Diagramy zachowań UML to grupa diagramów służących do przedstawiania dynamicznych aspektów systemów. Skupiają się one na reprezentacji zachowań, interakcji oraz zmian stanów wewnątrz modelowanego systemu. W odróżnieniu od diagramów strukturalnych, które koncentrują się na statycznych elementach systemu (jak klasy czy komponenty), diagramy zachowań skupiają się na tym, jak elementy systemu współdziałają i reagują na różne zdarzenia.
Głównym celem diagramów zachowań jest zapewnienie przejrzystego i zrozumiałego przedstawienia procesów i interakcji zachodzących w systemie. Umożliwiają one wizualizację sekwencji działań, przepływu sterowania, a także reakcji systemu na określone zdarzenia. Poprzez abstrakcyjną reprezentację procesów, te diagramy pomagają zidentyfikować potencjalne problemy, ułatwiają komunikację w zespole projektowym i stanowią ważne wsparcie w procesie weryfikacji oraz walidacji wymagań systemowych.
Diagramy czynności w UML służą do przedstawiania przepływu sterowania lub przepływu danych. Są one szczególnie użyteczne w modelowaniu procesów biznesowych lub sekwencji kroków w ramach określonego przepływu pracy.
- Okręgi reprezentują start (wypełniony kółko) i koniec (podwójne okręgi) procesu.
- Prostokąty przedstawiają działania lub kroki w procesie.
- Romb symbolizuje decyzję lub rozgałęzienie w przepływie.
- Strzałki wskazują kierunek przepływu procesu.
Diagramy czynności są wykorzystywane do modelowania zachowań operacyjnych systemów, procesów biznesowych oraz przepływu pracy wewnątrz metod i funkcji.
Diagramy przypadków użycia UML służą do opisywania funkcji systemu oraz interakcji między systemem a jego użytkownikami (aktorami).
Służą one do przedstawiania funkcjonalnych wymagań systemu, pokazując, co system ma robić z perspektywy użytkownika. Są kluczowe przy zbieraniu wymagań i komunikacji z interesariuszami.
Diagramy stanów ilustrują różne stany obiektu oraz przejścia między tymi stanami w odpowiedzi na zdarzenia.
Teoretycznie tak, ale nie zawsze jest to praktyczne lub przydatne. Diagramy stanów są najbardziej użyteczne dla obiektów, których zachowanie jest wyraźnie wpływane przez ich stan lub które przechodzą przez znaczące zmiany stanu w czasie.
Diagramy interakcji, w tym diagramy sekwencji i diagramy komunikacji, służą do przedstawiania sposobu, w jaki grupy obiektów współpracują do realizacji pewnej funkcjonalności.
- Diagramy sekwencji Diagramy sekwencji w UML są dynamicznymi diagramami, które szczegółowo przedstawiają, jak obiekty w systemie komunikują się między sobą w kontekście konkretnego przypadku użycia lub procesu. Kluczowym aspektem diagramów sekwencji jest ukazanie interakcji między obiektami w porządku chronologicznym, co pozwala na zrozumienie przepływu kontroli w aplikacji lub systemie.
- Diagramy komunikacji Diagramy komunikacji, znane również jako diagramy współpracy, są jednym z typów diagramów interakcji w UML. Ilustrują one, jak obiekty w systemie współdziałają ze sobą do realizacji określonych zadań, jednak skupiają się bardziej na relacjach i powiązaniach między obiektami niż na porządku czasowym interakcji.
Wykorzystując te diagramy, inżynierowie mogą lepiej zrozumieć, jak komponenty systemu współdziałają, co jest kluczowe przy projektowaniu złożonych systemów.
Należy:
- Pobrać ze swojego repozytorium program z Listy 7 zaimplementowany na zajęciach z Projektowania i programowania obiektowego I.
- Zastanowić się nad diagramem zachowań wybranego projektu; warto przejrzeć przykładowe diagramy:
- Za pomocą narzędzia draw.io lub innego utworzyć diagram zachowań dla wybranego projektu.
- Gotowy schemat (najlepiej w formie graficznej oraz XML) dołączyć do repozytorium Git; zalecane jest uporządkowanie zadań w odpowiadającym im katalogach.
Zachęcam do eksploracji wymienionych zasobów, aby uzyskać lepsze zrozumienie różnych typów diagramów i ich zastosowań w kontekście wybranego projektu.