὰρ ἐγγυητήν· - καὶ προαγαγὼν συνέστησεν αὐτῷ τὸ γύναιον.”

- - - -

Ταραντίνους δὲ κατέχοντα φρουρᾷ τὸν Ἀννίβαν πλὴν τῆς ἀκροπόλεως - ἀπαγαγὼν πορρωτάτω διʼ ἀπάτης καὶ τὴν πόλιν ἑλὼν καὶ διαρπάσας, τοῦ - γραμματέως ἐπερωτήσαντος τί περὶ τῶν ἱερῶν ἔγνωκεν ἀγαλμάτων, “ἀπολίπωμεν” ἔφη “Ταραντίνοις τοὺς - θεοὺς κεχολωμένους.”

- - -

Μάρκου δὲ Λιβίου τοῦ τὴν ἀκρόπολιν φρουροῦντος διʼ ἑαυτὸν ἑαλωκέναι - τὴν πόλιν λέγοντος, -οἱ μὲν ἄλλοι κατεγέλων, ὁ δὲ Φάβιος εἶπεν “ἀληθῆ λέγεις· εἰ - γὰρ μὴ σὺ τὴν πόλιν ἀπέβαλες, οὐκ ἂν - - ἐγὼ ἀνέλαβον.”

- - -

ἤδη δὲ πρεσβύτερος ὤν, ὑπατεύοντος τοῦ υἱοῦ καὶ χρηματίζοντος ἐν - δημοσίῳ πολλῶν παρόντων, ἀναβὰς ἐφʼ ἵππον -ἵππον *: ἵππου - προσῄει· -προσῄει W: προῂει - πέμψαντος δὲ τοῦ - νεανίσκου ῥαβδοῦχον καὶ καταβῆναι κελεύσαντος, οἱ - μὲν ἄλλοι διετράπησαν, αὐτὸς δὲ ὁ Φάβιος ἀποπηδήσας τοῦ - ἵππου προσέδραμε παρʼ ἡλικίαν καὶ περιβαλὼν τὸν υἱὸν “εὖγε” εἶπεν “ὦ παῖ φρονεῖς, αἰσθόμενος τίνων ἄρχεις καὶ πηλίκης ἀρχῆς - μέγεθος παρείληφας. -”

- - - -Σκιπίωνος τοῦ πρεσβυτέρου - - -

Σκιπίων δὲ ὁ πρεσβύτερος τὴν σχολὴν τὴν -τὴν σχολὴν τὴν *: τὴν - - ἀπὸ τῶν - στρατειῶν καὶ τῆς πολιτείοις ἐν γράμμασι διατριβὴν ποιούμενος, ἔλεγεν - ὁπότε σχολάζοι, πλείονα πράττειν.

- - -

ἐπεὶ δὲ Καρχηδόνα κατὰ κράτος εἷλε καὶ τῶν - στρατιωτῶν τινες αἰχμάλωτον λαβόντες εὐπρεπῆ παρθένον ἧκον - κομίζοντες, αὐτῷ δὲ ἐδίδοσαν, “ἡδέως ἄν” ἔφη “ἔλαβον, - εἴπερ ἦν ἰδιώτης καὶ μὴ ἄρχων.”

- - -

πολιορκῶν δὲ πόλιν Βαθεῖαν, ἧς ὑπερεφαίνετο ναὸς Ἀφροδίτης, - ἐκέλευσεν ἐκεῖ τὰς ἐγγύας ὁμολογεῖν, - ὡς - εἰς τρίτην ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀφροδίτης - ἀκουσόμενος τῶν διαδικούντων· καὶ τοῦτʼ - ἐποίησεν, ὡς προεῖπε, τῆς πόλεως ἁλούσης.

- - -

πυνθανομένου δέ τινος ἐν Σικελίᾳ τίνι πεποιθὼς ἐπὶ Καρχηδόνα μέλλει - τὸν στόλον περαιοῦν, - δείξας αὐτῷ - ἐνόπλους ἄνδρας τριακοσίους γυμναζομένους καὶ πύργον ὑψηλὸν ὑπὲρ - θαλάττης “οὐδείσ” ἔφη “τούτων ἐστίν, ὅστις ἐπὶ τὸν πύργον - ἀναβὰς τοῦτον οὐκ ἂν ἑαυτὸν ῥίψειεν ἐπὶ κεφαλήν, ἐμοῦ - κελεύσαντος.”

- - - -

ἐπεὶ δὲ διαβὰς τῆς τε γῆς ἐκράτει καὶ τὰ στρατόπεδα τῶν πολεμίων - κατέκαυσεν, οἱ Καρχηδόνιοι πέμψαντες ἐποιοῦντο συνθήκας, τά τε θηρία - καὶ τὰς ναῦς καὶ - τὰ χρήματα δώσειν ὁμολογήσαντες· Ἀννίβου δὲ καταπλεύσαντος ἐξ - Ἰταλίας, μετεμέλοντο - ταῖς ὁμολογίαις διὰ - τὸ θαρρεῖν πυθόμενος δὲ ὁ Σκιπίων ἔφη μηδὲ βουλομένοις αὐτοῖς ἔτι - τὰς σπονδὰς φυλάξειν, ἂν μὴ τάλαντα πεντακισχίλια προσεκτίσωσιν, ὅτι - μετεπέμψαντο τὸν Ἀννίβαν.

- - -

ἐπεὶ δὲ νικηθέντες οἱ Καρχηδόνιοι κατὰ κράτος περὶ - σπονδῶν καὶ εἰρήνης πρέσβεις ἀπέστειλαν πρὸς αὐτόν, ἐκέλευσεν εὐθὺς - ἀπιέναι τοὺς ἥκοντας, ὡς οὐκ ἀκουσόμενος πρότερον αὐτῶν ἢ Λεύκιον - Τερέντιον ἀγάγωσιν· ἦν δὲ Ῥωμαῖος ὁ Τερέντιος, - ἐπιεικὴς ἀνήρ, γεγονὼς αἰχμάλωτος ὑπὸ - Καρχηδονίων· - ἐπεὶ - δὲ ἧκον ἄγοντες τὸν ἄνδρα, καθίσας ἐν τῷ συμβουλίῳ παρʼ αὑτὸν - ἐπὶ τοῦ βήματος, οὕτως ἐχρημάτισε τοῖς Καρχηδονίοις, καὶ κατέλυσε - τὸν πόλεμον.

- - - -

ὁ δὲ Τερέντιος ἐπηκολούθησεν αὐτῷ θριαμβεύοντι πιλίον ἔχων ὥσπερ - ἀπελεύθερος· ἀποθανόντος δὲ τοῖς ἐπὶ τὴν ἐκφορὰν παραγινομένοις - ἐνέχει πίνειν οἰνόμελι καὶ τὰ ἄλλα περὶ τὴν ταφὴν ἐφιλοτιμήθη. - ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον.

- - - -

Ἀντιόχου δὲ τοῦ βασιλέως μετὰ τὸ διαβῆναι Ῥωμαίους ἐπʼ αὐτὸν εἰς - Ἀσίαν πέμψαντος πρὸς τὸν -Σκιπίωνα περὶ διαλύσεως, “ἔδει πρότερον” εἶπεν “ἀλλὰ μὴ νῦν, ὁπότε καὶ τὸν χαλινὸν καὶ τὸν ἀναβάτην - προσδέδεξαι.”

- - - -

χρήματα δὲ τῆς συγκλήτου λαβεῖν αὐτὸν ἐκ τοῦ ταμιείου -ταμιείου *: ταμείου - ψηφισαμένης, τῶν - δὲ ταμιῶν οὐ βουλομένων ἀνοῖξαι τῆς ἡμέρας ἐκείνης, αὐτὸς ἀνοίξειν - ἔφη· καὶ γὰρ κλείεσθαι διʼ αὐτὸν πλήσαντα χρημάτων τοσούτων τὸ - ταμιεῖον.

- - - -

Πετιλλίου -Πετιλλίου W: παιτιλίου - δὲ καὶ Κοΐντου πολλὰ πρὸς τὸν δῆμον αὐτοῦ κατηγορησάντων, - εἰπὼν ὅτι τῇ σήμερον ἡμέρᾳ Καρχηδονίους καὶ Ἀννίβαν ἐνίκησεν, - αὐτὸς μὲν ἔφη στεφανωσάμενος ἀναβαίνειν εἰς τὸ - Καπετώλιον θύσων, τὸν δὲ βουλόμενον τὴν ψῆφον ἐκέλευσε - φέρειν περὶ αὐτοῦ· καὶ - ταῦτα εἰπὼν ἀνέβαινεν, ὁ δὲ δῆμος ἐπηκολούθησε τοὺς κατηγόρους - ἀπολιπὼν λέγοντας.

- - - -Τίτου κοιντίου - - -

Τίτος Κοΐντιος -Κοΐντιος W: κοΰντιος - οὕτως ἦν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἐπιφανής, ὥστε πρὸ - δημαρχίας καὶ στρατηγίας καὶ ἀγορανομίας ὕπατος αἱρεθῆναι. πεμφθεὶς δὲ - στρατηγὸς ἐπὶ Φίλιππον εἰς λόγους ἐπείσθη συνελθεῖν αὐτῷ· τοῦ δὲ - Φιλίππου λαβεῖν ὁμήρους ἀξιοῦντος, - - ἐκεῖνον μὲν γὰρ εἶναι μετὰ πολλῶν Ῥωμαίων, ἑαυτὸν δὲ μόνον - Μακεδόσι· “σὺ γὰρ μόνον” ὁ Κοΐντιος -Κοΐντιος idem: κόϊντος - ἔφη “ἑαυτὸν ἐποίησας - ἀποκτείνας τοὺς φίλους καὶ συγγενεῖς.”

- - - -

νικήσας δὲ μάχῃ τὸν Φίλιππον ἐκήρυξεν ἐν -Ἰσθμίοις, ὅτι τοὺς Ἕλληνας ἐλευθέρους καὶ αὐτονόμους ἀφίησιν. - ὅσοι δὲ Ῥωμαίων αἰχμάλωτοι γενόμενοι ἐν τοῖς κατʼ Ἀννίβαν χρόνοις - ἐδούλευον παρὰ τοῖς Ἕλλησι, τούτων ἕκαστον οἱ Ἕλληνες ἐξωνησάμενοι - δραχμῶν πεντακοσίων δωρεὰν ἔδωκαν αὐτῷ, - - κἀκεῖνοι θριαμβεύοντι συνηκολούθησαν ἐν Ῥώμῃ πιλία περὶ ταῖς κεφαλαῖς - ἔχοντες, ὥσπερ ἔθος ἐστὶ τοῖς ἐλευθερωθεῖσι.

- - -

τοὺς δʼ Ἀχαιοὺς ἐπὶ τὴν Ζακυνθίων νῆσον διανοουμένους στρατεύειν - ἐκέλευε φυλάττεσθαι, μὴ - - καθάπερ αἱ χελῶναι - τὴν κεφαλὴν προτείναντες ἔξω τῆς Πελοποννήσου κινδυνεύσωσιν. -

- - -

Ἀντιόχου δὲ τοῦ βασιλέως μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἥκοντος εἰς τὴν - Ἑλλάδα καὶ πάντων ἐκπεπληγμένων τὰ πλήθη καὶ τοὺς ὁπλισμούς, λόγον - εἶπε τοιοῦτον πρὸς τοὺς Ἀχαιούς· ἔφη γὰρ ἐν Χαλκίδι - παρὰ τῷ ξένῳ δειπνῶν θαυμάζειν τὸ τῶν κρεῶν - πλῆθος εἰπεῖν δὲ τὸν ξένον ὅτι ταῦτα πάντα χοίρειά ἐστιν ἡδύσμασι - καὶ σκευασίαις διαφέροντα. “μὴ τοίνυν μηδὲ ὑμεῖσ” ἔφη “θαυμάζετε - τὴν βασιλικὴν δύναμιν, λογχοφόρους καὶ -καὶ] prius om. mei codd. καταφράκτους καὶ πεζεταίρους - καὶ - - ἀμφιπποτοξότας - ἀκούοντες· πάντες γάρ εἰσιν οὗτοι Σύροι ὁπλαρίοις ἀλλήλων - διαφέροντες.”

- - -

Φιλοποίμενι δὲ τῷ στρατηγῷ τῶν Ἀχαιῶν ἱππεῖς μὲν πολλοὺς καὶ - ὁπλίτας ἔχοντι, χρημάτων δὲ οὐκ εὐποροῦντι, προσπαίζων ἔλεγεν ὅτι “χεῖρας ἔχει -Φιλοποίμην καὶ σκέλη, - γαστέρα δὲ οὐκ ἔχει” καὶ γὰρ τῇ φύσει τοῦ σώματος ἦν καὶ ὁ - Φιλοποίμην τοιοῦτος.

- - - -Γναίου Δομιτίου - -

Γνάιος, -Γνάιος M: γάϊος - Δομίτιος, ὃν Σκιπίων ὁ μέγας ἀνθʼ ἑαυτοῦ τῷ ἀδελφῷ - Λευκίῳ παρακατέστησεν ἐν τῷ πρὸς Ἀντίοχον - πολέμῳ, κατασκεψάμενος τὴν τῶν πολεμίων - φάλαγγα, καὶ τῶν περὶ - αὐτὸν ἡγεμονικῶν εὐθὺς ἐπιχειρεῖν κελευόντων, ἔφη τὴν ὥραν οὐκ - ἐπαρκεῖν, ἵνα τοσαύτας μυριάδας κατακόψαντες καὶ διαρπάσαντες τὴν. - ἀποσκευὴν ἐπανελθόντες εἰς τὸ στρατόπεδον - - ἑαυτῶν ἐπιμεληθῶσι, τὸ δὲ αὐτὸ ποιήσειν αὔριον καθʼ - ὥραν καὶ συμβαλὼν τῇ ὑστεραίᾳ πεντακισμυρίους τῶν πολεμίων - ἀνεῖλεν.

- - - -Ποπλίου Λικινίου - -

Πόπλιος Λικίνιος ὕπατος; στρατηγός, ἡττηθεὶς ὑπὸ Περσέως τοῦ - Μακεδόνων βασιλέως ἱππομαχίᾳ, δισχιλίους - - ὀκτακοσίους ἀπέβαλε - τοὺς μὲν πεσόντας τοὺς δὲ ἁλόντας· ἐπεὶ δὲ μετὰ τὴν μάχην ἔπεμψεν - ὁ Περσεὺς πρέσβεις περὶ σπονδῶν καὶ εἰρήνης, ἐκέλευεν ὁ νενικημένος - τὸν νενικηκότα Ῥωμαίοις ἐπιτρέπειν τὰ καθʼ αὑτόν.

- - - -Παύλου Ἀιμιλίου - - -

Παῦλος Αἰμίλιος δευτέραν ὑπατείαν μετελθὼν ἀπέτυχεν· ἐπεὶ δὲ τοῦ - πρὸς Περσέα καὶ Μακεδόνας πολέμου μῆκος λαμβάνοντος ἀπειρίᾳ καὶ - μαλακίᾳ τῶν στρατηγῶν, ἐκεῖνον ὕπατον ἀπέδειξαν, οὐκ ἔφη χάριν - ἔχειν αὐτοῖς· οὐ γὰρ αὐτὸς ἀρχῆς δεόμενος, - ὡς ἐκείνων ἄρχοντος, ᾑρῆσθαι στρατηγός

- - -

ἐλθὼν δὲ εἰς οἶκον ἐξ ἀγορᾶς καὶ τὴν Τερτίαν τὸ θυγάτριον εὑρὼν - δεδακρυμένον ἐπυνθάνετο τὴν - αἰτίαν· εἰπούσης δὲ ὅτι Περσεὺς τέθνηκεν ἡμῖν κυνίδιον - δʼ ἦν οὕτως ὀνομαζόμενον, “ἀγαθῇ τύχῃ -” εἶπεν “ὦ θύγατερ καὶ δέχομαι τὸν οἰωνόν.”

- - -

εὑρὼν δὲ ἐπὶ στρατοπέδου πολλὴν θρασύτητα καὶ λαλιὰν παραστρατηγούντων - καὶ πολυπραγμονούντων ἐκέλευσεν ἡσυχίαν ἔχειν καὶ ποιεῖν ὀξείας τὰς - μαχαίρας μόνον, αὑτῷ δὲ τῶν ἄλλων μελήσειν.

- - - -

τὰς δὲ νυκτερινὰς φυλακὰς ἐκέλευσεν φυλάσσειν ἄνευ - λόγχης καὶ ξίφους, ὅπως ἀμύνασθαι τοὺς πολεμίους ἀπεγνωκότες μᾶλλον - καὶ διαμαχοῦνται πρὸς τὸν ὕπνον.

- - -

ἐμβαλὼν δὲ διὰ τῶν ἄκρων εἰς Μακεδονίαν - - καὶ συντεταγμένους ἰδὼν τοὺς πολεμίους, τοῦ Νασικᾶ - παρακαλοῦντος αὐτὸν εὐθὺς - ἐπιχειρεῖν “εἴγε τὴν σὴν” εἶπεν “ἡλικίαν εἶχον, αἱ δὲ πολλαί - με πεῖραι κωλύουσιν ἐκ πορείας πρὸς φάλαγγα συντεταγμένην μάχεσθαι.”

- - - -

νικήσας δὲ τὸν Περσέα καὶ τὰς ἐπινικίους ποιούμενος ἑστιάσεις ἔλεγε - τῆς αὐτῆς ἐμπειρίας εἶναι στράτευμα φοβερώτατον πολεμίοις καὶ - συμπόσιον ἥδιστον φίλοις παρασχεῖν.

- - -

τοῦ δὲ Περσέως αἰχμαλώτου γενομένου καὶ - - παρακρουομένου τὸν θρίαμβον “ἐπὶ σοί” εἶπε “τοῦτʼ ἐστίν,ʼ” ἐξουσίαν διδοὺς αὐτῷ ἑαυτὸν ἀνελεῖν.

- - -

χρημάτων δὲ ἀπείρων εὑρεθέντων, αὐτὸς μὲν - οὐκ ἔλαβε, τῷ δὲ γαμβρῷ Τουβέρωνι - φιάλην ἀργυρᾶν ὁλκῆς πέντε λιτρῶν ἀριστεῖον ἔδωκε. καὶ τοῦτὸ - φασι πρῶτον εἰς τὸν Αἰλίων -αἰλίων *: αἰμιλίων - οἶκον - εἰσελθεῖν κειμήλιον ἀργυροῦν.

- - -

τεσσάρων δὲ παίδων ἀρρένων αὐτῷ γεγονότων, δύο μὲν πρότερον - ἐτύγχανεν ἐκδεδωκὼς ἑτέροις θέσθαι· δυεῖν δὲ ὄντων ἐπὶ τῆς οἰκίας - ὁ μὲν ἡμέραις - πέντε πρὸ τοῦ θριάμβου , - τεσσαρεσκαίδεκα malim τεσσαραπαίδεκα - γεγονὼς ἔτη, ἀπέθανεν, ὁ δὲ ὕστερον πέντε τοῦ - θριάμβου, δωδεκαέτης. προελθὼν δέ, τοῦ δήμου συναλγοῦντος αὐτῷ καὶ - συμπενθοῦντος, νῦν ἔφη - περὶ τῆς πατρίδος - ἀδεὴς γεγονέναι καὶ ἀκίνδυνος, ὁπότε τῶν εὐτυχημάτων τὴν νέμεσιν εἰς - τὸν οἶκον ἀπερεισαμένης τῆς τύχης ὑπὲρ πάντων αὐτὸς ἀναδέδεκται - .

- - - -Κάτωνος τοῦ πρεσβυτέρου - - -

Κάτων ὁ πρεσβύτερος ἐν τῷ δήμῳ τῆς ἀσωτίας καὶ πολυτελείας - καθαπτόμενος εἶπεν “ὡς χαλεπόν ἐστι λέγειν πρὸς γαστέρα ὦτα μὴ - ἔχουσαν.”

- - -

θαυμάζειν δὲ πῶς σῴζεται πόλις, ἐν ᾗ πωλεῖται πλείονος ἰχθὺς ἢ - βοῦς.

- - - -

λοιδορῶν δέ ποτε τὴν ἐπιπολάζουσαν γυναικοκρατίαν “πάντες εἶπεν” “ἂνθρωποι τῶν γυναικῶν ἄρχουσιν, ἡμεῖς δὲ πάντων ἀνθρώπων, ἡμῶν - δὲ αἱ γυναῖκες.”

- - - -

δὲ βούλεσθαι μᾶλλον εὐεργετήσας μὴ - - κομίσασθαι χάριν ἢ μὴ ὑποσχεῖν κόλασιν ἀδικήσας, καὶ πᾶσιν ἀεὶ τοῖς - ἁμαρτάνουσι χωρὶς ἑαυτοῦ δοῦναι συγγνώμην

- - -

παρορμῶν δὲ τοὺς ἄρχοντας ἐπιτιμᾶν τοῖς ἁμαρτάνουσιν ἔλεγε τοὺς - δυναμένους κωλύειν τοὺς - κακῶς ποιοῦντας, - ἐὰν μὴ κωλύωσι, κελεύειν.

- - -

τῶν δὲ νέων ἔφη χαίρειν τοῖς ἐρυθριῶσι μᾶλλον, ἢ τοῖς ὠχριῶσι.

- - -

στρατιώτην δὲ μισεῖν, ὃς ἐν τῷ περιπατεῖν τὰς χεῖρας, ἐν δὲ τῷ - μάχεσθαι τοὺς πόδας κινεῖ, - ῥέγχει δὲ - μεῖζον ἢ ἀλαλάζει.

- - -

κάκιστον δέʼ ἔλεγεν ἄρχοντα εἶναι τὸν ἄρχειν - ἑαυτοῦ μὴ δυνάμενον. -

- - -

μάλιστα δὲ ἐνόμιζε δεῖν ἕκαστον ἑαυτὸν αἰδεῖσθαι· μηδένα γὰρ ἑαυτοῦ - μηδέποτε χωρὶς εἶναι.

- - -

πολλῶν δὲ ὁρῶν ἀνισταμένους ἀνδριάντας - “ἐμοῦ δέ” ἔφη “ἐρωτᾶν βούλομαι μᾶλλον τοὺς ἀνθρώπους, διὰ τί - ἀνδριὰς οὐ κεῖται Κάτωνος ἢ διὰ τί κεῖται.”

- - -

φείδεσθαι δὲ τῆς ἐξουσίας παρεκάλει τοὺς δυναμένους, ὅπως ἀεὶ - παραμένοι τὸ ἐξεῖναι.

- - - -

τοὺς δὲ τῆς ἀρετῆς τὴν τιμὴν ἀφαιροῦντας ἔλεγε τὴν ἀρετὴν ἀφαιρεῖν - τῆς νεότητος

- - -

τὸν δὲ ἄρχοντα ἢ κριτὴν ἔλεγε δεῖν μήτε ὑπὲρ τῶν δικαίων - λιπαρεῖσθαι μήτε ὑπὲρ τῶν ἀδίκων ἐκλιπαρεῖσθαι. - -

- - - -

τὴν δὲ ἀδικίαν ἔλεγε τοῖς ἀδικοῦσι κἂν μὴ φέρῃ κίνδυνον, ἅπασι - φέρειν.

- - -

τῷ δὲ γήρᾳ πολλῶν αἰσχρῶν παρόντων ἠξίου μὴ προστιθέναι τὴν ἀπὸ - τῆς κακίας αἰσχύνην.

- - -

τὸν δὲ ὀργιζόμενον ἐνόμιζε τοῦ μαινομένου - - χρόνῳ διαφέρειν.

- - -

“ἥκιστα δὲ φθονεῖσθαι τοὺς τῇ τύχῃ χρωμένους ἐπιεικῶς καὶ μετρίως· - οὐ γὰρ ἡμῖν ἀλλὰ τοῖς περὶ ἡμᾶς φθονοῦσι.”

- - -

τοὺς δὲ σπουδάζοντας ἐν τοῖς γελοίοις ἔλεγεν - ἐν τοῖς σπουδαίοις ἔσεσθαι καταγελάστους.

- - -

τὰς καλὰς πράξεις ἔλεγε δεῖν καταλαμβάνειν πράξεσι καλαῖς, ἵνα μὴ τῆς - δόξης ἀπορρέωσιν.

- - -

ἐπετίμα δὲ τοῖς πολίταις ἀεὶ τοὺς αὐτοὺς - αἱρουμένοις ἄρχοντας “δόξετε γάρ” εἰπεῖν “μὴ πολλοῦ τὸ ἄρχειν ἄξιον ἢ μὴ πολλοὺς - τοῦ ἄρχειν ἀξίους ἡγεῖσθαι.”

- - -

τὸν δὲ τοὺς παραλίους ἀγροὺς πεπρακότα προσεποιεῖτο θαυμάζειν ὡς - ἰσχυρότερον τῆς θαλάσσης· - “ἃ γὰρ ἐκείνη μόλις ἐπικλύζει, οὗτος ῥᾳδίως καταπέπωκε”

- - -

τιμητείαν δὲ μετιὼν καὶ τοὺς ἄλλους ὁρῶν δεομένους τῶν πολλῶν καὶ - κολακεύοντας, αὐτὸς ἐβόα τὸν δῆμον ἀποτόμου χρείαν ἔχειν ἰατροῦ καὶ - μεγάλου - καθαρμοῦ· δεῖν οὖν μὴ τὸν - ἥδιστον, ἀλλὰ τὸν ἀπαραίτητον αἱρεῖσθαι καὶ ταῦτα λέγων ᾑρέθη πρὸ - πάντων.

- - -

διδάσκων δὲ τοὺς νέους εὐθαρσῶς μάχεσθαι - πολλάκις ἔλεγε τοῦ ξίφους τὸν λόγον - μᾶλλον καὶ - τὴν φωνὴν τῆς χειρὸς τρέπειν - καὶ καταπλήττειν τοὺς πολεμίους.

- - -

ἐπεὶ δὲ πολεμῶν τοῖς περὶ τὸν Βαῖτιν ποταμὸν οἰκοῦσιν εἰς κίνδυνον - ὑπὸ πλήθους τῶν πολεμίων κατέστη, τῶν μὲν Κελτιβήρων ἐπὶ διακοσίοις - ταλάντοις βουλομένων βοηθεῖν, τῶν δὲ - Ῥωμαίων οὐκ ἐώντων ὁμολογεῖν μισθὸν ἀνθρώποις βαρβάροις, “ἁμαρτάνειν” ἔφησεν “αὐτούς· νικῶντας μὲν γὰρ ἀποδώσειν οὐ - παρʼ αὑτῶν -αὑτῶν *: αὐῶν - ἀλλὰ παρὰ τῶν πολεμίων· ἡττωμένων δέ, μήτε τοὺς - ἀπῃτημένους malim ἀπαιτουμένους, quod est in Vit. Cat. c. 10 μήτε τοὺς - ἀπαιτοῦντας - ἔσεσθαι.”

- - - -

πλείονας δὲ πόλεις ἑλών, ὥς φησι, τῶν ἡμερῶν ἃς διέτριψεν ἐν τοῖς - πολεμίοις, οὐδὲν αὐτὸς πλέον λαβεῖν ὧν ἔφαγε καὶ - ἔπιεν ἐκ τῆς πολεμίας.

- - -

τῶν δὲ στρατιωτῶν ἑκάστῳ λίτραν ἀργύρου διανείμας φησὶ βέλτιον εἶναι - πολλοὺς ἔχοντας ἀργύριον - ἢ ὀλίγους - χρυσίον ἀπὸ τῆς στρατείας ἐπανελθεῖν· τῶν γὰρ ἀρχόντων οὐδὲν ἄλλο - δεῖν ἐν ταῖς ἐπαρχίαις ἢ τὴν δόξαν αὐξάνεσθαι.

- - -

πέντε δὲ οἰκέτας εἶχεν ἐπὶ τῆς στρατείας, ὧν εἷς αἰχμάλωτα σώματα - τρία πριάμενος, ὡς οὐκ - ἔλαθε τὸν Κάτωνα, - πρὶν εἰς ὄψιν ἐλθεῖν, ἀπήγξατο. - -

- - -

παρακληθεὶς δὲ ὑπὸ Σκιπίωνος Ἀφρικανοῦ τοῖς Ἀχαιῶν συλλαβέσθαι - φυγάσιν, ὅπως εἰς τὰς πατρίδας κατέλθωσιν, προσεποιεῖτο μηδὲν αὐτῷ - μέλειν τοῦ πράγματος· ἐν δὲ τῇ συγκλήτῳ πολλῶν - γινομένων λόγων ἀναστὰς “ὥσπερ οὐκ ἔχοντεσ” εἶπεν “ὃ πράττωμεν, καθήμεθα περὶ Γραικῶν γεροντίων ζητοῦντες πότερον - ὑπὸ τῶν παρʼ ἡμῖν ἢ ὑπὸ τῶν ἐκεῖ νεκροφόρων ἐξενεχθῶσι.”

- - -

Ποστουμίου δὲ Ἀλβίνου -Ἀλβίνου X: λαβιήνου - γράψαντος ἱστορίας -Ἑλληνιστὶ καὶ συγγνώμην παρὰ τῶν ἀκροωμένων - αἰτοῦντος, εἰρωνευόμενος ὁ Κάτων ἔφη - δοτέον εἶναι συγγνώμην, εἰ τῶν Ἀμφικτυόνων ψηφισαμένων ἀναγκασθεὶς - ἔγραψε,

- - - -Σκιπίωνος τοῦ νεωτέρου - -

Σκιπίωνα τὸν νεώτερον λέγουσιν ἔτεσι πεντήκοντα καὶ - τέτταρσιν, οἷς ἐβίωσε, μηδὲν πρίασθαι μηδὲν - ἀποδόσθαι μηδὲν οἰκοδομῆσαι, λίτρας δὲ ἀργύρου τρεῖς - καὶ τριάκοντα μόνας ἐν οὐσίᾳ μεγάλῃ δύο δὲ χρυσίου καταλιπεῖν καὶ - ταῦτα Καρχηδόνος κύριον ὄντα καὶ μάλιστα τῶν στρατηγῶν πλουτίσαντα - τοὺς στρατιώτας.

- - - -

τὸ δὲ Πολυβίου παράγγελμα διαφυλάττων ἐπειρᾶτο μὴ πρότερον ἐξ ἀγορᾶς - ἀπελθεῖν ἢ ποιήσασθαί τινα συνήθη καὶ φίλον ἁμωσγέπως τῶν - ἐντυγχανόντων.

- - - -

ἔτι δὲ νέος ὢν τοσαύτην εἶχε δόξαν ἀνδρείας - καὶ συνέσεως, ὥστε Κάτωνα μὲν τὸν πρεσβύτερον εἰπεῖν - ἐρωτηθέντα περὶ τῶν ἐν Καρχηδόνι στρατευομένων, ἐν οἷς καὶ Σκιπίων - ἦν, οἶος πέπνυται, τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν. Hom. κ 495 - -

- - -

εἰς δὲ τὴν Ῥώμην ἐλθόντος ἀπὸ στρατείας, -ἀπὸ στρατείας] ἐπὶ ὑπατείαν W - ἐκάλουν αὐτὸν οὐκ ἐκείνῳ χαριζόμενοι, ἀλλʼ ὡς Καρχηδόνα διʼ - ἐκείνου ταχὺ καὶ ῥᾳδίως ληψόμενοι·

- - -

ἐπεὶ δὲ παρελθὼν εἰς τὸ τεῖχος, τῶν Καρχηδονίων ἐκ τῆς ἄκρας - ἀμυνομένων, μὴ σὺ -μὴ σὺ] εἰς Duebnerus. Aliud latet τὴν διὰ μέσου θάλασσαν οὐ πάνυ βαθεῖαν οὖσαν τοῦ - Πολυβίου συμβουλεύοντος αὐτῷ κατασπεῖραι τριβόλους - σιδηροῦς ἢ σανίδας - ἐμβαλεῖν -ἐμβαλεῖν *: ἐμβαλλεῖν - κεντρωτάς, ὅπως μὴ διαβαίνοντες οἱ πολέμιοι προσμάχωνται τοῖς - χώμασιν· ἔφη γελοῖον εἶναι κατειληφότας τὰ τείχη καὶ τῆς πόλεως; - ἐντὸς ὄντας εἶτα πράττειν ὅπως οὐ μαχοῦνται - τοῖς πολεμίοις. -

- - -

εὑρὼν δὲ τὴν πόλιν ἀνδριάντων Ἑλληνικῶν καὶ ἀναθημάτων ἀπὸ - Σικελίας μεστὴν οὖσαν, ἐκήρυξε τοὺς ἀπὸ τῶν πόλεων παρόντας - ἐπιγινώσκειν καὶ κομίζεσθαι.

- - - -

τῶν δὲ χρημάτων οὔτε δοῦλον οὔτε ἀπελεύθερον εἴα λαβεῖν οὐδένα, - ἀλλʼ οὐδὲ πρίασθαι πάντων ἀγόντων καὶ φερόντων. - -

- - -

Γαΐῳ δὲ Λαιλίῳ τῷ φιλτάτῳ τῶν ἑταίρων ὑπατείαν μετιόντι - συμπράττων ἐπηρώτησε Πομπήιον - εἰ καὶ - αὐτὸς ὑπατείαν μέτεισιν· ἐδόκει δὲ ὁ Πομπήιος υἱὸς αὐλητοῦ - γεγονέναι· τοῦ δὲ φήσαντος μὴ μετιέναι, ἀλλὰ καὶ τὸν Λαίλιον - ἐπαγγελλόμενος συμπεριάξειν καὶ συναρχαιρεσιάσειν, πιστεύσαντες καὶ - περιμένοντες ἐκείνῳ -ἐκείνῳ] ἐκεῖνον an transponendum post πιστεύσαντες? ἐξηπατήθησαν· ἀπηγγέλλετο -ἀπηγγέλλετο] παρήγγελλε Cobetus - γὰρ αὐτὸς ἐν ἀγορᾷ περιιὼν καὶ δεξιούμενος τοὺς πολίτας. - ἀγανακτούντων δὲ τῶν ἄλλων , ὁ Σκιπίων γελάσας “ἀβελτερίᾳ -ἀβελτερίᾳ γε W: ἀβελτηρίᾳ δὲ - γε” εἶπεν “ἡμῶν, καθάπερ οὐκ ἀνθρώπους μέλλοντες ἀλλὰ θεοὺς παρακαλεῖν, - πάλαι διατρίβομεν αὐλητὴν ἀναμένοντες.”

- - - -

Ἀππίου δὲ Κλαυδίου περὶ τῆς τιμητικῆς ἀρχῆς - ἁμιλλωμένου πρὸς αὐτὸν καὶ λέγοντος, - ὅτι πάντας ὀνομαστὶ Ῥωμαίους αὐτὸς ἀσπάζεται, Σκιπίωνος ὀλίγου - δεῖν ἀγνοοῦντος ἅπαντας, “ἀληθῆ λέγεισ” εἶπεν “ἐμοὶ γὰρ οὐκ - εἰδέναι πολλοὺς ἀλλʼ ὑπὸ μηδενὸς - - ἀγνοεῖσθαι μεμέληκεν.”

- - -

ἐκέλευε δὲ τοὺς πολίτας, ἐπειδὴ ἐτύγχανον - πολεμοῦντες Κελτίβηρσιν, ἀμφοτέρους ἐπὶ τὴν στρατείαν ἐκπέμψαντας ἢ - πρεσβευτὰς ἢ χιλιάρχους μάρτυρας λαμβάνειν καὶ κριτὰς τῆς ἑκάστου - ἀρετῆς τοὺς πολεμοῦντας.

- - - -

ἀποδειχθεὶς δὲ τιμητὴς νεανίσκου μὲν ἀφείλετο τὸν ἵππον, ὅτι δειπνῶν - πολυτελῶς, ἐν ᾧ χρόνῳ Καρχηδὼν ἐπολεμεῖτο, μελίπηκτον εἰς σχῆμα τῆς - πόλεως διαπλάσας - καὶ τοῦτο Καρχηδόνα προσειπὼν προύθηκε διαρπάσαι τοῖς παροῦσι· καὶ - πυνθανομένου - τοῦ νεανίσκου τὴν αἰτίαν διʼ - ἣν ἀφῄρηται τὸν ἵππον, “ἐμοῦ γάρ” ἔφη “πρότερος Καρχηδόνα - διήρπασας.”

- - -

Γάιον δὲ Λικίνιον ἰδὼν παρερχόμενον “οἶδα” ἔφη “τοῦτον - ἐπιωρκηκότα τὸν ἄνδρα· μηδενὸς δὲ, κατηγοροῦντος, οὐ δύναμαι - κατήγορος αὐτὸς εἶναι - καὶ δικαστής.”

- - -

ἐκπεμφθέντα δʼ αὐτὸν ὑπὸ τῆς βουλῆς τρίτον, ὥς φησι Κλειτόμαχος, - ἀνθρώπων ὕβριν -ὕβριν p. 787a: πόλεων - τε καὶ εὐνομίην ἐφορῶντα, Hom. π 487 - πόλεων ἐθνῶν βασιλέων ἐπίσκοπον, ὡς εἰς Ἀλεξάνδρειαν - - ἧκε καὶ τῆς νεὼς - ἀποβὰς ἐβάδιζε κατὰ τῆς κεφαλῆς ἔχων τὸ ἱμάτιον, ἠξίουν - ἀποκαλύψασθαι περιθέοντες οἱ Ἀλεξανδρεῖς καὶ δεῖξαι ποθοῦσιν αὐτοῖς - τὸ πρόσωπον, τοῦ δὲ ἀποκαλυψαμένου, κραυγὴν καὶ κρότον ἐποίησαν. τοῦ - δὲ βασιλέως μόλις - ἁμιλλωμένου βαδίζουσιν - αὐτοῖς διʼ ἀργίαν καὶ τρυφὴν τοῦ σώματος, ὁ Σκιπίων ἀτρέμα πρὸς τὸν - Παναίτιον - ψιθυρίσας - εἶπεν “ἤδη τι τῆς ἐπιδημίας ἡμῶν Ἀλεξανδρεῖς - ἀπολελαύκασι· διʼ ἡμᾶς γὰρ ἑωράκασι τὸν βασιλέα περιπατοῦντα.”

- - -

συναπεδήμει δὲ αὐτῷ φίλος μὲν εἷς φιλόσοφος Παναίτιος, οἰκέται δὲ - πέντε· καὶ τοῦ ἑνὸς -τοῦ ἑνὸς] τούτων ἑνὸς - - ἀποθανόντος; ἐπὶ τῆς - ξένης, ἄλλον μὴ βουλόμενος πρίασθαι ἀπὸ τῆς Ῥώμης μετεπέμψατο.

- - -

τῶν δὲ Νομαντίνων ἀμάχων εἶναι δοκούντων καὶ πολλοὺς νενικηκότων - στρατηγούς, ὕπατον ἀπέδειξε Σκιπίωνα τὸ δεύτερον ὁ δῆμος ἐπὶ τὸν - πόλεμον· ὡρμημένων δὲ πολλῶν ἐπὶ τὴν - στρατείαν, καὶ τοῦτο διεκώλυσεν ἡ σύγκλητος, ὡς ἐρήμου τῆς Ἰταλίας - ἐσομένης. καὶ χρήματα λαβεῖν τῶν ἑτοίμων - οὐκ εἴασαν, ἀλλὰ τὰς τελωνικὰς προσόδους - ἀπέταξαν οὔπω χρόνον ἐχούσας. ὁ δὲ Σκιπίων χρημάτων - μὲν οὐκ ἔφη δεῖσθαι, τὰ γὰρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν - φίλων ἐξαρκέσειν· περὶ δὲ τῶν στρατιωτῶν ἐμέμψατο, χαλεπὸν γὰρ εἶναι - τὸν πόλεμον, εἰ μὲν διʼ ἀνδρείαν τῶν πολεμίων ἣττηνται τοσαυτάκις, - ὅτι πρὸς τοιούτους, εἰ δὲ διʼ ἀνανδρίαν τῶν πολιτῶν, ὅτι μετὰ - τοιούτων

- - -

ἐπεὶ δὲ ἐλθὼν εἰς τὸ στρατόπεδον πολλὴν ἀταξίαν καὶ ἀκολασίαν καὶ - δεισιδαιμονίαν καὶ τρυφὴν κατέλαβε, μάντεις μὲν εὐθὺς ἐξήλασε καὶ - θύτας καὶ πορνοβοσκούς, σκεύη δὲ προσέταξεν ἀποπέμπειν - -ἅπαντα πλὴν χύτρας ὀβελίσκου καὶ ποτηρίου - κεραμεοῦ· τῶν δὲ ἀργυρέων ἔκπωμα οὐ μεῖζον δύο λιτρῶν συνεχώρησε τοῖς - βουλομένοις ἔχειν· λούεσθαι δὲ ἀπεῖπε , τῶν δὲ ἀλειφομένων τρίβειν - ἕκαστον ἑαυτόν· τὰ γὰρ ὑποζύγια χεῖρας μὴ ἔχοντα - ἑτέρου τρίψοντος δεῖσθαι· προσέταξε δὲ ἀριστᾶν μὲν ἑστῶτας ἄπυρον - ὄψον, δειπνεῖν δὲ κατακειμένους ἄρτον ἢ πόλτον -πολτὸν] malim πόλτον - ἁπλῶς καὶ κρέας - ὀπτὸν ἢ ἑφθόν· αὐτὸς - δὲ σάγον - ἐμπεπορπημένος μέλανα περιῄει, πενθεῖν τὴν τοῦ στρατεύματος αἰσχύνην - λέγων.

- - -

Μεμμίου δέ τινος χιλιάρχου λαβὼν ὑποζύγια, - ψυκτῆρας διαλίθους παρακομίζοντα καὶ - Θηρικλείους, “ἐμοὶ μέν” εἶπεν “ἡμέρας τριάκοντα -τριάκοντα] δὶς τριάκοντα vel ἑξήκοντα Cobetus καὶ τῇ - πατρίδι, σαυτῷ δὲ τὸν βίον ἅπαντα - τοιοῦτος; ὢν ἄχρηστον πεποίηκας σεαυτόν.”

- - -

ἑτέρου δὲ θυρεὸν ἐπιδείξαντος εὖ κεκοσμημένον “ὁ μὲν θυρεόσ” εἶπεν “ὦ νεανία καλός, πρέπει δὲ Ῥωμαῖον ἄνδρα μᾶλλον ἐν τῇ - δεξιᾷ τὰς ἐλπίδας - ἔχειν ἢ τῇ - ἀριστερᾷ.”

- - -

τοῦ δὲ τὸν χάρακα ἄραντος σφόδρα πιέζεσθαι φάσκοντος “εἰκότωσ” ἔφη· “τῷ γὰρ ξύλῳ τούτῳ μᾶλλον ἢ τῇ μαχαίρᾳ πιστεύεισ”

- - -

ὁρῶν δὲ τὴν ἀπόνοιαν τῶν πολεμίων ἔλεγεν - “ὠνεῖσθαι τοῦ χρόνου τὴν ἀσφάλειαν · τὸν γὰρ ἀγαθὸν στρατηγὸν - ὥσπερ ἰατρὸν ἐσχάτης δεῖσθαι τῆς διὰ - τοῦ σιδήρου θεραπείας.” οὐ μὴν ἀλλʼ - ἐπιθέμενος ἐν καιρῷ τοὺς Νομαντίνους ἐτρέψατο.

- - -

τῶν δὲ πρεσβυτέρων τοὺς ἡττημένους κακιζόντων - , τί -τί] ὅ τι? πεφεύγασιν οὓς τοσαυτάκις ἐδίωξαν, εἰπεῖν τινα λέγεται - τῶν Νομαντίνων ὡς τὰ πρόβατα ταὐτὰ καὶ νῦν ἐστιν, ὁ δὲ ποιμὴν - ἄλλος -

- - -

ἐπεὶ δὲ τὴν Νομαντίαν ἑλὼν καὶ θριαμβεύσας τὸ δεύτερον πρὸς Γάιον - Γράκχον ὑπέρ τε τῆς βουλῆς καὶ τῶν συμμάχων κατέστη διαφορᾷ, -διαφορά] ἐν διαφορᾷ? καὶ - λυπούμενος ὁ δῆμος ἐθορύβησεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ βήματος, - “ ἐμέ” εἶπεν “οὐδέποτε στρατοπέδων ἀλαλαγμὸς ἐθορύβησεν, οὔτι γε συγκλύδων - ἀνθρώπων, ὧν οὐ μητέρα τὴν Ἰταλίαν ἀλλὰ μητρυιὰν οὖσαν - ἐπίσταμαι.”

- - -

τῶν δὲ περὶ τὸν Γάιον βοώντων κτεῖναι - - τὸν τύραννον “εἰκότωσ” εἶπεν “οἱ τῇ πατρίδι πολεμοῦντες ἐμὲ - βούλονται προανελεῖν· οὐ γὰρ οἷόν τε τὴν Ῥώμην πεσεῖν Σκιπίωνος - ἑστῶτος οὐδὲ ζῆν Σκιπίωνα τῆς Ῥώμης πεσούσης.”

- - - -Καικιλίου Μετέλλου - -

Καικίλιος Μέτελλος ὀχυρῷ χωρίῳ βουλευόμενος - προσαγαγεῖν, εἰπόντος ἑκατοντάρχου πρὸς αὐτὸν - ὡς, ἐὰν δέκα μόνους - ἀποβάλῃ, λήψεται τὸ χωρίον, ἠρώτησεν αὐτὸν εἰ βούλοιτο εἷς τῶν - δέκα γενέσθαι

- - -

τῶν δὲ νεωτέρων τινὸς χιλιάρχου πυνθανομένου - τί μέλλει ποιεῖν, “εἰ τοῦτο” -τοῦτο W: τοῦτον - ἔφη “συνειδέναι μοι τὸν - χιτωνίσκον ἐνόμιζον, ἀποδυσάμενος ἂν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πῦρ - ἐπέθηκα.”

- - -

Σκιπίωνι δὲ ζῶντι πολεμῶν, ἀποθανόντος ἠχθέσθη, καὶ τοὺς μὲν υἱοὺς - ἐκέλευσεν ὑποδύντας - ἄρασθαι τὸ λέχος, - τοῖς δὲ θεοῖς ἔφη χάριν ἔχειν ὑπὲρ τῆς Ῥώμης, - ὅτι παρʼ ἄλλοις οὐκ ἐγένετο Σκιπίων.

- - - -Γαίου Μαρίου - -

Γάιος Μάριος ἐκ γένους ἀδόξου προιὼν εἰς - πολιτείαν διὰ τῶν στρατειῶν, ἀγορανομίαν - τὴν μείζονα - παρήγγειλεν αἰσθόμενος δὲ ὅτι - λείπεται τῆς αὐτῆς ἡμέρας ἐπὶ τὴν ἐλάττονα μετῆλθε· κἀκείνης - ἀποτυχὼν, ὅμως οὐκ ἀπέγνω τοῦ πρωτεύσειν Ῥωμαίων.

- - -

Ἰξίας δὲ ἔχων ἐν ἀμφοτέροις τοῖς σκέλεσι - παρέσχεν ἄδετος ἐκτεμεῖν τῷ ἰατρῷ, καὶ μὴ στενάξας μηδὲ - τὰς ὀφρῦς συναγαγὼν ἐνεκαρτέρησε τῇ χειρουργίᾳ· τοῦ δὲ ἰατροῦ - μεταβαίνοντος ἐπὶ θάτερον, οὐκ ἠθέλησεν εἰπὼν οὐκ εἶναι τὸ θεράπευμα - τῆς ἀλγηδόνος ἄξιον.

- - - -

ἐπεὶ δὲ Λούσιος ὁ ἀδελφιδοῦς, αὐτοῦ τὸ δεύτερον ὑπατεύοντος, - ἐβιάζετο τῶν ἐν ὥρᾳ στρατευομένων τινὰ ὀνόματι Τρεβώνιον, ὁ δὲ - ἀπέκτεινεν αὐτόν, καὶ πολλῶν κατηγορούντων οὐκ ἠρνήσατο κτεῖναι τὸν - ἄρχοντα, τὴν δὲ αἰτίαν εἶπε καὶ ἀπέδειξε· - - κελεύσας ὁ -ὁ *: οὗν ὁ - Μάριος τὸν ἐπὶ ταῖς - ἀριστείαις διδόμενον στέφανον κομισθῆναι τῷ Τρεβωνίῳ περιέθηκε.

- - -

τοῖς δὲ Τεύτοσι παραστρατοπεδεύσας ἐν χωρίῳ ὀλίγον ὕδωρ ἔχοντι, τῶν - στρατιωτῶν διψῆν - λεγόντων, δείξας αὐτοῖς - ποταμὸν ἐγγὺς ῥέοντα τῷ χάρακι τῶν πολεμίων “ἐκεῖθεν ὑμῖν - ἔστιν” εἶπε “ποτὸν ὤνιον αἵματος.” οἱ δὲ ἄγειν παρεκάλουν, ἕως ὑγρὸν - ἔχωσι τὸ αἷμα καὶ μήπω πᾶν ὑπὸ τοῦ διψῆν ἐκπεπηγός

- - -

ἐν δὲ τοῖς Κιμβρικοῖς πολέμοις Καμαρίνων -Καμερίνων Vit. Mar c. 28 - - χιλίους ἄνδρας - ἀγαθοὺς γενομένους ὁμοῦ Ῥωμαίους ἐποίησε, κατʼ οὐδένα νόμον· πρὸς - δὲ τοὺς ἐγκαλοῦντας ἔλεγε τῶν νόμων οὐκ ἐξακοῦσαι διὰ τὸν τῶν - ὅπλων ψόφον.

- - -

ἐν δὲ τῷ ἐμφυλίῳ πολέμῳ περιταφρευόμενος - καὶ πολιορκούμενος ἐκαρτέρει, τὸν οἰκεῖον ἀναμένων καιρόν. εἰπόντος - δὲ Πομπαιδίου -Πομπαιδίου W: πομπίου - Σίλωνος πρὸς αὐτόν “εἰ μέγας εἶ στρατηγός, ὦ - Μάριε, καταβὰς διαγώνισαι” “σὺ μὲν οὖν” εἶπεν “εἰ μέγας εἶ στρατηγός, - ἀνάγκασόν με διαγωνίσασθαι καὶ μὴ - βουλόμενον.”

- - - -Κάτλου Λουτατίου - -

Κάτλος Λουτάτιος ἐν τῷ Κιμβρικῷ πολέμῳ παρὰ τὸν Ἀτίσωνα ποταμὸν - στρατοπεδεύων, ἐπεὶ τοὺς - βαρβάρους ὁρῶντες οἱ Ῥωμαῖοι διαβαίνειν ἐπιχειροῦντας - ἀνεχώρουν, μὴ δυνάμενος αὐτοὺς κατασχεῖν - - ὥρμησεν εἰς τοὺς πρώτους τῶν ἀποτρεχόντων, ὅπως δοκῶσι μὴ φεύγειν - τοὺς πολεμίους, ἀλλὰ τῷ στρατηγῷ κατακολουθεῖν.

- - - -Σύλλα - -συλλα *: συλλου - - -

Σύλλας ὁ εὐτυχὴς ἀναγορευθεὶς τῶν μεγίστων εὐτυχιῶν ἐποιεῖτο δύο, - τὴν Πίου Μετέλλου φιλίαν, καὶ τὸ μὴ κατασκάψαι τὰς - Ἀθήνας ἀλλὰ φείσασθαι τῆς πόλεως.

- - - -Γαίου Πομπιλλίου - -

-Γάιος Ποπίλλιος - ἐπέμφθη πρὸς Ἀντίοχον ἐπιστολὴν παρὰ τῆς συγκλήτου κομίζων, - κελεύουσαν ἁπάγειν - ἐξ Αἰγύπτου τὸ - στράτευμα καὶ μὴ σφετερίζεσθαι τῶν Πτολεμαίου τέκνων ὀρφανῶν ὄντων - τὴν βασιλείαν· προσιόντα δʼ αὐτὸν διὰ τοῦ στρατοπέδου πόρρωθεν - ἀσπασαμένου τοῦ Ἀντιόχου φιλοφρόνως, οὐκ ἀντασπασάμενος τὸ γραμματεῖον - ἐπέδωκεν· ἐπεὶ - δὲ ἀναγνοὺς ἔφη - βουλεύσεσθαι καὶ δώσειν τὴν ἀπόκρισιν, τῷ κλήματι γῦρον περὶ αὐτὸν ὁ - Ποπίλλιος περιέγραψεν εἰπών “ἐνταῦθα τοίνυν ἑστὼς βούλευσαι καὶ - ἀπόκριναι.” πάντων δὲ τὸ φρόνημα τοῦ ἀνδρὸς καταπλαγέντων τοῦ τε - Ἀντιόχου ποιήσειν - - ὁμολογοῦντος τὰ - δοκοῦντα Ῥωμαίοις, οὕτως ἠσπάσατο καὶ περιέπτυξεν αὐτὸν ὁ - Ποπίλλιος.

- - - -Λευκούλλου - -

Λεύκουλλος ἐν Ἀρμενίᾳ μετὰ μυρίων ὁπλιτῶν καὶ χιλίων ἱππέων ἐπὶ - Τιγράνην ἐχώρει πεντεκαίδεκα μυριάδας στρατιᾶς ἔχοντα τῇ πρὸ μιᾶς - νοννῶν -νοννῶν *: νόννων - ὀκτωβρίων, ἐν ᾗ πρότερον ὑπὸ - Κίμβρων ἡ μετὰ Καιπίωνος -Καιπίωνος X: σκιπίωνος - διεφθάρη δύναμις. εἰπόντος δέ τινος ὅτι - Ῥωμαῖοι τὴν ἡμέραν ἀφοσιοῦνται καὶ δεδοίκασιν, “οὐκοῦν” ἔφη “σήμερον ἀγωνισώμεθα προθύμως, ἵνα καὶ ταύτην ἐξ ἀποφράδος καὶ - σκυθρωπῆς - ποιήσωμεν ἱλαρὰν καὶ προσφιλῆ - Ῥωμαίοις. ”

- - -

τοὺς δὲ καταφράκτους μάλιστα φοβουμένων - τῶν στρατιωτῶν ἐκέλευσε θαρρεῖν πλεῖον - γὰρ ἔργον εἶναι τοῦ νικῆσαι τὸ τούτους σκυλεῦσαι προσβὰς δὲ τῷ - λόφῳ πρῶτος καὶ τὸ κίνημα τῶν βαρβάρων - - θεασάμενος ἀνεβόησε “νενικήκαμεν, ὦ συστρατιῶται·” καὶ μηδενὸς - ὑποστάντος διώκων πέντε Ῥωμαίων ἀπέβαλε πεσόντας, τῶν δὲ πολεμίων - ὑπὲρ δέκα μυριάδας ἀπέκτεινε.

- - - -Γναίου Πομπηίου - -

Γναῖος Πομπήιος ὑπὸ Ῥωμαίων ἠγαπήθη - - τοσοῦτον ὅσον ὁ πατὴρ ἐμισήθη. νέος δὲ ὢν παντάπασι τῇ Σύλλα - μερίδι προσέθηκεν αὑτόν· καὶ μήτε ἄρχων μήτε βουλεύων πολλοὺς ἐκ τῆς - Ἰταλίας - - ἐστρατολόγησε. καὶ Σύλλα καλοῦντος οὐκ ἔφη δίχα λαφύρων οὐδὲ - ἀναίμακτον ἐπιδεῖξαι -ἐπιδείξειν an ἂν ἐπιδεῖξαι? τῷ αὐτοκράτορι - τὴν - δύναμιν· οὐδʼ ἦλθε πρότερον πρὶν ἢ πολλαῖς μάχαις νικῆσαι τοὺς - στρατηγοὺς τῶν πολεμίων.

- - -

ἐπεὶ δὲ πεμφθεὶς εἰς Σικελίαν ὑπὸ Σύλλα στρατηγὸς ἐπυνθάνετο τοὺς - στρατιώτας ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις ἐκτρεπομένους βιάζεσθαι καὶ ἁρπάζειν, - τοὺς - μὲν ἄλλως πλανωμένους καὶ περιθέοντας - ἐκόλασε, τῶν δὲ πεμπομένων ὑπʼ αὐτοῦ σφραγῖδας ἐπέβαλε -ἐπέβαλε *: ἐπέβαλλε - ταῖς - μαχαίραις. - -

- - -

Μαμερτίνους δὲ τῆς ἐναντίας γενομένους μερίδος οἷός τε ἦν - ἀποσφάττειν ἅπαντας· Σθεννίου - δὲ τοῦ - δημαγωγοῦ φήσαντος οὐ δίκαια ποιεῖν αὐτὸν ἀνθʼ ἑνὸς αἰτίου πολλοὺς - ἀναιτίους κολάζοντα, τοῦτον δὲ αὑτὸν εἶναι τοὺς μὲν - φίλους πείσαντα, τοὺς δὲ ἐχθροὺς βιασάμενον ἑλέσθαι τὰ Μαρίου - θαυμάσας ὁ Πομπήιος; ἔφη συγγνώμην ἔχειν Μαμερτίνοις ὑπὸ τοιούτου - πεισθεῖσιν ἀνδρός, ὃς τὴν πατρίδα - τῆς - ἑαυτοῦ ψυχῆς προτιμᾷ καὶ τήν τε πόλιν καὶ τὸν Σθέννιον ἀπέλυσεν. -

- - -

εἰς δὲ Λιβύην διαβὰς ἐπὶ Δομίτιον καὶ μάχῃ μεγάλῃ κρατήσας, - ἀσπασαμένων αὐτὸν αὐτοκράτορα τῶν στρατιωτῶν ἔφη μὴ δέχεσθαι τὴν - τιμήν, ἕως - - ὀρθὸς ἕστηκεν ὁ - χάραξ, τῶν πολεμίων οἱ δέ, καίπερ ὄμβρου πολλοῦ κατέχοντος, ὁρμήσαντες - διεπόρθησαν τὸ στρατόπεδον.

- - -

ἐπανελθόντα δὲ αὐτὸν ὁ Σύλλας ταῖς μὲν ἄλλαις τιμαῖς ἐδέξατο - φιλοφρόνως καὶ Μάγνον προσηγόρευσε - πρῶτος - αὐτόν· θριαμβεῦσαι δὲ βουλόμενον οὐκ εἴα μηδέπω μετέχοντα βουλῆς. - εἰπόντος δὲ τοῦ Πομπηίου πρὸς τοὺς παρόντας ἀγνοεῖν τὸν Σύλλαν ὅτι - καὶ τὸν ἣλιον ἀνατέλλοντα πλείονες ἢ δύνοντα προσκυνοῦσιν,ʼ ὁ μὲν - Σύλλας ἀνεβόησε - “ θριαμβευέτω.” Σερουίλιος δὲ ἀνὴρ ἀριστοκρατικὸς ἠγανάκτει , καὶ τῶν στρατιωτῶν - ἐνίσταντο πολλοὶ τῷ θριάμβῳ δωρεάς τινας ἀπαιτοῦντες. ἐπεὶ δὲ ὁ - Πομπήιος ἔφη μᾶλλον ἀφήσειν τὸν θρίαμβον ἢ κολακεύσειν ἐκείνους , - νῦν ἔφη καὶ μέγαν ἀληθῶς - ὁρᾶν καὶ - ἄξιον τοῦ θριάμβου τὸν Πομπήιον.

- - -

ἔθους δὲ ὄντος ἐν Ῥώμῃ τοῖς ἱππεῦσιν, ὅταν στρατεύσωνται τὸν - νόμιμον χρόνον, ἄγειν τὸν ἵππον εἰς ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς δύο ἄνδρας, - οὓς τιμητὰς καλοῦσι , καὶ καταριθμησαμένους τὰς στρατείας καὶ τοὺς στρατηγοὺς ὑφʼ οἷς -οἷς W: οὓς - ἐστρατεύσαντο τυγχάνειν - ἐπαίνων ἢ ψόγων - τῶν προσηκόντων ὑπατεύων ὁ Πομπήιος κατήγαγεν αὐτὸς τὸν ἵππον ἐπὶ - τοὺς τιμητὰς Γέλλιον -Γέλλιον X: τέλλιον - καὶ Λέντλον· ἐκείνων δὲ ὥσπερ ἔθος - ἐστὶ πυθομένων, εἰ πάσας ἐστράτευται τὰς - στρατείας, “πάσασ” εἶπεν “ὑπʼ ἐμαυτῷ αὐτοκράτορι.”

- - -

τῶν δὲ Σερτωρίου γραμμάτων κρατήσας ἐν Ἰβηρίᾳ, ἐν οἷς ἦσαν - ἐπιστολαὶ πολλῶν ἡγεμόνων ἐπὶ νεωτερισμῷ καὶ μεταβολῇ τῆς πολιτείας - τὸν -Σερτώριον εἰς Ῥώμην καλούντων, - κατέκαυσε πάσας διδοὺς μετανοῆσαι καὶ βελτίονας γενέσθαι τοὺς πονηρούς. -

- - -

ἐπεὶ δὲ Φραάτης ὁ Πάρθων βασιλεὺς ἔπεμψε πρὸς αὐτὸν ἀξιῶν ὅρῳ - χρῆσθαι τῷ Εὐφράτῃ, μᾶλλον - ἔφη χρῆσθαι - Ῥωμαίους ὅρῳ πρὸς Πάρθους τῷ δικαίῳ. - -

- - -

Λευκίου δὲ Λευκούλλου μετὰ τὰς στρατείας ἀφεικότος αὑτὸν εἰς ἡδονὰς - καὶ πολυτελῶς ζῶντος, τὸν δὲ Πομπήιον ὡς παρʼ ἡλικίαν τοῦ πολλὰ - πράσσειν - ὀρεγόμενον ψέγοντος, μᾶλλον ἔφη - γέροντι τὸ τρυφᾶν ἢ τὸ ἄρχειν εἶναι παρʼ ἡλικίαν.

- - -

νοσοῦντι δὲ αὐτῷ κίχλην ὁ ἰατρὸς λαβεῖν προσέταξεν οἱ δὲ ζητοῦντες - οὐχ εὗρον ἦν γὰρ παρʼ ὥραν, ἔφη δέ τις εὑρεθήσεσθαι παρὰ - Λευκούλλῳ - διʼ ἔτους τρεφομένας· “εἶτα” ἔφη “εἰ μὴ Λεύκουλλος ἐτρύφα, Πομπήιος οὐκ ἂν - ἔζησε;ʼ” καὶ χαίρειν ἐάσας τὸν ἰατρὸν ἔλαβέ τι -τι * τῶν - εὐπορίστων. - -

- - -

ἰσχυρᾶς δὲ σιτοδείας ἐν Ῥώμῃ γενομένης, - ἀποδειχθεὶς λόγῳ μὲν ἀγορᾶς ἐπιμελητής, ἔργῳ δὲ γῆς καὶ θαλάσσης - κύριος, ἔπλευσεν εἰς Λιβύην καὶ Σαρδόνα καὶ Σικελίαν· καὶ πολὺν - ἀθροίσας σῖτον ἔσπευδεν εἰς τὴν Ῥώμην. μεγάλου δὲ χειμῶνος γενομένου - καὶ τῶν κυβερνητῶν ὀκνούντων, πρῶτος - ἐμβὰς καὶ τὴν ἄγκυραν ἆραι κελεύσας ἀνεβόησε “πλεῖν ἀνάγκη, ζῆν - οὐκ ἀνάγκη.” -ἀνάγκη - ἀνάγκη Iunius: ἀναγκάζῃ - ἀναγκάζῃ - -

- - -

τῆς δὲ πρὸς τὸν Καίσαρα διαφορᾶς ἀποκαλυπτομένης καὶ Μαρκελλίνου - τινὸς τῶν ὑπὸ Πομπηίου - προῆχθαι δοκούντων - μεταβεβλημένου δὲ πρὸς Καίσαρα πολλὰ πρὸς αὐτὸν ἐν συγκλήτῳ λέγοντος, - “οὐκ αἰσχύνῃ Μαρκελλῖνε” εἶπεν “ἐμοὶ λοιδορούμενος, διʼ ὃν ἐξ - ἀφώνου λόγιος ἐκ δὲ πεινατικοῦ malim πεινητικοῦ - ἐμετικὸς; γέγονας;”

- - - -

πρὸς δὲ Κάτωνα πικρῶς καθαψάμενον, ὅτι πολλάκις αὐτοῦ προαγορεύοντος - τὴν Καίσαρος δύναμιν καὶ αὔξησιν οὐκ ἐπʼ ἀγαθῷ τῆς δημοκρατίας - γινομένην αὐτὸς ἀντέπραττεν, ἀπεκρίνατο “τὰ μὲν σὰ μαντικώτερα, τὰ - δʼ ἐμὰ φιλικώτερα.”

- - - -

περὶ δὲ αὑτοῦ παρρησιαζόμενος εἶπεν, ὡς πᾶσαν ἀρχὴν καὶ ἔλαβε -ἔλαβε] λάβοι? - θᾶσσον ἢ προσεδόκησε, καὶ καταθοῖτο θᾶσσον ἢ προσεδοκήθη.

- - -

μετὰ δὲ τὴν ἐν Φαρσάλῳ μάχην φεύγων εἰς Αἴγυπτον, ὡς ἔμελλε - διαβαίνειν ἐκ τῆς τριήρους - - εἰς ἁλιευτικὸν - πλοῖον ἀποστείλαντος τοῦ βασιλέως, ἐπιστραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ - τὸν υἱὸν οὐδὲν ἕτερον ἢ τὸ τοῦ Σοφοκλέους εἶπεν - - ὅστις δὲ πρὸς τύραννον ἐμπορεύεται, -Nauck. p. 253 - κείνου στὶ δοῦλος, κἂν ἐλεύθερος μόλῃ. - μεταβὰς δὲ καὶ πληγεὶς ξίφει καὶ στενάξας ἅπαξ, - εἰπὼν δὲ μηδὲν ἀλλʼ ἐγκαλυψάμενος παρέδωκεν - ἑαυτόν.

- - - -Κικέρωνος - -

Κικέρων ὁ ῥήτωρ εἰς τοὔνομα σκωπτόμενος καὶ τῶν φίλων μεταθέσθαι - κελευόντων, ἔφη τὸν Κικέρωνα ποιήσειν τῶν Κατώνων καὶ τῶν Κάτλων - καὶ τῶν Σκαύρων ἐνδοξότερον.

- - - -

ἔκπωμα δὲ ἀργυροῦν τοῖς θεοῖς ἀνατιθεὶς - τὰ μὲν πρῶτα τῶν ὀνομάτων γράμμασιν - ἐσήμανεν, ἀντὶ δὲ τοῦ Κικέρωνος ἐρέβινθον ἐτόρευσε.

- - -

τῶν δὲ ῥητόρων τοὺς μέγα βοῶντας ἔλεγε διʼ ἀσθένειαν ἐπὶ τὴν - κραυγὴν ὡς χωλοὺς ἀναβαίνειν - ἐφʼ ἵππον. -

- - -

Οὐέρρου δὲ υἱὸν ἔχοντος οὐκ εὖ κεχρημένον ἐφʼ ὥρᾳ τῷ σώματι, - τὸν δὲ Κικέρωνα λοιδοροῦντος εἰς μαλακίαν καὶ κίναιδον ἀποκαλοῦντος, “ἀγνοεῖς -” εἶπεν “ὅτι προσήκει τοῖς τέκνοις ἐντὸς θυρῶν λοιδορεῖσθαι;”

- - -

Μετέλλου δὲ Νέπωτος εἰπόντος πρὸς αὐτὸν ὅτι “πλείονας μαρτυρῶν - ἀπέκτονας ἢ συνηγορῶν - σέσωκασ” , “καὶ γὰρ ἔστιν” ἔφη “πλεῖον ἐμοὶ - πίστεως ἢ λογιότητος·”

- - - -

ἐρωτῶντος δὲ τοῦ Μετέλλου τίς αὐτοῦ πατήρ ἐστι, “ταύτην” ἔφη “τὴν ἀπόκρισιν χαλεπωτέραν ἡ σὴ μήτηρ πεποίηκεν.” ἦν γὰρ ἡ - τοῦ Μετέλλου ἀκόλαστος , ὁ δὲ Μέτελλος αὐτὸς - ὑπόκουφος καὶ ἀβέβαιος; καὶ φερόμενος ταῖς ὁρμαῖς.

- - -

Διοδότῳ δὲ τῷ διδασκάλῳ τῶν ῥητορικῶν ἀποθανόντι κόρακα λίθινον - ἐπιστήσαντος αὐτοῦ, δικαίαν - ἔφη “τὴν - ἀμοιβὴν γεγονέναι· πέτεσθαι γὰρ τοῦτον οὐ λέγειν ἐδίδαξεν.”

- - -

Οὐατίνιον δὲ ἄνθρωπον ἑαυτῷ διάφορον καὶ - μοχθηρὸν ἄλλως; ἀκούσας ὅτι τέθνηκεν, - εἶτα γνοὺς ὕστερον ὅτι ζῇ, “κακόσ” εἶπεν “ἀπόλοιτο κακῶς ὁ -κακῶς ὁ] ὁ κακῶς X - ψευσάμενοσ”

- - -

πρὸς δὲ τὸν δοκοῦντα Λίβυν ἀπὸ γένους εἶναι, φήσαντα δὲ αὐτοῦ μὴ - ἀκούειν λέγοντος, “καὶ μὴν οὐκ ἀτρύπητον ἔχεις τὸ οὖσ” εἶπε. -

- - -

Κάστον δὲ Ποπίλλιον -Κάστον δὲ Ποπίλλιον] cf. Vit. Cic. c. 26 νομικὸν εἶναι βουλόμενον, - ὄντα δὲ ἀμαθῆ καὶ ἀφυῆ, προσεκαλεῖτο μάρτυρα πρός τινα - δίκην· εἰπόντος δὲ ἐκείνου μηδὲν γινώσκειν, “οἴει γὰρ ἴσωσ” εἶπε “περὶ τῶν νομίμων -νομικῶν ibidem ἐπερωτᾶσθαι.”

- - -

Ὁρτησίου δὲ τοῦ ῥήτορος λαβόντος μισθὸν - - ἀργυρᾶν σφίγγα παρὰ τοῦ Βέρρου καὶ πρὸς τὸν Κικέρωνα πλαγίως τι - εἰπόντα φήσαντος αἰνιγμάτων λύσεως ἀπείρως ἔχειν, “καὶ μὴν ἡ - σφίγξ” ἔφη - “παρὰ σοί ἐστιν.”

- - -

Οὐοκωνίῳ δὲ ἀπαντήσας μετὰ τριῶν θυγατέρων - ἀμορφοτάτων τὴν ὄψιν ἀτρέμα πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν Φοίβου ποτʼ οὐκ ἐῶντος ἔσπειρεν τέκνα. Nauck. p. 699 - - -

- - -

Φαύστου δὲ τοῦ Σύλλα παιδὸς διὰ πλῆθος δανείων ἀπάρτιον προγράψαντος, “ταύτην” ἔφη “μᾶλλον ἀσπάζομαι τὴν προγραφὴν ἢ τὴν πατρῴαν - αὐτοῦ.”

- - - -

Πομπηίου δὲ καὶ Καίσαρος διαστάντων, ἔφη “γινώσκω ὃν φύγω, μὴ - γινώσκων πρὸς ὃν φύγω.”

- - -

καὶ Πομπήιον ἐμέμψατο τὴν πόλιν ἐκλιπόντα καὶ Θεμιστοκλέα μᾶλλον ἢ - Περικλέα μιμησάμενον, - οὐκ ἐκείνοις τῶν πραγμάτων ἀλλὰ τούτοις - ὁμοίων ὄντων.

- - -

γενόμενος δʼ οὖν παρὰ Πομπηίῳ καὶ πάλιν μετανοῶν, ἐρωτηθεὶς ὑπὸ - Πομπηίου ποῦ Πείσωνα τὸν γαμβρὸν ἀπολέλοιπεν ἔφη “παρὰ τῷ σῷ - πενθερῷ.”

- - - -

μεταβαλομένου δέ τινος ἀπὸ Καίσαρος πρὸς τὸν Πομπήιον, λέγοντος ὑπὸ - σπουδῆς καὶ προθυμίας ἀπολελοιπέναι τὸν ἵππον , βέλτιον ἔφη αὐτὸν - περὶ τοῦ ἵππου βεβουλεῦσθαι.

- - -

πρὸς δὲ τὸν ἀπαγγέλλοντα τοὺς Καίσαρος - - φίλους σκυθρωποὺς εἶναι “λέγεισ” ἔφη “δυσνοεῖν αὐτοὺς Καίσαρι. -”

- - -

μετὰ δὲ τὴν ἐν Φαρσάλῳ μάχην Πομπηίου μὲν φυγόντος , Νωνίου δέ - τινος ἔτι παρʼ αὑτοῖς -αὑτοῖς *: αὐτοῖς - ἀετοὺς ἑπτὰ φήσαντος εἶναι καὶ διὰ τοῦτο - θαρρεῖν - παρακαλοῦντος, “καλῶς ἂν - παρῄνεισ” εἶπεν “εἰ κολοιοῖς ἐπολεμοῦμεν.”

- - -

ἐπεὶ δὲ Καῖσαρ κρατήσας τὰς Πομπηίου καταβεβλημένας εἰκόνας ἀνέστησε - μετὰ τιμῆς, ἔφη περὶ αὐτοῦ λέγων ὁ Κικέρων ὅτι “τοὺς -τοὺς *: τοῦ - Πομπηίου Καῖσαρ ἀνδριάντας ἱστὰς τοὺς ἑαυτοῦ πήγνυσιν.”

- - -

οὕτω δὲ πολλοῦ τὸ καλῶς λέγειν ἐτίμα τε καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα - ἠγωνία, ὥστε προκειμένης - δίκης ἐπὶ τῶν - ἑκατὸν ἀνδρῶν καὶ ἐπικειμένης τῆς - ἡμέρας, Ἔρωτα ἀπαγγείλαντα αὐτῷ τὸν - οἰκέτην εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ὑπερτεθῆναι τὴν δίκην ἠλευθέρωσε.

- - - -Γαίου Καίσαρος - -

Γάιος Καῖσαρ, ὅτε Σύλλαν ἔφευγεν ἔτι μειράκιον ὤν, περιέπεσε - πειραταῖς· καὶ πρῶτον μὲν - αἰτηθεὶς - ἀργυρίου πλῆθος κατεγέλασε τῶν λῃστῶν ὡς ἀγνοούντων ὃν ἔχουσι, καὶ - διπλάσιον ὡμολόγησε δώσειν· ἔπειτα φρουρούμενος, ἕως συνῆγε τὰ - χρήματα, προσέταττεν ἡσυχίαν αὐτῷ παρέχειν κοιμωμένῳ καὶ σιωπᾶν. - λόγους δὲ καὶ ποιήματα γράφων - ἀνεγίνωσκεν - αὐτοῖς , καὶ τοὺς μὴ λίαν ἐπαινοῦντας ἀναισθήτους καὶ βαρβάρους - ἀπεκάλει καὶ μετὰ γέλωτος ἠπείλει κρεμᾶν αὐτούς· ὃ καὶ μετʼ ὀλίγον - ἐποίησεν τῶν γὰρ - λύτρων κομισθέντων ἀπολυθεὶς καὶ συναγαγὼν ἄνδρας ἐξ Ἀσίας καὶ πλοῖα - συνήρπασε - τοὺς λῃστὰς καὶ προσήλωσεν.

- - -

ἐν δὲ Ῥώμῃ πρὸς Κάτλον πρωτεύοντα Ῥωμαίων εἰς ἅμιλλαν ὑπὲρ τῆς - ἀρχιερωσύνης καταστὰς; καὶ προπεμπόμενος ὑπὸ τῆς μητρὸς ἐπὶ τὰς - θύρας, “σήμερον” εἶπεν “ὦ μῆτερ, ἀρχιερέα τὸν υἱὸν ἢ - φυγάδα ἕξεις.”

- - -

Πομπηίαν δὲ τὴν γυναῖκα κακῶς ἀκούσασαν ἐπὶ - Κλωδίῳ παραιτησάμενος, εἶτα τοῦ Κλωδίου φεύγοντος ἐπὶ τούτῳ δίκην - μάρτυς εἰσαχθεὶς οὐδὲν εἶπε φαῦλον περὶ τῆς γυναικός ἐρομένου δὲ - τοῦ κατηγόρου “διὰ τί τοίνυν ἐξέβαλες αὐτήν,” “ὅτι τὴν Καίσαρος -” ἔφη “γυναῖκα καὶ - διαβολῆς δεῖ καθαρὰν εἶναι.”

- - -

τὰς δʼ Ἀλεξάνδρου πράξεις ἀναγινώσκων ἐδάκρυσε καὶ πρὸς τοὺς φίλους - εἶπεν ὅτι “ταύτην τὴν ἡλικίαν ἔχων ἐνίκησε Δαρεῖον, ἐμοὶ δὲ - μέχρι νῦν οὐδὲν πέπρακται.”

- - - -

πολίχνιον δὲ αὐτοῦ λυπρὸν ἐν ταῖς Ἄλπεσι παρερχομένου, καὶ τῶν φίλων - διαπορούντων εἰ καὶ ἐνταῦθά τινες στάσεις εἰσὶ καὶ ἅμιλλαι περὶ - πρωτείων, ἐπιστὰς καὶ σύννους γενόμενος “μᾶλλον ἄν” ἔφη “ἐβουλόμην πρῶτος ἐνταῦθα εἶναι ἢ δεύτερος - ἐν Ῥώμῃ.”

- - -

τῶν δὲ τολμημάτων τὰ παράβολα καὶ μεγάλα - πράττειν ἔφη δεῖν, ἀλλὰ μὴ βουλεύεσθαι. -

- - -

καὶ διέβη τὸν Ῥουβίκωνα ποταμὸν ἐκ τῆς Γαλατικῆς ἐπαρχίας ἐπὶ - Πομπήιον, εἰπών “πᾶς -πᾶς delet Cobetus ἀνερρίφθω - - κύβος.”

- - -

ἐπεὶ δὲ Πομπηίου φεύγοντος ἐπὶ θάλασσαν ἐκ -ἐκ] om. mei codd. τῆς Ῥώμης, καὶ - Μέτελλος ἔπαρχος ὢν τοῦ ταμιείου βουλόμενον αὐτὸν χρήματα λαβεῖν - ἐκώλυε καὶ τὸ ταμιεῖον ἀπέκλεισεν, ἠπείλησεν ἀποκτενεῖν αὐτὸν - καταπλαγέντος δὲ τοῦ Μετέλλου , “τοῦτο” εἶπεν “ὦ νεανίσκε, φῆσαί μοι χαλεπώτερον ἦν ἢ - ποιῆσαι.”

- - -

τῶν δὲ στρατιωτῶν αὐτῷ βραδέως εἰς Δυρράχιον ἐκ - Βρεντεσίου κομιζομένων, λαθὼν ἅπαντας εἰς πλοῖον ἐμβὰς μικρὸν - ἐπεχείρησε διαπλεῖν τὸ - πέλαγος· συγκλυζομένου δὲ τοῦ πλοίου, ποιήσας τῷ κυβερνήτῃ - φανερὸν ἑαυτὸν ἀνεβόησε “πίστευε τῇ - - τύχῃ γνοὺς ὅτι Καίσαρα κομίζεις.”

- - -

τότε μὲν οὖν ἐκωλύθη, τοῦ χειμῶνος ἰσχυροῦ γενομένου καὶ τῶν - στρατιωτῶν συνδραμόντων καὶ περιπαθούντων, εἰ περιμένει δύναμιν ἄλλην ὡς - ἀπιστῶν αὐτοῖς· ἐπεὶ δὲ μάχης γενομένης νικῶν ὁ -Πομπήιος οὐκ ἐπεξῆλθεν, ἀλλὰ ἀνεχώρησεν εἰς τὸ στρατόπεδον, “τήμερον” εἶπεν “ἦν ἡ νίκη παρὰ τοῖς πολεμίοις, ἀλλὰ τὸν - εἰδότα νικᾶν οὐκ ἔχουσιν.”

- - - -

ἐν δὲ Φαρσάλῳ Πομπηίου παρατεταγμένην τὴν φάλαγγα κατὰ χώραν ἑστάναι - καὶ προσδέχεσθαι - τοὺς πολεμίους - παρεγγυήσαντος , ἁμαρτεῖν αὐτὸν ἔλεγε τὸν ἐξ ἐπιδρομῆς μετʼ - ἐνθουσιασμοῦ τόνον καὶ ῥοῖζον ἐκλύσαντα τῶν στρατιωτῶν.

- - -

Φαρνάκην δὲ νικήσας τὸν Ποντικὸν ἐξ ἐφόδου - πρὸς τοὺς φίλους ἔγραψε “ἦλθον εἶδον ἐνίκησα.”

- - -

μετὰ δὲ τὴν ἐν Λιβύῃ τῶν περὶ τὸν Σκιπίωνα φυγὴν καὶ ἧτταν - Κάτωνος ἑαυτὸν ἀνελόντος, “φθονῶ σοι Κάτων” εἶπε “τοῦ θανάτου· - καὶ γὰρ σὺ ἐμοὶ τῆς σῆς σωτηρίας ἐφθόνησας.”

- - - - -

Ἀντώνιον δὲ καὶ Δολοβέλλαν ὑφορωμένων ἐνίων καὶ φυλάττεσθαι - κελευόντων, οὐ τούτους ἔφη δεδιέναι τοὺς βαναύσους καὶ λιπῶντας, ἀλλὰ - τοὺς ἰσχνοὺς καὶ ὠχροὺς ἐκείνους δείξας Βροῦτον καὶ Κάσσιον. -

- - -

λόγου δὲ παρὰ δεῖπνον ἐμπεσόντος περὶ θανάτου ποῖος ἄριστος, “ὁ - ἀπροσδόκητοσ” εἶπε.

- - - -Καίσαρος τοῦ Σεβάστου - -

Καῖσαρ ὁ πρῶτος ἐπικληθεὶς Σεβαστός, ἔτι μειράκιον ὢν Ἀντώνιον - ἀπῄτει δισχιλίας πεντακοσίας - μυριάδας τοῦ - πρώτου Καίσαρος ἀναιρεθέντος, ἐκ τῆς οἰκίας ἃς -ἐκ τῆς οἰκίας ἃς] ἃς ἐκ τῆς οἰκίας? cf. Vit. Cic. c. 43 πρὸς αὑτὸν ὁ - Ἀντώνιος μετήνεγκεν ἀποδοῦναι βουλόμενος Ῥωμαίοις τὸ καταλειφθὲν ὑπὸ - Καίσαρος, ἑκάστῳ δραχμὰς ἑβδομήκοντα πέντε· τοῦ δὲ Ἀντωνίου τὰ μὲν - χρήματα κατέχοντος, ἐκεῖνον - - δὲ τῆς ἀπαιτήσεως - ἀμελεῖν, εἰ σωφρονεῖ, κελεύοντος, ἐκήρυττε τὰ πατρῷα καὶ ἐπίπρασκε· - καὶ τὴν δωρεὰν ἀποδοὺς εὔνοιαν μὲν αὑτῷ , μῖσος δὲ ἐκείνῳ παρὰ - τῶν πολιτῶν περιεποίησεν.

- - -

ἐπεὶ δὲ Ῥοιμητάλκης -Ῥοιμητάλκης *: ῥυμετάλκης - ὁ τῶν Θρᾳκῶν βασιλεὺς - ἀπʼ Ἀντωνίου μεταβαλόμενος πρὸς αὐτὸν οὐκ ἐμετρίαζεν παρὰ - τοὺς πότους, ἀλλʼ ἦν ἐπαχθὴς ὀνειδίζων τὴν συμμαχίαν, προπιών τινι - τῶν ἄλλων βασιλέων ὁ Καῖσαρ εἶπεν “ἐγὼ προδοσίαν φιλῶ, προδότας δʼ - οὐκ ἐπαινῶ.”

- - - -

τῶν δὲ Ἀλεξανδρέων μετὰ τὴν ἅλωσιν τὰ δεινότατα πείσεσθαι - προσδοκώντων, ἀναβὰς ἐπὶ τὸ - βῆμα καὶ παραστησάμενος Ἄρειον τὸν Ἀλεξανδρέα φείδεσθαι - μὲν τῆς πόλεως ἔφη πρῶτον διὰ τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος, ἔπειτα διὰ - τὸν κτίστην Ἀλέξανδρον, - τρίτον δὲ διʼ - Ἄρειον τὸν φίλον. -

- - -

ἀκούσας δὲ ὅτι Ἔρως ὁ τὰ ἐν Αἰγύπτῳ διοικῶν ὄρτυγα τὸν - κρατοῦντα πάντων ἐν τῷ μάχεσθαι καὶ ἀήττητον ὄντα πριάμενος ὀπτήσας - κατέφαγε, μετεπέμψατο αὐτὸν καὶ ἀνέκρινεν ὁμολογήσαντα δὲ ἐκέλευσεν - ἱστῷ νηὸς προσηλωθῆναι.

- - -

ἐν δὲ Σικελίᾳ Ἄρειον ἀντὶ Θεοδώρου κατέστησε διοικητήν· ἐπιδόντος - δέ τινος αὐτῷ βιβλίον, ἐν ᾧ γεγραμμένον ἦν “φαλακρὸς ἢ -ἢ] καὶ Cobetus. Malim καὶ φαλακρὸς καὶ κλέπτης, nam verba φαλακρὸς ἢ omisit Ambrosianus κλέπτης - Θεόδωρος - ὁ - Ταρσεύς· τί σοι δοκεῖ;ʼ” ἀναγνοὺς Καῖσαρ - ὑπέγραψε “δοκεῖ.”

- - -

παρὰ δὲ Μαικήνα τοῦ συμβιωτοῦ καθʼ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐν τοῖς - γενεθλίοις δῶρον ἐλάμβανε φιάλην.

- - -

Ἀθηνοδώρῳ δὲ τῷ φιλοσόφῳ διὰ γῆρας εἰς - οἶκον ἀφεθῆναι δεηθέντι συνεχώρησεν. ἐπεὶ δὲ ἀσπασάμενος αὐτὸν ὁ - Ἀθηνόδωρος εἶπεν “ὅταν ὀργισθῇς, Καῖσαρ, μηδὲν εἴπῃς μηδὲ - ποιήσῃς πρότερον ἢ τὰ εἴκοσι καὶ τέτταρα γράμματα διελθεῖν πρὸς - ἑαυτόν ,” ἐπιλαβόμενος αὐτοῦ τῆς χειρὸς “ἔτι - σοῦ παρόντοσ” ἔφη “χρείαν ἔχω·” καὶ - κατέσχεν αὐτὸν - - ἐνιαυτὸν ὅλον, εἰπὼν ὅτι “ἔστι -ἔστι] Bergk. 3 p. 417 καὶ σιγῆς ἀκίνδυνον γέρας.”

- - -

ἀκούσας δέ, ὅτι Ἀλέξανδρος δύο καὶ τριάκοντα γεγονὼς ἔτη - κατεστραμμένος τὰ πλεῖστα διηπόρει τί ποιήσει τὸν λοιπὸν χρόνον , - ἐθαύμαζεν, εἰ μὴ μεῖζον Ἀλέξανδρος ἔργον ἡγεῖτο τοῦ κτήσασθαι τὴν ἡγεμονίαν τὸ διατάξαι τὴν ὑπάρχουσαν.

- - -

γράψας; δὲ τὸν περὶ τῶν μοιχῶν νόμον, ἐν ᾧ διώρισται πῶς δεῖ - κρίνεσθαι τοὺς ἐν αἰτίαις -ἐν αἰτίᾳ Herwerdenus γενομένους - καὶ - πῶς δεῖ κολάζεσθαι τοὺς ἁλόντας, εἶτα προσπεσὼν ὑπʼ ὀργῆς τὸν ἐπὶ - Ἰουλίᾳ τῇ θυγατρὶ διαβεβλημένον νεανίσκον ἔτυπτε ταῖς χερσίν· - ἐκείνου δὲ ἀναβοῶντος “νόμον ἔθηκας, ὦ Καῖσαρ ,ʼ” οὕτω - μετενόησεν, ὥστε - τὴν ἡμέραν ἐκείνην παραιτήσασθαι - τὸ - δεῖπνον.

- - -

Γάιον δὲ τὸν θυγατριδοῦν εἰς Ἀρμενίαν ἀποστέλλων ᾐτεῖτο παρὰ τῶν - θεῶν εὔνοιαν αὐτῷ τὴν Πομπηίου, τόλμαν δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου, τύχην - δὲ τὴν ἑαυτοῦ παρακολουθῆσαι.

- - - -

Ῥωμαίοις δὲ τῆς ἀρχῆς ἔλεγεν ἀπολείψειν διάδοχον, ὃς οὐδέποτε - περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος δὶς ἐβουλεύσατο, Τιβέριον λέγων.

- - -

θορυβοῦντας δὲ τοὺς ἐν ἀξιώματι νέους καταστεῖλαι βουλόμενος, ὡς οὐ - προσεῖχον ἀλλʼ ἐθορύβουν, - “ἀκούσατε” εἶπε “νέοι γέροντος, οὗ νέου γέροντες ἤκουον. -”

- - -

τοῦ δὲ Ἀθηναίων δήμου ἐξημαρτηκέναι τι δόξαντος, ἔγραψεν ἀπʼ - Αἰγίνης οἴεσθαι μὴ λανθάνειν αὐτοὺς ὀργιζόμενος, οὐ γὰρ ἂν ἐν - Αἰγίνῃ - διαχειμάσειεν -διαχειμάσειεν *: διαχειμάσειν - ἄλλο δὲ οὐδὲν - οὔτε εἶπεν αὐτοὺς; οὔτε ἐποίησε.

- - -

τῶν δὲ Εὐρυκλέους κατηγόρων ἑνὸς ἀφειδῶς καὶ - κατακόρως παρρησιαζομένου καὶ προαχθέντος εἰπεῖν τι τοιοῦτον “εἰ ταῦτά - σοι, Καῖσαρ, οὐ φαίνεται μεγάλα , κέλευσον αὐτὸν ἀποδοῦναί μοι - Θουκυδίδου τὴν ἑβδόμην·” διὸ ὀργισθεὶς ἀπάγειν - ἐκέλευσε· πυθόμενος δέ, ὅτι τῶν ἀπὸ Βρασίδου - γεγονότων ὑπόλοιπος οὗτός ἐστι, μετεπέμψατο, καὶ μέτρια νουθετήσας - ἀπέλυσε.

- - - -

Πείσωνος δὲ τὴν οἰκίαν ἐκ θεμελίων ἄχρι πάσης στέγης ἐπιμελῶς - οἰκοδομοῦντος, “εὔθυμον -” ἔφη “με ποιεῖς οὕτως οἰκοδομῶν, ὡς ἀιδίου τῆς τῆς Ῥώμης - ἐσομένης.”

- - - - - diff --git a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc3.xml b/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc3.xml index 50fcd5d0a..129b48550 100644 --- a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc3.xml +++ b/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc3.xml @@ -47,6 +47,7 @@ schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?> +

optical character recognition

 @@ -958,7 +959,8 @@ type="unspecified">ἔξωθεν, εἶπεν, Ἀντ

ἐν δὲ χειμῶνι καὶ ψύχει τῶν φίλων τινὸς ἑστιῶντος αὐτόν, ἐσχάραν δὲ μικρὰν καὶ πῦρ ὀλίγον -εἰσενέγκαντος, ἢ ξύλα ἢ λιβανωτὸν εἰσενεγκεῖν ἐκέλευσεν.

+

Ἀντιπατρίδου δὲ καλὴν ψάλτριαν ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἀγαγόντος, κινηθεὶς τῇ ὄψει πρὸς αὐτὴν ὁ Ἀλέξανδρος ἠρώτησε τὸν Ἀντιπατρίδην, μή τι τυγχάνοι τῆς γυναικὸς ἐρῶν· ἐκείνου δὲ ὁμολογήσαντος, ὦ μιαρέ, εἶπεν,- οὐκ ἀπάξεις εὐθὺς @@ -1790,7 +1792,9 @@ type="unspecified">πόλεμον εἰσηγῇ;

μαντείας δὲ γενομένης Ἀθηναίοις, ὡς εἷς ἀνὴρ ἔστιν ἐν τῇ πόλει ταῖς πάντων ἐναντιούμενος γνώμαις, καὶ τῶν Ἀθηναίων ζητεῖν κελευόντων ὅστις ἐστὶ καὶ βοώντων, Φωκίων ἑαυτὸν ἔφησε τοῦτον εἶναι· μόνῳ -γὰρ αὐτῷ μηδὲν ἀρέσκειν ὧν οἱ πολλοὶ πράττουσι καὶ λέγουσιν.

+
+

ἐπεὶ δὲ λέγων ποτὲ γνώμην πρὸς τὸν δῆμον εὐδοκίμει καὶ πάντας ὁμαλῶς ἑώρα τὸν λόγον ἀποδεχομένους, ἐπιστραφεὶς πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν, οὐ δήπου κακόν τι λέγων ἐμαυτὸν λέληθα; @@ -2104,7 +2108,9 @@ type="unspecified">ὁ τὶνοἱ (not in the mss.) is found in the other quotations of the passage. Λακεδαιμόνιοι, ὅσοι, εἶπεν, ἱκανοὶ τοὺς κακοὺς ἀπείργειν. ὁ Καὶ τὸ αὐτὸ ἑτέρου πυνθανομένου, πολλοί +>ἱκανοὶ τοὺς κακοὺς ἀπείργειν.

+
+

Καὶ τὸ αὐτὸ ἑτέρου πυνθανομένου, πολλοί σοι, ἔφη, δόξουσιν εἶναι, ἐὰν αὐτοὺς ἴδῃς μαχομένους.

diff --git a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc4.xml b/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc4.xml index 1d16dac36..cb11b2d4b 100644 --- a/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc4.xml +++ b/data/tlg0007/tlg081/tlg0007.tlg081.perseus-grc4.xml @@ -43,6 +43,7 @@ schematypens="http://relaxng.org/ns/structure/1.0"?> +

optical character recognition

 @@ -82,9 +83,9 @@ replacementPattern="#xpath(/tei:TEI/tei:text/tei:body/tei:div/tei:div[@n='$1'])"
-
+
Ἀποφθέγματα βασιλέων καὶ στρατηγῶν -
+
Πλούταρχος Τραιᾶνι αὐτοκράτορι εὖ πράττειν

@@ -120,112 +121,112 @@ unit="stephpage" xml:id="stephpage-172e"/> τὰς πράξεις παρακει πολλῶν ἀναθεώρησιν ἀνδρῶν ἀξίων μνήμης γενομένων λαμβάνοντι.

-
+
ἀποφθεγματα Κύρου αποφθεγματα κυρου] deinde κυρου. σεμιραμιδος omniaque similia lemmata hic et infra omiserunt mei quidem codices -
+

Πέρσαι τῶν γρυπῶν ἐρῶσι διὰ τὸ Κῦρον ἀγαπηθέντα μάλιστα τῶν βασιλέων γεγονέναι γρυπὸν τὸ εἶδος.

-
+

ἔλεγε δὲ Κῦρος ἑτέροις ἀναγκάζεσθαι τἀγαθὰ πορίζειν τοὺς αὑτοῖς μὴ θέλοντας· ἄρχειν δὲ μηδενὶ προσήκειν, ὃς οὐ κρείττων ἐστὶ τῶν ἀρχομένων.

-
+

βουλομένους δὲ τοὺς Πέρσας ἀντὶ τῆς ἑαυτῶν οὔσης ὀρεινῆς καὶ τραχείας πεδιάδα καὶ μαλακὴν χώραν λαβεῖν οὐκ εἴασεν, εἰπὼν ὅτι καὶ τῶν φυτῶν τὰ σπέρματα καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ βίοι ταῖς χώραις συνεξομοιοῦνται.

-
+
Δαρείου -
+

Δαρεῖος ὁ Ξέρξου πατὴρ ἑαυτὸν ἐγκωμιάζων ἔλεγεν ἐν ταῖς μάχαις καὶ παρὰ τὰ δεινὰ γίγνεσθαι φρονιμώτερος.

-
+

τοὺς δὲ φόρους τοῖς ὑπηκόοις τάξας μετεπέμψατο τοὺς πρώτους τῶν ἐπαρχιῶν καὶ περὶ τῶν φόρων ἠρώτησε, μὴ βαρεῖς εἰσι· φησάντων δὲ μετρίως ἔχειν ἐκέλευσε τελεῖν τοὺς ἡμίσεις ἕκαστον.

-
+

ῥοιὰν δὲ μεγάλην ἀνοίξας, πυθομένου τινὸς τί ἂν ἔχειν βούλοιτο τοσοῦτον ὅσον ἐστὶ τῶν κόκκων τὸ πλῆθος, εἶπε Ζωπύρους· ἦν δὲ ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ φίλος ὁ Ζώπυρος.

-
+

ἐπεὶ δὲ αὐτὸς ἑαυτὸν αἰκισάμενος ὁ Ζώπυρος καὶ τὴν ῥῖνα καὶ τὰ ὦτα περικόψας ἐξηπάτησε Βαβυλωνίους καὶ πιστευθεὶς ὑπʼ αὐτῶν παρέδωκε Δαρείῳ τὴν πόλιν, πολλάκις ὁ Δαρεῖος εἶπεν οὐκ ἂν ἐθελῆσαι λαβεῖν ἑκατὸν Βαβυλῶνας ἐπὶ τῷ μὴ Ζώπυρον ἔχειν ὁλόκληρον.

-
+
Σεμιράμιδος. -
+

Σεμίραμις δὲ ἑαυτῇ κατασκευάσασα τάφον ἐπέγραψεν “ὅστις ἂν χρημάτων δεηθῇ βασιλεύς, διελόντα τὸ μνημεῖον ὅσα βούλεται λαβεῖν” Δαρεῖος οὖν διελὼν χρήματα μὲν οὐχ εὗρε , -γράμμασι δὲ ἑτέροις ἐνέτυχε τάδε φράζουσιν “εἰ μὴ κακὸς ἦσθʼ ἀνὴρ καὶ χρημάτων ἄπληστος, οὐκ ἂν -νεκρῶν θήκας ἐκίνεις.”

+xml:id="stephpage-173b"/> ὅστις ἂν χρημάτων δεηθῇ βασιλεύς, διελόντα τὸ μνημεῖον ὅσα βούλεται λαβεῖν Δαρεῖος οὖν διελὼν χρήματα μὲν οὐχ εὗρε , +γράμμασι δὲ ἑτέροις ἐνέτυχε τάδε φράζουσιν εἰ μὴ κακὸς ἦσθʼ ἀνὴρ καὶ χρημάτων ἄπληστος, οὐκ ἂν +νεκρῶν θήκας ἐκίνεις.

-
+
Ξέρξου -
+

Ξέρξῃ τῷ Δαρείου περὶ τῆς βασιλείας ἀμφισβητῶν ὁ ἀδελφὸς Ἀριαμένης κατέβαινεν ἐκ τῆς Βακτριανῆς· -ἔπεμψεν οὖν αὐτῷ δῶρα, φράσαι κελεύσας τοὺς διδόντας “τούτοις σε τιμᾷ νῦν Ξέρξης ὁ τούτοις σε τιμᾷ νῦν Ξέρξης ὁ ἀδελφός· ἐὰν δὲ βασιλεὺς ἀναγορευθῇ, πάντων ἔσῃ - παρʼ αὐτῷ μέγιστος.” ἀποδειχθέντος δὲ τοῦ Ξέρξου βασιλέως, ὁ μὲν + παρʼ αὐτῷ μέγιστος. ἀποδειχθέντος δὲ τοῦ Ξέρξου βασιλέως, ὁ μὲν Ἀριαμένης εὐθὺς· προσεκύνησε καὶ τὸ διάδημα περιέθηκεν, ὁ δὲ Ξέρξης ἐκείνῳ τὴν δευτέραν μεθʼ ἑαυτὸν ἔδωκε τάξιν.

-
+

ὀργισθεὶς δὲ Βαβυλωνίοις ἀποστᾶσι καὶ κρατήσας προσέταξεν ὅπλα μὴ φέρειν, ἀλλὰ ψάλλειν καὶ αὐλεῖν καὶ πορνοβοσκεῖν καὶ καπηλεύειν καὶ φορεῖν κολπωτοὺς χιτῶνας.

-
+

Ἀττικὰς δὲ ἰσχάδας οὐκ ἂν ἔφη φαγεῖν ὠνίους κομισθείσας, ἀλλʼ ὅταν τὴν φέρουσαν κτήσηται χώραν.

-
+

Ἕλληνας δὲ κατασκόπους ἐν τῷ στρατοπέδῳ λαβὼν οὐδὲν ἠδίκησεν, ἀλλὰ τὴν στρατιὰν ἀδεῶς ἐπιδεῖν κελεύσας ἀφῆκεν.

-
+
Ἀρτοξέρξου -
+

Ἀρτοξέρξης ὁ Ξέρξου, ὁ μακρόχειρ προσαγορευθεὶς διὰ τὸ τὴν ἑτέραν χεῖρα μακροτέραν ἔχειν, ἔλεγεν ὅτι τὸ προσθεῖναι τοῦ ἀφελεῖν βασιλικώτερόν ἐστι,

-
+

πρῶτος δὲ πρωτοβολεῖν ἐκέλευσε τῶν συγκυνηγετούντων τοὺς δυναμένους καὶ βουλομένους.

-
+

πρῶτος δὲ τοῖς ἁμαρτάνουσι τῶν ἡγεμονικῶν τιμωρίαν ἔταξεν, ἀντὶ τοῦ τὸ σῶμα μαστιγοῦσθαι καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτίλλεσθαι, μαστιγοῦσθαι μὲν ἀποδυσαμένων τὰ ἱμάτια τίλλεσθαι δὲ τὴν τιάραν ἀποθεμένων.

-
+

Σατιβαρζάνην δὲ τὸν κατακοιμιστὴν αἰτούμενὸν τι παρʼ αὐτοῦ τῶν μὴ δικαίων αἰσθόμενος ἐπὶ τρισμυρίοις δαρεικοῖς τοῦτο ποιοῦντα, προσέταξε τῷ ταμίᾳ -τρισμυρίους δαρεικοὺς κομίσαι· καὶ διδοὺς αὐτῷ “λάβε” εἶπεν “ὦ Σατιβαρζάνη· ταῦτα μὲν γὰρ δοὺς οὐκ -ἔσομαι πενέστερος, ἐκεῖνα δὲ πράξας ἀδικώτερος.”

+τρισμυρίους δαρεικοὺς κομίσαι· καὶ διδοὺς αὐτῷ λάβε εἶπεν ὦ Σατιβαρζάνη· ταῦτα μὲν γὰρ δοὺς οὐκ +ἔσομαι πενέστερος, ἐκεῖνα δὲ πράξας ἀδικώτερος.

-
+
Κύρου τοῦ νεωτέρου -
+

Κῦρος ὁ νεώτερος τοὺς Λακεδαιμονίους συμμαχεῖν αὑτῷ παρακαλῶν ἔλεγε τοῦ ἀδελφοῦ καρδίαν ἔχειν βαρυτέραν καὶ πλείονα πίνειν ἄκρατον αὐτοῦ

-
+
Ἀρτοξέρξου τοῦ μνήμνονος -
+

Ἀρτοξέρξης ὁ τούτου μὲν ἀδελφὸς Μνήμων δὲ καλούμενος, οὐ μόνον τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἑαυτὸν ἀνέδην παρεῖχεν , ἀλλὰ καὶ τὴν γυναῖκα τὴν γνησίαν ἐκέλευσε τῆς ἁρμαμάξης τὰς αὐλαίας περιελεῖν, ὅπως οἱ δεόμενοι κατὰ τὴν ὁδὸν ἐντυγχάνωσι.

-
-

πένητος δὲ ἀνθρώπου μῆλον ὑπερφυὲς μεγέθει προσενέγκαντος αὐτῷ δεξάμενος ἡδέως “νὴ τὸν Μίθραν” -εἶπεν “οὗτός μοι δοκεῖ καὶ πόλιν ἂν ἐκ μικρᾶς μεγάλην πιστευθεὶς ἀπεργάσασθαι” ἐν +

πένητος δὲ ἀνθρώπου μῆλον ὑπερφυὲς μεγέθει προσενέγκαντος αὐτῷ δεξάμενος ἡδέως νὴ τὸν Μίθραν +εἶπεν οὗτός μοι δοκεῖ καὶ πόλιν ἂν ἐκ μικρᾶς μεγάλην πιστευθεὶς ἀπεργάσασθαι.

+
+

Section 3 not found in original text. ἐν δὲ φυγῇ τινι τῆς ἀποσκευῆς αὐτοῦ διαρπαγείσης, ξηρὰ σῦκα φαγὼν καὶ κρίθινον ἄρτον -“οἵασ” εἶπεν “ἡδονῆς ἄπειρος ἤμην.”

+οἵασ εἶπεν ἡδονῆς ἄπειρος ἤμην.

-
+
Παρυσάτιδος -
+

Παρύσατις ἡ Κύρου καὶ Ἀρτοξέρξου Ἀρτοξέρξου *: ἀρταξέρξου @@ -264,9 +267,9 @@ resp="ed"> /> βυσσίνοις χρῆσθαι ῥήμασι.

-
+
Ὀρόντου -
+

Ὀρόντης, ὁ βασιλέως Ἀρτοξέρξου @@ -281,53 +284,53 @@ xml:id="v.2.p.7"/>

-
+
Μέμνονος -
+

Μέμνων, ὁ Ἀλεξάνδρῳ πολεμῶν ὑπὲρ Δαρείου τοῦ βασιλέως, μισθοφόρον τινὰ πολλὰ βλάσφημα καὶ ἀσελγῆ περὶ Ἀλεξάνδρου λέγοντα τῇ λόγχῃ πατάξας “ἐγώ σε” εἶπε “τρέφω μαχούμενον, ἀλλʼ οὐ λοιδορησόμενον Ἀλεξάνδρῳ.”

+xml:id="stephpage-174c"/> ἐγώ σε εἶπε τρέφω μαχούμενον, ἀλλʼ οὐ λοιδορησόμενον Ἀλεξάνδρῳ.

-
+
Ἀιγυπτίων βασίλεων ἔθος -
+

οἱ Αἰγυπτίων βασιλεῖς κατὰ νόμον ἑαυτῶν τοὺς δικαστὰς ἐξώρκιζον ὅτι κἂν βασιλεύς τι προστάξῃ κρῖναι τῶν μὴ δικαίων, οὐ κρινοῦσι

-
+
Πλούτου -
+

Πόλτυς ὁ Θρᾳκῶν βασιλεὺς ἐν τῷ Τρωϊκῷ πο πρεσβευσαμένων πρὸς αὐτὸν ἅμα τῶν Τρώων καὶ τῶν Ἀχαιῶν, ἐκέλευσε τὸν Ἀλέξανδρον ἀποδόντα τὴν Ἑλένην δύο παρʼ αὐτοῦ λαβεῖν καλὰς γυναῖκας.

-
+
Τήρου -
+

Τήρης ὁ Σιτάλκου πατὴρ ἔλεγεν ὁπότε σχολάζοι καὶ στρατεύοιτο, τῶν ἱπποκόμων οἴεσθαι μηδὲν διαφέρειν.

-
+
Κόττους -
+

Κότυς τῷ δωρησαμένῳ πάρδαλιν ἀντεδωρήσατο λέοντα. φύσει δὲ ὢν ὀξὺς εἰς ὀργὴν καὶ πικρὸς τῶν ἁμαρτανόντων ἐν ταῖς διακονίαις κολαστής, σκεύη ποτὲ κεραμεᾶ ξένου κομίσαντος εὔθραυστα καὶ λεπτά, πιθανῶς δὲ καὶ περιττῶς εἰργασμένα γλυφαῖς τισι καὶ τορείαις, τῷ μὲν ξένῳ ἔδωκε δῶρα, τὰ δὲ σκεύη πάντα συνέτριψεν, “ὅπωσ” εἶπε “μὴ διʼ ὀργὴν πικρότερον κολάζω τοὺς -συντρίβοντας.”

+xml:id="stephpage-174e"/> σκεύη πάντα συνέτριψεν, ὅπωσ εἶπε μὴ διʼ ὀργὴν πικρότερον κολάζω τοὺς +συντρίβοντας.

-
+
Ἰδανθύρσου -
+

Ἰδάνθυρσος Ἰδάνθυρεος *: ἰδάθυρεος ὁ Σκυθῶν βασιλεύς, ἐφʼ ὃν διέβη Δαρεῖος, ἔπειθε τοὺς Ἰώνων @@ -335,135 +338,135 @@ xml:id="stephpage-174e"/> σκεύη πάντα συνέτριψεν, “ὅπω πίστιν, ἀνδράποδα χρηστὰ καὶ ἄδραστα ἐκάλει.

-
+
Ἀτέου -
-

Ἀντέας ἔγραφε πρὸς τὸν Φίλιππον “σὺ μὲν ἄρχεις Μακεδόνων +

+

Ἀντέας ἔγραφε πρὸς τὸν Φίλιππον σὺ μὲν ἄρχεις Μακεδόνων ἀνθρώποις μεμαθηκότων πολεμεῖν ἐγὼ δὲ -Σκυθῶν, οἳ καὶ λιμῷ καὶ δίψει μάχεσθαι δύνανται” Τοὺς δὲ πρέσβεις τοῦ Φιλίππου ψήχων τὸν ἵππον -ἠρώτησεν “εἰ τοῦτο ποιεῖ Φίλιππος,ʼ” Ἰσμηνίαν δὲ τὸν ἄριστον αὐλητὴν λαβὼν αἰχμάλωτον Τοὺς δὲ πρέσβεις τοῦ Φιλίππου ψήχων τὸν ἵππον +ἠρώτησεν εἰ τοῦτο ποιεῖ Φίλιππος,ʼ Ἰσμηνίαν δὲ τὸν ἄριστον αὐλητὴν λαβὼν αἰχμάλωτον ἐκέλευσεν αὐλῆσαι· θαυμαζόντων δὲ τῶν ἄλλων, αὐτὸς ὤμοσεν ἥδιον ἀκούειν τοῦ ἵππου χρεμετίζοντος.

-
+
Σχιλούρου -
+

Σκιλοῦρος ὀγδοήκοντα παῖδας ἄρρενας ἀπολιπών, ἐπεὶ τελευτᾶν ἔμελλε, δέσμην ἀκοντίων ἑκάστῳ προτείνων ἐκέλευε καταθραῦσαι· πάντων δὲ ἀπαγορευσάντων, καθʼ ἓν αὐτὸς ἐξελὼν ἀκόντιον ἅπαντα ῥᾳδίως συνέκλασε· διδάσκων ἐκείνους, ὅτι συνεστῶτες ἰσχυροὶ διαμενοῦσιν, ἀσθενεῖς δʼ ἔσονται διαλυθέντες καὶ στασιάσαντες.

-
+
Γέλωνος. -
+

Γέλων ὁ τύραννος, ὅτε Καρχηδονίους πρὸς κατεπολέμησεν, εἰρήνην ποιούμενος πρὸς αὐτοὺς ἠνάγκασεν ἐγγράψαι ταῖς ὁμολογίαις ὅτι καὶ τὰ τέκνα παύσονται τῷ καταθύοντες

-
+

ἐξῆγε δὲ τοὺς Συρακουσίους πολλάκις ὡς ἐπὶ στρατείαν εἰς εἰς *: καὶ φυτείαν, ὅπως ἥ τε χώρα βελτίων γένηται γεωργουμένη καὶ μὴ χείρονες αὐτοὶ σχολάζοντες.

-
+

αἰτῶν δὲ χρήματα τοὺς· πολίτας, ἐπεὶ ἐθορύβησαν, αἰτεῖν εἶπεν ὡς ἀποδώσων, καὶ ἀπέδωκε μετὰ τὸν πόλεμον.

-
+

ἐν δὲ συμποσίῳ λύρας περιφερομένης, ἁρμοζομένων τῶν ἄλλων ἐφεξῆς καὶ ᾀδόντων , αὐτὸς τὸν ἵππον εἰσαγαγεῖν κελεύσας ἐλαφρῶς καὶ ῥᾳδίως ἀνεπήδησεν ἐπʼ αὐτόν.

-
+
Ἱέρωνος -
+

Ἱέρων ὁ μετὰ Γέλωνα τύραννος ἔλεγε μηδένα τῶν παρρησιαζομένων πρὸς αὐτὸν ἄκαιρον εἶναι.

-
+

τοὺς δὲ ἀπόρρητον λόγον ἐκφέροντας ἀδικεῖν ᾤετο καὶ τοὺς πρὸς οὓς ἐκφέρουσι· μισοῦμεν γὰρ οὐ μόνον τοὺς ἐκφέροντας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀκούσαντας ἃ μὴ βουλόμεθα.

-
+

λοιδορηθεὶς δὲ ὑπό τινος εἰς τὴν δυσωδίαν τοῦ στόματος, ᾐτιᾶτο τὴν αὑτοῦ γυναῖκα μηδέποτε - περὶ τούτου φράσασαν· ἡ εἶπεν “ᾤμην -γὰρ τοιοῦτον ἅπαντας τοὺς ἄνδρας ὄζειν.”

+ περὶ τούτου φράσασαν· ἡ εἶπεν ᾤμην +γὰρ τοιοῦτον ἅπαντας τοὺς ἄνδρας ὄζειν.

-
+
-

πρὸς δὲ Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον εἰπόντα μόλις οἰκέτας δύο τρέφειν “ἀλλʼ Ὅμηροσ” εἶπεν, “ὃν σὺ -διασύρεις, πλείονας ἢ μυρίους τρέφει τεθνηκώσ”

+

πρὸς δὲ Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον εἰπόντα μόλις οἰκέτας δύο τρέφειν ἀλλʼ Ὅμηροσ εἶπεν, ὃν σὺ +διασύρεις, πλείονας ἢ μυρίους τρέφει τεθνηκώσ

-
+

Ἐπίχαρμον δὲ τὸν κωμῳδιοποιόν, κωμῳδιοποιόν *: κωμῳδιποιόν ὅτι τῆς γυναικὸς αὐτοῦ παρούσης εἶπέ τι τῶν ἀπρεπῶν, ἐζημίωσε.

-
+
Διονυσίου τοῦ πρεσβυτέρου -
+

Διονύσιος ὁ πρεσβύτερος, κληρουμένων κατὰ γράμμα τῶν δημηγορούντων, ὡς ἔλαχε τὸ Μ, πρὸς τὸν εἰπόντα -“μωρολογεῖς Διονύσιε” · “μοναρχήσω μὲν οὖν” εἶπε, καὶ δημηγορήσας εὐθὺς ᾑρέθη στρατηγὸς μωρολογεῖς Διονύσιε · μοναρχήσω μὲν οὖν εἶπε, καὶ δημηγορήσας εὐθὺς ᾑρέθη στρατηγὸς ὑπὸ τῶν Συρακοσίων.

-
+

ἐπεὶ δʼ ἐν ἀρχῇ τῆς τυραννίδος ἐπολιορκεῖτο, συστάντων ἐπʼ αὐτὸν τῶν πολιτῶν, οἱ μὲν φίλοι συνεβούλευον ἀπαλλαγῆναι τῆς ἀρχῆς, εἰ μὴ βούλεται κρατηθεὶς ἀποθανεῖν ὁ δὲ βοῦν ἰδὼν σφαττόμενον - ὑπὸ μαγείρου καὶ πίπτοντα ταχέως “εἶτα οὐκ ἀηδές ὑπὸ μαγείρου καὶ πίπτοντα ταχέως εἶτα οὐκ ἀηδές -ἀηδές] ὄνειδος? ἐστιν” -εἶπεν “οὕτω βραχὺν ὄντα τὸν θάνατον φοβηθέντας ἡμᾶς ἀρχὴν ἐγκαταλιπεῖν τηλικαύτην;”

+ἀηδές] ὄνειδος? ἐστιν +εἶπεν οὕτω βραχὺν ὄντα τὸν θάνατον φοβηθέντας ἡμᾶς ἀρχὴν ἐγκαταλιπεῖν τηλικαύτην;

-
+

τὸν δὲ υἱὸν αἰσθόμενος, ᾧ τὴν ἀρχὴν ἀπολιπεῖν ἔμελλεν, ἀνδρὸς ἐλευθέρου -διαφθείραντα γύναιον, ἠρώτησε μετʼ ὀργῆς “τί τοιοῦτον αὐτῷ σύνοιδεν.” -εἰπόντος δὲ τοῦ νεανίσκου “σὺ γὰρ οὐκ εἶχες πατέρα τύραννον,” “οὐδὲ σύ” εἶπεν “υἱὸν ἕξεις, ἐὰν μὴ -παύσῃ ταῦτα ποιῶν.”

+διαφθείραντα γύναιον, ἠρώτησε μετʼ ὀργῆς τί τοιοῦτον αὐτῷ σύνοιδεν. +εἰπόντος δὲ τοῦ νεανίσκου σὺ γὰρ οὐκ εἶχες πατέρα τύραννον, οὐδὲ σύ εἶπεν υἱὸν ἕξεις, ἐὰν μὴ +παύσῃ ταῦτα ποιῶν.

-
+

πάλιν δὲ πρὸς αὐτὸν εἰσελθὼν καὶ θεασάμενος ἐκπωμάτων χρυσῶν καὶ -ἀργυρῶν πλῆθος ἀνεβόησεν “οὐκ ἔστιν ἐν σοὶ τύραννος, ὃς ἀφʼ ὧν λαμβάνεις ἀπʼ ἐμοῦ ποτηρίων τοσούτων -φίλον οὐδένα σεαυτῷ πεποίηκας.”

+ἀργυρῶν πλῆθος ἀνεβόησεν οὐκ ἔστιν ἐν σοὶ τύραννος, ὃς ἀφʼ ὧν λαμβάνεις ἀπʼ ἐμοῦ ποτηρίων τοσούτων +φίλον οὐδένα σεαυτῷ πεποίηκας.

-
+

χρήματα δὲ εἰσπράσσων τοὺς Συρακοσίους, εἶτα ὁρῶν ὀδυρομένους καὶ δεομένους καὶ λέγοντας ὡς οὐκ ἔχουσιν, ἐκέλευσεν ἕτερα πράττειν, καὶ δὶς ἢ τρὶς τοῦτο ἐποίησεν· ἐπεὶ δὲ προστάξας πλείονα γελᾶν -ἤκουσεν αὐτοὺς καὶ σκώπτειν ἐν ἀγορᾷ περιιόντας, ἐκέλευσε παύσασθαι “νῦν γὰρ οὐδὲν ἔχουσιν -” εἶπεν “ὅτε καταφρονοῦσιν ἡμῶν.”

+ἤκουσεν αὐτοὺς καὶ σκώπτειν ἐν ἀγορᾷ περιιόντας, ἐκέλευσε παύσασθαι νῦν γὰρ οὐδὲν ἔχουσιν + εἶπεν ὅτε καταφρονοῦσιν ἡμῶν.

-
+

τῆς δὲ μητρὸς αὐτοῦ παρήλικος μὲν οὔσης δοθῆναι δὲ ἀνδρὶ βουλομένης, ἔφη τοὺς μὲν τῆς πόλεως βιάσασθαι νόμους δύνασθαι, τοὺς δὲ τῆς φύσεως μὴ δύνασθαι.

-
+

πικρῶς δὲ τοὺς ἄλλους κακούργους κολάζων ἐφείδετο τῶν λωποδυτῶν, ὅπως παύσωνται οἱ Συρακούσιοι τοῦ δειπνεῖν καὶ μεθύσκεσθαι μετʼ ἀλλήλων.

-
+

ξένου δέ τινος ἰδίᾳ φράσειν φάσκοντος αὐτῷ καὶ διδάξειν ὅπως προειδήσει τοὺς ἐπιβουλεύοντας, -ἐκέλευσεν εἰπεῖν· ἐπεὶ δὲ προσελθών “δόσ” εἶπε “μοι τάλαντον, ἵνα δόξῃς ἀκηκοέναι τὰ σημεῖα τῶν -ἐπιβουλευόντων,” ἔδωκε προσποιούμενος ἀκηκοέναι καὶ θαυμάζειν τὴν μέθοδον τοῦ ἀνθρώπου. δόσ εἶπε μοι τάλαντον, ἵνα δόξῃς ἀκηκοέναι τὰ σημεῖα τῶν +ἐπιβουλευόντων, ἔδωκε προσποιούμενος ἀκηκοέναι καὶ θαυμάζειν τὴν μέθοδον τοῦ ἀνθρώπου.

-
-

πρὸς δὲ τὸν πυθόμενον εἰ σχολάζοι “μηδέποτε” εἶπεν ἐμοὶ “τοῦτο συμβαίη.”

+
+

πρὸς δὲ τὸν πυθόμενον εἰ σχολάζοι μηδέποτε εἶπεν ἐμοὶ τοῦτο συμβαίη.

-
+

δύο δὲ ἀκούσας νεανίσκους πολλὰ βλάσφημα περὶ αὐτοῦ καὶ τῆς τυραννίδος εἰρηκέναι παρὰ πότον, ἀμφοτέρους ἐκάλεσεν ἐπὶ δεῖπνον· ὁρῶν δὲ τὸν μὲν παροινοῦντα καὶ ληροῦντα πολλά, τὸν δὲ σπανίως καὶ μετʼ εὐλαβείας ταῖς πόσεσι χρώμενον, ἐκεῖνον μὲν ἀπέλυ κακολογήσαντα, τοῦτον δὲ ἀνεῖλεν ὡς δύσνουν καὶ πολέμιον ἐκ προαιρέσεως.

-
+

αἰτιωμένων δέ τινων, ὅτι τιμᾷ καὶ προάγεται πονηρὸν ἄνθρωπον καὶ δυσχεραινόμενον ὑπὸ τῶν πολιτῶν, -“ἀλλὰ καὶ βούλομαι” εἶπεν “εἶναι τὸν ἐμοῦ μᾶλλον μισούμενον.”

+ἀλλὰ καὶ βούλομαι εἶπεν εἶναι τὸν ἐμοῦ μᾶλλον μισούμενον.

-
+

ἐπεὶ δὲ Κορινθίων πρέσβεις δῶρα διδόντος αὐτοῦ παρῃτοῦντο διὰ τὸν νόμον, ὃς οὐκ εἴα δῶρα λαμβάνειν παρὰ δυνάστου πρεσβεύοντας, δεινόν ἔφη πρᾶγμα ποιεῖν αὐτούς, ὃ μόνον αἱ τυραννίδες ἀγαθὸν ἔχουσιν ἀναιροῦντας καὶ διδάσκοντας ὅτι καὶ τὸ εὖ παθεῖν ὑπὸ τυράννου φοβερόν ἐστιν.

-
+

ἀκούσας δέ τινα τῶν πολιτῶν χρυσίον ἔχειν οἴκοι κατορωρυγμένον ἐκέλευσεν ἐνεγκεῖν πρὸς; αὐτόν· ἐπεὶ δὲ παρακλέψας ὀλίγον ὁ ἄνθρωπος καὶ μεταστὰς εἰς ἑτέραν πόλιν ἐωνήσατο χωρίον, @@ -491,35 +494,35 @@ xml:id="stephpage-176c"/> οἴκοι κατορωρυγμένον ἐκέλευ

-
+
Διονυσίου τοῦ νεωτέρου -
+

ὁ δὲ νεώτερος Διονύσιος ἔλεγε πολλοὺς τρέφειν σοφιστάς, οὐ θαυμάζων ἐκείνους ἀλλὰ διʼ ἐκείνων θαυμάζεσθαι βουλόμενος.

-
+

Πολυξένου δὲ τοῦ διαλεκτικοῦ φήσαντος αὐτὸν - ἐξελέγχειν, “ἀμέλει τοῖς λόγοισ” -εἶπεν “ἐγὼ δὲ σε τοῖς ἔργοις ἐλέγχω· τὰ γὰρ σεαυτοῦ καταλιπὼν ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ θεραπεύεις.”

+ ἐξελέγχειν, ἀμέλει τοῖς λόγοισ +εἶπεν ἐγὼ δὲ σε τοῖς ἔργοις ἐλέγχω· τὰ γὰρ σεαυτοῦ καταλιπὼν ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ θεραπεύεις.

-
-

ἐκπεσὼν δὲ τῆς ἀρχῆς, πρὸς μὲν τὸν εἰπόντα “τί σε Πλάτων καὶ φιλοσοφία ὠφέλησε” “τὸ τηλικαύτην -” ἔφη “τύχης μεταβολὴν ῥᾳδίως ὑπομένειν.”

+
+

ἐκπεσὼν δὲ τῆς ἀρχῆς, πρὸς μὲν τὸν εἰπόντα τί σε Πλάτων καὶ φιλοσοφία ὠφέλησε τὸ τηλικαύτην + ἔφη τύχης μεταβολὴν ῥᾳδίως ὑπομένειν.

-
+

ἐρωτηθεὶς δὲ πῶς ὁ μὲν πατὴρ αὐτοῦ πένης ὢν καὶ ἰδιώτης ἐκτήσατο τὴν Συρακουσίων ἀρχήν, αὐτὸς δὲ -ἔχων καὶ τυράννου παῖς ὢν πῶς· ἀπέβαλεν· “ὁ μὲν πατήρ” ἔφη “μισουμένης δημοκρατίας ἐνέπεσε τοῖς πράγμασιν, ἐγὼ δὲ φθονουμένης τυραννίδος.”

+ἔχων καὶ τυράννου παῖς ὢν πῶς· ἀπέβαλεν· ὁ μὲν πατήρ ἔφη μισουμένης δημοκρατίας ἐνέπεσε τοῖς πράγμασιν, ἐγὼ δὲ φθονουμένης τυραννίδος.

-
+
-

ὑπὸ ἄλλου δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐρωτηθεὶς “ὁ πατήρ” ἔφη “μοι τὴν τυραννίδα τὴν ἑαυτοῦ κατέλιπεν, οὐ -τὴν τύχην.”

+

ὑπὸ ἄλλου δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐρωτηθεὶς ὁ πατήρ ἔφη μοι τὴν τυραννίδα τὴν ἑαυτοῦ κατέλιπεν, οὐ +τὴν τύχην.

-
+
Ἀγαθοκλέους -
+

Ἀγαθοκλῆς υἱὸς ἦν κεραμέως γενόμενος δὲ κύριος Σικελίας καὶ βασιλεὺς ἀναγορευθεὶς εἰώθει κεραμεᾶ ποτήρια τιθέναι παρὰ τὰ χρυσᾶ, καὶ τοῖς νέοις ἐπιδεικνύμενος λέγειν ὅτι τοιαῦτα ποιῶν πρότερον νῦν @@ -527,57 +530,57 @@ unit="tlnum"/> ἐνέπεσε τοῖς πράγμασιν, ἐγὼ δὲ φθ xml:id="v.2.p.14"/>

-
-

πολιορκοῦντος δὲ πόλιν αὐτοῦ, τῶν ἀπὸ τοῦ τείχους τινὲς ἐλοιδοροῦντο λέγοντες ὅτι “ὦ κεραμεῦ, +

+

πολιορκοῦντος δὲ πόλιν αὐτοῦ, τῶν ἀπὸ τοῦ τείχους τινὲς ἐλοιδοροῦντο λέγοντες ὅτι ὦ κεραμεῦ, τὸν μισθὸν πῶς ἀποδώσεις τοῖς -στρατιώταις;ʼ” ὁ δὲ πρᾶος καὶ μειδιῶν εἶπεν “αἴκα ταύταν ἕλω.” λαβὼν -δὲ κατὰ κράτος ἐπίπρασκε τοὺς αἰχμαλώτους καὶ ἔλεγεν “ἐάν με πάλιν λοιδορῆτε, πρὸς τοὺς κυρίους ὑμῶν -ἔσται μοι ὁ λόγος.”

+στρατιώταις;ʼ ὁ δὲ πρᾶος καὶ μειδιῶν εἶπεν αἴκα ταύταν ἕλω. λαβὼν +δὲ κατὰ κράτος ἐπίπρασκε τοὺς αἰχμαλώτους καὶ ἔλεγεν ἐάν με πάλιν λοιδορῆτε, πρὸς τοὺς κυρίους ὑμῶν +ἔσται μοι ὁ λόγος.

-
+

ἐγκαλούντων δὲ τοῖς ναύταις αὐτοῦ τῶν Ἰθακησίων, ὅτι τῇ νήσῳ προσβαλόντες τῶν θρεμμάτων - τινὰ ἀπέσπασαν, “ὁ δὲ ὑμέτεροσ” ἔφη “βασιλεὺς ἐλθὼν πρὸς ἡμᾶς, οὐ -μόνον τὰ πρόβατα λαβὼν ἀλλὰ καὶ τὸν ποιμένα προσεκτυφλώσας ἀπῆλθε.”

+ τινὰ ἀπέσπασαν, ὁ δὲ ὑμέτεροσ ἔφη βασιλεὺς ἐλθὼν πρὸς ἡμᾶς, οὐ +μόνον τὰ πρόβατα λαβὼν ἀλλὰ καὶ τὸν ποιμένα προσεκτυφλώσας ἀπῆλθε.

-
+
Δίωνος -
+

Δίων ὁ Διονύσιον ἐκβαλὼν ἐκ τῆς τυραννίδος, ἀκούσας ἐπιβουλεύειν αὐτῷ Κάλλιππον, ᾧ μάλιστα τῶν φίλων καὶ ξένων ἐπίστευεν, οὐχ ὑπέμεινεν ἐλέγξαι βέλτιον εἶναι φήσας ἀποθανεῖν ἢ ζῆν μὴ μόνον τοὺς πολεμίους ἀλλὰ καὶ τοὺς φίλους φυλαττόμενον,

-
+
Ἀχελάου -
+

Ἀρχέλαος αἰτηθεὶς παρὰ πότον ποτήριον χρυσοῦν ὑπό τινος τῶν -συνήθων οὐ μὴν ἐπιεικῶν, ἐκέλευσεν Εὐριπίδῃ τὸν παῖδα δοῦναι θαυμάσαντος δὲ τοῦ ἀνθρώπου, “σὺ μὲν -γάρ” εἶπεν “αἰτεῖν, οὗτος δὲ λαμβάνειν ἄξιός ἐστι καὶ μὴ αἰτῶν.”

+συνήθων οὐ μὴν ἐπιεικῶν, ἐκέλευσεν Εὐριπίδῃ τὸν παῖδα δοῦναι θαυμάσαντος δὲ τοῦ ἀνθρώπου, σὺ μὲν +γάρ εἶπεν αἰτεῖν, οὗτος δὲ λαμβάνειν ἄξιός ἐστι καὶ μὴ αἰτῶν.

-
-

ἀδολέσχου δὲ κουρέως ἐρωτήσαντος αὐτὸν “πῶς σε κείρω;” “σιωπῶν -ἔφη.”

+
+

ἀδολέσχου δὲ κουρέως ἐρωτήσαντος αὐτὸν πῶς σε κείρω; σιωπῶν +ἔφη.

-
+

τοῦ δὲ Εὐριπίδου τὸν καλὸν Ἀγάθωνα περιλαμβάνοντος ἐν τῷ συμποσίῳ καὶ καταφιλοῦντος ἢδη γενειῶντα, πρὸς -τοὺς φίλους εἶπε “μὴ θαυμάσητε τῶν γὰρ καλῶν καὶ τὸ μετόπωρον καλόν ἐστιν.”

+τοὺς φίλους εἶπε μὴ θαυμάσητε τῶν γὰρ καλῶν καὶ τὸ μετόπωρον καλόν ἐστιν.

-
+

ἐπεὶ δὲ Τιμόθεος ὁ κιθαρῳδὸς ἐλπίσας πλείονα, λαβὼν δὲ ἐλάττονα, -δῆλος ἦν ἐγκαλῶν αὐτῷ, καί ποτε ᾄδων τουτὶ τὸ κομμάτιον “σὺ δὲ τὸν γηγενέταν ἄργυρον αἰνεῖσ” -ἀπεσήμαινεν εἰς ἐκεῖνον· ὑπέκρουσεν ὁ Ἀρχέλαος αὐτῷ “σὺ δέ γε αἰτεῖς.”

+δῆλος ἦν ἐγκαλῶν αὐτῷ, καί ποτε ᾄδων τουτὶ τὸ κομμάτιον σὺ δὲ τὸν γηγενέταν ἄργυρον αἰνεῖσ +ἀπεσήμαινεν εἰς ἐκεῖνον· ὑπέκρουσεν ὁ Ἀρχέλαος αὐτῷ σὺ δέ γε αἰτεῖς.

-
+

ὕδωρ δέ τινος αὐτοῦ κατασκεδάσαντος, ὑπὸ τῶν φίλων παροξυνόμενος -ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον “ἀλλʼ οὐκ ἐμοῦ” φησίν “ἀλλʼ ἐκείνου κατεσκέδασεν ὃν ἔδοξεν ἐμὲ εἶναι.”

+ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον ἀλλʼ οὐκ ἐμοῦ φησίν ἀλλʼ ἐκείνου κατεσκέδασεν ὃν ἔδοξεν ἐμὲ εἶναι.

-
+
Φιλίππου τοῦ Ἀλεξάνδρου πατρός -
+

Φίλιππον τὸν Ἀλεξάνδρου πατέρα Θεόφραστος ἱστόρηκεν οὐ @@ -585,83 +588,83 @@ unit="stephpage" xml:id="stephpage-177a"/> ἐλέγξαι βέλτιον εἶ γενέσθαι μετριώτερον W μόνον μεταξὺ τῶν βασιλέων, ἀλλὰ καὶ τῇ τύχῃ καὶ τῷ τρόπῳ μείζονα γενέσθαι καὶ μετριώτερον.

-
+

Ἀθηναίους μὲν οὖν μακαρίζειν ἔλεγεν, εἰ καθʼ ἕκαστον ἐνιαυτὸν αἱρεῖσθαι δέκα στρατηγοὺς; εὑρίσκουσιν αὐτὸς γὰρ ἐν πολλοῖς ἔτεσιν ἕνα μόνον στρατηγὸν εὑρηκέναι, Παρμενίωνα.

-
-

πολλῶν δὲ κατορθωμάτων αὐτῷ καὶ καλῶν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ προσαγγελθέντων, “ὦ τύχη” εἶπε “μικρὸν τι μοι -κακὸν ἀντὶ τῶν τοσούτων καὶ τηλικούτων ἀγαθῶν ποίησον”

+
+

πολλῶν δὲ κατορθωμάτων αὐτῷ καὶ καλῶν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ προσαγγελθέντων, ὦ τύχη εἶπε μικρὸν τι μοι +κακὸν ἀντὶ τῶν τοσούτων καὶ τηλικούτων ἀγαθῶν ποίησον

-
+

ἐπεὶ δὲ νικήσαντι τοὺς Ἕλληνας αὐτῷ συνεβούλευον ἔνιοι φρουραῖς τὰς πόλεις κατέχειν, ἔφη μᾶλλον πολὺν χρόνον ἐθέλειν χρηστὸς ἢ δεσπότης ὀλίγον καλεῖσθαι.

-
+

τὸν δὲ λοίδορον ἐξελάσαι τῶν φίλων κελευόντων, οὐκ ἔφη ποιήσειν, ἵνα μὴ περιιὼν ἐν πλείοσι κακῶς λέγῃ.

-
+

Σμικύθου δὲ Νικάνορα διαβάλλοντος ὡς ἀεὶ κακῶς λέγοντα τὸν Φίλιππον καὶ τῶν ἑταίρων οἰομένων δεῖν -μεταπέμπεσθαι καὶ κολάζειν, “ἀλλὰ μήν ” ἔφη “Νικάνωρ οὐ φαυλότατός -ἐστι Μακεδόνων· ἐπισκεπτέον οὖν, μή τι γίνεται παρʼ ἡμᾶς.” ὡς οὖν ἔγνω τὸν Νικάνορα θλιβόμενον +μεταπέμπεσθαι καὶ κολάζειν, ἀλλὰ μήν ἔφη Νικάνωρ οὐ φαυλότατός +ἐστι Μακεδόνων· ἐπισκεπτέον οὖν, μή τι γίνεται παρʼ ἡμᾶς. ὡς οὖν ἔγνω τὸν Νικάνορα θλιβόμενον ἰσχυρῶς ὑπὸ πενίας ἠμελημένον δὲ ὑπʼ αὐτοῦ, προσέταξε δωρεάν τινα αὐτῷ δοθῆναι. πάλιν οὖν τοῦ Σμικύθου λέγοντος, ὅτι θαυμαστὰ περὶ αὐτοῦ πρὸς ἅπαντας -ἐγκώμια λέγων ὁ Νικάνωρ διατελεῖ, “ὁρᾶτε οὖν” εἶπεν “ὅτι παρʼ ἡμᾶς αὐτούς ἐστι καὶ τὸ καλῶς καὶ τὸ -κακῶς ἀκούειν”

+ἐγκώμια λέγων ὁ Νικάνωρ διατελεῖ, ὁρᾶτε οὖν εἶπεν ὅτι παρʼ ἡμᾶς αὐτούς ἐστι καὶ τὸ καλῶς καὶ τὸ +κακῶς ἀκούειν

-
+

τοῖς δὲ τῶν Ἀθηναίων δημαγωγοῖς ἔφη χάριν ἔχειν, ὅτι -λοιδοροῦντες αὐτὸν βελτίονα ποιοῦσι καὶ τῷ λόγῳ καὶ τῷ ἤθει· “πειρῶμαι γὰρ αὐτοὺς ἅμα καὶ τοῖς -λόγοις καὶ τοῖς ἔργοις ψευδομένους ἐλέγχειν.”

+λοιδοροῦντες αὐτὸν βελτίονα ποιοῦσι καὶ τῷ λόγῳ καὶ τῷ ἤθει· πειρῶμαι γὰρ αὐτοὺς ἅμα καὶ τοῖς +λόγοις καὶ τοῖς ἔργοις ψευδομένους ἐλέγχειν.

-
+

τῶν δὲ Ἀθηναίων, ὅσοι περὶ Χαιρώνειαν ἑάλωσαν, ἀφεθέντων ὑπʼ αὐτοῦ δίχα λύτρων, τὰ δὲ ἱμάτια καὶ στρώματα προσαπαιτούντων καὶ τοῖς Μακεδόσιν ἐγκαλούντων, γελάσας ὁ Φίλιππος; εἶπεν “οὐ δοκοῦσιν ὑμῖν -Ἀθηναῖοι νομίζειν ἐν ἀστραγάλοις ὑφʼ ἡμῶν νενικῆσθαι”

+unit="stephpage" xml:id="stephpage-177f"/> ἐγκαλούντων, γελάσας ὁ Φίλιππος; εἶπεν οὐ δοκοῦσιν ὑμῖν +Ἀθηναῖοι νομίζειν ἐν ἀστραγάλοις ὑφʼ ἡμῶν νενικῆσθαι

-
+

τῆς δὲ κλειδὸς αὐτῷ κατεαγείσης ἐν πολέμῳ καὶ τοῦ θεραπεύοντος ἰατροῦ -πάντως τι καθʼ ἡμέραν αἰτοῦντος, “λάμβανε” ἔφη “ὅσα βούλει· τὴν γὰρ κλεῖν ἔχεισ”

+πάντως τι καθʼ ἡμέραν αἰτοῦντος, λάμβανε ἔφη ὅσα βούλει· τὴν γὰρ κλεῖν ἔχεισ

-
+

δυεῖν δὲ ἀδελφῶν Ἀμφοτεροῦ καὶ Ἑκατεροῦ, τὸν μὲν Ἑκατερὸν ἔμφρονα καὶ πρακτικὸν ὁρῶν, τὸν δὲ Ἀμφοτερὸν εὐήθη καὶ ἀβέλτερον ἔφη τὸν μὲν Ἑκατερὸν ἀμφότερον εἶναι, τὸν δὲ Ἀμφοτερὸν οὐδέτερον

-
+

τοὺς δὲ συμβουλεύοντας αὐτῷ πικρῶς χρῆσθαι τοῖς Ἀθηναίοις ἀτόπους ἔλεγεν εἶναι, κελεύοντας ἄνθρωπον ὑπὲρ δόξης πάντα ποιοῦντα καὶ πάσχοντα ἀποβαλεῖν τὸ τῆς δόξης θέατρον.

-
+

γενόμενος δὲ κριτὴς δυεῖν πονηρῶν ἐκέλευσε τὸν μὲν φεύγειν ἐκ Μακεδονίας τὸν δὲ ἕτερον διώκειν,

-
+

μέλλων δὲ καταστρατοπεδεύειν ἐν χωρίῳ καλῷ καὶ πυθόμενος ὅτι χόρτος οὐκ ἔστι τοῖς ὑποζυγίοις, -“οἷοσ” εἶπεν “ὁ βίος· ἡμῶν ἐστίν, εἰ καὶ πρὸς τὸν τῶν ὄνων καιρὸν ὀφείλομεν ζῆν;ʼ”

+οἷοσ εἶπεν ὁ βίος· ἡμῶν ἐστίν, εἰ καὶ πρὸς τὸν τῶν ὄνων καιρὸν ὀφείλομεν ζῆν;ʼ

-
+

φρούριον δέ τι βουλόμενος λαβεῖν ὀχυρόν, ὡς ἀπήγγειλαν οἱ κατάσκοποι χαλεπὸν εἶναι παντάπασι καὶ ἀνάλωτον, ἠρώτησεν εἰ χαλεπὸν οὕτως ἐστίν, ὥστε μηδὲ ὄνον προσελθεῖν χρυσίον κομίζοντα.

-
+

τῶν δὲ περὶ Λασθένην τὸν Ὀλύνθιον ἐγκαλούντων καὶ ἀγανακτούντων, ὅτι προδότας αὐτοὺς ἔνιοι τῶν περὶ τὸν Φίλιππον ἀποκαλοῦσι, σκαιούς ἔφη φύσει καὶ ἀγροίκους εἶναι Μακεδόνας καὶ τὴν σκάφην σκάφην λέγοντας

-
+

τῷ δὲ υἱῷ παρῄνει πρὸς χάριν ὁμιλεῖν τοῖς Μακεδόσι, κτώμενον ἑαυτῷ τὴν παρὰ τῶν πολλῶν δύναμιν, δυναμιν] εὐμένειαν W ἕως @@ -669,238 +672,238 @@ xml:id="stephpage-178b"/> ὡς ἀπήγγειλαν οἱ κατάσκοποι xml:id="stephpage-178c"/>

-
+

συνεβούλευε δὲ τῶν ἐν ταῖς πόλεσι δυνατῶν καὶ τοὺς ἀγαθοὺς φίλους κτᾶσθαι καὶ τοὺς πονηρούς, εἶτα οἷς μὲν χρῆσθαι οἷς δʼ ἀποχρῆσθαι.

-
+

πρὸς δὲ Φίλωνα τὸν Θηβαῖον εὐεργέτην αὐτοῦ γενόμενον καὶ ξένον, ὁπηνίκα διῆγεν ἐν Θήβαις. - ὁμηρεύων, ὕστερον δὲ μηδεμίαν παρʼ αὐτοῦ δωρεὰν προσδεχόμενον “μή -με” εἶπεν “ἀφαιροῦ τὸ ἀνίκητον εὐεργεσίας καὶ χάριτος ἡττώμενον.”

+ ὁμηρεύων, ὕστερον δὲ μηδεμίαν παρʼ αὐτοῦ δωρεὰν προσδεχόμενον μή +με εἶπεν ἀφαιροῦ τὸ ἀνίκητον εὐεργεσίας καὶ χάριτος ἡττώμενον.

-
+

ληφθέντων δὲ πολλῶν αἰχμαλώτων, ἐπίπρασκεν αὐτοὺς ἀνεσταλμένῳ τῷ χιτῶνι καθήμενος οὐκ εὐπρεπῶς· εἷς οὖν τῶν πωλουμένων ἀνεβόησε “φεῖσαί μου, Φίλιππε, πατρικὸς -γάρ εἰμί σου φίλος·” ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ Φιλίππου “πόθεν, ὦ ἄνθρωπε, γενόμενος καὶ πῶς;ʼ” “ἐγγύσ” ἔφη “φράσαι σοι βούλομαι -προσελθών·” ὡς οὖν προσήχθη “μικρόν” ἔφη “κατωτέρω τὴν χλαμύδα -ποίησον, ἀσχημονεῖς γὰρ οὕτω καθήμενος·” καὶ ὁ Φίλιππος “ἄφετε αὐτόν” εἶπεν “ἀληθῶς γὰρ εὔνους ὢν -καὶ φίλος ἐλάνθανεν.”

-
-
+n="15" unit="tlnum"/> οὐκ εὐπρεπῶς· εἷς οὖν τῶν πωλουμένων ἀνεβόησε φεῖσαί μου, Φίλιππε, πατρικὸς +γάρ εἰμί σου φίλος· ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ Φιλίππου πόθεν, ὦ ἄνθρωπε, γενόμενος καὶ πῶς;ʼ ἐγγύσ ἔφη φράσαι σοι βούλομαι +προσελθών· ὡς οὖν προσήχθη μικρόν ἔφη κατωτέρω τὴν χλαμύδα +ποίησον, ἀσχημονεῖς γὰρ οὕτω καθήμενος· καὶ ὁ Φίλιππος ἄφετε αὐτόν εἶπεν ἀληθῶς γὰρ εὔνους ὢν +καὶ φίλος ἐλάνθανεν.

+
+

ἐπεὶ δὲ ὑπό τινος ξένου κληθεὶς ἐπὶ δεῖπνον ἐν ὁδῷ πολλοὺς ἐπήγετο καὶ τὸν ξένον ἑώρα θορυβούμενον, ἦν γὰρ οὐχ ἱκανὰ τὰ παρεσκευασμένα, προπέμπων τῶν φίλων ἑκάστῳ, πλακοῦντι χώραν ἐκέλευεν ἀπολείπειν· οἱ δὲ πειθόμενοι καὶ προσδοκῶντες οὐκ ἢσθιον πολλά, καὶ πᾶσιν οὓτως ἤρκεσεν.

-
-

Ἱππάρχου τοῦ Εὐβοέως ἀποθανόντος, δῆλος ἦν βαρέως φέρων εἰπόντος δέ τινος “ἀλλὰ μὴν ὡραῖος ὢν -ἐκεῖνος ἀποτέθνηκεν” , “ἑαυτῷ γε” εἶπεν, “ἐμοὶ δὲ ταχέως· ἔφθη γὰρ τελευτῆσαι πρὶν ἢ παρʼ ἐμοῦ χάριν ἀξίαν τῆς φιλίας ἀπολαβεῖν.”

+
+

Ἱππάρχου τοῦ Εὐβοέως ἀποθανόντος, δῆλος ἦν βαρέως φέρων εἰπόντος δέ τινος ἀλλὰ μὴν ὡραῖος ὢν +ἐκεῖνος ἀποτέθνηκεν , ἑαυτῷ γε εἶπεν, ἐμοὶ δὲ ταχέως· ἔφθη γὰρ τελευτῆσαι πρὶν ἢ παρʼ ἐμοῦ χάριν ἀξίαν τῆς φιλίας ἀπολαβεῖν.

-
-

πυθόμενος δʼ ἐγκαλεῖν αὐτῷ τὸν Ἀλέξανδρον, ὅτι παῖδας ἐκ πλειόνων ποιεῖται γυναικῶν, “οὐκοῦν” ἔφη -“πολλοὺς ἔχων περὶ τῆς βασιλείας +

+

πυθόμενος δʼ ἐγκαλεῖν αὐτῷ τὸν Ἀλέξανδρον, ὅτι παῖδας ἐκ πλειόνων ποιεῖται γυναικῶν, οὐκοῦν ἔφη +πολλοὺς ἔχων περὶ τῆς βασιλείας ἀνταγωνιστὰς γενοῦ καλὸς κἀγαθός, ἵνα μὴ διʼ ἐμὲ τῆς βασιλείας -τύχῃς ἀλλὰ διὰ σεαυτόν” ἐκέλευε δʼ αὐτὸν Ἀριστοτέλει προσέχειν καὶ φιλοσοφεῖν, “ὅπωσ” ἔφη “μὴ πολλὰ -τοιαῦτα πράξῃς, ἐφʼ οἷς ἐγὼ πεπραγμένοις μεταμέλομαι,”

+τύχῃς ἀλλὰ διὰ σεαυτόν ἐκέλευε δʼ αὐτὸν Ἀριστοτέλει προσέχειν καὶ φιλοσοφεῖν, ὅπωσ ἔφη μὴ πολλὰ +τοιαῦτα πράξῃς, ἐφʼ οἷς ἐγὼ πεπραγμένοις μεταμέλομαι,

-
+

τῶν δὲ Ἀντιπάτρου φίλων τινὰ κατατάξας εἰς τοὺς δικαστάς, εἶτα τὸν πώγωνα βαπτόμενον αἰσθανόμενος καὶ τὴν κεφαλήν, ἀνέστησεν εἰπὼν τὸν ἄπιστον ἐν θριξὶ μὴ νομίζειν ἀξιόπιστον ἐν πράγμασι.

-
+

Μαχαίτᾳ δέ τινα κρίνων δίκην καὶ ὑπονυστάζων οὐ πάνυ προσεῖχε -τοῖς δικαίοις ἀλλὰ κατέκρινεν ἐκείνου δὲ ἀναβοήσαντος ἐκκαλεῖσθαι τὴν κρίσιν, διοργισθεὶς “ἐπὶ -τίνα;ʼ” εἶπε· καὶ ὁ Μαχαίτας “ἐπὶ σὲ -βασιλεῦ αὐτόν, ἂν ἐγρηγορὼς καὶ προσέχων ἀκούῃς.” τότε μὲν οὖν ἀνέστη· γενόμενος δὲ μᾶλλον +τοῖς δικαίοις ἀλλὰ κατέκρινεν ἐκείνου δὲ ἀναβοήσαντος ἐκκαλεῖσθαι τὴν κρίσιν, διοργισθεὶς ἐπὶ +τίνα;ʼ εἶπε· καὶ ὁ Μαχαίτας ἐπὶ σὲ +βασιλεῦ αὐτόν, ἂν ἐγρηγορὼς καὶ προσέχων ἀκούῃς. τότε μὲν οὖν ἀνέστη· γενόμενος δὲ μᾶλλον ἐφʼ ἑαυτῷ καὶ γνοὺς ἀδικούμενον τὸν Μαχαίταν τὴν μὲν κρίσιν οὐκ ἔλυσε, τὸ δὲ τίμημα τῆς δίκης αὐτὸς ἐξέτισεν.

-
+

ἐπεὶ δὲἍρπαλος ὑπὲρ συγγενοῦς καὶ οἰκείου Κράτητος ἀδικημάτων δίκην ἔχοντος ἠξίου τὴν ζημίαν εἰσενεγκεῖν ἀφεθῆναι δὲ τῆς κρίσεως, ἵνα μὴ λοιδορηθῇ, “βέλτιόν ἐστιν” εἶπε -“τοῦτον αὐτὸν ἢ ἡμᾶς διὰ τοῦτον κακῶς ἀκούειν.”

+xml:id="v.2.p.20"/> εἰσενεγκεῖν ἀφεθῆναι δὲ τῆς κρίσεως, ἵνα μὴ λοιδορηθῇ, βέλτιόν ἐστιν εἶπε +τοῦτον αὐτὸν ἢ ἡμᾶς διὰ τοῦτον κακῶς ἀκούειν.

-
+

ἀγανακτούντων δὲ τῶν φίλων, ὅτι συρίττουσιν αὐτὸν ἐν Ὀλυμπίοις εὖ -πεπονθότες οἱ Πελοποννήσιοι, “τί οὖν” -εἶπεν “ἐὰν κακῶς πάθωσι;ʼ”

+πεπονθότες οἱ Πελοποννήσιοι, τί οὖν +εἶπεν ἐὰν κακῶς πάθωσι;ʼ

-
-

κοιμηθεὶς δὲ πλείονα χρόνον ἐπὶ στρατείας εἶτα διαναστὰς “ἀσφαλῶσ” εἶπεν “ἐκάθευδον· Ἀντίπατρος -γὰρ ἐγρηγόρει,”

+
+

κοιμηθεὶς δὲ πλείονα χρόνον ἐπὶ στρατείας εἶτα διαναστὰς ἀσφαλῶσ εἶπεν ἐκάθευδον· Ἀντίπατρος +γὰρ ἐγρηγόρει,

-
+

πάλιν δὲ ἡμέρας καθεύδοντος αὐτοῦ καὶ τῶν ἠθροισμένων ἐπὶ θύραις Ἑλλήνων ἀγανακτούντων καὶ -ἐγκαλούντων, ὁ Παρμενίων “μὴ θαυμάσητε” εἶπεν “εἰ καθεύδει νῦν Φίλιππος ὅτε γὰρ ἐκαθεύδετε ὑμεῖς, -οὗτος ἐγρηγόρει.”

+ἐγκαλούντων, ὁ Παρμενίων μὴ θαυμάσητε εἶπεν εἰ καθεύδει νῦν Φίλιππος ὅτε γὰρ ἐκαθεύδετε ὑμεῖς, +οὗτος ἐγρηγόρει.

-
+
-

ψάλτην δέ τινα βουλομένου παρὰ δεῖπνον ἐπανορθοῦν αὐτοῦ καὶ λαλεῖν περὶ κρουμάτων, ὁ ψάλτης “μὴ -γένοιτό σοι” εἶπεν “ὦ βασιλεῦ κακῶς οὕτως, ἵνα ταῦτα ἐμοῦ βέλτιον εἰδῇς. ”

+

ψάλτην δέ τινα βουλομένου παρὰ δεῖπνον ἐπανορθοῦν αὐτοῦ καὶ λαλεῖν περὶ κρουμάτων, ὁ ψάλτης μὴ +γένοιτό σοι εἶπεν ὦ βασιλεῦ κακῶς οὕτως, ἵνα ταῦτα ἐμοῦ βέλτιον εἰδῇς.

-
+

ἐπεὶ δὲ διενεχθέντος αὐτοῦ πρὸς Ὀλυμπιάδα τὴν γυναῖκα καὶ τὸν υἱὸν ἧκε Δημάρατος ὁ Κορίνθιος, ἐπυνθάνετο, πῶς πρὸς ἀλλήλους ἔχουσιν οἱ Ἕλληνες· καὶ ὁ Δημάρατος -“πάνυ γοῦν” ἔφη σοὶ “περὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων ὁμονοίας ὁ λόγος ἐστίν, οὕτω πρὸς σὲ τῶν οἰκειοτάτων -ἐχόντων” ὁ δὲ συμφρονήσας ἐπαύσατο τῆς ὀργῆς καὶ διηλλάγη πρὸς +πάνυ γοῦν ἔφη σοὶ περὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων ὁμονοίας ὁ λόγος ἐστίν, οὕτω πρὸς σὲ τῶν οἰκειοτάτων +ἐχόντων ὁ δὲ συμφρονήσας ἐπαύσατο τῆς ὀργῆς καὶ διηλλάγη πρὸς αὐτούς.

-
+

πρεσβύτιδος δὲ πενιχρᾶς ἀξιούσης ἐπʼ αὐτοῦ κριθῆναι καὶ πολλάκις ἐνοχλούσης, ἔφη μὴ σχολάζειν· ἡ -δὲ πρεσβῦτις ἐκκραγοῦσα “καὶ μὴ βασίλευε ” καὶ μὴ βασίλευε εἶπεν. ὁ δὲ θαυμάσας τὸ ῥηθὲν οὐ μόνον ἐκείνης ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων εὐθὺς διήκουσεν.

-
+
Ἀλεξάνδρου -
+

Ἀλέξανδρος ἔτι παῖς ὤν, πολλὰ τοῦ Φιλίππου κατορθοῦντος, οὐκ ἔχαιρεν, ἀλλὰ πρὸς τοὺς -συντρεφομένους ἔλεγε παῖδας “ἐμοὶ δὲ ὁ πατὴρ οὐδὲν ἀπολείψει” τῶν δὲ -παίδων λεγόντων ὅτι “σοὶ ταῦτα κτᾶται·” “τί δὲ ὄφελοσ” εἶπεν “ἐὰν ἔχω μὲν πολλὰ πράξω δὲ μηδέν;ʼ” +συντρεφομένους ἔλεγε παῖδας ἐμοὶ δὲ ὁ πατὴρ οὐδὲν ἀπολείψει τῶν δὲ +παίδων λεγόντων ὅτι σοὶ ταῦτα κτᾶται· τί δὲ ὄφελοσ εἶπεν ἐὰν ἔχω μὲν πολλὰ πράξω δὲ μηδέν;ʼ

-
+

ἐλαφρὸς δὲ ὢν καὶ ποδώκης καὶ παρακαλούμενος ὑπὸ τοῦ πατρὸς -Ὀλύμπια δραμεῖν στάδιον, “εἴγε” ἔφη “βασιλεῖς ἕξειν ἔμελλον ἀνταγωνιστάς,”

+Ὀλύμπια δραμεῖν στάδιον, εἴγε ἔφη βασιλεῖς ἕξειν ἔμελλον ἀνταγωνιστάς,

-
+
-

ἀχθείσης δὲ παιδίσκης πρὸς αὐτὸν ὡς συναναπαυσομένης περὶ ἑσπέραν βαθεῖαν, ἠρώτησεν “ὅ τι -τηνικαῦτα” τῆς δὲ εἰπούσης “περιέμενον γὰρ τὸν ἄνδρα κατακλῖναι,ʼ” +

ἀχθείσης δὲ παιδίσκης πρὸς αὐτὸν ὡς συναναπαυσομένης περὶ ἑσπέραν βαθεῖαν, ἠρώτησεν ὅ τι +τηνικαῦτα τῆς δὲ εἰπούσης περιέμενον γὰρ τὸν ἄνδρα κατακλῖναι,ʼ κατακλῖναι] κατακλινῆσαι Herwerdenus πικρῶς ἐπετίμησε τοῖς παισὶν ὡς μικροῦ διʼ αὐτοὺς μοιχὸς γενόμενος.

-
+

ἐπιθυμιῶντι δὲ τοῖς θεοῖς ἀφειδῶς αὐτῷ καὶ πολλάκις ἐπιδραττομένῳ τοῦ λιβανωτοῦ, παρὼν Λεωνίδης ὁ -παιδαγωγός “οὕτωσ” εἶπεν “ὦ παῖ, δαψιλῶς ἐπιθυμιάσεις, ὅταν τῆς -λιβανωτοφόρου κρατήσῃς.” ὡς οὖν ἐκράτησεν, ἔπεμψεν ἐπιστολὴν πρὸς αὐτὸν· “ἀπέσταλκά σοι τάλαντα ἑκατὸν οὕτωσ εἶπεν ὦ παῖ, δαψιλῶς ἐπιθυμιάσεις, ὅταν τῆς +λιβανωτοφόρου κρατήσῃς. ὡς οὖν ἐκράτησεν, ἔπεμψεν ἐπιστολὴν πρὸς αὐτὸν· ἀπέσταλκά σοι τάλαντα ἑκατὸν ἓκατὸν S λιβανωτοῦ καὶ κασίας·, ἵνα μηκέτι μικρολογῇ περὶ -τοὺς θεούς, εἰδὼς ὅτι καὶ τῆς ἀρωματοφόρου κρατοῦμεν.”

+τοὺς θεούς, εἰδὼς ὅτι καὶ τῆς ἀρωματοφόρου κρατοῦμεν.

-
+

μέλλων δὲ τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ μάχην μάχεσθαι παρεκάλει τοὺς Μακεδόνας ἀφθόνως δειπνεῖν καὶ πάντα φέρειν εἰς μέσον, ὡς αὔριον δειπνήσοντας ἐκ τῶν πολεμίων.

-
+

Περίλλου δέ τινος τῶν φίλων αἰτήσαντος προῖκα τοῖς θυγατρίοις, -ἐκέλευσε πεντήκοντα τάλαντα λαβεῖν αὐτοῦ δὲ φήσαντος ἱκανὰ εἶναι δέκα, “σοὶ γε” ἔφη λαβεῖν, “ἐμοὶ δʼ -οὐχ ἱκανὰ δοῦναι.”

+ἐκέλευσε πεντήκοντα τάλαντα λαβεῖν αὐτοῦ δὲ φήσαντος ἱκανὰ εἶναι δέκα, σοὶ γε ἔφη λαβεῖν, ἐμοὶ δʼ +οὐχ ἱκανὰ δοῦναι.

-
+

Ἀναξάρχῳ δὲ τῷ φιλοσόφῳ δοῦναι τὸν διοικητὴν ἐκέλευσεν ὅσον ἂν αἰτήσῃ· τοῦ δὲ διοικητοῦ - φήσαντος ὡς ἑκατὸν αἰτεῖ τάλαντα, “καλῶσ” ἔφη “ποιεῖ φήσαντος ὡς ἑκατὸν αἰτεῖ τάλαντα, καλῶσ ἔφη ποιεῖ γινώσκων ὅτι φίλον ἔχει καὶ δυνάμενον τηλικαῦτα -δωρεῖσθαι καὶ βουλόμενον.”

+δωρεῖσθαι καὶ βουλόμενον.

-
+

ἐν δὲ τῇ Μιλήτῳ πολλοὺς ἀνδριάντας ἀθλητῶν θεασάμενος Ὀλύμπια καὶ Πύθια νενικηκότων “καὶ ποῦ τὰ τηλικαῦτα” ἔφη “ἦν σώματα, ὅτε οἱ βάρβαροι ὑμῶν τὴν πόλιν -ἐπολιόρκουν”

+n="15" unit="tlnum"/> καὶ ποῦ τὰ τηλικαῦτα ἔφη ἦν σώματα, ὅτε οἱ βάρβαροι ὑμῶν τὴν πόλιν +ἐπολιόρκουν

-
+

τῆς δὲ τῶν Καρῶν βασιλίσσης Ἄδας ὄψα καὶ πέμματα παρεσκευασμένα περιττῶς διὰ δημιουργῶν καὶ μαγείρων φιλοτιμουμένης ἀεὶ πέμπειν πρὸς αὐτόν, ἔφη κρείττονας ἔχειν αὐτὸς ὀψοποιούς, πρὸς μὲν ἄριστον τὴν νυκτοπορίαν πρὸς δὲ δεῖπνον τὴν ὀλιγαριστίαν.

-
+

ἐπεὶ δὲ παρεσκευασμένων πάντων πρὸς μάχην, ἠρώτησαν οἱ στρατηγοὶ μή τι πρὸς τούτοις ἕτερον;ʼ οὐδέν -εἶπεν ἢ ξυρᾶν τὰ γένεια τῶν Μακεδόνων· θαυμάσαντος δὲ τοῦ Παρμενίωνος “οὐκ οἶδασ” εἶπεν “ὅτι βελτίων -οὐκ ἔστιν ἐν μάχαις λαβὴ πώγωνος;ʼ”

+εἶπεν ἢ ξυρᾶν τὰ γένεια τῶν Μακεδόνων· θαυμάσαντος δὲ τοῦ Παρμενίωνος οὐκ οἶδασ εἶπεν ὅτι βελτίων +οὐκ ἔστιν ἐν μάχαις λαβὴ πώγωνος;ʼ

-
+

Δαρείου δὲ διδόντος διδόντος *: διδόντος vel δὲ δόντος αὐτῷ μύρια τάλαντα καὶ τὴν Ἀσίαν νείμασθαι πρὸς αὐτὸν ἐπίσης, καὶ -Παρμενίωνος εἰπόντος “ἔλαβον ἂν εἰ Ἀλέξανδρος ἤμην.” “κἀγὼ νὴ Δία,” εἶπεν “εἰ Παρμενίων” ἤμην. +Παρμενίωνος εἰπόντος ἔλαβον ἂν εἰ Ἀλέξανδρος ἤμην. κἀγὼ νὴ Δία, εἶπεν εἰ Παρμενίων ἤμην. ἀπεκρίνατο δὲ Δαρείῳ μήτε τὴν γῆν ἡλίους δύο μήτε τὴν Ἀσίαν δύο βασιλεῖς ὑπομένειν.

-
+

μέλλοντι δὲ αὐτῷ περὶ τῶν ὅλων ἐν Ἀρβήλοις κινδυνεύειν πρὸς ἑκατὸν μυριάδας ἀντιτεταγμένας προσῄεσαν οἱ φίλοι, τῶν στρατιωτῶν κατηγοροῦντες ὡς ἐν ταῖς σκηναῖς διαλαλούντων καὶ συντιθεμένων, ὅπως μηδὲν τῶν λαφύρων εἰς τὸ βασιλικὸν ἀνοίσουσιν ἀλλʼ αὐτοὶ -κερδανοῦσιν. ὁ δὲ μειδιάσας “ἀγαθά” φησὶν “ἀγγέλλετε· νικᾶν γὰρ ἀνδρῶν οὐ φεύγειν παρεσκευασμένων -ἀκούω διαλογισμούς.” καὶ προσιόντες αὐτῷ πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν -ἔλεγον “ὦ βασιλεῦ, θάρρει καὶ μὴ φοβοῦ τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων, αὐτὸν γὰρ ἡμῶν τὸν γράσον οὐχ -ὑπομενοῦσι”

+κερδανοῦσιν. ὁ δὲ μειδιάσας ἀγαθά φησὶν ἀγγέλλετε· νικᾶν γὰρ ἀνδρῶν οὐ φεύγειν παρεσκευασμένων +ἀκούω διαλογισμούς. καὶ προσιόντες αὐτῷ πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν +ἔλεγον ὦ βασιλεῦ, θάρρει καὶ μὴ φοβοῦ τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων, αὐτὸν γὰρ ἡμῶν τὸν γράσον οὐχ +ὑπομενοῦσι

-
+

Παρατασσομένου δὲ τοῦ στρατεύματος ἰδών τινα τῶν στρατιωτῶν τὸ ἀκόντιον ἐναγκυλούμενον ἐξέωσε τῆς φάλαγγος ὡς ἄχρηστον, ὃς “παρασκευάζεται δὴ νῦν, ὅτε χρῆσθαι δεῖ τοῖς -ὅπλοις.”

+unit="tlnum"/> ἐξέωσε τῆς φάλαγγος ὡς ἄχρηστον, ὃς παρασκευάζεται δὴ νῦν, ὅτε χρῆσθαι δεῖ τοῖς +ὅπλοις.

-
+

ἐπιστολὴν δὲ παρὰ τῆς μητρὸς ἀναγινώσκων ἀπορρήτους κατʼ Ἀντιπάτρου διαβολὰς ἔχουσαν, ἅμα τοῦ Ἡφαιστίωνος ὥσπερ εἰώθει συναναγινώσκοντος, οὐκ ἐκώλυσεν ὡς δὲ ἀνέγνω, τὸν δακτύλιον ἀφελόμενος τὸν ἑαυτοῦ τῷ στόματι τῷ ἐκείνου τὴν σφραγῖδα ἐπέθηκεν.

-
-

ἐν δὲ Ἄμμωνος ὑπὸ τοῦ προφήτου παῖς Διὸς προσαγορευθεὶς οὐδέν “γε” ἔφη “θαυμαστόν, +

ἐν δὲ Ἄμμωνος ὑπὸ τοῦ προφήτου παῖς Διὸς προσαγορευθεὶς οὐδέν γε ἔφη θαυμαστόν, πάντων μὲν γὰρ ὁ Ζεὺς φύσει πατήρ ἐστιν, ἑαυτοῦ δὲ ποιεῖται τοὺς ἀρίστους. -”

+

-
+

τοξεύματι δὲ πληγεὶς εἰς εἰς deleverim τὸ σκέλος, ὡς πολλοὶ συνέδραμον τῶν πολλάκις -εἰωθότων αὐτὸν θεὸν προσαγορεύειν, διαχυθεὶς τῷ προσώπῳ “τουτὶ μὲν -αἷμα” εἶπεν “ὡς ὁρᾶτε καὶ οὐκ ἰχώρ, οἷόσπέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν. -Hom. E 340”

+εἰωθότων αὐτὸν θεὸν προσαγορεύειν, διαχυθεὶς τῷ προσώπῳ τουτὶ μὲν +αἷμα εἶπεν ὡς ὁρᾶτε καὶ οὐκ ἰχώρ, οἷόσπέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν. +Hom. E 340

-
-

ἐπαινούντων δὲ ἐνίων τοῦ Ἀντιπάτρου τὴν εὐτέλειαν ὡς ἀθρύπτως διαιτωμένου καὶ αὐστηρῶς, “ἔξωθεν” -εἶπεν “Ἀντίπατρος λευκοπάρυφός ἐστι, τὰ δὲ ἔνδον ὁλοπόρφυροσ”

+
+

ἐπαινούντων δὲ ἐνίων τοῦ Ἀντιπάτρου τὴν εὐτέλειαν ὡς ἀθρύπτως διαιτωμένου καὶ αὐστηρῶς, ἔξωθεν +εἶπεν Ἀντίπατρος λευκοπάρυφός ἐστι, τὰ δὲ ἔνδον ὁλοπόρφυροσ

-
+

ἐν δὲ χειμῶνι καὶ ψύχει τῶν φίλων τινὸς ἑστιῶντος αὐτόν, ἐσχάραν δὲ μικρὰν καὶ πῦρ ὀλίγον εἰσενέγκαντος, ἢ ξύλα ἢ λιβανωτὸν εἰσενεγκεῖν ἐκέλευσεν.

-
+

Ἀντιπατρίδου δὲ καλὴν ψάλτριαν ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἀγαγόντος, κινηθεὶς τῇ ὄψει πρὸς αὐτὴν ὁ Ἀλέξανδρος -ἠρώτησε τὸν Ἀντιπατρίδην, μή τι τυγχάνοι τῆς γυναικὸς ἐρῶν ἐκείνου δὲ ὁμολογήσαντος, ὦ “μιαρέ” εἶπεν -“οὐκ ἀπάξεις εὐθὺς ἐκ τοῦ συμποσίου τὴν γυναῖκα;”

+ἠρώτησε τὸν Ἀντιπατρίδην, μή τι τυγχάνοι τῆς γυναικὸς ἐρῶν ἐκείνου δὲ ὁμολογήσαντος, ὦ μιαρέ εἶπεν +οὐκ ἀπάξεις εὐθὺς ἐκ τοῦ συμποσίου τὴν γυναῖκα;

-
+

πάλιν δὲ Πύθωνα τὸν Εὐίου τοῦ αὐλητοῦ ἐρώμενον Κάσανδρος ἐβιάζετο φιλῆσαι· τὸν οὖν Εὔιον ὁρῶν -ἀχθόμενον ἀνεπήδησε μετʼ ὀργῆς ἐπὶ τὸν Κάσανδρον, κεκραγώς “ἀλλʼ οὐδʼ ἐρασθῆναί τινος ἔξεστι διʼ ὑμᾶς;ʼ”

+ἀχθόμενον ἀνεπήδησε μετʼ ὀργῆς ἐπὶ τὸν Κάσανδρον, κεκραγώς ἀλλʼ οὐδʼ ἐρασθῆναί τινος ἔξεστι διʼ ὑμᾶς;ʼ

-
+

ἀποστέλλοντος δὲ αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων τοὺς νοσώδεις καὶ ἀναπήρους ἐπὶ θάλασσαν, ἐνεδείχθη τις εἰς τοὺς νοσοῦντας ἀπογεγραμμένος ἑαυτὸν οὐ νοσῶν. ἐπεὶ οὖν εἰς ὄψιν ἀχθεὶς καὶ ἀνακρινόμενος ὡμολόγησε προφασίζεσθαι διʼ ἔρωτα Τελεσίππας ἀπιούσης ἐπὶ θάλασσαν, ἠρώτησεν ὁ Ἀλέξανδρος “πρὸς τίνα δεῖ περὶ τῆς Τελεσίππας διαλέγεσθαι·” πυθόμενος δὲ ἐλευθέραν οὖσαν -“οὐκοῦν” ἔφη “ὦ Ἀντιγένη, πείθωμεν τὴν Τελεσίππαν, ἵνα μείνῃ μεθʼ ἡμῶν· βιάζεσθαι γὰρ ἐλευθέραν -οὖσαν οὐχ ἡμέτερον.”

+unit="tlnum"/> πρὸς τίνα δεῖ περὶ τῆς Τελεσίππας διαλέγεσθαι· πυθόμενος δὲ ἐλευθέραν οὖσαν +οὐκοῦν ἔφη ὦ Ἀντιγένη, πείθωμεν τὴν Τελεσίππαν, ἵνα μείνῃ μεθʼ ἡμῶν· βιάζεσθαι γὰρ ἐλευθέραν +οὖσαν οὐχ ἡμέτερον.

-
+

τῶν δὲ μισθοφορούντων Ἑλλήνων παρὰ τοῖς πολεμίοις ὑποχειρίων γενομένων, τοὺς μὲν Ἀθηναίους ἐκέλευσεν ἐν πέδαις φυλάττειν ὅτι τροφὴν ἔχοντες ἐκ δημοσίου μισθοφοροῦσι καὶ τοὺς Θεσσαλοὺς ὅτι τὴν -ἀρίστην κεκτημένοι οὐ γεωργοῦσι· τοὺς δὲ Θηβαίους ἀφῆκεν εἰπὼν ὅτι “μόνοις τούτοις οὔτε πόλις - οὔτε χώρα διʼ ἡμᾶς ἀπολέλειπται.”

+ἀρίστην κεκτημένοι οὐ γεωργοῦσι· τοὺς δὲ Θηβαίους ἀφῆκεν εἰπὼν ὅτι μόνοις τούτοις οὔτε πόλις + οὔτε χώρα διʼ ἡμᾶς ἀπολέλειπται.

-
+

τῶν δὲ Ἰνδῶν τὸν ἄριστα τοξεύειν δοκοῦντα καὶ λεγόμενον διὰ δακτυλίου τὸν ὀιστὸν ἀφιέναι λαβὼν αἰχμάλωτον ἐκέλευσεν ἐπιδείξασθαι, καὶ μὴ βουλόμενον ὀργισθεὶς ἀνελεῖν προσέταξε· ἐπεὶ δὲ ἀγόμενος @@ -910,269 +913,269 @@ Maxim. et Ant. p. 569. ὁ ἄνθρωπος ἔλεγε πρὸς το ἀποθανεῖν ὑπέμεινεν ἢ τῆς δόξης ἀνάξιος φανῆναι,

-
+

ἐπεὶ δὲ Ταξίλης, εἷς τῶν Ἰνδῶν βασιλεὺς ὤν, ἀπαντήσας προυκαλεῖτο μὴ μάχεσθαι μηδὲ πολεμεῖν Ἀλέξανδρον, ἀλλʼ εἰ μέν ἐστιν ἥττων, εὖ πάσχειν, εἰ δὲ βελτίων, εὖ ποιεῖν· ἀπεκρίνατο περὶ αὐτοῦ τούτου μαχετέον εἶναι , πότερος εὖ ποιῶν περιγένηται.

-
+

περὶ δὲ τῆς λεγομένης Ἀόρνου πέτρας ἐν Ἰνδοῖς ἀκούσας, ὅτι τὸ μὲν -χωρίον δυσάλωτόν ἐστιν, ὁ δὲ ἔχων αὐτὸ δειλός ἐστι, “νῦν” ἔφη “τὸ χωρίον εὐάλωτόν ἐστιν.”

+χωρίον δυσάλωτόν ἐστιν, ὁ δὲ ἔχων αὐτὸ δειλός ἐστι, νῦν ἔφη τὸ χωρίον εὐάλωτόν ἐστιν.

-
+

ἐπεὶ δὲ ἄλλος ἔχων πέτραν ἄληπτον δοκοῦσαν εἶναι ἐνεχείρισεν ἑαυτὸν μετὰ τῆς πέτρας τῷ Ἀλεξάνδρῳ, καὶ τῆς δυνάμεως ἐκέλευσεν ἄρχειν καὶ -προσέθηκε χώραν, εἰπὼν ὅτι “φρονεῖν μοι δοκεῖ ὁ ἄνθρωπος, ἀνδρὶ μᾶλλον ἀγαθῷ πιστεύσας ἑαυτὸν ἢ -ὀχυρῷ τόπῳ.”

+προσέθηκε χώραν, εἰπὼν ὅτι φρονεῖν μοι δοκεῖ ὁ ἄνθρωπος, ἀνδρὶ μᾶλλον ἀγαθῷ πιστεύσας ἑαυτὸν ἢ +ὀχυρῷ τόπῳ.

-
+

μετὰ δὲ τὴν τῆς πέτρας ἅλωσιν τῶν φίλων λεγόντων ὑπερβεβληκέναι -τὸν Ἡρακλέα ταῖς πράξεσιν, “ἀλλʼ ἐγώ” εἶπε “τὰς ἐμὰς πράξεις μετὰ τῆς ἡγεμονίας ἑνὸς οὐ νομίζω -ῥήματος ἀνταξίας εἶναι τοῦ Ἡρακλέουσ”

+τὸν Ἡρακλέα ταῖς πράξεσιν, ἀλλʼ ἐγώ εἶπε τὰς ἐμὰς πράξεις μετὰ τῆς ἡγεμονίας ἑνὸς οὐ νομίζω +ῥήματος ἀνταξίας εἶναι τοῦ Ἡρακλέουσ

-
+

τῶν δὲ φίλων τινὰς αἰσθόμενος ἐν τῷ κυβεύειν οὐ παίζοντας ἐζημίωσε.

-
+

τῶν δὲ πρώτων φίλων καὶ κρατίστων τιμᾶν μὲν ἐδόκει Κρατερὸν μάλιστα πάντων, φιλεῖν δὲ Ἡφαιστίωνα. -“κρατερὸς μὲν γάρ” ἔφη “φιλοβασιλεύς ἐστιν, Ἡφαιστίων δὲ φιλαλέξανδρος ”

+κρατερὸς μὲν γάρ ἔφη φιλοβασιλεύς ἐστιν, Ἡφαιστίων δὲ φιλαλέξανδρος

-
+

Ξενοκράτει δὲ τῷ φιλοσόφῳ πεντήκοντα τάλαντα πέμψας, ὡς οὐκ ἐδέξατο μὴ δεῖσθαι φήσας, ἠρώτησεν -“εἰ μηδὲ φίλον ἔχει Ξενοκράτης ἐμοὶ μὲν γάρ” ἔφη “μόλις ὁ Δαρείου πλοῦτος εἰς τοὺς φίλους ἤρκεσεν.” +εἰ μηδὲ φίλον ἔχει Ξενοκράτης ἐμοὶ μὲν γάρ ἔφη μόλις ὁ Δαρείου πλοῦτος εἰς τοὺς φίλους ἤρκεσεν.

-
-

ἐπεὶ δὲ Πῶρος ἐρωτηθεὶς ὑπʼ αὐτοῦ μετὰ τὴν μάχην “πῶς σοι χρήσωμαι;ʼ” -“βασιλικῶσ” εἶπε, καὶ προσερωτηθεὶς “καὶ μή τι ἄλλο;ʼ” “πάντα” εἶπεν “ἐν τῷ βασιλικῶς ἔνεστι·” +

+

ἐπεὶ δὲ Πῶρος ἐρωτηθεὶς ὑπʼ αὐτοῦ μετὰ τὴν μάχην πῶς σοι χρήσωμαι;ʼ +βασιλικῶσ εἶπε, καὶ προσερωτηθεὶς καὶ μή τι ἄλλο;ʼ πάντα εἶπεν ἐν τῷ βασιλικῶς ἔνεστι· θαυμάσας καὶ τὴν σύνεσιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀνδραγαθίαν πλείονα χώραν ἧς πρότερον εἶχε προσέθηκε.

-
+
-

πυθόμενος δὲ ὑπό τινος λοιδορεῖσθαι “βασιλικόν” ἔφη “ἐστὶν εὖ ποιοῦντα κακῶς ἀκούειν.”

+

πυθόμενος δὲ ὑπό τινος λοιδορεῖσθαι βασιλικόν ἔφη ἐστὶν εὖ ποιοῦντα κακῶς ἀκούειν.

-
-

ἀποθνῄσκων δὲ πρὸς τοὺς ἑταίρους ἀπιδὼν ἔφη μέγαν “ὁρῶ μου τὸν ἐπιτάφιον ἐσόμενον.”

+
+

ἀποθνῄσκων δὲ πρὸς τοὺς ἑταίρους ἀπιδὼν ἔφη μέγαν ὁρῶ μου τὸν ἐπιτάφιον ἐσόμενον.

-
-

τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ Δημάδης ὁ ῥήτωρ “ὅμοιον” ἔφη “διὰ τὴν ἀναρχίαν ὁρᾶσθαι τὸ στρατόπεδον τῶν -Μακεδόνων ἐκτετυφλωμένῳ τῷ Κύκλωπι.”

+
+

τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ Δημάδης ὁ ῥήτωρ ὅμοιον ἔφη διὰ τὴν ἀναρχίαν ὁρᾶσθαι τὸ στρατόπεδον τῶν +Μακεδόνων ἐκτετυφλωμένῳ τῷ Κύκλωπι.

-
+
Πτολεμαίου τοῦ Λάγου -
+

Πτολεμαῖος ὁ Λάγου τὰ πολλὰ παρὰ τοῖς φίλοις ἐδείπνει καὶ ἐκάθευδεν εἰ δέ ποτε δειπνίζοι, τοῖς ἐκείνων ἐχρῆτο μεταπεμπόμενος ἐκπώματα καὶ στρώματα καὶ τραπέζας· αὐτὸς δὲ οὐκ ἐκέκτητο πλείω τῶν ἀναγκαίων, ἀλλὰ τοῦ πλουτεῖν ἔλεγε τὸ πλουτίζειν εἶναι βασιλικώτερον.

-
+
Ἀντιγόνου -
+
-

Ἀντίγονος εἰσέπραττε χρήματα συντόνως· εἰπόντος δέ τινος “ἀλλʼ -οὐκ Ἀλέξανδρος ἦν τοιοῦτοσ” “εἰκότωσ” εἶπεν, “ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἐθέριζε τὴν Ἀσίαν, ἐγὼ δὲ καλαμῶμαι.” +

Ἀντίγονος εἰσέπραττε χρήματα συντόνως· εἰπόντος δέ τινος ἀλλʼ +οὐκ Ἀλέξανδρος ἦν τοιοῦτοσ εἰκότωσ εἶπεν, ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἐθέριζε τὴν Ἀσίαν, ἐγὼ δὲ καλαμῶμαι.

-
+

τῶν δὲ στρατιωτῶν ἰδών τινας ἐν τοῖς θώραξι καὶ τοῖς κράνεσι σφαιρίζοντας ἥσθη, καὶ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν μετεπέμπετο ἐπαινέσαι βουλόμενος· ὡς δὲ ἤκουσεν ὅτι πίνουσιν, τὰς ἐκείνων ἡγεμονίας τοῖς στρατιώταις ἔδωκε.

-
+

θαυμαζόντων δὲ πάντων, ὅτι γέρων γενόμενος ἠπίως ἐχρῆτο καὶ πράως τοῖς πράγμασι, “πρότερον μὲν γάρ” εἶπε “δυνάμεως ἐδεόμην, νῦν δὲ δόξης καὶ εὐνοίας.”

+xml:id="stephpage-182b"/> ἠπίως ἐχρῆτο καὶ πράως τοῖς πράγμασι, πρότερον μὲν γάρ εἶπε δυνάμεως ἐδεόμην, νῦν δὲ δόξης καὶ εὐνοίας.

-
-

πρὸς δὲ τὸν υἱὸν Φίλιππον πυθόμενον πλειόνων παρόντων “πότε μέλλομεν ἀναζευγνύναι;” “τί -δέδοικας;” εἶπε “μὴ μόνος τῆς σάλπιγγος οὐκ ἀκούσῃς;ʼ +

πρὸς δὲ τὸν υἱὸν Φίλιππον πυθόμενον πλειόνων παρόντων πότε μέλλομεν ἀναζευγνύναι; τί +δέδοικας; εἶπε μὴ μόνος τῆς σάλπιγγος οὐκ ἀκούσῃς;ʼ ἀκούσῃς p. 506 d: ἀκούσῃ. -”

+

-
+

σπουδάσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου λαβεῖν κατάλυσιν παρὰ γυναικὶ χήρᾳ τρεῖς ἐχούσῃ θυγατέρας -εὐπρεπεῖς, καλέσας τὸν ἐπὶ τῶν ξενίων εἶπεν “οὐκ ἐξάξεις μου τὸν υἱὸν ἀπὸ τῆς στενοχωρίας;ʼ”

+εὐπρεπεῖς, καλέσας τὸν ἐπὶ τῶν ξενίων εἶπεν οὐκ ἐξάξεις μου τὸν υἱὸν ἀπὸ τῆς στενοχωρίας;ʼ

-
-

νοσήσας δὲ μακρὰν νόσον ὡς ἀνέρρωσεν “οὐδέν” ἔφη “χεῖρον· -ὑπέμνησε γὰρ ἡμᾶς ἡ νόσος μὴ μέγα φρονεῖν ὡς ὄντας θνητούς.” +

νοσήσας δὲ μακρὰν νόσον ὡς ἀνέρρωσεν οὐδέν ἔφη χεῖρον· +ὑπέμνησε γὰρ ἡμᾶς ἡ νόσος μὴ μέγα φρονεῖν ὡς ὄντας θνητούς.

-
-

Ἑρμοδότου δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς ποιήμασιν Ἡλίου παῖδα γράψαντος “οὐ ταῦτά μοι” ἔφη “σύνοιδεν ὁ -λασανοφόροσ”

+
+

Ἑρμοδότου δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς ποιήμασιν Ἡλίου παῖδα γράψαντος οὐ ταῦτά μοι ἔφη σύνοιδεν ὁ +λασανοφόροσ

-
+
-

εἰπόντος δέ τινος ὅτι “πάντα καλὰ καὶ δίκαια” τοῖς βασιλεῦσι “ναὶ μὰ Δία εἶπε “τοῖς τῶν βαρβάρων” -ἡμῖν δὲ μόνα καλὰ τὰ καλὰ καὶ μόνα δίκαια τὰ δίκαια.”

+

εἰπόντος δέ τινος ὅτι πάντα καλὰ καὶ δίκαια τοῖς βασιλεῦσι ναὶ μὰ Δία εἶπε τοῖς τῶν βαρβάρων +ἡμῖν δὲ μόνα καλὰ τὰ καλὰ καὶ μόνα δίκαια τὰ δίκαια.

-
+

Μαρσύου τοῦ ἀδελφοῦ δίκην ἔχοντος, ἀξιοῦντος δὲ τὴν κρίσιν αὐτῷ -γενέσθαι κατʼ οἰκίαν, “ἔσται μὲν οὖν” εἶπεν “ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ πάντων ἀκουόντων, εἰ μηδὲν ἀδικοῦμεν.” +γενέσθαι κατʼ οἰκίαν, ἔσται μὲν οὖν εἶπεν ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ πάντων ἀκουόντων, εἰ μηδὲν ἀδικοῦμεν.

-
+

ἐπεὶ δέ ποτε χειμῶνος ἐν τόποις σπανίζουσι τῶν ἐπιτηδείων ἠνάγκασε καταζεῦξαι καὶ τῶν στρατιωτῶν τινες ἐλοιδόρουν αὐτὸν ἀγνοοῦντες ὅτι πλησίον ἐστὶν , τῇ βακτηρίᾳ τὴν σκηνὴν διαστείλας “οἰμώξετε” -εἶπεν “εἰ μὴ μακρότερον ἀποστάντες λοιδορήσετε ἡμᾶς.”

+unit="stephpage" xml:id="stephpage-182d"/> ἐστὶν , τῇ βακτηρίᾳ τὴν σκηνὴν διαστείλας οἰμώξετε +εἶπεν εἰ μὴ μακρότερον ἀποστάντες λοιδορήσετε ἡμᾶς.

-
+

Ἀριστοδήμου δὲ τῶν φίλων τινὸς ἐκ μαγείρου γεγονέναι δοκοῦντος, συμβουλεύοντος δὲ αὐτῷ τῶν -ἀναλωμάτων καὶ τῶν δωρεῶν ἀφαιρεῖν, “οἱ λόγοι σου” εἶπεν “ὦ Ἀριστόδημε, περιζώματος ὄζουσιν.”

+ἀναλωμάτων καὶ τῶν δωρεῶν ἀφαιρεῖν, οἱ λόγοι σου εἶπεν ὦ Ἀριστόδημε, περιζώματος ὄζουσιν.

-
-

Ἀθηναίων δὲ δοῦλον αὐτοῦ τιμώμενον εἰς τὴν πολιτείαν ὡς ἐλεύθερον ἐγγραψάντων, “οὐκ ἂν” εἶπεν -“ἐβουλόμην ἕνα Ἀθηναῖον ὑπʼ ἐμοῦ μαστιγοῦσθαι.”

+
+

Ἀθηναίων δὲ δοῦλον αὐτοῦ τιμώμενον εἰς τὴν πολιτείαν ὡς ἐλεύθερον ἐγγραψάντων, οὐκ ἂν εἶπεν +ἐβουλόμην ἕνα Ἀθηναῖον ὑπʼ ἐμοῦ μαστιγοῦσθαι.

-
+

νεανίσκου δέ τινος τῶν Ἀναξιμένους τοῦ ῥήτορος μαθητῶν λόγον ἐσκεμμένον ἐκ παρασκευῆς εἰπόντος ἐπʼ -αὐτοῦ, βουλόμενός τι μαθεῖν ἠρώτησεν· ἀποσιωπήσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου “τί λέγεις;ʼ” εἶπεν “ἢ ʼταῦτʼ ἐστὶ τἀν δέλτοισιν ἐγγεγραμμένα; ”

+αὐτοῦ, βουλόμενός τι μαθεῖν ἠρώτησεν· ἀποσιωπήσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου τί λέγεις;ʼ εἶπεν ἢ ʼταῦτʼ ἐστὶ τἀν δέλτοισιν ἐγγεγραμμένα;

-
+

ἑτέρου δὲ ῥήτορος ἀκούων λέγοντος, ὅτι χιονοβόλος ἡ ὥρα γενομένη -λιποβοτανεῖν ἐποίησε τὴν χώραν, “οὐ παύσῃ μοι” εἶπεν “ὡς ὄχλῳ χρώμενος;ʼ”

+λιποβοτανεῖν ἐποίησε τὴν χώραν, οὐ παύσῃ μοι εἶπεν ὡς ὄχλῳ χρώμενος;ʼ

-
-

Θρασύλλου δὲ τοῦ κυνικοῦ δραχμὴν αἰτήσαντος αὐτόν, “ἀλλʼ οὐ βασιλικόν” ἔφη “τὸ δόμα·” τοῦ δὲ -εἰπόντος “οὐκοῦν τάλαντον δός μοι,” “ἀλλʼ οὐ κυνικόν, ” ἔφη “τὸ -λῆμμα.”

+
+

Θρασύλλου δὲ τοῦ κυνικοῦ δραχμὴν αἰτήσαντος αὐτόν, ἀλλʼ οὐ βασιλικόν ἔφη τὸ δόμα· τοῦ δὲ +εἰπόντος οὐκοῦν τάλαντον δός μοι, ἀλλʼ οὐ κυνικόν, ἔφη τὸ +λῆμμα.

-
+

πέμπων δὲ Δημήτριον τὸν υἱὸν μετὰ νεῶν πολλῶν καὶ δυνάμεων ἐλευθερώσοντα τοὺς· Ἕλληνας ἔλεγε τὴν δόξαν ὥσπερ ἀπὸ σκοπῆς τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν οἰκουμένην πυρσεύεσθαι.

-
+

Ἀνταγόρου δὲ τοῦ ποιητοῦ γόγγρον ἓψοντος καὶ αὐτοῦ τὴν λοπάδα σείοντος, ἐπιστὰς ἐξόπισθεν - “οἴει” φησὶ τὸν “Ὅμηρον, ὦ Ἀνταγόρα, γόγγρον ἕψειν τὰς τοῦ -Ἀγαμέμνονος γράφοντα πράξεις;ʼ” καὶ ὁ Ἀνταγόρας “σὺ δέ” εἶπεν “ὦ βασιλεῦ, τὸν Ἀγαμέμνονα νομίζεις -πράττοντα τὰς πράξεις ἐκείνας πολυπραγμονεῖν, εἴ τις ἐν τῷ στρατοπέδῳ γόγγρον ἕψει;”

+ οἴει φησὶ τὸν Ὅμηρον, ὦ Ἀνταγόρα, γόγγρον ἕψειν τὰς τοῦ +Ἀγαμέμνονος γράφοντα πράξεις;ʼ καὶ ὁ Ἀνταγόρας σὺ δέ εἶπεν ὦ βασιλεῦ, τὸν Ἀγαμέμνονα νομίζεις +πράττοντα τὰς πράξεις ἐκείνας πολυπραγμονεῖν, εἴ τις ἐν τῷ στρατοπέδῳ γόγγρον ἕψει;

-
+

ὄναρ δʼ ὄναρ δʼ *: Ἀντίγονος ὄναρ ἰδὼν χρυσοῦν θέρος ἐξαμῶντα Μιθριδάτην ἐβουλεύσατο κτεῖναι, καὶ Δημητρίῳ τῷ υἱῷ φράσας ὥρκωσε σιωπῆσαι· ὁ δὲ παραλαβὼν τὸν Μιθριδάτην καὶ συμπεριπατῶν παρὰ θάλασσαν ἐν τῷ αἰγιαλῷ -κατέγραψε τῷ σαυρωτῆρι τοῦ δόρατος “φεῦγε, Μιθριδᾶτα” φεῦγε, Μιθριδᾶτα Μυθριδάτην *: μιθριδάτην ὁ δημήτριος ἐκεῖνος δὲ νοήσας ἔφυγεν εἰς Πόντον κἀκεῖ βασιλεύων διετέλεσε.

-
+
Δημητρίου -
+

Ῥοδίους δὲ πολιορκῶν ὁ Δημήτριος ἔλαβεν ἔν τινι προαστείῳ πίνακα Πρωτογένους τοῦ ζωγράφου τὸν Ἰάλυσον γράφοντος· -“ἐπικηρυκευσαμένων δὲ τῶν Ῥοδίων καὶ φείσασθαι τοῦ πίνακος +ἐπικηρυκευσαμένων δὲ τῶν Ῥοδίων καὶ φείσασθαι τοῦ πίνακος παρακαλούντων, ἔφη μᾶλλον ἂν ἂν* τὰς τοῦ πατρὸς εἰκόνας ἢ τὴν γραφὴν ἐκείνην -διαφθεῖραι.” σπεισάμενος δὲ τοῖς Ῥοδίοις τὴν ἑλέπολιν ἀπέλιπε παρʼ αὐτοῖς, ὑπόδειγμα τῆς αὑτοῦ +διαφθεῖραι. σπεισάμενος δὲ τοῖς Ῥοδίοις τὴν ἑλέπολιν ἀπέλιπε παρʼ αὐτοῖς, ὑπόδειγμα τῆς αὑτοῦ μεγαλουργίας ἐκείνων δὲ ἀνδρείας ἐσομένην.

-
+

ἀποστάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων, ἑλὼν τὴν πόλιν ἤδη κακῶς ὑπὸ σιτοδείας ἔχουσαν, εὐθὺς ἐκκλησίας αὐτῷ συναχθείσης, ἐπέδωκε δωρεὰν σῖτον αὐτοῖς· δημηγορῶν δὲ περὶ τούτων ἐβαρβάρισε· τῶν δὲ καθημένων τινὸς ὡς ἔδει τὸ ῥῆμα -λεχθῆναι παραφωνήσαντος, “οὐκοῦν” ἔφη “καὶ τῆς ἐπανορθώσεως ταύτης ἄλλους ὑμῖν πεντακισχιλίους -ἐπιδίδωμι μεδίμνους.”

+λεχθῆναι παραφωνήσαντος, οὐκοῦν ἔφη καὶ τῆς ἐπανορθώσεως ταύτης ἄλλους ὑμῖν πεντακισχιλίους +ἐπιδίδωμι μεδίμνους.

-
+
Ἀντιγόνου τοῦ δευτέρου -
+

Ἀντίγονος ὁ δεύτερος, Δημητρίου τοῦ πατρὸς ἁλόντος καὶ πέμψαντός τινα τῶν φίλων καὶ κελεύοντος μὴ προσέχειν, ἄν τι γράφῃ βιασθεὶς ὑπὸ Σελεύκου, μηδὲ παραχωρεῖν τῶν πόλεων, αὐτὸς ἔγραψε πρὸς Σέλευκον ἐξιστάμενος αὐτῷ τῆς ἀρχῆς ἁπάσης καὶ παραδιδοὺς ὅμηρον ἑαυτὸν ἐπὶ τῷ τὸν πατέρα Δημήτριον ἀπολυθῆναι

-
+

μέλλων δὲ ναυμαχεῖν πρὸς τοὺς Πτολεμαίου στρατηγοὺς, εἰπόντος τοῦ κυβερνήτου πολὺ πλείονας εἶναι τὰς τῶν πολεμίων -ναῦς, “ἐμὲ δέ” ἔφη “αὐτὸν παρόντα πρὸς πόσας ἀντιτάττεις;”

+ναῦς, ἐμὲ δέ ἔφη αὐτὸν παρόντα πρὸς πόσας ἀντιτάττεις;

-
+

ὑποχωρῶν δέ ποτε τοῖς πολεμίοις ἐπερχομένοις οὐκ ἔφη φεύγειν, ἀλλὰ διώκειν τὸ συμφέρον ὀπίσω κείμενον.

-
+

ἐπεὶ δὲ νεανίσκος ἀνδρείου πατρός, αὐτὸς δὲ μὴ πάνυ δοκῶν ἀγαθὸς εἶναι στρατιώτης ἠξίου - τὰς τοῦ πατρὸς λαμβάνειν ἀποφοράς, “ἀλλʼ ἐγὼ” εἶπεν “ὦ μειράκιον, -ἀνδραγαθίας οὐ πατραγαθίας μισθοὺς καὶ δωρεὰς δίδωμι. ”

+ τὰς τοῦ πατρὸς λαμβάνειν ἀποφοράς, ἀλλʼ ἐγὼ εἶπεν ὦ μειράκιον, +ἀνδραγαθίας οὐ πατραγαθίας μισθοὺς καὶ δωρεὰς δίδωμι.

-
+

Ζήνωνος δὲ τοῦ Κιτιέως ἀποθανόντος, ὃν μάλιστα τῶν φιλοσόφων ἐθαύμασεν, ἔλεγε τὸ θέατρον αὐτοῦ τῶν πράξεων ἀνῃρῆσθαι.

-
+
Λυσιμάχου -
+

Λυσίμαχος ἐν Θρᾴκῃ κρατηθεὶς ὑπὸ Δρομιχαίτου καὶ διὰ δίψαν ἑαυτὸν -καὶ τὸ στράτευμα παραδούς, ὡς ἔπιεν αἰχμάλωτος γενόμενος, “ὦ θεοί” εἶπεν “ὡς μικρᾶς ἡδονῆς ἕνεκα -δοῦλον ἐμαυτὸν ἐκ βασιλέως πεποίηκα.”

+καὶ τὸ στράτευμα παραδούς, ὡς ἔπιεν αἰχμάλωτος γενόμενος, ὦ θεοί εἶπεν ὡς μικρᾶς ἡδονῆς ἕνεκα +δοῦλον ἐμαυτὸν ἐκ βασιλέως πεποίηκα.

-
+

πρὸς δὲ Φιλιππίδην τὸν κωμῳδιοποιὸν κωμῳδιοποιὸν *: κωμῳδοποιὸν - φίλον ὄντα καὶ συνήθη “τίνος σοι” εἶπε “τῶν ἐμῶν μεταδῶ;” -κἀκεῖνος “οὗ βούλει πλὴν τῶν ἀπορρήτων.”

+ φίλον ὄντα καὶ συνήθη τίνος σοι εἶπε τῶν ἐμῶν μεταδῶ; +κἀκεῖνος οὗ βούλει πλὴν τῶν ἀπορρήτων.

-
+
Ἀντιπάτρου -
+

Ἀντίπατρος ἀκούσας τὴν Παρμενίωνος ὑπὸ -Ἀλεξάνδρου τελευτὴν “εἰ μὲν ἐπεβούλευσεν” Ἀλεξάνδρῳ Παρμενίων εἶπε “τίνι πιστευτέον; εἰ δὲ μή, τί - πρακτέον;”

+Ἀλεξάνδρου τελευτὴν εἰ μὲν ἐπεβούλευσεν Ἀλεξάνδρῳ Παρμενίων εἶπε τίνι πιστευτέον; εἰ δὲ μή, τί + πρακτέον;

-
+

Δημάδου δὲ τοῦ ῥήτορος ἤδη πρεσβύτου γεγονότος, ἔφη καθάπερ ἱερείου διαπεπραγμένου καταλείπεσθαι μόνην τὴν γαστέρα καὶ τὴν γλῶτταν.

-
+
Ἀντιόχου τοῦ τρίτου -
+

Ἀντίοχος ὁ τρίτος ἔγραψε ταῖς πόλεσιν ἄν τι γράψῃ παρὰ τοὺς νόμους κελεύων γενέσθαι, μὴ προσέχειν ὡς ἠγνοηκότι,

-
+

τὴν δὲ τῆς Ἀρτέμιδος ἱέρειαν ἰδὼν ὑπερβολῇ καλὴν φανεῖσαν εὐθὺς ἀνέζευξεν ἐξ Ἐφέσου, φοβούμενος μὴ παρὰ γνώμην ἐκβιασθῇ πρᾶξαί τι τῶν οὐχ ὁσίων.

-
+
Ἀντιόχου τοῦ Ἱέρακος -
+

Ἀντίοχος τοῦ Ἱερακος. Ἀντίοχος ὁ ἐπικληθεὶς Ἱέραξ ἐπολέμει περὶ τῆς βασιλείας πρὸς τὸν ἀδελφὸν Σέλευκον· ἐπεὶ δὲ ὁ Σέλευκος ἡττηθεὶς ὑπὸ Γαλατῶν οὐδαμοῦ φανερὸς ἦν ἀλλʼ ἐδόκει κατακεκόφθαι, θεὶς @@ -1181,9 +1184,9 @@ resp="ed"> στεφανηφορεῖν ἐποίησεν.

-
+
Εὐμένους -
+

Εὐμένης ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ Περσέως ἔδοξε τεθνάναι τῆς δὲ φήμης εἰς Πέργαμον κομισθείσης, Ἄτταλος ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ περιθέμενος τὸ διάδημα καὶ τὴν γυναῖκα γήμας ἐβασίλευσε· πυθόμενος δὲ προσιόντα @@ -1197,45 +1200,45 @@ unit="stephpage" xml:id="stephpage-184c"/>

-
+
Πύρρου τοῦ Ἠπειρώτου -
-

Πύρρον οἱ υἱοὶ παῖδες ὄντες ἠρώτων, τίνι καταλείψει τὴν βασιλείαν· καὶ ὁ Πύρρος εἶπεν “ὃς - ἂν ὑμῶν ὀξυτέραν ἔχῃ τὴν μάχαιραν.”

+
+

Πύρρον οἱ υἱοὶ παῖδες ὄντες ἠρώτων, τίνι καταλείψει τὴν βασιλείαν· καὶ ὁ Πύρρος εἶπεν ὃς + ἂν ὑμῶν ὀξυτέραν ἔχῃ τὴν μάχαιραν.

-
+

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον Πύθων ἢ Καφισίας Καφισίας *: καφίσιος - αὐλητὴς ἀμείνων “Πολυσπέρχων” αὐλητὴς ἀμείνων Πολυσπέρχων Πολυσπέρχων X: πολυπέρχων - ἔφη “στρατηγός.”

+ ἔφη στρατηγός.

-
-

ἐπεὶ δὲ συμβαλὼν Ῥωμαίοις δὶς ἐνίκησε πολλοὺς τῶν φίλων καὶ τῶν ἡγεμόνων ἀπολέσας, “ἂν ἔτι” - ἔφη “μίαν μάχην Ῥωμαίους νικήσωμεν, ἀπολώλαμεν.”

+
+

ἐπεὶ δὲ συμβαλὼν Ῥωμαίοις δὶς ἐνίκησε πολλοὺς τῶν φίλων καὶ τῶν ἡγεμόνων ἀπολέσας, ἂν ἔτι + ἔφη μίαν μάχην Ῥωμαίους νικήσωμεν, ἀπολώλαμεν.

-
-

ἐπεὶ δὲ Σικελίας ἀποτυχὼν ἐξέπλει, μεταστραφεὶς ὀπίσω πρὸς τοὺς φίλους “οἵαν” ἔφη “Ῥωμαίοις +

+

ἐπεὶ δὲ Σικελίας ἀποτυχὼν ἐξέπλει, μεταστραφεὶς ὀπίσω πρὸς τοὺς φίλους οἵαν ἔφη Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ἀπολείπομεν -παλαίστραν.”

+παλαίστραν.

-
-

τῶν δὲ στρατιωτῶν Ἀετὸν αὐτὸν προσαγορευόντων “τί γάρ” εἶπεν “οὐ -μέλλω, τοῖς ὑμετέροις ὅπλοις ὥσπερ ὠκυπτέροις αἰρόμενος;”

+
+

τῶν δὲ στρατιωτῶν Ἀετὸν αὐτὸν προσαγορευόντων τί γάρ εἶπεν οὐ +μέλλω, τοῖς ὑμετέροις ὅπλοις ὥσπερ ὠκυπτέροις αἰρόμενος;

-
+

ἀκούσας δὲ ὅτι νεανίσκοι πολλὰ βλάσφημα περὶ αὐτοῦ πίνοντες εἰρήκασιν, ἐκέλευσεν ἀχθῆναι μεθʼ ἡμέραν πρὸς αὐτὸν ἅπαντας· ἀχθέντων δὲ τὸν πρῶτον ἠρώτησεν , εἰ -ταῦτα εἰρήκασι περὶ αὐτοῦ καὶ ὁ νεανίσκος “ταῦτα” εἶπεν “ὦ βασιλεῦ,ʼ πλείονα δʼ ἂν τούτων -εἰρήκειμεν, εἰ πλείονα οἶνον εἴχομεν.”

+ταῦτα εἰρήκασι περὶ αὐτοῦ καὶ ὁ νεανίσκος ταῦτα εἶπεν ὦ βασιλεῦ,ʼ πλείονα δʼ ἂν τούτων +εἰρήκειμεν, εἰ πλείονα οἶνον εἴχομεν.

-
+
Ἀντιόχου -
+

Ἀντίοχος ὁ στρατεύσας δεύτερον ἐπὶ Πάρθους, ἔν τινι κυνηγεσίῳ καὶ διωγμῷ τῶν φίλων καὶ θεραπόντων ἀποπλανηθείς, εἰς ἔπαυλιν @@ -1243,10 +1246,10 @@ xml:id="v.2.p.35"/> ὅτι τἄλλα χρηστός ἐστιν, φίλοις δὲ μοχθηροῖς; ἐπιτρέπων τὰ πλεῖστα παρορᾷ καὶ πολλάκις ἀμελεῖ τῶν ἀναγκαίων διὰ τὸ λίαν φιλόθηρος εἶναι. τότε μὲν οὖν ἐσιώπησεν· ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τῶν δορυφόρων παραγενομένων ἐπὶ τὴν ἔπαυλιν φανερὸς γενόμενος, προσφερομένης τῆς πορφύρας αὐτῷ -καὶ τοῦ διαδήματος, “ἀλλὰ ἀφʼ ἧσ” εἶπεν “ἡμέρας· ὑμᾶς ἀνείληφα, -πρῶτον ἐχθὲς ἀληθινῶν λόγων ἤκουσα περὶ ἐμαυτοῦ.”

+καὶ τοῦ διαδήματος, ἀλλὰ ἀφʼ ἧσ εἶπεν ἡμέρας· ὑμᾶς ἀνείληφα, +πρῶτον ἐχθὲς ἀληθινῶν λόγων ἤκουσα περὶ ἐμαυτοῦ.

-
+

τῶν δὲ Ἰουδαίων, πολιορκοῦντος αὐτοῦ τὰ Ἱεροσόλυμα, πρὸς τὴν μεγίστην ἑορτὴν αἰτησαμένων ἑπτὰ ἡμερῶν ἀνοχάς, οὐ μόνον ἔδωκε ταύτας, ἀλλὰ καὶ ταύρους χρυσόκερως @@ -1255,41 +1258,41 @@ xml:id="v.2.p.35"/> ἑαυτοὺς μετὰ τὴν ἑορτὴν ἐνεχείρισαν.

-
+
Θεμιστοκλέους -
+

Θεμιστοκλῆς ἔτι μειράκιον ὢν ἐν πότοις ἐκυλινδεῖτο καὶ γυναιξὶν ἐπεὶ δὲ Μιλτιάδης στρατηγῶν ἐνίκησεν ἐν Μαραθῶνι τοὺς βαρβάρους, οὐκέτι ἦν ἐντυχεῖν ἀτακτοῦντι Θεμιστοκλεῖ· πρὸς δὲ τοὺς θαυμάζοντας, τὴν μεταβολὴν ἔλεγεν ὡς “οὐκ ἐᾷ με καθεύδειν οὐδὲ ῥᾳθυμεῖν τὸ Μιλτιάδου -τρόπαιον.”

+n="25" unit="tlnum"/> τὴν μεταβολὴν ἔλεγεν ὡς οὐκ ἐᾷ με καθεύδειν οὐδὲ ῥᾳθυμεῖν τὸ Μιλτιάδου +τρόπαιον.

-
-

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον Ἀχιλλεὺς ἐβούλετʼ ἂν ἢ Ὅμηρος εἶναι, “σὺ δʼ αὐτόσ” -ἔφη “πότερον ἤθελες ὁ νικῶν Ὀλυμπίασιν +

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον Ἀχιλλεὺς ἐβούλετʼ ἂν ἢ Ὅμηρος εἶναι, σὺ δʼ αὐτόσ +ἔφη πότερον ἤθελες ὁ νικῶν Ὀλυμπίασιν Ὀλυμπίασιν *: ἐν ὀλυμπιάσιν - ἢ ὁ κηρύσσων τοὺς νικῶντας εἶναι;”

+ ἢ ὁ κηρύσσων τοὺς νικῶντας εἶναι;

-
+

Ξέρξου δὲ καταβαίνοντος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα τῷ μεγάλῳ στόλῳ, φοβηθεὶς Ἐπικύδην τὸν δημαγωγὸν αἰσχροκερδῆ καὶ δειλὸν ὄντα μὴ στρατηγὸς γενόμενος ἀπολέσῃ τὴν πόλιν, ἔπεισεν ἀργυρίῳ τῆς στρατηγίας ἀποστῆναι.

-
+

Ἀδειμάντου δὲ ναυμαχεῖν μὴ τολμῶντος, εἰπόντος πρὸς τὸν Θεμιστοκλέα τοὺς Ἕλληνας -παρακαλοῦντα καὶ προτρέποντα “ὦ Θεμιστόκλεις, τοὺς ἐν τοῖς ἀγῶσι προεξανισταμένους μαστιγοῦσιν,” -“ναὶ” +παρακαλοῦντα καὶ προτρέποντα ὦ Θεμιστόκλεις, τοὺς ἐν τοῖς ἀγῶσι προεξανισταμένους μαστιγοῦσιν, +ναὶ ναί W: ἀεὶ ναί - εἶπεν “ὦ Ἀδείμαντε, τοὺς δὲ λειπομένους οὐ στεφανοῦσιν.”

+ εἶπεν ὦ Ἀδείμαντε, τοὺς δὲ λειπομένους οὐ στεφανοῦσιν.

-
+
-

ἐπαραμένου δὲ τοῦ Εὐρυβιάδου τὴν βακτηρίαν ὡς πατάξοντος “πάταξον μὲν οὖν” εἶπεν “ἄκουσον δέ.” +

ἐπαραμένου δὲ τοῦ Εὐρυβιάδου τὴν βακτηρίαν ὡς πατάξοντος πάταξον μὲν οὖν εἶπεν ἄκουσον δέ.

-
+

μὴ πείθων δὲ τὸν Εὐρυβιάδην ἐν τοῖς στενοῖς ναυμαχῆσαι, κρύφα πρὸς τὸν βάρβαρον ἔπεμψε παραινῶν μὴ δεδιέναι τοὺς Ἕλληνας ἀποδιδράσκοντας ἐπεὶ δὲ πεισθεὶς ἐκεῖνος ἡττήθη ναυμαχήσας ὅπου συνέφερε τοῖς Ἕλλησι, πάλιν ἔπεμψε πρὸς αὐτὸν κελεύων φεύγειν ἐπ Ἑλλήνων διανοουμένων λύειν τὴν γέφυραν, ἵνα σῴζων τοὺς Ἕλληνας ἐκεῖνον δοκῇ σῴζειν.

-
+

τοῦ δὲ Σεριφίου πρὸς αὐτὸν αὐτὸν *: αὐτὸν - εἰπόντος, ὡς οὐ διʼ αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν ἔνδοξός ἐστιν, “ἀληθῆ -λέγεισ” εἶπεν “ἀλλʼ οὔτʼ ἂν ἐγὼ Σερίφιος ὢν ἐγενόμην ἔνδοξος οὔτε σὺ Ἀθηναῖος.”

+ εἰπόντος, ὡς οὐ διʼ αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν ἔνδοξός ἐστιν, ἀληθῆ +λέγεισ εἶπεν ἀλλʼ οὔτʼ ἂν ἐγὼ Σερίφιος ὢν ἐγενόμην ἔνδοξος οὔτε σὺ Ἀθηναῖος.

-
+

Ἀντιφάτου δὲ τοῦ καλοῦ πρότερον μὲν ἐρῶντα τὸν Θεμιστοκλέα φεύγοντος καὶ καταφρονοῦντος, ἐπεὶ δὲ δόξαν ἔσχε μεγάλην καὶ δύναμιν, προσερχομένου καὶ κολακεύοντος, -“ὦ μειράκιον” εἶπεν “ὀψὲ μὲν ἀμφότεροι ἀλλὰ νοῦν ἐσχήκαμεν.”

+ὦ μειράκιον εἶπεν ὀψὲ μὲν ἀμφότεροι ἀλλὰ νοῦν ἐσχήκαμεν.

-
+

πρὸς δὲ Σιμωνίδην ἐξαιτούμενόν τινα κρίσιν οὐ δικαίαν ἔφη μήτʼ ἂν ἐκεῖνον γενέσθαι ποιητὴν ἀγαθὸν ᾄδοντα παρὰ μέλος μήτʼ αὐτὸν ἄρχοντα χρηστὸν δικάζοντα παρὰ τὸν νόμον.

-
+

τὸν δὲ υἱὸν ἐντρυφῶντα τῇ μητρὶ πλεῖστον Ἑλλήνων ἔλεγε δύνασθαι· τῶν γὰρ Ἑλλήνων ἄρχειν Ἀθηναίους, Ἀθηναίων δʼ ἑαυτόν, αὑτοῦ αὑτοῦ *: ἑαυτοῦ cf. Vit. Them. c. 18 δὲ τὴν ἐκείνου μητέρα, τῆς δὲ μητρὸς ἐκεῖνον.

-
+

τῶν δὲ τὴν θυγατέρα μνωμένων αὐτοῦ τὸν ἐπιεικῆ τοῦ πλουσίου προτιμήσας ἄνδρα ἔφη ζητεῖν χρημάτων δεόμενον μᾶλλον ἢ χρήματα ἀνδρός

-
+

χωρίον δὲ πωλῶν ἐκέλευσε κηρύττειν ὅτι καὶ γείτονα χρηστὸν ἔχει.

-
-

τῶν δὲ Ἀθηναίων αὐτὸν προπηλακιζόντων “τί κοπιᾶτε” εἶπεν “ὑπὸ τῶν αὐτῶν πολλάκις -εὐχρηστούμενοι;ʼ” καὶ ταῖς πλατάνοις ἀπείκαζεν αὑτόν, αἷς ὑποτρέχουσι χειμαζόμενοι, γενομένης δὲ +

+

τῶν δὲ Ἀθηναίων αὐτὸν προπηλακιζόντων τί κοπιᾶτε εἶπεν ὑπὸ τῶν αὐτῶν πολλάκις +εὐχρηστούμενοι;ʼ καὶ ταῖς πλατάνοις ἀπείκαζεν αὑτόν, αἷς ὑποτρέχουσι χειμαζόμενοι, γενομένης δὲ εὐδίας τίλλουσι παρερχόμενοι καὶ κολούουσι.

-
+

τοὺς δὲ Ἐρετριεῖς ἐπισκώπτων ἔλεγεν ὥσπερ τευθίδας μάχαιραν μὲν ἔχειν καρδίαν δὲ μὴ ἔχειν.

-
+

ἐπεὶ δὲ ἐξέπεσε τῶν Ἀθηνῶν Ἀθηνῶν Cobetus: ἀθηναίων τὸ πρῶτον, εἶτα καὶ τῆς Ἑλλάδος, ἀναβὰς πρὸς βασιλέα καὶ κελευόμενος λέγειν ἔφη τὸν λόγον @@ -1348,53 +1351,53 @@ xml:id="v.2.p.38"/> γὰρ ἐκεῖνα, καὶ τοῦτον ἐκτεινόμενον μὲν ἐπιδεικνύναι τὰ εἴδη συστελλόμενον δὲ κρύπτειν καὶ διαφθείρειν.

-
+

ἠιτήσατο δὲ καὶ χρόνον, ὅπως τὴν Περσικὴν διάλεκτον καταμαθὼν διʼ ἑαυτοῦ καὶ μὴ διʼ ἑτέρου ποιήσαιτο τὴν πρὸς αὐτὸν ἔντευξιν.

-
+
-

πολλῶν δὲ δωρεῶν ἀξιωθεὶς καὶ ταχὺ πλούσιος γενόμενος πρὸς τοὺς παῖδας εἶπεν “ὦ παῖδες, ἀπωλόμεθʼ -ἄν, εἰ μὴ ἀπωλώλειμεν.” +

πολλῶν δὲ δωρεῶν ἀξιωθεὶς καὶ ταχὺ πλούσιος γενόμενος πρὸς τοὺς παῖδας εἶπεν ὦ παῖδες, ἀπωλόμεθʼ +ἄν, εἰ μὴ ἀπωλώλειμεν. ἀπωλώλειμεν *: ἀπολώλειμεν

-
+
Μυρωνίδου -
+

Μυρωνίδης παρήγγειλεν ἔξοδον Ἀθηναίοις ἐπὶ Βοιωτοὺς στρατεύων ἐνστάσης δὲ τῆς ὥρας καὶ τῶν λοχαγῶν λεγόντων μηδέπω πάντας -παρεῖναι, “πάρεισιν” εἶπεν “οἱ μέλλοντες μάχεσθαι·” καὶ χρησάμενος αὐτοῖς προθύμοις ἐνίκησε τοὺς +παρεῖναι, πάρεισιν εἶπεν οἱ μέλλοντες μάχεσθαι· καὶ χρησάμενος αὐτοῖς προθύμοις ἐνίκησε τοὺς πολεμίους.

-
+
Ἀριστείδου -
+

Ἀριστείδης δὲ ὁ δίκαιος ἀεὶ καθʼ αὑτὸν ἐπολιτεύετο καὶ τὰς ἑταιρείας ἔφευγεν, ὡς τῆς ἀπὸ τῶν φίλων δυνάμεως ἀδικεῖν ἐπαιρούσης

-
+

ἐπεὶ δὲ τῶν Ἀθηναίων ὁρμωμένων ἐπὶ τὸν ἐξοστρακισμὸν ἄνθρωπος ἀγράμματος καὶ ἄγροικος ὄστρακον -ἔχων προσῆλθεν αὐτῷ κελεύων ἐγγράψαι τὸ ὄνομα τοῦ Ἀριστείδου, “γινώσκεις γάρ” ἔφη “τὸν γινώσκεις γάρ ἔφη τὸν -Ἀριστείδην ;ʼ” τοῦ δὲ ἀνθρώπου +Ἀριστείδην ;ʼ τοῦ δὲ ἀνθρώπου γινώσκειν μὲν οὐ φήσαντος, ἄχθεσθαι δὲ τῇ τοῦ δικαίου προσηγορίᾳ, σιωπήσας ἐνέγραψε τὸ ὄνομα τῷ ὀστράκῳ καὶ ἀπέδωκεν.

-
+

ἐχθρὸς δὲ ὢν τοῦ Θεμιστοκλέους καὶ πρεσβευτὴς ἐκπεμφθεὶς σὺν αὐτῷ -“βούλει” φησὶν “ὦ Θεμιστόκλεις ἐπὶ τῶν ὅρων τὴν ἔχθραν ἀπολίπωμεν ἂν γὰρ δοκῇ, πάλιν αὐτὴν -ἐπανιόντες ληψόμεθα.”

+βούλει φησὶν ὦ Θεμιστόκλεις ἐπὶ τῶν ὅρων τὴν ἔχθραν ἀπολίπωμεν ἂν γὰρ δοκῇ, πάλιν αὐτὴν +ἐπανιόντες ληψόμεθα.

-
+

τάξας δὲ τοὺς φόρους τοῖς Ἕλλησι τοσούτῳ πτωχότερος ἐπανῆλθεν,. ὅσον εἰς τὴν ἀποδημίαν ἀνήλωσεν.

-
+

Αἰσχύλου Αἰσχύλου] Sept. adv. Th. 576 δὲ ποιήσαντος εἰς Ἀμφιάραον @@ -1407,75 +1410,75 @@ xml:id="stephpage-186c"/> καὶ λεγομένων τούτων, πάντες εἰς Ἀριστείδην ἀπέβλεψαν.

-
+
Περικλέους -
-

Περικλῆς, ὁπότε μέλλοι στρατηγεῖν, ἀναλαμβάνων τὴν χλαμύδα πρὸς ἑαυτὸν ἔλεγε “πρόσεχε, Περίκλεις, -ἐλευθέρων μέλλεις ἄρχειν, καὶ Ἑλλήνων καὶ Ἀθηναίων.”

+
+

Περικλῆς, ὁπότε μέλλοι στρατηγεῖν, ἀναλαμβάνων τὴν χλαμύδα πρὸς ἑαυτὸν ἔλεγε πρόσεχε, Περίκλεις, +ἐλευθέρων μέλλεις ἄρχειν, καὶ Ἑλλήνων καὶ Ἀθηναίων.

-
+

ἐκέλευσε δὲ τοὺς Ἀθηναίους τὴν Αἴγιναν ὥσπερ λήμην ἀφαιρεῖν τοῦ Πειραιῶς.

-
+

πρὸς δὲ φίλον τινὰ μαρτυρίας ψευδοῦς δεόμενον, προσῆν καὶ ὅρκος, ἔφησε μέχρι τοῦ βωμοῦ φίλος εἶναι.

-
+

μέλλων δὲ ἀποθνήσκειν αὐτὸς ἑαυτὸν ἐμακάριζεν , ὅτι μηδεὶς Ἀθηναίων μέλαν ἱμάτιον διʼ αὐτὸν ἐνεδύσατο.

-
+
Ἀλκιβιάδου -
+

Ἀλκιβιάδης ἔτι παῖς ὢν ἐλήφθη λαβὴν ἐν παλαίστρᾳ· καὶ μὴ δυνάμενος διαφυγεῖν ἔδακε τὴν χεῖρα τοῦ καταπαλαίοντος· εἰπόντος δὲ ἐκείνου “δάκνεις ὡς αἱ γυναῖκες,” “οὐ μὲν -οὖν” εἶπεν “ἀλλʼ ὡς οἱ λέοντες.”

+n="5" unit="tlnum"/> χεῖρα τοῦ καταπαλαίοντος· εἰπόντος δὲ ἐκείνου δάκνεις ὡς αἱ γυναῖκες, οὐ μὲν +οὖν εἶπεν ἀλλʼ ὡς οἱ λέοντες.

-
-

ἔχων δὲ κύνα πάγκαλον ἐωνημένον ἑπτακισχιλίων δραχμῶν, ἀπέκοψεν αὐτοῦ τὴν οὐρὰν “ὅπως ” ἔφη “τοῦτο λέγωσιν Ἀθηναῖοι περὶ ἐμοῦ καὶ μηδὲν ἄλλο πολυπραγμονῶσι. -”

+
+

ἔχων δὲ κύνα πάγκαλον ἐωνημένον ἑπτακισχιλίων δραχμῶν, ἀπέκοψεν αὐτοῦ τὴν οὐρὰν ὅπως ἔφη τοῦτο λέγωσιν Ἀθηναῖοι περὶ ἐμοῦ καὶ μηδὲν ἄλλο πολυπραγμονῶσι. +

-
+

προσελθὼν δὲ διδασκαλείῳ ῥαψῳδίαν Ἰλιάδος ᾔτει· τοῦ δὲ διδασκάλου μηδὲν ἔχειν Ὁμήρου φήσαντος, ἐντρίψας; αὐτῷ κόνδυλον παρῆλθεν.

-
+

ἐλθὼν δὲ ἐπὶ θύρας τοῦ Περικλέους καὶ πυθόμενος αὐτὸν μὴ σχολάζειν ἀλλὰ σκοπεῖν, ὅπως ἀποδώσει -λόγους Ἀθηναίοις, “οὐ βέλτιον” ἔφη “σκοπεῖν ἦν, ὅπως οὐκ οὐ βέλτιον ἔφη σκοπεῖν ἦν, ὅπως οὐκ οὐκ Cobetus: μὴ οὐκ - ἀποδώσει”

+ ἀποδώσει

-
+

καλούμενος δὲ ἐπὶ κρίσιν θανατικὴν ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ Σικελίας ἔκρυψεν ἑαυτὸν , εἰπὼν εὔηθες εἶναι τὸ δίκην ἔχοντα ζητεῖν ἀποφυγεῖν, ἐξὸν φυγεῖν.

-
-

εἰπόντος δέ τινος “οὐ πιστεύεις τῇ πατρίδι τὴν περὶ σεαυτοῦ κρίσιν;ʼ” “ἐγὼ μέν” ἔφη “οὐδὲ τῇ +

εἰπόντος δέ τινος οὐ πιστεύεις τῇ πατρίδι τὴν περὶ σεαυτοῦ κρίσιν;ʼ ἐγὼ μέν ἔφη οὐδὲ τῇ μητρί, μή πως ἀγνοήσασα τὴν μέλαιναν βάλῃ ψῆφον ἀντὶ τῆς λευκῆς. ”

+xml:id="v.2.p.41"/>

-
-

ἀκούσας δὲ ὅτι θάνατος αὐτοῦ κατέγνωσται καὶ τῶν σὺν αὐτῷ “δείξωμεν οὖν αὐτοῖσ” εἶπεν “ὅτι -ζῶμεν·” καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους τρεψάμενος τὸν Δεκελεικὸν ἤγειρεν ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους πόλεμον.

+
+

ἀκούσας δὲ ὅτι θάνατος αὐτοῦ κατέγνωσται καὶ τῶν σὺν αὐτῷ δείξωμεν οὖν αὐτοῖσ εἶπεν ὅτι +ζῶμεν· καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους τρεψάμενος τὸν Δεκελεικὸν ἤγειρεν ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους πόλεμον.

-
+
Λαμάχου -
+

Λάμαχος ἐπετίμα τινὶ τῶν λοχαγῶν ἁμαρτόντι· τοῦ δὲ φήσαντος μηκέτι -τοῦτο ποιήσειν “οὐκ ἔστιν” εἶπεν “ἐν πολέμῳ δὶς ἁμαρτεῖν.”

+τοῦτο ποιήσειν οὐκ ἔστιν εἶπεν ἐν πολέμῳ δὶς ἁμαρτεῖν.

-
+
Ἰφικράτους -
+

Ἰφικράτης, δοκῶν υἱὸς εἶναι σκυτοτόμου, κατεφρονεῖτο· δόξαν δὲ τότε πρῶτον ἔσχε, ὅτε τραυματίας @@ -1485,507 +1488,507 @@ anchored="true" place="unspecified" resp="ed"> πολέμιον ἄνδρα μετὰ τῶν ὅπλων ζῶντα συναρπάσας εἰς τὴν ἑαυτοῦ τριήρη μετήνεγκεν.

-
+

ἐν δὲ φιλίᾳ καὶ συμμάχῳ χώρᾳ στρατοπεδεύων καὶ χάρακα βαλλόμενος καὶ τάφρον ὀρύττων ἐπιμελῶς πρὸς -τὸν εἰπόντα “τί γὰρ φοβούμεθα;ʼ” χειρίστην ἔφησε στρατηγοῦ φωνὴν -εἶναι τὴν “οὐκ ἂν προσεδόκησα”

+τὸν εἰπόντα τί γὰρ φοβούμεθα;ʼ χειρίστην ἔφησε στρατηγοῦ φωνὴν +εἶναι τὴν οὐκ ἂν προσεδόκησα

-
+

παραταττόμενος δὲ τοῖς βαρβάροις ἔφη δεδιέναι, μὴ τὸν Ἰφικράτην οὐκ ἴσασιν, ᾧ καταπλήττεται τοὺς ἄλλους πολεμίους.

-
+

κρινόμενος δὲ θανάτου, πρὸς τὸν συκοφάντην “οἷα ποιεῖς, ὦ ἄνθρωπε” εἶπε “πολέμου περιεστῶτος, τὴν πόλιν περὶ ἐμοῦ -πείθων βουλεύεσθαι καὶ μὴ μετʼ ἐμοῦ. ”

+xml:id="stephpage-187b"/> οἷα ποιεῖς, ὦ ἄνθρωπε εἶπε πολέμου περιεστῶτος, τὴν πόλιν περὶ ἐμοῦ +πείθων βουλεύεσθαι καὶ μὴ μετʼ ἐμοῦ.

-
-

πρὸς δὲ Ἁρμόδιον, τὸν τοῦ παλαιοῦ Ἁρμοδίου ἀπόγονον, εἰς δυσγένειαν αὐτῷ λοιδορούμενον ἔφη “τὸ -μὲν ἐμὸν ἀπʼ ἐμοῦ γένος ἄρχεται, τὸ δὲ σὸν ἐν σοὶ παύεται.”

+
+

πρὸς δὲ Ἁρμόδιον, τὸν τοῦ παλαιοῦ Ἁρμοδίου ἀπόγονον, εἰς δυσγένειαν αὐτῷ λοιδορούμενον ἔφη τὸ +μὲν ἐμὸν ἀπʼ ἐμοῦ γένος ἄρχεται, τὸ δὲ σὸν ἐν σοὶ παύεται.

-
+
-

ῥήτορος δέ τινος ἐπερωτῶντος αὐτὸν ἐν ἐκκλησίᾳ “τίς ὢν μέγα φρονεῖς; πότερον ἱππεὺς ῥήτορος δέ τινος ἐπερωτῶντος αὐτὸν ἐν ἐκκλησίᾳ τίς ὢν μέγα φρονεῖς; πότερον ἱππεὺς ἱππεὺς ἢ ὁπλίτης Stob. Flor. 54, 52: ἱππεὺς. cf. p. 440 b ἢ ὁπλίτης ἢ τοξότης ἢ πελταστής;ʼ” ἱππεὺς. cf. p. 440 b ἢ ὁπλίτης ἢ τοξότης ἢ πελταστής;ʼ ἢ πελταστής *: ἢ πελταστὴς ἢ πεζός vel h)\ pezo\s h)\ peltasth/s - “οὐδείσ” ἔφη “τούτων, ἀλλʼ ὁ πᾶσι τούτοις ἐπιστάμενος ἐπιτάττειν.”

+ οὐδείσ ἔφη τούτων, ἀλλʼ ὁ πᾶσι τούτοις ἐπιστάμενος ἐπιτάττειν.

-
+
Τιμοθέου -
+

Τιμόθεος εὐτυχὴς ἐνομίζετο στρατηγὸς εἶναι καὶ φθονοῦντες αὐτῷ τινες ἐζωγράφουν τὰς πόλεις εἰς -κύρτον αὐτομάτως ἐκείνου καθεύδοντος ἐνδυομένας ἔλεγεν οὖν ὁ Τιμόθεος “εἰ τηλικαύτας πόλεις λαμβάνω -καθεύδων, τί με οἴεσθε ποιήσειν ἐγρηγορότα;”

+κύρτον αὐτομάτως ἐκείνου καθεύδοντος ἐνδυομένας ἔλεγεν οὖν ὁ Τιμόθεος εἰ τηλικαύτας πόλεις λαμβάνω +καθεύδων, τί με οἴεσθε ποιήσειν ἐγρηγορότα;

-
+

τῶν δὲ τολμηρῶν στρατηγῶν τινος τραῦμα τοῖς Ἀθηναίοις -δεικνύντος, “ἐγὼ δέ” εἶπεν “ᾐσχύνθην ὅτι μου στρατηγοῦντος ὑμῶν ἐν Σάμῳ καταπελτικὸν βέλος ἐγγὺς -ἔπεσε.”

+δεικνύντος, ἐγὼ δέ εἶπεν ᾐσχύνθην ὅτι μου στρατηγοῦντος ὑμῶν ἐν Σάμῳ καταπελτικὸν βέλος ἐγγὺς +ἔπεσε.

-
+

τῶν δὲ ῥητόρων τὸν Χάρητα προαγόντων καὶ τοιοῦτον ἀξιούντων εἶναι τὸν Ἀθηναίων στρατηγόν, - “οὐ τὸν στρατηγόν” εἶπεν ὁ Τιμόθεος “ἀλλὰ τὸν τῷ στρατηγῷ τὰ -στρώματα κομίζοντα.”

+ οὐ τὸν στρατηγόν εἶπεν ὁ Τιμόθεος ἀλλὰ τὸν τῷ στρατηγῷ τὰ +στρώματα κομίζοντα.

-
+
Χαβρίου -
+

Χαβρίας ἔλεγε κάλλιστα στρατηγεῖν τοὺς μάλιστα γινώσκοντας τὰ τῶν πολεμίων.

-
+

δίκην δὲ φεύγων προδοσίας μετὰ Ἰφικράτους, ἐπιτιμῶντος αὐτῷ τοῦ Ἰφικράτους ὅτι κινδυνεύων εἰς τὸ -γυμνάσιον βαδίζει καὶ τὴν εἰωθυῖαν ὥραν ἀριστᾷ, “τοιγαροῦν” εἶπεν “ἂν ἄλλο τι γνῶσι περὶ τοιγαροῦν εἶπεν ἂν ἄλλο τι γνῶσι περὶ ἡμῶν Ἀθηναῖοι, σὲ μὲν αὐχμῶντα καὶ ἄσιτον, ἐμὲ δὲ ἠριστηκότα καὶ ἀληλιμμένον -ἀποκτενοῦσιν.”

+ἀποκτενοῦσιν.

-
+

εἰώθει δὲ λέγειν ὅτι φοβερώτερόν ἐστιν ἐλάφων στρατόπεδον ἡγουμένου λέοντος ἢ λεόντων ἐλάφου.

-
+
Ἡγησίππου -
+

Ἡγησίππου τοῦ Κρωβύλου προσαγορευομένου παροξύνοντος τοὺς Ἀθηναίους -ἐπὶ Φίλιππον, ὑπεφώνησέ τις· ἐκ τῆς ἐκκλησίας “πόλεμον εἰσηγῇ” ναὶ μὰ Δία εἶπε “καὶ μέλανα ἱμάτια +ἐπὶ Φίλιππον, ὑπεφώνησέ τις· ἐκ τῆς ἐκκλησίας πόλεμον εἰσηγῇ ναὶ μὰ Δία εἶπε καὶ μέλανα ἱμάτια καὶ δημοσίας ἐκφορὰς καὶ λόγους ἐπιταφίους, εἰ μέλλομεν ἐλεύθεροι βιώσεσθαι καὶ μὴ ποιήσειν τὸ προσταττόμενον Μακεδόσι.”

+unit="tlnum"/> καὶ μὴ ποιήσειν τὸ προσταττόμενον Μακεδόσι.

-
+
Πυθέου -
+

Πυθέας ἔτι μειράκιον ὢν παρῆλθεν ἀντερῶν τοῖς περὶ Ἀλεξάνδρου γραφομένοις ψηφίσμασιν · εἰπόντος -δέ τινος “σὺ νέος ὢν τολμᾷς· λέγειν περὶ τηλικούτων·;ʼ” “καὶ μὴν Ἀλέξανδροσ” εἶπεν “ὃν ψηφίζεσθε - θεόν, ἐμοῦ νεώτερός ἐστι.”

+δέ τινος σὺ νέος ὢν τολμᾷς· λέγειν περὶ τηλικούτων·;ʼ καὶ μὴν Ἀλέξανδροσ εἶπεν ὃν ψηφίζεσθε + θεόν, ἐμοῦ νεώτερός ἐστι.

-
+
Φωκίωνος τοῦ Ἀθηναίου -
+

Φωκίων ὁ Ἀθηναῖος ὑπʼ οὐδενὸς οὔτε γελῶν ὤφθη οὔτε δακρύων.

-
-

ἐκκλησίας δὲ γενομένης πρὸς τὸν εἰπόντα “σκεπτομένῳ, Φωκίων, +

ἐκκλησίας δὲ γενομένης πρὸς τὸν εἰπόντα σκεπτομένῳ, Φωκίων, Φωκίων *: ὧ φωκίων - ἔοικασ” , “ὀρθῶσ” ἔφη “τοπάζεις· σκέπτομαι γάρ , εἴ τι δύναμαι περιελεῖν ὧν μέλλω λέγειν -πρὸς Ἀθηναίους.”

+ ἔοικασ , ὀρθῶσ ἔφη τοπάζεις· σκέπτομαι γάρ , εἴ τι δύναμαι περιελεῖν ὧν μέλλω λέγειν +πρὸς Ἀθηναίους.

-
+

μαντείας δὲ γενομένης Ἀθηναίοις, ὡς εἷς ἀνὴρ ἔστιν ἐν τῇ πόλει ταῖς πάντων ἐναντιούμενος γνώμαις , καὶ τῶν Ἀθηναίων ζητεῖν κελευόντων ὅστις ἐστὶ καὶ βοώντων, Φωκίων ἑαυτὸν ἔφησε τοῦτον εἶναι· μόνῳ γὰρ αὐτῷ μηδὲν ἀρέσκειν ὧν οἱ πολλοὶ πράττουσι καὶ λέγουσιν.

-
+

ἐπεὶ δὲ λέγων ποτὲ γνώμην πρὸς τὸν δῆμον εὐδοκίμει καὶ πάντας ὁμαλῶς ἑώρα τὸν λόγον -ἀποδεχομένους, ἐπιστραφεὶς πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν “οὐ δήπου κακόν τι λέγων ἐμαυτὸν λέληθα;”

+ἀποδεχομένους, ἐπιστραφεὶς πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν οὐ δήπου κακόν τι λέγων ἐμαυτὸν λέληθα;

-
+

πρὸς δὲ θυσίαν τινὰ τῶν Ἀθηναίων αἰτούντων ἐπιδόσεις καὶ τῶν -ἄλλων ἐπιδιδόντων, κληθεὶς πολλάκις “αἰσχυνοίμην ἄν” εἶπεν “ὑμῖν ἐπιδιδούς τούτῳ δὲ μὴ ἀποδιδούς,” +ἄλλων ἐπιδιδόντων, κληθεὶς πολλάκις αἰσχυνοίμην ἄν εἶπεν ὑμῖν ἐπιδιδούς τούτῳ δὲ μὴ ἀποδιδούς, ἅμα δεικνύων τὸν δανειστήν.

-
-

Δημοσθένους δὲ τοῦ ῥήτορος εἰπόντος “ἀποκτενοῦσί σε Ἀθηναῖοι, -ἐὰν μανῶσι,” “ναί” εἶπεν “ἐμὲ μὲν ἐὰν μανῶσι, σὲ δὲ ἂν σωφρονῶσι.” +

Δημοσθένους δὲ τοῦ ῥήτορος εἰπόντος ἀποκτενοῦσί σε Ἀθηναῖοι, +ἐὰν μανῶσι, ναί εἶπεν ἐμὲ μὲν ἐὰν μανῶσι, σὲ δὲ ἂν σωφρονῶσι.

-
+

Ἀριστογείτονος δὲ τοῦ συκοφάντου μέλλοντος ἀποθνῄσκειν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ κατακρίτου γεγονότος καὶ δεομένου τὸν Φωκίωνα πρὸς αὐτὸν ἐλθεῖν, τῶν δὲ φίλων οὐκ ἐώντων -πρὸς ἄνθρωπον πονηρὸν βαδίζειν, “καὶ ποῦ τις ἄν” εἶπεν “ἥδιον Ἀριστογείτονι λαλήσειεν;”

+πρὸς ἄνθρωπον πονηρὸν βαδίζειν, καὶ ποῦ τις ἄν εἶπεν ἥδιον Ἀριστογείτονι λαλήσειεν;

-
+

ὀργιζομένων δὲ τοῖς Βυζαντίοις τῶν Ἀθηναίων , μὴ δεξαμένων τῇ πόλει -Χάρητα πεμφθέντα μετὰ δυνάμεως βοηθὸν αὐτοῖς πρὸς Φίλιππον, εἰπὼν ὁ Φωκίων ὅτι “δεῖ μὴ τοῖς +Χάρητα πεμφθέντα μετὰ δυνάμεως βοηθὸν αὐτοῖς πρὸς Φίλιππον, εἰπὼν ὁ Φωκίων ὅτι δεῖ μὴ τοῖς ἀπιστοῦσι τῶν συμμάχων , ἀλλὰ τοῖς ἀπιστουμένοις ὀργίζεσθαι τῶν -στρατηγῶν” αὐτὸς ᾑρέθη στρατηγός· καὶ πιστευθεὶς αὐτὸς ᾑρέθη στρατηγός· καὶ πιστευθεὶς ὑπὸ τῶν Βυζαντίων ἐποίησε τὸν Φίλιππον ἀπελθεῖν ἄπρακτον.

-
+

Ἀλεξάνδρου δὲ τοῦ βασιλέως ἑκατὸν τάλαντα δωρεὰν αὐτῷ πέμψαντος, ἠρώτησε τοὺς κομίζοντας; τί δήποτε, πολλῶν ὄντων Ἀθηναίων, αὐτῷ μόνῳ ταῦτα δίδωσιν -Ἀλέξανδρος εἰπόντων δὲ ἐκείνων ὡς μόνον αὐτὸν ἡγεῖται καλὸν κἀγαθὸν εἶναι, “οὐκοῦν” ἔφη “ἐασάτω με -καὶ δοκεῖν καὶ εἶναι τοιοῦτον.”

+Ἀλέξανδρος εἰπόντων δὲ ἐκείνων ὡς μόνον αὐτὸν ἡγεῖται καλὸν κἀγαθὸν εἶναι, οὐκοῦν ἔφη ἐασάτω με +καὶ δοκεῖν καὶ εἶναι τοιοῦτον.

-
+

αἰτοῦντος δὲ Ἀλεξάνδρου τριήρεις καὶ τοῦ δήμου κελεύοντος -ὀνομαστὶ παριέναι τὸν Φωκίωνα καὶ συμβουλεύειν, ἀναστὰς ἔφη “συμβουλεύω τοίνυν ὑμῖν ἢ κρατεῖν τοῖς -ὅπλοις αὐτοὺς ἢ φίλους εἶναι τῶν κρατούντων.”

+ὀνομαστὶ παριέναι τὸν Φωκίωνα καὶ συμβουλεύειν, ἀναστὰς ἔφη συμβουλεύω τοίνυν ὑμῖν ἢ κρατεῖν τοῖς +ὅπλοις αὐτοὺς ἢ φίλους εἶναι τῶν κρατούντων.

-
+

λόγου δὲ περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τελευτῆς ἐμπεσόντος ἀδεσπότου καὶ τῶν ῥητόρων ἀναπηδώντων εὐθὺς ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ μὴ μέλλειν ἀλλὰ πολεμεῖν ἤδη κελευόντων, ὁ Φωκίων -ἠξίου περιμεῖναι καὶ γνῶναι βεβαίως. “εἰ γὰρ τήμερον” ἔφη “τέθνηκε, καὶ αὔριον ἔσται καὶ εἰς τρίτην +ἠξίου περιμεῖναι καὶ γνῶναι βεβαίως. εἰ γὰρ τήμερον ἔφη τέθνηκε, καὶ αὔριον ἔσται καὶ εἰς τρίτην εἰς τρίτην W: εἰσέτι - τεθνηκώς.”

+ τεθνηκώς.

-
+

τοῦ δὲ Λεωσθένους εἰς τὸν πόλεμον ἐμβαλόντος τὴν πόλιν, ἐλπίσι λαμπραῖς πρὸς τὸ τῆς ἐλευθερίας ὄνομα καὶ τῆς ἡγεμονίας ἐπαιρομένην, τοὺς λόγους αὐτοῦ ταῖς κυπαρίττοις ἀπείκαζε· “καλοὶ γὰρ ὄντεσ” ἔφη “καὶ ὑψηλοὶ καρπὸν οὐκ ἔχουσι.” κατωρθωμένων δὲ τῶν πρώτων +xml:id="v.2.p.46"/> καλοὶ γὰρ ὄντεσ ἔφη καὶ ὑψηλοὶ καρπὸν οὐκ ἔχουσι. κατωρθωμένων δὲ τῶν πρώτων καὶ τῆς πόλεως εὐαγγέλια θυούσης, ἐρωτηθεὶς εἰ ταῦτα ἤθελεν αὑτῷ αὐτῷ W: οὕτω - πεπρᾶχθαι “πεπρᾶχθαι μὲν οὖν” ἔφη -“ταῦτα, βεβουλεῦσθαι δὲ ἐκεῖνα.”

+ πεπρᾶχθαι πεπρᾶχθαι μὲν οὖν ἔφη +ταῦτα, βεβουλεῦσθαι δὲ ἐκεῖνα.

-
+

τῇ δὲ Ἀττικῇ τῶν Μακεδόνων προσβαλόντων καὶ πορθούντων τὴν παραλίαν, ἐξήγαγε τοὺς ἐν ἡλικίᾳ· πολλῶν δὲ συντρεχόντων πρὸς αὐτὸν καὶ παρεγκελευομένων ἐκεῖνον τὸν λόφον καταλαβεῖν ἐνταῦθα τάξαι τὴν δύναμιν, “ὦ Ἡράκλεισ” εἶπεν “ὡς πολλοὺς ὁρῶ στρατηγούς, -στρατιώτας δὲ ὀλίγους.” οὐ μὴν ἀλλὰ συμβαλὼν ἐκράτησε καὶ διέφθειρε Νικίωνα ἐνταῦθα τάξαι τὴν δύναμιν, ὦ Ἡράκλεισ εἶπεν ὡς πολλοὺς ὁρῶ στρατηγούς, +στρατιώτας δὲ ὀλίγους. οὐ μὴν ἀλλὰ συμβαλὼν ἐκράτησε καὶ διέφθειρε Νικίωνα Νικίωνα] Μικίωνα Vit. Phoc. c. 25 τὸν ἄρχοντα τῶν Μακεδόνων.

-
+

μετʼ ὀλίγον δὲ χρόνον οἱ μὲν Ἀθηναῖοι τῷ πολέμῳ κρατηθέντες ἐδέξαντο φρουρὰν ὑπʼ Ἀντιπάτρου· Μενύλλου δὲ τοῦ τῆς φρουρᾶς ἄρχοντος χρήματα τῷ Φωκίωνι διδόντος , ἀγανακτήσας εἶπε μήτε ἐκεῖνον Ἀλεξάνδρου βελτίονα εἶναι, καὶ χείρονα τὴν αἰτίαν, ἐφʼ λήψεται νῦν τότε μὴ δεξάμενος.

-
+

Ἀντίπατρος δὲ ἔφη, ὡς δυεῖν αὐτῷ φίλων Ἀθήνησιν ὄντων οὔτε Φωκίωνα λαβεῖν πέπεικεν οὔτε Δημάδην διδοὺς ἐμπέπληκεν.

-
-

ἀξιοῦντος δὲ Ἀντιπάτρου ποιῆσαί τι τῶν μὴ δικαίων αὐτὸν “οὐ -δύνασαι” εἶπεν “Ἀντίπατρε καὶ φίλῳ Φωκίωνι χρῆσθαι καὶ κόλακι. ”

+
+

ἀξιοῦντος δὲ Ἀντιπάτρου ποιῆσαί τι τῶν μὴ δικαίων αὐτὸν οὐ +δύνασαι εἶπεν Ἀντίπατρε καὶ φίλῳ Φωκίωνι χρῆσθαι καὶ κόλακι.

-
+

μετὰ δὲ τὴν Ἀντιπάτρου τελευτὴν δημοκρατίας Ἀθηναίοις γενομένης κατεγνώσθη θάνατος τοῦ Φωκίωνος ἐν ἐκκλησίᾳ καὶ τῶν φίλων· οἱ μὲν οὖν ἄλλοι κλαίοντες ἤγοντο· τῷ δὲ Φωκίωνι σιωπῇ βαδίζοντι τῶν ἐχθρῶν τις ἐνέπτυσεν ἀπαντήσας εἰς τὸ -πρόσωπον. ὁ δὲ πρὸς τοὺς ἄρχοντας ἀποβλέψας “οὐ παύσει τισ” εἶπε “τοῦτον ἀσχημονοῦντα;”

+πρόσωπον. ὁ δὲ πρὸς τοὺς ἄρχοντας ἀποβλέψας οὐ παύσει τισ εἶπε τοῦτον ἀσχημονοῦντα;

-
-

τῶν δὲ μελλόντων συναποθνήσκειν ἑνὸς ὀδυρομένου καὶ ἀγανακτοῦντος “οὐκ ἀγαπᾷσ” εἶπεν “ὦ Θούδιππε -μετὰ Φωκίωνος ἀποθανούμενος;”

+
+

τῶν δὲ μελλόντων συναποθνήσκειν ἑνὸς ὀδυρομένου καὶ ἀγανακτοῦντος οὐκ ἀγαπᾷσ εἶπεν ὦ Θούδιππε +μετὰ Φωκίωνος ἀποθανούμενος;

-
-

ἤδη δὲ τῆς κύλικος αὐτῷ προσφερομένης, ἐρωτηθεὶς εἴ τι λέγει πρὸς τὸν υἱόν “ἐγώ σε” σεʼ εἶπεν -“ἐντέλλομαι καὶ παρακαλῶ μηδὲν Ἀθηναίοις μνησικακεῖν. ”

+
+

ἤδη δὲ τῆς κύλικος αὐτῷ προσφερομένης, ἐρωτηθεὶς εἴ τι λέγει πρὸς τὸν υἱόν ἐγώ σε σεʼ εἶπεν +ἐντέλλομαι καὶ παρακαλῶ μηδὲν Ἀθηναίοις μνησικακεῖν.

-
+
Πεισιστράτου -
+

Πεισίστρατος ὁ Ἀθηναίων τύραννος, ἐπεὶ τῶν φίλων τινὲς ἀποστάντες αὐτοῦ Φυλὴν κατέλαβον, ἦλθε πρὸς αὐτοὺς στρωματόδεσμον αὐτὸς κομίζων. πυνθανομένων δὲ -ἐκείνων τί βούλεται, “πείσας ὑμᾶσ” εἶπεν “ἀπαγαγεῖν ἢ μὴ πείσας μένειν μεθʼ ὑμῶν, διὰ τοῦτο ἀφῖγμαι -συνεσκευασμένος.”

+ἐκείνων τί βούλεται, πείσας ὑμᾶσ εἶπεν ἀπαγαγεῖν ἢ μὴ πείσας μένειν μεθʼ ὑμῶν, διὰ τοῦτο ἀφῖγμαι +συνεσκευασμένος.

-
+

Διαβληθείσης δὲ τῆς μητρὸς πρὸς αὐτόν, ὡς ἐρᾷ τινος νεανίσκου καὶ κρύφα σύνεστι φοβουμένῳ καὶ παραιτουμένῳ τὰ πολλά, καλέσας ἐπὶ δεῖπνον τὸν νεανίσκον ἠρώτησε δειπνήσαντα πῶς γέγονεν· “ἡδέωσ” δὲ φήσαντος, “ταῦτά σοι” ἔφη “καθʼ -ἡμέραν ἔσται, ἐὰν τῇ μητρί μου ἀρέσκῃσ”

+n="189c" unit="stephpage" xml:id="stephpage-189c"/> ἡδέωσ δὲ φήσαντος, ταῦτά σοι ἔφη καθʼ +ἡμέραν ἔσται, ἐὰν τῇ μητρί μου ἀρέσκῃσ

-
+

ἐπεὶ δὲ Θρασύβουλος ἐρῶν αὐτοῦ τῆς θυγατρὸς ἐφίλησεν ἀπαντήσας, παροξυνόμενος ἐπʼ αὐτὸν ὑπὸ τῆς γυναικὸς “ἂν τοὺς φιλοῦντασ” εἶπε “μισῶμεν, τί ποιήσομεν τοὺς -μισοῦντας;ʼ” καὶ ἔδωκε γυναῖκα τῷ Θρασυβούλῳ τὴν παρθένον.

+xml:id="v.2.p.48"/> ὑπὸ τῆς γυναικὸς ἂν τοὺς φιλοῦντασ εἶπε μισῶμεν, τί ποιήσομεν τοὺς +μισοῦντας;ʼ καὶ ἔδωκε γυναῖκα τῷ Θρασυβούλῳ τὴν παρθένον.

-
+

κωμαστῶν δέ τινων περιτυχόντων αὐτοῦ τῇ γυναικὶ καὶ πολλὰ -πραξάντων ἀσελγῆ καὶ εἰπόντων, μεθʼ ἡμέραν δὲ τοῦ Πεισιστράτου δεομένων καὶ δακρυόντων, “ὑμεῖς μέν” -ἔφη “πειρᾶσθε σωφρονεῖν τὸ λοιπόν· ἡ δʼ ἐμὴ γυνὴ τὸ παράπαν ἐχθὲς οὐδαμῇ προῆλθε. ”

+πραξάντων ἀσελγῆ καὶ εἰπόντων, μεθʼ ἡμέραν δὲ τοῦ Πεισιστράτου δεομένων καὶ δακρυόντων, ὑμεῖς μέν +ἔφη πειρᾶσθε σωφρονεῖν τὸ λοιπόν· ἡ δʼ ἐμὴ γυνὴ τὸ παράπαν ἐχθὲς οὐδαμῇ προῆλθε.

-
+

τῶν δὲ παίδων, αὐτοῦ γαμεῖν ἑτέραν γυναῖκα μέλλοντος, διαπυνθανομένων μή τι μεμφόμενος αὐτοὺς -εἴη, “ἥκιστα” εἶπεν “ἀλλʼ ἐπαινῶν καὶ βουλόμενος ἑτέρους μοι παῖδας τοιούτους γενέσθαι.”

+εἴη, ἥκιστα εἶπεν ἀλλʼ ἐπαινῶν καὶ βουλόμενος ἑτέρους μοι παῖδας τοιούτους γενέσθαι.

-
+
Δημητρίου τοῦ Φαληρέως -
+

Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ παρῄνει τὰ περὶ -βασιλείας καὶ ἡγεμονίας βιβλία κτᾶσθαι καὶ ἀναγινώσκειν “ἃ γὰρ οἱ φίλοι τοῖς βασιλεῦσιν οὐ θαρροῦσι +βασιλείας καὶ ἡγεμονίας βιβλία κτᾶσθαι καὶ ἀναγινώσκειν ἃ γὰρ οἱ φίλοι τοῖς βασιλεῦσιν οὐ θαρροῦσι παραινεῖν, ταῦτα ἐν τοῖς βιβλίοις γέγραπται. ”

+xml:id="stephpage-189e"/>

-
+
Λυκούργου -
+

Λυκοῦργος ὁ Λακεδαιμόνιος εἴθισε τοὺς πολίτας κομᾶν λέγων ὅτι τοὺς μὲν καλοὺς ἡ κόμη εὐπρεπεστέρους ποιεῖ, τοὺς δὲ αἰσχροὺς φοβερωτέρους.

-
-

πρὸς δὲ τὸν κελεύοντα ποιεῖν ἐν τῇ πόλει δημοκρατίαν “σὺ πρῶτοσ” εἶπεν “ἐν τῇ οἰκίᾳ σου - ποίησον δημοκρατίαν. ”

+
+

πρὸς δὲ τὸν κελεύοντα ποιεῖν ἐν τῇ πόλει δημοκρατίαν σὺ πρῶτοσ εἶπεν ἐν τῇ οἰκίᾳ σου + ποίησον δημοκρατίαν.

-
+

ἐκέλευε δὲ τὰς οἰκίας ποιεῖν ἀπὸ πρίονος καὶ πελέκεως μόνον· αἰσχύνεσθαι γὰρ εἰς οἰκίας λιτὰς ἐκπώματα καὶ στρώματα καὶ τραπέζας πολυτελεῖς εἰσφέροντας.

-
+

πυγμὴν δὲ καὶ παγκράτιον ἀγωνίζεσθαι ἐκώλυσεν, ἵνα μηδὲ παίζοντες ἀπαυδᾶν ἐθίζωνται.

-
+

στρατεύειν δὲ πολλάκις ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς ἐκώλυσεν, ὅπως μὴ ποιῶσι μαχιμωτέρους. ὕστερον γοῦν τοῦ Ἀγησιλάου τρωθέντος, ὁ Ἀνταλκίδας εἶπεν καλὰ διδασκάλια παρὰ Θηβαίων λαμβάνειν αὐτὸν ἐθίσαντα καὶ διδάξαντα πολεμεῖν ἄκοντας.

-
+
Χαριλάου -
+

Χάριλλος ὁ βασιλεὺς ἐρωτηθεὶς διὰ τί νόμους ὀλίγους οὕτω Λυκοῦργος ἔθηκεν, ἀπεκρίνατο τοὺς χρωμένους ὀλίγοις λόγοις μὴ δεῖσθαι νόμων πολλῶν.

-
-

τῶν δὲ εἱλώτων τινὸς θρασύτερον αὐτῷ προσφερομένου, “ναὶ +

τῶν δὲ εἱλώτων τινὸς θρασύτερον αὐτῷ προσφερομένου, ναὶ ναὶ Cobetus: νὴ - τὼ σιώ” εἶπε “κατέκτανον ἄν τυ, αἰ τὼ σιώ εἶπε κατέκτανον ἄν τυ, αἰ ἄν τυ, αἰ idem: τεῦ εἰ - μὴ ὠργιζόμαν.”

+ μὴ ὠργιζόμαν.

-
+

πρὸς δὲ τὸν πυθόμενον διὰ τί κομῶσιν εἶπεν ὅτι τῶν κόσμων ἀδαπανώτατος οὗτός ἐστι.

-
+
Τηλέκλου -
+

Τήλεκλος ὁ βασιλεὺς πρὸς; τὸν ἀδελφὸν ἐγκαλοῦντα τοῖς πολίταις ὡς ἀγνωμονέστερον αὐτῷ -προσφερομένοις ἢ ἐκείνῳ, “σὺ γάρ” εἶπεν “οὐκ οἶδας ἀδικεῖσθαι. ”

+προσφερομένοις ἢ ἐκείνῳ, σὺ γάρ εἶπεν οὐκ οἶδας ἀδικεῖσθαι.

-
+
Θεοπόμπου -
+

Θεόπομπος ἔν τινι πόλει πρὸς τὸν ἐπιδεικνύμενον τὸ τεῖχος αὐτῷ καὶ πυνθανόμενον, εἰ δοκεῖ καλὸν -καὶ ὑψηλὸν εἶναι “οὐδʼ εἰ γυναικῶν” εἶπεν “ἦν.”

+καὶ ὑψηλὸν εἶναι οὐδʼ εἰ γυναικῶν εἶπεν ἦν.

-
+
Ἀρχιδάμου -
+

Ἀρχίδαμος, ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ τῶν συμμάχων ἀξιούντων -ὁρίσαι τοὺς φόρους αὐτοῖς, εἶπεν “ὁ πόλεμος οὐ τεταγμένα σιτεῖται. ”

+ὁρίσαι τοὺς φόρους αὐτοῖς, εἶπεν ὁ πόλεμος οὐ τεταγμένα σιτεῖται.

-
+
Βρασίδου -
-

Βρασίδας ἐν ἰσχάσι συλλαβὼν μῦν καὶ δηχθεὶς ἀφῆκεν εἶτα πρὸς τοὺς παρόντας “οὐδὲν οὕτωσ” ἔφη -“μικρόν ἐστιν, ὃ μὴ σῴζεται τολμῶν ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιχειροῦντας.” +

+

Βρασίδας ἐν ἰσχάσι συλλαβὼν μῦν καὶ δηχθεὶς ἀφῆκεν εἶτα πρὸς τοὺς παρόντας οὐδὲν οὕτωσ ἔφη +μικρόν ἐστιν, ὃ μὴ σῴζεται τολμῶν ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιχειροῦντας.

-
+

ἐν δὲ μάχῃ διὰ τῆς ἀσπίδος ἀκοντισθεὶς καὶ τὸ δόρυ τοῦ τραύματος ἐξελκύσας αὐτῷ τούτῳ τὸν -πολέμιον ἀπέκτεινεν· ἐπερωτηθεὶς δὲ πῶς ἐτρώθη, “προδούσης με τῆς ἀσπίδοσ” εἶπεν.

+πολέμιον ἀπέκτεινεν· ἐπερωτηθεὶς δὲ πῶς ἐτρώθη, προδούσης με τῆς ἀσπίδοσ εἶπεν.

-
+

ἐπειδὴ συνέβη πεσεῖν αὐτὸν ἐλευθεροῦντα τοὺς ἐπὶ Θρᾴκης Ἕλληνας, οἱ δὲ πεμφθέντες εἰς Λακεδαίμονα πρέσβεις τῇ μητρὶ προσῆλθον αὐτοῦ, πρῶτον μὲν ἠρώτησεν εἰ καλῶς ὁ Βρασίδας ἀπέθανεν· ἐγκωμιαζόντων δὲ τῶν Θρᾳκῶν αὐτὸν καὶ λεγόντων - ὡς οὐδεὶς ἄλλος ἔσται τοιοῦτος, “ἀγνοεῖτε” εἶπεν “ὦ ξένοι Βρασίδας -μὲν γὰρ ἦν ἀνὴρ ἀγαθός, ἁ δὲ Λακεδαίμων πολλὼς ἔχει τήνω κάρρονας. ”

+ ὡς οὐδεὶς ἄλλος ἔσται τοιοῦτος, ἀγνοεῖτε εἶπεν ὦ ξένοι Βρασίδας +μὲν γὰρ ἦν ἀνὴρ ἀγαθός, ἁ δὲ Λακεδαίμων πολλὼς ἔχει τήνω κάρρονας.

-
+
Ἀγίδος -
+

Ἆγις ὁ βασιλεὺς οὐκ ἔφη τοὺς Λακεδαιμονίους ἐρωτᾶν πόσοι εἰσίν, ἀλλὰ ποῦ εἰσὶν οἱ πολέμιοι.

-
-

ἐν δὲ Μαντινείᾳ κωλυόμενος διαμάχεσθαι τοῖς πολεμίοις πλείοσιν οὖσιν, εἶπεν “ἀνάγκη πολλοῖς - μάχεσθαι τὸν ἄρχειν πολλῶν βουλόμενον.”

+
+

ἐν δὲ Μαντινείᾳ κωλυόμενος διαμάχεσθαι τοῖς πολεμίοις πλείοσιν οὖσιν, εἶπεν ἀνάγκη πολλοῖς + μάχεσθαι τὸν ἄρχειν πολλῶν βουλόμενον.

-
-

ἐπαινουμένων δὲ τῶν Ἠλείων ἐπὶ τῷ τὰ Ὀλύμπια καλῶς ἄγειν, “τί δέ” εἶπε “ποιοῦσι θαυμαστόν, εἰ διʼ +

+

ἐπαινουμένων δὲ τῶν Ἠλείων ἐπὶ τῷ τὰ Ὀλύμπια καλῶς ἄγειν, τί δέ εἶπε ποιοῦσι θαυμαστόν, εἰ διʼ ἐτῶν τεσσάρων μιᾷ ἡμέρᾳ χρῶνται τῇ -δικαιοσύνῃ;ʼ” ἐπιμενόντων δὲ τοῖς ἐπαίνοις, ἔφη “τί θαυμαστὸν εἰ -πράγματι καλῷ καλῶς χρῶνται. τῇ δικαιοσύνῃ;ʼ”

+δικαιοσύνῃ;ʼ ἐπιμενόντων δὲ τοῖς ἐπαίνοις, ἔφη τί θαυμαστὸν εἰ +πράγματι καλῷ καλῶς χρῶνται. τῇ δικαιοσύνῃ;ʼ

-
-

πρὸς δὲ ἄνθρωπον πονηρὸν ἐρωτῶντα πολλάκις τίς ἄριστος εἴη Σπαρτιατῶν, εἶπεν “ὁ τὶν +

πρὸς δὲ ἄνθρωπον πονηρὸν ἐρωτῶντα πολλάκις τίς ἄριστος εἴη Σπαρτιατῶν, εἶπεν ὁ τὶν τὶν Cobetus: τύνη - ἀνομοιότατος.”

+ ἀνομοιότατος.

-
+

ἑτέρου δὲ πυνθανομένου πόσοι εἰσὶν οἱ -οἱ] om. mei codd. Λακεδαιμόνιοι “ὅσοι” εἶπεν “ἱκανοὶ τοὺς -κακοὺς ἀπείργειν.”

+οἱ] om. mei codd. Λακεδαιμόνιοι ὅσοι εἶπεν ἱκανοὶ τοὺς +κακοὺς ἀπείργειν.

-
-

καὶ τὸ αὐτὸ ἑτέρου πυνθανομένου, “πολλοί σοι” ἔφη “δόξουσιν εἶναι, ἐὰν αὐτοὺς ἴδῃς μαχομένους -” .

+
+

καὶ τὸ αὐτὸ ἑτέρου πυνθανομένου, πολλοί σοι ἔφη δόξουσιν εἶναι, ἐὰν αὐτοὺς ἴδῃς μαχομένους + .

-
+
Λυσάνδρου -
+

Λύσανδρος, Διονυσίου τοῦ τυράννου πέμψαντος ἱμάτια ταῖς θυγατράσιν αὐτοῦ τῶν πολυτελῶν, οὐκ ἔλαβεν εἰπὼν δεδιέναι, μὴ διὰ ταῦτα μᾶλλον αἰσχραὶ φανῶσιν,

-
+

πρὸς δὲ τοὺς ψέγοντας αὐτὸν ἐπὶ τῷ διʼ ἀπάτης τὰ πολλὰ πράσσειν ὡς ἀνάξιον τοῦ Ἡρακλέους, ἔλεγεν ὅπου μὴ ἐφικνεῖται ἡ λεοντῆ, προσραπτέον εἶναι τὴν ἀλωπεκῆν.

-
+

πρὸς δὲ Ἀργείους δικαιότερα τῶν Λακεδαιμονίων λέγειν περὶ τῆς -ἀμφισβητουμένης χώρας δοκοῦντας , σπασάμενος τὴν μάχαιραν “ὁ ταύτησ” ἔφη “κρατῶν βέλτιστα περὶ γῆς -ὅρων διαλέγεται.”

+ἀμφισβητουμένης χώρας δοκοῦντας , σπασάμενος τὴν μάχαιραν ὁ ταύτησ ἔφη κρατῶν βέλτιστα περὶ γῆς +ὅρων διαλέγεται.

-
+

τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους ὁρῶν ὀκνοῦντας προσμάχεσθαι τοῖς τείχεσι τῶν Κορινθίων, ὡς εἶδε λαγὼν ἐξαλλόμενον ἐκ τῆς τάφρου, “τοιούτουσ” ἔφη “φοβεῖσθε πολεμίους, ὧν οἱ λαγοὶ διʼ ἀργίαν ἐν τοῖς -τείχεσιν ἐγκαθεύδουσιν;”

+n="10" unit="tlnum"/> λαγὼν ἐξαλλόμενον ἐκ τῆς τάφρου, τοιούτουσ ἔφη φοβεῖσθε πολεμίους, ὧν οἱ λαγοὶ διʼ ἀργίαν ἐν τοῖς +τείχεσιν ἐγκαθεύδουσιν;

-
-

Μεγαρέως δὲ ἀνδρὸς ἐν κοινῷ συλλόγῳ παρρησίᾳ χρησαμένου πρὸς αὐτόν, “οἱ λόγοι σου” εἶπε - “πόλεως δέονται.”

+
+

Μεγαρέως δὲ ἀνδρὸς ἐν κοινῷ συλλόγῳ παρρησίᾳ χρησαμένου πρὸς αὐτόν, οἱ λόγοι σου εἶπε + πόλεως δέονται.

-
+
Ἀγησιλάου -
+

Ἀγησίλαος ἔλεγε τοὺς τὴν Ἀσίαν κατοικοῦντας ἐλευθέρους μὲν κακοὺς εἶναι, δούλους δὲ ἀγαθούς.

-
-

εἰθισμένων δὲ αὐτῶν τὸν Περσῶν βασιλέα μέγαν προσαγορεύειν, “τί δὲ ἐκεῖνοσ” εἶπεν “ἐμοῦ - μείζων, εἰ μὴ δικαιότερος καὶ σωφρονέστερος;”

+
+

εἰθισμένων δὲ αὐτῶν τὸν Περσῶν βασιλέα μέγαν προσαγορεύειν, τί δὲ ἐκεῖνοσ εἶπεν ἐμοῦ + μείζων, εἰ μὴ δικαιότερος καὶ σωφρονέστερος;

-
-

περὶ ἀνδρείας καὶ δικαιοσύνης ἐρωτηθεὶς ποτέρα βελτίων “οὐδὲν ἀνδρείασ” ἔφη “χρῄζομεν, ἐὰν πάντες -ὦμεν δίκαιοι.”

+
+

περὶ ἀνδρείας καὶ δικαιοσύνης ἐρωτηθεὶς ποτέρα βελτίων οὐδὲν ἀνδρείασ ἔφη χρῄζομεν, ἐὰν πάντες +ὦμεν δίκαιοι.

-
+

νυκτὸς δὲ μέλλων κατὰ τάχος ἀναζευγνύειν ἐκ τῆς πολεμίας καὶ τὸν -ἐρώμενον ὁρῶν ἀπολειπόμενον διʼ ἀσθένειαν καὶ δακρύοντα, “χαλεπόν” εἶπεν “ἅμα ἐλεεῖν καὶ φρονεῖν. -”

+ἐρώμενον ὁρῶν ἀπολειπόμενον διʼ ἀσθένειαν καὶ δακρύοντα, χαλεπόν εἶπεν ἅμα ἐλεεῖν καὶ φρονεῖν. +

-
-

Μενεκράτους δὲ τοῦ ἰατροῦ Διὸς προσαγορευομένου, γράψαντος ἐπιστολὴν πρὸς αὐτὸν “Μενεκράτης Ζεὺς -βασιλεῖ Ἀγησιλάῳ χαίρειν” ἀντέγραψεν “βασιλεὺς Ἀγησίλαος Μενεκράτει ὑγιαίνειν.”

+
+

Μενεκράτους δὲ τοῦ ἰατροῦ Διὸς προσαγορευομένου, γράψαντος ἐπιστολὴν πρὸς αὐτὸν Μενεκράτης Ζεὺς +βασιλεῖ Ἀγησιλάῳ χαίρειν ἀντέγραψεν βασιλεὺς Ἀγησίλαος Μενεκράτει ὑγιαίνειν.

-
+

Λακεδαιμονίων δὲ νικησάντων Ἀθηναίους καὶ τοὺς συμμάχους ἐν Κορίνθῳ, πυθόμενος τὸ πλῆθος - τῶν πολεμίων νεκρῶν “φεῦ τᾶς Ἑλλάδοσ” -εἶπεν “ἃ τοσούτους ὑφʼ αὑτᾶς ἀπολώλεκεν, ὅσοις ἀρκεῖ τοὺς βαρβάρους νικῆν ἅπαντας.”

+ τῶν πολεμίων νεκρῶν φεῦ τᾶς Ἑλλάδοσ +εἶπεν ἃ τοσούτους ὑφʼ αὑτᾶς ἀπολώλεκεν, ὅσοις ἀρκεῖ τοὺς βαρβάρους νικῆν ἅπαντας.

-
+

χρησμὸν δὲ λαβὼν ἐν Ὀλυμπίᾳ παρὰ τοῦ Διὸς ὃν ἢθελεν, εἶτα τῶν ἐφόρων κελευόντων καὶ τὸν Πύθιον ἐρωτῆσαι περὶ τῶν αὐτῶν, εἰς Δελφοὺς παραγενόμενος ἠρώτησε τὸν θεὸν εἰ ἅπερ τῷ πατρὶ δοκεῖ καὶ αὐτῷ.

-
+

παραιτούμενος δέ τινα τῶν φίλων παρὰ τοῦ Καρὸς Ἱδριέως, Ἱδριέως X: ἰκριέως - ἔγραψε πρὸς αὐτὸν “Νικίας εἰ μὲν οὐκ ἀδικεῖ, ἄφες· εἰ δὲ ἀδικεῖ, ἐμοὶ ἄφες, πάντως δὲ ἄφες.” + ἔγραψε πρὸς αὐτὸν Νικίας εἰ μὲν οὐκ ἀδικεῖ, ἄφες· εἰ δὲ ἀδικεῖ, ἐμοὶ ἄφες, πάντως δὲ ἄφες.

-
+

τοῦ δὲ μιμουμένου τὴν τῆς ἀηδόνος φωνὴν ἀκοῦσαι παρακαλούμενος -“αὐτᾶσ” εἶπεν “ἄκουκα πολλάκις.”

+αὐτᾶσ εἶπεν ἄκουκα πολλάκις.

-
+

μετὰ δὲ τὴν ἐν Λεύκτροις μάχην, πάντας τοὺς τρέσαντας ἀτίμους εἶναι τοῦ νόμου κελεύοντος, ὁρῶντες οἱ ἔφοροι τὴν πόλιν ἀνδρῶν ἔρημον οὖσαν ἐβούλοντο τὴν ἀτιμίαν λῦσαι, καὶ νομοθέτην ἀπέδειξαν τὸν Ἀγησίλαον ὁ δὲ προελθὼν εἰς τὸ μέσον ἐκέλευσε τοὺς νόμους ἀπὸ τῆς αὔριον κυρίους εἶναι.

-
+

ἐπεὶ δὲ πεμφθεὶς τῷ βασιλεῖ τῶν Αἰγυπτίων σύμμαχος ἐπολιορκεῖτο μετʼ αὐτοῦ, πολλαπλασιόνων ὄντων τῶν πολεμίων καὶ περιταφρευόντων τὸ στρατόπεδον, κελεύσαντος ἐπεξιέναι καὶ διαμάχεσθαι τοῦ βασιλέως, “οὐκ -ἔφη διακωλύσειν τοὺς πολεμίους ἴσους αὐτοῖς γενέσθαι βουλομένους.” +xml:id="stephpage-191d"/> τὸ στρατόπεδον, κελεύσαντος ἐπεξιέναι καὶ διαμάχεσθαι τοῦ βασιλέως, οὐκ +ἔφη διακωλύσειν τοὺς πολεμίους ἴσους αὐτοῖς γενέσθαι βουλομένους. ἔτι δὲ μικρὸν ἀπολιπούσης τῆς τάφρου συνάψαι, κατὰ τοῦτο παρατάξας τὸ διαλεῖπον καὶ πρὸς ἴσους ἴσους ἀγωνισάμενοι ἐνίκησεν.

-
+

ἀποθνῄσκων δὲ τοὺς φίλους ἐκέλευσε μηδεμίαν πλαθὰν μηδὲ μιμηλὰν -ποιήσασθαι τὰς εἰκόνας οὕτω προσαγορεύων “εἰ γάρ τι καλὸν ἔργον πεποίηκα, τοῦτό μου μνημεῖον ἐστιν· -εἰ δὲ μηδέν, οὐδʼ οἱ πάντες ἀνδριάντες.”

+ποιήσασθαι τὰς εἰκόνας οὕτω προσαγορεύων εἰ γάρ τι καλὸν ἔργον πεποίηκα, τοῦτό μου μνημεῖον ἐστιν· +εἰ δὲ μηδέν, οὐδʼ οἱ πάντες ἀνδριάντες.

-
+
Ἀρχιδάμου τοῦ Ἁγησιλάου -
+

Ἀρχίδαμος ὁ Ἀγησιλάου καταπελτικὸν -ἰδὼν βέλος τότε πρῶτον ἐκ Σικελίας κομισθὲν ἀνεβόησεν “ὦ Ἡράκλεις, -ἀπόλωλεν ἀνδρὸς ἀρετά.”

+ἰδὼν βέλος τότε πρῶτον ἐκ Σικελίας κομισθὲν ἀνεβόησεν ὦ Ἡράκλεις, +ἀπόλωλεν ἀνδρὸς ἀρετά.

-
+
Ἄδιδος τοῦ νεωτέρου -
+

ὁ δὲ νεώτερος Ἆγις, Δημάδου λέγοντος ὅτι τὰ Λακωνικὰ ξίφη διὰ μικρότητα καταπίνουσιν οἱ -θαυματοποιοί, “καὶ μήν” ἔφη “μάλιστα οἱ Λακεδαιμόνιοι τῶν πολεμίων -τοῖς ξίφεσιν ἐφικνοῦνται.”

+θαυματοποιοί, καὶ μήν ἔφη μάλιστα οἱ Λακεδαιμόνιοι τῶν πολεμίων +τοῖς ξίφεσιν ἐφικνοῦνται.

-
+

τῷ δὲ προδότῃ παραδοῦναι στρατιώτας τῶν ἐφόρων κελευόντων, οὐκ ἔφη πιστεύειν τοὺς ἀλλοτρίους τῷ προδόντι τοὺς ἰδίους.

-
+
Κλεομένους -
+
-

Κλεομένης πρὸς τὸν ὑπισχνούμενον αὐτῷ δώσειν ἀλεκτρυόνας ἀποθνῄσκοντας ἐν τῷ μάχεσθαι “μὴ σύ γε” -εἶπεν “ἀλλὰ δός· μοι τοὺς κατακτέννοντας ἐν τῷ μάχεσθαι.”

+

Κλεομένης πρὸς τὸν ὑπισχνούμενον αὐτῷ δώσειν ἀλεκτρυόνας ἀποθνῄσκοντας ἐν τῷ μάχεσθαι μὴ σύ γε +εἶπεν ἀλλὰ δός· μοι τοὺς κατακτέννοντας ἐν τῷ μάχεσθαι.

-
+
Παιδαρήτου -
+

Παιδάρητος @@ -1994,18 +1997,18 @@ resp="ed"> μειδιῶν ἀπῄει, χαίρειν λέγων εἰ τριακοσίους ἡ πόλις ἔχει πολίτας ἑαυτοῦ βελτίονας.

-
+
Δαμωνίδου -
+

Δαμωνίδας δὲ ταχθεὶς εἰς τὴν τελευταίαν τοῦ χοροῦ τάξιν ὑπὸ τοῦ -τὸν χορὸν ἱστάντος “εὖγε” εἶπεν “ἐξεῦρες·, πῶς καὶ αὐτὸς ὁ τόπος εὖγε εἶπεν ἐξεῦρες·, πῶς καὶ αὐτὸς ὁ τόπος -ὁ τόπος* ἔντιμος γένηται.”

+ὁ τόπος* ἔντιμος γένηται.

-
+
Νικοστράτου -
+

Νικόστρατος ὁ τῶν Ἀργείων στρατηγὸς ὑπὸ Ἀρχιδάμου χωρίον τι προδοῦναι παρακαλούμενος ἐπὶ χρήμασι πολλοῖς καὶ γάμῳ Λακαίνης, ἣν βούλεται, δίχα τῶν βασιλικῶν , @@ -2014,51 +2017,51 @@ anchored="true" place="unspecified" resp="ed">

-
+
Ἐυδαμίδου -
+

Εὐδαμίδας Εὐδαμίδας X: εὐδαιμονίδας ἰδὼν ἐν Ἀκαδημείᾳ Ἀκαδημείᾳ *: ἀκαδημίᾳ Ξενοκράτην πρεσβύτερον ἤδη μετὰ τῶν μαθητῶν φιλοσοφοῦντα καὶ πυθόμενος ὅτι τὴν ἀρετὴν ζητεῖ, -“πότε οὖν” εἶπεν “αὐτῇ χρήσεται; ” +πότε οὖν εἶπεν αὐτῇ χρήσεται;

-
+
-

πάλιν ἀκούσας φιλοσόφου διαλεχθέντος, ὅτι μόνος ἀγαθὸς στρατηγὸς ὁ σοφός ἐστιν, “ὁ μὲν λόγοσ” ἔφη -“θαυμαστός, ὁ δὲ λέγων οὐ περισεσάλπισται.” πάλιν ἀκούσας φιλοσόφου διαλεχθέντος, ὅτι μόνος ἀγαθὸς στρατηγὸς ὁ σοφός ἐστιν, ὁ μὲν λόγοσ ἔφη +θαυμαστός, ὁ δὲ λέγων οὐ περισεσάλπισται. περισεσάλπγκται Stob. 54, 65

-
+
Ἀντιόχου -
+

Ἀντίοχος ἐφορεύων, ὡς ἤκουσεν ὅτι Μεσσηνίοις Φίλιππος τὴν χώραν ἔδωκεν, ἠρώτησεν εἰ καὶ τὸ κρατεῖν αὐτοῖς μαχομένοις περὶ τῆς χώρας ἔδωκεν

-
+
Ἀνταλκίδου -
-

Ἀνταλκίδας πρὸς τὸν Ἀθηναῖον ἀμαθεῖς ἀποκαλοῦντα τοὺς Λακεδαιμονίους “μόνοι γοῦν” εἶπεν “ἡμεῖς; -οὐδὲν μεμαθήκαμεν κακὸν παρʼ ὑμῶν ” +

+

Ἀνταλκίδας πρὸς τὸν Ἀθηναῖον ἀμαθεῖς ἀποκαλοῦντα τοὺς Λακεδαιμονίους μόνοι γοῦν εἶπεν ἡμεῖς; +οὐδὲν μεμαθήκαμεν κακὸν παρʼ ὑμῶν

-
-

ἑτέρου δὲ Ἀθηναίου πρὸς αὐτὸν εἰπόντος “ἀλλὰ μὴν; ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ -Κηφισοῦ πολλάκις ὑμᾶς ἐδιώξαμεν” , “ἡμεῖς δὲ οὐδέποτε” εἶπεν “ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ Εὐρώτα.”

+
+

ἑτέρου δὲ Ἀθηναίου πρὸς αὐτὸν εἰπόντος ἀλλὰ μὴν; ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ +Κηφισοῦ πολλάκις ὑμᾶς ἐδιώξαμεν , ἡμεῖς δὲ οὐδέποτε εἶπεν ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ Εὐρώτα.

-
-

σοφιστοῦ δὲ μέλλοντος ἀναγινώσκειν ἐγκώμιον Ἡρακλέους, ἔφη “τίς γὰρ αὐτὸν ψέγει;”

+
+

σοφιστοῦ δὲ μέλλοντος ἀναγινώσκειν ἐγκώμιον Ἡρακλέους, ἔφη τίς γὰρ αὐτὸν ψέγει;

-
+
Ἐπαμεινώνδου -
+

Ἐπαμεινώνδου Ἐπαμεινώνδου hic et infra *: τοῦ Θηβαίου στρατηγοῦντος, οὐδέποτε πανικὸς θόρυβος ἐνέπεσεν εἰς τὸ στρατόπεδον.

-
+

ἔλεγε δὲ τὸν ἐν πολέμῳ θάνατον εἶναι κάλλιστον,

-
+

τῶν δὲ ὁπλιτῶν δεῖν ἀπέφαινεν εἶναι τὸ σῶμα γεγυμνασμένον οὐκ ἀθλητικῶς μόνον ἀλλὰ καὶ στρατιωτικῶς διὸ καὶ τοῖς πολυσάρκοις ἐπολέμει, καί τινα τοιοῦτον ἀπήλασε τῆς στρατιᾶς εἰπὼν ὅτι μόλις αὐτοῦ σκέπουσι τὴν γαστέρα ἀσπίδες τρεῖς ἢ τέσσαρες, διʼ ἣν οὐχ ἑώρακεν αὑτοῦ τὸ αἰδοῖον.

-
+

οὕτω δὲ ἦν εὐτελὴς περὶ τὴν δίαιταν, ὥστε κληθεὶς ἐπὶ δεῖπνον ὑπὸ γείτονος εὑρὼν πεμμάτων καὶ -ὄψων καὶ μύρων παρασκευὴν ἀπῆλθεν εὐθύς, εἰπών “ἐγώ σε θύειν ᾠόμην οὐχ ὑβρίζειν.”

+ὄψων καὶ μύρων παρασκευὴν ἀπῆλθεν εὐθύς, εἰπών ἐγώ σε θύειν ᾠόμην οὐχ ὑβρίζειν.

-
+

τοῦ δὲ μαγείρου τοῖς συνάρχουσιν ἡμερῶν τινων δαπάνην ἀπολογιζομένου, πρὸς μόνον ἠγανάκτησε τὸ πλῆθος τοῦ ἐλαίου· θαυμασάντων δὲ τῶν συναρχόντων, οὐ τὸ τῆς δαπάνης ἔφη λυπεῖν αὐτόν , ἀλλʼ εἰ τοσοῦτον ἔλαιον ἐντὸς παραδέδεκται τοῦ σώματος.

-
+

ἑορτὴν δὲ τῆς πόλεως ἀγούσης καὶ πάντων ἐν πότοις καὶ συνουσίαις ὄντων, ἀπήντησέ τινι τῶν συνήθων αὐχμηρὸς καὶ σύννους βαδίζων θαυμάζοντος δὲ καὶ πυνθανομένου τί δὴ μόνος οὕτως ἔχων περίεισιν, “ὅπως·” εἶπεν “ἐξῇ πᾶσιν ὑμῖν μεθύειν καὶ ῥᾳθυμεῖν.”

+unit="tlnum"/> ἔχων περίεισιν, ὅπως· εἶπεν ἐξῇ πᾶσιν ὑμῖν μεθύειν καὶ ῥᾳθυμεῖν.

-
+

ἄνθρωπον δὲ φαῦλον ἐξημαρτηκότα τι τῶν μετρίων, τοῦ μὲν Πελοπίδα παρακαλοῦντος οὐκ ἀφῆκε, τῆς δʼ ἐρωμένης δεηθείσης ἀφῆκεν, εἰπὼν ὅτι τοιαῦτα πρέπει λαμβάνειν ἑταιριδίοις, ἀλλὰ μὴ στρατηγοῖς

-
+

ἐπεὶ δὲ Λακεδαιμονίων ἐπιστρατευομένων ἀνεφέροντο χρησμοὶ τοῖς Θηβαίοις, οἱ μὲν ἧτταν οἱ δὲ νίκην φράζοντες, ἐκέλευε τοὺς μὲν ἐπὶ δεξιὰ τοῦ βήματος θεῖναι, -τοὺς δὲ ἐπʼ ἀριστερά. τεθέντων δὲ πάντων, ἀναστὰς εἶπεν “ἐὰν μὲν ἐθελήσητε τοῖς ἄρχουσι πείθεσθαι -καὶ τοῖς πολεμίοις ὁμόσε χωρεῖν, οὗτοι ὑμῖν εἰσὶν οἱ χρησμοὶ” δείξας τοὺς βελτίονας· “ἐὰν δὲ ἀποδειλιάσητε πρὸς τὸν κίνδυνον, ἐκεῖνοι” πρὸς τοὺς χείρονας ἰδών. +τοὺς δὲ ἐπʼ ἀριστερά. τεθέντων δὲ πάντων, ἀναστὰς εἶπεν ἐὰν μὲν ἐθελήσητε τοῖς ἄρχουσι πείθεσθαι +καὶ τοῖς πολεμίοις ὁμόσε χωρεῖν, οὗτοι ὑμῖν εἰσὶν οἱ χρησμοὶ δείξας τοὺς βελτίονας· ἐὰν δὲ ἀποδειλιάσητε πρὸς τὸν κίνδυνον, ἐκεῖνοι πρὸς τοὺς χείρονας ἰδών.

-
+

πάλιν δὲ προσάγων τοῖς πολεμίοις, βροντῆς γενομένης καὶ τῶν περὶ αὐτὸν πυνθανομένων τί σημαίνειν οἴεται τὸν θεόν, ἐμβεβροντῆσθαι τοὺς πολεμίους εἶπεν ʼὅτι τοιούτων χωρίων ἐγγὺς ὄντων, ἐν τοιούτοις στρατοπεδεύουσιν.

-
+

ἥδιστον δὲ πάντων αὑτῷ τῶν γεγονότων καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἔλεγε τὸ τοῦ τὸ τοῦ *: τὸ τῶν γειναμένων αὐτὸν τοῦ πατρὸς ἔτι ζῶντος καὶ τῆς μητρὸς ἐν Λεύκτροις νικῆσαι Λακεδαιμονίους.

-
+

εἰωθὼς δὲ φαίνεσθαι τὸν ἄλλον χρόνον ἀληλιμμένος τὸ σῶμα καὶ φαιδρὸς τῷ προσώπῳ, μετὰ τὴν μάχην ἐκείνην τῇ ὑστεραίᾳ προῆλθεν αὐχμηρὸς καὶ ταπεινός· τῶν δὲ φίλων ἐρωτώντων μὴ τι λυπηρὸν αὐτῷ -συμπέπτωκεν, “οὐδέν” εἶπεν “ἀλλʼ ἐχθὲς ᾐσθόμην ἐμαυτοῦ μεῖζον ἢ +συμπέπτωκεν, οὐδέν εἶπεν ἀλλʼ ἐχθὲς ᾐσθόμην ἐμαυτοῦ μεῖζον ἢ καλῶς ἔχει φρονήσαντος· διὸ σήμερον -κολάζω τὴν ἀμετρίαν τῆς χαρᾶς.”

+κολάζω τὴν ἀμετρίαν τῆς χαρᾶς.

-
+

εἰδὼς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας ἐπικρυπτομένους τὰ τοιαῦτα συμπτώματα, καὶ βουλόμενος ἐξελέγξαι τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς αὐτῶν , οὐχ ὁμοῦ πᾶσι νεκρῶν ἀναίρεσιν ἀλλʼ ἑκάστοις κατὰ πόλιν ἔδωκεν, ὥστε πλείονας ἢ χιλίους ὄντας ὀφθῆναι τοὺς Λακεδαιμονίων.

-
+

Ἰάσονος δὲ τοῦ Θεσσαλῶν μονάρχου συμμάχου μὲν εἰς Θήβας παραγενομένου, δισχιλίους δὲ χρυσοῦς τῷ -Ἐπαμεινώνδᾳ πέμψαντος ἰσχυρῶς πενομένῳ, τὸ μὲν χρυσίον οὐκ ἔλαβε , τὸν δὲ Ἰάσονα θεασάμενος “ἀδίκων” -ἔφη χειρῶν “ἄρχεις·” αὐτὸς +Ἐπαμεινώνδᾳ πέμψαντος ἰσχυρῶς πενομένῳ, τὸ μὲν χρυσίον οὐκ ἔλαβε , τὸν δὲ Ἰάσονα θεασάμενος ἀδίκων +ἔφη χειρῶν ἄρχεις· αὐτὸς δὲ πεντήκοντα δραχμὰς δανεισάμενος παρά τινος τῶν πολιτῶν, ἐφόδιον τῆς στρατιᾶς, ἐνέβαλεν εἰς Πελοπόννησον.

-
+

αὖθις δὲ τοῦ Περσῶν βασιλέως τρισμυρίους δαρεικοὺς ἀποστείλαντος αὐτῷ , καθήψατο πικρῶς Διομέδοντος, εἰ τοσοῦτον πλοῦν πέπλευκε διαφθερῶν Ἐπαμεινώνδαν· πρὸς δὲ τὸν βασιλέα λέγειν ἐκέλευσεν ὅτι τὰ συμφέροντα Θηβαίοις φρονῶν ἕξει προῖκα φίλον Ἐπαμεινώνδαν· τὰ δὲ μὴ συμφέροντα πολέμιον.

-
+

ἐπεὶ δὲ Ἀργεῖοι μὲν ἐγένοντο σύμμαχοι Θηβαίων, Ἀθηναίων δὲ πρέσβεις εἰς Ἀρκαδίαν παραγενόμενοι κατηγόρουν ἀμφοτέρων, καὶ Καλλίστρατος ὁ ῥήτωρ ὠνείδισε τὸν Ὀρέστην καὶ τὸν Οἰδίποδα ταῖς πόλεσιν , ἐπαναστὰς ὁ Ἐπαμεινώνδας “ὁμολογοῦμεν” ἔφη “καὶ παρʼ ἡμῖν πατροκτόνον γενέσθαι καὶ παρʼ Ἀργείοις -μητροκτόνον· ἀλλὰ τοὺς ταῦτα δράσαντας ἡμεῖς μὲν ἐξεβάλομεν, Ἀθηναῖοι δὲ ὑπεδέξαντο,”

+n="25" unit="tlnum"/> ὁμολογοῦμεν ἔφη καὶ παρʼ ἡμῖν πατροκτόνον γενέσθαι καὶ παρʼ Ἀργείοις +μητροκτόνον· ἀλλὰ τοὺς ταῦτα δράσαντας ἡμεῖς μὲν ἐξεβάλομεν, Ἀθηναῖοι δὲ ὑπεδέξαντο,

-
+

πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας πολλὰ καὶ μεγάλα τῶν Θηβαίων κατηγορήσαντας -“οὗτοι μέντοι” εἶπεν “ὑμᾶς βραχυλογοῦντας ἔπαυσαν.”

+οὗτοι μέντοι εἶπεν ὑμᾶς βραχυλογοῦντας ἔπαυσαν.

-
+

ἐπεὶ δὲ Ἀλέξανδρον τὸν Φεραίων τύραννον πολέμιον ὄντα Θηβαίων Ἀθηναῖοι φίλον ἐποιήσαντο καὶ σύμμαχον ὑποσχόμενον αὐτοῖς ἡμιωβολίου τὴν μνᾶν κρεῶν ὤνιον παρέξειν, “ἡμεῖς δὲ” -ἔφη ὁ Ἐπαμεινώνδας “ξύλα προῖκα παρέξομεν Ἀθηναίοις ἐπὶ τὰ· κρέα ταῦτα· τὴν γὰρ χώραν αὐτῶν -τεμοῦμεν, ἂν πολυπραγμονῶσι.”

+unit="tlnum"/> καὶ σύμμαχον ὑποσχόμενον αὐτοῖς ἡμιωβολίου τὴν μνᾶν κρεῶν ὤνιον παρέξειν, ἡμεῖς δὲ +ἔφη ὁ Ἐπαμεινώνδας ξύλα προῖκα παρέξομεν Ἀθηναίοις ἐπὶ τὰ· κρέα ταῦτα· τὴν γὰρ χώραν αὐτῶν +τεμοῦμεν, ἂν πολυπραγμονῶσι.

-
+

τοὺς δὲ Βοιωτοὺς ὑπὸ σχολῆς ἐκλυομένους ἀεὶ βουλόμενος ἐν τοῖς ὅπλοις συνέχειν, ὁπότε βοιωτάρχης -αἱρεθείη, παραινῶν ἔλεγεν “ἔτι βουλεύσασθε, ἄνδρες· ἐὰν γὰρ ἐγὼ στρατηγῶ, στρατευτέον ἐστὶν ὑμῖν·” -καὶ τὴν χώραν ὑπτίαν οὖσαν καὶ ἀναπεπταμένην “πολέμου ὀρχήστραν” +αἱρεθείη, παραινῶν ἔλεγεν ἔτι βουλεύσασθε, ἄνδρες· ἐὰν γὰρ ἐγὼ στρατηγῶ, στρατευτέον ἐστὶν ὑμῖν· +καὶ τὴν χώραν ὑπτίαν οὖσαν καὶ ἀναπεπταμένην πολέμου ὀρχήστραν προσηγόρευεν, ὡς μὴ δυναμένους κρατεῖν αὐτῆς, ἂν μὴ τὴν χεῖρα διὰ πόρπακος ἔχωσι.

-
+

τοῦ δὲ Χαβρίου περὶ Κόρινθον ὀλίγους τινὰς τῶν Θηβαίων ὑπὸ τὰ τείχη φιλομαχοῦντας καταβαλόντος καὶ στήσαντος τρόπαιον, ὁ Ἐπαμεινώνδας καταγελῶν ἔφη “ἐνταῦθα δεῖ -οὐ τρόπαιον ἀλλὰ Ἑκατήσιον ἑστάναι” τὴν γὰρ Ἑκάτην ἐπιεικῶς ἐν ταῖς πρὸ τῶν πυλῶν ἱδρύοντο τριόδοις +n="20" unit="tlnum"/> καταβαλόντος καὶ στήσαντος τρόπαιον, ὁ Ἐπαμεινώνδας καταγελῶν ἔφη ἐνταῦθα δεῖ +οὐ τρόπαιον ἀλλὰ Ἑκατήσιον ἑστάναι τὴν γὰρ Ἑκάτην ἐπιεικῶς ἐν ταῖς πρὸ τῶν πυλῶν ἱδρύοντο τριόδοις

-
+

ἀπαγγείλαντος δέ τινος ὡς Ἀθηναῖοι στράτευμα καινοῖς -κεκοσμημένον ὅπλοις εἰς Πελοπόννησον ἀπεστάλκασι, “τί οὖν” εἶπεν “Ἀντιγενίδας στένει καινοὺς -Τέλληνος αὐλοὺς ἔχοντος;” ἦν δὲ αὐλητὴς ὁ μὲν Τέλλης κάκιστος, ὁ δὲ Ἀντιγενίδας κάλλιστος.

+κεκοσμημένον ὅπλοις εἰς Πελοπόννησον ἀπεστάλκασι, τί οὖν εἶπεν Ἀντιγενίδας στένει καινοὺς +Τέλληνος αὐλοὺς ἔχοντος; ἦν δὲ αὐλητὴς ὁ μὲν Τέλλης κάκιστος, ὁ δὲ Ἀντιγενίδας κάλλιστος.

-
+

τὸν δὲ ὑπασπιστὴν αἰσθόμενος εἰληφότα χρήματα πολλὰ παρʼ ἀνδρὸς -αἰχμαλώτου γεγονότος “ἐμοὶ μέν” εἶπεν “ἀπόδος τὴν ἀσπίδα, σεαυτῷ δὲ πρίω καπηλεῖον, ἐν ᾧ καταζήσεις· +αἰχμαλώτου γεγονότος ἐμοὶ μέν εἶπεν ἀπόδος τὴν ἀσπίδα, σεαυτῷ δὲ πρίω καπηλεῖον, ἐν ᾧ καταζήσεις· οὐκέτι γὰρ ἐθελήσεις κινδυνεύειν ὁμοίως εἷς τῶν πλουσίων γεγονὼς καὶ -μακαρίων.”

+μακαρίων.

-
-

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον ἑαυτὸν ἡγεῖται βελτίονα στρατηγὸν ἢ Χαβρίαν ἢ Ἰφικράτην “δύσκριτον” εἶπεν -“ἕως ζῶμεν.”

+
+

ἐρωτηθεὶς δὲ πότερον ἑαυτὸν ἡγεῖται βελτίονα στρατηγὸν ἢ Χαβρίαν ἢ Ἰφικράτην δύσκριτον εἶπεν +ἕως ζῶμεν.

-
+

ἐπεὶ δὲ ἐκ τῆς Λακωνικῆς ὑποστρέψας ἔφευγε θανάτου δίκην μετὰ τῶν συστρατήγων, ὡς ἐπιβαλὼν τῇ βοιωταρχίᾳ παρὰ τὸν νόμον τέσσαρας μῆνας, τοὺς μὲν συνάρχοντας ἐκέλευεν εἰς ἑαυτὸν ἀναφέρειν τὴν @@ -2209,7 +2212,7 @@ unit="tlnum"/> οἰκίσαι δὲ Μεσσήνην διʼ ἐτῶν τριά στρατείαν. ἐξῆλθον οὖν οἱ δικασταὶ σὺν πολλῷ γέλωτι μηδὲ τὰς ψήφους ἐπʼ αὐτὸν ἀναλαβόντες.

-
+

ἐν δὲ τῇ τελευταίᾳ μάχῃ τρωθεὶς καὶ κομισθεὶς ἐπὶ σκηνὴν ἐκάλει Δαΐφαντον, εἶτα μετʼ ἐκεῖνον Ἰολαΐδαν· Ἰολαΐδαν Ael. V. H. 12, 3: οἰκίσαι δὲ Μεσσήνην διʼ ἐτῶν τριά πολίτας.

-
+
Πελοπίδου -
+

Πελοπίδας ὁ συστράτηγος Ἐπαμεινώνδᾳ, Ἐπαμεινώνδᾳ *: ἐπαμινώνδα τῶν φίλων αὐτὸν ἀμελεῖν λεγόντων πράγματος ἀναγκαίου, -χρημάτων συναγωγῆς, “ἀναγκαῖα τὰ χρήματα νὴ Δία” εἶπε “τούτῳ” Νικοδήμῳ ἀναγκαῖα τὰ χρήματα νὴ Δία εἶπε τούτῳ Νικοδήμῳ Νικοδήμῳ Vit. Pel. c. 3: νικομήδει δείξας χωλὸν καὶ ἀνάπηρον ἄνθρωπον.

-
+

τῆς δὲ γυναικός, ἐπὶ μάχην ἐξιόντος αὐτοῦ, δεομένης σῴζειν ἑαυτόν, ἄλλοις ἔφη δεῖν τοῦτο παραινεῖν, ἄρχοντι δὲ καὶ στρατηγῷ σῴζειν τοὺς πολίτας.

-
-

εἰπόντος δέ τινος τῶν στρατιωτῶν “ἐμπεπτώκαμεν εἰς τοὺς πολεμίους,” “τί μᾶλλον” εἶπεν “ἢ - εἰς ἡμᾶς ἐκεῖνοι;”

+
+

εἰπόντος δέ τινος τῶν στρατιωτῶν ἐμπεπτώκαμεν εἰς τοὺς πολεμίους, τί μᾶλλον εἶπεν ἢ + εἰς ἡμᾶς ἐκεῖνοι;

-
+

ἐπεὶ δὲ παρασπονδηθεὶς ὑπὸ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φεραίων τυράννου καὶ δεθεὶς κακῶς αὐτὸν ἔλεγεν, -εἰπόντος ἐκείνου “σπεύδεις ἀποθανεῖν;ʼ” “πάνυ μὲν οὖν” εἶπεν “ἵνα μᾶλλον παροξυνθῶσι Θηβαῖοι, καὶ - σὺ δίκην δῷς τάχιον.”

+εἰπόντος ἐκείνου σπεύδεις ἀποθανεῖν;ʼ πάνυ μὲν οὖν εἶπεν ἵνα μᾶλλον παροξυνθῶσι Θηβαῖοι, καὶ + σὺ δίκην δῷς τάχιον.

-
+

Θήβης δὲ τῆς τοῦ τυράννου γυναικὸς ἐλθούσης πρὸς Πελοπίδαν καὶ λεγούσης; θαυμάζειν, ὅτι οὕτως; ἱλαρός ἐστι δεδεμένος, αὐτὸς ἔφη μᾶλλον θαυμάζειν ἐκείνην, ὅτι μὴ δεδεμένη ὑπομένει Ἀλέξανδρον

-
+

κομισαμένου δʼ αὐτὸν τοῦ Ἐπαμεινώνδου, χάριν εἶπεν ἔχειν Ἀλεξάνδρῳ· πεπείραται γὰρ ἑαυτοῦ νῦν μάλιστα οὐ μόνον πρὸς πόλεμον, ἀλλὰ καὶ πρὸς θάνατον εὐθαρσῶς ἔχοντος.

-
+
Ῥωμαίων ἀποφθέγματα Μανίου Κυρίου ρωμαιων αποφθεγματα. μανιου κουριου] vid. adnot. ad p. 172e -
+

Μάνιος Κούριος, ἐγκαλούντων αὐτῷ τινων ὅτι τῆς αἰχμαλώτου χώρας ὀλίγον ἑκάστῳ μέρος διένειμε τὴν δὲ πολλὴν ἐποίησε δημοσίαν, ἐπηύξατο μηδένα γενέσθαι Ῥωμαίων, ὃς ὀλίγην ἡγήσεται γῆν τὴν τρέφουσαν.

-
+

Σαυνιτῶν δὲ μετὰ τὴν ἧτταν ἀφικομένων πρὸς αὐτὸν καὶ χρυσίον διδόντων, ἔτυχεν ἐν χύτραις @@ -2277,34 +2280,34 @@ anchored="true" place="unspecified" resp="ed"> βέλτιον εἶναι τοῦ χρυσίον ἔχειν τὸ κρατεῖν τῶν ἐχόντων.

-
+
Γαίου Φαβρικίου -
+
-

Γάιος Φαβρίκιος τὴν ὑπὸ Πύρρου Ῥωμαίων ἧτταν πυθόμενος “Λαιβῖνον” Γάιος Φαβρίκιος τὴν ὑπὸ Πύρρου Ῥωμαίων ἧτταν πυθόμενος Λαιβῖνον Λαιβῖνον *: λαβιήνῳ - εἶπε “Πύρρος, οὐκ Ἠπειρῶται Ῥωμαίους νενικήκασιν.”

+ εἶπε Πύρρος, οὐκ Ἠπειρῶται Ῥωμαίους νενικήκασιν.

-
+

ἐλθὼν δὲ πρὸς Πύρρον περὶ λύσεως αἰχμαλώτων χρυσίον μὲν πολὺ διδόντος οὐκ ἔλαβε· τῇ δʼ ὑστεραίᾳ τὸν μέγιστον ἐλέφαντα τοῦ Πύρρου παρασκευάσαντος ἐξόπισθεν ἀγνοοῦντι τῷ Φαβρικίῳ ῥήξαντα φωνὴν ἐπιφανῆναι· καὶ τούτου γενομένου, ἐπιστραφεὶς ὁ Φαβρίκιος καὶ -μειδιάσας “ἐμέ” εἶπεν “οὔτε τὸ χρυσίον ἐχθὲς οὔτε σήμερον τὸ θηρίον ἐξέπληξε.”

+μειδιάσας ἐμέ εἶπεν οὔτε τὸ χρυσίον ἐχθὲς οὔτε σήμερον τὸ θηρίον ἐξέπληξε.

-
+

τοῦ δὲ Πύρρου παρακαλοῦντος αὐτὸν εἶναι σὺν αὐτῷ καὶ τὴν μετʼ -αὐτὸν ἔχειν ἡγεμονίαν “οὐδὲ σοί” ἔφη “τοῦτο λυσιτελές ἐστιν· Ἠπειρῶται γὰρ ἐὰν ἀμφοτέρους γνῶσιν -ἡμᾶς, ὑπʼ ἐμοῦ βασιλεύεσθαι μᾶλλον ἢ σοῦ ἐθελήσουσιν.”

+αὐτὸν ἔχειν ἡγεμονίαν οὐδὲ σοί ἔφη τοῦτο λυσιτελές ἐστιν· Ἠπειρῶται γὰρ ἐὰν ἀμφοτέρους γνῶσιν +ἡμᾶς, ὑπʼ ἐμοῦ βασιλεύεσθαι μᾶλλον ἢ σοῦ ἐθελήσουσιν.

-
+

ὑπατεύοντι δὲ τῷ Φαβρικίῳ προσέπεμψεν ἐπιστολὴν ὁ τοῦ Πύρρου ἰατρός, ἐπαγγελλόμενος, ἐὰν κελεύῃ, φαρμάκοις τὸν Πύρρον ἀποκτενεῖν· ὁ δὲ Φαβρίκιος τὴν ἐπιστολὴν πρὸς Πύρρον ἔπεμψεν, αἰσθέσθαι κελεύσας διότι καὶ φίλων κάκιστός ἐστι κριτὴς; καὶ πολεμίων.

-
+

ἐπεὶ δὲ φωράσας τὴν ἐπιβουλὴν ὁ Πύρρος τὸν μὲν ἰατρὸν ἐκρέμασε, τῷ δὲ Φαβρικίῳ τοὺς αἰχμαλώτους ἄνευ λύτρων ἀπέδωκεν, οὐκ ἐδέξατο δωρεὰν ἀλλʼ ἴσους ἀντέδωκε, μὴ δόξῃ λαμβάνειν μισθόν· οὐδὲ γὰρ @@ -2314,55 +2317,55 @@ xml:id="stephpage-195c"/>

-
+
Φαβίου Μαξίμου -
+

Φάβιος Μάξιμος Ἀννίβᾳ μάχεσθαι μὴ βουλόμενος ἀλλὰ τρίβειν χρόνῳ τὴν δύναμιν αὐτοῦ, καὶ χρημάτων ἐνδεᾶ καὶ σιτίων οὖσαν, ἐπηκολούθει διὰ τῶν τραχέων καὶ ὀρεινῶν ἀντιπαρεξιών καταγελώντων δὲ τῶν πολλῶν καὶ παιδαγωγὸν Ἀννίβα καλούντων, μικρὰ φροντίζων ἐχρῆτο τοῖς αὑτοῦ λογισμοῖς καὶ πρὸς τοὺς φίλους ἔλεγεν ὅτι τὸν σκώμματα φοβούμενον καὶ λοιδορίας δειλότερον ἡγεῖται τοῦ φεύγοντος τοὺς πολεμίους.

-
+

ἐπεὶ δὲ τοῦ συνάρχοντος Μινουκίου καταβαλόντος τινὰς τῶν πολεμίων πολὺς ἦν· λόγος ὡς ἀνδρὸς ἀξίου τῆς Ῥώμης, μᾶλλον ἔφη τὴν εὐτυχίαν ἢ τὴν ἀτυχίαν τοῦ Μινουκίου φοβεῖσθαι καὶ μετὰ μικρὸν ἐνέδρᾳ περιπεσόντος καὶ κινδυνεύοντος ἀπολέσθαι μετὰ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως, ἐπιβοηθήσας τῶν τε πολεμίων πολλοὺς διέφθειρε κἀκεῖνον ἔσωσεν. ὁ μὲν οὖν Ἀννίβας εἶπε πρὸς τοὺς -φίλους “οὐ πολλάκις ὑμῖν προὔλεγον ἐγὼ τὴν ἀπὸ οὐ πολλάκις ὑμῖν προὔλεγον ἐγὼ τὴν ἀπὸ ἀπὸ] ἐπὶ Vit. F. Max. c. -12 τῶν ὀρῶν νεφέλην ὅτι χειμάσει ποτὲ ἐφʼ ἡμᾶς;ʼ”

+12 τῶν ὀρῶν νεφέλην ὅτι χειμάσει ποτὲ ἐφʼ ἡμᾶς;ʼ

-
+

μετὰ δὲ τὴν ἐν Κάνναις ἀτυχίαν τῆς πόλεως ἄρχων κατασταθεὶς μετὰ Κλαυδίου Μαρκέλλου, τόλμαν ἔχοντος ἀνδρὸς καὶ φιλομαχοῦντος ἀεὶ πρὸς τὸν Ἀννίβαν, αὐτὸς ἤλπιζεν, εἰ μηδεὶς μάχοιτο, ταχὺ τὴν δύναμιν τοῦ Ἀννίβα παρατεινομένην ἀπαγορεύσειν· ἔλεγεν οὖν ὁ Ἀννίβας ὅτι μᾶλλον φοβεῖται Μαρκέλλου μαχομένου Φάβιον μὴ μαχόμενον.

-
+

στρατιώτου δέ τινος Λευκανοῦ κατηγορηθέντος πρὸς αὐτόν, ὡς νύκτωρ ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου πλανῷτο πολλάκις ἐρῶν γυναικός, τὰ δὲ ἄλλα θαυμαστὸν ἐν τοῖς ὅπλοις πυνθανόμενος εἶναι τὸν ἄνδρα, συλλαβεῖν ἐκέλευσε τὴν ἐρωμένην αὐτοῦ κρύφα καὶ πρὸς αὐτὸν ἀγαγεῖν· ὡς δὲ -ἢχθη, μεταπεμψάμενος τὸν ἄνθρωπον “οὐ -λέληθασ” ἔφη “παρὰ τὸν νόμον ἀπονυκτερεύων ἀλλʼ οὐδὲ χρηστὸς ὢν πρότερον +ἢχθη, μεταπεμψάμενος τὸν ἄνθρωπον οὐ +λέληθασ ἔφη παρὰ τὸν νόμον ἀπονυκτερεύων ἀλλʼ οὐδὲ χρηστὸς ὢν πρότερον ἐλελήθεις· τὰ μὲν οὖν ἡμαρτημένα λελύσθω τοῖς ἠνδραγαθημένοις, τὸ δὲ λοιπὸν ἔσῃ μεθʼ ἡμῶν· ἔχω γὰρ -ἐγγυητήν· καὶ προαγαγὼν συνέστησεν αὐτῷ τὸ γύναιον.”

+ἐγγυητήν· καὶ προαγαγὼν συνέστησεν αὐτῷ τὸ γύναιον.

-
+

Ταραντίνους δὲ κατέχοντα φρουρᾷ τὸν Ἀννίβαν πλὴν τῆς ἀκροπόλεως ἀπαγαγὼν πορρωτάτω διʼ ἀπάτης καὶ τὴν πόλιν ἑλὼν καὶ διαρπάσας, τοῦ γραμματέως ἐπερωτήσαντος τί περὶ τῶν ἱερῶν ἔγνωκεν ἀγαλμάτων, -“ἀπολίπωμεν” ἔφη “Ταραντίνοις τοὺς θεοὺς κεχολωμένους.”

+ἀπολίπωμεν ἔφη Ταραντίνοις τοὺς θεοὺς κεχολωμένους.

-
+

Μάρκου δὲ Λιβίου τοῦ τὴν ἀκρόπολιν φρουροῦντος διʼ ἑαυτὸν ἑαλωκέναι τὴν πόλιν λέγοντος, οἱ μὲν ἄλλοι κατεγέλων, ὁ δὲ Φάβιος -εἶπεν “ἀληθῆ λέγεις· εἰ γὰρ μὴ σὺ τὴν πόλιν ἀπέβαλες, οὐκ ἂν ἐγὼ -ἀνέλαβον.”

+εἶπεν ἀληθῆ λέγεις· εἰ γὰρ μὴ σὺ τὴν πόλιν ἀπέβαλες, οὐκ ἂν ἐγὼ +ἀνέλαβον.

-
+

ἤδη δὲ πρεσβύτερος ὤν, ὑπατεύοντος τοῦ υἱοῦ καὶ χρηματίζοντος ἐν δημοσίῳ πολλῶν παρόντων, ἀναβὰς ἐφʼ ἵππον ἵππον *: ἵππου @@ -2370,13 +2373,13 @@ n="25" unit="tlnum"/> συλλαβεῖν ἐκέλευσε τὴν ἐρωμέ προσῄει W: προῂει πέμψαντος δὲ τοῦ νεανίσκου ῥαβδοῦχον καὶ καταβῆναι κελεύσαντος, οἱ μὲν ἄλλοι διετράπησαν, αὐτὸς δὲ ὁ Φάβιος ἀποπηδήσας τοῦ ἵππου προσέδραμε παρʼ ἡλικίαν -καὶ περιβαλὼν τὸν υἱὸν “εὖγε” εἶπεν “ὦ παῖ φρονεῖς, αἰσθόμενος τίνων ἄρχεις καὶ πηλίκης ἀρχῆς -μέγεθος παρείληφας. ”

+καὶ περιβαλὼν τὸν υἱὸν εὖγε εἶπεν ὦ παῖ φρονεῖς, αἰσθόμενος τίνων ἄρχεις καὶ πηλίκης ἀρχῆς +μέγεθος παρείληφας.

-
+
Σκιπίωνος τοῦ πρεσβυτέρου -
+

Σκιπίων δὲ ὁ πρεσβύτερος τὴν σχολὴν τὴν @@ -2385,25 +2388,25 @@ resp="ed"> ἀπὸ τῶν στρατειῶν καὶ τῆς πολιτείοις ἐν γράμμασι διατριβὴν ποιούμενος, ἔλεγεν ὁπότε σχολάζοι, πλείονα πράττειν.

-
+

ἐπεὶ δὲ Καρχηδόνα κατὰ κράτος εἷλε καὶ τῶν στρατιωτῶν τινες -αἰχμάλωτον λαβόντες εὐπρεπῆ παρθένον ἧκον κομίζοντες, αὐτῷ δὲ ἐδίδοσαν, “ἡδέως ἄν” ἔφη “ἔλαβον, -εἴπερ ἦν ἰδιώτης καὶ μὴ ἄρχων.”

+αἰχμάλωτον λαβόντες εὐπρεπῆ παρθένον ἧκον κομίζοντες, αὐτῷ δὲ ἐδίδοσαν, ἡδέως ἄν ἔφη ἔλαβον, +εἴπερ ἦν ἰδιώτης καὶ μὴ ἄρχων.

-
+

πολιορκῶν δὲ πόλιν Βαθεῖαν, ἧς ὑπερεφαίνετο ναὸς Ἀφροδίτης, ἐκέλευσεν ἐκεῖ τὰς ἐγγύας ὁμολογεῖν, ὡς εἰς τρίτην ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀφροδίτης ἀκουσόμενος τῶν διαδικούντων· καὶ τοῦτʼ ἐποίησεν, ὡς προεῖπε, τῆς πόλεως ἁλούσης.

-
+

πυνθανομένου δέ τινος ἐν Σικελίᾳ τίνι πεποιθὼς ἐπὶ Καρχηδόνα μέλλει τὸν στόλον περαιοῦν, δείξας αὐτῷ ἐνόπλους ἄνδρας τριακοσίους γυμναζομένους καὶ πύργον -ὑψηλὸν ὑπὲρ θαλάττης “οὐδείσ” ἔφη “τούτων ἐστίν, ὅστις ἐπὶ τὸν πύργον ἀναβὰς τοῦτον οὐκ ἂν ἑαυτὸν -ῥίψειεν ἐπὶ κεφαλήν, ἐμοῦ κελεύσαντος.”

+ὑψηλὸν ὑπὲρ θαλάττης οὐδείσ ἔφη τούτων ἐστίν, ὅστις ἐπὶ τὸν πύργον ἀναβὰς τοῦτον οὐκ ἂν ἑαυτὸν +ῥίψειεν ἐπὶ κεφαλήν, ἐμοῦ κελεύσαντος.

-
+

ἐπεὶ δὲ διαβὰς τῆς τε γῆς ἐκράτει καὶ τὰ στρατόπεδα τῶν πολεμίων κατέκαυσεν, οἱ Καρχηδόνιοι πέμψαντες ἐποιοῦντο συνθήκας, τά τε θηρία καὶ τὰς ναῦς καὶ τὰ χρήματα δώσειν ὁμολογήσαντες· Ἀννίβου δὲ @@ -2411,7 +2414,7 @@ xml:id="stephpage-196d"/> καὶ τὰς ναῦς καὶ τὰ χρήματα θαρρεῖν πυθόμενος δὲ ὁ Σκιπίων ἔφη μηδὲ βουλομένοις αὐτοῖς ἔτι τὰς σπονδὰς φυλάξειν, ἂν μὴ τάλαντα πεντακισχίλια προσεκτίσωσιν, ὅτι μετεπέμψαντο τὸν Ἀννίβαν.

-
+

ἐπεὶ δὲ νικηθέντες οἱ Καρχηδόνιοι κατὰ κράτος περὶ σπονδῶν καὶ εἰρήνης πρέσβεις ἀπέστειλαν πρὸς αὐτόν, ἐκέλευσεν εὐθὺς ἀπιέναι τοὺς ἥκοντας, ὡς οὐκ ἀκουσόμενος πρότερον αὐτῶν ἢ Λεύκιον Τερέντιον ἀγάγωσιν· ἦν δὲ Ῥωμαῖος ὁ Τερέντιος, @@ -2419,19 +2422,19 @@ xml:id="stephpage-196d"/> καὶ τὰς ναῦς καὶ τὰ χρήματα xml:id="stephpage-196e"/> ἐπεὶ δὲ ἧκον ἄγοντες τὸν ἄνδρα, καθίσας ἐν τῷ συμβουλίῳ παρʼ αὑτὸν ἐπὶ τοῦ βήματος, οὕτως ἐχρημάτισε τοῖς Καρχηδονίοις, καὶ κατέλυσε τὸν πόλεμον.

-
+

ὁ δὲ Τερέντιος ἐπηκολούθησεν αὐτῷ θριαμβεύοντι πιλίον ἔχων ὥσπερ ἀπελεύθερος· ἀποθανόντος δὲ τοῖς ἐπὶ τὴν ἐκφορὰν παραγινομένοις ἐνέχει πίνειν οἰνόμελι καὶ τὰ ἄλλα περὶ τὴν ταφὴν ἐφιλοτιμήθη. ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον.

-
+

Ἀντιόχου δὲ τοῦ βασιλέως μετὰ τὸ διαβῆναι Ῥωμαίους ἐπʼ αὐτὸν εἰς Ἀσίαν πέμψαντος πρὸς τὸν -Σκιπίωνα περὶ διαλύσεως, “ἔδει -πρότερον” εἶπεν “ἀλλὰ μὴ νῦν, ὁπότε καὶ τὸν χαλινὸν καὶ τὸν ἀναβάτην προσδέδεξαι.”

+Σκιπίωνα περὶ διαλύσεως, ἔδει +πρότερον εἶπεν ἀλλὰ μὴ νῦν, ὁπότε καὶ τὸν χαλινὸν καὶ τὸν ἀναβάτην προσδέδεξαι.

-
+

χρήματα δὲ τῆς συγκλήτου λαβεῖν αὐτὸν ἐκ τοῦ ταμιείου @@ -2439,7 +2442,7 @@ place="unspecified" resp="ed"> ψηφισαμένης, τῶν δὲ ταμιῶν οὐ βουλομένων ἀνοῖξαι τῆς ἡμέρας ἐκείνης, αὐτὸς ἀνοίξειν ἔφη· καὶ γὰρ κλείεσθαι διʼ αὐτὸν πλήσαντα χρημάτων τοσούτων τὸ ταμιεῖον.

-
+

Πετιλλίου Πετιλλίου W: παιτιλίου @@ -2450,21 +2453,21 @@ unit="stephpage" xml:id="stephpage-197a"/> φέρειν περὶ αὐτοῦ· ἐπηκολούθησε τοὺς κατηγόρους ἀπολιπὼν λέγοντας.

-
+
Τίτου κοιντίου -
+

Τίτος Κοΐντιος Κοΐντιος W: κοΰντιος οὕτως ἦν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἐπιφανής, ὥστε πρὸ δημαρχίας καὶ στρατηγίας καὶ ἀγορανομίας ὕπατος αἱρεθῆναι. πεμφθεὶς δὲ στρατηγὸς ἐπὶ Φίλιππον εἰς λόγους ἐπείσθη συνελθεῖν αὐτῷ· τοῦ δὲ Φιλίππου λαβεῖν ὁμήρους ἀξιοῦντος, ἐκεῖνον μὲν γὰρ εἶναι μετὰ πολλῶν -Ῥωμαίων, ἑαυτὸν δὲ μόνον Μακεδόσι· “σὺ γὰρ μόνον” ὁ Κοΐντιος σὺ γὰρ μόνον ὁ Κοΐντιος Κοΐντιος idem: κόϊντος - ἔφη “ἑαυτὸν ἐποίησας ἀποκτείνας τοὺς φίλους καὶ συγγενεῖς.”

+ ἔφη ἑαυτὸν ἐποίησας ἀποκτείνας τοὺς φίλους καὶ συγγενεῖς.

-
+

νικήσας δὲ μάχῃ τὸν Φίλιππον ἐκήρυξεν ἐν Ἰσθμίοις, ὅτι τοὺς Ἕλληνας ἐλευθέρους καὶ αὐτονόμους ἀφίησιν. ὅσοι δὲ Ῥωμαίων αἰχμάλωτοι γενόμενοι ἐν τοῖς κατʼ Ἀννίβαν @@ -2472,34 +2475,34 @@ place="unspecified" resp="ed"> δωρεὰν ἔδωκαν αὐτῷ, κἀκεῖνοι θριαμβεύοντι συνηκολούθησαν ἐν Ῥώμῃ πιλία περὶ ταῖς κεφαλαῖς ἔχοντες, ὥσπερ ἔθος ἐστὶ τοῖς ἐλευθερωθεῖσι.

-
+

τοὺς δʼ Ἀχαιοὺς ἐπὶ τὴν Ζακυνθίων νῆσον διανοουμένους στρατεύειν ἐκέλευε φυλάττεσθαι, μὴ καθάπερ αἱ χελῶναι τὴν κεφαλὴν προτείναντες ἔξω τῆς Πελοποννήσου κινδυνεύσωσιν.

-
+

Ἀντιόχου δὲ τοῦ βασιλέως μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἥκοντος εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ πάντων ἐκπεπληγμένων τὰ πλήθη καὶ τοὺς ὁπλισμούς, λόγον εἶπε τοιοῦτον πρὸς τοὺς Ἀχαιούς· ἔφη γὰρ ἐν Χαλκίδι παρὰ τῷ ξένῳ δειπνῶν θαυμάζειν τὸ τῶν κρεῶν πλῆθος εἰπεῖν δὲ τὸν ξένον ὅτι ταῦτα -πάντα χοίρειά ἐστιν ἡδύσμασι καὶ σκευασίαις διαφέροντα. “μὴ τοίνυν μηδὲ ὑμεῖσ” ἔφη “θαυμάζετε τὴν +πάντα χοίρειά ἐστιν ἡδύσμασι καὶ σκευασίαις διαφέροντα. μὴ τοίνυν μηδὲ ὑμεῖσ ἔφη θαυμάζετε τὴν βασιλικὴν δύναμιν, λογχοφόρους καὶ καὶ] prius om. mei codd. καταφράκτους καὶ πεζεταίρους καὶ ἀμφιπποτοξότας ἀκούοντες· πάντες γάρ -εἰσιν οὗτοι Σύροι ὁπλαρίοις ἀλλήλων διαφέροντες.”

+εἰσιν οὗτοι Σύροι ὁπλαρίοις ἀλλήλων διαφέροντες.

-
+

Φιλοποίμενι δὲ τῷ στρατηγῷ τῶν Ἀχαιῶν ἱππεῖς μὲν πολλοὺς καὶ ὁπλίτας ἔχοντι, χρημάτων δὲ οὐκ -εὐποροῦντι, προσπαίζων ἔλεγεν ὅτι “χεῖρας ἔχει Φιλοποίμην καὶ σκέλη, -γαστέρα δὲ οὐκ ἔχει” καὶ γὰρ τῇ φύσει τοῦ σώματος ἦν καὶ ὁ Φιλοποίμην τοιοῦτος.

+εὐποροῦντι, προσπαίζων ἔλεγεν ὅτι χεῖρας ἔχει Φιλοποίμην καὶ σκέλη, +γαστέρα δὲ οὐκ ἔχει καὶ γὰρ τῇ φύσει τοῦ σώματος ἦν καὶ ὁ Φιλοποίμην τοιοῦτος.

-
+
Γναίου Δομιτίου -
+

Γνάιος, Γνάιος M: γάϊος Δομίτιος, ὃν Σκιπίων ὁ μέγας ἀνθʼ ἑαυτοῦ τῷ ἀδελφῷ Λευκίῳ παρακατέστησεν ἐν τῷ πρὸς Ἀντίοχον @@ -2511,9 +2514,9 @@ unit="stephpage" xml:id="stephpage-197e"/> φάλαγγα, καὶ τῶν πε πολεμίων ἀνεῖλεν.

-
+
Ποπλίου Λικινίου -
+

Πόπλιος Λικίνιος ὕπατος; στρατηγός, ἡττηθεὶς ὑπὸ Περσέως τοῦ Μακεδόνων βασιλέως ἱππομαχίᾳ, δισχιλίους ὀκτακοσίους ἀπέβαλε τοὺς μὲν πεσόντας @@ -2521,46 +2524,46 @@ unit="stephpage" xml:id="stephpage-197e"/> φάλαγγα, καὶ τῶν πε ἐκέλευεν ὁ νενικημένος τὸν νενικηκότα Ῥωμαίοις ἐπιτρέπειν τὰ καθʼ αὑτόν.

-
+
Παύλου Ἀιμιλίου -
+

Παῦλος Αἰμίλιος δευτέραν ὑπατείαν μετελθὼν ἀπέτυχεν· ἐπεὶ δὲ τοῦ πρὸς Περσέα καὶ Μακεδόνας πολέμου μῆκος λαμβάνοντος ἀπειρίᾳ καὶ μαλακίᾳ τῶν στρατηγῶν, ἐκεῖνον ὕπατον ἀπέδειξαν, οὐκ ἔφη χάριν ἔχειν αὐτοῖς· οὐ γὰρ αὐτὸς ἀρχῆς δεόμενος, ὡς ἐκείνων ἄρχοντος, ᾑρῆσθαι στρατηγός

-
+

ἐλθὼν δὲ εἰς οἶκον ἐξ ἀγορᾶς καὶ τὴν Τερτίαν τὸ θυγάτριον εὑρὼν δεδακρυμένον ἐπυνθάνετο τὴν αἰτίαν· εἰπούσης δὲ ὅτι Περσεὺς -τέθνηκεν ἡμῖν κυνίδιον δʼ ἦν οὕτως ὀνομαζόμενον, “ἀγαθῇ τύχῃ ” εἶπεν -“ὦ θύγατερ καὶ δέχομαι τὸν οἰωνόν.”

+τέθνηκεν ἡμῖν κυνίδιον δʼ ἦν οὕτως ὀνομαζόμενον, ἀγαθῇ τύχῃ εἶπεν +ὦ θύγατερ καὶ δέχομαι τὸν οἰωνόν.

-
+

εὑρὼν δὲ ἐπὶ στρατοπέδου πολλὴν θρασύτητα καὶ λαλιὰν παραστρατηγούντων καὶ πολυπραγμονούντων ἐκέλευσεν ἡσυχίαν ἔχειν καὶ ποιεῖν ὀξείας τὰς μαχαίρας μόνον, αὑτῷ δὲ τῶν ἄλλων μελήσειν.

-
+

τὰς δὲ νυκτερινὰς φυλακὰς ἐκέλευσεν φυλάσσειν ἄνευ λόγχης καὶ ξίφους, ὅπως ἀμύνασθαι τοὺς πολεμίους ἀπεγνωκότες μᾶλλον καὶ διαμαχοῦνται πρὸς τὸν ὕπνον.

-
+

ἐμβαλὼν δὲ διὰ τῶν ἄκρων εἰς Μακεδονίαν καὶ συντεταγμένους ἰδὼν τοὺς πολεμίους, τοῦ Νασικᾶ -παρακαλοῦντος αὐτὸν εὐθὺς ἐπιχειρεῖν “εἴγε τὴν σὴν” εἶπεν “ἡλικίαν εἶχον, αἱ δὲ πολλαί με πεῖραι -κωλύουσιν ἐκ πορείας πρὸς φάλαγγα συντεταγμένην μάχεσθαι.”

+παρακαλοῦντος αὐτὸν εὐθὺς ἐπιχειρεῖν εἴγε τὴν σὴν εἶπεν ἡλικίαν εἶχον, αἱ δὲ πολλαί με πεῖραι +κωλύουσιν ἐκ πορείας πρὸς φάλαγγα συντεταγμένην μάχεσθαι.

-
+

νικήσας δὲ τὸν Περσέα καὶ τὰς ἐπινικίους ποιούμενος ἑστιάσεις ἔλεγε τῆς αὐτῆς ἐμπειρίας εἶναι στράτευμα φοβερώτατον πολεμίοις καὶ συμπόσιον ἥδιστον φίλοις παρασχεῖν.

-
+

τοῦ δὲ Περσέως αἰχμαλώτου γενομένου καὶ παρακρουομένου τὸν -θρίαμβον “ἐπὶ σοί” εἶπε “τοῦτʼ ἐστίν,ʼ” ἐξουσίαν διδοὺς αὐτῷ ἑαυτὸν ἀνελεῖν.

+θρίαμβον ἐπὶ σοί εἶπε τοῦτʼ ἐστίν,ʼ ἐξουσίαν διδοὺς αὐτῷ ἑαυτὸν ἀνελεῖν.

-
+

χρημάτων δὲ ἀπείρων εὑρεθέντων, αὐτὸς μὲν οὐκ ἔλαβε, τῷ δὲ γαμβρῷ Τουβέρωνι φιάλην ἀργυρᾶν ὁλκῆς πέντε λιτρῶν ἀριστεῖον ἔδωκε. καὶ τοῦτὸ φασι πρῶτον εἰς τὸν Αἰλίων αἰλίων *: αἰμιλίων οἶκον εἰσελθεῖν κειμήλιον ἀργυροῦν.

-
+

τεσσάρων δὲ παίδων ἀρρένων αὐτῷ γεγονότων, δύο μὲν πρότερον ἐτύγχανεν ἐκδεδωκὼς ἑτέροις θέσθαι· δυεῖν δὲ ὄντων ἐπὶ τῆς οἰκίας ὁ μὲν ἡμέραις πέντε πρὸ τοῦ θριάμβου , τεσσαρεσκαίδεκα malim τεσσαραπαίδεκα ἀναδέδεκται .

-
+
Κάτωνος τοῦ πρεσβυτέρου -
+
-

Κάτων ὁ πρεσβύτερος ἐν τῷ δήμῳ τῆς ἀσωτίας καὶ πολυτελείας καθαπτόμενος εἶπεν “ὡς χαλεπόν ἐστι -λέγειν πρὸς γαστέρα ὦτα μὴ ἔχουσαν.”

+

Κάτων ὁ πρεσβύτερος ἐν τῷ δήμῳ τῆς ἀσωτίας καὶ πολυτελείας καθαπτόμενος εἶπεν ὡς χαλεπόν ἐστι +λέγειν πρὸς γαστέρα ὦτα μὴ ἔχουσαν.

-
+

θαυμάζειν δὲ πῶς σῴζεται πόλις, ἐν ᾗ πωλεῖται πλείονος ἰχθὺς ἢ βοῦς.

-
-

λοιδορῶν δέ ποτε τὴν ἐπιπολάζουσαν γυναικοκρατίαν “πάντες εἶπεν” “ἂνθρωποι τῶν γυναικῶν ἄρχουσιν, -ἡμεῖς δὲ πάντων ἀνθρώπων, ἡμῶν δὲ αἱ γυναῖκες.”

+
+

λοιδορῶν δέ ποτε τὴν ἐπιπολάζουσαν γυναικοκρατίαν πάντες εἶπεν ἂνθρωποι τῶν γυναικῶν ἄρχουσιν, +ἡμεῖς δὲ πάντων ἀνθρώπων, ἡμῶν δὲ αἱ γυναῖκες.

-
+

δὲ βούλεσθαι μᾶλλον εὐεργετήσας μὴ κομίσασθαι χάριν ἢ μὴ ὑποσχεῖν κόλασιν ἀδικήσας, καὶ πᾶσιν ἀεὶ τοῖς ἁμαρτάνουσι χωρὶς ἑαυτοῦ δοῦναι συγγνώμην

-
+

παρορμῶν δὲ τοὺς ἄρχοντας ἐπιτιμᾶν τοῖς ἁμαρτάνουσιν ἔλεγε τοὺς δυναμένους κωλύειν τοὺς κακῶς ποιοῦντας, ἐὰν μὴ κωλύωσι, κελεύειν.

-
+

τῶν δὲ νέων ἔφη χαίρειν τοῖς ἐρυθριῶσι μᾶλλον, ἢ τοῖς ὠχριῶσι.

-
+

στρατιώτην δὲ μισεῖν, ὃς ἐν τῷ περιπατεῖν τὰς χεῖρας, ἐν δὲ τῷ μάχεσθαι τοὺς πόδας κινεῖ, ῥέγχει δὲ μεῖζον ἢ ἀλαλάζει.

-
+

κάκιστον δέʼ ἔλεγεν ἄρχοντα εἶναι τὸν ἄρχειν ἑαυτοῦ μὴ δυνάμενον.

-
+

μάλιστα δὲ ἐνόμιζε δεῖν ἕκαστον ἑαυτὸν αἰδεῖσθαι· μηδένα γὰρ ἑαυτοῦ μηδέποτε χωρὶς εἶναι.

-
-

πολλῶν δὲ ὁρῶν ἀνισταμένους ἀνδριάντας “ἐμοῦ δέ” ἔφη “ἐρωτᾶν -βούλομαι μᾶλλον τοὺς ἀνθρώπους, διὰ τί ἀνδριὰς οὐ κεῖται Κάτωνος ἢ διὰ τί κεῖται.”

+
+

πολλῶν δὲ ὁρῶν ἀνισταμένους ἀνδριάντας ἐμοῦ δέ ἔφη ἐρωτᾶν +βούλομαι μᾶλλον τοὺς ἀνθρώπους, διὰ τί ἀνδριὰς οὐ κεῖται Κάτωνος ἢ διὰ τί κεῖται.

-
+

φείδεσθαι δὲ τῆς ἐξουσίας παρεκάλει τοὺς δυναμένους, ὅπως ἀεὶ παραμένοι τὸ ἐξεῖναι.

-
+

τοὺς δὲ τῆς ἀρετῆς τὴν τιμὴν ἀφαιροῦντας ἔλεγε τὴν ἀρετὴν ἀφαιρεῖν τῆς νεότητος

-
+

τὸν δὲ ἄρχοντα ἢ κριτὴν ἔλεγε δεῖν μήτε ὑπὲρ τῶν δικαίων λιπαρεῖσθαι μήτε ὑπὲρ τῶν ἀδίκων ἐκλιπαρεῖσθαι.

-
+

τὴν δὲ ἀδικίαν ἔλεγε τοῖς ἀδικοῦσι κἂν μὴ φέρῃ κίνδυνον, ἅπασι φέρειν.

-
+

τῷ δὲ γήρᾳ πολλῶν αἰσχρῶν παρόντων ἠξίου μὴ προστιθέναι τὴν ἀπὸ τῆς κακίας αἰσχύνην.

-
+

τὸν δὲ ὀργιζόμενον ἐνόμιζε τοῦ μαινομένου χρόνῳ διαφέρειν.

-
-

“ἥκιστα δὲ φθονεῖσθαι τοὺς τῇ τύχῃ χρωμένους ἐπιεικῶς καὶ μετρίως· οὐ γὰρ ἡμῖν ἀλλὰ τοῖς περὶ -ἡμᾶς φθονοῦσι.”

+
+

ἥκιστα δὲ φθονεῖσθαι τοὺς τῇ τύχῃ χρωμένους ἐπιεικῶς καὶ μετρίως· οὐ γὰρ ἡμῖν ἀλλὰ τοῖς περὶ +ἡμᾶς φθονοῦσι.

-
+

τοὺς δὲ σπουδάζοντας ἐν τοῖς γελοίοις ἔλεγεν ἐν τοῖς σπουδαίοις ἔσεσθαι καταγελάστους.

-
+

τὰς καλὰς πράξεις ἔλεγε δεῖν καταλαμβάνειν πράξεσι καλαῖς, ἵνα μὴ τῆς δόξης ἀπορρέωσιν.

-
+

ἐπετίμα δὲ τοῖς πολίταις ἀεὶ τοὺς αὐτοὺς αἱρουμένοις ἄρχοντας “δόξετε γάρ” εἰπεῖν “μὴ πολλοῦ τὸ ἄρχειν ἄξιον ἢ μὴ πολλοὺς τοῦ ἄρχειν ἀξίους ἡγεῖσθαι.”

+xml:id="stephpage-199b"/> αἱρουμένοις ἄρχοντας δόξετε γάρ εἰπεῖν μὴ πολλοῦ τὸ ἄρχειν ἄξιον ἢ μὴ πολλοὺς τοῦ ἄρχειν ἀξίους ἡγεῖσθαι.

-
+

τὸν δὲ τοὺς παραλίους ἀγροὺς πεπρακότα προσεποιεῖτο θαυμάζειν ὡς ἰσχυρότερον τῆς θαλάσσης· - “ἃ γὰρ ἐκείνη μόλις ἐπικλύζει, οὗτος ῥᾳδίως καταπέπωκε”

+ ἃ γὰρ ἐκείνη μόλις ἐπικλύζει, οὗτος ῥᾳδίως καταπέπωκε

-
+

τιμητείαν δὲ μετιὼν καὶ τοὺς ἄλλους ὁρῶν δεομένους τῶν πολλῶν καὶ κολακεύοντας, αὐτὸς ἐβόα τὸν δῆμον ἀποτόμου χρείαν ἔχειν ἰατροῦ καὶ μεγάλου καθαρμοῦ· δεῖν οὖν μὴ τὸν ἥδιστον, ἀλλὰ τὸν ἀπαραίτητον αἱρεῖσθαι καὶ ταῦτα λέγων ᾑρέθη πρὸ πάντων.

-
+

διδάσκων δὲ τοὺς νέους εὐθαρσῶς μάχεσθαι πολλάκις ἔλεγε τοῦ ξίφους τὸν λόγον μᾶλλον καὶ τὴν φωνὴν τῆς χειρὸς τρέπειν καὶ καταπλήττειν τοὺς πολεμίους.

-
+

ἐπεὶ δὲ πολεμῶν τοῖς περὶ τὸν Βαῖτιν ποταμὸν οἰκοῦσιν εἰς κίνδυνον ὑπὸ πλήθους τῶν πολεμίων κατέστη, τῶν μὲν Κελτιβήρων ἐπὶ διακοσίοις ταλάντοις βουλομένων -βοηθεῖν, τῶν δὲ Ῥωμαίων οὐκ ἐώντων ὁμολογεῖν μισθὸν ἀνθρώποις βαρβάροις, “ἁμαρτάνειν” ἔφησεν -“αὐτούς· νικῶντας μὲν γὰρ ἀποδώσειν οὐ παρʼ αὑτῶν ἁμαρτάνειν ἔφησεν +αὐτούς· νικῶντας μὲν γὰρ ἀποδώσειν οὐ παρʼ αὑτῶν αὑτῶν *: αὐῶν ἀλλὰ παρὰ τῶν πολεμίων· ἡττωμένων δέ, μήτε τοὺς ἀπῃτημένους malim ἀπαιτουμένους, -quod est in Vit. Cat. c. 10 μήτε τοὺς ἀπαιτοῦντας ἔσεσθαι.” +quod est in Vit. Cat. c. 10 μήτε τοὺς ἀπαιτοῦντας ἔσεσθαι.

-
+

πλείονας δὲ πόλεις ἑλών, ὥς φησι, τῶν ἡμερῶν ἃς διέτριψεν ἐν τοῖς πολεμίοις, οὐδὲν αὐτὸς πλέον λαβεῖν ὧν ἔφαγε καὶ ἔπιεν ἐκ τῆς πολεμίας.

-
+

τῶν δὲ στρατιωτῶν ἑκάστῳ λίτραν ἀργύρου διανείμας φησὶ βέλτιον εἶναι πολλοὺς ἔχοντας ἀργύριον ἢ ὀλίγους χρυσίον ἀπὸ τῆς στρατείας ἐπανελθεῖν· τῶν γὰρ ἀρχόντων οὐδὲν ἄλλο δεῖν ἐν ταῖς ἐπαρχίαις ἢ τὴν δόξαν αὐξάνεσθαι.

-
+

πέντε δὲ οἰκέτας εἶχεν ἐπὶ τῆς στρατείας, ὧν εἷς αἰχμάλωτα σώματα τρία πριάμενος, ὡς οὐκ ἔλαθε τὸν Κάτωνα, πρὶν εἰς ὄψιν ἐλθεῖν, ἀπήγξατο.

-
+

παρακληθεὶς δὲ ὑπὸ Σκιπίωνος Ἀφρικανοῦ τοῖς Ἀχαιῶν συλλαβέσθαι φυγάσιν, ὅπως εἰς τὰς πατρίδας κατέλθωσιν, προσεποιεῖτο μηδὲν αὐτῷ μέλειν τοῦ πράγματος· ἐν δὲ τῇ συγκλήτῳ πολλῶν γινομένων λόγων ἀναστὰς “ὥσπερ οὐκ ἔχοντεσ” εἶπεν “ὃ πράττωμεν, καθήμεθα περὶ Γραικῶν -γεροντίων ζητοῦντες πότερον ὑπὸ τῶν παρʼ ἡμῖν ἢ ὑπὸ τῶν ἐκεῖ νεκροφόρων ἐξενεχθῶσι.”

+unit="tlnum"/> γινομένων λόγων ἀναστὰς ὥσπερ οὐκ ἔχοντεσ εἶπεν ὃ πράττωμεν, καθήμεθα περὶ Γραικῶν +γεροντίων ζητοῦντες πότερον ὑπὸ τῶν παρʼ ἡμῖν ἢ ὑπὸ τῶν ἐκεῖ νεκροφόρων ἐξενεχθῶσι.

-
+

Ποστουμίου δὲ Ἀλβίνου Ἀλβίνου X: λαβιήνου γράψαντος ἱστορίας Ἑλληνιστὶ καὶ συγγνώμην παρὰ τῶν @@ -2717,20 +2720,20 @@ unit="tlnum"/> γινομένων λόγων ἀναστὰς “ὥσπερ ο Κάτων ἔφη δοτέον εἶναι συγγνώμην, εἰ τῶν Ἀμφικτυόνων ψηφισαμένων ἀναγκασθεὶς ἔγραψε,

-
+
Σκιπίωνος τοῦ νεωτέρου -
+

Σκιπίωνα τὸν νεώτερον λέγουσιν ἔτεσι πεντήκοντα καὶ τέτταρσιν, οἷς ἐβίωσε, μηδὲν πρίασθαι μηδὲν ἀποδόσθαι μηδὲν οἰκοδομῆσαι, λίτρας δὲ ἀργύρου τρεῖς καὶ τριάκοντα μόνας ἐν οὐσίᾳ μεγάλῃ δύο δὲ χρυσίου καταλιπεῖν καὶ ταῦτα Καρχηδόνος κύριον ὄντα καὶ μάλιστα τῶν στρατηγῶν πλουτίσαντα τοὺς στρατιώτας.

-
+

τὸ δὲ Πολυβίου παράγγελμα διαφυλάττων ἐπειρᾶτο μὴ πρότερον ἐξ ἀγορᾶς ἀπελθεῖν ἢ ποιήσασθαί τινα συνήθη καὶ φίλον ἁμωσγέπως τῶν ἐντυγχανόντων.

-
+

ἔτι δὲ νέος ὢν τοσαύτην εἶχε δόξαν ἀνδρείας καὶ συνέσεως, ὥστε Κάτωνα μὲν τὸν πρεσβύτερον εἰπεῖν ἐρωτηθέντα περὶ τῶν ἐν Καρχηδόνι στρατευομένων, ἐν οἷς καὶ Σκιπίων @@ -2739,7 +2742,7 @@ anchored="true" place="unspecified" resp="ed">Hom. κ

-
+

εἰς δὲ τὴν Ῥώμην ἐλθόντος ἀπὸ στρατείας, ἀπὸ στρατείας] ἐπὶ ὑπατείαν @@ -2747,7 +2750,7 @@ W ἐκάλουν αὐτὸν οὐκ ἐκείνῳ χαριζόμενοι, ἀλλʼ ὡς Καρχηδόνα διʼ ἐκείνου ταχὺ καὶ ῥᾳδίως ληψόμενοι·

-
+

ἐπεὶ δὲ παρελθὼν εἰς τὸ τεῖχος, τῶν Καρχηδονίων ἐκ τῆς ἄκρας ἀμυνομένων, μὴ σὺ μὴ σὺ] εἰς Duebnerus. Aliud @@ -2760,17 +2763,17 @@ latet τὴν διὰ μέσου θάλασσαν οὐ πάνυ βαθε unit="tlnum"/> τοῖς πολεμίοις.

-
+

εὑρὼν δὲ τὴν πόλιν ἀνδριάντων Ἑλληνικῶν καὶ ἀναθημάτων ἀπὸ Σικελίας μεστὴν οὖσαν, ἐκήρυξε τοὺς ἀπὸ τῶν πόλεων παρόντας ἐπιγινώσκειν καὶ κομίζεσθαι.

-
+

τῶν δὲ χρημάτων οὔτε δοῦλον οὔτε ἀπελεύθερον εἴα λαβεῖν οὐδένα, ἀλλʼ οὐδὲ πρίασθαι πάντων ἀγόντων καὶ φερόντων.

-
+

Γαΐῳ δὲ Λαιλίῳ τῷ φιλτάτῳ τῶν ἑταίρων ὑπατείαν μετιόντι συμπράττων ἐπηρώτησε Πομπήιον εἰ καὶ αὐτὸς ὑπατείαν μέτεισιν· ἐδόκει δὲ ὁ Πομπήιος υἱὸς αὐλητοῦ γεγονέναι· τοῦ δὲ φήσαντος μὴ μετιέναι, ἀλλὰ καὶ τὸν Λαίλιον ἐπαγγελλόμενος συμπεριάξειν καὶ συναρχαιρεσιάσειν, @@ -2782,37 +2785,37 @@ xml:lang="lat" anchored="true" place="unspecified" resp="ed"> ἀπηγγέλλετο] παρήγγελλε Cobetus γὰρ αὐτὸς ἐν ἀγορᾷ περιιὼν καὶ δεξιούμενος τοὺς πολίτας. -ἀγανακτούντων δὲ τῶν ἄλλων , ὁ Σκιπίων γελάσας “ἀβελτερίᾳ ἀβελτερίᾳ ἀβελτερίᾳ γε W: ἀβελτηρίᾳ δὲ - γε” εἶπεν “ἡμῶν, καθάπερ οὐκ ἀνθρώπους μέλλοντες ἀλλὰ θεοὺς παρακαλεῖν, πάλαι διατρίβομεν -αὐλητὴν ἀναμένοντες.”

+ γε εἶπεν ἡμῶν, καθάπερ οὐκ ἀνθρώπους μέλλοντες ἀλλὰ θεοὺς παρακαλεῖν, πάλαι διατρίβομεν +αὐλητὴν ἀναμένοντες.

-
+

Ἀππίου δὲ Κλαυδίου περὶ τῆς τιμητικῆς ἀρχῆς ἁμιλλωμένου πρὸς αὐτὸν καὶ λέγοντος, ὅτι πάντας ὀνομαστὶ Ῥωμαίους αὐτὸς -ἀσπάζεται, Σκιπίωνος ὀλίγου δεῖν ἀγνοοῦντος ἅπαντας, “ἀληθῆ λέγεισ” εἶπεν “ἐμοὶ γὰρ οὐκ εἰδέναι -πολλοὺς ἀλλʼ ὑπὸ μηδενὸς ἀγνοεῖσθαι μεμέληκεν.”

+ἀσπάζεται, Σκιπίωνος ὀλίγου δεῖν ἀγνοοῦντος ἅπαντας, ἀληθῆ λέγεισ εἶπεν ἐμοὶ γὰρ οὐκ εἰδέναι +πολλοὺς ἀλλʼ ὑπὸ μηδενὸς ἀγνοεῖσθαι μεμέληκεν.

-
+

ἐκέλευε δὲ τοὺς πολίτας, ἐπειδὴ ἐτύγχανον πολεμοῦντες Κελτίβηρσιν, ἀμφοτέρους ἐπὶ τὴν στρατείαν ἐκπέμψαντας ἢ πρεσβευτὰς ἢ χιλιάρχους μάρτυρας λαμβάνειν καὶ κριτὰς τῆς ἑκάστου ἀρετῆς τοὺς πολεμοῦντας.

-
+

ἀποδειχθεὶς δὲ τιμητὴς νεανίσκου μὲν ἀφείλετο τὸν ἵππον, ὅτι δειπνῶν πολυτελῶς, ἐν ᾧ χρόνῳ Καρχηδὼν ἐπολεμεῖτο, μελίπηκτον εἰς σχῆμα τῆς πόλεως διαπλάσας καὶ τοῦτο Καρχηδόνα προσειπὼν προύθηκε διαρπάσαι τοῖς παροῦσι· καὶ πυνθανομένου τοῦ νεανίσκου τὴν αἰτίαν διʼ ἣν ἀφῄρηται -τὸν ἵππον, “ἐμοῦ γάρ” ἔφη “πρότερος Καρχηδόνα διήρπασας.”

+τὸν ἵππον, ἐμοῦ γάρ ἔφη πρότερος Καρχηδόνα διήρπασας.

-
-

Γάιον δὲ Λικίνιον ἰδὼν παρερχόμενον “οἶδα” ἔφη “τοῦτον ἐπιωρκηκότα τὸν ἄνδρα· μηδενὸς δὲ, -κατηγοροῦντος, οὐ δύναμαι κατήγορος αὐτὸς εἶναι καὶ δικαστής.”

+
+

Γάιον δὲ Λικίνιον ἰδὼν παρερχόμενον οἶδα ἔφη τοῦτον ἐπιωρκηκότα τὸν ἄνδρα· μηδενὸς δὲ, +κατηγοροῦντος, οὐ δύναμαι κατήγορος αὐτὸς εἶναι καὶ δικαστής.

-
+

ἐκπεμφθέντα δʼ αὐτὸν ὑπὸ τῆς βουλῆς τρίτον, ὥς φησι Κλειτόμαχος, ἀνθρώπων ὕβριν ὕβριν p. 787a: πόλεων @@ -2824,10 +2827,10 @@ xml:id="stephpage-200e"/> πόλεως διαπλάσας καὶ τοῦτο Κ αὐτοῖς τὸ πρόσωπον, τοῦ δὲ ἀποκαλυψαμένου, κραυγὴν καὶ κρότον ἐποίησαν. τοῦ δὲ βασιλέως μόλις ἁμιλλωμένου βαδίζουσιν αὐτοῖς διʼ ἀργίαν καὶ τρυφὴν τοῦ σώματος, ὁ Σκιπίων ἀτρέμα πρὸς τὸν Παναίτιον -ψιθυρίσας εἶπεν “ἤδη τι τῆς ἐπιδημίας ἡμῶν Ἀλεξανδρεῖς ἀπολελαύκασι· διʼ -ἡμᾶς γὰρ ἑωράκασι τὸν βασιλέα περιπατοῦντα.”

+ψιθυρίσας εἶπεν ἤδη τι τῆς ἐπιδημίας ἡμῶν Ἀλεξανδρεῖς ἀπολελαύκασι· διʼ +ἡμᾶς γὰρ ἑωράκασι τὸν βασιλέα περιπατοῦντα.

-
+

συναπεδήμει δὲ αὐτῷ φίλος μὲν εἷς φιλόσοφος Παναίτιος, οἰκέται δὲ πέντε· καὶ τοῦ ἑνὸς τοῦ ἑνὸς] τούτων ἑνὸς @@ -2835,7 +2838,7 @@ xml:lang="lat" anchored="true" place="unspecified" resp="ed"> ἀποθανόντος; ἐπὶ τῆς ξένης, ἄλλον μὴ βουλόμενος πρίασθαι ἀπὸ τῆς Ῥώμης μετεπέμψατο.

-
+

τῶν δὲ Νομαντίνων ἀμάχων εἶναι δοκούντων καὶ πολλοὺς νενικηκότων στρατηγούς, ὕπατον ἀπέδειξε Σκιπίωνα τὸ δεύτερον ὁ δῆμος ἐπὶ τὸν πόλεμον· ὡρμημένων δὲ πολλῶν ἐπὶ τὴν στρατείαν, καὶ τοῦτο διεκώλυσεν ἡ σύγκλητος, ὡς ἐρήμου τῆς Ἰταλίας ἐσομένης. καὶ χρήματα @@ -2846,7 +2849,7 @@ unit="tlnum"/> μὲν οὐκ ἔφη δεῖσθαι, τὰ γὰρ ἑαυτ πρὸς τοιούτους, εἰ δὲ διʼ ἀνανδρίαν τῶν πολιτῶν, ὅτι μετὰ τοιούτων

-
+

ἐπεὶ δὲ ἐλθὼν εἰς τὸ στρατόπεδον πολλὴν ἀταξίαν καὶ ἀκολασίαν καὶ δεισιδαιμονίαν καὶ τρυφὴν κατέλαβε, μάντεις μὲν εὐθὺς ἐξήλασε καὶ θύτας καὶ πορνοβοσκούς, σκεύη δὲ προσέταξεν ἀποπέμπειν @@ -2859,30 +2862,30 @@ unit="tlnum"/> μὲν οὐκ ἔφη δεῖσθαι, τὰ γὰρ ἑαυτ ἁπλῶς καὶ κρέας ὀπτὸν ἢ ἑφθόν· αὐτὸς δὲ σάγον ἐμπεπορπημένος μέλανα περιῄει, πενθεῖν τὴν τοῦ στρατεύματος αἰσχύνην λέγων.

-
+

Μεμμίου δέ τινος χιλιάρχου λαβὼν ὑποζύγια, ψυκτῆρας διαλίθους παρακομίζοντα καὶ Θηρικλείους, “ἐμοὶ μέν” εἶπεν “ἡμέρας +xml:id="stephpage-201d"/> ψυκτῆρας διαλίθους παρακομίζοντα καὶ Θηρικλείους, ἐμοὶ μέν εἶπεν ἡμέρας τριάκοντα τριάκοντα] δὶς τριάκοντα vel ἑξήκοντα Cobetus καὶ τῇ -πατρίδι, σαυτῷ δὲ τὸν βίον ἅπαντα τοιοῦτος; ὢν ἄχρηστον πεποίηκας σεαυτόν.”

+πατρίδι, σαυτῷ δὲ τὸν βίον ἅπαντα τοιοῦτος; ὢν ἄχρηστον πεποίηκας σεαυτόν.

-
-

ἑτέρου δὲ θυρεὸν ἐπιδείξαντος εὖ κεκοσμημένον “ὁ μὲν θυρεόσ” εἶπεν “ὦ νεανία καλός, πρέπει δὲ -Ῥωμαῖον ἄνδρα μᾶλλον ἐν τῇ δεξιᾷ τὰς ἐλπίδας ἔχειν ἢ τῇ ἀριστερᾷ.” +

+

ἑτέρου δὲ θυρεὸν ἐπιδείξαντος εὖ κεκοσμημένον ὁ μὲν θυρεόσ εἶπεν ὦ νεανία καλός, πρέπει δὲ +Ῥωμαῖον ἄνδρα μᾶλλον ἐν τῇ δεξιᾷ τὰς ἐλπίδας ἔχειν ἢ τῇ ἀριστερᾷ.

-
-

τοῦ δὲ τὸν χάρακα ἄραντος σφόδρα πιέζεσθαι φάσκοντος “εἰκότωσ” ἔφη· “τῷ γὰρ ξύλῳ τούτῳ μᾶλλον ἢ -τῇ μαχαίρᾳ πιστεύεισ”

+
+

τοῦ δὲ τὸν χάρακα ἄραντος σφόδρα πιέζεσθαι φάσκοντος εἰκότωσ ἔφη· τῷ γὰρ ξύλῳ τούτῳ μᾶλλον ἢ +τῇ μαχαίρᾳ πιστεύεισ

-
-

ὁρῶν δὲ τὴν ἀπόνοιαν τῶν πολεμίων ἔλεγεν “ὠνεῖσθαι τοῦ χρόνου +

+

ὁρῶν δὲ τὴν ἀπόνοιαν τῶν πολεμίων ἔλεγεν ὠνεῖσθαι τοῦ χρόνου τὴν ἀσφάλειαν · τὸν γὰρ ἀγαθὸν στρατηγὸν ὥσπερ ἰατρὸν ἐσχάτης δεῖσθαι τῆς διὰ τοῦ σιδήρου θεραπείας.” οὐ μὴν ἀλλʼ ἐπιθέμενος ἐν καιρῷ +unit="stephpage" xml:id="stephpage-201e"/> τοῦ σιδήρου θεραπείας. οὐ μὴν ἀλλʼ ἐπιθέμενος ἐν καιρῷ τοὺς Νομαντίνους ἐτρέψατο.

-
+

τῶν δὲ πρεσβυτέρων τοὺς ἡττημένους κακιζόντων , τί τί] ὅ τι? πεφεύγασιν οὓς @@ -2890,56 +2893,56 @@ xml:lang="lat" anchored="true" place="unspecified" resp="ed"> ποιμὴν ἄλλος

-
+

ἐπεὶ δὲ τὴν Νομαντίαν ἑλὼν καὶ θριαμβεύσας τὸ δεύτερον πρὸς Γάιον Γράκχον ὑπέρ τε τῆς βουλῆς καὶ τῶν συμμάχων κατέστη διαφορᾷ, διαφορά] ἐν διαφορᾷ? καὶ -λυπούμενος ὁ δῆμος ἐθορύβησεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ βήματος, “ ἐμέ” εἶπεν “οὐδέποτε στρατοπέδων ἀλαλαγμὸς -ἐθορύβησεν, οὔτι γε συγκλύδων ἀνθρώπων, ὧν οὐ μητέρα τὴν Ἰταλίαν ἀλλὰ μητρυιὰν οὖσαν ἐπίσταμαι.” +λυπούμενος ὁ δῆμος ἐθορύβησεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ βήματος, ἐμέ εἶπεν οὐδέποτε στρατοπέδων ἀλαλαγμὸς +ἐθορύβησεν, οὔτι γε συγκλύδων ἀνθρώπων, ὧν οὐ μητέρα τὴν Ἰταλίαν ἀλλὰ μητρυιὰν οὖσαν ἐπίσταμαι.

-
-

τῶν δὲ περὶ τὸν Γάιον βοώντων κτεῖναι τὸν τύραννον “εἰκότωσ” -εἶπεν “οἱ τῇ πατρίδι πολεμοῦντες ἐμὲ βούλονται προανελεῖν· οὐ γὰρ οἷόν τε τὴν Ῥώμην πεσεῖν Σκιπίωνος -ἑστῶτος οὐδὲ ζῆν Σκιπίωνα τῆς Ῥώμης πεσούσης.”

+
+

τῶν δὲ περὶ τὸν Γάιον βοώντων κτεῖναι τὸν τύραννον εἰκότωσ +εἶπεν οἱ τῇ πατρίδι πολεμοῦντες ἐμὲ βούλονται προανελεῖν· οὐ γὰρ οἷόν τε τὴν Ῥώμην πεσεῖν Σκιπίωνος +ἑστῶτος οὐδὲ ζῆν Σκιπίωνα τῆς Ῥώμης πεσούσης.

-
+
Καικιλίου Μετέλλου -
+

Καικίλιος Μέτελλος ὀχυρῷ χωρίῳ βουλευόμενος προσαγαγεῖν, εἰπόντος ἑκατοντάρχου πρὸς αὐτὸν ὡς, ἐὰν δέκα μόνους ἀποβάλῃ, λήψεται τὸ χωρίον, ἠρώτησεν αὐτὸν εἰ βούλοιτο εἷς τῶν δέκα γενέσθαι

-
+

τῶν δὲ νεωτέρων τινὸς χιλιάρχου πυνθανομένου τί μέλλει ποιεῖν, -“εἰ τοῦτο” +εἰ τοῦτο τοῦτο W: τοῦτον - ἔφη “συνειδέναι μοι τὸν χιτωνίσκον ἐνόμιζον, ἀποδυσάμενος ἂν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πῦρ ἐπέθηκα.”

+ ἔφη συνειδέναι μοι τὸν χιτωνίσκον ἐνόμιζον, ἀποδυσάμενος ἂν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πῦρ ἐπέθηκα.

-
+

Σκιπίωνι δὲ ζῶντι πολεμῶν, ἀποθανόντος ἠχθέσθη, καὶ τοὺς μὲν υἱοὺς ἐκέλευσεν ὑποδύντας ἄρασθαι τὸ λέχος, τοῖς δὲ θεοῖς ἔφη χάριν ἔχειν ὑπὲρ τῆς Ῥώμης, ὅτι παρʼ ἄλλοις οὐκ ἐγένετο Σκιπίων.

-
+
Γαίου Μαρίου -
+

Γάιος Μάριος ἐκ γένους ἀδόξου προιὼν εἰς πολιτείαν διὰ τῶν στρατειῶν, ἀγορανομίαν τὴν μείζονα παρήγγειλεν αἰσθόμενος δὲ ὅτι λείπεται τῆς αὐτῆς ἡμέρας ἐπὶ τὴν ἐλάττονα μετῆλθε· κἀκείνης ἀποτυχὼν, ὅμως οὐκ ἀπέγνω τοῦ πρωτεύσειν Ῥωμαίων.

-
+

Ἰξίας δὲ ἔχων ἐν ἀμφοτέροις τοῖς σκέλεσι παρέσχεν ἄδετος ἐκτεμεῖν τῷ ἰατρῷ, καὶ μὴ στενάξας μηδὲ τὰς ὀφρῦς συναγαγὼν ἐνεκαρτέρησε τῇ χειρουργίᾳ· τοῦ δὲ ἰατροῦ μεταβαίνοντος ἐπὶ θάτερον, οὐκ ἠθέλησεν εἰπὼν οὐκ εἶναι τὸ θεράπευμα τῆς ἀλγηδόνος ἄξιον.

-
+

ἐπεὶ δὲ Λούσιος ὁ ἀδελφιδοῦς, αὐτοῦ τὸ δεύτερον ὑπατεύοντος, ἐβιάζετο τῶν ἐν ὥρᾳ στρατευομένων τινὰ ὀνόματι Τρεβώνιον, ὁ δὲ ἀπέκτεινεν αὐτόν, καὶ πολλῶν κατηγορούντων οὐκ ἠρνήσατο κτεῖναι τὸν ἄρχοντα, τὴν δὲ αἰτίαν εἶπε καὶ ἀπέδειξε· ὁ *: οὗν ὁ Μάριος τὸν ἐπὶ ταῖς ἀριστείαις διδόμενον στέφανον κομισθῆναι τῷ Τρεβωνίῳ περιέθηκε.

-
+

τοῖς δὲ Τεύτοσι παραστρατοπεδεύσας ἐν χωρίῳ ὀλίγον ὕδωρ ἔχοντι, τῶν στρατιωτῶν διψῆν λεγόντων, δείξας αὐτοῖς ποταμὸν ἐγγὺς ῥέοντα τῷ χάρακι τῶν πολεμίων “ἐκεῖθεν -ὑμῖν ἔστιν” εἶπε “ποτὸν ὤνιον αἵματος.” οἱ δὲ ἄγειν παρεκάλουν, ἕως ὑγρὸν +n="25" unit="tlnum"/> λεγόντων, δείξας αὐτοῖς ποταμὸν ἐγγὺς ῥέοντα τῷ χάρακι τῶν πολεμίων ἐκεῖθεν +ὑμῖν ἔστιν εἶπε ποτὸν ὤνιον αἵματος. οἱ δὲ ἄγειν παρεκάλουν, ἕως ὑγρὸν ἔχωσι τὸ αἷμα καὶ μήπω πᾶν ὑπὸ τοῦ διψῆν ἐκπεπηγός

-
+

ἐν δὲ τοῖς Κιμβρικοῖς πολέμοις Καμαρίνων Καμερίνων Vit. Mar c. 28 @@ -2964,19 +2967,19 @@ resp="ed"> ὁμοῦ Ῥωμαίους ἐποίησε, κατʼ οὐδένα νόμον· πρὸς δὲ τοὺς ἐγκαλοῦντας ἔλεγε τῶν νόμων οὐκ ἐξακοῦσαι διὰ τὸν τῶν ὅπλων ψόφον.

-
+

ἐν δὲ τῷ ἐμφυλίῳ πολέμῳ περιταφρευόμενος καὶ πολιορκούμενος ἐκαρτέρει, τὸν οἰκεῖον ἀναμένων καιρόν. εἰπόντος δὲ Πομπαιδίου Πομπαιδίου W: πομπίου - Σίλωνος πρὸς αὐτόν “εἰ μέγας εἶ στρατηγός, ὦ Μάριε, καταβὰς διαγώνισαι” “σὺ μὲν οὖν” εἶπεν -“εἰ μέγας εἶ στρατηγός, ἀνάγκασόν με διαγωνίσασθαι καὶ μὴ -βουλόμενον.”

+ Σίλωνος πρὸς αὐτόν εἰ μέγας εἶ στρατηγός, ὦ Μάριε, καταβὰς διαγώνισαι σὺ μὲν οὖν εἶπεν +εἰ μέγας εἶ στρατηγός, ἀνάγκασόν με διαγωνίσασθαι καὶ μὴ +βουλόμενον.

-
+
Κάτλου Λουτατίου -
+

Κάτλος Λουτάτιος ἐν τῷ Κιμβρικῷ πολέμῳ παρὰ τὸν Ἀτίσωνα ποταμὸν στρατοπεδεύων, ἐπεὶ τοὺς βαρβάρους ὁρῶντες οἱ Ῥωμαῖοι διαβαίνειν ἐπιχειροῦντας ἀνεχώρουν, μὴ δυνάμενος αὐτοὺς κατασχεῖν @@ -2984,35 +2987,35 @@ place="unspecified" resp="ed"> κατακολουθεῖν.

-
+
Σύλλα συλλα *: συλλου -
+

Σύλλας ὁ εὐτυχὴς ἀναγορευθεὶς τῶν μεγίστων εὐτυχιῶν ἐποιεῖτο δύο, τὴν Πίου Μετέλλου φιλίαν, καὶ τὸ μὴ κατασκάψαι τὰς Ἀθήνας ἀλλὰ φείσασθαι τῆς πόλεως.

-
+
Γαίου Πομπιλλίου -
+

Γάιος Ποπίλλιος ἐπέμφθη πρὸς Ἀντίοχον ἐπιστολὴν παρὰ τῆς συγκλήτου κομίζων, κελεύουσαν ἁπάγειν ἐξ Αἰγύπτου τὸ στράτευμα καὶ μὴ σφετερίζεσθαι τῶν Πτολεμαίου τέκνων ὀρφανῶν ὄντων τὴν βασιλείαν· προσιόντα δʼ αὐτὸν διὰ τοῦ στρατοπέδου πόρρωθεν ἀσπασαμένου τοῦ Ἀντιόχου φιλοφρόνως, οὐκ ἀντασπασάμενος τὸ γραμματεῖον ἐπέδωκεν· ἐπεὶ δὲ ἀναγνοὺς ἔφη βουλεύσεσθαι καὶ δώσειν -τὴν ἀπόκρισιν, τῷ κλήματι γῦρον περὶ αὐτὸν ὁ Ποπίλλιος περιέγραψεν εἰπών “ἐνταῦθα τοίνυν ἑστὼς -βούλευσαι καὶ ἀπόκριναι.” πάντων δὲ τὸ φρόνημα τοῦ ἀνδρὸς καταπλαγέντων τοῦ τε Ἀντιόχου ποιήσειν +τὴν ἀπόκρισιν, τῷ κλήματι γῦρον περὶ αὐτὸν ὁ Ποπίλλιος περιέγραψεν εἰπών ἐνταῦθα τοίνυν ἑστὼς +βούλευσαι καὶ ἀπόκριναι. πάντων δὲ τὸ φρόνημα τοῦ ἀνδρὸς καταπλαγέντων τοῦ τε Ἀντιόχου ποιήσειν ὁμολογοῦντος τὰ δοκοῦντα Ῥωμαίοις, οὕτως ἠσπάσατο καὶ περιέπτυξεν αὐτὸν ὁ Ποπίλλιος.

-
+
Λευκούλλου -
+

Λεύκουλλος ἐν Ἀρμενίᾳ μετὰ μυρίων ὁπλιτῶν καὶ χιλίων ἱππέων ἐπὶ Τιγράνην ἐχώρει πεντεκαίδεκα μυριάδας στρατιᾶς ἔχοντα τῇ πρὸ μιᾶς νοννῶν @@ -3021,20 +3024,20 @@ anchored="true" place="unspecified" resp="ed"> place="unspecified" resp="ed"> Καιπίωνος X: σκιπίωνος διεφθάρη δύναμις. εἰπόντος δέ τινος ὅτι Ῥωμαῖοι τὴν ἡμέραν ἀφοσιοῦνται καὶ δεδοίκασιν, -“οὐκοῦν” ἔφη “σήμερον ἀγωνισώμεθα προθύμως, ἵνα καὶ ταύτην ἐξ ἀποφράδος καὶ σκυθρωπῆς ποιήσωμεν ἱλαρὰν καὶ προσφιλῆ Ῥωμαίοις. ”

+οὐκοῦν ἔφη σήμερον ἀγωνισώμεθα προθύμως, ἵνα καὶ ταύτην ἐξ ἀποφράδος καὶ σκυθρωπῆς ποιήσωμεν ἱλαρὰν καὶ προσφιλῆ Ῥωμαίοις.

-
+

τοὺς δὲ καταφράκτους μάλιστα φοβουμένων τῶν στρατιωτῶν ἐκέλευσε θαρρεῖν πλεῖον γὰρ ἔργον εἶναι τοῦ νικῆσαι τὸ τούτους σκυλεῦσαι προσβὰς δὲ τῷ λόφῳ πρῶτος καὶ τὸ κίνημα τῶν βαρβάρων θεασάμενος ἀνεβόησε “νενικήκαμεν, ὦ συστρατιῶται·” καὶ μηδενὸς ὑποστάντος διώκων πέντε Ῥωμαίων +/> θεασάμενος ἀνεβόησε νενικήκαμεν, ὦ συστρατιῶται· καὶ μηδενὸς ὑποστάντος διώκων πέντε Ῥωμαίων ἀπέβαλε πεσόντας, τῶν δὲ πολεμίων ὑπὲρ δέκα μυριάδας ἀπέκτεινε.

-
+
Γναίου Πομπηίου -
+

Γναῖος Πομπήιος ὑπὸ Ῥωμαίων ἠγαπήθη τοσοῦτον ὅσον ὁ πατὴρ ἐμισήθη. νέος δὲ ὢν παντάπασι τῇ Σύλλα μερίδι προσέθηκεν αὑτόν· καὶ μήτε ἄρχων μήτε βουλεύων πολλοὺς ἐκ τῆς Ἰταλίας ἐστρατολόγησε. καὶ @@ -3044,7 +3047,7 @@ place="unspecified" resp="ed"> ἐπιδεῖξαι? τῷ αὐτοκράτορι τὴν δύναμιν· οὐδʼ ἦλθε πρότερον πρὶν ἢ πολλαῖς μάχαις νικῆσαι τοὺς στρατηγοὺς τῶν πολεμίων.

-
+

ἐπεὶ δὲ πεμφθεὶς εἰς Σικελίαν ὑπὸ Σύλλα στρατηγὸς ἐπυνθάνετο τοὺς στρατιώτας ἐν ταῖς ὁδοιπορίαις ἐκτρεπομένους βιάζεσθαι καὶ ἁρπάζειν, τοὺς μὲν ἄλλως πλανωμένους καὶ περιθέοντας ἐκόλασε, τῶν δὲ πεμπομένων ὑπʼ αὐτοῦ σφραγῖδας ἐπέβαλε ταῖς μαχαίραις.

-
+

Μαμερτίνους δὲ τῆς ἐναντίας γενομένους μερίδος οἷός τε ἦν ἀποσφάττειν ἅπαντας· Σθεννίου δὲ τοῦ δημαγωγοῦ φήσαντος οὐ δίκαια ποιεῖν αὐτὸν ἀνθʼ ἑνὸς αἰτίου πολλοὺς ἀναιτίους κολάζοντα, τοῦτον δὲ αὑτὸν εἶναι τοὺς μὲν φίλους πείσαντα, @@ -3061,23 +3064,23 @@ anchored="true" place="unspecified" resp="ed"> ὑπὸ τοιούτου πεισθεῖσιν ἀνδρός, ὃς τὴν πατρίδα τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς προτιμᾷ καὶ τήν τε πόλιν καὶ τὸν Σθέννιον ἀπέλυσεν.

-
+

εἰς δὲ Λιβύην διαβὰς ἐπὶ Δομίτιον καὶ μάχῃ μεγάλῃ κρατήσας, ἀσπασαμένων αὐτὸν αὐτοκράτορα τῶν στρατιωτῶν ἔφη μὴ δέχεσθαι τὴν τιμήν, ἕως ὀρθὸς ἕστηκεν ὁ χάραξ, τῶν πολεμίων οἱ δέ, καίπερ ὄμβρου πολλοῦ κατέχοντος, ὁρμήσαντες διεπόρθησαν τὸ στρατόπεδον.

-
+

ἐπανελθόντα δὲ αὐτὸν ὁ Σύλλας ταῖς μὲν ἄλλαις τιμαῖς ἐδέξατο φιλοφρόνως καὶ Μάγνον προσηγόρευσε πρῶτος αὐτόν· θριαμβεῦσαι δὲ βουλόμενον οὐκ εἴα μηδέπω μετέχοντα βουλῆς. εἰπόντος δὲ τοῦ Πομπηίου πρὸς τοὺς παρόντας ἀγνοεῖν τὸν Σύλλαν ὅτι καὶ τὸν ἣλιον ἀνατέλλοντα -πλείονες ἢ δύνοντα προσκυνοῦσιν,ʼ ὁ μὲν Σύλλας ἀνεβόησε “ θριαμβευέτω.” Σερουίλιος δὲ ἀνὴρ ἀριστοκρατικὸς +πλείονες ἢ δύνοντα προσκυνοῦσιν,ʼ ὁ μὲν Σύλλας ἀνεβόησε θριαμβευέτω. Σερουίλιος δὲ ἀνὴρ ἀριστοκρατικὸς ἠγανάκτει , καὶ τῶν στρατιωτῶν ἐνίσταντο πολλοὶ τῷ θριάμβῳ δωρεάς τινας ἀπαιτοῦντες. ἐπεὶ δὲ ὁ Πομπήιος ἔφη μᾶλλον ἀφήσειν τὸν θρίαμβον ἢ κολακεύσειν ἐκείνους , νῦν ἔφη καὶ μέγαν ἀληθῶς ὁρᾶν καὶ ἄξιον τοῦ θριάμβου τὸν Πομπήιον.

-
+

ἔθους δὲ ὄντος ἐν Ῥώμῃ τοῖς ἱππεῦσιν, ὅταν στρατεύσωνται τὸν νόμιμον χρόνον, ἄγειν τὸν ἵππον εἰς ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς δύο ἄνδρας, οὓς τιμητὰς καλοῦσι , καὶ καταριθμησαμένους τὰς στρατείας καὶ τοὺς στρατηγοὺς ὑφʼ οἷς Γέλλιον Γέλλιον X: τέλλιον καὶ Λέντλον· ἐκείνων δὲ ὥσπερ ἔθος ἐστὶ πυθομένων, εἰ πάσας -ἐστράτευται τὰς στρατείας, “πάσασ” εἶπεν “ὑπʼ ἐμαυτῷ αὐτοκράτορι.”

+ἐστράτευται τὰς στρατείας, πάσασ εἶπεν ὑπʼ ἐμαυτῷ αὐτοκράτορι.

-
+

τῶν δὲ Σερτωρίου γραμμάτων κρατήσας ἐν Ἰβηρίᾳ, ἐν οἷς ἦσαν ἐπιστολαὶ πολλῶν ἡγεμόνων ἐπὶ νεωτερισμῷ καὶ μεταβολῇ τῆς πολιτείας τὸν Σερτώριον εἰς Ῥώμην καλούντων, κατέκαυσε πάσας διδοὺς μετανοῆσαι καὶ βελτίονας γενέσθαι τοὺς πονηρούς.

-
+

ἐπεὶ δὲ Φραάτης ὁ Πάρθων βασιλεὺς ἔπεμψε πρὸς αὐτὸν ἀξιῶν ὅρῳ χρῆσθαι τῷ Εὐφράτῃ, μᾶλλον ἔφη χρῆσθαι Ῥωμαίους ὅρῳ πρὸς Πάρθους τῷ δικαίῳ.

-
+

Λευκίου δὲ Λευκούλλου μετὰ τὰς στρατείας ἀφεικότος αὑτὸν εἰς ἡδονὰς καὶ πολυτελῶς ζῶντος, τὸν δὲ Πομπήιον ὡς παρʼ ἡλικίαν τοῦ πολλὰ πράσσειν ὀρεγόμενον ψέγοντος, μᾶλλον ἔφη γέροντι τὸ τρυφᾶν ἢ τὸ ἄρχειν εἶναι παρʼ ἡλικίαν.

-
+

νοσοῦντι δὲ αὐτῷ κίχλην ὁ ἰατρὸς λαβεῖν προσέταξεν οἱ δὲ ζητοῦντες οὐχ εὗρον ἦν γὰρ παρʼ ὥραν, -ἔφη δέ τις εὑρεθήσεσθαι παρὰ Λευκούλλῳ διʼ ἔτους τρεφομένας· “εἶτα” -ἔφη “εἰ μὴ Λεύκουλλος ἐτρύφα, Πομπήιος οὐκ ἂν ἔζησε;ʼ” καὶ χαίρειν ἐάσας τὸν ἰατρὸν ἔλαβέ τι διʼ ἔτους τρεφομένας· εἶτα +ἔφη εἰ μὴ Λεύκουλλος ἐτρύφα, Πομπήιος οὐκ ἂν ἔζησε;ʼ καὶ χαίρειν ἐάσας τὸν ἰατρὸν ἔλαβέ τι τι * τῶν εὐπορίστων.

-
+

ἰσχυρᾶς δὲ σιτοδείας ἐν Ῥώμῃ γενομένης, ἀποδειχθεὶς λόγῳ μὲν ἀγορᾶς ἐπιμελητής, ἔργῳ δὲ γῆς καὶ θαλάσσης κύριος, ἔπλευσεν εἰς Λιβύην καὶ Σαρδόνα καὶ Σικελίαν· καὶ πολὺν ἀθροίσας σῖτον ἔσπευδεν εἰς τὴν Ῥώμην. μεγάλου δὲ χειμῶνος γενομένου -καὶ τῶν κυβερνητῶν ὀκνούντων, πρῶτος ἐμβὰς καὶ τὴν ἄγκυραν ἆραι κελεύσας ἀνεβόησε “πλεῖν ἀνάγκη, ζῆν -οὐκ ἀνάγκη.” +καὶ τῶν κυβερνητῶν ὀκνούντων, πρῶτος ἐμβὰς καὶ τὴν ἄγκυραν ἆραι κελεύσας ἀνεβόησε πλεῖν ἀνάγκη, ζῆν +οὐκ ἀνάγκη. ἀνάγκη - ἀνάγκη Iunius: ἀναγκάζῃ - ἀναγκάζῃ

-
+

τῆς δὲ πρὸς τὸν Καίσαρα διαφορᾶς ἀποκαλυπτομένης καὶ Μαρκελλίνου τινὸς τῶν ὑπὸ Πομπηίου προῆχθαι δοκούντων μεταβεβλημένου δὲ πρὸς Καίσαρα πολλὰ πρὸς αὐτὸν -ἐν συγκλήτῳ λέγοντος, “οὐκ αἰσχύνῃ -Μαρκελλῖνε” εἶπεν “ἐμοὶ λοιδορούμενος, διʼ ὃν ἐξ ἀφώνου λόγιος ἐκ δὲ πεινατικοῦ οὐκ αἰσχύνῃ +Μαρκελλῖνε εἶπεν ἐμοὶ λοιδορούμενος, διʼ ὃν ἐξ ἀφώνου λόγιος ἐκ δὲ πεινατικοῦ malim πεινητικοῦ - ἐμετικὸς; γέγονας;”

+ ἐμετικὸς; γέγονας;

-
+

πρὸς δὲ Κάτωνα πικρῶς καθαψάμενον, ὅτι πολλάκις αὐτοῦ προαγορεύοντος τὴν Καίσαρος δύναμιν καὶ -αὔξησιν οὐκ ἐπʼ ἀγαθῷ τῆς δημοκρατίας γινομένην αὐτὸς ἀντέπραττεν, ἀπεκρίνατο “τὰ μὲν σὰ -μαντικώτερα, τὰ δʼ ἐμὰ φιλικώτερα.”

+αὔξησιν οὐκ ἐπʼ ἀγαθῷ τῆς δημοκρατίας γινομένην αὐτὸς ἀντέπραττεν, ἀπεκρίνατο τὰ μὲν σὰ +μαντικώτερα, τὰ δʼ ἐμὰ φιλικώτερα.

-
+

περὶ δὲ αὑτοῦ παρρησιαζόμενος εἶπεν, ὡς πᾶσαν ἀρχὴν καὶ ἔλαβε ἔλαβε] λάβοι? θᾶσσον ἢ προσεδόκησε, καὶ καταθοῖτο θᾶσσον ἢ προσεδοκήθη.

-
+

μετὰ δὲ τὴν ἐν Φαρσάλῳ μάχην φεύγων εἰς Αἴγυπτον, ὡς ἔμελλε διαβαίνειν ἐκ τῆς τριήρους εἰς ἁλιευτικὸν πλοῖον ἀποστείλαντος @@ -3161,68 +3164,68 @@ xml:id="v.2.p.90"/> μηδὲν ἀλλʼ ἐγκαλυψάμενος παρέδωκεν ἑαυτόν.

-
+
Κικέρωνος -
+

Κικέρων ὁ ῥήτωρ εἰς τοὔνομα σκωπτόμενος καὶ τῶν φίλων μεταθέσθαι κελευόντων, ἔφη τὸν Κικέρωνα ποιήσειν τῶν Κατώνων καὶ τῶν Κάτλων καὶ τῶν Σκαύρων ἐνδοξότερον.

-
+

ἔκπωμα δὲ ἀργυροῦν τοῖς θεοῖς ἀνατιθεὶς τὰ μὲν πρῶτα τῶν ὀνομάτων γράμμασιν ἐσήμανεν, ἀντὶ δὲ τοῦ Κικέρωνος ἐρέβινθον ἐτόρευσε.

-
+

τῶν δὲ ῥητόρων τοὺς μέγα βοῶντας ἔλεγε διʼ ἀσθένειαν ἐπὶ τὴν κραυγὴν ὡς χωλοὺς ἀναβαίνειν ἐφʼ ἵππον.

-
+

Οὐέρρου δὲ υἱὸν ἔχοντος οὐκ εὖ κεχρημένον ἐφʼ ὥρᾳ τῷ σώματι, τὸν δὲ Κικέρωνα λοιδοροῦντος εἰς -μαλακίαν καὶ κίναιδον ἀποκαλοῦντος, “ἀγνοεῖς ” εἶπεν “ὅτι προσήκει -τοῖς τέκνοις ἐντὸς θυρῶν λοιδορεῖσθαι;”

+μαλακίαν καὶ κίναιδον ἀποκαλοῦντος, ἀγνοεῖς εἶπεν ὅτι προσήκει +τοῖς τέκνοις ἐντὸς θυρῶν λοιδορεῖσθαι;

-
-

Μετέλλου δὲ Νέπωτος εἰπόντος πρὸς αὐτὸν ὅτι “πλείονας μαρτυρῶν ἀπέκτονας ἢ συνηγορῶν σέσωκασ” , “καὶ γὰρ ἔστιν” ἔφη “πλεῖον ἐμοὶ -πίστεως ἢ λογιότητος·”

+
+

Μετέλλου δὲ Νέπωτος εἰπόντος πρὸς αὐτὸν ὅτι πλείονας μαρτυρῶν ἀπέκτονας ἢ συνηγορῶν σέσωκασ , καὶ γὰρ ἔστιν ἔφη πλεῖον ἐμοὶ +πίστεως ἢ λογιότητος·

-
+
-

ἐρωτῶντος δὲ τοῦ Μετέλλου τίς αὐτοῦ πατήρ ἐστι, “ταύτην” ἔφη “τὴν ἀπόκρισιν χαλεπωτέραν ἡ σὴ -μήτηρ πεποίηκεν.” ἦν γὰρ ἡ τοῦ Μετέλλου ἀκόλαστος , ὁ δὲ Μέτελλος αὐτὸς +

ἐρωτῶντος δὲ τοῦ Μετέλλου τίς αὐτοῦ πατήρ ἐστι, ταύτην ἔφη τὴν ἀπόκρισιν χαλεπωτέραν ἡ σὴ +μήτηρ πεποίηκεν. ἦν γὰρ ἡ τοῦ Μετέλλου ἀκόλαστος , ὁ δὲ Μέτελλος αὐτὸς ὑπόκουφος καὶ ἀβέβαιος; καὶ φερόμενος ταῖς ὁρμαῖς.

-
+

Διοδότῳ δὲ τῷ διδασκάλῳ τῶν ῥητορικῶν ἀποθανόντι κόρακα λίθινον ἐπιστήσαντος αὐτοῦ, δικαίαν - ἔφη “τὴν ἀμοιβὴν γεγονέναι· πέτεσθαι γὰρ τοῦτον οὐ λέγειν ἐδίδαξεν.” + ἔφη τὴν ἀμοιβὴν γεγονέναι· πέτεσθαι γὰρ τοῦτον οὐ λέγειν ἐδίδαξεν.

-
+

Οὐατίνιον δὲ ἄνθρωπον ἑαυτῷ διάφορον καὶ μοχθηρὸν ἄλλως; ἀκούσας ὅτι τέθνηκεν, εἶτα γνοὺς ὕστερον ὅτι ζῇ, “κακόσ” -εἶπεν “ἀπόλοιτο κακῶς ὁ +xml:id="stephpage-205b"/> μοχθηρὸν ἄλλως; ἀκούσας ὅτι τέθνηκεν, εἶτα γνοὺς ὕστερον ὅτι ζῇ, κακόσ +εἶπεν ἀπόλοιτο κακῶς ὁ κακῶς ὁ] ὁ κακῶς X - ψευσάμενοσ”

+ ψευσάμενοσ

-
-

πρὸς δὲ τὸν δοκοῦντα Λίβυν ἀπὸ γένους εἶναι, φήσαντα δὲ αὐτοῦ μὴ ἀκούειν λέγοντος, “καὶ μὴν οὐκ -ἀτρύπητον ἔχεις τὸ οὖσ” εἶπε.

+
+

πρὸς δὲ τὸν δοκοῦντα Λίβυν ἀπὸ γένους εἶναι, φήσαντα δὲ αὐτοῦ μὴ ἀκούειν λέγοντος, καὶ μὴν οὐκ +ἀτρύπητον ἔχεις τὸ οὖσ εἶπε.

-
+

Κάστον δὲ Ποπίλλιον Κάστον δὲ Ποπίλλιον] cf. Vit. Cic. c. 26 νομικὸν εἶναι βουλόμενον, ὄντα δὲ ἀμαθῆ καὶ ἀφυῆ, προσεκαλεῖτο μάρτυρα πρός τινα -δίκην· εἰπόντος δὲ ἐκείνου μηδὲν γινώσκειν, “οἴει γὰρ ἴσωσ” εἶπε “περὶ τῶν νομίμων οἴει γὰρ ἴσωσ εἶπε περὶ τῶν νομίμων -νομικῶν ibidem ἐπερωτᾶσθαι.”

+νομικῶν ibidem ἐπερωτᾶσθαι.

-
+

Ὁρτησίου δὲ τοῦ ῥήτορος λαβόντος μισθὸν ἀργυρᾶν σφίγγα παρὰ τοῦ -Βέρρου καὶ πρὸς τὸν Κικέρωνα πλαγίως τι εἰπόντα φήσαντος αἰνιγμάτων λύσεως ἀπείρως ἔχειν, “καὶ μὴν ἡ -σφίγξ” ἔφη “παρὰ σοί ἐστιν.”

+Βέρρου καὶ πρὸς τὸν Κικέρωνα πλαγίως τι εἰπόντα φήσαντος αἰνιγμάτων λύσεως ἀπείρως ἔχειν, καὶ μὴν ἡ +σφίγξ ἔφη παρὰ σοί ἐστιν.

-
+

Οὐοκωνίῳ δὲ ἀπαντήσας μετὰ τριῶν θυγατέρων ἀμορφοτάτων τὴν ὄψιν ἀτρέμα πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν Φοίβου ποτʼ οὐκ ἐῶντος ἔσπειρεν τέκνα. Nauck. p. 699 @@ -3230,57 +3233,57 @@ xml:lang="lat" anchored="true" place="unspecified" resp="ed">Nauck. p. 699

-
-

Φαύστου δὲ τοῦ Σύλλα παιδὸς διὰ πλῆθος δανείων ἀπάρτιον προγράψαντος, “ταύτην” ἔφη “μᾶλλον -ἀσπάζομαι τὴν προγραφὴν ἢ τὴν πατρῴαν αὐτοῦ.”

+
+

Φαύστου δὲ τοῦ Σύλλα παιδὸς διὰ πλῆθος δανείων ἀπάρτιον προγράψαντος, ταύτην ἔφη μᾶλλον +ἀσπάζομαι τὴν προγραφὴν ἢ τὴν πατρῴαν αὐτοῦ.

-
+
-

Πομπηίου δὲ καὶ Καίσαρος διαστάντων, ἔφη “γινώσκω ὃν φύγω, μὴ γινώσκων πρὸς ὃν φύγω.”

+

Πομπηίου δὲ καὶ Καίσαρος διαστάντων, ἔφη γινώσκω ὃν φύγω, μὴ γινώσκων πρὸς ὃν φύγω.

-
+

καὶ Πομπήιον ἐμέμψατο τὴν πόλιν ἐκλιπόντα καὶ Θεμιστοκλέα μᾶλλον ἢ Περικλέα μιμησάμενον, οὐκ ἐκείνοις τῶν πραγμάτων ἀλλὰ τούτοις ὁμοίων ὄντων.

-
+

γενόμενος δʼ οὖν παρὰ Πομπηίῳ καὶ πάλιν μετανοῶν, ἐρωτηθεὶς ὑπὸ Πομπηίου ποῦ Πείσωνα τὸν γαμβρὸν -ἀπολέλοιπεν ἔφη “παρὰ τῷ σῷ πενθερῷ.”

+ἀπολέλοιπεν ἔφη παρὰ τῷ σῷ πενθερῷ.

-
+

μεταβαλομένου δέ τινος ἀπὸ Καίσαρος πρὸς τὸν Πομπήιον, λέγοντος ὑπὸ σπουδῆς καὶ προθυμίας ἀπολελοιπέναι τὸν ἵππον , βέλτιον ἔφη αὐτὸν περὶ τοῦ ἵππου βεβουλεῦσθαι.

-
+

πρὸς δὲ τὸν ἀπαγγέλλοντα τοὺς Καίσαρος φίλους σκυθρωποὺς εἶναι -“λέγεισ” ἔφη “δυσνοεῖν αὐτοὺς Καίσαρι. ”

+λέγεισ ἔφη δυσνοεῖν αὐτοὺς Καίσαρι.

-
+

μετὰ δὲ τὴν ἐν Φαρσάλῳ μάχην Πομπηίου μὲν φυγόντος , Νωνίου δέ τινος ἔτι παρʼ αὑτοῖς αὑτοῖς *: αὐτοῖς ἀετοὺς ἑπτὰ φήσαντος εἶναι καὶ διὰ τοῦτο θαρρεῖν -παρακαλοῦντος, “καλῶς ἂν παρῄνεισ” εἶπεν “εἰ κολοιοῖς ἐπολεμοῦμεν.”

+παρακαλοῦντος, καλῶς ἂν παρῄνεισ εἶπεν εἰ κολοιοῖς ἐπολεμοῦμεν.

-
+

ἐπεὶ δὲ Καῖσαρ κρατήσας τὰς Πομπηίου καταβεβλημένας εἰκόνας ἀνέστησε μετὰ τιμῆς, ἔφη περὶ αὐτοῦ λέγων ὁ Κικέρων ὅτι “τοὺς περὶ αὐτοῦ λέγων ὁ Κικέρων ὅτι τοὺς τοὺς *: τοῦ - Πομπηίου Καῖσαρ ἀνδριάντας ἱστὰς τοὺς ἑαυτοῦ πήγνυσιν.”

+ Πομπηίου Καῖσαρ ἀνδριάντας ἱστὰς τοὺς ἑαυτοῦ πήγνυσιν.

-
+

οὕτω δὲ πολλοῦ τὸ καλῶς λέγειν ἐτίμα τε καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἠγωνία, ὥστε προκειμένης δίκης ἐπὶ τῶν ἑκατὸν ἀνδρῶν καὶ ἐπικειμένης τῆς ἡμέρας, Ἔρωτα ἀπαγγείλαντα αὐτῷ τὸν οἰκέτην εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ὑπερτεθῆναι τὴν δίκην ἠλευθέρωσε.

-
+
Γαίου Καίσαρος -
+

Γάιος Καῖσαρ, ὅτε Σύλλαν ἔφευγεν ἔτι μειράκιον ὤν, περιέπεσε πειραταῖς· καὶ πρῶτον μὲν αἰτηθεὶς ἀργυρίου πλῆθος κατεγέλασε τῶν λῃστῶν ὡς ἀγνοούντων ὃν ἔχουσι, καὶ διπλάσιον ὡμολόγησε δώσειν· ἔπειτα φρουρούμενος, ἕως συνῆγε τὰ χρήματα, προσέταττεν ἡσυχίαν αὐτῷ @@ -3290,87 +3293,87 @@ n="10" unit="tlnum"/> αἰτηθεὶς ἀργυρίου πλῆθος κατ xml:id="stephpage-206a"/> ἐποίησεν τῶν γὰρ λύτρων κομισθέντων ἀπολυθεὶς καὶ συναγαγὼν ἄνδρας ἐξ Ἀσίας καὶ πλοῖα συνήρπασε τοὺς λῃστὰς καὶ προσήλωσεν.

-
+

ἐν δὲ Ῥώμῃ πρὸς Κάτλον πρωτεύοντα Ῥωμαίων εἰς ἅμιλλαν ὑπὲρ τῆς ἀρχιερωσύνης καταστὰς; καὶ -προπεμπόμενος ὑπὸ τῆς μητρὸς ἐπὶ τὰς θύρας, “σήμερον” εἶπεν “ὦ μῆτερ, ἀρχιερέα τὸν υἱὸν ἢ φυγάδα ἕξεις.”

+προπεμπόμενος ὑπὸ τῆς μητρὸς ἐπὶ τὰς θύρας, σήμερον εἶπεν ὦ μῆτερ, ἀρχιερέα τὸν υἱὸν ἢ φυγάδα ἕξεις.

-
+

Πομπηίαν δὲ τὴν γυναῖκα κακῶς ἀκούσασαν ἐπὶ Κλωδίῳ παραιτησάμενος, εἶτα τοῦ Κλωδίου φεύγοντος ἐπὶ τούτῳ δίκην μάρτυς εἰσαχθεὶς οὐδὲν εἶπε φαῦλον περὶ τῆς γυναικός ἐρομένου -δὲ τοῦ κατηγόρου “διὰ τί τοίνυν ἐξέβαλες αὐτήν,” “ὅτι τὴν Καίσαρος ” - ἔφη “γυναῖκα καὶ διαβολῆς δεῖ καθαρὰν -εἶναι.”

+δὲ τοῦ κατηγόρου διὰ τί τοίνυν ἐξέβαλες αὐτήν, ὅτι τὴν Καίσαρος + ἔφη γυναῖκα καὶ διαβολῆς δεῖ καθαρὰν +εἶναι.

-
-

τὰς δʼ Ἀλεξάνδρου πράξεις ἀναγινώσκων ἐδάκρυσε καὶ πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν ὅτι “ταύτην τὴν ἡλικίαν -ἔχων ἐνίκησε Δαρεῖον, ἐμοὶ δὲ μέχρι νῦν οὐδὲν πέπρακται.”

+
+

τὰς δʼ Ἀλεξάνδρου πράξεις ἀναγινώσκων ἐδάκρυσε καὶ πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν ὅτι ταύτην τὴν ἡλικίαν +ἔχων ἐνίκησε Δαρεῖον, ἐμοὶ δὲ μέχρι νῦν οὐδὲν πέπρακται.

-
+

πολίχνιον δὲ αὐτοῦ λυπρὸν ἐν ταῖς Ἄλπεσι παρερχομένου, καὶ τῶν φίλων διαπορούντων εἰ καὶ ἐνταῦθά -τινες στάσεις εἰσὶ καὶ ἅμιλλαι περὶ πρωτείων, ἐπιστὰς καὶ σύννους γενόμενος “μᾶλλον ἄν” ἔφη -“ἐβουλόμην πρῶτος ἐνταῦθα εἶναι ἢ δεύτερος ἐν Ῥώμῃ.”

+τινες στάσεις εἰσὶ καὶ ἅμιλλαι περὶ πρωτείων, ἐπιστὰς καὶ σύννους γενόμενος μᾶλλον ἄν ἔφη +ἐβουλόμην πρῶτος ἐνταῦθα εἶναι ἢ δεύτερος ἐν Ῥώμῃ.

-
+

τῶν δὲ τολμημάτων τὰ παράβολα καὶ μεγάλα πράττειν ἔφη δεῖν, ἀλλὰ μὴ βουλεύεσθαι.

-
-

καὶ διέβη τὸν Ῥουβίκωνα ποταμὸν ἐκ τῆς Γαλατικῆς ἐπαρχίας ἐπὶ Πομπήιον, εἰπών “πᾶς +

καὶ διέβη τὸν Ῥουβίκωνα ποταμὸν ἐκ τῆς Γαλατικῆς ἐπαρχίας ἐπὶ Πομπήιον, εἰπών πᾶς πᾶς delet Cobetus ἀνερρίφθω κύβος.”

+/> κύβος.

-
+

ἐπεὶ δὲ Πομπηίου φεύγοντος ἐπὶ θάλασσαν ἐκ ἐκ] om. mei codd. τῆς Ῥώμης, καὶ Μέτελλος ἔπαρχος ὢν τοῦ ταμιείου βουλόμενον αὐτὸν χρήματα λαβεῖν ἐκώλυε καὶ τὸ ταμιεῖον ἀπέκλεισεν, ἠπείλησεν ἀποκτενεῖν -αὐτὸν καταπλαγέντος δὲ τοῦ Μετέλλου , “τοῦτο” εἶπεν “ὦ νεανίσκε, -φῆσαί μοι χαλεπώτερον ἦν ἢ ποιῆσαι.”

+αὐτὸν καταπλαγέντος δὲ τοῦ Μετέλλου , τοῦτο εἶπεν ὦ νεανίσκε, +φῆσαί μοι χαλεπώτερον ἦν ἢ ποιῆσαι.

-
+

τῶν δὲ στρατιωτῶν αὐτῷ βραδέως εἰς Δυρράχιον ἐκ Βρεντεσίου κομιζομένων, λαθὼν ἅπαντας εἰς πλοῖον ἐμβὰς μικρὸν ἐπεχείρησε διαπλεῖν τὸ πέλαγος· συγκλυζομένου δὲ τοῦ πλοίου, ποιήσας τῷ κυβερνήτῃ φανερὸν ἑαυτὸν -ἀνεβόησε “πίστευε τῇ τύχῃ γνοὺς ὅτι Καίσαρα κομίζεις.”

+ἀνεβόησε πίστευε τῇ τύχῃ γνοὺς ὅτι Καίσαρα κομίζεις.

-
+

τότε μὲν οὖν ἐκωλύθη, τοῦ χειμῶνος ἰσχυροῦ γενομένου καὶ τῶν στρατιωτῶν συνδραμόντων καὶ περιπαθούντων, εἰ περιμένει δύναμιν ἄλλην ὡς ἀπιστῶν αὐτοῖς· ἐπεὶ δὲ μάχης γενομένης νικῶν ὁ Πομπήιος οὐκ ἐπεξῆλθεν, ἀλλὰ ἀνεχώρησεν εἰς τὸ στρατόπεδον, -“τήμερον” εἶπεν “ἦν ἡ νίκη παρὰ τοῖς πολεμίοις, ἀλλὰ τὸν εἰδότα νικᾶν οὐκ ἔχουσιν.”

+τήμερον εἶπεν ἦν ἡ νίκη παρὰ τοῖς πολεμίοις, ἀλλὰ τὸν εἰδότα νικᾶν οὐκ ἔχουσιν.

-
+

ἐν δὲ Φαρσάλῳ Πομπηίου παρατεταγμένην τὴν φάλαγγα κατὰ χώραν ἑστάναι καὶ προσδέχεσθαι τοὺς πολεμίους παρεγγυήσαντος , ἁμαρτεῖν αὐτὸν ἔλεγε τὸν ἐξ ἐπιδρομῆς μετʼ ἐνθουσιασμοῦ τόνον καὶ ῥοῖζον ἐκλύσαντα τῶν στρατιωτῶν.

-
+

Φαρνάκην δὲ νικήσας τὸν Ποντικὸν ἐξ ἐφόδου πρὸς τοὺς φίλους -ἔγραψε “ἦλθον εἶδον ἐνίκησα.”

+ἔγραψε ἦλθον εἶδον ἐνίκησα.

-
-

μετὰ δὲ τὴν ἐν Λιβύῃ τῶν περὶ τὸν Σκιπίωνα φυγὴν καὶ ἧτταν Κάτωνος ἑαυτὸν ἀνελόντος, “φθονῶ σοι -Κάτων” εἶπε “τοῦ θανάτου· καὶ γὰρ σὺ ἐμοὶ τῆς σῆς σωτηρίας ἐφθόνησας.”

+
+

μετὰ δὲ τὴν ἐν Λιβύῃ τῶν περὶ τὸν Σκιπίωνα φυγὴν καὶ ἧτταν Κάτωνος ἑαυτὸν ἀνελόντος, φθονῶ σοι +Κάτων εἶπε τοῦ θανάτου· καὶ γὰρ σὺ ἐμοὶ τῆς σῆς σωτηρίας ἐφθόνησας.

-
+

Ἀντώνιον δὲ καὶ Δολοβέλλαν ὑφορωμένων ἐνίων καὶ φυλάττεσθαι κελευόντων, οὐ τούτους ἔφη δεδιέναι τοὺς βαναύσους καὶ λιπῶντας, ἀλλὰ τοὺς ἰσχνοὺς καὶ ὠχροὺς ἐκείνους δείξας Βροῦτον καὶ Κάσσιον.

-
-

λόγου δὲ παρὰ δεῖπνον ἐμπεσόντος περὶ θανάτου ποῖος ἄριστος, “ὁ ἀπροσδόκητοσ” εἶπε.

+
+

λόγου δὲ παρὰ δεῖπνον ἐμπεσόντος περὶ θανάτου ποῖος ἄριστος, ὁ ἀπροσδόκητοσ εἶπε.

-
+
Καίσαρος τοῦ Σεβάστου -
+

Καῖσαρ ὁ πρῶτος ἐπικληθεὶς Σεβαστός, ἔτι μειράκιον ὢν Ἀντώνιον ἀπῄτει δισχιλίας πεντακοσίας μυριάδας τοῦ πρώτου Καίσαρος ἀναιρεθέντος, ἐκ τῆς οἰκίας ἃς @@ -3382,14 +3385,14 @@ xml:lang="lat" anchored="true" place="unspecified" resp="ed"> σωφρονεῖ, κελεύοντος, ἐκήρυττε τὰ πατρῷα καὶ ἐπίπρασκε· καὶ τὴν δωρεὰν ἀποδοὺς εὔνοιαν μὲν αὑτῷ , μῖσος δὲ ἐκείνῳ παρὰ τῶν πολιτῶν περιεποίησεν.

-
+

ἐπεὶ δὲ Ῥοιμητάλκης Ῥοιμητάλκης *: ῥυμετάλκης ὁ τῶν Θρᾳκῶν βασιλεὺς ἀπʼ Ἀντωνίου μεταβαλόμενος πρὸς αὐτὸν οὐκ ἐμετρίαζεν παρὰ τοὺς πότους, ἀλλʼ ἦν ἐπαχθὴς ὀνειδίζων τὴν συμμαχίαν, προπιών τινι τῶν ἄλλων -βασιλέων ὁ Καῖσαρ εἶπεν “ἐγὼ προδοσίαν φιλῶ, προδότας δʼ οὐκ ἐπαινῶ.”

+βασιλέων ὁ Καῖσαρ εἶπεν ἐγὼ προδοσίαν φιλῶ, προδότας δʼ οὐκ ἐπαινῶ.

-
+

τῶν δὲ Ἀλεξανδρέων μετὰ τὴν ἅλωσιν τὰ δεινότατα πείσεσθαι προσδοκώντων, ἀναβὰς ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ παραστησάμενος Ἄρειον τὸν Ἀλεξανδρέα @@ -3397,79 +3400,79 @@ n="207b" unit="stephpage" xml:id="stephpage-207b"/> βῆμα καὶ παρασ τρίτον δὲ διʼ Ἄρειον τὸν φίλον.

-
+

ἀκούσας δὲ ὅτι Ἔρως ὁ τὰ ἐν Αἰγύπτῳ διοικῶν ὄρτυγα τὸν κρατοῦντα πάντων ἐν τῷ μάχεσθαι καὶ ἀήττητον ὄντα πριάμενος ὀπτήσας κατέφαγε, μετεπέμψατο αὐτὸν καὶ ἀνέκρινεν ὁμολογήσαντα δὲ ἐκέλευσεν ἱστῷ νηὸς προσηλωθῆναι.

-
+

ἐν δὲ Σικελίᾳ Ἄρειον ἀντὶ Θεοδώρου κατέστησε διοικητήν· ἐπιδόντος δέ τινος αὐτῷ βιβλίον, ἐν ᾧ -γεγραμμένον ἦν “φαλακρὸς ἢ +γεγραμμένον ἦν φαλακρὸς ἢ ἢ] καὶ Cobetus. Malim καὶ φαλακρὸς καὶ κλέπτης, nam verba φαλακρὸς ἢ omisit Ambrosianus κλέπτης Θεόδωρος ὁ Ταρσεύς· τί σοι δοκεῖ;ʼ” ἀναγνοὺς Καῖσαρ ὑπέγραψε “δοκεῖ.”

+xml:id="stephpage-207c"/> ὁ Ταρσεύς· τί σοι δοκεῖ;ʼ ἀναγνοὺς Καῖσαρ ὑπέγραψε δοκεῖ.

-
+

παρὰ δὲ Μαικήνα τοῦ συμβιωτοῦ καθʼ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐν τοῖς γενεθλίοις δῶρον ἐλάμβανε φιάλην.

-
+

Ἀθηνοδώρῳ δὲ τῷ φιλοσόφῳ διὰ γῆρας εἰς οἶκον ἀφεθῆναι δεηθέντι -συνεχώρησεν. ἐπεὶ δὲ ἀσπασάμενος αὐτὸν ὁ Ἀθηνόδωρος εἶπεν “ὅταν ὀργισθῇς, Καῖσαρ, μηδὲν εἴπῃς μηδὲ -ποιήσῃς πρότερον ἢ τὰ εἴκοσι καὶ τέτταρα γράμματα διελθεῖν πρὸς ἑαυτόν ,” ἐπιλαβόμενος αὐτοῦ τῆς -χειρὸς “ἔτι σοῦ παρόντοσ” ἔφη “χρείαν ἔχω·” καὶ κατέσχεν αὐτὸν - ἐνιαυτὸν ὅλον, εἰπὼν ὅτι “ἔστι ὅταν ὀργισθῇς, Καῖσαρ, μηδὲν εἴπῃς μηδὲ +ποιήσῃς πρότερον ἢ τὰ εἴκοσι καὶ τέτταρα γράμματα διελθεῖν πρὸς ἑαυτόν , ἐπιλαβόμενος αὐτοῦ τῆς +χειρὸς ἔτι σοῦ παρόντοσ ἔφη χρείαν ἔχω· καὶ κατέσχεν αὐτὸν + ἐνιαυτὸν ὅλον, εἰπὼν ὅτι ἔστι -ἔστι] Bergk. 3 p. 417 καὶ σιγῆς ἀκίνδυνον γέρας.”

+ἔστι] Bergk. 3 p. 417 καὶ σιγῆς ἀκίνδυνον γέρας.

-
+

ἀκούσας δέ, ὅτι Ἀλέξανδρος δύο καὶ τριάκοντα γεγονὼς ἔτη κατεστραμμένος τὰ πλεῖστα διηπόρει τί ποιήσει τὸν λοιπὸν χρόνον , ἐθαύμαζεν, εἰ μὴ μεῖζον Ἀλέξανδρος ἔργον ἡγεῖτο τοῦ κτήσασθαι τὴν ἡγεμονίαν τὸ διατάξαι τὴν ὑπάρχουσαν.

-
+

γράψας; δὲ τὸν περὶ τῶν μοιχῶν νόμον, ἐν ᾧ διώρισται πῶς δεῖ κρίνεσθαι τοὺς ἐν αἰτίαις ἐν αἰτίᾳ Herwerdenus γενομένους καὶ πῶς δεῖ κολάζεσθαι τοὺς ἁλόντας, εἶτα προσπεσὼν ὑπʼ ὀργῆς τὸν ἐπὶ Ἰουλίᾳ τῇ -θυγατρὶ διαβεβλημένον νεανίσκον ἔτυπτε ταῖς χερσίν· ἐκείνου δὲ ἀναβοῶντος “νόμον ἔθηκας, ὦ Καῖσαρ -,ʼ” οὕτω μετενόησεν, ὥστε τὴν ἡμέραν +θυγατρὶ διαβεβλημένον νεανίσκον ἔτυπτε ταῖς χερσίν· ἐκείνου δὲ ἀναβοῶντος νόμον ἔθηκας, ὦ Καῖσαρ +,ʼ οὕτω μετενόησεν, ὥστε τὴν ἡμέραν ἐκείνην παραιτήσασθαι τὸ δεῖπνον.

-
+

Γάιον δὲ τὸν θυγατριδοῦν εἰς Ἀρμενίαν ἀποστέλλων ᾐτεῖτο παρὰ τῶν θεῶν εὔνοιαν αὐτῷ τὴν Πομπηίου, τόλμαν δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου, τύχην δὲ τὴν ἑαυτοῦ παρακολουθῆσαι.

-
+

Ῥωμαίοις δὲ τῆς ἀρχῆς ἔλεγεν ἀπολείψειν διάδοχον, ὃς οὐδέποτε περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος δὶς ἐβουλεύσατο, Τιβέριον λέγων.

-
+

θορυβοῦντας δὲ τοὺς ἐν ἀξιώματι νέους καταστεῖλαι βουλόμενος, ὡς οὐ προσεῖχον ἀλλʼ ἐθορύβουν, - “ἀκούσατε” εἶπε “νέοι γέροντος, οὗ νέου γέροντες ἤκουον. ”

+ ἀκούσατε εἶπε νέοι γέροντος, οὗ νέου γέροντες ἤκουον.

-
+

τοῦ δὲ Ἀθηναίων δήμου ἐξημαρτηκέναι τι δόξαντος, ἔγραψεν ἀπʼ Αἰγίνης οἴεσθαι μὴ λανθάνειν αὐτοὺς ὀργιζόμενος, οὐ γὰρ ἂν ἐν Αἰγίνῃ διαχειμάσειεν διαχειμάσειεν *: διαχειμάσειν ἄλλο δὲ οὐδὲν οὔτε εἶπεν αὐτοὺς; οὔτε ἐποίησε.

-
+

τῶν δὲ Εὐρυκλέους κατηγόρων ἑνὸς ἀφειδῶς καὶ κατακόρως παρρησιαζομένου -καὶ προαχθέντος εἰπεῖν τι τοιοῦτον “εἰ ταῦτά σοι, Καῖσαρ, οὐ φαίνεται μεγάλα , κέλευσον αὐτὸν -ἀποδοῦναί μοι Θουκυδίδου τὴν ἑβδόμην·” διὸ ὀργισθεὶς ἀπάγειν +καὶ προαχθέντος εἰπεῖν τι τοιοῦτον εἰ ταῦτά σοι, Καῖσαρ, οὐ φαίνεται μεγάλα , κέλευσον αὐτὸν +ἀποδοῦναί μοι Θουκυδίδου τὴν ἑβδόμην· διὸ ὀργισθεὶς ἀπάγειν ἐκέλευσε· πυθόμενος δέ, ὅτι τῶν ἀπὸ Βρασίδου γεγονότων ὑπόλοιπος οὗτός ἐστι, μετεπέμψατο, καὶ μέτρια νουθετήσας ἀπέλυσε.

-
+
-

Πείσωνος δὲ τὴν οἰκίαν ἐκ θεμελίων ἄχρι πάσης στέγης ἐπιμελῶς οἰκοδομοῦντος, “εὔθυμον ” ἔφη “με ποιεῖς οὕτως οἰκοδομῶν, ὡς ἀιδίου τῆς τῆς Ῥώμης ἐσομένης.”

+

Πείσωνος δὲ τὴν οἰκίαν ἐκ θεμελίων ἄχρι πάσης στέγης ἐπιμελῶς οἰκοδομοῦντος, εὔθυμον ἔφη με ποιεῖς οὕτως οἰκοδομῶν, ὡς ἀιδίου τῆς τῆς Ῥώμης ἐσομένης.